Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 1
MENTOR W ROLI GŁÓWNEJ – CZYLI JAK BYĆ DOBRYM MENTOREM WOLONTARIUSZA EUROPEJSKIEGO
11-14.06.2011 RAPORT KOŃCOWY
Wytyczne z przewodnika stanowią zaledwie wstęp do całego
wachlarza zadań mentora. Raport jest podsumowaniem szkolenia.
Może być jednocześnie inspiracją do poszukiwania własnej ścieżki
mentorowania dla osób, które są lub będą w najbliższym czasie
wspierać wolontariuszy.
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 2
Kontekst i zakres tematyczny
Rok 2011 przyniósł ze sobą kolejne zmiany formalne, merytoryczne i jakościowe w Programie „Młodzież w działaniu”, mające bezpośredni wpływ na realizowane projekty Wolontariatu Europejskiego.
Zmiany te oznaczają że, projekt EVS w większym niż dotychczas stopniu kładzie nacisk na rozwój osobisty wolontariusza, jego proces uczenia się, pozyskiwanie przez niego nowych, przydatnych na rynku pracy kompetencji.
W związku tym wzrasta również rola mentora w projekcie, który ma za zadanie z jednej strony wspierać proces uczenia się wolontariusza, z drugiej pomagać wolontariuszowi w takim zaplanowaniu, realizacji i refleksji nad swoim projektem, która pozwoli mu/jej na możliwe najpełniejsze wykorzystanie tego doświadczenia.
Zgodnie z przewodnikiem po programie mentor ma za zadanie zapewnić wolontariuszowi wsparcie indywidualne (również w rozwiązywaniu problemów), ułatwić integrację wolontariusza w społeczności lokalnej jak również udzielić wsparcia przy procesie nauki i wypełnieniu certyfikatu Youthpass. Wskazane jest by mentor prowadził regularne sesje ewaluacyjne w obecności koordynatora i wolontariusza. Jednak równocześnie mentor nie może rozdzielać zadań wolontariuszowi jak i wspierać go przy ich wykonywaniu.
Aby to wszystko było możliwe – konieczne jest stworzenie opartej na zaufaniu, wspierającej relacji mentora z wolontariuszem, przy jej osadzeniu w określonej strukturze organizacji.
Zakres tematyczny:
Mentor to postać z mitologii greckiej. Był on opiekunem i wychowawcą Telemacha, syna Odyseusza w "Odysei" Homera. Jest uosobieniem doświadczonego doradcy, przewodnika życiowego, wychowawcy, wcieleniem mądrości życiowej i doświadczenia.
jak budować więź z wolontariuszem, relację? jak budzić szacunek, autorytet mentora u wolontariusza, jak być autorytetem? jak być źródłem motywacji i wsparcia? jak być odpowiedzialnym i uczciwym? jak uważnie słuchać? jak zadawać dobre pytania?
jak pomóc wolontariuszowi? jak być z wolontariuszem, w jakiej formule spotkań? jak dzielić się uczuciami i myślami z wolontariuszem? jak szanować poglądy i system wartości wolontariusza? jak zadbać o własny komfort pracy? jak zadbać o efektywny transfer (przekazanie) wiedzy kolejnym mentorom?
czyli,
jak być dobrym mentorem dla wolontariusza europejskiego?
