- 1 · Όλυ πο, το βουνό στο οποίο βρίσκεται η Ζηλνιά, είναι το κέντρο και το βασικό πεδίο δραστηριοποίηση

www.anevenontas.gr - 1

Kοτζιά 1, 151 26, MαρούσιTηλ: 210 61.42.740 - Fax: 210 61.48.337

e-mail: [email protected]

Eκδότης - Διευθυντής: Mίλτος ZέρβαςYπεύθυνος Ύλης: Δημήτρης Mπουραζάνης

Σύμβουλος Έκδοσης: Γιώργος BουτυρόπουλοςΔιαφημίσεις: Mίλτος Zέρβας

Υπεύθυνος Παραγωγής: Θοδωρής Θεοδοσάκης

Γραμματεία: Αφροδίτη ΚοσμαδάκηMεταφράσεις: Γιώτα Ποταμιάνου.

Συντακτική Oμάδα: Γιώργος Bουτυρόπουλος,

Δημήτρης Mπακάλης, Paul Bailley, Xρύσα Σκοπελίτου, Σταύρος Mωραϊτίνης,

Xρήστος Kαραπιπέρης.Kείμενα - Συνεργασίες: Xρύσα Σκοπελίτου, Νίκος

Χατζής, Άκης Παρούσης, Τάσος Μήτσιος, Δημήτρης Σπαρής.

Σκίτσα-εικονογράφηση: Xρύσα ΣκοπελίτουKαλλιτεχνική Eπιμέλεια:

Γεωργία KωνσταντακοπούλουHλ. Mοντάζ - Eκτύπωση - Bιβλιοδεσία:

BIBΛIOΣYNEPΓATIKH A.E.Π.E.E.ISSN: 1790-3777 - Kωδικός Eντύπου: 4980

Το περιοδικό ''ΑΝEΒΑINONTAΣ'' είναι μια ορειβατική

επιθεώρηση, εκδιδόμενη άπαξ του διμήνου. Ασχο-

λείται με τις περισσότερες ορεινές δραστηριότη-

τες: ορειβασία, πεζοπορία, trekking, ορειβατικό σκι,

αναρρίχηση κ.λπ., καθώς και με τα οικολογικά προ-

βλήματα που αφορούν τον ορεινό χώρο. Kείμενα

για οποιοδήποτε από τα παραπάνω θέματα είναι

καλοδεχούμενα. Επίσης, δεχόμαστε οποιοδήποτε

είδος φωτογραφίας (slide, έγχρωμη, Α/Μ). Τα πάντα

επιστρέφονται, αρκεί να μας το ζητάτε εγκαίρως.

Τα αποστελλόμενα κείμενα μπορούν να δημοσιευ-

θούν αυτούσια ή να συντομευθούν, διορθωθούν ή

ακόμα και να χρησιμοποιηθούν ως πληροφορία. Τα

ενυπόγραφα αποτελούν ιδιοκτησία των συγγρα-

φέων και η με οποιονδήποτε τρόπο αναδημοσίευ-

σή τους χρειάζεται την άδειά τους. Τα κείμενα, τα

σκίτσα και οι φωτογραφίες της στήλης «Χρονικό»

μπορούν να ανατυπώνονται ελεύθερα, αρκεί να

αναφέρεται η πηγή τους. Tα ενυπόγραφα κείμενα

εκφράζουν τους συντάκτες τους και όχι κατ' ανάγκη

το περιοδικό.

EDITORIAL

Αν αναζητούσαμε την πιο «ασφαλή» ορθοπλαγιά των βουνών μας (όσο αυθαί-ρετο κι αν ακούγεται αυτό), αυτή θα ήταν αναμφισβήτητα η Ζηλνιά. Μικρή σε ύψος, σε χαμηλό υψόμετρο, με εύκολη και γρήγορη πρόσβαση, εξοπλισμένη και χαρτογραφημένη και πεδίο άσκησης των ομάδων διάσωσης, δίνει στους αναρριχητές που τη σκαρφαλώνουν μια αίσθηση ασφάλειας. Πράγματι ο

Όλυμπος, το βουνό στο οποίο βρίσκεται η Ζηλνιά, είναι το κέντρο και το βασικό πεδίο δραστηριοποίησης των ομάδων διάσωσης (της ΕΟΔ συγκεκριμένα) και όχι άδικα, αφού χιλιάδες επισκέπτονται κάθε χρονο το βουνό. Όμως αυτή η αίσθηση ασφάλειας, αποδυ-κνύεται τραγικά απατηλή. Τα γεγονότα είναι αδυσώπητα. Σεπτέμβρη μήνα και δυο –αρχάριοι- αναρριχητές ξεκινούν να σκαρφαλώνουν αργά το μεσημέρι, αφού τότε η Ζηλνιά είναι στη σκιά. Ο επικεφαλής κάπου μπερδεύεται, μπαίνει σε δυσκολότερη διαδρομή, φτάνει στα όριά του και πέφτει. Η πτώση του είναι μεγάλη, χτυπά στο κεφάλι και μένει αναίσθητος εκεί. Η κατάσταση είναι σοβαρή, αφού το τραύμα στο κεφάλι αιμορραγεί και χρειάζεται άμεση φροντίδα. Δυστυχώς ο σχοινοσύντροφός του δεν μπορεί να του προσφέρει καμιά βοήθεια, ούτε καν να τον προσεγγίσει , ενώ αργεί να ειδοποιήσει για βοήθεια. Η βοήθεια ήρθε τελικά και και μετά από πολλές ώρες προσπαθειών, οι διασώστες κατορ-θώνουν να κατεβάσουν τον άτυχο αναρριχητή από τα βράχια, μόνο που αυτός τελικά κα-ταλήγει στο φορείο προς το ασθενοφόρο από αιμορραγία.Πόσες ακόμα ώρες να περίμενε ο δύστυχος;Η δικαιολογία φυσικά ήταν έτοιμη: «Άργησαν να μας ειδοποιήσουν». ΟΚ, αλλά πόσες ώρες χρειάζεται μια ομάδα διάσωσης για να προσεγγίσει ένα οποιοδήποτε σημείο της Ζηλνιάς; Και το επαναλαμβάνω, η Ζηλνιά είναι το μέρος που η ΕΟΔ, έχει κάνει πάρα πολλές ασκή-σεις, υπάρχουν δεκάδες ραπέλ και υποτίθεται πως έχει άριστη γνώση του πεδίου. Προσωπικά αυτό το ατύχημα και ο τρόπος που πέθανε –άδικα- αυτός ο άνθρωπος, με συγκλόνισαν (ακούγεται κλισέ, αλλά έτσι νιώθω). Αλλά πέρα από το τι συναισθήματα δημι-ουργούνται σε μένα ή σε σας, το συμπέρασμα είναι ότι ορεινή διάσωση (δηλαδή διάσωση από ορθοπλαγιές και δύσκολα προσβάσιμα σημεία ή από χειμερινό βουνό), απλά δεν υπάρχει. Γιατί βέβαια αν η ομάδα διάσωσης λειτούργησε τόσο ανεπαρκώς στη Ζηλνιά, σκέ-ψου να χρειαστούν οι υπηρεσίες της κάπου αλλού. Στη Γκαμήλα π.χ. ή στα Τζουμέρκα… Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν αμφισβητούμε την προσφορά αυτών των ανθρώπων, -που οι περισσότεροι είναι εθελοντές- σε άλλες περιπτώσεις, όπως σε φυσικές καταστρο-φές, που ούτως ή άλλως δεν μπορούμε και να αξιολογήσουμε, όμως από τη στιγμή που εμπλέκονται στην ορεινή διάσωση, έχουμε κάθε δικαίωμα – αν όχι και υποχρέωση- να τους κρίνουμε και μάλιστα αυστηρά, αφού οι ομάδες αυτές συνεργάζονται με το κράτος,, επιδοτούνται και τελικά εμφανίζονται ως οι κατ’ εξοχήν αρμόδιες, τόσο αρμόδιες που μέλη τους εμφανίζονται σε cult μεταμεσονύχτιες τηλεοπτικές εκπομπές να κυνηγούν UFO και πνεύματα. Μέχρι λοιπόν η φράση ορεινή διάσωση να μην είναι κενή περισχομένου, ένας είναι ο σί-γουρος τρόπος για να επιβιώσεις από κάποιο ατύχημα σε ανάλογη περίπτωση: οι φίλοι σου να είναι έμπειροι αναρριχητές και να ειδοποιηθούν γρήγορα.

Μίλτος Ζέρβας

Τοεξώφυλλοπουδενεπιλέξαμε

Επειδή ήρθε η ώρα της νέας γενιάς.

4 - www.anevenontas.gr

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ8

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΒΑΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑΗ ΤΕΧΝHΤΗ ΛΙΜΝΗ ΑΩΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙ.

ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Νο 52Ο Κώστας Βροχίδης στη Hasse Brandler, ED.φωτο: Κώστας Τσούλκας


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ81 EDITORIAL6 ΓΡΑΜΜΑΤΑ8 ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ10 RICCARDO CASSIN 1909-2009 Ένααπόταμεγαλύτεραονόματατηςορειβασίαςτου20ουαιώνα έφυγεαπόκοντάμας.Πρωτοπόρος,τολμηρόςαλλάκαισυνετός αποτελείμέχρισήμεραέναφωτεινόπαράδειγμα.16 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣΑΠ’ΤΗΝΚΟΡΥΦΗ ΟAdamOndraμαςμιλάειγιατηνΧρυσήΕποχήτηςΑθλητικής Αναρρίχησηςκαιτιθαέπρεπεναμάθουμεαπόαυτήν.18 ΝΕΑ

28 ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ30 ΓΡΗΓΟΡΗΜΑΤΙΑΟIΤΗ–ΚΤΦ.ΤΡAΠΕΖΑ32 ΜΕΑΦΟΡΜΗΔΙΠΛΑΣΤΗΝΠΟΛΗ34 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΜΙΑΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑΠΟΛΥΩΡΗΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝAIGUILLEVERTE38 ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣΣΤΟΑΓΝΩΣΤΟΤΣΙΓΚΟΡΙ42 ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΟΜΑΥΡΟΣΟΥΒΑΛΑ44 TAΞΙΔΙΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΛΠΕΙΣ46 ΑΦΙΕΡΩΜΑΒΑΛΙΑΚΑΛΝΤΑ

62 JANAK HΙΘΑΚΗΕΝΟΣ20ΧΡΟΝΟΥΤΑΞΙΔΙΟΥ

70 TEXNIKEΣ&ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ72 ΚΑΡΑΜΠΙΝΕΡ-Οιαπλέςπεριπλοκέςτωνκαραμπίνερ76 DR. PRO - ΕΞΟΠΛΙΣΜOΣΒΡΟΧHΣ Κατανοήστετηναδιαβροχοποίησηκαιτότεθαεπιλέξετε τοσωστόαντιανεμικό/αδιάβροχοκαιθατοκάνετε ναλειτουργείσανκαινούργιοστοπέρασματουχρόνου.78 ΒΡΕΣΤΟΔΡΟΜΟΣΟΥ Μερικέςαπλέςαλλάσωτήριεςσυμβουλές γιατοτιπρέπεινακάνετεανχαθείτε80 MEINEΣΤΕΓΝΟΣ-Παραμείνετεάνετοιακόμακαικάτω απότηδυνατότερηβροχή.84 ΝΕΑΑΓΟΡΑΣ87 ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕMadRock-MugenTech88 TEΛEYTAIA


ΓΡΑΜΜΑΤΑ8

ΚαταγγελίαΜε αφορμή την επίσκεψη φίλων

από Αθήνα πήγαμε για σκαρφά-

λωμα στα βράχια της Ανάβρας

(Μαγνησία), στο πρώτο από

τα πεδία που συναντάμε. Το

βράδυ αποφασίσαμε να πάμε για

καταχρήσεις(ψητό και κρασί)

στο χωριό της Ανάβρας. Εκεί

συναντήσαμε για λίγο και το

δραστήριο πρόεδρο του χωριού

που τον είχα ξανασυναντήσει

άλλη μια φορά όταν του ζήτησα

να επισκευάσει έναν δρόμο

που οδηγεί σε ένα νέο τρίτο

αναρριχητικό μπλοκ. Μας έδωσε

με καμάρι το νέο χάρτη της

περιοχής που περιλαμβάνει και

τα τρία σημεία για αναρρίχηση

στην περιοχή. Στο οπισθόφυλλο

διάβασα τα εξής:

“Στην ευρύτερη περιοχή της

Ανάβρας υπάρχουν τρία αναρρι-

χητικά πεδία. Το πρώτο βρίσκε-

ται στα όρια της κοινότητας Ανά-

βρας και της επαρχίας Αλμυρού,

το δεύτερο βρίσκεται στη θέση

Κίτρινος στο 8,5χλμ. του επαρχι-

ακού δρόμου από Ανάβρα προς

Αλμυρό, ενώ το τρίτο βρίσκεται

στη θέση Μεγάλη Σπηλιά ,

δυτικά του δεύτερου. Και τα τρία

είναι δημιουργήματα του ΕΟΣ

Αλμυρού με πρωτοστάτη τον

ορειβάτη-αναρριχητή Χρ Μπου-

κώρο.” Και συνεχίζει με γενικές

πληροφορίες για πρόσβαση κτλ

Πού το κακό θα πει κάποιος

αδαής; Πρώτον για την ώρα

υπάρχουν δυο οργανωμένα

πεδία, το τρίτο είναι ακόμη στα

σπάργανα . Και δεύτερον από

πού και ως πού τα πεδία αυτά

είναι δημιουργήματα του ΕΟΣ

Αλμυρού με πρωτοστάτη τον

ορειβάτη-αναρριχητή Χρ. Μπου-

κωρο; (Σημείωση: η επιμέλεια

του κειμένου έγινε από τον ίδιο

τον Χρ. Μπουκώρο μέλος του

ΕΟΣ Αλμυρού).

Το μόνο ενεργό μέλος του ΕΟΣ

Αλμυρού είναι ο Χρ. Μπου-

κώρος. Ο εν λόγω κύριος έχει

ανοίξει συνολικά περί τις 20 δια-

δρομές από σύνολο 60 διαδρο-

μών (ή αλλιώς 20 σχοινιές από

τις 90 περίπου που έχουν και τα

δυο πεδία). Όλες οι υπόλοιπες

έχουν ανοιχτεί αφιλοκερδώς και

χωρίς καμία οικονομική βοήθεια

από άλλους μη μέλη του ΕΟΣ

Αλμυρού. Στους τυφλούς βασι-

λεύει ο μονόφθαλμος. Δηλώ-

νουμε ό,τι θέλουμε, καπηλευό-

μαστε προσπάθειες τρίτων για

προσωπικά οφέλη και κηλιδώ-

νουμε φιλότιμες προσπάθειες

κοινοτήτων που προσπαθούν να

αναδείξουν την περιοχή τους.

Όλα αυτά γιατί;

Αν ο ΕΟΣ Αλμυρού και τα μέλη

του έχουν όρεξη για δημιουργία

καλά θα κάνουν να αρχίσουν

να εργάζονται σκληρότερα με

πράξεις και όχι με λόγια

Φιλικά Μόγλης Χρήστος

MονοπάτιακαικαταγραφήσεGPSΕίμαι αναγνώστης και συνδρο-

μητής του περιοδικού εδώ και

χρόνια και θα ήθελα να δώσω

τα θερμά μου συγχαρητήρια.

Η δημοσίευση των διαδρομών

σε αρχεία GPS είναι αξιέπαινη,

αλλά δεν υπάρχουν στην ιστο-

σελίδα σας όλες οι διαδρομές

που αναφέρονται στο περιοδικό

ως διαθέσιμες για κατέβασμα.

Γιατί;

Δίγκας Χρήστος

Αγαπητέ φίλε ευχαριστούμε για

τα καλά σας λόγια. Πράγματι δεν

υπάρχουν όλα τα μονοπάτια του

περιοδικού σε αρχείο για GPS,

για διάφορους λόγους που δεν έχει

νόημα να τους εκθέσουμε εδώ.

Όμως αυτήν τη στιγμή η ιστοσελίδα

μας αναδημιουργείται και ανανε-

ώνεται και σε περίπου ένα μήνα

(Νοέμβρης) θα βγει στον αέρα. Σε

αυτήν την καινούργια ιστοσελίδα

θα υπάρχει υπηρεσία που θα σας

βοηθά να κατεβάσετε πολύ εύκολα

τις διαδρομές που δημοσιεύονται

στο περιοδικό -και όχι μόνο.

Πιστεύουμε οτι θα αποζημιωθείτε

απόλυτα για τη σημερινή έλλειψη.

Λίγη υπομονή.

«Α»

χωρίς καμία οικονομική βοήθεια Αγαπητέ φίλε ευχαριστούμε για


ΜΕΤΕΩΡΑΟΙ ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΤΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΠΠΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΧΙΔΕΑ-ΤΟΙΧΟΣ Γ’

10 Riccardo Cassin (1909-2009)16 AdamOndra-Σημειώσειςαπ’τηνκορυφη18 Νέα>Η πρώτη ελεύθερη αναρρίχηση της Japanese Diretissima στο Eiger >VRATSA BULGARIA >Άλλη μια νέα διαδρομή στο Σκολιό από τον Θεόφιλο Χ’’συρλή >SUPER επαναλήψεις στους Δολομίτες


ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8


ΤουΦοίβουΜανωλίτση ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8 ΠΡΟΣΩΠΑ


R I C C A R D O Cassin (1909-2009)

Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της ορειβασίας του 20ου αιώνα έφυγε από κοντά μας στις 6 Αυγούστου. Πρωτοπόρος, τολμηρός αλλά και συνετός απο-τελεί μέχρι σήμερα ένα φωτεινό παράδειγμα.

O διάσημος Ιταλός ορειβάτης Riccardo Cassin

γεννήθηκε στο San Vito al Tagliamento του Friuli στις

2 Ιανουαρίου του 1909. Σε πολύ μικρή ηλικία, μετά

από τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του, πήγε στην

πόλη Lecco της Βόρειας Ιταλίας προκειμένου να δου-

λέψει και να αναζητήσει την τύχη του. Εκεί, ξεκίνησε

να εργάζεται ως μαθητευόμενος σιδηρουργός και

παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα σε εσπερινό

σχολείο. Η επαγγελματική του καριέρα είχε ανοδική

πορεία και σύντομα έγινε διευθυντής σε εργοστάσιο

ηλεκτρικής ενέργειας. Η ενασχόλησή του με την

ορειβασία, ξεκίνησε από τους ασβεστολιθικούς βρά-

χους του βουνού Grigna που βρισκόταν λίγο πιο πάνω

από το Lecco. O Cassin σύντομα άρχισε να κάνει εκεί

τις δικές του διαδρομές. Ξεκινάει το 1931 μαζί με τον

dell’ Oro, όπου κάνει ανάβαση στο Medale ακολουθώ-

ντας μία από τις πιο δημοφιλείς διαδρομές στο ορεινό

σύμπλεγμα των Άλπεων. Το 1934 έρχεται η στιγμή

να προχωρήσει σε σημαντικότερα πράγματα και έτσι

κάνει διαδρομή με βαθμό δυσκολίας VI στη νοτιο-

ανατολική κόψη του Cima Piccolissima di Lavaredo.

Συνεχίζει μαζί με τους σχοινοσυντρόφους του και

κάνει την 11η επανάληψη της Comici στην Cima

Grande. Τον επόμενο χρόνο το όνομά του γράφεται

στην ιστορία, με δύο παγκόσμιας εμβέλειας αναβά-

σεις στους Δολομίτες, που είναι αξιοσημείωτες και

χαρακτηρίστηκαν ως κλασικές. H πρώτη στο Torre

Trieste και η δεύτερη στην Cima Ovest.

Το 1937 ο Cassin, αλλάζει το πεδίο των δραστη-

ριοτήτων του για ακόμη μια φορά και επισκέπτεται

την περιοχή Bregaglia στην Ελβετία. Είναι ο πρώτος

που κάνει ανάβαση στη βορειοανατολική κόψη του

Piz Badile (3.308 μ). Αυτή είναι μια διαδρομή που θα

ξανάκανε σε αρκετές περιπτώσεις. Την τελευταία του

διαδρομή στο Piz Badile την έκανε όταν ήταν 78 χρο-

νών. Μάλιστα, για τη συγκεκριμένη είχε πει: «Έκανα

την τελευταία μου ανάβαση στο Piz Badile όταν ήμουν 78

χρονών την 50η επέτειο από την πρώτη μου ανάβαση.

Έτσι έκρινα ότι εάν και τη δεύτερη μέρα ο καιρός ήταν

καλός, τότε θα την ξανάκανα. Αυτή μου την απόφαση, την

ανακοίνωσα στο Σουηδό δημοσιογράφο Fulvio Marian και

ήρθε για να γράψει ένα ρεπορτάζ γι’ αυτό. Ναι, έκανα τη

διαδρομή δύο φορές μέσα σε μια εβδομάδα, γιατί αισθάν-

θηκα ότι είχα τη δύναμη να το κάνω».

Το 1938 ταξιδεύει στην πόλη Courmayeur της

Ιταλίας μόλις μερικές μέρες μετά από τη διαδρομή

Heckmair στο Eiger, στην Ελβετία. Σκοπός -που τον

πέτυχε- η «πρώτη» ανάβαση στο Walker Spur, που

μαζί με το Eiger ήταν κάποιες από τις τελευταίες

«προβληματικές» διαδρομές που είχαν απομείνει στις

Άλπεις.

Μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Cassin αρχίζει

να κατασκευάζει μόνος του, το δικό του ορειβατικό

εξοπλισμό και από πολλούς θεωρείται ένας από τους

ιδρυτές της σύγχρονης ορειβατικής βιομηχανίας.

Το 1950 αρχίζει την εξερεύνηση στα βουνά του

υπόλοιπου κόσμου, από την οροσειρά Karakoram του

Πακιστάν μέχρι την Αλάσκα και από τον Καύκασο

ως τις Άνδεις. Επίσης διευθύνει την ιταλική αναγνω-

ριστική αποστολή στο K2 όπου οι ορειβάτες Bonatti

και Mauri βρέθηκαν στην κορυφή του Gasherbrum

IV στο Πακιστάν. Επιπλέον, ο Cassin ήταν αυτός

Ο

«Η επιμονή μου με ανάγκασε να ξοδέψω 4 ώρες, σε ένα σημείο με αρνητική κλίση στο Cima Ovest di Lavaredo, προσπαθώντας να τοποθετήσω ένα καρφί. Ήθελα όμως οπωσδήποτε να προχωρήσω προς τα πάνω


ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8

που έκανε την πρώτη ανάβαση στη νότια κόψη του

McKinley (Demali) στην Αλάσκα που είναι αξιοζήλευ-

τη ακόμη και σήμερα. Την πρωτιά κατακτά και στη

δυτική κόψη του Jirishanca (6126 m) στις Άνδεις.

Η τελευταία σημαντική αποστολή του πραγματο-

ποιήθηκε το 1975, όπου με μία μεγάλη ομάδα που

περιλάμβανε τους Gogna, Messner και Piussi «βολιδο-

σκόπησε» τη νότια κόψη του Lhotse στο Νεπάλ. Εκεί,

τα μέλη της ομάδας έφτασαν στα 7.500μ. Μετά από

τόσες αναβάσεις, πολλές από τις οποίες ήταν «πρώ-

τες», ήταν φυσικό να αποσπάσει πολλά βραβεία. Έτσι,

έγινε επίτιμο μέλος σε πολλές αλπικές λέσχες ανά τον

κόσμο. Όπως είπε και ο πρωτοπόρος Σλοβένος ορει-

βάτης Pavle Kozjek «Ο Cassin θα παραμείνει ένα φωτεινό

παράδειγμα ανθρώπου που ήταν πραγματικά αφιερωμένος

στην ορειβασία.»

Ο Cassin πράγματι, είναι πλέον ένας από τους θρύ-

λους της ορειβασίας όλων των εποχών. Είχε γιορτάσει

τα εκατοστά γενέθλιά του στις 2 Ιανουαρίου αυτής

της χρονιάς. Είναι δύσκολο να συνηθίσει κανείς

στην ιδέα ότι δε βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας. Όχι

μόνο επειδή έζησε 100 έντονα χρόνια αποτελώντας

έναν απόλυτο θρύλο της ορειβασίας, αλλά επειδή

σμιλευμένος μέσα στους βράχους και φτιαγμένος για

τα βουνά, αυτός ο «πέτρινος άνθρωπος», όπως τον

περιέγραφε ο Fosco Maraini ήταν ένα σημείο αναφο-

ράς για όλους. Ο Cassin εκπροσωπούσε την ουσία

του αλπινισμού θέτοντας στόχους τους οποίους και

έφτανε. Το ίδιο έκανε και στην ιδιωτική του ζωή, όχι

μόνο στα βουνά. Ήταν τα ίδια αυτά τα βουνά, που

του άρεσε να τα αποκαλεί ως «φιλενάδες» του.

Ο Cassin ήταν η έκφραση του αρχέτυπου ενός

αλπινιστή και ένας άνθρωπος που πάντοτε συνέ-

χιζε στη δική του κατεύθυνση, και ήξερε πώς να

κοιτάζει πάντοτε μπροστά, πέρα από κάθε εμπόδιο.

Προικισμένος με διαίσθηση, πάνω απ’ όλα ήξερε

τον καλύτερο τρόπο για να ξεπερνάει τις δυσκολίες.

Ήταν πραγματικά όχι μόνο ισχυρογνώμων αλλά και

πεισματάρης. Για αυτές τις πτυχές του χαρακτήρα

του έλεγε ο ίδιος: «Η επιμονή μου με ανάγκασε να ξο-

δέψω 4 ώρες, σε ένα σημείο με αρνητική κλίση στο Cima

Ovest di Lavaredo, προσπαθώντας να τοποθετήσω ένα

καρφί. Ήθελα όμως οπωσδήποτε να προχωρήσω προς τα

πάνω και έτσι ξόδεψα όσο χρόνο χρειαζόταν. Στόχος μου

ήταν να φτιάξω ένα εκκρεμές το οποίο θα χρησιμοποιού-

σα για να περάσω κάθετα το βράχο. Το καρφί έπρεπε να

ήταν πολύ καλά σφηνωμένο, τόσο που αν το χτύπαγα να

έκανε έναν ήχο σαν καμπάνα. Σε αντίθετη περίπτωση θα

ξεκαρφωνόταν. Στο τέλος το είχα καρφώσει τόσο καλά

που δεν μπορούσα να το βγάλω έξω! Έτσι, έμεινε εκεί σαν

σημάδι για τη διαδρομή των Γερμανών ορειβατών που

επιχείρησαν να αναρριχηθούν την επόμενη μέρα...».

Ο Cassin ήταν ο αρχηγός που ήθελε πάντοτε να

προχωρήσει και να αναρριχηθεί πριν από τους άλ-

λους. Ήταν το «κεφάλι» μιας «πατριαρχικής» οικογέ-

νειας, αλλά και ένας άνθρωπος που όπως έκανε και

στη ζωή του, ήξερε πως να πάρει τις σωστές απο-

φάσεις και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Μετά

τις 25 Απριλίου του 1944 (σ.σ. η μέρα που η Ιταλία

συνθηκολόγησε με τους Συμμάχους και ταυτόχρονα

καταλήφθηκε από τους Γερμανούς), διαλέγει να

πολεμήσει μαζί με τους Παρτιζάνους εναντίον των

Γερμανών: «Οι Γερμανοί κατέλαβαν τη γη και τα σπίτια

μας. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω εκτός από το να τους

διώξω μακριά;». Ήταν ο ορειβάτης για τον οποίο όλοι

ήταν περήφανοι για το γεγονός ότι ποτέ δεν είχε

χάσει στο βουνό κάποιον σχοινοσύντροφό του. Αυτό

δείχνει πόσο σημαντικό ηταν για κάποιον να είναι

σχοινοσύντροφος του Cassin.

Για όσους τον γνώριζαν από κοντά ήταν απλά ο

δικός τους Riccardo. Ήταν πραγματικά ξεχωριστός.

Υποδέχτηκε το μέλλον με ανοιχτές αγκαλιές όπως

όλοι οι σπουδαίοι άνδρες και είχε πάντοτε ανήσυχο

πνεύμα. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που ποτέ δεν

κουράστηκε και κοίταζε όχι μόνο το μέλλον αλλά και

τους νεότερους με μεγάλο ενδιαφέρον. Τάχθηκε με

το πλευρό των νεότερων γενιών ενάντια στο ορειβα-

τικό κατεστημένο της εποχής.

ΠΡΟΣΩΠΑ

Τις Κυριακές, έκανε ορειβασία στην

Grignetta ένα βουνό κοντά στο Lecco, πριν

διευρύνει το πεδίο δράσης του, πρώτα

στους Δολομίτες, μετά στο Mont Blanc

και κατόπιν σχεδόν παντού στον υπόλοι-

πο κόσμο. Είναι δύσκολο να θυμηθούμε

τις χιλιάδες ιστορίες που αφορούν την

ορειβατική του ζωή. Παρομοίως και για τις

αναρριχήσεις του, που ξεπερνούν τις 2500,

ενώ πάνω από 100 είναι τα μέρη που έκανε

την πρώτη ανάβαση αυτός!

Δύσκολα θα μπορέσουμε να καταλά-

βουμε -εμείς εδώ στην Ελλάδα- το πόσο

σημαντικό σύμβολο και πρότυπο ήταν όχι

μόνο για την πόλη του Lecco, όπου έζησε

και για τον αλπινισμό γενικότερα, αλλά και

για όλη την Ιταλία.

Φυσικά και για την ορειβατική λέσχη

του Lecco όπου ο Cassin ανήκει στους συ-

νιδρυτές, τις Ragni di Lecco. Στα ελληνικά

μεταφράζονται ως «Αράχνες του Lecco» και

η πλήρης ονομασία τους στα ιταλικά είναι

«Gruppo Alpinistico Ragni Della Grignetta

Di Lecco». Αναμφισβήτητα ο Cassin είναι

το πιο σημαντικό πρόσωπο-σύμβολο για

τη λέσχη.

Δεν είναι λίγες οι αναβάσεις όπου ο

Cassin, υπήρξε πρωτοπόρος, ελευθερώ-

νοντας πρώτος τις διαδρομές. Ας δούμε

μερικές: Ανεβαίνει to 1935 για πρώτη φορά

στην όμορφη κορυφή του Torre Trieste

στους Δολομίτες, μαζί με τον Vittorio Ratti.

Για τον Ratti έλεγε : «Ο καλύτερος φίλος

μου και συνορειβάτης ήταν χωρίς αμφιβολία ο

Vittorio. Μαζί ανοίξαμε τις διαδρομές για το

Cima Ovest di Lavaredo και το Piz Badile, τον

οποίο όμως δυστυχώς αργότερα έχασα, γιατί

σκοτώθηκε το 1945 στον Β΄ παγκόσμιο πόλε-

μο». Τον ίδιο χρόνο, το 1935, μαζί με τον

Ratti ο Cassin εξέπληξε τον κόσμο υπερ-

νικώντας τις «απίστευτες» ορθοπλαγιές

στη δυτική κορυφή του Lavaredo, το οποίο

είναι και αυτό μέρος της οροσειράς των

Δολομιτών. Τότε έρχεται το 1937, όπου γί-

νεται η πρώτη ανάβαση στη βορειοανατο-

λική κόψη του θρυλικού Piz Badile, μαζί με

τον Ratti και τον Gino Esposito. Επίσης το

1938 είναι η «μυθική» πρώτη ανάβαση του

Walker Spur στις Grandes Jorasses με τους

Esposito και Ugo Tizzoni. Ήταν τότε που

ήρθαν με τη σειρά τους οι οργανωμένες

αποστολές. Πρώτη απ’ όλες η αποστολή

στο K2 στα σύνορα Πακιστάν-Κίνας, στην

οποία όμως ο Cassin παρόλο που πήρε

μέρος στις προετοιμασίες, αποκλείστηκε

άδικα, από την αποστολή. O Cassin έλεγε:

«Δεν μπορώ να το ξεχάσω αυτό...» ενθυ-

μούμενος τον αποκλεισμό του και μετά

προσθέτει: «Ο Ardito Desio, ο αρχηγός όλων

των αποστολών της CAI (Ιταλική Ορειβατική

Ομοσπονδία) έκανε ό,τι μπορούσε για να με

κρατήσει στο σπίτι μου γιατί ένιωσε να απει-

λείται από την εμπειρία μου.» Έτσι Riccardo

δεν έγινε αρχηγός σ’ αυτήν την αποστολή.

«Ο Desio, το 1952 με πήρε στα Ιμαλάια για να

οργανώσουμε την αποστολή, για να σχεδι-

άσουμε τη διαδρομή και να κανονίσουμε τι

εξοπλισμό θα φέρουμε. Πριν φύγουμε για την

Kathmandu με έστειλε στη Ρώμη για να κάνω

κάποια σωματικά τεστ. Εκεί μου είπαν ότι

έχω μερικά καρδιακά προβλήματα και έτσι θα

έπρεπε να μείνω σπίτι».

Όμως ο Cassin δεν το βάζει κάτω και ξα-

ναβρίσκει τη δύναμη για να αποδείξει την

αξία του ως αρχηγός αποστολών. Πρώτα

το 1958, με την ανάβαση στο Gasherbrum

IV (7925m) στη περιοχή του μεγαλοπρε-

πούς K2 συνοδευόμενος από τον Bonatti

και τον Mauri. Αργότερα το 1961, με τη

μεγαλειώδη ανάβαση για πρώτη φορά στη

νότια κόψη του McKinley (6,194 μ) στην Αλάσκα,

στην οποία πήραν μέρος έξι μέλη της ορειβατικής

λέσχης Ragni di Lecco μεταξύ των οποίων και ο Cassin.

Σε αυτήν την περίσταση, ο Riccardo δέχθηκε τα συγ-

χαρητήρια του τότε προέδρου των Ηνωμένων Πολι-

τειών John Kennedy. O Cassin λέει για το περιστατικό:

«Ναι, ο πρόεδρος Kennedy μου έγραψε ένα τηλεγράφημα

για να μου δώσει συγχαρητήρια για την ανάβαση στο

McKinley (Denali) στην Αλάσκα. Μάλιστα θα ερχόταν και

για να με συναντήσει, αλλά τότε συνέβησαν τα διπλωματικά

επεισόδια στο κόλπο των Χοίρων και έτσι έπρεπε να μείνει

εκεί». Για τη ίδια αποστολή, ο Cassin αφηγείται : «Λοι-

πόν, όπως και σε όλες τις διαδρομές μου, προσπάθησα να

βρω την πιο λογική, τη λιγότερο επικίνδυνη και αυτή που

ήμουν πεπεισμένος ότι θα μπορούσα να τελειώσω χωρίς

ιδιαίτερους κινδύνους. O Dom Sheldon, ένας διάσημος

Αμερικάνος πιλότος, μου έστειλε μερικές φωτογραφίες

του βουνού, από τις οποίες διάλεξα τον δρόμο που ήθελα

για να ανέβω πάνω. Ήξερα ότι υπήρχε ένα πρόβλημα που

έπρεπε να λυθεί: το πώς να κατακτήσω αυτήν την κορυφή η οποία υπήρξε

«ανίκητη» εκ των προτέρων, από τόσους πολλούς Αμερικάνους. Κατά τη

διάρκεια που το αεροπλάνο μάς πήγαινε στην κατασκήνωση βάσης απ’

όπου θα ξεκινούσαμε την αποστολή, είχα κοιτάξει τις φωτογραφίες τόσες

πολλές φορές που έπρεπε να διορθώσω τον Sheldon γιατί προσγειώθηκε

στη λάθος κατασκήνωση!».

Ο Riccardo Cassin δεν είναι πλέον εδώ, όμως όλα του τα επιτεύγ-

ματα παραμένουν. Η προσωπική του ιστορία, οι διαδρομές του και

τα κατορθώματά του θα συνεχίσουν να αποτελούν

τα όνειρα πολλών. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε

τρόπο ζωής του τα βουνά. Ο ίδιος έλεγε ότι: «Το

βουνό είναι ένας δάσκαλος της ζωής, γιατί σου δίνει την

πιο γεμάτη αίσθηση που θα μπορούσες ποτέ να έχεις και

σου διδάσκει πως να σκέφτεσαι χωρίς φόβο. Αυτός που

φοβάται δε θα πρέπει να προσπαθήσει να αναρριχηθεί.

Παρόλα αυτά, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί όταν κάνε-

τε ορειβασία. Αυτός που δεν έχει σύνεση, είναι τρελός».

Σχετικά με ένα ατύχημά του, λέει χαρακτηριστικά

:«Η μεγαλύτερη πτώση που είχα ήταν 40 μέτρα. Ήμουνα

στην Grigna στους Δολομίτες μαζί με το στενό μου φίλο

Mario d’ Oro και βρισκόμενος σε ένα σημείο με πολύ με-

γάλη κλίση ξαφνικά φώναξα, «Πέφτω! Πιάσε με!». Όμως

ο Mario ήταν τόσο αφηρημένος καπνίζοντας που εγώ

άρχισα να πέφτω για πολλή ώρα και προσέκρουσα ξανά

πάνω στον κάθετο βράχο... Από τότε και στο εξής δεν

ξανααναρριχήθηκα ποτέ μαζί του. Παραμείναμε φίλοι,

αλλά υπό τον όρο ότι άλλη φορά θα ανέβαινε από τη δεξιά

μεριά και εγώ από την αριστερή» . Τα λόγια του Vinicio

Stefanello είναι ίσως ο καλύτερος επίλογος για αυτόν

το μεγάλο άνδρα: Ο Cassin ήταν ένας άνθρωπος που

ποτέ δε μίλαγε πάρα πολύ, όμως όταν το έκανε,

πάντοτε εκφραζόταν με ειλικρίνεια. Ένας άνθρωπος

και ένας θρύλος που όλοι οι ορειβάτες τον προσφω-

νούσαν με το μικρό του όνομα και που θα λείψει

πολύ από όλους.

