έντυπη μορή της ιστοσελίδας

e-karavas.gr

Το Γεφύριμηνιαία εφημερίδα του Καραά και των περιχώρων

Απρίλιος 2015 - αριθμός φύλλου 7ο - free press

Σελίδες 8-9

Κοκτέιλτο νέο

ED ITOR IAL

Διάδωσε κι εσύ «Το Γεφύρι»!

Η εφημερίδα μας κυκλοφορεί σε 300

αντίτυπα στην περιοχή της Σπάρτης και

των περιχώρων της. Διάβασέ τη και αφού τη διαβάσεις

προώθησέ την σε καποιον φίλο σου και

διάδωσέ τη... Είναι στο χέρι σου...!

Αφιέρωμα:

θέματατοπικήςειδησεο-γραφίας

- σελ. 18-20 -

Στα ψηλά του Πάρνωναφυτρώνουν οι

υπέρκαρποι της υγείας

Σύσκεψη στη Λογγάστραγια το τεχνικό πρόγραμμα

σελ. 3

Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά

- σελίδες 4-5 -

Τί μέλλει γενναίσθε για τον Καραβά;

σελίδα 7

μεγάλο

ΔΩΡΟ!

Σύσκεψη πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28

Φεβρουαρίου στη Λογγάστρα προκειμένου

να συζητηθούν προβλήματα της περιοχής. Η

σύσκεψη έλαβε χώρα στην αίθουσα του

παλαιού Δημοτικού Σχολείου Λογγάστρας,

που σήμερα έχει παραχωρηθεί στον Λαογρα-

φικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο του χωριού, από

τον οποίο και έχει εξ ολοκληρου ανακαινισθεί.

Ανάμεσα στους κατοίκους του χωριού,

παρόντες ήταν, επίσης, η Αντιπεριφερειάρχης

κ. Ντία Τζανετέα, ο Αντιδήμαρχος Σπάρτης κ.

Παν/της Αργυρόπουλος, ο Πρόεδρος της Τ.Κ.

Λογγάστρας κ. Αντρέας Σουλτάνης και ο Πρόε-

δρος του Λαογραφικού Συλλόγου Λογγάστρας

κ. Κων/νος Κωνσταντινάκος. Συνέχεια στη σελίδα 6 >>

ΠΡΟΣΩΠΑδίπλα μας...:

Νίκος B. Γεωργιάδης

- σ. 10 -

«Το Γεφύρι»

Η ταυτότητα της εφημερίδας

« Το Γε φ ύ ρ ι »

«ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ»Μ Ε

Κ Π

έντυπη μορή της ιστοσελίδας e-karavas.gr

Έτος ιδρύσεως: 2014

Ιδιοκτησία:Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά

Ιδρυτής - Εκδότης κατά το νόμο:

Νίκος Ι. Καρμοίρης(Πρόεδρος Δ.Σ.)

Έδρα: Καραβάς Δήμου Σπάρτης

Επικοινωνία:* τηλέφωνο: 6978071553

* e-mail: pskarava@gmail.com

Σύνταξη:Νίκος Ι. Καρμοίρης

Μικροί συντάκτες:Αλέξανδρος Καρμοίρης

Στράτης ΝικόλαροςΓιώργος Σερβές Γιάννης Σκούρος

Ειδικοί συνεργάτες:Στράτης Σαραντάκος

Γιάννης Γκλέκαςπ. Ηλίας Βουρβουριώτης

Χαρούλα ΣαραντάκουΝίκη Κουλογεωργίου

Σοφία Παινέση Χρύσα ΣαρμπάνηΠοτούλα Τσιγκανέ

Σαράντος Παινέσης

Εκτύπωση:εφημερίδα «Παρατηρητής»

free press-

διανέμεται δωρεάν

* τα ενυπόγραφα κείμενα δεν εκφράζουν απαραίτητα την

άποψη της εφημερίδας

- κυλικείο Ενορίας Καραβά - Βιβλιοχαρτοπωλείο «Ο ΛΙΑΚΟΣ» - Ψιλικατζίδικο «Ο ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ» - Fast food «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ» - Κομμωτήριο Γιώτας Βαρβιτσιώτη - Κομμωτήριο Ντίνας Κουράκου

