Na de verschillende «grappen » die we mekaar
toesturen om te kunnen lachen,is dit een beetje anders. Het is niet de
bedoeling je aan het lachen te brengen, het is niet
grappig, bedoeling is om je te doen nadenken.
De dochter van een beroemde predikant werd geïnterviewd tijdens
een talkshow op televisie. De presentatrice vroeg haar : Hoe kon God zulke gruwel
toelaten ? (de feiten op 11 september).
Dit jong meisje gaf een even diep als scherpzinnig antwoord.
« Ik geloof dat God door dit alles even diep bedroefd was als wij, maar sinds vele jaren vragen
wij hem onze scholen te verlaten, uit onze regeringen weg te gaan en te verdwijnen uit ons
leven.
Gentleman, als hij is, heeft hij zich rustig
teruggetrokken. Hoe kunnen wij dan nog
hopen dat God ons zijn zegen en bescherming
zal geven, als we blijven aandringen om ons alleen te laten? ".
In verband met de recente gebeurtenissen, terroristische aanslagen, moordpartijen in scholen, oorlogen enz…, denk ik dat alles begon bij Madeleine Murray O’Hare, die klacht indiende en eiste dat er in de scholen niet meer gebeden werd, hebben we JA gezegd!
Daarna heeft een ander gezegd dat we de Bijbel opSchool niet meer zouden mogen lezen. Diezelfde
Bijbel die onderwijst « Ge zult noch moorden,noch stelen, en heb jezelf lief" en wij hebben JA gezegd.
Vervolgens was er Dr. Benjamin Spock
die ons heeft gezegd dat we onze kinderen
niet mogen slaan wanneer ze verkeerd of slecht handelen omdat
anders hun kleine persoonlijkheid
vervalst zou worden, en dat we ze in hun
eigenwaarde zouden aantasten.
De zoon van deze dokter is spijtig genoeg omgekomen door
zelfdoding. Men zegt ons dat een expert weet waarover hij spreekt, eender wat hij ons
vertelt. En weer hebben we JA geknikt.
Nu vragen we ons af waarom onze kinderen geen geweten hebben, waarom ze geen onderscheid tussen goed en kwaad
kunnen maken, en waarom ze een vreemde, een ouder of zichzelf kunnen doden zonder emoties te vertonen.
Waarschijnlijk dat we tengevolge
van diepe reflectie tot de
conclusie zullen komen dat alles te maken heeft
met het principe van: « te
oogsten wat men zaait."
Het is eigenaardig vast te stellen hoe gemakkelijk het voor mensen is om God weg te gooien om zich daarna af te vragen waarom hun
wereld een hel wordt of hoe gemakkelijk we aannemen wat in de kranten verschijnt, maar alles
wat de Bijbel zegt in twijfel trekken.
Het is raar vast te stellen dat wij
grappen per mail kunnen versturen die zich verspreiden als
strovuur, maar indien men
berichten stuurt in verband met God, mensen tweemaal
nadenken alvorens ze met anderen te
delen.
Moet je hiermee nu lachen ?
Ik zou willen een vlieg
zijn wanneer je deze mail naar anderen zal
doorsturen. Waarschijnlijk zal je het
niet aan al je correspondenten sturen
omdat je niet weet waarin ze geloven of je
afvraagt wat ze wel over jou zullen denken.
Het is eigenaardig dat we meer begaan zijn met wat mensen over ons zouden kunnen denken, meer dan wat God
over ons zou kunnen denken.
Deel dit bericht met anderen indien je denkt dat hij de moeite waard is, zoniet smijt je hem maar in de prullenbak, niemand zal het weten! Maar
als u dit proces van reflectie weggooit, klaag dan niet over de slechte wereld waarin we
leven !
Beelden van Net
Muziek:it’s only make
believe
Ontwerp Bertrand
(alias)F1BHZ
30 oktober 2006Nederlandse
vertalingspitfire.leo
02 maart [email protected]