Ερευνητική εργασία

ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ, ΠΡΟΛΗΨΗ και ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

Γενικό Λύκειο Αξιούπολης

Β' τετράμηνο

Σχ. Έτος: 2014-15

ΜΑΘΗΤΕΣ

Μιχαηλίδου Χριστίνα Παπαρίδου Μελίτα

Μόγας Αλέξανδρος Πολυχρονίδου Χριστίνα

Μπαξεβάνης Δημήτρης Πριτσής Δημήτρης

Μωυσίδου Αλεξάνδρα Σιδηρόπουλος Νίκος

Νάστας Στέφανος Τζανίδης Αριστοτέλης

Νάστας Τάσος Τραπεζανίδου Ολυμπία

Ομάς Παναγιώτης Τσιάτσαρος Αργύρης

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Γαϊτανίδου Ευθυμία

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1.Πρόλογος

2. Ατυχήματα σε εξωτερικούς χώρους

3. Ατυχήματα στο χώρο του σχολείου

4. Ατυχήματα στο σπίτι

5. Παροχή πρώτων βοηθειών

- Κόψιμο

- Ρινορραγία

-Εγκαύματα

- Διάστρεμμα

- Κάταγμα

- Δηλητηριάσεις

- Λιποθυμία

- Ηλεκτροπληξία

- Ξένα αντικείμενα

- Πνιγμονή

- Ασφυξία

- Πνιγμός

6. Πρόληψη ατυχημάτων

Επίλογος

Βιβλιογραφία

1. Πρόλογος

Ο όρος ατύχημα, στην κυριολεξία, σημαίνει συμβάν που οφείλεται στην

έλλειψη τύχης. Σήμερα πιστεύουμε πως 9 στις 10 φορές το ατύχημα οφείλεται

σε ανθρώπινο λάθος, σε αμέλεια ή περιφρόνηση του κινδύνου. Ειδικότερα

στα ατυχήματα των παιδιών, η άγνοια των γονιών και όλων όσων έχουν την

επιμέλεια τους, αποτελεί έναν επιπρόσθετο σημαντικό αιτιολογικό παράγοντα.

Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσουμε τα είδη των ατυχημάτων, να

αναφέρουµε τα αίτια καθώς και την άµεση αντιμετώπιση και παροχή πρώτων

βοηθειών αλλά και να τονίσουµε την βαρύτητα και σπουδαιότητα της

πρόληψης για την αποφυγή δυσάρεστων επιπτώσεων των ατυχημάτων.

2. ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Ο όρος ατύχημα αναφέρεται σε σωματικές βλάβες που προκαλούνται χωρίς

πρόθεση. Είναι αλήθεια ότι πολλά ατυχήματα λαμβάνουν χώρα σε

εξωτερικούς χώρους όπως για παράδειγμα στο δρόμο, στην εξοχή, στη

θάλασσα , σε αθλητικούς χώρους ακόμα και σε χώρους αναψυχής όπως οι

παιδικές χαρές.

Οι πιο σημαντικοί τραυματισμοί αναφέρονται σε ατυχήματα στα οποία

εμπλέκονται αυτοκίνητα ή δίκυκλα οχήματα. Ο αριθμός των τροχαίων

ατυχημάτων στην Ελλάδα είναι υπεραυξημένος. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα

βρίσκεται στις πρώτες θέσεις όσον αφορά στα τροχαία ατυχήματα. Πολλές

στατιστικές έρευνες αποδεικνύουν το γεγονός αυτό τόσο σε πανελλαδικό όσο

και σε τοπικό επίπεδο. Τα τροχαία ατυχήματα, συνήθως, δεν οφείλονται στην

ατυχία. Τα αίτια είναι αρκετά και βαθύτερα. Τα τροχαία ατυχήματα επιφέρουν

συνέπειες σε πολλά επίπεδα, όπως σε οικογενειακό και κοινωνικό. Το

σημαντικότερο όλων είναι, τόσο η κοινωνία όσο και εμείς οι ίδιοι να λάβουμε

άμεσα, σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του φαινόμενου.

Είναι αλήθεια ότι μια από τις σημαντικότερες αιτίας ατυχημάτων σε

εξωτερικούς χώρους είναι τα οδικά ατυχήματα. Πράγματι, μεγαλύτερη αιτία

των οδικών ατυχημάτων δεν είναι ούτε η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ,

ούτε η παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, ούτε οι κόντρες (αυτοσχέδιοι αγώνες

ταχύτητας).

Η απόσπαση προσοχής είναι ο νούμερο ένα λόγος ατυχημάτων στην

Ευρώπη και στην Αμερική. Αυτή οφείλεται συνήθως στην ομιλία στο κινητό

τηλέφωνο, στην αποστολή γραπτών μηνυμάτων, όπως και στην κατανάλωση

φαγητού ή καφέ κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Επίσης, δεν είναι λίγες οι

φορές που θα έχεις δει οδηγούς να κινούνται με υπερβολική ταχύτητα. Πολλοί

αγνοούν το όριο ταχύτητας και το υπερβαίνουν κατά πολύ. Η ταχύτητα μπορεί

να σκοτώσει είτε τον ίδιο τον οδηγό, είτε τους συνεπιβάτες του, είτε τους

υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου. Όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα,

τόσο μεγαλύτερη γίνεται η απόσταση ακινητοποίησης με αποτέλεσμα να είναι

δυσκολότερο να αποφευχθεί ένα πιθανό ατύχημα.

Τέλος, είναι ευρέως γνωστό ότι όταν πίνεις, χάνεις τη μέγιστη ικανότητα

επιδεξιότητας στην οδήγηση και οι αντιδράσεις σου γίνονται πολύ πιο αργές,

με αποτέλεσμα να αυξάνουν οι πιθανότητες εμπλοκής σου σε ατύχημα. Ο

χρόνος αντιδράσεώς σου αυξάνεται κατά πολύ με αποτέλεσμα να αυξάνεται

και η απόσταση ακινητοποίησής σου. Οπότε, αν πιείς δώσε το αυτοκίνητο να

το οδηγήσει κάποιος που είναι νηφάλιος και έχει δίπλωμα οδήγησης.

Στη συνέχεια, θα αναφέρουμε διάφορους τραυματισμούς από οδικά

ατυχήματα. Σύμφωνα με πολλές έρευνες που έχουν γίνει, οι

κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις αντιπροσωπεύουν περίπου τις μισές απ' όλες τις

κακώσεις των σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων. Ένα άλλο είδος τραυματισμού

είναι τα κατάγματα. Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί άνθρωποι οι οποίοι οδηγούν

δίτροχα συχνά πέφτουν από το όχημά τους συχνά παθαίνουν κάταγμα.

Επίσης, πολλά ατυχήματα λαμβάνουν χώρα σε αθλητικούς χώρους.

Πράγματι, κυρίως στο χώρο του ποδοσφαίρου που όπως γνωρίζουν όλοι,

είναι το πιο σκληρό άθλημα, καθημερινά οι ποδοσφαιριστές τραυματίζονται.

Οι σημαντικότεροι και πιο συχνοί τραυματισμοί είναι οι ρήξεις μηνίσκου,

χιαστού συνδέσμου καθώς και οι ρήξεις γαστρονοκνημίου μυός όπως και τα

κατάγματα και τα διαστρέμματα.

Oι συχνότεροι τόποι ατυχήματος με πνιγμό είναι οι οικογενειακές πισίνες για

παιδιά προσχολικής ηλικίας, ενώ οι λίμνες, τα ποτάμια και η θάλασσα,

αποτελούν τυπικά τη θέση πνιγμού για νεαρούς ενήλικες. Είναι γεγονός ότι

πολλές οικογενειακές πισίνες και στη χώρα μας δεν έχουν κανένα φυσικό

φραγμό μεταξύ πισίνας και σπιτιού, ή, εάν υπάρχει φράκτης, η πύλη εισόδου

είναι πάντα ανοικτή.

Τα δύο τελευταία χρόνια οι τόποι πνιγμών που προσδιορίστηκαν ήταν, κατά

σειρά συχνότητας: η θάλασσα (131), πηγάδια (12), πισίνα (7), ποτάμι (1).

Στην Ελλάδα αναφέρονται 300 με 350 θάνατοι κάθε έτος από πνιγμό. Είναι

γενικά τέταρτη αιτία θανάτου από ατυχήματα στη χώρα μας και στις ΗΠΑ ,

ενώ στις ηλικίες 10 με 35 ετών στους άνδρες είναι δεύτερη (προηγούνται τα

τροχαία ατυχήματα).

Τα αίτια του πνιγμού είναι ποικίλα. Πρώτα από όλα η χρήση αλκοόλ και

ηρεμιστικών, το φαγητό πριν από την είσοδο στο νερό και μετά η κόπωση

είναι τα πιο συνηθισμένα αίτια. Ένα άλλο αίτιο είναι η αιφνίδια οξεία

κατάσταση (π.χ έμφραγμα μυοκαρδίου , επιληψία κλπ).Ένα εξίσου σημαντικό

αίτιο είναι ο τραυματισμός της κεφαλής ή του νωτιαίου μυελού σε κατάδυση.

Το θύμα συνήθως είναι ωχρό ή κυανό χωρίς αναπνοή και σφυγμό. Μπορεί να

έχει αντίληψη ή να είναι σε διέγερση. Εμετός, αναπνοή με συριγμό , ροζ

αφρός από το στόμα μπορεί να παρατηρηθούν .Στην τελευταία περίπτωση

έχουμε γρήγορη και επιπόλαιη αναπνοή και ασθενικό σφυγμό. Γενικά το θύμα

είναι υποθερμικό.

3. ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Τα ατυχήματα στο σχολείο αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο και τη δεύτερη

αιτία παιδικής νοσηρότητας. Μέσα από έρευνα που πραγματοποιήθηκε από

το Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων (ΚΕΠΠΑ) για τα

σχολικά ατυχήματα σε 12 σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατά το

χρονικό διάστημα 2002 – 2003, καταγράφτηκαν 123 σχολικά ατυχήματα.

Το προαύλιο του σχολείου θεωρείται ο πιο επικίνδυνος χώρος για ατυχήματα

στο σχολείο και ακολουθούν οι αίθουσες και οι σκάλες. Τα σοβαρότερα

σχολικά ατυχήματα λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του διαλείμματος και

την πρακτική σε εργαστηριακούς χώρους ή σε χώρους άσκησης. Μεγάλης

επικινδυνότητας ατύχημα θεωρείται και η μετάβαση στο σχολείο.

Τόπος Περιστατικά Ποσοστό

Άλλος χώρος σχολείου 8 6,50%

Διάδρομος εξωτερικός

2

1,63%

Διάδρομος εσωτερικός 5 4,07%

Δρόμος γύρω από το

σχολείο

2 1,63%

Χώροι εκτός σχολείου

8

6,50%

Πεζοδρόμιο 1 0,81%

Περίβολος 56 45,52%

Σκάλα εξωτερική 5 4,07%

Σκάλα εσωτερική 6 4,88%

Τάξη 3030

24,39%

Σύνολο 123 100,00%

Αίτια ατυχημάτων στο σχολείο

Οι λόγοι που οδηγούν γενικώς στα παιδικά και ειδικότερα στα σχολικά

ατυχήματα είναι η υπερκινητικότητα, η παρορμητικότητα και η επιθετικότητα

των παιδιών. Πέρα από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας,

οικογενειακοί παράγοντες, όπως το μέγεθος της οικογένειας, η ηλικία τους και

το κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τα

ποσοστά στα ατυχήματα στο σχολείο.