βρισκόμενος σε ένα σημείο με πολύ μεγάλη κλίση ξαφνικά φώναξα, «Πέφτω! Πιάσε με!». Όμως ο Mario ήταν τόσο αφηρημένος κα-πνίζοντας που εγώ άρχισα να πέφτω για πολλή ώρα και προσέκρουσα ξανά πάνω στον κάθετο βράχο...


ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8 ΠΡΟΣΩΠΑ

Δυο χρόνια πριν, ο προσι-τός Riccardo Cassin είχε δώσει συνέντευξη στο συνεργάτη μας Μιχάλη Μπαζούκη.

ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ-Νο 40


ΤουAdamOndra/Απόδοση:ΓιώταΠοταμιάνου ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8 ΑΠΟΨΗ

Δεκαοκτώ χρόνια

έχουν περάσει από

τότε που κατοχυ-

ρώθηκε το πρώτο

9a (5.14d) το Σεπτέμβριο του

1991. Ήταν φυσικά η θρυλική

Action Directe, που σκαρφα-

λώθηκε από τον ακόμα πιο

θρυλικό Wolfgang Gullich.

Και πού βρισκόμαστε σήμε-

ρα; Ε, μια-δυο διαδρομές 9b

(5.15b) έχουν κατοχυρωθεί,

αν όμως κάνετε μια σύγκριση

με τη δεκαετία του '80, όταν η

αναρρίχηση προχώρησε από το

8a στο 9a μέσα σε δέκα χρόνια,

θα παρατηρήσετε ότι η πρόοδος

έχει επιβραδυνθεί. Δεν αποτελεί

έκπληξη, θα μπορούσε να

πει κανείς, αφού η αθλητική

αναρρίχηση ήταν καινούργιο

σπορ τη δεκαετία του '80, γι'

αυτό και η πρόοδος υπήρξε

ραγδαία. Τη δεκαετία του '90 οι

αναρριχητές «κόλλησαν» στο

να ανεβάζουν τις βαθμολογίες,

αν εξαιρέσω το Akira 9b που

σκαρφάλωσε ο Fred Rouhling

το 1995. Όλοι όσοι έκαναν 9a

συνήθως περνούσαν βδομάδες

δουλεύοντας τη διαδρομή πριν

τα καταφέρουν. Το 9a ήταν

κάτι μυθικό, το οποίο απαιτού-

σε τεράστια προσπάθεια. Τα

τελευταία λίγα χρόνια, ωστόσο,

φαίνεται ότι το 9a έχει γίνει

εφικτό για πολύ περισσότερους

αναρριχητές. Έχει βελτιωθεί η

ελίτ; Ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω

από αυτή την τάση;

Θα δώσω ένα παράδειγμα. Η La

Rambla, την οποία ελευθέρωσε

ο Alex Huber το 1994, βαθμο-

λογήθηκε αρχικά 8c+ (5.14c).

Το extension δεν προσθέτει και

πολλά στην αρχική διαδρομή

και το παράξενο είναι ότι το

crux εξακολουθεί να είναι κάτω

από το πρώτο ρελέ. Κάποιοι

λένε ότι δεν επιτρέπεται να

χρησιμοποιηθεί ένα πιάσιμο

στο τέλος της τραβέρσας (ο

Ramon Julian Puigblanque, που

την πρωτοσκαρφάλωσε, δεν το

χρησιμοποίησε, αλλά όλοι οι άλ-

λοι εκτός από μένα το έκαναν),

όμως ακόμα κι αν δεν το χρησι-

μοποιήσει κανείς, το extension

δεν προσθέτει περισσότερο από

ένα βαθμό. Έτσι πήγε από το

8c+ στο 9a ή, αν χρησιμοποιηθεί

το πιάσιμο, 8c+/9a. Όμως, απ'

όσο γνωρίζω, κανείς από όσους

σκαρφάλωσαν τη διαδρομή μαζί

με το extension δε θεώρησε ότι

δε θα μπορούσε να είναι και 9a+

(5.15a).

Αυτό μπορεί να είναι ένα σημά-

δι ότι υπήρξε «πληθωρισμός»

στη βαθμολόγηση των διαδρο-

μών στο τέλος της δεκαετίας

του '90 και ιδιαίτερα μετά το

2000. Κανείς δεν ήθελε να περ-

νάει μια βδομάδα σε μια μόνο

διαδρομή, ειδικά αν είχε βαθμο-

λογία που είχε ήδη επιτευχθεί

το 1991. Αξίζει επίσης να προ-

σθέσουμε ότι η Action Directe

είχε αρχικά βαθμολογηθεί 11

στο σύστημα της UIAA. Εκείνα

τα χρόνια κανείς δε γνώριζε πώς

μεταφραζόταν αυτό στο γαλλικό

σύστημα βαθμολόγησης. Γενικά,

θεωρούνταν 8c+/9a, όμως μετά

το 2000 άρχισε να θεωρείται 9a

για όλους. Κατά τη γνώμη μου,

τώρα που έχω σκαρφαλώσει

μερικά 9a, δεν είναι καθόλου

εύκολη. Μπορεί κανείς να βρει

πιο δύσκολα 9a, υπάρχουν όμως

και πιο εύκολα. Το γεγονός ότι η

Action Directe ήταν μόνο 8c+/9a

τη δεκαετία του '90 οδήγησε σε

αυστηρά βαθμολογημένες δια-

δρομές όπως η La Rambla 8c+ ή

η Open Air 9a (σήμερα 9a+).

Επομένως, τι κάνουμε με αυτό

το μπέρδεμα; Νομίζω πως

είναι σημαντικό να ανεβάσου-

με τη βαθμολογία σε μερικές

παλαιότερες διαδρομές και να

την κατεβάσουμε σε μερικές

πιο πρόσφατες. Το πρότυπο θα

μπορούσε να είναι το αριστούρ-

γημα του Wofgang Gullich.

Ορισμένες διαδρομές επανα-

λήφθηκαν τελικά και αναβαθ-

μολογήθηκαν προς τα πάνω τα

τελευταία χρόνια, όμως υπάρ-

χουν πολλές που δεν έχουν

επαναληφθεί και είναι πιθανές

υποψήφιες για να αναβαθμολο-

γηθούν επίσης προς τα πάνω.

Δεν είναι μόνο οι διαδρομές 9a

που παραμένουν χωρίς επανά-

ληψη. Μπορεί κανείς να βρει

και διαδρομές 8c που δεν έχουν

επανάληψη, συχνά επειδή είναι

κάθετες με μικρά πιασίματα και

περίπλοκες κινήσεις.

Πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι

δεν πρέπει να μειώνεται η

βαθμολογία μιας διαδρομής

μόνο και μόνο επειδή έχει

γνωρίσει πολλές επαναλήψεις.

Οι αναρριχητές έχουν βελτι-

ωθεί, αν και όχι όσο φαίνεται.

Πιστεύω ότι είμαστε στο σωστό

δρόμο, με τους ανθρώπους ν'

αρχίζουν να αποκτούν ενδιαφέ-

ρον για τις παλιές διαδρομές.

Οι πρόσφατες διαδρομές 9a

στην Ισπανία, για παράδειγμα,

βαθμολογούνται αυστηρότε-

ρα απ' ό,τι εκείνες πριν από

τέσσερα ή πέντε χρόνια. Επίσης,

δεν πρέπει να ξεχνάμε εκείνους

που τις πρωτοσκαρφάλωσαν –

ορισμένες διαδρομές είναι πιο

δύσκολες απ' ό,τι νομίζουμε και

αξίζουν την εκτίμησή μας.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣΑΠΟΤΗΝΚΟΡΥΦΗΗ Χρυσή Εποχή της Αθλητικής Αναρρίχησης

και τι θα έπρεπε να μάθουμε από αυτήν

Ο Adam Ondra είναι ένας 19χρονος Τσέχος αναρριχητής. Στα 16 του έγινε ο νεότερος άνθρωπος που σκαρφάλωσε ένα 9a, τη Martin Krpan στο Osp. Το 2007 κέρδισε τα παγκόσμια πρωταθλήματα. Ο Ondra έχει στο ενεργητικό του μια μακριά λίστα διαδρομών 9a.

INFO

ΗπρώτηελεύθερηαναρρίχησητηςJapaneseDiretissimaστοEigerΟ Γερμανός Robert Jasper και ο Ελβετός Roger Schäli έκαναν την πρώτη ελεύθερη αναρρίχηση στη δημοφιλή διαδρομή «Japanese Direttissima» στη Βόρεια κόψη του Eiger. Τώρα, η διαδρομή ελευ-θερώνεται με 8a και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό αλπικό εγχεί-ρημα.

Στα τέλη Αυγούστου, τελικά ολοκληρώθηκε ένα project έξι ετών όταν οι

Robert Jasper και Roger Schäli κατόρθωσαν να ελευθερώσουν τη γιαπωνέ-

ζικη διαδρομή (Japanese Diretissima) ύψους 1800m στη Βόρεια όψη του

Eiger στις Άλπεις. Τη συγκεκριμένη διαδρομή, πρώτη από όλους είχε κάνει μια

γιαπωνέζικη ομάδα πριν 40 χρόνια, από τις 15 Ιουλίου έως τις 15 Αυγούστου του

1969, που αρχικά βαθμολογήθηκε ως VI, A2. Οι δυο ορειβάτες χρησιμοποίησαν

250 γκολό των 6mm και 2400 μέτρα σχοινιών.

Η πρώτη απόπειρα του Jasper ήταν το 1991 αλλά εγκατέλειψε λόγω κατολισθή-

σεων, ενώ το καλοκαίρι του 2003 ο Roger Schäli συνεργαζόμενος με τον Simon

Anthamatten επιχείρησαν να ελευθερώσουν τη διαδρομή. Αλλά και αυτοί εγκα-

τέλειψαν και πάλι λόγω πτώσης βράχων αφού είχαν ανέβει γύρω στα 1000μ. Έτσι

το project αν και δεν είχε εγκαταλειφθεί τελείως μπήκε σε αναμονή. Μετά όμως

από μερικές πρώτες αναβάσεις στη Νορβηγία τον προηγούμενο χειμώνα, ο Jasper

και ο Schäli ένωσαν τις δυνάμεις τους, για να λύσουν το «γρίφο» της διαδρομής.

Κάνοντας μερικές προσπάθειες και έχοντας ως εμπόδια τις κατολισθήσεις, την

κακοκαιρία αλλά και τα επί 40 χρόνια σκουριασμένα γκολό της προηγούμενης

ανάβασης, τελικά κατόρθωσαν να ελευθερώσουν τη γραμμή, μέσα σε δυο μέρες

από τις 28 έως τις 30 Αυγούστου. Για τις δυσκολίες

και την επικινδυνότητα της ανάβασης, ο Jasper λέει

χαρακτηριστικά: «Με βρεγμένα και παγωμένα δάχτυλα

κρατιέμαι από τις σχισμές. Τα μουδιασμένα δάχτυλα των

ποδιών μου, κάνουν τα στενά ορειβατικά μου παπούτσια

να γλιστρούν συνεχώς, ενώ δύσκολα νιώθω τα άκρα του

σώματός μου…Τελικά στις 30 Αυγούστου αισθανόμαστε

τις απογευματινές ακτίνες του ήλιου να πέφτουν πάνω

μας καθώς απομακρυνόμαστε από την ατελείωτη σκιά

της Βόρειας κόψης. Αγκαλιαζόμαστε γεμάτοι ανακούφιση

στην κορυφή του Eiger. Τα καταφέραμε! ».

Χαρακτηριστικά της διαδρομής• Πολλά καρφιά, αφημέ-να από τη γιαπωνέζικη «αποστολή» της πρώτης ανάβασης.• Το “Rote Fluh” ο βρά-χος είναι πολύ καλός.• Ο κίνδυνος λιθοπτώσε-ων στο δεύτερο κομμάτι πάγου είναι πολύ μεγά-λος.• Γενικά πολύ ντελικάτη αναρρίχηση με μικρή σχετικά ασφάλεια.• Οι περισσότερες ασφάλειες μπαίνουν από τον αναρριχητή.Απαραίτητα υλικά • 1 σετ καρύδια και φρέντς.• 6 καρφιά συμπερι-λαμβανομένων των σχισμόκαρφων.• 2-3 παγόβιδες και γενικά υλικά πάγου.• 60μετρα σχοινιά και υλικό διανυκτέρευσης. • Σας φαίνονται λίγα ε;

Μπορείτο9aνααποτελέσεικάποτεβαθμόμόνογιαπροπόνηση;O ΙΣΠΑΝOΣ PATXI USOBIAGA ΑΝΑΡΡΙΧHΘΗ-ΚΕ ΣΤΟ ΒΡAΧΟ GÖTTERWAND ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡIΑ ΠΕΤΥΧΑIΝΟΝΤΑΣ ΒΑΘΜO 9A ΜΕ ΤΗ ΔΕΎΤΕΡΗ ΠΡΟΣΠAΘΕΙΑ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓIΑ ΠEΤΥΧΕ ΚΑΙ Ο ADAM ONDRA ΣΤΟ DER HEILIGE GRAAL ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚH FRANKENJURA.

Είναι γεγονός πως το 9a καταρρίφθηκε με τη δεύτερη

προσπάθεια. Αυτό αποτελεί πράγματι μια εντυπωσια-

κή πρόοδο για τα στάνταρ του σπορ της αναρρίχησης.

Και ίσως αυτό που είναι ακόμη πιο σημαντικό, είναι

το γεγονός ότι το εμπόδιο του 9a onsight τώρα φαί-

νεται έτοιμο να σπάσει.

Ο πρώτος που αναρριχήθηκε με 9a με δύο προσπά-

θειες είναι ο Patxi Usobiaga από την Ισπανία. Ήταν

ο πρώτος που σε παγκόσμιο επίπεδο έκανε 8c+ on

sight και μας έχει συνηθίσει σε μεγάλες επιδόσεις.

Μετά το παγκόσμιο κύπελλο στο Imst, ο Patxi ταξί-

δεψε στο Götterwand της Αυστρίας. Εκεί καθοδηγή-

θηκε στις κινήσεις του από τον Adam Ondra και πέ-

τυχε το Hades 9a που ήταν ένα project του Andreas

Bindhammer, από το 2008. Ο Βάσκος αναρριχητής

δήλωσε ότι είχε σχεδόν αποφασίσει να αφήσει τη

διαδρομή, αλλά επιχείρησε μια σειρά κινήσεων που

του «σύστησε» ο Adam Ondra. Όμως μετά από μερικά

λεπτά τις άλλαξε επιλέγοντας να χρησημοποιήσει ένα

μικρό ενδιάμεσο πιάσιμο.

Ο Ondra, ο αναρριχητής που έδωσε τις πληροφορί-

ες στον Usobaiga για τη διαδρομή μερικές βδομάδες

πριν, είναι ο άλλος αναρριχητής που πέτυχε ένα 9a

με τη δεύτερη προσπάθεια. Το Σαββατοκύριακο 12 με

13 Σεπτεμβρίου, ο 16χρονος Τσέχος έκανε μια ενδιά-

μεση στάση στο δεύτερο σπίτι του, στη Frankenjura,

όπου αναρριχήθηκε επιτυχημένα στο Der Heilige

Gral. Είναι ένα 9a που το είχε πρωτοσκαρφαλώσει ο

Markus Bock το 2005. Τι περιμένουμε πλέον; 9a flash

και βέβαια 9a on-sight. Μάλλον δε θα περιμένουμε

και πολύ.


ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8 NEA

Πρώτη ανάβαση 15.07 - 15.08.1969 Imai, Kato, Kato, Negishi Kubo, Amano VI, A2, 1800μ. Πρώτη ελεύθερη (redpoint) Robert Jasper και Roger Schäli 28.-31.08.2009 8a, M5, (X- UIAA); 1800μ.

NEOIΧΑΡΤΕΣΑΠΟΤΗΝ«ΑΝΑΒΑΣΗ»

Παξοί - Αντιπαξοί, 1:20.000Έτοςέκδοσης:2009,Συγγραφέας:ΠηνελόπηΜατσούκα

ISBN:978-960-9137997,Τιμή:5,00ευρώ

Η πεζοπορία είναι ο καλύτερος τρόπος για να μυηθεί κανείς στο τοπίο των Παξών. Η κλίμακά του και οι λεπτομέρειες που το συνθέτουν απαιτούν αυτόν τον ήσυχο τρόπο προσέγγισης. Τα περισσότερα μονοπά-τια έχουν ήπιες κλίσεις, σαφή πορεία ανάμεσα σε ξερολιθιές και κάποια είναι πλακόστρωτα. Περιδια-βαίνοντας στους ελαιώνες με τα πανύψηλα δέντρα, θα σταθούμε στους περίτεχνους παραστάδες κάποιας παλιάς αυλόπετρας, θα δούμε ερειπωμένα λιοτριβιά και περήφανους ανεμόμυλους και θα απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα από το χείλος των ασβεστολιθικών γκρεμών.Μονεμβασιά Μαλέας Ελαφόνησος, 1:50.000Έτοςέκδοσης:2009,Εκδότης:Ανάβαση

Συγγραφέας:ΠηνελόπηΜατσούκα,Τιμή:7,505,00ευρώ

Ο χάρτης αυτός καλύπτει το ανατολικότερο πόδι της Πελ/σου, μιά περιοχή με λοφώδες ημιορεινό ανάγλυφο, με πολλά μνημεία και φυσικές ομορφιές. Ξεχωρίζουν η Καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς και η Ελαφόνησος με τις εξωτικές παραλίες.. Δύο δίκτυα μονοπατιών, το νότιο με επίκεντρο τη Νεάπολη και το βόρειο με επίκεντρο και το βόρειο με επίκεντρο τη Μονεμβασιά διατρέχουν την περιοχή του χάρτη.

«Έφυγε»έναςαποτουςβετεράνουςτωνβουνώνμαςΠριν λίγες εβδομάδες στις 21/08/09 «έφυγε» πλήρης ημερών στα 95 του χρόνια, ένας από τους πλέον αγαπητούς ανθρώπους της ορειβατικής οικογένειας ο Τάσος Ρήγας. Οι νεότεροι

μάλλον δεν έχετε ακούσει

ούτε το όνομά του, αλλά

σίγουρα θα έχετε περπατήσει

σε κάποιο από τα μονοπάτια που σηματοδότησε και ειδικά στο Ε4,

το ευρωπαϊκό μονοπάτι που ξεκινά από τα Πυρηναία και καταλήγει

στην Κύπρο. Το ελληνικό τμήμα του Ε4 ήταν αποκλειστικά δική του

υπόθεση και σκοπός της ζωής του. Μια προσπάθεια που ολοκληρώ-

θηκε λίγα χρόνια πριν όταν ο Τάσος Ρήγας εγκαινίασε το κυπριακό

και τελευταίο κομμάτι του Ε4.

Ο Τάσος Ρήγας γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1914 στην Αθήνα

, ήταν ηλεκτροτεχνίτης, υπάλληλος του ΟΤΕ από το 1949 έως το

1967, όπου και παραιτήθηκε λόγω της χούντας των συνταγματαρ-

χών. Έφυγε για τη Γερμανία και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974

όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 1980.

Από τότε δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα με σκοπό τη σηματοδότηση

μονοπατιών στα ελληνικά βουνά και ιδιαίτερα με το Ε4, που ήταν το

πρώτο διεθνές, αλλά και εθνικό μονοπάτι που διέσχιζε τα βουνά μας.

Θα τον θυμόμαστε.


φω

το E

OO

A

Mέσα σε ένα πανέμορφο καταπράσινο τοπίο ορθώνε-

ται μια τεράστια επιβλητική ορθοπλαγιά από πλάκες,

κόψεις και μικρά σχισμοδίεδρα. Εκεί που τελειώνει η

ορθοπλαγιά, προς τα αριστερά, δυο σπηλιές με αρκετή

άρνηση συμπληρώνουν αυτόν τον αναρριχητικό

παράδεισο!!!

Αν εξαιρέσει κανείς τις δυο σπηλιές ο «παράδεισος»

αυτός παραμένει γαλήνιος, όπως πρέπει να είναι ένας

παράδεισος, μιας και το ενδιαφέρον των αναρριχητών

επικεντρώνεται στις αθλητικές διαδρομές που υπάρ-

χουν γύρω από τις σπηλιές. Σημείο των καιρών ότι η

παραδοσιακή αναρρίχηση χάνεται . . . . Τα βράχια είναι

μεν ασβεστόλιθος αλλά ένα είδος του που θυμίζει

πολύ γρανίτη. Είναι συμπαγής και αρκετά λείος, αλλά

πολύ καλός στην αφή και στις τριβές. Στις σπηλιές

όμως ο βράχος είναι ο κοινός κλασικός ασβεστόλιθος

που όλοι μας ξέρουμε με κολονέτα και τρύπες.

Έτσι με αφορμή τα καλά λόγια που ακούγονταν για

το πεδίο από τους Βούλγαρους αναρριχητές που

κατεβαίνουν συχνά τώρα πια στην περιοχή μας, έξι

Καβαλιώτες αναρριχητές πήραν την απόφαση να το

επισκεφτούν.

Στις 28-8-09 έξι «σκαρ-

φαλωτήρια» από Καβάλα,

με τον καιρό να είναι

άστατος και βροχερός

διάλεξαν το μόνο σί-

γουρο μέρος του πεδίου,

την «πρώτη σπηλιά» ή

«malkata dupka», που

Η VRATSA ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΑΠΕΧΕΙ 100ΧΛΜ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΒΡΙ-

ΣΚΕΤΑΙ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙ-ΚΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ!


ΤουΘεόφιλουΧ’’συρλή ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8 NEA

VRATSA BULGARIAΓιατί να πάει κάποιος έως εκεί; Γιατί στη Vratsa μπορεί κάποιος να σκαρφαλώσει

σε ό,τι στιλ του κάνει κέφι, sport ή trad.

Μ FASTINFO

ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ 21 ΣΤΗ ΒΡΑΤΣΑ ΜΑΛΚΑΤΑ.

ΦΑΛΑΚΡΟΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΗΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΉΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 13 ΚΑΙ 14 ΙΟΥ-ΝIΟΥ 2009 Η ΠΡΩΤΗ -ΝΈΑΣ ΓΕΝΙΑΣ- ΑΝΑΡΡΙ-ΧΗΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΠΛΑΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΛΑΚΡΟΥ. «Νέας γενιάς» γιατί είχε να γίνει στο Φαλακρό συ-

νάντηση πάνω από 29χρόνια!!!. Έτσι βρέθηκαν 13

αναρριχητές το πρωινό του Σαββάτου στο οροπέδιο

του Αγίου Πνεύματος, όλοι βορειοελλαδίτες και συ-

γκεκριμένα από Καβάλα, Θεσσαλονίκη, και Σέρρες.

Ο καιρός τέλειος. Οι οικοδεσπότες Μπόσκος Από-

στολος και Χατζηζυρλής Θεόφιλος, δώσανε τα απα-

ραίτητα στοιχεία και πληροφορίες για τις διαδρομές

και όλοι πήραν το μονοπάτι της πρόσβασης που στην

αρχή είναι κοινή για όλους όσους κατευθύνονται στην

ορθοπλαγιά. Οι επαναλήψεις που έγιναν ήταν αρκε-

τές και πιο συγκεκριμένα σκαρφαλώθηκαν οι εξής

διαδρομές από τους: Μπόσκο Απόστολο, Σαχπαζί-

δη Ευριπίδη, η πρώτη επανάληψη της Genesis (150

m.VII+A1), Aνανιάδη Χρήστο, Σερδάρη Στέργιο η

Ολική Κάθαρση με έξοδο από την τρίτη σχοινιά και

μετά από την Genesis (150m.VI+), Ζαχαρούδη Μίλτο,

Σαχπαζίδη Άρη και Κοβανίδη Γιάννη τα Δίεδρα των

Σαλιγκαριών (245m.VI+) και δύο σχοινοσυντροφιές

από τους Χριστόπουλο Θοδωρή και Σπαρτινού Έφη

στην Κόψη της Πεταλούδας ( 600m.VI-) οι οποίοι στο

πάνω τμήμα της διαδρομής βγήκαν στο διάζωμα από

το λούκι του Ιού και Χατζηζυρλή Θεόφιλο και Γυμνό-

πουλο Έκτορα επίσης στην Κόψη της Πεταλούδας

οι οποίοι τη σκαρφάλωσαν ολόκληρη. Ακολούθησε

στήσιμο της κατασκήνωσης και ξεκούραση στη θέση

Κουρί. Την Κυριακή 14 Ιουνίου σκαρφαλώθηκαν οι

εξής διαδρομές από τους: Χατζηζυρλή Θεόφιλο και

Σαχπαζίδη Ευρυπίδη ο Κρυστάλλινος Τοίχος (160m.

VII), από τους Ανανιάδη Χρήστο και Σαχπαζίδη Άρη

η Κόψη της Πεταλούδας (600m.VI-) από τους Χρι-

στόπουλο Θοδωρή, Σπαρτινού Έφη και Γυμνόπουλο

Έκτορα η Κόψη της Καρτάλκας (160m.VI) και από

τους Μπόσκο Απόστολο και Μιχαηλίδη Αριστοτέλη

τα Δίεδρα των Σαλιγκαριών (245m.VI+).

Ελπίζουμε τέτοιες συναντήσεις, που λείπουν από την

αναρριχητική «σκηνή» μας, να γίνονται όλο και συχνό-

τερα κι αυτό μόνο μέσα από τη δραστηριοποίηση των

παλιότερων αναρριχητών μπορεί να γίνει.


FASTINFO

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΜΑ-ΧΩΝΑ ΤΟ ΤΕΛΩ-ΝΕΙΟ ΣΤΙΣ ΣΈΡ-

ΡΕΣ ΘΕΛΕΤΕ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 5-6 ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΤΕ ΣΤΟ

ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ!!!!

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΟ-ΗΘΕΙΑΣ BORISLAV

DIMITROV 35928669367 SOFIA ΕΙΝΑΙ

ΠΟΛΥ ΦΙΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ

ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΕΙ Ο,ΤΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ

ΘΕΛΕΤΕ.

απέχει γύρω στα 10 λεπτά από εκεί που φτάνει το

αμάξι.

Ο κόσμος λόγω καιρού πολύς, γινόταν ένας πανικός

από σχοινιά και φωνές, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον

Θανάση Χτενά να καταφέρει ένα 7c+ on sight και

ένα 8a+ με τη δεύτερη προσπάθεια.

Την επομένη επισκέφτηκαν ένα άλλο sector του πε-

δίου με πολλές διαδρομές γύρω στα 55μ. και έμειναν

πραγματικά ενθουσιασμένοι από την ποιότητα του,

που μοιάζει πραγματικά με γρανίτης. Ο ίδιος βράχος

όπως στις μεγάλες διαδρομές που υπάρχουν απένα-

ντι που ξεκινούν από

τα 150μ και φτάνουν

μέχρι 400μ!!! Εδώ

αξίζει να έρθει κάποι-

ος αρκετές φορές. . . .

Μπορεί να είναι λίγο

κουραστικό το ταξίδι,

αλλά σίγουρα δε θα

το μετανοιώσει.

ΤΟΦΑΓΗΤΟΚΑΙΟΥΠΝΟΣΕΙΝΑΙΠΟΛΥΦΤΗΝΑΣΕΑΠΙΣΤΕΥΤΟΒΑΘΜΟ!!!

Τέσσερις προσπάθειες σε δυό χρόνια

2400χιλ. πήγαινε - έλα, 84 βύσματα, αρκε-

τές ώρες περπάτημα, δυο πρώτες σχοινιές

σόλο άνοιγμα, μια συναυλία των Scorpions,

είναι τα γεγονότα που συνθέτουν το τελείωμα αυτής

της σπορ μάλλον διαδρομής! Το μόνο που χρειάζε-

στε τώρα για να την επαναλάβετε είναι 13 σετάκια,

μια σειρά φρεντς μεσαία προς μικρά, ένα κλιφ για

δεκάρες τρύπες και προαιρετικά κάνα δύο λάμες.

Η διαδρομή έχει στην τρίτη σχοινιά 4 Α0, στην πέ-

μπτη 7 Α0, στην όγδοη 5 Α1, και στη δέκατη 2 Α1.

Σύμφωνα με τον Θεόφιλο:Τα Α0 της τρίτης σχοινιάς γίνονται, απλά δεν προλά-

βαμε να δοκιμάσουμε όλες τις κινήσεις μαζί γι’αυτό

εμπειρικά δώσαμε αυτήν τη βαθμολογία.

Τα υπόλοιπα τεχνικά θέλουν δουλειά, αλλά έχω τη

γνώμη ότι γίνονται και σίγουρα θα ανεβάσουν πολύ

τη δυσκολία κοντά στο 7a /7b. Ένα μεγάλο ευχαριστώ

στους φίλους που συμμετείχαν στο άνοιγμα της δι-

αδρομής! Η έξοδος της διαδρομής γίνεται μετά από

το πατάρι και από τη διαδρομή «Νάστου-Κινατίδη»


ΤουΜπόσκουΑπόστολου ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ8 NEA

ΆλλημιανέαδιαδρομήστοΣκολιόαπότοΘεόφιλοΧ’’συρλή

MΊΑ ΝΈΑ ΔΙΑΔΡΟΜΉ ΑΝΟΊΧΤΗΚΕ ΣΤΙΣ 29 -8-09 ΣΤΟ ΣΚΟΛΙO ΑΡΙΣΤΕΡA ΑΠO ΤΗΝ «Φ. ΓΑΛΗΝOΣ» ΚΑΙ ΔΕΞΙA ΑΠΌ ΤΗΝ «ΕΙΣ ΜΝΉΜΗΝ». ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ «WIND OF CHANGE», ΜΕ ΥΨΟΜΕΤΡΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡA 300Μ. ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛIΑ VII-/VII A1. ΤΗ

ΔΙΑΔΡΟΜΉ AΝΟΙΞΕ Ο ΘΕOΦΙΛΟΣ Χ’’ΣΥΡΛHΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΉ ΚΑΛΩΝ ΦΙΛΩΝ.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ Δυο ακόμα επαναλήψεις είχα-με το καλοκαίρι που μας πέρασε κι από τον ξενιτεμένο Πάνο Αθανασιά-δη, που τώρα το φθινόπωρο επιστρέφει Ελλάδα. Επανέλαβε τη Nose με δυο μπιβουάκ και τη Β.Δ. του Half Dome (με ένα) στο Yosemity, παρέα με το 19χρονο (!!!) φίλο του Τέυλορ (;).

ΣΤΗΝ 5H ΣΧΟΙΝΙΑ.

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ Χ’’ ΣΥΡΛΗΣ ΣΤΗΝ 9Η

ΣΧΟΙΝΙΑ.

TreCimediLavaredoCima Ovest Βόρεια Ορθοπλαγιά (υψομ. 2400m-2900m)Έχοντας σκαρφαλώσει ελεύθερα το 2006 δύο μοντέρ-

νες σε Cima Grande («Hasse-Bradler» VIII+) και Cima

Piccola ("Muro Giallo" IX-), η τριλογία θα έπρεπε να

"κλείσει"με την πιο εντυπωσιακή και αρνητική Cima

Ovest. Δύο φορές βρέθηκα στο τέρμα του δρόμου

(καταφύγιο Auronzo) μια λογική ώρα (5.30πμ): το

2006 με τον Ρούσσο έβρεχε, το 2008 με τον Μπεκίρη

είχε μόλις χιονίσει. Έτσι, στις 27/8 ήταν δύσκολο να

αφεθεί αυτή η ευκαιρία, έστω κι αν ήταν η πρώτη

μέρα του ταξιδιού: ο καιρός προβλεπόταν ασυνή-

θιστα ζεστός, με πιθανότητα βροχόπτωσης μηδενι-

κή. Στόχος η «Ελβετική», ΙΧ-/ΙΧ, 600m (”Schweize

Fuhre”, ή “Italo-svizzerra” κατά τους Ιταλούς.). Η

διαδρομή περνά μέσα από τη μεγάλη στέγη λοξά

αριστερά, αριστερά από την Bellavista, με την οποία

έχει και μια κοινή σχοινιά. Στο 2ο,θετικό κομμάτι της

ορθοπλαγιάς έχει τρεις πιθανές παραλλαγές, από τις

οποίες ακολυθήσαμε την πιο «κλασική» έξοδο από

«Cassin-Rieti», που όμως αυξάνει τις σχοινιές σε 20

συνολικά. Ολοκληρώθηκε σε 14 ώρες, ως επί το πλεί-

στον εναλλάξ, Θανόπουλος Αρ. (OS/Flash), Μπεκίρης

Σπύρος. Έγινε bivouac στην κατάβαση, την οποία

δυσκόλεψε η νύχτα ασφαλώς αλλά και τα λούκια που

είχαν κρατήσει πολύ χιόνι, για την εποχή.

TreCimediLavaredoCimaGrandeΒόρεια Ορθοπλαγιά (υψομ. 2400m-2900m)"Voci del Coro" 7c. Στο αριστερό τμήμα της βόρειας

πυραμιδοειδούς ορθοπλαγιάς, καταλήγει στη βορει-

οανατολική κόψη («Dibona arête”). Είναι πρόσφατη

(2001), αποκλειστικά σε πλακέτες, αλλά σε βράχο όχι

ακόμα καθαρισμένο. Αφού

σκαρφαλώσαμε το πρώτο,

αρνητικό και δυσκολότερο

τμήμα, 6 σχ., 200m) επι-

στρέψαμε με ραπέλ λόγω

(λαθεμένης) πρόβλεψης

κακού καιρού. Εναλλάξ

(OS/Flash), Θανόπουλος

- Μπεκίρης, 2/8/09. Δίπλα

μας σκαρφάλωναν δυο,

πιθανότατα Σλοβένοι, σε

εκπληκτικό λευκό καθαρό

βράχο την "Camillotto

Pellissier", 8a+, μια διαδρο-

μή που ανοίχτηκε τεχνητά

το 1967 με 390 (!) καρφιά

και ελευθερώθηκε το 2003

από τον Mauro 'Bubu'

Bole. Αν και έχει αρκετές

ελεύθερες επαναλήψεις η

επόμενη μεγάλη πρόκληση

είναι η on sight ολόκληρης

της διαδρομής [E.Svab:

"Tre Cime", Versante Sud,

July 2009]. Έτσι, δυο μέρες

αργότερα, πιο πολύ για να

Στο ενδιάμεσο των εξορμήσεων του στους Δολομίτες ο Α. Θανόπουλος επανέλα-βε και μερικές σημά-ντικές διαδρομές σε χαμηλότερα βράχια:Schleier Wasserfall (Αυστρία): Aqualung, 7c OS Beco d’Ajal (Cortina d’Ampezzo, Δολομί-τες): Che ben che la vedo, 8a, OS (A.Θ.), Bolognesi, 7c OS (Α.Θ.).Ελβετία, RatikonIntifada, 220m, VIII+, Θανόπουλος, Μπεκί-ρης. Αρκετά απαιτητι-κή για τη βαθμολογία της, (και με μια πολύ τεχνική και επικίνδυνα αραιοασφαλισμένη πρώτη σχοινιά) έγινε με κάποιες πτώσεις.


SUPER επαναλήψειςστουςΔολομίτες

Mεγάλη δραστηριότητα φέτος στις Άλπεις και ειδικά στους Δολομίτες. Οι διαδρομές που έγιναν ήταν πολλές και εξαιρετικές με αυτές των Θανόπουλου, Μπεκίρη και Ρούσσου, να ξεχωρίζουν. Ας τις δούμε από κοντά μαζί με κάποια σχόλια από τον Αρίστο Θανόπουλο.

E

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΣΟΣ ΣΤΗΝ «GUSELA PARTY»ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΩΣΤΑΣ ΒΡΟΧΙΔΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠΑΡΗΣ.

κάνουμε 3-4 εξαιρετικές 'σπορ' σχοινιές παρά για να

ολοκληρώσουμε τη διαδρομή, ξεκινήσαμε χαλαρά το

μεσημέρι της 4ης Αυγούστου. Αναπάντεχα, οι 5 πρώ-

τες σχοινιές (7b+, 7c, 8a+, 7c+/8a, 7a) έγιναν on sight

(Α.Θ.). Η 6η σχοινιά, η τελευταία δύσκολη, μια στέγη

8a/+ είπε όμως όχι σε μια πιθανή παγκόσμια πρώτη.

Έτσι κι αλλιώς βέβαια, ο ήλιος είχε μόλις δύσει...

TofanadiRoses31/7: "I Gladiatori" 7b 250m, Μπεκίρης OS/FL, Θανό-

πουλος. Μια απαιτητική διαδρομή σε βράχο ποικίλης

ποιότητας του παλιού μας 'γνώριμου' Massimo da

Pozzo

INFO&TIPS>Χρήσιμα υλικά για Δολομίτες (και όχι μόνο): Ballnuts (CAMP), για χαραμάδες, παράλληλες ή όχι.

Χρήσιμα σε μοντέρνες δύσκολες όπου χρειάζεται να έχεις λίγα αλλά ευέλικτα και ελαφριά κομμάτια φυσικής ασφάλισης και όχι πλήρη εξοπλισμό. Σε οδηγούς αναφέρονται συχνά και τα tricams (CAMP), για παράλληλες ή μη χαραμάδες ή και τρύπες, ελαφριά και φτηνά, που όμως δεν είχαμε για να δοκιμάσουμε.>Τεχνική ασφάλισης (Συνιστάται για big wall free climbing): Καθώς ο στόχος ήταν να γίνουν ελεύθερα όσο περισσότερες σκοινιές ήταν δυνατό και από τους δύο, το σακίδιο τραβούσε ο επικεφαλής με το 2ο σκοινί (haul bag), ώστε και ο δεύτερος να μη μεταφέρει περιττό βάρος, εκτός βέβαια από τις εύκολες ή σαθρές σκοινιές.



