Upload
ten-bos
View
343
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
W i j m o g e n s p r e k e n d o p G o d l i j k e n .
H i j b r e n g t o n s s a m e n i n e e n k r i n g ,
w a a r w i j e l k a a r d e h a n d e n r e i k e n :
d e l a a t s t e w o r d t s t e e d s e e r s t e l i n g .
D e r o l l e n z i j n o n s v o o r g e s c h r e v e n :
d e k o n i n g k o m t a l s é é n d i e d i e n t
o m m a c h t i g e n d e l e s t e l e z e n ,
d e a r m e n d e l e n i n d e w i n s t .
W i j s c h o l e n s a m e n r o n d d e s c h r i f t e n :
d e w e g w o r d t v ó ó r o n s u i t g e l e g d .
W o o r d e n d o o r b r e k e n o n z e d r i f t e n ;
m e n s G o d s , u i t d u i s t e r o p g e d r e g d .
V e r m e n i g v u l d i g d a n d e v r e u g d e
w a a r m e e g i j r i j k g e z e g e n d z i j t
o m i n d e w e r e l d t e g e t u i g e n
v a n l i e f d e e n g o e d g u n s t i g h e i d .
(T.: Abma Henk / M.: Peter Biesbrouck)
A a n b i d t e n d a n k t u w V a d e r ,
G o d d i e l e e f t v a n e e u w i g h e i d ;
A a n h e m b e h o o r t h e t k o n i n g s c h a p
e n a l l e h e e r l i j k h e i d .
V e r k o n d i g t h e m e n l o o f t z i j n n a a m ,
b e z i n g t z i j n w o n d e r m a c h t ;
d a n z a l o p a a r d e v r e d e z i j n
v o o r w i e z i j n h u l p v e r w a c h t .
A a n b i d t e n d a n k t u w V a d e r ,
G o d d i e l e e f t v a n e e u w i g h e i d ;
A a n h e m b e h o o r t h e t k o n i n g s c h a p
e n a l l e h e e r l i j k h e i d .
V e r k o n d i g t h e m e n l o o f t z i j n n a a m ,
b e z i n g t z i j n w o n d e r m a c h t ;
d a n z a l o p a a r d e v r e d e z i j n
v o o r w i e z i j n h u l p v e r w a c h t .
A a n b i d t e n d a n k t u w V a d e r ,
G o d d i e l e e f t v a n e e u w i g h e i d ;
A a n h e m b e h o o r t h e t k o n i n g s c h a p
e n a l l e h e e r l i j k h e i d .
V e r k o n d i g t h e m e n l o o f t z i j n n a a m ,
b e z i n g t z i j n w o n d e r m a c h t ;
d a n z a l o p a a r d e v r e d e z i j n
v o o r w i e z i j n h u l p v e r w a c h t .
A a n b i d t e n d a n k t u w V a d e r ,
G o d d i e l e e f t v a n e e u w i g h e i d ;
A a n h e m b e h o o r t h e t k o n i n g s c h a p
e n a l l e h e e r l i j k h e i d .
V e r k o n d i g t h e m e n l o o f t z i j n n a a m ,
b e z i n g t z i j n w o n d e r m a c h t ;
d a n z a l o p a a r d e v r e d e z i j n
v o o r w i e z i j n h u l p v e r w a c h t .
(T.: Stroux W. / M.: Wittenberg 16° eeuw)
De vorsten dwingen ons tot
volgzaamheid
en noemen zich daarom
weldoende mensen.
Zij geven brood
in ruil voor zwijgzaamheid,
buigen de wereld naar hun eigen wensen.
Zij gaan de weg van ongerechtigheid,
hun zucht naar macht
is altijd zonder grenzen.
Zo mag het onder ons niet langer zijn.
Wij zullen al wat klein is, zoeken dienen.
Wij die uit naam van God geroepen zijn
steeds op te komen voor de ongezienen,
voor alwie leeft in armoe en in pijn.
Zo laat ons verder heersen
door te dienen.
(T.: van Opbergen Jan / M.: 'Zo vriendelijk en veilig als het licht'
a.
Hij is de kern,
de bron van onze solidariteit.
Op Hem
wil ik mijn inzet afstemmen
en Zijn naam maken
tot de rode draad van mijn leven.
a.
In Hem heeft onze God
handen en voeten gekregen.
In Hem
is Zijn naam werkelijkheid geworden.