Αίτια Περιστατικά Ποσοστό

Άλλο 2 1,63%

Δηλητηρίαση 1 0,81%

Διάφορες αίτιες 1 0,81%

Ατυχήματα 3 2,44%

Κόψιμο-Τρύπημα 14 1,38%

Χτύπημα 14 1,38%

Πτώση 82 66,47%

Τροχαίο 3 2,44%

Φυσικοί Παράγοντες 3 2,44%

Σύνολο 123 100,00%

Όπως μπορεί κανείς να παρατηρήσει από τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία

τα περισσότερα ατυχήματα κατά το σχολικό ωράριο συμβαίνουν από

διάφορες πτώσεις των παιδιών καθώς και από χτυπήματα ή από γλίστρημα.

4. ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το σπίτι, το ασφαλές καταφύγιο όπου τα μικρά παιδιά περνούν πολλές ώρες,

κρύβει παγίδες. Ως εκ τούτου, τα ατυχήματα δεν είναι κακοτυχία, είναι νόσος

που παίρνει διαστάσεις επιδημίας.

Στα παιδιά, τα ατυχήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου. Οι λόγοι είναι

πολλοί και οφείλονται, κυρίως, στην ανωριμότητα της μικρής ηλικίας και

εκφράζεται με αυξημένη περιέργεια, τάση για εξερεύνηση και εγωκεντρική

σκέψη. Ενώ η ανάπτυξη της αδρής κινητικότητας είναι προοδευτική και

υπάρχει ελλιπής συντονισμός των κινήσεων, η αντίληψη του κινδύνου και η

συνειδητοποίηση της σχέσης αιτίου - αποτελέσματος είναι σημαντικά

μειωμένη.

Τα ατυχήματα διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία. Στη βρεφική ηλικία κατά

σειρά συχνότητας παρατηρούνται ατυχήματα από πτώση, εισρόφηση ξένου

σώματος και ασφυξία, δηλητηριάσεις και εγκαύματα. Ομοίως, στην

προσχολική ηλικία, οι πτώσεις κατέχουν την πρώτη θέση και ακολουθούν ο

πνιγμός, οι δηλητηριάσεις και τα εγκαύματα. 

Μια έρευνα που έγινε σχετικά μετά ατυχήματα στο σπίτι έδειξε τα παρακάτω

αποτελέσματα.

1 . Πιο επικίνδυνος χώρος στο σπίτι για τα παιδιά, φαίνεται να είναι το σαλόνι

καθώς εκεί συμβαίνει το 38% των ατυχημάτων. Ακολουθεί ο χώρος του

δωματίου τους με ποσοστό 31% . Με 15% οι σκάλες, με 12% η βεράντα του

σπιτιού τους και με 4% το μπάνιο.

2. H έρευνα έδειξε ότι τα περισσότερα ατυχήματα που έγιναν στο σπίτι

συνέβησαν όταν τα παιδιά ήταν μαζί με τους γονείς τους και με τα αδέρφια

τους σε ποσοστό 81%. Ενώ το 19% των ατυχημάτων έγιναν όταν τα παιδιά

ήταν μόνα στο σπίτι.

3 . Οι συνέπειες των ατυχημάτων αυτών ήταν το 85% να μεταφερθούν στο

νοσοκομείο για ράμματα, ενώ το 15% είχαν μώλωπες / εκδορές.

4 . Και τέλος η αιτία των ατυχημάτων στο σπίτι ήταν κατά 38% επειδή

γλιστρούσε το πάτωμα ,κατά 57% από παιχνίδι με την μπάλα μέσα στο σπίτι

και 5% από πάτημα σαπουνιού.

ΠΙΘΑΝΟΙ ΧΩΡΟΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Ατυχήματα μπορεί να συμβούν οπουδήποτε μέσα και γύρω από το σπίτι,

αλλά τα πιο κοινά σημεία περιλαμβάνουν την κουζίνα, το μπάνιο και τις

σκάλες. Ατυχήματα στην κουζίνα και στις σκάλες είναι συχνά τα πιο σοβαρά.

Σε κάθε περίπτωση όμως κάθε δωμάτιο κρύβει κινδύνους που καλό είναι να

γνωρίζουμε.

ΤΟ ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ

Το κρεβάτι: Μεγαλύτερο από το παιδικό, αποτελεί δέλεαρ για τούμπες. Τα

παιδιά μπορούν τραυματιστούν από τις γωνίες των κομοδίνων εξαιτίας

ενδεχόμενης πτώσης. Επίσης, κίνδυνο αποτελούν διάφορα αντικείμενα μέσα

στο δωμάτιο για να τραυματιστεί το παιδί εάν έχει κάποιο ατύχημα.

Oι πρίζες: Oι γονείς καλύπτουν τις πρίζες στο παιδικό δωμάτιο, αλλά ξεχνούν

ότι οι μικροί εξερευνητές μπορούν να πειράξουν τις υπόλοιπες στο σπίτι.

Τα βαριά αντικείμενα: Οποιοδήποτε βαρύ αντικείμενο (π.χ. τα βάρη

γυμναστικής) είναι πολλές φορές τοποθετημένο στο πάτωμα ή σε ράφια που

το παιδί μπορεί εύκολα να φθάσει.

ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Εάν το παιδί ψηλώσει τόσο ώστε να μπορεί να σκαρφαλώσει πάνω από τα

κάγκελα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για πιθανή πτώση.

Τα παιχνίδια: Τα μικρά παιδιά, κάτω των 4 ετών έχουν την κακή συνήθεια να

καταπίνουν μικρά εξαρτήματα και μικροπράγματα με το αναπόφευκτο

αποτέλεσμα της πνιγμονής

Oι παιδικές στράτες: Το παιδί καθώς τρέχει με τη στράτα, αναπτύσσει

ταχύτητα την οποία δεν ξέρει πώς να ελέγξει, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό

του.

ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ

Η μπανιέρα: Επίσης τα παιδιά όση ώρα κάνουν μπάνιο, υπάρχει κίνδυνος

τραυματισμού, πνιγμού αλλά και πτώσης κατά την διάρκεια της διαδικασίας

του λουσίματος.

Το πλυντήριο ρούχων: τα παιδιά ακόμα δοκιμάζουν απορρυπαντικά η

σκόνες πλυντηρίου και οποιοδήποτε καθαριστικό.

Τα ξυριστικά και τα καλλυντικά: Τα παιδιά συνηθίζουν να δοκιμάζουν ότι

βρουν από καλλυντικά κολόνιες ξυριστικά με το θλιβερό αποτέλεσμα να

τραυματιστεί η να πάθει κάποια δηλητηρίαση

ΤΟ ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ

Τα τασάκια και τα τσιγάρα: Η μάσηση τσιγάρου είναι από τα συχνότερα

παιδικά ατυχήματα. Η ποσότητα καπνού ενός και μόνο τσιγάρου θεωρείται

θανατηφόρος δόση για ένα παιδί.

Τα σπίρτα και οι αναπτήρες: Είναι πιθανότερο το παιδί να καεί παίζοντας με

τον αναπτήρα παρά ακουμπώντας το αναμμένο μάτι της ηλεκτρικής κουζίνας.

Τα μπολ με ξηρούς καρπούς: Τα παιδιά κινδυνεύουν να πνιγούν με τους

ξηρούς καρπούς, όπως και με κάθε μικρό αντικείμενο (κέρματα, κουμπιά,

καρφίτσες).

Τα χαλιά: Καθώς το παιδί τρέχει, μπορεί να παρασυρθεί και να πέσει αλλά

και να τραυματιστεί

Το τζάκι: Το τζάκι όταν είναι αναμμένο υπάρχει υψηλός κίνδυνος εγκαυμάτων

στα παιδιά αλλά και στους γονείς

Oι κουρτίνες και τα στόρια: Τα κορδόνια από τα στόρια και τις κουρτίνες

μπορεί να γίνουν αιτία πνιγμού στα παιδιά κυρίως.

Η ΚΟΥΖΙΝΑ

Η κουζίνα αποτελεί έναν επικίνδυνο χώρο για το παιδί με συχνά ατυχήματα

ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες όπου τα παιδιά δεν έχουν την αίσθηση του

κινδύνου.

Τα ντουλάπια: Περιέχοντας αιχμηρά αντικείμενα μέσα στα ντουλάπια πολύ

εύκολα τα παιδιά <<ψαχουλεύουν>> συνέχεια με αποτέλεσμα να έχουμε

συχνά ατυχήματα (κόψιμο με μαχαίρι)

Το ντουλάπι κάτω από το νεροχύτη: Η τοποθέτηση απορρυπαντικών και η

μετάγγιση των καθαριστικών σε άλλα μπουκάλια, π.χ. σε μπουκάλια

αναψυκτικών μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση ειδικά στα παιδιά. Θα ήταν

σωστό να τοποθετούνται όλα τα καθαριστικά προϊόντα σε ψηλά ντουλάπια,

π.χ. στο ντουλάπι του απορροφητήρα. Να θυμάστε ότι τα παιδιά μπορούν να

πιουν χωρίς δισταγμό ό,τι βρουν.

Τα μάτια της κουζίνας: Η λαβή της κατσαρόλας ή του μπρικιού δεν πρέπει

να εξέχει από τη συσκευή της κουζίνας. Εκτός από την κάλυψη των ματιών

της κουζίνας με ειδικά καπάκια, ίσως χρειαστεί να τοποθετηθεί ειδικός

διακόπτης στον ηλεκτρονικό πίνακα που θα απομονώνει τη λειτουργία της

ηλεκτρικής κουζίνας.

O πάγκος: Εάν έχουν τοποθετηθεί ωμά τρόφιμα στον πάγκο της κουζίνας

(πουλερικά, κρεατικά) και δεν έχουν σαπουνιστεί καλά προτού ετοιμαστεί η

φρουτόκρεμα ή οποιαδήποτε άλλη παιδική τροφή στην ίδια επιφάνεια,

υπάρχει άμεσος κίνδυνος δηλητηρίασης.

Το σίδερο και η σιδερώστρα: Είναι σημαντικό το καλώδιο της σιδερώστρας

να μην εμποδίζει το πέρασμα των παιδιών και όχι μόνο για να μην υπάρξει

πτώση. Και επίσης το σίδερο να μην είναι στην πρίζα χωρίς επίβλεψη για να

αποφευχθούν τυχόν εγκαύματα.

Το τραπεζομάντιλο: Το παιδί μπορεί να τραβήξει το τραπεζομάντιλο

παρασύροντας μαζί του ότι υπάρχει πάνω στο τραπέζι γι’ αυτό είναι

σημαντική η αποφυγή μακριών τραπεζομάντιλων.

Το παιδικό καρεκλάκι: Είναι αναγκαίο το παιδί να δένεται στο καρεκλάκι

πάντοτε, ειδάλλως μπορεί να σηκωθεί και να πέσει. Η τοποθέτηση του μωρού

(ριλάξ) σε χαμηλά σημεία ή στο πάτωμα και όχι στον καναπέ ή στο τραπέζι,

είναι σημαντική για να μην υπάρξει πτώση.

Η ΣΚΑΛΑ

Η πτώση από τη σκάλα είναι από τους σοβαρότερους τραυματισμούς στο

σπίτι. Γι’ αυτό, κάθε σπίτι είναι σημαντικό να τοποθετεί πόρτες ασφαλείας

(πωλούνται στα καταστήματα παιδικών ειδών) στη βάση και στην κορυφή της

σκάλας. Η σκάλα πρέπει να έχει κουπαστή και η απόσταση ανάμεσα στα

κάγκελα να είναι μικρή ώστε να μη χωράει το κεφάλι του παιδιού. Εάν τα

σκαλοπάτια είναι ολισθηρά, να τοποθετούνται αντιολισθητικές ταινίες.

