PAMBANSANG ALAGAD NG SINING (NATIONAL ARTISTS)

Si Fernando Cueto Amorsolo (30 Mayo 1892 - 26 Febrero 1972) ay Isa sa pinakakilalang Pilipinong pintor na Pambansang Alagad Ng Sining ng Pilipinas . Kilala siya para sa kanyang mga dibuho na ipinapakita ang kaggandahan ng Pilipinas, lalo ng mga babaeng Pilipina.Ipinangnanak siya sa Paco , Maynila . Ang kanyang ama, si Pedro Amorsolo ay kilalang tenedor de libro. Ang Ina niya, si Bonifacia Cueto, ay pinsan ni Fabian de la Rosa , pinakamalakas ang naging impluwensya sa estilo ng pagpipinta ni Amorsolo.

Nag-aral si Amorsolo sa Liceo de Manila simula ng 1909. Nakita ang galing niya sa pagguhit at pagpinta dito. Pumunta siya sa Unibersidad ng Pilipinas para mag-aral ng pagpipinta sa School of Fine Arts nito kung saan nagtuturo si De la Rosa. Habang nag-aaral, sumali siya sa mga paligsahan sa nagsilbing ilustrador para sa mga magasin sa komiks, at nagdisenyo ng mga muebles upang kumita at matulungan ang kanyang pamilya. Nang nagtapos siya noong 1914, binigyan siya ng medalya ng parangal.

Pinaaral siya ng pilantropong si Enrique Zobel de Ayala sa Escuela de San Fernando sa Madrid, Espanya. Dumalo siya sa New York, sa Europa sa Amerika kung saan naobserbahan niya ang iba-ibang estilo ng pagpinta. Ang pinakahilig niya ay ang estilo ni Diego de Velazquez.

Ilan sa kanyang mga gawa 1920 - Aking Asawa, Salud 1921 - pagkadalaga sa isang Stream, GSIS Collection 1922 - Rice Planting 1928 - El Ciego, Central Bank ng Pilipinas ang Collection 1931 - Ang Conversion ng mga Pilipino 1936 - Dalagang Bukid, Club Filipino sa Collection 1939 - meriyenda ng Manggagawa (na kilala rin bilang minindal pagkain ng

Manggagawa Rice) 1942 - Ang Panggagahasa ng Maynila 1942 - Ang pambobomba ng Intendencia 1943 - Ang Mestiza, National Museum ng Pilipinas Collection 1944 - Ang Pagsabog 1945 - Defense ng karangalan ng isang Filipina Woman, langis sa canvas

(60.5 sa x 36 sa) 1945 - Ang burn ng Maynila 1946 - Planting Rice, United niyog Planters Bank Collection 1958 - Linggo Umaga Pa Upang Town, Ayala Museum Collection

Mga Parangal

1908 - Pang-2 gantimpala, Bazar Escolta (Asocacion Internacional de Artistas), para sa Levendo Periodico

1922 - Unang gantimpala, Commercial at Industrial Fair sa Manila Carnival 1925 – Solo eksibit sa Grand Central Art Gallery sa New York 1927 - Unang gantimpala, General pagpipinta sa Manila Carnival

Commercial at Industrial Fair 1929 - Unang gantimpala, sa New York World Fair, para sa meriyenda ng

Manggagawa Rice 1940 - Natitirang University ng Pilipinas nagtapos sa isang paaralan Award 1959 - Medalayang ginto, UNESCO Pambansang Komisyon 1961 - Gawad Rizal Pro Patria 1961 - honorary doctorate sa Humanities, Malayong Silangan University 1963 - diploma ng grasya, Unibersidad Ng Pilipinas 1963 - Patnubay Ng Sining sa Kalinangan Award, mula sa Lungsod Ng

Maynila 1963 - Republic Cultural Heritage Award 1972 - Gawad CCP para sa Sining, mula sa Sentrong Pangkultura Ng

