29
Υπεύθυνη εκπαιδευτικός Μανώλα Θεοδώρα

Υλικό ομίλου μαγειρικής

Embed Size (px)

Citation preview

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός

Μανώλα Θεοδώρα

ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ :

Στόχος του ομίλου “Μαγειρικής” είναι μέσα από τη παιγνιώδη εφαρμογή της μαγειρικής

τέχνης να εφοδιάσει τους μαθητές και τις μαθήτριες με τις απαραίτητες θεωρητικές και

πρακτικές γνώσεις -δεξιότητες, ώστε να ανταποκρίνονται με επιτυχία στη χρήση της

κουζίνας και κατ’επεκτασιν στη διαμόρφωση διατροφικών συνηθειών. Οι μαθητές με τη

παρακολούθηση αυτού του ομίλου θα είναι σε θέση να γνωρίσουν, να εφαρμόσουν και να

πειραματιστούν επάνω στο συνδυασμό των τροφίμων, τους κανόνες λειτουργίας μιας

κουζίνας και στη μεταξύ τους συνεργασία. Με τη χρήση και την εφαρμογή των μαγειρικών

συνταγών ενισχύονται παράλληλα οι μαθηματικές, γλωσσικές και εκφραστικές δεξιότητες

των μαθητών.

Πρώτο μάθημα

Η στολή του μάγειρα

Η μπλούζα του μάγειρα έχει διπλή σειρά κουμπιών ώστε σε περίπτωση που λερωθεί η μία

πλευρά να μπορεί να τη διπλώσει από μέσα. Οι μαγειρικές μπλούζες έχουν μακριά μανίκια

για να αποφύγουμε τα καψίματα.

Το παντελόνι

Ο σκούφος είναι απαραίτητος για την προστασία του κεφαλιού από τη θερμοκρασία και

την τριχόπτωση.

Η μαγειρική ποδιά είναι σημαντικό κομμάτι της στολής. Το λευκό

χρώμα είναι δείγμα καθαριότητας και γι΄ αυτό έχει καθιερωθεί σε

όλες τις μεγάλες κουζίνες.

ο λαιμοδέτης είναι ένα αξεσουάρ της στολής για λόγους υγιεινής

(απορρόφηση του ιδρώτα) και καλαισθησίας

Τα τορσόν (πιάστρες) τα έχει ο μάγειρας στην ζώνη της

ποδιάς του και τον βοηθούν να πιάνει τα σκεύη.

Τα σαμπό είναι τα παπούτσια του μάγειρα. Τα λαστιχένια αυτά παπούτσια είναι κατάλληλα

για λόγους υγιεινής αλλά και ιδιαίτερα αναπαυτικά για την πολύωρη εργασία που

απαιτείται στο χώρο της κουζίνας.

Και τώρα που έμαθες τη στολή του σεφ χρωμάτισε την παρακάτω εικόνα

Ακολουθεί προβολή ταινίας (πολίτική κουζίνα)

Δεύτερο μάθημα

Συνταγή : χαλβα ς σιμιγδαλέ νιος

Υλικά συνταγής

1/3 φλ. ελαιόλαδο

1 φλ. σιμιγδάλι ψιλό

1 φλ. σιμιγδάλι χοντρό

2+1/2 φλ. ζάχαρη

4 φλ. νερό

½ φλ. σταφίδα κορινθιακή (μαύρη)

1 φλούδα λεμονιού

1 φλούδα πορτοκαλιού

1 κ.σ. κανέλα

1 ξυλάκι κανέλας

Εκτέλεση

Σε κατσαρόλα βράζουμε το νερό με την ζάχαρη , το ξύλο κανέλας, τις φλούδες λεμονιού

και πορτοκαλιού, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Σε βαθιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε σε μέτρια

φωτιά το ελαιόλαδο και καβουρντίζουμε το σιμιγδάλι, ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα,

μέχρι να ροδίσει καλά και να σκουρύνει, για 6΄. Τότε προσθέτουμε την κανέλα (σκόνη), τις

σταφίδες. Βγάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. Με κουτάλα και με προσοχή ρίχνουμε

λίγο λίγο το ζεστό σιρόπι στο καβουρντισμένο σιμιγδάλι. Προσοχή, γιατί πετάγεται το

μείγμα και καίει πολύ! Ξαναβάζουμε στη φωτιά το χαλβά και ανακατεύουμε μέχρι να

ξεκολλάει από την κατσαρόλα. Τον αδειάζουμε σε φόρμα και αφήνουμε να κρυώσει καλά.

