Upload
guest0719ab
View
898
Download
1
Embed Size (px)
Citation preview
Ludwik Michał Pac
• urodzony 19 maja 1778 roku w Strasburgu• zmarł 6 sierpnia 1835 w Smyrnie (Turcja)
• żona Karolina Małachowska i córka Ludwika
• wykształcenie: początki we Francji, Anglii ostatecznie uniwersytet w Wilnie
Zarys historyczny
• w 1797 otrzymał spadek po generale Józefie Pacu
• od 1808 brał czynny udział w wojnach napoleońskich
• w 1814 objął dowództwo całej kawalerii polskiej wiernej Napoleonowi
• po zakończeniu działań wojennych wyjechał do Anglii gdzie pilnie studiował tamtejsze rolnictwo
Reformy na ziemiach Paca
• w 1815 wraca na swoje ziemie• w latach 1815-1821 sprowadza kolonistów z
Niemiec, Anglii i Szkocji wśród których nie brakuje techników i rzemieślników
• wydzierżawia znaczne tereny na których powstają wzorcowe gospodarstwa
• zaleca intensywne nawożenie upraw• wprowadza pełny płodozmian
Reformy na ziemiach Paca
• w 1816 buduje wytwórnię maszyn i narzędzi rolniczych
• uruchamia m.in. tartak, browar, garbarnię, krochmalnię i olejarnię
• kontroluje i rozwija hodowlę koni, krów i owiec
• oczynszował chłopów w Dowspudzie i Raczkach
• w latach 1820-1827 buduje w Dowspudzie reprezentatywny pałac w stylu angielskiego neogotyku
• odbudowuje kościół klasycystyczny w Raczkach
• buduje charakterystyczną stajnię gotycką w Dowspudzie
• ostatecznie pomnaża swój majątek do około 4 milionów złotych
życie społeczne i polityczne
• wiceprezes Towarzystwa Rolniczego• senator i kasztelan Królestwa Polskiego• członek Sądu Sejmowego w 1828 r.• aktywny uczestnik powstania listopadowego
D.O.M. Ludwik Miachał hrabia Pac, ostatni potomek starożytnej rodziny litewskiej, pan na Dowspudzie, Różance i innych dobrach, jenerał dywizyi i senator wojewoda, członek Rządu Tymczasowego, wiceprezes Towarzystwa Rolniczego, komandor orderu polskiego Virituti Militari, francuskiego Legii Honorowej, kawaler orderu Św. Stanisława, krzyżów bawarskiego i maltańskiego, urodził się w mieście francuskim Strasburgu 19 maja 1780 roku, odbył wojny 1808, 1809, 1812, 1813-14 w Hiszpanii, Austrii, Rosyi i w Niemczech pod Napoleonem; w wojnie narodowej Polaków 1831 r. dowódca korpusu jej rezerwy; mężny, gorliwy, szczodry, skromny, wojownik, ziemianin, sztuk pięknych i nauk protektor, patriota. Ojczyźnie od młodości całe życie oddał, dla niej walczył, krew w bitwach przelewał, służył w radach, cierpiał wydarcie majątku, tułactwo, tu na cudzej ziemi śmierć znalazł dnia 31 października 1835 roku. Rodaku! Westchnij za duszę jego. Cnoty Jego czcij, naśladuj
epitafium na pomniku nagrobnym w Smyrnie