Embed Size (px)
Citation preview
Rodzic lustrem dla swojego dziecka - co może zrobić, aby uwierzyło w
siebie?
O tym jak obserwować i wzmacniać poczucie własnej
wartości dziecka
3
Co to jest poczucie wartości u dziecka?
Poczucie wartości u dziecka to wartość jaką dziecko przypisuje sobie i innym
Kształtuje się na podstawie:
Kolejności urodzenia dziecka,
Atmosfery panującej w rodzinie,
Niewerbalnych komunikatów od rodziców dotyczących dziecka, jak i ich samych (wzorców emocjonalnych),
Werbalnych komunikatów (powtarzających się przekazów werbalnych),
Sposobu traktowania dziecka przez najbliższe otoczenie,
Własnej aktywności dziecka w poznawaniu siebie i świata.
4
Co to jest poczucie wartości u dziecka?
Poczucie własnej wartości kształtuje się od początku naszego życia, ale w jego
formowaniu się ważne są dwa kryzysy rozwojowe:
między 6 a 7 rokiem życia
i między 10 a 12 rokiem życia
5
Co to jest poczucie wartości u dziecka?
Od początku życia dziecka ważne jest to jak rodzice traktują dziecko a nie to, co do niego mówią.
Dziecko silniej zareaguje na postawę rodzica
niż na treść wypowiedzi rodzica.
6
Po czym poznajemy poczucie własnej wartości dziecka?
Poczucie własnej wartości dziecka rozpoznajemy po tym:
Jak mówi o sobie,
Jak mówi o innych,
Jak się zachowuje w sytuacjach zadaniowych,
Jak podchodzi do sytuacji związanych z przeszkodą, trudnością, brakiem,
Jak nazywa przeżywane przez siebie uczucia,
Jak zachowuje się w sytuacjach nowych.
7
Kryzys rozwojowy, który zaczyna się ok. 6 -7 roku życia jest związany z tym, że dziecko zaczyna kształtować obraz siebie poprzez powtarzające się doświadczenia i związane z nimi uczucia.
Dotychczasowe luźne wrażenia zaczynają kształtować się w takie formy rozwojowe jak samoocena, samoakceptacja.
W tym okresie dziecko zaczyna różnicować swój świat wewnętrzny od zewnętrznego – stąd mogą pojawiać się różne zachowania niezrozumiałe dla dorosłych, przerysowane, zachowania typu błaznowanie, wygłupianie się, popisywanie się.
8
Jak wspierać dziecko?
Wspieranie rozwoju dziecka w tym okresie wymaga od rodzica:
Konsekwencji,
Spójności w przekazywanych komunikatach,
Jednoznaczności postawy,
Zdolności do zaspokajania psychologicznych potrzeb dziecka, jak i do stawiania granic związanych niekiedy z frustrowaniem dziecka,
Zdolności do „kontenerowania” (niesienia, uznawania, akceptowania) w sobie rożnych emocji pojawiających się u dziecka,
Zdolności do bycia w kontakcie z dzieckiem, a nie tylko kontrolowania go,
Zdolności do modelowania sposobów wyrażania złości, radości, smutku i strachu jako emocji zdrowych i potrzebnych dla rozwoju.
9
Zadaniem rodzica jest uporanie się z dylematem:
jak być idealnym rodzicem?
IDEALNY RODZIC NIE ISTNIEJE, SĄ JEDYNIE WYSTARCZAJĄCO DOBRZY
RODZICE
10
Literatura:
D.W. Winnicott „Dzieci i ich matki” Wydawnictwo W.A.B. 1994,
D.W. Winnicott „Dziecko, jego rodzina i świat” Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza 1993,
Lothar Schon „ Synowie i ojcowie” GWP 2002.
Kontaktul. Mydlarska 430-703 Kraków
Biuraul. Wiśniowa 36 m. 202-520 Warszawa
ul. Iwana Pawłowa 1/153-604 Wrocław
ul. Kościuszki 31a/810-503 Olsztyn
Dziękuję!
Magdalena Sękowska
12
Wykład został zrealizowany dzięki pomocy finansowej przyznanej przez:
