113
Βασιλική Σακκά, Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Μεσσηνίας Οκτώβριος 2015 Ζητήματα διδακτικής: Οι πειθαρχίες της Ιστορίας. Αναζητώντας δρόμους προς την ιστορική κατανόηση

Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Βασιλική Σακκά,

Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Μεσσηνίας

Οκτώβριος 2015

Ζητήματα διδακτικής: Οι πειθαρχίες της Ιστορίας.

Αναζητώντας δρόμους προς την ιστορική κατανόηση

Page 2: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 2

Page 3: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 3

Bασικές αρχές της Νέας Ιστορίας

H Νέα Ιστορία αποδέχεται τις ιδέες της διάκρισης ιστορικού γεγονότος και ιστορικής ερμηνείας, τηςποιοτικής μεταλλαγής των αποθησαυριζόμενων ιστορικών γνώσεων και, τέλος, της σχετικότητας αλλά όχι της ισοτιμίας των ιστορικών ερμηνειών. (Ολιστική,

κοινωνική ιστορία, ιστορία «από τα κάτω»)

• Πολυφωνικότητα (multiperspectivity) ερμηνειών

• Αντιφατικότητα (controversy) ερμηνειών

•Πολλαπλότητα (plurality) κατευθύνσεων

Page 4: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 5

Το ερμηνευτικό σχήμα του Jorn Rϋsen

Τύποι αναπαραστάσεων

Ενδιαφέροντα: ανάγκες για τον

προσανατολισμό στο χρόνο

Θεωρίες:δεσπόζουσες ιδέες για την εμπειρία Επιστήμη της

Ιστορίας

Πρακτική ζωή (lebenpraxis) -πρακτικό παρελθόν (Μ. Oakshot)

Page 5: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 6

Παρελθόν ≠ Ιστορία

Γιατί διδάσκουμε ιστορία;

Τι θέλουμε να έχουν αποκομίσει οι μαθητές μας όταν φύγουν από το σχολείο;

Πώς θα τους πείσουμε ότι η ιστορία έχει σχέση με τη ζωή και την καθημερινότητά τους;

Τι σημαίνει ιστορική και κοινωνική συνείδηση;

Ποιος ο ρόλος των δημόσιων χρήσεων της ιστορίας;

Ποια η σημασία του οπτικού και του μιντιακού εναλφαβητισμού (visual –media literacy);

Ποια η σημασία των βιωματικών προσεγγίσεων στην ιστορία;

Ποια η επιστημονική (ιστορική-παιδαγωγική) «σκευή» του εκπαιδευτικού σήμερα;

Page 6: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 7

Ο ρόλος

1. Της ακαδημαϊκής ιστοριογραφίας

2. Της επίσημης ιστορικής εκπαίδευσης

3. Της γενικής ιστορικής κουλτούρας

4. Των δημόσιων χρήσεων της Ιστορίας

είναι περισσότερο σημαντικός από ποτέ.

Αποτελούν μεταβλητές για τη

συγκρότηση της μνήμης και την

καλλιέργεια της Ιστορικής

Συνείδησης.

Page 7: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 8

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Αδρομερώς, μπορούμε να ορίσουμε την ιστορική συνείδηση ως μία συμβολικά

διαμεσολαβημένη ικανότητα και πρακτική να συν-ενώνει κάποιος τα μνημονευόμενα γεγονότα του παρελθόντος ερμηνεύοντας

το παρόν και προσδοκώντας το μέλλον καθώς επίσης και να

ενσωματώνει/αφομοιώνει τις δικές του δράσεις και εμπειρίες σε αυτήν τη

νοηματοδοτημένη (μεστή νοήματος) δομή (Γ. Κόκκινος, 2013)

Page 8: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 9

η κατανόηση ότι διαφορετικές ερμηνείες

του παρελθόντος αναπτύσσουν ή

δομούν μία διαφορετική σύλληψη του

παρόντος και διαμορφώνουν

διαφορετικές προ-οπτικές για το μέλλον

ή απλούστερα

Page 9: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 10

Τυπολογία Ιστορικής Συνείδησης (Jorn Rüsen)

Page 10: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 11

Η παράδοση νοείται ως κανόνας

Αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια

Ομοιομορφία παρελθόντος

Καταργούνται οι ρήξεις και οι

ασυνέχειες του παρελθόντος

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

Page 11: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 12

Η ιστορία επαναλαμβάνεται

Πρόβλεψη του μέλλοντος

Υποβάθμιση του μοναδικού

Αναζήτηση καθολικών κανόνων

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΣ

ΤΥΠΟΣ«Historia magistra vitae»

Page 12: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 13

Αμφισβήτηση κυρίαρχης ιστορικής αφήγησης

Ετερογένεια παρελθόντος

Το παρελθόν ως σύνολο

ασυνεχειών και ρήξεων

Αναζήτηση του μοναδικού

ΚΡΙΤΙΚΟΣ

ΤΥΠΟΣ

Page 13: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 14

Ενσυναίσθηση

Empathy(κατανόηση ιδιαιτερότητας

παρελθόντος χωρίς αναχρονισμούς)

Χειραφέτηση από το

παρελθόν

Πολλαπλά ερμηνευτικά

σχήματα

Από την ιστορία στις

ιστορίες

ΓΕΝΕΤΙΚΟΣ

ΤΥΠΟΣ

Page 14: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 15

Μη γραμμική σχέση τυπολογίας Rϋsen

Παραδειγματικός τύπος

Γενετικός τύπος

Παραδοσιακός τύπος

Κριτικός

τύπος

(καταλύτης)

Page 15: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 16

1. Η δεξιότητα χρήσης της ιστορικής μεθοδολογίας,

2. η καλλιέργεια της ιστορικής ενσυναίσθησης,

3. η πολυπρισματικήπροσέγγιση της

«πραγματικότητας»

4.η αξιολόγηση των γεγονότων

(κριτική σκέψη)

πυρήνας της

Διδακτικής της

Ιστορίας

Page 16: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Κοινωνικός κονστρουκτιβισμός:οι τρόποι με τους οποίους οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις επηρεάζουν τη διαδικασίαμε την οποία οικοδομείται η γνώση.