Oι μπαλκονόπορτες και τα μπαλκόνια

Η τοποθέτηση ειδικών αυτοκόλλητων στις τζαμόπορτες, βοηθάει να γίνεται

αντιληπτό πότε είναι κλειστές. Η εγκατάσταση, επίσης, ειδικού

προστατευτικού διχτιού στο μπαλκόνι, βοηθά στην απομάκρυνση από αυτό

οτιδήποτε μπορεί να χρησιμεύσει ως σκαλοπάτι για το παιδί (γλάστρες,

καρέκλες). Να θυμάστε ακόμη ότι τα οριζόντια κάγκελα χρησιμεύουν ως

πάτημα για να σκαρφαλώσουν τα παιδιά.

Είδη ατυχημάτων

Η πτώση είναι ο πιο κοινός τύπος ατυχήματος στο σπίτι, το ήμισυ των

ατυχημάτων συνδέεται με πτώση. Άλλα συχνά αίτια ατυχήματος είναι

ο πνιγμός

η πρόκληση πυρκαγιάς

τα εγκαύματα

η δηλητηρίαση

τα ατυχήματα με σπασμένα γυαλιά.

ηλεκτροπληξία

εισρόφηση ξένου σώματος

ασφυξία

τραυματισμοί από αιχμηρά αντικείμενα

Συνηθισμένα ατυχήµατα στις µικρές ηλικίες

Όλα τα παιδιά, λόγω του παρορμητικού τους χαρακτήρα τους και της τάσης

τους να διερευνούν. Τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 4 ετών είναι πιο πιθανό να

έχουν ένα ατύχημα στο σπίτι. Πάνω από την ηλικία των 4 ετών είναι πιο

πιθανό να έχουν ένα ατύχημα στους δρόμους. Τα αγόρια διατρέχουν

μεγαλύτερο κίνδυνο από ό, τι τα κορίτσια.

Συγκεκριμένα:

Όταν το παιδί είναι 6-12 µηνών: Είναι η περίοδος που θα αρχίσει να

µπουσουλά και να εξερευνά τα πάντα γύρω του. Οπότε σε αυτή την ηλικία

αρχίζουν τα πρώτα σημαντικά ατυχήματα.

Όταν το παιδί είναι 1-4 ετών Το µεγαλύτερο αριθµό θανατηφόρων

ατυχηµάτων στα ελληνόπουλα της προσχολικής ηλικίας προκαλεί η εµπλοκή

σε τροχαίο µε την ιδιότητα κυρίως του επιβάτη ή του πεζού ενώ οι πνιγµοί-

πνιγµονές από ξένα σώµατα εξακολουθούν να είναι σηµαντική αιτία θανάτου.

Όπως στα βρέφη έτσι και στα παιδιά της προσχολικής ηλικίας οι τυχαίες

πτώσεις, τα εγκαύµατα και οι δηλητηριάσεις αποτελούν τις συχνότερες κατά

σειρά αιτίες επίσκεψης για ατύχηµα στα Εξωτερικά Ιατρεία των νοσοκοµείων.

Στην ηλικία αυτή το παιδί τα καταφέρνει να ανοίγει δοχεία και µπουκάλια

καθώς και συρτάρια, όπου έχουν αποθηκευτεί αιχµηρά αντικείµενα. "Παίζει"

µε τους διακόπτες µε πιθανότητα να ανάψει το µάτι της κουζίνας ή το

ηλεκτρικό σίδερο. Μπορεί να ανάψει σπίρτα και να προξενήσει πυρκαγιά ή να

ανοίξει τη βρύση και να καεί µε το ζεστό νερό. Διασκεδάζει να σκαρφαλώνει

στα κάγκελα της βεράντας και να κάνει τσουλήθρα στην κουπαστή της σκάλας

.Όταν το παιδί είναι 5-9 χρόνων Το μεγαλύτερο αριθµό θανατηφόρων

ατυχηµάτων στα ελληνόπουλα της πρώτης σχολικής ηλικίας προκαλεί η

εµπλοκή σε τροχαίο ατύχηµα µε αυξηµένο το ποσοστό των παιδιών που

παρασύρονται από τροχοφόρα. Το γεγονός αντικατοπτρίζει την αυξηµένη

κινητικότητα και διάθεση των παιδιών για ανεξαρτησία και υπογραµµίζει την

ανάγκη συνεχούς επιτήρησης και σωστής εκπαίδευσης στην κυκλοφοριακή

αγωγή. Οι πνιγµοί-πνιγµονές περνούν σε δεύτερη θέση και ακολουθούν τα

εγκαύµατα ενώ τα ατυχήµατα από πτώσεις αποτελούν και στην ηλικιακή αυτή

οµάδα τη συχνότερη αιτία προσέλευσης για ατύχηµα στα Εξωτερικά Ιατρεία

των νοσοκοµείων.

5. ΠΑΡΟΧΗ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ

Καλό είναι να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε στους πιο συχνούς

τραυματισμούς που πιθανότατα θα χρειαστεί να παρέχουμε πρώτες βοήθειες.

Γι'αυτό και στη συνέχεια θα παρουσιάσουμε αυτούς τους τραυματισμούς και

την αντιμετωίσή τους.

Κόψιμο

Σε όλους μας έχει συμβεί κάποιο μικρό-ατύχημα στην κουζίνα ή σε άλλες

δουλειές του σπιτιού, όπου κάποιο κοφτερό αντικείμενο, όπως ένα μαχαίρι,

μας προκαλεί πληγή από δικό μας λάθος χειρισμό.

Στα μικρά, πολύ επιφανειακά κοψίματα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά αν το

κόψιμο είναι πιο βαθύ, τότε είναι σημαντικό να σταματήσετε την αιμορραγία

όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά.

Αυτό που πρέπει να κάνετε εκείνη τη στιγμή είναι να βρείτε μια καθαρή

πετσέτα κουζίνας χωρίς χνούδι. Μην χρησιμοποιήσετε χαρτοπετσέτα,

αφού η απορροφητικότητά της είναι μικρότερη και έχει την ιδιότητα να

διαλύεται σε κομμάτια από τα υγρά, όπως το αίμα στην προκειμένη

περίπτωση. 

Τυλίξτε καλά το σημείο που κοπήκατε και ασκείστε πίεση για να

περιορίσετε την αιμορραγία. Προσοχή: όσο και αν έχετε περιέργεια

εκείνη τη στιγμή, μην αφαιρέσετε την πετσέτα έστω και για λίγα

δευτερόλεπτα προκειμένου να δείτε την εξέλιξη του τραύματος και το

κατά πόσον έχει σταματήσει η αιμορραγία. Αρκούν λίγα δευτερόλεπτα

χαλάρωσης της πίεση στο σημείο του τραύματος, ώστε να ακυρώσετε

την προσπάθεια πήξης του αίματος και να πρέπει να αρχίσετε από την

αρχή.

Διατηρείστε την πίεση στο σημείο για τουλάχιστον 20 λεπτά. Αν το αίμα

είναι τόσο πολύ ώστε τρέχει μέσα από την πετσέτα, μην την

αφαιρέσετε. Προσθέστε άλλη μία πάνω από αυτή και αν μπορείτε

δέστε τη πολύ καλά με κολλητική ταινία γύρω από το τραύμα,

συνεχίζοντας να ασκείτε πίεση σε αυτό.

Σε ακραίες περιπτώσεις που η αιμορραγία δεν υποχωρεί, ασκείστε

πίεση με το δάχτυλό σας στην κοντινότερη αρτηρία, ώστε να

εμποδίσετε λίγο την ροή του αίματος σε εκείνο το σημείο και να του

δώσετε χρόνο να πήξει στην πληγή.

Εφόσον το συμβάν είναι σοβαρό, πρέπει να επισκεφτείτε το

νοσοκομείο ή να ειδοποιήσετε τις Πρώτες Βοήθειες.

Ρινορραγία

Η μύτη είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία του σώματος. Το εσωτερικό της

μύτης είναι πλούσιο σε αιμοφόρα αγγεία, τα οποία για πολλούς λόγους

μπορεί να σπάσουν και να ματώσει η μύτη. Οι ρινικές μεμβράνες είναι

ευαίσθητες σε μεταβολές της υγρασίας και της θερμοκρασίας του

περιβάλλοντος. Η ξηρότητα και η χαμηλή υγρασία, καθιστούν επιρρεπή τη

μύτη σε ρήξεις.

Ένα συχνό αίτιο είναι ο τραυματισμός του εσωτερικού της μύτης από χτύπημα

ή από σκάλισμα με το δάχτυλο. Σε αυτές τις περιπτώσεις το αίτιο είναι

ξεκάθαρο. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις στις οποίες η μύτη

ματώνει από μόνη της, αυτόματα. Όταν συμβαίνει αυτόματη αιμορραγία θα

πρέπει να γίνεται προσεκτική εξέταση του εσωτερικού της μύτης

με ενδοσκόπηση (βιντεοκάμερα). Τα αίτια μπορεί να είναι "αθώα", όπως ένα

δίκτυο αγγείων πάνω στο ρινικό διάφραγμα έως όγκοι στο εσωτερικό της

μύτης.

Ποιες είναι οι πρώτες βοήθειες σε περιπτώσεις ρινορραγίας;

Ζητάτε από ένα άτομο του φιλικού σας περιβάλλοντος να σας φέρει

πάγο, τον οποίο τοποθετείτε τοπικά. Σε κάποιες περιπτώσεις η πίεση

στη ρίζα της μύτης με πάγο (τυλιγμένο σε πετσέτα) ή κρύα κομπρέσα

μπορεί να βοηθήσει μειώνοντας την αιματική ροή  

Παραμείνετε σε καθιστή θέση με ίσια πλάτη και σκύψτε λίγο προς τα

εμπρός από τα ισχία σας, για να εμποδίσετε το αίμα να συσσωρευτεί

στο πίσω μέρος του λαιμού σας. Στη συνέχεια, πιάστε με δύο δάχτυλα

το πρόσθιο, μαλακό τμήμα της μύτης (ακριβώς μπροστά από την

οστέινη καμπύλη της) και πιέστε για 10 λεπτά χωρίς διακοπή.

Για να μην ξαναρχίσει η ρινορραγία, δεν πρέπει να φυσήξετε για λίγες

ώρες τη μύτη σας, να σκύψετε, να ασχοληθείτε με κοπιώδεις

δραστηριότητες ή να σηκώσετε βαριά αντικείμενα.

Αποφύγετε να ξαπλώσετε ανάσκελα.

