Joanna dziubany

WSB

Mała miejscowość położona w województwie

śląskim, wchodząca w skład powiatu

bieruńsko- lędzińskiego. Liczba

mieszkańców wynosi około 20 tysięcy, a

powierzchnia 40,50 metrów kwadratowych.

W skład Bierunia wchodzi: Bieruń Stary,

Bieruń Nowy, Ściernie, Jajosty, Bijasowice

oraz Czarnuchowice.

WSB

WSB

www.bierun.pl

Kopiec

Kąpielisko "Łysina„

Pomnik św. Walentego Patrona Miasta Bierunia

Rzeźby "Utopców"

Cmentarz żydowski

Kościół św. Bartłomieja Apostoła

Kościół św. Walentego - Patrona Miasta Bierunia

Rynek

WSB

WSB

POGODA DLA

BIERUNIA

MAPA

MIASTA

SWEWIS

LOKALNY

Początki osadnictwa na tym terenie giną w mrokach

historii. Współczesna nauka, ze względu na brak

źródeł, nie jest w stanie jednoznacznie odpowiedzieć,

kiedy rozpoczęła się tu działalność człowieka.

Zachowane dokumenty wskazują na istnienie wsi w

Ścierniach (1272r.) i Bijasowicach (1360r.). Bieruń po

raz pierwszy wzmiankowany jest w 1376 roku, leżał

on na szlaku handlowym łączącym Kraków z Opawą.

W miejscu gdzie szlak schodził z pagórków w

zabagniony teren rzeki Mlecznej wzniesiono punkt

kontrolny i celny, w postaci wieży wartowniczej na

warownym kopcu, ów kopiec i osiedle koło niego

powstałe stały się zarodkiem późniejszego miasta

WSB

Nazwa miasta może pochodzić od

staroczeskiego słowa „berrn" co oznaczało cło

ściągane na rzecz władcy. Dokładniejsze

informacje na temat osady dostarcza dokument

księcia opawsko-raciborskiego Jana II

Żelaznego (z dynastii Przemyślidów opawskich),

o przekazaniu wójtostwa w Bieruniu niejakiemu

Cussowiczowi. Dowiadujemy się z niego, iż

istniała tu już wcześniej osada (borgstadel), ze

zniszczonym gródkiem, młynem i trzema

stawami.

WSB

Położenie na ważnych szlakach komunikacyjnych sprzyjało rozwojowi miasta. Jednak bujny rozkwit gospodarczy Bierunia przypada na połowę XVI wieku, kiedy to miasto otrzymało przywileje targowe. Handlowano wtedy: bydłem, końmi, solą, zbożem, wełną, rybami, hodowanymi w okolicznych stawach. Rozwinęło się rzemiosło, kowalstwo, włókiennictwo, szewstwo. Stopniowo na znaczeniu zaczęło tracić urząd wójta kopiecznego (reprezentanta właściciela ziem), z kolei swoją rolę zwiększyła rada miejska z burmistrzem na czele.

WSB

Układ przestrzenny miasta był typowy dla

wszystkich miast nowoustrojowych: regularny

plan miasta, prawie kwadratowy rynek, czyli

plac targowy, otoczony domami obywateli, od

rynku rozgałęziają się pod kątem prostym ulice.

Miasteczko, aż do pożaru w 1847 roku było

drewniane, poza wzniesionym w 1768r.

kościołem i paru kamieniami przy rynku.

WSB

W 1517 roku Bieruń stał się częścią Wolnego Pszczyńskiego Państwa Stanowego, jego istnienie zatwierdził król czeski Ferdynand I, przyznając tytuł Wolnego Pana magnatom węgierskim z rodziny Turzonów. Przedstawiciele owego rodu podarowali miastu w 1525 roku browar oraz rozwinęli na terenie Bierunia gospodarkę rybną, w 1536 rozbudowano okoliczne stawy, tworząc Wielki Staw Bieruński, wówczas był to jeden z największych tego typu obiekt na Śląsku. Staw osuszono w XIX wieku, a o jego istnieniu świadczy istniejąca po dziś dzień 1,5 kilometrowa grobel, która miała za zadanie chronić miasto przed zalaniem

WSB

W 1747

W 1847

W 1947

WSB

A

B

C

www.bierun.pl

www.wikipedia.pl

WSB

WSB