Page 17: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 18

Κοινωνικός κονστρουκτιβι-

σμός

Μαθητοκε-ντρική

Ομαδοσυνεργατική

Διαμοιρασμός ιδεών

Προ-υπάρχουσα

γνώση

Πρακτική γνώση

Διαδραστικήμάθηση

Προσδιορισμένη

πολιτισμικά μάθηση

Οι μαθητές/-

τριεςδομούν τη δική τους

γνώση

Page 18: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 19

Ανάπτυξη δεξιοτήτων-κατανόηση εννοιών

Ερώτηση:

Τι κατάλοιπα ιστορικών γνώσεων και στοιχεία ιστορικής κατανόησης θα θέλαμε να κρατήσουν οι μαθητές μας έπειτα από 10 ή 15 χρόνια μετά την αποφοίτησή τους ;

Page 19: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 20

Ένα διαρκές ενδιαφέρον για την ιστορία (όχι μόνο την εθνική)

Μια ευρεία, ερμηνευτική συνολική εικόνα της ιστορίας π.χ. του 20ου αι., εν μέρει χρονολογική, εν μέρει θεματική, έτσι ώστε να συνδέουν και να αναζητούν ζωτικές ιστορικές πληροφορίας όταν χρειαστεί

Αντίληψη της δυναμικής των αλλαγών που μορφοποίησαν τον 20ο αι.

Αίσθηση των βασικών τάσεων και εξελίξεων, κοινών στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και εκείνων που καθρεπτίζουν εθνικές και περιφερειακές διαφορές/ιδιαιτερότητες

Page 20: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 21

Μια αντίληψη για το σύγχρονο κόσμο η οποία λαμβάνει υπόψη τη χρονική διάσταση και αναγνωρίζει ότι οι εξελίξεις/αλλαγές έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν

Μεταβιβάσιμες αναλυτικές και ερμηνευτικές δεξιότητες ώστε να αξιοποιηθούν για την κατανόηση του κόσμου μέσα στον οποίο ζουν και να βοηθήσουν τους νέους πολίτες να αξιολογούν τις πληροφορίες που παρουσιάζονται ανεξέλεγκτα από τα Μ.Μ.Ε και άλλες πηγές.

Page 21: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 22

Βασικές αντιλήψεις / ιδέες

Οργάνωση ιστορικής γνώσης

Οργάνωση αντιλήψεων/ιδεών για την ιστορία

Ικανότητα για γενικεύσεις και αναγωγές (π.χ. αυτό είναι ένα παράδειγμα …)

Αναγνώριση ομοιοτήτων και διαφορών

Εντοπισμός προτύπων/σχεδίων (patterns)

Προσδιορισμός /απόδειξη συσχετισμών-συνδέσεων

Page 22: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 23

Οι σημαντικότεροι σκοποί του μαθήματος της Ιστορίας

1. Συγκρότηση ατομικής, πολιτισμικής και εθνικής ταυτότητας

2. Κατανόηση αιτιότητας ιστορικών φαινομένων (στη βάση καταστατικών ερμηνευτικών-εξηγητικών πλαισίων)

3. Περιορισμός άγνοιας, άμβλυνση προκαταλήψεων, παρερμηνειών, ιστορικών μύθων-κατανόηση ιστορικότητας

4. Κατανόηση ιδιαιτερότητας άλλων εποχών, κοινωνιών, πολιτισμών με βάση την αρχή της ισοτιμίας

Page 23: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 24

5. Ανάπτυξη «αντισταθμιστικής-αντιθετικής» μαθησιακής προσέγγισης: φωνή σε «σιωπηλές», περιθωριοποιημένες, αποκλεισμένες ομάδες (τραύμα, βίωμα, νοοτροπίες)

6. Ανάδειξη ψυχαγωγικής και ευρύτερης παιδαγωγικής διάστασης της ενασχόλησης με τις παρελθοντικές κοινωνίες (ΜΜΕ, κινηματογράφος, δημόσια ιστορία-histotainment)

7. Ανάδειξη ολότητας ανθρώπινης σκέψης, δράσης και συμπεριφοράς-επίγνωση ιστορικότητας ανακατασκευών του παρελθόντος.

(John Slater, 1995)

Page 24: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 25

‘Τhe past is a foreign country, they do things

differently there’

«Το παρελθόν είναι μια ξένη χώρα...»

Page 25: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 26

Παθογένειες της ελληνικής σχολικής ιστορικής εκπαίδευσης

Εθνοκεντρισμός, διδακτισμός, φρονηματισμός

Στρατιωτική και πολιτική ιστορία

Στερεοτυπικές προσεγγίσεις

Απουσία ενσυναίσθησης και βιωματικών

προσεγγίσεων

Ομφαλοσκοπικές και εσωστρεφείς αφηγήσεις

Ατολμία στις θεματικές επιλογές

Απουσία ιστορικών ερωτημάτων, πολυπρισματικών

προσεγγίσεων, ένταξης σε ευρύτερο ιστορικό

πλαίσιο, σύλληψης «μεγάλης εικόνας»

Απουσία ιστορικών εννοιών Β΄Επιπέδου

Page 26: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 27

Eρωτήματα (Γ. Κόκκινος, 2009):

είναι δυνατή η σύνδεση

διδακτικής και επιστημολογίας της Ιστορίας,

συμπεριλαμβανομένης της εκπαιδευτικής έρευνας;

είναι εφικτή η εισαγωγή της «ιστορίας-προβλήματος»,

σύμφωνα με την ευρωπαϊκή τουλάχιστον πρακτική;

Σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα η απάντηση,

χωρίς να είναι εκ των προτέρων αρνητική,

θα πρέπει να λάβει υπόψη την επενέργεια

καθοριστικής σημασίας παραγόντων,

όπως οι παρακάτω:

Page 27: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 28

1. Τα ανελαστικά αναλυτικά προγράμματα

2. Το ένα και μοναδικό εγχειρίδιο

3. Τις κραυγαλέες επιστημολογικές, ιστοριογραφικές και αξιακές

ασυνέχειες και αντιφάσεις οι οποίες παρατηρούνται μεταξύ των

σχολικών εγχειριδίων Ιστορίας διαφορετικών τάξεων και

βαθμίδων

4. Την πρόβλεψη, από την εκπαιδευτική νομοθεσία, για επίδοση

κοινών θεμάτων στους μαθητές διαφορετικών τμημάτων της

ίδιας τάξης κατά τις τελικές εξετάσεις, στην περίπτωση που

περισσότεροι του ενός εκπαιδευτικοί διδάσκουν το ίδιο μάθημα

5. Την εμμονή στη δηλωτική γνώση με ταυτόχρονη υποτίμηση της

διαδικαστικής γνώσης, της εννοιολογικής προσέγγισης και των

αξιακών διαστάσεων

Page 28: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 29

6. Την εμμονή στο «εθνικό αφήγημα», δηλαδή σε μία επιλογή πολιτικοστρατιωτικών γεγονότων, των οποίων η διαπραγμάτευση θυμίζει περισσότερο προσέγγιση μυθολογικού, επετειακού ή «εθνο-ρομαντικού» τύπου παρά τεκμηριωμένο, πολυδιάστατο, πολυπρισματικό, με δυο λέξεις κριτικό και αναστοχαστικό ιστορικό λόγο.