κατάστημα «ΝΙΚΟΛΑΡΟΣ»- - Super Market Καλαβρυτινός - Καφετέρεια «ΕΝΑΛΛΑΞ» RETRO music bar- - Videorama Σπάρτης - γήπεδο 8x8 “Ya balla”

- Θα βρείτε «Το Γεφύρι» στα εξής σημεία: -

e-karavas.grΠολιτιστικός Σύλλογος Καραβά

© 2009 - 2014

«Το Γεφύρι»02

Τούρτα σοκολάτα-φράουλαΥλικά : • μπισκότα σαβαγιάρ • 500 γραμμάρια γάλα φρέσκο • 2 κουβερτούρες κομμένες σε κομμάτια • 100 γραμμάρια ζάχαρη • 50 γραμμάρια μαργαρίνη • 3 γεμάτες κουταλιές σούπας κορν φλάουρ • λίγο γάλα με ένα σφηνάκι ΤΙΑ ΜΑΡΙΑ ή άλλο λικέρ για τα μπισκότα • 300 γραμμάρια φράουλες

Εκτέλεση :1) Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το γάλα και τις κουβερτούρες, τη ζάχαρη και τη μαργαρίνη. Ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά και ταυτόχρονα ανακατεύουμε να λιώσουν και να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Μόλις γίνει αυτό, προσθέτουμε το κορν φλάουρ και ανακατεύουμε καλά να πήξει το μίγμα.2) Αφήνουμε να κρυώσει καλά.3) Καθαρίζουμε και πλένουμε τις φράουλες. Τις κόβουμε σε φέτες. Αν θέλουμε κρατάμε μερικές ολόκληρες για διακόσμηση.

4) Τις ανακατεύουμε καλά με το μίγμα της σοκολάτας που έχει κρυώσει.5) Βουτάμε πάρα πολύ λίγο τα μπισκότα στο μίγμα γάλακτος - λικέρ και τα στρώνουμε σε ένα μεγάλο τάπερ, φροντίζοντας να μην αφήσουμε κενό.6) Βάζουμε και λίγα μπισκότα (οριζόντια) στα τοιχώματα, ώστε να γίνει μία φωλιά από μπισκότα.7) Αδειάζουμε το μίγμα της σοκολάτας με τις φράουλες μέσα στη φωλιά και τρίβουμε μερικά σαβαγιάρ από πάνω.8) Αν θέλουμε στολίζουμε με φράουλες ολόκληρες. Βάζουμε στο ψυγείο τουλάχιστον 5 με 6 ώρες να παγώσει.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ...

Η φωτογραφία

είναι τραβηγμένη

σ ε π α σ χ α λ ι ν ή

ε κ δ ή λ ω σ η τ ο υ

Π ο λ ι τ ι σ τ ι κ ο ύ

Συλλόγου κατά τα

π ρ ώ τ α χ ρ ό ν ι α

δημιουργίας του

(στις αρχές με μέσα

της δεκαετίας του

‘80), στο προαύλιο

τ ο υ Δ η μ ο τ ι κ ο ύ

Σχολείου Καραβά.

