Μια λίμνη στην πόλη μας ένας υδροβιότοπος στη χώρα μας

Σχολικό πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης1ο Δημοτικό Σχολείο Πετρούπολης

Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να ασχοληθούμε με τους

υδροβιότοπους και τις λίμνες του τόπου μας για να γνωρίσουμε από

κοντά τις ιδιαιτερότητες τους και να μπορέσουμε να

ευαισθητοποιηθούμε απέναντί τους. Οι πληροφορίες που συλλέξαμε

από τον φυλλομετρητή internet explorer και από τη ηλεκτρονική

εγκυκλοπαίδεια αναφέρονται στους υδροβιότοπους που

προστατεύονται από τη σύμβαση Ραμσάρ και τις λίμνες που

συμπληρώνουν την ομορφιά της χώρας μας. Η σύμβαση, που έχει

συνυπογραφεί και από τη χώρα μας, χαρακτηρίζει έντεκα από τους

ελληνικούς υγρότοπους ως βιότοπους που χρειάζονται ειδική

προστασία εξαιτίας της μεγάλης αξίας και σημασίας τους.

1 Δέλτα Έβρου2 Λίμνη Βιστωνίδα - Λίμνη Ισμαρίδα3 Δέλτα Νέστου4 Λίμνη Κερκίνη5 Λίμνη Βόλβη - Κορώνεια6 Δέλτα Αξιού – Λουδία –Αλιάκμονα7 Λίμνη Μικρή Πρέσπα8 Αμβρακικός Κόλπος9 Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου10 Λιμνοθάλασσα Κοτύχι

57

8

9

Το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Έβρου σχηματίζεται στις εκβολές του ποταμού Έβρου

και συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης.

Τα νερά και τα φερτά υλικά του ποταμού, μαζί με την δράση της

θάλασσας, σχημάτισαν και εξακολουθούν να διαμορφώνουν ένα

πολύπλοκο Δέλτα με μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, όπου βρίσκει καταφύγιο

ένας μεγάλος αριθμός ειδών φυτών και ζώων.

Η συνολική του έκταση είναι 200.000 στρέμματα εκ των οποίων τα 95.000

(80.000 χερσαία και 15.000 στρ. υδάτινη επιφάνεια) είναι ενταγμένα στον

κατάλογο των προστατευόμενων περιοχών της Διεθνούς Σύμβασης Ραμσάρ

(1971) λόγω των σημαντικών ειδών που φιλοξενεί.

Επίσης, μέρος του Δέλτα χαρακτηρίζεται ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας και

προτείνεται ως Τόπος Κοινοτικού Ενδιαφέροντος στο Δίκτυο Natura 2000

(σύμφωνα με τις Οδηγίες 79/409/ΕΟΚ και 92/43/ΕΕ, αντίστοιχα).

ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΔΕΛΤΑ ΕΒΡΟΥ

Στο Δέλτα Έβρου μπορούν να

διακριθούν 7 βασικές ενότητες

βιοτόπων σε κάθε μία από τις οποίες

αντιστοιχεί και μια ιδιαίτερη ενότητα

βλάστησης ανάλογα με την

αλληλεπίδραση διάφορων παραγόντων

όπως το έδαφος, το μικροκλίμα, η

ύπαρξη γλυκού ή αλμυρού νερού κ.λ.π.

ΒΙΟΤΟΠΟΙ

Παραποτάμια βλάστηση

Θαμνώνες με αρμυρίκια

Υγρά λιβάδια με βούρλα

Υποβρύχια βλάστηση των

αλμυρών υφάλμυρων υδάτων

Βλάστηση των λιμνοθαλασσών -

γλυκών υδάτων

Αλοφυτική βλάστηση

Αμμόφιλη βλάστηση

Φύση του Δέλτα Έβρου

Ιδιαίτερα σημαντική ωστόσο

τόσο σε είδη όσο και σε

αριθμούς είναι και η παρουσία

των αμφίβιων, των ερπετών,

των θηλαστικών και των

ψαριών. Συνολικά έχουν

καταγραφεί 28 είδη αμφίβιων

και ερπετών, περισσότερα από

40 είδη θηλαστικών καθώς και

46 είδη ψαριών.

ΠΑΝΙΔΑ

Η λίμνη Ισμαρίδα ή Μητρικού βρίσκεται στα

Νότια του νομού Ροδόπης, Ανατολικά της λίμνης

Βιστονίδας και σε απόσταση 3 χλμ. από τον όρμο

Ανοικτό. Καταλαμβάνει έκταση 2.3 τετραγ.