7. Το γεγονός ότι η διδασκαλία της σχολικής ιστορίας ανατίθεται συχνά σε πτυχιούχους μη ιστορικών τμημάτων.

8. Το γεγονός ότι ούτε καν στα ιστορικά τμήματα των Πανεπιστημίων δεν έχει ενσωματωθεί οργανικά, στο πρόγραμμα σπουδών, το μάθημα της Διδακτικής της Ιστορίας,και μάλιστα, σε συνάφεια με μαθήματα που αφορούν την επιστημολογία της Ιστορίας και στην ιστορία της ιστοριογραφίας.

9. Τη μη ετοιμότητα των εκπαιδευτικών, περισσότερο ίσως αυτών της δευτεροβάθμιας, σε σχέση με εκείνους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

10. Την συσκότιση των αρχών της επιστημολογίας της Ιστορίας από προτεραιότητες που θέτουν οι κατά καιρούς «εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις».

Page 29: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 30

1. Η σχολική ιστορία ελάχιστα

παρακολουθεί τις εξελίξεις στο χώρο της επιστημονικής

ιστοριογραφίας:προσήλωση στο εθνοκεντρικό

αφήγημα

Το βιβλίο της Γ' Γυμνασίου: το

επαρκέστερο από όσα διδάσκονται σήμερα στην ελληνική εκπαίδευση

Τι συμβαίνει με την ιστορία στο ελληνικό σχολείο;

Page 30: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 3131

2. Η ιστορική γνώση αναπλαισιώνεται σε σχολική χωρίς κριτήρια επιστημονικής και παιδαγωγικής εγκυρότητας.

3. Τα Αναλυτικά Προγράμματα : υπουργικές εγκύκλιοι διδακτέας ύλης ή εκθέσεις ιδεών = ελάχιστα λαμβάνονται υπόψη στη διδασκαλία.

4. Σχολικά εγχειρίδια: κυρίαρχη ιδεολογική επιλογή.

Οι αποσύρσεις σχολικών εγχειριδίων «γράφουν» μια παράλληλη ιστορία στην ελληνική εκπαίδευση.

Page 31: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 3232

Η υποβάθμιση του μαθήματος της Ιστορίας αποτελεί πολιτική επιλογή.Μείωση ωρών ιστορίας νεότερης και σύγχρονης – κατάργηση μαθήματος Η ανάθεση, για παράδειγμα, της διδασκαλίας σε εκπαιδευτικούς άσχετων με την Ιστορία ειδικοτήτων έχει πάρει ενδημικές διαστάσεις. Ανεπαρκείς – από μεθοδολογική άποψη τουλάχιστον – και αρκετοί φιλόλογοι (άλλες ειδικότητες., έλλειψη αρχικής και ενδο-ϋπηρεσιακής κατάρτισης)

Η μηχανιστική μεταβίβαση της γνώσης με την αποστήθιση

αποτελεί και αυτή ιδεολογική επιλογή και επιβολή του κυρίαρχου

αφηγήματος στη συνείδηση των

μαθητών.

5.

Page 32: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 3333

6. Η σχολική ιστορική εκπαίδευση: σαν σε κενό αέρος. Ιδεολογική ουδετερότητα = δεν λαμβάνει υπόψη τις νοητικές

αναπαραστάσεις, τις ιστορικές αντιλήψεις των μαθητών ούτε τις κοσμογονικές αλλαγές που συμβαίνουν στην κοινωνία,

ελληνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια.

Με τη στάση αυτή το σχολείο αφήνει τους μαθητές του έκθετους στις σειρήνες της φασιστικής προπαγάνδας και των φασιζόντων

ιδεολογημάτων που διατρέχουν όλο το φάσμα της δημόσιας ιστορίας.

Page 33: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 3434

▲Μασκοφόρος συνεργάτης των

κατοχικών δυνάμεων.

7. Στα επίμαχα και συγκρουσιακά ιστορικά θέματα,

όπως ο Ναζισμός, η επίσημη σχολική εκπαίδευση προτιμά:

αντί της ορθολογικής ανάλυσης και της γόνιμης αντιπαράθεσης.

τον διδακτισμό και τον ηθικόφρονηματισμό

την αποϊδεολογικοποίηση και την εθνοκεντρική ερμηνεία,

τη λήθη ή την επιλεκτική μνήμη αντί της κριτικής κατανόησης,

Page 34: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 3535

Σχολικά εγχειρίδια που δέχτηκαν τη μεγαλύτερη πολεμική:

Page 35: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 36

Σχολικά εγχειρίδια που δέχτηκαν τη μεγαλύτερη πολεμική και

αποσύρθηκαν: τα νέα εγχειρίδια συντάσσονται στη λογική ενός συντηρητικού από ιστοριογραφική, επιστημολογική,

παιδαγωγική άποψη παραδείγματος.

Page 36: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 37

Οι διαφάνειες 35-37, από την παρουσίαση του Κ. Μπακάλη (σύνδεσμος Φιλολόγων Δράμας) για το βιβλίο «Κριτικές Προσεγγίσεις του Ναζιστικού Φαινομένου» (επιμέλεια Ά. Παληκίδης, εκδ. Επίκεντρο, 2013).

Page 37: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 38

Εχθρός (;) αλλά και

ζητούμενο: η καλλιέργεια

κριτικής σκέψης:

προϋπόθεση για την

ανάπτυξη της ιδιότητας

του ενεργού πολίτη.

Έννοιες: Ιστορική γνώση,

ιστορική κατανόηση,

ιστορική συνείδηση.

Αντίφαση: Ιστορικό και

πρακτικό παρελθόν

(Rϋsen, Oakshot).

