Χρυσός αιώνας#2

ΔΗΜΗΣΡΗ ΚΑΙ ΣΕΥΑΝΟ

Ο Παυςανίασ

Ο Παυςανύασ ο ςτρατηγόσ όταν ο αρχηγόσ του ςυναςπιςμϋνουελληνικού ςτρατού ςτη μϊχη των Πλαταιών, την οπούα και κϋρδιςε.

Μετϊ τη ναυμαχύα τησ αλαμύνασ, η ςυμμαχύα των Πελοποννηςύων,όριςε τον Παυςανύα ωσ αρχηγό τησ. Ο ύδιοσ οδόγηςε τον ςτρατό πϋρααπό τον Ιςθμό τησ Κορύνθου, ςτισ Πλαταιϋσ το 479 π.Φ., για να δώςειτην τελικό μϊχη με τουσ Πϋρςεσ. Μαζύ του ενώθηκαν και οι δυνϊμειστων Ελλόνων από την τερεϊ Ελλϊδα, εξαιρουμϋνων των Θηβαύων οιοπούοι εύχαν μηδύςει (ςυμπαραταχθεύ με τουσ Πϋρςεσ).

τισ Πλαταιϋσ απϋδειξε πόςο μεγϊλη όταν η υπομονό του και πόςοςυνετό η ςτρατηγικό του. Νύκηςε τουσ Πϋρςεσ και τουσ ανϊγκαςε νατραπούν ςε φυγό.

Η Α’ Αθηναΰκή ςυμμαχία

Η Δηλιακό υμμαχύα όταν μια πολιτικό και ςτρατιωτικό ϋνωςη περύπου 150 αρχαύων ελληνικών κρατών-πόλεων κατϊ τον 5ο αιώνα π.Φ., υπό την κηδεμονύα τησ πόλησ των Αθηνών.τόχοσ τησ όταν η περαιτϋρω αντιμετώπιςη τησ περςικόσ απειλόσ μετϊ τη νύκη των Ελλόνων ςτη Μϊχη των Πλαταιών. Ιδρυμϋνη το 478 π.Φ., ονομϊςτηκε ϋτςι από την αρχικό τησ ϋδρα, τη νόςο τησ Δόλου, όπου ςυναντόςεισ διεξϊγονταν ςε ϋναν ναό κι όπου τηρούταν το κοινό ταμεύο των ςυμμαχικών πόλεων. Σο τελευταύο μεταφϋρθηκε ςτην Αθόνα από τον Περικλό το 454 π.Φ.

Ειρόνη

Αλκμόνη

Τον 5ο αιώνα π.Χ., κύριοσ τησ πολιτικήσ ζωήσ τησ Αρχαίασ Αθήνασ ήταν ο αρχαίοσ Έλληνασ πολιτικόσ, ρήτορασ και ςτρατηγόσ Περικλήσ. Η δύναμη, δόξα και η φήμη την οποία χάριςε ςτην Αρχαία Αθήνα, δικαιώνουν απόλυτα το χαρακτηριςμό του Χρυςού Αιώνα. Η εποχή ςτην οποία ήταν, δηλαδή μεταξύ του 461 π.Χ. και του 429 π.Χ., ονομάζεται μέχρι ςήμερα «Εποχή του Περικλή».

Οι κϊτοικοι τησ Αττικόσ χωρύζονταν ςε τρεισ κατηγορύεσ:

Οι Αθηναύοι πολύτεσ Οι μϋτοικοιΟι δούλοι

την Εκκληςία του Δήμου έπαιρναν τισ μεγαλφτερεσ αποφάςεισ οι Αθηναίοι πολίτεσ.

