''Το παλάτι των δακρύων ''''Το παλάτι των δακρύων ''

Της Ευαγγελίας Σπαντζώνια, Γ3

Παλάτι χτίζεται ψηλό στην κορυφή του λόφουΠαλάτι χτίζεται ψηλό στην κορυφή του λόφου παλάτι εγκρεμίζεται σαν πέφτουνε τ’αστέρια.παλάτι εγκρεμίζεται σαν πέφτουνε τ’αστέρια.

Γιατί παλάτι μου καλό δε μένεις ,δε στεριώνεις Γιατί παλάτι μου καλό δε μένεις ,δε στεριώνεις ρώτησ’ ο αρχιμάστορας συνάμα κι οι εργάτεςρώτησ’ ο αρχιμάστορας συνάμα κι οι εργάτες ρώτησε και ο βασιλιάς που γύρω επιβλέπει.ρώτησε και ο βασιλιάς που γύρω επιβλέπει.

Κι έτσι τους ελυπήθηκε και από μπρος τους ήρθεΚι έτσι τους ελυπήθηκε και από μπρος τους ήρθε μάγος καλός, μάγος χρυσός, μάγος εγηρασμένοςμάγος καλός, μάγος χρυσός, μάγος εγηρασμένος αλλά τους έδωσε χρησμό κανένα μην τον δώσει.αλλά τους έδωσε χρησμό κανένα μην τον δώσει.

Πρέπει μαζί με το ψηλό, το λυγερό παλάτιΠρέπει μαζί με το ψηλό, το λυγερό παλάτικόρη καλή να χτίσετε , κόρη αγαπημένηκόρη καλή να χτίσετε , κόρη αγαπημένητου βασιλιά κόρη χρυσή και ομορφοντυμένη.του βασιλιά κόρη χρυσή και ομορφοντυμένη.

Τ’ άκουσ’ αυτά ο βασιλιάς και πάει στο παρεκκλήσι Τ’ άκουσ’ αυτά ο βασιλιάς και πάει στο παρεκκλήσι παρακαλώντας το Θεό να δώσει μία λύσηπαρακαλώντας το Θεό να δώσει μία λύση

Μα ο Θεός δεν άκουγε δεν έδωσε ούτε λύσηΜα ο Θεός δεν άκουγε δεν έδωσε ούτε λύσηεμπιστευόμενος πιστά του μάγου μέγα κρίση. εμπιστευόμενος πιστά του μάγου μέγα κρίση. Κι ο βασιλιάς τρελάθηκε έχασε τη μιλιά τουΚι ο βασιλιάς τρελάθηκε έχασε τη μιλιά τουπου ‘πρεπε ν’ αποχωρηστεί την κόρη τη γλυκιά του.που ‘πρεπε ν’ αποχωρηστεί την κόρη τη γλυκιά του.

Κι έβαζε πια τα κλάματα από νωρίς τη μέραΚι έβαζε πια τα κλάματα από νωρίς τη μέραπου ‘τυχε αυτό το ριζικό στη μια του θυγατέρα.που ‘τυχε αυτό το ριζικό στη μια του θυγατέρα.

Και πάει ξανά μάγος χρυσός, μάγος εγηρασμένοςΚαι πάει ξανά μάγος χρυσός, μάγος εγηρασμένοςκαι λέει στην κόρ’του βασιλιά να τρέξει στο λοφάκικαι λέει στην κόρ’του βασιλιά να τρέξει στο λοφάκιεκεί όπου χτιζότανε το πιο ψηλό παλάτι.εκεί όπου χτιζότανε το πιο ψηλό παλάτι.«Κόρη μικρή και όμορφη ,κόρη καλοθρεμμένη «Κόρη μικρή και όμορφη ,κόρη καλοθρεμμένη τρέχα να πας που σε φωνάζ’ ο βασιλιάς ο μέγας .τρέχα να πας που σε φωνάζ’ ο βασιλιάς ο μέγας .Χάρη μικρή, χάρη μεγάλ’ πρέπει να του την κάνειςΧάρη μικρή, χάρη μεγάλ’ πρέπει να του την κάνειςκόρη καλή το βασιλιά θλιμμένο μην τον κάνεις.»κόρη καλή το βασιλιά θλιμμένο μην τον κάνεις.»

