Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας , από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό , το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για

όλο το δωδεκαήμερο των εορτών (από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα) στο τζάκι του σπιτιού.

Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, κάθε νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι , ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά

στάχτη. Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο , για να μή βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως λένε στα παραδοσιακά

χριστουγεννιάτικα παραμύθια.Έτσι το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων , όταν όλη η οικογένεια θα είναι

μαζεμένη γύρω από το τζάκι , ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και μπαίνει στην πυροστιά το Χριστόξυλο.

To Χριστόξυλο

Κάθε χρόνο, τις μέρες που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα κάθε σπίτι παίρνει μια γλυκιά μυρωδιά από μέλι και κανέλα! Ο λόγος; Φυσικά τα μελομακάρονα! Το αγαπημένο γλυκό μικρών και μεγάλων. Εύκολη συνταγή που κρατάει από τα βάθη των χρόνων και δεν αλλάζει πολύ

σε όποια χώρα και αν τα φτιάχνουν.

Μελομακάρονο ή μελομακάρουνο, είναι ένα ελληνικό γλύκισμα το οποίο παρασκευάζεται από αλεύρι, λάδι και μέλι. Κατατάσσεται στα πατροπαράδοτα εθνικά γλυκίσματα και θεωρούνται απαραίτητα σε

κάθε ελληνική οικία την περίοδο των Χριστουγέννων.Στα αγγλικά το αποκαλούν “small honey cake”!

Θεωρείται το πιο απλό και λιτό από όλα τα χριστουγεννιάτικα γλυκά.Παρόλα αυτά είναι λίγο παρεξηγημένο γιατί πολλοί το θεωρούν πολύ παχυντικό. Στην πραγματικότητα ένα μεσαίου μεγέθους περιέχει 115

θερμίδες (μελωμένο) και 60 θερμίδες χωρίς το σιρόπι. Απολαύστε χωρίς άγχος λοιπόν, αλλά με μέτρο, κι αν θέλετε μία πιο απλή εκδοχή

παραλείψτε το σιρόπιασμα!

Ο κουραμπιές είναι ένα χαρακτηριστικό γλύκισμα ευρύτατα διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα που κατατάσσεται στα πατροπαράδοτα γλυκίσματα όπως το μελομακάρονο και που συνήθως παρασκευάζεται τα Χριστούγεννα. Το όνομά του οφείλεται εκ του τουρκικού "Kurabiye" γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και άχνη ζάχαρης.Βάση της επιτυχίας του είναι το αγνό βούτυρο και το επιμελημένο κτύπημα.