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 3
Uczestnicy szkolenia
Imię Nazwisko Organizacja
Anna Chomik ELEOS Prawosławny Ośrodek Miłosierdzia Diecezji Białostocko-
Gdańskiej
Anna Perzyńska Stowarzyszenie Promocji Wolontariatu
Katarzyna Żarnecka –
Lasota Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP (ZGWŻ w RP)
Katarzyna Kreutzinger Towarzystwo Edukacyjne Wiedza Powszechna
Aleksandra Karlińska Polska Fundacja im. Roberta Schumana
Magdalena Wiącek Stowarzyszenie Promocji Wolontariatu
Samanta Dąbrowska Stowarzyszenie Promocji Wolontariatu
Dorota Jendrzejek Stowarzyszenie "Dorośli-Dzieciom"
Renata Książkiewicz Samorządowe Przedszkole Nr 38
Jakub Seweryn Stowarzyszenie Wzajemnej Pomocy Bona Fides
Aleksandra Kozłowska Salezjańskie Stowarzyszenie Wychowania Młodzieży o. Bydgoszcz
Ewa Ławniczak Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Czernicy
Anna Wolska Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Czernicy
Michał Poniewski Muzeum Budownictwa Ludowego - Park Etnograficzny w Olsztynku
Paulina Wójcik Semepr Avanti
Dorota Kowalska Semepr Avanti
Tomasz Wojciechowski Fundacja "Polsko-Niemieckie Pojednanie"
Martyna Perzan Miejska Biblioteka Publiczna w Olsztynie
Aleksandra Kur Fundacja "Sprawni Inaczej"
Anna Róg Stowarzyszenie Centrum Wolontariatu w Kielcach
Emilia Szypowicz Fundacja "Sprawni Inaczej"
Paula Garcia Ascanio Miejskia Biblioteka Publiczna w Olsztynie
Anna Nadolska Hufiec Pracy 11-12
Agnieszka Ignatowska Fundacja Wiatrak
Adam Kulanowski Narodowa Agencja Programu Młodzież w działaniu
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 4
Trenerzy prowadzący szkolenie
Dagna Gmitrowicz: jako trenerka zajmuje się głównie zagadnieniami rozwoju jednostki w
kontekście życia w małej grupie i w społeczeństwie. Od początku 2010 roku prowadzi badania
społeczności alternatywnych w Europie. Metodycznie skoncentrowana wokół twórczego podejścia
do nauki i życia. Arteterapeutka, wolontariacko współpracująca z Kliniką Psychiatryczną w Łodzi. Z
„życiem projektowym” w Wolontariacie Europejskim związana od 2001 r. Osoba bezustannie
kształcąca się i poszukująca (obecnie w połowie czteroletniego kursu psychoterapeutycznego przy
Instytucie Ericksonowskim). Artystka plastyk.
Wojciech Spychała: politolog, trener w Zespole Trenerskim Narodowej Agencji Programu
„Młodzież w działaniu”, od 2006 roku trener programu „Młodzież w działaniu”, od 2008 roku trener
Wolontariatu Europejskiego, członek Zarządu Stowarzyszenia POLITES w Szczecinie. Jego
ulubionym cytatem są słowa A. Despinoix „Mądrzy ciągle się uczą, głupcy wszystko umieją”.
Rozumie je z jednej strony jako konieczność ciągłej pracy nad sobą a z drugiej jako radość z
doświadczania w pracy spotkań z ludźmi, którzy chcą się rozwijać. Koordynował różnorodne
programy i projekty służące wspieraniu rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, przede wszystkim
poprzez edukację pozaformalną oraz wolontariat. Wspiera koordynatorów wolontariatu i
wolontariuszy w przekładaniu społecznej aktywności na wprowadzenie zmian na poziomie
lokalnym.
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 5
Program szkolenia:
SOBOTA, 11.06.2011 NIEDZIELA, 12.06.2011 PONIEDZIAŁEK, 13.06.2011 WTOREK 14.06.2011
8.00 – 9.00 śniadanie śniadanie śniadanie
9.15 – 13.00 Pierwszy kontakt
Metafora mentora
Nawiązania kontraktu
Różne wymiary mentorowania.
Różne zadania mentora
Co by było, gdyby nie było
mentora (docenienie,
różnorodność, zmienność roli)
Kluczowe aspekty (małe i wielkie
rzeczy)
W czasie rozmowy – narzędzie
coachingowe
Tworzenie sieci – spotkanie z
Wawrzyńcem Paterem
13.00 – 15.00 obiad obiad obiad
15.00 – 19.00 Różne wymiary mentorowania.
Różne zadania mentora
Spotkanie
Jak słuchać?
Jak pytać?
Superwizyjne narzędzie Balinta
Spotkanie z mentorem z innego kraju.
