GROUP 12

● Daryl Joseph Janda● Eric Gabriel Angeles

ARALIN 1

NASYONALISMO SA INDIA

1. Salik sa Pag-usbong ng Nasyonalismong Indian

2. Mga Pambansang Samahan

3. Tensiyon Pagkaraan ng Digmaang Pandaigdig

4. Si Mohandas K. Gandhi

5. Ang Government of India Act ng 1935

Mga Pangyayari:

•1885 – Pagtatag ng Indian National Congress

•1906 – Pagtatag ng Muslim League

•1919 – Pagtakda ng Rowlatt Act

– Ang Massacre sa Amritsar

•1920 – Pangunguna ni Mohandas Gandhi sa pagboykot ng

mga produktong British

•1930 – Pagsagawa ng Salt March

•1935 – Pagtakda ng Government of India Act

Ang kalupitan at mababang pagtingin ng mga British sa mga mamamayan ng India ang nangingibabaw sa bansa sa panahon ng kanilang pamamahala. Ang pagkamuhi ng mga Indian sa dayuhang mananakop ang nagsilbing mitsa sa pag-usbong ng damdaming nasyonalismo sa mga mamamayan nito. Ang kanilang pagmamahal sa bansa ay naipakita sa pamamagitan ng pagtatag ng mga samahan na naghahangad ng pagbabago sa kalagayan ng mga Indian.

Higit na naging masidhi ang mga mamamayan ng India na makamit ang kalayaan ng bansa nang pangunahin ni Mohandas Gandhi ang isang natatanging paraan ng pagtutol sa di-mabuting pamamahala ng mga British sa bansa--- ang Satyagraha

Salik sa Pag-usbong ng Nasyonalimong Indian

Nagsimulang mabanaagan sa mga Indian ang pagmamahal sa sariling bansa sa kalagitnaan ng 1800s. Ito ay nang mag-alsa ang mga sundalong Sepoy laban sa mga British noong 1857 dahil sa pagwalang-bahala ng mga dayuhan sa kanilang paniniwala. Para sa mga Indian, ang kalupitang dinanas ng mga Sepoy sa kamay ng mga British ay isang patunay ng kawalan ng pagmamalasakit ng mga British sa kulturang Indian.

Ang pagpatuloy na diskriminasyon ng mga dayuhang mananakop tulad ng hindi pagbibigay ng pagkakataon sa mga Indian na humawak ng mataas na posisyon sa pamahalaan at di-pantay na pagtingin sa mga katutubong Indian ang nagpatindi sa galit ng mga mamamayan laban sa mga British. Dahil dito, naging mabilis ang mga pangyayari sa India tungo sa pag-unlad ng damdaming nasyonalismo ng mga mamamayan nito.

Maliban sa diskriminasyon, nakapag-ambag din ang mga sinasabing mabuting nagawa ng mga British sa India tungo sa pagkakaroon ng damdaming nasyonalismo. Halimbawa nito ay ang pagbibigay ng edukasyon sa mga kabataan at pagpapaunlad ng transportasyon at komunikasyon sa India.

Edukasyon

Malaki ang papel na ginampanan ng edukasyong nakamit ng mga Indian sa pag-usbong ng nasyonalismo sa bansa. Sa mga taong 1800s, maraming Indian ang nakapag-aral sa mga pamantasang ipinatayo ng mga British sa India. Ilan sa mga katutubong Indian ang nakapunta sa London at iba pang lugar sa Britain upang magtapos ng kanilang piniling kurso. Sa kanilang pag-aaral, natutunan nila ang iba't ibang paniniwala ng mga pilosopong Europeo na naninindigan ukol sa kalayaan at pagka-makabansa. Nabuksan ang kanilang isipan ukol sa pagkakapantay-pantay at sa karapatang pantao ng bawat mamamayan. Dahil dito, nagsimulang tuligsain ng mga mag-aaral na Indian ang di-mabuting pamamalakad ng mga British sa India.

Isang halimbawa nito ay si Ram Mohun Roy na nabuhay noong 1722 hanggang 1833. Siya ay edukadong Indian na nagnais na magkaroon ng pagbabago sa India. Binibigyang-diin niya na nararapat lamang na alisin na sa buhay ng mga Indian ang makalumang tradisyon na nagsilbing hadlang sa kaunlaran ng bansa kung kaya't patuloy paring kontrolado ng mga dayuhan ang India. Isa rito ang pag-alis sa suttee o pagpapakamatay ng mga naulilang asawang babae.

Transportasyon at Komunikasyon

Pinaunlad ng mga British ang transportasyon at komunikasyon sa India upang maging mabilis ang kalakalan sa bansa. Malaki ang naging kabutihan nito sa mga dayuhan sapagkat lumaki ang kita ng Britain mula sa mga produkto na iniluluwas sa India. Magkagayon man, ang maayos na kalsada at mabilis na komunikasyon ay nagbigay-daan sa pagkakaisa ng mga mamamayan sa India. Dahil dito, madaling nakapag-usap ang mga Indian ukol sa kanilang kalagayan at nakapagplano sa maaaring maging hakbang sa paghingi ng pagbabago sa pamahalaang British.

Mga Pambansang SamahanNapatunayan ang kahalagahan ng edukasyon at mahusay na komunikasyon bilang mga instrumento sa pag-unlad ng damdaming nasyonalismo ng mga Indian sa pagtatag ng mga samahang may layuning pangalagaan ang kapakanan ng mga mamamayan sa bansa. Ito ay ang Indian National Congress at Muslim League.