Pilipinas, sa unang Pambansang Alagad Ng Sining

Napoleon Veloso Abueva

Ipinanganak siya noong 26 Enero 1930 sa Bohol na supling nina Teodoro Abueva at Purificacion Veloso. Siya ay ikinasal kay Sergia Valles kung saan siya ay mayroong tatlong anak. Siya ay nagtapos ng Bachelor of Fine Arts sa Unibersidad Ng Pilipinas noong 1953, na nagkamit ng Master ng Fine Arts sa Cranbrook Academy, Michigan, sa Estados Unidos ng Amerika. Sa gulang niyang 46, siya ang pinakabatang Pilipino na nakatanggap ng parangal na Pambansang Alagad Ng Sining . Siya rin ay kilala bilang Ama ng Makabagong Iskultura sa Pilipinas . Nagamit niya halos lahat ang iba't ibang uri ng materyal, mula sa matigas na kahoy (molave, akasya, langka, ipil, kamagong sa kawayan) hanggang adobe, metal, bakal, semento, marmol, tanso, atbp.

Ilang sa kanyang mga gawa ang sumusunod: Moses, 1951 Rice Planting, 1952 Halik ng Judas, 1955 Water Buffalo, 1968 Ibon, 1971 Alabastro City, 1971 Upang at Mula sa Dagat, 1978 Anyo, Sa walang Hanggan Garden Memorial Park,

1979 Siyam Muses, sa UP Faculty Center, 1994 Sunburst, sa Peninsula Manila hotel, 1994

Ang ilan sa kanyang mga likhang-sining ay matatagpuan sa UP Diliman:

1957 - krusipiho sa Dalawang Corpora, sa Parokya ng Banal na Sakripisyo

1962 - University Gateway (UP Gates) 1967 - pagkilala sa Mas Mataas na Edukasyon, sa

bungad Ng University Avenue 1979 - Ang Espiritu ng Negosyo, sa harap Ng College

of Business Administration 1992 - Diwata, sa faculty Center 1996 - Alma Mater, sa lobby Ng Ang Bahay Ng Alumni 1996 - Tatlong Babae tahiin ang First Philippine

Flag, tinatawag tumunog Tres Marias Plaza, sa UP nagkaloob ng pagkokonekta 'Garden, bilang parte Ng selebrasyon sa sentenaryo Ng rebolusyon noong 1896

Mga Parangal Kabilang sa kaniyang mga gawad sa pagkilala ang sumusunod: Unang gantimpala sa eskultura, Art Association ng Pilipinas,

noong 1951 Dalawang unang gantimpala sa AAP noong 1952 Karangalang-banggit sa International iskultura Competition

mula sa Institute of napapanahon Arts sa London noong 1953 Bumili ng Prize para sa kaniyang obrang "Halik ng Judas" sa

Relihiyosong Pagtatanghal Ng Sining sa Detroit noong 1955 Natatanging Gawad para sa timpalak sa Di-kilalang Kawal

Politikal itinaguyod Ng Institute of napapanahon Sining Ng London

Iskolarship sa Harvard University noong 1956 Gawad Sampung Outsatanding Young Lalaki (TOYM) noong

1959; Republic Cultural Heritage Award noong 1966 * Gawad Pambansang Alagad ng Sining para sa Eskultura noong 1977.

Nagsilbi siyang dekano Ng UP Kolehiyo ng Fine Arts Nang ilang taon, sa kasalukuyang isa siya sa mga eksperto sa lupon ng Pambansang Museo.

Si Vicente S. Manansala (22 Enero 1,910 - 1981) ay kilalang modernong Pilipinong pintor. Noong 1981, itinuring siyang isa sa mga Pambansang Alagad ng Sining (postumo). Siya ang itinuturing na nagsimula ng estilong kubismo sa bansa. Isa si Manansala sa labintatlo Moderns pinangungunahan ni Victorio C. Edades  kasama Sina Cesar Legaspi at Hernando R. Ocampo . Dagdag pa rito, binuo niya ang grupo ng mga Neo-Realists kasama sina Romeo Tabuena sa Anita Magsaysay-Ho .