Dobre praktyki (korzyści, relacje koordynator – mentor, wpieranie w uczenia, relacje damsko – męskie,
EVS na ścieżce kariery, jak przygotować wolontariusza do powrotu).
Własny krój na mentora
19.00 – 19.00 kolacja kolacja kolacja
20.15 – 22.00 Film Stowarzyszenie Umarłych
Poetów
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 6
Przebieg szkolenia:
Sobota, 11.06.2011
Film The Monk & the Monkey
Młody chłopiec imieniem Ragu chce zostać mnichem. Jego mentor wysyła go na misję, aby urwał
święty owoc i udowodnił swoją gotowość. Chłopiec zrywa owoc, który natychmiast kradnie mu
małpa i ucieka z dala od niego. Ragu ściga małpę. I w pewnym momencie znajduje się w trudnej
sytuacji dylematu…
Pierwsze wrażenie
Na krzesłach w sali leżą białe kartki. Rozejrzyj się wokół, posłuchaj siebie, bądźcie „tu i teraz”.
Zapisz na kartce to, co się pojawia. Twoje pierwsze wrażenia. Przyklej je do ściany wcześniej
zawijając tak, by nie były widoczne dla innych.
Metafora mentora
Pomyśl o metaforze mentora. Jakie słowa, obrazy kojarzą Ci się z mentorem. W grupie 4 – 5 osób
uzgodnij wspólną metaforę i pokaż ją za pomocą zdjęcia.
Słowa: opiekun, nauczyciel, dyplomata, wzór, rodzic, model, skrzydła, empatyczny, mediator,
otwarty, przewodnik, uważność.
Obrazy:
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 7
Przerzucanie klocków Jenga
Wspólnie z innymi masz wykonać bardzo proste zadanie. Przerzuć w ciągu 90 sekund jak najwięcej
klocków Jenga z jednego kartonu do drugiego. Pamiętaj, że zanim trafi do nowego pudełka każdy
klocek ma być dotknięty przez wszystkie osoby z grupy.
„Po wspólnej pracy zadowolenie bo udało się, byliśmy razem, elastyczność, wszyscy zaangażowani,
uruchomiły się pozytywne emocje”.
Przedstawienie zakresu tematycznego spotkania oraz kontraktowanie się na czas
szkolenia
Spostrzeżenia dotyczące kontraktowania się mentora:
„Ciekawy, potrzebny, trudno ująć własne myśli.”
„Trudno jest komunikować innym o własnych granicach.”
„Im więcej dopytuje, szukam – tym więcej jest do powiedzenia.”
„Uwaga: Kontrakt nie ma być celem samym w sobie. Bierz pod uwagę potrzebę drugiej osoby.
„Zachowaj równowagę między celem a relacją z drugą osobą.”
„Jest potrzebny i może być ciekawy.”
„Kontrakt mentora z koordynatorem (przed przyjazdem wolontariusza) i kontrakt wolontariusza z
mentorem.”
„Kontrakt gwarantuje bezpieczne granice dla mentora i wolontariusza.”
„Kontrakt może być „zapisany” w różny sposób – graficznie, słowami.”
„Obie strony powinny wiedzieć, że dane spotkanie będzie dotyczyło kontraktu.”
„Lepiej w spokojnym miejscu. Nie w kawiarni.”
„Nie musi powstać na jednym spotkaniu.”
„Można do niego wracać.”
„Spotkanie kontraktowe może być przydatne, ale źle zaplanowane może zaburzyć relacje.”
Impulsy dotyczące różnych aspektów bycia mentorem
1. Roboty
Znajdź osobę do pary/trójki. Zdecydujcie wspólnie, kto będzie poruszał się z zamkniętymi oczami a
kto będzie, mając otwarte oczy, dbał, aby było bezpiecznie.
Wolontariusz w relacji z mentorem / wolontariusz w społeczności lokalnej:
„Panika, czy on idzie za mną?”
„Na początku brak zaufania. Lęk przed utratą kontroli.”
„Czułem się sam, ale wierzyłem, że ktoś w kluczowym momencie zareaguje.”
„Pomogło mi zdanie >Ja się Wami zaopiekuję<.”
