Α. ΤΙΣ ΕΙ ΣΥ; (β΄) χαῖρε/ χαίρετετί ὄνομά μοί (ἐγώ) ἐστιν; σοί (σύ) αὐτῇ (αὐτή) αὐτῷ (αὐτός) ἡμῖν (ἡμεῖς) ὑμῖν (ὑμεῖς)ποῦ οἰκεῖς;ναί / οὐχί

Β. ΤΙΣ ΕΙΜΙ ΕΓΩ; (α΄) Ἑλληνικόςτὸ παιδίονὁ ἀγρόςὁ γεωργός/ γεωργεῖνἐρωτᾶντὸ τέκνονὁ πατήρὁ αδελφός/ἡ ἀδελφήὀνομάζεινἡ μήτηροὕτωςἐπειδή

Β. ΠΟΥ ΟΙΚΩ; (β΄) τὸ χωρίονἡ οἰκίαὁ τόποςἐν ᾧἡ τροφός/τρέφεινμικρός/ά/όνἡμέτερος/α/ονμεθ' ἡμῶνἅμαἡ μάμμη

Γ. ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ (α΄) περίπεριέχεινὁ λόφοςμέγαςὑψηλός/ή/όνὁμαλός/ή/όνμάλισταἐν μέσῳἐνταῦθαἐγγύςἐκ δεξιᾶςἐξ ἀριστερᾶςἡ ὁδός

Γ. Ο ΚΗΠΟΣ (β΄) οὕτος, αὕτη, τοῦτοφυτεύειντὸ δένδροντὸ φυτόνἐσθίεινὁ καρπόςφέρεινκαρποφόρος/ονἡ συκῆἡ ἑλαίαἡ ἄμπελος

Γ. Ο ΚΗΠΟΣ (β΄) τὸ σῦκονἡ σταφυλήὁ οἶνοςτὸ λάχανονἄγριος/α/ονἥμερος/α/οντὸ ζῷον

∆. ΤΑ ΗΜΕΡΑ ΟΡΝΙΘΙΑ (α΄) τὸ πτερόνἡ καλιάοἰκοδομεῖντὸ νεόττιοντίκτειντὸ ᾠόνστρογγύλος/η/ονλευκός/ή/όνἐκτός<>ἐντόςὠχρός/ή/όν

∆. ΤΑ ΗΜΕΡΑ ΟΡΝΙΘΙΑ (α΄) ζητεῖντίκτεινκλώζεινἀκούεινλαμβάνεινεὐθύςἕψεινἑφθός/ή/όνπαρέχειν

∆. ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΟΡΝΙΘΙΑ (β΄) νεοττεύεινπεριπατεῖνἡ ὕληκάτωθεν <> ἄνωθενσκοπεῖνἰδούὁρᾶνἄκρος/α/ονὁ κλάδοςἀδύνατον/η/ονἐπῴζεινθερμός/ή/όνψυχρός/ά/όν

∆. ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΟΡΝΙΘΙΑ (β΄) ἀνοίγειντὸ ῥυγχίονφύεινἤδηπότερον;ὁ δρυμόςταπεινός/ή/όν

Ε. Η ΚΩΜΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΙΑ (α΄) ὁ ἄνθρωποςὁ κωμητήςἡ ἀγοράἀγοράζεινὁ ἀγοραστήςπωλεῖνὁ πωλητήςμεγάληπλούσιος/α/ον

Ε. Η ΚΩΜΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΙΑ (α΄) ὁ τοῖχοςἡ πύληἡ αὐλήὁ ἵπποςὁ ὄνοςὁ ἡμίονος

Ε. Η ΚΩΜΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΙΑ (α΄) ἡ ἄμαξαδιαφέρεινμιαρός/ά/όνἡ φωνήἡ ἄκανθαὁ οἰκίσκοςτὸ δωμάτιονἐναντίονὁ πρόδρομοςκεκλῃμένος/η/ονἀνεῳγμένος/η/ον

Ε. Η ΚΩΜΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΙΑ (α΄) ἔνδονἡ τράπεζαἡ κλίνηὁ δίφροςπίνειντὸ σιτίονκαθίζεινκαθεύδεινἡ στέγη