Μετά το σταμάτημα της αιμορραγίας μπορεί να βοηθήσει στην

αποφυγή επανάληψης η τοποθέτηση μικρής ποσότητας βαζελίνης ή

ρινικής αλοιφής τοπικά(στην βιβλιογραφία αναφέρεται και η χρήση

αποσυμφορητικών για βραχύ χρονικό διάστημα, καθώς και αύξηση της

υγρασίας στο περιβάλλον

Εγκαύματα

Το έγκαυμα είναι ένα είδος τραυματισμού στη σάρκα  ή στο δέρμα που

προκαλείται από τη θερμότητα, τον ηλεκτρισμό, τις χημικές ουσίες, την τριβή ή

την ακτινοβολία. Τα εγκαύματα που επηρεάζουν μόνο την επιφανειακή

επιδερμίδα είναι γνωστά ως επιφανειακά ή εγκαύματα πρώτου βαθμού. Όταν

η ζημιά εισχωρεί σε κάποια από τα υποκείμενα στρώματα, τότε λέμε ότι

έχουμε ένα- εν τω βάθει -μερικού πάχους έγκαυμα ή έγκαυμα δεύτερου

βαθμού. Σ’ ένα -ολικού πάχους -έγκαυμα ή έγκαυμα τρίτου βαθμού, ο

τραυματισμός επεκτείνεται σε όλα τα στρώματα της επιδερμίδας. Ένα

έγκαυμα τέταρτου βαθμού περιλαμβάνει, επιπρόσθετα, τραυματισμό σε

βαθύτερους ιστούς, όπως στους μύες ή τα κόκκαλα.

Η απαιτούμενη θεραπεία εξαρτάται από την σοβαρότητα του εγκαύματος. Τα

επιφανειακά εγκαύματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με απλά

αναλγητικά πόνου, ενώ για τα βαριά εγκαύματα ενδέχεται να απαιτηθεί

παρατεταμένη θεραπεία σε εξειδικευμένα κέντρα αποκατάστασης

εγκαυμάτων. Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι:

Δροσίζοντας το έγκαυμα με λίγο νερό βρύσης ενδέχεται να ανακουφίσει

τον πόνο και να μειώσει τη ζημιά, ωστόσο η παρατεταμένη έκθεση

μπορεί να οδηγήσει σε υποθερμία.

Για τα -εν τω βάθη -μερικού πάχους εγκαύματα μπορεί να χρειάζεται να

γίνει καθαρισμός με νερό και σαπούνι και να ακολουθήσει επίδεση του

τραύματος. Δεν είναι ξεκάθαρο το πώς θα πρέπει να διαχειριστεί κανείς

τις φουσκάλες, αλλά λογικά, είναι καλύτερα να μην τις πειράξουμε

καθόλου.

Διάστρεμμα

Διάστρεμμα ονομάζεται η βίαιη διάταση των συνδέσμων και του θυλάκου της

άρθρωσης. Διακρίνονται τρεις τύποι διαστρέμματος (ελαφρό, μέσο και βαρύ)

ανάλογα με τη βαρύτητα της κάκωσης, οπότε αντιμετωπίζεται και διαφορετικά,

είτε συντηρητικά με ελαστική περίδεση και ψυχρά επιθέματα είτε με

τοποθέτηση γύψινου νάρθηκα. Σε περιπτώσεις πλήρους ρήξης των

συνδέσμων συνήθως ακολουθείται χειρουργική θεραπεία.

Πρώτες βοήθειες για άμεση αντιμετώπιση του διαστρέμματος

1. Βοηθήστε τον τραυματία να καθίσει σε άνετη θέση και βάλτε στην άρθρωση

κρύες κομπρέσες επί 30 λεπτά.

2. Τοποθέτηση πιεστικού επιδέσμου στον αστράγαλο και ακινητοποίηση της

άρθρωσης. Φέρτε τον επίδεσμο από πάνω και γύρω από τον αστράγαλο.

Συνεχίστε το δέσιμο με επίδεσμο σε σχήμα 8, με κάθε στροφή επιδέσμου να

επικαλύπτει την προηγούμενη κατά τα 3/4 του πλάτους της. Ανάλογα με τη

σοβαρότητα της περίπτωσης, ο γιατρός θα αποφασίσει εάν ένας επίδεσμος

είναι αρκετός ή εάν χρειάζεται γύψος, νάρθηκας ή χειρουργική αποκατάσταση.

3. Ανύψωση του ποδιού.

4. Ξεκούραση της άρθρωσης και ανάπαυση του ασθενούς.

Κάταγμα

Ένα κάταγμα είναι ένα σπάσιμο του οστού ή του χόνδρου και προκαλεί

γενικά πόνο . Είναι συνήθως αποτέλεσμα τραύματος.. Η διόγκωση, η

ευαισθησία, η αλλαγή χρώματος και η ανικανότητα να κινηθεί το επηρεασμένο

μέλος του σώματος είναι συνήθη. Μερικές φορές παρατηρείται παραμόρφωση

του μέλους που έχει υποστεί το κάταγμα. Η θέση και η σοβαρότητα του

κατάγματος καθορίζουν τα συμπτώματα και τα σημάδια ασθένειας.

Γενικά συμπτώματα των καταγμάτων

-Πόνος στην περιοχή της κάκωσης-

-Δυσχέρεια χρησιμοποίησης του μέλους που υπέστη κάταγμα-

-Παραμόρφωση στη θέση του κατάγματος, λόγω της μετατόπισης των

τμημάτων του οστού

-Οίδημα

-Εκχυμώσεις

-Μεγάλη ευαισθησία στη περιοχή

-Παρά φύση κινήσεις, δηλαδή κινήσεις που δεν γίνονται στο ακέραιο οστό

αλλά μόνο μεταξύ των σπασμένων τμημάτων του

-Κριγμός που ακούγεται κατά την εκτέλεση των παρά φύση κινήσεων

Γενική Αντιμετώπιση

Μην μετακινείτε τον πάσχοντα παρά μόνο αν είναι απόλυτη ανάγκη και

τοποθετήστε τον σε μια θέση στην οποία αισθάνεται άνετα

Αν υπάρχει απώλεια των αισθήσεων ή δυσκολία στην αναπνοή ή

αιμορραγία ασχοληθείτε πρώτα μ’ αυτό και αντιμετωπίστε το κάταγμα

αργότερα.

Ειδοποιήστε όσο πιο γρήγορα γίνεται το ασθενοφόρο και αν νομίζετε

ότι θα έρθει σύντομα κρατήστε μόνο το τραυματισμένο μέλος με το χέρι

σας ώστε να παραμείνει ακίνητο

Δηλητηριάσεις

Οι δηλητηριάσεις αποτελούν παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας, ιδιαίτερα

στις αναπτυγμένες χώρες. Βασικές αιτίες του μεγάλου αριθμού των

δηλητηριάσεων σε όλο τον κόσμο είναι ο τεράστιος αριθμός σκευασμάτων και

ουσιών που κυκλοφορούν και χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο και η μη

τήρηση των μέτρων προστασίας και αφαλούς διατήρησης – φύλαξης, μέσα

στο σπίτι.

Τα φάρμακα, τα καλλυντικά, τα γεωργικά φάρμακα, τα είδη οικιακής χρήσης,

τα απορρυπαντικά, τα αποσμητικά χώρων, η ναφθαλίνη, οι χημικές ουσίες για

επαγγελματική χρήση, τα διάφορα αντιδραστήρια, διάφορες βαφές, τα

διαλυτικά, είναι μερικά από τα  είδη της καθημερινότητας που ενοχοποιούνται

για δηλητηρίαση.

Ο αριθμός των περιπτώσεων δηλητηριάσεων που αντιμετωπίζει κάθε χρόνο

το  Ελληνικό Κέντρο Δηλητηριάσεων, αυξάνεται προοδευτικά. Αυτό οφείλεται

στο ότι μέσα στο σπίτι υπάρχουν διαρκώς περισσότερα προϊόντα

καθαρισμού, χημικά, καλλυντικά και άλλες τοξικές ουσίες. Τα φάρμακα επίσης

που υπάρχουν στο σπίτι έχουν αυξηθεί ως ένα σημείο των καιρών.

Πιο επιρρεπή στις δηλητηριάσεις είναι τα παιδιά. Με αρκετή προσοχή από

μέρους των ενηλίκων οι δηλητηριάσεις στα παιδιά μπορούν να ελαττωθούν

δραστικά. Το παιδί στην προσπάθειά του να ερευνήσει το περιβάλλον του,

συναντά τον κίνδυνο. Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε το περιβάλλον του

σπιτιού ασφαλές και ακίνδυνο για τα παιδιά.

Κυριότερα είδη δηλητηριάσεων είναι τα εξής:

1) Τροφική δηλητηρίαση

2) Δηλητηρίαση από φάρμακα

3) Από δάγκωμα και τσίμπημα φιδιού

4) Από διάφορα τοξικά αέρια

Τροφική δηλητηρίαση- φάρμακα

Μια πολύ συνηθισμένη μορφή δηλητηρίασης είναι η τροφική όπου

καταναλώνουμε κάποιο χαλασμένο τρόφιμο ή κάποιο φάρμακο ή

απορρυπαντικό με τα παρακάτω συμπτώματα:

Κοιλιακή κράμπα και πόνος

Ναυτία και εμετός

Πονοκέφαλος

Αδυναμία που μπορεί να είναι σοβαρή ή ακόμη και να οδηγήσει σε

παράλυση

Διάρροια – μπορεί να υδαρής ή μπορεί να είναι μερικές φορές

αιματηρή.

Μυϊκοί πόνοι

Δάγκωμα φιδιού

Τα συμπτώματα μετά από ένα τσίμπημα ή δάγκωμα φιδιού είναι πολλά και

ποικίλα. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από την ποσότητα και

το είδος του δηλητηρίου που έχει εγχυθεί. Κάποια από τα συμπτώματα που

μπορούμε να αναγνωρίσουμε είναι τα εξής:

Πρήξιμο και έντονος καυστικός πόνος γύρω από το δήγμα.

Ερύθημα γύρω από το τραύμα.

Αιμωδία και αργότερα παράλυση του δαγκωμένου άκρου.

Ναυτία και εμετός.

Ασθενικός σφυγμός, χαμηλή αρτηριακή πίεση, αδυναμία.

Αιμωδία της γλώσσας και του στόματος.

Μαζική εφίδρωση.

Πυρετός με ή χωρίς ρίγος.

Μυϊκός τρόμος.

Σπασμοί.

Αντιμετώπιση δηλητηριάσεων

Σε κάθε περίπτωση δηλητηρίασης είναι σημαντικό να διατηρήσουμε την

ψυχραιμία μας και χωρίς πανικό να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με

ταχύτητα ως εξής:

Διευκρινίζουμε το είδος του φαρμάκου και την ποσότητα,  στοιχεία τα οποία

θα αποτελέσουν και οδηγό θεραπείας. Οι σωστές πληροφορίες αφορούν το

χρόνο λήψης, την ποσότητα και την ουσία, γι’ αυτό καλό είναι να

προσκομίζουμε το κουτί ή το μπουκάλι μέσα στο οποίο περιέχεται το

ιδιοσκεύασμα. Όλες οι πληροφορίες και οι πλέον ασήμαντες , κατά την άποψή

σας, θα δοθούν στο Κέντρο Δηλητηριάσεων και στους θεράποντες ιατρούς.

Εάν το άτομο μετά την επιβεβαίωση λήψης κάποιας ουσίας από το

περιβάλλον, παρουσιάζει υπνηλία, παραπατάει, τραυλίζει, έχει δύσπνοια ή

κάνει σπασμούς (σημάδια ότι έχει αρχίσει να δρα η τοξική ουσία) καλούμε το

Κέντρο Δηλητηριάσεων 210-7793777 ή μεταφέρουμε το άτομο στο

νοσοκομείο. Συγχρόνως δίνουμε την αναγκαία βοήθεια ακολουθώντας τις

γενικές οδηγίες.