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 8
„Na początku nie wiedziałam, gdzie jest Ania. Z czasem jej obecność budowała bezpieczeństwo.”
„Wśród tylu osób wiedziałam, że jest ten jeden mój.”
„Ufam swoim nogom. Czuję. Dbam o siebie.”
„Chciałam sprawdzić, czy mnie uchroni. Testowałam ją.”
„Zadbaj o dobre nawiązanie kontaktu. Zadbaj o dobre pożegnanie. Uszanuj emocje.”
„Zwróć uwagę na swój sposób bycia z drugim człowiekiem, na ile jest to ciekawość, na ile
obserwacja a na ile wartościowanie.”
Strategie mentora przy integracji w społeczności:
„Była nić porozumienia między nami. Docenianie ma olbrzymie znaczenie.”
„Różne metody sprawdzały się przy różnych osobach.”
„Moja uwaga była bardziej przy jednej osobie. Kosztem drugiej.”
„Nie byłam pewna, jak zrozumie moje komunikaty.”
„Dbałam, żeby była bezpieczna. Ale wśród ludzi, wśród innych.”
„Komfortem jest posiadanie jednej osoby pod opieką.”
„Im bliżej wolontariusze są siebie, tym lepiej dla mentora. Tylko wtedy czasem wolontariusze mogą
się zderzać między sobą.”
„Pytania: Kiedy mentor dba? Kiedy daje odkrywać, eksplorować?”
2. Uczenie się wiersza po angielsku
Stwórz parę. Zadecydujcie, kto będzie wspierał a kto będzie uczył się dwóch wersów wiersza po
angielsku.
Walt Whitman: O Captain! My Captain!
O Captain! my Captain! our fearful trip is done,
The ship has weather`d every rack, the prize we sought is won, The port is near, the bells I hear,
the people all exulting, While follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring; But O heart!
heart! heart!
O the bleeding drops of red,
Where on the deck my Captain lies,
Fallen cold and dead.
O Captain! my Captain! rise up and hear the bells;
Rise up - for you the flag is flung - for you the bugle trills, For you bouquets and ribbon`d wreaths
- for your the shores a - crowding, For you they call, the swaying mass, their eager faces turning;
Here Captain! dear father!
This arm beneath your head!
It is some dream that on the deck,
You`ve fallen cold and dead.
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 9
My Captain does not answer, his lips are pale and still,
My father does not feel my arm, he has no pulse nor will,
The ship is anchor`d safe and sound, its voyage closed and done, From fearful trip the victor ship
comes in with object won; Exult O shores, and ring O bells!
But I with mournful tread,
Walk the deck my Captain lies,
Fallen cold and dead.
Cytaty z podsumowania, które dotyczyło głównie wspierania w czasie uczenia się:
Osoby uczące się mówiły:
„Fajnie być częścią całości.”
„Czułam, że trzeba to zrobić samemu, że tego za mnie nikt nie zrobi.”
„Były różne strategie uczenia się.”
„Pomogło mi pytanie od osoby wspierającej o moje zrozumienie.”
„Było mi miło, gdy ktoś docenił moją pracę.”
„Bardzo pomocna była dla mnie atmosfera przychylności.”
„W czasie prezentacji pojawiły się emocje związane z wystąpieniem publicznym.”
Osoby wspierające uczenia się mówiły:
„Warto poinformować wolontariusza o tym, że możesz go wspierać przed wyjazdem na projekt.
Może być to część kontaktu.”
„Sesja określania celów uczenia się dopiero po pierwszej fazie integracji wolontariusza w Polsce.
„Uczenie się to szerszy ogląd samego siebie.
„Uczenie się dotyczy zadania, zasobów, rozwoju kompetencji.
„Warto wyjść wolontariuszowi naprzeciw – zaproponować spotkanie.
„Pamiętaj o pytaniu „Co jeszcze?”
„Pamiętaj, że nawet jak nic nie działa, to coś działa (wywiad doceniający appreciative inquiry)”
„Uczenie wewnątrzsterowne – mentorzy wspierają uczenie się.”