Page 38: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 39

1. Tι σημαίνει κριτικός

γραμματισμός;

2. Τι σημαίνει κριτική

ικανότητα/κριτική

σκέψη;

3. Πώς μπορούμε να την

καλλιεργήσουμε με

την κατάλληλη

διδασκαλία π.χ. της

ιστορίας;

Page 39: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 40

«Κριτική ικανότητα σημαίνει πρώτα απ’ όλα μαθαίνω

να θέτω ερωτήματα. Ερωτήματα που μπορεί να μου τα

γεννήσει κάτι που βλέπω γύρω μου («από πότε

υπάρχουν πολυκατοικίες;»), κάτι που βλέπω σε ένα

μουσείο («τι έβαζαν μέσα στα αγγεία που έφτιαχναν οι

αρχαίοι Αιγινήτες:») ή κάτι που διαβάζω σε ένα βιβλίο

(«γιατί η ναζιστική Γερμανία αποφάσισε την εξόντωση

των Εβραίων με την Τελική Λύση;»). Πρώτο και βασικό

ερώτημα στην ιστορία είναι: πώς ξέρω αυτό που

διαβάζω, αυτό που μου λένε, που μου διδάσκουν, που

ακούω; Πού στηρίζεται και πώς έχει προκύψει;»

( Έφη Αβδελά, Διδάσκοντας ιστορία, Αθήνα 2003, σ. 24, στη σειρά Κλειδιά και

Αντικλείδια του Προγράμματος «Εκπαίδευση Μουσουλμανοπαίδων»,

www.kleidiakaiantikleidia.net)

Page 40: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 41

Ερωτήματα: Πώς οι εκπαιδευτικοί μπορούν ν’ αλλάξουν την αρνητική στάση των μαθητών για το μάθημα της

Ιστορίας;

Πώς θα καταφέρουν να μυήσουν τους μαθητές στις σύγχρονες μεθόδους του ιστορικού;

Page 41: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 42

Φωτογραφίες, αφίσες

Κινηματογράφος, ντοκιμαντέρ

Προσωπικές μαρτυρίες, ημερολόγια

Μουσική, τραγούδια

Λογοτεχνικά κείμενα

Χρήση

πολυτροπικών

μέσων,

ποικίλων

πηγών

Πώς θα εμπλουτίσουμε τη διδασκαλία μας;

Page 42: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 43

Ανάγκη για ενεργητικές, ερευνητικές, βιωματικές

και ενσυναισθητικές προσεγγίσεις

(απέναντι σε ένα λογοκεντρικό σχολείο)

Page 43: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 44

Πώς θα πετύχουμε συναισθηματική κατανόηση;

Με την ενσυναίσθηση και τις βιωματικές

προσεγγίσεις:

Δραματοποίηση

Διάλογος- αγώνας λόγων

Κατασκευή έργων

Ανάληψη ρόλων

Ενεργητική κριτική στάση και ανάληψη

πρωτοβουλιών 44

Page 44: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 45

Βιωματικές προσεγγίσεις

στόχος: Ενσυναίσθηση, ενεργοποίηση

όλων των μαθητών

Καταιγισμός ιδεών (brainstorming)

Θεατρικό παιχνίδι - παιχνίδι ρόλων

Δραματοποίηση

Προσομοιώσεις

Ελεύθερη έκφραση: λογική, συναίσθημα,

σωματική έκφραση, tableaux vivants

Page 45: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 46

Επικέντρωση:

Ιστορική παιδεία με βασικό στόχο την

καλλιέργεια ιστορικής, κοινωνικής και

πολιτικής συνείδησης

Να μη φοβηθούμε να προσεγγίσουμε

ευαίσθητα και συγκρουσιακά ζητήματα

στην ιστορία. Απαραίτητη προϋπόθεση η

καλή γνώση του αντικειμένου.

Ενσυναίσθηση: να την καλλιεργήσουμε με

κάθε τρόπο

Page 46: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 47

Βιωματικές προσεγγίσεις - παραδείγματα

Παιχνίδια ρόλων / δραματοποιήσεις:

Σας προσεγγίζει κάποιος και σας προτείνει να

ενταχθείτε ενεργά σε μια αντιστασιακή ομάδα.

Βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα του 1942. Να

δημιουργήστε ένα σύντομο διάλογο μέσα από τον

οποίο θα διατυπώνετε απορίες, φόβους και ερωτήσεις

για προοπτικές αυτού του κινήματος και θα ζητάτε

απαντήσεις. Να βασιστείτε στα κείμενα χ, ψ. Έπειτα,

να ανακοινώσετε την απόφασή σας με επαρκή και

σαφή αιτιολογία.47

Page 47: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 48

Σωματική έκφραση: tableaux vivant

Nα αναπαραστήσετε με «παγωμένη εικόνα»

(χωρίς καθόλου λόγια) μια σκηνή από μπλόκο

Γερμανών στρατιωτών. Στο μπλόκο συμμετέχουν

κουκουλοφόροι. Να βασιστείτε στο απόσπασμα

από το Άξιον Εστί, τις μαρτυρίες της Μέλπως

Αξιώτη και τα χαρακτικά του Τάσσου. Έπειτα να

συζητήσετε: για τα συναισθήματα, τα κίνητρα και

την αντίδραση των ανθρώπων που εμπλέκονται

στο συμβάν (θυτών και θυμάτων) (Bλ.

www.freeathens.org).

Page 48: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 49

Γιατί να διδάσκουμε αμφιλεγόμενα και «ευαίσθητα» ζητήματα στην ιστορία;

οι μαθητές χρειάζεται να μελετήσουν αμφιλεγόμενα και

ευαίσθητα ζητήματα ώστε να καταλάβουν καλύτερα τον

κόσμο στον οποίο ζουν

επειδή υπάρχουν πολύ λίγες πτυχές της Ευρωπαϊκής

ιστορίας του 20ου αιώνα με τις οποίες συμφωνούν όλοι οι

ιστορικοί

τα αμφιλεγόμενα ζητήματα είναι χρήσιμα μέσα για να

βοηθήσουμε τους μαθητές να καταλάβουν τη θεμελιώδη

φύση της ιστορίας ως επιστημονικού κλάδου: ότι σχεδόν

κάθε ιστορικό γεγονός και εξέλιξη είναι ανοιχτά σε

διαφορετικές ερμηνείες.