Διακρίνονται στην

π ρ ώ τ η σ ε ι ρ ά ο ι

Το ύ λ α Β λ ά χ ο υ ,

Γ ι ώ ρ γ ο ς Σ α ρ α -

ν τ ά κο ς , Γ ι ά ν ν η ς

Απριλιος 2015

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ 30ΡΗΔΩΝ ΚΑΝΕΙ

πράξη την επιχειρηµατική καινοτοµία και κόντρα στην κρίση κατακτά την αγορά καλλιεργώντας βιολογικά ευεργετικούς για την υγεία καρπούς, όπως το µύρτιλο, η αρώνια και το γκότζι µπέρι

Αλέξανδρος Βλήτας και Κωνσταντίνα Κοσµά

ΣΤΑ ΨΗΛΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΩΝΑ ΦΥΤΡΩ-ΝΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΡΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Δ εν ξέρω γιατί αλλά αυτό το «ψηλά στον Πάρνωνα» - στην ορεινή Βαρβίτσα των 1.270 µέτρων- µου έφερνε στο µυαλό

ένα παλιό και αγαπηµένο τραγούδι του Θανάση Παπακων-σταντίνου, την «Ανδροµέδα» του 1995. «Αϊντε εκεί ψηλά στην άκαρπη Μελούνα / άιντε φύτρωσε, φύτρωσε µια παπαρούνα». Στον Πάρνωνα, όµως, σε αντίθεση µε τη Μελούνα δεν φύτρωσε µια παπαρούνα αλλά πολλά-πολλά στρέµµατα καλλιεργηµένων χωραφιών µε φρέσκους, ευεργετικούς για την υγεία υπερκαρπούς όπως το γκότζι µπέρι, το µύρτιλο και η αρώνια. Η καλλιέργεια στον Πάρνωνα έχει µια ιδιαιτερότητα σε σχέση µε ανάλογες καλλιέρ-γειες σε άλλα µέρη της χώρας. Η ιδιαιτερότητά της έχει να κάνει µε δύο πράγµατα: α) Οι εµπνευστές της όλης προσπάθειας είναι ένα νέο ζευγάρι -λίγο πάνω από τα 30 και οι δυο τους- που έχουν δηµιουργήσει τη δική τους εταιρεία, την Υγαία, και βρίσκονται ενταγµένοι στο πλαίσιο του προγράµµατος «egg» της Eurobank και του Corallia και β) οι ιδρυτές της Υγαία δεν µένουν µόνο στη καλλιέργεια αλλά επιδιώκουν, πάνω απ' όλα, να κάνουν επώνυµο το προϊόν τους και το brand name τους να είναι εύκολα αναγνωρίσιµο στην αγορά. Με λίγα λόγια, δεν είναι απλώς δύο νέοι σε ηλικία αλλά και σε διαδροµή καλλιεργητές, αλλά επιχειρηµατίες που ενδιαφέρονται να κάνουν πράξη την καινοτοµία σε όλα τα επίπεδα. Ας πάρουµε, όµως, τα πράγµατα µε τη σειρά τους: ο Αλέξανδρος Βλήτας και η Κωνσταντίνα Κοσµά είναι ένα ζευγάρι 30άρηδων -έχουν ενωθεί µε τα ιερά δεσµά του γάµου- που ζει στη Σπάρτη. Εκείνος, τεχνολόγος γεωπονίας (πρώην ΤΕΙ Λάρισας, νυν ΤΕΙ Θεσσαλίας). Εκείνη, οδοντίατρος. Και οι δυο τους µπήκαν µπροστά στην έρευνα και εντέλει πήραν τις τελικές αποφάσεις για το τι και το πώς θα καλλιεργή-σουν στα ιδιόκτητα χωράφια τους, για το πώς θα προβάλουν και θα προωθήσουν το προϊόν τους και κυρίως πώς θα καταφέρουν να αφήσουν το δικό τους ξεχωριστό αποτύπωµα στην αγορά των υπερκαρπών. Το ζευγάρι είχε την υποστήριξη της οικογένειας του Αλέξανδρου: η συσσωρευµένη οικογενειακή γνώση αλλά και εµπειρία στις καλλιέργειες µέτρησαν και µάλιστα αρκετά για το τελικό αποτέλεσµα. Ο Αλέξανδρος, που ασχολείται επαγγελµατικά µε τα γεωργικά µηχανήµατα, στις αρχές του

