Την παραμονή του Λαζάρου, κορίτσια, που

ονομάζονται Λαζαρίνες , μαζεύουν λουλούδια με τα οποία στολίζουν ένα καλαθάκι.

Το Σάββατο του Λαζάρου συνηθίζουν να ζυμώνουν μικρά γλυκά ψωμάκια στο σχήμα ανθρώπου με τα χέρια σταυρωμένα στη κοιλιά: τα Λαζαράκια. Παριστάνουν τον Άγιο Λάζαρο που τον Ανέστησε ο Χριστός.

Την ημέρα της εορτής, φορώντας τοπικές ενδυμασίες και κρατώντας το καλαθάκι τους , πηγαίνουν σε όλα τα σπίτια του χωριού , τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου.

Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Το Σάββατο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Λαζάρου. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού πολύ καλός, όταν κάποτε αρρώστησε οι αδελφές του Μαρία και Μάρθα έτρεξαν να ειδοποιήσουν το Χριστό να έρθει γρήγορα. Ο Χριστός όμως ήταν μακριά και δεν πρόλαβε. Όταν έφτασε ήταν ήδη νεκρός τέσσερις μέρες. Ο Χριστός όμως προσευχόμενος στον πατέρα του το Θεό, φώναξε "Λάζαρε βγες έξω" και ο Λάζαρος αναστήθηκε από τους νεκρούς με ένα ακόμη θαύμα του Χριστού.

Πού ’σαι Λάζαρε, που είναι η

φωνή σου

που σε γύρευε η μάνα κι η

αδερφή σου.

- Ήμουνα στη γη, στη γη

βαθιά χωμένος

κι από τους εχθρούς,

εχθρούς βαλαντωμένος.

Bάγια, βάγια των Bαγιών

τρώνε ψάρια, τον κολιόν

και την άλλη Kυριακή

ψήνουν το παχύ τ’ αρνί.

Σε ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όλοι οι Ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια, από φοίνικες δηλαδή ή από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά.

Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα φορέματά τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Μετά τη Λειτουργία τα βάγια μοιράζονται στους πιστούς.

Παρά το γεγονός ότι είναι Σαρακοστή εκείνη την ημέρα, το ψάρι καταλύεται λόγω της σπουδαιότητας της γιορτής.