43
1. Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο Μπακάλης Κώστας: history-logotexnia.blogspot.com

1. Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο

Embed Size (px)

Citation preview

1. Η καθημερινή ζωή στο ΒυζάντιοΜπακάλης Κώστας: history-logotexnia.blogspot.com

Όροι-κλειδιά

της

ενότητας

Οικογενειακή ζωή,

σχολείο,

ενδυμασία και μόδα,

διατροφή,

ψυχαγωγία,

μοναστισμός

Η οικογενειακή ζωή

γάμος

• από την ηλικία των 12 ετών

Κορίτσια:

• από την ηλικία των 14 ετών

Αγόρια:

• Αρραβώνας υπογραφή συμβολαίου προίκανύφης δώρα γαμπρού γαμήλιο γλέντι

Διαδικασία:

•Το Κράτος επέτρεπε (συναινετικό) διαζύγιο

• ενώ η Εκκλησία είχε αντίθετη θέση.

Διαζύγιο:

Στη βυζαντινή κοινωνία ο γάμος επιτρεπόταν:

Ο γάμος στους χριστιανούς γίνεται ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα που έχουνφτάσει στην κατάλληλη ηλικία. Αυτή είναι για έναν άντρα τα δεκαπέντε και για μιαγυναίκα τα δεκατρία χρόνια. Αν το επιθυμούν και οι δύο και οι γονείς τους συμφωνούν,ο γάμος γίνεται είτε με έγγραφο είτε με το λόγο. Εκλογή νόμων, έτος 726Διαβάστε την πηγή. α) Τι είδους πηγή είναι; Πότε γράφτηκε; β) Με βάση τιςπληροφορίες που παίρνετε από την πηγή ποια από τα παρακάτω ζευγάρια μπορούννα παντρευτούν και ποια όχι; Δικαιολογήστε τις απαντήσεις σας. Πηγή:www.museduc.gr

γυναίκα

Δικαιώματα: δεν ήταν τα ίδια για τα δύο φύλα

ΓΥΝΑΙΚΕΣ:

Μετά τον 11ο αι.

περιορισμένα δικαιώματα

περιορισμένη συμμετοχή στα κοινά

όμως, κυριαρχούσαν συνήθως στην οικογενειακήζωή

όφειλαν να σκεπάζουν το πρόσωπό τους ότανέβγαιναν έξω)

δεν μετείχαν σε δημόσιες τελετές

οι πλούσιες έπρεπε να συνοδεύονται από έναδούλο (έξω)

Παρά τους περιορισμούς, μπορούσαν να λάβουνμέρος στα κοινά

Και είχαν πρόσβαση στην Παιδεία.

Όταν η σύζυγος αγανακτείΦροντίζω το σπίτι και κάνω όλες τις

δουλειές [...] Φροντίζω τα παιδιά καλύτερααπό την καλύτερη παραμάνα. Υφαίνωμόνη μου τη ρόμπα που φορώ [...] Φτιάχνωτα πουκάμισα και τα παντελόνια [...] Πότεμου αγόρασες μια φούστα; Ποτέ δεν είδααπό τα χέρια σου πασχαλιάτικο δώρο.Άντεξα έντεκα χρόνια στερήσεων καιμιζέριας κοντά σου και δεν πήρα από σέναούτε ένα ζευγάρι κάλτσες. Ποτέ δεν είχαμια μεταξωτή ρόμπα, ποτέ ένα δακτυλίδι,ποτέ ένα βραχιόλι.

Το απόσπασμα περιγράφει μιακατάσταση που συμβαίνει σε όλες τιςεποχές, είναι δείγμα της παιγνιώδουςδιάθεσης των βυζαντινών και, ασφαλώς,δεν είναι αντιπροσωπευτικό τωνσυζυγικών σχέσεων στη βυζαντινήκοινωνία.Από τα Πτωχοπροδρομικά, στο: ΖεράρΒαλτερ, Η καθημερινή ζωή στοΒυζάντιο, εκδ. Παπαδήμας, Αθήνα1999, 192.

Οι γυναίκες στο Βυζάντιοδιακρίνονταν στο εμπόριο τωνυφασμάτων.

