Inaczej niż cykl kolba budowanie systemowego warsztatu

PERSPEKTYWY S.C. Ul. Karmelicka 46/9a, 31-128 Kraków ++48 533 979 590, info@perspektywy-partner-eu, www.perspektywy-partner.eu

INACZEJ NIŻ CYKL KOLBA

Systemowe konstruowanie warsztatu oparte o potrzeby

Tomasz Wojciechowski


O CZYM BĘDZIE?

I • Elementy myślenia systemowego o warsztacie i grupie

II • Konstruowanie warsztatu oparte o cykl Kolba

III • Metoda etiudy rozwojowej - wprowadzenie

IV • Systemowe konstruowanie warsztatu: krok po kroku

V • Dyskusja


Myślenie systemowe w pracy trenera

Cyrkularność przyczynowo -

skutkowa

Prymat całości nad częściami

Synergia

Ekwifinalność Ekwipotencjalność


Cyrkularność przyczynowo skutkowa – myślenie linearne

Brak pewności siebie

Rywalizacja w zespole

Zwycięstwo - przegrana


Cyrkularność przyczynowo skutkowa – myślenie cyrkularne

Brak pewności

siebie

Rywalizacja w zespole

Zwycięstwo - przegrana


Prymat całości nad częściami

Potrzeby systemu ważniejsze od pojedynczych osób

• System poświęca poszczególne osoby w imię własnych potrzeb

O zachowaniu poszczególnych osób w systemie decydują cechy systemu dużo bardziej niż osobiste

• Lepszym predyktorem zachowania poszczególnych osób jest znajomość systemu, niż ich indywidualnych cech


Synergia w grupie

Wartość pracy grupy jest inna niż suma pojedynczych osób

• Warunki w grupie edukacyjnej będą decydowały o wartości synergii

• Dodatnia synergia powstaje dzięki zróżnicowanemu postrzeganiu zachowań emitowanych przez uczestników w czasie szkolenia, stworzeniu warunków do eksperymentowania z nowymi zachowaniami


Ekwifinalność

Po pożądanego efektu prowadzą różne zachowania

• By zachowywać się asertywnie różne osoby potrzebują zmienić różne rzeczy (postawy, umiejętności, wiedzę).

• Ważne są cechy systemu, w którym są używane te kompetencje


To samo zachowanie emitowane przez różne osoby i w różnych systemach może przynosić zupełnie inne

konsekwencje

• Ćwiczenie poszczególnych „technik” i założenia co mogą przynosić

• Gwarantowanie efektu w relacjach z klientami

• Dążenie do „realizacji celu” – gotowe wnioski, bo tak obiecaliśmy sponsorowi.

Ekwipotencjalność


Cykl Kolba


Mamy parafrazę –

która polega na…

W swojej pracy

możecie jej używać do…

Spróbujcie… No i co sobie

myślicie?

Cykl Kolba w praktyce – zaczynając od teorii


Spróbuj mu powiedzieć własnymi

słowami co usłyszałeś?

Jak wam się rozmawiało?

To co robiliście, nazywa się parafraza

Jak myślicie, do czego możecie

tego użyć?

Cykl Kolba w praktyce – zaczynając od praktyki


Kwestie praktyczne

Więcej niż 1 cykl – poszatkowana wiedza (traktowanie poszczególnych kompetencji rozdzielnie)

Zróżnicowany stopień przydatności zdobytych doświadczeń

Koncentracja na „przerabianiu materiału”

Transfer wiedzy – szukamy zastosowań tego, co przerabialiśmy: na poziomie intelektualnej

Przerabialiśmy, więc jest to dobre

Adekwatność, mechanizmy obronne, funkcje zachowań w systemie

?


Metoda Etiudy Rozwojowej – wprowadzenie

Systemowa metoda konstruowania warsztatu

Wykorzystanie w praktyce zasad ekwifinalności i ekwipotencjalności

Koncentracja na osiąganiu celów rozwojowych, nie nabywaniu kompetencji

Duża czułość na indywidualne potrzeby i proces grupowy

Rozwój kompetencji adekwatnych do miejsca w systemie

Oparcie o tworzeniu sojuszu rozwojowego


Etapy konstruowania warsztatu

0. Analiza potrzeb

1. Wybór obszaru warsztatu

2. Sformułowanie celu głównego

3. Budowa zadania głównego

4. Sformułowanie celów operacyjnych


Sformułowanie obszaru warsztatu

Obszar warsztatu – jego tematyka

•Odpowiedź na pytanie: „O czym jest warsztat?

•Dobór zagadnień do długości trwania warsztatu.

•Obszar może być za szeroki i za wąski


Sformułowanie celu głównego

Cel warsztatu: zmiana

•Wynika z obszaru

•Wzrost, spadek

•Wiedza, umiejętności, postawy


Budowa zadania głównego

Najdłuższe ćwiczenie na końcu warsztatu

• Okazja do osiągnięcia celu warsztatu

• Przestrzeń do eksperymentowania z zachowaniami niezbędnymi do osiągania celu w warunkach uwzględniających system, w którym funkcjonują uczestnicy

• Integrowanie dotychczas zdobytych doświadczeń

• Wymiar transferu doświadczeń do praktyki


Określenie celów operacyjnych

Cele zadaniowe

• Wiedza, umiejętności niezbędne do ćwiczenia głównego

• Wybór konkretnych technik (poziom minimum i optimum)

• Omówienie pod kątem funkcji danego ćwiczenia

• Odpowiedzialność: trener zadaniowy

Cele procesowe

• Odpowiedni (minimum i optimum) poziom parametrów grupowych (otwartość, swoboda komunikacji, lęk, ludyczność etc.) do osiągania poszczególnych celów: operacyjnych zadaniowych i głównego

• Odpowiedzialność: trener procesowy


Dziękuję za uwagę

Tomasz Wojciechowski

szkolenia-perspektywy.pl

http://www.perspektywy-partner.eu/



Self Improvement

Inaczej niż cykl kolba budowanie systemowego warsztatu