χιλιομέτρων . Το μέγιστο βάθος της είναι 1.5 μ.

και το μέσο βάθος 1 μ.

Είναι η μοναδική σε ολόκληρη τη Θράκη η οποία

έχει εξ' ολοκλήρου γλυκό νερό και έχει

προσδιοριστεί ανάμεσα στους 11 ελληνικούς

υγροτόπους διεθνούς σημασίας που

προστατεύονται από τη διεθνή σύμβαση Ραμσάρ.

ΛΙΜΝΗ ΙΣΜΑΡΙΔΑ

Είναι ένα παράκτιο υγροτοπικό σύμπλεγμα.

Αποτελείται από τη λίμνη γλυκού νερού

Ισμαρίδα ή Μητρικού, που περικλείεται από

καλαμώνες, παράκτιες λιμνοθάλασσες και

αλμυρόβαλτους.

Ανάμεσα στα πολλά προστατευόμενα και σπάνια

είδη της περιοχής είναι η λεπτομύτα που

χαρακτηρίζεται ως το πιο σπάνιο πουλί στον κόσμο.

Οι κυριότερες απειλές για την λεπτομύτα είναι η

καταστροφή των βιότοπών της είτε από ρύπανση

είτε για εκμετάλλευση και το παράνομο κυνήγι.

ΛΙΜΝΗ ΙΣΜΑΡΙΔΑ ΚΑΙ Η ΛΕΠΤΟΜΥΤΑ

Μεγάλο μέρος της λίμνης καλύπτεται από

νούφαρα (Nymphaea alba) και

τριβολοκρατέλες, ενώ τοπικά επιπλέει η

φακή του νερού. Στο Βορειοανατολικό μέρος

απλώνονται εκτεταμένοι καλαμώνες.

Τα Nεροχελίδονα, καλοκαιρινοί επισκέπτες

στην περιοχή, τρέφονται στις όχθες της

λίμνης, στις χέρσες εκτάσεις γύρω από αυτήν

και στους αβαθείς νερόλακκους

ΧΛΩΡΙΔΑ ΚΑΙ ΠΑΝΙΔΑ

Ο Νέστος είναι ένα από τα πέντε

μεγαλύτερα ποτάμια της Ελλάδας, ενώ ο

ρους του οριοθετεί τα σύνορα ανάμεσα

στη Μακεδονία και τη Θράκη και τους

νομούς Καβάλας και Ξάνθης, έχοντας

πρώτα διατρέξει το νομό Δράμας.Η

συνολική του πορεία καλύπτει 243 χλμ,

130 από τα οποία βρίσκονται σε Ελληνικό

έδαφος. Πηγάζει από τα όρη Ρίλα της

Βουλγαρίας, ενώ εκβάλλει στο Θρακικό

Πέλαγος, αφού πρώτα έχει διασχίσει τους

ορεινούς όγκους της Δυτικής Ροδόπης και

το όρος Φαλακρό.

ΔΕΛΤΑ ΝΕΣΤΟΥ

Στην μυθολογία ο Νέστος ή

Νέσσος γεννιέται στην

αρχή του χρόνου πριν

ακόμη γεννηθούν οι

άνθρωποι. Γεννήθηκε μαζί

με 12.456 ποταμούς και

3000 Νύμφες. Πατέρας του

ήταν ο Ωκεανός και μητέρα

του η Τηθύς.

ΔΕΛΤΑ ΝΕΣΤΟΥ

Το δέλτα του ποταμού, έκτασης 550.000

στρεμμάτων, αποτελεί 'Υδροβιότοπο

Διεθνούς σημασίας' και μέρος του Εθνικού

Πάρκου που περιλαμβάνει τις

λίμνες Βιστωνίδα και Ισμαρίδα. Εκτείνεται

από τη Νέα Καρβάλη έως τα Άβδηρα, ενώ

εκεί βρίσκεται και το παραποτάμιο δάσος,

γνωστό και ως Μεγάλο Δάσος (Κοτζά

Ορμάν). Πλούσια βλάστηση και πολλά είδη

ζώων είναι τα χαρακτηριστικά του, ενώ η

έκτασή του που κάποτε ξεπερνούσε τα

125.000 στρέμματα τώρα καλύπτει μόλις

4.600

ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΣ ΔΕΛΤΑ ΝΕΣΤΟΥ

Ο ποταμός Νέστος, σύμφωνα με

τον Ηρόδοτο, αποτελούσε το

βόρειο όριο εξάπλωσης των

λιονταριών στην Ελλάδα. Σήμερα

βρίσκουν καταφύγιο ή τροφή

300 είδη πουλιών, 30 είδη

αρπακτικών, 11 είδη αμφιβίων,

21 είδη ερπετών, ενώ αρκετά

είναι και τα είδη ψαριών που

ζουν στις λιμνοθάλασσες του

δέλτα.

ΑΡΧΑΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΣΤΟ

Η Κερκίνη δημιουργήθηκε το 1932, όταν έγινε το φράγμα στην περιοχή του

Λιθότοπου,ώστε να συγκρατεί τα νερά του ποταμού Στρυμόνα και αργότερα

χρησιμοποιήθηκε σαν μέρος αποθήκευσης νερού για την άρδευση της πεδιάδας του

Νομού. Η έκταση της λίμνης ποικίλλει από 54.250 έως 72.110 στρέμ. ανάλογα με την

εποχή. Θαυμασμό προκαλούν τα παραποτάμια

δάση, τα νούφαρα, και η ποικιλία των ψαριών που αποτελούν και πηγή

εισοδήματος για πολλούς κατοίκους της περιοχής. Η λίμνη τροφοδοτείται με νερό κυρίως από το Στρυμόνα και λιγότερο από

τους Κερκινίτη και Κρούσια

ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ

Τροφοδοτείται και από τον ποταμό Κερκινίτη, που απορρέει από το όρος Μαυροβούνι ή Κρούσια (με υψόμετρο πάνω από 1.100 μέτρα) στα δυτικά ενώ βόρεια τελειώνει στο όρος Μπέλες ή Κερκίνη (με

υψόμετρο πάνω από 2.000 μέτρα). Ανατολικά και δυτικά, η αρκετά επίπεδη γη διαθέτει αναχώματα, ορίζοντας μια ανισόπεδη μορφολογικά έκταση που

οδηγεί σε φράγμα.

Ο υγροβιότοπος της Κερκίνης βρίσκεται στο γεωγραφικό τμήμα του νομού Σερρών και εκτείνεται σε μια υπέροχη φυσική έκταση, με κέντρο τη λίμνη

Κερκίνη. Η λίμνη απλώνεται κατά μήκος του ποταμού Στρυμόνα, ο οποίος ξεκινά από τις πλαγιές

του βουλγαρικού όρους Βίτοσα.

ΥΓΡΟΤΟΠΟΙ ΚΕΡΚΙΝΗΣ

ΧΛΩΡΙΔΑ

H Λίμνη Kερκίνη έχει πλούσια βλάστηση με

φυτά που επιπλέουν στην επιφάνεια του

νερου (πλευστόφυτα), φυτά ριζωμένα στον

βυθό τα οποία αναπτύσσονται μέσα στο

νερό ή στην επιφάνεια (νούφαρα,

ποταμογείτονες) και φυτά των καλαμώνων

και των υγρών λιβαδιών.

ΠΑΝΙΔΑ

Στην ευρύτερη περιοχή της Λίμνης Kερκίνης,

υπάρχουν πολλά είδη θηλαστικών, αρκετά από

τα οποία είναι απειλούμενα, όπως η Bίδρα,

το Zαρκάδι, το Tσακάλι, ο Λύκος, η Aγριόγατα,

ενώ υπάρχουν και 10 αρκετά κοινά είδη όπως

η Aλεπού, η Nυφίτσα, ο Aγριόχοιρος, ο Λαγός,

ο Σκαντζόχοιρος, ο Aσβός κ.λ.π.

ΠΑΝΙΔΑ ΚΑΙ ΧΛΩΡΙΔΑ

Η λίμνη Βόλβη (γνωστή και ως Λίμνη Μπεσικίων) βρίσκεται στον Νομό Θεσσαλονίκης. Είναι

διατεταγμένη σε σειρά με την λίμνη Κορώνεια και σε απόσταση 11,5 km από αυτήν. Στα

ανατολικά της βρίσκονται τα Μακεδονικά Τέμπη. Η λίμνη έχει σχήμα επίμηκες, το μέσο μήκος

είναι 19,5 χλμ και το μέσο πλάτος της 3,4 χλμ. Η επιφάνεια της λίμνης έχει έκταση 70,8 τετ. χλμ

αντιστοιχώντας σε συνολικό μήκος ακτογραμμών 54,4 χλμ.και με μέγιστο βάθος 23 μέτρα.

