SI CELSO AT ANG ULAN

ni: MONTEJO, MICHELLE O.BSED 3

Araw na naman ng tag-ulan…at masarap mag-laro at mag-tampisaw sa ulan..

At ikinalulungkot ni Celso ang pagpatak ng ulan sapagkat hindi siya makakapag-laro sa labas kasama ang kanyang mga kaibigan…

Isang araw umulan na naman ng malakas,..habang nakatanaw

sa bintana nakita niyang naglalaro sa ulan ang kanyang

mga kaibigan…

a

Dahil sa gusto din niyang maranasan ang magtampisaw sa ulan sinubukan niyang

magpaalam sa kanyang ina..

Anak alam mo

namang hindi ka

pwede dun di

ba??

Inay pwede po ba ‘kong maglaro sa ulan kasama nila..?

Hindi napapayag ni Celso ang kanyang Ina kaya’t pinanood na lang niya ang kanyang mga

kaibigan..

HAHA! Hindi pinayagan!

HAHAHAHA!

Kung kaya’t tinukso siya ng kanyang mga kaibigan….

zzzZZZZZ….

Habang natutulog ang kanyang Ina may naisip si Celso…

Palihim siyang lumabas ng bahay at sumaling naglaro sa kanyang mga kaibigan…

Masaya silang nagtampisaw sa ulanan…At nag-tawanan…

Dahil sa ginawa niyang pagsuway sa kanyang Ina, nagkasakit si Celso..

At dinala sa ospital.

Nang sumikat ang haring araw, naglaro nang naglaro ang kanyang mga kaibigan habang siya ay nakaratay sa ospital….dahil sa kanyang ginawa nagkaroon siya

ng komplikasyon sa baga at kailangan niyang magpagaling mabuti bago makapag-laro ulit sa

labas…ngayon alam na ni Celso kung bakit ayaw ng nanay niya ang maglaro siya sa ulan….

Kung kaya’t ang hindi pagsunod sa magulang ay laging may katumbas na

kapahamakan:

< WAKAS >