Seval KEMERTAŞ 12.01.2006

İçime doluyor bir elveda sızısı Üstüme devriliyor bu kör karanlık

Gözlerim sırılsıklam geldiğim bu şehirde, Özlemlerim yarım kaldı düşlerim kırık …

Hangi kıyıya vurduysa dalgalarım;

acılar tanık…

Senindi yarım kalan bütün şiirlerim, Şafak sancısıydın gecelerimde…

Şimdisabahın alacası

tükendi, Yeşil bir dal kırıldı içimde,

Baharı seninle kucaklardı yüreğim,

Sararan gençliğimin

Şimdi mevsim hüzün aylardan pişmanlık , İçim ürperiyor bozkır ayazlarında,

Denizler çekildi derya kurudu artık … Kesildi

martıların çığlıkları …

Duygularıma gem vurdum, Yüreğime demir parmaklık ,

Giremezsin

Bundan böyle hiçbir şehir mekan, Hiçbir yürek yar değil bana …

Yalnız bırakmaz oldu beni yalnızlık. Rüzgarına yenik düştü uçurtmalarım…

İçime gömdüm bütün depremlerimi ,

Dalıp dalıp maziye

12.01.2004