FC Poppel heet iedereen van harte

welkom op deze feestavond!

FC Poppel bestaat 50 jaar !!!

Pardon…

KFC Poppel!

of hoe een klein dorpje steeds tot grootse prestaties in staat was!

KFC Poppel 1962 – 2012

Poppel had sinds het opdoeken van

Poppelia VV in 1947 geen voetbalploeg

meer…

Vele jongens gingen hun geliefkoosde sport elders uitoefenen, waaronder

in Weelde…

DIT KON NIET LANGER DOOR DE

BEUGEL…

En dus werd er in 1962 een wijs besluit

genomen…

FC Poppel was een

feit!

Op het duivelskuiltje!

Foto’s oud voetbalveld

Om alles in goede banen te leiden werd er een

bestuur samengesteld:

Dr. Hugo Moyaert

voorzitter

Jos Verheyen secretaris

Jan Bayens penningmeester

Twan VD Hout ploegafgevaardigde

Frans Willems terreinverzorger

Rie Raeymaekers bestuurslid

Wim Wagemaekers trainer 1e ploeg

Het eerste seizoen werd met bescheiden ambities

aangevangen…

Men was al blij dat er terug ‘gesjot’ kon worden in Poppel

Maar…

Het werd snel duidelijk dat er talent zat in het

jeugdige Poppel…

Mits een paar gerichte aankopen moest men in

staat zijn een rol van betekenis te spelen in de

regio…

Ook Loek Heestermans was een belangrijke

aanwinst…

maar zoals gezegd…

De kracht van FC Poppel was om zoveel mogelijk eigen

jeugspelers een kans te geven in het eerste elftal

Klinkt bekend in de oren ….

Nietwaar?

De scholierenploeg van ‘76 -’77 bleek een gouden team. Hieruit

kwamen veel spelers die het mooie weer gingen maken in het

eerste elftal

Het seizoen daarop, ‘77 - ‘78, werd het 1ste elftal voor de 1ste keer in de geschiedenis van de

club kampioen in 3de provinciale en mocht het na 17 jaar proeven van 2de provinciale. Volgende

spelers zorgden voor deze opmerkelijke stunt :

Dit kampioenschap werd met een stevig feestje gevierd…

Stevig op zijn 70’s dus…

In het seizoen ‘78 -’79, het eerste dus in 2de provinciale, behaalde

FC Poppel als debutant een verdienstelijke 7de plaats voornamelijk op basis van

karaktervoetbal.

Iedere tegenstander in de reeks vreesde dit “karaktervoetbal” en kwam dan ook steeds met een

bang hartje richting het duivelskuiltje. Dat het wel eens

uit de hand liep weten ze in Verbr. Arendonk nog tot op de

dag van vandaag.

Team 79 - 80

Ook dit team bezat naast eigen jeugdspelers weer talentvolle

“buitendorpers”

Speler-trainer Nol Van Iersel Spits Peter Van Berkel

Daarnaast bezat FC Poppel ook echte anciens,echte rotten in het vak die hun hart verloren hadden

aan den FC. Enkelen van hen werden dat jaar gevierd owv een groot aantal wedstrijden die ze

gespeeld hadden in de 1ste ploeg

Het seizoen ‘79 - ‘80 startte veelbelovend en ook de

krantekoppen zagen in Poppel een gevaarlijke outsider voor de

titel in 2de provinciale.

Hoewel FC Poppel onverwachts een moeilijk seizoen doormaakte,

kon men toch enkele opmerkelijke resultaten

neerzetten tegen zogenaamde kampioenenploegen.

De “over-mijn-lijk” mentaliteit tegen zo’n kampioenenploegen

zorgden er geregeld voor dat Poppel op het einde van de match

2 punten rijker was. Zo’n overwinningen lopen in

feite als een rode draad doorheen de geschiedenis van FC Poppel.

De eerste “kampioenenploeg” in spe die in dat seizoen een pak voor de broek kreeg was :…...

Door blessures en pech bleek het een zeer moeilijk seizoen. Indien

Poppel echter de laatste thuiswedstrijd tegen Verbr. Arendonk wist te winnen

degradeerde men niet. Men verwachtte stiekem een beetje

hulp van de “collega-buren” uit Arendonk,………...

Nu snapt ook de jonge generatie waar de enorme rivaliteit tussen

deze 2 clubs vandaan komt!