Ο ΑΡΗΣ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ GRANTE VOCI DEL CORO 7c

Ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΠΕΚΙ-ΡΗΣ ΣΤΗΝ GRANTE CAMILLOTTO PELLISSIER.

>> Ακόμα ο Κώ-στας Τσούλκας με τον Κώστα Βροχίδη έκα-ναν onsight τη διαδρομή Hasse Brandler, 7a+, 550μ, 19 σχοινι-ές, στη βορινή ορθοπλαγιά της Cima Grande σε 10 ώρες και τη διαδρομή Gente di Mare, 7a, 400μ, 10 σχοινιές στη δυτική ορθο-πλαγιά Lastoni di Formin (πρώτη ελληνική επανά-ληψη).

SellaGroupPiz Ciavazes14/8: "Priz", 7b, 250m Μπεκίρης, Θανόπου-

λος. Ζεστή, μόνο σετάκια, ωραία θέα. 16/8: "via Italia '61" (8a) Θανόπουλος, Ρούσσος,

υποχώρηση λόγω βροχής.

TreCimediLavaredoCima Ovest19/8/09: Επιστροφή στην Cima Ovest di

Lavaredo για την εκπλήρωση μιας παλιάς

εμμονής: "Akut", 8a, 550m, (16 σχοινιές,

ελεύθερα), Α.Θανόπουλος, Κ.Ρούσσος, OS/

Flash όλες οι σχ. έως 7c εκτός της 10ης crux

(8α) σχοινιάς που έγινε Red Point από Α.Θ.

με την τέταρτη προσπάθεια. 14 ώρες.

NuvolauGusela21/8: “C’est piu facile”, 6c+,7b+,7a, 8a,

Θανόπουλος, Ρούσσος. Red point ή crux

σχοινιά (Α.Θ., 3 προσπάθειες), και υποχώ-

ρηση λόγω νύχτας. (3 σχοινιές ακόμη)

Ταυτόχρονα έγινε προσπάθεια από τους

Βροχίδη-Σπάρη στη διπλανή "Fatta e

Rifatta" 7c. Ήταν ένα πολύ διασκεδαστικό

και παρεΐστικο απόγευμα – αποχαιρετισμός

στους Δολομίτες με "μάχη" βετεράνων – πι-

τσιρικάδων (φυσικά 'μίλησε' η εμπειρία!...!)

Ευχαριστίες:ΟιΘανόπουλος,ΜπεκίρηςευχαριστούντηνPOLOκαιτουςΕΟΣΠάτραςκαιΕΟΣΛάρισαςγιατηνπροσφοράεξοπλισμού.

Ο ΑΡΗΣ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΧΟΙΝΙΑ ΤΗΣ ITALOSVIZZERA

O KΩΣΤΑΣ ΒΡΟΧΙΔΗΣ ΣΤΗ HASSE BRANDLER

Alexander Huber

«Δεν υπάρχει αμφι-βολία ότι σταθήκαμε

πολύ τυχεροί. Για να επιτύχεις πρέπει

να έχεις πολλές και διαφορετικές παράμετρους με το μέρος σου. Η “Eternal Flame”

είναι ένα κόσμημα για τον παγκόσμιο

Αλπινισμό. Είμαστε συγκινημένοι που

παίξαμε ένα μικρό ρόλο στην εξέλιξη αυτής της διαδρο-

μής!»

Ακριβώς 20 χρόνια πριν, οι Kurt Albert,

Wolfgang Gullich, Milan Sykora και o

Christoph Siegler χάραξαν αυτό το διαμάντι

πάνω στο νότιο πυλώνα του Nameless Tower

(6251m) στο Karakorum και την βαθμολόγη-

σαν με VI , 7b+ A2!

Η διαδρομή αμέσως συγκέντρωσε το παγκό-

σμιο αναρριχητικό ενδιαφέρον ενώ μερικοί

από τους καλύτερους big wall αναρριχητές δοκίμασαν να ελευθερώ-

σουν την γραμμή, χωρίς όμως επιτυχία.

Μόλις το 2003 οι Denis

Burdet, Nicolas Zambretti

και Toni Arbones κατάφε-

ραν να ελευθέρωσουν 2

από τις 4 τεχνητές σχοι-

νιές με δυσκολιές μέχρι

7c+, όμως η 10η καθώς

και η τραβέρσα της 2ης

σχοινιάς παρέμεναν προ-

βλήματα χωρίς λύση..

Το 2005 ήταν η σειρά του

Ισπανού Iker Pou να προ-

σθέσει άλλο ένα κομμάτι

στο παζλ, βρίσκοντας

μια πιθανή λύση στη 10η

σχοινιά. Ανακάλυψε μια

παραλλαγή λίγο δεξιά

από την original γραμμή

και ένωσε τις κινήσεις με

top rope. Δυστυχώς όμως

ο άσχημος καιρός δεν του

επέτρεψε μια red point

επανάληψη της σχοινιάς.

Στις 24 Ιουλίου του 2009

οι αφοί Huber μαζί με

τον cameraman Franz

Hinterbrandner και τον

Mario Walder, έφτα-

σαν στο base camp και

μαζί τους ήρθε και η

καλοκαιρία. Μετά από

10 μέρες είχαν κιόλας

εγκαταστήσει το Camp 2

στο Sun-Terrace στα 5500

μέτρα. Η περιέργεια,

τους ώθησε στην ορθοπλαγιά το ίδιο

απόγευμα, όπου ανακάλυψαν μια πα-

ραλλαγή στη δύσκολη τραβέρσα της 2ης

σχοινιάς: ένας συνδυασμός από λεπτές

σχισμές ευθεία πάνω για 30 μέτρα, οι

οποίες οδηγούν μέσω μιας ράμπας ξανά

στην original γραμμή. Ονόμασαν τις δύο

σχοινιές “Come on Baby” και “Light my

Fire” με δυσκολίες στο 7a+.

Η επιδείνωση του καιρού τους ανά-

γκασε σε προσωρινή

υποχώρηση.Μετά απο

τρείς μέρες ξεκούρασης

στο base camp, έλαβαν

ένα νέο που δεν είχαν

φανταστεί ούτε στα πιο

τρελά όνειρα τους: έξη

μέρες τέλειος καιρός!

Ξεκίνησαν αμέσως σκαρ-

φαλώνοντας εναλλάξ

μέχρι την 6η σχοινιά,

όπου τα νερά από το χιόνι που έλιωνε από ψηλά τους

ανάγκασε να σταματήσουν.

Το επόμενο πρωί ζουμάροντας, έφτασαν στο σημείο

που είχαν σταματήσει και συνέχισαν προς την 10η

σχοινιά, την “Eternal Burning”. Εκεί ανακαλύπτοντας

ότι το crux της παραλλαγής του Iker Pou ήταν βρεγ-

μένο, παρατήρησαν 4 μέτρα πιο δεξιά μια 20μετρη σχι-

σμή που τους οδήγησε στο ανώτερο στεγνό κομμάτι

της παραλλαγής Pou. Οι Huber ονόμασαν αυτές τις

σχοινιές “Wish you were here” και “Burn for you” και

τις βαθμολόγησαν με 7c, πρωτού σκαρφαλώσουν ακό-

μη μία σχοινιά και επιστρέψουν στο Camp 2.

Την 3η μέρα, αφού σκαρφάλωσαν 3 ευκολότερες

σχοινιές, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια εξαιρετικά

λεπτή και αρνητική σχισμή 7c+, η οποία αποδείχθηκε

ιδιαίτερα χρονοβόρα. Αργά το απόγευμα, έχοντας

σκαρφαλώσει μία ακόμη σχοινιά στο 7c, αποσύρθηκαν

για ξεκούραση.

Η επομένη, 14 Αυγούστου, ήταν ημέρα κορυφής. Οι

τελευταίες ευκολότερες σχοινιές κύλησαν χωρίς προ-

βλήματα και συνοδεύομενοι από τους Franz και Mario

έφτασαν στην κορυφή. Περιτριγυρισμένοι από τους

γίγαντες του Καρακόρουμ, ξέκλεψαν λίγες στιγμές

χαλάρωσης πριν τα ραπέλ της επιστροφής.



NamelessTower6251m,Trango,Karakorum,Pakistan

EternalFlameΚατά την διάρκεια ενός τετραήμερου διαστήματος καλοκαιρίας μεταξύ 11 και 14 Αυγούστου οι Alex και Thomas Huber κατάφεραν

την 1η ελεύθερη αναβαση της θρυλικής “Eternal Flame”.

Πρώτη ανάβαση Kurt Albert, Wolfgang Gullich, Milan Sykora, Christof Siegler 09/1989 VI, 7b+, A2 650mΠρώτη ελεύθερη ανάβαση Αlexander & Thomas Huber 11-14/08/2009 7c+, 24 σχοινιές


ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΒΑΛΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΗΜΕΣ ΛΙΜΝΕΣ ΤΗΣ ΦΛΕΓΓΑΣ.

30 ΓρήγορηΜατιά-Οίτη, καταφύγιο Τράπεζα32 ΜεΑφορμή-Δίπλα στην πόλη, τρία περιαστικά μονοπάτια34 Περιπέτεια-Μια αναπάντεχα πολύωρη προσπάθεια στην Aiguille Verte38 Σαββατοκύριακο-Περπατώντας στο άγνωστο Τσιγκόρι42 Πανοραμικό-Mαυροσουβάλα44 ΚλασικέςΆλπεις-Mont Maudit 4465μ.46 Αφιέρωμα - Βάλια Κάλντα


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8


ANEBAINONTAΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΑΤΙΑ

ΟIΤΗ – ΚΤΦ. ΤΡAΠΕΖΑ

Από το καταφύγιο κατηφορίστε στο χωμα-

τόδρομο μέχρι την πρώτη φουρκέτα (περί-

που 600μ.) και κατόπιν μπείτε στο μονο-

πάτι αριστερά του δρόμου, με την κόκκινη

σήμανση. Θα διασχίσετε δυο φορές χωμα-

τόδρομους και κατόπιν θα συναντήσετε την

Περδικόβρυση και αρκετά χαμηλότερα την

Αμαλιόβρυση, περνώντας πάντα από πυ-

κνά και ωραία ελατοδάση. Το μονοπάτι θα

σας οδηγήσει σε παλιό, χαλασμένο χωμα-

τόδρομο και μετά σε όμορφο λιβάδι. Λίγο

πριν την Υπάτη, θα περάσετε κάτω από το

Κάστρο της (που αξίζει να το επισκεφτείτε,

από εύκολη παράκαμψη) και εν συνεχεία,

γρήγορα θα οδηγηθείτε στην πλατεία της

ομώνυμης κωμόπολης.

Από το καταφύγιο ανηφορίστε το δρόμο

που περνώντας από μια στενή ρεματιά σάς

φέρνει μετά από ένα χιλιόμετρο στις Λιβα-

διές, στο κέντρο του βουνού. Εδώ υπάρχει

βρύση και μια αλπική λιμνούλα που κρατά

νερό όλο το χρόνο. Από πάνω σας μπορείτε

να δείτε μια ομαλή κορφή, το Γρεβενό. Περ-

πατήστε για λίγο στο δρομάκι που πηγαίνει

προς τα εκεί και μόλις φτάσετε κάτω από

τον όγκο της κορφής, θα αφήσετε το δρόμο

και θα ανηφορίσετε στη πλαγιά από πάνω.

Το πεδίο είναι εύκολο και προφανές, αν και

λίγο απότομο, ενώ θα σας βοηθήσει και η

σήμανση που υπάρχει. Σύντομα θα βγείτε

δεξιά της κορφής με τη καταπληκτική θέα

της Λαμίας. Η επιστροφή θα γίνει από τα

ίδια και εύκολα, μιας και υπάρχει οπτικη

επαφή με τις Λιιβαδιές.

Από το καταφύγιο κατευθυνθείτε και πάλι

στις Λιβαδιές, αλλά όταν φτάσετε στη λι-

μνούλα θα συναντήσετε διαταύρωση και

εκεί θα πάτε αριστερά. Θα περπατήσετε

στο χωματόδρομο και αφού περάσετε

πάνω από τη βρύση του Καλόγερου, θα

βγείτε μετά από 4,5χλμ. στο διάσελο Πύρ-

γου – Αλύκαινας στα 1960μ. υψόμετρο.

Εδώ υπάρχουν μόνο λιβάδια και η ορα-

τότητα είναι ανεμπόδιστη. Ακριβώς στο

διάσελο στρίβετε αριστερά (νότια), και

ακολουθείτε τη φαρδιά ασαφή ράχη που

ανηφορίζει προς τον Πύργο, την ψηλότε-

ρη κορφή του βουνού. Αν είστε προσεκτι-

κοί στα δεξιά σας θα βρείτε μικρή πηγή.

Στην κορφή θα απολαύσετε καταπληκτι-

κή θέα στα υπόλοιπα βουνά της Ρούμελης

(Παρνασσό, Γκιώνα, Βαρδούσια κλπ.).

1:30’1:30’ 2 ώρες2 ώρεςΑπό το καταφύγιο κατευθυνθείτε και πάλι 2 ώρες

Από το καταφύγιο κατευθυνθείτε και πάλι 3:30’3:30’1:30’ 2 ώρες 3:30’

INFO>> Καταφύγιο «Τράπεζα» 1730μ. www.eooa.gr

INFΟΒΟΛΟΣΗ Μακρυνίτσα είναι διατηρητέος οικισμός μόλις 17χλμ. από το κέντρο του Βόλου, σε συχνή επικοινωνία με αυτόν. Πληροφορίες για το μονοπάτι, κα-θώς και αρχείο για το GPS σας, θα βρείτε στο www.linospapa.awardspace.co.uk


ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ

BΟΛΟΣ Η στράτα της ΚουκουράβαςΗ Μακρυνίτσα είναι ένα από τα ομορφότερα

χωριά του Πηλίου, λίγο πάνω από τον Βόλο.

Πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να πάρει

το λεωφορείο από την πόλη για εκεί και

στη συνέχεια να κατέβει μια πολύ όμορφη

διαδρομή.

Η διαδρομή αυτή ξεκινά από την πλατεία

Μπράνη της Μακρινίτσας, φτάνει μέχρι

τις παρυφές του Βόλου και έχει μήκος 4.8

χλμ και υψομετρική διαφορά 340 μ. Είναι

μια διαδρομή η οποία διασχίζει σε όλη του

την έκταση τον παραδοσιακό οικισμό της

Μακρινίτσας και αποτελούσε κάποτε τη

“μεγάλη στράτα” που συνέδεε το Βόλο με

τη Μακρινίτσα και τα γύρω χωριά και μας

επιτρέπει να θαυμάσουμε την αρχιτεκτο-

νική των σπιτιών της Μακρινίτσας και την

υπέροχη θέα προς

τον Βόλο και τον

Παγασητικό. Το

μεγαλύτερο μέρος

της διαδρομής

είναι πάνω σε

άριστα διατηρη-

μένο καλντερίμι

διασχίζοντας την

κάτω συνοικία της

Μακρινίτσας, την

Κουκουράβα.

ΚΑΒΑΛΑΟ δρόμος του νερούΣτην Καβάλα ο εκεί δραστήριος

ΕΟΣ έχει φτιάξει ένα καλό δίκτυο

περιαστικών διαδρομών και ο

«Δρόμος των Νερών» είναι μάλλον

το σημαντικότερο μονοπάτι απ’

αυτά. Ξεκινείστε από το εκκλησά-

κι του Αγίου Κωνσταντίνου, στο

τέρμα της οδού 13ης Σεπτεμβρίου

και μετά από ένα στενό χωματό-

δρομο, θα μπείτε στο μονοπάτι και

θα βρείτε το πρώτο λιθόστρωτο

τμήμα που φτάνει σε χαρακτηρι-

στικό πέτρινο γεφύρι.

Συνεχίστε κάτω από τη μεγάλη

χαραδρογέφυρα της σύγχρονης

Εγνατίας και θα συναντήσετε

το μεγαλύτερο και ομορφότερο

πέτρινο γεφύρι της διαδρομής. Το

λιθόστρωτο μονοπάτι, χωρίς άλλες

σύγχρονες παρεμβάσεις, περνάει

ένα ακόμα γεφύρι, κι ανηφορίζει

δίπλα σε ρέμα με πυκνή βλάστηση. Το

νερό φυσικά κάνει έντονη την παρουσία

του καθώς περνά δίπλα από αυλάκι. Τα

τελευταία μέτρα μέχρι τη «Μάνα του

νερού» είναι αρκετά ανηφορικά, αλλά το

δροσερό νερό της απαλύνει την κούραση

της προσπάθειας. Για να φτάσετε έως εδώ

χρειαστήκατε πορεία 2 περίπου ωρών.

ΝΑΟΥΣΑ Στο μοναστήρι της ΥπαπαντήςΠάνω από τη Νάουσα,

στην έξοδο ουσιαστικά

της πόλης προς το βου-

νό βρίσκεται το πάρκο

του Αγ. Νικολάου. Από

εκεί μπορεί κάποιος να

ξεκινήσει πολλές και εν-

διαφέρουσες διαδρομές

που μπορεί να φτάσουν

μέχρι και τα χιονοδρο-

μικά ή την κορφή του

Βερμίου στα 2054μ. Για

μια απλή απογευματινή

πεζοπορία όμως υπάρ-

χει το παλιό μοναστήρι

της Υπαπαντής, που

βρίσκεται λίγο πάνω

από το Πάρκο.

Το μονοπάτι μπαίνει

στη μεγάλη χαράδρα

που περνούσε ο μουλαρόδρομος προς το

βουνό και τα χωριά δυτικά της πόλης και

σε 20’ την αφήνει και πιάνει τις πλαγιές

δεξιά της. Περνά πίσω από στρατόπεδο και

κατόπιν από ξερό ρέμα και ανηφορίζοντας

συνέχεια αλλά όχι απότομα φτάνει κάτω

από βράχια και μπαίνει σε οξιές. Από εκεί

εύκολα συναντάμε την Υπαπαντή.

ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗΤώρα που η διαθέσιμη μέρα όλο και λιγοστεύει υπάρχει περισσότερο η ανάγκη για κάποια μονοπάτια δίπλα στην πόλη, στα οποία μπορούμε εύκολα και γρήγορα να έχουμε πρόσβαση. Περιέργως πολλές πόλεις (ακόμα και η Αθήνα) έχουν ένα τέτοιο προνόμιο. Ας δούμε τρία απ’ αυτά.

INFΟΝΑΟΥΣΑΔεν υπάρχει δυστυ-χώς κάποιος καλός χάρτης του Βερμίου, αλλά στο www.vision.iti.gr/sotiris/routes/ θα βρείτε κατατοπιστικά σκα-ριφήματα, αλλά και αρχεία GPS, όχι μόνο γι’ αυτή τη διαδρομή, αλλά και για πολλές άλλες κυρίως της Βόρειας Ελλάδας.

INFΟΚΑΒΑΛΑο ΕΟΣ Καβάλας έχει εκδόσει οδηγό-χάρτη για τα περιαστικά μο-νοπάτια, ενώ μπορεί-τε να βρείτε πλήρη περιγραφή, στοιχεία και φωτογραφίες στο www.eoskavalas.gr


Εαν θέλετε το κατάστημα σας να εμφανίζεται σε αυτή τη σελίδα τηλεφωνήστε μας στο 210 61 42 740

Εκτός απο τα περίπτερατο ανεβαινοντας βρίσκεται και...

Αθήνα

ΥπόλοιπηΕλλάδα

ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΚΡΕΒΑΤΙΑΟΛΥΜΠΟΥ (1008μ.)

Πληροφορίες:Σπανός Κώστας-6942 665896

βιβλιοπωλείοΣΑΡΔΕΛΙΑΝΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

25ης Μαρτίου 17, τκ 25001,ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

Τηλ.: 2692022872

βιβλιοπωλείοΠΛΟΥΜΗΣ ΝΙΚΟΣ

Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 21, τκ 44100,ΚΟΝΙΤΣΑ

Τηλ. 26550 24574

EXPLORERΚΑΝΔΗΛΗ ΣΤΕΛΛΑ

ΓΕΡΜΑΝΟΥ 69, ΠΑΤΡΑ τκ26225Τηλ.: 2610 622758

ΓΛΥΦΑΔΑ - Λ. ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ 100, ΤΗΛ. 210 9636891-4 ΝΕΑ ΕΡΥΘΡΑΙΑ - ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ 154, ΤΗΛ. 210 6254160-3ΑΘΗΝΑ - ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 3, ΤΗΛ. 210 3303997 ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ «ΤΗΕ ΜΑLL ATHENS» - ANΔΡ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 35, ΤΗΛ. 210 6300020

βιβλιοπωλείοΛΙΒΕΡΙΟΣ Ν. & ΣΙΑ Ε.Ε.

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 1, ΠΟΛΙΤΕΙΑΤΗΛ. 210 3600235

MountainPath EMMANOYHΛ ΜΠΕΝΑΚΗ 22

ΑΘΗΝΑ ΤΚ 10678ΤΗΛ. 210 3819631FAX 210 3819632

ΕΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝΦιλαδελφείας 126

ΜενίδιΤηλ. 210 24 61 528

ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ 1, 153 43, ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΛ. 210 60.02.780e-mail: [email protected]

ΓΡΑΒΙΑΣ 3-5, ΑΘΗΝΑΤΗΛ. 2103801591 www.thewall.gr

Αγίου Αθανασίου 12,Παλλήνη

τηλ.: 210 6030093e-mail:

[email protected]

TATOIOY 102, 146 71 N. ΕΡΥΘΡΑΙΑΤΗΛ. 210 6203155 | [email protected]

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8


ΤουΝίκουΚρούπη

Στα τέλη του Ιανουαρίου ταξίδεψα στην Ελβε-

τία για να επισκεφτώ το φίλο μου Δημήτρη.

Μέσω Μιλάνου έφτασα στο Martigny μια μι-

κρή πόλη στην καρδιά των Άλπεων. Το μικρό

χωριό με το όνομα Les Marecottes σκαλωμέ-

νο στις πλαγιές του όρους Dent du Midi είναι

το βασίλειο του Δημήτρη. Από εκει ξεκινά

κάθε ανάβαση του στις κορυφές των Άλπεων.

Μια αναπάντεχα πολύωρη προσπάθεια στην

Aiguille Verte

Τις πρώτες μέρες αφιερώσαμε χρόνο

για μερικές αναβάσεις στις γύρω βου-

νοπλαγιές, το χιόνι όμως το χειμώνα

αυτό, ήταν πολύ για τις Άλπεις, έτσι

ακόμα και με τις χιονορακέτες ήταν

αδύνατο να προσεγγίσουμε τις κο-

ρυφές. Μια τέτοια προσπάθεια για να ανεβούμε στην

κορυφή Dent du Midi 3257μ έγινε τις πρώτες ημέρες

αλλά το μόνο που καταφέραμε ήταν να φτάσουμε λίγο

πιο πάνω από το θερινό συνοικισμό Van d’ en Haut

σε υψόμετρο 1550 μέτρα. Μετά την προσπάθεια αυτή

καταλάβαμε ότι ήταν αδύνατο να πλησιάσουμε οποι-

αδήποτε κορυφή τριγύρω. Δεν έφτανε μόνο αυτό,

αλλά τις δύο επόμενες ημέρες χιόνιζε ασταμάτητα,

ρίχνοντας σχεδόν ένα μέτρο επιπλέον φρέσκο χιόνι

στο χωριό, δυσχεραίνοντας ακόμα και τις απλές με-

τακινήσεις μας.

Στις λίγες ημέρες που μου απόμειναν πριν την επι-

στροφή, ο καιρός έδειχνε να καλυτερεύει και σκεφτή-

καμε να δοκιμάσουμε μια ψηλότερη κορυφή. Χωρίς να

το ψάξουμε και πολύ, αποφασίσαμε να ανέβουμε στη

βόρεια πλαγιά της Aiquille Verte, μια κορυφή με ύψος

10 XΡONIA ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

4122 μέτρα στην περιοχή του Argentiere (Γαλλία). Είχα μόνο τρεις

ημέρες μέχρι την επιστροφή μου και έπρεπε να κάναμε κάτι γρήγορα.

Με τον οδοντωτό φτάσαμε στο χωριό Argentiere και χωρίς να χάσου-

με χρόνο ανεβήκαμε με το τελεφερίκ Grands Montets στην κορυφή

Aiquille des Grands Montets στα 3290 μέτρα.

Λόγω της τελευταίας χιονόπτωσης αποφασίσαμε να σκαρφαλώσουμε

νύχτα και να επιστρέψουμε την επόμενη το πρωί. Η διαδρομή ανάβα-

σης που επιλέξαμε να κάνουμε ήταν η Couloir Couturier. Στη 13:00

χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό τραβερσάραμε τις βόρειες πλαγιές της κο-

ρυφής χαμηλά στον παγετώνα μέχρι τη βάση της διαδρομής. Σε μια

ώρα είχαμε πλησιάσει το Couloir ώστε να βρούμε εύκολα το δρόμο

μέχρι εκεί τη νύχτα. Σε περίπου άλλη μιάμιση ώρα εί-

χαμε φτάσει πίσω στο τελεφερίκ όπου μαγειρέψαμε και

ετοιμαστήκαμε για την ανάβαση.

Ήταν ήδη σκοτάδι στις 19:00 όταν ξεκινήσαμε να κα-

τεβαίνουμε προς τη βάση της διαδρομής. Δυστυχώς

η απουσία του φεγγαριού δε μας επέτρεπε να διακρί-

νουμε τίποτα σε μεγάλη απόσταση. Σχετικά εύκολα ο

Δημήτρης πέρασε τη ριμέ, αλλά η πλαγιά δεν ήταν εξί-

σου εύκολη. Το χιόνι άλλοτε ήταν μαλακό και άλλοτε

πάγος. Ο μόνος τρόπος να κινηθούμε γρήγορα ήταν η

παράλληλη κίνηση. Πολλές ώρες ασταμάτητα μέσα στη

νύχτα και το κρύο σκαρφαλώναμε την πλαγιά, που φαι-

νόταν ότι δεν είχε τελειωμό. Η κλίση σε κανένα σημείο

δεν ξεπερνούσε τις 60 μοίρες αλλά και ποτέ δεν ήταν κάτω από τις

45ο. Στα 1000 μέτρα υψομετρικής διαφοράς του Couloir δε βρήκαμε

ούτε ένα σημείο οριζόντιο για να ξεκουράσουμε τα πόδια μας. Μόνο

δύο ρελέ ήταν οι στάσεις μας, έτσι σκαρφαλώσαμε τη διαδρομή σε

8 ώρες και φτάσαμε στην κορυφή Verte στα 4122 μέτρα στις 4:30 τα

ξημερώματα.

Φτάνοντας στην κορυφή ο πόνος και η κούραση της διαδρομής χά-

θηκαν μονομιάς. Χαρήκαμε που καταφέραμε να πραγματοποι-

ήσουμε αυτήν τη χειμερινή ανάβαση και βέβαια δεν ξέρα-

με τι μας περιμένει. Ο δρόμος της επιστροφής ήταν το

Couloir Whymper, δηλαδή η κλασική διαδρομή ανάβα-

σης στην κορυφή. Λόγω της νύχτας ήταν αδύνατο να

πάρουμε το δρόμο της επιστροφής έτσι αναγκαστή-

καμε να παραμείνουμε στη βελόνα της κορφής μέχρι

να χαράξει. Η θερμοκρασία ήταν -21 βαθμούς αλλά

ευτυχώς δε φυσούσε δυνατός αέρας. Μια τρύπα στο

χιόνι μας προφύλασσε και αγκαλιασμένοι περάσαμε το

υπόλοιπο της νύχτας χωρίς κανένα εξοπλισμό διανυκτέρευσης. Είχα

κυριολεκτικά παγώσει, δεν αισθανόμουν χέρια και πόδια, έως ότου ο

ουρανός πίσω από το Mont Blanc κοκκίνισε και σηκωθήκαμε βιαστικά

για την επιστροφή.

Πριν προλάβουμε όμως να κάνουμε δέκα μέτρα, είδαμε τη ράχη προς

το Couloir Whymper και μας κόπηκαν τα πόδια. Κάτι αντίστοιχο δεν

είχαμε δει ούτε σε φωτογραφίες. Ο Δημήτρης φωνάζει «δεν πρόκειται

να περάσουμε». Προσπαθούμε να βρούμε μια λύση πώς θα περάσου-

με τα 200 μέτρα της κορυφογραμμής που δεν ήταν απλά σαν μαχαίρι

αλλά διέθετε και μια τεράστια κορνίζα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος λέω,

πρέπει να κάνουμε μια δοκιμή. Χρειαστήκαμε πάνω από δύο ώρες για

να περάσουμε αυτά τα 200 μέτρα, καθώς δεν είχαμε

δοκιμάσει ποτέ στο παρελθόν κάτι τόσο επικίνδυνο. Η

αλλαγή από τη μια πλευρά στην άλλη της ράχης ήταν

το πιο δύσκολο αλλά και επικίνδυνο σημείο.

Ο ήλιος βρισκόταν ψηλά όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε

τα ραπέλ στο Couloir Whymper και το χιόνι επίφοβο.

Χρειαστήκαν πάνω από δέκα ραπέλ και εκεί που το

λούκι ήταν πιο ομαλό κατεβαίναμε ελεύθερα και πολύ

γρηγορότερα. Φτάνοντας χαμηλά, προς τον παγετώνα,

συνεχίσαμε ξανά τα ραπέλ. Μετά το τελευταίο όμως

μας περίμενε η χαώδης κατάσταση του παγετώνα. Κα-

τάφερα με άλμα να περάσω τη ριμέ αλλά αμέσως μετά

η γέφυρα της κρεβάς έσπασε. Με ακροβατικά κατάφε-

ρα να περάσω από την άλλη πλευρά και να φτάσουμε

σε ομαλότερες πλαγιές του παγετώνα. Επιτέλους πιο

επίπεδο έδαφος!

Όλα έδειχναν ότι θα φτάναμε εύκολα στο τρενάκι για

το Chamonix, όμως ο παγετώνας Glasier de Talefre μας

επιφύλασσε ακόμα πολλές δυσκολίες. Μια επιφανειακή

κρούστα που μόλις πατούσαμε έσπαγε και βρισκόμαστε

μέχρι το γόνατο μέσα στο χιόνι, έκανε την απλή κατά-

βαση σχεδόν ακατόρθωτη. Σχεδόν 10 χιλιόμετρα πηγαί-

ναμε με ασταμάτητο ρυθμό χωρίς στάσεις για φαγητό,

αλλά ούτε καν για νερό, αφού ούτως ή άλλως μας είχε

τελειώσει λίγο μετά την κορυφή. Αισθανόμαστε ότι ποτέ

δε θα φτάσουμε μέχρι το σταθμό. Ο ήλιος είχε πέσει και

το τελευταίο τρένο για το Chamonix αναχωρούσε στις

16:30. Οι δυνάμεις μας, μας είχαν εγκαταλείψει... και με

την ελπίδα να προλάβουμε το τελευταίο τελεφερίκ, η

ψυχή έσερνε το σώμα. Φτάνω μόλις δύο δευτερόλεπτα

πριν φύγει η τελευταία καμπίνα του τελεφερίκ....επιτέλους όλα τελεί-

ωσαν!!! Για δυο δευτερόλεπτα γλιτώσαμε και το δεύτερο bivouac το

οποίο εάν και χαμηλά θα ήταν πολύ σκληρότερο με τέτοια ταλαιπω-

ρία και πείνα. Εν τέλει με το τρενάκι επιστρέψαμε στο Chamonix. Μια

ασυμφωνία μεταξύ Γάλλων και Ελβετών μετά την απεργία των τρένων

στη Γαλλία μας ανάγκασε να ψάχνουμε τρόπο να επιστρέψουμε πίσω

στην Ελβετία από το τελευταίο ερημικό χωριό των συνόρων. Με το

ταξί που μας έστειλαν γλιτώσαμε για δεύτερη φορά το δεύτε-

ρο bivouac. Η περιπέτεια τελείωσε λίγο μετά τα μεσάνυχτα

όταν επιτέλους φτάσαμε στο σπίτι.

Ο άνθρωπος όσο περισσότερο παιδεύεται, τόσο περισ-

σότερο προσπαθεί...Το σίγουρο είναι ότι η προσπά-

θεια δεν τελειώνει στην κορυφή. Η επιστροφή αν και

θεωρητικά εύκολη αποδείχτηκε πολλαπλά δυσκολό-

τερη και κοπιαστική.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Δημήτρη Δασκαλάκη και τη σύζυγό του Μαρίζα για τη φιλοξενία στην Ελβετία

Διαδρομή: Couloir CouturierΔυσκολία: D+ , 1000m, 45ο-60ο (μέση κλίση 55ο)Χρόνος διαδρομής: 8 ώρεςΣυνολικός χρόνος:27 ώρες

INFO


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Ο νικητής της “περιπέτειας” του τεύχους Νο51 είναι ο κος Νέα Πιτούλης και κερδίζει ένα SUUNTO VECTOR

10 XΡONIA ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Στο πρόγραμμά μας είναι να το ανέβουμε από το χωριό

Παχτούρι (950 μ) και να κατεβούμε στο χωριό Αρματο-

λικό ( 840μ). Είμαστε 20 άτομα, είναι αρχές Ιουνίου και

έχουμε σαν ορμητήριο τη Μεσοχώρα

Φεύγοντας από τη Μεσοχώρα και ακολουθώντας τον

καινούριο δρόμο προς το Βουλγαρέλι περνάμε από το

φράγμα (μη ενεργό) της ΔΕΗ στον Αχελώο, από τη δι-

ασταύρωση προς τον Αετό και στη συνέχεια, εκεί που

συναντιέται το Παχτουριώτικο ποτάμι με τον Αχελώο,

ανηφορίζουμε στο δρόμο προς το Παχτούρι. Όσο πλη-

σιάζουμε είναι σαν να μπαίνουμε στην αγκαλιά του

βουνού. Οι απότομες πλαγιές του με τους καταρράκτες

σε συναρπάζουν, αναρωτιέται κανείς, αν θα υπάρχουν

μονοπάτια που ανεβαίνουν σε αυτό το βουνό.

Τελικά μέσα στην καταπράσινη απότομη πλαγιά ξε-

προβάλλουν τα πρώτα σπίτια του Παχτουριού.

Αφού μπούμε στο χωριό, πριν την πλατεία, υπάρχει μι-

κρό άνοιγμα όπου μπορούμε να παρκάρουμε.

Από εδώ ξεκινάει η πορεία μας. Ακολουθώντας το βό-

ρειο ανηφορικό δρόμο μέσα στο χωριό, δεν αργούμε

να βγούμε από αυτόν προς τα δεξιά, ακολουθώντας το

τσιμεντένιο αυλάκι που βρίσκεται στην απότομη πλα-

γιά προς το ποτάμι.

Γρήγορα φτάνουμε στο ποτάμι, περνάμε απέναντι και

συνεχίζουμε, με οδηγό το τσιμεντένιο αυλάκι, το ανη-

φορικό μονοπάτι, μέσα στα πλατάνια, έχοντας αριστερά

μας το ποτάμι. Σε μισή ώρα πορείας από το χωριό, το

ποτάμι στενεύει και οι πλαγιές γίνονται πιο απότομες.

Στα βράχια τα νερά βουίζουν δυνατά από τους καταρ-

ράκτες που σχηματίζονται. Το μονοπάτι μας οδηγεί δε-

ξιά σε απότομο βράχο που βλέποντας τον από μακριά

αναρωτιέσαι για τη συνέχεια του.

Όσο πλησιάζουμε η απάντηση έρχεται βλέποντας κτι-

σμένο μονοπάτι στο βράχο που ανηφορίζει πάνω του

περνώντας κοντά από τους καταρράκτες που δημιουρ-

γούν ένα καταπληκτικό τοπίο.

Συνεχίζοντας στο μονοπάτι που κρέμεται, θα έλεγε

κανείς πάνω από το βράχο, ανεβαίνουμε την απότομη

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΤΣΙΓΚΟΡΙΒρισκόμαστε στην περιοχή της Μεσοχώρας Τρικάλων, κατεβαίνοντας προς τον Αχελώο πάνω από το φράγμα. Μπροστά μας ρίχνει την σκιά του, ένας απότομος ορεινός όγκος, το βουνό που μας ενδιαφέρει να ανεβούμε, το Τσιγκόρι (1976 μ) που για τους ντόπιους λέγεται Παχτουρνέτσα.

Σ

ΤΟ ΤΣΙΓΚΟΡΙ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΟ-ΝΤΑΣ ΤΟ ΧΑΤΖΗ.

1. Τσιγκόρι 2. Παχτούρι 3. Αρματολικό 4. Φράγμα Μεσοχώρας


καταπράσινη πλαγιά.

Όσο ανεβαίνουμε αρχίζουν να φαίνονται στα πόδια

μας οι σκεπές των σπιτιών και σιγά - σιγά οι βραχώδεις

πλαγιές γύρω μας που δε χορταίνουμε να τις κοιτά-

ζουμε.

Ανεβαίνοντας, αυτό το ανηφορικό καγκέλι, για μισή

ώρα περίπου, αρχίζει η ανηφόρα να μειώνεται και τα

δέντρα να αραιώνουν.

Μπροστά μας έχουμε μια μικρή συστάδα από έλατα

και πίσω από αυτά μεγάλες σάρες με πανύψηλους

βράχους ενώ δεξιά μας μεγάλο επίπεδο πλάτωμα που

μοιάζει να κόβει την απότομη πλαγιά.

