DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !

Preview:

DESCRIPTION

DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !. ALE PROBLEM Z KTÓRYM MOŻNA SIĘ UPORAĆ. CO TO JEST DYSLEKSJA?. Dysleksja to termin stosowany zwykle w stosunku do osób dorosłych. W przypadku dzieci poniżej 10 roku życia mówimy o dysleksji rozwojowej. Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:. - PowerPoint PPT Presentation

Citation preview

DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !

ALE PROBLEM Z KTÓRYM MOŻNA SIĘ UPORAĆ

CO TO JEST DYSLEKSJA?Dysleksja to termin stosowany zwykle w stosunku do osób dorosłych. W przypadku dzieci poniżej 10 roku życia

mówimy o dysleksji rozwojowej.• Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:

Dysgrafia - czyli niski poziom graficzny pisma. Litery pisane przez dziecko są koślawe, różnej wielkości i często są na niewłaściwej wysokości.

Dysleksja – to trudności w czytaniu, przejawiające się zaburzeniami tempa i techniki czytania, jak i stopnia rozumienia treści. Używanie terminu "dysleksja" do określenia kłopotów z czytaniem zwiększa bałagan w terminologii, jednak tak się niezbyt szczęśliwie przyjęło.

Dysortografia - czyli trudności z opanowaniem poprawnej pisowni. Warunkiem jest znajomość zasad pisowni. U dzieci popełniających błędy ortograficzne i nie znających zasad pisowni trudno mówić o dysortografii.

Dyskalkulia - czyli problemy w matematyce. Dzieci z dyskalkulią mają zwykle kłopoty z pojęciem liczby, porównywaniem liczebności zbiorów, ocenianiem co jest większe a co mniejsze i tak dalej.

CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA

ŚREDNIA EUROPEJSKA TO 10-15% UCZNIÓW Z ORZECZENIAMI

W POLSCE W 2002 ORZECZONĄ DYSLEKSJĘ MIAŁO 7% UCZNIÓW, W 2005 – 9,4%, NAJWIĘCEJ ZAŚWIADCZEŃ WYDAJE SIĘ W MIASTACH

W NIEKTÓRYCH REJONACH ZAŚWIADCZENIE MA JUŻ PONAD 30% UCZNIÓW! REKORD PADŁ W SOPOCIE- 48% UCZNIÓW PODSTAWÓWEK I 41 % GIMNAZJÓW POSIADAŁO ZAŚWIADCZENIE

PRZYCZYNY I ETIOLOGIA

PRZYCZYNY ETIOLOGIA

ZABURZENIA HORMONALNE

MIKROUSZKODZENIA CENTRALNEGO UKŁADU NERWOWEGO (CIĄŻA I PORÓD O NIEPRAWIDŁOWYM PRZEBIEGU)

DZIEDZICZNOŚĆ

ZABURZENIA FUNKCJI JEZYKOWYCH, PAMIECI, LATERALIZACJI, ORIENTACJI W SCHEMACIE CIAŁA, PRZESTRZENI

ZABURZENIA FUNKCJI PERCEPCYJNO- MOTORYCZNYCH(SPOSTRZEGANIA, WZROKOWEGO, SŁUCHOWEGO, MOTORYKI) I ICH WSPÓŁDZIALANIA

Objawy, które cechują dzieci tzw. „ryzyka dysleksji”

Już w okresie przedszkolnym można zauważyć objawy, które mogą sygnalizować ryzyko dysleksji , jednak Rzetelna diagnozeęmożna postawić dopiero po 10 roku życia.

opóźniony rozwój mowy

wadliwa wymowa, błędy gramatyczne,

mała sprawność i koordynacja ruchów

podczas zabaw ruchowych, samoobsługi, rysowania i

pisania

zbyt długo utrzymująca się oburęczność

trudności z wykonywaniem układanek i odtwarzaniem

wzorów graficznych

trudności z różnicowaniem głosek podobnych

fonetycznie, z wydzieleniem sylab, głosek ze słów

mylenie prawej i lewej ręki

trudności w czytaniu pomimo dobrej inteligencji i

braku zaniedbania pedagogicznego

trudności z opanowaniem poprawnej pisowni: pismo zwierciadlane, mylenie liter podobnych pod względem

kształtu

Skala SRD Jeśli rodzice podejrzewają u dziecko dysleksję mogą samodzielnie posłużyć się Skalą Ryzyka Dysleksji ( nie wcześniej jednak niż w pierwszej klasie )

Od 21 do 34 punktów: u twojego dziecka raczej na pewno nie ma ryzyka dysleksji, co nie oznacza, że powinieneś bacznie przyglądać się jego rozwojowi i szkolnym osiągnięciom.