Het seizoen ‘80 - ‘81 werd dus terug in 3de provinciale aangevat. De ambities : een rustig seizoen

met af en toe een positieve uitschieter!

Volgende spelers dienden zich aan :

Een positieve uitschieter was er, maar van een rustig seizoen kon men op zijn zachtst gezegd niet

van spreken!!!

In dat seizoen kondigde miljoenenploeg en gedoodverfde favoriet Netezonen zich aan in

het duivelskuiltje. En ja hoor, de “over-mijn-lijk” mentaliteit was er weer. Ondanks een zeer zwak

leidend (en omgekocht?) trio wist Poppel toch de volle buit te halen

tegen de kampioenen.

2 - 1 werd het door goals van Peter Van Berkel en Jules Devue

nadat het trio om onbekende redenen reeds 2 loepzuivere goals

van Poppel had afgekeurd.

MAAR……………...

Het bloed kookte in Poppel na zoveel onrecht. Bleek dat Poppel de week erna een inhaalwedstrijd moest spelen in…..

jawel Netezonen. De kampioenenploeg werd na een

harde wedstrijd, gekruid met 7 gele kaarten, terug op zijn plaats gezet na

een 0 - 0 gelijkspel.

Het 2de seizoen in 3de provinciale werd een voltreffer. Poppel werd net

geen kampioen, Sefa ging immers met de eer lopen, maar op de laatste

speeldag eindigde Poppel ten koste van Sint Dimphna op de 2de plaats met een

rechstreekse promotie tot gevolg.

FC Poppel : seizoen ‘81 -’82

Een promotie, op de laatste speeldag gehaald, dankzij een sterk gemotiveerd Oud-Turnhout die belangeloos(????)

Sint- Dimphna in bedwang hield waardoor Poppel na 2 seizoen terug

naar 2de provinciale mocht.

Naast het 1ste elftal deed ook de pas opgerichte veteranenploeg van zich spreken. Zij geraakten zeer ver in de Beker van België voor veteranen. De

meesten hadden al jaren in de 1ste ploeg gespeeld en kenden nog de

“over-mijn-lijk” mentaliteit.

De finale werd helaas net niet gehaald maar het was een unieke prestatie voor

zo’n “klein ploegske”.

Het seizoen ‘82 - ‘83 was een memorabel jaar voor FC Poppel. Na

jaren geploeterd te hebben in het duivelskuiltje op de Heesdijk, beschikte

FC Poppel plots over een mooi voetbalcomplex ,“ ‘t Smokkelgat”

genaamd.

Het typische potige “karaktervoetbal” (boerenkoolvoetbal of zoiets) verdween hiermee ook langzaam en maakte plaats

voor meer technisch voetbal hoewel Poppel zijn “over-mijn-lijk” mentaliteit

tegen gedoodverfde favorieten nooit zou verliezen.

Dus ook niet in het seizoen ‘82 - ‘ 83, waar op de 1ste speeldag een

verplaatsing stond naar de miljoenenploeg Westerlo. Mede omdat

er voor de 1ste keer een competitiewedstrijd op zaterdag werd

afgewerkt en er ongeveer 800 betalende toeschouwers waren wist Poppel zich

weer te overtreffen.

Door een vrijschopgoal van Ludo Van Rooy in de 90ste minuut behaalde

Poppel een oververdiend gelijkspel. De kranten waren lovend over deze

wedstrijd en zagen 2 kandidaat kampioenen die gemakkelijk in

bevordering hun mannetje konden staan.

Poppel kon echter, in tegenstelling tot de latere kampioen Westerlo, dit tempo

niet aanhouden. Na een wisselend seizoen eindigde Poppel toch op een

keurige 7de plaats.

In dat jaar bestond FC Poppel 20 jaar. Reden dus voor een feestje waarbij de stichters van het voormalige Poppelia,

de voorloper van het huidige FC Poppel, herdacht werden.

Bestuur Poppelia bestond oa uit : Louis De Jongh, Felix Van Parijs,

Janneke Ooms, René Van Beurden, Jan Gladines (1ste trainer), Kees

Botermans, Marcel Wouters, Jan Abrams,

Frans Van Den Borne (voorzitter)

Het seizoen ‘83 - ‘84 vroeg om bevestiging in 2de provinciale. Dankzij mooier en technischer voetbal en een

uitstekende keeper Peter Van Den Borne eindigde Poppel dat seizoen op een niet direct verwachte doch keurige

3de plaats.

