ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟΝ 19Ο ΑΙΩΝΑ

ΜΟΥΣΙΚΗ Το πνευματικό κίνημα του

ρομαντισμού, επικράτησε στις αρχές του 19ου αιώνα στη λογοτεχνία, στο θέατρο, στη ζωγραφική και είχε μεγάλη επιρροή στη μουσική. Γενικά, η ρομαντική μουσική ως σκοπό είχε να προκαλέσει συγκίνηση και μια ονειρική ατμόσφαιρα. Η μουσική λοιπόν χάνοντας ολοένα και περισσότερο τον χαρακτήρα της ευδαιμονιστικής εκδήλωσης, απέκτησε τη δύναμη ενός λεξιλογίου αισθημάτων, που είχε την ίδια αξία όσο ένα αληθινό και καθαρό λεξιλόγιο ιδεών.

Σημαντικοί συνθέτες στην εποχή του ρομαντισμού

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν Ρόμπερτ Σούμαν Νικολό Παγκανίνι Φραντς Λιστ Φραντς Σούμπερτ Φρεντερίκ Σοπέν Φέλιξ Μέντελσον- Μπαρτόλντυ Μπέντριχ Σμέτανα Γιόχαν Στράους Γιοχάνες Μπραμς

Μπετόβεν

Ο Μπετόβεν έβγαλε από τα σαλόνια της αριστοκρατίας τη μουσική για να παρουσιαστεί στις αίθουσες συναυλιών ως εμπειρία απευθυνόμενη άμεσα στα ευρύτερα στρώματα του. Χαρακτηριστικό έργο του ήταν η ένατη συμφωνία. Γεννήθηκε στη Βόννη το 1770 και άφησε την τελευταία του πνοή το 1827.

Σούμαν Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1810 στο Τσβίκαου της Σαξωνίας. Τα χρόνια ως το 1845 ήταν τα πιο παραγωγικά: συνέθεσε πολλά έργα, έκανε πολλές περιοδείες μαζί με τη σύζυγό του, βασική ερμηνεύτρια των έργων του, κερδίζοντας συνεχώς φήμη. Από το 1845 όμως η δραστηριότητά του περιοριζόταν σταδιακά, ενώ παράλληλα εμφανίστηκε και πρόβλημα ψυχασθένειας. (Η ψυχολογία του είχε διαταραχθεί ήδη από τη νεότητά του, όταν πέθανε ο πατέρας του, και το πρόβλημα ήταν μάλλον κληρονομικό, αφού και η αδερφή του Αιμιλία υπέφερε από παρόμοια πάθηση).Η ασθένειά του τον οδήγησε σε μια απόπειρα αυτοκτονίας το 1854. Από τότε νοσηλευόταν σε νευρολογική κλινική και τελικά πέθανε στις 29 Ιουλίου 1856.

Ποίηση Οι ρομαντικοί συγγραφείς ήταν

ενάντια στο κλασικό ιδεώδες της τέλειας ορθολογικής μίμησης της πραγματικότητας , αντιπροτείνοντας ως απόλυτο ιδανικό την έκφραση των εσωτερικών συναισθημάτων μέσω της ευαισθησίας, της ατομικής προοπτικής του κόσμου και της δημιουργικής φαντασίας.

Σημαντικοί ποιητές στην εποχή του ρομαντισμού

Λόρδος Μπάυρον Βικτόρ Ουγκό Πέρσι Μπις Σέλεϊ Αντρέ Σενιέ Αλφρέ Ντε Μισέ Αλφρέ Ντε Βινί Αλφόνς Λαμαρτίν Τζον Κιτς

Μπάυρον

Γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 22 Ιανουαρίου 1788. Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του ήταν :

«Τσάιλντ Χάρολντ»

«Δον Ζουάν»

«Μάνφρεντ».

Απεβίωσε στις 19 Απριλίου του 1824 ύστερα από πυρετό.

Βικτόρ Ουγκό

Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1802 στην πόλη Μπεζανσόν του Νομού Φρανς-Κοντέ της ανατολικής Γαλλίας και ήταν ο νεότερος γιος του Ιωσήφ Ουγκώ και της Σοφί Τρεμπισέ. Ο Βίκτωρ Ουγκώ πέθανε στις 22 Μαΐου 1885 σε ηλικία 83 ετών έχοντας λάβει εν ζωή σπάνια δόξα για πνευματικό δημιουργό. Μερικά από τα έργα του είναι : ‘Η Παναγία των Παρισίων’ και ‘Οι Άθλιοι’.

Ο Βίκτωρ Ουγκώ σε παιδική ηλικία

Ο Βίκτωρ Ουγκώ το 1884

Ο Ουγκώ στο νεκρικό κρεβάτι, φωτογραφημένος από τον Félix Nadar

Ζωγραφική

Όπως στη λογοτεχνία, έτσι και στις εικαστικές τέχνες ο ρομαντισμός χαρακτηριζόταν από την προβολή μιας νέας ευαισθησίας προς τη φύση η οποία προκάλεσε μια ολόκληρη σειρά αισθητικών προτιμήσεων.

Σημαντικοί ζωγράφοι στην εποχή του ρομαντισμού

Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ Φρανσουά Πασκάλ Σιμόν Ζεράρ Ιμπέρ Ρομπέρ Πιέρ Πολ Πριντόν Αντουάν-Ζαν Γκρο

Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ Γεννήθηκε στις 5 Απριλίου το

1732. Το 1752 κερδίζει το βραβείο της Ρώμης και έτσι λαμβάνει μια βασιλική υποτροφία για να σπουδάσει στην Γαλλική Ακαδημία στην Ρώμη. Τα αισθησιακά και ερωτικά θέματα τα οποία ζωγράφιζε ο Φραγκονάρ μάγεψαν τους μεγαλοαστούς και τους αριστοκράτες και γρήγορα απέκτησε μεγάλη απήχηση στην Γαλλία. Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης ονομάστηκε από την Εθνική Συνέλευση συντηρητής στο Μουσείο του Λούβρου ,αλλά το 1805 όμως με διαταγή του αυτοκράτορα εκδιώχνεται από το Λούβρο. Έναν χρόνο αργότερα πεθαίνει φτωχός.

Jean Honoré Fragonard

Η Κούνια Η ονειροπόληση

ΤΕΛΟΣ

Νάγια Παπάζογλου Ηρώ Τουκμενίδου Βούλα Χριστίδου