Αναπνευστική οδός

Εάν πρόκειται για εισπνοή όπως μονοξείδιο του άνθρακα ή υδρόθειο, πρέπει

ο ασθενής να μεταφερθεί έξω στο καθαρό αέρα αφού προηγουμένως έχουν

γίνει οι σωστές ενέργειες όπως παρεμπόδιση της εισπνοής για λίγο με

κλείσιμο των αεραγωγών με κάποιο πανί ή το χέρι, άνοιγμα των παραθύρων,

διακοπή της ροής του τοξικού αερίου και μεταφορά στον καθαρό αέρα. Στην

συνέχεια θα γίνουν ενέργειες ανάλογα με την περίπτωση (Ανάνηψη).

Δέρμα

Από το υγιές δέρμα γενικά η απορρόφηση ουσιών είναι περιορισμένη, εκτός

από μερικές ουσίες όπως οι οργανοφωσφορικού εστέρες (π.χ. παραθείο).

Άλλες χημικές ή φαρμακευτικές ουσίες απορροφώνται όταν υπάρχει

εκτεταμένη λύση της συνεχείας του δέρματος (τραύματα).

Σε όλες τις περιπτώσεις επιβάλλεται η απομάκρυνση των ρούχων και το

πλύσιμο με άφθονο νερό και σαπούνι για 5-15 λεπτά και εξέταση από τον

γιατρό..

Πεπτική οδός

Για να προκληθεί δηλητηρίαση πρέπει η ουσία να απορροφηθεί. Εάν

την απομακρύνουμε έγκαιρα τότε η έκβαση θα είναι θετική.

Η απομάκρυνση της ουσίας από το στομάχι γίνεται με την κένωσή του

που επιτυγχάνεται με δύο τρόπους: την πρόκληση εμετού ή την πλύση.

Η πλύση στομάχου γίνεται στο Νοσοκομείο, ενώ η πρόκληση εμετού

μπορεί να γίνει και στο σπίτι.

Ο εμετός μπορεί να είναι μερικές φορές αυτόματος (να κάνει δηλαδή το

παιδί από μόνο του εμετό μετά τη λήψη της τοξικής ουσίας) ή να

προκληθεί με διάφορα μέσα:

Μηχανικά: με ελαφρό ερεθισμό της σταφυλής ή του φάρυγγα με μη

αιχμηρό αντικείμενο.

Φαρμακευτικά: όπως σιρόπι ιπεκακουάνας, η χρήση του οποίου

τελευταία δεν συνιστάται.

Προσοχή: Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις που απαγορεύεται η πρόκληση

εμέτου ακόμα και η πλύση στομάχου και είναι οι εξής:

Σε δηλητηριάσεις με καυστικές ουσίες (οξέα ή αλκάλια) για το φόβο

διάτρησης (απαγορεύεται και η πλύση και ο εμετός).

Σε σπασμούς

Σε κωματώδη κατάσταση για το φόβο πνιγμονής

Σε λήψη πετρελαιοειδών για τον κίνδυνο πνευμονίας από εισρόφηση.

Σε κατάποση ξένου σώματος όπως η μπαταρία ρολογιού, νόμισμα,

βόλος κλπ.

Τροφική δηλητηρίαση

-Αποφύγετε την κατανάλωση φυτικών ινών (φρούτα, λαχανικά, δημητριακά),

καθώς αυξάνουν την κινητικότητα του εντέρου. Για τον ίδιο λόγο καλό είναι να

αποφύγετε το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

-Καταναλώνετε στερεές τροφές, όπως ρύζι, λευκό κρέας, κοτόπουλο και

πατάτες βραστές.

-Πίνετε πολλά υγρά, καθώς ο εμετός και η διάρροια μπορεί να προκαλέσουν

απώλεια ηλεκτρολυτών και αφυδάτωση.

-Αλατίζετε ελαφρά τις τροφές σας, καθώς το αλάτι περιέχει κάλιο και νάτριο

που βοηθούν στην αναπλήρωση των ηλεκτρολυτών.

Δάγκωμα φιδιού

Όταν βρισκόμαστε στην εξοχή πολύ πιθανό είναι να μας τσιμπήσει ένα φίδι.

Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να ακολουθήσουμε τα εξής:

Απομακρυνόμαστε και εμείς και το θύμα. Τα φίδια δεν κινούνται με

μεγάλη ταχύτητα και μπορεί να είναι κάπου κοντά.

Διατηρούμε την ψυχραιμία μας. Το πιθανότερο είναι , το φίδι να μην

είναι δηλητηριώδες. Αν δούμε στο τραύμα τις χαρακτηριστικές δύο

τρύπες από τα δόντια του φιδιού τότε μάλλον έχουμε να κάνουμε με

οχιά.

Ακινητοποιούμε το θύμα, ώστε να μειώσουμε (θεωρητικά) το βασικό

μεταβολισμό και την εξάπλωση του δηλητηρίου.

Δεν κάνουμε καμία περίδεση. Το δηλητήριο κινείται μέσω της λεμφικής

κυρίως κυκλοφορίας και η περίδεση, ειδικά αν είναι και ίσχαιμη (δηλαδή

με συνοδό απόφραξη των αρτηριών) μπορεί να προκαλέσει μεγάλη

ζημιά.

Δεν κάνουμε τομές με μαχαιρίδια και δεν αναρροφάμε αίμα από την

πληγή (ειδικά με το στόμα!). Η καταστροφή των ιστών και ο πόνος που

προκαλείται έτσι, είναι πολύ πιο επικίνδυνα από το 6% του δηλητηρίου

που έχει υπολογιστεί ότι απομακρύνεται με τις άνω μεθόδους.

Πλένουμε το τραύμα με ήπια αντισηπτικά (π.χ. σαπούνι με νερό,

οξυζενέ κλπ.). Δεν τοποθετούμε πάγο.

Δεν δίνουμε στο θύμα να πιει αλκοόλ, ούτε ισχυρά παυσίπονα.

Φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του θύματος στην πλησιέστερη

ιατρική μονάδα, τηλεφωνώντας εκ των προτέρων και αναφέροντας το

συμβάν και τον τύπο του φιδιού ώστε να χορηγηθεί ο κατάλληλος

αντιοφικός ορός.

Πότε να ζητήσετε ιατρική βοήθεια.

- Η διάρροια και οι εμετοί διαρκούν πάνω από 2-3 μέρες.

- Η διάρροια και οι εμετοί συνοδεύονται από υψηλό πυρετό, πόνο στην κοιλιά,

ζάλη ή αίμα στα κόπρανα.

- Έχετε επίμονους εμετούς ή νιώθετε αφυδατωμένοι.

- Εμφανίσετε υπόταση και σύγχυση, η προσφυγή σας στο γιατρό ή στο

νοσοκομείο θα πρέπει να είναι άμεση.

- Ανήκετε σε ευπαθείς ομάδες (ηλικιωμένα άτομα, βρέφη και μικρά παιδιά,

διαβητικοί, καρκινοπαθείς, άτομα που έχουν υποβληθεί σε εγχειρίσεις στο

στομάχι κλπ)

Λιποθυμία

Ως λιποθυμία ορίζεται η παροδική απώλεια των αισθήσεων λόγω μειωμένης

αιμάτωσης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ο ασθενής δεν έχει επαφή με το

περιβάλλον, έχει όμως δική του αναπνοή και καρδιακή λειτουργία και αντιδρά

στα εξωτερικά ερεθίσματα. 

Τα συνηθέστερα αίτια της λιποθυμίας είναι τα εξής:

Περιβαλλοντικοί παράγοντες- το συνηθέστερο είναι ένα ζεστό

περιβάλλον με συνωστισμό.

Συναισθηματικοί παράγοντες- έντονο άγχος ή αίσθημα απειλής ή

φόβος.

Σωματικοί παράγοντες- π.χ. παρατεταμένη ορθοστασία.

Διάφορα άλλα όπως έντονη κούραση, υπογλυκαιμία και αφυδάτωση

(αυτά μπορούν να κάνουν και άλλου τύπου λιποθυμία).

Είναι συχνή μετά από ισχυρό πόνο ή ψυχική φόρτιση (φόβος) και

συχνότερη κατά την εγκυμοσύνη.

Αίτια καρδιολογικά

Υπόταση ορθοστατική

Εκκένωση ουροδόχου κύστεως

Ζάλη- υπογλυκαιμία

Νευρικής αιτιολογίας

Συστροφή καρωτιδικού κόλπου

Τα συμπτώματα και σημεία της λιποθυμίας είναι τα εξής:

Ωχρότητα στο πρόσωπο.

Ιδρώτας.

Ζαλάδα- ναυτία.

Έμετος.

Απώλεια αισθήσεων.

Αδύνατος σφυγμός.

Επιπόλαιες αναπνευστικές κινήσεις.

Τρόποι αντιμετώπισης

Αν προλάβουμε, να συγκρατήσουμε τον ασθενή αποτρέποντας έναν

τραυματισμό που μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρός από την ίδια τη

λιποθυμία

Ξαπλώνουμε τον ασθενή σε ύπτια θέση και ποτέ δεν τον βάζουμε να

καθίσει.

Χαλαρώνουμε τα ρούχα γύρω από το λαιμό, το στήθος και τη μέση.

Βάζουμε τα πόδια σε ψηλότερη από το κεφάλι θέση.

Υποβοηθούμε την αναπνοή. Σε δημόσιους χώρους φροντίζουμε για τον

καλό αερισμό του χώρου.

Χορηγούμε οξυγόνο.

Καλούμε βοήθεια

Όσο ο ασθενής είναι αναίσθητος να μην επιχειρήσουμε να του

δώσουμε κάτι (π.χ. νερό ή κάτι γλυκό), γιατί η πιθανότητα να του

προκαλέσει εισρόφηση είναι πολύ μεγαλύτερη από την πιθανότητα να

του προσφέρει κάτι καλό.

Όταν ο ασθενής συνέλθει, ακόμα κι αν πρόκειται για «αθώα»

λιποθυμία, να τον συμβουλεύσουμε να παραμείνει ξαπλωμένος για

τουλάχιστον 15-20 λεπτά

Στην κοινή λιποθυμία αυτά τα μέτρα αρκούν για να ανακτήσει ο ασθενής τις

αισθήσεις του. Αν υπάρχει καρδιαγγειακό αίτιο, υπογλυκαιμία ή άλλο

παθολογικό αίτιο για την απώλεια των αισθήσεων, τότε θα πρέπει να

αντιμετωπισθεί και αυτό.

Ηλεκτροπληξία

Ηλεκτροπληξία ονομάζεται η δίοδος ηλεκτρικού ρεύματος από το εσωτερικό

του ανθρώπινου σώματος. Αποτελεί συνήθως οικιακό ή εργατικό ατύχημα,

ενώ αντίστοιχη κλινική εικόνα παρουσιάζει και η κεραυνοπληξία .

Σπουδαίοι παράγοντες που καθορίζουν το αποτέλεσμα της ηλεκτροπληξίας

είναι η τάση του ρεύματος, η αντίσταση των ιστών και ο χρόνος διέλευσης του

ηλεκτρικού ρεύματος. Πιο επικίνδυνο είναι το υψηλής τάσεως ρεύμα (εργατικά

ατυχήματα, κεραυνοπληξία) κυρίως όταν συνδυάζεται με χαμηλή αντίσταση

των ιστών (βρεγμένο δέρμα) και αυξημένο χρόνο διέλευσης.

Αντιμετώπιση ηλεκτροπληξίας

Άμεση διακοπή τροφοδοσίας 

Απομάκρυνση του παθών από την περιοχή κινδύνου

αν δεν μπορεί να γίνει διακοπή της τροφοδοσίας, διότι εγκυμονούν

κίνδυνοι για τους βοηθούντες, δεν αγγίζουμε τον παθόντα υπό τάση.