Page 49: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 50

Μπορούμε να προσπαθήσουμε να διδάξουμε στους

μαθητές ορισμένες διαδικαστικές δεξιότητες και

τρόπους μελέτης της ιστορικής διαμάχης. Ουσιαστικά,

αυτό αποτελείται από:

την κριτική ανάλυση των στοιχείων / μαρτυριών και

του πώς αυτά έχουν ερμηνευτεί, μέσω της

διατύπωσης σειράς αναλυτικών ερωτημάτων

την ανάλυση της γλώσσας που χρησιμοποιείται από

ανθρώπους όταν αναφέρονται στο ζήτημα

Στρατηγικές: αποστασιοποίησης, αντιστάθμισης,

ενσυναισθητικές

Page 50: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 51

Η Ιστορία «διδάσκει» μόνο όταν διδάσκεται κριτικά.

Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης είναι το μόνο

όπλο που διαθέτουμε ενάντια σε κάθε είδους

επιβολή και χειραγώγηση.

Η βίωση της Ιστορίας γίνεται το μέσο για τη

συνειδητοποίηση της ευθύνης όλων μας στην

εξέλιξη των πραγμάτων και το όχημα για την

καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, της ελεύθερης

επιλογής, της ιστορικής και κοινωνικής

συνείδησης, συνεπώς, και της δημοκρατικής

πολιτικής συνείδησης.

Page 51: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 52

52

Page 52: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 53Η ΤΙΜΗ ΕΝΟΣ ΨΩΜΙΟΥ ~ THE PRICE OF BREAD …, Του Φ. Δημητριάδη.

Page 53: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 54

Τι σημαίνει ιστορική σκέψη; Ποιες έννοιες αποτελούν τη βάση της ιστορικής σκέψης;

Οι μαθητές για να σκέπτονται ιστορικά πρέπει:

Να αντιλαμβάνονται και να προσδιορίζουν τι είναι

ιστορικά σημαντικό

Να χρησιμοποιούν τεκμηρίωση αξιοποιώντας

πρωτογενείς πηγές

Να προσδιορίζουν τη συνέχεια και την αλλαγή

Να αναλύουν αιτίες και συνέπειες

Να έχουν ιστορική προοπτική

Να αντιλαμβάνονται την ηθική διάσταση των

ιστορικών ερμηνειών

(ιστορικός γραμματισμός = κατανόηση ιστορικών

γεγονότων)

Page 54: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 55

Ιστορικές Εννοιες

Α΄ Επιπέδου:

Τι, Ποιος, Πού, Πότε, Γιατί

Β΄Επιπέδου: Αιτιακές σχέσεις και συνάφειες,

Αλλαγή-Συνέχεια/Τομή, Ομοιότητα-Διαφορά,

Αναλογία, Ιστορική Σημασία, Τεκμηρίωση, Ηθικές

διαστάσεις

Βασικά στοιχεία: ιστορικοποίηση και ένταξη στη

μεγάλη εικόνα

Στόχος: κατανόηση του σημερινού κόσμου,

αυτογνωσία-ετερογνωσία 55

Page 55: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 56

Ιστορικές έννοιες δευτέρου επιπέδουΔεν καταναλώνουμε ιστορία αλλά μαθαίνουμε ενεργητικά

(becoming active learners of history)

στόχος: καλλιέργεια κριτικής ιστορικής

σκέψης, διατύπωση διερευνητικών ερωτημάτων.

Page 56: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 57

Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία (19ος και 20ος αιώνας)

Κρατούν τα ερμηνευτικά κλειδιά της σύγχρονης εποχής

Αποτελούν προϋπόθεση κατανόησης και ερμηνείας της

Πρέπει να αναδειχτούν οι συνέχειες, οι τομές και οι

αλλαγές (ιστορικές έννοιες δεύτερου επιπέδου)

Πρέπει πάντα να αναφέρεται η μεγάλη εικόνα στην

οποία εντάσσονται περιφερειακά και επιμέρους

γεγονότα

Αναφορές στις έννοιες της μακράς – μέσης - μικρής

διάρκειας

Page 57: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 58

Αισθητοποίηση

Page 58: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 59

Ρομαντισμός- Ρεαλισμός

Page 59: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 60

Page 60: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 61

Αιτιότητα, αλλαγή, τομή

Μεταπολεμική Ιστορία. Ερωτήματα:

Τι σημαίνει ψυχροπολεμικό κλίμα;

Γιατί κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός;

Πώς νοηματοδοτείται η εμφυλιοπολεμική ρητορική σήμερα;

Τι σημαίνουν οι όροι βαλκανοποίηση, βοσνιοποίηση;

Τι σημαίνει για τη Δύση η αποαποικιοποίηση της Ανατολής;

Τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση; Μόνο αρνητικά φορτίζεται η

λέξη; Τι σημαίνει ο όρος νεοαποικισμός;

Γιατί πλημμύρισε μετανάστες η Δύση; Ποιες είναι οι χώρες

προέλευσης; (χάρτες-χρονογραμμές)

Τι σημαίνει κυκλικός χρόνος;

Επαναλαμβάνεται η ιστορία;

Υπάρχουν ιστορικοί νόμοι;

Page 61: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 62

Πώς; Ογκώδης ύλη...

Επιλεκτικές διαδικασίες

Διαγραμματική ανάπτυξη - Ασκήσεις άστρου - συνδέσεις

Εννοιολογικοί χάρτες (αξιοποίηση υπολογιστικής τεχνολογίας

και ανάλογων προγραμμάτων)

Αξιοποίηση οπτικού υλικού και αντιπροσωπευτικών

πολυπρισματικών και πολυτροπικών πηγών

Έμφαση σε βασικές καίριες έννοιες-κλειδιά «δεμένες» στον

βασικό χρονολογικό άξονα. Ιστορική ορολογία. Γλώσσα.

Η «γραμμή του χρόνου» πάντα εμφανής στην τάξη. Αναφορές.

Κυκλικές αναφορές, επιστροφή πάντα στη «μεγάλη εικόνα».

Διαρκείς επαναλήψεις, κίνηση εμπρός και πίσω στο χρόνο

Επιλογή π.χ. 3 - 5 θεματικών κάθε χρόνο για μελέτη σε βάθος

μέσα από την ανάπτυξη σχεδίων εργασίας (project) από

ομάδες μαθητών.