Od 35 do 40 punktów: specjaliści mówią, że twoje dziecko jest „na pograniczu” ryzyka dysleksji. Wątpliwości powinna rozwiać wizyta w poradni pedagogiczno-psychologicznej. A zatem skontaktuj się ze specjalistą na wszelki wypadek, a w czasie zabaw i codziennych zajęć stymuluj i usprawniaj słabo rozwijające się umiejętności dziecka.

Od 41 do 53 punktów: u twojego dziecka występuje umiarkowane ryzyko dysleksji. Koniecznie odwiedź specjalistów w poradni, być może najwyższy czas zacząć pracować z dzieckiem.

Od 54 do 84 punktów: u twojego dziecka występuje bardzo wysokie ryzyko dysleksji! Czeka ciebie i dziecko dużo pracy wraz z nauczycielem terapeutą

Rodzicu!Jeśli u dziecka występują

problemy w nauce czytania i pisania zwróć się

do:

PEDAGOG SZKOLNY

WYCHOWAWCA DZIECKA

PORADNIA PSYCH. PED.

NAUCZYCIEL JĘZYKA

POLSKIEGO

ZAJĘCIA, KTÓRE MAJĄ POMÓC DZIECIOM

RYZYKA DYSLEKSJI TO TERAPIA

PEDAGOGICZNA

TERAPIA MOŻE BYĆ PROWADZONA W SZKOLE, PORADNI MOŻE JĄ JEDNAK PRZEPROWADZAĆ

WYKWALIFIKOWANY TERAPEUTA

TERAPIA POLEGA NA USPRAWNIANIU ZABURZONYCH

FUNKCJI WZROKU, SŁUCHU, RUCHU, ZA POMOCĄ RÓŻNYCH

ĆWICZEŃ

ZAJĘCIA Z TERAPEUTĄ MAJĄ SENS WTEDY,

KIEDY RODZICE POWTARZAJĄ JE Z

DZIECKIEM !

Rodzicu nie lekceważ!

Brak pomocy w wieku przedszkolnym powoduje, że

w klasie I do trudności w czytaniu dochodzą trudności

w nauce pisania. Dzieci te piszą powoli, nie nadążają za grupą, często opuszczają

litery, mylą je z innymi, piszą zwierciadlanie lub

niekształtnie. Przeżywają niepowodzenia szkolne,

pojawia się lek przed szkołą.

Od klasy IV pojawiają się problemy ze wszystkimi przedmiotami- pisanie i

czytanie potrzebne są by uczyć się przyrody czy

geografii.W gimnazjum uczeń ma już

bardzo duże zaległości, skuteczność pracy z nim jest

zdecydowanie mniejsza.

TU ZNAJDZIESZ DOKŁADNE INFORMACJE I POMOC

INFO

RMAC

JA O

PO

LSKI

M T

OW

ARZY

STW

IE D

YSLE

KSJI Rozpoczęło

działalność w 1990 roku, posiada obecnie 26 oddziałów. Zrzesza rodziców dzieci ze specyficznymi trudnościami w czytaniu pisaniu oraz profesjonalistów służących pomocą tym dzieciom: psychologów, logopedów i nauczycieli-terapeutów.

ZARZ

ĄD G

ŁÓW

NY

POSK

IEG

O T

OW

ARZY

STW

A DY

SLEK

SJI

adres: ul. Pomorska 68, 80-343 Gdańsk, tel. (0-58) 557-05-31dyżury: środy w godz. 9.00 - 14. 00

WRO

CŁAW

SKI O

DDZ

IAŁ

PTD

Oddział Terenowy Nr 19Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Nr 3ul. Januszowicka 15A, 53-135 Wrocławtel. (0-71) 367-19-10