„Youthpass polega na samoocenie – nie wypełniasz za niego a wspierasz. Pytasz: Co jeszcze?”
3. Spotkanie
Dołącz do jednej z sześciu grup. Zadaniem każdej z nich będzie spotkać się z inną grupą.
Przygotujcie się na to spotkanie.
4. Wesprzyj się na mnie
Zaproś inną osobę do wspólnego doświadczenia. Będziecie służyć sobie nawzajem oparciem.
Poszukaj najwygodniejszej dla siebie pozycji, skorzystaj z oparcia oferowanego przez drugą osobę.
Po chwili zamieńcie się rolami.
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 10
5. Mediacje
Utwórz trójkę. Dwie osoby z grupy są „pokłócone” – stoją odwrócone do siebie plecami i poruszają
się wolnymi krokami w swoich kierunkach oddalając się od siebie. Trzecia osoba musi spróbować
pojednać skłóconą parę, tzn. zbliżyć je do siebie.
Co zostało powiedziane po tym doświadczeniu:
„Miałem wrażenie, że wcale nie chcą współpracować.”
„On nie chciał współpracować z mediatorem.”
„Różne strategie: po dobroci, podstępnie, siłą.”
„Działałam szybko, zaraz na początku zanim się rozeszli, oddalili od siebie.”
„Czułam lekkość.”
„Nie byłem pewny, czy oni są teraz gotowi na spotkanie.”
„Chęć poznania drugiej osoby przeważyła nad chęcią ucieczki.”
„Nawet, gdy nie spotkają się teraz mogą spotkać się za drugim razem.”
„Jest moment postawienia granicy. Stop. Zatrzymania.”
„Ważna jest umiejętność lawirowania, by strony uznały jakiś cel za wspólny.”
„Tak technicznie – jak „pacnę” z odpowiedni siłą to będzie działało (wykorzystam metodę pasującą
do sytuacji).”
UWAGA na układ, w jakim się jest: trudno mediować, gdy jest się od kogoś zależnym.
Ćwiczenie związane z pozycją 0 J. Enrighta
Założenia pozycji 0:
Każdy z nas potrafi sam (bez sygnałów z zewnątrz) przyglądać się i rozwiązywać swoje dylematy.
Sygnały zewnętrzne odciągają mówiącego od sformułowań, które są dla niego precyzyjne,
ponieważ są mieszaniną intencji jego i słuchacza.
Ważna jest obecność drugiej osoby.
Technika:
Słuchacz przyjmuje nie ekspresyjną postawę ( nie mówi, nie daje sygnałów mimicznych i
płynących z ciała).
Narzędzie superwizyjne M. Balinta
Metoda superwizji grupowej (tzw. "grupa Balinta") opiera się na analizie jednego przypadku. Jedna
osoba przedstawia problem, który chciałaby omówić z grupą, pozostałe osoby słuchają. Po
zakończonej prezentacji problemu następuje wymiana skojarzeń, myśli, pomysłów.
Film „Stowarzyszenie Umarłych Poetów”
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 11
Niedziela, 12.06.2011
Jakby to było gdyby nas nie było?
Jakby to było, gdyby nie było mentorów. Co by się zmieniło? Posłuchaj piosenki DKA, niech będzie
inspiracją do rozważań i dyskusji z innymi. Skorzystaj z zaproszenia do metody zwanej
„Akwarium”. W niej część osób dyskutuje w mniejszym kręgu na temat tego, jakby to było, gdyby
nie było mentorów, pozostali obserwują dyskusję z innej perspektywy, na zewnątrz kręgu
dyskutujących (jeśli chcą wpłynąć na temat rozmowy, zadać pytanie mogą skorzystać z jednego
wolnego krzesła w wewnętrznym kręgu).
Małe i wielkie rzeczy, które mają znaczenie
Wylosuj rodzaj scenki oraz rolę, którą będziesz miał/a odegrać w czasie następnego ćwiczenia.
Scenki często są przejaskrawione po to, by zastanowić się nad tym, na co szczególnie warto
zwrócić uwagę w danym aspekcie bycia mentorem.