Παράλληλες πληροφορίες

Ο παραδοσιακός, σπιτικός χαλβάς που έχει βάση το λάδι, το σιμιγδάλι, τη ζάχαρη και το

νερό.

Οι νοικοκυρές παλιά το αποκαλούσαν και «1, 2, 3, 4», γιατί η αλληλουχία των αριθμών

σήμαινε και τα ποσοτικά μέρη που είχε κάθε υλικό στη συνταγή, δηλαδή: 1 μέρος λάδι , 2

σιμιγδάλι, 3 ζάχαρη και 4 νερό.

Ο συγκεκριμένος τύπος χαλβά είναι ιδιαίτερα γρήγορος και εύκολος στην παρασκευή. Είναι

ένα κλασσικό σπιτικό γλυκό, που γίνεται με λίγα βασικά υλικά και προτιμάται πολύ ως

γλύκισμα σε περιόδους νηστείας.

Νηστεία: ονομάζεται η εκούσια ή ακούσια αποχή από τροφή (άλλως ασιτία)

Αποχή βρώσης κατά τη νηστεία

Κατά τις ημέρες των νηστειών επιβάλλεται στους Χριστιανούς η αποχή της βρώσης:

κρέατος,

αυγών,

ζωικών προϊόντων,

γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων,

ιχθύων - εξαιρούνται τα μαλάκια και τα όστρακα, όπως επίσης και τα παρασκευάσματα από

τα αυγά των ψαριών: ταραμάς, αυγοτάραχο και χαβιάρι,

ελαίου - εξαιρούνται οι καρποί της ελιάς (δηλ. οι ελιές, που αν και παράγουν το λάδι, εν

τούτοις καταναλώνονται εν καιρώ νηστείας, αν βέβαια η νηστεία δεν είναι αυστηρή),

οίνου και των διαφόρων οινοπνευματωδών ποτών.

Όταν κάποιος δεν τρώει όλα τα παραπάνω τότε κάνει νηστεία οίνου και ελαίου ή αλλιώς

πλήρη ή γενική νηστεία.

Τρίτο μάθημα

Συνταγή : πι τσα

Υλικά συνταγής για ζύμη

500 γραμμ. περίπου αλεύρι δυνατό (αλεύρι σταρένιο για ψωμί)

350 ml χλιαρό νερό

1 φακελάκι (8 γραμμ.) ξηρή μαγιά

1 πρέζα ζάχαρη

4 κ.σ. ελαιόλαδο

1½ κ.γλ. αλάτι

1 κ.γλ. αποξηραμένα βότανα (ρίγανη, βασιλικό, θυμάρι) προαιρετικά

Εκτέλεση

Σε μπολ ανάδευσης βάζουμε το χλιαρό νερό, τη μαγιά, τη ζάχαρη, το ελαιόλαδο

(και τα βότανα προαιρετικά). Ανακατεύουμε να διαλυθεί η μαγιά. Αφήνουμε 5΄ -10΄

να αφρίσει η επιφάνεια, δείγμα ότι ενεργοποιήθηκε η μαγιά. Λίγο λίγο ρίχνουμε το

αλεύρι και το αλάτι ανακατεύοντας με κουτάλι. Όταν η ζύμη αρχίσει να μαζεύει με

την προσθήκη του αλευριού, τη μαζεύουμε σε μπάλα με το χέρι. Την αδειάζουμε σε

αλευρωμένη επιφάνεια και τη ζυμώνουμε για 5΄-10΄ με δυνατές κινήσεις με τις

άκρες των δαχτύλων. Η ζύμη πρέπει να είναι απαλή, ελαστική και εύπλαστη.

Λαδώνουμε ελαφρά ένα βαθύ μπολ και βάζουμε μέσα τη ζύμη. Σκεπάζουμε με

νωπή πετσέτα ή μεμβράνη και την αφήνουμε να διπλασιαστεί σε όγκο για περίπου

μία ώρα σε ζεστό μέρος. Αφού ανέβει η ζύμη, τη χωρίζουμε σε 2 κομμάτια.

Φτιάχνουμε 2 πίτσες με διάμετρο 30-35 εκ. η καθεμία. Ανοίγουμε το κάθε κομμάτι

ζύμης είτε με τις άκρες των δαχτύλων πιέζοντας με κυκλικές κινήσεις σε

αλευρωμένη επιφάνεια, είτε με πλάστη αν θέλουμε να γίνει πιο λεπτή και πιο

τραγανή. Πασπαλίζοντας το ταψάκι με λίγο καλαμποκάλευρο πετυχαίνουμε πιο

τραγανή κρούστα στο κάτω μέρος της πίτσας. Διατηρείται στο ψυγείο για τρεις

μέρες καλυμμένη με μεμβράνη και δύο μήνες στην κατάψυξη.

