ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣΒασιλική Ασημακοπούλου

ΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣΓεωργία Βρυώνη

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ THΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣΙωάννα Βλαχογιάννη

ΟΙ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

Βασιλική Νασσοπούλου

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΒαρβάρα Αργυροπούλου

6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝΣχολικό Έτος 2013 – 2014

Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

«ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ»από την Ασημακοπούλου Βασιλική

6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝΣχολικό Έτος 2013 – 2014

Στη διάρκεια του 1830 το αντικαποδιστριακό ρεύμα διογκώθηκε ταχύτατα με κύρια στηρίγματα στην Ύδρα, στον Πόρο και στη Μάνη. Οι πλοιοκτήτες εκείνης της εποχής έτρεφαν μεγάλο μίσος για τον Καποδίστρια και δεν επιθυμούσαν να φορολογηθούν όπως οι υπόλοιποι πολίτες της χώρας. Οι ισχυρές οικογένειες της Ύδρας, του Πόρου και της Μάνης αισθάνθηκαν την εξουσία τους και τα οικονομικά τους (φορολογικά) προνόμια να κλονίζονται από την πολιτική που εφάρμοζε ο Κυβερνήτης.

Παράλληλα, η αντικαποδιστριακή παράταξη προχώρησε σε έκτροπα και βιαιότητες και έφθασε στο σημείο να κάνει ακόμα και ανταρσία για να ανατρέψει με πραξικοπηματικό τρόπο τον νόμιμο (και εκλεγμένο από τη Γ’ Εθνοσυνέλευση) Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.

Οι ανταρσίες κατά του Κυβερνήτη Καποδίστρια

Από το Πάσχα του 1830 οι Μανιάτες βρέθηκαν σε ανταρσία διαρκείας και το Δεκέμβριο συγκρότησαν Προσωρινή (διοικητική) Επιτροπή. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανταρσία των Μανιατών έπαιξε ο Τζανής Μαυρομιχάλης.

Ο Καποδίστριας αφού είδε ότι ξεπέρασαν κάθε όριο, αντέδρασε και συνέλαβε τον Ιωάννη Μαυρομιχάλη (που ήταν συγγενής του Πετρόμπεη) και του γιου του Ηλία Κατσάκου και τους περιόρισε στις Σπέτσες και στο Άργος αντίστοιχα, με την κατηγορία της πειρατείας και της απόπειρας δολοφονίας.

Οι ανταρσίες κατά του Κυβερνήτη Καποδίστρια Από το Πάσχα του 1830 οι Μανιάτες βρέθηκαν σε ανταρσία διαρκείας και το Δεκέμβριο συγκρότησαν Προσωρινή (διοικητική) Επιτροπή. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανταρσία των Μανιατών έπαιξε ο Τζανής Μαυρομιχάλης. Ο Καποδίστριας αφού είδε ότι ξεπέρασαν κάθε όριο, αντέδρασε και συνέλαβε τον Ιωάννη Μαυρομιχάλη (που ήταν συγγενής του Πετρόμπεη) και του γιου του Ηλία Κατσάκου και τους περιόρισε στις Σπέτσες και στο Άργος αντίστοιχα, με την κατηγορία της πειρατείας και της απόπειρας δολοφονίας. 

