1

1

VOL. III DE ANIMA

R

RADICALITER

1 d.12-0360 3

d.12-0360 formaliter et radicaliter libertas. In quo supra dictum est:

RADICANTUR

1 d.9-0436 7

d.9-0436 potest fingi alia unio, nisi quod radicantur in eadem anima et eodem *

2 d.9-2017 6

d.9-2017 phantasia; phantasia autem et intellectus radicantur in eadem anima et

3 d.12-0188 8

d.12-0188 consensione istarum potentiarum, quae in eadem anima radicantur et *

4 d.14-0441 7

d.14-0441 enim determinatur, quia phantasma et intellectus radicantur in anima

RADICARI

1 d.9-0529 2

d.9-0529 hominis radicari in una anima; et hinc est quod in suis operibus habent

RADICATAE

1 d.12-0242 2

d.12-0242 anima radicatae; ergo quidquid una istarum potentiarum appetit, *

RADICATUM

1 d.9-0444 1

d.9-0444 radicatum in anima spirituali est potens in virtute illius ad causandam

2

2

RADICATUR

1 d.13-0218 11

d.13-0218 etiam perditur; ergo signum est quod motus in eadem fonte radicatur

RADICE

1 d.12-0375 1

d.12-0375 radice; in hac tamquam in subiecto formaliter libero.

2 d.12-0681 8

d.12-0681 hominem esse rationalem, quasi in virtute et radice dicimus esse *

RADICEM

1 d.8-0657 2

d.8-0657 ponens radicem sentiendi in corde, consequenter ait non esse organum

RADICITUS

1 d.12-0003 9

d.12-0003 Haec materia de voluntate prolixa est, quae si radicitus esset *

RADIUM

1 d.9-1969 1

d.9-1969 radium nisi varietate sacrorum velaminum circumvolutum. Idem

RADIX

1 d.10-0123 8

d.10-0123 prima aperte sequitur, nam si cognitio est radix et origo huius *

2 d.11-0532 1

d.11-0532 radix aliorum, delectatio vero est quasi ultimus terminus; aliae vero

3

3

3 d.12-0680 3

d.12-0680 ostendit quod radix voluntatis est intellectus, nam eo ipso quod dicimus *

RARO

1 d.9-2844 3

d.9-2844 quaedam quae raro, quaedam quae ad utrumlibet. Et in communi

2 d.13-0275 8

d.13-0275 explicite non consentiat, tamen virtute consentit. Et raro aut numquam

RASA

1 d.9-0277 9

d.9-0277 ponitur intellectus noster, cum incipit esse, tamquam tabula rasa in

RAT.

1 d.9-0635 4

d.9-0635 Gentes, cap 62, rat 3, inquit quod intellectus patitur et recipit species

RATIO

1 d.8-0048 3

d.8-0048 quae certo ratio falsum supponit, quia sensus interior non aliter *

2 d.8-0052 4

d.8-0052 Sola ergo illa ratio prior concludit dari sensum communem.

3 d.8-0152 3

d.8-0152 suasio et ratio; phantasia autem potest sine his omnibus esse.

4 d.8-0357 11

d.8-0357 est ut una sit facile appraehensiva, alia conservativa; sed haec ratio

4

4

5 d.8-0380 11

d.8-0380 cognoscerent in praesentia et absentia; sed hoc non; ergo eadem ratio

6 d.8-0495 2

d.8-0495 nec ratio fingendi divisionem, sed comparando hanc potentiam ad

7 d.8-0522 9

d.8-0522 intellectiva sunt plurima nomina significantia intellectum, ut intellectus, ratio,

8 d.8-0550 5

d.8-0550 rationes non sensatae, ut ratio disconvenientis, inimicitiae, et eodem

9 d.8-0613 8

d.8-0613 Averroes, 3 De Anima, cap 3. Et ratio est, nam ista animalia sunt

10 d.8-0694 4

d.8-0694 quia iudicium aut ratio laeditur, quod contingit ex infirmitate medii

11 d.8-0731 2

d.8-0731 Et ratio est, quia vis sentiendi a sensu interiori derivatur ad

12 d.9-0224 2

d.9-0224 Et ratio constat ex dictis, et ex magna diversitate quae in

13 d.9-0324 9

d.9-0324 tamen quia solum ipsum non est sufficiens, ut ratio facta ostendit,

14 d.9-0420 5

d.9-0420 Est enim contra illam ratio communis; quod instrumentum *

15 d.9-0451 6

d.9-0451 phantasma est imperfectior; sed haec ratio nihil urget in contraria *

5

5

16 d.9-0751 2

d.9-0751 Et ratio desumitur ex universalitate illius. Est enim superior

17 d.9-0800 3

d.9-0800 Item, assignetur ratio cur id dicitur repugnare intellectui

18 d.9-0803 5

d.9-0803 Et confirmatur tota haec ratio, nam in anima separata

19 d.9-0847 7

d.9-0847 imperfectio magna est, et nulla est ratio cogens ad id asserendum, et in *

20 d.9-0892 6

d.9-0892 3 arguitur, quia nulla est ratio neque experientia ad *

21 d.9-0912 7

d.9-0912 discernit ac frigidum, quorum quaedam est ratio: caro; alia vero esse *

22 d.9-0989 7

d.9-0989 plures actus simul, quia non est ratio cur potius hac quam illa specie

23 d.9-1099 4

d.9-1099 communis est quasi ratio formalis obiecti sensibilis. Et ideo

24 d.9-1128 8

d.9-1128 Formalis est illa qua uniuscuiusque rei propria ratio concipitur,

25 d.9-1405 5

d.9-1405 Item, nam eadem est ratio de homine et de aliis subiectis. Non

26 d.9-1419 9

d.9-1419 potest; ergo. Maior patet, quia cum species sit ratio concipiendi rem,

6

6

27 d.9-1542 2

d.9-1542 Et ratio dubii in quaestione proposita est, quia cum ista omnia sint *

28 d.9-1581 2

d.9-1581 Et ratio est, quia anima non cognoscit se ipsam per se, sed in *

29 d.9-1588 2

d.9-1588 Et ratio istorum omnium est, quia anima nostra, ex eo quod est

30 d.9-1684 11

d.9-1684 4 Ultimo est notandum quod in hac re diversissima est ratio

31 d.9-1767 2

d.9-1767 Et ratio est, quia nullus effectus istarum substantiarum

32 d.9-1770 12

d.9-1770 Deo, nam de illo plura cognoscimus, quae illi soli conveniunt. Et ratio

33 d.9-1878 2

d.9-1878 Et ratio est, quia actus proprii animae nostrae, qui sunt *

34 d.9-1980 2

d.9-1980 Tamen ratio a priori difficile redditur.

35 d.9-1986 3

d.9-1986 7 Quae ratio multis impugnatur ab Scoto, supra; et in 1, d 3,

36 d.9-1996 7

d.9-1996 intellectum? Quomodo etiam hinc potest colligi ratio quare, laesa

37 d.9-2002 2

d.9-2002 Secunda ratio, quia ista dependentia tantum oritur ex ordine

7

7

38 d.9-2006 4

d.9-2006 Sed neque ista ratio videtur satisfaciens:

39 d.9-2015 1

d.9-2015 ratio, nisi quod haec dependentia provenit ex imperfectione status,

40 d.9-2090 6

d.9-2090 esse transiens. Ex quibus constat ratio et differentia istarum virtutum,

41 d.9-2195 3

d.9-2195 illis verbis ratio cur intellectus agens in illis actibus passione vacat,

42 d.9-2325 3

d.9-2325 finem. Neque ratio ulla est in contrarium.

43 d.9-2446 6

d.9-2446 maxime versatur circa singularia. Et ratio est, quia versatur circa actionem;

44 d.9-2486 2

d.9-2486 Et ratio a priori est, nam habitus practicus dicitur qui est *

45 d.9-2502 5

d.9-2502 propositum et finem suum, ratio scientiae non mutaretur. Et ita, per se

46 d.9-2543 2

d.9-2543 Et ratio est, quia licet intellectus posset ibi sistere, tamen *

47 d.9-2553 4

d.9-2553 quia eadem est ratio de actu in universali et in particulari. Hinc ergo

48 d.9-2617 2

d.9-2617 Et ratio est, quia obiectum adaequatum intellectus est unum

8

8

49 d.9-2721 2

d.9-2721 Et ratio est, quia isti habitus, cum habeant supremum obiectum,

50 d.9-2763 2

d.9-2763 Et ratio a priori est, quia species intelligibiles non pendent in *

51 d.9-2765 3

d.9-2765 nulla est ratio talis dependentiae neque in nullo genere causae

52 d.9-2875 7

d.9-2875 conclusiones colligit, et ut sic dicitur “ratio”. Unde constat rationem et *

53 d.9-2883 6

d.9-2883 Paulus, ad Rom 6. Et ratio, utroque istorum modorum considerans *

54 d.9-2884 3

d.9-2884 divina, dicitur “ratio superior”. Similiter circa res humanas versatur

55 d.9-2886 1

d.9-2886 “ratio inferior”. Unde constat rationem superiorem et inferiorem esse

56 d.9-2924 10

d.9-2924 unam rationem potentiae cognoscitivae. Et ideo non est par ratio.

57 d.10-0080 9

d.10-0080 modum et iuxta diversam rationem formae sequitur diversa ratio *

58 d.10-0086 5

d.10-0086 qui consequitur cognitionem. Quae ratio aliis modis exponitur.

59 d.10-0187 7

d.10-0187 divinam voluntatem est, quae est summa ratio mali.

9

9

60 d.10-0197 8

d.10-0197 vero in non esse nulla potest esse ratio boni, quia bonum supponit

61 d.10-0200 4

d.10-0200 impossibili non est ratio boni; ergo.

62 d.10-0210 6

d.10-0210 appetitus est bonum, vel aliqua ratio boni.

63 d.10-0238 8

d.10-0238 rationem boni ad particulare, in quo apparet ratio boni, cum vere non sit;

64 d.10-0270 10

d.10-0270 malum alteri, nisi in obiecto et actu reperiatur aliqua ratio boni, ut Deus

65 d.10-0274 2

d.10-0274 est ratio formalis mali inhonesti et hoc malum appetit damnatus,

66 d.10-0336 9

d.10-0336 appetibile, in quantum est proportionatum bonum amantis. Et ratio

67 d.10-0337 4

d.10-0337 est, quia licet ratio boni non respiciat hunc vel illum, tamen ratio boni

68 d.10-0337 12

d.10-0337 est, quia licet ratio boni non respiciat hunc vel illum, tamen ratio boni

69 d.10-0403 16

d.10-0403 in actu primo constituta, ut notavit D Thomas, 1 p, q 27, a 4. Et ratio

70 d.10-0435 5

d.10-0435 In hoc enim consistit ratio vitae. Appetitus autem non potest uti

10

10

71 d.10-0543 7

d.10-0543 concurrat; sed in potentiis cognoscitivis potissima ratio fuit modus

72 d.10-0582 2

d.10-0582 Et ratio est illa communis, quia ubi est nova qualitas producta,

73 d.11-0033 2

d.11-0033 Prima ratio illorum est: in potentiis materialibus quaelibet *

74 d.11-0076 5

d.11-0076 defendens, nam si tota ratio defendendi est quia concupiscit, quomodo

75 d.11-0128 6

d.11-0128 Sed hoc mihi displicet, nam ratio boni et convenientis numquam

76 d.11-0129 2

d.11-0129 est ratio sensata, id est, aliquo sensu exteriori cognita, ut ex dictis

77 d.11-0138 5

d.11-0138 Sed interrogo: Quaenam sit ratio boni sub qua irascibilis

78 d.11-0139 8

d.11-0139 fertur in obiectum suum? Non enim est ratio boni in communi, quia

79 d.11-0140 7

d.11-0140 haec pertinet ad voluntatem. Neque est ratio honesti, quia huiusmodi

80 d.11-0141 1

d.11-0141 ratio boni sumitur ex conformitate ad rationem rei. Et ideo tantum *

81 d.11-0143 2

d.11-0143 esse ratio boni utilis, nam haec ratio consistit in ordine medii ad finem,

11

11

82 d.11-0143 7

d.11-0143 esse ratio boni utilis, nam haec ratio consistit in ordine medii ad finem,

83 d.11-0145 5

d.11-0145 patet. Ergo vel est ratio boni delectabilis sensui et sic obiectum *

84 d.11-0147 2

d.11-0147 superior ratio boni ab his distincta, quam assignare difficile erit, vel

85 d.11-0154 6

d.11-0154 contrahit bonum delectabile, nam haec ratio est ratio boni maxime

86 d.11-0154 8

d.11-0154 contrahit bonum delectabile, nam haec ratio est ratio boni maxime

87 d.11-0168 9

d.11-0168 5 Sed manet hic dubium: Quaenam sit ista ratio per sensum

88 d.11-0169 5

d.11-0169 apprehensibilis. An sit tantum ratio boni delectabilis an etiam ratio

89 d.11-0169 10

d.11-0169 apprehensibilis. An sit tantum ratio boni delectabilis an etiam ratio

90 d.11-0170 12

d.11-0170 boni utilis, ut Caietanus supra credit, an vero possit esse alia ratio

91 d.11-0208 2

d.11-0208 Et ratio esse potest, nam appetitus est potentia a qua originantur

92 d.11-0255 2

d.11-0255 quia ratio illius aliquo modo variatur.

12

12

93 d.11-0318 5

d.11-0318 Contrarium autem videtur docere ratio, nam dolor est de malo

94 d.11-0358 11

d.11-0358 convertat ad locum doloris, nescit an sit divisio facta. Et ratio est, quia

95 d.11-0476 2

d.11-0476 Quorum ratio sic breviter intelligitur: Irascibilis versatur circa *

96 d.11-0499 6

d.11-0499 quis proponitur ut benefactor, tollitur ratio ardui, et sic destruitur

97 d.11-0506 6

d.11-0506 malo illato nulla illi repraesentatur ratio boni. Quod si forte ex

98 d.11-0521 2

d.11-0521 Et ratio est, quia concupiscibilis respicit bonum et malum *

99 d.11-0525 2

d.11-0525 ideo ratio difficultatis potest recedere ab illo, quamvis ratione bonitatis

100 d.11-0542 5

d.11-0542 cap ultimo, licet haec ratio frivola est, ut notavit Averroes, 3 *

101 d.11-0587 4

d.11-0587 cognoscente, qualis est ratio; immo ratio etiam ipsa non immediate movet *

102 d.11-0587 6

d.11-0587 cognoscente, qualis est ratio; immo ratio etiam ipsa non immediate movet *

103 d.11-0592 6

d.11-0592 aliarum. Et hinc est quod ratio ipsa illustrare potest cogitativam et

13

13

104 d.11-0596 7

d.11-0596 ab obiecto apprehenso movetur appetitus, ideo ratio cogitativam

105 d.11-0603 8

d.11-0603 sunt motus in appetitu sensitivo quos tamen ratio, quaerens rationes

106 d.11-0656 2

d.11-0656 Et ratio a priori est, quia appetitus sensitivus sequitur *

107 d.12-0025 7

d.12-0025 appetitiva; ergo eius obiectum est aliqua ratio boni; et non ratio aliqua *

108 d.12-0025 11

d.12-0025 appetitiva; ergo eius obiectum est aliqua ratio boni; et non ratio aliqua *

109 d.12-0027 7

d.12-0027 ut patet discurrendo; ergo debet esse ratio communis boni ut sic.

110 d.12-0050 7

d.12-0050 dicitur ens, quia est clarior eius ratio.

111 d.12-0060 5

d.12-0060 bonitatem suam, nam nisi ratio boni cognoscatur, voluntas non

112 d.12-0130 2

d.12-0130 Et ratio universalis est etiam facta, quia voluntas est quae finem

113 d.12-0351 9

d.12-0351 homo est dominus aliarum rerum, nam omnis naturalis ratio dictat

114 d.12-0452 6

d.12-0452 11 Ex quibus omnibus sumitur ratio a priori conclusionis: Nam *

14

14

115 d.12-0466 7

d.12-0466 et ratione. Distinguuntur sicut intellectus et ratio, nam sicut intellectus

116 d.12-0468 4

d.12-0468 simpliciter res intuetur, ratio vero dicitur prout discurrit, ita voluntas

117 d.12-0485 4

d.12-0485 communi nulla apparet ratio mali ut possit illud odio persequi.

118 d.12-0498 5

d.12-0498 bonum. Id est, quia ratio veritatis est unica tantum, unde si res habet

119 d.12-0499 8

d.12-0499 veritatem, excludit omnem falsitatem; at vero bonitatis ratio non est

120 d.12-0503 7

d.12-0503 amorem, quia ibi nulla potest inveniri ratio mali, sed semper summa et

121 d.12-0504 2

d.12-0504 necessaria ratio boni; in aliis autem actibus omnibus voluntas est libera

122 d.12-0562 8

d.12-0562 tamen quod indirecte, quasi ex consequenti, inquantum ratio sequitur

123 d.12-0655 11

d.12-0655 prolixe defendit Caietanus, supra, quae videri possit. Et vere est ratio

124 d.12-0693 3

d.12-0693 perfectior est ratio ipsa quam voluntas.

125 d.12-0837 1

d.12-0837 ratio. Et ideo prius et perfectius moralis bonitas oritur ab intellectu.

15

15

126 d.13-0129 2

d.13-0129 Secunda ratio. Quia appetitus non immediate elicit motum

127 d.13-0137 6

d.13-0137 localis, quia nulla est particularis ratio quae ostendat aliter *

128 d.13-0141 6

d.13-0141 quod appetit; ergo nulla est ratio quare unus sit actus elicitus ab

129 d.13-0143 2

d.13-0143 Tertia ratio. Nam si appetitus elicit motum et nulla alia est

130 d.13-0156 6

d.13-0156 potentia motiva activa. Et eadem ratio est de aliis motibus.

131 d.13-0198 2

d.13-0198 Et ratio est, quia hic motus illis partibus maxime opertur, nam

132 d.13-0284 5

d.13-0284 Item, quia nulla est ratio quare in hoc pendeat ab appetitu. Et

133 d.14-0039 2

d.14-0039 Et ratio est, quia anima, etiam dum est in corpore, existit per se,

134 d.14-0097 3

d.14-0097 Probatur, quia ratio personae tantum per positivum *

135 d.14-0232 7

d.14-0232 ideo forte est de illis alia ratio.

136 d.14-0272 8

d.14-0272 desinit esse in illo; est ergo diversa ratio de motu locali et de separatione a

16

16

137 d.14-0356 2

d.14-0356 Et ratio est evidens: Anima enim est principium intelligendi et

138 d.14-0370 5

d.14-0370 infra: “Nec opus, nec ratio, nec sapientia, nec scientia erunt apud *

139 d.14-0382 8

d.14-0382 quae illis deberent prodesse nec est illis ratio, etc. ut suam salutem

140 d.14-0462 2

d.14-0462 Et ratio, ait, est, quia modus operandi sequitur modum *

141 d.14-0717 6

d.14-0717 quidditative comprehendere, quia eadem est ratio in illa et in omnibus

142 d.14-0754 4

d.14-0754 Par enim est ratio, cum omnes istae substantiae sint intelligibiles actu,

143 d.14-0772 2

d.14-0772 Et ratio est, quia substantia finita non potest per se uniri *

144 d.14-0863 8

d.14-0863 2 Licet infundantur a Deo, nulla est ratio cur Deus non *

145 d.14-0866 4

d.14-0866 2 Nam vera ratio propter quam anima separata ex natura

146 d.14-0907 6

d.14-0907 In hoc modo eadem est ratio de anima et de angelis. Et ideo istae

147 d.14-0983 6

d.14-0983 impedit cognitionem. Et haec est ratio vulgi; ratio tamen est ridicula,

17

17

148 d.14-0983 8

d.14-0983 impedit cognitionem. Et haec est ratio vulgi; ratio tamen est ridicula,

149 d.14-1046 3

d.14-1046 autem est ratio cur illi conferantur magis species harum rerum quam

150 d.14-1075 9

d.14-1075 Thomas ait enim hanc cognitionem esse imperfectam. Et ratio eius

151 d.14-1464 10

d.14-1464 bona futura tanti aestimantur; et ideo non est eadem ratio animae *

152 d.14-1468 2

d.14-1468 Et ratio est, quia cognoscunt quod debent reuniri corporibus, in

RATIOCINANDO

1 d.9-2874 8

d.9-2874 intelligentiis angelicis. Et ex his denique principiis, ratiocinando, *

RATIOCINANTES

1 d.14-0353 5

d.14-0353 introducuntur ut loquentes et ratiocinantes: Lc. 16; Sap 5, et *

RATIOCINANTUR

1 d.9-0844 2

d.9-0844 illis ratiocinantur, qui prorsus nihil sciunt de phantasmatibus.

RATIOCINARI

1 d.8-0176 4

d.8-0176 sensitiva hominis, potens ratiocinari circa particularia et componere et

18

18

RATIOCINATIO

1 d.9-2877 3

d.9-2877 Haec autem ratiocinatio fieri potest vel circa res divinas et *

2 d.11-0657 9

d.11-0657 cognitionem sensus, in qua nec est discursus nec ratiocinatio, nec *

RATIOCINATIONE

1 d.9-1081 4

d.9-1081 aliquo discursu et ratiocinatione.

RATIOCINATIVAM

1 d.8-0624 6

d.8-0624 dicit dupliciter distingui memoriam: aliam ratiocinativam *

RATIOCINATUR

1 d.9-0878 6

d.9-0878 res individuas, et circa illas ratiocinatur, et prorsus ignorat an natura

RATIONABILE

1 d.14-0522 1

d.14-0522 rationabile est ut virtus intellectiva adaequetur perfectioni ipsius

2 d.14-0755 7

d.14-0755 Ad primum respondetur id non esse rationabile:

3 d.14-1037 4

d.14-1037 Primum dictum videtur rationabile propter rationes factas *

4 d.14-1194 3

d.14-1194 et est rationabile quod anima per conversionem ad superiora melius *

19

19

RATIONALE

1 d.9-1487 6

d.9-1487 cognoscitur cum cognoscatur esse animal rationale.

2 d.12-0002 3

d.12-0002 De appetitu rationale seu de voluntate.

RATIONALEM

1 d.9-0237 6

d.9-0237 maiorem, propter coniunctionem ad animam rationalem. Quaestio de

2 d.11-0004 4

d.11-0004 scilicet sensitivum et rationalem. Et ideo postquam dictum est in communi

3 d.11-0560 5

d.11-0560 diximus habere duplicem appetitum: rationalem et sensitivum, de *

4 d.12-0169 5

d.12-0169 speciali providentia gubernat creaturam rationalem, et ideo ad illum

5 d.12-0453 4

d.12-0453 voluntas sequitur potentiam rationalem et discursivam; ergo est libera.

6 d.12-0681 3

d.12-0681 hominem esse rationalem, quasi in virtute et radice dicimus esse *

7 d.12-0823 10

d.12-0823 et discursu, ut multo maior perfectio est esse potentiam rationalem

8 d.12-0432 2

d.12-0432 percipit rationem convenientis, separando illam ab omnibus aliis *

20

20

RATIONALI

1 d.9-1540 9

d.9-1540 1 In hac quaestione specialiter loquitur de anima rationali et de

2 d.10-0144 5

d.10-0144 appetitu sensitibo sensibilia prosequimur, rationali supernaturalia et

3 d.10-0173 9

d.10-0173 intellectivae deservit. Et ita etiam appetitus sensitivus deservit rationali, ut

4 d.14-0109 9

d.14-0109 persona, tamen quia subsistens est in partiali natura rationali, ideo

5 d.14-0254 4

d.14-0254 proprium est creaturae rationali; ergo posset mutare locum, alias perpetuo

6 d.14-1202 4

d.14-1202 suas; animae vero rationali non sic contingit. Potius enim unio ad *

RATIONALIS

1 d.9-1408 8

d.9-1408 modo. Nullus enim format proprium conceptum animae rationalis,

2 d.9-2943 6

d.9-2943 et conservare in nobis dignitatem rationalis naturae. De hoc habitu et

3 d.10-0116 6

d.10-0116 3 Appetitus alius sensitivus, alius rationalis. Secunda *

4 d.10-0120 7

d.10-0120 ita duplex est appetitus: sensitivus et rationalis, materialis et

21

21

5 d.10-0331 5

d.10-0331 si non sit res rationalis, volo illi bonum vel quia ad me attinet vel quia

6 d.11-0454 3

d.11-0454 actus partis rationalis. In ea enim sola potest esse admiratio, quia solum

7 d.11-0627 7

d.11-0627 Et confirmatur, nam appetitus sensitivus est rationalis per

8 d.12-0009 2

d.12-0009 animae rationalis ut sic, atque adeo esse potentiam spiritualem, quae *

9 d.12-0362 1

d.12-0362 rationalis est, quod prorsum nulli alio animali conveniat; ergo signum est *

10 d.12-0598 9

d.12-0598 1 Haec quaestio ultima est de potentiis animae rationalis, nam

11 d.12-0677 4

d.12-0677 quod intellectivus seu rationalis sit, quod principaliter ab intellectu *

12 d.12-0683 6

d.12-0683 Unde etiam confirmatur, nam potentia rationalis per *

13 d.12-0685 3

d.12-0685 participationem est rationalis, ut est voluntas, quae est potentia caeca

14 d.14-0106 1

d.14-0106 rationalis naturae integrae, scilicet individua substantia, tum quia

15 d.14-0409 10

d.14-0409 loquitur de anima secundum naturam suam. Et non videtur rationalis

22

22

16 d.14-0756 5

d.14-0756 1 Quia anima, cum rationalis sit, ex natura sua est etiam *

17 d.12-0678 7

d.12-0678 habet, nam voluntas non est potentia rationalis nisi per

RATIONALIUM

1 d.11-0453 5

d.11-0453 facultatum naturalium, vitalium et rationalium. Est enim admiratio *

RATIONE

1 d.8-0042 2

d.8-0042 Alia ratione probat Aristoteles, De somno et vigilia, cap 1, dari

2 d.8-0167 4

d.8-0167 apprehendere rem sub ratione convenientis et disconvenientis, quae

3 d.8-0168 4

d.8-0168 communiter dicitur sub ratione insensata.

4 d.8-0172 1

d.8-0172 ratione convenientis et disconvenientis, et ideo illa potentia *

5 d.8-0183 1

d.8-0183 ratione dirigitur.