Εδώ ακολουθούμε ανατολική πορεία δεξιά μας χωρίς

να φαίνεται το μονοπάτι, πηγαίνοντας στο τέλος του

πλατώματος για να συνεχίσουμε σε ανηφορική πλα-

γιά που μας οδηγεί στην απότομη κόψη του βουνού η

οποία καταλήγει στην κορυφή.

Εδώ δέντρα δεν υπάρχουν, κυριαρχούν όμως τα πολυ-

άριθμα αρωματικά φυτά που με τη βοήθεια του αέρα

και το σύρσιμο των ποδιών μας πάνω τους, μοσχοβο-

λάν γύρω μας όσο ανεβαίνουμε έως την κορυφή. Δια-

λέγουμε να ανεβούμε στην κόψη από γιδόστρατα στην

πλαγιά που περνάει κάτω από μεγάλο βράχο επωφε-

λούμενοι έτσι και από τη σκιά του.

Σε είκοσι λεπτά περίπου, πλησιάζουμε την κόψη, με

την περιέργειά μας έντονη για το τι μας επιφυλάσσε-

ται να δούμε.

Η εικόνα είναι πραγματικά καταπληκτική. Κάτω ο

Αχελώος σαν φίδι να χάνεται μέσα στα φαράγγια.

Απέναντι νοτιοανατολικά μας το Χατζή μοιάζει σαν

χαλασμένο δόντι. Πίσω μας δυτικά κάτω από τα πό-

δια μας, οι σκεπές των σπιτιών του Παχτουρίου, πιο

πίσω ο Κρυάκουρας και στο βάθος τα ακόμη χιονισμέ-

να Τζουμέρκα. Αριστερά μας, βορειοδυτικά ορθώνεται

απειλητικά η απόκρημνη κόψη της Παχτουρνέτσας. Η

κόψη που ανεβαίνουμε είναι αρκετά ανηφορική προς

την κορυφή. Μοιάζει σαν να ανεβαίνεις σκαλοπάτια

Η πορεία μας διάρκε-σε 8 ώρες.

Η υψομετρική διαφο-ρά είναι 1060 μ.

Πόσιμο νερό στην πο-ρεία μας δεν υπάρχει μόνο όταν πλησιάζου-

με στο ΑρματολικόΜονοπάτια εμφανή

αλλά χωρίς σήμανση υπάρχουν μόνο κοντά

στα χωριά. Η διαμονή μας ήταν

στη Μεσοχώρα όπου προσφέρεται για φαγητό και ύπνο.

INFO

Η ΑΓΡΙΑ ΚΟΡΥΦΟΓΡΑΜ-ΜΗ ΤΟΥ ΤΣΙΓΚΟΡΗ ΟΠΩΣ ΦΕΥΓΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ.

1

2

3

4

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΤο Τσιγκόρι ανήκει στη Νότια Πίνδο. Θα έλεγε κανείς ότι είναι η τελευταία κορυφή της κορυφογραμμής της Κακαρδίτσας, που μοιάζει σαν να εμποδίζει την εξάπλωση της προς τον νότο, ο ποταμός Αχελώος. Στις νότιες απότομες πλαγιές του, φωλιάζουν τα Χωριά Παχτούρι και Αετός, στις ανατο-λικές του το Αρματολικό ενώ βόρεια βρίσκεται η Αθαμανία. Το Αρματολικό βρίσκεται 58 χλμ. από την Πύλη, και 2 χλμ. βόρεια της Μεσοχώρας Η κοινότητα του Αρματολικού, περιλαμβάνει τους οικισμούς Λεφέϊκα, Σκλήθρα, Γράβο και Γούρνες (Αγία Τριάδα). Κατοικείται το χειμώνα από 250 περίπου κατοίκους, οι οποίοι ζουν από τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την εποχιακή απασχόληση. Ο αριθμός των κατοίκων το καλοκαίρι όπως σε όλα τα χωριά αυξάνεται αισθητά. Όπως δηλώνει και το όνομά του, κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ήταν κατάλυμα αρματολών, σύμφωνα με την εξήγηση που δίνουν οι κάτοικοί του.Το Παχτούρι απέχει 58 χλμ. από την Πύλη, και βρίσκεται σε υψόμετρο 950 μ., σε μια εσο-χή της Μεγάλης Ράχης. Φαντάζει σαν ένα καταφύγιο ανάμεσα στις κορυφές Καταφύλι (2.200 μ.), Παχτουρνέτσα (2.000 μ.), Τσαρδάκι (2.000 μ.) και Σουφλί (1.900 μ.), που στα πόδια του απλώνεται ο Αχελώος. Στην κοινότητα Παχτουρίου ανήκει ο οικισμός του Αετού (Δοβρόι). Το χειμώνα μένουν στην κοινότητα μόλις 300 άτομα, αλλά το καλοκαίρι, όταν οι απανταχού Παχτουριώτες επιστρέφουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, ο πληθυσμός αυξά-νεται κατά πολύ, Οι λίγοι μόνιμοι κάτοικοι απασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και εν μέρει τη γεωργία . Οι οξιές, τα έλατα του δάσους, οι πολυάριθμες πηγές δεν είναι τα μόνα ελκυστικά στοιχεία του περιβάλλοντος φυσικού χώρου. Υπάρχει ακόμη ο βιότοπος στο Αφτί, στα δυτικά του χωριού, στο πέρασμα προς την Αθαμανία, απ’ όπου είναι εύκολη η παρατήρηση άγριων ζώων. Μιάμιση ώρα ποδαρόδρομο από τον Αετό, στη θέση Ποτιστής, βρίσκεται ωραιότατος καταρράκτης με είκοσι μέτρα πτώση.


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

προς τον ουρανό. Η δυσκολία της ανάβασης όμως επι-

σκιάζεται από την καταπληκτική εικόνα που βλέπουμε

γύρω μας.

Αφού περάσει μιας ώρας περίπου ανάβαση στην κόψη,

φθάνουμε στην κορυφή. Εδώ φαίνονται τα πάντα γύρω

μας. Δε λέμε να ξεκολλήσουμε από εδώ.

Έχουμε ορατότητα και βορειοανατολικά βλέπουμε το

Αυγό, τη Λουπάτα, τη Μαρόσα, τον Κόζιακα δηλαδή

σχεδόν όλο το κομμάτι της νότιας Πίνδου. Από εδώ

βλέπουμε και την περιοχή όπου βρίσκεται το Αρματο-

λικό, όπου εκεί θα καταλήξει η πορεία μας

Προς τα βόρεια, η θέα είναι τόσο καταπληκτική που

δεν περιγράφεται. Φαίνεται όλη η απόκρημνη κόψη της

κορυφογραμμής της Παχτουρνέτσας με αποτέλεσμα να

γεννούνται πολλά ερωτηματικά για το πέρασμά της.

Αρχίζουμε λοιπόν να κατηφορίζουμε στην ανατολική

κορυφογραμμή προς τη μεριά της Μεσοχώρας. Αριστε-

ρά μας, οι βόρειες πλαγιές μοιάζουν ομαλές. Δεξιά μας,

έχουμε βραχώδεις πλαγιές με υπέροχη θέα προς τον

Αετό και τον Αχελώο.

Μετά από δεκαπέντε λεπτά περίπου, αφήνουμε την

κατάβαση της κορυφογραμμής για να κατεβούμε αρι-

στερά. Εδώ θα τραβερσάρουμε σε απότομη πλαγιά

δεξιά μας που μοιάζει με πέταλο. Σκοπός μας είναι να

βγούμε ξανά στην κορυφογραμμή, πάνω από το φράγ-

μα, όπου η τελευταία κορυφή εμπόδιζε την ορατότη-

ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ.

τά μας προς αυτήν την περιοχή. Φτάνοντας σ’ αυτή, η θέα μας

αποζημιώνει. Ο Αχελώος στα πόδια μας είναι σαν να είμαστε σε

αεροπλάνο.

Συνεχίζουμε αλλάζοντας πορεία βόρεια, στις πλαγιές αριστερά

μας, που καταλήγουν στο Αρματολικό.

Μονοπάτι δεν υπάρχει. Ακολουθούμε ελεύθερη κατάβαση ή

σχηματισμένα γιδόστρατα που είναι προς στην κατεύθυνση που

μας ενδιαφέρει.

Σκοπός μας είναι να πάμε στο δασωμένο τμήμα της πλαγιάς, στη

δεξιά μεριά της, όπως κατεβαίνουμε. Εκεί σχηματίζεται επίπεδη

δασωμένη ράχη με μεγάλο άνοιγμα στο επάνω σημείο. Όσο πλη-

σιάζουμε στο δάσος, τα γιδόστρατα σμίγουν και σχηματίζουν μο-

νοπάτι ενώ μέσα στο δάσος, το μονοπάτι γίνεται πιο εμφανές.

Αφού φτάσουμε στις αρχές της δασωμένης ράχης, συναντάμε το

άνοιγμα. Μοιάζει με εγκαταλειμμένο χωράφι. Δεξιά μας νοτιοα-

νατολικά στην πλαγιά, υπάρχει πέτρινη καλύβα. Αφού κατεβού-

με σε αυτή, κατηφορίζουμε αριστερά μας σε μονοπάτι που οδη-

γεί σε σχηματιζόμενη ρεματιά. Ακολουθούμε το μονοπάτι όπως

κατεβαίνει η ρεματιά (με βόρεια κατεύθυνση ) το οποίο πολ-

λές φορές χωρίζεται πότε δεξιά από το ρέμα και πότε μέσα στο

ρέμα. Συνεχίζοντας την κατάβαση και με οδηγό το ρέμα, συνα-

ντάμε τις πρώτες πηγές. Μετά από μικρό διάστημα το μονοπάτι

βγαίνει από το ρέμα, αριστερά στην πλαγιά όπου εδώ φαίνονται

και τα πρώτα σπίτια του Αρματολικού. Όσο κατεβαίνουμε στο

χωριό, τα νερά είναι άφθονα, λες και όσα έχει το βουνό, τα βγά-

ζει μόνο εδώ.

Θα πρέπει να ρωτήσει κανείς, κάποιο ντόπιο για το πώς θα φτά-

σει σύντομα στο κάτω μέρος του χωριού, όπου είναι η εκκλησία,

η ταβέρνα και ο δρόμος

Εδώ δέντρα δεν υπάρχουν, κυριαρχούν όμως τα πολυάριθμα αρωματικά φυτά που με τη βοήθεια του αέρα και το σύρσι-μο των ποδιών μας πάνω τους, μοσκο-βολάν γύρω μας όσο ανεβαίνουμε έως την κορυφή.

ΠΡΙΝ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΛΑΓΙΕΣ.

ΜΑΥΡΟΣΟΥΒΑΛΑ42 - www.anevenontas.gr

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣΠΑΝΟΡΑΜΙΚΟ

1 2

3

4 5

6

78 9

10

12

13 15 1617

14

18

11

19

20

21

22

23

ΜΑΥΡΟΣΟΥΒΑΛΑwww.anevenontas.gr - 43

Μπορεί το πιο δημοφιλές πεδίο στην Αττική να είναι το Λατσουδόρεμμα (Ιερά Οδός), αλλά η Μαυ-ροσουβάλα είναι αυτή που έχει τις πιο ποθητές γραμ-μές. Σαφώς πιο δύσκολη, είναι λογικό να μαζεύει σταθερά τα τελευταία δύο χρόνια την αφρόκρεμα της Αθηναϊκής -και όχι μόνο- σκηνής. Το πανοραμικό που δη-μοσιεύουμε έχει όλες τις γραμμές που έχουν γίνει έως τώρα.

1. Ραντανπλάν 6b

2. Βραχοσουβάλα 6b

3. Φωτάρας 7a+

4. Εκπαιδευτική 7b+

5. Αϊντές project

6. Αϊντές direct project

7. Project

8. Αϊόβα 8a+

9. Super Nova 8b (6b+ μέχρι το πρώτο ρελέ)

10. Nova light 8a

11. Alien 7c+/8a

12. Alien vs Predator 8b+/8c

13. Συνεργασία 7b+

14. Συνεργασία ext. project

15. Black Mamba 7b+

16. Πρωταπριλιά 7a+

17. Στραγγαλιστής 7a+/7b

18. Στραγγαλιστής ext. 8a+

19. Hello 7c+

20. Εναερίτες 6c

21. Εναερίτες ext. 7c/7c+

22. Εναερίτες direct 8a+

23. Χεράκια του chef 8a+/8b

24. Χεράκια του chef ext. project

25. Lavazza project ?

26. Κρύο της αρκούδας 8a+

27. Χειμερία Νάρκη 8b

28. Ραγιάς 8a

29. Ραγιάς ext. project

30. Πέρασμα 7c

31. Πέρασμα ext. project

32. Ανεμοδαρμένη 5b

33. Κρυμμένη 6a+

34. Κρύο της αρκούδας(αριστερή παραλλαγή)

ΠΑΡΑΤΗΡHΣΕΙΣ1. Η Αϊόβα δεν τελειώνει direct αλλά μπαίνει στην Nova light. Το direct είναι ακόμα PRJ.2. Nova light ξεκινάει όπως η Super Nova και μετά φεύγει δεξιά.3. Η Alien vr. Predator ξεκινάει όπως η Alien και στο 1ο ρελέ μπαίνει στη Συνεργασία ext.

24

25

2628

29

31

30

32

33

27

34

ΠΡΟΣΒΑΣΗ Ξεκινάμε από το καταφύγιο Torino 02:00, ακολουθώ-

ντας τη διαδρομή πάνω στον παγετώνα του Geant που οδηγεί προς

την Aig. du Midi και την Valle Blanche. Αφού περάσουμε το πρώτο

διάσελο μεταξύ Grand – Petit Flambee (εκεί που βρίσκεται ο εναέριος

πυλώνας του lift που συνδέει Punta Helbroner – Aig du Midi) αρχί-

ζουμε να κατηφορίζουμε σε ήπια κλίση, έχοντας την Aig. del Toule

στα αριστερά μας, και στη συνέχεια σε μεγαλύτερη κλίση αφήνοντας

την Aig. del Toule πίσω μας φτάνουμε στο σημείο όπου αριστερά μας

ανηφορίζει ο παγετώνας για την Aig. d’ Entreves και το

Col Freshfield της Tour Ronde, εμείς όμως συνεχίζουμε

με κατεύθυνση το Grand Capucin και στη συνέχεια το

Cirque Maudit. Το λούκι της παραλλαγής εισόδου στην

Kuffner Ridge είναι προφανές.

ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΕΙΣΟΔΟΥΣΤΗΝKUFFNERRIDGE:Ανοίχτηκε 18 Αυγούστου 1911 από τους πρωταγωνιστές

της βρετανικής αποστολής στο Everest το 1926 R.L.G.

Irving, G.L. Mallory H.E.G. Tyndale. Είναι ένα λούκι χι-

ονιού που δεν ξεπερνάει τις 40 μοίρες, 150 μέτρα υψο-

μετρική διαφορά. Είναι ένας γρήγορος και προφανής

δρόμος για το ξεκίνημα της διαδρομής, είναι αυτός που

πλέον προτιμάται απο τις περισσότερες σχοινοσυντρο-

φιές που κάνουν τη διαδρομή σε μια μέρα χωρίς να δια-

νυκτερεύουν στο καταφύγιο ανάγκης La Fourche.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗτηςΔΙΑΔΡΟΜΗΣΗ διαδρομή κινείται

κατά μήκος της κόψης άλλοτε στην ιταλική πλευρά

(αριστερά) και στην γαλλική πλευρά δεξιά. Η παραλλα-

γή εισόδου μας οδηγεί κατευθείαν στην κόψη. Από εκεί

κινούμαστε προς τα δεξιά μας κατά μήκος της κόψης

που οδηγεί σε μια ράμπα χιονιού που θα μας φέρει σε

φαρδύ λούκι (αν δεν έχει αρκετό χιόνι το λούκι αυτό

γίνεται μικτό πεδίο βράχου - πάγου) που θα μας βγάλει

σε στενή χιονένια κόψη. Ακολουθούμε την κόψη προς

τα δεξιά για να φτάσουμε στο πιο εντυπωσιακό σημείο

της διαδρομής. Κινούμαστε στην ιταλική πλευρά πάνω

σε στενή κόψη χιονιού με κορνίζα στα δεξιά μας και

αφού φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο της κόψης κα-

τεβαίνουμε και τραβερσάρουμε για να φτάσουμε στη

βάση του Pointe de l’ Androsace. Αφού τραβερσάρου-

με κατεβαίνοντας ελαφρά προς τα αριστερά για να ξεπεράσουμε το

Pointe de l’ Androsace συναντάμε το δύσκολο κομμάτι βράχου, μια

σχισμή 4c που είναι το πέρασμα κλειδί για να μπούμε στο πάνω κομ-

μάτι της διαδρομής. Ακολουθούμε μικτό πεδίο που μας φέρνει στην

κόψη ξανά. Από εκεί μπορούμε να σκαρφαλώσουμε πάνω στην κόψη

ή στα δεξιά της σε μικρό λούκι που θα μας βγάλει επάνω στην κόψη

ξανά. Ακολουθούμε τον πιο εύκολο δρόμο ανάμεσα σε πατάρια και

βράχια στην αριστερή πλευρά της κόψης. Το τελικό κομμάτι κινείται

Μια από τις ομορφότερες δια-δρομές του συγκροτήματος.

Θεωρείται μια από τις μεγάλες κλασικές διαδρομές με σχετικά ψηλή σοβαρότητα μιας και η επιστροφή ή η υποχώρηση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η διαδρομή κινείται πάνω σε κόψη αποφεύγοντας, θεωρητικά, τους αντικειμενικούς κινδύνους, ωστόσο αν κάποιος κάνει το λάθος και βγει εκτός γραμμής θα έχει να αντιμετωπί-σει πολύ επικίνδυνα σαθρά κομμάτια. Περιγράφουμε λοιπόν μια σοβαρή μικτή διαδρομή σε σχετικά μεγάλο υψόμετρο.


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΑΛΠΕΙΣ

Mont Blanc 4810μ.Mont Maudit 4465μ.Kuffner Ridge ή αλλιώς Frontier Ridge (κόψη των συνόρων, ακριβώς πάνω σε αυτήν την κόψη βρίσκονται τα σύνορα Ιταλίας - Γαλλίας).

ΤουΝίκουΧατζή

πάνω σε χιονένια κόψη που μας φέρνει στη ράχη του

Mont Maudit. Εδώ είναι και το πρώτο σημείο διαφυ-

γής. Εναλλακτικά μπορείτε να συνεχίσετε να κινείστε

πάνω στην κόψη που θα σας φέρει στη δυτική πλευρά

του Mont Maudit, εκεί που περνά η διαδρομή για το

Mont Blanc. Λίγα ακόμη μέτρα σκαρφαλώματος και

είστε στην κορυφή του Mont Maudit 4465 μέτρα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΑπό την κορυφή κατεβείτε από τη δυτική πλευρά

μέχρι να συναντήσετε τη διαδρομή που πηγαίνει στα

δεξιά σας για το Col du Mont Maudit και αριστερά

Mont Blanc. Στο Col du Mont Maudit θα χρειαστεί

να κάνετε ένα ραπέλ 60 μέτρων (μπορεί να γίνει και

σε δύο ή τρία μικρότερα ραπέλ) για να ξεπεράσετε το

λούκι πάγου 45 μοιρών περίπου, που κατεβάζει στο

Col Maudit. Στη συνέχεια ακολουθήστε τη διαδρο-

μή που βγάζει στο Epaule (ώμος) Mt Blanc du Tacul

και συνεχίζετε μέχρι τη Valle Blanche ακολουθώντας

την κλασική διαδρομή. Αν έχετε αργήσει μπορείτε να

μείνετε στο καταφύγιο Cosmiques ή να επιστρέψετε

με τα πόδια στο καταφύγιο Torino (2 ώρες περίπου).

Μπορείτε επίσης να ανεβείτε μέχρι την Aig. du Midi

και να πάρετε το συνδετικό τελεφερίκ για την Ιταλία.

Αν δεν ακολουθήσετε όλη τη διαδρομή μέχρι την

κορυφή και φύγετε από τη ράχη του Mont Maudit

τότε σίγουρα κερδίζετε χρόνο μιας και πολύ γρήγορα

θα φτάσετε στο Col Maudit και το Epaule (ώμος) Mt

Blanc du Tacul όπου από εκεί σε περίπου 1:30 ώρα

είστε στο καταφύγιο Cosmiques. Αν ακολουθήσετε

αυτήν την επιλογή δώστε μεγάλη προσοχή για χιο-

νοστιβάδες τόσο, όσο και για crevasses, η κλίση στην

αρχή είναι μεγάλη.

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΒΑΣΗ2-4 Ιουλίου 1887 από Moritz von Kuffner, Alexander Burgener, Josef Furrer και ένα βαστάζο που δεν αναφέρεται το όνομα τουΠΡΩΤΗ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΑΝΑΒΑΣΗ (ημερολογιακά)18-19 Φεβρουαρίου 1975 J. Georges, B. GermanΠΡΩΤΗ ΚΑΤΑΒΑ-ΣΗ ΜΕ ΣΚΙJean-Marc Boivin 14 Μαρτίου 1985 (περνώντας νότια από την Pointe de l’ Androsace και καταλήγοντας στη βάση του λουκιού της παραλλαγής εισόδου στην Kuffner Ridge) ΕΚΘΕΣΗΝοτιοανατολική (ΝΑ)ΔΥΣΚΟΛΙΑΙΙ D, 4cΥΨΟΜΕΤΡΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ800 μέτρα


XAΡTEΣ&ΒΙΒΛΙΑ>> ΧΑΡΤΕΣ Institute Geographique National/ www.ign.fr / IGN3531ETSt-Gervais1:25000 KAI 3630OTChamonix1:25000/ Instituto Geografi co Centrale/ ICG#107MonteBianco,Courmayeur1:25000>> ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Snow,IceandMixedvolume2, Francois Damilano, JM Editions ISBN 2-9521881-4-9 MontBlancMassifselectedclimbs,volume1, Lindsay Griffi n ISBN 0-900523-57-3 MonteBianco(1)GuidaVallot, Edizioni Mediterranee ISBN 88-272-0239-0

INFO

ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ-Torino – καλοκαίρι (για το χειμώνα λειτουργεί το παλιό πιο χαμηλά 3338 μέτρα), υψόμετρο 3375 μέτρα,Tηλέφωνο +390165844034 www.rifugiotorino.it

- Cosmiques - υψόμετρο 3613 μέτρα, Tηλέφωνο +33 (0) 450 5054 4016

- La Fourche καταφύγιο ανάγκης, βρίσκεται πάνω στην Arête de la Brenva στο Col de la Fourche σε υψόμετρο 3737 μέτρα και διαθέτει 15 θέσεις. Δε φαίνεται από το Cirque Maudit, βρίσκεται από την άλλη πλευρά της κόψης, κοιτάζει προς τoν παγετώ-να της Brenva, την Aig. Blanche de Peuterey και το μοναδικό Grand Pilier d’ Angle.

ΤΕΛΕΦΕΡΙΚFunivie Monte Bianco +39 016589925- Fax +39 016589439 - E-mail www.montebianco.com La Palud, Courmayeur, Aosta, Ιταλία

Aid.du Midi: +33 (0) 450532246 www.compagniedumontblanc.fr Chamonix,


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8

Ανηφορίζοντας προς την κορφή Φλέγγα, έχουμε κάτω μας μια από τις εντυπωσιακότερες εικόνες των ελληνικών βουνών. Ένα τεράστιο οροπέδιο, διάσπαρτο με απανθρα-κωμένα -από ναπάλμ στον εμφύλιο- αιωνόβια ρόμπολα


Βάλια Κάλντα>> Από τους σημαντικότερους εθνικούς Δρυμούς,

είναι αναμφισβήτητα αυτός της Βάλια Κάλντα. Η ονομασία Βάλια Κάλντα είναι βλάχικη και σημαίνει

«ζεστή κοιλάδα». Το ζεστή βέβαια είναι σχετικό. Μόνο συγκρινόμενη με τα γύρω βουνά μπορεί κάποιος να θεωρή-σει «ζεστή» αυτή την κοιλάδα κι όχι με την κυριολεκτική έννοια του όρου αφού ακόμα και το κατακαλόκαιρο στη σκιά δεν στέκεσαι για πολύ αν είσαι ντυμένος ελαφριά. Και μιας και αναφέραμε τα γύρω βουνά η Βάλια Κάλντα περικλείεται από τέσσερα κι αυτό σε συνδυασμό και με τη γεωγραφική της θέση, στο κέντρο σχεδόν της Πίνδου, την κάνει πραγματικό παράδεισο για κάθε πεζοπόρο.

Του Μίλτου Ζέρβα

διασταύρωση με το μονοπάτι που δεξιά μας οδηγεί

στην κορφή Φλέγγα και τις ομώνυμες αλπικές δίδυμες

λίμνες κάτω από αυτή (3). Τώρα σχεδόν αμέσως φτά-

νουμε και πάλι στο Αρκουδόρεμα, που το περνάμε για

τέταρτη και τελευταία φορά και ανηφορίζοντας, αμέ-

σως μετά συναντάμε το τέρμα χωματόδρομου. Είμαστε

λίγο πάνω από 1300μ. υψόμετρο και πιάνουμε πλέον

το δρόμο δίπλα στο ρέμα, μέχρι που αυτό διχάζεται.

Το δεξί είναι το ρέμα της Σαλατούρας, το αριστερό το

Ζεστό ρέμα. Μόλις περάσουμε τη συμβολή συναντάμε

γεφύρι στο Ζεστό ρέμα, περνάμε απέναντι και το μο-

νοπάτι ανεβαίνοντας λίγο μας βγάζει σε μεγάλο ξέφω-

το με βρύση και στάνη. Εδώ είναι η καρδιά της Βάλια

Κάλντα (4).


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚO Αυτή η αρκετών ωρών πεζοπορία είναι από τις πλέον όμορφες και δεν είναι περί-εργο που για πολλούς αποτελεί την πρώτη επαφή με το χώρο. Όλη κινείται δίπλα ή πάνω από ποτάμι,

από τον Αώο στην αρχή και από το Αρκουδόρεμα στη

συνέχεια, χωρίς μεγάλα ανεβοκατεβάσματα και πάντα

μέσα από δάση μαυρόπευκων. Από πάνω της δεσπό-

ζει το απότομο –από το νότο- Αυγό. Το μονοπάτι μας

οδηγεί κατ’ ευθείαν στην καρδιά του Δρυμού και συ-

νήθως συνδυάζεται με κάποια άλλη διαδρομή, χωρίς

όμως και να αποκλείεται το πήγαινε – έλα, αν η μέρα

είναι αρκετά μεγάλη. Αποτελεί κομμάτι του Ε4 –από τα

δημοφιλέστερα- αλλά παρ’ όλα αυτά τη δεκαετία του

80 κόντευε να κλείσει από την αχρηστία. Ανάσα του

έδωσε η «λαθρομετανάστευση» των Αλβανών (και σε

πολλά ακόμα μονοπάτια της Βόρειας Πίνδου). Πάντως

τώρα το μονοπάτι είναι καλοπατημένο,

σημασμένο και σαφές, ενώ ο νότιος γενι-

κά προσανατολισμός του το κάνει βατό

όλες τις εποχές, εκτός από το χειμώνα

φυσικά.

Η ΔΙΑΔΡΟΜH Ξεκινάμε λοιπόν από τη Βωβούσα (1) και συγκεκριμένα λίγο έξω από αυτη, δίπλα από τη σι-δερένια γέφυρα του Αώου στο δρόμο από τα Γιάννενα. Αμέσως θα βρούμε

σήμανση που μας οδηγεί παράλληλα με

το ποτάμι μέσα από παλιά χωράφια και

φτάνουμε απέναντι από το καταφύγιο

«Βάλια Κάλντα». Το μονοπάτι μπαίνει

τώρα στο δάσος και κάθε τόσο περνά

από ξέφωτα που θέλουν λίγο προσοχή

μιας και την άνοιξη το ψηλό χόρτο το

κλείνει (οι Αλβανοί έχουν πια σχεδόν

εξαφανιστεί). Χωρίς να ανεβαίνουμε και

πολύ ψηλότερα από το ποτάμι, φτάνου-

με πάνω από τα Σμιξώματα, τη συμβολή

δηλαδή του Αώου με το Αρκουδόρεμα

και συναντάμε καλή θέση θέας.

Τώρα το μόνοπάτι στρίβει ανατολικά και

διασταυρώνεται με σάρα που όμως είναι

σταθερή και δε δημιουργεί κάποιο πρό-

βλημα. Σιγά – σιγά κερδίζουμε ύψος και

μετά από το πέρασμα ενός ρέματος που

κατεβαίνει κατ’ ευθείαν από το Αυγό,

ανηφορίζουμε κάπως απότομα μέχρι έναν «ώμο» με εξαιρετική θέα

στο ποτάμι (2).

Τώρα αρχίζουμε και πάλι να κατηφορίζουμε προς το ποτάμι συναντώ-

ντας πολύ βολικές «κολυμπήθρες», ότι πρέπει για ένα δροσερό και

αναζωογονητικό μπάνιο (τρία για την ακρίβεια) καθώς θα το περά-

σουμε και τρεις φορές, μέχρι να μπούμε σε ένα εντυπωσιακό δάσος

μαυρόπευκων και να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε μέχρι πηγή και τη

Βωβούσα – Αρκουδόρεμα – Βάλια ΚάλνταΜια μακριά πορεία παράλληλα με ένα από τα ομορφότερα

ορεινά ρέματα των βουνών μας.

GPS

GPS

GPSGPS

GPS

GPS

GPS

GPS

GPSΤο Αρκουδόρεμα αργά την Άνοιξη, είναι ένα άγριο, αφρισμένο ρέμα. Το μονοπάτι από τη Βωβούσα κινείται συνέχεια δίπλα του.

5 ώρες

Μέτρια

Δύσκολο

Βωβούσα

12.5χλμ.

1100μ.


ΤΟ ΣΚΗΝΙΚO Το Αυγό είναι η ψη-λότερη κορφή του συγκροτήματος της Βάλια Κάλντα και η ανάβαση από τη Βωβούσα η πιο μεγάλη σε υψομετρική διαφορά που μπορεί-τε να κάνετε. Αλλά αυτό δεν πρέπει

να σας αποτρέψει, γιατί η διαδρομή

αυτή περνά από τοπία εξαιρετικά και

καταλήγει σε μια κορφή με ατέλειω-

τη θέα. Μέχρι ένα μεγάλο υψόμετρο

(1800-1900μ.), θα κινηθείτε μέσα σε

πυκνά δάση μαυρόπευκου και οξιάς,

ενώ ψηλότερα θα συναντήσετε ρό-

μπολα, τα πιο ψυχρόβια δένδρα που

μπορείτε να βρείτε στα ελληνικά βουνά. Τέλος, τα τελευταία μέτρα

πριν την κορφή, θα ανηφορίσετε σε γυμνή πλαγιά, προς τη κορφή που

πάνω της υπάρχει πυροφυλάκιο, αλλά προσοχή: ο σερπεντίνης, αυτό

το σκούρο καφέ -σαν σκουριά- πέτρωμα, από το οποίο είναι «φτιαγμέ-

νο» το βουνό, τραβά τους κεραυνούς, άρα αν υποψιάζεστε ότι έρχεται

καταιγίδα, απλά ελάτε πάλι μια άλλη φορά. Ο ορειβάτης που χτυπή-

θηκε από κεραυνό καθώς «χάζευε» την

καταιγίδα από την πόρτα του πυροφυλά-

κιου, θα συμφωνήσει χωρίς δεύτερη κου-

βέντα με μια τέτοια «σοφή» απόφαση.

Η ΔΙΑΔΡΟΜH Ξεκινάμε λοιπόν από τη Βωβούσα (1), αυτήν τη φορά από το κέντρο της, από τη βρύση του χωριού. Το μονοπάτι είναι ση-

μαδεμένο και αφού περάσει και τα τελευταία σπίτια,

GPS

GPS

GPSGPS

GPSGPS

Βωβούσα – ΑυγόΑνεβείτε στην ψηλότερη κορφή της περιοχής, από τη μεγαλύτερη σε υψομετρική διαφορά, διαδρομή.

ανηφορίζει μέσα από παλιά χωράφια, μέχρι που βγαίνει

σε ανοιχτό μέρος, πολύ όμορφο, με ένα ξύλινο σπίτι,

κάτι σαν το «Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι». Εδώ βρισκόταν

η παλιά Βωβούσα, που πριν καμιά 150αριά χρόνια «με-

τακόμισε» εκεί που βρίσκεται σήμερα (5). Ανηφορίζου-

με ευθεία επάνω από ομαλό τόπο, που κάποτε ήταν

χωράφια και αυλές και κάθε τόσο συναντάμε ερείπια

από κτίσματα που ίσα-ίσα διακρίνονται, μέχρι που συ-

ναντάμε ψηλότερα και λίγο δεξιά μας χωματόδρομο.

Ακολουθούμε τώρα το χωματόδρομο προς τα δεξιά

και αφού ανηφορίσει κάμποσο σταματά. Ακριβώς από

εκεί το μονοπάτι φεύγει αριστερά επάνω, αρκετά από-

τομα και χώνεται σε οξιές (6). Η σήμανση μας βοηθά

να κρατάμε τη σωστή πορεία και σύντομα το μονοπάτι

μας ανεβάζει σε ράχη δίπλα σε χαρακτηριστικό βράχο.

Από εδώ στρεφόμαστε προς τα ανατολικά και χωρίς

ιδιαίτερη ανηφόρα περνάμε από πανέμορφα τοπία με

δάση, αλλά και ξέφωτα και βγαίνουμε στη βρύση Τόσκα

στα 1850μ. περίπου. Σιγά – σιγά το δάσος αραιώνει και

αφού περάσουμε μια μικρή λάκκα βγαίνουμε κάτω από

ανοιχτή πλαγιά με αραιά ρόμπολα και το χαρακτηριστι-

κό καφέ σκούρο χρώμα (7). Κάτω αριστερά μπορούμε

να διακρίνουμε το διάσελο απ’ όπου περνά ο δρόμος

Βωβούσα – Περιβόλι.

Στρεφόμαστε τώρα προς τα νότια και ουσιαστικά χωρίς

μονοπάτι ανηφορίζουμε όλο επάνω προς την κορφή

που σιγά – σιγά ξεπροβάλλει. Σύντομα διακρίνουμε και

το πυροφυλάκιο και αφού φτάσουμε σε μια μικρή λάκκα

κάτω από την κορφή εύκολα ανεβαίνουμε σ’ αυτή (8).

Πάνω: Μια ανταριασμένη μέρα κάτω από το Αυγό.Κάτω: Λίγο πάνω από τη Βωβούσα, έχουμε αυτή την όμορφη εικόνα του Αυγού ντυμένο με το απαλό απογευματινό φως.

5 ώρες

Δύσκολη

Μέτριο

Βωβούσα

το καταφύγιο πιάνουμε χωματόδρομο

αριστερά μας.

Όπως κι αν έχει ακολουθούμε το χωμα-

τόδρομο παράλληλα με το ποτάμι και

στην πρώτη διασταύρωση που θα βρού-

με πάμε δεξιά επάνω. Η διαδρομή είναι

σημασμένη με το σήμα Ρ7 και Ε6 και στην πρώτη φουρ-

κέτα ανηφορίζουμε ευθεία επάνω από χαλασμένο τρα-

κτερόδρομο και κατόπι χωρίς μονοπάτι βγαίνουμε ψη-

λότερα και πάλι στο δρόμο. Αν είμαστε φορτωμένοι και

επειδή το κομμάτι αυτό είναι απότομο μπορούμε απλά

να ακολουθήσουμε το δρόμο και να φτάσουμε στο ίδιο

σημείο. Εδώ ο δρόμος κάνει και πάλι μια φουρκέτα και

αρχίζει ουσιαστικά το μονοπάτι (10).

Αφού ανέβει λίγο ψηλότερα από το δρόμο, αρχίζει μια

μεγάλη τραβέρσα και αφού κάνει ένα καγκέλι μας φέρ-

νει εύκολα σε ένα δασωμένο διάσελο στα 1340μ. που

είναι και το ψηλότερο σημείο της διαδρομής μας. Από

εδώ το μονοπάτι έχοντας όμορφη θέα στον Αώο χαμη-

λά που μαιανδρίζει και στο πυκνοδασωμένο όγκο της

κορφής Αυτιά, διασχίζει τις απότομες αλλά δασωμένες

πλαγιές της κορφής Φλάμπουρο, μια κορφή που ανήκει στον όγκο της Τσούκα Ρόσσα.

Κατηφορίζουμε συνεχώς ελαφρά και ακολουθώντας την πυκνή σήμανση φτάνουμε

τελικά έως κάτω τον Αώο. Συναντάμε μια μεγάλη αλλά σταθερή σάρα και λίγο μετά

περνάμε –δίπλα πάντα στο ποτάμι- από κατολίσθηση που έχει χαλάσει το μονοπάτι

και αναγκαζόμαστε να περάσουμε πάνω από τους βράχους. Αμέσως μετά συναντάμε

το τέρμα του χωματόδρομου που ξεκινά από το φράγμα του Αώου (11) και το μόνο

που έχουμε να κάνουμε είναι να τον ακολουθήσουμε μέχρι εκεί.



ΤΟ ΣΚΗΝΙΚO Αυτή η πορεία δε βγαίνει σε κάποια κορφή, δεν είναι γνωστή και παρ’ ότι είχε σημανθεί πριν κάμποσα χρόνια, η βλάστηση την είχε εξαφα-νίσει. Κι όμως αυτό το μονοπάτι ήταν ο κύριος δρόμος

επικοινωνίας της Βωβούσας με το Μέτσοβο και τον

«έξω» κόσμο, μέχρι βέβαια που ήρθε ο αμαξητός δρό-

μος. Ουσιαστικά μοιάζει πάρα πολύ με το Αρκουδόρε-

μα, μιας και κινείται παράλληλα με το ποτάμι (Αώο),

ενώ η βλάστηση είναι σχεδόν ίδια. Είναι μια πολύ ενδι-

αφέρουσα διαδρομή, απέναντι ή μάλλον κάτω από την

κορφή Αυτιά και μπορεί να συνδυαστεί με κάποια δια-

δρομή στο Μαυροβούνι από τη μεριά της

τεχνητής λίμνης και των Πολιτσών ή απλά

να αποτελέσει το κομμάτι μιας διάσχισης

που θα μας βγάλει στο Μέτσοβο.