Ε. Η ΚΩΜΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΙΑ (β΄) τρίςπρῴὁ ἄρτοςτὸ γάλαἡ μεσημβρίαςτὸ ἀκράτισμαἀριστεῖν/τὸ ἄριστονἡ ἑσπέραδειπνεῖν/τὸ δεῖπνονλαλεῖνμετ' ἀλλήλωνἡ νύξ

Ε. Η ΚΩΜΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΙΑ (β΄) ἀριθμεῖνἕν (εἷς, μία)δύοτρία (τρεῖς)τέτταρα (τέτταρες)πέντεἕξἑπτάὀκτώἐννέαδέκα

Ε. Η ΚΩΜΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΙΑ (β΄) τὸ ποτήριονἡ λεκάνηἡ μᾶζαὁ τυρόςλευκός/ή/όν

ΣΤ. ΤΟ ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΕΙΟΝ (α΄) ὁ διδάσκαλοςδιδάσκεινὁ παιδαγωγόςὁ δοῦλοςἄγεινγράφεινὁ κάλαμοςἡ πάπυροςἡ γύψοςὁ στῦλοςτὸ πινάκιοντὸ ξύλον

ΣΤ. ΤΟ ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΕΙΟΝ (α΄) ξύλινος/η/ονἡ μάλθαλεαίνεινκαλῶςἡ πληγήπαίεινπολλάκιςἀγαθός/ή/όνκακός/ή/όνἐν ᾧ χρόνῳ

ΣΤ. ΤΟ ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΕΙΟΝ (β΄) τὸ ἔργονἀναγιγνώσκεινὁ στίχοςτὸ βιβλίονμέγιστος/η/ονὁ ποιητήςχαλεπός/ή/όνἡ μαθητήςμανθάνειν

ΣΤ. ΤΟ ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΕΙΟΝ (β΄) ὁ ῥαψῳδός/ῥαψῳδεῖνὁ ἥλιοςτυφλός /ή/όνὁ οφθαλμόςτὸ σκῆτρονπαρεῖναιἡ θύραβοᾶνὁ οἰκέτηςἐθέλεινμένειντήμερονὁ ξένοςἄσμενος/η/ον

ΣΤ. ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ (γ΄) εἴκοσιτριάκοντατετταράκονταπεντήκονταἐξήκονταἐβδομήκονταὀγδοήκονταἐνενήκονταἑκατόνδιακόσιατριακόσιατετρακόσιαπεντακόσιαἑξακόσιαἑπτακόσιαὀκτακόσιαἐνακόσιαχίλια

ΣΤ. ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ (γ΄) ἡ κεφαλήἡ κόμητὸ μέτωπονἡ ὄψιςὁ οὖς (τὰ ὦτα)ἡ ἀκοήτὸ στόμαἡ γλῶτταὁ τράχηλοςὁ ὦμοςὁ νῶτοςτὸ στῆθοςἡ χείρὁ δάκτυλος

Ζ. Ο ΙΑΤΡΟΣ (α΄) κλαίεινἀλγεῖνἔρχεσθαιπάσχεινἄρρωστος/ον

Ζ. Ο ΙΑΤΡΟΣ (α΄) τὸ φάρμακονᾄδεινἡ ἐπῳδήπτύεινὁ κόλποςκοιμᾶνκλῄεινἡ ὀδύνητὸ παραμύθιον

Ζ. Ο ΙΑΤΡΟΣ (α΄) βασκαίνεινβλέπεινὁ φθόνοςφεύγεινἡ πέτραὁ λύκοςπλήττεινμυστικός/ή/όνἡ βασκανίατὸ τραῦμαὁ ποῦς (τὸν πόδα)

Ζ. Ο ΙΑΤΡΟΣ (α΄) ἰᾶσθαιτὸ νόσημαπροσέχειντὸ πῶμαλούειντὸ ὕδωρ τὸ αἷμα

Ζ. Ο ΙΑΤΡΟΣ (α΄) ἡ ὑγίειαγίγνεσθαιἡ δίαιταχεῖνκοσμεῖνκαθαίρεινὁ ὀδούς (τὸν ὀδόντα)ἐνδύεσθαιὁ χιτώντὸ πέδιλονεὔχεσθαιπορεύεσθαι

Ζ. Ο ΙΑΤΡΟΣ (α΄) ἀνέρχεσθαιοἴκαδεκαθεύδεινὁ ὕπνοςκοιμᾶσθαιὁ μῦθοςὁ τέττιξἥδεσθαιγλυκύς/εῖα/ύἀντιλέγεινὁ ἀήρἡ δρόσος