PRAWA UCZNIÓW Z DYSLEKSJĄ ROZWOJOWĄ W SZKOLE

TO NIE PRZYWILEJE I ZWOLNIENIE OD PRACY!• wczesne rozpoznanie (diagnoza)• wczesna, fachowa interwencja: • ukierunkowanie edukacji (ze względu na style uczenia się,

dobór metod nauczania), • terapia• dostosowania wymagań edukacyjnych • wyrównania szans na egzaminach Uczeń i jego rodzice lub prawni opiekunowie powinni sami

zdecydować, czy zechcą skorzystać z podanych powyżej praw

Występujące trudnościSposób dostosowania

warunków egzaminacyjnych

Problemy z czytaniem i rozumieniem tekstu, problemy emocjonalne i trudności z koncentracją uwagi

możliwość pisania sprawdzianu w oddzielnej sali, w której członek komisji egzaminacyjnej na początku jeden raz głośno odczyta instrukcję, tekst wstępny oraz treść zadań, a uczniowie będą mogli równocześnie śledzić wzrokiem tekst zapisany w arkuszu;

Wolne tempo czytania i pisaniawydłużenie czasu pisania o 50% (czas przeznaczony na jednorazowe głośne odczytanie instrukcji, tekstu wstępnego oraz poleceń nie będzie wliczany do czasu rozwiązywania zadań);

Niski poziom graficzny pismapisanie samodzielnie formułowanych odpowiedzi do zadań drukowanymi literami, co zwiększa czytelność pisma;

Problemy z koncentracją uwagi i spostrzeganiem,

możliwość pracy z arkuszem pisanym bezszeryfową czcionką 14 pkt;

Problemy ze stosowaniem zasad ortografii i interpunkcji, z prawidłowością graficzną obliczeń i orientacją przestrzenną

możliwość specjalnego kodowania karty odpowiedzi, aby zadania, w których uczeń samodzielnie formułuje wypowiedź, mogły być sprawdzane za pomocą kryteriów dostosowanych do dysfunkcji uczniów;

Problemy z koncentracją uwagi i orientacją przestrzenną oraz zaburzenia percepcji wzrokowej

możliwość zaznaczania przez uczniów odpowiedzi do zadań zamkniętych bezpośrednio na arkuszach; po zakończeniu sprawdzianu członkowie komisji egzaminacyjnej przeniosą na karty odpowiedzi odpowiednie zaznaczenia uczniów (dotyczy tylko głębokiej dysleksji).

SPOSOBY DOSTOSOWANIA WARUNKÓW EGZAMINACYJNYCH (SPRAWDZIAN I EGZAMIN GIMNAZJALNY)

PO DRUGIE

PROFILAKTYKA

PO TRZECIEZWRÓĆ UWAGĘ NA EMOCJE

SWOJEGO DZIECKA

PO PIERWSZENAUCZ SIĘ

ROZPOZNAWAĆ SYMPTOMY

RYZYKA DYSLEKSJI

RODZICU

Rodzicu pamiętaj•Kochaj, ale wymagaj. •Okazuj dziecku swoje uczucia. •Przekazuj dziecku pozytywne informacje o nim (pochodzące od ciebie i osób trzecich). •Dostrzegaj wszystkie osiągnięcia dziecka, nawet bardzo drobne. •Doceniaj nawet niedokończone dzieło dziecka. •Zanim skrytykujesz, pozwól dziecku wyjaśnić. •Zachowaj umiar w udzielaniu pomocy przy odrabianiu lekcji. •Przerzuć na dziecko odpowiedzialność za jego naukę. •Pozwól dziecku podejmować decyzje o dodatkowych zajęciach i innych sprawach. •Pozwól dziecku wybrać kierunek rozwoju i wspieraj je w tym. •Pokaż dziecku korzyści płynące ze spróbowania swoich sił w nowej dziedzinie - i nie naciskaj dłużej. •Okazuj dziecku swoją wiarę w jego sukces. •Stawiaj poprzeczki na miarę własnych ambicji. •Zaufaj dziecku i okazuj mu to zaufanie. •Naucz się rozmawiać z dzieckiem. •Pozwól dziecku poczuć jego sukces. •Naucz się słuchać dziecka. •Nie monologuj. •Rozmawiaj z dzieckiem wtedy, gdy panujesz nad swoimi emocjami. •Nie obarczaj dziecka poczuciem winy. •Wyszukuj pozytywy w każdej sytuacji. •Okazuj zainteresowanie zamiast kontrolować. •Nie mów "nigdy", "wszystko" i "zawsze".

SŁAWNI DYSLEKTYCY

Hans Christian Andersen

Tomasz Edison

Albert Einstein

Leonardo da Vinci Tom

Cruise

Recommended