#ethismosstodiadiktio

Τι εννούμε εθισμό στο διαδίκτιο.

Ποσοστά εθισμού στο διαδίκτυο ανα 2 χρόνια.

Χώρες με μεγάλο ποσοστό εθισμού στο διαδίκτιο.

Αίτια εθισμού στο διαδίκτυο.

Συμπτώματα εθισμού στο διαδίκτυο.

Αντιμετώπιση εθισμού στο διαδίκτυο.

Ρόλος γονέων.

Συμπέρασμα.

Υπηρεσίες που σχετίζονται με τον εθισμό στο διαδίκτιο.

Ο εθισμός στο Διαδίκτυο ανήκει στη κατηγορία των

συμπεριφορικών εθισμών – δηλαδή τα προβλήματα που

ανακύπτουν όταν μία συγκεκριμένη συμπεριφορά ξεφύγει από

τον έλεγχο του ατόμου.

1999 2001 2003 2005 2007

Ποσοστά 13% 33% 36% 37% 52%

0%

10%

20%

30%

40%

50%

60%

Ποσοστά

27%23%

19% 18% 18% 16%12%

8% 6%

Ποσοστά

Ποσοστά

Tο Ίντερνετ έχει την ικανότητα να καλύψει συγκεκριμένες ψυχολογικέςανάγκες ενός ατόμου. Ένα από τα χαρακτηριστικά του μέσου που προκύπτειαπό τη φύση του είναι ότι μπορεί να δημιουργήσει μια «ιδανική κατάστασηεαυτού», όπου το άτομο μπορεί να εξερευνήσει διάφορες πτυχές τηςπροσωπικότητας του χωρίς να έχει περιορισμούς και συνέπειες. Στο Διαδίκτυοδεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες των πράξεων, ο χρήστης μπορεί να μπει καινα βγει όποτε θέλει, ενώ μπορεί να καλύψει την όποια εξωτερική εμφάνιση,αφού δεν υπάρχει, πολλές φορές, οπτική επαφή. Ταυτόχρονα, ο έφηβοςμπορεί να ενσαρκώσει διαφορετικούς ρόλους, ή να υιοθετήσει διαφορετικέςταυτότητες ανάλογα με την εκάστοτε διαδικτυακή εμπειρία, εξαιτίας τηςανωνυμίας, που συνιστά κατεξοχήν χαρακτηριστικό του Διαδικτύου. Συνήθως,τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του εθισμού στο διαδίκτυο είναιαγόρια και μεγαλώνουν σε δύσκολες καταστάσεις (δυσλειτουργικέςοικογένειες).Επίσης, ο εθισμός των εφήβων στο διαδίκτυο μπορεί, επίσης ναείναι το αποτέλεσμα άλλων ψυχικών διαταραχών, όπως κατάθλιψη, αγχώδειςδιαταραχές, διαταραχές προσωπικότητας, υπερκινητικότητα και κοινωνικήφοβία.

Συμπτώματα συνδρόμου απόσυρσης, όπως ψυχοκινητική διέγερση, εκούσια ή ακούσια κίνηση δακτυλογράφησης των δακτύλων του χεριού, άγχος, έμμονη σκέψη για το διαδίκτυο και όνειρα για το διαδίκτυο.

1. Κατανάλωση υπερβολικού χρόνου ή και χρήματος σε δραστηριότητες σχετικές με το διαδίκτυο (λογισμικοί, σκληροί δίσκοι κ.λ.π)

2. Μείωση λειτουργικότητας του ατόμου σε κοινωνικό, οικογενειακό αλλά και προσωπικό επίπεδο.

3. Μειωμένη επίδοση στο σχολείο λόγω των πολλών ωρών που περνάει ο έφηβος στο διαδίκτυο.

4. Σε προχωρημένες περιπτώσεις ο έφηβος δεν κοιμάται, παραμελεί την προσωπική του υγιεινή, μπορεί να σταματήσει ακόμα και το σχολείο.

5. Ακόμη, απομoνώνονται από την οικογένεια και τους φίλους τους, γίνονται επιθετικοί, μπορεί να κλέβουν χρήματα από τους γονείς για να παίζουν.

6. Τέλος, φτάνουν σε σημείο να μην τρώνε ή και το αντίθετο (να παχύνουν πολύ).

Το φαινόμενο αυτό, μπορεί να εμφανιστεί σε εφήβους κατά την πρώιμη εφηβεία (10-14 ετών) ή και σε μικρότερη ακόμη ηλικία. Είναι πιο συχνό κατά την μέση εφηβεία (15-17 ετών), κατά την οποία οι έφηβοι πειραματίζονται και σταδιακά αυτονομούνται, καθώς και κατά την όψιμη εφηβεία (> 17 ετών). Οι περισσότεροι εξαρτημένοι έφηβοι ασχολούνται με «παιχνίδια» στο σπίτι ή τα internetcafe.