Ο λόφοσ τησ Πνύκασ

Οι μϋτοικοι όταν πολύτεσ ϊλλων περιοχών τησ Ελλϊδασ που εύχαν εγκαταςταθεύ ςτην Αθόνα λόγο τησ καλόσ τησ οικονομικό κατϊςταςησ. Οι κύρια αςχολύα τουσ όταν το εμπόριο. Για να ζουν ανεμπόδιςτα ςτην Αθόνα πλόρωναν ϋναν φόρο το μετούκιον.Πολιτικϊ δικαιώματα ςτην αρχαύα Αθόνα χορηγούνταν μόνο ςε ειδικϋσ περιπτώςεισ κατϊ τισ οπούεσ μη πολύτεσ πρόςφεραν ςημαντικϋσ υπηρεςύεσ ςτην πόλη και μπορούςαν να γύνουν ισοτελείς, αλλϊ όχι πολύτεσ.

την Αθόνα ζούςαν και αρκετού δούλοι, που ϋκαναν όλεσ τισ βαριϋσ δουλειϋσ.

ΑΝΑΣΑΙΑ

ΦΡΙΣΙΑΝΑ

Οι γυναίκεσ τησ Αρχαίασ Αθήνασ

την αρχαύα Ελλϊδα -και όχι μόνο ςτην αθηναώκόδημοκρατύα- η πρώτη κύρια δυςκολύα πουαντιμετώπιζε ϋνα νεογϋννητο κορύτςι όταν να τουεπιτραπεύ να ζόςει. Εξαρτϊτο ϊμεςα από τηναπόφαςη του πατϋρα η ϋκθεςη του νεογνού ςε μιαερημικό περιοχό, καθώσ η γϋννηςη ενόσ θηλυκούμϋλουσ θεωρεύτο ανώφελο επιπρόςθετο ϋξοδο γιατον ούκο, εφόςον μϊλιςτα ςε ϋνα κατεξοχόνπατριαρχικό ςύςτημα κληρονομύασ δεν εύχε τηδυνατότητα να διατηρόςει το οικογενειακό όνομακαι ςυνεπώσ τα οικογενειακϊ περιουςιακϊςτοιχεύα. Σα κορύτςια ςε ηλικύα 14 ό 15παντρεύονταν. Σα κορύτςια δεν εύχαν λόγο ςτηνεπιλογό ςυζύγου. Ούτε όταν εύκολο να χωρύςουνμε δικό τουσ πρωτοβουλύα, εκτόσ ύςωσ από τισπεριπτώςεισ ϊςκηςησ βύασ ςε βϊροσ τουσ.

Οι άντρεσ ςτην Αρχαία Αθήνα

Οι ϊντρεσ ςτα 7 τουσχρόνια πόγαιναν ςχολεύο.Εκεύ μϊθαιναν γραφό,ανϊγνωςη και χορούσμϋχρι να μεγαλώςουν.Αργότερα πόγαιναν ςτοςτρατό όπου εκεύμϊθαιναν να παλεύουν ςεπερύπτωςη που ειςβϊλειϋνασ ϊλλοσ λαόσ.

Σχολείο στην αρχαία Αθήνα

Ο κιθαριςτήσ και ο γραμματιςτήσ κάνουν μάθημα.Στην άκρη κάθεται ο παιδαγωγόσ.

Πήλινο αλογάκι

Τα παιδιά έπαιζαν με την μπάλα, το ςτεφάνι, τη ςβούρα, τα κοκαλάκια, το κουτςό , τουσ βόλουσ, τα ξυλοπόδαρα και τα γιο γιό .

Αναπαράςταςη ςπιτιοφ ςτην αρχαία Αθήνα

Τα ςπίτια τουσ ήταν χαμηλά και απλά, χωρίσ παράθυρα ςτον δρόμο.Τα δωμάτια είχαν λίγα έπιπλα, τα πιο απαραίτητα.

Μαγειρικά ςκεφη

ΛΕΩΝΙΔΑ - ΓΙΩΡΓΟ

Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Η Ακρόπολη Αθηνών εύναι ϋνασ βραχώδησ λόφοσ ύψουσ 156 μ. από την επιφϊνεια τησ θϊλαςςασ και 70 μ. περύπου από το επύπεδο τησ πόλησ τησ Αθόνασ. Η κορυφό του ϋχει ςχόμα τραπεζοειδϋσ μόκουσ 300 μ. και μϋγιςτου πλϊτουσ 150 μ. Ο λόφοσ εύναι απρόςιτοσ απ’ όλεσ τισ πλευρϋσ εκτόσ τησ δυτικόσ, όπου και βρύςκεται η οχυρό εύςοδοσ, η διακοςμημϋνη με τα λαμπρϊ Προπύλαια.

