ประวติัอาเซยีน

ในสภาวะแหง่ยุคทนุนิยม ท่ีเศรษฐกิจเป็นตัวขบัเคล่ือนและผลักดันใหป้ระเทศต่าง ๆ ก้าวรุดไปขา้งหน้าอยา่งรวดเรว็ ประกอบกับประเทศต่าง ๆ นัน้อยูร่วมกันเป็นสงัคมโลก ไมส่ามารถอยูโ่ดดเด่ียวเดียวดายได้ จงึต้องมกีารรวมตัวกันของประเทศในแต่ละภมูภิาคเพื่อเพิม่อำานาจในการต่อรองและเพิม่ขดีความสามารถในการแขง่ขนัในเวทีระหวา่งประเทศ เพื่อใหไ้ด้มาซึ่งผลประโยชน์รว่มและพฒันาประเทศในภมูภิาคไปพรอ้ม ๆ กัน ด้วยเหตน้ีุ ภมูภิาคเอเชยีตะวนัออกเฉียงใต้หรอื อาเซยีน จงึได้มขีอ้ตกลงให้อาเซยีนรวมตัวเป็นชุมชนหรอืประชาคมเดียวกันใหส้ำาเรจ็ภายในปี พ.ศ. 2558 (ค.ศ. 2015)

แต่ก่อนที่เราจะมาดเูนื้อหาสาระของการรวมตัวเป็นประชาคมอาเซยีนนี้ เราจะมายอ้นดกูันรวมตัวกันของประเทศในอาเซยีนวา่มกีารรวมตัวกันได้อยา่งไร จนมาเป็นอาเซยีนในปัจจุบนั

โดยอาเซยีนหรอื สมาคมประชาชาติแหง่เอเชยีตะวนัออกเฉียงใต้ (ASEAN : The

Association of South East Asian Nations) ได้ก่อตัง้เมื่อวนัท่ี 8 สงิหาคม พ.ศ.2510 โดยประเทศผู้ก่อตัง้อาเซยีน คือ ไทย อินโดนีเซยี มาเลเซยี ฟลิิปปินส ์และสงิคโปร ์ต่อมาในปีพ.ศ.2527 บรูไน ดารุสซาลาม ได้เขา้มาเป็นสมาชกิ ตามด้วยเวยีดนามเขา้มาเป็นสมาชกิเมื่อ พ.ศ. 2538 ขณะท่ีพมา่และลาวเขา้มาเป็นสมาชกิใน พ.ศ.2540 และประเทศสดุท้ายคือกัมพูชา เขา้เป็นสมาชกิอาเซยีน เมื่อ พ.ศ. 2542 ปัจจุบนัอาเซยีนมปีระเทศสมาชกิทัง้หมด 10 ประเทศ