Γυμνάσιο Καπνοχωρίου

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2014

« Όποιος ξεχνάει χάνεται,ραγίζει όποιος θυμάται »

Άλκης Αλκαίος, ποιητής και στιχουργός

Επιμέλεια εκδήλωσης :

Νάννου Κατερίνα

- Μαθήτριες του Β2

• Φεβρουάριος – Μάρτιος 1973 : Κατάληψη της Νομικής σχολής Αθηνών. H Αστυνομία αντιδρά με συλλήψεις φοιτητών.

• Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973 : οι φοιτητές καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο. Εκλέγεται Συντονιστική Επιτροπή και συγκροτούνται ομάδες εργασίας. Στο χώρο του Πολυτεχνείου εισέρχονται εργάτες, αγρότες από τα Μέγαρα και πολίτες που διαδηλώνουν.

• Πέμπτη 15 Νοεμβρίου :

Λειτουργεί ο ραδιοφωνικός σταθμός του Πολυτεχνείου.

• Πλήθη λαού συρρέουν έξω από το Πολυτεχνείο. Καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια και σιγά σιγά ξεχύνονται στο οδόστρωμα.

• H κυκλοφορία των αυτοκινήτων γίνεται με δυσκολία. Οι διαδηλωτές μοιράζουν και κολλούν στα παρμπρίζ αυτοσχέδιες προκηρύξεις.

• Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973 : Η εξέγερση φτάνει στο αποκορύφωμά της. H Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου καλεί από τον ραδιοσταθμό της τους εργαζομένους και τον λαό να συσπειρωθούν γύρω από τους φοιτητές.

• H κυκλοφορία των αυτοκινήτων στην οδό Πατησίων και στους γύρω δρόμους διακόπτεται οριστικά. Αρχίζουν συγκρούσεις με την Αστυνομία. Οι διαδηλωτές στήνουν οδοφράγματα στους γύρω δρόμους και ανάβουν φωτιές.

• Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος δίνει εντολή στον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων να επέμβει ο στρατός.

• Στις 12 τα μεσάνυχτα από το Γουδί και τον Διόνυσο ξεκινούν τα τανκς. Μαζί τους κατεβαίνουν ελεύθεροι σκοπευτές, ΛΟΚατζήδες, αλεξιπτωτιστές, για να ενισχύσουν την Αστυνομία που χρησιμοποιεί τεθωρακισμένα που ρίχνουν καπνογόνα, δακρυγόνα και πυροβολισμούς.

Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος γράφει για τους φοιτητές : 16 Νοέμβρη 1973

Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια.Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,

Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, - πώς μεγαλώνει

το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου;

• Στις 3 τα ξημερώματα του Σαββάτου 17

Νοεμβρίου 1973 το τανκ ρίχνει την κεντρική πύλη

του Πολυτεχνείου, καταπλακώνοντας τους διαδηλωτές που ήταν σκαρφαλωμένοι πάνω της και τραγουδούσαν

τον Εθνικό Ύμνο.

• Στρατός και Αστυνομία εισβάλλουν στο Πολυτεχνείο.

Αποκατάσταση της Δημοκρατίας 1974

• Η εξέγερση του Πολυτεχνείου επέσπευσε την πτώση της δικτατορίας.

• Η χούντα τελικά κατέρρευσε τον Ιούλιο του 1974 υπό το βάρος του πραξικοπήματος στην Κύπρο και της τουρκικής εισβολής στο νησί.

• Στις 24 Ιουλίου 1974 η δημοκρατία αποκαταστάθηκε στην Ελλάδα και σχηματίστηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ήταν η αρχή της εποχής που ονομάστηκε Mεταπολίτευση.

Το Πολυτεχνείο σήμερα …

• Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου το 1973, που γιορτάζουμε σήμερα, υπήρξε μια γιορτή της ελληνικής νεολαίας. Ήταν το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα με κινητοποιήσεις φοιτητών, νεολαίας, αγροτών και άλλων εργαζομένων κατά της φασιστικής χούντας.

• Σήμερα, σαράντα ένα χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο μπορεί να λειτουργήσει και πάλι ως καταλύτης για τις διεκδικήσεις του σήμερα. Οι απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και οι ανάγκες των νέων είναι σήμερα τέτοιες που απαιτούν τη διαρκή κινητοποίησή μας.

Το Πολυτεχνείο σήμερα …

• Δε δεχόμαστε σε καμιά περίπτωση πως ο πόλεμος, η φτώχεια, η ανεργία, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η εμπορευματοποιημένη κοινωνία αποτελούν «μονόδρομο» για την ανθρωπότητα.

• Δεν επιτρέπουμε να αποφασίζουν κάποιοι άλλοι «για μας χωρίς εμάς».

• Το Πολυτεχνείο μόνο έτσι θα δικαιωθεί: με κοινούς αγώνες από όλο το λαό για την υπεράσπιση του καθολικού δικαιώματος στη μόρφωση, για μια κοινωνία δημοκρατική, χωρίς διακρίσεις και εκμετάλλευση.

Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μουήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς

όταν ακούω σάλπιγγες και θούριαλόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότουςόταν ακούω να μιλούν για την ελευθερίαγια νόμους ευαγγέλια και μια ζωή με τάξη

όταν ακούω να γελούνόταν ακούω πάλι να μιλούν

εγώ πάντα σωπαίνω.Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη

γηκάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίεςκι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή

θ’ ανοίξω το στόμα μουθα γεμίσουν οι κήποι με καταρράκτες

στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσιαοι νέοι έξαλλοι θ’ ακολουθούν με στίχους χωρίς

ύμνουςούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.

Πάλι σας δίνω όραμα.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ, ποιητής

Σας ευχαριστούμε !

Νάννου Κατερίνα –ΦιλόλογοςΚαι οι μαθήτριες : Μιρμιτίδου Μαρία

Παπαδοπούλου ΜαρίαΠουτογλίδου Νικολέτα

Τσαουσίδου Εμμανουέλα