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

.

Ο Παρθενώνασ, ναόσ χτιςμϋνοσ προστιμόν τησ Αθηνϊσ, προςτϊτιδασ τησ πόληστησ Αθόνασ, υπόρξε το αποτϋλεςμα τησςυνεργαςύασ ςημαντικών αρχιτεκτόνωνκαι γλυπτών ςτα μϋςα του 5ου π.Φ. αιώναόπωσ, ο ΙΚΣΙΝΟ και ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΣΗ.

Εύχε μϋςα το χρυςελεφϊντινο ϊγαλμα τησ Αθηνϊσ που το εύχε φτιϊξει ο ΥΕΙΔΙΑ.

ΕΡΕΧΘΕΙΟ ΚΑΙ ΚΑΡΤΑΣΙΔΕ

Σο Ερεχθεύο εύναι από τουσ πιο ιδιόρρυθμουσ ναούσ τησ ελληνικόσ αρχαιότητασ. Η ονομαςύα του παραπϋμπει ςτο μυθικό βαςιλιϊ τησ Αθόνασ Ερεχθϋα.

ΣΑ ΠΡΟΠΤΛΑΙΑ

Σα Προπύλαια εύναι Δωρικού ρυθμού. Αποτελούνται από τρύα κλύτη.

ΣΟ ΑΓΑΛΜΑ ΣΗ ΑΘΗΝΑΣο ϊγαλμα τησ Προμϊχου Αθηνϊσ όταν κολοςςιαύο ϋργο γλυπτικόσ ςτην Αρχαύα Αθόνα. Σοποθετημϋνο ςτην Ακρόπολη μεταξύ των Προπυλαύων και του Ερεχθεύου, όταν ορατό από μεγϊλη απόςταςη, ακόμα και από τα καρϊβια που ϋπλεαν ανοιχτϊ του ουνύου.

ΦΕΙΔΙΑΟ Υειδύασ (περ. 490 π.Φ.- 430π.Φ.) όταν Έλληνασ γλύπτησ, ζωγρϊφοσ και αρχιτϋκτονασ, ο οπούοσ ϋζηςε τον 5ο αιώνα π.Φ. και θεωρεύται ευρϋωσ ωσ ϋνασ από τουσ ςημαντικότερουσ γλύπτεσ τησ Κλαςικόσ εποχόσ. Σο Άγαλμα του Ολυμπύου Διόσ ςτην Ολυμπύα, το οπούο φιλοτϋχνηςε ο Υειδύασ, όταν ϋνα από τα Επτϊ θαύματα του αρχαύου κόςμου. Ο Υειδύασ ςχεδύαςε επύςησ τα αγϊλματα τησ θεϊσ Αθηνϊσ που βρύςκονταν ςτην Ακρόπολη των Αθηνών, δηλαδό την Αθηνϊ Παρθϋνο, που βριςκόταν μϋςα ςτον Παρθενώνα, και την Αθηνϊ Προμϊχο, ϋνα κολοςςιαύο χϊλκινο ϊγαλμα που βριςκόταν ανϊμεςα ςτο Ερεχθεύο και τα Προπύλαια.

Υωτογραφύεσ και κεύμενα τησ αρχαύασ Αθόνασ

ΑΝΑΣΑΗ Δ2

Σον 5ο αιώνα π.χ. ςτην Αθόνα ζούςαν ςπουδαύοι ϊνθρωποι που αςχολόθηκαν με τα γρϊμματα. Η πόλη ϋμοιαζε με ςχολεύο. Έλληνεσ από κϊθε περιοχό πόγαιναν ςτην Αθόνα να ακούςουν τουσ ςοφούσ να μιλϊνε για ςοβαρϊ θϋματα και να διδϊςκουν τουσ νϋουσ.