Ipinanganak si Manansala noong 1910 sa Macabebe , Pampanga , ikalawa sa walong anak. Kitang taon bago siya rebista-kolehiyo, nagtrabaho siya bilang tagapinta ng mga paskil para sa mga pelikula. Pinakasalan niya si Hermengilda Diaz noong 1937. Namatay siya noong 1981 sa Lungsod Makati .Nag-aral si Manansala sa UP School of Fine Arts noong 1926-1930 at nagtungo sa Canada upang muling mag-aral sa tulong ng UNESCO  noong 1949. Nag-aral ulit siya sa Unibersidad ng Paris sa tulong ng iskolarsip handog ng Pamahalaang Pranses noong 1950. Taong 1960 naman nang bigyan siya ng pagkakataon ng US Dept. ng Estado Specialist upang pag-aralan ang paggawa ng marami glass sa New York. 

Nagpakadalubhasa rin siya sa Otis Art Institute noong 1967. Noong 1970, nakatanggap siya ng scholarship mula sa Alemanya para mag-aral sa Zurich. Kumuha pa siya ng karagdagang pag-aaral sa pagsasanay sa Ecole de Beaux Arts sa Montreal, Canada, sa Estados Unidos sa Pransiya. Ilang mga gawa1940 - Bangkusay tanawing-dagat1948 - Banaklaot1950, 1980 - pa rin Life1950 - Madona ng ang Slums1950 - Cat ng panaginip1951 - Jeepneys1964 - Sugarcane Harvest1967 - Reclining Ina at Anak1973 - Luksong Tinik1974 - Kahig

1975 - Market tanawin Nagpinta rin siya Ng ilang mga makasaysayang miyural

tulad Ng: Istasyon ng ang Cross para sa UP Diliman Chapel Miyural para sa Philippine Heart Center Pagpipinta sa pader ng dingding para sa National Press

Club Mga Parangal 1941 - Unang gantimpala, National Art eksibisyon, Ust,

para sa bayuhan Rice 1950 - Unang gantimpala, Manila Grand Opera House

eksibisyon, para sa Barong-Barong # 1 1950 - Unang gantimpala, Art Association ng Pilipinas

Unang Taunang Art Competition, para sa Banaklaot 1953 - Ikalawang gantimpala, Art Association ng

Pilipinas, para sa Kahig (scratch)

1955 - Ikalawang gantimpala, Art Association ng Pilipinas, para sa Fish vendor

1955 - Ikatlong gantimpala, Art Association ng Pilipinas, para sa Pinakamahusay na-Naihatid, lutong nakakuha

1957 - Natitirang UP nagtapos sa isang paaralan 1962 - Ikalawang gantimpala, Art Association ng Pilipinas,

para sa Bigyan Amin ito Araw 1962 - Pinakamahusay sa Ipakita, Art Association ng

Pilipinas, para sa Bigyan Amin ito Araw 1963 - Republic Cultural Heritage Award 1970 - Patnubay ng Sining sa Kalinangan Award, mula sa

Lungsod ng Maynila 1981 - Pambansang Alagad ng Sining

Ang Kiukok (Chinese: 洪救國 , March 1, 1931- May 9, 2005) was a leading Filipino painter and a National Artist for Visual Arts.He was born in Davao City, Philippines to Chinese-Filipino parents who had emigrated from Fukien. He pursued Art Studies at the University of Santo Tomas, where he was taught by Filipino art masters, most notably Vicente Manansala who was to become a lifelong friend and mentor.He first attained prominence in the Philippine arts scene in the 1960s with a distinct style that fused influences from cubism, surrealism andexpressionism.