Η ΔΙΑΔΡΟΜH Ξεκινάμε λοιπόν από τη Βωβούσα, και πιάνουμε το μονοπάτι που οδηγεί στο Αρκουδόρεμα (Ε6). Αφού

περάσουμε απέναντι από το καταφύγιο, θα

συναντήσουμε ένα όμορφο επίπεδο ξέφω-

το απέναντι ακριβώς από το ρέμα Βαθύλακος (9). Από

εκεί κατεβαίνουμε δεξιά κάτω στο ποτάμι, το περνάμε

εύκολα (απαραίτητο το βγάλσιμο των παπουτσιών) και

ανεβαίνουμε απέναντι στο χωματόδρομο που έρχεται

κι αυτός από τη Βωβούσα. Εναλλακτικά και εάν το πο-

τάμι είναι φουσκωμένο φτάνουμε έως εδώ παίρνοντας

το δρόμο από το χωριό προς τα Γιάννενα και λίγο μετά

GPS

GPSGPS

GPS

GPS

GPS

GPS

GPS

Βωβούσα – Λ. ΑώουΤο βασικό μονοπάτι επικοινωνίας της Βωβούσας με το Μέτσοβο, είναι τώρα μια εξαιρετική εναλλακτική διαδρομή.

Στο δάσος Μούργου πάνω από τα Σμιξώματα, ακο-λουθώντας το μονοπάτι για τη λίμνη Αώου, ένα από τα κύρια μονοπάτια επικοινω-νίας της Βωβούσας με τον «έξω» κόσμο.κάτω: Το περίφημο γεφύρι της Βωβούσας χτισμένο το 1748, ενώνει τις δυο συνοικίες του χωριού.

4 ώρες

Μέτρια

10.3χλμ.

690μ.

Μέτριο

Βωβούσα

Στην κάτω λίμνη της Φλέγγας. Εδώ υπάρχει το πιο μεγάλο ή μάλλον ηλικιωμένο ρόμπολο της περιοχής. 1000 ετών. Τα ρόμπολα είναι τα δένδρα με το πιο σκληρό ξύλο και ακόμα και μετά το θάνατό τους, χρειάζονται δεκαετίες για να σαπί-σουν.

Οικολογικά σημασία

>> Σε όλη αυτή τη μεγάλη περιοχή, δε θα συναντήσεται ούτε ένα χωριό. Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει –και έντονη- ανθρώπινη παρουσία με τη μορφή της υλοτομίας, της ελεύθερης κτηνοτρο-φίας και τελευταία του τουρισμού. Παρ’ όλα αυτά η οικολογική σημασία της περιοχής είναι τεράστια και γι’ αυτό ο Εθνικός Δρυμός Βάλλια Κάλντα με τον Εθνικό Δρυμό Αώου-Βίκου και τη γύρω περιοχή έχει ανακυ-ρηχθεί Εθνικό Πάρκο. Ουσιαστικά περιλαμ-βάνει όλα τα Ζαγόρια, το Σμόλικα και τη περιοχή του Όρλιακα.



ΤΟ ΣΚΗΝΙΚO Αυτή η διαδρομή ξεκινά από την καρδιά του δρυμού, το μεγάλο ξέφωτο με την πηγή και τη στάνη, όπου συγκλίνουν όλοι οι δρόμοι από τις Σαλατούρες. Είναι μια

διαδρομή που περνά απ’ όλους τους

«ορόφους» του βουνού και μας δίνει μια

ολοκληρωμένη εικόνα του. Η πεζοπορία

στη ράχη του Αυγού, πάνω από το Αρ-

κουδόρεμα είναι μια απολαυστική εμπει-

ρία. Φυσικά το πιο συνηθισμένο είναι να

αποτελέσει το κομμάτι μιας μεγαλύτερης

διαδρομής. Όσο για τη περίπτωση κακο-

καιρίας εννοείται ότι η ράχη κάτω από το

Αυγό είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένη.

Η ΔΙΑΔΡΟΜH Ξεκινάμε λοιπόν από τη βρύση του πυρήνα (4) και πιά-νουμε το δρόμο για τον Σταυρό. Ακο-λουθούμε το δρόμο, αλλά αυτό δεν μας ενοχλεί και τόσο αφού το τοπίο είναι πραγματικά υπέροχο. Σ΄αυτό το

κομμάτι της κοιλάδας κυριαρχούν τα

μαυρόπευκα, που εδώ είναι τέλεια σχη-

ματισμένα με τους κορμούς τους στην

προσπάθεια να «βγούν» στο φως, να ανεβαίνουν σαν

πραγματικές λαμπάδες, είκοσι μέτρα ψηλά. Ο δρόμος

κάνει μια φουρκέτα και μας ανεβάζει σε λιβάδι κάτω

Βάλια Κάλντα - Σταυρός – ΑυγόΑνεβείτε στο Αυγό από τη Βάλλια Κάλντα, περνώντας από τη θεαματική ράχη Παντελούκα.

από το διάσελο του Σταυ-

ρού, όπου τον αφήνουμε

και περνώντας δίπλα από

πηγή ανεβαίνουμε ευθεία

επάνω στο Σταυρό, όπου

υπάρχει και ξύλινο σπιτά-

κι του δασαρχείου (12).

Τώρα πια θα μπούμε σε

μονοπάτι. Δεν υπάρχει

κάποια σήμανση, απλά

ακριβώς απέναντι από το

σπιτάκι, ανηφορίζουμε

διαγώνια δεξιά και μόλις

φτάσουμε σε συστάδα με

οξιές το μονοπάτι εμφα-

νίζεται καλοχαραγμένο.

Θα περάσουμε αριστερά

από τον όγκο που έχουμε

μπροστά μας και περνώ-

ντας κάθε τόσο από όμορφα ξέφωτα θα φτάσουμε κάτω

από την κορφή Ζιώγα, που όμως θα την αφήσουμε αρι-

στερά μας. Περπατάμε πλέον σε ανοιχτό τόπο, μέχρι

να πιάσουμε τη ράχη, με τα πρώτα ρόμπολα να έχουν

κάνει ήδη την εμφάνισή τους. Περνάμε από δεξιά την

κορφή Παντελούκα ή μάλλον μια έξαρση της ράχης και

εν συνεχεία έχοντας πια τη θέα της κορφής από πάνω

φτάνουμε σύντομα σ’ αυτή και το πυροφυλάκιό της

(8).

Από την κορφή του χιονι-σμένου Αυγού, μπορούμε να δούμε τη ράχη που κατεβαίνει προς την κορφή Παντελούκακάτω: Μια κλασική εικόνα. Η Βάλια Κάλντα από τη Σαλατούρα του Σταυρού.

GPS

GPS

GPSGPS

GPS

4 ώρες

GPS

Μέτρια

Εύκολο

Πυρήνας

βρύση 100μ. ψηλότερα (1410μ.). Περ-

νάμε καμένο από κεραυνό δάσος παρα-

τηρώντας την έντονη αναγέννηση και

βγαίνουμε σε οριζόντια ράχη με ξέφωτο

στα αριστερά μας. Το δάσος εδώ είναι

πραγματικά καταπληκτικό. Σιγά - σιγά

τα μαυρόπευκα δίνουν τη θέση τους

στις οξιές και το μονοπάτι μας περνά

από ρηχό ρέμα που είναι συνήθως στε-

γνό και πιάνει τη δασωμένη ράχη δεξιά

του. Ανηφορίζουμε συνεχώς με ζικ –

ζακ και αφού κερδίσουμε αρκετό ύψος

αρχίζει να φεύγει αριστερά και πάλι,

ώσπου ξαφνικά το δάσος τελειώνει και

βγαίνουμε σε λιβάδι. Συνεχίζουμε προς

τα επάνω και περνώντας ένα «σκαλί»

φτάνουμε σε παρατημένη στάνη και ξα-

ναβρίσκουμε από πάνω ένα σκαλί.

Εδώ η σήμανση ουσιαστικά τελειώνει

μιας και πιο ψηλά δεν υπάρχουν δέν-

δρα. Έτσι το μόνο που προσέχουμε εί-

ναι απλά να ανεβαίνουμε ευθεία επάνω

χωρίς κάποιο συγκεκριμένο μονοπάτι. Δεξιά μας στα

1950μ. σε μια μεγάλη λάκκα κάτω ακριβώς από την κο-

ρυφογραμμή, συναντάμε τη βρύση του Σωτήρη και λίγο

πιο πάνω θα συναντήσουμε μονοπάτι που φεύγει πίσω

αριστερά μας (13).

Αν θέλουμε να πάμε πρώτα Φλέγγες, το ακολουθού-

με και σε 10’ βγαίνουμε στη ράχη που κατεβαίνει από

την κορφή. Από εκεί βλέπουμε επιτέλους τις λίμνες,

στις οποίες φτάνουμε αν ακολουθήσουμε το μονοπάτι

μέχρι τη πρώτη ρεματιά και από εκεί κατηφορίσουμε

χύμα μέχρι την όχθη της ψηλότερης λίμνης περνώντας

από αρκετά σημεία που αναβλύζει νερό.

Από τις λίμνες που βρίσκονται στα 1945μ. η ψηλότερη,

η κορφή είναι ευθεία επάνω και φτάνουμε εύκολα αν

ανηφορίσουμε προς τα πίσω, αλλά στη ράχη πάμε αρι-

στερά επάνω στην κορφή στα 2157μ.(14).


ΤΟ ΣΚΗΝΙΚO Να η κλασική διαδρο-μή της περιοχής. Το πιο ονομαστό σημείο της Βάλια Κάλντα είναι αναμ-φισβήτητα οι δυο μικρές αλπικές δίδυ-μες λιμνούλες κάτω ακριβώς από την κορφή. Έτσι αν είστε στην περιοχή πρέ-

πει οπωσδήποτε να τις επισκεφθείτε. Θα

περάσετε από πυκνά δάση οξιάς, αλλά και

ένα κομμάτι καμένου από πυρκαγιά που

προκάλεσε κεραυνός, δάσους. Θα βρείτε

νερό σε πολλά σημεία και αν είναι καλο-

καίρι, πολύ πιθανό να συναντήσετε και

άλλους πεζοπόρους. Σίγουρα μια κλασική

διαδρομή των βουνών μας.

Η ΔΙΑΔΡΟΜH Ξεκινάμε από τον πυ-ρήνα του Δρυμού (4) και πάμε ανάποδα τη διαδρομή Βωβούσα – Αρκουδόρεμα, ακολουθώντας το Ε4. Περνάμε το γεφύρι στο Ζεστό

ρέμα και κατηφορίζουμε το δρόμο μέχρι το τέλος του.

Πιάνουμε το μονοπάτι και σε 5’ φτάνουμε στη σιδερέ-

νια γέφυρα του Αρκουδορέματος. Άλλα 5’ και φτάνου-

με σε διασταύρωση (3). Κάτω πάει για Βωβούσα και

αριστερά πάνω για Φλέγγες που είναι και ο προορισμός

μας. Το μονοπάτι ανηφορίζει αρκετά απότομα περνώ-

ντας δίπλα από δυο πηγές και μας φέρνει σύντομα σε

GPS

GPS

GPSGPS

GPS

GPS

GPS

GPS

GPS

Βάλια Κάλντα – Αρκουδόρεμα – Φλέγγες – ΦλέγγαΑπό τις πιο κλασικές –και δίκαια- διαδρομές στα ελληνικά βουνά.

Στη βρύση του Σωτήρη κάτω από την κορυφο-γραμμή της ΦλέγγαςΚάτω: Το μονοπάτι από το Αρκουδόρεμα έως τις Φλέγγες, κινείται στο μεγα-λύτερο μέρος του μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς.

3 ώρες

Μέτρια

71χλμ.

1020μ.

Μέτριο

Πυρήνας

Μορφολογία

>> Όπως είπαμε η Βάλια Κάλντα είναι ουσι-αστικά μια κοιλάδα με τις γύρω κορφές της. Η κοι-λάδα διασχίζεται από ένα όμορφο ορεινό ρέμα, το Αρκουδόρεμα, που είναι το πρώτο αξιόλογο ρέμα που πέφτει στον Αώο, λίγο πιο κάτω από τις πηγές του. Το Αρκουδόρεμα κυλάει στον άξονα Ανατολή – Δύση και γύρω από αυτό τέσσερα αρκετά ψηλά βουνά κόβουν κάθε επικοινωνία της κοιλάδας με τη γύρω περιοχή. Είναι το Μαυροβούνι (ψηλότερη κορφή Φλέγγα-2157μ.), η Μηλιά (Μηλιά 2157μ.), η Πυροστιά (Πυροστιά 1977μ.) και το ψηλότερο Αυγό (Αυγό 2177μ.). Ανάμεσά τους σχηματίζονται ψηλά διάσελα (Σαλατούρες στα βλάχικα). Έτσι μεταξύ Μαυροβούνι και Μηλιάς είναι η Σαλατούρα Μηλι-άς (1735μ.), μεταξύ Μηλιάς και Πυροστιάς η Σαλα-τούρα Παπαγιάννη (1650μ.) και μεταξύ Πυροστιάς και Αυγού η Σαλατούρα του Σταυρού (1640μ.). Αυτή είναι η μορφολογία της κυρίως κοιλάδας, αλλά ουσιαστικά η περιοχή της Βάλια Κάλντα ή μάλλον των βουνών της Βάλια Κάλντα, είναι μεγαλύ-τερη. Στα δυτικά ορίζεται από το μεγάλο οροπέδιο των Πολιτσών πάνω από το Μέτσοβο, με τον Αώο και την τεχνητή λίμνη του να σχηματίζουν ένα σα-φές όριο και στο βορρά ένα διάσελο στα 1540μ. απ’ όπου περνά ο δρόμος Βωβούσα – Περιβόλι, χωρίζει το Αυγό από την υπόλοιπη βόρεια Πίνδο. Νότια η περιοχή του χωριού Μηλιά είναι ένα κάπως ασαφές όριο, αλλά από τα βόρεια το Ασπρόρεμα και από τα νοτιοανατολικά οι ρεματιές που πέφτουν στο ρέμα της Κρανιάς, ενώνονται στην περιοχή βόρεια του χωριού Μικρολίβαδου και σχηματίζουν τον Βενέτικο ποταμό, δίνοντας ένα σαφές όριο στα ανατολικά.



Βάλια Κάλντα – ρέμα Φλέγγας – ΦλέγγαΚάτι παραπάνω από μια εναλλακτική διαδρομή για την κορφή Φλέγγα

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚO Αυτή είναι μια πολύ όμορφη διαδρομή για τη νκορφή, αλλά και τις λίμνες, που είναι σχετικά άγνωστη. Είναι

πολύ πιο άνετη από την κλασική μέσω

Αρκουδορέματος μιας και οι κλίσεις εί-

ναι μικρότερες και κατά τη γνώμη μας

είναι και ομορφότερη. Βέβαια δεν είναι

όλα θετικά. Η σήμανση περιορίζεται σε

κούκους και ειδικά στο πρώτο, χαμηλό-

τερο, κομμάτι είναι μεν πυκνή, αλλά το

μονοπάτι είναι πολύ αχνό καθώς φιδο-

σέρνεται στο πυκνό δάσος οξιάς. Μετά

τα πράγματα είναι πολύ πιο σαφή. Το

συν της διαδρομής είναι ότι βγαίνει σε

καταπληκτικά λιβάδια στην κορυφο-

γραμμή και έχει πολύ περισσότερη θέα.

Πιστεύουμε ότι σύντομα θα γίνει πολύ

γνωστή.

Η ΔΙΑΔΡΟΜH Ξεκινάμε και εδώ από τον πυρήνα (4), ακριβώς από τη βρύση. Νότιά της περνά το ρέμα της Σαλατούρας και κατεβαίνουμε κι εμείς εκεί. Περνάμε απέναντι και

ανηφορίζουμε μέχρι να συναντήσουμε

μεγάλο ξέφωτο. Από εκεί, χωρίς σήμαν-

ση, τραβερσάρουμε διαγώνια ανηφορικά

προς τα αριστερά περνώντας διαδοχικά

GPS

GPS

GPSGPS

GPS

GPS

GPS

GPS

GPS

Περνώντας το ρέμα της Σαλατούρας στον πυρήνα του Δρυμού.Κάτω: Στη Βάλια Κάλντα παντού αναβλύζουν νερά. Εδώ ο διψασμένος πεζο-πόρος χρησημοποιεί ένα φύλλο για να συγκεντρώ-σει το καθαρό νερό.

3 ώρες

Μέτρια

6.1χλμ.

850μ.

Μέτριο

Πυρήνας

από όμορφα ξέφωτα και λίγο πριν φτάσουμε στο ρέμα της Φλέγ-

γας ανεβαίνουμε σε χωματόδρομο που έρχεται από το δρόμο που

ανεβαίνει από τον πυρήνα στη Σαλατούρα Μηλιάς (και είναι μια

εναλλακτική δυνατότητα). Ακολουθούμε το δρόμο για λίγο και

συναντάμε το ρέμα της Φλέγγας. Ακριβώς εδώ ξεκινά το μονοπά-

τι, από τη δεξιά μεριά του ρέματος, ενώ λίγα μέτρα πάνω από το

δρόμο συναντάμε πηγή. Ακολουθούμε λοιπόν με ευλάβεια τους

κούκους (πέτρες βαλμένες η μια πάνω στην άλλη) γιατί αλλιώς εί-

ναι πολύ δύσκολο να βρούμε το μονοπάτι, μέχρι να συναντήσουμε

το ρέμα και να περάσουμε στην αριστερή πλευρά του. Από εδώ

και πάνω τα πράγματα φτιάχνουν και μάλιστα θα συναντήσουμε

ένα μονοπάτι που φεύγει αριστερά που το αγνοούμε, μέχρι που

τελικά το δάσος αραιώνει και βγαίνουμε σε όμορφα λιβάδια. Το

μονοπάτι σιγά – σιγά χάνεται και περπατάμε δίπλα σε αιωνόβια

ρόμπολα. Το μέρος είναι απλά καταπληκτικό. Ευθεία μπροστά

μας έχουμε τώρα μια λάκκα και αφού την περάσουμε από αριστε-

ρά ανεβαίνουμε μέχρι την κορυφογραμμή αριστερά (δυτικά) της

κορυφής Καπετάν Κληδή. Εδώ συναντάμε το μονοπάτι Ρ7 που έρ-

χεται από το καταφύγιο και μπροστά μας έχουμε το εντυπωσιακό

πανόραμα της λίμνης Αώου (15).

Τώρα στρίβουμε δεξιά και ακολουθούμε το μονοπάτι που μας

περνά από φαρδύ διάσελο και κατόπι μας ανεβάζει –λίγο απότο-

μα- στον όγκο της Φλέγγας. Μόλις βγαίνουμε στη ράχη βλέπουμε

και την κορφή στην οποία φτάνουμε σε 5’.

Άλλες διαδρομές

>> Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδρομή είναι αυτή που ξεκινά από το Μικρολίβαδο ανεβαίνει μέσα από δάση οξιάς στην κορφή Γκουκομίσιο και κατόπιν από τη σχεδόν οριζόντια κορυφογραμμή βγαίνει δεξιά από την Πυροστιά και διαμέσου της κορφής Σιαμανίκος βγαίνει στο Σταυρό. Τρομερή θέα.

>> Από τη λίμνη Αώου ανηφορίζουμε το χωματόδρομο για το καταφύγιο και από εκεί ακολουθούμε το μονοπάτι που μας ανεβάζει κορυφογραμμή και στη συνέχεια στη Φλέγγα. Εύκολη και κυρίως γρήγορη διαδρομή. Για πολύ βιαστικούς.>> Από το πυρήνα ανηφορίζουμε κόβοντας τις κορ-δέλες του δρόμου στη Σαλατούρα Μηλιάς και από εκεί χρη-σημοποιώντας στην αρχή το δρόμο ανεβαίνουμε στη Μηλιά (2159μ.). Από εκεί συνεχίζουμε βόρεια κατηφορίζοντας μέχρι τη Σαλατούρα Παπαγιάννη, απ’ όπου παίρνοντας το δρόμο ξανακατεβαίνουμε στον πυρήνα. >> Από τη Φλέγγα συνεχίζουμε την κορυφογραμμή προς τα δυτικά και αφού περάσουμε από τον αυχένα της Αρκούδας στα 1920μ. ανεβαίνουμε στην κορφή Αυτιά (2081μ. πάνω ακριβώς από τη συμβολή Αώου – Αρκουδορέματος.


Η Μηλιά από το Μαυροβούνι

MEINDL - Vakuum man



ΤΟ ΣΚΗΝΙΚO Τι να πούμε γι’ αυτή τη διαδρομή. Είναι απλά από τις θεαματικότερες που μπορείσ να κάνει στα ελληνικά βουνά. Η ιδιαιτερότητά της

δεν είναι τα όμορφα δάση που περνά κάποιος, ούτε η

πραγματικά καταπληκτική θέα της τεχνητής λίμνης του

Αώου. Η ιδιαιτερότητα της είναι το τεράστιο οροπέδιο

του Μαυροβουνιού που είναι σπαρμένο από δεκάδες

–ίσως εκατοντάδες- καμένα ρόμπολα που κείτονται

εκεί εδώ και δεκαετίες. Πολλοί λένε ότι είναι αστραποκαμένα, αλλά η πραγματικότη-

τα είναι ότι εδώ στη διάρκεια του εμφυλίου οι Αμερικάνοι δοκίμασαν για πρώτη φορά

ένα είδος βόμβας που έμελλε να γίνει διάσημο 20 χρόνια αργότερα, στον πόλεμο του

Βιετνάμ: τις περίφημες Ναπάλμ.

Έτσι πολλά αιωνόβια ρόμπολα έμειναν καμένα και επειδή το ξύλο τους είναι από

τα σκληρότερα και ανθεκτικότερα στο χρόνο, δεν έχουν ακόμα σαπίσει, αλλά παρα-

μένουν σαν παράξε-

να φυσικά γλυπτά,

δημιουργόντας μια

εντυπωσιακή εικόνα.

Η ΔΙΑΔΡΟΜH Ξεκινάμε λοιπόν από τη Μηλιά (16) και απέναντι από το κλειστό πλέον βενζινά-δικο στον κεντρικό δρόμο που έρχεται από το Μέ-τσοβο. Ακολουθούμε τη σήμανση Ε6 που με τη σειρά

της ακολουθεί χωματόδρομο και μας βάζει στο δάσος

δεξιά από το ρέμα που κατεβαίνει από τη Σαλατούρα.

Προσπερνάμε διασταύρωση που πάμε δεξιά και πιο

πάνω το μονοπάτι αρχίζει και κόβει τις κορδέλες του

δρόμου, έως ότου μας βγάλει σε διχάλα χωματόδρομων.

Εκεί δεν πάμε ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, αλλά πιάνου-

με μονοπάτι σημασμένο (Ε6 και Ρ5) που ανεβαίνει

ακριβώς ανάμεσα από τους δυο δρόμους.

Το δάσος είναι το τυπικό δάσος μαυρόπευκων της περι-

οχής και το μονοπάτι κινείται παράλληλα και λίγο ψη-

λότερα από το δρόμο. Περιέργως κανείς χάρτης δεν το

δείχνει. Ανηφορίζουμε πολύ μαλακά και μετά από 20’

στρίβουμε προς τα δεξιά επάνω. Συναντάμε ρέμα και

μαζί τις πρώτες οξιές και με την κλίση να είναι κάπως

πιο έντονη, το καλοσημασμένο μονοπάτι μας φέρνει

στο τέρμα ενός χαλασμένου δρόμου. Λίγη έντονη ανη-

φόρα και βγαίνουμε σε καλύτερο χωματόδρομο που

έρχεται από τη Σαλατούρα. Τον ακολουθούμε και μετά

από δεξαμενή που θα συναντήσουμε έχουμε το νου

μας να δούμε κάτω από το δρόμο δεξιά τη συνέχεια

του μονοπατιού (που ούτε αυτό το σημειώνει κάποιος

χάρτης!).

Πράγματι λίγες εκατοντάδες μέτρα μετά και λίγο πριν

ο δρόμος συναντήσει ρέμα, βλέπουμε ένα σήμα Ρ5 και

κατεβαίνουμε σ’ αυτό από το κάπως απότομο πρανές.

Τώρα ακολουθούμε το μονοπάτι που μας περνά τελικά

από το ρέμα και χώνετε σε όμορφο δάσος οξιάς. Η κλί-

ση εδώ είναι ελάχιστη και η σήμανση αρκετά καλή, άλ-

λωστε πάμε ουσιαστικά λίγο χαμηλότερα από το δρόμο.

Βγαίνουμε σε μεγάλο ξέφωτο και στη συνεχεια σε με-

γάλο λιβάδι με στάνη κάτω ακριβώς από τη Σαλατούρα

στην οποία ανεβαίνουμε εύκολα (17).

Από τη Σαλατούρα Μηλιάς στα 1740μ. πιάνουμε το

δρόμο προς τον πυρήνα και στην πρώτη φουρκέτα τον

αφήνουμε και μπαίνουμε σε –κάπως ασαφές- μονοπάτι

αριστερά του ρέματος που κατεβαίνει από την κορφή

Τρία Σύνορα. Εδώ το δάσος είναι αραιό και λίγο πιο πάνω

περνάμε δεξιά του ρέματος, πάμε κατευθείαν επάνω και

λίγο πριν βγούμε στην κορυφογραμμή συναντάμε πηγή.

Από την πηγή βγαίνουμε τελικά στην κορυφογραμμή

που –θα το ξαναπούμε- είναι πολύ εντυπωσιακή (18).

Ουσιαστικά βέβαια δε πρόκειται για κορυφογραμμή

αλλά για ένα τεράστιο οροπέδιο με μικρές εξάρσεις,

αλλά και πολλές λάκκες. Τώρα συναντάμε δρόμο που

έρχεται από τη Λίμνη Αώου και το καταφύγιο και στρί-

βοντας δεξιά (δυτικά), πιάνουμε το καλοπατημένο και

σημασμένο μονοπάτι που κατευθύνεται προς την κορ-

φή (Ρ7). Περνάμε κοντά από κιόσκι (!) και πάντα μέσα

από τις λάκες του οροπεδίου περνάμε αριστερά από τη

κορφή Καπετάν Κληδή και συναντάμε τη διαδρομή που

ανεβαίνει από το ρέμα της Φλέγγας (15), την οποία και

ακολουθούμε έως την κορφή.

Μηλιά – Σαλατούρα Μηλιάς – Καπετάν Κληδή – ΦλέγγαΑπό τις μακρύτερες αναβάσεις, που προσφέρει το καταπληκτικό θέαμα των καμένων ρόμπο-λων του Μαυροβουνιού

Αυτό το ρόμπολο πάνω στο οροπέδιο του Μαυρο-βουνιού, μπορεί λόγω του μεγέθους του και αντιστέ-κεται με επιτυχία ακόμα και στους κεραυνούς που κάθε τόσο το βάζουν σημάδι.

GPSGPS GPS

GPSGPS GPS

GPSGPS

GPS

6 ώρες Δύσκολη Μηλιά

6.6χλμ.*

590μ.*Μέτριο*εως Σαλατούρα Μηλιάς

*

Το φθινόπωρο τα δάση μαυρόπευκων πάνω από τη Μηλιά είναι παράδει-σος για όσους αγαπάνε τα μανιτάρια. Κυριολεκτικά τα βλέπεις να πετάγονται καθώς περπατάς.

Τέσσερα είναι τα χωριά που εξυπηρετούν την είσοδο στη Βάλια Κάλντα

1. Η Μηλιά Ένα αρκετά ζωντα-νό χωριό σε υψόμετρο 1200μ., με 350 μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται κατά βάση με το

ξύλο και την επεξεργασία του. Χτισμένο σε μια καταπράσινη περιοχή, τα τελευταία χρό-νια με την ασφαλτόστρωση του δρόμου Μέ-

τσοβο – Μηλιά – Κρανιά – Γρεβενά, η πρό-σβασή του είναι πολύ εύκολη. Βέβαια από φέτος, με το «άνοιγμα» της Εγνατίας, η Μη-λιά ξανάγινε το ήσυχο χωριό που ήταν πριν δεκαπέντε χρόνια. 2. Βωβούσα Είναι το χωριό απ΄ όπου ξεκι-νάνε και καταλήγουν οι περισσότεροι επισκέ-πτες της περιοχής. Είναι χτισμένο δίπλα στον Αώο και τις δυο συνοικίες του που βρίσκονται στις δυο όχθες του, τις ενώνει το περίφημο γεφύρι που είναι από τα παλιότερα του Ζαγο-ρίου (1748). Οι κάτοικοί του ασχολούνται κι αυτοί με το ξύλο, αλλά τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται και ο τομέας του τουρισμού3. Μικρολίβαδο Το Μικρολίβαδο είναι ένα από τα Κοπατσαραίικα χωριά, δηλαδή ένα

από τα Βελανιδοχώρια, μιας και Κοπάτσι ση-μαίνει Βελανίδι. Είναι μικρό και ήσυχο χωριό, χτισμένο σε μια πολύ όμορφη ανοιχτή κοιλά-δα. Είναι σχετικά άγνωστο, αλλά η εγγύτητά του με το δρόμο Μηλιάς – Γρεβενών το κάνει εύκολα επισκέψιμο. 4. Περιβόλι Το Περιβόλι είναι ένα από τα ονομαστά βλαχοχώρια. Οι κάτοικοί του ασχο-λούνται με την κτηνοτροφία και το χωριό το χειμώνα ερημώνει, αν και τα τελευταία χρό-νια με το τουρισμό, αυτό αρχίζει να αλλάζει. Παρ’ όλο που η Βάλια Κάλντα ανήκει στα δι-οικητικά του όρια, ελάχιστοι πεζοπόροι επι-σκέπτονται το χωριό. Αυτό δεν είναι τυχαίο μιας και η «σχέση» του χωριού με τη Βάλια Κάλντα είναι περισσότερο τουριστική. Το χω-


ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ8 ΑΦΙΕΡΩΜΑ - ΠΡΑΚΤΙΚΑ

GPS

Διάρκεια Πληροφορίες Νερό Δυσκολία Σήμανση Πρόσβαση Διανυκτέρευση Υψομετρικέςδιαφορές

Απόσταση Τεραίν Σημείοεκκίνησης

Κατέβασμααπο το

anevenontas.gr

Καταφύγια

1 5 2

910

11

12

46

7

13 14 15

19

20

21

2216

17

18

8

3

1. Βωβούσα 2. Ώμος 3. Διασταύρωση για Φλέγγες 4. Πυρήνας 5. Παλιά Βωβούσα 6. Τέρμα δρόμου 7. Βρύση Τόσκα 8. Αυγό 9. Πέρασμα Αώου 10. Ώμος 11. Χωματόδρομος 12. Σταυρός 13. Γύρισμα μονοπατιού 14. Φλέγγα 15. Διασταύρωση μονοπατιών 16. Μηλιά 17. Σαλατούρα Μηλιάς 18. Κορυφογραμμή 19. Λίμνες Φλέγγας 20. Μικρολίβαδο 21. Πυροστιά 22. κορφή Μηλιά 23. Λίμνη Αώου.

GPS

23


ριό αρκείται στους εποχούμενους επισκέπτες και στο τρίπτυχο «ΙΧ, Βάλια Κάλντα, ταβέρνα».

Η Βάλια Κάλντα έχει γενικά ένα ομαλό ανά-γλυφο. Δεν υπάρχουν εδώ οι μεγάλες σάρες και οι ατελείωτες πετροπλαγιές, άλλων βουνών, αλλά αντίθετα οι κλίσεις και το έδαφος είναι ήπια. Παρ΄όλα αυτά και επειδή οι αποστάσεις είναι σχετι-κά μεγάλες το καλό άρβυλο είναι απαραίτητο.

Νερό θα βρείτε σχετικά εύκολα παντού. Ένα παγούρι 1,5 λίτρου είναι γενικά αρκετό, ακόμα και το καλοκαίρι.

Το μόνο καταφύγιο πάνω στο βουνό, είναι αυτό στο Μαυροβούνι, πάνω από τη λίμνη Αώου στα 1850μ. υψόμετρο. Ανήκει στο Δήμο Μετσόβου, αλλά προς το παρόν είναι κλειστό λόγω εργασιών.Ακόμα έξω από τη Βωβούσα υπάρχει και το καταφύ-γιο Βάλια Κάλντα.

www.milea.gr, τηλ. Κοινότητας Βωβούσας: 26560 22621, www.mikrolibado.gr, www.perivoli.gr, www.pindos-hotova-nationalparks.com

Μηλιά από: Μέτσοβο 15χλμ., Γρεβενά 40χλμ., Τρίκαλα 80χλμ. Βωβούσα από: Γρεβενά – Περι-βόλι 60χλμ., Μέτσοβο – Λίμνη Αώου, Φλαμπουράρι 50χλμ., Γιάννενα 70χλμ. Περιβόλι από Γρεβενά 47χλμ.

κτφ. Βάλια Κάλντα: www.katafigiovaliacalda.com, Ξενώνας Βωβούσα: τηλ. 26560-22555, Ξενώνας Δρούγκια: 26560-31364, Ξενώνας Αυδίκου: τηλ. 26560-31050 Ξενώνας Μικρολίβαδο: www.mikrolivado.gr

Η Βάλια Κάλντα και τα βουνά γύρω της είναι ιδανικά για πεζοπορία από τα μέσα Μαΐου έως και τον Ιούνιο και ο Οκτώβριος όπου τα μικτά δάση της περιοχής παίρνουν τα φθινοπωρινά τους χρώματα.

GPS

GPS

GPSGPS

GPS

GPS

GPS


Η αρκούδα είναι το πιο μεγάλο χερσαίο θηλαστικό της Ευρώπης. Σε φυσιολο-γικές συνθήκες ζει περίπου 20 με 25 χρόνια. Ζει σε ορεινές δασικές περιοχές και είναι ζώο παμφάγο (αν και ταξινομικά ανήκει στην τάξη των σαρκοφάγων) με ιδιαίτερη προτίμηση στις φυτικές τροφές και ιδιαίτερη αδυναμία στο μέλι. Αναπαράγεται από το 4ο-5ο έτος της ηλικίας της, ζευγαρώνει κάθε δύο ή τρία χρόνια, την περίοδο από το Μάιο έως τον Ιούλιο και γεννά το χειμώνα, συνήθως τον Ιανουάριο, κατά τη διάρκεια του χειμέριου ύπνου από ένα έως δύο και σπανιότερα τρία μικρά, τα οποία γεννιούνται τυφλά και γυμνά ενώ ζυγίζουν μόλις 350-400 γραμμά-ρια. Τα πρώτα 2-3 χρόνια της ζωής τους εί-ναι τα πιο σημαντικά γιατί κατά το διάστημα αυτό διδάσκονται από τη μητέρα-αρκούδα τον τρόπο επιβίωσης μέσα στο δάσος. Αξιοσημείωτο είναι πως ενώ όλα τα ζώα που πέφτουν σε χειμέριο ύπνο πρέπει κατά καιρούς να ξυπνήσουν για να αποβάλουν τα ούρα τους, η αρκούδα δεν χρειάζεται να κάνει κάτι παρόμοιο διότι διαθέτει έναν μοναδικό μηχανισμό ανακύκλωσης της

ουρίας. Οι κυριότεροι κίνδυ-

νοι για την αρκούδα

είναι

>> Ο φόνος από τον άνθρωπο >> H κατα-στροφή και υποβάθμιση

των βιοτόπων της (αλόγιστη και παράνομη υλοτομία, πυρκαγιές, αλόγιστη διάνοιξη δασικών δρόμων) >> H απομόνωση των βιοτόπων σε μικρή και μεγάλη κλίμακα (αλόγιστη διάνοιξη δασικών δρόμων και χωρίς σχεδιασμό και έλεγχο τεχνικά έργα όπως φράγματα, μεγάλοι αυτοκινητόδρο-μοι) >> H διακοπή του χειμέριου ύπνου λόγω όχλησης. Ο χειμέριος ύπνος είναι μια διαδικασία συνεχής η οποία μάλιστα αν διακοπεί, δύσκολα ξαναρχίζει, γεγονός που δυσκολεύει την προσπάθεια επιβίωσης κατά τη δύσκολη λόγω έλλειψης τροφής, χειμερινή περίοδο. >> Επιπλέον, η επιβί-ωση των νεογνών επιτυγχάνεται μόνο αν η μητέρα δεν απομακρυνθεί από τη φωλιά. >> H έλλειψη γνώσης και πληροφόρησης για τα παραπάνω προβλήματα, με αποτέλε-σμα την έλλειψη κρατικής ενεργοποίησης καθώς και δραστηριοποίησης των πολιτών. Πηγή: www.arcturos.gr

Η κοιλάδα με το πλούσιο και άγριο φυσικό της πε-ριβάλλον φιλοξενεί 17 είδη μεγάλων θηλαστικών, καφέ αρκούδα, λίγκες, ζαρκάδια, λύκους, αγριόγιδα και άλλα. Δυστυχώς τα ελάφια της – αυτόχθονα της

Πίνδου – εξαφανίστηκαν τα τέλη του περασμένου αιώ-

να εξ’ αιτίας του παράνομου κυνηγιού. Ανησυχητικό εί-

ναι το μέλλον των ζαρκαδιών καθώς και των αγριόγιδων

αφού ο πληθυσμός τους μειώνεται συνεχώς.

