ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΤΜΗΜΑ Β΄1

ΕΤΟΣ 2014 - 2015

[1]

ΒΙΟΗΘΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ..........................................................................................2

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΟΘΙΚΗ?..........................................................................3

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΒΙΟΘΙΚΗΣ.............................................................3

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ.............................................................................4

ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ...............................................................................5

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΒΙΟΘΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ..........................6

ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΡΓΑΝΩΝ...........................................................................7

ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ...................................................................................9

ΈΚΤΡΩΣΗ ...........................................................................................10

ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΑΡΑ..................................................................................16

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ DNA ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ.....17

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ.......................18

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.....................................................................................20

[2]

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το θέμα το όποιο αποφασίσαμε φέτος να μελετήσουμε στην ερευνητική μας εργασία είναι τα βιοηθική εγκληματα.Βιοηθική είναι το είδος της επιστήμης η όποια ασχολείται με τα ηθικά προβλήματα που προέκυψαν από τις νέες ανακαλύψεις της Βιολογίας και τις εφαρμογές της.Πιο συγκεκριμένα θα αναφερθούμε με το τι έχει να κάνει η βιοηθική και ποια τροπή έχει πάρει στις μέρες μας .Επιπλέον θα μιλήσουμε για όλα εκείνη την ανάπτυξη των Βιολογικών επιστημών και η δυνατότητα παρέμβασης του ανθρώπου σε διάφορες βιολογικές διαδικασίες έκαναν απαραίτητη την ανάπτυξη ενός νέου γνωστικού αντικειμένου, αυτού της Βιοηθικής.

[3]

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΟΘΙΚΗ?

Με τον ορό βιοηθική αναφερόμαστε σε εκείνο τον κλάδο της επιστήμης που ερευνά τα ηθικά προβλήματα που προέκυψαν από τις νέες ανακαλύψεις της Βιολογίας και τις εφαρμογές της Γενετικής Μηχανικής και συνίσταται στην προσπάθεια αποφυγής μη αντιστρεπτών καταστάσεων που σχετίζονται με τον χειρισμό του γενετικού υλικού. Ο πρώτος που χρησμοποίησε τον όρο "bioethics", είναι ο PottervanRensselaer στο έργο του «Bioethics. Bridgetothefuture», Νέα Υόρκη, 1971. Ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα από τους αγγλόφωνους επιστήμονες και καθιερώθηκε στην διεθνή βιβλιογραφία αντικαθιστώντας σταδιακά τον όρο "ιατρική ηθική".

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΒΙΟΘΙΚΗΣ

Η ραγδαία ανάπτυξη των Βιολογικών επιστημών είχε ως αποτέλεσμα την

δυνατότητα παρέμβασης του ανθρώπου σε διάφορες βιολογικές διαδικασίες. Από τη

φύση της η Βιοηθική είναι το σημείο τομής διαφορετικών επιστημονικών πεδίων της

Βιολογίας που περιλαμβάνουν τη Γενετική, τη Βιοτεχνολογία, τη Βιοϊατρική, ενώ

εμπλέκονται και τελείως διαφορετικοί γνωστικοί τομείς όπως η Νομική και

η Θεολογία.

Το αντικείμενο της νέας επιστήμης που ονομάζετε βιοηθική ,ανέκυψε έπειτα από την

αλματώδη πρόοδο που συντελέστηκε στην Ιατρική πρώτα και έπειτα στη Βιολογία,

κυρίως από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Πράγματι η διεθνής

επιστημονική κοινότητα, έλαβε γνώση ότι υπήρχε έντονη η ανάγκη της καταδίκης των

εγκληματικών πειραμάτων που πραγματοποίησαν οι ναζί γιατροί και βιολόγοι

στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ποτέ μέχρι τότε ο άνθρωπος δεν είχε τη

δυνατότητα πειραματισμού, τουλάχιστον σε τόσο μεγάλη κλίμακα, πάνω σε

συνανθρώπους του και ποτέ ξανά δεν θα έπρεπε να επαναληφθεί η φρικώδης

περιπέτεια των ανθρώπινων πειραματόζωων.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Τον Σεπτέμβριο του 1947 η Διεθνής Οργάνωση Υγείας σε συνεργασία με

