2. BIOGRAFARosala de Castro naceu en Santiago deCompostela o 24
de febreiro de1837. Na partida de nacementofigura que filla de pais
incgnitos, pero hoxe en da xa hai estudosrigorosos que permiten
saberperfectamente os antecedentesfamiliares de Rosala.Sua nai Dona
Mara Teresa De La CruzDe Castro y Abada , era de familiafidalga , e
seu pai Don Jos MartinezViojo , era sacerdote, polo que nonpuido
lexitimar a filla.
3. Rosala casa con Manuel Murgua eun ano despois ten a sa
primeirafilla, Alejandra , a que seguenseis fillos mis .O seu
domicilio mudou varias veces.Rosala nunca disfrutou de boasade.
Finou aos corenta e oitoanos na sa casa de Padrn, quehoxe
Casa-museo.
4. Publicou as sas primeiras obras:o poemario La Flor (1857)mis
a novela La hija del mar(1859). Nesta ltima aparecexa a Rosala
feminista, aescritora que, dentro dosestreitos lmites que lle impna
poca, fai unha alegacin endefensa dos dereitos damuller.
5. Rosala escribiu A mi madre eos Cantares gallegos,
cuxapublicacin, en 1863, marcou oinicio do Primeiro
Renacemento.Rosalia escribiu El caballero delas botas azules (
novela encasteln ) en 1867.A mis relevante escritoradas nosas
letras publicou oseu derradeiro poemariogalego, Follas Novas
(1880),na Habana e en Madrid.
6. VINCULACINS LITERARIASRosala de Castro recibe a influencia
doromanticismo . Admira a FernnCaballero como muller-escritora,
tenrelacin con Bcquer e frecuentaambientes de recuperacin
dunhaidentidade galega diferenciada,presididos polo seu home
Murgua.O seu libro Cantares Gallegos foirevulsivo da dormida
cultura galega. Coseu libro en casteln En las orillas delSar acada
a condicin de precursora domodernismo e do existencialismo.
7. POEMAS
8. ADIS, ROS, ADIOS, FONTESAdis, ros; adios, fontes;adios, para
sempre adios!adios, regatos pequenos; Adios groria! Adios
contento!adios, vista dos meus ollos: Deixo a casa onde nacn,non
sei cando nos veremos. deixo a aldea que conozoMia terra, mia
terra,por un mundo que non vin!terra donde me eu criei, Deixo
amigos por estraos,hortia que quero tanto, deixo a veiga polo
mar,figueirias que prantei, deixo, en fin, canto ben
quero...prados, ros, arboredas, Quen pudera non deixar!...pinares
que move o vento,.........................................paxarios
piadores,casia do meu contento,muo dos castaares,noites craras de
luar, FINcampanias trimbadoras,da igrexia do lugar,amorias das
silveirasque eu lle daba meu amor,camiios antre o millo,