In het seizoen ‘84 - ‘85 werd er weer geschiedenis geschreven in Poppel. Voor het eerst mocht Poppel in de

Beker van België aantreden. Tegenstander in de thuiswedstrijd was Hautrage, een ploeg uit Henegouwen.

Heel Poppel zag al een volgende thuiswedstrijd tegen bevorderingsclub

SV Mol. Dit was echter zonder de waaltjes gerekend die met 1 - 2

kwamen winnen. Meteen was de droom weg.

In tegenstelling tot wat bijna iedereen gedacht had in het begin van het

seizoen, inclusief de pers die in Poppel een kandidaat kampioen zag, eindigde

den FC dat jaar op een eerder teleurstellende 9de plaats. Men was

beter gewoon geweest.

Enkele versterkingen dienden zich aan: Hugo Heyns (Oosthoven)

Willy Verbeek (Wuustwezel) Leon Peeters (Gierle)

Zoals gewoonlijk verliet niemand de

club!

De volgende 4 seizoen speelde Poppel een onopvallende rol in 2de

provinciale. Men eindigde steeds rond de 7de, 8ste plaats maar een hoofdrol

was niet weg gelegd. Men had wel een verrassing in petto maar dit bracht

uiteindelijk geen soelaas. Welke verrassing zult u zeggen?

Wel…...

Toch kende Poppel in die 4 “grijze” seizoenen enkele hoogtepunten!

Jubilarissen Nick Meuwes en Jules Devue

Jubilarissen Ludo Van Rooy, Nol Van Iersel (afscheid na 15 jaar trouwe

dienst) en Jef VD Ackerveken

Het bestuur had ook weer zijn scoutingswerk gedaan en een goeie

speler aangetrokken:

In die “grijze jaren” mocht FC Poppel weer eens proeven van de beker met de grote oren… de beker van België dus…

met meer succes deze keer…

1ste ronde : Poppel - Paturages : 3 - 0 Paturages : 1ste provinciale

2de ronde : Poppel - Duffel : 0 - 0 penalties : 3 - 5

Duffel : bevordering

Elftalfoto seizoen ‘87 -’88

Ondertussen was een sterke lichting preminiemen zich aan het opwerken

richting eerste ploeg…

Goalgetter Gunther Moeskops

Of wat denk je van Boke Mateusen links naast de bal?

Het seizoen ‘89 - ‘90 werd met de zelfde Poppelse nuchterheid begonnen.

Een plaats in de middenmoot werd geambieerd.

Een paar nieuwe spelers werden daarvoor aangetrokken :

Peter Bierens (Reusel Sport) Henk Van Poppel (SVG Tilburg) Willem Thijssen (Longa Tilburg)

Eddy Smolderen (Dosko)

2 sterkhouders van het vorig seizoen verlieten de club :

Peter VD Borne naar Verbr. Arendonk Frans Lemmens naar Tielen

Mede door het inpassen van (voor Poppelse begrippen) veel nieuwe

spelers wilde het voetbal blijkbaar maar niet vlotten. Helaas werd Poppel na 7 jaar weer verplicht een stapje lager te

voetballen.

Terug 3de provinciale…

Niets voor den FC, dus…

Bekende FC Poppel voor de 1ste maal kleur aan het begin van het nieuwe seizoen. Men wilde immers zo snel

mogelijk terug naar de interessantere 2de provinciale. Op de 1ste speeldag

werd het Poppel al snel duidelijk dat dit niet van een leien dakje zou lopen

Poppel - Netegalm : 1 - 5

De nieuwkomers :(beiden uit Dessel) Alain Soffers & Hedwig Van Herck

Traditiegetrouw wist Poppel echter de favoriet voor de titel weer te kloppen

In dit gezegende jaar gebeurde er ook BIJNA een wonder in de Antwerpse

Kempen………..

Dat jaar werd Zwaneven toch kampioen en eindigde Flandria verdienstelijk 2de. Dit betekende dat voor het eerst sinds vele jaren Poppel niet meer “de ploeg

van Ravels” was. En Weelde? Ze eindigden samen met Poppel op een

gedeelde 4de plaats. De hoogste rangschikking voor Weelde sinds jaren!

Het seizoen ‘92 - ‘93 mag als één van de spannendste competities beschouwd worden. Op 4 speeldagen van het einde kwamen nog 4 ploegen in aanmerking voor de titel en de 2de plaats wat recht

gaf op rechtstreekse promotie.