Ik geloof dat Hij niet vergeefs heeft geleefd
en niet vergeefs is gestorven,
maar dat Hij elke dag opnieuw verrijst
in mensen die vandaag zijn solidariteit
met de uitgeslotenen belichamen.
[a] die ook vandaag
mensen bezielt en aanzet
om Zijn manier van leven tot de hunne te maken
en de weg te gaan van breken en delen,
van goedheid en gerechtigheid,
van recht en vrede,
altijd weer ten bate van de minsten.
Ik geloof in Hem die heet
“Ik zal er zijn voor u.”
En ik weet: Hij is te doen...
Tekens van leven ons gegeven,
mensen die houden van elkaar.
Doornen tot bloedens toe vergeven,
God zijt Gij hier of zijt Gij daar ?
Woon toch voorgoed hier in ons midden
en draag ons als de dood ons dreigt.
Wees in de vroegte zelf ons bidden,
Vader die naar ons roepen nijgt.
Brood ons gegeven, wijn geschonken,
Woord dat naar eeuwig leven geurt.
Water bewandeld, niet gezonken,
wat niet gebeuren kan gebeurt.
Kalende akkers vol van koren,
en pijn die toch naar vreugde smaakt.
Grijzende mensen nieuw geboren,
een hand die onze dorheid raakt.(T.: onbekend / M.: ‘Lied aan het licht’ - Oomen Antoine)
Pr.
God, om ons te raken en te beroeren,
om Jouw woord in ons midden
te laten klinken,
hoorbaar als een fluisterwoord
ben Jij als een mens verschenen
in Jezus van Nazareth,
kind van mensen,
kind aan huis bij Jou.
Rond de tafel
Al.
Om ons te raken en te beroeren
heeft Hij ons leven gedeeld,
de grootheid en de onmacht,
de heerlijkheid en de gebrokenheid.
Pr.
Hij heeft de wereld bekeken
met de ogen van een kind,
Hij heeft vragen gesteld
aan maatschappij en geloof
als een jonge man kan doen.
Al.
Hij heeft gekozen
om zijn weg te gaan
zoals mensen doen.
Om ons te raken en te beroeren
heeft Hij de wereld
een nieuw aanschijn gegeven,
werden beloften waar
die Jij van oudsher in mensen had gelegd.
Pr.
Waar Hij het leven raakte
en Gods glimlach
over de schepping bracht
kwamen mensen weer tot leven.
Hij haalde de herders
van hun verloren velden,
de koningen uit hun bevroren paleizen,
en blinden uit hun donker bestaan.
Al.
Hij gaf lammen kracht in de voeten,
melaatsen de zuiverheid van hun huid
en zondaars de hoop op een heldere toekomst.
Hij maakte de belofte van zijn geboorte
meer dan waar,
(rechtstaan
)
[Pr] ook toen Hij de avond
voor zijn lijden en dood
God, wij willen Hem gedenken
en in ons hart bewaren:
niet alleen de belofte van zijn geboorte,
maar ook zijn leven en lijden,
en dat Hij voortleeft tot vandaag
bij Jou en in ons
als een hoop op een toekomst voor eeuwig.
Al.
En wij bidden om zijn geest:
dat Zij ons heiligen mag,
zoals herders en koningen,
blinden, melaatsen en lammen
geheiligd werden tot mensen van geloof;
dat Zij ons vaardig mag vinden
om zijn woorden van beloften
verder te spreken,
en zijn daden van liefde door te geven.
Pr.
Dat wij dit doen
in gemeenschap met elkaar,
met allen die de kring vormen
waarin zijn belofte verder leeft,
uw kerk , hier op deze plaats,
en van zoveel mensen die ons dierbaar
zijn.
Al.
Dat wij gemeenschap vormen met elkaar
en Jou zo dank en hulde brengen
met Jezus
en in de kracht van zijn geest.
Wat al eeuwen is verteld,
waar wij ook van dromen,
wat door velen is voorspeld,
gaat dat nog eens komen?
Wanneer eindigt toch de nacht,
komt de tijd door ons verwacht,
breekt het licht zich baan,
vangt de Vrede aan?
God, wanneer, ja wanneer
gaan de tijden keren
en zul Jij regeren?
spelen kind'ren met een slang,
is geen mens en dier meer bang,
wordt het leven waar
voor en met elkaar?
God, wanneer, ja wanneer
gaan de tijden keren
en zul Jij regeren?
(T.: onbekend / M.: 'Midden in de winternacht'