ειδοποιούμε τον σταθμό Πρώτων Βοηθειών

Αν στον παθόντα δεν διαπιστωθεί αναπνοή η και σφυγμός να γίνει

αμέσως τεχνική αναπνοή και μαλάξεις της καρδιάς διότι πρέπει να γίνει η

αναζωογόνηση της καρδιάς.

Σημαντικές γνώσεις

Αν ένα άτομο φοράει πάνω του μονωτικά υλικά όπως πλαστικές μπότες ή

γαλότσες δεν υπάρχει καμία περίπτωση ηλεκτροπληξίας ενώ αν φοράει

κανονικά παπούτσια είναι πολύ πιθανή η ηλεκτροπληξία.

Ξένα αντικείμενα

Τα παιδιά μέχρι 4-5 ετών πειραματίζονται με το σώμα τους και βάζουν

διάφορα αντικείμενα μέσα στη μύτη, στο αυτί και στο στόμα τους. Τα

αντικείμενα αυτά (ξένα σώματα) χωρίζονται σε ανόργανα και οργανικά.

Ανόργανα είναι πλαστικά και μεταλλικά αντικείμενα (κομμάτια από παιχνίδια,

μπίλιες, χάντρες) που γενικά δεν προκαλούν συμπτώματα, ενώ

Οργανικά είναι κομμάτια τροφής (ξηροί καρποί), ξύλου, σφουγγαριού ή

βαμβακιού, τα οποία είναι πολύ ερεθιστικά και προκαλούν γρήγορα έντονα

προβλήματα.

Οι κίνδυνοι με τα ξένα σώματα είναι δύο: αρχικά ο μεγάλος κίνδυνος είναι το

ξένο σώμα στη μύτη ή στο στόμα να πάει στην τραχεία και πνιγεί το παιδί και

ο άλλος κίνδυνος είναι να προκαλέσει βλάβη τοπικά.

Ένα ξένο σώμα στη μύτη μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τρύπα στο

διάφραγμα, ενώ στο αυτί μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στο τύμπανο

και στο δέρμα του ακουστικού πόρου.

Αν το παιδί σας ξύνει συνεχώς τη μυτούλα του, πρέπει να υποπτευθείτε

μήπως υπάρχει κάποιο  ξένο σώμα.

Κάθε άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει πρώτες βοήθειες για την απόφραξη της

αναπνοής

Τι να κάνετε

Για ξένα σώματα στη μύτη που φαίνονται απέξω διατηρήστε το παιδί

ήρεμο, πείτε του να αναπνέει από το στόμα και ζητήστε του να φυσήξει

δυνατά τη μύτη του.

Αν το παιδί έχει μύξες μόνο από το ένα ρουθούνι, αν οι μύξες μυρίζουν

άσχημα, αν έχει πρήξιμο και κοκκίνισμα στο ρουθούνι και μικρή

αιμορραγία της μύτης, υπάρχει ένα ξένο σώμα πιο βαθιά.

Σε κάθε ξένο σώμα μύτης, αυτιού και στόματος, πρέπει επειγόντως να

πάτε στον ειδικό Ωτορινολαρυγγολόγο που με τα κατάλληλα εργαλεία

μπορεί να αφαιρέσει το ξένο σώμα χωρίς κίνδυνο.

Τι να μην κάνετε

ΠΟΤΕ δεν πρέπει να προσπαθήστε να βγάλετε εσείς κάποιο

αντικείμενο από μύτη/αυτί/στόμα του παιδιού, μπορεί να κάνετε ζημιά,

ακόμα και να καταπιεί το παιδί το αντικείμενο, να πάει στην

τραχεία/πνεύμονες και να κινδυνεύσει

Μην αφήνετε το παιδί να παίζει την ώρα που τρώει

Μην αφήνετε μικρά αντικείμενα στο χώρο που τρώει ή παίζει

Αν το δείτε να βάζει κάτι στη μύτη/αυτί/στόμα, μην πανικοβάλλεστε και

μην προσπαθήστε να αφαιρέσετε εσείς το αντικείμενο, μπορεί να

προκαλέσετε τραύμα ή να το σπρώξτε βαθύτερα, ακόμη και στους

πνεύμονες και να διακοπεί η αναπνοή του παιδιού!

Εάν συμβεί κάτι τέτοιο ή αν ένα ξένο σώμα σφηνωθεί στο λάρυγγα,

τότε το παιδί αρχίζει να βήχει απεγνωσμένα και δεν μπορεί να

αναπνεύσει. Σε αυτή την περίπτωση ο γονιός πρέπει να δράσει άμεσα,

ψύχραιμα και μεθοδικά προκειμένου να σώσει τη ζωή του παιδιού του.

Αν το παιδάκι είναι μικρό (μέχρι 4-5 ετών), γυρίζουμε το

παιδί ανάποδα πιάνοντάς το από τα πόδια και χτυπώντας το στην

πλάτη θα προκαλέσουμε τη μετακίνηση του ξένου σώματος και το

παιδί να το φτύσει.

Ο γνωστός χειρισμός HEIMLICH χρησιμοποιείται σε μεγαλύτερα

παιδιά, πιάνοντας το παιδί από πίσω και με ελεγχόμενη δύναμη,

σφίγγουμε το θώρακά του από κάτω προς τα πάνω (χειρισμός του

HEIMLICH) και το ξένο σώμα πετάγεται έξω.

Τα παιδιά κάτω από την ηλικία των τεσσάρων ετών διατρέχουν τον

μεγαλύτερο κίνδυνο πνιγμού από μικρά αντικείμενα, τα οποία περιλαμβάνουν,

αλλά δεν περιορίζονται στα ακόλουθα:

• Σπόροι- Ξηροί καρποί

• Κομμάτια παιχνιδιών

• Σταφύλια

• Μπαταρίες

• Κουμπιά

• Κέρματα

Για να αποφευχθεί ο κίνδυνος του πνιγμού, τα παιδιά πρέπει να

παρακολουθούνται πολύ στενά.

Πνιγμονή

Πνιγμονή είναι η ασφυξία που προκαλείται από απόφραξη των

αναπνευστικών οδών λόγω στραγγαλισμού ή άλλης αιτίας. Η πνιγμονή

συμβαίνει όταν ένα ξένο σώμα, για παράδειγμα ένα κομμάτι τροφής σφηνωθεί

στο πίσω μέρος του λαιμού και με αυτόν τον τρόπο αποφράζει την είσοδο

προς την τραχεία. Ένα τέτοιο θύμα μπορεί να εμφανίσει δυσκολίες στην

αναπνοή και να μελανιάσει. Εάν έχει τις αισθήσεις του μπορεί να

προσπαθήσει να σας δείξει ότι πνίγεται, δείχνοντας ή πιάνοντας τον λαιμό του

με τα χέρια του.

Τι πρέπει να κάνει αυτός που σας βλέπει κατά την διάρκεια της πνιγμονής;

Απόφραξη αεραγωγού στους ενήλικες (πνιγμονή)

Προσπαθήστε να καθησυχάσετε το θύμα. Εάν αναπνέει, ενθαρρύνετε

το να βήξει και μην κάνετε τίποτα άλλο .

Εάν δείξει σημεία επιδείνωσης ή σταματήσει να βήχει: σταθείτε στο

πλάι του και ελαφρά πίσω του.

Υποστηρίξτε το στήθος του με το ένα σας χέρι και γείρτε τον καλά

μπροστά, έτσι ώστε όταν το αντικείμενο που αποφράζει μετακινηθεί, να

βγει προς τα έξω. Δώστε έως 5 απότομα χτυπήματα στην πλάτη,

ανάμεσα στις ωμοπλάτες.

Εάν αυτό αποτύχει, δοκιμάστε κοιλιακές ωθήσεις. Αυτές οι ωθήσεις

προκαλούν μια απότομη μετακίνηση αέρα από τους πνεύμονες προς

τα έξω

Σταθείτε πίσω από το θύμα και βάλτε και τα δύο χέρια σας γύρω από

το πάνω μέρος της κοιλιάς, ακριβώς κάτω από τις πλευρές.

Ακουμπήστε τη γροθιά σας στο σημείο αυτό και τυλίξτε την με την

παλάμη του άλλου σας χεριού. Οι κοιλιακές ωθήσεις προς τα μέσα και

πάνω, είναι γνωστές σαν χειρισμός Heimlich. Το αντικείμενο που

αποφράζει τον αεραγωγό μπορεί να πεταχτεί από το στόμα.

Δώστε μέχρι 5 ωθήσεις και μετά 5 επιπλέον κτυπήματα στην πλάτη, αν

χρειαστεί. Συνεχίστε εναλλάσσοντας τα 5 κτυπήματα στην πλάτη με 5

κοιλιακές ωθήσεις, έως ότου αφαιρεθεί το ξένο σώμα.

Εάν το θύμα χάσει τις αισθήσεις του :

Γυρίστε το στο πλάι και δώστε 5 κτυπήματα στην πλάτη, ενώ βρίσκεται

σε αυτή τη θέση.

Εάν αυτό δεν αφαιρέσει το ξένο σώμα, δώστε μέχρι 5 κοιλιακές

ωθήσεις

Γονατίστε πάνω στο θύμα "καβάλα" και με τα χέρια σας στο πάνω

μέρος της κοιλιάς, δώστε τις ωθήσεις προς τα επάνω. Τις ωθήσεις

μπορείτε να τις κάνετε και όταν είστε γονατισμένοι στο πλάι του

θύματος.

Εάν το ξένο σώμα δεν αφαιρεθεί μετά από 5 χτυπήματα στην πλάτη

και 5 κοιλιακές ωθήσεις και το θύμα δεν αναπνέει, δοκιμάστε να του

δώσετε αναπνοές

Απόφραξη αεραγωγού σε παιδί:

Ένα παιδί μπορείτε να το τοποθετήσετε πάνω στα γόνατα σας, με το

κεφάλι προς τα κάτω και να του δώσετε μέχρι 5 κτυπήματα στην

πλάτη, ανάμεσα στις δύο ωμοπλάτες.

Εάν αυτό αποτύχει, γυρίστε το παιδί ανάσκελα και δώστε μέχρι 5

θωρακικές ωθήσεις. Αυτές γίνονται με τον ίδιο τρόπο όπως και οι

θωρακικές ωθήσεις, αλλά πρέπει να είναι πιο απότομες και με

βραδύτερο ρυθμό προσπαθώντας με κάθε ώθηση να αφαιρέσετε το

ξένο σώμα.

Εάν και αυτό αποτύχει και το παιδί δεν αναπνέει, ελέγξτε το στόμα και

προσεκτικά αφαιρέστε κάθε ορατό ξένο σώμα. Μετά δοκιμάστε να

δώσετε μέχρι 5 αναπνοές.

Εάν όλα αυτά δεν επιτύχουν δώστε 5 χτυπήματα στην πλάτη και

συνεχίστε με 5 κοιλιακές ωθήσεις, με λιγότερη βέβαια δύναμη από ότι

σε έναν ενήλικα.