6 d.8-0188 7

d.8-0188 obiectorum. Cognoscit enim brutum rem sub ratione convenientis vel *

7 d.8-0250 8

d.8-0250 sufficienti fundamento loquitur, nam, ut videbimus, qua ratione *

8 d.8-0269 9

d.8-0269 practice iudicat esse fugiendum, etc. quia cognoscit sub ratione *

23

23

9 d.8-0296 3

d.8-0296 Et consimili ratione sexta opinio addit sextam propter *

10 d.8-0364 8

d.8-0364 factum est in illo tempore in phantasia, ratione cuius sit magis disposita

11 d.8-0405 3

d.8-0405 rem sub ratione insensata, debet etiam cognoscere illam sub ratione

12 d.8-0405 10

d.8-0405 rem sub ratione insensata, debet etiam cognoscere illam sub ratione

13 d.8-0407 9

d.8-0407 nam potentia cognoscens lupum ut inimicum, non alia ratione id *

14 d.8-0412 3

d.8-0412 cognoscere sub ratione sensata; ergo potentia cognoscens sub ratione *

15 d.8-0412 9

d.8-0412 cognoscere sub ratione sensata; ergo potentia cognoscens sub ratione *

16 d.8-0423 7

d.8-0423 3 arguitur, nam cognoscere rem sub ratione convenientis

17 d.8-0424 6

d.8-0424 vel disconvenientis est cognoscere sub ratione insensata; sed phantasia

18 d.8-0425 3

d.8-0425 cognoscit sub ratione convenientis et disconvenientis; ergo cognoscit

19 d.8-0426 2

d.8-0426 sub ratione insensata; ergo non distinguitur ab aestimativa. Ultima

24

24

20 d.8-0431 7

d.8-0431 appetitus autem non movetur, nisi a ratione convenientis et *

21 d.8-0458 10

d.8-0458 eadem numero est cum potentia sentiendi, sed essentia et ratione *

22 d.8-0514 1

d.8-0514 ratione, secundum quod ad diversos actus comparatur, et *

23 d.8-0564 9

d.8-0564 est necessarius sensus internus qui haec iudicet. Qua ratione concludit

24 d.8-0583 7

d.8-0583 habent hunc sensum perfectum, tam in ratione memoriae quam in *

25 d.8-0584 1

d.8-0584 ratione aestimativae et sensus communis, immo habent quamdam *

26 d.9-0026 1

d.9-0026 ratione; sensus autem esse rerum materialium potest cognoscere, non

27 d.9-0281 5

d.9-0281 Et ita esse constat ratione, nam si intellectus species omnium

28 d.9-0486 4

d.9-0486 Confirmantur haec omnia ratione desumpta ex D

29 d.9-0490 4

d.9-0490 constare potest et ratione, quia instrumentum non potest elevari ad *

30 d.9-0557 3

d.9-0557 Arguitur, 2, ratione, nam si phantasma nullam efficientiam

25

25

31 d.9-0569 11

d.9-0569 13 Ad loca D Thomae respondetur quod loquitur late de ratione

32 d.9-0704 2

d.9-0704 Et ratione arguitur:

33 d.9-0736 10

d.9-0736 cogitativa et praedicatum in intellectu, omnino est alienum a ratione, nam

34 d.9-0944 2

d.9-0944 Et ratione patet, nam haec est vis intellectus supra sensum,

35 d.9-1042 11

d.9-1042 cuius speciem prius recipit, nam cur non?, ut inductione et ratione

36 d.9-1192 5

d.9-1192 in illa natura considerat, ratione cuius respicit illa natura plura

37 d.9-1221 10

d.9-1221 de illa abstractione agere; quod etiam logico incumbit, ea ratione qua

38 d.9-1371 10

d.9-1371 quia non cadunt sub cognitione alicuius sensus; ergo eadem ratione

39 d.9-1475 2

d.9-1475 Et ratione probatur, nam accidens habet intrinsecum *

40 d.9-1480 8

d.9-1480 positus, videtur impossibilis, nam cognoscere substantiam sub ratione

41 d.9-1481 5

d.9-1481 substantis est cognoscere sub ratione relativa; sed omne relativum *

26

26

42 d.9-1590 8

d.9-1590 omnes spirituales, ideo etiam infima est in ratione intellectiva. Tamen

43 d.9-1759 3

d.9-1759 sub communi ratione substantiae incorporeae, et ut plurimum

44 d.9-1761 5

d.9-1761 hunc angelum concipiam sub ratione motoris huius caeli, quo modo

45 d.9-1762 4

d.9-1762 Gabrielem concipimus sub ratione nuntii Incarnationis dominicae;

46 d.9-1763 3

d.9-1763 Michaelem sub ratione ducis, etc, et alium sub ratione custodis. Et

47 d.9-1763 9

d.9-1763 Michaelem sub ratione ducis, etc, et alium sub ratione custodis. Et

48 d.9-1897 9

d.9-1897 inter intelligibile et intellectum requiritur certa proportio in ratione entis,

49 d.9-1898 7

d.9-1898 sed satis est quod proportionentur in ratione obiecti et potentiae. Quod

50 d.9-1991 2

d.9-1991 illa ratione non posset haberi necessaria concomitantia inter *

51 d.9-2003 3

d.9-2003 potentiarum animae, ratione cuius habent hanc necessariam *

52 d.9-2129 4

d.9-2129 6 Et probatur ratione Aristotelis, hic, cap 5, nam cum

27

27

53 d.9-2149 5

d.9-2149 7 Sed dices illa ratione non posse concludi intellectum

54 d.9-2168 7

d.9-2168 enim credendum est ipsum plus sua ratione probare quam asserit.

55 d.9-2273 8

d.9-2273 idem intelligendum est de possibili, tamen diversa ratione.

56 d.9-2303 9

d.9-2303 manifestatio veritatis”; et 2 Contra Gentes, cap 78, ratione 3, ait *

57 d.9-2337 2

d.9-2337 Et ratione arguitur, quia potentia quae ordinatur ad

58 d.9-2356 6

d.9-2356 secundum quid tantum, es scilicet ratione qua agens est.

59 d.9-2579 9

d.9-2579 id non faciant, nam hoc non est de ratione omnium actuum *

60 d.9-2697 8

d.9-2697 circa factibile. Unde prudentiam vocat habitum cum ratione activum,

61 d.9-2698 5

d.9-2698 artem vero habitum cum ratione factivum. Idem habet 1 Magnorum

62 d.9-2733 2

d.9-2733 utraque ratione perficere.

63 d.9-2783 9

d.9-2783 obiecti, ut de sensibus exterioribus vidimus. Et maiori ratione habet

28

28

64 d.9-2786 2

d.9-2786 Et ratione etiam patet, nam superfluum est multiplicare

65 d.9-2807 10

d.9-2807 cognoscit, ut dictum est. Nec est cur sit de ratione perfectae memoriae

66 d.10-0112 8

d.10-0112 oritur in illis pondus aliquod seu appetitus, ratione cuius moventur.

67 d.10-0186 9

d.10-0186 3 In damnatis, qui volunt aliquid ea sola ratione, quia contra

68 d.10-0189 4

d.10-0189 expetere malum sub ratione mali.

69 d.10-0202 5

d.10-0202 ferri in malum sub ratione mali, amando illud quamvis specialiter *

70 d.10-0213 3

d.10-0213 malum sub ratione boni; et lib 8, cap 2, ait “amabile quidem *

71 d.10-0225 2

d.10-0225 sub ratione mali, quia semper est ad perfectionem suppositi, sed *

72 d.10-0227 10

d.10-0227 modo, ergo impossibile est quod feratur in malum sub ratione mali,

73 d.10-0235 9

d.10-0235 potest esse ad malum, sed ad bonum sub ratione boni. De voluntate

74 d.10-0239 5

d.10-0239 semper ergo procedit sub ratione boni. Unde ortum est illud:

29

29

75 d.10-0246 9

d.10-0246 malo delectatur; ergo non potest illud appetere sub ratione mali.

76 d.10-0263 9

d.10-0263 potentiam appetitivam habere pro obiecto bonum sub absoluta ratione

77 d.10-0275 4

d.10-0275 induens illud sub ratione vindictae quam sumit de Deo; et quia in hoc

78 d.10-0282 9

d.10-0282 ad experiendam suam libertatem, non appeteret illud sub ratione mali,

79 d.10-0283 4

d.10-0283 sed sub aliqua ratione boni, scilicet inquantum velle illud auget

80 d.10-0289 5

d.10-0289 appetunt non esse sub ratione boni, scilicet tamquam conducens ad *

81 d.10-0307 7

d.10-0307 possibilia possunt appeti, quia apprehenduntur sub ratione boni, tamen

82 d.10-0320 2

d.10-0320 Et ratione explicatur, nam quod appetitur vel est bonum *

83 d.10-0369 3

d.10-0369 effective sub ratione apprehensi. Alii apprehensionem ipsam. Caietanus

84 d.10-0428 6

d.10-0428 partialia agentia, hoc, primo, sine ratione fingitur, quia cum ipse

85 d.10-0491 3

d.10-0491 appetibilis, eadem ratione posset dici de intellectu et aliis potentiis, quod se

30

30

86 d.10-0585 6

d.10-0585 productam, mihi non probatur: sine ratione et sine necessitate ulla *

87 d.11-0093 4

d.11-0093 comprehenduntur sub una ratione adaequati obiecti et inter se sunt ita *

88 d.11-0132 10

d.11-0132 et similiter timor lupi, et tamen cognoscere filium sub ratione amici et

89 d.11-0133 3

d.11-0133 lupum sub ratione inimici ad rationem insensatam pertinet.

90 d.11-0142 8

d.11-0142 potest appeti ab illa potentia quae a ratione movetur. Neque etiam potest

91 d.11-0166 8

d.11-0166 potest apprehendi a sensu exteriori sub aliqua ratione boni, potest *

92 d.11-0179 6

d.11-0179 curandum est, tamen quia saltem ratione distingui possunt et de illis

93 d.11-0188 1

d.11-0188 ratione defensabilis.

94 d.11-0222 4

d.11-0222 perturbationes a recta ratione aversas. Ex quo colligebant non cadere in

95 d.11-0369 6

d.11-0369 intemperiem, et consequenter perciperet qualitatem, ratione cuius illa *

96 d.11-0461 4

d.11-0461 cohiberi possit, vel ratione obiecti plurimum moventis vel ex levitate *

31

31

97 d.11-0525 9

d.11-0525 ideo ratio difficultatis potest recedere ab illo, quamvis ratione bonitatis

98 d.11-0561 6

d.11-0561 quibus necessarium est scire qua ratione et modo alter alteri subordinetur.

99 d.11-0577 3

d.11-0577 voluntate, mediante ratione, et illi subicitur politice, non despotice.

100 d.11-0600 3

d.11-0600 considerando, mediante ratione, non movet autem necessitando; est

101 d.11-0610 6

d.11-0610 obedire quam infimum imperare. Et ratione huius subiectionis

102 d.11-0650 2

d.11-0650 Et ratione etiam probatur. Nam si actus appetitus sensitivi ex

103 d.11-0690 2

d.11-0690 sub ratione aliqua sensibili, tamquam propria bona ipsius appetentis.

104 d.11-0693 8

d.11-0693 ipsum, nam intellectus Deum concipit sub aliqua ratione sensibili, et

105 d.11-0695 3

d.11-0695 convenientis sub ratione sensibili vel agentis vel conservantis. Et isto modo

106 d.12-0013 1

d.12-0013 ratione tantum, quod hic multo certius est, quoniam haec potentia est *

107 d.12-0024 6

d.12-0024 debet esse res aliqua sub ratione boni; sed voluntas est potentia *

32

32

108 d.12-0069 10

d.12-0069 rationem boni, et utrumque cognoscitur ab intellectu sub propria ratione; et

109 d.12-0089 3

d.12-0089 Consentire quadam ratione commune nomen est conveniens cuicumque

110 d.12-0325 7

d.12-0325 8 Est etiam haec conclusio in ratione naturali evidens, quam *

111 d.12-0363 3

d.12-0363 convenire homini ratione illius potentiae in qua superat alia animalia.

112 d.12-0365 4

d.12-0365 libertatem, nisi inquantum ratione utitur.

113 d.12-0374 3

d.12-0374 partim in ratione, partim in voluntate consistit: in illa tamquam in

114 d.12-0383 6

d.12-0383 Quod vero haec libertas ex ratione oriatur patet, 1, quia *

115 d.12-0386 9

d.12-0386 10 Sed oportet in particulari exponere quomodo ex ratione oriatur

116 d.12-0454 10

d.12-0454 Tenet conclusio, quia libertas arbitrii sequitur ex intellectu et ratione,

117 d.12-0456 8

d.12-0456 mali et de unaquaque re iudicat qua ratione et modo eligibilis et bona

118 d.12-0458 5

d.12-0458 unumquodque bonum cognitum ea ratione et modo quo diligibile est

119 d.12-0466 2

d.12-0466 et ratione. Distinguuntur sicut intellectus et ratio, nam sicut intellectus

33

33

120 d.12-0634 4

d.12-0634 Confirmatur, nam hac ratione appetitus sensitivus est

121 d.12-0670 4

d.12-0670 1 Ex communi ratione potentiae appetitivae, quae ex potentia

122 d.12-0672 6

d.12-0672 2 id probatur ex propria ratione voluntatis, quae libera est et

123 d.12-0686 3

d.12-0686 et nisi ratione ducatur, non potest operari.

124 d.12-0721 7

d.12-0721 obiecta intellectus et voluntatis considerentur in ratione rei, fere sunt

125 d.12-0759 12

d.12-0759 habet. Et ideo quasi in se ipso speculatur res. Et hac ratione stat quod

126 d.12-0822 9

d.12-0822 libertate superet intellectum, tamen intellectus superat voluntatem in ratione

127 d.13-0100 6

d.13-0100 Confirmatur, nam motus variatur pro ratione appetitus,

128 d.13-0132 1

d.13-0132 ratione actus imperati, supra explicata.

129 d.13-0268 2

d.13-0268 Et ratione probatur, nam in brutis appetitus sensitivus est

130 d.14-0045 7

d.14-0045 homo, tamen haec subsistentia praecipue est ratione animae, quae

34

34

131 d.14-0105 6

d.14-0105 est tantum pars naturae, de ratione autem personae est quod sit

132 d.14-0107 2

d.14-0107 de ratione personae est quod sit omnino incommunicabilis, quia debet

133 d.14-0131 2

d.14-0131 Simili ratione videtur non posse moveri localiter, quia motus *

134 d.14-0738 1

d.14-0738 ratione, anima separata per essentiam suam non potest alias animas in

135 d.14-0741 8

d.14-0741 Simile est de aliis intelligentiis idque maiore ratione. Anima

136 d.14-0888 6

d.14-0888 Secunda pars probatur, quia comprehendere ratione

137 d.14-0970 2

d.14-0970 vel ratione status beatitudinis ad plenum gaudium illarum animarum

138 d.14-1130 3

d.14-1130 2 Nulla ratione probari potest esse impossibile Deo efficere

139 d.14-1288 8

d.14-1288 Et est simile: Melius esset animae semper ratione uti et *

140 d.14-1291 2

d.14-1291 Declaratur ratione: Cum enim aliquid intrinsece ordinatur ad *

141 d.14-1333 3

d.14-1333 naturalis, ea ratione qua anima cum inteligentiis convenit, tamen *

35

35

142 d.14-1357 3

d.14-1357 non uteretur ratione; deinde ut paulatim acquirat corpus in quo uti

143 d.14-1358 2

d.14-1358 possit ratione, in quo iam perfectior est, sed adhuc imperfecta et quasi

144 d.14-1425 2

d.14-1425 separata, ratione naturali ducta, non appeteret appetitu eliciti reunionem

145 d.14-1429 1

d.14-1429 ratione ducta, putaret esse impossibile reuniri per naturam, nisi forte *

RATIONEM

1 d.8-0045 2

d.8-0045 Aliam rationem adducit Albertus, 5 Summa de homine, tract 2,

2 d.8-0150 4

d.8-0150 fidem, suasionem et rationem, nam istae quattuor vel sunt idem vel

3 d.8-0227 3

d.8-0227 cogitativam, quam rationem vocant, et memoriam. Tenet Galenus, lib De

4 d.8-0231 8

d.8-0231 Sed oportet hic advertere quod Galenus per rationem *

5 d.8-0236 6

d.8-0236 sequi illum, sed forte per rationem intelligunt ipsam cogitativam.

6 d.8-0476 2

d.8-0476 cognoscens rationem convenientis et movens appetitum. Et ideo D

7 d.8-0481 2

d.8-0481 cognoscit rationem disconvenientis et movet appetitum, et comparatur

36

36

8 d.8-0581 10

d.8-0581 plura sensibilia, tamen adhuc est imperfectus, quia non habet rationem

9 d.8-0586 4

d.8-0586 5 Quod habeant rationem memoriae negari non potest, *

10 d.8-0630 2

d.8-0630 rectam rationem, ut definit 6 Ethicorum, sed ut significat iudicium

11 d.8-0635 4

d.8-0635 ad operandum secundum rationem, sed ut late significat quamdam

12 d.9-0116 3

d.9-0116 quidquid habet rationem entis; ergo.

13 d.9-0119 2

d.9-0119 propter rationem factam, scilicet quia obiectum adaequatum debet

14 d.9-0125 3

d.9-0125 unum secundum rationem formalem, sub qua debent comprehendi

15 d.9-0127 4

d.9-0127 in re aliquam rationem formalem unam; ergo ens, ut illis commune,

16 d.9-0241 3

d.9-0241 prout significat rationem quamdam abstrahentem a materia secundum

17 d.9-0376 1

d.9-0376 rationem communem non repraesentando individuas conditiones; est

18 d.9-0761 9

d.9-0761 Sed Caietanus in hac opinione singularis est, neque rationem *

37

37

19 d.9-0845 3

d.9-0845 Item, contra rationem intellectus est quod in re materiali et

20 d.9-0924 5

d.9-0924 11 Unde ad primam rationem in principio factam *

21 d.9-1117 7

d.9-1117 abstrahere species suas a phantasmatibus, propter rationem supra

22 d.9-1223 7

d.9-1223 proveniunt ab actibus intellectus, sicut considerat rationem praedicati, etc.

23 d.9-1412 2

d.9-1412 propriam rationem substantiae explicare nisi per ordinem ad *

24 d.9-1501 2

d.9-1501 Ad rationem primam respondetur quod prima cognitio *

25 d.9-1571 1

d.9-1571 rationem.

26 d.9-1852 5

d.9-1852 cognoscimus, nam intellectus, concipiens rationem entis et substantiae, conatur

27 d.9-1860 5

d.9-1860 De civitate Dei, ait rationem intellectus nostri demonstrari esse

28 d.9-1981 4

d.9-1981 D Thoma, supra, rationem reddit, quia obiectum intellectus

29 d.9-2008 2

d.9-2008 connexionis rationem quaerimus.

38

38

30 d.9-2012 7

d.9-2012 imaginatione, ut dependere videmus; nec etiam rationem reddit cur

31 d.9-2138 2

d.9-2138 Hanc rationem D Thomas, supra, optime prosequitur.

32 d.9-2155 2

d.9-2155 Respondetur rationem concludere debere esse potentiam

33 d.9-2481 8

d.9-2481 speculativus, neque finis scientis potest variare huiusmodi rationem in

34 d.9-2503 6

d.9-2503 loquendo, finis scientis non variat rationem habitus practici vel

35 d.9-2647 2

d.9-2647 Ad rationem vero dicitur quod illa sunt partialia contenta

36 d.9-2761 7

d.9-2761 discursu et labore. Et est tollere rationem scientiae habitualis, quae magna

37 d.9-2790 8

d.9-2790 4 An intellectus conservans speciem habeat propriam rationem

38 d.9-2792 3

d.9-2792 habeat propriam rationem memoriae.

39 d.9-2802 8

d.9-2802 Alii vero dicunt intellectum non habere perfectam rationem *

40 d.9-2819 2

d.9-2819 ipsam rationem temporis; ergo.

39

39

41 d.9-2875 10

d.9-2875 conclusiones colligit, et ut sic dicitur “ratio”. Unde constat rationem et *

42 d.9-2886 5

d.9-2886 “ratio inferior”. Unde constat rationem superiorem et inferiorem esse

43 d.9-2924 2

d.9-2924 unam rationem potentiae cognoscitivae. Et ideo non est par ratio.

44 d.10-0078 6

d.10-0078 Haec conclusio constat experientia, cuius rationem reddit

45 d.10-0080 5

d.10-0080 modum et iuxta diversam rationem formae sequitur diversa ratio *

46 d.10-0238 1

d.10-0238 rationem boni ad particulare, in quo apparet ratio boni, cum vere non sit;

47 d.10-0242 1

d.10-0242 rationem boni quaerimus, immo et in damnatis invenimus quod mala

48 d.10-0266 2

d.10-0266 formali rationem boni communem seu particularem. Et hoc tendunt *

49 d.10-0277 4

d.10-0277 ibi invenit aliquam rationem boni.

50 d.10-0303 2

d.10-0303 aliquam rationem mali.

51 d.10-0323 1

d.10-0323 rationem boni proprii, vel certe quia ille, cui tale bonum appeto, aliquo

40

40

52 d.10-0443 2

d.10-0443 efficiendo rationem genericam neque reliquam substantiam actus.

53 d.10-0505 6

d.10-0505 variat modum concursus, licet variet rationem rei productae.

54 d.11-0009 1

d.11-0009 rationem insurgit. Et ideo Augustinus, 12 De Trinitate, cap 13,

55 d.11-0010 7

d.11-0010 sensualitatem serpenti comparat, quia suggestione allicit rationem. Unde

56 d.11-0042 1

d.11-0042 rationem concupiscibilis.

57 d.11-0060 7

d.11-0060 vidimus, quia solus interior sensus cognoscit rationem convenientis et

58 d.11-0125 8

d.11-0125 appetitus est duplex: alius qui fertur in rationem boni sensatam, alius est

59 d.11-0126 4

d.11-0126 qui fertur in rationem boni alterius non sensatam. Quod insinuat *

60 d.11-0130 7

d.11-0130 constat, quia sensus exterior non cognoscit rationem convenientis.

61 d.11-0133 6

d.11-0133 lupum sub ratione inimici ad rationem insensatam pertinet.

62 d.11-0141 7

d.11-0141 ratio boni sumitur ex conformitate ad rationem rei. Et ideo tantum *

41

41

63 d.11-0153 6

d.11-0153 constat; contrahit ergo aliquam determinatam rationem boni; ergo

64 d.11-0185 3

d.11-0185 formaliter cognoscat rationem mediorum, sive materialiter tantum. Et ita

65 d.11-0250 6

d.11-0250 praeteritum ut sic non habet rationem boni vel mali, nisi forte absolute vel *

66 d.11-0252 10

d.11-0252 iam non esse et ideo ut sic non habet rationem mali. Bonum ergo et

67 d.11-0294 5

d.11-0294 et oppositum malum, uniuscuiusque rationem propriam distincte

68 d.11-0508 1

d.11-0508 rationem boni, inventam in ipsa passione mali, iam talis actus, cum sit

69 d.11-0529 1

d.11-0529 rationem vidimus et redditur a D Thoma, 1.2, q 23, a 3.

70 d.11-0539 2

d.11-0539 Cuius rationem Galenus, 3 De locis patientibus, cap 7, *

71 d.11-0594 1

d.11-0594 rationem boni vel mali. Et haec persuasio intellectus facit cogitativam

72 d.11-0668 3

d.11-0668 semper praeveniunt rationem et saepe etiam sunt physicae alterationes, *

73 d.11-0680 8

d.11-0680 moveri a supernaturalibus, ut supernaturalia sunt, ob rationem

42

42

74 d.12-0037 2

d.12-0037 habet rationem entis; sed voluntas est potentia universalissima; ergo.

75 d.12-0039 2

d.12-0039 secundum rationem potentiae appetitivae et in illo genere debet

76 d.12-0052 7

d.12-0052 in omni actu suo cognoscit distincte rationem veritatis in actu signato,

77 d.12-0053 4

d.12-0053 semper tamen cognoscit rationem entis in unaquaque re, et *

78 d.12-0058 1

d.12-0058 rationem cognitam. At vero voluntas ad amandum non tantum requirit

79 d.12-0061 8

d.12-0061 appetit, quod est signum voluntatem ferri in rationem boni, tamquam in *

80 d.12-0062 1

d.12-0062 rationem volitam. Et ideo, etc. Haec de obiecto voluntatis.

81 d.12-0069 1

d.12-0069 rationem boni, et utrumque cognoscitur ab intellectu sub propria ratione; et

82 d.12-0077 7

d.12-0077 esse potest: aliud quod solum habet rationem medii, quia est primum *

83 d.12-0082 7

d.12-0082 medium consideretur ut finis, habet eamdem rationem quam finis *

84 d.12-0391 11

d.12-0391 iudicandum hoc esse melius, sed potest in obiecto invenire aliquam rationem

43

43

85 d.12-0392 4

d.12-0392 boni et aliquam rationem mali; et ita voluntas potest illud amare et

86 d.12-0400 2

d.12-0400 reperit rationem boni; et non amare, in quantum habet rationem mali;

87 d.12-0400 10

d.12-0400 reperit rationem boni; et non amare, in quantum habet rationem mali;

88 d.12-0402 1

d.12-0402 rationem boni et mali].

89 d.12-0404 6

d.12-0404 bonum, in cuius amore nullam rationem mali invenerit, non possit *

90 d.12-0409 11

d.12-0409 quia non potest aliquid respuere, nisi quia in eo aliquam rationem

91 d.12-0417 3

d.12-0417 quia invenit rationem mali, ita intellectus potest non assentiri, si

92 d.12-0448 7

d.12-0448 non est necesse invenire in obiecto rationem mali, sed satis est non *

93 d.12-0449 3

d.12-0449 invenire necessariam rationem boni, ad odium vero necesse est *

94 d.12-0450 3

d.12-0450 invenire aliquam rationem mali. Et ad hoc tendit prima sententia, quae non

95 d.12-0455 8

d.12-0455 nam, ut ex dictis probatur, intellectus apprehendit rationem boni et

44

44

96 d.12-0491 2

d.12-0491 necessariam rationem boni, neque quoad specificationem, quia *

97 d.12-0606 1

d.12-0606 rationem boni; prima autem et potissima perfectio rei videtur eius *

98 d.12-0654 5

d.12-0654 existit vel existet. Quam rationem Scotus cavillatur multis; et eam

99 d.12-0659 3

d.12-0659 uniuscuiusque propriam rationem quaerit. Quod sane arguit virtutem

100 d.12-0690 3

d.12-0690 ordine ad rationem rectam; et ideo tanto voluntas est melior, quanto

101 d.12-0729 4

d.12-0729 existentiam ipsam et rationem boni; tamen haec eadem perfectiori quoddam

102 d.13-0007 1

d.13-0007 rationem motus localis, non videtur essentialis, et ideo de ipso motu, qui

103 d.13-0186 2

d.13-0186 Ad rationem vero dicitur solum appetitum non sufficere,

104 d.14-0027 4

d.14-0027 hoc habet quoddammodo rationem personae. Tamen quia non est

105 d.14-0104 2

d.14-0104 variat rationem semipersonae. Dicitur autem semipersonam, tum quia

106 d.14-0265 3

d.14-0265 Ad primam rationem dicitur quod sicut animae non

45

45

107 d.14-0622 5

d.14-0622 requisitam ut supplere possit rationem speciei intelligibilis, et hoc facit illam

108 d.14-0665 8

d.14-0665 modo intelligendi animae in corpore, ubi reddidimus rationem huius *

109 d.14-0716 9

d.14-0716 habet potest alias animas, quoad communem et essentialem rationem,

110 d.14-0722 2

d.14-0722 communem rationem, et ad hoc non indiget propriis speciebus *

111 d.14-0726 1

d.14-0726 rationem communem, per illam etiam poterit cognoscere omnia *

112 d.14-1133 7

d.14-1133 illo statu. Quin potius videtur contra rationem quod anima, in

113 d.14-1178 1

d.14-1178 rationem quam coniuncta, et res etiam materiales perfectius intelligit.

RATIONES

1 d.8-0507 4

d.8-0507 synonima, diversas saltem rationes significabunt.

2 d.8-0518 8

d.8-0518 genus actuum; partialia autem obiecta et particulares rationes actuum

3 d.8-0519 5

d.8-0519 diversorum non faciunt diversas rationes formales potentiarum; sic

4 d.8-0550 1

d.8-0550 rationes non sensatae, ut ratio disconvenientis, inimicitiae, et eodem

46

46

5 d.9-1494 3

d.9-1494 10. Et rationes factae illam vere convincunt.

6 d.9-1825 1

d.9-1825 rationes etiam supra factas; et aperte contra Aristotelem; in citatis

7 d.9-1998 5

d.9-1998 Et ideo Scotus alias rationes adinvenit:

8 d.9-2663 10

d.9-2663 duas latitudines habituum valde inter se diversas et distinctas rationes

9 d.9-2788 2

d.9-2788 Et rationes pro prima conclusione factae ostendunt species *

10 d.9-2921 10

d.9-2921 de se constitutus in actu primo. Et tandem habent rationes distinctas,

11 d.9-2922 9

d.9-2922 quarum una non est pars alterius. At vero rationes aliae, quas de

12 d.10-0267 1

d.10-0267 rationes factae.