Παράλληλες πληροφορίες

Το αγαπημένο φαγητό μικρών και μεγάλων δικαίως θεωρείται ιταλική πατέντα. Η

προέλευση της λέξης pizza λέγεται ότι προέρχεται από μια παλιά ιταλική λέξη που

σημαίνει "ένα σημείο", το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στην ιταλική λέξη pizzicare, που

σημαίνει "να τσιμπάω" ή "να κόβω".

Πάντως, για πρώτη φορά σε γραπτή μορφή, ηπίτσα εμφανίστηκε το 1000 μ.Χ., με τη μορφή

της λέξης σε ναπολιτάνικη διάλεκτο picea ή piza, και πιθανότατα αναφερόταν στον τρόπο

που η καυτή πίτα βγαίνει από τον φούρνο.

Μέχρι τον 16 αιώνα η ντομάτα ήταν άγνωστη στην Ιταλία και η πίτσα δεν περιείχε σάλτσα.

Επίσης, το δεύτερο βασικό συστατικό της σημερινής πίτσας, η μοτσαρέλα, εμφανίστηκε

στην ιταλική κουζίνα μόλις τον 19ο αιώνα!

Η διάσημη πίτσα Μαργαρίτα, με ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικό, παρουσιάστηκε το 1889

από τον Ραφαέλε Εσπόζιτο, ο οποίος αφιέρωσε τη δημιουργία του στη βασίλισσα

Μαργαρίτα, καθώς τα χρώματα της πίτσας αντιπροσώπευαν τα χρώματα της ιταλικής

σημαίας.

Βέβαια, σύγχρονες μελέτες αναφέρουν πως η πίτσα μάλλον οφείλει το σχήμα της στους

Πέρσες, οι οποίοι κατά τις εκστρατείες τους έψηναν ψωμί στις στρογγυλές ασπίδες τους. Η

σύλληψη όμως της ιδέας της πίτσας (στρογγυλή βάση απο ζύμη ψωμιού και επάνω στρώση

απο τυρί, ελαιόλαδο, λαχανικά και μυρωδικά) έγινε στην Αρχαία Ελλάδα, όπου το φαγητό

αυτό ονομάζονταν "πλακούντας" και στα Βυζαντινά χρόνια "πίτα".

Σχεδίασε και χρωμάτισε τη δική σου πίτσα με τα υλικά που εσύ θέλεις

Τέταρτο μάθημα

Βασιλόπιτα

Υλικά

αλεύρι για όλες τις χρήσεις: 4 ποτήρια και λίγο επιπλέον για τη φόρμα

μπέικιν πάουντερ: 4 κοφτά κουταλάκια του γλυκού

ζάχαρη: 500γρ.

φρέσκο βούτυρο: 280 γρ., και λίγο επιπλέον για τη φόρμα

γάλα: 250 ml

αυγά: 7

λεμόνι: 1, ο χυμός και το ξύσμα του

αλάτι: λίγο

ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα

Εκτέλεση

Κοσκινίζετε το αλεύρι μαζί με το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι. Χτυπάτε στο μίξερ το

βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν και να ασπρίσουν. Ρίχνετε ένα - ένα τα αυγά

και συνεχίζετε το χτύπημα με το μίξερ.

Προσθέτετε κατόπιν εναλλάξ το αλεύρι και το γάλα ενώ χτυπάτε με το μίξερ σε χαμηλή

ταχύτητα. Στο τέλος ρίχνετε το χυμό και το ξύσμα του λεμονιού χτυπώντας πάντα.

Βουτυρώνετε και πασπαλίζετε με αλεύρι μια στρογγυλή μεγάλη φόρμα με κινητά

τοιχώματα. Αναποδογυρίζετε και τινάζετε για να πέσει το αλεύρι που περισσεύει. Απλώνετε

μέσα το μείγμα και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C, 1 ώρα περίπου. Αν

θέλετε να βάλετε νόμισμα , το τυλίγετε σε αλουμινόχαρτο και το τοποθετείτε όταν η

βασιλόπιτα έχει μισοψηθεί.

Όταν βεβαιωθείτε ότι η βασιλόπιτα έχει ψηθεί καλά (την τρυπάτε στο κέντρο με μια

οδοντογλυφίδα), την ξεφορμάρετε σε μια μεγάλη πιατέλα που την έχετε στρώσει με ζάχαρη

άχνη. Πασπαλίζετε τη βασιλόπιτα με μια στρώση ζάχαρη άχνη και γράφετε με λίγο γλάσο το

έτος.