Some classified his style as "figurative expressionism", others merely called it ugly. What could not be doubted was the violence in his imagery, a factor that slighted the commercial viability of his works until the 1980s. He favored such subjects as fighting cocks, rabid dogs, and people enraptured by rage or bound in chains. He painted multiple depictions of the crucified Christ that did not shirk from portraying the agonies normally associated with the crucifixion. When asked why he was so angry, he replied, "Why not? Open your eyes. Look around you. So much anger, sorrow, ugliness. And also madness." The intensity of his works stood in contrast to his own personality, described as "placid and affable".

It did not escape attention that many of Ang Kiukok's most violent or gruesome imagery was painted during the martial law rule of Ferdinand Marcos, though he did not build a reputation for himself as a prominent critic of the Marcos regime. In 2001, President Gloria Macapagal-Arroyo named him aNational Artist for Visual Arts.

In the end, Ang Kiukok emerged not only as a critical favorite, but a commercially popular artist as well. Upon his death from cancer on May 9, 2005, it was reported that he and fellow National Artist Fernando Amorsolo were the most widely bidded after Filipino painters in auctions. 

Si Jose Tanig Joya (1931-1995) ay Isa sa mga Pilipinong pintor na naunang gumawa ng abstrak na mga dibuho. Noong 2003, Isa siya sa ginawaran ng titulong Pambansang Alagad ng Sining . Nagtapos si Joya sa Unibersidad Ng Pilipinas noong 1953, sa kursong sining, at natamo ang pagkilala bilang kauna-unahang magna cum laude ng unibersidad. Noong 1954 hanggang 1955, ang Instituto de Cultura Hispanica ng pamahalaan ng Espanya ay ginawaran siya ng kitang pagpipinta sa Madrid. Matapos ang isangtaon, natapos niya ang kanyang pag-aaral sa pagkadalubhasa sa pagpipinta sa ilalim Ng Fulbright-Smith-Mundt bigyan.

Nakatanggap siya ng kalampagan mula sa John D. Rockefeller III Fund sa Ford Foundation, upang magpinta sa New York mula 1967 hanggang 1969.Gumamit si Joya ng mixed media sa mga multimedia sa gumawa rin ng mga print . Naging dekano siya ng Kolehiyo ng Fine Arts ng UP. Inumpisahan niya ang abstrak na pagpapahayag sa Pilipinas sa kanyang mga gawa sa pamamagitan pagpipinta ng aksyon sa gestural na pagpipinta. Gumagamit siya ng impasto, malawak na brushstroke, at bigas, papel collage sa kanyang mga gawa.

Naimpluwensyahan siya sa pagpili ng kanyang mga kulay ng tropikal ng Pilipinas.

Nanking (collage na maaaring kaligrapiyang Asyano sa mga disenyo mukhang palayan)

Granadean arabesko (ang kanyang malaking katuring-turing na gawa noong 1958)

Space anyo, Hills ng Nikko, Sukat ng Takot, Torogan,Cityscape.

Siya ang naging kinatawan ng Pilipinas sa Venice Biennial ng 1964, kung saan naging malinaw nMay gagawing ang modernong sining sa Pilipinas ay naging kilala sa mundo.

Malakas ang impluwensya ni Joya sa kanyang mga kababata sa paggamit ng multimedia sa kanilang gawa. Mayroon siyang gawang seramika, mga kopya sa sining ng grapiko. Hanggang ngayon, kilala ang kanyang mga gawa, lalo ang kanyang mixed-media na abstrak, sa kanilang kakaibang estilo at mataas na kalidad.

Unang gantimpala, Gossips, sa Shell Pambansang mag-aaral ng Art Competition, 1952

Isa siya sa mga Sampung natitirang Batang Lalaki sa pagpipinta ,1961

Republic Cultural Heritage Award,1961ASEAN Cultural Award, 1970Patnubay ng Sining sa kalinangan Award

mula sa Lungsod ng Maynila, 1971Gawad CCP Para sa Sining, 1991Isa sa mga ng 10 Natitirang mga artist ng

ASEAN, 1992

Benedicto Reyes Cabrera

Benedicto Reyes Cabrera (born April 10, 1942), better known as "BenCab", is a Filipino painter and was awarded National Artist of the Philippines for Visual Arts (Painting) in 2006. He has been noted as "arguably the best-selling painter of his generation of Filipino artists.”

