1863

Rosalía de Castro

Por que o 17 de maio é o

Día das Letras Galegas?Que se pretende coa celebración?

Quen instituiu esta celebración?

En que ano empezou a celebración?

Fixen un escrito que asinaron comigo don Manuel Gómez Román e don Xesús Ferro Couselo, e sometémolo á aprobación da Real Academia Galega. A Academia aprobouno por unanimidade.

Lois Pereiro

1958-1965

17 d e ma io

2011Ceip “ Castro de Ouro”

BIBLIOTECA

Luis Ángel Sánchez Pereiro coñecido como Lois Pereiro naceu en Monforte de Lemos o 16 de febreiro de 1958, domingo de Entroido. Era o segundo de tres irmáns: Xose Manuel, Lois e Inés.

Monforte de Lemos

Xosé Manuel e Lois

A súa infancia pasouna entre Monforte, durante o curso escolar, e nas aldeas dos seus avós no Incio, durante as vacacións do verán.

Fillo dunha mestra e dun industrial do cristal. (orixinarios do Incio )Estudou no Colexio dos Escolapios de Monforte .

En 1975, con 17 anos, marcha para Madrid estudar socioloxía.Ao final do ano abandona a universidade e volve a Monforte onde

traballa na empresa do seu pai poñendo vidros polas obras .

Madrid

Monforte

En 1976 regresa a Madrid a estudar idiomas: alemán, inglés e francés na Escola Oficial de Idiomas. Nesta época coñeceu a artistas galegos coma Ramón e Antón Patiño, Manuel Rivas, Menchú Lamas e outros.

Con eles e co seu irmán Xose Manuel editaron a revista LOIA en galego, da que só publicaron catro números e imprimíana en fotocopias. Nesta época viaxa en tren por centroeuropa, Inglaterra e Irlanda.

Páxinas da revista Loia

Én 1981 intoxícase co aceite de colza desnaturalizado que estaba destinado a usos industriais e que produciu un envelenamento masivo con cantidade de mortes (3000)A enfermidade aféctalle, adelgaza , perde forza ten dores e decide volver definitivamente a Galicia.

Colaborou co grupo poético coruñés 'De amor e desamor' fundado no ano 1984.

A comezos do 82 instálase na Coruña onde vive o seu irmán.Neste ano gaña o premio de Poesía da Agrupación O Facho de A

Coruña.

Entre os proxectos nos que traballou atópase a revista La Naval, na que formaba parte do consello de redacción, e na revista Luzes de Galicia coa publicación de poemas e artigos, dirixida por M. Rivas.

Tristemente convivo coa túa ausenciasobrevivo á distancia que nos nega

mentres bordeo a fronteira entre dous mundossen decidir cal deles pode darme

a calma que me esixo para amartesen sufrir pola túa indiferencia

a miña retirada preventiva

obras

INTRODUCIÓN

"Ós meus, as miñas , ós do meu sangueherdado ou compartido en vidas paralelas.A eles, e sobre todo a elas, todas elas, que

me reafirman na vida e nas palabras que seguen"

DespoisAgora a penitencia

os arrepíos. Todo pechado dorme e falsifica:

frío en conserva ou febre delongada

Enfermo de SIDA , Lois Pereiro faleceu o 24 de maio de 1996 no antigo hospital Juan Canalejo de A Coruña a causa do envelenamento por aceite de colza. Tiña 38 anos. Está enterrado na parroquia dos seus avós maternos de Santa Cristina de Viso (Incio). Na súa tumba pódese ler o seguimte epitafio sacado dun dos seus poemas:

"Cuspídeme enriba cando pasedes por

diante do lugar onde eu repouse, enviándome

unha húmida mensaxe de vida e de furia

necesaria”

Explórote cos ollosExplórote cos ollos

descúbrote por dentroprofanando o teu sangue que levo ó meu desexo

paséome por tiexamino os teus procesos

orgánicosmátote e morro en ti

máis docemente

ou mellorinocúlame ti a min

veleno dos teus dentesmergúllate no meu sangue

inxéctate nas veasque te observan

e xa doente dóemea túa dor no teu desexoberrando en cada óso

e a túa mortemátame e resucítame

para ó finalmorrerme

morre en minsobreviveletal amor

que nunca perdeo alento

coa súa sede de amore os seus cinco

sentidos.Pereiro, Lois (1995). Poesía última de amor e

enfermidade (1992-1995)

Narcisismo. Sigo os pasos do sangue no meu corpoe coa unlla do meu dedo máis firmeabro un sulco vermello en media lúana vea que me acolle tan azul.

Pereiro, Lois (1992). Poemas 1981/1991

ABURRIDO

un olor a café

na indiferencia de Praga.

Prumas na cabeza, verde

artificial.Unha entrada excitante

para un xogo final de

namorados.

Un tenor azul canta o turno

da pasión cando

cae o único inocente.

Sobre o fondo exipcio

a testa ladeada, de perfil.

Pereiro, Lois (1996)

Poemas para unha loia-Póstuma.

Recopilación de poemas da súa xuventude

Poemas

Pepe Yanes