13 d.10-0463 4

d.10-0463 9 Et istae rationes concludunt tam de actionibus liberis quam de

14 d.10-0468 2

d.10-0468 Et rationes istae procedunt tam de obiecto apprehenso quam de

15 d.11-0089 2

d.11-0089 Tandem rationes probantes hanc distinctionem non urgent, et

16 d.11-0091 7

d.11-0091 Ad primam enim dicitur quod illae rationes diversae *

47

47

17 d.11-0111 2

d.11-0111 Quocirca rationes pro secunda parte factae probabiliores

18 d.11-0123 9

d.11-0123 cognitio sensitiva est duplex, nempe cognitio rerum secundum rationes

19 d.11-0124 5

d.11-0124 sensatas et cognitio secundum rationes insensatas, ita, inquiunt, *

20 d.11-0173 3

d.11-0173 oportet singulas rationes boni et earum sufficientiam ad unguem exponere,

21 d.11-0603 10

d.11-0603 sunt motus in appetitu sensitivo quos tamen ratio, quaerens rationes

22 d.13-0117 7

d.13-0117 6 Et ex illo loco colliguntur rationes istae pro hac parte:

23 d.14-0699 1

d.14-0699 rationes factae.

24 d.14-0836 10

d.14-0836 Et probabilis est haec sententia et tribuitur Alensi. Et rationes

25 d.14-0892 6

d.14-0892 et cognoscere et penetrare omnes rationes illius. Et beati Deum *

26 d.14-1037 6

d.14-1037 Primum dictum videtur rationabile propter rationes factas *

27 d.14-1104 1

d.14-1104 rationes factae ad probandum animam cognoscere naturalia videntur

48

48

RATIONI

1 d.8-0501 7

d.8-0501 dissentiant, potuimus ex unoquoque accipere quod rationi consonum

2 d.9-1511 1

d.9-1511 rationi notiori nobis.

3 d.9-2241 8

d.9-2241 vel certe, quia aliquid rationis participat, dum rationi subditur et ab

4 d.11-0228 4

d.11-0228 appetitus sensitivi subordinatos rationi. Hic tamen late sumitur nomen

5 d.11-0609 3

d.11-0609 ut subiciatur rationi, magna est perfectio, quia melius est nobilissimo

6 d.11-0671 1

d.11-0671 rationi obediat.

7 d.11-0672 6

d.11-0672 5 Dubium an appetitum obediat rationi quae versatur circa obiecta *

8 d.11-0674 1

d.11-0674 rationi quae versatur circa obiecta supernaturalia. Videtur enim id

9 d.12-0689 1

d.12-0689 rationi conformatur, nam tota bonitas et malitia moralis sumitur ex *

10 d.12-0691 3

d.12-0691 magis est rationi subiecta, teste Aristotele, 1 Ethicorum, cap 13; *

11 d.12-0846 2

d.12-0846 obediendum rationi; ad hoc autem vicinius accedit appetitus inferior,

49

49

RATIONIBUS

1 d.9-0242 5

d.9-0242 esse, unde praescindit a rationibus materialibus; ens vero est obiectum

2 d.9-1722 7

d.9-1722 quantum ad actualem existentiam, possunt probabilissimis rationibus *

3 d.9-2864 1

d.9-2864 rationibus.

4 d.12-0433 1

d.12-0433 rationibus quibus coniungitur, et considerando quantum sit appetibilis;

5 d.12-0500 11

d.12-0500 tantum una, et ideo una bonitas potest esse admixta aliis rationibus

6 d.12-0855 7

d.12-0855 perfectiorem modum operandi. Et multae ex rationibus factis pro

7 d.14-0076 7

d.14-0076 Quod vero nullam acquirat patet eisdem rationibus. Nec enim *

RATIONIS

1 d.9-0118 5

d.9-0118 obiectum intellectus, comprehendat entia rationis. Quidam affirmant

2 d.9-0121 2

d.9-0121 entia rationis, alias cognoscendo illa non versaretur circa obiectum suum.

3 d.9-0122 5

d.9-0122 4 Tertia conclusio: Entia rationis non comprehenduntur

4 d.9-0126 10

d.9-0126 omnia circa quae versatur potentia; sed ens reale et rationis non habent

50

50

5 d.9-0130 6

d.9-0130 Et ad argumentum concedo entia rationis a nobis fingi et

6 d.9-0135 1

d.9-0135 rationis nihil sunt secundum se, nisi quaedam apparientiae entium, et

7 d.9-0898 3

d.9-0898 imperfectionem alterius rationis, nam quia intellectus noster in suo

8 d.9-1179 10

d.9-1179 abstracta; nec etiam est aliqua secunda intentio seu relatio rationis,

9 d.9-1180 3

d.9-1180 quia entia rationis non sunt, nisi dum cognoscuntur; quando autem

10 d.9-1181 7

d.9-1181 natura abstracta primo concipitur nullum ens rationis ab intellectu

11 d.9-1182 6

d.9-1182 cognoscitur; ergo tunc nullum ens rationis est a quo natura dicatur

12 d.9-1199 4

d.9-1199 innumeras fingit relationes rationis, ut relationem creatoris in Deo,

13 d.9-1225 7

d.9-1225 censetur dialecticum praecipue agere de entibus rationis, sed vere

14 d.9-1226 8

d.9-1226 proprium est metaphysici, nam metaphysici est entia rationis a

15 d.9-1237 4

d.9-1237 dicitur, quod in rationis relatione consistit, fit per actum reflexum,

51

51

16 d.9-1240 5

d.9-1240 tertio modo est ens rationis pro formali. Universale secundo modo

17 d.9-1241 6

d.9-1241 communiter etiam dici solet “ens rationis”, quia universalitas illa *

18 d.9-1243 2

d.9-1243 relatio rationis, sed ipsa natura realis ut subsistens sub directa *

19 d.9-1246 1

d.9-1246 rationis fictum ut intrinsecum rei. Universale secundo modo est

20 d.9-1304 1

d.9-1304 rationis. Nam si facta abstractione, statim natura abstracta refertur ad

21 d.9-1315 6

d.9-1315 esse. Patet consequentia, nam relatio rationis non habet aliud esse nisi

22 d.9-1317 8

d.9-1317 est cognosci. Et vere, si haec entia rationis habent esse etiam quando

23 d.9-1321 7

d.9-1321 Item, id explicatur per alias relationes rationis, nam paries

24 d.9-1327 2

d.9-1327 relationum rationis et in hoc sensu, haec secunda opinio est mihi evidens.

25 d.9-1973 6

d.9-1973 Quia laesa phantasia, laeditur usus rationis; et impedita

26 d.9-2057 1

d.9-2057 rationis. Ita D Thomas, 1 p, q 84, a 8, ad 2.

52

52

27 d.9-2142 5

d.9-2142 intelligentiae separatae est superioris rationis. Consequens autem est

28 d.9-2241 5

d.9-2241 vel certe, quia aliquid rationis participat, dum rationi subditur et ab

29 d.9-2533 9

d.9-2533 quia est motivus voluntatis, immo est primum principium rationis

30 d.9-2895 10

d.9-2895 1, ait esse in anima nostra potestates et vires rationis participes:

31 d.10-0017 7

d.10-0017 Secunda conclusio: Haec potentia in participe rationis

32 d.10-0018 6

d.10-0018 voluntas dicitur. In expertibus autem rationis cupiditas atque ira.

33 d.10-0042 5

d.10-0042 Sed haec proprie est rationis. Sed haec potest sola plura componere et

34 d.11-0058 9

d.11-0058 probatum est supra. Consequentia tenet tum a paritate rationis tum quia

35 d.11-0507 2

d.11-0507 praedominio rationis et voluntatis ira versatur in amore, propter aliquam

36 d.11-0558 1

d.11-0558 rationis.

37 d.11-0660 6

d.11-0660 libertas oritur ex aliqua indifferentia rationis, ut latius disputatione

38 d.12-0337 6

d.12-0337 hoc est quasi primum principium rationis naturalis; ergo liberi.

53

53

39 d.12-0368 9

d.12-0368 5, dicunt liberum arbitrium esse facultatem voluntatis et rationis.

40 d.12-0373 7

d.12-0373 potentiae sunt; additur tamen “voluntatis et rationis”, quia libertas

41 d.12-0395 2

d.12-0395 iudicio rationis; homo vero habet liberum arbitrium, quia agit iudicio

42 d.12-0396 1

d.12-0396 rationis, quia habet vim ad opposita.

43 d.12-0696 6

d.12-0696 nam voluntas fere est eiudem rationis, vel saltem non potest tam facile *

44 d.13-0168 11

d.13-0168 Thomas, 2 Contra Gentes, cap 35, ubi in solutione secundae rationis

45 d.13-0265 5

d.13-0265 in pueris ante usum rationis et in amentibus. Et tunc nec impedit *

46 d.14-0143 4

d.14-0143 non sit eiusdem rationis cum “ubi” corporalium, sit tamen aliquid

47 d.14-0787 4

d.14-0787 Probatur a paritate rationis: albedo imprimit speciem sui in

48 d.14-0850 1

d.14-0850 rationis.

49 d.14-1085 3

d.14-1085 sunt alterius rationis ab acquisitis. Per accidens vero infusae sunt *

54

54

50 d.14-1086 2

d.14-1086 eiusdem rationis.

51 d.14-1088 8

d.14-1088 infunduntur, sunt per se infusae et alterius rationis. Quo supposito, arguit: *

52 d.14-1096 8

d.14-1096 statum feratur, et illi infundantur species superioris rationis, excedet *

53 d.14-1127 3

d.14-1127 species eiusdem rationis cum acquisitis, quia tantum infunduntur ad

54 d.14-1289 4

d.14-1289 numquam carere usu rationis, tamen naturale est illi ut per aliquot annos

55 d.14-1432 1

d.14-1432 rationis cum eo quod antea habebat. Dico ergo quod anima separata, hoc *

RATIONUM

1 d.8-0264 2

d.8-0264 diversarum rationum diversae sunt.

2 d.8-0437 7

d.8-0437 Et praeterea negatur quod cognitio istarum rationum *

3 d.9-2831 1

d.9-2831 rationum memorari volumus, eas alligemus sensibilibus phantasmatibus.

RE

1 d.8-0003 4

d.8-0003 1 De hac re agit Aristoteles, 3 De Anima, cc 2 et 3.

55

55

2 d.8-0556 4

d.8-0556 vel speculativum de re, et tandem memoria praeteritorum, ut ex *

3 d.8-0601 11

d.8-0601 modos proprii obiecti; ita potest esse in sensu memoria de re iam

4 d.8-0631 13

d.8-0631 naturale recte agendorum, quod ita fit ac si prudentia fiat. De qua re

5 d.8-0714 8

d.8-0714 ventriculus est organum sensus interioris. De hac re late Vesalius, 7 De

6 d.9-0127 2

d.9-0127 in re aliquam rationem formalem unam; ergo ens, ut illis commune,

7 d.9-0290 5

d.9-0290 consequentes; ergo proposita qualibet re, statim haberet scientiam de

8 d.9-0321 7

d.9-0321 species omnium rerum, neqd in re

29 d.10-0590 5

d.10-0590 dicitur esse amans in re amata. Propter quod quidam philosophus dixit

30 d.11-0119 8

d.11-0119 assignandum obiectum adaequatum appetitui sensitivo. In qua re varii sunt

31 d.11-0217 3

d.11-0217 In qua re, 1, notandum est huiusmodi actus communiter

32 d.11-0230 7

d.11-0230 malam partem sumi potest. De qua re vide D Damascenum, lib 3, cap

56

56

33 d.11-0275 3

d.11-0275 Habita autem re, in illa vitaliter et affectuose quiescit, et haec

34 d.11-0447 10

d.11-0447 gaudium est causa risus, sed oportet quod sit de re iocosa et gracili,

35 d.11-0448 5

d.11-0448 nam si sit de re d.9-1242 etiam fit ab intellectu et nihil ponit in re abstracta, tamen vere non est

16 d.9-1482 9

d.9-1482 fundatur in absoluto; ergo sicut fundamentum est prius re fundata, ita

17 d.9-1684 8

d.9-1684 4 Ultimo est notandum quod in hac re diversissima est ratio

18 d.9-1706 4

d.9-1706 ubi de ea re latius agit. Et in Metaphysica patet, et solet hoc etiam

19 d.9-1937 4

d.9-1937 4 In hac re Albertus, hoc lib 3, tract 2. cap 19, tenet quod *

20 d.9-2084 3

d.9-2084 posset a re non vivente fieri, sicut productio speciei sensibilis fit a re

21 d.9-2084 13

d.9-2084 posset a re non vivente fieri, sicut productio speciei sensibilis fit a re

22 d.9-2096 3

d.9-2096 In qua re fere omnes Graeci fuerunt hallucinati, ponentes *

23 d.9-2257 13

d.9-2257 phantasia sine qua nihil etiam in hac vita intelligimus. Alia de hac re

24 d.9-2435 4

d.9-2435 veritatum, quae de re illa possunt demonstrari. At vero cognitio practica *

57

57

25 d.9-2495 5

d.9-2495 quis acquirat scientiam de re operabili, non animo operandi illam, sed

26 d.10-0057 4

d.10-0057 Utrum in omni re cognoscente sit necessaria specialis potentia ad

27 d.10-0076 3

d.10-0076 in qualibet re cognoscente specialis potentia animae per quam appetit

28 d.10-0199 10

implicatio, neque ex

32 d.9-1738 1

d.9-1738 parte Dei impotentia.

33 d.9-1785 4

d.9-1785 tum de ipsa parte divina, tum de his quae nosse cupimus, facultas

34 d.9-2062 10

d.9-2062 perfecte cognoscitur, de utraque breviter dicemus. Est ergo in parte *

seria, non causabit risum. Oportet etiam ut admiratio

36 d.11-0678 7

d.11-0678 cognosci per sensum. Sed de hac re latius, 2.2, q 24, a 1.

37 d.12-0053 8

d.12-0053 semper tamen cognoscit rationem entis in unaquaque re, et *

38 d.12-0105 10

d.12-0105 Thomam, 1.2, q 11, nam plures dicere de hac re alienum est ab hoc

39 d.12-0119 12

d.12-0119 facta tamen applicatione, sensus necessario exit in actum, et in ea re

58

58

40 d.12-0435 8

d.12-0435 voluntatis, nam sicut intellectus percipit in unaquaque re quanta sit illius

41 d.12-0456 5

d.12-0456 mali et de unaquaque re iudicat qua ratione et modo eligibilis et bona

42 d.12-0465 10

d.12-0465 etiam probatur quod voluntas et liberum arbitrium sunt idem re

43 d.12-0520 7

d.12-0520 supernaturales, salva illius libertate. De qua re theologi multa dicunt,

44 d.12-0554 4

d.12-0554 nostrae. De qua re 1.2, q 9, a 5. Sed non est hic locus ad tractandum *

45 d.12-0703 2

d.12-0703 tali re.

46 d.14-0119 8

d.14-0119 Cui respondetur quod corrumpitur homo, et in re tantum

47 d.14-0398 3

d.14-0398 In hac re fere omnes conveniunt in hoc quod anima separata non

48 d.14-0671 9

d.14-0671 cognitio sui est prima operatio naturalis in unaquaque re spirituali. Nunc

49 d.14-0862 3

d.14-0862 in qualibet re dimanat propria illius species.

50 d.14-1435 5

d.14-1435 bonum et in ea re magis perdere quam acquirere, quia licet acquireret

59

59

REALE

1 d.9-0126 8

d.9-0126 omnia circa quae versatur potentia; sed ens reale et rationis non habent

2 d.9-0140 10

d.9-0140 etiam in proposito. Ergo obiectum intellectus est verum ens reale et

3 d.9-0364 7

d.9-0364 intellectus agentis; ergo per illam aliquid reale agit; ergo vel in *

4 d.9-0463 3

d.9-0463 utrumque est reale et utriusque debet dari causa efficiens; intellectus autem

5 d.9-1239 8

d.9-1239 27 Unde universale primo modo est ens reale. Universale *

6 d.9-1245 4

d.9-1245 modo est quid reale intrinsecum rei. Universale tertio modo est quid

7 d.9-1247 2

d.9-1247 quid reale extrinsece denominans rem.

8 d.9-1318 8

d.9-1318 cognoscuntur, illud esse non potest esse nisi reale, nam non est dare

9 d.9-1319 7

d.9-1319 medium inter esse fictum et esse reale; fictum enim non est nisi dum

REALEM

1 d.9-0371 3

d.9-0371 habet actionem realem circa illud, non potest eius repraesentatio *

60

60

2 d.9-1303 9

d.9-1303 et hoc negare est ignorare differentiam inter relationem realem et

3 d.11-0047 1

d.11-0047 realem inter has potentias.

4 d.11-0112 7

d.11-0112 sunt et forte antiqui noluerunt distinctionem realem ponere, sed

5 d.11-0120 3

d.11-0120 qui distinctionem realem ponunt inter irascibilem et concupiscibilem,

REALI

1 d.14-0820 4

d.14-0820 assimilative in esse reali vel intentionali.

REALIA

1 d.9-0131 10

d.9-0131 cognosci aliquo modo, tamen semper per ordinem ad entia realia, ut

REALIBUS

1 d.9-1227 1

d.9-1227 realibus distinguere et illorum entitatem investigare; dialectici vero id

REALIS

1 d.8-0746 9

d.8-0746 passioni illius cooperatur, et ita ex imaginatione provenit realis effectus in

2 d.9-0363 7

d.9-0363 Praeterea, illa illuminatio phantasmatis est actio realis *

61

61

3 d.9-1243 6

d.9-1243 relatio rationis, sed ipsa natura realis ut subsistens sub directa *

4 d.9-1311 3

d.9-1311 relatio erit realis, vel ad species abstractas etiam ab *

5 d.14-0120 2

d.14-0120 destruitur realis unio inter animam et corpus.

REALITER

1 d.8-0338 7

d.8-0338 communem et phantasiam non esse potentias realiter distinctas. Et

2 d.8-0399 6

d.8-0399 et memoriam non esse potentias realiter a phantasia distinctas.

3 d.8-0442 6

d.8-0442 videtur sensum interiorem tantum esse realiter unum.

4 d.8-0506 1

d.8-0506 realiter. Nam videntur distingui, nam diversa nomina, et non *

5 d.8-0513 5

d.8-0513 interior est una potentia realiter et formaliter, solum quod distinguitur

6 d.8-0525 7

d.8-0525 Item, si illo modo essent potentiae realiter distinguendae, non

7 d.9-0355 7

d.9-0355 phantasmati, et an sit ipsum phantasma realiter mutatum. Neutrum enim dici

8 d.9-0358 1

d.9-0358 realiter; ergo nullo modo illuminat. Quomodo enim potest intelligi quod

62

62

9 d.9-1175 1

d.9-1175 realiter in ipsa natura et cognoscitur ab intellectu directa cognitione,

10 d.9-1178 1

d.9-1178 realiter in ipsa natura, quia, ut diximus, natura realiter non est

11 d.9-1178 9

d.9-1178 realiter in ipsa natura, quia, ut diximus, natura realiter non est

12 d.9-1209 1

d.9-1209 realiter.

13 d.9-1305 4

d.9-1305 inferiora, certe refertur realiter.

14 d.9-1306 4

d.9-1306 Probo, nam vel realiter refertur vel fingitur referri; tunc autem

15 d.9-1308 10

d.9-1308 inferiora, ut ex supra dictis patet; ergo si refertur, realiter refertur.

16 d.9-2358 2

d.9-2358 distinguantur realiter, nam dicta omnia de his potentiis videntur id supponere. Et

17 d.9-2362 8

d.9-2362 diversissimi. Principium enim agendi et patiendi sunt realiter

18 d.9-2397 5

d.9-2397 inconveniens, si est potentia realiter distincta; erit ergo virtus eiusdem *

19 d.9-2401 6

d.9-2401 Sed an dato non distingui realiter, distinguantur saltem formaliter?

63

63

20 d.9-2614 3

d.9-2614 tantum et realiter et formaliter.

21 d.9-2638 2

d.9-2638 distinguuntur realiter; ergo.

22 d.9-2914 7

d.9-2914 distinguuntur formaliter, semel dato non distinguuntur realiter.

23 d.10-0147 2

d.10-0147 entitates realiter distinctas inter se et ab anima, non enim ad *

24 d.10-0576 7

d.10-0576 produci aliquid, et insinuant illud esse realiter distinctum ab actu, *

25 d.10-0584 9

d.10-0584 autem in appetitu qualitatem, per actionem ab illa realiter distinctam,

26 d.11-0070 2

d.11-0070 distingui realiter. Antecedens probatur. quia irascibilis versatur circa

27 d.11-0178 7

d.11-0178 quia nos non ponimus istas potentias realiter distinctas, non multum

28 d.11-0313 1

d.11-0313 realiter nocet corpori et sensui tactus.

29 d.12-0195 6

d.12-0195 tamen potest an sit distincta realiter ab intellectu necne, nam multi

30 d.12-0200 8

d.12-0200 Tamen nos cum D Thoma opinamur distingui realiter. Quod

64

64

31 d.12-0202 2

d.12-0202 distingui realiter ab essentia, probabilius multo est distingui etiam

32 d.12-0464 8

d.12-0464 12. An voluntas et liberum arbitrium distinguantur realiter. Ex quibus

33 d.14-0630 4

d.14-0630 suo intellectui coniunctissima realiter, tamen intelligibiliter non est

REBUS

1 d.8-0173 5

d.8-0173 aestimativa dicitur, quia a rebus ipsis aliud aestimat quam in rebus *

2 d.8-0173 11

d.8-0173 aestimativa dicitur, quia a rebus ipsis aliud aestimat quam in rebus *

3 d.9-0255 8

d.9-0255 animam ex natura sua esse similem omnibus rebus cognitis atque adeo

4 d.9-0258 5

d.9-0258 sit aliquo modo similis rebus secundum convenientiam genericam aut

5 d.9-0691 3

d.9-0691 Utrum in rebus materialibus cognoscat intellectus noster singularia.

6 d.9-1165 4

d.9-1165 intellectu concipitur, in rebus ipsis invenitur, et a parte rei habet *

7 d.9-1215 10

d.9-1215 dici metaphysica, quia a metaphysico consideratur, et quia in rebus *

8 d.9-1222 8

d.9-1222 opera intellectus considerat et denominationes quae in rebus

65

65

9 d.9-1253 10

d.9-1253 Anima, tx 8, ubi dicit intellectum facere universalitatem in rebus.

10 d.9-1256 6

d.9-1256 movetur ad ultimam perfectionem a rebus universalibus; movetur autem

11 d.9-1281 3

d.9-1281 habebat in rebus, negari non potest, sive illa universalitas vocetur

12 d.9-1284 5

d.9-1284 idea hominis esset in rebus subsistens abstracta ab individuis, procul

13 d.9-1288 4

d.9-1288 non habet in rebus.

14 d.9-1291 10

d.9-1291 multis; ergo est tunc universalis alio modo quam in rebus.

15 d.9-1293 1

d.9-1293 rebus et ille modus non est modus singularitatis, sed potius est modus

16 d.9-1339 6

d.9-1339 intellectus agentis, de aliis vero rebus, quae per se sensibiles non sunt,

17 d.9-1423 7

d.9-1423 aliae res sensibiles; et in aliis rebus non magis sentitur subiectum *

18 d.9-1427 1

d.9-1427 rebus sensibilibus acquiritur illa species vel formatur talis conceptus,

19 d.9-1459 1

d.9-1459 rebus.

66

66

20 d.9-2056 1

d.9-2056 rebus revelatis, nam dum homo dormit non habet liberum iudicium

21 d.9-2279 3

d.9-2279 proprie in rebus spiritualibus invenitur. Intellectus ergo agens dicitur *

22 d.9-2293 4

d.9-2293 manifestans veritatem in rebus, et iudicium ferens de illis.

23 d.9-2359 11

d.9-2359 certe D Thomas et Aristoteles de his loquuntur quasi de rebus *

24 d.9-2892 10

d.9-2892 videtur quasi a “metiendo” dicta. Metitur enim veritatem in rebus, et

25 d.11-0073 7

d.11-0073 ait quod pugnae animalium sunt de rebus concupiscibilibus, scilicet

26 d.12-0173 8

d.12-0173 naturale ab interiori movente procedens, ut in rebus agendis saepe

27 d.12-0279 8

d.12-0279 esse de solo titulo”, et figmentum in rebus.

28 d.12-0354 3

d.12-0354 libere uti rebus suis; et in hoc dominio actionum suarum consistit quod

29 d.12-0694 5

d.12-0694 5 arguitur. Nam in rebus intellectualibus differentia perfectionis

30 d.13-0003 7

d.13-0003 Motus localis, absolute sumptus, communis est rebus animatis

67

67

31 d.14-0142 2

d.14-0142 spiritualibus rebus, ideo quaeritur quid hoc in illis significet. Quod licet

32 d.14-0426 9

d.14-0426 q 2, tenet animas separatas recipere species a rebus per

33 d.14-0440 7

d.14-0440 se patet, nec potest determinari a rebus extrinsecis; a phantasmate

34 d.14-0446 5

d.14-0446 modus quo determinetur a rebus prout in se sunt. Nec conversio

35 d.14-0656 11

d.14-0656 sensibus a quibus dependet in operari, ut patet in aliis rebus, nam licet

36 d.14-0682 8

d.14-0682 infundere. Et similiter loquendum est de aliis rebus. Anima ergo per *

37 d.14-0776 4

d.14-0776 Adde quod a rebus sensibilibus ad intelligibilia ascendendo

38 d.14-0917 6

d.14-0917 Quid anima separata cognoscat in rebus materialibus et quomodo.

39 d.14-0957 7

d.14-0957 species; has vero non potest a rebus desumere, ut supra probatum

40 d.14-0964 4

d.14-0964 hominibus nec aliis rebus materialibus uti; et ideo per se loquendo non

41 d.14-0991 7

d.14-0991 species defert nec potest illas a rebus desumere nec est cur a Deo

68

68

42 d.14-1054 10

d.14-1054 naturalium per infusionem a substantiis separatis et non a rebus acceptas.

43 d.14-1281 1

d.14-1281 rebus inseparabiliter, non ut perfectiones earum, sed potius ut *

RECEDANT

1 d.11-0290 9

d.11-0290 pondus quo tendant in bonum et aliud quo recedant a malo. At vero

RECEDERE

1 d.11-0522 11

d.11-0522 absolute, et ad bonum tantum ferri potest et a malo recedere. Et ideo in

2 d.11-0525 5

d.11-0525 ideo ratio difficultatis potest recedere ab illo, quamvis ratione bonitatis

RECEPERUNT

1 d.14-0822 1

d.14-0822 receperunt totam suam perfectionem a principio et omnes species *

RECEPTACULIS

1 d.14-0275 9

d.14-0275 regulariter ex lege Dei non exeunt a suis receptaculis, vel quia invite *

RECEPTIO

1 d.9-2064 1

d.9-2064 receptio, nempe productio speciei et actus, et utriusque receptio; et utraque

2 d.9-2064 9

d.9-2064 receptio, nempe productio speciei et actus, et utriusque receptio; et utraque

69

69

RECEPTIONE

1 d.9-0286 8

d.9-0286 in tali operatione penderet, nam si in receptione specierum ab illis non

2 d.9-1912 5

d.9-1912 dependere a sensibus in receptione specierum, ut supra ostensum

RECEPTIONEM

1 d.9-0610 6

d.9-0610 intellectus agentis circa phantasmata praecedit receptionem intellectus

2 d.9-2050 6

d.9-2050 recipiendas species, quantum ad solam receptionem, propter duo:

RECEPTIVA

1 d.9-2067 5

d.9-2067 Est autem eadem potentia receptiva speciei et elicitiva et *

2 d.9-2068 1

d.9-2068 receptiva actus intelligendi, et haec potentia dicitur intellectus possibilis,

3 d.9-2369 4

d.9-2369 cognoscitiva solum est receptiva specierum et operativa per illas, non *

RECEPTIVUM

1 d.8-0387 7

d.8-0387 quod in materialibus idem potest esse receptivum et conservativum,

RECESSU

1 d.11-0523 10

d.11-0523 illius actibus non potest dari contrarietas in accessu et recessu ad idem

70

70

RECESSUM

1 d.11-0518 3

d.11-0518 accessum et recessum ad idem obiectum, ut inter spem et *

RECIPERE

1 d.8-0062 5

d.8-0062 secundum illius diversas partes recipere species diversorum sensibilium.

