2º DE ESO. CIENCIAS SOCIAIS.

O IMPERIO BIZANTINO.

DIVISIÓN DE TEODOSIO.

• No ano 395 o Emperador Teodosio dividiu o Imperio Romano entre os seus dous fillos:• Arcadio recibiu a zona Oriental con capital en Constantinopla.

• Honorio recibiu a zona Occidental con capital en Roma.

DIVISIÓN DE TEODOSIO 395

ORIXENES DE BIZANCIO

A cidade recibiu varios nomes ó longo da súa historia.

1.Bizancio, foi a cidade creada polos gregos como colonia.

2.Constantinopla. A cidade foi refundada polo Emperador Romano, Constantino o Grande, para convertela na nova capital do seu Imperio.

3.Istambul. Nome actual da cidade, que foi refundada depois da conquista de Constantinopla polos turcos en 1453.

CARACTERISTICAS DE BIZANCIO.

• A cidade de Bizancio foi elixida por Constantino por varios motivos.

1.A zona oriental era a zona máis rica do Imperio Romano.

2.Bizancio posuía unha posición estratéxica:• Debido a súa situación no Corno de Ouro era

fácilmente defendible dos ataques. A cidade situábase nunha península, na que a zona que comunicaba o continente presentaba unha boas fortificacións defensivas.

•A súa posición permitíalle ser un gran porto comercial onde se comunicaba o Oriente e Occidente.

CARACTERISTICAS DO IMPERIO BIZANTINO.

• Capital do Imperio: Bizancio ou Constantinopla.• Duración do Imperio: 476 ata o 1453.• Considerábanse herdeiros do Imperio Romano, aínda que

mantiña unha serie de características propias:• Estableceuse un Imperio, no que o monarca recibe o

nome de "Basileus".• Establece un Imperio sobre a base do Cristianismo, na

que o Emperador é o máximo representante de Deus na Terra. Esta basease nunha teoría do poder que recibe o nome de Cesaropapismo, na que o emperador exerce un poder teocrático.

• Adoptase o grego como lingua oficial do Imperio.• Establece toda unha serie de reformas na administración

do Imperio (burocracia, exército, finanzas, etc), que lle permite sobrevivir.

CARACTERISTICAS DO IMPERIO BIZANTINO

• O imperio esta dividido en Provincias, quye reciben o nome de "themas", a cargo das cales se coloca un "Estrategos". Este é o representante do poder político do Emperador, no ámbito político e militar.

• O cristianismo asume gran poder, sendo un dos apoios do goberno imperial.• O Emperador é a máxima autoridade relixiosa do

Imperio.• Houbo toda unha serie de problemas relixiosos,

relacionado co culto ás imaxes relixiosas. O que deu lugar as "loitas iconoclastas" durante os séculos VIII e IX.

LOITAS ICONOCLASTAS

• Durante o Imperio bizantino o emperador era a máxima autoridade relixiosa, e determinaba a política. Dependendo do emperardor erase máis ou menos liberal coas interpretacións relixiosas. Isto ocasionou o longo da súa existencia unha serie de conflictos.

• Conficto Iconoclasta:• O emperador León III prohibiu o culto as imaxes

relixiosas. Isto provocou a destrución de centos de Iconas (imaxes e estatuas de carácter relixiosos), por parte dos defensores da autoridade imperial.

• Moitas persoas decidiron defender as imaxes, o que acabou ocasionando grande conflictos e mortes.

• Foi o gran emperador bizantino, que levou a cabo un proceso de expansión, intentando volver a unificar o Antigo Imperio Romano.Conquistou:

• Gran parte da Península Itálica.• Norte de África.• Sur da Península Ibérica.

• Realizou toda unha serie de reformas lexislativas, creando o "Codigo de Xustiniano", no que se recopilan as leis de todo o imperio. Sendo a recopilación das leis de orixe romana.

• Realizou unha política de reforma económica.• Foi un gran impulsor da Arte.