Scenki są bardzo różne i dotyczą np. spotkania z koordynatorem wolontariusza, powitania
wolontariusza na dworcu, spotkania służącemu uzgodnienia kontraktu, wspierania w uczeniu się,
ewaluacji, choroby wolontariusza, itp.
„Uśrednione” zaangażowanie mentora podczas kolejnych faz projektu (0 żadne, 6 bardzo duże).
Konkluzja:
Zaangażowanie mentora podczas całego serwisu jest raczej równomierne, zmienia się jedynie
obszar uwagi, na początku głównie wspiera integrację, by następnie wzmocnić proces uczenia się
wolontariusza, uważność na trudności jest stale obecna.
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 12
Spotkanie z mentorem z innego kraju
Posłuchaj, co o mentorowaniu mówi osoba z innego kraju - Ignacio Gonzalez Martinez z małej
miejscowości w Hiszpanii.
Mój krój na mentora
Okazuje się, że wytyczne z przewodnika stanowią zaledwie wstęp do całego wachlarza zadań
mentora. Nie ma jednego idealnego kroju. Charakter pracy mentora jest zależny od kultury danej
organizacji goszczącej i koordynującej, od wolontariusza i stylu pracy samego mentora/ki. Zależy
od Ciebie. Stwórz własny krój. Zastanów się: co chcę/mogę dać jako mentor/ka, jak chcę/mogę to
dawać, czego potrzebuje jako mentor, jakie są moje granice (sprawy nie do negocjacji). Masz na
to 30 – 40 minut.
Zaproś inną osobę do rozmowy. Skorzystaj w niej z pozycji 1 J. Enrighta (zaangażowania/
intensywności).
Założenia pozycji 1:
Kiedy dotykamy ważnych dla nas spraw, pojawia się większa energia. Ludzie odbierają naszą
energię z poziomu ciała.
Technika:
Dawać informacje wtedy, gdy coś przykuwa naszą uwagę, jest w tym energia, lub jej ubywa.
Konkluzje (efekt podsumowania w grupach) ćwiczenia dotyczącego kroju na mentora:
Co mogę/chcę dać jako mentor/ka:
zaangażowanie
wyrozumiałość i cierpliwość
zrozumienie
wsparcie w formie rozmowy, obecności i działania(praktyczne i psychologiczne)
wsparcie w procesie uczenia się wolontariusza (rozmowa o celach i sukcesach jak również o
nauce płynącej z porażek)
wzmocnienie motywacji wolontariusza i koordynatora do pracy
poczucie bezpieczeństwa u wolontariusza (jak również u koordynatora)
pomoc w nawiązaniu przez wolontariusza nowych kontaktów
wprowadzenie wolontariusza w specyfikę miejsca (kultura, zachowania, normy, placówki
itp.)
Jak mogę/chcę to dawać jako mentor/ka:
naprowadzanie (a nie tłumaczenie i wyrokowanie) – niech wolontariusz ma szanse odkryć
coś samemu
prowadzić regularne wspólne ewaluacje (najlepiej z uwzględnieniem koordynatora)
należy mieć szacunek wobec siebie i wolontariusza oraz wyrozumiałość
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 13
mentor powinien mieć wyćwiczoną umiejętność słuchania
spokój wewnętrzny jest bezcenny
ważna u mentora jest inteligencja emocjonalna
mentor powinien potrafić prowadzić rozmowę oraz stawiać odpowiednie pytania
Czego mogę potrzebować jako mentor/ka:
szacunku
zaufania
poczucia wpływu
jasnego podziału ról
informacji zwrotnej od wolontariusza i od koordynatora
wiedzy nt. EVS i projektu
kontraktu (K-M oraz M-W)
doświadczenia i kompetencji (np. w rozwiązywaniu konfliktów, pracy w międzynarodowym
środowisku)
świadomości roli
przygotowania merytorycznego
określenia własnych granic
docenienia
Co może definiować nienegocjowalne granice jako mentora/ki:
zdrowy dystans do swojej roli
czas
zachowania prywatności życia osobistego
nie branie odpowiedzialności za błędy wolontariusza/ki
znajomość własnych kompetencji (często mentor nie jest psychologiem i musi wiedzieć
kiedy potrzebne jest wsparcie profesjonalistów)
prawo, by powiedzieć „nie wiem”
Dzielenie się doświadczeniem
Podziel się swoim doświadczeniem z innymi. Dołącz do grupy, która pracuje nad ciekawym dla
Ciebie tematem. Pytaj, odpowiadaj, wyrażaj wątpliwości.