Ζ. Ο ΙΑΤΡΟΣ (α΄) νομίζεινεὐρίσκεινἀνοίγεινδέχεσθαιὁ λιμόςδιαφθείρεσθαι

Ζ. ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (β΄) ὁ θώραξτὸ σκέλοςἡ ὀφρύςτὸ βλέφαρονὁ κύκλοςἡ ἶριςἡ ρίςὀσφραίνεσθαιἡ ὄσφρησιςτὸ μέρος

Ζ. ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (β΄) τὸ στόμαἡ τομήτὸ χείλοςἡ γλῶτταἡ φάρυγξἡ αἴσθησιςτὸ γεῦμα

Ζ. ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (β΄) ὁ τράχηλοςὁ βραχίωνἡ γωνίαὁ πῆχυςἡ χείρὁ δάκτυλοςὁ λιχανόςὁ παράμεσοςἡ ἁφή

Ζ. ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ (β΄) τὸ στῆθοςὁ μαστόςἡ καρδίαὁ πνεύμωνὁ μηρόςτὸ γόνυτὸ ἄρθρονἡ πτέρνα

Η. ΑΙ ΑΧΑΡΝΑΙ ΚΑΙ ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ (α΄) ὁ δῆμοςτὸ μόριονἄρχεινκύριος/α/ονὁ δημότηςὁ δήμαρχοςἄπεισιτὸ στάδιονφανερός/ά/όν

Η. ΑΙ ΑΧΑΡΝΑΙ ΚΑΙ ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ (α΄) ἡ ἀκρόπολιςἡ πέτραἡ πόλιςὁ ναόςὁ θεόςἡ Ἀθήνη

Η. ΑΙ ΑΧΑΡΝΑΙ ΚΑΙ ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ (α΄) ἡ εἴσοδοςτὰ Προπύλαιαὁ λίθοςλευκός/ή/όνἡ ὀροφήἡ νίκηἄπτερος/ονἡ θάλαττασύνοπτος/ονὁ Πειραιεῦς

Η. ΑΙ ΑΧΑΡΝΑΙ ΚΑΙ ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ (α΄) τὸ οἴκημαἡ γραφήκάλλιστος/η/οντὸ τεῖχοςοἰκοδομεῖντὸ ὕψοςἡ ἑορτήχορεύεινσφάζεινπίνεινἡ πομπήλαμπρός/ή/όνφοιτᾶντὸ θέατρον

Η. ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (β΄) τὸ ἔτοςὁ ἀγών/ἀγωνίζεσθαιἡ μουσικήὁ κυθαρῳδός/κιθαρίζεινὁ ἀυλῳδός/αὐλοῦνγυμνικός/ή/όντὸ γένειοντὸ στάδιοντὸ πένταθλονἡ πυγμήἡ πάληὁ δίαυλοςὁ ἵππιοςὁ ὁπλίτης

Η. ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (β΄) ὁ πυρριχιστήςἡ λαμπαδηδρομίαἡ παννυχίςκανηφόρος/ονὁ ἱερεῦςὁ νικητήςὁ πέπλοςἡ ἑστίασιςναυτικός/ή/όνδιηγεῖσθαι

Η. ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (β΄) τὸ κέραςτὸ ἑδώλιονὁ ὄχλοςκαθίζεσθαιἡ γραμμήἡ βαλβίςὁ ἀγωνιστήςτὸ τέρμαὁ δρόμος

Η. ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (β΄)

τὸ πένταθλον τὸ ἅλμα ὁ δρόμος ὁ δίσκος ὁ ἄκων ἡ πάληνικᾶνὁ παλαιτήςῥαδίωςὁ ἀνταγωνιστήςἀλείφεσθαιτὸ ἔλαιον

Η. ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (β΄)

πύξμάχεσθαιὁ πυγμάχοςὁ ἱμάςπεριειλίττεσθαιἡ σφαῖραὁ πύκτηςἀπολέγεσθαιτὸ παγκράτιονπαλαίεινὁ παγκρατιαστής

Η. ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (β΄)

στρέφεσθαιτὸ ὅπλονὁ ὁπλίτηςὁ ὁπλιτόδρομοςἡ εὐανδρίαἡ πυρρίχηπαίεινἡ ἀσπίςτὸ ξίφοςὁ στίχοςἡ λαμπάςφλέγεινἀφικνεῖσθαι