την UNESCO συνέταξε τον Διεθνή Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας.Σε αυτόν τον

κώδικα αναφερόταν οι δέκα κανόνες που θα πρέπει να τηρούνται σε κάθε

πειραματική διαδικασία που σχετίζεται με ανθρώπους. Ένας από τους κανόνες

προέβλεπε ότι οφείλεται να εξασφαλίζεται η συγκατάθεση του υποκειμένου, βασική

αρχή που αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο της Βιοηθικής. Οι δεκαετίες που ακολούθησαν

[4]

ήταν εξαιρετικά παραγωγικές για τη Βιολογία και οι γνώσεις που σωρεύτηκαν

άρχισαν να βρίσκουν πρακτικές εφαρμογές ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '60.

Στις αρχές της δεκαετίας του 70΄η τεχνογνωσία επέτρεψε για πρώτη φορά στον άνθρωπο να επέμβει σε ευρεία κλίμακα στο γενετικό υλικό. Πολλοί επιστήμονες στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν την παθολογία του καρκίνου θέλησαν να κλωνοποιήσουν σχετιζόμενα με τον καρκίνο γονίδια και να τα εισαγάγουν στο βακτήριο Escherichiacoli, το οποίο αποτελεί μέλος της φυσικής συμβιωτικής βακτηριοχλωρίδας του πεπτικού συστήματος του ανθρώπο.Η ενεργεία αυτή έθεσε την πιθανότητα διαφυγής τέτοιων τροποποιημένων βακτηριακών στελεχών και η μεταφορά τους στο ανθρώπινο έντερο έθεσε ένα πρόβλημα που όμοιο του, στην αμέσότητα και την έκταση των συνεπειών του, δεν είχε συναντήσει η επιστήμη.Ετσι μια ομάδα αποτελούμενη από 100 μοριακούς βιολόγους συναντήθηκε στην Καλιφόρνιατο 1975 αποφάσισε ότι θα πρέπει να μπουν κάποια όρια στην έρευνα της Γενετικής Μηχανικής.Για μας σήμερα μας είναι αποδεκτό ότι αυτή ήταν η πρώτη καθαρά καταγεγραμμένη περίπτωση που αποδίδεται στην Βιοηθική .Αντίστοιχες επιτροπές συστήθηκαν και στην Ευρώπη και έβαλαν τις βάσεις για μια γόνιμη σχέση έρευνας και αυτοσυγκράτησης των ίδιων των επιστημόνων.

ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Πλέον σκοπός της βιοηθικής είναι γνωμοδότηση πάνω στα ηθικά προβλήματα που

ανακύπτουν από τις εξελίξεις στους πλέον δυναμικού κλάδους της Βιολογίας και

της Ιατρικής.Στην αρχή τα ζητήματα της Βιοηθικής ερευγόντουσαν αποκλειστικά από

τους ερευνητές. Τα θεαματικά βήματα όμως που έλαβαν χώρα τις δεκαετίες του '80

και του '90 ενέπλεξαν εκτός από άλλους κλάδους και την ίδια την Πολιτεία. Ο λόγος

είναι απλός: οι εφαρμογές της Γενετικής, της Γενετικής Μηχανικής, της

Βιοτεχνολογίας και της Βιοϊατρικής στους τομείς της υγείας, του περιβάλλοντος και

της διατροφής είχαν ως αποτέλεσμα την βελτίωση του επιπέδου ζωής του

ανθρώπου αλλά δυστυχώς σε τέτοιας μεγάλης κλίμακας επεμβάσεις ελλοχεύει πάντα

ο κίνδυνος καταστροφικών, μόνιμων βλαβών. Επίσης ανακύπτουν ζητήματα που

σχετίζονται με την ποιότητα ζωής του ανθρώπου και των ζώων, την προστασία των

καταναλωτών και των αγροτών καθώς και μια σειρά από ηθικά προβλήματα.