ΛΙΜΝΗ ΒΟΛΒΗ

Στη λίμνη ζουν 24 είδη ψαριών, ενώ έχουν καταγραφεί 19 είδη αμφιβίων και ερπετών και 34 είδη

θηλαστικών. Από πλευράς ορνιθοπανίδας, έχουν καταγραφεί πάνω από 200 είδη πουλιών. Η

περιοχή είναι κυρίως αγροτική, ενώ η αλιεία ασκείται σχεδόν ολόκληρο το χρόνο εκτός από μια

μικρή περίοδο την άνοιξη. Η περιοχή της Βόλβης είναι μια από τις λίγες περιοχές που έχουν μείνει

στην Ελλάδα και στην οποία εκτρέφονται ακόμη βουβάλια.

Η ΠΑΝΙΔΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΒΟΛΒΗ

Η Μικρή Πρέσπα είναι μακρόστενη λίμνη, με το μέγιστο μήκος της να φθάνει τα 13,6 χιλιόμετρα και

το νοτιότερο άκρο της να καταλήγει στην Αλβανία. Η επιφάνεια της είναι 48,5 km2. Το βαθύτερο

σημείο της είναι 8.4 m, ενώ το μέσο βάθος της είναι 4 m. Δημιουργήθηκε από την κάποτε ενιαία

Πρέσπα, εξαιτίας της απόθεσης υλικών από το ρυάκι-χείμαρρο του Αγίου Γερμανού. Αφότου

δημιουργήθηκε μία στενή λωρίδα γης μεταξύ των δύο Πρεσπών, έγινε εκτροπή του χειμάρρου, την

περίοδο 1936-1945, ώστε να εκβάλει στη Μεγάλη Πρέσπα.

ΜΙΚΡΗ ΠΡΕΣΠΑ

Στην περιοχή απαγορεύεται η πρόσβαση και η παρατήρηση των πουλιών μπορεί να γίνει από τον

λόφο που συναντάμε αριστερά μας κατηφορίζοντας από τον δημόσιο δρόμο προς την αποβάθρα που

εξυπηρετεί την ‘’συγκοινωνία’’ με τον Αγ. Αχίλλειο. Στο παρατηρητήριο υπάρχουν συνήθως μέλη της

Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας . Καθημερινά οι γονείς ξεκινούν από την Μικρή Πρέσπα και

πηγαίνουν στην Μεγάλη στο σημείο που οι δύο λίμνες ενώνονται με μικρό ποτάμι. Εκεί κυνηγούν τα

ψάρια που πλησιάζουν στην έξοδο του ποταμού και τα πηγαίνουν στα μικρά τους. Μπορεί κανείς να

παρατηρήσει τις εκπληκτικές πτήσεις τους, ειδικά των αργυροπελεκάνων, από και προς την λίμνη.

ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ

Η πρώτη εντύπωση που δημιουργείται στον επισκέπτη όταν πρωτοαντικρίζει την Πρέσπα είναι μίας

περιοχής χαμένης, απόμακρης, αυτόνομης μέσα στον κλοιό των βουνών που την περιβάλλουν σα να

βρίσκεται στην άκρη της γης. Όμως η Πρέσπα δεν βρίσκεται στην άκρη της γης αλλά μόνο στην καρδιά

των Βαλκανίων. Στην Πρέσπα υπάρχουν 1500 είδη φυτών, αριθμός πολύ μεγάλος αν δούμε ότι στην

Ελλάδα υπάρχουν 6.500 είδη. Τα βουνοκυπάρισσα ή κέδρα είναι 400 χρόνων. Ανάμεσα σ’ αυτά

υπάρχουν και πολλά σπάνια είδη όπως το ενδημικό αγκαθάκι κενταύρια, η φελίπια ενδημικός μύκητας

των δέντρων και η Σημίδα δέντρο το οποίο μοιάζει πολύ με τη Λεύκα μόνο που είναι πιο άσπρο.