Xustiniano. (527-565)

CULTURA BIZANTINA

CULTURA BIZANTINA.• A Cultura Bizantina alcanzou unha desenvolvemento grazas

a fusión de elementos:• Romanos.• Gregos.• Orientais.

A medida que o Imperio Bizantino vaise fortalecendo o grego convertese na lingua oficial do Imperio.

• Convertese no gran centro cultura da Alta Idade Media, graza a conservar tratados clásicos e científicos.

• Difunde a súa cultura entre os pobos eslavos, destacando a relixión ortodoxa e o alfabeto cirílico.

ARTE BIZANTINA.

•Exterior de Sta. Sofía. 532 – 537. Istambul.

•Perspectiva axonométrica de Sta. Sofía. 532 – 537. Istambul.

•O sistema estructural de Santa Sofía é audaz, pero sinxelo. Levantouse un enorme rectángulo, de 71 por 77 m, aproximadamente 225 por 240 pés bizantinos. Dentro del, catro enormes piares, dispostos de norte a sur, alzáronse nos ángulos dun cadrado de 100 pés bizantinos de lado. A 70 pés do chan tendéronse catro arcos, os dos lados norte e sur embebidos nos muros laterais da nave e apenas perceptibles desde o interior, pero fortemente marcados ó exterior por enriba do teito. Catro pechinas de forma irregular ligan os arcos. Sobre os vértices dos arcos e as catro pechinas que os unen álzase a cúpula principal, unha cuncha gallonada por 40 nervos e 40 plementos curvos. Está reforzada no exterior mediante 40 nervaduras curtas colocadas a estreitos intervalos, e que enmarcan pequenas fiestras. Os piares norte e sur sobresaen por enriba das naves laterais para servir de estribo ós empuxes laterais dos arcos oriental e occidental e, indirectamente, da cúpula maior. (...)•Este núcleo, de precaria estabilidade, composto por piares, arcos, cúpulas, semicúpulas e cunchas, constitúe o corazón interno da composición de doble casco. Éun baldaquino, que se alza libre no espacio, independente das unidades espaciais secundarias que o envolven. As naves laterais, o nártex e as tribunas interveñen pouco en conxunto no xogo de forzas do núcleo interno. (...)

•Santa Sofía de Constantinopla•(532-537)•Antemio deTralles •Isidoro de Mileto

•Planta e sistema de descarga de Sta. Sofía. 532 – 537. Istambul.

•Sistema constructivo da cúpula de Sta. Sofía

•Sta. Sofía de Constantinopla (s. VI)

•S. Vital de Rávena (s. VI)

•Stos. Serxio e Baco (s. VI)

•Interior de Sta. Sofía. 532 – 537. Istambul.

•Interior de Sta. Sofía. 532 – 537. Istambul.

•Capitel de S. Vital de Rávena. S. VI

•Capitel de Sta. Sofía de Constantinopla. S. VI

Interior de Sta. Sofía. 532 – 537. Istambul.

•Interior de Sta. Sofía. •532 – 537. •Istambul.

•Planta e perspectiva axonométrica de San Vital. 522 – 532. Rávena.

•Interior de San Vital. •522 – 532.•Rávena.

•Exterior de San Vital.•522 – 532. •Rávena.

•Exterior de San Vital.•522 – 532. •Rávena.

•Mosaico san Vital: Xustiniano e séquito. 532. Rávena.

•Mosaico san Vital: Teodosia e séquito. 532. Rávena.

•San Marcos de Venecia (consagrada en 1073)

•Planta de Santos Serxio e Baco. Constantinopla. 1ª metade do s. VI

•Interior de San Apolinar in Classe. 549. Italia.

•Díptico do cónsul Areobindo. Marfín. S. VI

•Díptico co arcanxo S. Miguel. Marfín. S. VI

•Cátedra do bispo Maximiano. 150 x 60,5 cm. Marfín. Rávena, ano 550.

• Ábsida da catedral de Monreale, Silicia. Cara ó ano 1190