Τ’ αγριόγιδα ζώα των ορθοπλαγιών και των βράχων

ζουν σε ομάδες τα θηλυκά και μοναχικά τ’ αρσενικά

που πλησιάζουν το κοπάδι μόνο το φθινόπωρο γι’ ανα-

παραγωγή.

Το καλοκαίρι αναρριχώνται στις πιο δυσπρόσιτες πλα-

γιές για ν’ αποφύγουν λύκους και κυνηγούς.

Στα μεγάλα ρέματα του δρυμού ζουν πέστροφες ιδιαί-

τερα σε ποτάμια με πετρώδη πυθμένα και κρύα διαυγή

νερά με μεγάλη περιεκτικότητα σ’ οξυγόνο. Στις πηγές,

τις λίμνες και τα ρέματα ζουν 7 συνολικά είδη αμφίβιων

με πιο γνωστό τον αλπικό τρίτων που μπορούμε να τον δούμε στις λίμνες της Φλέγ-

γας. Μόνιμος κάτοικος των κρύων νερών είναι ο καφετής ελληνικός βάτραχος ενώ

την περίοδο της αναπαραγωγής τους πλησιάζουν στα νερά χωματόφρυνοι, πρασινό-

ΟικολογίαΤο κλίμα της κοιλάδας χαρακτηρίζεται μεσευρωπαϊκό καθώς επικρατεί ο ορεινός κλιματικός τύπος με τραχείς χει-μώνες, άφθονες βροχές και χιονοπτώσεις, και δροσερά καλοκαίρια με πολλές τοπικές βροχές. Επίσης υψηλή είναι η νέφωση και οι παγετοί που αρχίζουν κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και διαρκούν μέχρι και τέλη της άνοιξης, ενώ ο Δρυμός καλύπτεται με χιόνι 7 με 9 μήνες το χρόνο.

Νεαρό δάσος οξιάς.

φρυνοι και σαλαμάντρες.

Αθόρυβοι κάτοικοι της κοιλάδας τα 10 είδη των ερπε-

τών της.

Οι πιο θορυβώδεις και μελωδικές παρουσίες του δρυ-

μού είναι βέβαια τα 70 είδη των πτηνών που ζουν σε

δέντρα και βράχους. Δρυοκολάπτες, λευκονώτες, με-

σοτσικλίταρες, νανοτσικλιράρες, μαυροτσικλιτάρες και

σπάνια χιονάδες και διπλοκέφαλοι είναι μερικοί από

τους φτερωτούς κατοίκους ενώ δε λείπουν και τα με-

γάλα αρπαχτικά πουλιά και 10 είδη από αυτά, διαφε-

ντεύουν τον ουρανό: σαΐνια, χρυσογέρακες, χρυσαετοί

και βέβαια βασιλικοί αετοί.

Κι όταν νυχτώσει τι; Νυχτερίδες βγαίνουν από κουφά-

λες δέντρων, βράχια και σπηλιές και κυνηγούν στο νυ-

χτερινό ουρανό ενώ οι νυκτοβάτες ξεπροβάλλουν από

τις φωλιές τους- κουφάλες φυλλοβόλων δέντρων – για

να κυνηγήσουν έντομα.

Στη Βάλια Κάλντα και στο Αρκουδόρεμα κυριαρχούν

τα δάση οξιάς, μαυρόπευκου και σπάνια έλατου.

Σε μικρές συστάδες εμφανίζεται και η δασική πεύκη

που εδώ είναι το νοτιότερο σημείο εξάπλωσής της κα-

θώς απαιτεί υγρότερα και ψυχρότερα κλίματα.

Σε ψηλότερα σημεία φυτρώνουν ρόμπολα, ένα είδος

κωνοφόρου που είναι πολύ αυθεντικό στο κρύο. Τα

υπεραιωνόβια αυτά ρόμπολα είναι το καθένα τους μνη-

μείο της φύσης.

Σε μεγάλα υψόμετρα πάνω απ’ τα δάση εκτείνονται με-

γάλα υποαλπικά λιβάδια. Τα εδάφη τους έχουν οφειολι-

θικά πετρώματα και λίγα φυτά κατορθώνουν να επιβιώ-

σουν που έχουν και μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον

εξ’ αιτίας της εξελικτικής τους ιστορίας.

Συνολικά στο δρυμό υπάρχουν 415 είδη φυτών ενώ στα

υγρά μέρη του δάσους φυτρώνουν 86 είδη μανιταριών.




Του Andrej Štremfelj / Απόδοση από τα αγγλικά: Γιώτα Ποταμιάνου



Όρος Έβερεστ, 8.700 μέτρα, 1979. Ο Nejc Zaplotnik κι εγώ ήμα-

σταν μόνοι στη βάση του Gray Step στην

παρθένα Δυτική Κόψη. Από πάνω μας

υπήρχε άγνωστο πεδίο ως την κορφή.

Το μόνο που γνωρίζαμε ήταν ότι δεν μπορούσαμε να

κατεβούμε από τη διαδρομή που είχαμε ανέβει: δεν

είχαμε επαρκή εξοπλισμό. Ο μόνος δρόμος για κάτω

ήταν μέσω του Hornbein Couloir, και ο μόνος δρόμος

για το τελευταίο ήταν προς τα πάνω. Ήμουν είκοσι τριών κι ο Nejc

είκοσι πέντε.

Δεθήκαμε χωρίς να μιλάμε. Μάσκες οξυγόνου κάλυπταν τα πρόσω-

πά μας, όμως κάθε συζήτηση θα ήταν ανώφελη ούτως ή άλλως: ο άνε-

μος δυνάμωνε, και σκοτεινά σύννεφα σκέπαζαν ήδη το πάνω μέρος

του βουνού. Ο Nejc, συνήθως εύθυμος, είχε σοβαρέψει.

Πήρε την πρώτη σχοινιά, κινούμενος αργά και προσεκτικά πάνω σε

σαθρό σχιστόλιθο με τα κραμπόν και τις διπλού δέρματος μπότες του.

Στο φόντο των βράχων, ο σκελετός του σακιδίου του, με το εξόγκωμα

της 15κιλης φιάλης οξυγόνου στο πορτοκαλί του ύφασμα, έφτιαχνε

ένα ογκώδες, δυσκίνητο και ασταθές ορθογώνιο. Ξαφνικά άρχισε να

πέφτει κι ένα σπασμένο κομμάτι του βουνού εξακοντίστηκε δίπλα

του στον αέρα. Προσγειώθηκε με μια μικρή κραυγή στο χιόνι. Το ρελέ

μας ήταν ένα κακό καρφί. Τον κοίταξα, κι ύστερα έστρεψα το βλέμμα

μου στη δυτική κόγχη γύρω στα 2.300 μέτρα πιο κάτω. Οι κορυφές

των Lhotse και Nuptse ήταν τώρα χαμένες σε χιονοθύελλα. Μέσα μου

άρχισε να γεννιέται ένας φόβος ανάλογος με το βαθμό έκθεσής μας.

Χωρίς να μιλήσει, ο

Nejc έβγαλε τα Dachstein

γάντια του, τίναξε το χιόνι

από το μάλλινο παντελό-

νι του κι άρχισε ξανά να

σκαρφαλώνει. Δύο μέτρα,

τρία μέτρα, πέντε: συνέ-

χισε μεθοδικά προς τα

πάνω, σιγουρεύοντας τις

κινήσεις δυσκολίας 5.7 με τα γυμνά του δάχτυλα, καθώς ενάλλασσε

ανάμεσα σε τεχνητή κι ελεύθερη αναρρίχηση. Κοίταξα το ρολόι μου:

ήταν σχεδόν τρεις. Στις έξι θα ήταν νύχτα.

Πήρε στον Nejc μια ώρα για να τελειώσει τη σχοινιά.

«Πιστεύεις ότι έχουμε αργήσει πολύ;» είπα ξεφυσώντας όταν τον

έφτασα. Μέσα από το συριγμό της μάσκας οξυγόνου, ήμουν σίγου-

ρος ότι μπορούσε ν' ακούσει το φόβο στη φωνή μου. Το ρελέ από το

οποίο είχα ζουμάρει αποτελούνταν από ένα καρφί τοποθετημένο σε

μια ρηχή σχισμή.

Έβγαλε τη μάσκα από το πρόσωπό του και με κοίταξε με τα διαπε-

ραστικά γαλάζια μάτια του. «Όχι», ήταν το μόνο που είπε. Δεν ρώτησα

περισσότερα.

Η επόμενη σχοινιά ήταν δική μου. Παρασυρμένος από κεκτημέ-

νη ταχύτητα, σύντομα βρισκόμουν στην κορυφή του Step κι έφτιαχνα

ρελέ. Όταν ξανακοίταξα το ρολόι μου, συνειδητοποίησα ότι προηγου-

μένως είχα μπερδέψει τους δείκτες: ήταν μόλις μιάμιση.

Ο Nejc ζούμαρε ως εμένα, κι εγώ του προέτεινα τον καρπό μου για

Ο Rok Zalokar ενώ ακολουθεί την κρίσιμη τραβέρσα κατά την πρώτη ανάβαση. Γνωρίζοντας ότι θα έπρεπε να τραβερσάρουν αυτό το κομμάτι κατά την κατάβα-ση, ο γράφων περίμενε ότι θα χρησιμοποιούσαν τις ήδη ανοιχθείσες από τα εργαλεία τους τρύπες. Τελικά μια θύελλα θα τους προλάβαινε στην κορφή, αφανίζοντας αυτά τα ίχνη και καλύπτοντας ακόμη και τα καρφιά που είχαν αφήσει στα ρελέ.


να του δείξω την ώρα. Καταχάρηκε κι αυτός. Είχαμε μόλις σκαρφαλώ-

σει το crux της διαδρομής· μπορούσαμε να φτάσουμε κορφή την ίδια

μέρα. Η Δυτική Κόψη του Έβερεστ ήταν δική μας.

Ήμουν τυχερός που στην ορειβατική μου σταδιοδρο-μία είχα ισχυρούς μέντορες. Από όλους, ο Nejc ήταν ο

πιο δυνατός. Διάσημος ήδη την εποχή της αποστολής στο Έβερεστ,

ζούσε για να σκαρφαλώνει. Το 1975 υπήρξε μέλος μιας επιτυχημένης

γιουγκοσλαβικής αποστολής στο Μακαλού· το 1977 αυτός κι εγώ

είχαμε σκαρφαλώσει μια νέα διαδρομή στο Hidden Peak, την πρώτη

μου οχτάρα. Με τα μακριά του μαλλιά –ασυνήθιστο για την κομμου-

νιστική Γιουγκοσλαβία– και τους ανέμελους τρόπους στα τοπικά

μπαρ, έμοιαζε με μποέμ, όμως ήταν ο καλύτερος αναρριχητής στη

χώρα και θεός για μένα. Ήθελα μια ζωή σαν τη δική του.

Όσον αφορά την τεχνική, εγώ κι ο Nejc ήμασταν ισότιμοι. Όμως

το πρόβλημα στο υψόμετρο δεν είναι οι τεχνικές ικανότητες, αλλά η

λήψη αποφάσεων. Στο Hidden Peak ο Nejc κι εγώ σκαρφαλώσαμε σε

αλπικό στιλ από την Κατασκήνωση 4 στα 6.850 μέτρα ως την κορφή.

Εκείνη την εποχή δεν είχα ιδέα από υψόμετρο – δεν είχα ανέβει καν

στο Mont Blanc. Ούτε ο Nejc ήξερε τι απόδοση θα είχα στο υψόμετρο,

όμως στον αλπινισμό ορισμένες φορές πρέπει να ακολουθείς τη δι-

αίσθησή σου. Ο Nejc πίστευε ότι μπορούσα να τα καταφέρω, εγώ τον

εμπιστευόμουν απόλυτα, και να που είχε δίκιο.

Για τους νέους ορειβάτες στα Ιμαλάια το φορτίο των αποφάσεων εί-

ναι συχνά πολύ μεγάλο για να το σηκώνουν μόνοι τους. Τόσο στο Έβε-

ρεστ όσο και στο Hidden Peak ο Nejc έφερε το βάρος των πιο σημαντι-

κών αποφάσεων. Αν εκείνος έλεγε ότι είχαμε αργήσει στο Έβερεστ, θα

είχα γυρίσει. Ήταν η μηχανή στη σχοινοσυντροφιά μας·

χωρίς αυτόν, δεν θα είχα ανέβει σε κανένα από τα δύο.

Μετά το Έβερεστ ο Nejc αποφάσισε να σκαρφαλώσει

όλες τις οχτάρες κορφές. Ήμουν όσο φιλόδοξος ήταν

κι εκείνος εκείνη την εποχή κι ήμασταν κι δυο καλοί –

τόσο καλοί στην πραγματικότητα, ώστε νιώθαμε ότι ο

αλπινισμός δεν ήταν επικίνδυνος για εμάς. Όταν πέθα-

νε σε μια χιονοστιβάδα στο Manaslu το 1983, ήταν σαν

να είχε γκρεμιστεί ο κόσμος. Συνέχισα να σκαρφαλώνω,

όμως για πρώτη φορά άρχισα να αναλογίζομαι το ρίσκο

και το αν αντλούσα αρκετά από τον αλπινισμό ώστε να

δικαιολογούνται οι κίνδυνοι που αυτός περικλείει.

Οι λόγοι για τους οποίους σκαρφαλώνω δεν είναι περίπλοκοι. Παρόλο που οι γονείς

μου δεν έκαναν ποτέ αναρρίχηση, η θέα των Σλοβε-

νικών Άλπεων Kamnike που θαύμαζα καθ' οδόν για

το σχολείο μου στο Kranj ξύπνησε μεγάλη περιέργεια

μέσα μου: πώς είναι τα βουνά από κοντά; Η κορυφή

του Grintavec μοιάζει πραγματικά με βελόνα όταν

στέκεσαι πάνω της; Μια ακατάπαυστη επιθυμία να

εξερευνήσω το άγνωστο με παρέσυρε στα ύψη. Κι

όπως θα ανακάλυπτα σύντομα, όσο πιο ψηλά αναρρι-

χάσαι, τόσο καλύτερη γίνεται η θέα.

Στα βουνά δυτικά του Kanchenjunga υπάρχουν

άφθονες δυνατότητες εξερεύνησης. Το 2000 ηγήθηκα

μιας αποστολής δέκα νεαρών αλπινιστών του Planiska

zveza Slovenije (PZS, ή Ορειβατικός Σύνδεσμος της

Σλοβενίας) στην περιοχή, με σκοπό την πραγματο-

ποίηση αναρριχήσεων σε αλπικό στιλ σε ορθοπλαγιές

με λογική δυσκολία. Ήθελα να μοιραστώ τις εμπειρίες μου με νέ-

ους αναρριχητές, ακριβώς όπως είχε κάνει μ' εμένα ο Nejc. Όμως η

αποστολή τελείωσε πρόωρα όταν ένας από τους ορειβάτες, ο Andrej

Markovi, είχε μια θανητηφόρα πτώση στο Jongsang Peak.

Κάθε θάνατος είναι μια πληγή στην ψυχή, κι ο καθένας αναρρώνει

με το δικό του τρόπο. Τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ήθελαν μόνο να

γυρίσουν σπίτι τους, όμως ο πιο εύκολος τρόπος θεραπείας για μένα

ήταν η παραμονή μου στα βουνά. Ένα μέρος αυτού που ονομάζου-

με «σπίτι και πατρίδα» – η γυναίκα μου η Marija και η κόρη μου η

Katarina– ήταν ήδη καθ' οδόν για την κατασκήνωση βάσης. Εξάλλου,

δεν θα έχανα ποτέ την ευκαιρία ν' ανακαλύψω ένα ακόμα τμήμα των

Ιμαλαΐων.

Προχώρησα μέσα από ένα στενό φαράγγι το χάραμα. Όταν βρίσκο-

μαι στα βουνά, η διάθεσή μου γίνεται πάντα πιο ανάλαφρη. Το ίδιο

είχε συμβεί κι εκείνη την όμορφη άνοιξη. Ο ήλιος φώτιζε το παγωμέ-

νο ρέμα δίπλα στο μονοπάτι. Τα βουνά επέπλεαν σαν λευκά καράβια

με φόντο τον ουρανό των Ιμαλαΐων. Ένας πλευρικός λιθώνας περνού-

σε από δυο ωχρές, παγωμένες λίμνες και στο τέλος του, νωρίς το από-

γευμα, το μόνο που απέμενε μπρος μου ήταν ένα μικρό παγετωνικό

οροπέδιο κι από πάνω η νότια ορθοπλαγιά του Janak Chuli.

Η κορυφή ήταν ο αρχικός μας στόχος, όμως προβλήματα σχετικά

με την άδεια ανάβασης, μας ανάγκασαν να μεταθέσουμε την προσο-

χή μας στο Jongsang. Τώρα, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το βλέμμα

μου από κείνη την κορφή. Πλαισιωμένα από χρυσούς πρόποδες, τα

χιόνια του Janak εξέπεμπαν μια ισχυρή ακτινοβολία. Προστάτεψα τα

μάτια μου, αποτυπώνοντας τις γραμμές και τις καμπύλες του. Μια

Ο Zalokar πραγματοποιώντας τη σχοινιά του crux. Νω-ρίτερα εκείνη τη χρονιά ο γράφων είχε απονείμει στον 24χρονο φοιτητή Γεωλογίας το βραβείο της Ορειβατικής Ένωσης της Σλοβενίας ως του πιο πολλά υποσχόμενου νεαρού ορειβάτη.


λογική διαδρομή παρουσιάστηκε: τόσο αισθητικός όσο

και ντιρέκτ, ο νοτιοδυτικός πυλώνας οδηγούσε ίσια

στην κορφή.

Στη μνήμη μου τίποτα δεν πάει ποτέ χαμένο. Όταν

στράφηκα προς τα πίσω, κράτησα στο μυαλό μου την

ιδέα της ανάβασης στο Janak, περιμένοντας πότε θα

παρουσιαζόταν η ευκαιρία.

Το 2004 πήγα στο Dhaulagiri με τη Marija κι έναν άλλο φίλο. Η αποστολή μάς επέτρεπε

να διδάξουμε στους νέους ορειβάτες πράγματα που

αφορούσαν το υψόμετρο, κι εγώ προσκάλεσα δύο, τους

Matija Klanjsek και Miha Habjan, να μας συντροφέ-

ψουν.

Γνώριζα τον Matija από μια παλαιότερη αποστολή,

όμως δεν ήξερα σχεδόν καθόλου τον Miha. Είκοσι επτά

χρονών, ο Miha είχε σκαρφαλώσει ορισμένες καλές

διαδρομές στις Ιουλιανές Άλπεις και στην Cordillera

Blanca... όμως δεν ήξερα πώς θα λειτουργούσε σε υψό-

μετρο.

Ίσως φοβισμένος, ο Miha ήταν αρχικά συγκρατημέ-

νος απέναντί μου. Στη μικρή μας αποστολή, όμως, σύ-

ντομα ανακάλυψα ότι ο Miha ήταν πάντα προετοιμα-

σμένος να δουλέψει και πάντα σε καλή διάθεση. Μόλις

συνειδητοποίησε ότι και οι δυο είχαμε αίμα κάτω από

το δέρμα μας, γίναμε φίλοι.

Κάναμε σταθερή πρόοδο στην κανονική διαδρομή,

όμως στα 7.000 μέτρα ο Miha και ο Matija ένιωσαν εξά-

ντληση, κι έτσι επέστρεψα μαζί τους στην κατασκήνω-

ση. Στο δείπνο εκείνο το βράδυ ο Miha μού αποκάλυψε

ότι ήταν αποκαρδιωμένος κι ότι πίστευε ότι εκείνοι δεν

μπορούσαν να σκαρφαλώσουν με τους «παλιούς».

«Εμείς οι γερόλυκοι γνωρίζουμε καλά το υψόμετρο»,

του είπα. «Το να γνωρίζεις πώς αποδίδει το σώμα σου στο υψόμετρο

είναι η μισή μάχη». Με αναπτερωμένο το ηθικό από την ενθάρρυνσή

μου, o Miha επέστρεψε με τον Matija για να ανέβουν στο βουνό.

Πίσω στην πατρίδα, στο Kranj, ο Miha άρχισε να μ' επισκέπτεται

τακτικά. Μεταξύ άλλων πραγμάτων μιλήσαμε για επόμενες κοινές

αποστολές. Εκδήλωσε προτίμηση για αλπικές διαδρομές που μου

άρεσαν: πολλοί νεαροί Σλοβένοι σκαρφαλώνουν μόνο διαδρομές με

πλακέτες κι ασφαλισμένα ρελέ. Το 2005, όταν παρουσιάστηκε η ευ-

καιρία να ανέβω στο Janak, τηλεφώνησα στον Miha.

H ορθοπλαγιά του Janak ήταν το ίδιο συναρπαστική και

σαγηνευτική όσο και πριν από πέντε χρόνια – μόνο που τώρα το

αντίκριζα με διαφορετική ματιά και με την καρδιά μου να χτυπάει

πιο γρήγορα, επειδή αυτή τη φορά ήμουν εκεί για να το σκαρφαλώ-

σω. Όταν έφτασε η μέρα της ανάβασης, όμως, ο Miha παρουσίασε

μια λοίμωξη στο φάρυγγα.

«Δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσα να οδηγήσω κάθε σχοινιά του

νοτιοδυτικού πυλώνα», μου είπε στη σκηνή μας στην κατασκήνωση

βάσης. Ήταν πιο κοντός από μένα, με πιο μακριά μαλλιά, όπως ο Nejc.

Άκουσα με προσήλωση καθώς σκεφτόταν μεγαλόφωνα. «Αν δεν έχω

την άνεση να οδηγήσω όλες τις σχοινιές, πιστεύω ότι δεν πρέπει να

σκαρφαλώσω τη διαδρομή. Αντ' αυτής, θα ήθελα να δοκιμάσω μια δι-

αδρομή στη δεξιά πλευρά της ορθοπλαγιάς».

Στην αλπικού στιλ αναρρίχηση και τα δύο μέλη της σχοινοσυντρο-

φιάς πρέπει να νιώθουν εκατόν ένα τοις εκατό σίγουροι ότι μπορούν

να σκαρφαλώσουν μια διαδρομή όπως ο νοτιοδυτικός πυλώνας. Αν

και είχα απογοητευτεί, ήξερα ότι είχε πάρει τη σωστή απόφαση.

Η γραμμή που πρότεινε ακολουθούσε ένα μικρότερης κλίσης λούκι

κάτω από τη δεξιά κόψη μιας απόκρημνης, μικτού πεδίου ορθοπλα-

γιάς. Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί, έχοντας σκοπό να σκαρφαλώσουμε

όλη μέρα ως αργά το βράδυ, να πατήσουμε την κορφή κι ύστερα να

κάνουμε ραπέλ από τη διαδρομή ανάβασης το επόμενο πρωί. Σκαρ-

φαλώσαμε το μεγαλύτερο τμήμα της ορθοπλαγιάς χωρίς να δεθούμε,

ασφαλίζοντας μόνο τις τελευταίες πέντε σχοινιές. Όμως την ώρα που

είχαμε φτάσει στην κορυφή του τοίχου, ένας μανιασμένος αέρας είχε

τυλίξει τον ουρανό σε σύννεφα. Χωρίς το φως του φεγγαριού δεν θα

μπορούσαμε να βρούμε το δρόμο μας προς την κορφή.

Χωρίς αντίσκηνο και χωρίς υπνόσακους, έπρεπε να προφυλαχτού-

με από τον άνεμο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Περάσαμε τη μισή

νύχτα φτιάχνοντας μια ρηχή χιονότρυπα, ύστερα χωθήκαμε μέσα της

τρέμοντας από το κρύο. Όταν τελικά ήρθε το ξημέρωμα, είχα για λίγο

την ελπίδα ότι ο καιρός θα είχε βελτιωθεί, όμως σύντομα περισσότερα

σύννεφα κατέφτασαν από το Νότο. Ξαφνικά το μόνο που είχε σημα-

σία ήταν να κατεβούμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Άρχισε ήδη να χιονίζει όταν ξεκινήσαμε το πρώτο ραπέλ. Μέσα σε

λίγα λεπτά αλλεπάλληλες χιονοστιβάδες άρχισαν να μας απειλούν.

Κατεβαίναμε μεθοδικά, μ' εμένα να πηγαίνω πρώτος για να ετοιμάζω

τα αμπαλάκοφ και τον Miha να με ακολουθεί με το σπίντριφτ να τον

ρημάζει καθώς κατέβαινε. Δεκαπέντε ραπέλ αργότερα καταφέραμε

να ξεπεράσουμε και τη ριμέ στη βάση της ορθοπλαγιάς, βγαίνοντας

από την κόλαση που παραλίγο να μας καταπιεί.

Κάθε φορά που σκαρφαλώνεις μια διαδρομή, είναι δια-

φορετική· τα πιασίματα, η κίνηση, η θέα δεν είναι ποτέ τα ίδια όπως

κατά την τελευταία σου ανάβαση. Όταν ένα βουνό είναι ασκαρφά-

λωτο, αυτή η χαρά είναι στο αποκορύφωμά της. Για τέτοιες στιγμές

είμαι πρόθυμος να δουλέψω σκληρά.

FASTINFOAndrej Stremfelj

O Andrej Stremfelj από το Kranj της Σλοβενίας, γεννήθηκε το 1956. Ξεκίνησε την ορειβασία από τα 16 του χρόνια, μαζί με τον αδερφό

του, Marko. Στο πέρασμά τους, άνοιξαν πολλές διαδρομές για

πρώτη φορά σε πολλά βουνά της Σλοβενίας. Δεν άργησε η ώρα που ο Andrej έθεσε νέους στόχους προκειμένου να ανέβει σε ψηλότερα βουνά σε πιο μακρινά μέρη. Έκανε ανάβαση στο Έβερεστ δύο φορές. Η πρώτη ήταν στις 13 Μαΐου του 1979 όπου πέρασε την Δυτική κορυ-φογραμμή, η οποία αποτελούσε μια μεγάλη πρόκληση. Τη δεύτερη φορά, διαβαίνει το Νότιο ορεινό πέρασμα, μαζί με τη σύζυγό του, Marija. Μαζί «γράφουν ιστορία» αποτελώντας το πρώτο παντρεμένο ζευγάρι που κάνει αυτές τις διαδρομές στο Έβερεστ.

Μετά από δύο χρόνια, και αφού έχει αφήσει τη Σλοβενία μετά και τη πρώτη του αποστολή στο Καύκασο, ο Andrej ολοκληρώνει την πρώτη ανάβαση στο Gasherbrum Ι κατά μήκος της Νοτιοδυτικής κορυφογραμμής. Τότε ήταν μόλις 20 ετών. Δύο χρόνια αργότερα, ανεβαίνει το Έβερεστ για πρώτη φορά, μαζί με τον συνορειβάτη του Nejc Zaplotnik. Στα νεανικά του χρόνια, κάνει δύσκολες αναβάσεις στα όρη Lhotse στο Νεπάλ και στο Pik of Communism (7,495m) κοντά στα σύνορα Ρωσίας-Αφγανιστάν. Επιπλέον κάνει την πρώτη ανάβαση στη Νότια κόψη του Shisha Pangma στα Ιμαλάια. Το 1986, μέσα σε μόλις μια βδομάδα, ανεβαίνει το Broad Peak στα σύνορα Πακιστάν-Κίνας και το Gasherbrum II (γνωστό και ως K4) στην ίδια περιοχή. Παράλληλα, κάνει και τη πρώτη ανάβαση στη Νότια κόψη του Shisha Pangma στο Θιβέτ, πριν κατακτήσει τη κορυφή του Έβερεστ μαζί με τη γυναίκα του.

Ο Andrej βραβεύεται με το τιμητικό βραβείο Golden Pick το 1991 για το εξαιρετικό από τεχνικής άποψης αλπικό στυλ του κατά την ανάβαση στη Νότια κορυφογραμμή του Kangchenjunga (8476m) στα σύνορα Νεπάλ-Ινδίας. Τον επόμενο χρόνο και πάλι μαζί με τον συνορειβάτη του Marko Prezelj φτάνει στην απάτητη μέχρι τότε, κορυφή του Menlungtse (7181m) στα Ιμαλάια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 90’ μειώνει κάπως την ορειβατική δράση του και αλλάζει σκη-νικό, ανεβαίνοντας περισσότερο σε βουνά στη Νότια Αμερική και τη Παταγονία. Το 1995 είναι έτοιμος να επιστρέψει και πάλι στα βουνά των Ιμαλαίων μαζί με τη σύζυγό του και να κάνει αναβάσεις στα Cho Oyu και Gyachung Kang. Μέχρι τώρα, παραμένει ένας ζωντανός θρύλος και συνεχίζει τις δύσκολες αναβάσεις στα Σλοβένικα βουνά των νεανικών του χρόνων.


Ο Štremfelj στο μοναδικό μπιβουάκ της διαδρομής. Η σχοινοσυντροφιά δεν είχε ούτε υπνόσακους ούτε υπο-στρώματα. Στο τέλος χρησιμοποίησαν το γκαζάκι για να ζεσταθούν το μεγα-λύτερο μέρος της νύχτας.


Εκείνο το χειμώνα, η ευκαιρία να επιχειρήσω ανάβαση στο Janak

προέκυψε ξανά: ένας γνωστός είχε συγκροτήσει μια ομάδα για να

δοκιμάσει τις δυνάμεις της στο 7.150 μέτρων Pathibara, κοντά στο

Janak. O Μiha κι εγώ μπορούσαμε να εγκλιματιστούμε βοηθώντας

τους στην ανάβασή τους, κι ύστερα να δοκιμάσουμε το νοτιοδυτικό

πυλώνα του Janak... Όμως στο μεσοδιάστημα ο Miha είχε αποφασίσει

να κάνει απόπειρα στη δυτική όψη του Cho Oyu. Δεν ήταν σε θέση να

έρθει και μαζί μας στα Ιμαλάια.

Είχα απογοητευτεί που ο Miha δεν θα μπορούσε να επιστρέψει

μαζί μου στο Janak. Αν ήθελα να σκαρφαλώσω το βουνό, έπρεπε να

βρω άλλο σχοινοσύντροφο. Οι περισσότεροι από τους αλπινιστές με

τους οποίους θα ήθελα να μοιραστώ αντίσκηνο είχαν ήδη επιλέξει

τους στόχους τους για κείνη τη χρονιά. Ήμουν σε απόγνωση, όταν

θυμήθηκα τον Rok Zalokar.

Ο Rok ήταν για μια τετραετία μαθητής στο σχολείο όπου δίδα-

σκα, όμως τον είχα συναντήσει μόνο μια φορά, όταν του απένειμα το

βραβείο του PZS ως του πιο πολλά υποσχόμενου νεαρού αλπινιστή

νωρίτερα εκείνη τη χρονιά. Στα είκοσι τρία του, είχε ήδη ανέβει το

Casarotto Pillar στο Fitz Roy και είχε πραγματοποιήσει μερικές μεγά-

λες, σκληρές πρώτες αναβάσεις στις Σλοβενικές Άλπεις με καλό στιλ.

Μετά την τελετή τον είχα προσεγγίσει και τον είχα ρωτήσει για τα

μελλοντικά του σχέδια. Δεν είχε κανένα, μου είχε πει· στην πραγματι-

κότητα, ήταν καιρός πια ν' αρχίσει να μελετά.

Τώρα σχημάτισα το νούμερό του στο καντράν. Όταν το σήκωσε,

έμοιαζε λίγο έκπληκτος που με άκουγε, κι άρχισε να μιλά λες και μο-

νολογούσε: «Μα έχω τις σπουδές μου... Δεν θα προλάβαινα έτσι κι

αλλιώς να συγκεντρώσω χρήματα...»

«Θα μπορέσεις να συνεχίσεις τις σπουδές σου μόλις επιστρέψου-

με», του είπα, «όμως ευκαιρίες για μια καλή ανάβαση όπως αυτή είναι

σπάνιες. Θα φροντίσω εγώ για τα έξοδά σου».

«Θα σου απαντήσω σε μια-δυο ώρες», υποσχέθηκε. Λίγη ώρα αργό-

τερα, μου τηλεφώνησε. Οι σπουδές του μπορούσαν να περιμένουν.

Πάνω σ' ένα μουσαμά μπροστά από τη σκηνή μας, ο Rok κι εγώ συγκεντρώναμε τον εξοπλισμό και τα τρόφιμά μας.

Είχαμε επιστρέψει από την προωθημένη κατασκήνωση βάσης του

Pathibara την προηγούμενη μέρα. Στην πρόσβαση για το Janak είχα

σταματήσει για ν' αλλάξω τις μπαταρίες στο GPS μου. Μισή ώρα

αργότερα συνειδητοποίησα ότι το είχα ξεχάσει.

«Κανένα πρόβλημα», είπε ο Rok. «Θα πάω πίσω να το φέρω».

«Όχι, όχι», είπα. «Θα πάω εγώ». Ενώ κρυφά με είχε ικανοποιήσει η

προσφορά του, δεν με είχε εκπλήξει. Όπως ο Miha, ο Rok ήταν πάντα

πρόθυμος να κάνει περισσότερη από τη δουλειά που του αναλογού-

σε. Και θα υπήρχε μπόλικη: είχαμε ακριβώς τέσσερις μέρες να κα-

λύψουμε τα δεκαεπτά χιλιόμετρα ως την προωθημένη κατασκήνωση

βάσης κάτω από το Janak, να σκαρφαλώσουμε την ορθοπλαγιά και να

κατεβούμε τουλάχιστον τη μισή από αυτή προτού μας φτάσει η επι-

δείνωση που προέβλεπαν οι μετεωρολογικές προγνώσεις. Δεν ήθελα

να περάσω ξανά τη χιονόπτωση της περασμένης χρονιάς στο βουνό

αυτό.

Το πρωί, όταν βγήκαμε από το ζεστό μας κατάλυμα στην ψυχρή,

ξάστερη νύχτα, ένιωσα το σακίδιό μου βαρύ, ειδικά όταν θυμήθηκα

πώς είχαμε τσαλαβουτήσει την προηγούμενη μέρα σε χιόνι βαθύ ως

το γόνατο. Ευτυχώς ήξερα ότι δεν χρειαζόταν να ζητήσω από τον Rok

να εναλλασσόμαστε στο άνοιγμα των βημάτων.

Φορέσαμε τα μποντριέ μας στο σκοτάδι κι αρχίσαμε να προχωράμε

προς τη βάση της ορθοπλαγιάς. Βουλιάζοντας στο χιόνι, σκοντάφτο-

ντας στον πάγο, πέφτοντας σε κρυμμένες κρεβάς, τραβερσάραμε αργά

προς τα πρώτα βράχια πάνω από τη ριμέ του παγετώνα, μόνο για να

συναντήσουμε μια σειρά από τμήματα πάγου τα οποία οδηγούσαν με

απότομες κλίσεις μέσα στις σκιές σ' ένα κατακόρυφο βράχινο πιλιέ.

Οι σκέψεις για υποχώρηση εξασθενούσαν με κάθε μέτρο που σκαρ-

φαλώναμε και τη θέση τους έπαιρναν η αποφασιστικότητα καθώς λύ-

ναμε τους γρίφους που συναντούσαμε. Το χάραμα αρχίσαμε να σκαρ-

φαλώνουμε παράλληλα, τοποθετώντας για ασφάλεια μερικά καρφιά,

μέχρι τη στιγμή που τελικά ο Rok σταμάτησε πάνω σ' ένα φαρδύ χιό-

νινο πατάρι στην κορυφή των σεράκ. Αφού φάγαμε και ήπιαμε κάτι,

ήταν η σειρά μου.

Ένα απότομο λούκι με μια δύσκολη χιόνινη κόψη μ' έφερε στη

βάση ενός φράγματος από γρανίτη, όπου έκανα ρελέ. Ο

Rok σκαρφάλωσε το λείο βράχο από πάνω μας με μαε-

στρία. Πάντα προτιμώ να σκαρφαλώνω επικεφαλής: ως

δεύτερος ποτέ δεν έχω το ίδιο ισχυρά κίνητρα και κάνω

περισσότερα λάθη. Παρ' όλ' αυτά, καθώς ακολουθούσα

στη σχοινιά που είχε οδηγήσει, ήταν αναπόφευκτο να

θυμηθώ τη βραδιά που του είχα απονείμει τη διάκριση

του καλύτερου νέου αναρριχητή της Σλοβενίας.

Το δεύτερο μέρος του τοίχου ήταν δικό μου: σκαρφαλώνοντας σε

μικτό πεδίο με μεγάλη κλίση φτάσαμε στη βάση της κεντρικής πλαγι-

άς πάγου και μιας ακόμα ατελείωτα μεγάλης σχοινιάς ως μια κρεβάς.

Ελπίζαμε να σκαρφαλώσουμε δύο ακόμα σχοινιές εκείνη τη μέρα

ως μια τραβέρσα, καθώς θα ήταν πολύ πιο ευχάριστες στον απογευ-

ματινό ήλιο απ' ό,τι στην πρωινή παγωνιά. Όμως είχαμε αργήσει, έτσι

στήσαμε ένα αντίσκηνο και παρά το πλατύ, επίπεδο πατάρι, μόλις

που προλάβαμε να αράξουμε πριν πέσει η νύχτα.