2 d.8-0342 2

d.8-0342 debet recipere species illius; ergo vel recipit illas in praesentia obiecti, vel

3 d.9-0150 8

d.9-0150 Tenet consequentia, nam istarum tantum rerum potest recipere species

4 d.9-1715 2

d.9-1715 causa recipere, alias non esset prima.

5 d.9-1751 6

d.9-1751 necessariam existentiam, sed illam debeant recipere ex libera Dei

6 d.9-2072 6

d.9-2072 quia eius munus non est recipere, sed tantum agere, ideo ab actione *

7 d.9-2861 7

d.9-2861 in hac materia sciendum intellectum nostrum recipere varias *

8 d.9-2867 5

d.9-2867 potens est haec omnia recipere, et ut sic dicitur “intellectus possibilis”.

9 d.14-0426 6

d.14-0426 q 2, tenet animas separatas recipere species a rebus per

71

71

10 d.14-0536 8

d.14-0536 constituatur in actu primo; ergo debet prius recipere speciem sui.

11 d.14-0958 5

d.14-0958 est; deberet ergo illas recipere a Deo. Non videtur autem necessarium

RECIPERET

1 d.9-1417 2

d.9-1417 intellectus reciperet propriam speciem substantiae materialis actione *

2 d.10-0416 3

d.10-0416 oiecto actum reciperet, quod improbatum est habere; ergo modus

RECIPI

1 d.8-0065 5

d.8-0065 1 Quia supponit species recipi in organo, et non in

2 d.8-0589 10

d.8-0589 laesus fuit; et brutum cognoscit locum in quem solet recipi.

3 d.9-0434 1

d.9-0434 recipi in materiali, vel est materiale et redit eadem difficultas.

4 d.10-0352 2

d.10-0352 apprehenso, recipi vero in potentia appetitiva, quam mere passivam esse

5 d.10-0355 4

d.10-0355 appetitiva mere activa, recipi vero ab alia potentia appetitiva, quam

RECIPIANT

1 d.14-0823 9

d.14-0823 intelligibiles, et ideo non est cur iterum illas recipiant.

72

72

RECIPIANTUR

1 d.8-0070 5

d.8-0070 quod diversae species semper recipiantur in diversis partibus.

RECIPIAT

1 d.8-0076 11

d.8-0076 iudicat, nisi cognoscendo; non potest autem cognoscere, nisi in se recipiat

2 d.9-2860 6

d.9-2860 7 An intellectus noster plures recipiat denominationes. Ultimo loco est

3 d.14-0402 12

d.14-0402 nostra est forma corporis, et ideo ex natura sua habet quod recipiat

4 d.14-0497 2

d.14-0497 illo recipiat complementum necessarium.

RECIPIATUR

1 d.13-0164 7

d.13-0164 imperfectus, fere nullam dispositionem requirit ut recipiatur in *

RECIPIENDAS

1 d.9-2045 1

d.9-2045 recipiendas impressiones specierum a substantiis separatis et

2 d.9-2050 1

d.9-2050 recipiendas species, quantum ad solam receptionem, propter duo:

3 d.9-2353 2

d.9-2353 ad recipiendas species et agens habet virtutem ad efficiendas illas, ut

73

73

RECIPIENDI

1 d.9-2378 8

d.9-2378 actibus spiritualibus est necessarium principium agendi et recipiendi

RECIPIENDO

1 d.9-0007 9

d.9-0007 sicut sentire fit patiendo, ita intelligere fit aliquid recipiendo.

2 d.14-0467 1

d.14-0467 recipiendo species per infusionem a substantiis separatis, quae sunt

RECIPIENS

1 d.9-2196 9

d.9-2196 nempe quia non concurrit ad intelligendum, ut potentia recipiens, sed

RECIPIES

1 d.12-0311 2

d.12-0311 egeris, recipies? Sin autem male, statim in foribus peccatum tuum

RECIPIT

1 d.8-0072 3

d.8-0072 communis non recipit in se species sensibilium, sed iudicat de ante se

2 d.8-0160 3

d.8-0160 sensibilium externorum recipit et conservat, et per illas operatur in *

3 d.8-0342 7

d.8-0342 debet recipere species illius; ergo vel recipit illas in praesentia obiecti, vel

74

74

4 d.8-0351 10

d.8-0351 immo necessario exibit, quia in illo instanti in quo recipit species est

5 d.9-0066 4

d.9-0066 formas in se recipit, vel in intellectu vel in sensu.

6 d.9-0266 8

d.9-0266 debent esse spirituales, cum intellectus, qui eas recipit, spiritualis sit.

7 d.9-0408 1

d.9-0408 recipit ad speciem intelligibilem efficiendam. Et per hanc unionem

8 d.9-0635 11

d.9-0635 Gentes, cap 62, rat 3, inquit quod intellectus patitur et recipit species

9 d.9-0680 5

d.9-0680 quia sicut per artem recipit materia formam, ad quam erat in potentia,

10 d.9-0681 4

d.9-0681 ita intellectus possibilis recipit ab agente species ad quas erat in

11 d.9-1042 4

d.9-1042 cuius speciem prius recipit, nam cur non?, ut inductione et ratione

12 d.9-1431 4

d.9-1431 videtur: quod primo recipit speciem spiritualem repraesentantem rem *

13 d.9-1470 3

d.9-1470 speciem primo recipit; sed prius recipit speciem accidentis, nam recipit

14 d.9-1470 6

d.9-1470 speciem primo recipit; sed prius recipit speciem accidentis, nam recipit

75

75

15 d.9-1470 10

d.9-1470 speciem primo recipit; sed prius recipit speciem accidentis, nam recipit

16 d.9-1913 8

d.9-1913 est. Quaestio tamen manet an postquam intellectus recipit species,

17 d.9-2016 5

d.9-2016 nam intellectus nunc non recipit species, nisi dum actu operatur

18 d.9-2328 1

d.9-2328 recipit. In secundo vero ait intellectum agentem esse principium illius

19 d.9-2868 5

d.9-2868 Haec autem potentia primo recipit species rerum vel habitus, et sic

20 d.9-2900 10

d.9-2900 in evidentibus et in probabilibus, et ut sic diversas recipit

21 d.10-0451 12

d.10-0451 Item, res ab illo fit effective in tali specie, a quo recipit *

22 d.14-0498 10

d.14-0498 Dices: Si hoc est naturale, ergo etiam anima damnati recipit

23 d.14-0505 5

d.14-0505 2 respondetur quod forte recipit illas. Quod si ita est, illud erit

24 d.14-0785 5

d.14-0785 dici quod anima separata recipit illas species ab ipsis substantiis *

25 d.14-0875 7

d.14-0875 cognoscere, ut supra dictum est. Sed recipit species angelorum, ut D

76

76

26 d.14-0987 5

d.14-0987 sed anima separata non recipit.

RECIPITUR

1 d.9-0503 1

d.9-0503 recipitur; species autem intelligibilis non recipitur in phantasmate, sed in

2 d.9-0503 6

d.9-0503 recipitur; species autem intelligibilis non recipitur in phantasmate, sed in

3 d.9-0507 7

d.9-0507 agens operatur circa subiectum in quo recipitur eius actio; actio autem

4 d.9-0508 3

d.9-0508 intellectus agentis recipitur in possibili, non in phantasmate; dicitur

5 d.10-0359 9

d.10-0359 debet effective fieri ab ipsa potentia in qua recipitur.

RECIPIUNT

1 d.9-2388 2

d.9-2388 obiectis recipiunt; intellectus autem noster et ex natura sua speciebus

2 d.14-0986 7

d.14-0986 sensibus autem impedit distantia localis, quia recipiunt species ab obiecto;

RECIPIUNTUR

1 d.8-0390 6

d.8-0390 Item, species ipsae non tantum recipiuntur in organo, sed in

2 d.9-2789 9

d.9-2789 intelligibiles in illa potentia conservari in qua primo recipiuntur.

77

77

3 d.14-0300 1

d.14-0300 recipiuntur sine dependentia a corpore. Aliae vero omnes destruuntur,

RECORDAMUR

1 d.9-2757 5

d.9-2757 Et patet experientia, nam recordamur actuum praeteritorum,

RECORDARETUR

1 d.9-2772 3

d.9-2772 separata non recordaretur eorum quae gessit in corpore.

RECORDATUR

1 d.9-0049 1

d.9-0049 recordatur, quia est impatibilis; intellectus autem passivus corrumpitur,

2 d.9-1617 4

d.9-1617 Item, transacto actu, recordatur intellectus se intellexisse hoc

3 d.9-2226 3

d.9-2226 tamen non recordatur, quia est impassibilis; intellectus autem

4 d.9-2236 8

d.9-2236 Haec autem pars, quando est separata non recordatur, eo scilicet modo

5 d.14-0990 1

d.14-0990 recordatur, tamen effectuum qui veniunt post decessum illius nec

RECTA

1 d.9-0918 1

d.9-0918 recta et curva, tamen sicut haec diverso modo se habet, ita intellectus

78

78

2 d.11-0222 3

d.11-0222 perturbationes a recta ratione aversas. Ex quo colligebant non cadere in

3 d.12-0134 10

d.12-0134 ad unum primum et intrinsecum movens omnes alias, ut recta sit

4 d.12-0836 11

d.12-0836 voluntate, tamen hoc est inquantum conformatur suae regulae, quae est recta

RECTAM

1 d.8-0630 1

d.8-0630 rectam rationem, ut definit 6 Ethicorum, sed ut significat iudicium

2 d.9-2514 5

d.9-2514 Alii addunt requiri voluntatem rectam.

3 d.9-2678 3

d.9-2678 hominem ad rectam operationem in illo genere.

4 d.12-0690 4

d.12-0690 ordine ad rationem rectam; et ideo tanto voluntas est melior, quanto

RECTE

1 d.8-0320 4

d.8-0320 in hac materia recte procedunt, nempe ad eas actiones esse *

2 d.8-0631 2

d.8-0631 naturale recte agendorum, quod ita fit ac si prudentia fiat. De qua re

3 d.9-0510 9

d.9-0510 intellectui agenti ad efficiendas species intelligibiles. Quae opinio recte

4 d.9-1326 8

d.9-1326 Et hoc ita est in praesenti. Quocirca, recte intellecta natura *

79

79

5 d.9-1755 2

d.9-1755 intellectus recte dispositus convincitur.

6 d.9-2464 2

d.9-2464 ut recte Caietanus notavit, 1 p, q 14, a 16.

7 d.9-2677 5

d.9-2677 proprio genere illa operatio recte fiat, ut ars pingendi vel scribendi dirigit

8 d.11-0067 9

d.11-0067 inter se connexi et ordinati ut non possint recte separari et diversis

9 d.11-0643 2

d.11-0643 et recte vivitur”; idem De duabus animabus contra Manichaeos, cap 10, et

10 d.13-0183 2

d.13-0183 et recte debet exire in actum. Ideo appetitus communiter ponitur ut

RECTITUDINEM

1 d.9-2422 1

d.9-2422 rectitudinem et defectum. Aliae vero fiunt necessario, quae non sunt in *

2 d.9-2673 10

d.9-2673 quod habitus practicus ille dicitur qui ponit modum et rectitudinem in

3 d.9-2676 5

d.9-2676 quantum ad facultatem et rectitudinem naturalem, id est, quod in *

4 d.9-2683 8

d.9-2683 actus concomitantes illam, nam haec tendit ad rectitudinem

5 d.9-2706 6

d.9-2706 agibile simpliciter, dirigendo bonitatem et rectitudinem simpliciter

80

80

RECTITUDO

1 d.9-2679 2

d.9-2679 Prima rectitudo operationis est rectitudo ad bonum simpliciter,

2 d.9-2679 5

d.9-2679 Prima rectitudo operationis est rectitudo ad bonum simpliciter,

3 d.9-2680 9

d.9-2680 quia est bonum hominis, ut homo est. Secunda rectitudo est ad

4 d.9-2682 7

d.9-2682 ut talis vel talis artifex. Prima rectitudo pertinet ad prudentiam et

5 d.9-2687 9

d.9-2687 erraverit quam si volens, quia in prudentia requiritur rectitudo

6 d.12-0743 11

d.12-0743 homo, cap 1: “Perversus ordo est velle amare, ut intelligas; rectitudo

7 d.12-0828 9

d.12-0828 licet applicatio ad operandum sit a libertate, tamen rectitudo in illa *

RECTO

1 d.9-2206 8

d.9-2206 substantiam, non ponitur absolute, ut sit in recto, sed additur

RECTUM

1 d.9-2933 5

d.9-2933 pervenimus, dicitur “sapientia” vel “rectum iudicium”. Cum vero res

81

81

RECTUS

1 d.9-0453 4

d.9-0453 Ultimo arguitur, quia rectus ordo naturae postulat ut ad *

2 d.14-0781 5

d.14-0781 uniri; qui non est rectus ordo: intelligit ergo substantias

RECUPERABUNT

1 d.14-1473 8

d.14-1473 certo sciunt quod suo tempore propria corpora recuperabunt, in

REDDERE

1 d.11-0540 2

d.11-0540 videtur reddere, quia est nigri coloris, nam sicut tenebrae exteriores *

REDDIDIMUS

1 d.14-0665 7

d.14-0665 modo intelligendi animae in corpore, ubi reddidimus rationem huius *

REDDIT

1 d.8-0723 2

d.8-0723 diversas reddit causas, nulla tamen certa est.

2 d.9-1600 1

d.9-1600 reddit, et falsa aliqua admiscet, ut est illud quod intellectus noster non

3 d.9-1981 5

d.9-1981 D Thoma, supra, rationem reddit, quia obiectum intellectus

82

82

4 d.9-2012 8

d.9-2012 imaginatione, ut dependere videmus; nec etiam rationem reddit cur

5 d.10-0078 7

d.10-0078 Haec conclusio constat experientia, cuius rationem reddit

6 d.12-0630 7

d.12-0630 4 arguitur, nam voluntas est quae reddit totum hominem *

7 d.12-0834 4

d.12-0834 beatus et voluntas reddit hominem bonum dispositive in via, quia est

REDDITUR

1 d.9-1980 6

d.9-1980 Tamen ratio a priori difficile redditur.

2 d.11-0529 4

d.11-0529 rationem vidimus et redditur a D Thoma, 1.2, q 23, a 3.

3 d.14-1255 1

d.14-1255 redditur imperfectior in substantia sua, quin potius explicat perfectionem

REDDUNTUR

1 d.13-0082 8

d.13-0082 membris est exequens motum, per quam membra redduntur habilia

REDEUNT

1 d.8-0618 3

d.8-0618 apes etiam redeunt ad flores quos semel degustarunt. Et ideo certum

83

83

REDIT

1 d.9-0434 8

d.9-0434 recipi in materiali, vel est materiale et redit eadem difficultas.

2 d.9-0868 7

d.9-0868 integra collectio accidentium illius. Sed tunc redit quaestio de *

REDUCENDAS

1 d.9-2459 5

d.9-2459 considerat passiones animae, ut reducendas ad mediocritatem per

REDUCERE

1 d.10-0485 4

d.10-0485 potentia in actum reducere”, quae iam saepe explicata est et solutum *

REDUCI

1 d.8-0321 7

d.8-0321 multiplicandos sensus internos, quae non possunt reduci ad aliam potentiam,

2 d.9-0575 5

d.9-0575 phantasmatis potest ad hanc reduci, nam licet non sit actio libera, est

3 d.14-0527 3

d.14-0527 in actum reduci possit; ergo naturaliter loquendo anima potest se isto

REDUCIT

1 d.10-0507 1

d.10-0507 reducit omnes causas moventes ad primum appetibile, et reductio *

84

84

REDUCTIO

1 d.10-0507 9

d.10-0507 reducit omnes causas moventes ad primum appetibile, et reductio *

2 d.12-0133 6

d.12-0133 numeravimus. Et isto modo fit reductio omnium potentiarum humanarum

REDUCUNTUR

1 d.9-2461 8

d.9-2461 6 Ultima tandem differentia, ad quam omnes reducuntur, est

2 d.11-0248 2

d.11-0248 appetente, reducuntur tamen ad tres, nam illa vel respiciuntur absolute

REDUNDAT

1 d.9-2020 5

d.9-2020 intellectum; et ideo laesio redundat in intellectum. Perfectio etiam

REDUNDET

1 d.9-2013 3

d.9-2013 laesio unius redundet in aliam.

REFERAT

1 d.14-0998 6

d.14-0998 quod anima, quae postea discessit, referat illi aliqua quae hic gesta

REFERATUR

1 d.9-0139 3

d.9-0139 ordinetur vel referatur, sicut in habitibus saepius diximus, et in sensibus

2 d.9-1116 1

d.9-1116 referatur ad speciem, est operatio intellectus agentis, qui dicitur

85

85

3 d.9-1118 4

d.9-1118 dictam. Si vero referatur ad naturam repreaesentatam, communiter

4 d.9-2052 7

d.9-2052 2 Ut illa impressio specierum non referatur ad ea quae *

REFERENDA

1 d.9-2209 6

d.9-2209 quandoque non intelligit, non sunt referenda ad intellectum agentem,

2 d.9-2211 6

d.9-2211 “omnia fierei”, sed dicendum quod referenda sunt ad scientiam in

REFERENS

1 d.14-0375 7

d.14-0375 Alii dicunt quod loquitur ironice, quasi referens et irridens ea

REFERRENTUR

1 d.9-1325 8

d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.

2 d.9-1325 12

d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.

REFERRI

1 d.9-1114 10

d.9-1114 quomodo fiat. Constat enim ex dictis quod abstractio potest referri

2 d.9-1306 8

d.9-1306 Probo, nam vel realiter refertur vel fingitur referri; tunc autem

86

86

3 d.9-1307 3

d.9-1307 non fingitur referri, quia hoc non fingitur, nisi dum comparatur ad *

4 d.11-0191 6

d.11-0191 et finis, qui non possunt referri ad diversas potentias.

REFERT

1 d.8-0644 1

d.8-0644 refert apes, cum dormiunt, ab una vigilante summo mane excitari;

2 d.9-0310 3

d.9-0310 Narbonensem, ut refert Picus Mirandula in suis Conclusionibus. Et *

3 d.9-0781 7

d.9-0781 qualitatem potest repraesentari materialis res, quid refert quod in

4 d.9-0783 3

d.9-0783 Dices: Hoc refert, quod cum repraesentatur in *

5 d.9-1325 3

d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.

6 d.9-1806 3

d.9-1806 Avempace, quos refert Commentator; et, quod mirum est, etiam

7 d.9-1829 3

d.9-1829 Scotus, ut refert Andraeas, 2 Metaphysicae, q 3, ait substantias *

8 d.9-2102 7

d.9-2102 tenent arabes: Avicenna et alii, quos refert Albertus, hic, tract 2, cap

9 d.9-2961 1

d.9-2961 refert et optime declarat.

87

87

10 d.10-0349 5

d.10-0349 2 Prima opinio, quam refert Scotus, in 2, d 25, tribuitur *

11 d.11-0029 12

d.11-0029 veritate, q 15, a 3. Idem tenuit Pythagoras et Plato, quos refert *

12 d.11-0299 1

d.11-0299 refert D Thomas, Aegidius, tx 42. Hoc enim impossibile est.

13 d.11-0422 4

d.11-0422 Confirmatur, 1, nam refert Aristoteles, 3 De partibus, cap

14 d.12-0326 6

d.12-0326 assecutus est Epictetus, qui, ut refert Eugubinus, cap 16, dicit: “...

15 d.14-0172 6

d.14-0172 D Gregorius, 4 Dialogorum, ubi refert multas animas aparuisse et

16 d.14-1185 7

d.14-1185 infusas, quod est probabile et non refert ad propositum, haec

17 d.14-1419 9

d.14-1419 vero sit reunio et non prima unio nihil refert ad appetitum naturalem;

REFERTUR

1 d.9-0805 7

d.9-0805 illo colloquio divitis cum Abraham, quod refertur in Evangelio. *

2 d.9-1304 9

d.9-1304 rationis. Nam si facta abstractione, statim natura abstracta refertur ad

3 d.9-1305 3

d.9-1305 inferiora, certe refertur realiter.

88

88

4 d.9-1306 5

d.9-1306 Probo, nam vel realiter refertur vel fingitur referri; tunc autem

5 d.9-1308 9

d.9-1308 inferiora, ut ex supra dictis patet; ergo si refertur, realiter refertur.

6 d.9-1308 11

d.9-1308 inferiora, ut ex supra dictis patet; ergo si refertur, realiter refertur.

7 d.9-1310 1

d.9-1310 refertur, ad quae refertur? Vel ad species a parte rei existentes, et sic

8 d.9-1310 4

d.9-1310 refertur, ad quae refertur? Vel ad species a parte rei existentes, et sic

9 d.9-1323 6

d.9-1323 denominatur creator; tamen paries neque refertur relatione visi neque

REFLECTENDI

1 d.9-1188 7

d.9-1188 naturam ipsam, tamen quia virtutem habet reflectendi, non sistit in

REFLECTIT

1 d.9-0836 3

d.9-0836 in universali, reflectit ad phantasma ipsum a quo res universalis

REFLEXE

1 d.9-0726 6

d.9-0726 opinatur singularia non directe, sed reflexe tantum cognosci, id est, non

89

89

REFLEXIONE

1 d.9-0828 4

d.9-0828 singularia materialia absque reflexione ulla.

REFLEXIONEM

1 d.9-0826 7

d.9-0826 quibus singulare cognosci a nobis per reflexionem.

2 d.9-0832 5

d.9-0832 asserentium tantum cognosci per reflexionem:

3 d.9-0876 2

d.9-0876 facere reflexionem illam, descendendo a natura universali ad *

REFLEXIONES

1 d.9-0873 5

d.9-0873 9 Praeterea, contra has reflexiones sunt argumenta

REFLEXO

1 d.9-0915 8

d.9-0915 quod singulare cognoscitur ab intellectu actu quasi reflexo. Sed hic *

REFLEXUM

1 d.9-1237 10

d.9-1237 dicitur, quod in rationis relatione consistit, fit per actum reflexum,

REFRENAT

1 d.10-0176 8

d.10-0176 tamquam illi maxime connaturalia. Voluntas vero hunc refrenat et dirigit.

90

90

2 d.11-0604 4

d.11-0604 et persuadens appetitum, refrenat, semper tamen consulendo et

REFRIGERARI

1 d.14-0348 5

d.14-0348 illi tribuuntur, ut sentire, refrigerari, est figurata locutio ad

REGANT

1 d.13-0288 1

d.13-0288 regant inferiora per media, si tamen media non repugnent, sed debite

REGEM

1 d.11-0569 10

d.11-0569 modus subiectionis civilis et politicae, qualis est civis ad regem. Civis

REGENDO

1 d.11-0605 2

d.11-0605 politice regendo.

REGIS

1 d.12-0328 8

d.12-0328 cuncta adversa perferamus [...]. Sed quod erat regis boni et veri *

2 d.12-0582 3

d.12-0582 nam “cor regis in manu Dei est, et quocumque voluerit vertet illud.”

REGIT

1 d.12-0626 6

d.12-0626 Confirmatur, nam voluntas est quae regit intellectum et

91

91

2 d.12-0827 5

d.12-0827 potius intellectus est qui regit voluntatem et totum hominem, nam

REGITUR

1 d.9-0407 8

d.9-0407 phantasma ab ipso intellectu agenti movetur et regitur, et virtutem

2 d.11-0625 5

d.11-0625 loqueretur de illo prout regitur a voluntate, etiam diceret peccatum *

REGNATURUM

1 d.9-2882 5

d.9-2882 Christi inferamus peccatum non regnaturum in nobis. Quod dicit

REGNET

1 d.11-0647 3

d.11-0647 Pauli: “Non regnet peccatum in vestro mortali corpore”; et

REGULA

1 d.9-2488 10

d.9-2488 scientis, per accidens est, neque mutat naturam illius, sicut regula semper

2 d.9-2709 5

d.9-2709 directiva operationum humanarum et regula earum.

3 d.12-0687 6

d.12-0687 4 arguitur, nam intellectus est regula omnium operationum

REGULAE

1 d.12-0836 8

d.12-0836 voluntate, tamen hoc est inquantum conformatur suae regulae, quae est recta

92

92

REGULANDO

1 d.9-2427 2

d.9-2427 illas regulando illas et constituendo in illis optimum modum quo fiant.

2 d.9-2431 7

d.9-2431 versatur intellectus circa aliquam operationem hominis, regulando illam et

3 d.9-2885 8

d.9-2885 aut cognoscendo illas aut per illas actiones regulando, et ut sic dicitur

REGULANDUM

1 d.9-2489 7

d.9-2489 manet, quamvis ea non utatur ad regulandum.

2 d.9-2524 4

d.9-2524 movendum appetitum et regulandum actum illius, est practicus, at

REGULARE

1 d.9-2437 3

d.9-2437 dirigere et regulare illam. Quod intelligendum est quando operatio

REGULARITER

1 d.14-0275 1

d.14-0275 regulariter ex lege Dei non exeunt a suis receptaculis, vel quia invite *

REGULATUR

1 d.9-2590 7

d.9-2590 praxis vero dicitur illa operatio quae regulatur et ordinatur per

REI

1 d.8-0563 8

d.8-0563 exterior non iudicat de convenientia et disconvenientia rei, et ideo

93

93

2 d.8-0604 9

d.8-0604 eum; ex quo saepe provenit quod habens memoriam rei non habet

3 d.9-0024 6

d.9-0024 Nona: Intellectus potest cognoscere quidditatem rei absolute et

4 d.9-0098 4

d.9-0098 humani esse quidditatem rei materialis. Ita 1 p, q 12, a 4; et q 84, a 7; q

5 d.9-0271 2

d.9-0271 Cuius rei difficultas facile solvetur in opinione Platonis, qui in

6 d.9-0340 3

d.9-0340 phantasmate quidditas rei materialis sine conditionibus individualibus; unde

7 d.9-0374 4

d.9-0374 ergo semper est rei singularis.

8 d.9-0454 2

d.9-0454 productionem rei alicuius ordinis destinetur virtus eiusdem vel superioris

9 d.9-0472 9

d.9-0472 phantasmatis, nam phantasma, inquit, facit ut species sit rei *

10 d.9-0705 9

d.9-0705 1 Nam intellectus noster non habet propriam speciem rei *

11 d.9-0727 8

d.9-0727 cognosci per propriam speciem, sed per speciem rei universalis, facta

12 d.9-0755 6

d.9-0755 intellectum non formare proprium conceptum rei singularis, sed tantum

94

94

13 d.9-0769 2

d.9-0769 repraesentativam rei singularis ut sic; ergo talis species potest fieri ab *

14 d.9-0773 10

d.9-0773 1 Nam potest dari species expressa et proprius conceptus rei

15 d.9-0793 3

d.9-0793 speciem propriam rei singularis, ut patet in intellectu angeli; ergo

16 d.9-0823 9

d.9-0823 per speciem; ergo si non habet propriam speciem rei singularis, ergo

17 d.9-0929 11

d.9-0929 singulare, debet esse spiritualis, cum quo stat quod sit repraesentativa rei

18 d.9-0952 6

d.9-0952 propriam speciem repraesentantem conditiones individuantes rei; sed

19 d.9-0992 9

d.9-0992 ergo intellectus agens in principio tantum producit speciem rei *

20 d.9-1008 6

d.9-1008 diximus quod ad primam conceptionem rei universalis non est *

21 d.9-1010 3

d.9-1010 prima conceptione rei universalis, dubium esse potest an ex vi

22 d.9-1020 4

d.9-1020 intellectus formavit conceptum rei universalis, postea facile concipit

23 d.9-1025 2

d.9-1025 specie rei compositae, tamen postea manet in illa; ergo simile erit in

95

95

24 d.9-1040 4

d.9-1040 intellectui imprimitur est rei singularis; ergo quod prius concipitur est *

25 d.9-1077 3

d.9-1077 vero penetrant rei quidditatem; cognoscere autem universalia est *

26 d.9-1128 6

d.9-1128 Formalis est illa qua uniuscuiusque rei propria ratio concipitur,

27 d.9-1131 2

d.9-1131 uniuscuiusque rei essentiam consideremus, et haec formalis abstractio *

28 d.9-1165 10

d.9-1165 intellectu concipitur, in rebus ipsis invenitur, et a parte rei habet *

29 d.9-1168 11

d.9-1168 sed cognoscitur ab intellectu; haec autem universalis natura a parte rei

30 d.9-1203 6

d.9-1203 Prima est quae a parte rei dicitur universalis.