Περικάρπια από χρυσό και σμάλτο (8ου ή 9ου αι.).Θεσσαλονίκη, Αρχαιολογικό Μουσείο. Οι Βυζαντινέςήτανφιλάρεσκεςκαιπαραφορτώνοντανμεκοσμήματα.

Η εμφάνιση των βυζαντινών γυναικών

Οι βυζαντινές περιποιούνταν τον εαυτό τους και πρόσεχαν ιδιαίτερα την εμφάνισήτους. Φορούσαν μακριά πολύχρωμα μεταξωτά φορέματα, ζωσμένα με χάρη στη μέση, με ζώνη απλή ή χρυσοκέντητη. Οι νεότερες άφηναν τα μαλλιά τους μακριά «ναπέφτουν στους ώμους και να σκιρτούν στον άνεμο». Οι μεγαλύτερες τα έπλεκαν καιτα συγκρατούσαν με ελεφάντινα χτένια και χρυσές ή ασημένιες στέκες. Οι πιο πολλέςστολίζονταν με χρυσά και αργυρά κοσμήματα κι έβαφαν τα φρύδια και τα μαλλιάτους με φυσικά χρώματα, που έφτιαχναν μόνες τους. Και όλες σχεδόνχρησιμοποιούσαν αρώματα που παρασκεύαζαν από βότανα και άνθη.Κουκουλέ Φ., Βυζαντινών βίος και πολιτισμός

Γυναίκες ασχολούνται με τηνκατασκευή υφασμάτων και κεντημάτων.

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ. Μικρογραφία με το βυζαντινό

αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνό(1143--1180) και τη σύζυγό του

Μαρία της Αντιοχείας. 12οςαιώνας, Βατικανό, Αποστολική

Βιβλιοθήκη του Βατικανού.

Ένα από ταδιακριτικά στοιχεία

των κοινωνικώντάξεων ήταν η

ενδυμασία. Στηνεικόνα, η

αυτοκράτειραΕιρήνη, πρώτη

σύζυγος τουΙωάννη Β΄

Κομνηνού (1118-1143), με

αυτοκρατορικήενδυμασία.

http://www.ime.gr/chronos

Το σχολείο

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑΗ γέννηση: Ευχάριστο γεγονός.

Το όνομα: I. το δικό τους και το όνομα του πατέρα σεπτώση γενική

II. το επώνυμο καθιερώθηκε αργότεραIII. αρχικά στις αριστοκρατικές οικογένειες

Φροντίδα παιδιών: οικογένεια και κυρίως η μητέρα ηθική καιχριστιανική διαπαιδαγώγηση

Τα παιδιά: ευνοούνταν από τη βυζαντινή νομοθεσία

Παίζοντας πάνω σ' ένα παγόβουνοΤην ίδια χρονιά (763) από το μήνα Οκτώβριο

εκδηλώθηκε σφοδρό και ανυπόφορο ψύχος .[...] μεαποτέλεσμα να παγώσει η θάλασσα [...]. Το μήναΦεβρουάριο του επόμενου χρόνου ο πάγος σύμφωνα μετο θέλημα του Θεού έσπασε και χωρίστηκε σεπολυάριθμα τμήματα που έμοιαζαν με βουνά καιπαρασύρθηκαν από τη βία του ανέμου στη Δαφνουσιακαι το Ιερόν και περνώντας από τα Στενά [τουΒοσπόρου] έφτασαν στην Πόλη [...]. Εγώ ο ίδιος έγινααυτόπτης και ανέβηκα σ' ένα από τα παγόβουνα μαζί με30 συνομηλίκους μου (παιδιά), για να παίξουμε πάνω σ'αυτό [...]. Ένα άλλο τεράστιο παγόβουνο προσέκρουσεστο τείχος και το συγκλόνισε. Μαζί με το τείχοςταρακουνήθηκαν και τα οικήματα που ήταν μέσα απόαυτό [...]. Και όλοι οι άντρες και τα γυναικόπαιδα τηςΠόλης παρακολουθούσαν από κοντά αδιάλειπτα τοθέαμα και επέστρεφαν με θρήνους και δάκρυα στασπίτια τους και δεν ήξεραν τι να πουν γι' αυτά.Θεοφάνης, Χρονογραφία, εκδ. C. de Boor, 434-435.■ Πώς μπορείς να εξηγήσεις τη συμπεριφορά τωνπαιδιών και των μεγάλων απέναντι στο συγκεκριμένοφυσικό γεγονός;

παιχνίδι: αλογάκιαπόκόκαλο(4ος--7οςαιώνας, Αθήνα, ΜουσείοΜπενάκη).