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΒΙΟΘΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

Είναι όμως όντως τόσο επικίνδυνες οι εφαρμογές της Βιολογίας που να δικαιολογούν

μια τέτοια αντίδραση; Παρότι δεν έχουν καταγραφεί πολλά αρνητικά παραδείγματα, η

αλήθεια είναι πως πάντα υποβόσκει η πιθανότητα ενός λάθος χειρισμού με τραγικές

[5]

δυστυχώς συνέπειες.Μεταλλαγμένα βακτήρια μπορούν να παρουσιάσουν αυξημένες

ιδιότητες ανθεκτικότητας απέναντι σε αντιβιοτικά, στοιχείο που θα τα καθιστούσε

πρακτικά άτρωτα. Η μολυσματικότητα σε στελέχη ιών και βακτηρίων θα μπορούσε

δυνητικά να πολλαπλασιαστεί με ολέθριες συνέπειες (π.χ. πανδημία). Οι συνέπειες

της απελευθέρωσης των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων (γνωστών και ως

διαγονιδιακών) στο περιβάλλον παραμένουν εν πολλοίς άγνωστες και οι

περιβαλλοντολογικές οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Επίσης τα

γενετικά τροποποιημένα προϊόντα μπορεί να φέρουν πληροφορίες που τα καθιστούν

πιο εύκολα στην καλλιέργεια ή τους προσδίδουν κάποιο επιθυμητό χαρακτηριστικό,

δεν είναι γνωστά όμως ακόμη (και δεν θα μπορούσε να είναι) τα αποτελέσματα της

μακροχρόνιας χρήσης τους. Η γονιδιακή θεραπεία και η τεχνολογία του

ανασυνδυασμένου DNA μπορεί να έχουν αποδειχθεί υψηλότατης ακρίβειας και

αποδοτικότητας εργαλεία που υποκαθιστούν σε πολλές περιπτώσεις την κλασική

Ιατρική, δεν παύουν όμως να είναι τεχνικές που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη

κλίμακα και επί μακρόν και συνεπώς δεν είναι εξασφαλισμένη η έλλειψη

προβλημάτων (και έχουν αναφερθεί αρκετά).

[6]

ΒΙΟΘΗΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΡΓΑΝΩΝ

Το εμπόριο οργάνων είναι η αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων με τελικό σκοπό τη μεταμόσχευσή τους σε αρρώστους η για εμπόριο. Η πρακτική είναι παράνομη στις περισσότερες χώρες, ωστόσο η πώληση του ενός νεφρού στο Ιράν, με σκοπό το κέρδος, επιτρέπεται, ενώ στην Κίνα συνηθίζεται να λαμβάνονται όργανα από νεκρούς ή εκτελεσμένους φυλακισμένους. Τα νεφρά είναι το πιο συνηθισμένο αντικείμενο του εμπορίου οργάνων, καθώς ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει δυο από αυτούς και έτσι κάποιος που βρίσκεται σε ένδεια μπορεί να πωλήσει τον έναν. Τα χρήματα που λαμβάνουν οι δότες νεφρού αυτής της κατηγορίας κυμαίνονται από 800-10.000 δολάρια, ενώ ο λήπτης του οργάνου καταβάλει αρκετά περισσότερα χρήματα. Επίσης υπάρχουν κίνδυνοι για την υγεία τόσο του δότη όσο και του λήπτη, λόγω μετεγχειρητικών επιπλοκών ή ανοσολογικής ασυμβατότητας.

Η μεγαλύτερη διακίνηση οργάνων ανθεί ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως στην Ινδία, το Πακιστάν, τη Βραζιλία και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που θεωρούνται "εξαγωγείς" οργάνων, ενώ κυριότεροι λήπτες είναι χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία κ.α.Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "τουρισμός μεταμοσχεύσεων", όρος που περιγράφει τη μετακίνηση είτε του δότη, είτε του λήπτη είτε και των δυο στο εξωτερικό προκειμένου να λάβει χώρα η μεταμόσχευση. Στη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική έχει διαπιστωθεί ότι δραστηριοποιούνται κυκλώματαδιακίνησης ανθρώπων (trafficking) με σκοπό το παράνομο εμπόριο οργάνων.