31 d.9-1218 10

d.9-1218 metaphysicum pertinet inquirere an natura abstracta sit a parte rei

32 d.9-1245 6

d.9-1245 modo est quid reale intrinsecum rei. Universale tertio modo est quid

33 d.9-1246 5

d.9-1246 rationis fictum ut intrinsecum rei. Universale secundo modo est

34 d.9-1267 6

d.9-1267 intellectus format intentiones, attribuens eas rei intellectae, secundum

96

96

35 d.9-1310 10

d.9-1310 refertur, ad quae refertur? Vel ad species a parte rei existentes, et sic

36 d.9-1325 11

d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.

37 d.9-1353 3

d.9-1353 sensibilia accidentia rei, sed etiam aliquo modo subiectum illorum *

38 d.9-1377 5

d.9-1377 Explicatur: Proprius conceptus alicuius rei potest dici

39 d.9-1379 4

d.9-1379 Uno modo ut rei illi conveniat quod non aliis; et dicitur *

40 d.9-1390 6

d.9-1390 Et probatur, nam si alicuius rei materialis non sensatae *

41 d.9-1469 4

d.9-1469 substantiae, nam illius rei prius format conceptum intellectus noster, cuius

42 d.9-1524 6

d.9-1524 perfectione enim operationis colligitur perfectio rei. Et hic est modus usitatus

43 d.9-1668 6

d.9-1668 tantum posse esse. Quidditas etiam rei dupliciter potest *

44 d.9-1681 1

d.9-1681 rei vel per effectum proprium rei, qui a sola illa fieri potest.

45 d.9-1681 6

d.9-1681 rei vel per effectum proprium rei, qui a sola illa fieri potest.

97

97

46 d.9-1737 5

d.9-1737 Item, neque ex parte rei potest inveniri implicatio, neque ex

47 d.9-1982 4

d.9-1982 nostri est quidditas rei materialis; haec autem non potest ab intellectu

48 d.9-1984 8

d.9-1984 per iuvamen sensus; et ideo ad perfectam rei cognitionem necessaria

49 d.9-1993 9

d.9-1993 habetur quod intellectus indiget iuvamine sensus ad perfectam rei *

50 d.9-2093 2

d.9-2093 quid rei illarum, supersunt aliqua dubia.

51 d.9-2760 7

d.9-2760 et falsum, quia saepe species alicuius rei est acquisita multu

52 d.10-0445 5

d.10-0445 aliquid efficiat ultimam differentiam rei et non gradus superiores. Ista

53 d.10-0446 6

d.10-0446 enim omnia sunt una unitas rei et qui physice causat entitatem rei, *

54 d.10-0446 12

d.10-0446 enim omnia sunt una unitas rei et qui physice causat entitatem rei, *

55 d.10-0505 7

d.10-0505 variat modum concursus, licet variet rationem rei productae.

56 d.11-0141 8

d.11-0141 ratio boni sumitur ex conformitate ad rationem rei. Et ideo tantum *

98

98

57 d.11-0279 5

d.11-0279 ex amore et possessione rei, et non esse verum actum elicitum ab

58 d.11-0351 3

d.11-0351 proprio sensibili rei causantis divisionem, ut cognita, v.g, acutie *

59 d.11-0354 6

d.11-0354 Item, transacto contactu gladii vel rei dividentis, sentitur *

60 d.11-0392 7

d.11-0392 explicari. Et haec est potissima huius rei probatio, scilicet a sufficienti

61 d.12-0059 2

d.12-0059 cognitionem rei, ut res est, sed etiam cognitionem obiecti secundum

62 d.12-0589 10

d.12-0589 tribuatur. At vero necessitas est ab extrinseco, et ideo rei, quae ex natura

63 d.12-0606 8

d.12-0606 rationem boni; prima autem et potissima perfectio rei videtur eius *

64 d.12-0611 9

d.12-0611 existentiam, nam existentia est prima et potissima perfectio rei.

65 d.12-0651 9

d.12-0651 suum sub abstractione ab existentia, considerando scilicet nudam rei

66 d.12-0716 2

d.12-0716 immaterialitatem rei cognoscentis, nam per hanc virtutem res

67 d.12-0721 8

d.12-0721 obiecta intellectus et voluntatis considerentur in ratione rei, fere sunt

68 d.12-0755 11

d.12-0755 amatam a modo quo cognoscitur et amatur, nam ex parte rei cognitae, et

99

99

69 d.12-0756 2

d.12-0756 similiter rei amatae, voluntas non amat nisi rem cognitam ab *

70 d.14-0734 7

d.14-0734 cognoscitur per speciem abstractam a phantasmate rei singularis, in qua

71 d.14-0891 8

d.14-0891 comprehensionem vero necesse est cognoscere omnes proprietates rei,

72 d.14-0950 8

d.14-0950 4 Secunda conclusio sit: Loquendo ex natura rei, anima

73 d.14-0992 4

d.14-0992 infundantur ex natura rei loquendo, quia illarum cognitio non est necessaria

74 d.14-1000 7

d.14-1000 6 Dixi in conclusione “ex natura rei”, id est, seclusa gubernatione

75 d.14-1282 8

d.14-1282 imperfectiones et miseriae quae sequuntur ex imperfectione rei, ut naturale est

76 d.14-1336 8

d.14-1336 Magis enim naturalia sunt absolute quae conveniunt rei secundum

77 d.14-1343 1

d.14-1343 rei cui est naturale, secus si ab extrinseco impediatur. Sic est in *

REICIENDO

1 d.10-0257 8

d.10-0257 inclinando se in illud; circa malum autem reiciendo illud. Et quia hic

100

100

REICIENDUM

1 d.11-0485 3

d.11-0485 imminet et reiciendum est et vincendum: aut appetitus accenditur et

REIECIMUS

1 d.8-0710 1

d.8-0710 reiecimus; sed addit ulterius etiam deservire ut in illis elaborentur

REIPUBLICAE

1 d.12-0343 5

d.12-0343 arbitrii est destruere ordinem reipublicae, religionis et pietatis.

RELATIO

1 d.9-1179 9

d.9-1179 abstracta; nec etiam est aliqua secunda intentio seu relatio rationis,

2 d.9-1243 1

d.9-1243 relatio rationis, sed ipsa natura realis ut subsistens sub directa *

3 d.9-1311 1

d.9-1311 relatio erit realis, vel ad species abstractas etiam ab *

4 d.9-1314 2

d.9-1314 aliqua relatio universalitatis; ergo nec consurgit talis relatio nec habet

5 d.9-1314 8

d.9-1314 aliqua relatio universalitatis; ergo nec consurgit talis relatio nec habet

6 d.9-1315 5

d.9-1315 esse. Patet consequentia, nam relatio rationis non habet aliud esse nisi

101

101

RELATIONE

1 d.9-1237 5

d.9-1237 dicitur, quod in rationis relatione consistit, fit per actum reflexum,

2 d.9-1323 7

d.9-1323 denominatur creator; tamen paries neque refertur relatione visi neque

3 d.9-1324 2

d.9-1324 Deus relatione creatoris, nisi quando intellectus ea comparat

RELATIONEM

1 d.9-1199 6

d.9-1199 innumeras fingit relationes rationis, ut relationem creatoris in Deo,

2 d.9-1200 1

d.9-1200 relationem visi in pariete. Et idem fit in praesenti.

3 d.9-1301 1

d.9-1301 relationem universalitatis fieri per abstractionem, sine dubio est falsa,

4 d.9-1303 8

d.9-1303 et hoc negare est ignorare differentiam inter relationem realem et

5 d.14-0223 3

d.14-0223 Et per relationem id intelligitur, nam anima, quae est in limbo,

RELATIONES

1 d.9-1199 3

d.9-1199 innumeras fingit relationes rationis, ut relationem creatoris in Deo,

2 d.9-1321 6

d.9-1321 Item, id explicatur per alias relationes rationis, nam paries

102

102

RELATIONIS

1 d.9-1207 4

d.9-1207 Tertia est universalitas relationis, quae est quasi applicatio

RELATIONUM

1 d.9-1327 1

d.9-1327 relationum rationis et in hoc sensu, haec secunda opinio est mihi evidens.

RELATIVA

1 d.9-1481 6

d.9-1481 substantis est cognoscere sub ratione relativa; sed omne relativum *

RELATIVI

1 d.9-1483 9

d.9-1483 debet prius substantia concipi sub conceptu absoluti quam relativi.

RELATIVUM

1 d.9-1481 9

d.9-1481 substantis est cognoscere sub ratione relativa; sed omne relativum *

RELICTA

1 d.12-0601 5

d.12-0601 sensitivis tractari possit, tamen relicta in hunc locum est, quoniam in

RELIGIONE

1 d.11-0644 5

d.11-0644 De vera et falsa religione, cap 14, et Sermone 43, De verbis Domini;

RELIGIONIS

1 d.12-0343 6

d.12-0343 arbitrii est destruere ordinem reipublicae, religionis et pietatis.

103

103

RELINQUANTUR

1 d.14-0284 1

d.14-0284 relinquantur. Hic enim tantum disputamus quae in animabus specialem *

2 d.14-0908 2

d.14-0908 quaestiones relinquantur in materiam de angelis.

RELINQUENS

1 d.12-0526 2

d.12-0526 sed relinquens illam ut se determinet ad quam partem voluerit et ad

RELINQUIT

1 d.9-2133 5

d.9-2133 aliquam operationem et illam relinquit sine virtutibus requisitis; sed

RELINQUITUR

1 d.9-0470 6

d.9-0470 quod “effectus”, vel species intelligibilis, “relinquitur in intellectu

RELIQUA

1 d.9-2737 8

d.9-2737 1 In hac quaestione superest ut explicemus reliqua quae ad *

2 d.10-0008 8

d.10-0008 quantum de his Aristoteles egit indistincte in reliqua parte 3 De

3 d.12-0710 7

d.12-0710 voluntas; ergo. Antecedens primum probatur, quia reliqua nota

104

104

4 d.14-0041 1

d.14-0041 reliqua viventia, quod in aliis eorum animae non subsistunt, sed sunt *

RELIQUAE

1 d.14-0298 4

d.14-0298 in organo corporeo, reliquae vero omnes subiectantur in corpore; ergo

RELIQUAM

1 d.10-0010 4

d.10-0010 2 Et ideo reliquam doctrinam ab illo traditam breviter

2 d.10-0443 5

d.10-0443 efficiendo rationem genericam neque reliquam substantiam actus.

3 d.12-0330 10

d.12-0330 inseruit et posuit in nobis nec ullam vim esse reliquam voluit, quae *

RELIQUAS

1 d.11-0546 4

d.11-0546 iram excitat et reliquas passiones sanguineas. Pituita vero potius

RELIQUERIT

1 d.9-1659 1

d.9-1659 reliquerit, hic, tx 36; et in lib 12 Metaphysicae, illas investigat. Idem D

RELIQUIMUS

1 d.10-0484 1

d.10-0484 reliquimus, fundabantur in illa maxima, quod “idem non potest se de *

105

105

RELIQUIS

1 d.8-0099 2

d.8-0099 a reliquis, et primo separat illam a sensibus, et per sensus, externi *

2 d.12-0603 2

d.12-0603 adaptari reliquis.

RELUCENS

1 d.9-0345 1

d.9-0345 relucens universaliter sub lumine intellectus agentis.

RELUCET

1 d.12-0698 1

d.12-0698 relucet in modo cognoscendi, nam unus altiori modo et per

RELUCTATUR

1 d.14-1460 5

d.14-1460 sensitivo, qui maxime morti reluctatur, quia tunc perit.

REM

1 d.8-0167 2

d.8-0167 apprehendere rem sub ratione convenientis et disconvenientis, quae

2 d.8-0188 5

d.8-0188 obiectorum. Cognoscit enim brutum rem sub ratione convenientis vel *

3 d.8-0370 10

d.8-0370 praesentes sensui. Consequens autem est falsum, nam licet subito rem *

4 d.8-0375 8

d.8-0375 experientia docet, nam si imaginamur circa eamdem rem, quam *

106

106

5 d.8-0405 1

d.8-0405 rem sub ratione insensata, debet etiam cognoscere illam sub ratione

6 d.8-0423 5

d.8-0423 3 arguitur, nam cognoscere rem sub ratione convenientis

7 d.8-0590 9

d.8-0590 Idem etiam patet, nam moventur determinato motu ad rem

8 d.9-0215 3

d.9-0215 angelicus habet rem spiritualem et praecipue propriam essentiam ut

9 d.9-0216 6

d.9-0216 proportionatum obiectum, noster vero habet rem materialem. Divinus

10 d.9-0455 8

d.9-0455 ordinis; ergo contra ordinem naturae est dicere rem materialem assumi

11 d.9-0456 3

d.9-0456 ad efficiendam rem spiritualem.

12 d.9-0458 2

d.9-0458 efficiat rem spiritualem, mediante materiali, quam quod efficiat illam *

13 d.9-0481 4

d.9-0481 efficiat aliquo modo rem spiritualem educendo illam de potentia subiecti

14 d.9-0492 8

d.9-0492 materialis ex se nihil potest agere circa rem spiritualem, neque habere

15 d.9-0538 9

d.9-0538 cognoscit aliquid, per virtutem suam spiritualem quasi depingit rem illam

107

107

16 d.9-0956 8

d.9-0956 cognoscit universale, id facit per speciem repraesentantem rem singularem.

17 d.9-1102 8

d.9-1102 Ad secundum respondetur quod tunc visus videt rem *

18 d.9-1103 6

d.9-1103 singularem et determinatam, nempe hanc rem coloratam, etc; illa autem

19 d.9-1132 5

d.9-1132 distinctionem aliquam supponit inter rem abstractam et illam a qua

20 d.9-1196 3

d.9-1196 quando invenit rem aliquam denominatam ab aliquo extrinseco, ad

21 d.9-1247 5

d.9-1247 quid reale extrinsece denominans rem.

22 d.9-1346 2

d.9-1346 eamdem rem et eodem modo repraesentat species intelligibilis facta

23 d.9-1419 11

d.9-1419 potest; ergo. Maior patet, quia cum species sit ratio concipiendi rem,

24 d.9-1431 8

d.9-1431 videtur: quod primo recipit speciem spiritualem repraesentantem rem *

25 d.9-1463 7

d.9-1463 Item, quia postea intellectus facilius concipit rem; ergo manet

26 d.9-1667 8

d.9-1667 ad aptitudinem, nam valde diversum est cognoscere rem actu esse vel

108

108

27 d.9-1883 9

d.9-1883 intellectus noster est finitus; ergo non potest cognoscere rem infinitam;

28 d.9-2132 9

d.9-2132 Natura enim non deficit in necessariis neque ordinat rem ad exercendam

29 d.9-2158 11

d.9-2158 exercendas. Quae non habet instantiam, neque quae adducuntur sunt ad rem,

30 d.9-2197 10

d.9-2197 ut agens. Unde substantia ibi non significat in rigore rem de *

31 d.9-2280 3

d.9-2280 lumen manifestans rem intellectui in actu primo, inquantum producit

32 d.9-2391 4

d.9-2391 cognoscit per phantasiam rem aliquam, dimanat ab ipso intellectu species

33 d.9-2392 2

d.9-2392 repraesentans rem illam. Unde haec efficientia potius est per modum

34 d.9-2428 7

d.9-2428 Quandocumque ergo intellectus noster versatur circa rem *

35 d.9-2433 10

d.9-2433 cognitio speculativa habet pro materia proxima, circa quam versatur, rem

36 d.9-2439 2

d.9-2439 respicit rem ut operabilis est, quia immediate considerat operationes

37 d.9-2458 2

d.9-2458 considerare rem modo speculativo. Philosophus autem moralis

109

109

38 d.9-2550 3

d.9-2550 pro obiecto rem operabilem et modo operabili circa illam versatur,

39 d.9-2928 3

d.9-2928 operationem, qua rem simplici intuitu cognoscimus. Unde simplicium

40 d.10-0411 6

d.10-0411 assimilationem, sed per propensionem in rem amatam.

41 d.10-0424 8

d.10-0424 Illa enim forma est principium agendi quae rem in actu constituit.

42 d.10-0558 6

d.10-0558 Quintum argumentum non est ad rem, nam Verbum *

43 d.10-0587 7

d.10-0587 amat, qui est pondus quoddam in rem amatam, iuxta illud Augustini:

44 d.11-0107 8

d.11-0107 unde etiam contingit quod concupiscentia accensa circa rem, *

45 d.11-0265 6

d.11-0265 pondus quoddam et affectio ad rem cognitam ut bonam et *

46 d.11-0266 4

d.11-0266 convenientem. Unde amare rem formaliter non est desiderare illam, sed quasi

47 d.11-0273 11

d.11-0273 Ex hoc autem amore oritur in appetitu motus quidam in rem

48 d.11-0292 10

d.11-0292 in se ipsis actuale quoddam pondus quo feruntur in rem apprehensam

110

110

49 d.11-0581 4

d.11-0581 ferri nisi in rem cognitam per sensum, nam appetitus non fertur nisi in

50 d.12-0007 3

d.12-0007 maxime ad rem pertinere videbuntur.

51 d.12-0012 6

d.12-0012 distinguendas irascibilem et concupiscibilem secundum rem, sed

52 d.12-0278 13

d.12-0278 Lutherus, qui a 36 ad Leonem X, ait “liberum arbitrium post lapsum rem

53 d.12-0358 8

d.12-0358 “et praesit.” Quae omnia a posteriori demonstrant rem.

54 d.12-0366 10

d.12-0366 Item, quia ista pars est spiritualis; libertas ad spiritualem rem

55 d.12-0652 7

d.12-0652 quidditatem; voluntas vero non fertur in rem nisi prout habet ordinem

56 d.12-0657 6

d.12-0657 intellectivae potentiae est, quoniam potest rem quamcumque sub omni

57 d.12-0754 5

d.12-0754 Sed respondeo distinguendum esse rem cognitam et *

58 d.12-0756 8

d.12-0756 similiter rei amatae, voluntas non amat nisi rem cognitam ab *

59 d.12-0761 5

d.12-0761 cognoscatur. Et hoc est rem cognosci in se et prout intellectus repraesentat. At

111

111

REMANEAT

1 d.9-1006 7

d.9-1006 14 An postquam factum est universale remaneat in intellectu aliqua

REMANET

1 d.14-0215 11

d.14-0215 esse in loco per virtutem nec per actionem; ergo tantum remanet *

REMEDIUM

1 d.11-0375 3

d.11-0375 dubitamus quod remedium sit applicandum.

REMINISCENTIA

1 d.8-0025 2

d.8-0025 et reminiscentia significant potentiam aliquam sensitivam a quinque

2 d.8-0184 9

d.8-0184 11 Memoria. Memoria ab Aristotele, De memoria et reminiscentia, cap

3 d.8-0196 7

d.8-0196 Aristoteles, in principio De memoria et reminiscentia, dicens quod qui praestant

4 d.8-0197 4

d.8-0197 ingenio, praestant et reminiscentia, qui autem hebetes ingenio sunt, *

5 d.8-0211 3

d.8-0211 dici potest reminiscentia et operatio sensus, pendens a praevio *

6 d.8-0213 3

d.8-0213 ingenio, pollent reminiscentia, nam facile discurrunt.

112

112

7 d.8-0297 5

d.8-0297 diversum modum memorandi in reminiscentia.

8 d.8-0335 3

d.8-0335 memoria, nam reminiscentia tantum est hominis, et id habet ex *

9 d.8-0446 2

d.8-0446 autem, reminiscentia et imaginatio non ponuntur in numero, ut

10 d.8-0450 6

d.8-0450 cap 1 De memoria et reminiscentia, ait phantasma esse affectum sensus

11 d.8-0485 7

d.8-0485 expressa sententia Aristotelis, De memoria et reminiscentia, ubi ait *

12 d.8-0528 7

d.8-0528 modo definiri; et idem est de reminiscentia, etc. Quapropter unus est

13 d.8-0606 5

d.8-0606 Aristoteles, De memoria et reminiscentia, cap 2. Hoc autem intelligendum est

14 d.9-2756 1

d.9-2756 reminiscentia, cap 2, ait dari memoriam intelligibilium.

15 d.9-2776 12

d.9-2776 supra in simili. De quo vide D Thomam, De memoria et reminiscentia,

16 d.9-2820 8

d.9-2820 Sed contra, nam Aristoteles, De memoria et reminiscentia, *

17 d.8-0594 6

d.8-0594 Aristoteles testatur, De memoria et reminiscentia, cap 1. Haec autem cognitio

113

113

REMINISCENTIAE

1 d.8-0334 7

d.8-0334 Et ex eodem fundamento excluditur distinctio reminiscentiae a

REMINISCENTIAM

1 d.8-0201 1

d.8-0201 reminiscentiam indagare lassatur, et si cessat indagare, solet obiter *

2 d.8-0205 3

d.8-0205 Quare iudico reminiscentiam potissime fieri ab intellectu,

3 d.8-0248 3

d.8-0248 distinctos et reminiscentiam, quam ponit a memoria distinctam.

REMINISCI

1 d.9-0275 8

d.9-0275 quae sciverunt; postea vero non addiscere, sed reminisci.

REMISSE

1 d.11-0441 5

d.11-0441 causat risum, illud est remisse et provenit, quia semper effectus

REMISSUS

1 d.13-0101 10

d.13-0101 nam si appetitus est vehemens, motus est velox; si remissus, motus est

REMITTATUR

1 d.8-0603 3

d.8-0603 memoria vel remittatur vel ex parte corrumpatur, et non repraesentet

114

114

REMORSUS

1 d.9-2557 6

d.9-2557 actu malo, ex quo sequitur remorsus in voluntate, ille, inquam, *

2 d.9-2950 7

d.9-2950 malas statim sequitur in voluntate quidam remorsus et tristitia *

REMOTE

1 d.9-0572 1

d.9-0572 remote tamen et non adeo proprie.

2 d.9-2313 9

d.9-2313 actum cognitionis; intellectus autem agens non concurrit, nisi remote,

3 d.11-0346 5

d.11-0346 causat dolorem, illud est remote; proxime autem aliquod proprium

REMOTUM

1 d.10-0024 9

d.10-0024 principium actionis, id est, ultimum medium et magis remotum ab ultima

REMUNERANDI

1 d.11-0497 6

d.11-0497 obiecto bono, maxime desiderium appetitus remunerandi benefactorem, et

REMUNERATOR

1 d.12-0308 7

d.12-0308 est, et quod accedentium ad se remunerator est”. Remuneratio autem

RENUENDUM

115

115

1 d.13-0272 1

d.13-0272 renuendum vel consentiendum, nec sit impedita, tamen quod indifferenter se

RENUENTE

1 d.11-0602 5

d.11-0602 Et confirmatur experientia, nam renuente voluntate

2 d.12-0123 3

d.12-0123 multa, voluntate renuente. Et hinc proveniunt importunae

3 d.13-0252 3

d.13-0252 potest movere, renuente voluntate.

4 d.13-0256 4

d.13-0256 non potest fieri renuente voluntate.

5 d.13-0292 4

d.13-0292 elicitum appetitui sensitivo, renuente ipso. Motum autem localem

RENUERE

1 d.11-0568 9

d.11-0568 in hac subiectione subditus non potest ullo modo renuere. Alius est

2 d.11-0571 1

d.11-0571 renuere et excusare potest.

3 d.11-0618 2

d.11-0618 potest renuere vel non; si secundum, ergo serviliter obedit; si primum,

4 d.11-0664 5

d.11-0664 potest similitudo, sed quia renuere potest, nam dum apparet aliqua

116

116

RENUERET

1 d.11-0653 11

d.11-0653 peccaret simul et benefaceret circa idem obiectum, ut si voluntas renueret

REPENTINA

1 d.11-0436 3

d.11-0436 furtiva et repentina, et ita simul causabit admirationem et *

REPERIATUR

1 d.10-0270 8

d.10-0270 malum alteri, nisi in obiecto et actu reperiatur aliqua ratio boni, ut Deus

REPERIRI

1 d.10-0578 6

d.10-0578 Certum iudico in actu appetitus reperiri aliquid per modum

2 d.14-0451 9

d.14-0451 operatione intellectus agentis et constabit illam non posset reperiri in

REPERIT

1 d.12-0400 1

d.12-0400 reperit rationem boni; et non amare, in quantum habet rationem mali;

REPERITUR

1 d.8-0325 1

d.8-0325 reperitur natura sensitiva cum tota perfectione sua intra proprium gradum,

2 d.8-0331 2

d.8-0331 tantum reperitur in homine, et vel pertinet ad intellectum, vel certe

3 d.8-0608 8

d.8-0608 cadere non possunt, qualis in nobis tantum reperitur, ad intellectum

117

117

4 d.9-0052 7

d.9-0052 intelligentia, alia compositio, id est, qua reperitur veritas vel falsitas.

5 d.9-0225 2

d.9-0225 illis reperitur.

6 d.9-1143 9

d.9-1143 Praeter has autem abstractiones nulla alia in intellectu reperitur,

7 d.9-1216 7

d.9-1216 metaphysicis abstrahentibus a materia secundum esse reperitur.

8 d.9-2417 5

d.9-2417 bonum quod in operatione reperitur.

9 d.10-0131 2

d.10-0131 homine reperitur, nam in solo homine uniuntur cognitio sensitiva et

10 d.10-0271 8

d.10-0271 vult malum iniustis, quia in illo actu reperitur bonum iustitiae. Et

11 d.10-0281 1

d.10-0281 reperitur quaedam implicatio, nam eo quod voluntas appeteret malum

REPERIUNTUR

1 d.12-0064 5

d.12-0064 notare quod in voluntate reperiuntur primo omnes actus illi qui

REPETIT

1 d.10-0054 8

d.10-0054 novi, sed ordinem potentiarum animae et sensuum repetit. Quae

118

118

REPLENT

1 d.14-0149 9

d.14-0149 circumscribuntur; de aliis dicuntur esse in loco, quia replent spatium in quo

2 d.14-0238 6

d.14-0238 consequuntur in his quae non replent omnia loca.

REPLERET

1 d.14-0221 2

d.14-0221 quanta, repleret ibi locum et non alibi; et si esset passibilis, pateretur

2 d.14-0228 10

d.14-0228 ablata quantitate, non esset localiter in vase, quia non repleret illud, *

REPLERI

1 d.14-1383 4

d.14-1383 tota eius capacitas repleri, sed necessaria fuit gratia. Quapropter si

2 d.14-1385 4

d.14-1385 non tamen potuit repleri cum omni perfectione sua.

REPRAESENTANDAM

1 d.14-1067 9

d.14-1067 educere de materia formam, quae non tendat ad repraesentandam illam.

REPRAESENTANDI

1 d.9-0709 1

d.9-0709 repraesentandi abstrahit a conditionibus individualibus; ergo.

119

119

2 d.9-0712 3

d.9-0712 modus etiam repraesentandi, cum sit contractus, est etiam materialis;

REPRAESENTANDO

1 d.9-0376 4

d.9-0376 rationem communem non repraesentando individuas conditiones; est

REPRAESENTANS

1 d.9-0710 4

d.9-0710 Confirmatur, nam species repraesentans singulare *

2 d.9-0973 3

d.9-0973 contineantur, species repraesentans inferius est sufficiens principium

3 d.9-1009 3

d.9-1009 necessaria species repraesentans universaliter et abstracte, tamen facta

4 d.9-1011 7

d.9-1011 illius cognitionis maneat in intellectu species repraesentans ipsum

5 d.9-2392 1

d.9-2392 repraesentans rem illam. Unde haec efficientia potius est per modum

REPRAESENTANT

1 d.9-1001 1

d.9-1001 repraesentant illa diversimode contracta; intellectus ergo habet virtutem

2 d.9-1719 5

d.9-1719 quia effectus ipsi non repraesentant Deum prout in se est, neque

3 d.14-0936 2

d.14-0936 tantum repraesentant naturam universalem, et ideo per illam non potest

120

120

4 d.14-0939 3

d.14-0939 illum non repraesentant directe singularia; et omnes illi modi

5 d.14-0948 1

d.14-0948 repraesentant; et hic habuit species directe repraesentantes singularia; ergo.

