Wpływ teatru na rodzinę

„Rodzice zaszczepiają swoim dzieciom nie swą inteligencję, lecz swe namiętności.”

Monteskiusz

Katarzyna RybarczykPoznań 2008

PROJEKT

1. Jak kształtuja się relację rodzinne po wpływem teatru

2. Cel: Badania pozwolą ustalić, czy teatr może wpływać na relacje między członkami rodziny, a także czy sposób życia rodziców ma wpływ na przyszłość dzieci, które od małego spędzają dużo czasu w teatrze

3. Obszary: czy tetar łączy pokolenia i pozwala się łatwiej porozumieć?; Czym dla każdego członka rodziny jest teatr i rodzina?; Skojarzenia z czarna salą; wychowanie w teatrze: wpływ na rozwój dziecka, tradycja/przymus czy własna inicjatywa/spełnienie marzeń; tetar jako hobby czy sposób na życie; wpływ na wybór drogi życiowej

4. Relacje w pracy, a relacje w domu.

PROJEKT CD.

Ile pokoleń?

Czy kolejne pokolenia chcą, czy muszą grać?

Konflikty i bunty: kto przeciw komu, dlaczego, jak często?

Ważne wydarzenia w życiu rodziny związane z teatrem

Kto, gdzie i jak? Rodzina z Teatru Terminus A Quo, 4 osoby

Nowa Sól

Swobodna rozmowa, obserwacja.

EDWARD GRAMONT

Wiek: 54 lata

Wykształcenie: elektryk

Zawód: reżyser, scenarzysta,

aktor

Inne: ma jedną córkę i czterech

synów

IRENA KASPRZAK

Wiek: 51 lat

Wykształcenie:

Zawód: instruktor teatralny w Nowosolskim Domu Kultury

Inne: ma dwóch synów, z którymi sama mieszka od 1998 r.; wieloletnia aktorka TAQ; prowadzi Klub Literacki „De Facto”

ELIASZ GRAMONTWiek: 26 lat

Wykształcenie: absolwent TiR na UAM w Poznaniu;

Zawód: pracuje w firmie fonograficznej w Zielonej Górze

Inne: w Teatrze od prawie 8 lat, zajmuje się muzyką i występuje z DŹWIĘKODAJNIA & PUNKT KOLEKTIFF,, reżyser i scenarzysta filmu „Solanin”, gra na skrzypcach;

KONRAD GRAMONT

Wiek: 19 lat

Wykształcenie: tegoroczny maturzysta;

Zawód: tworzy strony internetowe;

Inne: w TAQ gra od 4 lat; zajmuje się też muzyką i filmem; współtwórca filmu „Trzech ich było”, jeden z redaktorów magazynu internetowego „Krzyk – głos wolności”,

Natanael GramontWiek: 4 lata

Wykształcenie: chodzi do przedszkola,

Inne: lubi biegać, oglądać bajki, na pierwszym wyjeździe z teatrem był gdy miał 3 miesiące

TERMINUS A QUO

„Czas od którego wszystko się zaczęło”

Trochę historii: 4 stycznia 1976 – przy Zakładowym Domu Kultury „Odra” w

Nowej Soli powstaje TAQ Kwiecień 1976 - pierwsza premiera: „Poemat o zbawieniu

świata” wg poematu Jacka Gulli Od wiosny 1979 do początku 1980 teatr działa w MDK w

Głogowie Od stycznia 1980 do sierpnia tegoż roku Teatr znów

przenosi siedzibę do NS Sierpień 1980 – lipiec 1981 Teatr działa przy Miejsko –

Gminnym Ośrodku Kultury w Nowym Miasteczku 1 lipca 1981 TAQ powraca na stałe do Nowej Soli 1 marca 2005 Teatr rozpoczyna samodzielną działalność

pod szyldem Nowosolskiego Alternatywnego Stowarzyszenia Artystów - NASA

Ludzie i fakty: Edward Gramont – twórca teatru, scenarzysta, reżyser, aktor

Przez 32 lata działalności do teatru należało prawie 400 aktorów

185 premier – widowiska plenerowe, spektakle kameralne, monodramy

2380 wystawień

185 miejscowości w kraju, Niemczech i na Litwie, gdzie można było zobazcyc Terminusów w akcji

Kościuszki 33; 67- 100 Nowa Sól stała siedziba teatru, w której co dziennie odbywają się próby, a raz w miesiącu weekendy teatralne

Teatralnie i rodzinnie

Irena i Edward w spektaklu „AMERYKA”; Lesko 1981

Irena i Edward w tym samy spektaklu 25 lat później

Rodzina:

Edward: „centrum świata” Irena: „Rodzina to moje korzenie i pędy (hihihi). To

studnia z której czerpię wodę i wyruszam na podbój świata. To łąka, na której leniuchuję, gdy wracam z podbojów.”