Ο Σωκράτησ όταν Έλληνασ Αθηναύοσ φιλόςοφοσ και μια από τισ ςημαντικότερεσ φυςιογνωμύεσ του Ελληνικού και παγκόςμιου πολιτιςμού.

O φιλόςοφοσ ωκρϊτησ ςε διϊφορα ςημεύα τησ πόλησ ϋπιανε κουβϋντα κϊθε μϋρα με τουσ απλούσ ανθρώπουσ. Η ζωό, ϋλεγε, θα γύνει πιο καλό, αν οι ϊνθρωποι γύνουν δύκαιοι και τύμιοι.

ΩΚΡΑΣΗ

Ο Ηρόδοτοσ όταν αρχαύοσ Έλληνασπεριηγητόσ, γεωγρϊφοσ και ιςτορικόστου 5ου αιώνα π.Φ..O Ηρόδοτοσ καταγόταν από τηνΑλικαρναςςό τησ Μ. Αςύασ, ϋζηςε όμωσχρόνια ςτην Αθόνα. Σαξύδεψε ςε πολλϋσχώρεσ, όπου εύδε και ϊκουςε πολλϊ καιπερύεργα. Πιο πολύ όμωσ τονςυγκύνηςαν τα κατορθώματα τωνΕλλόνων εναντύον των Περςών. Όλααυτϊ που του ϋκαναν εντύπωςη θϋληςενα τα γρϊψει. Αργότερα τον ονόμαςαν«πατϋρα τησ Ιςτορύασ».

ΗΡΟΔΟΣΟ

ΘΟΤΚΤΔΙΔΗ

O Θουκυδύδησ ο Αθηναύοσϋγραψε για τον πόλεμο τωνΠελοποννηςύων και τωνΑθηναύων από τη ςτιγμό πουϊρχιςε. O Θουκυδύδησπύςτευε ότι ο πόλεμοσ αυτόσθα γύνει μεγϊλοσ και θα εύναι οπιο ςημαντικόσ απ' όλουστουσ προηγούμενουσ. Σοςυμπϋραςμα αυτό το ϋβγαλεαπό το ότι οι δύο αντύπαλοιόταν δυνατού ϋχοντασ μαζύτουσ τουσ μιςούσ Έλληνεσ οκαθϋνασ.

.

Σον 5ο αιώνα αναπτύχτηκε ιδιαύτερα τοθϋατρο. Σισ παραςτϊςεισ παρακολουθούςανμε πολύ ενδιαφϋρον οι ϊνθρωποι. Για ναμπορούν μϊλιςτα να βλϋπουνπεριςςότεροι, διϊλεξαν χώρουσ που εύναιπολύ κοντϊ ςε λόφο. Σο λόφο αργότερα τονϋςκαψαν και του ϋβαλαν καθύςματα απόπϋτρα. Οι Έλληνεσ αγαπούςαν το θϋατρο καιπύςτευαν ότι όποιοσ παρακολουθεύπαραςτϊςεισ μαθαύνει καινούρια πρϊγματακαι ωφελεύται. Σα ϋργα που παύζονταν, ότανόταν ςοβαρϊ και θλιβερϊ, τα ονόμαζαντραγωδύεσ. Όταν όταν χαρούμενα κι ϋκαναντουσ ανθρώπουσ να ςκϊνε ςτα γϋλια, ταονόμαζαν κωμωδύεσ. τα θϋατρα αυτϊϋπαιζαν ϋργα του Αιςχύλου, τουοφοκλό, του Ευριπύδη, του Αριςτοφϊνη καιϊλλων.

Σο αρχαίο θέατρο του Διονφςου

•Βιβλίο Ιςτορίασ Δ’ Δημοτικού• http://www.wikipedia.org/•http://schoolpress.sch.gr/istoriomnemones/