ΧΛΩΡΙΔΑ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΠΡΕΣΠΑ

Η ιδιαίτερη οικολογική αξία της περιοχής, καθώς και η γειτνίασή της με την Αλβανία και την

ΠΓΔΜ, οδήγησαν στην ίδρυση του Διασυνοριακού Πάρκου Πρεσπών προκειμένου να επιτευχθεί η

συνολική και αποτελεσματική προστασία των κοινών φυσικών και πολιτιστικών αξιών της

περιοχής με τη συμμετοχή των κατοίκων. Το Διασυνοριακό Πάρκο Πρεσπών, η πρώτη

διασυνοριακή προστατευόμενη περιοχή στα Βαλκάνια, ιδρύθηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 2000,

Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, με κοινή Διακήρυξη των Πρωθυπουργών των 3 χωρών που

μοιράζονται την περιοχή του Πάρκου.

Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Ο Αμβρακικός κόλπος, που

βρίσκεται βόρεια του νομού

Αιτωλοακαρνανίας και νότια της

Ηπείρου, επικοινωνεί με το Ιόνιο

Πέλαγος μέσα από μια στενή

λωρίδα θάλασσας. Ο Αμβρακικός

κόλπος καταλαμβάνει έκταση

περίπου 400 τ. χλμ. Στον κλειστό

αυτό κόλπο εκβάλλουν τα ποτάμια

Λούρος και Άραχθος. Το γλυκό νερό

τους αναμιγνύεται με το νερό της

θάλασσας, και έτσι δημιουργούνται

ζώνες υφάλμυρες ή με γλυκά νερά.

ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ

Στα νερά του κόλπου ζουν και αναπαράγονται 33

είδη ψαριών, ενώ άλλα 15 περίπου αλιεύονται στη

περιοχή. Συναντάμε χέλια, κέφαλους, λαβράκια,

τσιπούρες, γλώσσες και άλλα πολλά. Βέβαια ο

Αμβρακικός είναι γνωστός για τη σαρδέλα του, αλλά

και τη γαρίδα του. Επίσης ο Αμβρακικός φιλοξενεί

ένα σημαντικό αριθμό ερπετών, αμφιβίων και

θηλαστικών. Τα πιο σημαντικά από αυτά είναι η

θαλάσσια χελώνα Caretta caretta η οποία μπαίνει

στα παραγωγικά νερά του κόλπου για να τραφεί και

τα ρινοδέλφινα τα οποία φαίνεται πως έχουν

οριοθετήσει στην περιοχή μια ζώνη

αποκλειστικότητας και δεν επιτρέπουν σε άλλα είδη

δελφινιών να εισβάλλουν στα ενδότερα του κόλπου.

Η ΠΑΝΙΔΑ ΣΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ

Το τοπίο κυριαρχείται από τρεις

βραχώδεις λόφους ανάμεσα στις

λιμνοθάλασσες και η περιοχή

περιβάλλεται από λόφους στα

βόρεια και ανατολικά. Στα μικρά

δέλτα που σχηματίζονται στα

σημεία που εκβάλουν τα παραπάνω

αναφερόμενα ποτάμια,

σχηματίζονται οι λιμνοθάλασσες

Ροδιά, Λογαρού, Αγρίλου και

Τσουκαλιού που φιλοξενούν

αξιόλογη χλωρίδα και πανίδα.Όλες

οι λιμνοθάλασσες χρησιμοποιούνται

ως ιχθυοτροφεία.

ΟΙ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΕΣ

Το πιο χαρακτηριστικό είδος βλάστησης είναι οι

καλαμιώνες που απλώνονται σε όλα τα μήκη και

πλάτη των υγροτόπων δημιουργώντας

πολυάριθμα κανάλια και νησίδες. Επίσης η

παραποτάμια βλάστηση είναι πλούσια σε

αρμυρήθρες, βούρλα, ιτιές, λεύκες, φράξους,

πλατάνια και άλλα υδροχαρή φυτά, ενώ πάνω

σε λόφους συναντάμε φρύγανα και πολλά είδη

θαμνώδους βλάστησης, ενώ υπάρχουν και

απομεινάρια δασών όπως βελανιδιές και

μελικουκκιές. Επίσης πλούσια είναι η χλωρίδα

στο θαλάσσιο σύστημα, καθώς στο βυθό του

κόλπου απλώνονται λιβάδια Zostera noltii και

Cymodocia nodosa

Η ΧΛΩΡΙΔΑ ΣΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ

Ο Αμβρακικός κόλπος μπορεί να

χαρακτηριστεί σαν ένα απέραντο

ιχθυοτροφείο, επειδή λόγω των

παλιρροιακών ρευμάτων που επικρατούν

σ' αυτόν τα ψάρια προσελκύονται από τη

θάλασσα του Ιονίου Πελάγους μπαίνοντας

στον Κόλπο από το Στενό της Πρέβεζας. Τα

ψάρια φτάνοντας εκεί σε μικρό μέγεθος

αυξάνονται σε σχετικά μικρά διαστήματα,

παχυνόμενα από τις άφθονες θρεπτικές

ουσίες που συμπαρασέρνουν από τα γύρω

εδάφη τα πολλά γλυκά νερά που χύνονται

στον Αμβρακικό με τα ποτάμια (Λούρο και

Άραχθο) και τα ρυάκια.