Θ. ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ (α΄)

ὁ μισθόςὁ ἀροτής / ἀροῦντὸ ἄροτρονἡ μακέλη / σκάπτεινἡ ἀξίνη / κατατέμνεινσυλλέγειντὸ φρύγανονφιλάττειντὸ πρόβατονὁ χοίρος

Θ. ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ (α΄)

τὸ λείψανονκαταβάλλεινἡ πύελοςκοϊζεινγρυλίζειντρώγεινἐμβάλλεινὁ κοσμός

Θ. ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ (α΄)

τὸ ὄργανονἕλκεινὁ βοῦςἐλαύνεινσπείρειντὸ σπέρμαὁ θεριστήςἡ ἀκμήτὸ δρέπανονδεῖνὁ δεσμόςὁ κάλαμος

Θ. ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ (α΄)

ὁρύττεινφυτεύεινὁ κῆποςτὸ ξύλονκαίειν

Θ. Η ΑΣΤΡΑΠΗ (β΄)

ἄλλοτελάμπεινὁ ἥλιοςφέγγεινἡ σελήνητὸ ἄστρονὕεινἀστραπεῖνβροντᾶνὁ ἄνεμοςπνεῖνρεῖνὁ ποταμός

Θ. Η ΑΣΤΡΑΠΗ (β΄)

χθέςλάβρος/ονὁ ὑετόςἡ ἀστραπήἡ βροντήἀντιλέγεινκλαίεινγελᾶν

Θ. Η ΑΣΤΡΑΠΗ (β΄)

ὁ φιλόσοφοςφιλεῖνἡ σοφίαἡ τύχηφοβερός/ά/όνκαταπίπτεινὁ οὐρανόςὁ φόβοςβοᾶνθαρρεῖνβλάπτεινσυντρέχειν

Ι. Ο ΨΙΤΤΑΚΟΣ (α΄)

τὸ δῶρονὁ ξένοςὁ οἰκίσκοςθαυμαστός/ή/όντὸ πτερόνπράσινος/η/ονξανθός/ή/όντὸ ῥυγχίονκαμπύλος/η/ονλαλεῖν

Ι. Ο ΨΙΤΤΑΚΟΣ (α΄)

ἐμπίπτεινοὐδείς/οὐδεμία/οὐδένθαυμάζεινπεινᾶνδιψᾶντὸ ποτόνπωλεῖνἡ δραχμήκαταλείπεινκατάρατος/οντὸ κάρυονἄπαγε

Ι. Ο ΠΙΘΗΚΟΣ (β΄)

τήμερονοὐδέποτενομίζεινΑἰγύπτιος/α/ονἡ χλαῖναἡ βλαύτηὁ πέτασοςὁ κλέπτης

Ι. Ο ΠΙΘΗΚΟΣ (β΄)

ἱστάναιδιδόναιτιθέναιπιέζεινσυνθραύεινἀποβάλλεινὁ κόκκοςτὸ ποτήριονχαμαίὕπτιος/α/ονκοῖλος/η/ονεἰσβάλλειν

Ι. Ο ΠΙΘΗΚΟΣ (β΄)

ποῖος/α/ονμιμηλός/ή/όνἀκριβῶςμανθάνεινδιδάσκεινλούεινἡ δροίτητὸ σπάργανονἡ σκάφηεἶδον < ὁρᾶν

ΙΑ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ (α΄)

ὁ ἄγγελος/ ἀγγέλεινπανταχοῦπολέμιος/α/ονπλήνὁ πολίτηςσύμμαχος/ονπάλαιδεῦροἄρχεινὁ Πέρσηςὁ βασιλεύς

ΙΑ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ (α΄)

νεωστίεἰσβάλλεινὁ ὁπλίτηςσχεδόνδρόμῳτὸ τραῦμαἀποθανεῖν > ἀποθνῄσκεινἡ μάχηἀποκτείνειναἰχμάλωτος/οντῇ ὑστεραίᾳὁ δοῦλος

ΙΑ. ΤΑ ΤΕΙΧΗ (β΄)

ἀγαγεῖν > ἄγεινἡ επιστολήἐνεγκεῖν > φέρεινπάλιντοὐλάχιστονπέμπειν

ΙΑ. ΤΑ ΤΕΙΧΗ (β΄)