[7]

[8]

ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ

Κλωνοποίηση είναι η διαδικασία δημιουργίας ενός ή περισσοτέρων ακριβών αντιγράφων από ένα πρότυπο. Στο χώρο της Βιολογίας αυτό το πρότυπο μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα μόριο(π.χ. DNA ή RNA) ή ένα γονίδιο,ένα κύτταρο (π.χ. , ή ακόμη και ένα πολυκύτταρο οργανισμό.Με τη μοριακή κλωνοποίηση επιδιώκεται η αντιγραφή μορίων ή γονιδίων με σκοπό την ευχερέστερη μελέτη τους ή εκμετάλλευσή τους. Με την κλωνοποίηση μικροοργανισμών επιδιώκεται η παραγωγή πολλαπλών αντιγράφων ενός μικροοργανισμού, στον οποίο έχει εισαχθεί ένα ευνοϊκό για τα προϊόντα του γονίδιο.Η κλωνοποίηση πολυκύτταρων οργανισμών στους οποίους έχουν εισαχθεί με τη μεθόδο του ανασυνδυασμένου DNA ανθρώπινα γονίδια (όπως η περίπτωση της Dolly), πέραν του επιστημονικού ενδιαφέροντος μπορεί να αποβεί μια πολύτιμη πηγή φαρμακευτικών πρωτεϊνών, όπως η ινσουλίνη. Η εφαρμογή της διαδικασίας αυτής στον άνθρωπο (αναπαραγωγική κλωνοποίηση) αντιμετωπίζει προβλήματα ηθικής, ωστόσο είναι επιτρεπτή για θεραπευτικούς σκοπούς.Αν και με τον όρο κλωνοποίηση αναφερόμαστε συνήθως στην τεχνητή διαδικασία παραγωγής αντιγράφων, η ίδια διαδικασία συναντάται και στη φύση πολύ συχνά στους μονογονικάαναπαραγόμενους μικροοργανισμούς (δημιουργία πανομοιότυπων μεταξύ τους μικροοργανισμών που έχουν προκύψει από τον ίδιο αρχικό) και αρκετά σπανιότερα στους πολυκύτταρους οργανισμούς που αναπαράγονται αμφιγονικά.

[9]

ΈΚΤΡΩΣΗ

Έκτρωση ή άμβλωση είναι η διακοπή εγκυμοσύνης που πραγματοποιείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως (< 24 εβδ.) και οδηγεί σε αφαίρεση του εμβρύου από τη μήτρα, με συνέπεια τον θάνατο του κυήματος. Το διεθνές όριο των 24 εβδομάδων καθορίστηκε με βάση την ελάχιστη ηλικία κυήσεως, που επιτρέπει σε ένα έμβρυο που θα γεννηθεί να είναι βιώσιμο (Σημειώνεται ότι η διάπλαση της καρδιάς ολοκληρώνεται την 23η εβδομάδα). Οι ηθικές και νομικές πτυχές της άμβλωσης αποτελούν αντικείμενο έντονης συζήτησης σε πολλά μέρη του κόσμου. Το κύριο ζήτημα είναι κατά πόσο το έμβρυο μπορεί να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος και ως εκ τούτου η έκτρωση ως ανθρωποκτονία. Ταυτόχρονα τίθεται και το ζήτημα της αυτοδιάθεσης της εγκύου, το δικαίωμά της να διαθέτει το σώμα της όπως αυτή νομίζει.

[10]

Νομική και κοινωνική παράμετρος

Ελλάδα

Στην Ελλάδα η έκτρωση επιτρέπεται υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής

ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα

βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί

Χωρίς χρονικό περιορισμό, αν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της, βεβαιωμένος από αντίστοιχο ιατρό (στην περίπτωση αυτή ο όρος "έκτρωση" χρησιμοποιείται σε διακοπή που συμβαίνει πριν την 24η εβδομάδα). Επίσης σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτει και η περίπτωση έκτρωσης εμβρύου με αποδεδειγμένα σοβαρές δυσλειτουργίες.

Κύπρος

Στην Κύπρο το θέμα των εκτρώσεων έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικού προβλήματος.

Σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας Σοβαρός κίνδυνος για διατάραξη της φυσικής και πνευματικής υγείας της

μητέρας Ιατρική διάγνωση ότι το παιδί που θα γεννηθεί θα πάσχει από σοβαρή

αναπηρία ή από ανίατη ασθένεια Το κυοφορούμενο παιδί να είναι προϊόν βιασμού ή αιμομιξίας

Η Εκκλησία της Κύπρου εγκρίνει την έκτρωση εάν υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας.