Η ιστορία τής βασιλόπιτας, έίναι μια ιστορία που συνέβήκέ πριν από έκατοντάδές χρόνια, πριν από 1500 χρόνια πέρίπου, στήν πόλή Καισαρέία τής Καππαδοκίας, στή Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δέσπότής τής Καισαρέίας και ζούσέ αρμονικά μέ τους συνανθρώπους του, μέ αγάπή, κατανόήσή και αλλήλοβοήθέια. Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατήγός - τύραννος τής πέριοχής, ζήτήσέ να του δοθούν όλοι οι θήσαυροί τής πόλής τής Καισαρέίας, αλλιώς θα πολιορκούσέ τήν πόλή για να τήν κατακτήσέι και να τήν λέήλατήσέι. Ο Μέγας Βασίλέιος ολόκλήρή τή νύχτα προσέυχόταν να σώσέι ο Θέός τήν πόλή. Ξήμέρωσέ ή νέα μέρα και ο στρατήγός αποφασισμένος μέ το στρατό του πέρικύκλωσέ αμέσως τήν Καισαρέία. Μπήκέ μέ τήν ακολουθία του και ζήτήσέ να δέι το Δέσπότή, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσέυχόταν. Μέ θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατήγός απαίτήσέ το χρυσάφι τής πόλής καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχέ στήν πόλή. Ο Μέγας Βασίλέιος απάντήσέ ότι οι άνθρωποι τής πόλής του δέν έίχαν τίποτέ άλλο πέρα από πέίνα και φτώχια, δέν έίχαν να δώσουν τίποτέ αξιόλογο στον άρπαγα στρατήγό. Ο στρατήγός μέ το που άκουσέ αυτά τα λόγια θύμωσέ ακόμα πέρισσότέρο και άρχισέ να απέιλέί τον Μέγα Βασίλέιο ότι θα τον έξορίσέι πολύ μακριά από τήν πατρίδα του ή κι ακόμή μπορέί να τον σκοτώσέι. Οι χριστιανοί τής Καισαρέίας αγαπούσαν πολύ το Δέσπότή τους και θέλήσαν να τον βοήθήσουν. Μάζέψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά έίχαν και του τα πρόσφέραν , ώστέ δίνοντάς τα στο σκλήρό στρατήγό να σωθούν. Στο μέταξύ ο ανυπόμονος στρατήγός κόντέυέ να σκάσέι από το κακό του. Διέταξέ αμέσως το στρατό του να έπιτέθέί στο φτωχό λαό τής πόλής. Ο Δέσπότής, ο Μέγας Βασίλέιος, που ήθέλέ να προστατέψέι τήν πόλή του προσέυχήθήκέ και μέτά παρουσίασέ στο στρατήγό ότι χρυσαφικά έίχέ μαζέψέι μέσα σέ ένα σέντούκι. Τή στιγμή όμως που ο στρατήγός πήγέ να ανοίξέι το σέντούκι και να αρπάξέι τους θήσαυρούς, μέ το που ακούμπήσέ τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινέ το θαύμα! Όλοι οι συγκέντρωμένοι έίδαν μια λάμψή και αμέσως μέτά έναν λαμπρό καβαλάρή να ορμάέι μέ το στρατό του έπάνω στον σκλήρό στρατήγό και τους δικούς του. Σέ έλάχιστο χρόνο ο κακός στρατήγός και οι δικοί του αφανίστήκαν. Ο λαμπρός καβαλάρής ήταν ο Άγιος Μέρκούριος και στρατιώτές του οι άγγέλοι. Έτσι σώθήκέ ή πόλή τής Καισαρέίας. Τότέ ο Μέγας Βασίλέιος βρέθήκέ σέ δύσκολή θέσή! Θα έπρέπέ να μοιράσέι τα χρυσαφικά στους κατοίκους τής πόλής και ή μοιρασιά να έίναι δίκαιή, δήλαδή να πάρέι ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσέυχήθήκέ λοιπόν ο Μέγας Βασίλέιος και ο Θέός τον φώτισέ τι να κάνέι. Κάλέσέ τους διακόνους και τους βοήθούς του και τους έίπέ να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά έτοιμάστήκαν, τα μοίρασέ σαν έυλογία στους κατοίκους τής πόλής τής Καισαρέίας. Στήν αρχή όλοι παραξένέύτήκαν, μα ή έκπλήξή τους ήταν ακόμή μέγαλύτέρή όταν κάθέ οικογένέια έκοβέ το ψωμάκι αυτό κι έβρισκέ μέσα τα χρυσαφικά τής. Ήταν λοιπόν ένα ξέχωριστό ψωμάκι , ή βασιλόπιτα που έφέρνέ στους ανθρώπους χαρά κι έυλογία μαζί. Από τότέ φτιάχνουμέ κι έμέίς τή βασιλόπιτα μέ το φλουρί μέσα, τήν πρώτή μέρα του χρόνου, τή μέρα του Αγίου Βασιλέίου. Στή Μάνή συνήθίζουνέ και λένέ «Του Χριστού χριστόψωμα, τα Φώτα τήγανίδές και τή Λαμπρή τυρόπιτές τ' Άγιου Πέτριού κουλούρές» Η βασιλόπιτα έχέι έχέι πάντα τήν πρώτή θέσή στο Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, πλάι στους κουραμπιέδές, τα μέλομακάρονα, τις δίπλές και τα άλλα γλυκά.