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Γραμματιστής

Στον 1Ο κύκλο

σπουδών φοιτούσανπαιδιά: επτά περίπου

ετών.

Γραμματικός

Στο 2Ο κύκλο από τηνηλικία των δώδεκα.

ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Μετά τις βασικές

σπουδές όσοι είχανέφεση και οικονομικές

δυνατότητες

σπουδές στο

πανεπιστήμιο.

Για να μάθεις πρέπει να ρωτάςΔιάβαζε πολλά και θα μάθεις πολλά. Και αν δεν καταλαβαίνεις, μη χάνεις το θάρρος

σου. Διαβάζοντας με προσοχή το βιβλίο σου, με τη βοήθεια του Θεού θα αποκτήσεις τιςγνώσεις που περιέχει και θα τις κατανοήσεις. Μη διστάζεις να ρωτάς αυτούς πουξέρουν για όσα δε γνωρίζεις και να μη μεγαλοπιάνεσαι. Οι άνθρωποι γι' αυτόν ακριβώςτο λόγο, δηλ. με το να μη θέλουν να ρωτούν, μένουν με ελλιπείς γνώσεις. (Ελεύθερηπροσαρμογή)Κεκαυμένου, Στρατηγικόν, 60 (εκδ. Wassilieysky- Jernstedt).

Μικρογραφία που μάλλον εικονίζει μάθημα στοΠανδιδακτήριο της Κωνσταντινούπολης. 12ος αιώνας, Μαδρίτη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας.

Ξύλινη πινακίδα μαθητή. 6ος αιώνας,Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

• ανάγνωση, γραφή, γραμματική, ρητορική, φιλοσοφία, αριθμητική, γεωμετρία, αστρονομία, μουσική.

• Επίσηςδιδάσκονταν: Όμηρο, κλασικούςκαι μεταγενέστερους

συγγραφείς

ΣΧΟΛΕΙΑ

• Παράλληλα προςτα λεγόμενα

κοσμικά σχολεία

• λειτουργούσαν και

εκκλησιαστικά.

ΠΟΡΟΙ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

• Οι πόροι για τηλειτουργία των

σχολείων

προέρχονταν απότα δίδακτρα πουκατέβαλλαν οι

μαθητές,

• ενώ

λειτουργούσαν και

δωρεάν σχολεία

για τα ορφανά.

Μητέρα μαθαίνει ανάγνωση και γραφή στην κόρη της.

Η ασθένεια, η ιατρική και κοινωνική

περίθαλψη, ο θάνατος

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ: αντιμετωπίζονται: ιατρικώς με μαγεία και δεισιδαιμονίεςΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΓΕΙΑΣ

Ιατρική περίθαλψη: Με δαπάνες του κράτουςΜε νοσοκομεία σε κάθε πόληΜε γιατρούς:- Σε ιατρεία- Σε σπίτια ασθενών

Κοινωνική περίθαλψη Σε κάθε πόλη υπήρχαν, επίσης, πτωχοκομεία καιορφανοτροφεία τα οποία ιδρύονταν καισυντηρούνταν από την Εκκλησία.

Ο κανονισμός λειτουργίας ενός νοσοκομείουΗ Αυτοκρατορική Μεγαλειότητά μου αποφάσισε την