ἡ δημοκρατίαὁ νόμοςὁ τύραννοςκατακαίεινσυμβουλεύεινὡς τάχισταφθονεῖνφοβεῖσθαι (μή)λίαν

ΙΑ. ΤΑ ΤΕΙΧΗ (β΄)

ὁ πρέσβυςδιατρίβεινἈθήναζεἀφικέσθαι > ἀφικνεῖσθαιφανερῶςἀληθής/έςἤδηπαθεῖν > πάσχεινἐκβάλλειν

ΙΒ. Η ΘΑΛΑΤΤΑ (α΄)

ὁ αἰγιαλόςἡ γαλήνηεὑρεῖν > εὑρίσκεινσκυθρωπός/όνἀποκρίνεσθαιἐπιθυμεῖνὁ βουκόλος/βουκολεῖνἀρέσκεινπλουτεῖνταχέως

ΙΒ. Η ΘΑΛΑΤΤΑ (α΄)

ἐπιβαίνειντὸ πλοῖον/πλεῖνὅ ἔμποροςκαταδύεινναυαγεῖνσιγᾶνἕτοιμος/η/ονὁ ὅρμοςἡ ναύτηςμεταχειρίζεινὁ κυβερνήτης/κυβερνᾶνεἰσβαίνειν

ΙΒ. Η ΘΑΛΑΤΤΑ (α΄)

οὔριος/α/ον ἡ ναῦςκοπάζεινἡ λιμήνἐκβαίνεινπαρασκευάζειντὸ πῦρὁ πίναξἡ αἴξἡ ράχιςὁ/ἡ σῦςἡ μάχαιρα

ΙΒ. Η ΘΑΛΑΤΤΑ (α΄)

πῆξαι > πηγνύναιτὸ κρέαςὁ ἄνθραξὀπτᾶνὁ ναύαρχοςἡ μᾶζατὸ κένεοννεῖμαι > νέμειν

ΙΒ. Η ΣΑΛΑΜΙΣ (β΄)

ὁ γέρωνφεῦἄσμενος/η/ονἐνταῦθαναυμαχεῖναἰτεῖντυχεῖν > τυγχάνεινὁ στρατόςκαταστέφεσθαιἡ Ἑλλάςἡ μυριάςἡ ναυτική (στρατιά)ἡ πεζή (στρατιά)

ΙΒ. Η ΣΑΛΑΜΙΣ (β΄)

παραπλεῖννυκτόςπεριπέμπεινκλῄεινἡ ἑσπέραὁ πόρθμοςἡ νήσοςμηδείς/μηδεμία/μηδένἀποφυγεῖν > ἀποφεύγειντὸ δέοςἡ ὀρρωδία

ΙΒ. Η ΣΑΛΑΜΙΣ (β΄)

ὁ στρατηγόςπείθεσθαικυκλοῦνπυθέσθαι > πυνθάνεσθαιἀνάγεσθαιἀντανάγεσθαιἡ πρύμναἀνακρούεινὀκέλλεινἐξανάγεσθαιἐμβάλλεινβοηθεῖνἡ ἀρχή

ΙΒ. Η ΣΑΛΑΜΙΣ (β΄)

τὸ πλῆθοςδιαφθείρεινἡ τάξιςβάρβαρος/οντάττεινσὺν νῷσυνέβη (συμβῆναι) οἶδα (εἰδέναι)εὐδοκιμεῖνἡ γυνήστρατεύεσθαιἡ τυραννίδα

ΙΒ. Η ΣΑΛΑΜΙΣ (β΄)

ὁ θόρυβοςτὸ πρᾶγμαὁ καιρόςδιώκεινδιαφεύγεινφίλιος/α/ονὁ τριήραρχοςαὐτομολεῖναποστρέφειντραπέσθαι > τρέπεσθαι

ΙΒ. Η ΣΑΛΑΜΙΣ (β΄)

θεᾶσθαιμαθεῖν > μανθάνεινἡ δεσπότηςφάναιτὸ ἐπίσημονἐπίστασθαιεἰπεῖν > λέγεινγεγονέναι > γίγνεσθαι

ΙΒ. Η ΣΑΛΑΜΙΣ (β΄)

ἡ ἥπειροςπρόγονος/ονἀνδρεῖος/α/ονἐλευθεροῦνἡ πατρίςκαταπλεῖνπεζῇοἴκαδε