BenCab was born to Democrito Cabrera and Isabel Reyes in Malabon, Philippines on April 10, 1942. He was the youngest of nine children. BenCab's first exposure and discovery of the arts happened through his elder Brother Salvador, who was already an established artist during Bencab's childhood.

He went on to study at the University of the Philippines College of Fine Arts, where he explored different art visual forms - photography, draftsmanship, printmaking - while honing his chosen craft as a painter. He received his bachelor’s degree in Fine Arts in 1963.

BenCab eventually returned to the Philippines, and settled in the City of Baguio in Northern Luzon, eventually putting up a studio and a secluded little farm on Asin road, in the nearby town of Tuba, Benguet. He and a small group of fellow artists - visual artist Santi Bose, filmmaker Kidlat Tahimik, and sculptor Ben Hur Villanueva, among others, established the Baguio Arts Guild (BAG). It was during this period in his career that BenCab began to more deeply explore the use handmade paper as a medium on which to work.

When the 1990 Luzon earthquake struck, BenCab and the BAG helped out by instituting programs such as the ArtAid workshop for traumatized children, and a fund-raising art auction they titled "Artquake." Bencab was elected president of the guild the following year.

Later in the 1990s, BenCab's input was a critical element in the creation of Tam-awan Village, "a refuge for local artists who desire a nurturing environment in which to develop their talents, and a community for all those who wish to take part in the harmonious fusion of art, culture, environment, and history."

BenCab also exhibited considerably during the last decade of the Millennium, also reaping many accolades. Among the most prominent of the many awards received by BenCab during this period was the Gawad CCP Para sa Sining (Cultural Center of the Philippines Award for the Arts) in 1992. National Artist

In 2006, the Philippine Government conferred upon him the Order of National Artist for Visual Arts.

Isinilang si Carlos "Botong" Francisco sa Angono, Rizal noong 4 Nobyembre 1913 at yumao noong 1969. Nagsimulang magtrabaho bilang layout artist at ilustrador sa Philippine Herald at Manila Tribune si Botong. Kabilang siya sa unang hanay ng mga guro sa bagong tatag noong UST School of Architecture and Fine Arts. Si Botong ay isa sa mga modernistang pintor na lumihis sa itinakdang kumbensiyon ng pagpipinta ni Amorsolo, at nagpasok ng sariwang imahen, sagisag, at idyoma sa pagpipinta.

Kasama sina Victorio C. Edades at Galo B. Ocampo, nagpinta siya ng sari-saring mural, gaya sa Bulwagan ng Lungsod Maynila; Capitol Theater; The Golden Gate Exposition, San Francisco; State Theater; at sa mga tahanan ng mga sikat na tao, tulad nina Ernesto at Vicente Rufino at Pang. Manuel L. Quezon. Makalipas ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, si Botong ang naging pangunahing pintor ng mural sa Filipinas.

Noong 1952, nagwagi ng komisyon at humamig ng pambihirang paghanga sa iba't ibang bansa ang kaniyang higanteng mural para sa First International Fair na ginanap sa Maynila, at may paksang na pinamagatang 500 Taon sa Kasaysayan ng Filipinas.

Ilang mga Obra1. Kaingin2.Camote-Eaters3. Filipino Struggles through History4. Pageant of Commerce5. Life and Miracles of St. Dominic, 19546. Stations of the Cross, 19567. Rising Philippines, kasama si Victorio Edades at Galo B. OcampoNagdisenyo rin siya ng mga kasuotan para sa Romeo at Julieta, Prinsipe Teñoso, Ibong Adarna, Siete Infantes de Lara (Seven Devils) at Juan Tamad.