[11]

Ιταλία

Στην Ιταλία γίνεται διάκριση ανάμεσα στη διακοπή της κύησης εντός των πρώτων 90 ημερών και της διακοπής μετά το πέρας της 91ης ημέρας.

Κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης, σε περίπτωση που έχει γίνει διάγνωση κάποιας δυσπλασίας του εμβρύου ή η συνέχιση της εγκυμοσύνης, ο τοκετός και η μητρότητα αποτελούν απειλή για τη σωματική ή ψυχική υγεία της μητέρας και σε άμεση σχέση με την οικονομική, κοινωνική, οικογενειακή κατάσταση της αλλά και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επήλθε η σύλληψη, η γυναίκα μπορεί να απευθυνθεί σε μια δημόσια κλινική ή στο γιατρό της επιλογής της και να παραθέσει τους λόγους για τους οποίους επιθυμεί να διακόψει την κύηση. Προβλέπεται η παροχή βοήθειας στη γυναίκα ώστε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που την οδήγησαν στο να λάβει αυτή την απόφαση. Στην περίπτωση που ο γιατρός κρίνει ότι οι λόγοι επιβάλλουν την άμεση διακοπή της κύησης, χορηγεί ένα πιστοποιητικό με το οποίο η γυναίκα μπορεί να διακόψει την κύηση. Εφόσον δε συντρέχουν λόγοι για άμεση διακοπή της κύησης, ο γιατρός δίνει ένα αντίγραφο του πιστοποιητικού και προσκαλεί τη γυναίκα να επαναξιολογήσει την απόφαση της και να επιστρέψει μετά από 7 ημέρες. Με το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος, η γυναίκα έχει το δικαίωμα να διακόψει την κύηση

Μετά το πρώτο τρίμηνο, ορίζεται ότι η διακοπή της κύησης είναι νόμιμη και μπορεί να εφαρμοστεί: α) όταν η εγκυμοσύνη ή ο τοκετός θέτουν σε βαρύτατο κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας β) όταν υπάρχουν ανωμαλίες ή δυσμορφίες του εμβρύου που θέτουν σε βαρύτατο κίνδυνο τη σωματική ή ψυχική υγεία της γυναίκας.

Ο νόμος είναι πιο ελαστικός κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης και συμπεριλαμβάνει, μαζί με τα κλινικά κριτήρια, ορισμένα κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια ενώ ο στόχος του είναι να προασπίσει κατά κύριο λόγο τη μητέρα. Μετά το πρώτο τρίμηνο, ο νόμος δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην προάσπιση της ζωής του εμβρύου και η αξιολόγηση γίνεται αποκλειστικά με αυστηρά κλινικά κριτήρια. Ειδικές διατάξεις υπάρχουν για τα ανήλικα κορίτσια και τις γυναίκες με νοητική υστέρηση.

Η Καθολική Εκκλησία είναι αντίθετη στις εκτρώσεις ακόμη και αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας.

Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

[12]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το θέμα της έκτρωσης αποτελεί σημαντικότατο ζήτημα αντιπαράθεσης στην πολιτική και την κοινωνία. Όταν ο ΜπάρακΟμπάμα ανέλαβε Πρόεδρος κατήργησε το νομοθετικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο απαγορευόταν ρητά να ενισχύονται με διάφορα χρηματικά ποσά οι οργανώσεις για τη διευκόλυνση των αμβλώσεων στο εξωτερικό.

Η έκτρωση αποτελεί μια πάρα πολύ συχνή διαδικασία. Εφαρμόζεται για να διακόψουμε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη σε όσες γυναίκες το επιθυμούν ή σε όσες υπάρχει σημαντικό πρόβλημα Υγείας. Δεν πρέπει να θεωρείται ως μέθοδος αντισύλληψης. Όταν όμως έχουν εξαντληθεί οι υπόλοιπες εναλλακτικές προτάσεις είναι μια μέθοδος που μπορεί να δώσει στη γυναίκα μια λύση στο πρόβλημα της και μια δεύτερη ευκαιρία, να αποφύγει τις επιπτώσεις μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.