Page 62: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 63

Η αξιοποίηση των εφαρμογών του web2 στην

εκπαίδευση είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Λογισμικά (δωρεάν στο διαδίκτυο και

εύχρηστα) τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν

για την κατασκευή από τους μαθητές

εννοιολογικών χαρτών και συννεφόλεξων είναι

(ενδεικτικά): mind meister, free mind, bubble

us, Glinkr (εννοιολογικοί χάρτες) και wordle,

tagxedo, tagul (συννεφόλεξα). Π.χ. Ιδρυτική

διακήρυξη ΕΑΜ και ΕΔΕΣ.

Page 63: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 64

Αρνητές Ολοκαυτώματος

Page 64: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 65

Η οικονομική ύφεση της δεκαετίας του

1930

Τράπεζες των

Η.Π.Α. Δάνεια σεΑμερικανικές

επιχειρήσεις

Πρώτες ύλες

Νοτιοαμερικάνικες

οικονομίες

Φθηνά είδη

διατροφής

και λοιπά αγαθά

Αμερικανοί

καταναλωτές

Τι γίνεται όταν οι

τράπεζες των Η.Π.Α.

επαναπατρίζουν τα

κεφάλαιά τους;

Τι συμβαίνει όταν οι

τράπεζες των Η.Π.Α.

επαναπατρίζουν

τα κεφάλαιά τους;

Δάνεια σε

Ευρωπαϊκές

κυβερνήσειςΔάνεια σε

Αφρικανικές και

Ασιατικές

οικονομίες

Φθηνά είδη

διατροφής

και άλλα

αγαθά σε

Ευρωπαίοι

καταναλωτές

Φθηνές πρώτες

ύλες σε

Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις

Δάνεια σε

Ευρωπαϊκές τράπεζες

Δάνεια σε

Δάνεια σε

Δάνεια σε

Δάνεια

σε

Εννοιολογικός

χάρτης

συνδέσεων

Page 65: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 66

ΠΗΓΗ: George Cassutto, “Inspiration Flow Chart: The Causes of Genocide”, στο: Teaching and

Learning about the Holocaust, URL: http://www.cyberlearning-world.com/

Page 66: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 67

ΑρματολοίΚλέφτες

Φαναριώτες

Κληρικοί

Ναυτικοί-

έμποροι

Παροικιακός

ελληνισμός

Ομάδες πουσυμμετείχαν

στην επανάστασηΤου 1821

Άσκηση άστρου (Antonio Brusa)

Page 67: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 68

«Ο αντισημιτισμός δεν μας λέει τίποτα για τους Εβραίους, μας λέει όμως πολλά για τους αντισημίτες και την κουλτούρα που τους εξέθρεψε. Ακόμα και μια

ευκαιριακή ματιά στις ποιότητες και στην ισχύ που οι αντισημίτες απέδωσαν στους Εβραίους διαμέσου των αιώνων - υπερφυσικές δυνάμεις, διεθνείς

συνωμοσίες και η ικανότητα να διαλύουν οικονομίες· το ότι χρησιμοποιούν το αίμα Χριστιανόπαιδων στις τελετουργίες τους, ακόμα και ότι τα σκότωναν για να

τους πάρουν το αίμα, το ότι είχαν συμμαχήσει με το Διάβολο, ότι ήλεγχαν ταυτόχρονα το διεθνές κεφάλαιο και το μπολσεβικισμό - δείχνει πως ο αντισημιτισμός βασίζεται ουσιαστικά σε πολιτισμικές πηγές, που είναι

ανεξάρτητες από τη φύση και τις πράξεις των Εβραίων και κατά συνέπεια αυτοί καθαυτοί οι Εβραίοι προσδιορίζονται από τις πολιτισμικά παραγόμενες ιδέες, που

οι αντισημίτες προβάλλουν πάνω τους. Αυτός ο υφέρπτων μηχανισμός του αντισημιτισμού ισχύει γενικά για κάθε προκατάληψη, αν και τα εντυπωσιακά

φαντασιακά ύψη, στα οποία οι αντισημίτες έφτασαν συχνά και επανειλημμένα, σπανίζουν μέσα στα ογκώδη χρονικά των προκαταλήψεων».

(Πηγή: Ντανιέλ Τζόνα Γκολντχάγκεν, Πρόθυμοι δήμιοι: Οι εκτελεστές του Χίτλερ. Οι καθημερινοί Γερμανοί και το Ολοκαύτωμα, μτφρ. Τάσος Ρόκας, Terzo Books, Αθήνα 1998, σ. 27,30,32-33 70-71)

Άσκηση: Με βάση την ακόλουθη πηγή δίνεται στους μαθητές άσκηση με πίνακα κατάταξης και

συμπερασμού

Page 68: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 69

«Οι Ναζί καταδίωκαν τους Εβραίους, επειδή

χρειάζονταν έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να του

φορτώσουν την ενοχή για τις συμφορές του

γερμανικού έθνους. Ώσπου να ολοκληρώσει την

τροχιά του αυτός ο εξτρεμισμός, εκατομμύρια Εβραίοι

συνελήφθησαν, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν σε

στρατόπεδα συγκέντρωσης. Άλλοι αντιπρόσωποι

«ατελών» φυλετικών και κοινωνικών αμάδων,

ομοφυλόφιλοι, αντιναζιστές, διανοούμενοι, τσιγγάνοι,

είχαν παρόμοια μοίρα».

(Ε. Βurns, Eυρωπαϊκή Ιστορία, Παρατηρητής,

Θεσσαλονίκη 1988, σ. 336)

Page 69: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 70

Χρόνος Κατηγορίες

Στη μακρά διάρκεια 19ος αι. 1917 κ. ε. 1929 κ.ε.

Προκαταλήψεις

Διάβολοι με υπερφυσικές δυνάμεις

Πίνουν το αίμα των παιδιών

Απορρύθμιση της οικονομίας

Διεθνής συνωμοσία κατά του έθνους

Έλεγχος μπολσεβίκων

Έλεγχος διεθνούς κεφαλαίου

Προκαλούμενα Συναισθήματα

Άλογος φόβος - φοβίες

Φρίκη Απέχθεια Αγανάκτηση Απειλή ομάδας

Ανησυχία Κίνδυνος ανατροπής συστήματος

Φθόνος

Κοινωνικές ομάδες δέκτες

Αμόρφωτη μάζα

Φανατικοί χριστιανοί

Μικροαστικά στρώματα

εθνικιστές Αστική τάξη Εργάτες και αγρότες

Σημείωση: Η πρώτη οριζόντια και η κάθετη δίνονται από το διδάσκοντα. Η δεύτερη οριζόντια

συμπληρώνεται από μαθητές με βάση την πηγή. Οι άλλες δύο σειρές βγαίνουν με την

καθοδήγηση του διδάσκοντος ως συμπεράσματα από τους μαθητές.