Και πάει η κόρη η μικρή στην κορυφή του λόφου Και πάει η κόρη η μικρή στην κορυφή του λόφου το θέλημα του βασιλιά να ικανοποιήσει.το θέλημα του βασιλιά να ικανοποιήσει.

Εκείνος την ξεγέλασε δεν είπε την αλήθειαΕκείνος την ξεγέλασε δεν είπε την αλήθειαγια να μη φύγει η κόρη του και δεν ξαναγυρίσει.για να μη φύγει η κόρη του και δεν ξαναγυρίσει.

Της είπε πως στα τούβλα εκεί υπήρχε ένα σεντούκιΤης είπε πως στα τούβλα εκεί υπήρχε ένα σεντούκιγεμάτο με κοσμήματα και με πολύ χρυσάφι.γεμάτο με κοσμήματα και με πολύ χρυσάφι.

Έτσι την εξεγέλασε να πάει να το πάρειΈτσι την εξεγέλασε να πάει να το πάρεικαι εκείνη απονήρευτη μπήκε μέσα στα τούβλα.και εκείνη απονήρευτη μπήκε μέσα στα τούβλα.Έτσι οι εργάτες έπιασαν στα χέρια από ένα φτυάριΈτσι οι εργάτες έπιασαν στα χέρια από ένα φτυάρικαι έκαναν να τη θάψουνε με δόξα και καμάρι.και έκαναν να τη θάψουνε με δόξα και καμάρι.

Τότε ακούγεται η βροντή και ο βασιλιάς διατάζειΤότε ακούγεται η βροντή και ο βασιλιάς διατάζεικανείς τη δόλια κόρη του να μην την επειράξει.κανείς τη δόλια κόρη του να μην την επειράξει.

Της αποκάλυψε λοιπόν με πίκρα την αλήθειαΤης αποκάλυψε λοιπόν με πίκρα την αλήθειακαι αναστέναξε βαθιά γιατί την αγαπούσε. και αναστέναξε βαθιά γιατί την αγαπούσε.

Δεν ήθελε η κόρη του να φύγει δίχως λόγοΔεν ήθελε η κόρη του να φύγει δίχως λόγο κι έτσι της είπε τρυφερά πως δεν θα την ξεχνούσε κι έτσι της είπε τρυφερά πως δεν θα την ξεχνούσε

Μικρή και απονήρευτη ρωτά η θυγατέρα:Μικρή και απονήρευτη ρωτά η θυγατέρα:

«Τι έχεις στύλε του σπιτιού, μονάκριβε πατέρα,«Τι έχεις στύλε του σπιτιού, μονάκριβε πατέρα, τα δάκρυά σου φτάνουνε στην άκρη στο ποτάμιτα δάκρυά σου φτάνουνε στην άκρη στο ποτάμι και το γεμίζουνε καημό και πίκρα και μαράζι.και το γεμίζουνε καημό και πίκρα και μαράζι.

Έχεις υγειά, έχεις εμέ, την πιο καλή σου κόρη,Έχεις υγειά, έχεις εμέ, την πιο καλή σου κόρη,έχεις σκυλιά, έχεις γατιά ,λεφτά κι ένα παλάτιέχεις σκυλιά, έχεις γατιά ,λεφτά κι ένα παλάτιθα έπρεπε πια να χαίρεσαι μ’ αυτά τα αγαθά σουθα έπρεπε πια να χαίρεσαι μ’ αυτά τα αγαθά σουνα μη λυπάσαι μοναχά χωρίς να υπάρχουν λόγοι.»να μη λυπάσαι μοναχά χωρίς να υπάρχουν λόγοι.»

Αχ κόρη μου απονήρευτη, καλή κι αγαπημένη Αχ κόρη μου απονήρευτη, καλή κι αγαπημένη δεν ήξερες, δε ρώταγες τι ριζικό σου μέλλει.δεν ήξερες, δε ρώταγες τι ριζικό σου μέλλει.