Gawad at ParangalKabilang sa mga natamong gawad ni

Botong ang una, ikalawa, at ikatlong gantimpala sa Botica Boei-Kalibapi Painting Contest. Nagwagi rin ng unang gantimpala si Botong noong 1948 sa timpalak ng Art Association of the Philippines, dahil sa kaniyang obrang Kaingin. Ginawaran siya ng Republic Cultural Heritage Award noong 1964, at itinanghal sa Orden ng mga Pambansang Alagad ng Sining noong 1973.

Si Hernando R. Ocampo (28 Abril 1911 –

28 Disyembre 1978) ay isa sa mga naunang

modernong pintor sa Pilipinas. Kinilala

siyang Pambansang Alagad ng Sining noong 1991.

Tanyag siya sa kanyang mga gawang abstrak.

Ipinanganak siya noong 28 Abril 1911 sa Santa Cruz, Lungsod Maynila, kay Emilio Ocampo at Delfina Ruiz.

Nag-aral si Ocampo ng pag-abogado, ng komersya at ng malikhaing pagsulat. Pagdating sa pagpipinta, mag-isa siyang natuto.

Bago siya pumasok sa sining biswal, naging manunulat muna si Ocampo. Noong 1931 nagtrabaho siya sa Philippine Education Company. Taong 1935 nang siya ay naging kalihim-ehekutibo ng National Paper Mills, Inc. Nagsulat din siya para sa Palaris Feler at Fernando Poe Productions pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.

Tumulong siyang itipon ang grupo ng manunulat na tinawag na Veronicans. Ilan sa mga kilalang miyembro nito ay sina Francisco Arcellana, Estrella Alfon, N.V.M. Gonzalez, Manuel Viray at Angel G. de Jesus. Binigyan siya ng mga gantimpala para sa kanyang mga kwentong "Bakya," at “Rice and Bullets.” Sa ilalim ng mga Hapon, sumulat siya ng mga dula at naging pangunahing tagasulat ng dula at katuwang na direktor ng Associated Artists. Dahil sa natatnging kahusayan at popularidad, siya'y itinalaga ng mga Hapon bilang censor ng mga dula at ng pahayagang Taliba. Siya ay naging pangalawang tinyente din ng mga gerilya ni Straughn. Naging editor siya ng Manila Sunday Chronicle Magazine, at prodyuser-direktor ng Filipino Players Guild noong 1958-1968.

Inumpisahan niya ang karera niya sa larangan ng sining biswal noong 1950s. Nag-eksibit siya ng kanyang mga gawa hindi lang sa Pilipinas kundi sa mga ibang bansa — sa Washington, New York, Sao Paolo, at Tokyo.

Sa tingin ni Ocampo, dumaan siya sa iba-ibang estilo: ang estilong Amorsolo 1929-1934), na impluwensya ni Fernando Amorsolo; ang proletarian (1934-1945), kung saan ipinakita niya ang mga nakakapanahong pangyayari; ang transisyonal (1945-1963), Kung saan naging mas kuplikado at abstrak ang kanyang mga gawa; ang “mutants period” (1963-1968), kung saan ang inspirasyon niya ay isang pelikulang science fiction The Beginning of the End na nagpakita ng mga pormang mutant; at ang kanyang “visual melody period” (1968-1978), kung saan nabuo niya ang kanyang estilong abstrak. Sa larangan ng sining biswal talagang naging kilala si Ocampo. Naging miyembro siya ng Saturday Group, at isa siya sa mga Thirteen Moderns. Kasama sina Vicente S. Manansala at Cesar Legaspi, binuo niya ang tinatawag na triumvirate ng mga neo-realist.