Εάν πάλι δεν υπάρξει κανένα αποτέλεσμα, συνεχίστε με κύκλους των 5

χτυπημάτων στη πλάτη, 5 θωρακικών ωθήσεων, 5 αναπνοές, 5

χτυπήματα στη πλάτη, 5 κοιλιακές ωθήσεις, 5 αναπνοές κ. ο. κ

Μη δοκιμάσετε να κάνετε κοιλιακές ώσεις σε ένα βρέφος γιατί μπορεί

να προκαλέσετε βλάβη στα εσωτερικά του όργανα

Ασφυξία

Είναι μία κατάσταση που μπορεί να επιφέρει το θάνατο και δημιουργείται όταν

ο οργανισμός δεν οξυγονώνεται ικανοποιητικά. Η έλλειψη οξυγόνου μπορεί να

οφείλεται σε αναπνοή αέρα με περιεκτικότητα σε οξυγόνο μικρότερη από την

κανονική ή σε παρεμπόδιση της αναπνοής ή σε κάκωση του αναπνευστικού

συστήματος.

Χωρίς ικανοποιητική ποσότητα οξυγόνου οι ιστοί καταστρέφονται πολύ

γρήγορα. Τα ζωτικά κύτταρα του εγκεφάλου είναι δυνατό να πεθάνουν μέσα

σε τρία μόνο λεπτά αν μείνουν χωρίς οξυγόνο.

Τι μπορεί να προκαλέσει ασφυξία:

Απόφραξη των αεροφόρων οδών λόγω πτώσης της γλώσσας στο

πίσω μέρος του φάρυγγα, λόγω ύπαρξης τροφών, εμεσμάτων ή άλλων

ξένων σωμάτων μέσα στις αεροφόρους οδούς, ή λόγω οιδήματος των

ιστών του φάρυγγα εξαιτίας εγκαύματος, τσιμπήματος εντόμων ή

λοίμωξης.

Πνιγμονή από μαξιλάρια ή πλαστικούς σάκους.

Συμπίεση τραχείας λόγω απαγχονισμού ή στραγγαλισμού.

Συμπίεση του θώρακα λόγω πτώσης χωμάτων ή άμμου, πρόσκρουσης

σε τοίχο ή πίεσης σε συνωστισμό.

Κάκωση των πνευμόνων.

Σπασμοί που εμποδίζουν την κανονική αναπνοή.

 Καταστάσεις που επηρεάζουν τον εγκέφαλο ή τα νεύρα που ελέγχουν την αναπνοή, όπως:

Α)Ηλεκτροπληξία

Β)Δηλητηρίαση

Γ)Παράλυση λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου (αποπληξία) ή κάκωσης του νωτιαίου μυελού

 Καταστάσεις που επηρεάζουν την ποσότητα οξυγόνου στο αίμα, όπως

Α)Μικρή περιεκτικότητα του αέρα σε οξυγόνο, όπως με παγίδευση

σε κτίρια, σήραγγες γεμάτες από δηλητηριώδη αέρια ή καπνούς.

Β)Μεταβολή της ατμοσφαιρικής πίεσης σε μεγάλα υψόμετρα, σε

αποσυμπιεσμένα αεροσκάφη ή σε καταδύσεις σε μεγάλα βάθη.

•Γενικά συμπτώματα:

1. Δυσκολία αναπνοής και αύξηση της συχνότητας και του βάθους της.

2. Θορυβώδης αναπνοή με ρόγχο και γουργουρητά.

3. Στο στόμα πιθανό να σχηματίζεται αφρός

4. Κυάνωση (γαλαζωπό χρώμα χειλιών και νυχιών)

5. Σύγχυση

6. Πιθανόν απώλεια αισθήσεων

7. Η αναπνοή μπορεί να σταματήσει

 Πρώτες βοήθειες

Προκειμένου να διατηρηθεί ή να αποκατασταθεί η αναπνοή του πάσχοντα,

μπορεί να χρειάζεται :

• Απομάκρυνση του αίτιου της ασφυξίας

•  Διάνοιξη αεροφόρων οδών και τεχνητή αναπνοή

• Έλεγχος αναπνοής, σφυγμού και ανταπόκρισης του πάσχοντα

• Άμεση κλήση ιατρικής  βοήθειας.

• Σε περίπτωση απόφραξης του φάρυγγα τοποθέτησε το θύμα σε ύπτια θέση

και εξασφάλισε την βατότητα του αεραγωγού, κάνοντας κλίση της κεφαλής

προς τα πίσω και ανύψωση της κάτω γνάθου, όπως φαίνεται στην παρακάτω

εικόνα :

•Τεχνητή αναπνοή

 

Ασφυξία από απόφραξη αεροφόρων οδών λόγω κομματιών τροφής ή

άλλων αντικειμένων

Προκαλείται όταν οι αεροφόροι οδοί φράσσονται  από αντικείμενο που έχει

καταποθεί  και έχει προχωρήσει κατά την κατάποση όχι προς τον οισοφάγο,

αλλά προς την τραχεία. Οι ενήλικες μπορεί να πάθουν απόφραξη από

κομμάτια τροφής που δεν έχουν μασήσει καλά και κατάπιαν γρήγορα. Τα

παιδιά κινδυνεύουν από τα αντικείμενα που τους αρέσει να βάζουν στο στόμα

τους.

Αντιμετώπιση

• Είναι αναγκαίο το αντικείμενο να αφαιρείται αμέσως. Όταν ο πάσχων έχει τις

αισθήσεις του, ενθαρρύνετε τον να βήξει για να βγάλει το αντικείμενο από το

λαιμό του.

• Αν αυτό δεν είναι δυνατό, χτυπήστε τον πάσχοντα με την παλάμη σας στην

πλάτη, στην περιοχή ανάμεσα στις ωμοπλάτες, μέχρι και τέσσερις φορές.

• Μετά και μόνο αν αυτό αποτύχει, θα πρέπει να προσπαθήσετε να εκδιώξετε

τον αέρα από τους πνεύμονες του πάσχοντα με απότομη πίεση της κοιλιάς.

Στην τεχνική αυτή σταθείτε ή γονατίστε πίσω από τον πάσχοντα και περάστε

το χέρι σας μπροστά από την κοιλιά του. Κλείστε τη γροθιά σας με τον

αντίχειρα σας προς τα μέσα και τοποθετήστε την στο κέντρο του άνω μέρους

της κοιλιάς (στο στομάχι) ανάμεσα στον ομφαλό και το στέρνο. Πιάστε τη

γροθιά σας με το άλλο χέρι. Κάμπτοντας τους αγκώνες σας τραβήξτε και τα

δύο σας χέρια προς το μέρος σας με μια γρήγορη κίνηση και κατεύθυνση

προς τα πάνω και μέσα, για να συμπιέσετε το άνω μέρος της κοιλιάς στη

βάση των πνευμόνων. Επαναλάβετε την κίνηση αν χρειαστεί μέχρι και

τέσσερις φορές. Κάθε πίεση πρέπει να είναι αρκετά δυνατή ώστε να

προκαλέσει την απόσπαση του αντικειμένου.

• Όταν ο πάσχων έχει απώλεια της συνείδησης, αρχίστε τεχνητή αναπνοή για

να προσπαθήσετε να περάσετε τον αέρα πέρα από το εμπόδιο προς τους

πνεύμονες. Αν δεν πετύχετε, δώστε του μέχρι 4 χτυπήματα στη ράχη και

ελέγξτε αν το αντικείμενο αποσπάστηκε. Αν η απόφραξη επιμένει, επιχειρήστε

και πάλι τεχνητή αναπνοή.

• Φροντίστε την μεταφορά του πάσχοντα στο νοσοκομείο.

Τρόπος σωστής θέσης ανάληψης

Κάνε κλίση της κεφαλής του θύματος τοποθετώντας με ήπιες κνήσεις το ένα

χέρι στο μέτωπό του, κατά τέτοιο τρόπο ώστε δείκτης και αντίχειρας να

παραμένουν ελεύθεροι, για να φράξουν την μύτη σε περίπτωση που χρειαστεί

να χορηγηθούν εμφυσήσεις

Με τα άκρα δάχτυλα του άλλου χεριού ανύψωσε την κάτω γνάθο ώστε

να απελευθερωθεί ο αεραγωγός.

Διατηρώντας ανοικτό τον αεραγωγό, κοίτα άκου και νιώσε για κανονική

αναπνοή

Κοίτα για κίνηση του θωρακικού τοιχώματος.

Τοποθέτησε το αυτί σου πλησίον του στόματος του θύματος και άκου

εάν αναπνέει.

Νιώσε τον αέρα της εκπνοής στο μάγουλό σου.

Κατά την διάρκεια τον πρώτων λεπτών μετά την ανακοπή το θύμα μπορεί να

έχει επιπόλαιες αναπνοές ή ακανόνιστο και θορυβώδη ρόγχο. Αυτό δεν

πρέπει να συγχέεται με την κανονική αναπνοή. Κοίτα, άκου και νιώσε όχι για

παραπάνω από 10 δευτερόλεπτα για να καθορίσεις εάν το θύμα αναπνέει

κανονικά. Εάν υπάρχει αμφιβολία ότι το θύμα δεν αναπνέει κανονικά δράσε

όπως εάν το θύμα δεν ανέπνεε καθόλου.

1. Εάν το θύμα αναπνέει κανονικά :

• Τοποθέτησε το στην θέση ανάνηψης

• Πήγαινε ο ίδιος ή στείλε κάποιον να καλέσει βοήθεια.

• Έλεγξε τακτικά ότι το θύμα συνεχίζει να αναπνέει.

2. Εάν το θύμα δεν αναπνέει κανονικά :

• Στείλε κάποιον για βοήθεια

•εάν είσαι μόνος σου άφησε το θύμα και ενεργοποίησε το μηχανισμό

εξειδικευμένης βοήθειας (π.χ. ΕΚΑΒ), επέστρεψε και ξεκίνα τις θωρακικές

συμπιέσεις Γονάτισε πλησίον του θύματος.

Τοποθέτησε το θέναρ του ενός χεριού στο κέντρο του στήθους του

θύματος

Τοποθέτησε το θέναρ του άλλου χεριού πάνω από το προηγούμενο

Κλείδωσε τα δάκτυλα των χεριών μεταξύ τους και βεβαιώσου ότι δεν

ασκείται πίεση στις πλευρές του θύματος. Μην εξασκείς πίεση στο

επιγάστριο ή στην ξιφοειδή απόφυση του στέρνου.

Φέρε το σώμα σου σε κάθετη θέση σε σχέση με τον θώρακα του

θύματος και με τα χέρια ευθειασμένα πίεσε το στέρνο ώστε να κατέλθει

4-5 εκατοστά Ύστερα από κάθε συμπίεση απελευθέρωσε την

ασκούμενη πίεση χωρίς να χάνεται η επαφή των χεριών με το στέρνο.

Επανέλαβε τις συμπιέσεις με συχνότητα 100 ανά λεπτό. (κάτι λιγότερο

από 2 συμπιέσεις ανά δευτερόλεπτο).

Η συμπίεση και η έκπτυξη του θώρακα πρέπει να είναι ισόχρονες..

Πνιγμός

Γενικά πνιγμός είναι η κατάσταση της πρωτοπαθούς αναπνευστικής

δυσχέρειας μετά από εμβύθιση σε υγρό στοιχείο.

Τα αίτια από τα οποία προκαλείται ο πνιγμός είναι ποικίλα. Πρώτα από όλα

από:

 Άγνοια κολύμβησης.

 Ναυάγιο πλωτού μέσου, ακούσια πτώση.

 Κακώσεις στην ΑΜΜΣ* - κεφαλής.

 Κατάδυση (υποαερισμός – υποκαπνία).

 Απουσία επίβλεψης.

 Χρήση αλκοόλ και φαγητού

 Χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και λήψη φαρμάκων

 Συγκοπτικό, καρδιακό επεισόδιο ή ανακοπή.