Μία μία οι κορφές μπροστά μας εξαφανίστηκαν στο πορφυρό

χρώμα του δειλινού. Η νύχτα έβαψε τον ουρανό μ' ένα ψυχρό μεταλ-

λικό μπλε. Το γκαζάκι μας πλημμύρισε τη σκηνή με την ευχάριστη

μυρωδιά της σούπας. Μόλις το σβήσαμε, τρύπωσε η παγωνιά, αργά

O γράφων και ο Nejc Zaplotnik στις Ιουλιανές Άλπεις της Σλοβενίας το χειμώνα του 1973-1974. Ο Štremfelj ήταν δεκαεπτά όταν τραβήχτηκε η φωτογραφία και ο Zaplotnik είκοσι. Τρία χρόνια αργότερα οι δυο τους θα σκαρφάλω-ναν τη Νοτιοδυτική Κόψη του 8068 μέτρων Hidden Peak ως μέλη μιας γιουγκοσλαβικής αποστολής, σκαρφαλώνο-ντας σε αλπικό στιλ από τα 6850 μ. Ήταν η πρώτη 8.000 μέτρων κορφή του Štremfelj. Στα 29 χρόνια που ακολού-θησαν έχει ανέβει άλλες οκτώ οκτάρες κορφές, συμπερι-λαμβανομένων νέων διαδρομών στα Everest, Dhaulagiri, Shishapangma και Kangchenjunga. Ο Zaplotnik υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς του μέντορες


και ήσυχα, μέχρι που τρέ-

μαμε κι αρχίσαμε να στρι-

φογυρίζουμε από πλευρό

σε πλευρό. Χωρίς υπνό-

σακους ή υποστρώματα,

σύντομα αρχίσαμε να κινούμαστε περισσότερο παρά να κοιμόμαστε,

έτσι ξανανάψαμε το γκαζάκι, προσπαθώντας να ζεσταθούμε.

Όταν τελικά κοίταξα έξω από το αντίσκηνο, είχε ξημερώσει. Πέ-

πλα υγρασίας θάμπωναν τον ορίζοντα. Στις έξι βρισκόμουν ήδη σε

μια απότομη πλαγιά σκληρού πάγου. Ολοκλήρωσα τη σχοινιά όταν

έφτασα σ' ένα βράχινο ζωνάρι. Από πάνω μου υπήρχε μια κάθετη σχι-

σμή. Αν καταφέρναμε να τη σκαρφαλώσουμε, θα φτάναμε την πάνω

τραβέρσα.

Σε πολλές αναρριχήσεις, ένας ορειβάτης είναι η μηχανή της ομά-

δας. Στο Hidden Peak και στο Έβερεστ ήμουν σαν παιδί, απόλυτα

εξαρτημένος από τον Nejc, ο οποίος αποφάσιζε για την πορεία μας.

Ίσως, αν ρωτούσατε τον Rok, να σας έλεγε πως εγώ ήμουν η μηχανή

στο Janak. Όταν όμως ξεκινήσαμε την επόμενη σχοινιά με αισιοδοξία,

συνειδητοποίησα ότι τουλάχιστον τεχνικά ήμασταν ισότιμοι.

Ο Rok τραβερσάρισε ως τη γωνία για να δει αν φαινόταν καλύτερα

από την άλλη μεριά, όμως γρήγορα επέστρεψε για να ξεκινήσει τη

σχισμή. Ακουμπώντας στην πλάτη, εντελώς εκτεθειμένος, με τα κρα-

μπόν του να γδέρνουν το βράχο, σκαρφάλωσε μέχρι που χάθηκε από

τα μάτια μου. Προχώρησε μέχρι να τελειώσει το σχοινί. Στο μεταξύ,

είχε πραγματοποιήσει τη δυσκολότερη σχοινιά της διαδρομής.

Τώρα είχαμε μπροστά μας μια μακριά, στενή παγωμένη πλαγιά, με

κλίση που μας ξάφνιασε και πάγο που στην αρχή ήταν εύθραυστος.

Τραβερσάραμε αργά, ξεκολλώντας μεγάλες πλάκες πάγου με κάθε

χτύπημα των πιολέ και των κραμπών μας. «Τουλάχιστον οι τρύπες για

τα εργαλεία μας θα είναι έτοιμες στην επιστροφή», σκέφτηκα καθώς

άλλη μια πλάκα πάγου χτύπησε στα κραμπόν μου.

Στο τέλος της τραβέρσας περιμέναμε ένα εύκολο

λούκι που θα μας οδηγούσε στην κόψη. Αντ' αυτού μας

υποδέχτηκε ένας ακόμα τοίχος και τρεις σχοινιές σκλη-

ρής μικτής αναρρίχησης.

Αφήσαμε το σχοινί κάτω από ένα βράχινο αρνητικό και σολάραμε ως την κόψη της κορφής. Σύννεφα συγκεντρώ-

νονταν από τη μεριά του Θιβέτ, καλύπτοντάς μας με μια αραχνοΰ-

φαντη ομίχλη. Ελαφρύ χιόνι ερχόταν κι έφευγε. Ανάμεσα στις ριπές

του ανέμου και του χιονιού βλέπαμε φευγαλέα την κορφή. Φαινόταν

απίστευτα μακριά.

Όσο πλησιάζαμε, τόσο πιο πολύ χιόνιζε. Διπλασιάσαμε ξανά τις

προσπάθειές μας. Είχα περάσει έξι χρόνια ονειρευόμενος το Janak, κι

αυτό το κίνητρο δοκιμαζόταν τώρα. Χωρίς καθόλου ορατότητα, μέσα

σε βαριά χιονόπτωση, η έντονη κόψη έγινε ξαφνικά επίπεδη και τ'

όνειρο έξι χρόνων πραγματικότητα.

Είναι όμορφο να αγκαλιάζεις ένα φίλο πάνω στην κορφή ενός βου-

νού. Ίσως έτρεξαν δάκρυα χαράς πίσω από τις μάσκες θυέλλης μας.

Δεν είχαμε και πολλά να δούμε –η χιονοθύελλα μας εμπόδιζε τη θέα–

ενώ η ιστορία δεν είχε τελειώσει ακόμα: είχαμε ακόμα χίλια μέτρα

μέχρι να κατέβουμε στο μεγάλο οροπέδιο του Broken Glacier. Το χιόνι

είχε σκεπάσει τα καρφιά που είχαμε αφήσει για ρελέ κι είχε καλύψει

τα ίχνη μας στην τραβέρσα· το σχοινί σκάλωσε στο δεύτερο ραπέλ·

έκανα ραπέλ στα τυφλά και χρειάστηκε να ξανανέβω τη μισή απόστα-

ση. Όμως δεν χρειαζόταν να μιλάμε με τον Rok, όπως δεν χρειαζόταν

να μιλάμε με τον Nejc στο Έβερεστ. Ο Rok καταλάβαινε. Θα θυμόταν

το Janak όλη του τη ζωή, όπως και ο Miha, όπως κι εγώ. Προς το πα-

ρόν, ήμασταν μόνο οι δυο μας: ο ένας μόλις στην αρχή της ορειβατι-

κής του καριέρας, ο άλλος κοντά στο τέλος της, απείρως μόνοι μέσα

στην επιβλητική ανυπαρξία των Ιμαλαΐων.

Η νότια ορθοπλαγιά του 7070 μ. Janak (με τον Habjan στο φόντο), όπου φαίνονται 1) η απόπειρα των Habjan-Štremfelj, 2) ο Νοτιοδυτικός Πυλώνας (VI 5.6 70º, 1.150 μ.)


72 Εξοπλισμός-Το απλό, αλλά σωτήριο καραμπίνερ76 Dr.Pro-Εξοπλισμός βροχής78 Τεχνική-Βρες το δρόμο σου80 Τεχνική-Παραμείνετε άνετοι ακόμα και κάτω από τη δυνατότερη βροχή.


ΥΛΙΚΑ & ΤΕΧΝΙΚΕΣ8


ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ8 ANAΡΡΙΧΗΣΗΣ

Τα καραμπίνερ είναι κυριολεκτικά ο σύνδεσμος που

διατηρεί τη συνοχή του συστήματος ασφάλειας της

αναρρίχησης. Πιθανόν να αγοράσετε το πρώτο σας κα-

ραμπίνερ μαζί με την πρώτη σας συσκευή ασφάλισης,

κι ύστερα μερικά ακόμα για την κατασκευή ρελέ. Από

τη στιγμή που θα αρχίσετε να σκαρφαλώνετε επικεφα-

λής, θα αποκτήσετε πολλά. Η επιλογή των καλύτερων

για κάθε χρήση καραμπίνερ απαιτεί κάποια τεχνο-

γνωσία. Θα επιλέγετε τα καραμπίνερ όπως επιλέγετε

σχοινοσυντρόφους – γνωρίζοντας τους αναρριχητικούς

σας στόχους και κατανοώντας τις επιλογές σας.

ΣΧHΜΑΘυμάμαι τον εαυτό μου να ψαχουλεύω τα υλικά μου

πριν από 20 χρόνια. Παρόλο που ήταν ένα συνονθύλευ-

μα από καρφιά, καρύδια και εξάεδρα που κουδούνιζαν,

υπήρχε ένα ενοποιητικό στοιχείο: τα οβάλ καραμπίνερ.

Τα οβάλ ήταν κάποτε ο κανόνας, σήμερα όμως έχουν

περάσει σε μεγάλο βαθμό στη δεύτερη θέση. Εξακο-

λουθούν ωστόσο να είναι σε μεγάλο βαθμό χρήσιμα.

Είναι πολύ καλά για κρέμασμα υλικών (ιδιαίτερα για

καρύδια), για τεχνητή αναρρίχηση (δεν μετατοπίζο-

νται όταν δέχονται βάρος) και για ραπέλ ανάγκης (ναι,

ΤουMattStanley/Απόδοση:ΓιώταΠοταμιάνου

Το απλό, αλλά σωτήριο καραμπίνερΟρισμένοι ισχυρίζονται ότι το σύμβολο των αναρριχητών είναι το πιολέ. Αλλά είδατε ποτέ ένα πιολέ να κρέμεται από τη σχολική τσάντα κάποιου; Έχετε δει όμως, καραμπίνερ να κρέμονται από κάθε είδους σχολικές τσάντες και άλλα, μη τεχνικά σακίδια. Γιατί; Οι άνθρωποι τα κλιπά-ρουν εκεί επειδή θέλουν να ταυτιστούν με την παγκόσμια μόδα της αναρρίχησης.

Τ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΣΟΣ ΣΤΗΝ «ΩΡΕΒΟΥΑΡ» ΣΤΗ ΣΠΗ-

ΛΙΑ ΝΤΑΒΕΛΗ.

Αντίθετα από τα μποντριέ και τα σχοι-νιά, τα καραμπίνερ πρέπει να αποσύρο-νται βάσει λιγότερο της ηλικίας τους και περισσότερο της λει-τουργικότητάς τους. Τα καραμπίνερ είναι ανθεκτικά μόνο αν ο μηχανισμός με τον οποίο κλείνουν (πύλη με δόντι ή keylock) συμπλέκει την πύλη με το υπόλοιπο σώμα τους. Η αντοχή ενός καραμπίνερ όταν αυτό έχει την πύλη ανοιχτή είναι μικρό μόνο κομμάτι από τις κανονικές του ιδιότη-τες. Αν ένα καραμπί-νερ δεν κλείνει εντε-λώς ύστερα από ένα κλιπάρισμα, καθαρί-στε το αν αυτό δεν φέρει αποτέλεσμα, ξεφορτωθείτε το. Αν υπάρχουν οποιεσδή-ποτε ορατές ρωγμές ή αν η τριβή με το σχοινί έχει φθείρει το κοίλο μέρος του, αποσύρετέ το. Στα σετάκια είναι φυσι-ολογικό το καραμπί-νερ που κλιπάρεται στην πλακέτα να παρουσιάζει σημάδια κρούσης – βεβαιω-θείτε ότι χρησιμοποι-είτε καραμπίνερ που προορίζονται για τη συγκεκριμένη χρήση, έτσι ώστε να μην τεντώνει το σχοινί σας σε αιχμηρές επι-φάνειες ή προεξοχές που έχουν δημιουρ-γηθεί και που πιθανόν το βλάπτουν. Όταν οι εγκοπές είναι πια ορατές ή ψηλαφίσι-μες, αντικαταστήστε τα καραμπίνερ.


ΚοίλομέροςΚοίλομέρος

Συρμάτινηπύλη Συμπαγήςπύλη

Μύτη

ΠίσωμπάραΠίσωμπάρα

ΚΑΡΑΜΠΙΝΕΡΑΣΥΜΜΕΤΡΟD

ΜΕΣΥΡΜΑΤΙΝΗΠΥΛΗ

ΣΥΝΗΘΕΣΟΒΑΛΚΑΡΑΜΠΙΝΕΡ

ΜΕΣΥΜΠΑΓΗΠΥΛΗ

Η στιγμή να αποσύρετε τα καραμπίνερ

σας

ακόμα κι οι καλύτεροι χάνουν ενίοτε τον καταβατήρα

τους). Τα οβάλ καραμπίνερ είναι επίσης πολύ χρήσιμα

αν είστε λάτρης των κλασικών διαδρομών – ένα οβάλ

καραμπίνερ είναι ίσως μια πολύ καλή επιλογή για να κλι-

πάρετε στα παλιά καρφιά της δεκαετίας του '60 και ‘70.

Με όλη αυτή τη χρησιμότητα, γιατί τα οβάλ καραμπίνερ

δεν βρίσκονται πια στην κορυφή των προτιμήσεων; Δύο

είναι οι λόγοι: Πρώτον, δεν είναι τόσο ανθεκτικά όσο τα

πιο σύγχρονα σχέδια, τα οποία μεταθέτουν μεγαλύτερη

αντοχή στην πίσω μπάρα τους· τα οβάλ έχουν μεγαλύτε-

ρη αντοχή στο κοίλο μέρος τους. Δεύτερον, το άνοιγμα

της πύλης τους είναι μικρό· το κλιπάρισμα σε ένα παχύ,

11 χιλιοστών σχοινί μπορεί να αποδειχτεί πραγματικός

μπελάς.

Αναζητώντας πιο ισχυρά καραμπίνερ, οι εταιρείες

κατασκευής αναρριχητικών υλικών δημιούργησαν το

καραμπίνερ σχήματος D. Αυτό το σχέδιο μεταβιβάζει

περισσότερη δύναμη στο ράχη του καραμπίνερ, πράγμα

που βελτιώνει σημαντικά την αντοχή του. Όπως το οβάλ,

ωστόσο, το D έχει στενό σχετικά άνοιγμα πύλης. Δεν θα

δείτε πολλούς να χρησιμοποιούν συμμετρικά καραμπί-

νερ σχήματος D στις μέρες μας, καθώς έχουν υπερκερα-

στεί σε μεγάλο βαθμό από τον ανώτερο ξάδελφό τους, το

ασύμμετρο D.

Ο “χαμάλης” της σύγχρονης αναρρίχησης, το ασύμμε-

τρο D, παίρνει το αρχικό σχήμα D με τις παράλληλες

πλευρές και είναι πιο φαρδύ στη μια άκρη του. Το πίσω

στέλεχος και η πύλη δημιουργούν μια γωνία μεταξύ τους

κι έχουμε ένα μεγαλύτερο, βαθύτερο κοίλο μέρος για

κλιπάρισμα. Ελέγξτε τις προδιαγραφές και θα δείτε το

άνοιγμα της πύλης να ποικίλλει από 15 ως 18 χιλιοστά

στα παλιότερα D κι από 20 ως 25 χιλιοστά στα ασύμμε-

τρα. Το κλιπάρισμα σ' αυτά είναι όνειρο. Έχουν ωστόσο

περιορισμούς. Ενώ είναι εκπληκτικά για το κρέμασμα

φρεντς, το σχήμα τους με το ασύμμετρο κοίλο μέρος

τείνει να ενώνει τα καρύδια σε μια αρμαθιά, κάνοντας

πιο δύσκολη τη γρήγορη αφαίρεση ενός από αυτά.

Επίσης είναι επιρρεπή στην τρομακτική “μετατόπιση του

καραμπίνερ” κατά την τεχνητή αναρρίχηση, ενώ δεν

είναι αποτελεσματικά στα ραπέλ χωρίς καταβα-

τήρα. Παρ' όλ' αυτά, για γενική και ειδικά για

αθλητική αναρρίχηση τα ασύμμετρα D είναι

απαραίτητα.

Το σχήμα του καραμπίνερ είναι συ-

γκεκριμένο στα μοντέλα ασφάλισης.

Γι' αυτά τα καραμπίνερ υπάρχει μια

σημαντική προϋπόθεση: πρέπει

να έχουν εξαιρετικά μεγάλο κοίλο

μέρος για να φιλοξενεί διαφορε-

τικά είδη ρελέ και δύο σχοινιά για

ασφάλιση. Το καλύτερο σχήμα είναι

εκείνο που μοιάζει με αχλάδι. Αυτό

το σχήμα είναι ελαφρώς πιο αδύναμο

από ένα D, όμως αντισταθμίζει το σχή-

μα του με ορισμένη επιπλέον αντοχή – πράγμα

που συντελεί επίσης στο να αντέχουν περισσότερο

την τριβή/φθορά από τα σχοινιά. Τα καραμπίνερ

ασφαλείας έχουν πάντα πύλες που κλειδώνουν. Μικρή

λεπτομέρεια: θα συναντήσετε συχνά τα καραμπίνερ ασφάλι-

σης να αναφέρονται ως μοντέλα HMS, που

σημαίνει ότι με αυτά μπορείτε να ασφαλί-

σετε κάποιον με μισή ψαλιδιά (χρήσιμο σε

περίπτωση ανάγκης, αλλά στρίβει πάρα

πολύ το σχοινί σας), ποτέ όμως δεν

αναφέρεται τι σημαίνουν τα αρχικά αυτά.

Μάθετε λοιπόν ότι HMS είναι τα αρχικά

των γερμανικών λέξεων Halb Mastwurf

Sicherung (ασφάλιση με μισή ψαλιδιά).

ΠYΛΕΣΓια να επιστρέψω στην παλιά αρμαθιά

υλικών μου, εκείνα τα οβάλ καραμπίνερ

είχαν όλα ίσιες, συμπαγείς πύλες. Μπο-

ρείτε να βρείτε ίσιες πύλες σε καραμπίνερ

οβάλ, D και ασύμμετρα D. Αυτά είναι

εντάξει για γενική χρήση, όμως θα διαπι-

στώσετε, όπως οι πρώτοι σπορ αναρριχητές

τη δεκαετία του 1980, ότι οι ίσιες πύλες δεν είναι

οι καλύτερες για τα απελπισμένα, θεέ-μου-θα-πέσω

κλιπαρίσματα.

Εδώ έρχεται η κυρτή πύλη. Με μια καμπή προς τα μέσα, προς το

πίσω στέλεχος, η κυρτή πύλη είναι σχεδιασμένη για να υποδέχεται

το σχοινί όταν αυτό τη χτυπάει και να το οδηγεί στο κοίλο μέρος του

καραμπίνερ. Αυτό το σχέδιο έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Επειδή είναι σχεδιασμένο για εύκολη εισαγωγή του σχοινιού, είναι

ιδανικό, όσον αφορά τα σετάκια, για τα καραμπίνερ στα οποία κλιπά-

ρετε το σχοινί, όμως δεν είναι το καλύτερο για τα έτοιμα ρελέ, όπου

δεν θέλετε σε καμία περίπτωση να ανοίξει το καραμπίνερ σας.

Τα καραμπίνερ με ίσια και κυρτή πύλη έχουν δύο κοινά. Πρώτον,

μόνο αυτά μπορούν να είναι τόσο ελαφριά. Δεύτερον, εξαιτίας της

μάζας της πύλης, είναι επιρρεπή στο φαινόμενο του “ανοίγματος της

πύλης” (αγγλ. “gate-whip”)· τα σετάκια και οι ιμάντες που βρίσκο-

νται υπό εφελκυσμό λόγω πτώσης υποβάλλονται σε κραδασμό και

τράνταγμα που μπορούν να κάνουν τις πύλες να ανοίξουν ελαφρώς.

Η αντοχή των καραμπίνερ όταν η πύλη τους είναι ανοιχτή είναι πολύ

χαμηλότερη σε σύγκριση με την αντοχή τους όταν η πύλη είναι κλει-

στή και, αν το καραμπίνερ δεχτεί ένα απότομο φορτίο όταν η πύλη

του είναι έστω κι ελαφρώς ανοιχτή, μπορεί να σπάσει. Προκειμένου

να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο αυτό, οι κατασκευαστές καραμπί-

νερ δανείστηκαν ένα στοιχείο από τους ιστιοπλόους και δημιούργη-

σαν μοντέλα με συρμάτινη πύλη. Ενώ αρχικά χλευάστηκαν για την


ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ8

ANTOXHKATA MHKOΣ

ANTOXHKATA ΠΛΑΤΟΣ

ANTOXHΜΕ ΑΝΟΙΧΤΗ

ΠΥΛΗ

ΜΗΚΟΣ

ΠΛΑΤΟΣ

ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΡΑΜΠΙΝΕΡ ΒΟΗΘΑ ΣΤΟ ΕΥΚΟΛΟ

ΚΛΙΠΑΡΙΣΜΑ.

ANAΡΡΙΧΗΣΗΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ

•RESOUL AE Τηλ:2106200731-2106208388,www.resoul.gr

•ALPAMAYO PRO Τηλ.:2103627032-2103615045,[email protected]•Χ CLIMBING SHOP Tηλ:302431030479

•ACTIVE POINT Τηλ:2109210906-2109220017,www.activepoint.gr

•POLO Τηλ.:2108256840-2109414020,www.polo.gr

•WILD SIDE SPORT Τηλ.:2310279165

•POLO Τηλ.:2108256840-2109414020,www.polo.gr

ομοιότητα της πύλης τους με συνδετήρα, τελικά τα καραμπίνερ

αυτά γνώρισαν τεράστια αποδοχή. Είναι πιο ελαφριά από τα μο-

ντέλα με συμπαγή πύλη και πολύ ανθεκτικά στο gate whip. Τα

μέσα ασύμμετρα μοντέλα σχήματος D με συμπαγή, ίσια πύλη

ζυγίζουν συχνά γύρω στα 50 γραμμ. Τα μοντέλα με συρμάτινη

πύλη έχουν βάρος μειωμένο στα 30 γραμμ.

Ένα ενοχλητικό χαρακτηριστικό που θα συναντήσετε στα πε-

ρισσότερα καραμπίνερ είναι το δόντι στο σημείο που ακουμπά-

ει η πύλη. Το δόντι αυτό μπορεί να είναι πραγματικός μπελάς

όταν προσπαθείτε να αφαιρέσετε σετάκια από αρνητικές

αθλητικές διαδρομές. Τη στιγμή ακριβώς που πιστεύετε ότι

έχετε τραβηχτεί ή αναπηδήσει προς τα μέσα αρκετά ώστε να

αφαιρέσετε το βάρος σας από το σετάκι και να το βγάλετε, το

δόντι μαγκώνει στην άκρη της πλακέτας αναγκάζοντάς σας να

επαναλάβετε τη διαδικασία. Για καραμπίνερ με συμπαγή (όχι

συρμάτινη) πύλη η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι το μοντέλο

με σύστημα keylock, στο οποίο έχει εξαλειφθεί η άκρη με δόντι

κι έχει αντικατασταθεί με την άκρη η οποία έχει επίπεδη επι-

φάνεια και μια προεξοχή που αντιστοιχεί στο αυλάκι υποδοχής

που υπάρχει πάνω στην πύλη. Για τα καραμπίνερ με συρμάτινη

πύλη οι κατασκευαστές επινόησαν την άκρη που επικαλύπτει

λίγο την πύλη, όπου η εγκοπή γίνεται μέσα στη μύτη του καρα-

μπίνερ, χωρίς όμως να εκτείνεται στις άκρες του.

Πολλά καραμπίνερ με συμπαγή πύλη διατίθενται και ως ασφα-

λείας. Τα καραμπίνερ για ρελέ και ασφάλιση πρέπει φυσικά να

είναι πάντα ασφαλείας. Οι πύλες ασφαλείας κυκλοφορούν σε

δύο βασικά σχέδια, με πολυάριθμες παραλλαγές. Τα βιδωτά

καραμπίνερ ασφαλείας είναι το πιο απλό από τα δύο σχέδια.

Απλώς βιδώνουμε το μεταλλικό συνδετικό κολάρο ανοδικά

στην πύλη. Τα αυτόματα καραμπίνερ ασφαλείας διαθέτουν

συνδετικό περικόχλιο με ελατήριο, το οποίο περιστρέφεται και

κλειδώνει αυτόματα όταν κλείνει η πύλη. Σημειώστε, ωστόσο,

ότι ο χαρακτηρισμός τους ως “αυτόματων” είναι σε ένα βαθμό

ακυρολεξία. Αν παρέμβει οτιδήποτε στη μηχανική του λειτουρ-

γία, το περικόχλιο μπορεί να μην κλείσει σωστά. Με όποιον

τρόπο κι αν κλειδώνει, κάθε φορά που ασφαλίζε(σ)τε ή κάνετε

ραπέλ, ελέγχετε κι επανελέγχετε για να βεβαιώνεστε ότι το

καραμπίνερ είναι κλειδωμένο

ΑΓΟΡΑ>>Τεχνολογία. Σχεδόν όλος ο αδιάβροχος/διαπνέων εξοπλισμός βροχής εμπίπτει

σε μια από τις δύο κατηγορίες: αντικολλητές μεμβράνες (σάντουϊτς) ή επιστρωμένα

υφάσματα. Οι μεμβράνες (όπως οι Gore-Tex, eVent, Sympatex, η μεμβράνη της Marmot,

το Conduit της Mountain Hardwear και το H2No της Patagonia) είναι πιο μακροχρόνια

αδιάβροχες (αντίθετα από τις επιστρώσεις, δεν υφίστανται βαθμιαία φθορά) και γενικά

διαθέτουν μεγαλύτερη διαπνοή (οι μεμβράνες είναι πιο λεπτές από τις επιστρώσεις, έτσι

η εξάτμιση του ιδρώτα πρέπει να διαπεράσει λιγότερη μάζα). Όμως είναι πιο ακριβές:

τα αδιάβροχα/αντιανεμικά στοιχίζουν από 150 ως 500 Ε. Οι επιστρώσεις (όπως η HyVent

της North Face, η Precip της Marmot και η OmniTech της Columbia) δεν είναι τόσο

ακριβές. Αυτά τα αντιανεμικά/αδιάβροχα μπορεί να στοιχίζουν λιγότερο από 150 Ε και

ταυτόχρονα είναι πολύ ελαφριά και εύκολα συσκευάσιμα. Όμως έχουν γενικά μικρότερη

διαπνοή και έχουν λιγότερο ανθεκτική στο χρόνο αδιαβροχότητα.

>>Ύφασμα. Τα παραδοσιακά νάιλον hardshells είναι η καλύτερη επιλογή όταν χρειάζε-

στε αξιόπιστη αδιαβροχότητα, γιατί η πυκνή πλέξη τους τα κάνει να στεγνώνουν γρήγο-

ρα. Τα αδιάβροχα shoftshells, που συχνά κατασκευάζονται με ένα συνδυασμό ελαστικού

πολυέστερ/νάιλον/λύκρας και μια μαλακής υφής επένδυση, είναι πιο ζεστά και λιγότερο

σκληρά, όμως συνήθως είναι πιο βαριά και στεγνώνουν πιο αργά.

>> Ραφές. Βεβαιωθείτε ότι διαθέτουν ταινία (για να εμποδίζεται η βροχή να περνά

μέσα από τις οπές του γαζιού) ή είναι θερμοκολλημένες: διαφορετικά το υλικό δεν είναι

πραγματικά αδιάβροχο. Οι ραφές με ταινία είναι βιομηχανικά τυποποιημένες. Οι θερμο-

κολλημένες (κολλημένες και σφραγισμένες με θερμότητα) ραφές μπορεί να μειώσουν

κατά 30-60 γραμμάρια το συνολικό βάρος του τζάκετ, αλλά και να ανεβάσουν την τιμή.

Ορισμένα shoftshells χρησιμοποιούν αδιάβροχο ύφασμα, έχουν όμως ραφές χωρίς ταινία.

Αυτά δουλεύουν καλά για ημερήσιες εκδρομές κι ελαφριά βροχή, όχι όμως σε παρατετα-

μένες συνθήκες υγρασίας.

ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ>> Μουλιάζειτονάυλον; Σιδερώστε το σε χαμηλή θερ-

μοκρασία για να επανενεργοποιήσετε και να κατανείμετε το

εναπομένον DWR. Κανένα αποτέλεσμα; Περάστε το τζάκετ

με ένα ειδικό σπρέι ή απορρυπαντικό, όπως το Granger’s

One Step Wash and Waterproofer ή κάτι αντίστοιχο. Κάνουν

καλή δουλειά.

>> Τζάκετπουφαίνεταιλερωμένο; Πλύντε το! Το πόσο

συχνά εξαρτάται από τη χρήση: μια φορά κάθε δύο ή τρία

χρόνια για περιστασιακή χρήση, μέχρι δύο φορές το χρόνο

ανά σεζόν για καθημερινή χρήση. Κλείνετε τα φερμουάρ και

τα βέλκρο και πλένετε σε λίγες στροφές με ζεστό νερό κι ένα

ειδικό απορρυπαντικό, όπως το Nikwax Tech Wash. Κάντε

ένα επιπλέον ξέβγαλμα για να απομακρύνετε τα κατάλοιπα

σαπουνιού κι ύστερα στεγνώστε το σε χαμηλή θερμο-

κρασία.

>> Φερμουάρπουστομώνει;Ανοιγοκλείστε μαλακά

μπρος-πίσω το φερμουάρ στο προβληματικό σημείο. Τα

φερμουάρ-σπιράλ συχνά επιδιορθώνονται μόνα τους. Αν

αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, τότε διορθώστε το σχήμα του

σπιράλ εισάγοντας την ίσια άκρη μιας παραμάνας κάτω

από κάθε τμήμα του και τραβώντας το προς τα πάνω

και πίσω στη θέση του. Το φερμουάρ του τζάκετ ανοίγει;

Πιθανόν πρόκειται για φθαρμένο οδηγό. Ανοίξτε το φερ-

μουάρ και σφίξτε προσεκτικά λίγο και τις δυο πλευρές

του οδηγού με δυο πένσες.

DWR: η πρώτη γραμμή άμυναςΚαμιά μεμβράνη δεν είναι επιτυχής χωρίς κατεργασία με DWR. Αυτή η εξωτερική επίστρωση (συνήθως φθοριούχος άνθρακας) γεμίζει τους πόρους του εξωτερικού υφάσματος, πράγμα που αυξάνει το επιφανειακό τέντωμα και κάνει τις σταγόνες της βροχής να παραμένουν στρογγυλές και να κυλάνε από αυτό αντί να το εμποτίζουν. Κανένα DWR όμως δεν είναι μόνιμο: η ανθεκτικότητα μιας επίστρωσης μετράται με ένα τυποποιημένο Ψεκασμό Ελέγχου, ο οποίος προσομοιώνει τη βροχή για να καθορίσει την αδιαβροχότητα στο πέρασμα του χρόνου. Μια τυπική αξιολόγηση είναι η 80/20, που σημαίνει ότι 80% του υφάσματος εξακολουθεί να διώχνει το νερό ύστερα από 20 πλύσεις.


ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ8 Dr. PRO

Μια λεπτή μικροπορώδης επένδυση, η οποία αποτελεί-ται γενικά από πολυουρεθάνη και χρησιμοποιείται στην εσωτερική πλευρά του εξωτερικού υφάσματος, λειτουργεί σαν μεμβράνη: οι πόροι της είναι πολύ μικροί, όμως αρκετά μεγάλοι ώστε να διαφεύγει ο ιδρώτας που εξατμίζεται.

AΝΤΙΚΟΛΛΗΤΕΣ ΜΕΜΒΡΑΝΕΣ

AΔΙΑΒΡΟΧΕΣ ΜΕΜΒΡΑΝΕΣ

Ηεξωτερικήόψητουυφάσματος προστατεύει

την αδιάβροχη μεμ-βράνη από σχισίματα, μικρές οπές και τριβή:

μια επίστρωση DWR (durablewaterrepellent,ανθε-κτικήδηλαδήστηβροχή) πάνω από

την εξωτερική όψη του υφάσματος κάνει το νερό

να μετατρέπεται σε μικρές «σφαίρες» και να κυλάει από αυτό.

Οιπόροιτηςμεμβρά-νηςείναιπολύμικροίγιαναεπιτρέπουνστιςσταγόνεςτηςβροχής να εισχωρήσουν -καθιστώντας την αδιάβροχη- όμως αρκετά μεγάλοι ώστε να επιτρέπουν στη θερμότητα του σώματος (την εξάτμιση του ιδρώτα) να διαφεύγει προτού συμπυ-κνωθεί σε ιδρώτα – καθιστώ-ντας τη διαπνέουσα.

Ηεσωτερικήεπένδυσηπροστατεύειτημεμβράνηαπότασωματικάέλαιακαιχημικά(εντομοαπω-θητικό, αντιηλιακό), ενώ προσδίδει καλύτερη αίσθηση του υφάσματος πάνω στο δέρμα και το βοηθά να γλιστρά πάνω στα στρώματα της ένδυσής σας.

Εξοπλισμός βροχήςΚατανοήστε την αδιαβροχοποίηση και τότε θα επιλέξετε το σωστό αντιανεμικό/αδιάβροχο και θα το κάνετε να λειτουργεί σαν καινούργιο στο πέρασμα του χρόνου.


1.ΠΑΚΕΤΑΡΟΝΤΑΣΛΑΘΟΣ: Χώνετε λίγο νερό και μια ενεργειακή μπάρα στο σακίδιό σας, κι ύστερα

ξεκινάτε το μονοπάτι. Θα προχωρήσετε μόνο για λίγες ώρες.

ΣΩΣΤΟ: Όταν φτιάχνετε σακίδιο, αναρωτηθείτε, «έχω επαρκή εξοπλισμό ώστε να πε-

ράσω τη νύχτα έξω αν αναγκαστώ;». Αυτός είναι ένας από τους πρώτους κανόνες που

θα ακούσετε από έναν εκπαιδευτή ή οδηγό Βουνού. Μάθετε να έχετε μαζί σας τα 9

πιο σημαντικά πράγματα: χάρτη (αδιαβροχοποιήστε

τον), πυξίδα και GPS, φακό κεφαλής, τρόφιμα, νερό,

επιπλέον ρούχα, φαρμακείο, σπίρτα και αδιάβροχο.

Επίσης παίρνετε μαζί ένα βασικό κιτ επιβίωσης το

οποίο περιέχει μια αλουμινοκουβέρτα ή μια μεγάλη

πλαστική σακούλα απορριμμάτων για στέγαστρο,

αδιάβροχα σπίρτα και/ή αναπτήρα) κι έναν καθρέφτη

για σινιάλα.

2. ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣΛΑΘΟΣ: Δοκιμάζετε τις φρέσκες σας γνώσεις στον

προσανατολισμό σε μια περίπλοκη διαδρομή – μόνος.

Πολλοί πεζοπόροι έχουν μπει σε μπελάδες επειδή

υπερεκτίμησαν τις ικανότητές τους.

ΣΩΣΤΟ: Γνωρίζετε τα όριά σας και σχεδιάζετε εκ-

δρομές που περιλαμβάνουν απόσταση, υψομετρική

διαφορά και πεδία τα οποία μπορείτε να χειριστείτε.

Ξεκινάτε με χάρτη και πυξίδα ή και GPS και μια καλή

περιγραφή της διαδρομής σας. Πριν φύγετε παίρνετε

ένα αζυμούθιο ασφαλείας: μια κατεύθυνση η οποία εί-

ναι σίγουρο ότι θα σας οδηγήσει πίσω στον πολιτισμό

σε περίπτωση που χάσετε το δρόμο.

ΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣΤαιριάζετεαυτόπουβλέπετεστοπεδίομεαυτόπουβλέπετεστοχάρτηξέρο-νταςπώςνααναγνωρίζετεταεξήςβα-σικάτοπογραφικάχαρακτηριστικά:

> Α. Κορυφή> Β. Πέρασμα/διάσελο> Γ. Γκρεμός> Δ. Κόψη> Ε. Φυσικό αμφιθέατρο> Ζ. Κοιλάδα


TEXNIKEΣ8 ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

ΒΡΕΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥΤο ρολόι σας λέει 4:30 μ.μ., όταν σας κυριεύει το δυσάρεστο συναίσθημα ότι δε βρίσκεστε εκεί

που θα έπρεπε. Λίγες ώρες νωρίτερα ξεκινήσατε μόνος για να εξερευνήσετε μια διαδρομή στην

αγαπημένη σας περιοχή – όμως τώρα το πεδίο δεν ταιριάζει στο χάρτη και το μονοπάτι έχει εξα-

φανιστεί. Πώς φτάσατε εδώ; Πώς μπορείτε να βγείτε από δω; Το να γυρίσετε χωρίς περιπέτειες

πίσω στο σπίτι σας, ξεκινάει λίγες ώρες νωρίτερα από το ..σπίτι.

3. ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙΛΑΘΟΣ: Αποφασίζετε ξαφνικά να κάνετε μια ημερή-

σια πεζοπορία χωρίς να ενημερώσετε κανέναν για τα

σχέδιά σας. Δεν είναι παρά 7 χιλιομετράκια – τι θα

μπορούσε να πάει στραβά;

ΣΩΣΤΟ: Πάντοτε ενημερώνετε λεπτομερώς τους

φίλους, την οικογένεια ή κάποιον στο χωριό εξόρμη-

σης για το δρομολόγιό σας όταν εξορμάτε στη φύση.

Εδώ συμπεριλάβετε την προτιθέμενη διαδρομή, την

αναμενόμενη επιστροφή και το τι ώρα θα έπρεπε να

προβούν σε διάσωση αν δεν έχουν νέα σας. Ακόμα και

σε μια ημερήσια πεζοπορία ρουτίνας τουλάχιστον ας

πείτε σε κάποιον πού πάτε.

