ON (ONA), CZYLI – KTO?

Nowoczesny prezydent miasta elementem strategii promocji

Prasa o prezydentach miast (I)

• „ (…) co mają zrobić i jaką drogą trafiać do krajowej polityki liderzy regionalni, którzy sprawdzili się jako samorządowcy w dużych miastach. Nie określali się lub nawet uciekali od partyjnych etykiet, mają jednak duże polityczne doświadczenie i świadomość, że miasto już jest dla nich za małe, że chcą czegoś więcej, ale nie mogą znaleźć sobie miejsca. To przypadek Rafała Dutkiewicza, ale też Jacka Majchrowskiego z Krakowa, który stanął na czele stowarzyszenia samorządowców o orientacji bardziej lewicowej”.

J. Paradowska, Prezydent z prezydenta, „Polityka”

2008.10.18.

Prasa o prezydentach miast (II)

Jako pierwszy głos zabrał Paweł Adamowicz, przypominając postać Leopolda von Wintera, burmistrza Gdańska w drugiej połowie XIX wieku.„- To ważny bohater miasta, który zbudował kanalizację i wodociągi, wyprowadził miasto z okresu postfeudalnego do kapitalizmu - powiedział prezydent. - Utożsamiam się z nim, bo sam od lat 90. pracuję nad tym, by wyprowadzić Gdańsk z postsocjalistycznego do miasta naszych marzeń. A to oznacza miasto ludzi szczęśliwych i kreatywnych”.

A. Kozłowska, K. Włodakowska, Gdańsk: Wizja szczęścia według prezydenta Adamowicza, Gazeta (Wyborcza) Trójmiasto, 12.01.2010.

Prasa o prezydentach miast (III)•„Za rozprawę z kupcami z KDT Gronkiewicz-

Waltz zbiera komplementy w PO. Jeśli uda jej się utrzymać wysokie notowania, być może włączy się do przyszłorocznego wyścigu prezydenckiego.”

A. Koziński, Żelazna Hanna zbiera punkty w PO, Polska The Times Warszawa, 27.07.2009.

Ze stron internetowych prezydentów miast (I)

• Prezydentowi podlega…• Prezydent nadzoruje…• Zarządzenie Prezydenta…• Nagrody Prezydenta…• Sprawozdanie Prezydenta z realizacji zadań w roku…

(Zakładki oraz pliki do pobrania ze strony Rafała Dutkiewicza)

Ze stron internetowych prezydentów miast (II)

„Gdynianin w trzecim pokoleniu, kocha Gdynię (…). W wyborach samorządowych 2006 uzyskał wśród mieszkańców miasta ponad 85 % głosów, co jest najlepszym wynikiem w kraju (…). Laureat licznych nagród i wyróżnień, z których wymienić należy [kilkanaście kategorii] (…). Chętnie pieszo przemierza szlak z centrum miasta plażą do Orłowa, choć można go również spotkać w miejscach, gdzie realizowane są miejskie inwestycje - lubi okiem gospodarza przyglądać się postępowi prac.”

(Ze strony Wojciecha Szczurka)

Ze stron internetowych prezydentów miast (III)

„Jak umówić się na spotkanie z Prezydentem Gdańska?Przedstawić prośbę o spotkanie z Prezydentem Miasta

Gdańska (…).W każdą pierwszą środę miesiąca Prezydent przyjmuje

mieszkańców w ramach tzw. interwencji (…).Prezydent spotyka się również z mieszkańcami podczas: - Dni Otwartych Urzędu Miejskiego,- Spotkań obywatelskich z mieszkańcami dzielnic Gdańska z

cyklu <Mój dom, moja dzielnica, moje miasto>”.

(Z zakładki „Władze miasta Gdańska”)

Ze stron internetowych prezydentów miast (IV) „(…) przeznaczyliśmy na warszawskie inwestycje

ponad 4 miliardy złotych. Zakończyliśmy budowę pierwszej linii metra, zakupiliśmy 550 nowoczesnych autobusów i 45 tramwajów, wyremontowaliśmy Krakowskie Przedmieście, rozpoczęliśmy budowę Centrum Nauki Kopernik i Stadionu Legii(…). Nowe przedszkola, boiska sportowe czy bloki komunalne to dowody na to, że w Warszawie sprawy idą w dobrym kierunku”.

Z raportu „Dwa lata prezydentury Hanny Gronkiewicz-Walz”)

„PR-owskie sztuczki?”

•Ile w tych działaniach public relations, a ile zwykłej propagandy i reklamy?

•Public relations: 1) informacja, 2) perswazja, 3) dialog.

Wiele pracy dla prezydentów miast pozostaje w punkcie 3)

Składniki przekazu płynącego ze strony prezydentów miast

•Propaganda (w większości przypadków),•Reklama (podczas wyborów),•Public relations (okazyjnie, choć z

tendencją do częstszego wykorzystania technik PR - zwykle na niwie nowych kanałów komunikacyjnych i w dziedzinie media relations).