Οι μέθοδοι αντισύλληψης, που χρησιμοποιούνται από τα ζευγάρια που επιθυμούν να χαρούν τη σεξουαλική τους ζωή χωρίς το φόβο μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, δεν είναι πάντα αποτελεσματικές. Έτσι, υπάρχουν για κάθε μέθοδο πιθανότητες αποτυχίας από αμέλεια, κακή εφαρμογή, ή κακή ποιότητα των υλικών κλπ, με αποτέλεσμα να βιώσουν την εμπειρία μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Σε αυτή την περίπτωση τα ζευγάρια καταφεύγουν σε τεχνητή διακοπή κύησης, που έχει επικρατήσει με τον όρο έκτρωση.

Από στοιχεία, φαίνεται ότι ο αριθμός των εκτρώσεων μειώνεται στις μεγαλύτερες ηλικίες αλλά αυξάνεται στις Έφηβες. Οι περισσότερες από αυτές που πραγματοποιούν εκτρώσεις δεν είναι παντρεμένες και έτσι, συνήθως η απόφαση για διακοπή της εγκυμοσύνης μοιάζει με μονόδρομο. Σε όλο τον Κόσμο γίνονται κάθε χρόνο εκατομμύρια εκτρώσεις.

.

[13]

Αγία Γραφή

Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει συγκεκριμένα το θέμα της έκτρωσης. Ο Θεός θεωρεί ένα έμβρυο ότι είναι μια ανθρώπινη ύπαρξη όπως ένας ενήλικας. Για τους Χριστιανούς, η έκτρωση δεν είναι θέμα δικαιώματος της γυναίκας να διαλέξει. Είναι θέμα ζωής ή θανάτου μιας ανθρώπινης ύπαρξης που φτιάχτηκε κατά την εικόνα του Θεού.

Το 94% των εκτρώσεων που γίνονται στον κόσμο σήμερα είναι για λόγους διαφορετικούς από τον κίνδυνο της ζωής της μητέρας. Η μεγάλη πλειοψηφία των περιστατικών μπορεί να προσδιοριστεί ως «Μια γυναίκα και/ή ο σύντροφός της αποφάσισαν πως δεν θέλουν το παιδί που έχουν συλλάβει». Αυτό είναι άκρως κακό. Ακόμα και στις πιο δύσκολες 6% των περιπτώσεων, η έκτρωση δεν θα έπρεπε να είναι η πρώτη επιλογή. Η ζωή ενός ανθρώπινου εμβρύου στην κοιλιά αξίζει κάθε προσπάθεια για να επιτραπεί μια κανονική διαδικασία γέννησης. Δεν έχουμε κανένα

δικαίωμα να φονεύουμε τα βρέφη,

Διότι είμαστε όμοιοι με

τον Ηρώδη που φόνευσε 14.000 παιδιά μέχρι να φονεύσει

τον Χριστό.  Μακριά από τον φόνο. Διότι

ο φόνος του παιδιού σου θα σε

τυρρανάει έπειτα σε όλη σου τη ζωή, και θα είναι τα χέρια σου γεμάτα με αίμα

[14]

ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΑΡΑ

Ο πυρήνας της βιοηθικής προβληματικής σχετικά με τα βλαστοκύτταρα αφορά κυρίως την διαδικασία μέσω της οποίας τα προμηθεύεται η επιστημονική κοινότητα και λιγότερο στην (δυνητική) θεραπευτική εφαρμογή τους [4]. Τα βλαστοκύτταρα αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται σε καλλιέργειες, οι οποίες δημιουργούνται μέσω τριών βασικά μεθόδων:

1. Με την πρώτη μέθοδο τα βλαστοκύτταρα λαμβάνονται από την εσώτερη κυτταρική μάζα των εμβρύων 5-10 ημερών

2. Μία δεύτερη μέθοδος παραγωγής βλαστοκυττάρων είναι μέσω της λήψης (προ)γαμετικών κυττάρων από  απορριμμένα μέσω άμβλωσης έμβρυα.