REPRAESENTANTEM

1 d.9-0166 1

d.9-0166 repraesentantem illud; et hoc modo sola accidentia per se sensibilia

2 d.9-0669 6

d.9-0669 sua efficit quamdam speciem spiritualem repraesentantem eamdem

3 d.9-0885 4

d.9-0885 intellectu unam speciem repraesentantem hominem in communi, nam

4 d.9-0952 3

d.9-0952 propriam speciem repraesentantem conditiones individuantes rei; sed

5 d.9-0953 5

d.9-0953 universale cognoscitur per speciem repraesentantem naturam sine *

6 d.9-0956 7

d.9-0956 cognoscit universale, id facit per speciem repraesentantem rem singularem.

7 d.9-0967 1

d.9-0967 repraesentantem hominem, aliam Petrum, etiam efficiet alias duas distinctas:

8 d.9-1365 3

d.9-1365 produceret speciem repraesentantem substantiam hominis atque adeo

9 d.9-1431 7

d.9-1431 videtur: quod primo recipit speciem spiritualem repraesentantem rem *

121

121

10 d.9-1447 5

d.9-1447 cognitionem substantiae, elicit speciem repraesentantem aliquo modo

REPRAESENTANTES

1 d.9-0719 1

d.9-0719 repraesentantes universalia a phantasmatibus repraesentantibus *

2 d.9-0777 2

d.9-0777 spirituales repraesentantes propria singularia materialia ut sic; ergo

3 d.9-2307 1

d.9-2307 repraesentantes terminos eorum; manifestare autem et ostendere *

4 d.14-0883 3

d.14-0883 species angelorum, repraesentantes propriam essentiam, cognoscit *

5 d.14-0948 7

d.14-0948 repraesentant; et hic habuit species directe repraesentantes singularia; ergo.

6 d.14-0953 7

d.14-0953 dispensationem Dei, idque per species infusas repraesentantes illa.

REPRAESENTANTIA

1 d.11-0689 4

d.11-0689 phantasmata repraesentantur cogitative repraesentantia illa obiecta

REPRAESENTANTIBUS

1 d.9-0719 5

d.9-0719 repraesentantes universalia a phantasmatibus repraesentantibus *

2 d.14-0723 1

d.14-0723 repraesentantibus singulas animas.

122

122

REPRAESENTANTIS

1 d.9-0787 8

d.9-0787 etiam repraesentari spirituali modo ex parte speciei repraesentantis, ut

2 d.9-0933 8

d.9-0933 non ita intelligitur ut sit productio speciei repraesentantis naturam

3 d.9-1120 8

d.9-1120 intellectus agentis, quae fit per deductionem speciei repraesentantis nudam

REPRAESENTANTUR

1 d.8-0552 7

d.8-0552 quae per species sensuum externorum non repraesentantur, et tamen

2 d.9-0156 11

d.9-0156 7 et 8, ubi ait intelligibilia a nobis esse quae repraesentantur in

3 d.9-0779 6

d.9-0779 3 Nam res universales materiales repraesentantur per

4 d.9-0986 3

d.9-0986 ab illis repraesentantur.

5 d.9-1075 8

d.9-1075 non cognoscunt res, nisi prout per species repraesentantur.

6 d.9-1354 6

d.9-1354 accidentium, nam accidentia illa non repraesentantur in abstracto, sed in *

7 d.9-1434 3

d.9-1434 sensus; deinde repraesentantur sensibilia communia quae modificant

123

123

8 d.9-1438 7

d.9-1438 et etiam communia, quae aliquo modo repraesentantur in specie. Et

9 d.9-1441 8

d.9-1441 accidentium, et alia, quae per speciem non repraesentantur,

10 d.9-2035 1

d.9-2035 repraesentantur in phantasmate, vel quae ex illo deduci possunt. Ita docet

11 d.11-0689 2

d.11-0689 phantasmata repraesentantur cogitative repraesentantia illa obiecta

REPRAESENTARE

1 d.9-0375 2

d.9-0375 Item, repraesentare universale abstractum est repraesentare

2 d.9-0375 6

d.9-0375 Item, repraesentare universale abstractum est repraesentare

3 d.9-0963 8

d.9-0963 1 Quia illa species Petri non potest repraesentare hunc *

REPRAESENTARET

1 d.9-0379 5

d.9-0379 Item, si phantasma ipsum repraesentaret universaliter, *

REPRAESENTARI

1 d.9-0778 5

d.9-0778 non repugnat singulare materiale repraesentari per propriam speciem.

124

124

2 d.9-0781 3

d.9-0781 qualitatem potest repraesentari materialis res, quid refert quod in

3 d.9-0787 2

d.9-0787 etiam repraesentari spirituali modo ex parte speciei repraesentantis, ut

REPRAESENTAT

1 d.9-0263 3

d.9-0263 alias neque repraesentat, et ideo non potest illas cognoscere.

2 d.9-0670 4

d.9-0670 naturam quam phantasma repraesentat, non tamen materialiter, sicut

3 d.9-0854 8

d.9-0854 universalem, quia illa est indifferens, nec magis repraesentat hoc quam

4 d.9-0935 2

d.9-0935 phantasma repraesentat, quamvis hoc modo soleat exponi, sed est ita *

5 d.9-1346 6

d.9-1346 eamdem rem et eodem modo repraesentat species intelligibilis facta

6 d.9-1352 7

d.9-1352 Dicetur forte quod phantasma non tantum repraesentat *

7 d.9-1433 5

d.9-1433 phantasmate; et ideo primo repraesentat accidentia sensibilia propria alicuius

8 d.9-1435 7

d.9-1435 cognitionem proprii sensibilis; tandem in confuso repraesentat

9 d.9-1436 4

d.9-1436 subiectum accidentium, quia repraesentat illud in concreto intellectus;

125

125

10 d.12-0122 7

d.12-0122 saepe tamen imaginatio voluntatem praevenit et repraesentat obiecta

11 d.12-0761 12

d.12-0761 cognoscatur. Et hoc est rem cognosci in se et prout intellectus repraesentat. At

12 d.14-0721 1

d.14-0721 repraesentat illi propriam singularitatem aliarum animarum, sed tantum *

13 d.9-0671 2

d.9-0671 phantasma repraesentat, sed quoddam spirituali modo; et illa elevatio a

REPRAESENTATA

1 d.9-0387 2

d.9-0387 phantasmate repraesentata efficit speciem sui. Sed hoc nihil valet, quia

2 d.9-0390 2

d.9-0390 specie repraesentata: ergo si agit est secundum quod habet in *

3 d.9-0711 8

d.9-0711 materiale non potest esse spiritualis, nam res repraesentata est materialis;

4 d.9-1287 3

d.9-1287 ut sic repraesentata et concepta habet modum universalitatis quem

5 d.9-1349 9

d.9-1349 ad productionem talis speciei; ergo talis est res repraesentata ab

6 d.9-1351 5

d.9-1351 cognitio per sensum et repraesentata in phantasmate.

REPRAESENTATAM

1 d.9-0633 6

d.9-0633 ita facit naturam in phantasmate repraesentatam actu intelligibilem. Et

126

126

2 d.9-1115 8

d.9-1115 vel ad speciem ipsam, vel ad naturam repraesentatam in specie. Si

3 d.9-1118 7

d.9-1118 dictam. Si vero referatur ad naturam repraesentatam, communiter

REPRAESENTATIO

1 d.9-0371 9

d.9-0371 habet actionem realem circa illud, non potest eius repraesentatio *

2 d.9-0373 2

d.9-0373 Item, repraesentatio phantasmatis semper manet materialis;

3 d.9-0475 10

d.9-0475 quidquid est in specie intelligibili est spirituale, etiam ipsa repraesentatio,

REPRAESENTATIONE

1 d.9-0672 2

d.9-0672 materiali repraesentatione phantasmatis ad spiritualem *

2 d.9-0999 5

d.9-0999 diversorum singularium partim in repraesentatione conveniunt, dum *

3 d.9-1344 4

d.9-1344 omnino similis in repraesentatione phantasmatis; sed per phantasma

REPRAESENTATIONEM

1 d.9-0466 6

d.9-0466 partiale efficiens, efficiens in specie repraesentationem in qua non

127

127

2 d.9-0673 1

d.9-0673 repraesentationem intelligibilis speciei dicitur abstractio. Ex quo aperte constat quod

REPRAESENTATIONIS

1 d.9-0465 4

d.9-0465 huius vel illius repraesentationis, et ad hoc requiritur phantasma ut

REPRAESENTATIVA

1 d.9-0262 1

d.9-0262 repraesentativa; animae autem essentia, cum sit finita, non continet res

2 d.9-0929 10

d.9-0929 singulare, debet esse spiritualis, cum quo stat quod sit repraesentativa rei

REPRAESENTATIVAM

1 d.9-0462 7

d.9-0462 nempe esse entitatem spiritualem et esse repraesentativam, et *

2 d.9-0769 1

d.9-0769 repraesentativam rei singularis ut sic; ergo talis species potest fieri ab *

REPRAESENTATO

1 d.9-0268 6

d.9-0268 nisi ab obiecto in phantasmate repraesentato; phantasma autem *

REPRAESENTATUM

1 d.9-0842 6

d.9-0842 intellectu phantasma ipsum quam singulare repraesentatum per illud,

2 d.9-0850 9

d.9-0850 ergo si ipsum cognoscitur, et in illo singulare repraesentatum; iam

128

128

REPRAESENTATUR

1 d.9-0382 1

d.9-0382 repraesentatur, eo modo quo repraesentatur.

2 d.9-0382 5

d.9-0382 repraesentatur, eo modo quo repraesentatur.

3 d.9-0606 8

d.9-0606 illam apparet intellectui id quod in phantasmate repraesentatur. Et hoc

4 d.9-0643 1

d.9-0643 repraesentatur, ut patet ex dictis, nam in ipso phantasmate nullam actionem

5 d.9-0677 3

d.9-0677 in phantasmate repraesentatur, non prout ibi, sed prout in specie *

6 d.9-0678 1

d.9-0678 repraesentatur. Sic etiam intelligitur quod cap 5 dicitur, nempe

7 d.9-0783 6

d.9-0783 Dices: Hoc refert, quod cum repraesentatur in *

8 d.9-0784 2

d.9-0784 communi, repraesentatur spirituali modo, cum vero in particulare, *

9 d.9-0785 1

d.9-0785 repraesentatur modo materiali.

10 d.9-1044 4

d.9-1044 cognoscendum id quod repraesentatur per speciem; ergo, etc.

129

129

11 d.9-1125 5

d.9-1125 enim per actum illum repraesentatur natura ut universalis et abstracta.

12 d.9-1184 5

d.9-1184 intellectus, in quo abstracta repraesentatur et per quem abstracta

13 d.9-1205 8

d.9-1205 denominationem et abstractionem, per quam ipsa natura repraesentatur ut

14 d.9-1345 2

d.9-1345 tantum repraesentatur res secundum accidentia sensibilia per se; ergo

15 d.9-1355 5

d.9-1355 concreto, et ita simul repraesentatur subiectum. Et hoc est satis ut *

16 d.9-1361 8

d.9-1361 sed hoc album, etc; ergo hoc idem repraesentatur per speciem *

17 d.9-1368 2

d.9-1368 confuso repraesentatur eius substantia.

18 d.9-1432 6

d.9-1432 sensibilem et materialem eamdem quae repraesentatur in

19 d.11-0506 5

d.11-0506 malo illato nulla illi repraesentatur ratio boni. Quod si forte ex

20 d.14-0735 3

d.14-0735 specie universale repraesentatur ab operante; et forte per illam

REPRAESENTENT

1 d.9-1000 4

d.9-1000 eadem praedicata communia repraesentent; partim differunt, quia *

130

130

REPRAESENTET

1 d.8-0603 10

d.8-0603 memoria vel remittatur vel ex parte corrumpatur, et non repraesentet

2 d.9-0359 7

d.9-0359 ipsum phantasma, manens immutatum, alio modo repraesentet et sit

3 d.9-0377 6

d.9-0377 autem impossibile quod phantasma non repraesentet conditiones *

4 d.9-0964 3

d.9-0964 hominem quin repraesentet hominem; ergo per illam potest homo *

5 d.9-1579 8

d.9-1579 species potest fieri ab intellectu agente quae repraesentet animam et

REPRAESENTETUR

1 d.9-0782 5

d.9-0782 communi vel in particulari repraesentetur?

REPREHENDENTES

1 d.10-0531 4

d.10-0531 quo multi falluntur reprehendentes Capreolum in 2, d 25, q 1, ad 1

REPREHENSIBILE

1 d.9-2951 8

d.9-2951 quaedam, quae “vermis” dicitur. Si autem nihil reprehensibile in illis *

REPRIMERE

1 d.12-0125 3

d.12-0125 possunt illas reprimere, quamvis cum difficultate. Et saepe non

131

131

REPRIMIT

1 d.11-0504 9

d.11-0504 appetitus sensitivi, sed in voluntate est actus quo reprimit iram appetitus. In

REPTANDO

1 d.13-0235 6

d.13-0235 per terram: et haec vel reptando vel gradiendo. Et haec quae gradi

REPUBLICA

1 d.14-0913 1

d.14-0913 republica bene ordinata. Loquuntur vero modo angelico. Qui vero ille

REPUDIANDA

1 d.12-0451 2

d.12-0451 omnino repudianda est, sed explicanda.

REPUGANAT

1 d.9-0792 8

d.9-0792 primum, nam intellectui, ut intellectus est, non repuganat habere

REPUGNANT

1 d.10-0530 9

d.10-0530 physice, et nihilominus est necessaria. Quae duo non repugnant, in

REPUGNANTIA

1 d.9-0795 1

d.9-0795 repugnantia quin potius illi deberet esse aptior, nam est magis

2 d.10-0135 3

d.10-0135 appetitus, quorum repugnantia habetur ad Rom 7: “Vidi [...] aliam legem,

132

132

REPUGNANTIAM

1 d.14-1239 3

d.14-1239 alligata. Quae repugnantiam quamdam includere videntur. Et ex his

REPUGNANTIIS

1 d.14-1315 8

d.14-1315 imputari Deo, quod hanc naturam cum his repugnantiis constituerit. Non

REPUGNARE

1 d.9-0800 7

d.9-0800 Item, assignetur ratio cur id dicitur repugnare intellectui

2 d.9-2631 4

d.9-2631 Huic autem conclusioni repugnare videtur Aristoteles, 6

REPUGNARET

1 d.9-0789 6

d.9-0789 Probatur prima consequentia. Nam si repugnaret talem *

REPUGNAT

1 d.8-0068 1

d.8-0068 repugnat accidenti materiali existenti in subiecto extenso.

2 d.9-0768 5

d.9-0768 Primum est, quia nihil repugnat dari speciem impressam *

3 d.9-0778 2

d.9-0778 non repugnat singulare materiale repraesentari per propriam speciem.

4 d.9-0794 2

d.9-0794 nec repugnat intellectui humano. Non enim potest assignari haec

133

133

5 d.9-0798 6

d.9-0798 intellectus possibilis; ergo si non repugnat ex parte intellectus possibilis,

6 d.9-1060 1

d.9-1060 repugnat; sed etc; ergo. Ratio est Aristotelis, 1 Posteriorum, cap 2, ubi

7 d.11-0064 6

d.11-0064 unitatem quantum potest; nihil autem repugnat dari potentiam *

8 d.12-0575 3

d.12-0575 modo. Nec repugnat eamdem animam per diversas potentias contraria

REPUGNENT

1 d.13-0288 9

d.13-0288 regant inferiora per media, si tamen media non repugnent, sed debite

REPUGNET

1 d.11-0041 4

d.11-0041 amat tristia ut repugnet contrariis; amare autem tristia est contra *

REQUIRATUR

1 d.9-2505 7

d.9-2505 8 Sed an in actibus ipsis requiratur actualis intentio operandi ut

REQUIRI

1 d.9-2514 3

d.9-2514 Alii addunt requiri voluntatem rectam.

2 d.10-0525 2

d.10-0525 apprehensionem requiri, non ut efficientem, sed ut applicationem

134

134

REQUIRIT

1 d.8-0719 7

d.8-0719 virtus interior diversimode laeditur, nam sicut requirit organum

2 d.10-0539 2

d.10-0539 quae requirit unionem obiecti cum potentia; alia vero tantum postulat

3 d.12-0058 10

d.12-0058 rationem cognitam. At vero voluntas ad amandum non tantum requirit

4 d.12-0225 6

d.12-0225 ergo. Minor probatur, nam voluntas requirit concursum voluntatis *

5 d.13-0164 5

d.13-0164 imperfectus, fere nullam dispositionem requirit ut recipiatur in *

6 d.13-0222 3

d.13-0222 perfectiores dispositiones requirit in membris, et potentia motiva

7 d.14-1063 8

d.14-1063 Producuntur enim per actionem intentionalem quae non requirit

REQUIRITUR

1 d.8-0284 1

d.8-0284 requiritur unus sensus interior, qui est sensus communis; ad *

2 d.8-0285 7

d.8-0285 cognoscendum vero abstractive per easdem species requiritur aliud ex secundo

3 d.8-0623 3

d.8-0623 exemplorum non requiritur veritas. Philoponus, hic, f. 81, col. 3,

135

135

4 d.9-0465 8

d.9-0465 huius vel illius repraesentationis, et ad hoc requiritur phantasma ut

5 d.9-1047 4

d.9-1047 facile, nam prius requiritur cognitio singularium et convenientiae *

6 d.9-1532 1

d.9-1532 requiritur integra cognitio ipsorum accidentium, nam haec magna ex

7 d.9-1534 1

d.9-1534 requiritur ergo aliqualis cognitio accidentium, per quam paretur via ad *

8 d.9-1897 5

d.9-1897 inter intelligibile et intellectum requiritur certa proportio in ratione entis,

9 d.9-2687 8

d.9-2687 erraverit quam si volens, quia in prudentia requiritur rectitudo

10 d.13-0165 4

d.13-0165 subiecto; ergo si requiritur haec dispositio est propter vim activam *

11 d.14-0961 7

d.14-0961 necessaria ad perfectionem intellectus, sed tantum requiritur in ordine

REQUIRUNTUR

1 d.13-0062 8

d.13-0062 si brachium, humerus, etc. Ad hoc etiam requiruntur nervi, tendones

REQUISITA

1 d.10-0479 7

d.10-0479 Item, quia apprehensio est conditio, tamquam requisita ad *

136

136

REQUISITAM

1 d.14-0622 1

d.14-0622 requisitam ut supplere possit rationem speciei intelligibilis, et hoc facit illam

REQUISITIS

1 d.9-2133 8

d.9-2133 aliquam operationem et illam relinquit sine virtutibus requisitis; sed

2 d.12-0223 10

d.12-0223 3 Potentia libera ad agendum est illa quae, positis requisitis ad

3 d.12-0296 2

d.12-0296 omnibus requisitis ad agendum, ut si, proposito obiecto visibili, et

4 d.12-0298 3

d.12-0298 autem “omnibus requisitis, etc”, nam cessare ab actione defectu

5 d.12-0529 2

d.12-0529 omnibus requisitis in actu primo, potest voluntas exire et non exire in

RERUM

1 d.8-0088 4

d.8-0088 potentia, quae species rerum sensatarum in absentia illarum conservat,

2 d.8-0192 1

d.8-0192 rerum praeteritarum memoratur, non simplici modo, sed cum quadam

3 d.8-0368 9

d.8-0368 Et praeterea, est contra experientiam, alias ut species rerum

4 d.8-0607 7

d.8-0607 de memoria sensibilium, nam memoria earum rerum quae sub sensu

137

137

5 d.8-0616 3

d.8-0616 docent cognitionem rerum absentium, nam formica eam semitam semper

6 d.9-0026 5

d.9-0026 ratione; sensus autem esse rerum materialium potest cognoscere, non

7 d.9-0150 6

d.9-0150 Tenet consequentia, nam istarum tantum rerum potest recipere species

8 d.9-0159 7

d.9-0159 6 Sed dubitabis, quid intelligamus nomine rerum *

9 d.9-0261 5

d.9-0261 eminenter continet perfectionem omnium rerum, et ideo omnium est *

10 d.9-0265 2

d.9-0265 similitudinibus rerum ad cognoscendum; quae species necessario *

11 d.9-0282 1

d.9-0282 rerum infusas haberet, ex se haberet integrum principium *

12 d.9-0321 3

d.9-0321 species omnium rerum, neque in ea re haberet dependentiam a sensu,

13 d.9-0534 1

d.9-0534 rerum, quas sensus cognoscit, in intellectu possibili, ipsa imaginatione

14 d.9-0592 7

d.9-0592 intellectiva est in potentia ad similitudines rerum, non eo modo quo

15 d.9-0806 4

d.9-0806 Manet ergo species rerum singularium. Non enim est dicendum denuo a

138

138

16 d.9-0813 3

d.9-0813 capax specierum rerum singularium; ergo illa potentia actuari potest

17 d.9-0907 1

d.9-0907 rerum quae ab intellectu per proprias species cognoscuntur, et de his

18 d.9-0945 3

d.9-0945 ut proprias rerum quidditates cognoscere possit; quidditates autem

19 d.9-1024 7

d.9-1024 imaginativa, quod licet in prima fictione rerum simplicium non utatur unica

20 d.9-1078 3

d.9-1078 cognoscere quidditates rerum.

21 d.9-1376 3

d.9-1376 distinctum conceptum rerum non sensibilium per se.

22 d.9-1456 6

d.9-1456 species earum, sed per species rerum sensibilium discursu provenit in

23 d.9-1462 7

d.9-1462 illas; ergo resultabunt ex cognitione illarum rerum.

24 d.9-1523 5

d.9-1523 nam ex his colligimus rerum perfectionem et diversitatem. Ex *

25 d.9-1526 8

d.9-1526 Anima, et 1 Physicorum, ubi quaerit principia rerum naturalium; et

26 d.9-1583 4

d.9-1583 ex discursu omnium rerum quae de animae substantia et potentiis

139

139

27 d.9-1656 4

d.9-1656 aliquam cognitionem istarum rerum.

28 d.9-1793 1

d.9-1793 rerum materialium esse separatas ab individuis secundum esse, et

29 d.9-1794 7

d.9-1794 ideo consequenter aiebat quod sicut quidditas rerum materialium

30 d.9-1847 10

d.9-1847 locum habet, nam illis tribuimus, si non omnes perfectiones rerum,

31 d.9-1850 6

d.9-1850 Secundus est per negationem earum rerum quae non *

32 d.9-1939 4

d.9-1939 maxime in cognitione rerum spiritualium. Idem Philoponus, tx 30; et

33 d.9-2070 1

d.9-2070 rerum omnium informetur, et per illas intelligat.

34 d.9-2281 4

d.9-2281 in illo species rerum; et isto modo dicitur manifestare phantasmata, ut

35 d.9-2380 4

d.9-2380 Item, quia multarum rerum species potest intellectus possibilis

36 d.9-2385 6

d.9-2385 sua habet inditas species omnium rerum, quae quasi dimanant a

37 d.9-2419 9

d.9-2419 intellectus noster circa duo versatur: primum, circa cognitionem rerum

140

140

38 d.9-2774 3

d.9-2774 post mortem rerum huius vitae, ut patet ex Lc 16; Is ultimo.

39 d.9-2829 3

d.9-2829 sensibus, nam rerum quae imaginationi melius imprimuntur facilius *

40 d.9-2868 7

d.9-2868 Haec autem potentia primo recipit species rerum vel habitus, et sic

41 d.10-0084 2

d.10-0084 aliarum rerum altiori quoddammodo, et fiunt res ipsae cognitae

42 d.10-0117 9

d.10-0117 conclusio quae ex prima sequitur: Secundum diversos gradus rerum

43 d.10-0326 4

d.10-0326 universale bonum omnium rerum, et bonum ipsius est bonum meum et

44 d.11-0090 2

d.11-0090 distinctio rerum sine sufficienti probatione non debet admitti.

45 d.11-0123 7

d.11-0123 cognitio sensitiva est duplex, nempe cognitio rerum secundum rationes

46 d.11-0555 3

d.11-0555 conducunt ad rerum apprehesionem uno vel alio modo faciendas.

47 d.11-0681 7

d.11-0681 factam; attamen ex cognitione et amore rerum supernaturalium in

48 d.11-0691 8

d.11-0691 Et hoc modo appetitus excitatur cognitione illarum rerum.

141

141

49 d.11-0696 7

d.11-0696 potest moveri appetitus ex cognitione supernaturalium rerum.

50 d.12-0248 6

d.12-0248 Deus non potest mutare naturam rerum, tum quia Deus non potest *

51 d.12-0351 5

d.12-0351 homo est dominus aliarum rerum, nam omnis naturalis ratio dictat

52 d.12-0524 4

d.12-0524 accomodat se causis rerum et cum unaquaque concurrit eo modo quo

53 d.12-0734 2

d.12-0734 respectu rerum superiorum, et sic excedit caritas illum. Ratio est, quia

54 d.13-0287 10

d.13-0287 movetur simul cum illa. Et hoc exigit suavis dispositio rerum ut superiora

55 d.14-0423 8

d.14-0423 Probabilius videtur quod anima separata habebit species rerum

56 d.14-0479 4

d.14-0479 Secunda est quarum rerum infundantur species animae in

57 d.14-0495 4

d.14-0495 Adde naturalem ordinem rerum esse ut superiora iuvent *

58 d.14-0861 4

d.14-0861 1 Quia species rerum spiritualium dimanant ab obiectis; ergo

59 d.14-0919 8

d.14-0919 aliae universales, aliae sunt effectus et operationes rerum singularium.

142

142

60 d.14-0923 6

d.14-0923 3 Utrum habeat scientiam naturalem rerum.

61 d.14-0989 5

d.14-0989 tantum defert speciem illarum rerum quas hic cognovit et illarum *

62 d.14-1034 5

d.14-1034 separata habeat scientiam omnium rerum, licet hic illam non acquisierit. D

63 d.14-1042 4

d.14-1042 2 Quia cognitio rerum naturalium, per se loquendo, est magna

64 d.14-1046 10

d.14-1046 autem est ratio cur illi conferantur magis species harum rerum quam

65 d.14-1047 7

d.14-1047 aliarum; ergo dantur illi species omnium rerum naturalium.

66 d.14-1048 6

d.14-1048 4 Quia sine cognitione istarum rerum non potest anima se *

67 d.14-1053 8

d.14-1053 Probabile ergo est quod habeat species omnium rerum *

68 d.14-1100 5

d.14-1100 separata habet distinctam cognitionem rerum naturalium per species

69 d.14-1120 5

d.14-1120 Deum operari ea quae rerum naturae consonant magis, si sunt *

70 d.14-1151 3

d.14-1151 perfectiorem cognitionem rerum habere possint.

143

143

71 d.14-1180 2

d.14-1180 materialium rerum, quas hic acquisivit, et sunt species illi infusae,

72 d.14-1183 3

d.14-1183 infunderentur species rerum quarum iam anima in corpore species habuit, sed

73 d.14-1352 8

d.14-1352 corruptioni non subsit et a cognitione perfecta rerum omnium non

74 d.14-1396 4

d.14-1396 Notandum quod appetitus rerum est naturalis et elicitus.