Πέμπτο μάθήμα

Συνταγή : ριγανοκέφτέ δές

Συστατικά

3 κουταλιές σούπας ρίγανη φρέσκια, μόνο τα φυλλαράκια

3 μεγάλες πατάτες

2 αβγά, μεσαίο μέγεθος

1 φλιτζάνι τσαγιού κεφαλοτύρι, τριμμένο

3 κουταλιές σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις (για τους κεφτέδες)

2 κουταλιές σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις (για το πανάρισμα)

1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ

1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοτριμμένο

2 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένος μαϊντανός

1 πρέζα αλάτι

1 πρέζα πιπέρι

2 φλιτζάνια τσαγιού ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

Εκτέλεση

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα με μπόλικο νερό βράζετε τις πατάτες με τη φλούδα για 20 λεπτά,

τις στραγγίζετε σε ένα τρυπητό σκεύος και τις πλένετε με κρύο νερό. Στη συνέχεια, τις

ξεφλουδίζετε και τις περνάτε από την πρέσα τού πουρέ ή τον χοντρό μύλο.

Φτιάξτε τη ζύμη: Σε ένα μπολ αναμιγνύετε τον πουρέ της πατάτας με τα αβγά, τη ρίγανη, το

τυρί, τον μαϊντανό, το κρεμμύδι, το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, το αλατοπίπερο και

ζυμώνετε καλά τα υλικά για 1-2 λεπτά με το χέρι σας. Πλάθετε σε στρογγυλές κροκέτες και

τις αλευρώνετε για το τηγάνισμα.

Τις τηγανίζετε σε ένα βαθύ τηγάνι με μπόλικο ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο μέχρι να ροδίσουν και

από τις δύο πλευρές. Βγάζετε με τρυπητή κουτάλα και ακουμπάτε επάνω σε χαρτί κουζίνας

να στραγγίσουν το λάδι τους. Σερβίρετε τους κεφτέδες ζεστούς.

Παράλληλες πληροφορίες

Η Ρίγανη είναι ένα πολυετές αρωματικό χόρτο, ευρύτατα διαδεδομένο, σε ξηρότοπους σ’

όλη την Ελλάδα. Είναι γνωστό επίσης και με τα ονόματα: ριάνο, ρούανο, ρούβανο κ.ά.

Η ρίγανη σε πολλές περιοχές, κυρίως εκτός Ελλάδος, ονομάζεται «μπαχαρικό της πίτσας»

για τον προφανή λόγω που υποδηλώνει ο όρος: χρησιμοποιείται πάρα πολύ στις πίτσες σα ν

ένα μπαχαρικό που δίνει εξαιρετική γεύση. Στην ελληνική κουζίνα η ρίγανη καταλαμβάνει

περίοπτη θέση αφού χρησιμοποιείται πάρα πολύ και κυρίως σε ψητά κρεατικά και σε

σαλάτες. Τελευταία μάλιστα έχει επεκταθεί η χρήση της από βιομηχανίες παραγωγής

τροφίμων και «σνάκς», οι οποίες χρησιμοποιούν τα αιθέρια έλαια για να προσθέσουν τη

γεύση της ρίγανης στα προϊόντα τους (πατατάκια, σάλτσες).

Σχεδίασε και ζωγράφισε ένα πιάτο(φαγητό-σαλάτα) όπου βάζουμε ρίγανη…………..

Μαχαίρια

1. Μπαλτάς: Συνήθως για κόψιµο κρέατος µε κόκαλο –ή, αν «το έχετε», ακόµη και για το

κόψιµο λαχανικών. Για πολλούς µαγείρους, κυρίως τους Ασιάτες, είναι το µοναδικό µαχαίρι

που χρειάζονται.

