View
138
Download
0
Category
Preview:
Citation preview
Ο ενδοσχολικός εκφοβισμός χαρακτηρίζεται :
• Πρόθεση.
• Τραυματικό αντίκτυπο.
• Χρονική διάρκεια.
• Εξουσία.
• Επανάληψη.
• Πρόκληση.
Μορφές ενδοσχολικής βίας :• Η κοροιδία, η καζούρα, οι γκριμάτσες, τα καψόνια κ.ο.κ.• Οι σπρωξιές, τα χτυπήματα, το φτύσιμο, ή οποιαδήποτε άλλη μορφής
σωματική επίθεση.• Η αρπαγή, απόκρυψη ή καταστροφή των πραγμάτων του άλλου.• Οι απειλές και ο εκβιασμός.• Η στέρηση φίλων , η απομόνωση και ο αποκλεισμός.• Η διάδοση φημών και οι συκοφαντίες.• Ρατσιστικές, μεροληπτικές δηλώσεις και συμπεριφορές.• Η αποκάλυψη μυστικών.• Σεξουαλικά υπονοούμενα.• Άγγιγμα σε σημεία του σώματος που καλύπτει ένα μαγιό ή εσώρουχο.• Απειλητική κλήση μέσω κινητού, καταιγιστική παρενόχληση με άμεσα
μηνύματα.• Εκφοβιστικά email.• Συκοφαντικές αναρτήσεις σε διάφορους ιστότοπους.
Παράγοντες που συμβάλλουν στην επιθετικότητα :
• Οικονομική κρίση.• Βία στο σπίτι.• Ένταση, σύγκριση ή δυστυχία στο σπίτι.• Αδιαφορία, έλλειψη επιτήρησης και ορίων στο σπίτι.• Αγάπη και θαυμασμός χωρίς όρια και πειθαρχία.• Αγάπη αλλά μόνο υπό όρους.• Ιδιαιτερότητα, δυσκολία, διαφορετικότητα.• Απώλεια ή πένθος.• Φόβος για απώλεια εξουσίας.• Παραβατικές παρέες.• Τηλεοπτική βία ή βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια.• Εφηβεία.• Έμφαση στην ακαδημαική επιτυχία.• Παράδειγμα από τον εκπαιδευτικό.• Ανάγκη για ψυχολογική ή ψυχιατρική στήριξη.
Μαθητές που ασκούν ενδοσχολική βία :
• Έχουν αυτοπεποίθηση, μπορεί να είναι δημοφιλή, έχουν σωματική
δύναμη, επιθετικότητα ή ικανότητα στη χειραγώγηση.
• Είναι συχνά αγόρια με χαμηλή σχολική απόδοση, ανήσυχα και με
μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης.
• Παιδιά που άλλοτε υφίστανται και άλλοτε ασκού εκφοβισμό ή βία
και που είναι αντιπαθή στους συμμαθητές τους.
Μαθητές που υφίστανται ενδοσχολική βία :
• Διαφέρουν από τους άλλους (π.χ. καταγωγή, θρήσκευμα, ιδιαίτερες
ικανότητες.
• Δεν έχουν στερεότυπη αρρενωπή ή θηλυκή συμπεριφορά.
• Προέρχονται από προβληματικό ή δυστυχισμένο οικογενειακό
περιβάλλον.
• Νοσηλεύθηκαν ή πάσχουν από κάποια ασθένεια.
• Έχουν καλή ή κακή απόδοση στα μαθήματα.
• Βρίσκονται στο στάδιο μετάβασης ή και προσαρμογής σε νέο σχολικό
περιβάλλον.
• Είπαν ή έκαναν κάτι για το οποίο οι άλλοι αποφασίζουν να τους βάλουν
στη θέση του αποδιοπομπαίου τράγου.
Πώς φέρεται ένα παιδί που υφίσταται σχολική βία :
• Δε θέλει να βγεί διάλειμμα.• Αργεί να έρθει στο σχολείο ή απουσιάζει συχνά.• Αποφεύγει τις τουαλέτες.• Μοιάζει ν μη θέλει να φαίνεται ή να ακούγεται στην τάξη.• Σταματά να συμμετέχει ενεργά στην τάξη.• Παρουσιάζει πτώση στην απόδοσή του.• Παρουσιάζει μειωμένο ενδιαφέρον για τα μαθήματά του.• Μοιάζει συχνά αφηρημένο.• Η προσοχή του διασπάται εύκολα.• Είναι χλωμό, άτονο, σκυφτό.• Προσκολλάται στον εκπαιδευτικό.• Αποφεύγει τη βλεμματική επαφή – δεν κοιτά στα μάτια.• Μοιάζει μοναχικό και απομονωμένο.• Χάνει το χιούμορ του.• Οι ζωγραφιές ή οι εκθέσεις του έχουν καταθλιπτικό περιεχόμενο.• Χάνει ξαφνικά τα βιβλία του ή τα μολύβια του.
Ενδοσχολική βία και αγόρια :
Tα αγόρια σχετικά με τον εκφοβισμό τείνουν να :
• Νιώθουν και να αντιδρούν περισσότερο με οργή.
• Εκδηλώνουν σωματική βία περισσότερο από τα κορίτσια.
• Αποζητούν ή να αποδέχονται βοήθεια πιο δύσκολα από τα κορίτσια.
• Θεωρούν τη σωματική βία λιγότερο σοβαρό πρόβλημα.
Ενδοσχολική βία και κορίτσια :
Τα κορίτσια σχετικά με τον εκφοβισμό τείνουν να …
• Νιώθουν θλίψη, ντροπή και εξευτελισμό.
• Συνεργάζονται περισσότερο με κάποιον που θέλει να τα βοηθήσει.
• Υπερασπίζονται πιο εύκολα έναν συμμαθητή που εκφοβίζεται.
• Θεωρούν την ενδοσχολική βία πολύ σοβαρό θέμα.
Γιατί τα παιδιά δεν μιλούν για τη σχολική βία :
• Δεν είναι φίλοι με το παιδί που υφίσταται τη βία ή δεν το
συμπαθούν.
• Φοβούνται μη γίνουν τα ίδια στόχος ή εισπράξουν αντίποινα.
• Έτσι θα παραβούν τον σιωπηρό νόμο – ταμπού για το
«κάρφωμα «.
• Πιστεύουν πως αυτό που συμβαίνει στον συμμαθητή τους του
αξίζει.
• Πιστεύουν πως οι εκπαιδευτικοί δεν πρόκειται να παρέμβουν.
• Πιστεύουν πως είτε το αναφέρουν είτε όχι δεν θα αλλάξει
τίποτα.
• Πιστεύον ότι οι μεγάλοι θα τους πούν : «Να κοιτάς τη δουλεία
σου», «Ας τα βρουν μεταξύ τους» κ.λ.π.
Παράγοντες που υποδεικνύουν ανάγκη παρέμβασης :
• Η διάρκεια – πόσο συχνά και για πόσον καιρό υφίσταται η παρενόχληση.
• Η σοβαρότητα –πόσο σοβαρό είναι το περιστατικό.
• Το πλαίσιο στο οποίο εκδηλώθηκε – πού, πότε, ποιοι ήταν εκεί.
• Το παιδί – η ηλικία του.
• Η προσωπικότητα του παιδιού.
• Τα συναισθήματα – πόσο αναστατωμένο είναι.
• Το οικογενειακό / σχολικό περιβάλλον του παιδιού.
Recommended