ΤΟ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΟ ΣΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ

ΟΙ ΟΚΤΩ ΝΗΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ

Εντός της λιμνοθάλασσας υφίστανται οκτώ ιστορικές νησίδες οι περισσότερες των οποίων

αναφέρονται στην ιστορία της πολιορκίας του Μεσολογγίου κατά την Ελληνική Επανάσταση

του 1821 όπου αναδείχθηκαν τόποι ηρωισμών. Αυτές είναι, το Βασιλάδι, η Θολή, η

Κλείσοβα, το Κόμμα, η Μαρμαρού, η Πλώσταινα, ο Προκοπάνιστος και ο Σχοινιάς, προ των

οποίων λαμβάνουν αντίστοιχα ονομασίες τα παρακείμενα επιμέρους ιχθυοτροφεία

Η Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου είναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας που αποτελεί ένα ξέβαθο

της θάλασσας από τις προσχώσεις του Αχελώου. Πρόκειται για παραθαλάσσια λίμνη, προ του

Μεσολογγίου, με θαλάσσιο νερό που εκτείνεται από την Άκρα Μπαμπακούλα, παρά τις

εκβολές του Ευήνου, μέχρι τους πρόποδες του όρους Κατσιλάρη προς το Ιόνιο Πέλαγος, και σε

βάθος μέχρι του ιχθυοτροφείου του Αιτωλικού. Χωρίζεται από την ανοικτή θάλασσα του

Πατραϊκού Κόλπου από ένα παράκτιο διάζωμα, ύψους μέχρι 80 εκατοστά από μέσή στάθμη

θαλάσσης, που δημούργησαν οι προσχώσεις των ποταμών Ευήνου και Αχελώου. Έχει μέγιστο

μήκος περίπου 27.300 μέτρα και μέγιστο πλάτος 14.800 μέτρα.

ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

ΟΙ ΟΚΤΩ ΝΗΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ

Εντός της λιμνοθάλασσας υφίστανται οκτώ ιστορικές νησίδες οι περισσότερες των οποίων

αναφέρονται στην ιστορία της πολιορκίας του Μεσολογγίου κατά την Ελληνική Επανάσταση

του 1821 όπου αναδείχθηκαν τόποι ηρωισμών. Αυτές είναι, το Βασιλάδι, η Θολή, η

Κλείσοβα, το Κόμμα, η Μαρμαρού, η Πλώσταινα, ο Προκοπάνιστος και ο Σχοινιάς, προ των

οποίων λαμβάνουν αντίστοιχα ονομασίες τα παρακείμενα επιμέρους ιχθυοτροφεία

Η ΣΥΝΘΗΚΗ RAMSAR

Η λιμνοθάλασσα προστατεύεται από την γνωστή συνθήκη RAMSAR και αποτελεί περιβαλλοντικό

πάρκο και οικοσύστημα.

Η λιμνοθάλασσα Κοτύχιβρίσκεται στο Νομό Ηλείας ΒΑ της κωμόπολης των Λεχαινών ενώ το παραθαλάσσιο δάσος, ο υγρότοπος της Στροφυλιάς, είναι βορειότερα, στο Νομό Αχαΐας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα δίκτυο λιμνοθαλασσών, λιμνών, ελών και δασών, κατά μήκος των βορειοδυτικών ακτών της Πελοποννήσου.

H μακροχλωριδική σύνθεση της περιοχής του Κοτυχίουπεριλαμβάνει τα εξής αντιπροσωπευτικά είδη: αλμυρίκι, άγρια σπανάκια, ήμερος φλωμός, αλειχηνόχορτο, βούρλο, κρίνος της θάλασσας, άσπρος κρίνος, αγριοκάλαμος, καλαμίθι, μαχαιρίδα, ξιφάρα, λάχαρι, αλμυρίκι, κρίθμος, καλιά, θαλασσόχορτο και βρίγκα.

ΧΛΩΡΙΔΑ ΚΟΤΥΧΙΟΥ