Page 70: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 71

Page 71: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 72

Page 72: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 73

Page 73: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 74

Δημόσια Ιστορία: Η «δεύτερη ζωή του παρελθόντος» (Α. Λιάκος)

Εικόνες και αναπαραστάσεις του παρελθόντος στο δημόσιο

χώρο: διαδικασίες αυτοπροσδιορισμού κοινωνιών

Βιομηχανία της μνήμης: παραγωγή και κατανάλωση

«ιστορικών» προϊόντων κατασκευή ιστορικής κουλτούρας

Τεχνολογία, πληροφοριακός πληθωρισμός, ταχύτητα,

αλληλεπίδραση ΜΜΕ και πολιτικού πλαισίου, πολιτισμικών

και κοινωνικών παραμέτρων

Ανάγκη σύνδεσης κριτικής ιστορικής γνώσης με ευρύτερες

κοινωνικές ανάγκες και ανησυχίες παραγωγή ιστορικού

νοήματος

Page 74: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 75

Η Δημόσια Ιστορία και ειδικότερα το ιστορικό μυθιστόρημα

και ο κινηματογράφος βιώνουν στις μέρες μας τη

μεγαλύτερη ανθοφορία τους

Στον αντίποδα, το ενδιαφέρον για την Ακαδημαϊκή

Ιστοριογραφία, πλην εξαιρέσεων, υποχωρεί, συρρικνώνεται - εάν

βεβαίως δεν ατονεί εξ ολοκλήρου

(Γ. Κόκκινος, 2013)

(Παράγοντες: δυναμική επίδραση ιστοριογραφικών πτυχών της

γλωσσικής, και πολιτισμικής στροφής στην ιστορία,

μεθοδολογικά εργαλεία προφορικής ιστορίας, μικροϊστορίας

Οπτική και αισθητική ιστορία)

Page 75: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 76

“The Past can be seized only as an image”Walter Benjamin

Μύηση στον πολυπαραγοντικό χαρακτήρα της ερμηνείας του ιστορικού φαινομένου και του ευρύτερου ιστορικού πλαισίου

Οπτικός και μιντιακός εναλφαβητισμός (καλλιέργεια «ευφυούς παρατηρητικότητας»)

Ενεργοποίηση ομαδοσυνεργατικής, βιωματικής μάθησης

Εντοπισμός, αμφισβήτηση προκαταλήψεων και στερεοτύπων

Μετακίνηση από παγιωμένες απόψεις περί ιστορικής μάθησης

Iστορικός εναλφαβητισμός, γνωστικός αναπροσανατολισμός (Keith Barton, 2011)

Page 76: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 77

Διασπείρεται σε συνεχώς μεγαλύτερη ακτίνα

Αποκτά ικανά ερείσματα κατά βάση στον κοινό λόγο, λόγω

της εξέχουσας δυναμικής που εμφανίζει η Δημόσια Ιστορία,

η οποία ούτως ή άλλως διεκδικεί τουλάχιστον ισότιμο

καθεστώς αποδοχής με αυτό της επιστημονικής πειθαρχίας

την οποία συνηθίσαμε να ονομάζουμε ιστοριογραφία.

Γ. Κόκκινος: «ανιχνεύεται δομική σύμπτωση μεταξύ ιστορικής αφήγησης και μυθοπλασίας»

Page 77: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 78

Ιστορία και Κινηματογράφος:

“Η Bασιλεία των Ουρανών”,

Ridley Scott, 2002

Page 78: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 79

“Ιβάν ο Τρομερός»

Σεργκέι Αιζενστάιν,

1945

Page 79: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 80

Page 80: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 81

Page 81: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 82

Page 82: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 83

«The Sound of Music» (Η μελωδία της ευτυχίας)

Robert Wise (1965)

Page 83: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 84

«O γάμος της

Μαρίας

Μπράουν»,

Reiner Werner

Fassbinder 1978

Page 84: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 85

«Το

ταμπούρλο»

Volker

Schloendorff

(1979)

“Lili Marleen”

(1981)

Reiner

Werner

Fassbinder

Page 85: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

«Schindler's List» (Η Λίστα του Σίντλερ),

Steven Spielberg, 1993, Αμερική

Page 86: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 87

Page 88: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 89

«Sophie Scholl-Die letzten Tage»

Marc Rothemund (2006)

Page 89: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 90

“Hanna Arendt”,

Margarethe von

Trotta, 2012

Page 90: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 91

«Νύχτα και Καταχνιά», Alain Resnais, 1955

Page 91: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 92

Le Chagrin et la Pitié (Η θλίψη και ο οίκτος)

Marcel Ophuls (1969)

Page 92: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 93

«Η μάχη του Αλγερίου», Τζίλο

Ποντεκόρβο, 1966

Page 93: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 94

Page 94: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 95

Γραμματισμοί

κοινωνικός οπτικός μιντιακός

Συνεργασία,

ομαδικότητα

ενεργός συμμετοχή

στα κοινά

προσέγγιση και

ερμηνεία εικόνας,

φιλμ,

οπτικού υλικού

προσέγγιση

λόγου Μ.Μ.Ε

και τεχνικών

προπαγάνδας

Page 95: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 96

Γιατί λοιπόν πρέπει να καλλιεργηθεί ο οπτικός εναλφαβητισμός;

Διότι:

1. «H όραση προηγείται των λέξεων», ενώ «η σχέση ανάμεσα σε αυτό που βλέπουμε και σε αυτό που γνωρίζουμε δεν είναι ποτέ ξεκαθαρισμένη»

(John Berger, H εικόνα και το βλέμμα, 1993)

1. «Η χρήση των εικόνων από τους ιστορικούς δεν πρέπει να περιορίζεται στο «αποδεικτικό» μέρος τους αλλά θα πρέπει να παραχωρείται χώρος γι αυτό το οποίο ορίστηκε ως «επίδραση της εικόνας στην ιστορική φαντασία»

(Peter Burke, Αυτοψία, 2003)

Συνεπώς:

«Η οπτική εκπαίδευση θα πρέπει να στηρίζεται στην προϋπόθεση ότι κάθε απεικόνιση συνιστά μια δήλωση»

(Rudolf Arnheim , Οπτική Σκέψη, 2007)

Page 96: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 97

Es lebe Deutschland! = Ζήτω η

Γερμανία!