4. ΠΕΖΟΠΟΡΩΝΤΑΣ ΛΑΘΟΣ: Ονειροπολείτε καθώς περπατάτε, δίνοντας

λίγη προσοχή στο χάρτη σας ή στο τοπίο. Μεγαλώνει

ολοένα τελευταία -σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- ο αριθ-

μός των χαμένων πεζοπόρων οι οποίοι βγαίνουν εκτός

μονοπατιού πιστεύοντας ότι το GPS ή τα κινητά τους

τηλέφωνα θα τους οδηγήσουν πίσω.

ΣΩΣΤΟ: Προσανατολίζεστε με βάση προφανή σημάδια

καθώς προχωράτε. Τσεκάρετε τη θέση σας πάνω στο

χάρτη. Σημειώνετε στο μυαλό σας τυχόν λάκκες, βρά-

χους και διασταυρώσεις που συναντάτε και γυρίζετε

συχνά για να μελετήσετε το μονοπάτι από άλλη γωνία,

έτσι ώστε να το αναγνωρίσετε αν χρειαστεί να γυρίσετε

πίσω.

ΜΕΙΝΕ ΣΤΕΓΝΟΣ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΟ ΧΑΡΤΗ ΣΑΣ ΜΕΣΑ

ΣΕ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΘΗΚΗ

ΠΡΟΣΕΞΕΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ

ΠΥΞΙΔΑ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙ-

ΜΕΝΟ (ΡΟΛΟΙ)ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ

ΛΑΘΟΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

EB

ΓΔ

Ζ

A


5. ΟΤΑΝ ΥΠΟΨΙΑΣΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΧΑΘΕΙΛΑΘΟΣ: Εξακολουθείτε να πεζοπορείτε, παρόλο που

πιστεύετε ότι ίσως έχετε βγει εκτός μονοπατιού. Νο-

μίζετε ότι θα βρείτε το μονοπάτι αν συνεχίσετε.

ΣΩΣΤΟ: Σταματάτε μόλις πιστέψετε ότι έχετε βγει

εκτός διαδρομής. Επαγρυπνείτε για ενδείξεις, όπως

όταν το μονοπάτι γίνεται ξαφνικά δυσδιάκριτο ή δεν

φτάνετε σε ορόσημα από τα οποία περιμένετε να

περάσετε. Παραμένετε ψύχραιμοι και προσπαθείτε

να ταιριάξετε τις τοπογραφικές ιδιομορφίες που σας

περιβάλλουν με το χάρτη σας, τριγωνομετρείτε τη

θέση σας με μια πυξίδα ή χρησιμοποιείτε το GPS σας

για εντοπίσετε τη θέση σας στο χάρτη.

6. ΟΤΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΧΑΘΕΙΛΑΘΟΣ: Πανικοβάλλεστε. Όταν χάνονται, οι άνθρωποι

φοβούνται και τους κυριεύει πανικός. Αν δεν έχουν

κάνει κάποιο πλάνο, τείνουν να αντιδρούν πολύ πα-

ράλογα. Ορισμένοι τρέχουν. Κάποιοι άλλοι κάθονται

κάτω και κλαίνε.

ΣΩΣΤΟ: Κάθεστε κάτω, παίρνετε μια βαθιά ανάσα

και εκτιμάτε ψύχραιμα την κατάσταση. Βρίσκετε ένα

προφυλαγμένο σημείο, τρώτε και πίνετε κάτι, ύστερα

υπολογίζετε τον εξοπλισμό που διαθέτετε, τον καιρό και πόσο εκτός μονοπατιού

πιστεύετε ότι έχετε βγει. Ανατρέχετε νοερά τα βήματά σας ως το τελευταίο σημείο

που γνωρίζατε τη θέση σας στο χάρτη – μπορείτε να εντοπίσετε με ακρίβεια πού

πήρατε την πρώτη λάθος στροφή;

7. ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΛΑΘΟΣ: Αρχίζετε να κινείστε αδιάκριτα σε άγνωστο πεδίο σε μια απονενοημένη

προσπάθεια να ξαναβρείτε το μονοπάτι. Το λάθος που παρατηρείται συνεχώς είναι

ότι, αντί να πάρουν την απόφαση να μείνουν ακίνητοι ή να βρουν το μονοπάτι, οι

χαμένοι πεζοπόροι προσπαθούν να βρουν έναν καινούργιο δρόμο για πίσω.

ΣΩΣΤΟ: Μένετε εκεί που βρίσκεστε αν δεν είστε

σίγουροι για τη θέση σας, πέφτει σκοτάδι ή πλησιάζει

κακοκαιρία. Δε θέλετε να χειροτερέψετε την κατά-

σταση. Κινούμενοι άσκοπα σπαταλάτε ενέργεια και

εκτίθεστε σε κινδύνους, όπως το να γλιστρήσετε σε

κάποια πλαγιά ή να στραμπουλήξετε έναν αστράγαλο.

Γυρίζετε προς τα πίσω μόνο όταν είστε σίγουροι ότι

μπορείτε να βρείτε το σημείο όπου ήσαστε τελευταία

φορά στο μονοπάτι, ενώ κινείστε cross-country μόνο

αν βλέπετε τον προορισμό σας και δε θα πέσετε σε

αδιάβατο πεδίο στο μεταξύ.

ΠΩΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΣΤΕ ΜΕ GPS

> Ταιριάζετε το GPS σας με τα δεδομένα του χάρτη σας.> Ορίζετε ένα σημείο αναφοράς και παίρνετε τις συντεταγμένες του.> Ταιριάζετε τις συντεταγμένες με το πλέγμα του χάρτη σας. Αν χρη-σιμοποιείτε UTM, η πρώτη συντε-ταγμένη αναφέρεται στην απόστασή σας από την αριστερή πλευρά του χάρτη. Η δεύτερη αναφέρεται στο πόσο απέχετε από τη βάση του. Η θέση σας είναι εκεί όπου τέμνονται οι γραμμές.

ΕΞΤΡΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΥΓΡΕΣ ΣΥΝ-ΘΗΚΕΣ ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΜΙΑ ΠΡΟ-

ΣΩΠΙΚΗ ΦΥΣΑΛΙΔΑ ΣΤΕΓΝΟΥ ΧΩΡΟΥ.


ΤΕΧΝΙΚΕΣ8 ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ>>Οργανώστετονεξοπλισμόσας. Διαχωρίστε τα σνακ, το αδιάβροχο, το χάρτη, τη

φωτογραφική μηχανή, το φίλτρο νερού – οτιδήποτε

θα χρειαστείτε ενώ πεζοπορείτε. Χρησιμοποιήστε τις

τσέπες σας, τις θήκες του σακιδίου ή ένα αδιάβροχο

stuffsack γι' αυτά τα πράγματα. Ποτέ μην εκθέτετε

άλλον εξοπλισμό στη βροχή.

>> Παραμείνετεψύχραιμοι. Ακόμα και το καλύτε-

ρο αδιάβροχο/διαπνέον τζάκετ μπορεί να σας κάνει

να ζεσταθείτε υπερβολικά όταν καταβάλλετε προ-

σπάθεια, κάνοντάς σας μούσκεμα στον ιδρώτα από

μέσα. Μετριάστε το ρυθμό σας, βγάλτε την κουκού-

λα, φορέστε ακόμα το τζάκετ ως γιλέκο: περάστε τα

χέρια σας μέσα από τα φερμουάρ της μασχάλης και

χώστε τα μανίκια μέσα στις τσέπες. Φορέστε μόνο

ένα ισοθερμικό στις ήπιες θερμοκρασίες και στο

ψιλόβροχο· η θερμοκρασία του σώματός σας θα σας

διατηρήσει άνετους.

>> Αποφύγετενασηκώνετεταχέριασας. Σε πε-

ρίπτωση νεροποντής το νερό θα εισχωρήσει από τις

μανσέτες και θα τρέξει στα μανίκια σας. Χρησιμοποι-

είτε μπατόν; Κοντύνετέ τα για να ελαχιστοποιήσετε

την έκθεση των καρπών σας.

>> Κάντεστάσηότανσταματήσειηβροχή.Ξε-

χάστε το πρόγραμμά σας. Σε παρατεταμένο άσχημο

καιρό εκμεταλλευτείτε τα στεγνά διαστήματα για να

φάτε κάτι.

>> Φοράτεβρεγμέναρούχα. Αν τα εσωτερικά

στρώματα ρουχισμού σας μουσκέψουν, μη ρισκά-

ρετε να βρέξετε στεγνά ρούχα. Η πεζοπορία θα σας

κρατήσει ζεστούς.

>> Εκμεταλλευτείτετηθερμότητατουσώματος.Στεγνώστε βρεγμένες κάλτσες και γάντια ενώ περπα-

τάτε. Χώστε τα ανάμεσα στα στρώματα των ρούχων

σας, κι όχι κουβάρι μέσα σε μια τσέπη.

>> Περιμένετενατελειώσειηβροχή.Αν η βροχή

μοιάζει πρόσκαιρη –όπως μια περαστική ορεινή

καταιγίδα–, 30 λεπτά υπομονής μπορεί να αποσο-

βήσουν μια μέρα με μουσκεμένα ρούχα. Καταφύγετε

κάτω από έναν αρνητικό βράχο ή κάτω από δέντρα.

>> Προσέχετετουςβρεγμένουςθάμνους.Ακόμα

και μετά από καταιγίδα η υγρή βλάστηση μπορεί

να σας μουσκέψει. Μη βγάλετε τον εξοπλισμό της

βροχής όσο περνάτε μέσα από θάμνους ή αν το

μονοπάτι έχει υπερβολική βλάστηση.

>> Κάντετονυπολογισμότηςτελευταίαςώρας. Όταν σας έχουν μείνει 30 ως 60 λεπτά πεζοπορίας

για την ημέρα, εκτιμήστε πόσο ζεστοί είστε και τις

ΜΕΙΝΕ ΣΤΕΓΝΟΣΠαραμείνετε άνετοι ακόμα και κάτω από τη δυνατότερη βροχή.

Όταν ο ήλιος είναι ψηλά και η θερμοκρασία γύρω στους 20° Κελσίου είναι όλα καλά, όμως πόσες φορές πεζοπορεί-τε σε τέτοιες συνθήκες; Πόσες φορές δεν έχετε πεζοπορήσει κάτω από δυνατή βροχή; Μάθετε πώς να πεζοπορείτε

ακόμα και μια βροχερή μέρα και να πετυχαίνετε –όχι απλώς να επιβιώνετε– αλλά να μένετε στεγνοί.

συνθήκες. Νιώθετε ψύχρα; Αυξήστε το ρυθμό σας

για να ζεσταθείτε πριν σταματήσετε (διαφορετικά

θα κρυώσετε γρήγορα στην κατασκήνωση). Ζεσταί-

νεστε; Μειώστε το ρυθμό σας, έτσι ώστε ν' αρχίσετε

να στεγνώνετε στο μονοπάτι και να μη φτάσετε στην

κατασκήνωση με ιδρωμένα (βλ. παγωμένα) ρούχα.

ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ>> Διατηρήστεστεγνότοεσωτερικότηςσκηνήςσας. Στήστε το εκ των προτέρων σε ένα προφυλαγμέ-

νο από τη βροχή μέρος χωρίς να του βάλετε πασσα-

>> Συσκευάστεταρούχαστησκηνή. Φυλάξ-

τε τις στεγνές κάλτσες κι ένα επιπλέον ζευγάρι

ισοθερμικά (πάνω-κάτω) σε έναν αδιάβροχο σάκο ή

μια τσάντα με φερμουάρ. Ποτέ μην αφήσετε αυτά

τα ρούχα να βραχούν.

>> Φορέστεέναισοθερμικόώστεναστεγνώ-σει. Φορέστε ένα υγρό (όχι μουσκεμένο) ισοθερμι-

κό κάτω από τη μόνωση άλλων ρούχων ενώ κάνετε

εργασίες στην κατασκήνωση.

>> Μαζέψτεμιαβρεγμένησκηνήσταδιακά.Αφαιρέστε το κάλυμμα, όμως αφήστε τη σκηνή

καλυμμένη ενώ αποσυναρμολογείτε τις μπανέλες

και χώστε (γρήγορα!) τη σκηνή μέσα σε ένα σάκο.

Τινάξτε το κάλυμμα όσο καλύτερα μπορείτε και

φυλάξτε το σε έναν ξεχωριστό αδιάβροχο σάκο ή

σακούλα απορριμμάτων.

Μετά από τόσα χρόνια στα βουνά, καταλήξαμε στον «κύκλο των τριών καλτσών» Την πρώτη νύχτα χώστε τις υγρές σας κάλτσες σε μια τσέπη του αντίσκηνου ή σε μια θηλιά της οροφής για να αρχίσουν να στεγνώνουν. Τη δεύτερη νύχτα μεταφέρτε το πρώτο ζευγάρι στον υπνόσακό σας για να επιτρέψε-τε στη θερμότητα του σώματός σας να ολοκληρώσει τη δουλειά –χωρίς να μουσκέψετε το σακίδιο– και βάλτε τις βρεγμένες κάλτσες αυτής της μέρας στη θέση τους. Κρατήστε το τρίτο ζευγάρι για χρήση μόνο μέσα στη σκηνή.

Η πείρα μας


λάκια, ρίξτε από πάνω

το κάλυμμα, ύστερα

μετακινήστε το αν είναι

απαραίτητο. Ή χρησι-

μοποιήστε το μουσαμά

της κουζίνας σας ως

στέγαστρο στησίματος κι

ύστερα μετακινήστε το

αντίσκηνο. Σε ακραίες

συνθήκες βροχής στήστε

το μουσαμά πάνω από το

εμπρός μέρος της σκηνής

σας για να δημιουργήσετε

έναν εκτεταμένο προ-

θάλαμο για να αλλάζετε

ρούχα και να τοποθετείτε

βρεγμένες μπότες, τζά-

κετ κι εξοπλισμό.

>>Ετοιμάστεεκτωνπροτέρωντοκάλυμμα.Στο

σπίτι, εξοπλίστε τις θηλιές των εντατήρων του κα-

λύμματος με νάιλον κορδόνια μήκους 4,5 μ. Χρησι-

μοποιήστε έναν προσαρμόσιμο κόμπο, έτσι ώστε να

μπορείτε εύκολα να ξανατεντώνετε τους εντατήρες

όταν το κάλυμμα κάνει κοιλιά.

>> Διατηρήστετοεσωτερικότηςσκηνήςστεγνό. Τεντώστε καλά το πάτωμα μέσα στη σκηνή, ώστε

να προφυλάξετε το υπόστρωμα και τον υπνόσακό

σας από την υγρασία του εδάφους, η οποία μπορεί

να συσσωρευτεί με τη συμπύκνωση, από σταγόνες

που εισχωρούν από την πόρτα και αν το υλικό του

πατώματος έχει κάποια τρύπα. Χρησιμοποιήστε μια

απορροφητική πετσέτα κατασκήνωσης για να απορ-

ροφήσετε την όποια περίσσια υγρασία.

ΕΞΤΡΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΙΣ ΜΑΝΣΕΤΕΣ ΤΟΥ

ΙΣΟΘΕΡΜΙΚΟΥ ΣΑΣ ΝΑ ΕΞΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΚΕΤ ΣΑΣ Η ΒΡΟΧΗ ΘΑ ΤΑ ΒΡΕΞΕΙ ΚΑΙ ΘΑ

ΠΟΤΙΣΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΙΚΙΑ ΣΑΣ.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣΤΟΠΟΘΕΤΗΣΤΕ ΤΟ ΧΑΡΤΗ ΣΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΔΙΑΒΡΟΧΗ ΘΗΚΗ Η

ΤΣΑΝΤΑ ΜΕ ΦΕΡΜΟΥ-ΑΡ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΤΕ ΤΟΝ

ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟ.

ΕΜΠΟΔΙΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΤΟΥ ΤΖΑΚΕΤ

ΣΑΣ ΝΑ ΣΤΑΖΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΦΟ-ΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΝΩ

ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΑΠΕΛΟ ΜΕ ΓΕΙΣΟ.

Χρησιμοποιήστε μια απορροφητι-κή πετσέτα κατασκήνωσης για να

απορροφήσετε την όποια περίσσια υγρασία.

TIPS

ΒΑΣΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Ένα καλό rain cover είναι απαραίτητο για τη στεγανοποίηση του σακιδίου σας.Κανένα σακίδιο δεν είναι αδιάβροχο.


>> Αδιάβροχο τζάκετ Προσοχή εδώ, μην τσιγκου-νευτείτε όσον αφορά τα εξής βασικά χαρακτηριστι-κά: μανσέτες χωρίς επένδυση (αλλιώς δε στεγνώ-

νουν) οι οποίες αγκαλιάζουν σφιχτά τους καρπούς με

βέλκρο, κουκούλα ρυθμιζόμενη κατά τρεις τρόπους

με ευλύγιστο γείσο για καλύτερη προστασία και

ορατότητα και στρίφωμα που σφίγγει και καλύπτει

τους γλουτούς.

>> Καπέλο Ένα αδιάβροχο καπέλο προσφέρει κα-

λύτερη ορατότητα και διαπνοή από ένα σκούφο.

>> Γκέτες Το αδιάβροχο παντελόνι σας πρέπει

να καλύπτει το πάνω μέρος της μπότας σας, όμως

οι γκέτες προσθέτουν κρίσιμη προστασία, ιδιαίτερα

αν πατήσετε σε απρόσμενα βαθύ νερό. Φορέστε τες

κάτω, όχι πάνω από το παντελόνι.

>> Κάλτσες από νεοπρέν Είναι ζεστές με ήπιες

θερμοκρασίες, όμως οι αδιάβροχες αυτές κάλτσες θα

διατηρήσουν τα πόδια σας ζεστά και στις πιο υγρές

συνθήκες.

>> Γάντια Πάρτε ένα ζευγάρι εσωτερικά γάντια που στεγνώνουν γρήγορα κι ένα ζευγάρι γάντια αν-

θεκτικά στη βροχή: για παγωμένη βροχή προσθέστε

αδιάβροχες χούφτες.

>> Ομπρέλα Μια ελαφριά ομπρέλα είναι πολύ βολι-

κή στην πεζοπορία όταν η θερμοκρασία είναι υψηλή

κι επικρατεί άπνοια. Καλή περίπτωση είναι η ομπρέ-

λα του γκολφ, η οποία είναι βαρύτερη αλλά παρέχει

ζωτικό στεγνό χώρο σε παρατεταμένη βροχή.

>> Παγούρι νερού Γεμίστε το με καυτό νερό και

τρίψτε το πάνω στα βρεγμένα σας ρούχα. Τα στεγνώ-

νει σαν σίδερο. Βάλτε επίσης μπουκάλια με καυτό

νερό στις βρεγμένες σας μπότες στη διάρκεια της

νύχτας για να επισπεύσετε το στέγνωμά τους.

>> Αδιάβροχοι σάκοι Πάρτε μαζί ελαφριά stuffsacks

σε διάφορα χρώματα, έτσι ώστε να γνωρίζετε τι έχετε

μέσα στο καθένα. Στερεώστε μια γερή σακούλα απορ-

ριμμάτων πάνω από το υπόστρωμα στην κορυφή του

σακιδίου σας για να προστατέψετε τον υπνόσακό σας.

Τα αδιάβροχα καλύμματα σακιδίων είναι καλά, καθώς

μειώνουν το βάρος του νερού που απορροφάται από

το σακίδιό σας, όμως περιορίζουν την πρόσβασή σας

σε αυτό και τείνουν να φτεροκοπούν στον αέρα.

ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

MARMOT - Mica JacketINFO www.resoul.gr

τηλ.: 210 6200731 – 210 6208388

Asolo - SequoiaINFO www.resoul.gr

τηλ.: 210 6200731, 210 6208388

Vaude - Orca aqualine plusINFO www.resoul.gr

τηλ.: 210 6200731, 210 6208388

Millet - Winter capINFO Oδύσσεια Sport

τηλ.: 210 3844650

Salewa - AconcaguaINFO Polar

τηλ.: 210 6669323

Salewa - Activity bottleINFO Polar

τηλ.: 210 6669323


NEA ΑΓΟΡΑΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ


1. MOUNTAIN HARDWEAR-MONKEYΦτιαγμένο από Polarteck ThermalPro το Monkey της Mountain Hardwear είναι από τις καλύτερες επιλογές για ένα ζεστό και άνετο fl eece jacket.Δεν είναι τυχαίο ότι είναι το best seller στον ορειβατικό χώρο. (Διατίθεται και σε γυναικείο)EXPLORER OUTDOOR ΤΗΛ. 210 60.02.780e-mail: [email protected]

2. G-1000 CAP II FJALL RAVENΈνα καπέλο... επικεφαλής στην κατηγορία του! Το G-1000 Cap II από τη Fjall Raven είναι κατασκευασμένο από G-1000 ύφασμα για extra αντοχή. Με εσωτερική επένδυση και μαλακή επένδυση fl eece για την προστα-σία της περιοχής γύρω από τα αυτιά είναι ιδανικό για κάθε είδους χειμερινή εξόρμηση! Κεντρική Διάθεση: RESOUL AE Λ. Τυρταίου 19014, Αφίδ-ναι Αττικής – Τηλ: 210 6200731 – 210 6208388 www.resoul.gr

3. MOON-CHYPHER PANT & BOULDERING TEETο X-pro shop διαθέτει αποκλειστικά στην ελληνικη αγορά μιά από τις πιο trend εταιρείες αναρριχητικών ρούχων. Ρούχα σχεδιασμένα από μια πολύ γνωστή φιγούρα της αναρριχητικής σκηνής –τον Ben Moon- που σίγουρα ξέρει καλά τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των αναρριχητών.Χ-pro shop Σωκράτους 12, Τρίκαλατηλ.: 24310 30 479, [email protected]

4. Ε97 TIKKA PLUS 2 PETZLΌταν τα πράγματα… σκουραίνουν, υπάρχει ευτυχώς ο φακός κεφαλής Ε97 Tikka Plus 2 της Petzl! Με δύο LED-λευκό και κόκκινο, δύο επίπεδα έντασης φωτισμού, λειτουργία fl ash light για περίπου 400 ώρες σε περί-πτωση κινδύνου αλλά και με τρεις ενσωματωμένες 3A μπαταρίες, ο Ε97 Tikka Plus 2 φωτίζει κάθε σας κίνηση, όπου και να είστε! Κεντρική Διάθεση: Λ. Τυρταίου 19014, Αφίδναι Αττικής – Τηλ: 210 6200731 – 210 6208388 www.resoul.gr

5. ΙΣΟΘΕΡΜΙΚΑ - ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΣΤΑ POLO CENTER

-Polartec, - POLO: Τα ισοθερμικά από το ύφασμα της Polartec παρέχουν μέγιστη θερμομονωτική προστασία. Έχουν εξαιρετική διαπνοή και χάρη στη δομή Power Dry στεγνώνουν πολύ γρήγορα. Η επεξεργασία Odor Resistant αποτρέπει την ανάπτυξη

βακτηρίων και δυσάρεστων οσμών.

-Μερινό: Από 100% μαλλί προβάτου μερινό. Ελαφρύ, με απαλή αίσθηση στο δέρμα, είναι εξαιρετικά θερμομο-νωτικό, ελαστικό, ανθεκτικό και δεν τσαλακώνεται.

-TESS: Το πιο ζεστό θερμοεσώρουχο (280gr/m²), καλύπτει το σώμα χωρίς να το περιορίζει, καθώς έχει διαφορετική πλέξη ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες, για ελαστικότητα, θερμομόνωση και διαπνοή. Μέσα στην πλέξη περιέχει ιόντα αργύρου για την αποφυγή δυσάρεστων οσμών.

-THERMAL SET/BASE LAYER: Ισοθερμικά ραμ-μένα από ύφασμα με επεξεργασία SCOTCHGARD TM Protection της 3Μ, το ύφασμα έχει επίπεδες ραφές που δεν ενοχλούν. Είναι μαλακό, ελαστικό, εφαρμοστό και εξαιρετικά διαπνέον. Έχει μεγάλη ανοχή στους λεκέδες.POLO CENTERΠατησίων 52 & Μετσόβου, Μουσείο Τηλ.: 210 – 82 56 840 (Πρώην ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ) Ζησιμοπούλου 62, Παλ. Φάληρο Τηλ. : 210 – 94 14 020Λ. Ηρακλείου 375, Ν. Ηράκλειο Τηλ. : 210 – 28 15 600


6. ΜΠΟΥΦΑΝ – POLO Η POLO σας παρουσιάζει δυο πολυχρηστικά μπουφάν για καθημερινή χρήση, ταξίδια, πεζοπορία και οποιαδή-ποτε άλλη δραστηριότητα.

ICE BREAK : Διπλό αδιάβροχο μπουφάν γενικής χρήσης που αντέχει και σας προστατεύει από το τσουχτερό κρύο. Έχει θερμοκολλημένες ραφές και εσωτερική αποσπώμενη επένδυση fleece για να μπορεί να φορεθεί αυτόνομα. Ευρύχωρη κουκούλα και τσέπες για κάθε μικροαντικείμενο άμεσης ανάγκης. Ένα πραγματικά κατάλληλο μπουφάν, ενάντια στο δυνατό αέρα και στις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

GENESIS : Θερμοκολλημένες ραφές, αδιάβροχη δια-πνέουσα μεμβράνη για απόλυτα υψηλή διαπνοή. Με ευρύχωρη κουκούλα, φερμουάρ αερισμού κάτω από τις μασχάλες για ισορροπημένη θερμοκρασία και πολλές τσέπες. Ένα μπουφάν που μπορεί ν’ ανταπεξέλθει σε κάθε δυναμική δοκιμασία.POLO CENTERΠατησίων 52 & Μετσόβου, Μουσείο Τηλ.: 210 – 82 56 840 (Πρώην ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ) Ζησιμοπούλου 62, Παλ. Φάληρο Τηλ. : 210 – 94 14 020Λ. Ηρακλείου 375, Ν. Ηράκλειο Τηλ. : 210 – 28 15 600

7. KANKEN FJALL RAVENΑν τόσο καιρό ψάχνατε ένα πολυμορ-φικό σακίδιο, άνετο και πρακτικό, το Κanken ήρθε από τη Σκανδιναβία ειδικά για σας! Ιδιαίτερα ανθεκτικό, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε είτε ως σακίδιο είτε ως τσάντα. Με απο-σπώμενο, μονωτικό μαξιλάρι, θήκη για εφημερίδα και μπροστινή τσέπη προσαρ-μόζεται σε κάθε σενάριο εξόρμησης!Κεντρική Διάθεση: Λ. Τυρταίου 19014, Αφίδναι Αττικής – Τηλ: 210 6200731 – 210 6208388 www.resoul.gr

8. SEVEN HEAVEN NIMBUSΟ σάκος μεταφοράς Nimbus από τη Seven Heaven ξε-χωρίζει με διαφορά από τους υπόλοιπους της κατηγορί-ας του. Με αποσπώμενους ιμάντες ώμων και χειρολαβές, μπροστινή θήκη με αδιάβροχο φερμουάρ, εσωτερική θήκη με δίχτυ και στιβαρή κατασκευή, η μεταφορά του εξοπλισμού σας γίνεται εύκολα και άνετα. Επιπλέον, με τον αποσπώμενο αδιάβροχο σάκο χωρητικότητας 25 λίτρων μπορείτε να αποθηκεύσετε ευαίσθητα αντικείμενα προστατεύοντας τα από μια πιθανή πτώση σε νερό ή ακόμα και να τοποθετήσετε ήδη βρεγμένα ρούχα.Κεντρική Διάθεση: Λ. Τυρταίου 19014, Αφίδναι Αττικής – Τηλ: 210 6200731 – 210 6208388 www.resoul.gr

9. THE NORTH FACEΗ The North Face πρωταγωνιστεί και πάλι, όχι μόνο στις ολοκληρωμένες προτάσεις της για snowboard και τρέ-ξιμο αλλά και για κάθε είδους αερόβια δραστηριότητα. Συνδυάζοντας εξελιγμένα τεχνολογικά χαρακτηριστικά μαζί με δυναμικά σχέδια, γίνεται ο πιο πολύτιμος σύμμα-χος σε κάθε είδους…επικίνδυνη και μη αποστολή.Η τεχνική σειρά της The North Face χωρίζεται φέτος σε τρεις ξεχωριστές κατηγορίες με κοινό παρονομαστή την τεχνολογία και την άνεση. Η πρώτη είναι η σειρά Performance- Flight Series, κατάλληλη για τρέξιμο αλλά και κάθε είδους αερόβια δραστηριότητα, η σειρά Action Sports ιδανική για Ski & Snowboard και τέλος η σειρά Summit στην οποία περιλαμβάνονται όλα τα κορυφαία προϊόντα της TNF, προϊόντα εδραιωμένα ως τα κλασικά, μοναδικά κομμάτια που μας έκαναν να την αγαπήσου-με.THE NORTH FACE Τηλ.: 210-6198650

PULSE 100 Το απόλυτο σημείο συνάντησης για όλους τους λάτρεις της outdoor δράσης ονομάζεται Pulse100 και βρίσκεται στη Ν. Ερυθραία. Επισκεφθείτε το και θα βρείτε τα πάντα για το outdoor αλλά και εξειδικευ-μένο εξοπλισμό για το ποδήλατο και το τρέξιμο. Το Pulse100 πιάνει 100% τον παλμό των πελατών του με ρουχισμό και εξοπλισμό από υλικά υψηλής τεχνολογίας, που ανταποκρίνονται σε κάθε εποχή του χρόνου.Pulse100: Τατοΐου 102, 146 71 Ν. Ερυθραία, Τηλ. 210 62 03 155, www.pulse100.gr


NEA ΑΓΟΡΑΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

10. TIMBERLANDH Timberland κατακτά και το χώρο του trail running. To Route Racer είναι ένα παπούτσι που θα ικανοποιήσει και το πλέον απαιτητικό δρομέα βουνού, όχι μόνο στα μονο-πάτια και τους χωματόδρομους αλλά και στη καθημερινή χρήση. Ridenco Commercial Α.Ε., Τηλ. : 210 8771700

11. COLUMBIA Η Columbia κάνει την επανάσταση στα χειμερινά trekking παπούτσια. Το Winter Trek, συνδυάζει την ελαφράδα ενός trail Running παπουτσιού, με την αποτε-λεσματικότητα και την αντοχή μιας κλασικής χειμερινής μπότας, ενώ η τεχνολογία Omni Tech εγγυάται την απόλυτη στεγανότητα. XACO AE τηλ.: 210 8160100

12. PETZL - Tikkina 2Φακός Κεφαλής με 2 LED νέας τεχνολογίας και κουμπί επιλογής πολλαπλών προγραμμάτων. Ο νέος Tikkina είναι ειδικά σχεδιασμένος για να καλύψει όλες τις καθη-μερινές ανάγκες σας. Με δύο επίπεδα φωτισμού (υψηλής και οικονομικής απόδοσης) για να τον προσαρμόζετε στις ανάγκες σας θα γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο για κάθε περίσταση. Ο ιδανικός φακός για επαγγελματίες και χομπίστες αφού η χαμηλή του τιμή και η ποικιλία χρωμάτων του σε συνδυασμό με την ποιότητα του θα ικανοποιήσουν και τους πιο απαιτητικούς. Κεντρική Διάθεση: Λ. Τυρταίου 19014, Αφίδναι Αττικής – Τηλ: 210 6200731 – 210 6208388 www.resoul.gr

13. SALEWA - Power Ptx Μπουφαν Power Ptx της Salewa με εργονομικό σχε-διασμό απο ύφασμα Poweretex Classic. Αδιάβροχο σε στήλη ύδατος 10.000mm και με διαπνοή 15.000γρ/μ2, στοιχεία που το κάνουν εξαιρετικό στις επιδόσεις του. Έχει stretch ύφασμα στο πλάι για μεγαλύτερη άνεση στις κινήσεις σας, εσωτερική γκέτα στην περιφέρεια και αποσπώμενη κουκούλα Ιδανική επιλογή για τις χειμερινές σας εξορμήσειςΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ POLARΤηλ.:210 6669323 | e-mail: [email protected]

14. SUUNTO ELEMENTUM Η SUUNTO εισέρχεται στην αγορά σπορ ρολογιών υψη-λού επιπέδου, με τη σειρά SUUNTO ELEMENTUM.Λειτουργικά αλλά κομψά αντικείμενα μέτρησης του χρόνου, σχεδιασμένα να σας οδηγήσουν ψηλότερα, βαθύτερα, μακρύτερα, μέσα από τα στοιχεία της φύσης.Η SUUNTO, παγκόσμια πρωτοπόρος στη σχεδίαση αθλητικών οργάνων ακριβείας, αποκαλύπτει τη SUUNTO ELEMENTUM, μια εκλεκτή συλλογή από εξαιρετικής κα-τασκευής αντικείμενα μέτρησης του χρόνου, φτιαγμένα στη Φινλανδία.Τα ρολόγια αυτά έχουν εμπνευστεί από το αστικό περιβάλλον, συνδυάζουν εξαιρετική τεχνική κατασκευής με την ψηφιακή τεχνολογία ακριβείας, σε μία μοναδική συνέργεια λειτουργικότητας και φόρμας. Τα ELEMENTUM TERRA, ELEMENTUM AQUA και ELEMENTUM VENTUS αποτελούν τα τρία μοντέλα της συλλογής, ειδικά σχεδιασμένα για το βουνό, τις καταδύ-σεις και την ιστιοπλοΐα. Τα ονόματα τους μεταφράζονται σε Γη, Νερό και Αέρας, τα οποία είναι τα τρία στοιχεία της φύσης που περιβάλλουν τις δραστηριότητες από τις οποίες εμπνεύστηκαν τα SUUNTO ELEMENTUM και σχε-διασμένα για να βοηθήσουν στην πλοήγηση διαμέσου αυτών των στοιχείων.APOSPORIS, [email protected], Τηλ.: 210 32 28 516.

ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣΤο παπούτσι απευθύ-νεται σε όλους τους αναρριχητές από τον αρχάριο που θα πάρει το πρώτο του παπούτσι μέχρι τον προχωρημένο που θέλει να φτάσει σε ένα νέο επίπεδο.ΥΠΕΡ Τριβές, ακρίβεια στα μικρά πατήματα, σχέση τιμής-απόδοσηςΚΑΤΑ απόδοση σε μεγάλη άρνησηΤΙΜΗ 90 ευρώΕΙΣΑΓΩΓΕΑΣ POLO A.E. τηλ.: 2108256840, τηλ.: 2109414020www.polo.gr

INFO

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Ένα πολύ καλό all-around παπούτσι που δε θα σας απογοητεύσει


Το προηγούμενο μοντέλο Mugen αν και πολύ επιτυχημένο είχε κάποια μικρά ελατ-

τώματα. Ήταν συνθετικό και έτσι μύριζε μετά από τη χρήση και ήταν πολύ μαλακό

κάτι που το έκανε πολύ κουραστικό έπειτα από πολύωρο σκαρφάλωμα. Γι’αυτό το

λόγο η Mad Rock αποφάσισε να το βελτιώσει παράγοντας αυτήν την πιο στιβαρή

έκδοση. Το Mugen Tech είναι φτιαγμένο από δέρμα και έχει μέσα του επένδυση

από κάνναβη για να αποφεύγονται οι άσχημες οσμές ύστερα από την αναρρίχηση.

Επίσης μεγάλωσαν τη μεσόσολα κάτι που έκανε το παπούτσι πιο σκληρό και πιο

αποτελεσματικό στα μικρά πατήματα. Ύστερα έχει προστεθεί στο πάνω μέρος του

παπουτσιού επιπλέον λάστιχο κάτι που κάνει τα toe-hooks πολύ πιο εύκολα στη

χρήση.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗΦορέσαμε το Mugen Tech όλο τον Σεπτέμβριο σε διάφορα πεδία της Αττικής αλλά

και σε πίστα. Το παπούτσι αν και λίγο σκληρό στην αρχή εφαρμόζει τέλεια στο

πόδι και είναι πολύ ξεκούραστο. Οι τριβές του ήταν εξαιρετικές και το παπούτσι

δεν γλίστρησε ούτε μια φορά από πάτημα. Η φτέρνα του είχε τέλεια εφαρμογή και

όταν τη χρησιμοποιούσαμε ήταν σαν να είχαμε ένα τρίτο χέρι στο βράχο. Η χρήση

της επένδυσης από κάνναβη ήταν πολύ αποτελεσματική μιας και το παπούτσι δε

μύριζε καθόλου ύστερα από πολλές ώρες αναρρίχησης. Λόγω της μικρής ασυμμε-

τρίας του το παπούτσι λειτουργούσε πολύ καλά σε κάθετες και ελαφρά αρνητικές

διαδρομές χωρίς να κουράζει. Παρόλα αυτά όταν η άρνηση μεγάλωνε δυσκολευό-

μαστε λιγάκι να το εμπιστευτούμε σε σχέση με κάποια πιο μαλακά παπούτσια.

MAD ROCK – Mugen Tech Έχοντας φορέσει αρκετά παπούτσια της Mad Rock αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε τη νέα γενιά των γνωστών Mugen, τα Mugen Tech.

ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ


TEΛΕΥΤΑΙΑ

ΔΟΛΟΜΙΤΕΣ

21 κορφές πάνω από 3000μ.

1887 έγινε η πρώρη

ελεύθερη και μοναχική αναρρίχηση

από τον GeorgWinkler

10000 Ίταλοί

στρατιώτες σκοτώθηκαν από χιονοστοιβάδες

και κρύο τo 1916

52 τούνελ έχει μια και μόνο Via Ferrata η

Strada 52, με μήκος 4000μ. τα 2400 είναι

σε τούνελ.

Documents

- 1 · Όλυ πο, το βουνό στο οποίο βρίσκεται η Ζηλνιά, είναι το κέντρο και το βασικό πεδίο δραστηριοποίηση