ίδρυση και ενός νοσοκομείου για πενήντα ασθενείς. Ορίζωτα εξής: Να υπάρχουν πενήντα άνετα κρεβάτια για τουςεισαγόμενους [...]. Τα πενήντα κρεβάτια μοιράζονται σεπέντε πτέρυγες. Σε κάθε πτέρυγα να υπάρχει ένα επικουρικόκρεβάτι, που να προορίζεται για επείγουσες περιπτώσεις [...].Σε κάθε πτέρυγα να έχουν υπηρεσία δύο γιατροί, τρειςαρχινοσοκόμοι, δύο βοηθητικοί νοσοκόμοι και δύουπηρέτες. Από το προσωπικό του νοσοκομείου, τέσσεριςνοσοκόμοι και μια νοσοκόμα, δηλαδή ένα άτομο σε κάθεπτέρυγα, πρέπει να διανυκτερεύουν κοντά στουςαρρώστους [...]. Οι γιατροί πρέπει να επισκέπτονται τονοσοκομείο κάθε μέρα. Από την αρχή του Μαΐου ως τηγιορτή του Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) πρέπει να τοεπισκέπτονται και τα βράδια. Μετά την προσήκουσαπροσευχή πρέπει να εξετάζουν τους ασθενείς με προσοχή καιμε ευσυνειδησία, να κάνουν πλήρη και ακριβή διάγνωση τηςπάθησης του καθενός, να ορίζουν στον καθένα τακατάλληλα φάρμακα και να δίνουν σωστές οδηγίες.Από το Τυπικόν του αυτοκράτορα Ιωάννη Β' Κομνηνού για τονοσοκομείο της Μονής Παντοκράτορος στην ωνσταντινούπολη,έκδ.Α. Dimitrievskij,Τυπικά,Κίεβο, 1895,556-702,στο: H.G. Beck,ΗΒυζαντινήΧιλιετία,μετ.Δ.Κούρτοβικ,ΜΙΕΤ,Αθήνα1990,456-457.

ΣελίδααπόχειρόγραφομεταΙατρικάτουΔιοσκουρίδη. Τέλη8ου–αρχές9ουαιώνα, Παρίσι, ΕθνικήΒιβλιοθήκη

τηςΓαλλίας.

Η κατοικία

ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ: Τα σπίτια οικοδομούνταν γύρω από μιακεντρική αίθουσα που την χρησιμοποιούσαν για υποδοχή. Στο ισόγειο, τα σπίτια διέθεταν δωμάτιο με τζάκι, κουζίνα, πλυσταριό, λουτρό καιένα εικονοστάσιο ή παρεκκλήσι. Κολώνες πέτρινες ή ξύλινες στήριζαντον επόμενο όροφο, όπου βρίσκονταν τα υπόλοιπα δωμάτια.

ΦΤΩΧΟΙ: Ζούσαν σε άθλιες κατοικίες με ελάχιστες έωςανύπαρκτες ανέσεις.

Χωριό: ΜΕΓΑΛΟΚΤΗΜΑΤΙΕΣ: ζούσαν στην επαρχία κιέμεναν μακριά από τα χωριά σε πολυτελείς επαύλεις με εσωτερικούςκήπους και στοές.

ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ:Ιζούσαν σε διώροφα σπίτια. Το ισόγειοχρησίμευε για κοτέτσι, στάβλος και αποθήκες, ενώ στον πάνω όροφοβρίσκονταν τα δωμάτια της οικογένειας.

ΦΤΩΧΟΙ: Σε παρόμοιες τραγικές συνθήκες ζούσαν και οιχωρικοί. Τα σπίτια τους ήταν μικρά και αποτελούνταν από έναμοναδικό στεγασμένο χώρο, που μερικές φορές ήταν διαιρεμένος σεδύο δωμάτια.

Αναπαράσταση σπιτιών σ’ ένα χωριότου 6ου αιώνα. Τα σπίτια χτίζονταν

ανάλογα με το φυσικό περιβάλλον σε κάθεπεριοχή. Συνήθως ήταν μικρά. Στο ισόγειο

υπήρχε ο στάβλος για τα ζώα και οιαποθήκες. Στο πρώτο πάτωμα βρίσκονταν

τα δωμάτια. Τύνιδα (Τυνησία), ΕθνικόΜουσείο.

Ένα αριστοκρατικό σπίτι στην επαρχίαΈνα μεγάλο σπίτι με μια μεγάλη αίθουσα υποδοχής σταυροειδώς σκεπασμένη από

ένα τρούλο που στηρίζεται σε τέσσερις κολόνες και περιτριγυρισμένη από τέσσεραδωμάτια, και γύρω μια ακάλυπτη ταράτσα με αρμάρινο πάτωμα χωρίς πόρτες.Ένα από τα ακίνητα που χορήγησε ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Ζ' στον αδελφό τουΑνδρόνικο Δούκα (1073), στο: Andre Guillou, Ο Βυζαντινός Πολιτισμός,Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1996, 374.