RES

1 d.8-0094 9

d.8-0094 “phan¢s”, id est “apparitio”, et deinde “phantasia”, quae res absentes

2 d.9-0028 5

d.9-0028 Decima: Illo modo potest res concipi sine materia quo est a

3 d.9-0041 6

d.9-0041 intellectus in actu est ipsa res scita; intellectus autem in potentia vel *

4 d.9-0059 7

d.9-0059 prosequendum, ita intellectus ex phantasmatibus ipsis res cognoscit,

5 d.9-0105 7

d.9-0105 intellectus noster cognoscit Deum, angelos et res materiales et in eis *

6 d.9-0144 7

d.9-0144 humano secundum statum naturalem suum est res sensibilis seu *

7 d.9-0149 7

d.9-0149 ergo ex se habet tantum cognoscere res sensibiles ut illi proportionatas.

144

144

8 d.9-0151 6

d.9-0151 per sensus, quia tantum istae res imprimunt species ipsis sensibus;

9 d.9-0168 4

d.9-0168 Alio modo potest res dici proportionata, quia potest *

10 d.9-0173 8

d.9-0173 Sed dices: Intellectus noster est spiritualis; ergo res materialis

11 d.9-0231 12

d.9-0231 animalis ut sic, in qua ipsa animalia conveniunt; et saepe contingit res

12 d.9-0262 10

d.9-0262 repraesentativa; animae autem essentia, cum sit finita, non continet res

13 d.9-0322 8

d.9-0322 cuius contrarium experientia demonstrat. Est vero certa res phantasma

14 d.9-0422 9

d.9-0422 effectum superioris ordinis, maxime tam superioris quantum est res *

15 d.9-0480 7

d.9-0480 Non primum, quia impossibile est quod res materialis ex propriis *

16 d.9-0483 6

d.9-0483 actionis modum sui esse; ergo res materialis, quae in modo essendi est *

17 d.9-0491 13

d.9-0491 actionem supra se, nisi ex se posset aliquid circa illum effectum; sed res

18 d.9-0585 6

d.9-0585 Prima, illuminatio phantasmatis; secunda, facere res actu *

145

145

19 d.9-0619 2

d.9-0619 quod res dupliciter intelligibilis dicitur, nempe in potentia

20 d.9-0622 5

d.9-0622 dispositionem, ut color illuminat res; visibile vero in potentia dicitur

21 d.9-0625 2

d.9-0625 quaelibet res habens entitatem est intelligibilis, tamen si sit in actuali

22 d.9-0627 3

d.9-0627 cuiusmodi sunt res pure spirituales; si vero non sit in tali dispositione

23 d.9-0628 5

d.9-0628 ad movendum intellectum, dicitur res in potentia intelligibilis; *

24 d.9-0629 3

d.9-0629 huiusmodi sunt res materiales, quae dicuntur fieri actu intelligibiles

25 d.9-0642 8

d.9-0642 nisi per eductionem speciei intelligibilis in qua res specialiter *

26 d.9-0647 11

d.9-0647 per abstractionem facit ea intelligibilia in actu”; est autem certa res

27 d.9-0655 10

d.9-0655 immutat, nam efficit et informat sensum ipsum; at vero res *

28 d.9-0660 9

d.9-0660 actum primum, sed ad secundum. Constat igitur quod res non fit actu

29 d.9-0676 9

d.9-0676 nempe agentis intellectus obiectum esse phantasma, id est, res quae

146

146

30 d.9-0697 2

d.9-0697 Circa res ergo materiales quaestio difficultatem habet, quoniam

31 d.9-0711 7

d.9-0711 materiale non potest esse spiritualis, nam res repraesentata est materialis;

32 d.9-0779 3

d.9-0779 3 Nam res universales materiales repraesentantur per

33 d.9-0781 5

d.9-0781 qualitatem potest repraesentari materialis res, quid refert quod in

34 d.9-0786 4

d.9-0786 Sed contra, nam res materialis individua potest

35 d.9-0836 9

d.9-0836 in universali, reflectit ad phantasma ipsum a quo res universalis

36 d.9-0837 7

d.9-0837 abstracta fuit, et per illud cognoscitur res singularis.

37 d.9-0856 7

d.9-0856 intellectui per modum speciei, quia est res materialis et inferioris *

38 d.9-0878 1

d.9-0878 res individuas, et circa illas ratiocinatur, et prorsus ignorat an natura

39 d.9-0908 8

d.9-0908 praecedentes conclusiones procedunt. Quae autem sint istae res in *

40 d.9-0926 8

d.9-0926 conditionibus materiae, non tollit quin possit cognoscere res materiales

147

147

41 d.9-0976 5

d.9-0976 distinctae producerentur, posset facillime res distincte cognosci

42 d.9-1075 3

d.9-1075 non cognoscunt res, nisi prout per species repraesentantur.

43 d.9-1138 8

d.9-1138 abstractio formalis, quia per illam non consideratur res ut universalis est,

44 d.9-1142 7

d.9-1142 et universalis, quia in illa concipitur res ut universalis et communis.

45 d.9-1145 8

d.9-1145 Et istae fuerunt necessariae et sufficientes ad res perfecte *

46 d.9-1157 1

d.9-1157 res universales concipere.

47 d.9-1185 3

d.9-1185 cognoscitur, sicut res dicitur visa vel cognita denominatione extrinseca.

48 d.9-1258 12

d.9-1258 extra animam, frustra esset intellectus agens, quasi ipse sit qui facit res

49 d.9-1268 5

d.9-1268 quod comparat eam ad res quae sunt extra animam”; idem clarius 1

50 d.9-1345 3

d.9-1345 tantum repraesentatur res secundum accidentia sensibilia per se; ergo

51 d.9-1349 8

d.9-1349 ad productionem talis speciei; ergo talis est res repraesentata ab

148

148

52 d.9-1372 2

d.9-1372 omnes res materiales, quae sub cognitione alicuius sensus non cadunt,

53 d.9-1383 7

d.9-1383 Alio modo dicitur conceptus proprius quando res *

54 d.9-1385 6

d.9-1385 per analogiam vel per negationem; res ergo quae sub sensu cadunt

55 d.9-1387 3

d.9-1387 experientia constat; res autem quae sub sensu non cadunt, etiam si *

56 d.9-1414 5

d.9-1414 substantiam et semper explicamus res insensibiles per ordinem ad

57 d.9-1423 2

d.9-1423 aliae res sensibiles; et in aliis rebus non magis sentitur subiectum *

58 d.9-1455 2

d.9-1455 intellectus res a sensibus non perceptas primo, non concipit per proprias

59 d.9-1457 7

d.9-1457 aliarum cognitionem; cum vero iam cognovit res illas, format in se

60 d.9-1485 4

d.9-1485 quidditative, nam tunc res cognoscitur quidditative cum proprio conceptu

61 d.9-1515 3

d.9-1515 concipimus has res propriis et absolutis conceptibus.

62 d.9-1560 9

d.9-1560 magnum, sed non audire propter assiduitatem. Certa ergo res est quod

149

149

63 d.9-1589 11

d.9-1589 spiritualis, habet quod sit intellectiva, tamen quia est infima inter res

64 d.9-1662 9

d.9-1662 2 Sed est 1, notandum quod dupliciter potest res *

65 d.9-1677 3

d.9-1677 tunc dicitur res perfecte cognosci, quando eius essentia proprio

66 d.9-1682 4

d.9-1682 Imperfecte autem cognoscitur res quando solum cognoscitur per

67 d.9-1930 6

d.9-1930 similitudines habet, ut quando intelligit res spirituales; ergo in ea saltem

68 d.9-2076 10

d.9-2076 producit speciem et non sentit, sed intellectus dicitur, quia res

69 d.9-2127 8

d.9-2127 evidenti demonstratione habeatur. Tamen est certum, quantum res

70 d.9-2379 2

d.9-2379 esse res distinctas.

71 d.9-2426 4

d.9-2426 naturales, sicut cognoscit res alias. Alio modo potest versari circa

72 d.9-2440 3

d.9-2440 hominis et res alias, ut cadunt sub talibus operationibus.

73 d.9-2454 4

d.9-2454 quod practicus considerat res quasi ponens in se ipso principium

150

150

74 d.9-2455 5

d.9-2455 earum; speculativus autem considerat res, quaerendo in eis

75 d.9-2577 3

d.9-2577 intellectus circa res agendas vel fugiendas; et huiusmodi etiam sunt

76 d.9-2742 4

d.9-2742 Circa primum est res certa intellectum nostrum cognoscere

77 d.9-2800 2

d.9-2800 cognoscit res cum omnibus perfectionibus particularibus multo perfectius

78 d.9-2851 7

d.9-2851 spiritu daemonis loquuntur. Aliae vero sunt res futurae certae vel quia

79 d.9-2871 5

d.9-2871 operatione multipliciter variatur, nam res quasdam cognoscit simplici

80 d.9-2877 8

d.9-2877 Haec autem ratiocinatio fieri potest vel circa res divinas et *

81 d.9-2878 4

d.9-2878 aeternas, aut circa res humanas et caducas. Circa res autem divinas *

82 d.9-2878 9

d.9-2878 aeternas, aut circa res humanas et caducas. Circa res autem divinas *

83 d.9-2884 7

d.9-2884 divina, dicitur “ratio superior”. Similiter circa res humanas versatur

84 d.9-2933 9

d.9-2933 pervenimus, dicitur “sapientia” vel “rectum iudicium”. Cum vero res

151

151

85 d.10-0060 10

d.10-0060 appetitus videtur quid commune animatis et inanimatis. Quaelibet enim res

86 d.10-0066 4

d.10-0066 propensio quam quaecumque res habet in suum proprium bonum.

87 d.10-0069 8

d.10-0069 sed solum est coaptatio naturalis quam unaquaeque res habet cum alia

88 d.10-0084 7

d.10-0084 aliarum rerum altiori quoddammodo, et fiunt res ipsae cognitae

89 d.10-0087 5

d.10-0087 Quae probatur 2 Quia res cognoscentes prius quaerunt

90 d.10-0091 5

d.10-0091 consequi. Parum enim sufficeret res cognoscere nisi illas appeterent, nam

91 d.10-0095 4

d.10-0095 3 probatur, nam res cognoscentes apprehendunt quid sit

92 d.10-0101 1

d.10-0101 res ipsa, ut inclinata, per se primo tantum ordinatur ad bonum

93 d.10-0106 5

d.10-0106 naturales tot multiplicantur quot res appetitae.

94 d.10-0107 8

d.10-0107 4 probatur, nam haec est differentia inter res cognoscentes

95 d.10-0110 7

d.10-0110 suas, quando illis carent. At vero res cognoscentes movent se non *

152

152

96 d.10-0126 9

d.10-0126 non superat illum gradum, unde tantum versatur circa res materiales

97 d.10-0129 2

d.10-0129 circa res spirituales et universales; sunt ergo isti appetitus distincti,

98 d.10-0221 1

d.10-0221 res habet de appetibilitate quantum de bonitate. Unde principia

99 d.10-0228 6

d.10-0228 sed ad perfectionem suppositi, alias res cognoscentes essent in hac

100 d.10-0229 5

d.10-0229 parte inferioris conditionis quam res inanimes, quae suapte natura

101 d.10-0248 9

d.10-0248 in se habet propter quod appetatur, et omnis res naturaliter fugit *

102 d.10-0331 4

d.10-0331 si non sit res rationalis, volo illi bonum vel quia ad me attinet vel quia

103 d.10-0451 2

d.10-0451 Item, res ab illo fit effective in tali specie, a quo recipit *

104 d.11-0287 3

d.11-0287 differentia inter res cognoscentes et alias quae cognitione carent, quod istae

105 d.11-0291 1

d.11-0291 res cognoscentes, quia media cognitione appetunt et appetendo faciunt

106 d.11-0391 3

d.11-0391 Quae sane res difficilis est et obscura, non tamen potest melius

153

153

107 d.11-0406 3

d.11-0406 passionis nec res aliqua movet risum nisi delectet.

108 d.11-0412 8

d.11-0412 Et hoc verius apparet, nam experientia docet res, quantumvis

109 d.11-0425 5

d.11-0425 Confirmatur, 2, nam saepe res delectabiles et *

110 d.11-0591 1

d.11-0591 res cognitas quam omnes inferiores, ideo directiva est omnium

111 d.11-0687 4

d.11-0687 ipsummet appetitum in res illas amore ferri. Quod fieri potest hoc

112 d.12-0024 3

d.12-0024 debet esse res aliqua sub ratione boni; sed voluntas est potentia *

113 d.12-0059 4

d.12-0059 cognitionem rei, ut res est, sed etiam cognitionem obiecti secundum

114 d.12-0234 2

d.12-0234 nam res, quando est, necesse est esse; et quando operatur, necesse est

115 d.12-0321 7

d.12-0321 liberi, sine causa punirentur. Quae certissima res est in fide, nam *

116 d.12-0437 4

d.12-0437 exegerit. Et ideo res illae, quae apparent bonae, non amantur

117 d.12-0438 9

d.12-0438 necessario, sed libere. Et huiusmodi sunt omnes particulares res, quae in hac

154

154

118 d.12-0468 2

d.12-0468 simpliciter res intuetur, ratio vero dicitur prout discurrit, ita voluntas

119 d.12-0498 12

d.12-0498 bonum. Id est, quia ratio veritatis est unica tantum, unde si res habet

120 d.12-0580 13

d.12-0580 q 89, a 1; 1.2, q 6, a 4. Breviter dicitur, quia res theologica est,

121 d.12-0584 4

d.12-0584 argumento adducitur, nam res quae necessario operatur est materialis

122 d.12-0653 6

d.12-0653 ad actualem existentiam. Nulla enim res appetitur nisi vel prout actu

123 d.12-0716 8

d.12-0716 immaterialitatem rei cognoscentis, nam per hanc virtutem res

124 d.12-0717 4

d.12-0717 cognoscens fit quoddammodo res ipsa cognita; unde cognitio ex suo genere

125 d.12-0728 2

d.12-0728 considerat res ipsas, quae habent ordinem ad existentiam, et

126 d.12-0735 3

d.12-0735 intellectus cognoscit res prout sunt in ipso, voluntas vero fertur ad

127 d.12-0736 1

d.12-0736 res prout sunt in se ipsis, et quia in via Deus et superiores res sunt in *

128 d.12-0736 14

d.12-0736 res prout sunt in se ipsis, et quia in via Deus et superiores res sunt in *

155

155

129 d.12-0738 9

d.12-0738 imperfecta; amor vero est perfectior, quia tendit in res prout in se sunt.

130 d.12-0751 5

d.12-0751 2 Quomodo intellectus cognoscit res prout in se sunt. Non

131 d.12-0758 6

d.12-0758 operatur per assimilationem et cognoscit res per species earum quas in se *

132 d.12-0759 9

d.12-0759 habet. Et ideo quasi in se ipso speculatur res. Et hac ratione stat quod

133 d.12-0760 1

d.12-0760 res cognita sit maxime cognoscibilis et tamen quod obscure

134 d.12-0762 10

d.12-0762 vero voluntas operatur per modum impulsus et inclinationis ad res *

135 d.12-0763 10

d.12-0763 cognitas, et ideo non attendit modum quo cognoscuntur, sed res ipsas *

136 d.12-0764 12

d.12-0764 cognitas et ad illas absolute fertur. Et hoc est ferri in res prout in se

137 d.14-0139 11

d.14-0139 2 Supponendum est ergo quod locus in rigore pertinere ad res *

138 d.14-0157 10

d.14-0157 hoc possunt angeli, anima vero non potest, quia spiritualis res non

139 d.14-0178 12

d.14-0178 modo animas separatas esse in loco, licet non eo modo quo res *

156

156

140 d.14-0205 5

d.14-0205 Et patet: Quando enim res alicubi patitur non ideo ibi est, quia

141 d.14-0367 7

d.14-0367 superflua est in mundo; et praecipue res intellectualis quae non potest *

142 d.14-0431 3

d.14-0431 convertere ad res obiectas.

143 d.14-0447 3

d.14-0447 animae ad res, quam ponit Scotus, potest intelligi, quia anima non

144 d.14-0448 3

d.14-0448 convertitur ad res nisi cognoscendo vel amando illas; haec ergo

145 d.14-0466 5

d.14-0466 vero per conversionem ad res actu intelligibiles est cognoscere

146 d.14-0496 6

d.14-0496 inferiora et praecipue quod unaquaeque res iuvetur ab auctore suo et ab

147 d.14-0635 7

d.14-0635 Haec pars est probabilis, tamen quia res obscura est, in qua non

148 d.14-0669 7

d.14-0669 Quomodo anima separata intelligat Deum et res alias immateriales.

149 d.14-0777 5

d.14-0777 debemus proportionaliter loqui; sed res actu sensibiles non per se *

150 d.14-0799 3

d.14-0799 Confirmatur, quia res actu talis potest imprimere sui *

157

157

151 d.14-0803 6

d.14-0803 Confirmatur: Istae enim species sunt res imperfectae, *

152 d.14-0826 6

d.14-0826 Respondetur negando antecedens: Multae enim res *

153 d.14-0918 4

d.14-0918 1 Nota has res dividi in tria genera: quaedam sunt singulares,

154 d.14-1018 4

d.14-1018 videt beatus nunc res praesentes quae, antequam fierent, non *

155 d.14-1039 4

d.14-1039 sufficiens ad cognoscendas res naturales; ergo ad providentiam Dei spectat

156 d.14-1044 4

d.14-1044 species ad has res cognoscendas.

157 d.14-1058 3

d.14-1058 conversionem ad res actu intelligibiles, sub quibus comprehenduntur *

158 d.14-1089 2

d.14-1089 Unaquaeque res distincte cognoscit per species illi connaturales et *

159 d.14-1091 6

d.14-1091 adaequate conveniunt superiori imperfecte cognoscit res inferiores, quia non

160 d.14-1116 3

d.14-1116 quod agat res perfectas, sed etiam in hoc quod agat res proportionatas.

161 d.14-1116 11

d.14-1116 quod agat res perfectas, sed etiam in hoc quod agat res proportionatas.

158

158

162 d.14-1163 11

d.14-1163 2 suppono quod illa comparatio potest fieri absolute et circa res

163 d.14-1177 1

d.14-1177 res determinatas, melius intelligit anima separata quamcumque

164 d.14-1178 5

d.14-1178 rationem quam coniuncta, et res etiam materiales perfectius intelligit.

165 d.14-1234 10

d.14-1234 manet dubium in sua vi, et procul dubio est res difficilis, nec est

166 d.14-1406 2

d.14-1406 quam res habet, quae metaphorice nomine appetitus explicatur, ut *

167 d.14-1442 7

d.14-1442 naturalis, non tamen maior perfectio; et res magis appetit id quod *

RESIDEAT

1 d.9-0013 1

d.9-0013 resideat, sicut sunt organa aliorum sensuum.

2 d.13-0189 7

d.13-0189 Primum est, in qua parte corporis resideat haec virtus

RESIDENS

1 d.13-0033 9

d.13-0033 motum est potentia animae distincta ab appetitu sensitivo, residens in

RESIDERE

1 d.11-0201 1

d.11-0201 residere in corde, quod licet Aristoteles numquam expresserit, tamen in

159

159

RESIDET

1 d.11-0207 3

d.11-0207 haec potentia residet in illo.

2 d.11-0320 6

d.11-0320 est in corde, in quo residet appetitus. Ita D Thomas, 1.2, q 35, a 1,

3 d.12-0839 2

d.12-0839 intellectu residet.

4 d.13-0192 9

d.13-0192 quaedam est potentia particularis, quae in particulari organo residet, alia

5 d.13-0205 9

d.13-0205 carnosa cute frontis, etc. Et haec etiam virtus residet in aliquibus *

6 d.13-0208 5

d.13-0208 risu. Et haec virtus residet in septo transverso et musculis thoracis et

RESISTENTIA

1 d.8-0389 8

d.8-0389 est omnino materialis, sed intentionalis, quae sine resistentia fit.

2 d.11-0478 4

d.11-0478 difficultas, quae ex resistentia contrarii oritur, ideo, licet bonum

RESISTERE

1 d.12-0566 1

d.12-0566 resistere et dominari influentiae caeli, iuxta illud: “Sapiens dominabitur

RESOLUTIO

1 d.8-0004 2

d.8-0004 Cuius resolutio his conclusionibus continetur:

160

160

2 d.9-2474 5

d.9-2474 in communi colligitur, 1, resolutio illius quaestionis, an scientia

RESOLUTIONE

1 d.10-0373 4

d.10-0373 5 Nota pro resolutione quod actus humani dicuntur eliciti et *

2 d.13-0021 2

d.13-0021 Pro resolutione nota 1, quod motus localis duplex est in *

RESOLUTIONEM

1 d.9-1069 3

d.9-1069 Contra hanc resolutionem nulla manent argumenta quae *

RESOLVI

1 d.9-1163 3

d.9-1163 facile potest resolvi.

RESOLVITUR

1 d.9-1028 6

d.9-1028 quaestio incidens quae ex dictis resolvitur est, quid prius *

2 d.9-1072 4

d.9-1072 Tertia quaestio quae resolvitur ex dictis est, an cognitio *

3 d.9-1113 5

d.9-1113 quaestio quae ex praedictis resolvitur est, quid sit abstractio intellectus et

4 d.9-1159 6

d.9-1159 Quinta conclusio quae ex dictis resolvitur est, quomodo *

161

161

5 d.9-1466 7

d.9-1466 8 Ex dictis in hac quaestione resolvitur alia, nempe quid a nostro

6 d.9-1516 3

d.9-1516 9 Secundo resolvitur ex dictis alia quaestio, scilicet quomodo

7 d.11-0467 10

d.11-0467 calore aliquo, qui inde excitatur, humor aliquis in lacrymis resolvitur.

8 d.14-1388 5

d.14-1388 1 Haec quaestio facile resolvitur ex dictis.

RESOLVUNTUR

1 d.9-0948 6

d.9-0948 Ex dictis in hac quaestione resolvuntur nonnullae aliae quaestiones

RESPECTU

1 d.9-1570 6

d.9-1570 idem est de potentia intellectiva respectu sui ipsius, propter eamdem

2 d.9-1594 8

d.9-1594 sufficienter facta ea quae debet intelligere, etiam respectu sui ipsius; et

3 d.10-0375 10

d.10-0375 immediate et physice fit; et universaliter actus dicitur elicitus respectu similis *

4 d.10-0376 7

d.10-0376 potentiae; dicitur vero idem actus imperatus respectu superioris

5 d.10-0449 12

d.10-0449 appetendi, etiam prout est in tali specie, est actus vitae et respectu illius

162

162

6 d.11-0484 3

d.11-0484 Idem contingit respectu naturae, cum malum aliquod futurum

7 d.12-0055 5

d.12-0055 cognoscit distincte veritatem. Unde respectu actus assentiendi est

8 d.12-0080 10

d.12-0080 mediat inter finem ultimo intentum et media priora, et respectu aliorum

9 d.12-0081 3

d.12-0081 est finis, respectu vero ulterioris finis est medium; si ergo huiusmodi

10 d.12-0165 4

d.12-0165 cognitionem, et ideo respectu primi actus intellectus non movetur a *

11 d.12-0734 1

d.12-0734 respectu rerum superiorum, et sic excedit caritas illum. Ratio est, quia

12 d.13-0126 9

d.13-0126 nam ipsemet motus manus est vere vitalis; ergo respectu illius motus

13 d.14-0102 2

d.14-0102 communicabiliter respectu corporis, incommunicabiliter vero respectu *

14 d.14-0102 6

d.14-0102 communicabiliter respectu corporis, incommunicabiliter vero respectu *

15 d.14-1365 1

d.14-1365 respectu finis ad quem ordinatur, sit absolute supernaturalis, tamen,

163

163

RESPICI

1 d.11-0247 7

d.11-0247 actuum; ista autem obiecta diversis modis respici possunt ab

RESPICIAT

1 d.10-0316 4

d.10-0316 aliquid quod non respiciat bonum proprium, vel illud includat aliquo

2 d.10-0337 7

d.10-0337 est, quia licet ratio boni non respiciat hunc vel illum, tamen ratio boni

3 d.12-0101 1

d.12-0101 respiciat universale bonum, necesse est quod habeat efficaciam movendi

RESPICIENDUM

1 d.8-0304 5

d.8-0304 incompossibiles eidem potentiae est respiciendum, et quot fuerint *

RESPICIENS

1 d.10-0103 5

d.10-0103 elicitus est specialis potentia respiciens bonum totius et singularium

RESPICIO

1 d.10-0330 7

d.10-0330 parens vel quia homo, in quo respicio bonitatem meae naturae. Quod

RESPICIT

1 d.9-1192 7

d.9-1192 in illa natura considerat, ratione cuius respicit illa natura plura

164

164

2 d.9-2439 1

d.9-2439 respicit rem ut operabilis est, quia immediate considerat operationes

3 d.9-2452 8

d.9-2452 circa contingentia, quia versatur circa singularia, et respicit

4 d.9-2462 8

d.9-2462 quod differunt in obiecto formali, nam practicus respicit operabile ut

5 d.11-0181 8

d.11-0181 utraque versetur circa bonum sensibile, tamen concupiscibilis respicit

6 d.11-0183 3

d.11-0183 tamen irascibilis respicit illud ut defensabile. Unde irascibilis immediate

7 d.11-0187 8

d.11-0187 dicentium irascibilem versari circa bonum arduum, quia respicit illud sub

8 d.11-0521 6

d.11-0521 Et ratio est, quia concupiscibilis respicit bonum et malum *

9 d.11-0524 5

d.11-0524 obiectum. At vero irascibilis respicit bonum coniunctum arduitati, et

10 d.14-1412 7

d.14-1412 nam appetitus naturalis partis non semper respicit necessarium

11 d.14-1418 6

d.14-1418 absolute est naturalis et hanc respicit appetitus naturalis. Quod illa

RESPICIUNTUR

1 d.11-0248 9

d.11-0248 appetente, reducuntur tamen ad tres, nam illa vel respiciuntur absolute

165

165

RESPIRATIO

1 d.13-0024 6

d.13-0024 constrictio pulmonis, ex quibus causatur respiratio et pulsus. Isti

RESPONDEAS

1 d.14-0574 2

d.14-0574 Si respondeas, ut insinuat Caietanus, quod fit *

RESPONDENDUM

1 d.12-0446 3

d.12-0446 Sed est respondendum quod aliud est amare, aliud odio

RESPONDENT

1 d.9-2536 3

d.9-2536 10 Sed respondent quod isti actus non sunt perfecte practici, nam

2 d.11-0427 3

d.11-0427 Argumento quidam respondent risum ex titillatione causatum

RESPONDEO

1 d.12-0754 2

d.12-0754 Sed respondeo distinguendum esse rem cognitam et *

RESPONDERE

1 d.11-0429 7

d.11-0429 Aristoteles vero dicto loco videtur aliter respondere, nempe ibi esse

RESPONDET

1 d.8-0071 4

d.8-0071 Et ideo aliter respondet Themistius, hic, cap 8, quod sensus

166

166

2 d.8-0622 10

d.8-0622 sed hoc non est verum, ut patet. Averroes vero respondet quod

3 d.8-0647 8

d.8-0647 nec potest dici, ut D Thomas ibi respondet, non moveri auditu, sed

4 d.14-0554 1

d.14-0554 respondet obscure satis quod anima, secundum propriam naturam est *

RESPONDETUR

1 d.8-0386 6

d.8-0386 quod contra hanc conclusionem procedit, respondetur etiam

2 d.8-0492 4

d.8-0492 22 Ad primum respondetur quod in potentiis particularibus

3 d.8-0620 5

d.8-0620 Ad Aristotelem autem hic respondetur cum

4 d.8-0701 2

d.8-0701 Sed respondetur non omnes illos esse organa sensus *

5 d.9-0179 6

d.9-0179 7 Ad primum, in principio, respondetur quod intellectus *

6 d.9-0239 4

d.9-0239 9 Ad secundum respondetur quod aliter ens est obiectum

7 d.9-0246 4

d.9-0246 10. Ad tertium respondetur quod intellectus versatur circa ens,

8 d.9-0569 6

d.9-0569 13 Ad loca D Thomae respondetur quod loquitur late de ratione

167

167

9 d.9-0573 3

d.9-0573 Ad secundum respondetur quod etiam potest agens *

10 d.9-0925 1

d.9-0925 respondetur quod intellectum esse potentiam spiritualem abstrahentem a

11 d.9-1091 3

d.9-1091 Ad primum respondetur ex D Thoma, 1.2, q 29, a 6, quod

12 d.9-1102 3

d.9-1102 Ad secundum respondetur quod tunc visus videt rem *

13 d.9-1105 3

d.9-1105 Ad tertium respondetur quod in sensu non est proprie *

14 d.9-1495 4

d.9-1495 Unde ad Aristotelem respondetur quod substantia *

15 d.9-1501 4

d.9-1501 Ad rationem primam respondetur quod prima cognitio *

16 d.9-1507 3

d.9-1507 Ad secundam respondetur quod substantia primo *

17 d.9-1643 1

d.9-1643 respondetur: Propter impedimentum corporis et dependentiam quam

18 d.9-2028 8

d.9-2028 9 Ad primum ergo argumentum in principio respondetur

19 d.9-2032 3

d.9-2032 Ad secundum respondetur quod quando intellectus *

168

168

20 d.9-2039 3

d.9-2039 Ad tertium respondetur quod si sensus interni et externi a

21 d.9-2305 2

d.9-2305 Nihilominus respondetur quod intellectus agens circa

22 d.9-2641 4

d.9-2641 14 Ad Aristotelem respondetur quod si ita opinatus est, ut

23 d.9-2917 2

d.9-2917 2 respondetur negando illam, nam intellectus possibilis

24 d.10-0160 3

d.10-0160 Ad primum respondetur quod appetitus ut sic videtur *

25 d.10-0269 3

d.10-0269 Ad secundum respondetur quod impossibile est velle *

26 d.10-0273 3

d.10-0273 Ad tertium respondetur quod esse contra voluntatem Dei

27 d.10-0278 3

d.10-0278 Ad quartum respondetur forte id esse falsum et

28 d.10-0301 6

d.10-0301 6 Ad secundum principale argumentum respondetur *

29 d.10-0306 3

d.10-0306 Ad quartum respondetur quod impossibilia putata *

30 d.10-0541 3

d.10-0541 Ad secundum respondetur quod determinatio potentiae ad

169

169

31 d.10-0549 3

d.10-0549 Ad tertium respondetur id esse, quia obiectum praesens *

32 d.10-0552 3

d.10-0552 Ad quartum respondetur: Transeat totum: quod voluntas ex

33 d.10-0563 3

d.10-0563 Ad sextum respondetur quod Aristoteles ibi docet primum

34 d.11-0095 3

d.11-0095 Ad secundam respondetur argumentum non esse *

35 d.11-0098 3

d.11-0098 Ad tertiam respondetur quod cum irascibilis tota sit propter

36 d.11-0104 3

d.11-0104 Ad quartam respondetur illud non esse sufficiens signum,

37 d.11-0444 5

d.11-0444 10 Ad primam confirmationem respondetur illum non esse *

38 d.11-0662 6

d.11-0662 4 Ad argumentum ergo aliter respondetur: Quod appetitus dicitur

39 d.12-0528 6

d.12-0528 Ad argumentum ergo in forma respondetur, quod positis

40 d.12-0537 6

d.12-0537 16 Ad quartum. Ad quartum respondetur quod voluntas,

41 d.12-0808 6

d.12-0808 7 Ad confirmationem secundi argumenti respondetur quod

170

170

42 d.12-0821 3

d.12-0821 Ad tertium respondetur quod quamvis voluntas in

43 d.12-0832 3

d.12-0832 Ad quartum respondetur quod potius intellectus est in quo

44 d.12-0853 2

d.12-0853 Sed respondetur, 2, quod etiam in sensitiva parte sensus

45 d.14-0119 2

d.14-0119 Cui respondetur quod corrumpitur homo, et in re tantum

46 d.14-0258 5

d.14-0258 Ad illud Lc 16 respondetur notando quod dum

47 d.14-0274 3

d.14-0274 Ad secundam respondetur quod animae separatae *

48 d.14-0487 4

d.14-0487 5 Ad primam respondetur ad naturalem Dei providentiam

49 d.14-0505 2

d.14-0505 2 respondetur quod forte recipit illas. Quod si ita est, illud erit

50 d.14-0608 4

d.14-0608 5 Ad primum respondetur quod antecedens non est certum.