«Πατέρα μου μονάκριβε, πατέρα ξακουσμένε«Πατέρα μου μονάκριβε, πατέρα ξακουσμένεπες μου ποιο ειν’ το ριζικό για με την ταπεινή σουπες μου ποιο ειν’ το ριζικό για με την ταπεινή σουΕίναι καλό, είναι κακό,ποιος άραγε να ξέρει;Είναι καλό, είναι κακό,ποιος άραγε να ξέρει;Ας γίνει ό,τι διέταξε και ότι ο Μέγας θέλει.»Ας γίνει ό,τι διέταξε και ότι ο Μέγας θέλει.»

Κόρη μου, άστρο του σπιτιού και άστρο στην καρδιά Κόρη μου, άστρο του σπιτιού και άστρο στην καρδιά μουμου

άστρο θα γίνεις τ’ουρανού θα φύγεις μακριά μου.άστρο θα γίνεις τ’ουρανού θα φύγεις μακριά μου.

Μαζί με τούβλο κι άχυρο παλάτι θα στεριώσειςΜαζί με τούβλο κι άχυρο παλάτι θα στεριώσειςκαι από ψηλά στα σύννεφα θα το εκαμαρώσεις.και από ψηλά στα σύννεφα θα το εκαμαρώσεις.

Τρέχουν τα δάκρυα σα νερό από τα δυο μου μάτια Τρέχουν τα δάκρυα σα νερό από τα δυο μου μάτια που θα χαθείς κορούλα μου εσύ κι αυτά τα μάτια.που θα χαθείς κορούλα μου εσύ κι αυτά τα μάτια.

Ο στεναγμός μου είναι βαρύς στα γόνατα όταν πέφτωΟ στεναγμός μου είναι βαρύς στα γόνατα όταν πέφτωπόσο πονάει το δάκρυ μου, μόνο εγώ κατέχω.πόσο πονάει το δάκρυ μου, μόνο εγώ κατέχω.

εια σου χαρά σου κόρη μουεια σου χαρά σου κόρη μουστον Άδη καλεσμένηστον Άδη καλεσμένηθα σε θυμάμαι πάντοτεθα σε θυμάμαι πάντοτεκαρδιά μου πονεμένη. καρδιά μου πονεμένη.

Καλό ταξίδι εύχομαι Καλό ταξίδι εύχομαι μέσα από την ψυχή μου, μέσα από την ψυχή μου, μες στα θεμέλια και σεμες στα θεμέλια και σε θα ‘ναι η θύμησή μου.θα ‘ναι η θύμησή μου.

Αντίο πατέρα μου καλέ, αντίο καλέ κόσμε,Αντίο πατέρα μου καλέ, αντίο καλέ κόσμε,αντίο εργάτες και πουλιά , αντίο αδερφέ μου. αντίο εργάτες και πουλιά , αντίο αδερφέ μου. Να είσαι πάντοτε γερός και πάντα ευτυχισμένοςΝα είσαι πάντοτε γερός και πάντα ευτυχισμένοςμε ή χωρίς φροντίδα μου πάντα καλοντυμένος.με ή χωρίς φροντίδα μου πάντα καλοντυμένος.

Να γίνεις άντρας ξακουστός, άντρας τρανός και μέγαςΝα γίνεις άντρας ξακουστός, άντρας τρανός και μέγαςκαι θα σου φέρνω εγώ πολλά προβλήματα εις πέρας.και θα σου φέρνω εγώ πολλά προβλήματα εις πέρας.Προστάτης σου θα είμαι εγώ παντού μονάκριβέ μου,Προστάτης σου θα είμαι εγώ παντού μονάκριβέ μου,μην με ξεχάσεις ούτε στιγμή μικρέ μου αδερφέ μου.μην με ξεχάσεις ούτε στιγμή μικρέ μου αδερφέ μου.

Είπε και στα θεμέλια έπεσε η θαρραλέα κόρηΕίπε και στα θεμέλια έπεσε η θαρραλέα κόρητα δάκρυα ξανάβαλε πονώντας ο πατέρας…τα δάκρυα ξανάβαλε πονώντας ο πατέρας…