Μικρογραφία πουδείχνει ένα δυνατό, καθισμένο σε θρόνομπροστά στο σπίτι του. 11ος αιώνας, Bατικανό, ΑποστολικήΒιβλιοθήκη του Βατικανού.

Η ενδυμασία και η μόδα

ΑΣΤΟΙ

• μακρύ χιτώνα με πολλές πτυχώσεις,

• μπότες δερμάτινες το χειμώνα και ανατολίτικα παπούτσια το καλοκαίρι.

ΧΩΡΙΚΟΙ

• Τα στιχάρια (χιτώνες) είναι χωρίς μανίκια, αλλά πάντα ζωσμένα στη μέση.

•Οι βράκες είναι μακριές ως τον αστράγαλο

• κυκλοφορούν ξυπόλυτοι ή με παπούτσια ανοιχτά στη φτέρνα.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

• μακροί χιτώνες+ ιμάτιο (μανδύας) που κάλυπτε και το κεφάλι.

•Φροντίζουν τα μαλλιά τους με επιμέλεια και μακιγιάρονται.

•Οι πλούσιες φορούν πολυτελή ενδύματα, μεταξωτά και λινά.

Οι Βυζαντινοί παρακολουθούν με ενδιαφέρον τη μόδα και αγαπούν τα κοσμήματα.

Μικρογραφία που δείχνειπλανόδιο έμπορο.

Ψηφιδωτό με σοβατζήδες την ώραπου δουλεύουν. 1143, Παλέρμο

(Ιταλία), Παλατιανό παρεκκλήσι.

Η διατροφή

Πλούσιοι

φτωχοί

Οι Βυζαντινοί, με εξαίρεση τις περιόδους νηστείας, έχουν ιδιαίτερη αδυναμία στοφαγητό.

ορεκτικά,

κρέατα,

ψάρια,

γλυκά

κρασί.

λιτή διατροφή (εξαιτίας: εχθρικώνεπιδρομών, αυθαιρεσιών δυνατών & αξιωματούχων, επιδημιών και θεομηνιών).

Στο πλούσιο κοσμικό γεύμα της μικρογραφίας χειρογράφου του1362, η χλωρίδα,δαύκοι ή ραπανάκια, κατέχει πλέον σημαντική θέση μαζί με το κρασί, τον άρτο, ταπουλερικά και το γουρουνόπουλο (Εθνική Bιβλιοθήκη Παρισιού). 7ημέρεςΚαθημερινή

Xάλκινα μαγειρικά σκεύη μεσοβυζαντινώνχρόνων. Aπ ό αριστερά, τηγανόσχημο αγγείο,κανάτι και πινάκιο. Kόρινθος, AρχαιολογικόMουσείο. 7ημέρες Καθημερινή.

Aποθήκευση κρασιού σε αμφορείς. Mικράγραφα χειρογράφου του14ου αι. στη Mονή Bατοπεδίου, Άγιον Όρος. H χρήση βαρελιού γι’ αυτόν τον σκοπό ξεκίνησε μόλις κατά την υστεροβυζαντινή εποχή. Περιοδικό 7ημέρες Καθημερινή, KYPIAKH 12 MAΪOY 2002.

Η ψυχαγωγία

ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΕΣ

ΓΙΟΡΤΕΣ: θρησκευτικές, κοινωνικές και λαϊκές

ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ(για τους αστούς)

αρματοδρομίες

θρησκευτικές πομπές,

δημόσιες τελετές,

θεατρικές παραστάσεις και διάφορα άλλαλαϊκά προγράμματα.

ΑΠΟΚΡΙΕΣ μεταμφιέζονταν και έκαναν παρέλαση στουςδρόμους

Με αφορμή τη ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ

άναβαν φωτιές στους δρόμους κι οι νέοιπηδούσαν πάνω από αυτές.

ΤΑΒΕΡΝΕΣ πρόσφεραν φαγητό και άφθονο κρασί.