Ο εθισμός από το διαδίκτυο αναγνωρίζεται πια από τηνψυχιατρική κοινότητα ως ξεχωριστή ψυχοσωματικήδιαταραχή γι’ αυτό χρήζει ειδικής θεραπείας. Στην Ελλάδαυπάρχουν πολλά κέντρα που βοηθούν τους εφήβους ναξεφύγουν από τον εθισμό τους. Η παρακολούθηση κάθεπερίπτωσης γίνεται από τετραμελή ομάδα στην οποίασυμμετέχουν παιδίατρος, παιδοψυχίατρος, παιδοψυχολόγοςκαι οικογενειακός σύμβουλος. Κατά τη διάρκεια τηςθεραπείας δε διακόπτεται η χρήση, αλλά ο έφηβος μαθαίνεινα θέτει όρια στη χρήση και να αρχίσει και πάλι τηνενασχόληση με άλλες δραστηριότητες. Παρ’ όλα αυτά, σεπερίπτωση που κάποιο από τα παιδιά αντιμετωπίζει καιάλλα προβλήματα πέρα από τον εθισμό του, υπάρχει καικατάλληλη φαρμακολογία. Σύμφωνα με μελέτες, το 1/3 απότα παιδιά ανταποκρίνεται πολύ θετικά, ειδικά όταν ηεξάρτηση βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο.

Ο ρόλος των γονέων είναι πάρα πολύ σημαντικός τόσο για την πρόληψη, όσο και γιατην αντιμετώπιση του εθισμού των παιδιών τους από το διαδίκτυο.Όσο αναφορά τηνπρόληψη το σημαντικότερο πράγμα που χρειάζεται να κάνουν οι γονείς προκειμένουνα μπορούν να ελέγχουν αποτελεσματικά τη χρήση του Διαδικτύου από τα παιδιάτους, είναι να γνωρίσουν οι ίδιοι το μέσο. Προς το παρόν, οι γονείς δε γνωρίζουν τομέσο και επιπλέον δε φαίνονται διατεθειμένοι να έλθουν σε επαφή με το Διαδίκτυο,ενώ ταυτόχρονα δεν ενδιαφέρονται για τις δραστηριότητες των παιδιών τους στοΊντερνετ.Ταυτόχρονα, οι γονείς θα πρέπει κάποιες φορές να χρησιμοποιούν τοΔιαδίκτυο μαζί με το παιδί, ώστε να του δίνουν τις απαραίτητες κατευθύνσεις, ενώ ηεγκατάσταση κάποιων φίλτρων στον υπολογιστή μπορεί να αποτρέψει την εμφάνισηακατάλληλων για το παιδί ιστοσελίδων.Επιπλέον, είναι απαραίτητο να έχουν τεθείκάποιες βάσεις όταν το παιδί φτάνει στην εφηβεία, να υπάρχουν δηλαδή όρια. Για ναυπάρξουν ωστόσο όρια θα πρέπει να οι γονείς να μπορούν να διαθέσουν τοναπαραίτητο χρόνο, αφού είναι δύσκολο για ενοχικούς γονείς να θέσουν όρια.Σε πιοπρακτικό επίπεδο, ο υπολογιστής είναι καλό να βρίσκεται σε κοινόχρηστο χώρο καιόχι στο δωμάτιο του παιδιού, ώστε να ελέγχεται διακριτικά η δραστηριότητα τουπαιδιού στο Ίντερνετ. Ενώ, τέλος, οι γονείς θα πρέπει να συζητούν για τιςδιαδικτυακές διαδρομές του παιδιού τους, ώστε να έχουν πάντοτε ενημέρωση για τιςιστοσελίδες που επισκέπτεται, τα άτομα με τα οποία συνομιλεί και τις πληροφορίεςπου ανταλλάσει με άλλα άτομα.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο εθισμός του Διαδικτύου, είναι ένας σημαντικός παράγοντας ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ όλων των ηλικιών, που χρειάζεται φροντίδα και βοήθεια, αλλά κάποιες φορές και χρήση ειδικών θεραπειών για την αντιμετώπιση του.

CYBER CRIME UNIT.ORG

SAFELINE.GR

INHOPE.ORG

SAFERINTERNET.GR

Την εργασία επιμελήθηκαν:

Κωνσταντίνος Φωτίου

Βαλεντίνο Χότζα

Γιάννης Χάλαρης