3. Η τρίτη μέθοδος χρησιμοποιεί τεχνικές της κλωνοποίησης

Επειδή στις παραπάνω περιπτώσεις έχουμε την δημιουργία, την πειραματική χρήση και την καταστροφή εμβρύων, στις περισσότερες δυτικές χώρες υπήρξαν έντονες αντιδράσεις και ως εκ τούτου απαγορεύσεις ή μορατόρια στην έρευνα. Η ερευνητική κοινότητα εκτός από τον αντίλογό της στις απαγορεύσεις κατέβαλε προσπάθειες με νέες τεχνικές να δημιουργήσει τις απαραίτητες σειρές βλαστοκυττάρων χωρίς την χρήση και την συνεπαγόμενη καταστροφή εμβρύων.

1. Η επαναδιαφοροποίηση (transdifferantiation) σωματικών κυττάρων ενηλίκου.2. Μία άλλη μέθοδος προσπορισμού βλαστοκυττάρων είναι η συλλογή τους από

το ομφαλοπλακουντιακό αίμα κατά την εγκυμοσύνη.3. Η λήψη βλαστοκυττάρων από ενήλικες ενδείκνυται για θεραπείες τύπου

αναγεννητικής ιατρικής, όπου μετά από ειδική γονιδιακή επεξεργασία τα κύτταρα εισάγονται στο είδος ιστού από το οποίο προήλθαν.

[15]

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ DNA ΣΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

Η επιστήμη της γενετικήςέχεισυνεισφέρει στην υγεία και σε ποίκιλαθέματαιατρικήςκαθώς οι διορθώσεις του γενετικού κώδικααπο βλέπουν στην θεραπεία από ασθενειεσς.Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις οι παρεμβάσεις αυτές αποτελούν βιοηθική εγκλήματα .Συγκεκριμένα στην εξωσωματική γονιμοποίηση υπάρχει δυνατότητα επιλογής φύλου του παιδιού και των εξωτερικών του χαρακτηριστικών που λογω της αντιφωνιας της κοινωνίας και της ορθόδοξης εκκλησιάς (και άλλων θρησκευμάτων ) έχει απαγορευθεί με νόμο.Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση φυλοσύνδετης ασθένειας όπου κληρονομείται από μητέρα σε κόρη η από πατερά σε γιο.

Η εκκλησία δεν είναισύμφωνη με την αλλαγήγονίδιων του γενετικούκώδικα στην εξωσωματικήγονιμοποίησηκαθώςπαρεμβαίνει στην φύση του ανθρώπουενώεπίσης η δημιουργία της ζωήςείναιέργο του θεου.Ακόμα η πιστή της εκκλησιάς πως ο κάθεάνθρωποςείναιμοναδικόςέρχεται σε αντίθεση με αυτή την επέμβαση του άνθρωπου .Για την κοινωνίαη πράξη αυτή παραβιάζει τα ατομικά δικαιώματα Πάρο ότι πρόκειται για έναα αγέννητο παιδι.Εκτός όμως από το γεγονός πως αποτελεί ανήθικη πράξη υπάρχουν και αρνητικά αποτελέσματα που θα προέκυπταν αν επιτρεπόταν.Όπως για παράδειγμα ,πολλά παιδιά θα γυρνιόντουσαν έχοντας το ίδιο DNA και εκτός από το κοινωνικό αντίκτυπο της μυθοποίησης (λογά της εξιδανίκευσης ορισμένων χαρακτηριστικών ),οι πιθανότητες να κάνουν την δική του οικογένεια δυο άτομα με το ίδιο DNa αποτελεί αιμομιξία .Αυτό σημαίνει πως γεννιούνται παιδιά με σωματικές ανωμαλίες η νοητική καθυστέρηση .Ενώ παράλληλα είναι πιθανό να διαταραχτεί πλυθυσμικη ισορροπία .

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ[16]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τα δυο βασικα προβληματα που θα επρεπε καθε θρησκεια να ξεπερασει προκειμενου να συναινεσει στην δωρεα σωματοσ και τις μεταμοσχευσης ειναι αφ"ενος μεν το κατα ποσον οι νεεσ χειρουργικες πρακτικες τραθματιζουν τον σεβασμο προς το σωμα ,αφ¨ετερου δε το αν ο εγκεφαλικος θανατος ταυτιζεται με τον θανατο του ανρθωπου.Οι περισσοτερς θρησκιες παρα τις ποιλιλλουσες ευαισθησιες τους στα θεματα του σωματος,γενικως αποδεχονται την ιδεα και την πρακτικη των μεταμοσχευσεων.