ΕΠΑΡΧΙΑ ΕΤΗΣΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Εκεί συγκεντρώνονταν μάγοι, αστρολόγοι, θεραπευτές, θαυματοποιοί που τραβούσαν τηνπροσοχή του κόσμου, παρά τις απαγορεύσειςτης Εκκλησίας.

Ψυχαγωγικές εκδηλώσεις στον ΙππόδρομοΤα διαλείμματα ανάμεσα στις 8 αρματοδρομίες κάλυπταν με εμφανίσεις των μίμων,

ακροβατών, ηθοποιών, χορευτών, που εκτελούσαν διαδοχικά το πρόγραμμα τους. Σεπερίπτωση εθνικών εορτών, αντί για αρματοδρομίες, οργανώνονταν στον Ιππόδρομοθεατρικές παραστάσεις για ψυχαγωγία του κοινού, και αγώνες αθλητικών ομάδων [...],Ο ταχυδακτυλουργός Φιλάραιος αμειβόταν τόσο πλουσιοπάροχα για τις εμφανίσειςτου, ώστε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν πολύ πλούσιος άνθρωπος. Πολλάχορευτικά προγράμματα εκτελούνταν από παιδιά.. Πάντως, τα ακροβατικά νούμερα,παντομίμες, τραγούδια, αστεία και κωμικές σκηνές με διάφορα θέματα ήταν τα πιοαγαπητά στο λαό, παρά οι χοροί και το σοβαρό θέατρο.Tamara T. Rice, Ο δημόσιος και ιδιωτικός βίος των Βυζαντινών, εκδ. ΠαπαδήμαςΑθήνα 1997, 201-202.

Ο μοναχισμός

ΟΡΙΣΜΟΣ Αναχώρηση σε κάποια έρημο ή κάποιο ακατοίκητο μέροςμακριά από τους άλλους ανθρώπους και τα εγκόσμια.

ΟΝΟΜΑΣΙΑ Μοναχοί, αναχωρητές, ερημίτες ή ασκητές, αφού υπέβαλλαν τοσώμα τους σε δοκιμασίες, όπως νηστεία, συνεχή προσευχή, αϋπνία.

4ος αι.ΜΟΡΦΕΣ

Αίγυπτος μοναχικό κίνημα. Μορφές μοναχικού κινήματος:α) μοναχική (πρότυπο: Άγιος Αντώνιος)β) κοινοβιακή (ιδρυτής: Παχώμιος)

ΕΞΑΠΛΩΣΗ Στην Εγγύς Ανατολή και σε όλο το χριστιανικό κόσμο, προσαρμοζόμενος στις τοπικές συνθήκες.

ΙΔΡΥΣΗ Ο κοινοβιακός μοναχισμός οργανώθηκε καλύτερα με την ίδρυσημοναστηριών.

ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ο επικεφαλής του μοναστηριού υπεύθυνος για την τήρηση τωνκανόνων, τους οποίους οι μοναχοί πρέπει να τηρούν με μεγάληευλάβεια.

ΜΕΓΑΛΗΑΚΜΗ( 9ος αι.)

Μετά την αναστήλωση των εικόνων, οπότε αυξήθηκε σημαντικά οαριθμός των μοναστηριών.

ΜΕΓΑΛΑΜΟΝΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ

Όλυμπος Βιθυνίας, Καππαδοκία, Άγιο Όρος: 9ος αι. -μοναχική κοινότητα μοναστική πολιτείακαι χάρη στα προνόμια που παραχώρησαν ο Βασίλειος Α', οΝικηφόρος Φωκάς, ο Ιωάννης Τζιμισκής και άλλοι βυζαντινοίαυτοκράτορες.

Ο όσιος Συμεών οΣτυλίτης. Μικρογραφίααπό Ευαγγελιστάριοτης Μονής Διονυσίου, Άγιο Όρος. Υπήρχανμοναχοί που περνούσανχρόνια στην κορυφήμιας κολόνας(στυλίτες), άλλοιπροσεύχονταν με ταχέρια σηκωμένα ψηλάπαρακολουθώντας τονήλιο από την ανατολήμέχρι τη δύση και άλλοιέκλαιγαν συνεχώςκαθώς προσεύχονταν.