“Las brujas buenas”Érase una vez tres brujas buenas.

El día de Hallowen ayudaban a los niños a que no les

asustaran los monstruos.

Teresa es la bruja mayor que tenia 18 años y

vigilaba a los vampiros.

Ana, la bruja mediana tenia 11 años y vigilaba a los

ogros.

María tiene 10 años y vigilaba a las niñas para que

pudieran pasar la noche de Halloween en paz.

Natalia Souto Arnaldo

“La casa encantada”

Había una vez en una casa encantada , en

una terrorífica noche .

La casa daba escalofríos pero nadie vivía

allí. Se dijo que cada noche a las doce la casa

cobraba vida. Cuando un niño se acercaba la casa lo poseía. Un día

una niña encontró un libro de conjuros se hizo un

escudo y derrotó a la casa encantada.

Sergio Abelenda Abelenda

“ a PRIncesa MaRIFResa”

Nun lugar remoto fai xa moitos anos, había

unha princesa que se chamaba Fianna.

Vivia nun gran castelo.

O rey quería que atopase ao seu príncipe

preferido, e levoulle unha gran cantidade de

pretendentes.

Fianna decidía: este é gordo, este é feo, este

está mal da cabeza...

Pero un día atopou un príncipe que pensou

que lle gustaria.

Era guapo, simpático, etc.

El chamáballe a Fianna princesa Marifresa, e

mira por onde, gustoulle o nome.

E viviron felices e o resto xa o sabedes vós.

Cristina Pensado

”UN VOLCÀN DE OURO”

Habia unha vez un dragón e un xigante que

tiñan moito ouro e vivían nun volcàn. Un día

de veràn foron ao parque e caeron nunha

trampa, que lle preparou a bruxa porque quería

o ouro.

Entón chegou a princesa, os nenos e os

animais do bosque, para axudarlles.

A bruxa fixo un conxuro máxico e

lanzoullo coa variña.

Cal foi a sorpresa? A princesa sacou do seu

peto un diamante co cal lle rebotou o conxuro

á bruxa, mandouna para o universo. Todos

foron felices e comeron moitas perdices.

Estefanía Blanco

“o can que queRía voaR”

Érase unha vez un can que quería voar, pero...

Intentábao e intentábao e nunca o conseguía. Vivìa

nunha granxa e chamábase Coco.

Para intentar voar, Coco subíase aos cabalos,

saltaba e movía as patas como se fosen as às dunha

ave.

E así, no día de hoxe Coco segue intentando voar.

Colorín colorado este conto está rematado.

Irene Loureiro

“O neno e o avó”

Érase unha vez un neno chamado Nicolás que vivía co seu avó

nun povo agochado aló na cima das montañas. A súa situación non

era moi boa, xa que o pasaban algo mal e non tiña como ganarse a

vida. O neno todas as mañás erguíase cedo para ir ao monte en

busca de comida. Un día ía andando e tropezou cun ovo dourado.

O neno púxose moi contento e sen pensalo dúas veces correu a

ensinarllo ao avó.

Non sabían que era, pensaban que era unha pedriña máxica, e

gardárona.

De alí a unha semana o ovo empezou a moverse el so e a

escachar, o neno todo asustado berrou polo avó, viron como saían as

ás como se fosen dun paxaro, pero resultaba que eran dun dragón.

O dragón foi medrando pouco a pouco e o neno facíase amigo

del, o dragón aprendeu a voar e o neno fíxose o seu xinete. Desde

ese día ao neno e máis ao avó non lles faltou nunca máis de comer e

viviron felices para sempre.

Juan Jesús Camafreita Rojo

“El unicornio mágico”

Había una vez un unicornio mágico, que se llamaba

Pegaso. Se dedicaba a cumplir los deseos de los niños.

Un día encontró una niña que era muy pobre, y la niña se

hizo amiga de Pegaso. Como era tan pobre le dijo al

unicornio:

- Pegaso deseo tener mucha comida y dinero.

A partir de ese día, la niña fue muy feliz.

Patricia Gesto Varela

“nun coLexIo”

Había unha vez unha nena chamada Cristina. Ocorreulle unha

historia o ano pasado nun colexio.

En Valencia , Cristina era unha nena que entrou nova no

colexio. Ninguén quería xogar con ela.

Un dìa unha nena dìxolle se quería xogar con ela .

Cristina díxolle que si e fixéronse moi amigas.

E colorín colorado este conto está rematado.

Alba Vecino Antelo

“A PRINCESA QUE NON SABIA BAILAR”

Había unha vez unha princesa que non sabía bailar.Vivía nun castelo encantado . Ela estaba feliz O día do seu aniversario invitou ás súas amigas a un

baile ao castelo pero ela non sabia bailar e veu o seu noivo e bailaron xuntos e ensinoulle a bailar.

Foron felices e comeron perdices.

Rosa del Pino Pensado

“O bosque e o colexio”

Era unha vez uns nenos e nenas que estaban moi

felices no colexio, ata que un día sufriron un

encantamento dun bosque cercano .

Todos os nenos e nenas estaban posuídos como

zombis , so cinco nenos e cinco nenas non sufriron o

encantamento.

Os dez nenos sabían que o bosque fixera o

encantamento,e dirixíronse ao bosque encantado.

Ao chegar, os nenos estaban moi asustados ata que

viron a raíz do encantamento, que era producido por un

bruxo malvado.

Salváronse porque os nenos e nenas zombis

romperon o encantamento facendo un conxuro máxico e

salvaron aos nenos do colexio.

Angel Montero Seoane

“O MONSTRO” Era unha vez un monstro do máis terrorifico.

Un día achegouse á cidade. Cando a xente o viu

chamaron ás forzas aereas e tamén ao exército .

Eran bastante terribles eses tanques e sobre todo

os misís pero…pum,pum.

- Dispararon os misís. Berrou o xeneral.

Pero o monstro resistía pero ao final morreu.

Eric Garcìa Negreira

eL nIño que queRía un PeRRo”

Había unha vez un neno que lle viu a unha nena un can.

El quería un can pero os seus pais non llo compraban e empezou a aforrar para poder compralo e xogar con el.

Cando xa podía compralo foi e comprouno. Despois foi xogar ao parque co can e todos dicían

que era moi bonito e que lle quería moito, que era o mellor can do mundo.

Miguel Porteiro Amado