Pregón advento a

Texto: F. UlibarriPresentación:B.Areskurrinaga HC

Tempo de

Espera

Anúnciovos que comeza o Advento.

Alzade a vista, refregade os ollos, esculcade o horizonte.

Decatádevos do momento. Aguzade o oído.

Empezamos o Advento,Empezamos o Advento, e unha vez máis renace e unha vez máis renace a esperanza no horizonte. a esperanza no horizonte. Ao fondo, clarexando xa, Ao fondo, clarexando xa,

o Nadal.o Nadal.

Un Nadal Un Nadal sosegado, íntimo, sosegado, íntimo,

pacífico, pacífico, fraternal, solidario, fraternal, solidario,

encarnado;encarnado;tamén superficial, tamén superficial,

desgarrado, desgarrado, violento...;violento...;

mais sempre mais sempre esposado coa esposado coa

esperanza.esperanza.

É Advento esa nena esperanza que todos levamos, sen saber como,

nas entrañas; unha chama temblorosa,

imposible de apagar,que atravesa o espesor dos tempos;

… un camiño de solidariedade ben recorrido;

a ledicia contida en cada traxecto;unhas pegadas que non enganan;

unha xestación chea de vida;anuncio contido de bona nova;unha tenrura que se desborda…

Estade alerta e escoitade.Estade alerta e escoitade.Cheo de esperanza grita Isaías:Cheo de esperanza grita Isaías:

«Camiñemos «Camiñemos á luz do Señor».á luz do Señor».

Con esperanza pregoa Xoán Bautista:

«Convertédevos, porque xa chega o reino de

Deus».

Coa esperanza de todos os pobres de Israel, Coa esperanza de todos os pobres de Israel, de todos os pobres do mundo,de todos os pobres do mundo,

moumea María a súa palabra de acollida: moumea María a súa palabra de acollida: «Fágase en min segundo a túa «Fágase en min segundo a túa

palabra».palabra».

Alegrédevos, Alegrédevos, brincade de xúbilo. brincade de xúbilo.

Poñédevos Poñédevos o voso mellor traxe. o voso mellor traxe.

Perfumádevos Perfumádevos con perfumes caros. con perfumes caros.

Que se note! Que se note!

Vén Deus. Avivade a ledicia, a paz e a esperanza. Preparade o camiño. xa chega

o noso Salvador.

Vén Deus... e está á porta.Espertade

á vida!

PREGON DE ADVENTO Anúnciovos que comeza o Advento.Alzade a vista, reflegade os ollos, esculcade o horizonte. Decatádevos do momento. Aguzade o oído.Empezamos o Advento,e unha vez máis renace a esperanza no horizonte. Ao fondo, clarexando xa, o Nadal.Un Nadal sosegado, íntimo, pacífico, fraternal, solidario, encarnado;tamén superficial, desgarrado, violento...;mais sempre esposado coa esperanza.É Advento esa nena esperanzaque todos levamos, sen saber como, nas entrañas; unha chama temblorosa, imposible de apagar,que atravesa o espesor dos tempos;un camiño de solidariedade ben recorrido;a ledicia contida en cada traxecto;unhas pegadas que non enganan;unha xestación chea de vida;anuncio contido de boa nova;unha tenrura que se desborda...Estade alerta e escoitade.Cheo de esperanza grita Isaías:«Camiñemos á luz do Señor» .Con esperanza pregoa Xoán Bautista: «Convertédevos, porque xa chega o reino de Deus». Coa esperanza de todos os pobres de Israel, de todos os pobres do mundo,moumea María a súa palabra de acollida: «Fágase en min segundo a túa palabra» .Alegrádevos, saltade de xúbilo.Poñédevos o voso mellor traxe.Perfumádevaos con perfumes caros. Que se note! Vén Deus. Avivade a ledicia, a paz e a esperanza. Preparade o camiño. Xa chega o noso Salvador. Vén Deus... e está á porta.Espertade á vida! 

Ulibarri, Fl