Upload
marlou
View
418
Download
2
Embed Size (px)
Citation preview
Manuel RivasManuel Rivas
Arturo Piñeiro, alias Caronte, ex lexionario, ex boxeador
Ainda non entrou a clientela do día. Un home foxe da luz, situándose na penumbra
Movemento de rederias, peixeiras e mariñeiros no exterior
Escoitase cantar na minúscula
conciña do bar
O foco de luz eléctrica traballa como una arma máis, vai penetrando nas cavidades do corpo e hai na inclinación do torso un desfalecemento de ave.
A descarga nas entrañas. O berro. É o ir da luz. Todo fica ás escuras.
Humor e hábito e tratar con recrutas. Trisca as teosiras no ar, como quen inicia un animoso rito
“Soy valiente y leal legionario,soy soldado de brava Legión, pesa en mi alama doliente calvario, que en el fuego busca redención”
Xardín de San Carlos. Neste chamado tamén xardín romántico xace John Moore, o héroe inglés
Os combates son só a tres asaltos e teñen algo de circense. O protagonista é Caronte , coñecido como Robinson xunto vellos amigos . Mais ás veces, os loitadores fanse daño.
Por diante pasan dous individuos con sombreiro, traxe raiado, proxectando as súas sombras subalternas. Un deles entra dentro de La Boîte.
En La Boîte entran físgoas de luz da mañá. O bar ten ese despreguizar das cadeiras que aprobeitan o intra para sentar sobre sí mesmas.
Estas seguro de que non se van rir ? Aquí o público é moi entendido.
Tes que ter en conta dos erres. É un son que nace de dentro.
E o acento? Vanse rir, xa verás!
O acento vai pegasdo á alma. A alma e máis aos zapatos. Ademáis o acento galego vaille ben ao francés.
Beleza afogas deica Beleza afogas deica matarmematarmeBeleza ten piedade Beleza ten piedade de minde minMais se hoxe caioMais se hoxe caioQue sea cos ollos Que sea cos ollos postos en tipostos en ti
As barcas río arriba, empurradas por una crecente de auga luz e música. Excitación cantareira. Un abalo de corpos no leito fluvial.
Camiñan pola ribeira. Rozándose as mans e abrazándose. Amparados polas primeiras sombras dos amieiros, empuxados polas pólas, abaldos polo rumor do río.
Camiña sentíndose máis novo, lixeiro, libre, ao xeito do adolescente quesae por primeira vez só a una festa de noite. Botan fogos de artificio na baía e el goza como se foran na súa honra e non na do tirano
Despois de que ti
marchases aparecero
n os homes da
sombra.