Eliasz: „Jest dla mnie najważniejsza” Konrad: „Mama, tata, brat, ludzie na których zawsze

mogę polegać”

Teatr Ira: „Jest zaczarowanym światem, odkrywaniem tajemnicy,

odczytywaniem symboli, znaków, nie lubię dosłowności, ten teatr pozwala mi na interpretację. Lubię w teatrze wyraziste postacie, często się wzruszam na spektaklach, nie lubię schematów. Teatr to magia, metafizyka, energia, które dodają sił.”

Edek: „Filozofia, spojrzenie na świat przez pryzmat swoich doznań, tego, co mogę poznać; to literatura i sztuka. To moje wizje, interpretacje, adaptacje.”

Eliachu: „To coś, co jest wieczne, zawsze był i nie może go zabraknąć. To miejsce i grupa ludzi, z którymi mogę się realizować. moje dzieciństwo to teatr, można powiedzieć że jestem więźniem teatru.”

Konrad: „Część świata rodzinnego, miejscem życia, dorastania, miejsce nowych doświadczeń, doznań, ambicji, ludzie, którzy go tworzą. Teatr to stały punkt, który nie przemija. ”

Czarna sala

Ira: „Spędzałam tam wolne chwile, zawsze mnie inspirowała do działania, tam jest zawsze cisza, spokój, można uciec od wszystkiego, penetracja siebie, afirmacja życia, fajne spotkania w gronie przyjaciół i rodziny, święta teatralne.”

Edek: „Miejsce w którym realizuje swoje pomysły.”

Eliachu: „Ciemność, spektakle, specyficzna atmosfera, zabawy w chowanego, dzieciństwo, tworzenie, nie tylko spektakli, ale też filmów i muzyki.”

Konrad: „Dzieciństwo, miejsce magiczne, zawsze chce się tam spać, nowe zjawiska, muzyka, taniec, inny świat.”

Terminologia

Ira: „Chłopaki mówią do mnie w domu mama, mamik. Często też zwracają się po imieniu. Mam tendencje, że zawsze chcę być z ludźmi na „ty” i chłopaki też tak do mnie mówią.”

Edek: „Najczęściej zwracają się do mnie po imieniu i to jest na pewno wpływ teatru.”

Eliachu: „Mama, tata, mami, Tati, Irena, Edek.”

Konrad: „Najczęściej zwracam się do rodziców po imieniu. Łatwiej mi tak jest.”

Konflikty, bunty, obawy

Edek: Jeśli chodzi o bunty czy konflikty nigdy ich nie było. Może byłoby całkiem inaczej gdybym z nimi mieszkał.

Ira: Bałam się gdy Eliasz poszedł do teatru, wiem, że była to jego świadoma decyzja, ale mimo wszystko obawiałam się, że Edek będzie go traktował instrumentalnie.

Eliasz: Irena była przeciwna mojego pójścia do teatru. Bała się, że się za bardzo zaangażuję i wyjdzie mi to na złe. Praca z rodziną ma czasami minusy, nie można nabrać dystansu, spędzanie dużo czasu razem może prowadzić do konfliktów, jednak tych często nie było, bo zawsze się dogadywaliśmy.

Konrad: Edward namawiał mnie do grania, mówił, że aktorstwo rozwija. Na początku nie chciałem grać, byłem za młody, wstydziłem się, ale w końcu przyszedł czas i zagrałem. No i się zaczęło.

”

Relacje Edek: Myślę, że teatr nie ma nic wspólnego z więzami rodzinnymi. To że

Eliachu i Konrad grają w teatrze to ich wybór, ja do niczego nie zmuszałem, może wpłynęło na nich to że mnie często nie było, tęsknili za ojcostwem, które nie było pełne. W teatrze spędzamy ze sobą mnóstwo czasu i to jest dobre.

Irena: Z chłopakami rozumiemy się świetnie, mogę powiedzieć, że teatr łączy pokolenia. Teatr pozwolił mi zostać również w dobrych stosunkach z Edwardem, mimo że miłość między nami wygasła, to miłość do teatru i dzieci sprawiła, że do dziś mamy dobry kontakt.

Eliasz: Granie razem w teatrze zbliżyło mnie i Edwarda do siebie, nie mieszkał z nami od 1998, a dzięki teatrowi nasz kontakt był łatwiejszy. Zawsze wydawało mi się, że nie muszę grać w teatrze i nie muszę z nim mieć coś wspólnego, a jednak to mój korzeń, mam bardzo miłe wspomnienia z dzieciństwa, to moje miejsce, ciągnie mnie tam.

Konrad: Edward był zawsze jak go potrzebowałem, bardzo się starał, żeby godzić teatr i rodzinę. Jednak czasami go brakowało, chciałem go więcej. Wpływa na nasze relacje, jest czymś wspólnym dla nas, dążymy w tym samym kierunku i przez to buduje się więź między nami, łatwiej się komunikować.

„Może inaczej wyglądałoby to wszystko, gdybyśmy byli normalną

rodziną.”

Edward Gramont