Modele prezydentury regionalnej

•Prezydent - lider•Prezydent „ponadpartyjny”•Prezydent – „swój” człowiek•Prezydent dostępny•Prezydent transparentny•Prezydent wszechstronny•Prezydent – nie tylko miasta•Prezydent – bez opcji alternatywnej

Prezydent - lider• Osiągnięcia na niwie zawodowej i społecznej,• Deklarowane w mediach i sondażach wysokie

poparcie – okazywane również w wyborach.• Wyznacznikami wysokiego poziom przygotowania

do (dalszego) sprawowania władzy stają się:- wykształcenie,- doświadczenie w pełnieniu funkcji publicznych.

(Hanna Gronkiewicz-Waltz, Paweł Adamowicz, Wojciech Szczurek)

Prezydent „ponadpartyjny”•Osoba (nominalnie) „niezależna”, „ponad

podziałami”,•Oficjalnie daje do zrozumienia, że chce

reprezentować obywateli, nie – interesy partyjne,

•Sprawia wrażenie, iż lokalna społeczność (nie – polityka) jest dla niego najważniejsza.

(Rafał Dutkiewicz, Jacek Majchrowski)

Prezydent – „swój” człowiek• „Rodzony” obywatel miasta,• Ergo – znający lokalne problemy,• Nie będący „partyjnym spadochroniarzem” z zewnątrz,• Wychowywany wśród „zwykłych ludzi”,• Według tonu własnych komunikatów - powinien

stanowić powód do dumy dla lokalnej społeczności

(Hanna Gronkiewicz-Waltz, Wojciech Szczurek, Paweł Adamowicz)

Prezydent dostępny

•Formalnie - otwarty na kontakt (dyżury),•Starający się korzystać z nowych mediów

(strona w internecie).

(Rafał Dutkiewicz, Paweł Adamowicz)

Prezydent - budowniczy• Chętnie (przed kamerami) staje na placu budowy,• Stara się postawić znak równości między

wieloletnią inwestycją a swoją kadencją,• Postępuje zgodnie ze znaną z przeszłości regułą

„dobrego gospodarza”.

(Hanna Gronkiewicz-Waltz, Rafał Dutkiewicz, Paweł Adamowicz, Wojciech Szczurek)

Prezydent transparentny• Demonstracyjnie wręcz upublicznia

sprawozdania, dokumenty itp.• Działa na zasadzie public relations – czyli „z

otwartą przyłbicą,• Preferuje oficjalne formy komunikacji

(zaniedbując jednak nieco spotkania „twarzą w twarz”).

(Rafał Dutkiewicz, Paweł Adamowicz)

Prezydent wszechstronny

•Nowy typ „człowieka renesansu”, angażującego się w szereg inicjatyw wykraczających poza jego obowiązki (np. w ramach ogólnopolskich kampanii społecznych, w przedsięwzięciach służących pomocy osobom niepełnosprawnym, wspierających przedsiębiorczość itp.).

(Wojciech Szczurek)

Prezydent – nie tylko miasta…

• Najwyższa funkcja w samorządzie miasta – pożądaną trampoliną do godności „centralnych”;

• Pokusa powtórki „drogi Lecha Kaczyńskiego” – weryfikowana jednak brutalnie przez rzeczywistość.

(Rafał Dutkiewicz, Hanna Gronkiewicz-Waltz, Jacek Majchrowski)

Prezydent – bez opcji alternatywnej• „Jeśli nie on/ona, to kto?...”,• „Siła” wynikająca ze słabości kontrkandydatów,• Brak realnej konkurencji – zbyt duży dystans między

liderem a pozostałymi pretendentami do prezydentury,

• W tej sytuacji – brak wysokich wymagań w stosunku do lidera.

(Hanna Gronkiewicz-Waltz, Rafał Dutkiewicz, Paweł Adamowicz)

Wizerunek prezydenta = wizerunek miasta ?

Prezydent – nowoczesny czy nie – jest istotnym elementem postrzegania miasta, gdyż mamy skłonność do personifikowania rzeczywistości (pytamy: kto?). Takie traktowanie prezydentury - w polskich warunkach - powoduje jednak wzrost niebezpieczeństw związanych z niemożnością zmiany dotychczasowych „szefów miast”, do których elektorat szybko (i, jak widać, na długo) przyzwyczaja się.

Wizerunek na glinianych nogach? (I)

Specyficzne warunki (kontekst), w których funkcjonują modele prezydentury regionalnej:

•Brak społeczeństwa obywatelskiego,•Brak autentycznych indywidualności, które

inspirowałyby mieszkańców do wspólnych akcji,

•Silne upartyjnienie samorządów,•Brak do tej pory (na szczęście?) autentycznych

sytuacji kryzysowych, w których prezydenci udowodniliby swoją skuteczność,

Wizerunek na glinianych nogach? (II) •Brak oznak zmiany pokoleniowej (na

stanowiskach prezydentów - „weterani władzy”, ci sami od lat),

•Niedostatki dialogu ze społecznością lokalną, •Niemożność przebicia się przez struktury

partyjne osób z oryginalnymi pomysłami,•Pokusa stosowania prostych chwytów

propagandowych (np. prezydent - budowniczy) zamiast polityki długofalowej budowy wizerunku