Λίγο αργότερα, οι αρχές συνέλαβαν τον (αντικαποδιστριακό) Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη (στο Κατάκωλο στις 23 Ιανουαρίου 1831) και τον φυλάκισαν στο Ιτς Καλέ (Ακροναυπλία). [Το Μάρτιο του 1832 ο Πετρόμπεης αποφυλακίστηκε με διαταγή του Αυγουστίνου Καποδίστρια] . Την 1η Μαΐου 1831 ακολούθησε η ανταρσία του Μακεδόνα Τσάμη Καρατάσου και της Ύδρας με επικεφαλής τον αγγλόφιλο και δολοπλόκο πολιτικό Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τη συμμετοχή των ισχυρότερων προκρίτων του νησιού (Γεώργιος Κουντουριώτης, Λάζαρος Κουντουριώτης, Ανδρέας Μιαούλης, Αντώνιος Κριεζής, Δημήτριος Βούλγαρης, Μανώλης Τομπάζης κ.α.) . Ακολούθησε η Σύρα και άλλα νησιά του Αιγαίου, τα οποία αρνήθηκαν (με περίσσιο θράσος) να καταβάλουν τους τελωνειακούς δασμούς στο Εθνικό Ταμείο.Η αντικαποδιστριακή παράταξη τοποθέτησε το αρχηγείο της στην Ύδρα. Οι τοπικοί άρχοντες του νησιού και ιδιαίτερα οι Κουντουριώτες ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα όταν ο Καποδίστριας θέλησε να εξισώσει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των πολιτών σε όλα τα διαμερίσματα του ελληνικού κράτους και να περιορίσει την άσκηση προνομιακών δικαιωμάτων. Ο αρχηγός του Αγγλικού κόμματος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, εγκαταστάθηκε στην Ύδρα και κατέστρωνε σχέδια για το πώς θα κατάφερναν να εκδιώξουν από την εξουσία τον Καποδίστρια.   Παράλληλα, οι Μανιάτες φρόντιζαν με διάφορες παράνομες ενέργειές τους να δυναμιτίσουν το κλίμα και να οδηγήσουν την αντιπαράθεση με τον Κυβερνήτη στα άκρα. Το Δεκέμβριο του 1830 προκλήθηκαν σοβαρές ταραχές στο Λιμένι της Μάνης, έδρα των Μαυρομιχαλαίων. Κυριότερος σκοπός των στασιαστών ήταν η κάλυψη της διαρπαγής των δημοσίων χρημάτων, που είχαν εκείνες τις ημέρες εισπραχθεί από τις προσόδους της επαρχίας.Μια απαράδεκτη ενέργεια του αντικαποδιστριακού Ανδρέα Μιαούλη ήταν η ανατίναξη δύο ελληνικών πλοίων στις 1 Αυγούστου 1831 στο ναύσταθμο του Πόρου. Συγκεκριμένα, ανατίναξε την φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα». Το συνταρακτικό νέο της ανατίναξης, ο Καποδίστριας το πληροφορήθηκε από τον Κανάρη, ο οποίος έγραψε : «Ο Μιαούλης παρέδωκεν εις τα φλόγας την «Ελλάδα» και την κορβέτα «Ύδρα». Είθε παραδοθή το όνομα του αυτουργού τοιαύτης πράξεως βαρβαρωτάτης εις αιώνιον ανάθεμα…       Εν Πόρω, 1 Αυγούστου, 10.30’ ώρας προ μεσημβρίας» . Μετά το δραματικό επίλογο των γεγονότων του Πόρου και την αντεθνική ενέργεια των στασιαστών, ο Καποδίστριας, σε ένδειξη καλής θέλησης, επιτάχυνε την ημερομηνία σύγκλησης της  Εθνικής Συνέλευσης. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1831, ένοπλοι Μανιάτες κατέλαβαν και λεηλάτησαν την Καλαμάτα.

Λίγο αργότερα, οι αρχές συνέλαβαν τον (αντικαποδιστριακό) Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη (στο Κατάκωλο στις 23 Ιανουαρίου 1831) και τον φυλάκισαν στο Ιτς Καλέ (Ακροναυπλία).

[Το Μάρτιο του 1832 ο Πετρόμπεης αποφυλακίστηκε με διαταγή του Αυγουστίνου Καποδίστρια].

Την 1η Μαΐου 1831 ακολούθησε η ανταρσία του Μακεδόνα Τσάμη Καρατάσου και της Ύδρας με επικεφαλής τον αγγλόφιλο και δολοπλόκο πολιτικό Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τη συμμετοχή των ισχυρότερων προκρίτων του νησιού (Γεώργιος Κουντουριώτης, Λάζαρος Κουντουριώτης, Ανδρέας Μιαούλης, Αντώνιος Κριεζής, Δημήτριος Βούλγαρης, Μανώλης Τομπάζης κ.α.) .

Ακολούθησε η Σύρα και άλλα νησιά του Αιγαίου, τα οποία αρνήθηκαν (με περίσσιο θράσος) να καταβάλουν τους τελωνειακούς δασμούς στο Εθνικό Ταμείο.