51 d.14-0629 4

d.14-0629 6 Ad secundum respondetur quod licet anima separata sit

52 d.14-0755 3

d.14-0755 Ad primum respondetur id non esse rationabile:

171

171

53 d.14-0768 3

d.14-0768 Ad secundum respondetur illam fuisse opinionem

54 d.14-0816 4

d.14-0816 7 Ad primum respondetur quod non inconvenit angelum *

55 d.14-1312 3

d.14-1312 Ad primum respondetur quod anima ex unione ad corpus

56 d.14-1350 2

d.14-1350 2 respondetur quod status maxime consonus inclinationi *

57 d.14-1411 4

d.14-1411 Ad primum enim respondetur negando consequentiam,

58 d.14-1415 2

d.14-1415 2 respondetur quod etiam in illa unione perficitur aliquo

59 d.14-1417 3

d.14-1417 Ad secundum respondetur quod unio animae ad corpus *

RESPONSIO

1 d.10-0304 5

d.10-0304 Ad tertium similis datur responsio. Non enim appetitur

RESPONSIONE

1 d.9-1007 8

d.9-1007 species universalis. Sed advertendum est quod in responsione tantum

RESPONSUM

1 d.10-0268 8

d.10-0268 5 Ad primum in principio iam est responsum.

172

172

RESPUERE

1 d.10-0192 6

d.10-0192 2 arguitur. Nam appetitus potest respuere bonum sibi *

2 d.10-0302 4

d.10-0302 voluntatem non posse respuere aliquod bonum nisi quia in illo invenit *

3 d.12-0409 5

d.12-0409 quia non potest aliquid respuere, nisi quia in eo aliquam rationem

RESTAT

1 d.9-0312 7

d.9-0312 intelligibiles, et ideo apud illum nulla restat necessitas ponendi illas.

2 d.9-0316 3

d.9-0316 4 Sed restat difficultas, quomodo virtus ista efficiat species.

3 d.9-0327 6

d.9-0327 productionem. Opinio Caietani. Difficultas ergo restat de modo

4 d.9-0546 2

d.9-0546 nulla restat via ad assignandam necessitatem phantasmatis. Et a simili

5 d.9-1907 9

d.9-1907 sufficienter in Dialectica dictum est. Et ideo solum restat dicendum de

6 d.9-2713 3

d.9-2713 18 Sed restat dubium circa dicta, an unus et idem habitus

7 d.12-0015 2

d.12-0015 suppositis, restat dicendum de obiecto et de actibus huius potentiae.

173

173

8 d.13-0011 2

d.13-0011 ergo restat dicendum de potentia ipsa et de instrumentis quibus hic

9 d.13-0069 4

d.13-0069 4 Sed difficultas restat de membris externis, quomodo concurrant.

10 d.14-0018 4

d.14-0018 2 Tantum ergo restat difficultas de personalitate. Et patet hoc ex

RESTITUUNTUR

1 d.14-0344 1

d.14-0344 restituuntur tamen omnia in resurrectione propter gratiam in anima *

RESULTABUNT

1 d.9-1462 3

d.9-1462 illas; ergo resultabunt ex cognitione illarum rerum.

RESULTANS

1 d.11-0378 6

d.11-0378 sed aliqua qualitas ex his resultans, quae quidem “dolorifera qualitas”

RESULTANTIUM

1 d.11-0359 7

d.11-0359 cognoscere divisionem est cognoscere numerum partium resultantium

RESULTAT

1 d.9-1622 1

d.9-1622 resultat in illo aliqua species illius actus, imperfecta tamen, ut videtur,

2 d.9-1625 8

d.9-1625 quando voluntas exit in actum, in intellectu resultat aliqua species

174

174

3 d.11-0383 2

d.11-0383 temperamento resultat. Similiter quando ex incisione et divisione causatur *

4 d.11-0386 6

d.11-0386 humor distemperationem causans, et inde resultat dolorifera qualitas

5 d.14-0026 4

d.14-0026 incipit subsistere, et resultat propria entitas, per quam terminatur, et ob

RESURGENTIBUS

1 d.9-2026 2

d.9-2026 corporibus resurgentibus non erit haec dependentia intellectus a

RESURGENTIUM

1 d.14-1353 6

d.14-1353 impediatur; quem statum habebunt animae resurgentium beatorum. Quod si

RESURRECTIO

1 d.14-1354 2

d.14-1354 illa resurrectio naturalis esset, non esset difficultas. Diceretur enim

2 d.14-1363 2

d.14-1363 tamen resurrectio naturalis non est, sed ex gratia, ideo non quiescit

3 d.14-1364 7

d.14-1364 intellectus. Et dici posset quod licet resurrectio, eo modo quo nunc fit et

4 d.14-1392 7

d.14-1392 est ad impossibile, vel dicendum esset resurrectio esset naturalis.

RESURRECTIONE

1 d.14-0030 6

d.14-0030 Addit tamen Caietanus quod in resurrectione, cum anima *

175

175

2 d.14-0344 5

d.14-0344 restituuntur tamen omnia in resurrectione propter gratiam in anima *

RETENTIO

1 d.8-0277 7

d.8-0277 apprehensio in corporalibus provenit ex humiditate, retentio vero ex

RETENTIVA

1 d.8-0275 6

d.8-0275 absentia debet esse conservativa et retentiva specierum; ista autem duo

RETINEBUNT

1 d.14-0321 6

d.14-0321 imperfectio. Similiter damnati nihil supernaturale retinebunt, etiam si maneant

RETINET

1 d.8-0592 1

d.8-0592 retinet.

2 d.14-0016 4

d.14-0016 quod anima separata retinet, sit idem cum esse totius hominis, alia

3 d.14-1407 9

d.14-1407 dictum est Physicorum 1; sed anima separata semper retinet eamdem *

RETRIBUTIO

1 d.14-1368 6

d.14-1368 compositi et quod sit aliqua retributio malorum et bonorum, non tantum

REUNIO

1 d.14-1391 2

d.14-1391 illa reunio est impossibilis per naturam, inclinatio vero naturalis non

176

176

2 d.14-1419 3

d.14-1419 vero sit reunio et non prima unio nihil refert ad appetitum naturalem;

3 d.14-1420 10

d.14-1420 et hoc est quod aliter dici solet: quod licet reunio ad corpus quoad

REUNIONEM

1 d.14-1425 9

d.14-1425 separata, ratione naturali ducta, non appeteret appetitu eliciti reunionem

2 d.14-1433 3

d.14-1433 cognoscens, nolet reunionem ad corpus.

REUNIRE

1 d.14-1371 8

d.14-1371 providentiam Dei, ut auctor naturae est, pertinere reunire animam

REUNIRETUR

1 d.14-1447 1

d.14-1447 reuniretur corpori, non desineret species humana esse in mundo per

REUNIRI

1 d.14-1387 6

d.14-1387 Utrum anima separata appetat iterum reuniri corpori.

2 d.14-1397 6

d.14-1397 Corpus etiam cum anima potest reuniri, et potest esse idem quod *

3 d.14-1429 6

d.14-1429 ratione ducta, putaret esse impossibile reuniri per naturam, nisi forte *

177

177

4 d.14-1467 2

d.14-1467 appettunt reuniri appetitu elicito et absoluto: Apoc 6.

5 d.14-1468 8

d.14-1468 Et ratio est, quia cognoscunt quod debent reuniri corporibus, in

REUNITUR

1 d.14-0031 1

d.14-0031 reunitur, manebit subsistens et “semipersona”, etiam in corpore.

REVELATAE

1 d.9-2853 10

d.9-2853 dummodo subdantur divinae potestati, vel quia sunt a Deo revelatae,

REVELATIONEM

1 d.14-0981 6

d.14-0981 nisi forte aliquas cognoscat per revelationem.

REVELATIONES

1 d.9-2046 1

d.9-2046 revelationes divinas, ut D Thomas dicit, 2 Contra Gentes, cap 81; et Sacra

2 d.9-2047 7

d.9-2047 Scriptura id confirmat, nam communiter docet revelationes factas

REVELATIONUM

1 d.9-2858 5

d.9-2858 memoria, tamen certitudinum et revelationum quas habemus de

REVELATIS

1 d.9-2056 2

d.9-2056 rebus revelatis, nam dum homo dormit non habet liberum iudicium

178

178

RIDENT

1 d.11-0415 8

d.11-0415 ideo amentes et pueri facilius delectantur et rident.

2 d.11-0432 5

d.11-0432 unde qui ex titillatione rident, celeriter rident.”

3 d.11-0432 7

d.11-0432 unde qui ex titillatione rident, celeriter rident.”

RIDICULA

1 d.14-0983 11

d.14-0983 impedit cognitionem. Et haec est ratio vulgi; ratio tamen est ridicula,

RIDICULUM

1 d.9-1558 8

d.9-1558 nos hanc cognitionem propter assiduitatem eius est ridiculum, et

2 d.9-2485 6

d.9-2485 placitum addiscentis illam, quod est ridiculum.

RIGORE

1 d.8-0634 1

d.8-0634 rigore disciplina sumpta, ut significat instructionem sumptam ab alio

2 d.9-0617 6

d.9-0617 vel semper non loquitur in rigore.

3 d.9-1062 6

d.9-1062 singularia, ubi de singularibus in rigore loquitur, ut ibi exposuimus.

4 d.9-2197 9

d.9-2197 ut agens. Unde substantia ibi non significat in rigore rem de *

179

179

5 d.14-0139 8

d.14-0139 2 Supponendum est ergo quod locus in rigore pertinere ad res *

RISU

1 d.11-0473 2

d.11-0473 vehementi risu. Sed de his satis.

2 d.13-0208 1

d.13-0208 risu. Et haec virtus residet in septo transverso et musculis thoracis et

RISUI

1 d.11-0463 7

d.11-0463 11 De fletu sciendum breviter opponi risui, et ex contraria causa

RISUM

1 d.11-0401 2

d.11-0401 Circa risum ergo est notandum illum proxime consistere in

2 d.11-0406 6

d.11-0406 passionis nec res aliqua movet risum nisi delectet.

3 d.11-0410 5

d.11-0410 admiratione non sufficere ad risum. Quod etiam tenet Valles, lib 5

4 d.11-0413 4

d.11-0413 iucundas, non causare risum, nisi novitatem aliquam prae se ferant. Et

5 d.11-0417 3

d.11-0417 non causat risum, quia non est cum admiratione. Oritur ergo risus ex

6 d.11-0424 1

d.11-0424 risum attulerunt. Constat autem quod non afferebant gaudium.

180

180

7 d.11-0426 5

d.11-0426 admirationem causantes non causant risum.

8 d.11-0427 4

d.11-0427 Argumento quidam respondent risum ex titillatione causatum

9 d.11-0435 6

d.11-0435 Respondetur quod titillatio, ut causet risum, debet esse

10 d.11-0439 9

d.11-0439 cur nemo possit in se ipso ex titillatione risum causare, ait eam esse,

11 d.11-0441 2

d.11-0441 causat risum, illud est remisse et provenit, quia semper effectus

12 d.11-0445 2

d.11-0445 verum risum.

13 d.11-0448 9

d.11-0448 nam si sit de re seria, non causabit risum. Oportet etiam ut admiratio

14 d.11-0449 10

d.11-0449 non sit vehemens, nam sic potius stuporem causabit quam risum.

RISUS

1 d.11-0399 4

d.11-0399 duplicem effectum, scilicet risus et fletus, quos hic breviter explicare *

2 d.11-0407 9

d.11-0407 An vero gaudium sit sufficiens et adaequata causa risus dubium

3 d.11-0414 8

d.11-0414 ideo Sapiens dixit quod signum laevitatis est risus et stultitiae. Et

181

181

4 d.11-0417 11

d.11-0417 non causat risum, quia non est cum admiratione. Oritur ergo risus ex

5 d.11-0420 7

d.11-0420 Arguitur tamen, nam ex titillatione causatur risus, titillatio autem non causat

6 d.11-0447 4

d.11-0447 gaudium est causa risus, sed oportet quod sit de re iocosa et gracili,

7 d.11-0451 6

d.11-0451 in septo transverso, atque adeo risus.

8 d.11-0458 7

d.11-0458 sanguis etiam dilatatur et ita causatur risus.

RIVULIS

1 d.8-0082 8

d.8-0082 litteram, cap 16, comparat sensus externos quinque rivulis ab uno sensu

RUIT

1 d.9-0199 2

d.9-0199 ergo ruit distinctio.

2 d.9-1798 8

d.9-1798 Sed fundamentum Platonis falsum est, et ita ruit eius sententia.

RURSUS

1 d.8-0445 5

d.8-0445 memoria inter se; et rursus aestimativa et phantasia inter se. Cogitativa

2 d.9-1536 1

d.9-1536 rursus a priori procedendo, perfectius cognoscuntur passiones ipsae et

182

182

RUSTICI

1 d.9-1055 9

d.9-1055 conceptus intellectus est. Ridiculum autem est dicere quod rustici

RUSTICUS

1 d.9-0877 7

d.9-0877 singularia, scit cognoscere ipsa singularia, ut rusticus cognoscit Petrum et

MAYÚSCULAS

RATIO

1 d.9-0396 1

d.9-0396 Ratio cogens ad hoc asserendum est: Nam *

2 d.9-0514 8

d.9-0514 Haec conclusio patet ex dictis et experientia. Ratio autem esse

3 d.9-0544 1

d.9-0544 Ratio vero pro conclusione sumitur a sufficienti partium *

4 d.9-1060 5

d.9-1060 repugnat; sed etc; ergo. Ratio est Aristotelis, 1 Posteriorum, cap 2, ubi

5 d.9-1708 1

d.9-1708 Ratio autem conclusionis est, quia Deus, cum sit prima causa a

6 d.9-2148 1

d.9-2148 Ratio tamen Aristotelis est potissima et a priori.

7 d.9-2747 5

d.9-2747 phantasmate et intellectu agente.” Ratio huius est, quia nulla potentia

8 d.11-0548 1

d.11-0548 Ratio autem omnium haec esse videtur: Quia cum appetitus

183

183

9 d.12-0411 1

d.12-0411 Ratio istorum esse videtur, quia libertas voluntatis debet esse *

10 d.12-0734 9

d.12-0734 respectu rerum superiorum, et sic excedit caritas illum. Ratio est, quia

11 d.14-0129 1

d.14-0129 Ratio enim essendi in loco est quantitas; anima vero quantitate

12 d.14-0428 1

d.14-0428 Ratio est, quia si anima coniuncta corpori potest abstrahere *

13 d.14-0988 1

d.14-0988 Ratio ergo sumitur ex defectu specierum: Anima enim separata

14 d.14-1150 2

d.14-1150 cognoscat. Ratio eius est, quia animae uniuntur corporibus ut

RATIONE

1 d.9-2361 1

d.9-2361 Ratione confirmatur, nam actus istarum potentiarum sunt

2 d.12-0397 1

d.12-0397 Ratione etiam probatur, nam libertas voluntatis consistit in

3 d.13-0087 1

d.13-0087 Ratione arguitur. Quia hoc est sufficiens et maxime consonum

RATIONES

1 d.11-0046 1

d.11-0046 Rationes tamen istae non videntur concludere distinctionem

184

184

2 d.14-0847 2

d.14-0847 2 Rationes, quibus supra probavimus animama se perfecte

RECORDABOR

1 d.9-2809 4

d.9-2809 memoriam: Gen 9: “Recordabor foederis mei, etc” Ier 2:

RECORDATUS

1 d.9-2810 1

d.9-2810 “Recordatus sum tui”. Habet enim Deus memoria, non ut dicit *

RECTE

1 d.9-0014 2

d.9-0014 Quinta: Recte dicunt qui aiunt animam esse locum *

REDDITUR

1 d.9-2194 8

d.9-2194 appellatur, est actus, id est, potentia activa. Redditur enim ab Aristotele in

REGUM

1 d.9-1971 1

d.9-1971 Regum, cap 7, fol 282.

REICITUR

1 d.9-0351 2

d.9-0351 6 Reicitur opinio Caietani. Sed est falsa quantum ad omnia.

RELIQUIT

1 d.12-0314 1

d.12-0314 “Reliquit illum in manu consilii sui.” Et cap 31: “Qui potuit

REMINISCENTIA

1 d.8-0191 2

d.8-0191 12 Reminiscentia. Reminiscentia dicitur quaedam potentia quae *

185

185

2 d.8-0191 3

d.8-0191 12 Reminiscentia. Reminiscentia dicitur quaedam potentia quae *

REMUNERATIO

1 d.12-0308 9

d.12-0308 est, et quod accedentium ad se remunerator est”. Remuneratio autem

REPUGNAT

1 d.12-0220 2

d.12-0220 2 Repugnat eamdem potentiam libere et necessario operari; sed

RES

1 d.9-1786 7

d.9-1786 nobis cogitandi, indagandique suppeditetur.” Et infra: “Res namque

2 d.10-0081 2

d.10-0081 appetitus. Res autem inanimatae informantur forma sua naturali, et ideo

3 d.10-0083 1

d.10-0083 Res autem cognoscentes informantur etiam per cognitionem formarum

4 d.11-0011 7

d.11-0011 homines hunc motum sequentes sensuales vocamus. Res tamen certa

5 d.14-0366 6

d.14-0366 intelligere, ociosa maneret et superflua. Res enim quae non potest operari, *

RESPICIT

1 d.12-0605 6

d.12-0605 1 Quia habet nobilissimum obiectum. Respicit enim ipsam *

186

186

RESPONDET

1 d.8-0105 1

d.8-0105 Respondet Themistius, in Paraphrasi 3, cap 11 id *

2 d.8-0131 1

d.8-0131 Respondet bene Philoponus quod phantasia in *

3 d.12-0146 1

d.12-0146 Respondet D Thomas, supra et Opusc 43, cap 7, quod

4 d.14-0328 1

d.14-0328 Respondet D Thomas, supra, quod intelligitur de dicta

5 d.14-0372 1

d.14-0372 Respondet ibi Hieronymus quod Sapiens loquitur per *

RESPONDETUR

1 d.8-0078 1

d.8-0078 Respondetur ergo quod illa potentia est superior et *

2 d.8-0309 1

d.8-0309 Respondetur, 1 Non esse simile, nam sensus exteriores

3 d.8-0599 1

d.8-0599 Respondetur ad primum quod sensus interior *

4 d.8-0740 1

d.8-0740 Respondetur id posse contingere, nam cum operatione

5 d.9-0175 1

d.9-0175 Respondetur: Est quidem spiritualis, tamen potentia *

187

187

6 d.9-0941 1

d.9-0941 Respondetur: Cognoscit proprio conceptu abstrahendo a

7 d.9-1887 1

d.9-1887 Respondetur quod infinitum duplex est: Aliud

8 d.9-2049 1

d.9-2049 Respondetur quod in somniis intellectus est aptior ad

9 d.9-2155 1

d.9-2155 Respondetur rationem concludere debere esse potentiam

10 d.9-2290 1

d.9-2290 Respondetur: Suo modo etiam dici posset, sed usus non

11 d.9-2340 1

d.9-2340 Respondetur quod possibilis simpliciter est perfectior.

12 d.9-2402 1

d.9-2402 Respondetur: utrumque potest dici; melius tamen q

13 d.9-2573 1

d.9-2573 Respondetur negando sequelam, nam actio practica non *

14 d.9-2710 1

d.9-2710 Respondetur. Quantum ad modum ita est, tamen *

15 d.9-2716 1

d.9-2716 Respondetur quod inter habitus infusos aliqui sunt

16 d.9-2824 1

d.9-2824 Respondetur quod quia intellectus in hac vita pendet in

188

188

17 d.9-2857 1

d.9-2857 Respondetur quod futurorum ut sic non est proprie *

18 d.9-2915 1

d.9-2915 Respondetur: Transeat consequentia. Neque enim est *

19 d.10-0296 1

d.10-0296 Respondetur negando consequentiam, quia damnatus

20 d.10-0314 1

d.10-0314 Respondetur, sitque

21 d.11-0435 1

d.11-0435 Respondetur quod titillatio, ut causet risum, debet esse

22 d.11-0452 1

d.11-0452 Respondetur id provenire ex naturali consensione istarum

23 d.12-0038 1

d.12-0038 Respondetur, 1, quod est universalissima in suo genere,

24 d.12-0048 1

d.12-0048 Respondetur esse quaestionem de nomine, nam etiam

25 d.12-0510 5

d.12-0510 primum et secundum argumentum. Respondetur quod eadem *

26 d.12-0785 1

d.12-0785 Respondetur, quod aliqua cognitio Dei naturalis est *

27 d.12-0793 1

d.12-0793 Respondetur 2, quod licet forte amor naturalis esset *

189

189

28 d.14-0331 1

d.14-0331 Respondetur quod manebit quoad substantiam et *

29 d.14-0501 1

d.14-0501 Respondetur quod in poenam peccati potest Deus illam

30 d.14-0728 1

d.14-0728 Respondetur argumentum procedere in opinione *

31 d.14-0826 1

d.14-0826 Respondetur negando antecedens: Multae enim res *

32 d.14-1068 1

d.14-1068 Respondetur quod angelus non potest producere *

33 d.14-1304 1

d.14-1304 Respondetur: Nego. Quin potius felicior est aliis: In *

34 d.14-1341 1

d.14-1341 Respondetur:

35 d.14-1459 1

d.14-1459 Respondetur nunc esse alligatam animam appetitui *

36 d.9-0222 1

d.9-0222 Respondetur in sensibus interioribus hominum et *

RESTAT

1 d.11-0564 8

d.11-0564 inferiorem atque adeo subordinatum et subditum superiori. Restat ergo

2 d.14-1139 8

d.14-1139 inter angelos et statum essendi in corpore. Restat ergo probata

190

190

RETHORICA

1 d.9-2830 6

d.9-2830 memoramur. Et ideo Cicero, in Rethorica inest quod si subtilium

RETRACTATIONUM

1 d.11-0641 8

d.11-0641 contra omnes auctores et sanctos: Augustinus, 1 Retractationum, cc 9 et

REUNITUR

1 d.14-0113 4

d.14-0113 substantiam suam habet. Reunitur enim per veram informationem, et

RICHARDUS

1 d.9-1031 7

d.9-1031 prius formari conceptum universalis. Idem tenet Richardus, in 2, d 24

2 d.9-1492 12

d.9-1492 d 3, qq 1 et 3, et d 8, q 2; Richardus, in 2, d 24, a 3, q 3;

RIDICULUM

1 d.9-1055 4

d.9-1055 conceptus intellectus est. Ridiculum autem est dicere quod rustici

RISUS

1 d.11-0405 7

d.11-0405 motum oriri ex delectatione et gaudio. Risus enim signum est huius

ROFFENSIS

1 d.12-0282 9

d.12-0282 sub eodem titulo. Et praesertim contra Lutherum, p Roffensis, c 36.

191

191

ROM.

1 d.9-1856 11

d.9-1856 8 Physicorum, et 12 Metaphysicae. Et docuit D Paulus, ad Rom 1:

2 d.9-2883 3

d.9-2883 Paulus, ad Rom 6. Et ratio, utroque istorum modorum considerans *

3 d.10-0135 6

d.10-0135 appetitus, quorum repugnantia habetur ad Rom 7: “Vidi [...] aliam legem,

4 d.12-0136 2

d.12-0136 ad Rom 5: “Charitas Dei diffusa est in cordibus nostris”. Et Ps

5 d.12-0287 11

d.12-0287 illud Io 8: “Si ergo vos filius liberaverit, etc”; Ad Rom 6: “Cum [...]

ROMANOS

1 d.11-0645 8

d.11-0645 Chrysostomus, homil 2 Imperfecti; homil 13 ad Romanos; Basilius, In

RURSUS

1 d.9-1712 6

d.9-1712 causam omnium, quam vocamus Deum. Rursus autem ex eisdem *

2 d.14-1321 2

d.14-1321 incorruptibilis. Rursus ex conditione suae naturae habet uniri corpori *