2. Του σεφ: Μαχαίρι γενικής χρήσης, µε µήκος λεπίδας από 15 µέχρι 30 εκατοστά. Πρέπει

πάντα να διαλέγουµε το µήκος που ταιριάζει στο χέρι µας –το συνηθέστερο είναι γύρω στα

20 εκατοστά. Πολλοί µάγειροι το χρησιµοποιούν µε διαφορετικό ακόνισµα και δεν

χρειάζονται άλλο µαχαίρι.

3. Santoku: Πρόκειται για το µαχαίρι των Ιαπώνων σεφ. Χωρίς προστασία του χεριού στην

αρχή της λεπίδας. Κατά πολύ ελαφρύτερο από τα ευρωπαϊκά.

4. Utility: Για όλες τις χρήσεις, το αγαπηµένο τόσο των µαγείρων όσο και της σπιτικής

κουζίνας. Μικρό, µε αναλογικά µεγάλη λαβή για καλύτερο έλεγχο. Το µοναδικό του

µειονέκτηµα για τους επαγγελµατίες είναι η αδυναµία να προσδώσει κανείς ταχύτητα.

5. Paring: Η λεπίδα του είναι συνήθως µεταξύ 6 και 10 εκατοστών –η βασική διαφορά του

µε τα µαχαίρια utility. Το αγαπηµένο για λαχανικά και φρούτα στην κουζίνα.

6. Φιλεταρίσµατος: Από τα ακριβότερα στην αγορά. H λεπίδα του έχει µεγάλο µήκος (18-32

εκατοστά), είναι ιδιαίτερα κοφτερή, χρειάζεται πείρα –επικίνδυνο στη χρήση του– και

πρέπει να είναι εύκαµπτη για να µπορεί να να κινηθεί σε περιοχές του ψαριού, ειδικά

ανάµεσα στο κόκαλο.

Έκτο μάθήμα

Συνταγή : τυρομπισκοτα κια

Σιγουρέψου ότι έχεις:

240 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

170 γρ. Βιτάμ

200 γρ. τυρί φέτα

2 κοφτές κουταλιές γιαούρτι

1 αυγό για το άλλειμα

Σουσάμι ή μαυροκούκι για το πασπάλισμα

Ξεκινάμε!

1Βάλε σε ένα μπολ το λιωμένο Βιτάμ, το αλεύρι, το γιαούρτι και την τριμμένη φέτα και

ανακάτεψέ τα. Αφού ενωθούν καλά όλα τα υλικά, τοποθέτησε το μείγμα στο ψυγείο για 1

ώρα.

2Αφού το βγάλεις από το ψυγείο, πάρε μια ποσότητα από το μείγμα και με τον πλάστη

άνοιξε ένα φύλλο πάχους ½ δάκτυλου περίπου.

3Τώρα, με ένα κουπ πατ ή με ένα ποτήρι κόψε μπισκοτάκια στο σχήμα που θες και στη

συνέχεια βάλτα σε ένα ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί.

4Αφού χτυπήσεις ένα αυγό, άλειψε τα μπισκοτάκια και μετά πασπάλισε με σουσάμι ή

μαυροκούκι.

5Τέλος, ψήνεις σε προθερμασμένο φούρνο για 10-15 λεπτά, ίσα να ροδίσουν ελαφρά, και

τα παιδικά τυρομπισκοτάκια είναι έτοιμα να τα σερβίρεις!Καλή όρεξη!

Παράλλήλές πλήροφορίές

Το τυρί είναι τροφή που παρασκευάζεται από το γάλα, με την επίδραση ουσιών, οι

οποίες δρουν φυραματικά. Υπάρχουν διάφορα είδη τυριών (σκληρά, μαλακά κλπ.), με

γνωστότερα ελληνικά τη φέτα ,τη γραβιέρα, το μανούρι, το κασέρι και άλλα.

Παρουσίαση και γευσιγνωσία των αντίστοιχων τυριών

Δοκιμάστε και σημειώστε πιο είδος τυριού σας άρεσε περισσότερο

……………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Με τι θα συνοδεύατε το τυρί σας η σε ποια συνταγή θα μπορούσατε να το προσθέσετε;

……………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Παρακολουθούμε βίντεο για το πώς φτιάχνεται η φέτα

Έβδομο μάθήμα

Πως να κα νουμέ έ να λουλουδέ νιο ψωμι Μέρέ ντας!