Dit gebeurde :………...

Speeldag 27

Speeldag 28

Speeldag 29

Speeldag 30 : samen met Merksplas aan de leiding en met een ‘uitgeblust’ Halle dat niets meer te winnen of te

verliezen heeft, dat kan niet mislukken! Dus…..

Waarom niet voor een feestelijk middagje zorgen en alvast de blaaskapel uitnodigen om de

festiviteiten in te zetten. De match is eigenlijk toch nog maar een

formaliteit, ja toch?

Met die 3de plaats was er nog een waterkansje op promotie naar 2de provinciale via de eindronde. 2 van

de 4 ploegen stegen naar 2de. Volgende ploegen speelden tegen

elkaar in de 1ste ronde: Oppuurs - Hulshout 3 - 0

De terugwedstrijden van de 1ste ronde :

Hulshout - Oppuurs 1 - 0

Oppuurs geplaatst voor de finale

Er werd nu volop gespeculeerd. Iemand van iemand had gehoord dat

Poppel al zou stijgen omdat de 2 winnaars van de voorronde

automatisch zouden stijgen naar 2de. Bleek dit echter niet het geval.

Poppel moest de eindronde winnen wilde men promoveren. Oppuurs was al wel zeker van promotie omdat zij in de reguliere competitie de meeste

punten hadden behaald. Omdat Hulshout zo nog een waterkansje had

kwamen de spelers van Oppuurs opvallend gemotiveerd op het veld

Ere wie ere toekomt : de beslissende goal in de 117’ van de spannendste

verlenging aller tijden werd niet door Gust VD Pol maar wel door

Erwin Haagen gescoord!

Champagne in Oppuurs!

Het daaropvolgend seizoen ‘93 - ‘94 was in één woord :

Fantastisch! Men had echter de pech dat er één ploeg in de reeks flink geïnvesteerd had in dure spelers. Lille wilde kost

wat kost naar 1ste provinciale.

En wat gebeurt er wanneer zo’n miljoenenploeg in Poppel komt

voetballen?…….

Juist,……..

Lille bleek echter te sterk en promoveerde verdiend naar 1ste.

Voor Poppel was het echter ook een memorabel jaar. Nog nooit was Poppel als 2de geëindigd in 2de.

Deze prestatie was uniek, zo dacht men, dit zou men niet meer vlug

meer meemaken in het bescheiden Poppel.

Door dit prachtig resultaat mochten de reserven sinds mensenheugenis met de “grote jongens” meedoen in de provinciale reservenreeks. Voor

een club als Poppel was dit een geschenk uit de hemel.

Dan komt seizoen ‘94 - ‘95.

Een seizoen om nooit te vergeten!!!

Het talentrijke FC Poppel, met de gouden driehoek Davy VD Pol, Marc

De Bruyn en Edwin Vermeer, omringd door Poppelse

karakterspelers brachten Poppel in extase.

Nieuwkomer Marc De Bruyn bleek een echte aanwinst!

Naast Edwin Vermeer

Enkele krantenknipsels uit dat seizoen :

Even dreigde het nog te mislukken

MAAR : Voor het eerst in de geschiedenis

werd Poppel kampioen in 2de provinciale! Dat een klein dorpje als

Poppel tot zoiets in staat kon zijn. Zelfs aartsrivaal Verbr. Arendonk moest toegeven dat aan dit Poppel

niet te tornen viel.

Het seizoen ‘95 - ‘96 : 1ste provinciale

Een enige en unieke ervaring voor

den FC!!!

Ook in dit seizoen mocht Poppel in de Beker van België aantreden.

In de 1ste ronde werd vierdeklasser Gerhees Oostham op eigen veld

verslagen met 0 - 2. Op het veld van Dessel Sport (3é

nationale) werd maar ternauwernood verloren met

2 - 1

Enkele belangrijke spelers :

De natuurlijke pose van

Dave VD Pol

Nieuwkomer Jan Keuppens zoals altijd de bal spelend!

Koekoek, hier Edje voor de camera!

Op een bepaald moment stond Poppel op de 4de plaats, maar mede

door langdurige blessures van sterkhouders Ludo Van Rooy en

Marc De Bruyn verdween den FC al na 1 jaar (weliswaar met opgeheven

hoofd) uit 1ste provinciale.

Eén opmerkelijk feit nog. Wie klopte kampioen en miljoenenploeg Schoten

met de gekende “over-mijn-lijk” mentaliteit?