Itinatag ang Indian National Congress noong 1885. Pinangunahan ito ni Allan O. Hume na isang Ingles na nanirahan sa India. Umabot sa 70 kintawan mula sa mga lalawigan ng bansa ang lumahok sa pulong nito sa Bombay na karaniwan ay mga edukadong Hindu. Nanawagan sila sa mga pinunong British na bigyan ang mga Indian ng mas mataas na posisyon sa pamahalaan.

Noong 1906, isang samahan ng mga Muslim ang itinatag sa bansa at tinawag ito na Muslim League. Pangunahing layunin nito na magkaroon ang lahat ng mga katutubong Indian mula sa iba't ibang relihiyon at pangkat-etniko ng pagkakataon na makalahok sa pamahalaan.

Ang dalawang samahang ito ang nagsilbing tinig ng mga mamamayang Indian laban sa maling pamamalakad ng mga British. Ito rin ang nagtaguyod ng mga pagbabagong nararapat lamang ipatupad ng mga dayuhang mananakop sa India. Isa rito ang isyu ng paghahati ng Bengal sa dalawang magkahiwalay na distrito.

Nang magpasiya ang mga pinunong British na hatiin ang lalawigan ng Bengal sa dalawang rehiyon kung saan pinaghiwalay ang mga lugar ng mga Muslim at ng mga Hindu, maraming Indian ang tumutol. Noong 1905, nanawagan ang Indian National Congress na iboykot o huwag tangkilikin ang mga produktong British bilang protesta sa isinasagawang paghahati sa Bengal. Nagsimula ang boykot sa Calcutta at mabilis na lumaganap sa lahat ng panig ng bansa. Bukod dito, pinayuhan nila ang mga mag-aaral na huwag pumasok sa mga institusyong pinangangasiwaan ng mga British, bagkus ay nagplano na magtayo ng paaralang magbibigay-tuon sa kadakilaan ng kulturang Indian. Ilan sa mga radikal na Indian ay gumamit ng marahas na paraan upang ipakita ang kanilang galit sa mga dayuhan.

Higit na naging maalab ang damdaming makabansa ng mga Indian pagkaraang maganap ang Unang Digmaang Pandaigdig sa Europe na nagsimula noong 1914.

Tensiyon Pagkaraan ng Digmaang Pandaigdig

● Ang Pangako

Kabilang ang Britain sa mga bansang nakipaglaban sa Unang Digmaang Pandaigdig. Dahil dito, nagpadala ang mga British ng mahigit isang milyong sundalong Indian upang tumulong sa panig ng Britain. Pinangakuan nito ang mga Indian na kapag nagtagumpay ang Britain sa digmaan, pagkakalooban ng kalayaan ang India. Agad na sinang-ayunan ito ng mga Indian.

● Amritsar Massacre

Sa patuloy na pakikipaglaban ng mga Indian sa Rowlatt Act, may 10,000 Hindu at Muslim ang nagtungo sa Amritsar na kabisera ng Punjab noong 1919. Ang malawakang protestang ito ay ikinabahala ng pinunong militar ng Amritsar na si Heneral Reginald Dyer. Dahil lumabag sa kautusan ang mga Indian, agad na iniutos ni Dyer sa kanyang mga tauhan ang pagbaril sa mga Indian nang walang hudyat. Halos 400 na mga Indian ang nasawi at mahigit 1,200 sa mga ito ang nasugatan.

Mabilis na lumaganap ang balita ukol sa ginawang pagpaslang ng mga British sa mga walang laban na Indian sa Amritsar. Dahil dito, sunud-sunod na nagprotesta ang mga Indian na umabot sa mahigit isang milyong kasapi na humihingi ng kalayaan mula sa mga British.

Nang bumalik si Gandhi sa India noong 1915, mabilis siyang nakilala dahil sa kaniyang dedikayon na ipaglaban ang mabuting kapakanan ng India mula sa mapaniil sa pamamahala ng mga British. Tinagurian siya bilang “Mahatma” na nangangahulugang great soul o dakilang kaluluwa. Dahil sa paniniwala ni Gandhi na maaaring makamit ang hinihinging kalayaan para sa bansa, inilunsad niya ang satyagraha. Ito ay tumutukoy sa passive resistance o pakikipaglaban sa mapayapang paraan. Ayon kay Gandhi, maisasagawa ang satyagraha sa pamamagitan ng:

● hindi pagtangkilik sa mga produktong British tulad ng damit at iba pang kagamitan;

● hindi pagpasok ng mga Indian sa mga paaralang pinangangasiwaan ng Britain;

● hindi pagbayad ng buwis at paglahok sa mga halalang itinakda ng mga British.

Ang Government of India Act ng 1935

Noong 1935, ipinasa ng Parliament ng Britain ang isang batas na tinawag na Governtment of India Act na naglalayong bigyan ng nagsasariling pamahalaan ang mga lalawigan ng India. Bukod dito, nagkaroon ng pagkakataon ang mga Indian na makalahok sa batasan ng bansa kung saan ang mga miyembro nito ay inihahalal ng mga mamamayan. Ang nasabing batas din ang nagbigay-daan sa pagtaas ng bilang ng mga Indian na binigyan ng pagkakataong makaboto.

Ang mga pagbabagong ito sa pulitikal na kalagayahan sa India ay tumatahak sa pagkamit ng bansa ng kalayaang matagal na minimithi. Nabinbin lamang ito nang sumiklab ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig sa Europe noong 1939.