«Θαλασσινά τραγούδια», Γεώργιος Δροσίνης

• Γλυκά φυσά ο μπάτης,η θάλασσα δροσίζεται,στα γαλανά νερά τηςο ήλιος καθρεφτίζεται·και λες πως παίζουν μ’ έρωταπετώντας δίχως έννοιαψαράκια χρυσοφτέρωτασε κύματ’ ασημένια.

Στου καραβιού το πλάιένα τρελό δελφίνιγοργόφτερο πετάεικαι πίσω μάς αφήνει.και σαν να καμαρώνεταιτης θάλασσας το άτι με τους αφρούς του ζώνεται και μας γυρνά την πλάτη.

«Θαλασσινά τραγούδια», Γεώργιος Δροσίνης•

Χιονοπλασμένοι γλάροι,πόχουν φτερούγια ατίμητακαι για κανένα ψάριτα μάτια τους ακοίμητα,στα ξάρτια τριγυρίζονταςακούραστοι πετούνεή με χαρά σφυρίζονταςστο πέλαγος βουτούνε.

Και γύρω καραβάκιαστη θάλασσ’ αρμενίζουνσαν άσπρα προβατάκιαπου βόσκοντας γυρίζουνμε χαρωπά πηδήματαστους κάμπους όλη μέρα,κι έχουν βοσκή τα κύματα,βοσκό τους τον αέρα.

«Θαλασσινά τραγούδια», Γεώργιος Δροσίνης

«Θαλασσινά τραγούδια», Γεώργιος Δροσίνης