Juist geraden : FC Poppel

Het volgende seizoen werd weer in 2é provinciale aangevat… zou den FC

in staat zijn om terug naar 1é te promoveren?

Mede door het vertrek van sterkhouders Dave VD Pol en Marc

De Bruyn en doordat enkele gevestigde waarden de gekende schoenen aan de haak hingen

dienden er nieuwe jongens ingepast te worden.

Enkele van deze nieuwkomers :

Joost De Bresser

Corné Akkermans

Met natuurlijk ook nieuwkomers uit de eigen jeugd :

Een directe terugkeer zat er helaas niet in maar FC Poppel bleef een te

duchten tegenstander waar rekening mee gehouden moest worden…

Eindstand seizoen 2000 – 2001 :

3de plaats

Met als hoogtepunt :

Eindstand seizoen 2001 – 2002 :

3de plaats

Met als hoogtepunt :

Hoog bezoek vanuit de eredivisie!

Alles leek goed te gaan met FC Poppel… steeds met eigen jeugd in

2de provinciale… tot er in het seizoen 2004 – 2005 plots donkere wolken boven “het smokkelgat” dreven…

Gelukkig heeft het gezond verstand het gehaald … alleen duurde het tot

2011 eer FC Poppel officieel en definitief op ‘het smokkelgat’ mocht

blijven voetballen.

Sportief bleef FC Poppel als gevaarlijke outsider meestrijden voor

het felbegeerde promotieticket richting 1ste provinciale…

Nog steeds met Poppelse jongens aangevuld met enkele

versterkingen…

Stef Van Rooy

Ralph Van Uden

En opnieuw de topschutter van de reeks in de rangen…

Maar het waren de jaren van net niet…

Seizoen 2005 – 2006…

2e achter Oud-Turnhout…

Eindronde gespeeld…

Ranst – Poppel : 1 – 1 Poppel – SK Wilrijk : 3 - 2

Maar helaas geen bijkomende Stijger via de eindronde

Seizoen 2006 – 2007…

3e achter Verbr. Arendonk en KFC Katelijne…

En dus weer eindronde richting 1é provinciale…

1e ronde : Ranst – Poppel : 3 – 1 Poppel – Ranst : 4 - 1

2e ronde : Poppel – KFC Katelijne : 3 – 2 KFC Katelijne – Poppel : 2 - 0

Seizoen 2007 – 2008…

3e achter Ternesse en Ranst…

En dus ook weer een eindronde…

1e ronde tegen…. Jawel, RANST!!!

Poppel – Ranst : 3 – 3 Ranst – Poppel : 1 - 2

2e ronde tegen VC Herentals…

0 – 3 in de 89ste minuut… uitleg overbodig!!!

Herentals – Poppel : 1 – 3 Poppel – Herentals : 0 - 3

Een mens zou voor minder zijn moed verliezen…

Het seizoen 2008 – 2009 eindigde dan ook in mineur met degradatie

naar 3e…

Dankzij een sterk seizoen in 2009 – 2010 werd FC Poppel

verdiend kampioen in 3e en eiste onmiddellijk hun plaats weer op in 2e

…

HET HOOGTEPUNT dat jaar was echter…

Of waren het bewakers van het voetbalveld de nacht ervoor…???

Seizoen 2010 – 2011 werd dus weer gestart in 2e provinciale…

Na een spannend seizoen werd de 5e plaats behaald… met opnieuw

een eindronde… YEP!!!

1é tegenstander in de eindronde : VC Herentals…

Ai… VC Herentals, pijnlijke herinneringen… tijd voor

revanche…

Herentals – Poppel : 0 – 4 …

Nee, dit kan toch niet meer mislukken….

OEF…

2é ronde tegen het sterke Ternesse…

Heenwedstrijd : Ternesse – Poppel : 0 - 1

Met Good “old” Dave VD Pol als scherpschutter

Terugwedstrijd Poppel – Ternesse : 1 - 3

Ternesse verdiend naar 1e provinciale maar gelukkig ook

FC Poppel!!!

En wat niemand in Poppel eigenlijk nog verwachtte maar

toch verdiend gebeurde…

FC Poppel terug in 1e provinciale!!!

Voornamelijk met eigen jeugd…

DAAR MOGEN WE BEST TROTS OP ZIJN!!!

Team 2010 – 2011

Het team 2010 - 2011

FC Poppel wenst u nog een fijne en gezellige avond!