 Υπογλυκαιμία.

 Υποθερμία.

 Φυσική μυϊκή εξάντληση ή μυϊκός κάματος – κράμπες.

 Άλλα αίτια (επιληπτικές κρίσεις, σπασμοί – αυτοκτονία – ζωϊκά κήτη

(καρχαρίες).

Πώς θα αντιμετωπιστεί ο πνιγμός.

_ Πρώτα από όλα αν το θύμα αναπνέει τοποθετείται σε δεξιά πλάγια

κατακεκλιμένη θέση, με το κεφάλι χαμηλότερα από τον υπόλοιπο κορμό.

_Έπειτα, πρέπει να προγραμματιστεί άμεσα η γρήγορη μεταφορά του

θύματος στο πλησιέστερο κέντρο παροχής ιατρικών βοηθειών.

_Τέλος, κατά την διάρκεια της μεταφοράς του θύματος από πνιγμό

λαμβάνονται πληροφορίες για το ατομικό και το κληρονομικό ιατρικό ιστορικό

του (προϋπάρχοντα νοσήματα όπως επιληψία – υπέρταση – κατάχρηση

αλκοόλης).

Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι ο πνιγμός είναι μια σημαντική αιτία

θανάτου, ωστόσο αν αντιμετωπιστεί άμεσα μπορούμε να αποφύγουμε το

θάνατο.

6. ΠΡΟΛΗΨΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ

Για να αποφύγουμε όλοι κάποια ατυχήματα τα οποία μπορούν να μας

κοστίσουν ακόμα και την ίδια μας τη ζωή, πρέπει να ακολουθήσουμε κάποια

μέτρα ασφαλείας που θα φανούν πολύ χρήσιμα όχι μόνο για τον ίδιο μας τον

εαυτό αλλά και για τους ανθρώπους γύρω μας. Επειδή σε οποιοδήποτε μέρος

που βρισκόμαστε μπορεί ανά πάσα στιγμή να συμβεί κάποιο ατύχημα, μικρό

ή μεγάλο, είναι καλό να γνωρίζουμε μερικά μέτρα πρόληψης.

Πρόληψη ατυχημάτων με παιδιά

Η κύρια αιτία των ατυχημάτων στο σπίτι ή στο σχολείο είναι η αμέλεια. Τα

παιδιά είναι από τη φύση τους γεμάτα περιέργεια και δεν έχουν ανεπτυγμένη

την αίσθηση του κινδύνου, γι' αυτό και είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στα

ατυχήματα. Για τους λόγους αυτούς, είναι σημαντικό να μάθουν από μικρή

ηλικία να προστατεύουν τον εαυτό τους και να μην τον θέτουν σε κίνδυνο.

Κρατάμε παιχνίδια και εμπόδια μακριά από τα σημεία που κινούνται τα παιδιά.

Προσέχουμε το παιδί όταν μαθαίνει να περπατάει.

Ποτέ δεν αφήνουμε τα μωρά αφύλακτα σε υπερυψωμένες επιφάνειες, (κρεβάτια, τραπέζια).

Ελέγχουμε την επιφάνεια του δαπέδου για φθορά.

Κρατάμε το πάτωμα στεγνό.

Παράθυρα και οι πόρτες πρέπει να είναι κλειδωμένα για να αποφευχθούν ατυχήματα με τα παιδιά.

Εφόσον πηγαίνουμε τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο, πρέπει να

τους μάθουμε να κάθονται πάντα στο πίσω κάθισμα, δεμένα με τον

σωστό τρόπο.

Να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι δεν θα πρέπει να βγάζουν το κεφάλι

τους έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου γιατί εάν κάνουν κάτι

τέτοιο, ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος είναι μεγάλος. Στην

περίπτωση που τα παιδιά πηγαίνουν με σχολικό λεωφορείο, πρέπει το

ίδιο το σχολείο, αλλά και οι γονείς, να τους εξηγήσουμε γιατί πρέπει και

εκεί να φοράνε τη ζώνη ασφαλείας και να προσέχουν πολύ την ώρα

που μπαίνουν και βγαίνουν από το λεωφορείο.

Αν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο με ποδήλατο να φορούν πάντα

κράνος και τον απαραίτητο εξοπλισμό, κατάλληλα προσαρμοσμένο

στον σωματότυπό τους, καθώς και να γνωρίζουν καλά και να

ακολουθούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας.

Τα παιδιά που πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο πρέπει να φορούν

ανοιχτόχρωμα ρούχα ή ρούχα με ένθετο ανακλαστικό υλικό, για να

διακρίνονται από τους διερχόμενους οδηγούς, ειδικότερα το βράδυ.

Πρόληψη παιδικών ατυχημάτων στη θάλασσα

* Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας από την πιο μικρή ηλικία

να κολυμπούν σωστά, το κολύμπι σώζει ζωές.

* Ποτέ μην αφήνουμε μικρά παιδιά κοντά στο νερό χωρίς επίβλεψη, ακόμα και

εάν ξέρουν να κολυμπούν.

* Να μην βασιζόμαστε σε φουσκωτά αντικείμενα όπως μπρατσάκια και

κουλούρες, για την ασφάλεια των παιδιών μας.

* Να μην κολυμπούν τα παιδιά με γεμάτο στομάχι, πρέπει να έχουν περάσει

τουλάχιστον 3 ώρες από το τελευταίο γεύμα.

* Μην αφήνουμε τα παιδιά να απομακρύνονται από την ξηρά χωρίς επίβλεψη.

* Είναι επικίνδυνο το κολύμπι σε πολύ ταραγμένη θάλασσα και σε περιοχές

όπου υπάρχει δυνατό θαλάσσιο ρεύμα.

* Είναι σημαντικό τα παιδιά να μην υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους στο

κολύμπι και να αποφεύγουν τους ηρωϊσμούς.

* Επικίνδυνα παιχνίδια στο νερό, όπως πατητές, κράτημα αναπνοής και άλλα,

πρέπει να αποφεύγονται, μπορούν πολύ εύκολα να καταλήξουν σε πνιγμό.

Οι ίδιοι βασικοί κανόνες ισχύουν και για οποιονδήποτε πάει στη θάλασσα.

Πρόληψη τροχαίων ατυχημάτων

«Ο κόσμος πρέπει να θυμάται ότι η υπνηλία μειώνει την οδική ικανότητα

σχεδόν όσο και η κατανάλωση αλκοόλ». Αυτή η δήλωση ενός ιθύνοντος του

Εθνικού Ιδρύματος Ύπνου των ΗΠΑ φανερώνει τον κίνδυνο που διατρέχετε

αν οδηγείτε όταν νυστάζετε. Τα ακόλουθα συμπτώματα δείχνουν ότι δεν είναι

ασφαλές να οδηγήσετε:

● Δυσκολεύεστε να εστιάσετε το βλέμμα σας, ανοιγοκλείνετε συχνότερα τα

μάτια σας ή νιώθετε τα βλέφαρά σας βαριά

● Δυσκολεύεστε να κρατήσετε το κεφάλι σας όρθιο

● Χασμουριέστε επανειλημμένα

● Δυσκολεύεστε να θυμηθείτε τα τελευταία λίγα χιλιόμετρα που διανύσατε

● Παραβλέπετε εξόδους ή σήματα

● Ξεφεύγετε από τη λωρίδα σας, δεν κρατάτε τις αποστάσεις ή πατάτε τις

λωρίδες με τραχεία επιφάνεια

Αν έχετε τέτοια συμπτώματα, ζητήστε από κάποιον άλλον να οδηγήσει ή

σταματήστε σε ένα ασφαλές σημείο για να κοιμηθείτε λίγο. Αν πρόκειται για

την ασφάλεια τη δική σας και των άλλων, καλύτερα να φτάσετε αργότερα!

χρήση ζώνης για όλους τους επιβάτες,

όχι χρήση αλκοολούχων ποτών (βασική αιτία ατυχημάτων το Πάσχα-

Η κατανάλωση ικανής ποσότητας αλκοολούχων ποτών απαιτεί

τουλάχιστον 10 ώρες διάστημα για την ανάκτηση και πάλι της

ικανότητας οδήγησης. Είναι μεγάλη πλάνη ότι με 3-4 ώρες ύπνου τα

πράγματα τακτοποιούνται.)

όχι βιασύνη, διατηρείτε μικρές ταχύτητες (ειδικά σε κατοικημένες

περιοχές),

μεγάλη προσοχή (στις κατοικημένες περιοχές) σε ποδηλάτες & πεζούς

με έμφαση στα παιδάκια και στους ηλικιωμένους,

όχι υπερφόρτωση αυτοκινήτου,

όχι στα άσκοπα προσπεράσματα γοήτρου,

κατάλληλη προστασία παιδιών (ζώνη, ειδικό κάθισμα).

Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά τη σωστή οδική συμπεριφορά. Κρατάμε

πάντα τα μικρά παιδιά από το χέρι και τα έχουμε από τη μέσα πλευρά

του πεζοδρομίου. Και μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά μαθαίνουν

παρατηρώντας, γι' αυτό πρέπει να τους δίνουμε το καλό παράδειγμα,

ακολουθώντας οι ίδιοι τους κανόνες της σωστής οδικής συμπεριφοράς.

χρήση ΚΡΑΝΟΥΣ και στολής προστασίας (για τους δικυκλιστές).

Πρόληψη ατυχημάτων στους χώρους εργασίας

Το εργασιακό περιβάλλον μπορεί να αποδειχθεί εχθρικό ορισμένες φορές, όχι

μόνο λόγω της πίεσης ή των απαιτήσεων της δουλειάς, αλλά και από την

παράλειψη ή παράβλεψη των μέτρων ασφαλείας. Οποιαδήποτε και αν είναι η

φύση της δουλειάς σας (υπάλληλος γραφείου ή εργάτης) το κράτος έχει

θεσπίσει νόμους για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας.Σε κάθε χώρο

εργασίας φροντίστε να ενημερωθείτε για τους κανόνες ασφαλείας του που

ορίζονται από τον εργοδότη και από τον νόμο.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, οι πρώτες βοήθειες είναι σημαντικές για όλους τους ανθρώπους.

Ατυχήματα συμβαίνουν καθημερινά σε διάφορους χώρους και οποιαδήποτε στιγμή.

Γι αυτό το λόγο όλοι μας θα πρέπει να έχουμε κάποιες γνώσεις πάνω στις πρώτες

βοήθειες έτσι ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον διπλανό μας σε περίπτωση

που μας χρειαστεί, να φερθούμε ψύχραιμα και να αξιοποιήσουμε τις γνώσεις μας

ανάλογα με την περίσταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://www.atiximata.gr/arthra/kindinoi-sta-sxoleiaatyximata-sto-sxoleio/

http://www.ptolemaida.gr/1/edop/12.html

http://el.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CE%BD%CE%B9%CE%B3%CE

%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AE

http://www.pofs.gr/page.php?id=63

http://www.bluepharmacies.com/?pageid=50

http :// www . vita . gr / paidi / article /4622/ atyxhma ...

http :// www . mitera . gr / default . asp ? siteID =1&...

http :// www . paidiatros . com / prolipsi / asfalia / in ...

http :// www . mothersblog . gr / ti - na - kano - giatre - m ...

nefeli.lib.teicrete.gr/browse2/seyp/nos/2010/

MaroulakisNektarios,OkonomouKonstantinos/attached-document-

1278659767-719032-22031/Maroulakis2010.pdf