Wnioski z rozmów:
Relacja koordynator – mentor
partnerska (mentor zna charakter projektu i ma na niego wpływ, zna zasady finansowania)
jest spisany kontrakt współpracy między koordynatorem a mentorem, jest określony jasny i
uczciwy podział ról (który może być różny w zależności od kultury organizacji)
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 14
Korzyści, jakie czerpie mentor/ka ze swojej pracy:
ma przyjemność w przebywaniu z obcokrajowcem (radość , zabawa)
może poznać lepiej język innego kraju
zyskuje i pogłębia doświadczenie mentoringu
doświadcza pracy w zespole
ma możliwość realizacji projektu
uczy się organizacji pracy
rozwija swoją osobowość
może podwyższyć samoocenę
jest spójny ze swoimi wartościami
najczęściej mentor EVS jest również wolontariuszem, gratyfikacja finansowa jest pod
znakiem zapytania w wielu organizacjach i wśród samych mentorów (ważna jest jednak
wyrównanie kosztów jakie ponosi mentor)
Relacje damsko - męskie (oraz damsko damskie i męsko męskie) na projekcie EVS –
porady:
rozpoznanie statusu mężczyzny i kobiety w kraju pochodzenia wolontariusza oraz
uświadomienie wolontariusza o polskich realiach
znajomość gestów, mowy ciała, kluczowych słów w danej kulturze, by unikać
dwuznacznych sygnałów i nieporozumień
w relacji wolontariusza z mentorem – ustalenie jasnych granic i przestrzeganie ich
(mentorze – nie nadużywaj swojej przewagi)
jeśli relacja między wolontariuszem a mentorem zostanie zaburzona, wolontariusz powinien
zmienić mentora
należy liczyć się z konsekwencjami
mentorze – bądź asertywny! Przy zachowaniu tolerancji i elastyczności
Kiedy ludzie czują się zmotywowani:
Gdy współdzielą ich cel (który jest dla nich ważny)
Gdy mają wpływ
Gdy mają potrzebne zasoby (materiały, kompetencje, itp.)
Gdy są docenieni
Mentor w roli głównej, 11-14.06.2011, Warszawa
Strona 15
Poniedziałek, 13.06.2011
Narzędzia coachingowe
Skorzystaj z jednego z trzech proponowanych ćwiczeń coachingowych: linia życia, skalowanie,
pytanie o cud.
Tworzenie sieci samopomocowej – spotkanie z Wawrzyńcem Paterem, koordynatorem
sieci Eurodesk
Aby stworzyć efektywną sieć samopomocową wśród mentorów należy wziąć pod uwagę:
faktyczne potrzeby obecnych i przyszłych mentorów
powołanie koordynatora/ki takiej sieci
dobrać odpowiednia narzędzia do komunikacji (np. platforma internetowa typu moodle,
ning itp.) oraz do przechowywania danych (np. dropbox, ning)
coroczne ogólnopolskie spotkania
zastanowić się nad wsparciem (ze strony Narodowej Agencji, ze strony organizacji
koordynujących evs, ze strony innych aktorów).
zastanowić się jakie korzyści z uczestnictwa w sieci będą mieli poszczególni mentorzy
(wiedza, wsparcie psychologiczne itp.)
sieć powinna być otwarta tylko dla mentorów (efekt przynależności i poufności danych).
Pierwsze wrażenie – powrót
Zabierz ze ściany swoją kartkę, na której zapisywałeś/aś swoje pierwsze wrażenia zaraz po wejściu
do sali szkoleniowej. Kartka jest Twoja.
Rundka ewaluacyjna i zakończenie szkolenia