Παρα ταυτα το γεγονος του θανατου κετος απο τον καθαρα ιατρικο χαρακτηρα του εχει εντονα συναισθηματικη ,προσωπικη και μεταφυσικη διασταση που ιδιαιτερα αφορα τις θρησκειες.Οι λογοι συνειδησεως ειναι ο εγκεφαλικος θανατος συντελει ουσιαστικα στην κατανοηση και στην ορθοτερη στη συνεχεια θεολογικη τοποθετηση.

ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Δεν υπαρχει ενα επισημο κειμενο γενικης αποδοχης σχετικο με τις μεταμοσχευσεις ,η ρωμαιοκαθολικη εκκλησια εχει ευλογησει τη δωρεα οργανων ως πραξη υψιστης αγαπης και φιλαλληλιας.Ο παπας Πιος ο 12ος εχει αναφερθει θετικα στην δωρεα οργανων.Παρα ταυτα μεταξυ των ακθολικων κυκλων και θεολογων υπαρχουν και αυτοι οι οποιοι εκφραζουν επιμονη αντιθεση στο οτι ο εγκεφαλικος θαντος ταυτιζεται με τον θανατο του ανθρωπου με κυριο εκπροσψπο τους Paul Bynrne και Sean O'reily. Το αξιοσημειωτο ειναι παντως οτι σεολα αδιακριτως τα ρωμαιοκαθολικα νοσοκομεια γινεται διαγωνση του εγεφαλικου θανατου και επιτρεπεται η δωρα οργανου,στις δε αθολικες κατα το θρηκσευμα χωρες γινονται οι περισσοτερς επεμβσεις

ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΕΣ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ

Φαινετται να υπαρχει μια γενικευμενη και ανευ επιφυλαξεων αποδοχη του εγκεφαλικου θαντου και των μεταμοσχευσεων εν γενει.Η επισκοπελιανη εκκλησια το 1982 προτρεπει τους πιστους της να γινουν δωρητες οραγανων προς τον πλησιον στο ονομα του θεου ,ο οποιος εδωσε τηνζωη του ωστε κι εμεις να απολαμβανουμε το πληρωμα της ζωης. Το 1995 εκφραζει μεν τον σεβασμο της προς το δικαιωμα του καθε ανθρωπου να αποφασιζει για τοσωμα του . Οι δωρητες αν θελουν να δωρησουν ειναι υποχρεωμενοι να υπογραφουν την καταλληλη καρτα δωρητου οργανων.

[17]

[18]

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://www.onmed.gr/ygeia-eidhseis .

Wikipedia

Συλλογοςαγενιτουπαιδιου ΑΓΚΑΛΙΑ http://www.agalia.org.gr/

http://www.eom.gr/index

www.nurs.uoa.gr

https://justiceforgreece.wordpress.com

[19]

1. OMA ΔΑ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ

ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΓΡΑΒΑΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΓΟΥΣΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΔΕΛΙΟΓΛΑΝΗ ΔΑΦΝΗ

2. ΟΜΑΔΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΑΡΑ- ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΦΣΕΙΣ

ΑΝΔΡΕΑΔΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ

ΑΝΘΥΜΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ

ΑΜΠΕΡΙΑΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

3. ΟΜΑΔΑ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ - ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΡΓΑΝΩΝ

ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΓΕΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΒΕΖΥΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ

4. ΟΜΑΔΑ DNA

ΔΑΣΙΛΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ

ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΓΑΠΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΔΕΛΗΠΑΛΑΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

5. ΟΜΑΔΑ ΕΚΤΡΩΣΗ

ΒΑΤΖΑΛΗ ΘΟΔΩΡΑ

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΦΑΙΔΩΝ

ΓΙΟΥΓΚΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΑΧΤΙΔΑ ΜΑΡΙΑ

[20]

6. ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΑΝΘΥΜΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

ΒΕΖΥΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΓΑΠΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΓΙΟΥΓΚΙ ΔΕΣΟΙΝΑ

[21]