Η αντικαποδιστριακή παράταξη τοποθέτησε το αρχηγείο της στην Ύδρα. Οι τοπικοί άρχοντες του νησιού και ιδιαίτερα οι Κουντουριώτες ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα όταν ο Καποδίστριας θέλησε να εξισώσει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των πολιτών σε όλα τα διαμερίσματα του ελληνικού κράτους και να περιορίσει την άσκηση προνομιακών δικαιωμάτων.

Ο αρχηγός του Αγγλικού κόμματος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, εγκαταστάθηκε στην Ύδρα και κατέστρωνε σχέδια για το πώς θα κατάφερναν να εκδιώξουν από την εξουσία τον Καποδίστρια.

Παράλληλα, οι Μανιάτες φρόντιζαν με διάφορες παράνομες ενέργειές τους να δυναμιτίσουν το κλίμα και να οδηγήσουν την αντιπαράθεση με τον Κυβερνήτη στα άκρα. Το Δεκέμβριο του 1830 προκλήθηκαν σοβαρές ταραχές στο Λιμένι της Μάνης, έδρα των Μαυρομιχαλαίων.

Κυριότερος σκοπός των στασιαστών ήταν η κάλυψη της διαρπαγής των δημοσίων χρημάτων, που είχαν εκείνες τις ημέρες εισπραχθεί από τις προσόδους της επαρχίας.

Μια απαράδεκτη ενέργεια του αντικαποδιστριακού Ανδρέα Μιαούλη ήταν η ανατίναξη δύο ελληνικών πλοίων στις 1 Αυγούστου 1831 στο ναύσταθμο του Πόρου. Συγκεκριμένα, ανατίναξε την φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα».

Το συνταρακτικό νέο της ανατίναξης, ο Καποδίστριας το πληροφορήθηκε από τον Κανάρη, ο οποίος έγραψε : «Ο Μιαούλης παρέδωκεν εις τα φλόγας την «Ελλάδα» και την κορβέτα «Ύδρα». Είθε παραδοθή το όνομα του αυτουργού τοιαύτης πράξεως βαρβαρωτάτης εις αιώνιον ανάθεμα… Εν Πόρω, 1 Αυγούστου, 10.30’ ώρας προ μεσημβρίας».

Μετά το δραματικό επίλογο των γεγονότων του Πόρου και την αντεθνική ενέργεια των στασιαστών, ο Καποδίστριας, σε ένδειξη καλής θέλησης, επιτάχυνε την ημερομηνία σύγκλησης της Εθνικής Συνέλευσης. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1831, ένοπλοι Μανιάτες κατέλαβαν και λεηλάτησαν την Καλαμάτα.

Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

«ΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΙΡΙΕΣ ΤΗΣ

ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ»

από την Βρυώνη Γεωργία

6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝΣχολικό Έτος 2013 – 2014

Όταν ο Καποδίστριας ηγήθηκε της Κυβερνήσεως, η Ελληνική επικράτεια αποτελείτο από το Ναύπλιο, μερικές πόλεις της Ανατολικής Πελοποννήσου, την περιοχή του Ισθμού και των Μεγάρων μέχρι την Ελευσίνα, τη Μάνη καθώς και μια μικρή έκταση της Δυτικής Ελλάδος τα νησιά του Αργοσαρωνικού. Ο Καποδίστριας χειριζόταν ο ίδιος την εξωτερική Πολιτική του κράτους και με τη διορατικότητα, την ευφυία και το διπλωματικό του κύρος πέτυχε • Να επαναφέρει το Ελληνικό ζήτημα στην επικαιρότητα. • Να εφαρμόζονται ή να τροποποιούνται ή να μην γίνονται αποδεκτές οι λαμβανόμενες αποφάσεις των Τριών Δυνάμεων όταν στρέφονταν κατά των ελληνικών συμφερόντων. Τα υπομνήματα και οι απόψεις της Ελληνικής Κυβερνήσεως γνωστοποιούνταν στους Υπουργούς και τους Βασιλείς των Μεγάλων δυνάμεων, και ετύγχαναν ιδιαιτέρας προσοχής. • Να επηρεάσει την ευρωπαϊκή πολιτική υπέρ της Ελλάδος και να πετύχει την την αυτονομία του Ελληνικού κράτους. • Να καταληφθεί, τάχιστα στρατιωτικώς, η Στερεά Ελλάδα για να υπάρχει τετελεσμένο γεγονός κατά την ώρα των διπλωματικών συζητήσεων στα Ευρωπαϊκά συνέδρια.