Ilan sa kanyang mga gawa1948 – Calvary1961 – Mother and Child1967 – Easter Sunday1968 – Genesis, ginamit na palamuti sa

kurtina ng entablado ng Cultural Center of the Philippines

Ilan sa kanyang mga gantimpalaIka-6 na gantimpala, Art Association of the Philippines, para sa Nude with Candle and Flower(1948)Ika-3 Gantimpala, Manila Club Art Exhibition, para sa Angel’s Kiss (1949)Unang Gantimpala, Art Association of the Philippines, para sa Arabesque (1950)Ika-2 Gantimpala, Art Association of the Philippines, para sa Man and Carabao (1950)

Unang Gantimpala at Special Award, Art Association of the Philippines, para sa Ancestors (1951 )Honorable Mention, Art Association of the Philippines, para sa Intramuros (1951 )Ika-3 Gantimpala, Art Association of the Philippines, para sa 53-E (1954 )Republic Cultural Award (1965)Honorable Mention, Art Association of the Philippines, para sa 54-A (1955)Ika-2 Gantimpala at Purchase Prize, Art Association of the Philippines, para sa Nativity (1958)Unang Gantimpala, Art Association of the Philippines, para sa Circle (1969)

Si Jeremias Elizalde Navarro, Pambansang Alagad ng Sining sa Pagpipinta, ay isang pintor at eskultor na gumamit ng iba't ibang uri ng midyum sa paggawa ng kanyang mga obra. Bilang isang pintor, nakagawa siyang mga abstrak at figurative na

obra,gamit ang oil at watercolor. Nakagawa siya ng ilang larawan sapagkuha ng inspirasyon mula sa

sining at kultura ng mga Balinese.Ipinanganak siya noong 22 Mayo 1924 sa Antique at supling nina Emiliano Navarro at Paz Elizalde.

Nagtapos siya ng fine arts, major in painting mula sa Unibersidad ng Santo Tomas (UST) noong 1951 at nagpatuloy ng karagdagang pag-aaral sa Art Students League sa New York, USA noong 1953. Nagkaroon din siya ng espesyal na pag-aaral sa story and commercial illustrations. Bilang isang pintor at eskultor, nagturo siya ng sining sa UST at sa Randwick University sa Sydney, Australia.

Gumawa rin siya ng mga ilustrasyon para sa “Stories of Juan Tamad” nina Manuel at Lyd Arguilla at sa pabalat ng mga libro ni Jose Garcia Villa, ang “The Doveglion Book of Philippine Poetry in English” at ang “The Essential Villa”.

Ilang mga GawaI’m Sorry Jesus, I Can’t Attend Christmas This Year, 1965Homage to Dodjie Laurel, Ateneo Art Gallery Collection, 1969A Flying Contraption for Mr. Icarus, Lopez Museum, 1984The Seasons, Prudential Bank Collection, 1992

Parangal at GantimpalaUnang gantimpala para sa Baguio, 1952Parangal Hagbong mula sa USTPambansang Alagad ng Sining, 1999

Si Arturo Rogerio Luz (Manila, 20 November 1926- ) ay isang

Pilipinong pintor at iskultor na kilala para sa kanyang estilo na gumagamit ng pinasimpleng porma. Itinuring siyang isang Pambansang Alagad ng Sining noong 1997.

Nag-aral siya ng pagpipinta sa UST sa Manila, sa Art School of the Brooklyn Museum sa New York at sa Académie Grande Chaumière in Paris at nakakuha ng diploma mula sa California College of Arts and Crafts sa Oakland noong 1994.Habang nasa kolehiyo pa siya, nag-umpisa na si Luz na i-eksibit ang kanyang mga gawa. Sumali siya at nanalo ng unang gantimpala sa kompetisyon ng Art Association of the Philippines.

Ilan sa kanyang mga gantimpalaUnang gantimpala sa AAP Annual Art CompetitionItinuring ng Manila Times na “Most Outstanding Young Man in Art,” 1955Gantimpala mula sa California Art AssociationUnang gantimpala sa First International Art Salon in Saigon, Vietnam, in 1962Republic Cultural Heritage Award, 1966Representatibo ng Pilipinas sa 1971 Sao Paolo BiennialFounding director ng Metropolitan Museum of Manila noong 1976 at nanatiling director hanggang 1986.Itinayo ang Luz Gallery