Page 97: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 98

1,2. Γυναίκες στο Δημοκρατικό Στρατό3. Τα «κορίτσια του Μάρκου» (1947)

Page 98: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 99

Μνημονικοί τόποι…

Page 99: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 100

Page 100: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 101

Οι βανδαλισμοί μνημείων συνιστούν

δημόσια χρήση της ιστορίας

Page 101: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 102

Δημόσιες χρήσεις της

ιστορίας:

Daniel Libescind, Εβραϊκό

Μουσείο, Peter Eisenman

Μνημείο Ολοκαυτώματος

στο Βερολίνο:

(«Συναισθηματική

Αρχιτεκτονική»

“Emotional Architecture”)

Page 102: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 103

Τι θέλουμε; Να μεταφέρουμε λίγη από τη μαγεία μιας άλλης

εποχής στους μαθητές

Να τους προκαλέσουμε να ερευνήσουν, να μπουν

στη θέση του άλλου, να κατανοήσουν τις συνθήκες

της εποχής και μέσα σε αυτές να τοποθετήσουν και

να επιχειρήσουν να ερμηνεύσουν τις πράξεις των

ανθρώπων

Να κατανοήσουν ότι υπάρχουν διαφορετικές

ερμηνευτικές προσεγγίσεις ιδιαίτερα σε δύσκολα και

αντιφατικά ιστορικά θέματα

Να κατανοήσουν το σημερινό κόσμο μέσα από

κριτικές προσεγγίσεις του παρελθόντος

Page 103: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 104

Συνοψίζοντας:

Ένας ιστορικός δεν περιγράφει μόνο, αλλά κατανοεί και

εξηγεί.

«Το παρελθόν είναι μια ξένη χώρα»: Η νοοτροπία των

ανθρώπων του παρελθόντος είναι διαφορετική από τη δική

μας, συνεπώς πρέπει να αποφεύγουμε να προβάλλουμε το

σύγχρονο τρόπο κατανόησης των πραγμάτων

αναχρονιστικά σε αυτή: το παρελθόν πρέπει να

προσεγγίζεται με τους δικούς του όρους (ιστορικοποίηση).

Για να διαχειριστούμε το παρελθόν αποτελεσματικά, είναι

σημαντικό να είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε ότι οι

ιστορικοί μύθοι ή οι «δημοφιλείς» τρόποι σκέψης

αλλοιώνουν τον τρόπο που βλέπουμε και σκεπτόμαστε για

τα πράγματα.

Page 104: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 105

Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την

ιστορία σαν μια γραμμή ή ένα βέλος, που δείχνει

προς το μέλλον, χωρίς να εκτιμούν ότι κάτι τέτοιο

παράγει τελεολογικές και γραμμικές ιστορίες. Και

όμως, τώρα οι ιστορικοί επιχειρηματολογούν πάνω

στο ότι η ιστορία μοιάζει περισσότερο με δένδρο,

σκάλα, σπιράλ ή ακόμη και πλεξούδα.

Ο καλός ιστορικός (βλ. εδώ: ο εκπαιδευτικός που

διδάσκει ιστορία) γνωρίζει ότι η φράση «προχωρούμε

μπροστά» είναι μια κοινωνική κατασκευή , όχι ένα

φυσιολογικό πράγμα, και ότι οι δικές μας νοητικές

αντιλήψεις επίσης έχουν ιστορία.

Page 105: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 106

Το πρόβλημα στην ιστορική κατανόηση: όλα

βασίζονται στην αντίληψη της ιστορίας ως

«γνώσης»- μιας συλλογής γεγονότων ή αφηγήσεων

σχετικά με πράγματα που «συνέβησαν στο

παρελθόν» (η περίπτωση της σχολικής ιστορίας).

Αυτό περιορίζει την αντίληψή μας για την αξία της

επιστήμης. Μια πιο ακριβής κατανόηση του τι είναι

η ιστορία επεκτείνει τη χρησιμότητά της.

Η ιστορική εκπαίδευση τροφοδοτεί με κάποια

γνώση του παρελθόντος το μαθητή, αλλά ενθέτει

στο μαθητή μοντέλα σκέψης και δράσης, κάποια

από τα οποία είναι μοναδικά για την επιστήμη

αυτή.

Page 106: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 107

Η ιστορία δεν είναι μια ουδέτερη απαγγελία

γεγονότων του παρελθόντος, είναι η μελέτη

και η εξήγηση των γεγονότων ή

φαινομένων. Η ιστορία δεν αφορά μόνο

στο περιεχόμενο (γεγονότα) αλλά αποτελεί

και μια ιδιαίτερη και συστηματική

μεθοδολογία, έναν ξεχωριστό τρόπο

διαβάσματος, σκέψης, διατύπωσης

ερωτημάτων και ανάλυσης.

Page 107: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 108

Sam Wineberg: Η ιστορική σκέψη

είναι μια αφύσικη πράξη

(historical thinking as an ‘unnatural

act’), η οποία αντιτίθεται στις

συνήθεις νοητικές διαδικασίες,

στον τρόπο που σκεπτόμαστε. Ως

αποτέλεσμα, το να κάνει κανείς

ιστορία ή το να σκέπτεται ιστορικά

είναι ένα εγγενώς πολύτιμο

πράγμα, με αξία πέρα από αυτή

καθεαυτή την ακαδημαϊκή.

Page 108: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 109

Η επιστήμη (και πειθαρχία)

της ιστορίας αναπτύσσει τις

ποιότητες της αντίληψης και

κρίσης οι οποίες

ενθαρρύνουν την

ενεργητική, αναστοχαστική

και αιτιολογημένη

συναναστροφή με άλλους

ανθρώπους. Είναι σε τελική

ανάλυση κάτι ιδιαίτερα

πολύτιμο.

Page 109: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 110

Page 110: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 111

Page 111: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 112

Page 112: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 113

Page 113: Oι πειθαρχίες της ιστορίας

Page 114

History matters.

Σας ευχαριστώ