• Να παραχωρηθεί στην Ελλάδα ολόκληρη η Στερεά Ελλάδα με το πρωτόκολλο του Μαρτίου του 1829 και με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλισθεί μια ευρεία εδαφική περιοχή ώστε το νέο κράτος να είναι βιώσιμο. • Να αποχωρήσει ο Ιμπραήμ το ταχύτερο δυνατό από την Πελλοπόνησσο. • Να μην δώσει την ευκαιρία σε Γαλλία, Αγγλία και Ρωσία να μετατρέψουν την Ελλάδα σε πεδίο συγκρούσεων των συμφερόντων τους, αλλά να επιτευχθεί μία ισορροπία μεταξύ τους. Κάθε στρατιωτική επιχείριση πραγματοποιήθηκε κατόπιν συμφωνίας και των Τριών δυνάμεων, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μη γίνει πεδίο συγκρούσεως τους και καμία πολεμική επιχείρηση να μην εξελιχθεί σε ξενική κατοχή. Τέλος, ο Καποδίστριας με το πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 14/26 Σεπτεμβρίου του 1831 παρέδωσε το πρώτο ανεξάρτητο κράτος της Βαλκανικής με βόρεια συνοριακή γραμμή τους κόλπους Βόλου και Άρτας. Δυστυχώς όμως δεν πρόφτασε να μάθει το αισιόδοξο αποτέλεσμα γιατί η είδηση έφτασε στην Ελλάδα μετά τη δολοφονία του. Ο Καποδίστριας τον Απρίλιο του 1828 υπέβαλε στον Τσάρο Νικόλαο σχέδιό του, το οποίο προέβλεπε την αναδιοργάνωση των κρατών της Βαλκανικής σε Ομοσπονδία πέντε επαρχιών (Ελλάδος, Ηπείρου, Μακεδονίας, Σερβίας και Δακίας) με ελεύθερη πόλη την Κωνσταντινούπολη. Το σχέδιό του απορρίφθηκε με τη συνθήκη της Αδριανουπόλεως (14.9.1829).

Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

«ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ»

από την Βλαχογιάννη Ιωάννα

6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝΣχολικό Έτος 2013 – 2014

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ:Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ:Έλληνας καραβοκύρης, δηλαδή πλοιοκτήτης και ήρωας στην επανάσταση 1821.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ:Ήταν λόγιος, πολιτικός και ιστοριογράφος της Ελληνικής επανάστασης του 1821.

ΚΡΙΕΖΗΣ:Ήταν αγωνιστής κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και αργότερα δύο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ:Ήταν Φιλικός, αγωνιστής του 1821 και ένας από τους φερόμενους ως δολοφόνους του Ιωάννη Καποδίστρια.

ΚΑΝΑΡΗΣ:Ήταν σημαντική μορφή του ναυτικού αγώνα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821και μετέπειτα ναύαρχος και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Ιωάννης Κωλέττης:Ήταν Έλληνας πολιτικός την εποχή της Επανάστασης του 1821.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ:Ήταν αρχιστράτηγος και ηγετική μορφή της Επανάσταση του 1821, πολιτικός , πληρεξούσιος, σύμβουλος της Επικράτειας. Έμεινε γνωστός και ως Γέρος του Μοριά.

ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ:Ήταν Έλληνας φιλόλογος με βαθιά γνώση του ελληνικού πολιτισμού.

Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

«Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ

ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ»

Βαρβάρα Αργυροπούλου

6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝΣχολικό Έτος 2013 – 2014

Η δυσαρέσκεια των πολιτικών παραγόντων από την πολιτική του Καποδίστρια άρχισε να μορφοποιείται σε οργανωμένη αντιπολιτευτική δράση ιδίως μετά τη Δ' Εθνοσυνέλευση (καλοκαίρι 1829). Στην εθνοσυνέλευση αυτή επιβεβαιώθηκαν η αναστολή του συντάγματος, η κατάργηση της Βουλής και η συγκέντρωση όλων των εξουσιών στον Κυβερνήτη . Παρότι ο Καποδίστριας φάνηκε στην αρχή να τηρεί προς όλους ουδέτερη και δύσπιστη στάση, σταδιακά προσέγγισε τον Κολοκοτρώνη και τη φατρία του, που πλαισίωσαν την ηγετική ομάδα η οποία είχε ήδη συγκροτηθεί από συγγενείς και ανθρώπους της εμπιστοσύνης του Κυβερνήτη. Η προσέγγιση αυτή οδήγησε σταδιακά στη δημιουργία ενός "καποδιστριακού" ή, αλλιώς "κυβερνητικού" πολιτικού σχηματισμού, ενώσο οι κατακερματισμένες ομάδες της αντιπολίτευσης συσπειρώνονταν και συντόνιζαν τη δράση τους. Παρόμοια, αν και αρχικά προσπάθησε να αποτινάξει τη φήμη του ρωσόφιλου, η πρόσδεσή του στη Ρωσία γινόταν ολοένα και ισχυρότερη, ενόσω οι πρεσβευτές της Αγγλίας και της Γαλλίας τηρούσαν ουδέτερη στάση ή προσέγγιζαν την αντιπολίτευση.

Η Υδρα και η Μάνη αποτέλεσαν τα σημαντικότερα κέντρα της αντιπολίτευσης και από τις αρχές του 1830 η εξουσία του Κυβερνήτη ήταν εκεί μάλλον τυπική. Περιοχές με προνομιακό οικονομικό και διοικητικό καθεστώς τόσο κατά την Οθωμανική περίοδο όσο και στη διάρκεια της επανάστασης αποτέλεσαν πηγή έντασης και στασιαστικών κινημάτων. Η Μάνη, προπύργιο της οικογένειας Μαυρομιχάλη, βρισκόταν διαρκώς σε κατάσταση αναταραχής από την άνοιξη του 1830. Σημειώθηκαν αρκετές εξεγέρσεις, με σημαντικότερη εκείνη του καλοκαιριού του 1831, οπότε καταλήφθηκε η Καλαμάτα. Το κίνημά τους ήταν μάλλον "παραδοσιακό", με την έννοια ότι στόχευε στη διατήρηση των ιδιαίτερων προνομίων της περιοχής. Παρόμοιες αιτίες θα οδηγήσουν τους Μανιάτες στην πρώτη ένοπλη εξέγερση που σημειώθηκε στη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα (1834). Στην Ύδρα, όπου κυριαρχούσε η οικογένεια Κουντουριώτη, είχαν συγκεντρωθεί οι μοραΐτες και οι νησιώτες πρόκριτοι καθώς και ο Αλ. Μαυροκορδάτος.

H αντιπολιτευτική τους κίνηση προσανατολιζόταν, στην αρχή τουλάχιστον, στην ανατροπή της καποδιστριακής πολιτικής με την περιστολή των εξουσιών του Κυβερνήτη και την υπαγωγή του σε συνταγματικό έλεγχο. Ακραία εκδήλωση των "συνταγματικών" υπήρξε η κατάληψη του ναύσταθμου στον Πόρο από το Μιαούλη και η πυρπόληση μέρους του ελληνικού στόλου το καλοκαίρι του 1831. Με τους "συνταγματικούς" συμπορευόταν και ο Ι. Κωλέττης, στον οποίο αποδίδεται το περιορισμένης έκτασης στρατιωτικό κίνημα του Τσάμη Καρατάσου στην Α. Στερεά το καλοκαίρι του 1830. Η δολοφονία του Καποδίστρια στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 στο Νάυπλιο από δυο μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη επέτεινε την ένταση και κλιμάκωσε την αντιπαράθεση.

ΠΗΓΕΣ https://el.wikipedia.org/wiki/Πύλη:Κύρια

https://www.google.gr/imghp?hl=el&tab=wi&ei=K53yUsymJaPt0gWt5YCwDQ&ved=0CAQQqi4oAg

http://www.kapodistrias.info/

ΤΕΛΟΣ

Ευχαριστούμε πολύ!!!

Βασιλική ~Βαρβάρα ~Βάσω ~Γεωργία ~ Ιωάννα