Υλικά για τη ζύμη

500γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 αυγά

60γρ ζάχαρη

180ml γάλα δωματίου θερμοκρασία

80γρ βούτυρο θερμοκρασίας δωματίου

8γρ ξηρή μαγιά

8γρ αλάτι

Μερέντα

Οδηγίες

Ανακατεύουμε το αλεύρι προσθέστε τη μαγιά και τη ζάχαρη, ανακατεύουμε καλά

σχηματίζοντας μια τρύπα στη μέση , ρίχνουμε τα αυγά, τα ανακατεύουμε ελαφρά , στη

συνέχεια προσθέστε το γάλα και το βούτυρο που έχει προηγουμένως λιώσει συνεχίζοντας

την εργασία με τα χέρια σας μέχρι να σχηματίσουμε μια μαλακή ζύμη. Σκεπάστε το μπολ με

μια πετσέτα και αφήνουμε να φουσκώσει σε ζεστό μέρος μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.

Παράλλήλές πλήροφορίές

Η μαγιά

Η μαγιά είναι ένα μόνο είδος μικροοργανισμού, ένας σακχαρομύκητας. Συγκεκριμένα, η

επιστημονική ονομασία του είδους της μαγιάς είναι Saccharomyces cerevisiae. Είναι

ακριβώς ο ίδιος μικροοργανισμός που χρησιμοποιείται και στην παραγωγή των

περισσοτέρων ειδών μπύρας. Η μαγιά που έμενε μετά την ζύμωση της μπύρας δινόταν σε

φούρνους που ήταν κοντά στο ζυθοποιείο για να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή ψωμιού.

Αυτός ήταν και ο λόγος που αρχικά διαδόθηκε.

Η μαγιά όπως και όλοι οι σακχαρομύκητες παράγει κυρίως CO2 και αιθυλικής αλκοόλης.

Λίγη γεωμετρία

ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ,

από την αρχαία ελληνική λέξη σύµµετρος, συν + µέτρον = µε µέτρο, µε

κανόνα, µε υπολογισµό, µε µέτρηση :1) ισορροπηµένες αναλογίες, ακόµη

οµορφιά στη φόρµα που προκαλείται από τις ισορροπηµένες αναλογίες. 2) η ιδιότητα του

να είναι συµµετρικό. Ακριβής αντιστοιχία στο µέγεθος, το σχήµα και τη σχετική θέση

των µερών στις αντίθετες πλευρές µιας διαχωριστικής γραµµής ή ενδιάµεσου επιπέδου ή

γύρω από ένα κέντρο ή άξονα.

Σχεδίασε μια συμμετρική καρδιά και γράψε μια ευχή αγάπης…………..

Χρωμάτισε με πολλά χρώματα το παρακάτω συμμετρικό σχήμα

Όγδοο μάθημα

Μι νι burgers

Θα εκπλαγείτε με το πόσο γρήγορα καταναλώνονται!

Υλικά:

500 γρ. μοσχαρίσιο κιμά

1 κρεμμύδι

3-4 κ.σ. ελαιόλαδο

1/4-1/3 ματσάκι μαϊντανό

1 αυγό

2 κ.σ. μουστάρδα

1 κ.γ. πάπρικα

αλάτι και πιπέρι

1 κ.σ. ξίδι

ψωμάκια

Διαδικασία:

Ψιλοκόβετε το κρεμμύδι και τον μαϊντανό. Αναμειγνύεται σ΄ένα μπολ τον κιμά, το

ψιλοκομμένο κρεμμύδι, τον μαϊντανό, τις νιφάδες βρόμης, το ελαιόλαδο, το αυγό, τη

μουστάρδα, το ξίδι, την πάπρικα, το αλάτι και το πιπέρι. Ζυμώνετε όλα τα υλικά περίπου 5-

6 λεπτά, με κινήσεις από κάτω προς τα πάνω, και κατά διαστήματα βρέχετε τα χέρια σας με

νερό. Καλύπτετε με μεμβράνη το μπολ και το τοποθετείτε στο ψυγείο για 1 ώρα. Ανάβετε

το φούρνο στους 180 βαθμούς, στις αντιστάσεις. Λαδώνετε ελαφρώς τα χέρια σας και

πλάθετε 12-13 μικρά μπιφτεκάκια, τα όποια στη συνέχεια τοποθετείτε σε ταψί όπου έχετε

στρώσει λαδόκολλα. Ψήνετε για περίπου 30′ (αναλόγως τον φούρνο). Τέλος, βάζετε στα

burgers ότι θέλετε, όπως ντομάτα, τυρί, κρεμμύδι, μαγιονέζα, κέτσαπ κτλ.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Σάλτσα για burger

Σάλτσα με αγγουράκι τουρσί και μαγιονέζα

Αναμειγνύουμε σε μπολ:

-½ φλιτζάνι μαγιονέζα

-1 κουτ. σούπας αγγουράκι τουρσί

-1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο

-1 κουτ. σούπας μουστάρδα,

-1 κουτ. γλυκού χυμό λεμονιού

-1 κουτ. σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο, αλάτι και πιπέρι.

Αφήνουμε το μπολ στο ψυγείο για μισή ώρα να δέσουν οι γεύσεις.

Χρωμάτισε το δικό σου burger και σημείωσε τα υλικά που έβαλες

Τα υλικά που έβαλα ήταν……………

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Τεμαχισμός μοσχαριού

Διάβασε το παρακάτω κείμενο και χρωμάτισε τα σημεία εκείνα από τα οποία φτιάχνουμε

κιμα.

Κιμάς μπορούν να γίνουν όλα τα κόκκινα κρέατα και τα πουλερικά .

Μοσχαρίσιος κιμάς : γίνεται από μικρής ηλικίας μοσχάρι (έως ενός έτους). Καλύτερα

κομμάτια είναι η λάπα , το καπάκι αλλά και η ελιά και η σπάλα εάν καθαριστούν καλά. Για

μέτρια λιπαρό κιμά επιλέγουμε κιλότο ή στρογγυλό. Για εντελώς άπαχο κομμάτια όπως την

ουρά η το νουά. Η γεύση του που δεν είναι έντονη αρέσει στους περισσότερους (κυρίως

στα παιδιά), ωστόσο η υφή του δεν είναι αρκετά ζουμερή . Τώρα, το πόσες φορές θα

αλέσουμε τον μοσχαρίσιο κιμά εξαρτάται από τις προτιμήσεις μας, αλλα το βοδινό

χρειάζεται δυο φορές.

Ένατο μάθημα

Muffins Σοκολα τας

ΥΛΙΚΑ

• 3 αυγά

• 200γρ. κουβερτούρα κλασική

• 100γρ. βούτυρο

• 100γρ. αλεύρι

• 100γρ. ζάχαρη

Εκτέλεση

Προθερμάνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς.

Λιώστε τα 150γρ. κουβερτούρα σε ένα μπολ στο φούρνο μικροκυμάτων για 1 ½ λεπτό στους

500W.Ανακατέψτε την λιωμένη κουβερτούρα με το βούτυρο

Σε ένα μπολ αναμείξτε τα αυγά, τη ζάχαρη και το αλεύρι. Προσθέστε λίγο λίγο το μίγμα

σοκολάτας στο αλεύρι και ανακατέψτε.

Γεμίστε με το μίγμα σοκολάτας τα φορμάκια για muffins (τα ¾) και πιέστε ένα κομμάτι

σοκολάτας στο κέντρο.Ψιλοκόψτε την υπόλοιπη κουβερτούρα.

Πασπαλίστε με τα κομμάτια κουβερτούρας τα muffins.

Ψήστε για 15 λεπτά.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Φρόστιγκ

Φρόστγκ (frosting, USA) ή άισιγκ (icing, GB) ή βουτυρόκρεμα, όπως και να το πεις είναι αυτό

που κάνει τα μάφινς (ή τα καπκέικ) μοναδικά σε γεύση και εμφάνιση.

Τι χρειαζόμαστε:

100 γρ. βούτυρο (μαλακό)

100 γρ. ζάχαρη άχνη

100 γρ. τυρί κρέμα (τύπου Φιλαδέλφεια)

1 κλαδί βανίλια ή 2 βανίλιες

1 σφηνάκι χυμό πορτοκάλι (φυσικό ή τύπου αμίτα)

Πώς το κάνουμε:

1. Χτυπάμε με το μίξερ χειρός το βούτυρο με τη ζάχαρη και το τυρί κρέμα έως να

γίνουν μια ομοιόμορφη απαλή αλοιφή.

2. Προσθέτουμε το χυμό πορτοκαλιού αν θέλουμε να σπάσουμε την πολύ γλυκειά

γεύση.

3. Χτυπάμε για 1 με 2 λεπτά και έτοιμη.

Ιστορία

Το όνομα ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά σε έντυπη μορφή το 1703, γράφονται moofin είναι

αβέβαιης προέλευσης, αλλά πιθανώς προέρχεται από την Κάτω Γερμανικά Muffen , ο

πληθυντικός του Muffe σημαίνει ένα μικρό κέικ, ή ενδεχομένως με κάποια σύνδεση με την

παλιά γαλλική moufflet έννοια μαλακά, όπως είπε ψωμί.

Χρωμάτισε ανά δύο όμοια τα Muffins σου, κόψτε τα και παίξε το παιχνίδι των όμοιων

καρτών.