2011 -και όταν η κρίση στην Ελλάδα είχε πλέον επηρεάσει σηµαν τ ικά τον τοµέα της επαγγελµατικής του ενασχόλησης- άρχισε να αναρωτιέται τι περισσότερο ή τι διαφορετικό θα µπορούσε να κάνει προκειµένου να αποκαταστήσει το χαµένο του εισόδηµα. Η πρώτη ιδέα µετά από ένα καλό ψάξιµο ήταν η καλλιέργεια ρίγανης. Είπε την ιδέα στον πατέρα του, συµφώνη σαν και κάποια µέρα ξεκίνησαν οι δυο τους για το βουνό για να διαπιστώσουν ιδίοις όµµασι τι είχε αποµείνει από τα οικογε-νειακά κτήµατα - «και ειδικά εκείνο το κτήµα του προπάππου και παππού που έσπερναν µε σιτάρι στην εποχή της κατοχής και στο οποίο ακόµη και ο πατέρας µου είχε πάνω από 20 χρόνια να πάει», µας λέει ο Αλέξανδρος. «Το κτήµα ήταν σχεδόν εγκαταλειµµένο. Ξεκινήσαµε δειλά-δειλά φυτεύοντας 4.000 φυτά ρίγανης».

Μετά από περίπου έναν χρόνο ήρθε η συνάντηση που άλλαξε τη ζωή τους. Σε µια έκθεση είχαν την ευκαιρία να µάθουν για τα φυτά µύρτιλο, γκότζι µπέρι και αρώνια. Υστερα από πολλή έρευνα στο ∆ιαδίκτυο σχετικά µε τις ιδιότητες, τον τρόπο καλλιέργειας, τις συνθήκες ανάπτυξης και παραγωγής αλλά και την

παρουσία τους σε αγορές του εξωτερικού είδαν πως αυτό που για την ελληνική αγορά φρούτων ήταν κάτι νέο σε άλλες χώρες της Αµερικής και της Ευρώπης αποτελούσε αναπόσπαστη διατροφική συνήθεια µε µεγάλη εµπορική και οικονοµική αξία. Κάπως έτσι, σε εκείνη την πλαγιά του Πάρνωνα σε υψόµετρο 1.270 µέτρων, στο «µετερίζι» που έλεγε ο παππούς του Αλέξανδρου, γεννήθηκε η δική τους φρέσκια και δυναµική ιδέα, η Υγαία, µια πρότυπη καλλιέργεια φρέσκων φρούτων ευεργετικών για την υγεία. Σήµερα, ο Αλέξανδρος και η Κωνσταντίνα, δίχως να έχουν εγκαταλείψει τις κύριες επαγγελµατικές ενασχολήσεις τους, µπορούν να είναι περήφανοι ότι διαθέτουν στην αγορά συσκευασµένο φρέσκο προϊόν -από τις αρχές του καλοκαιριού έως και τις αρχές του φθινοπώρου, αν βοηθά ο καιρός- και να προετοιµάζονται να εξυπηρετούν τις ανάγκες της αγοράς για ολόκληρο τον χρόνο (σε αποξηραµένη µορφή). Επιπλέον, είναι περήφανοι για τη λιµνοδεξαµενή των 1.000 τόνων που κατάφεραν να κατασκευάσουν στο κτήµα και να είναι αυτάρκης η καλλιέργειά τους ως προς το νερό. Με άλλα λόγια, νερό από τη φύση και άρδευση µε φυσική ροή χωρίς κατανάλωση ενέργειας. Και δεν είναι µόνο αυτό, ετοιμάζουν ήδη το «πράσινο σπίτι» προκειµένου ο επισκέπτης να µπορεί να βιώσει πάνω σ τον Πάρνωνα και δ ίπλα σ την καλλιέργεια µια ξεχωριστή εµπειρία. Οπως εξηγεί ο Αλέξανδρος, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εγχειρήµατός τους έχουν να κάνουν: α) µε την επιλογή της καλλιέργειας µε βάση το µικροκλίµα της περιοχής (ιδανικό βιοκλίµα για τα συγκεκριµένα φρούτα), β) µε επιλεγµένες ποικιλίες φυτών (βέλτιστη γεύση, άρωµα, µέγεθος), γ) µε τη βιολογική καλλιέργεια (χαµηλές ενεργειακές απαιτήσεις και εκµετάλλευση φυσικών πόρων), δ) µε τη φυσική ανάπτυξη των φυτών χωρίς τη χρήση φαρµάκων και χηµικών, ε) µε τη συγκοµιδή µε τα χέρια αλλά και τη συνεχή έρευνα γύρω από µεθόδους καλλιέργειας/ συγκοµιδής/ µεταποίησης και, τέλος, µε την ενσωµάτωση νέων τεχνολογιών για 365 ηµερών παρακολού-θηση της καλλιέργειας και καταγραφής δεδοµέ-νων (σένσορες, µετεωρολογικοί σταθµοί).

*Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το ένθετο «Business Stories» της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» της Κυριακής 22-3-2015.

Επόµενο βήµα στην επιχειρηµατική πορεία του νεαρού ζευγαριού είναι η δηµιουργία ενός «πράσινου σπιτιού» πάνω στον Πάρνωνα

03Απριλιος 2015

Καρμοίρης, Πέτρος Κατσής, Δημήτρης Καρμοίρης, Σοφία Παινέση, Πολυτίμη Σαραντάκου και λίγο

πιο πίσω οι Δημήτρης Ζούρας, Γιώργος Κουλογεωργίου και ακόμα πιο πίσω ο Νίκος Ασπιώτης.

- Η συνταγή του μήνα -

προσφορά της “ ” Karavas Farm - www.karavasfarm.gr -

Η φάρμα μας παράγει μόνο μία ποιότητα... Την κα λύ τερ η!

Κλικ στο παρελθόν - Η φωτογραφία του μήνα

Ο Αλέξανδρος και η Κωνσταντίνα, δίχως να έχουν εγκαταλείψει τις κύριες επαγγελµατικές ενασχολήσεις τους, παράγουν και προωθούν στην αγορά εξαιρετική

πρώτη ύλη χτίζοντας το brand name της Υγαίας

«Το Γεφύρι»

Η ταυτότητα της εφημερίδας

« Το Γε φ ύ ρ ι »

«ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ»Μ Ε

Κ Π

έντυπη μορή της ιστοσελίδας e-karavas.gr

Έτος ιδρύσεως: 2014

Ιδιοκτησία:Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά

Ιδρυτής - Εκδότης κατά το νόμο:

Νίκος Ι. Καρμοίρης(Πρόεδρος Δ.Σ.)

Έδρα: Καραβάς Δήμου Σπάρτης

Επικοινωνία:* τηλέφωνο: 6978071553

* e-mail: pskarava@gmail.com

Σύνταξη:Νίκος Ι. Καρμοίρης

Μικροί συντάκτες:Αλέξανδρος Καρμοίρης

Στράτης ΝικόλαροςΓιώργος Σερβές Γιάννης Σκούρος

Ειδικοί συνεργάτες:Στράτης Σαραντάκος

Γιάννης Γκλέκαςπ. Ηλίας Βουρβουριώτης

Χαρούλα ΣαραντάκουΝίκη Κουλογεωργίου

Σοφία Παινέση Χρύσα ΣαρμπάνηΠοτούλα Τσιγκανέ

Σαράντος Παινέσης

Εκτύπωση:εφημερίδα «Παρατηρητής»

free press-

διανέμεται δωρεάν

* τα ενυπόγραφα κείμενα δεν εκφράζουν απαραίτητα την

άποψη της εφημερίδας

- κυλικείο Ενορίας Καραβά - Βιβλιοχαρτοπωλείο «Ο ΛΙΑΚΟΣ» - Ψιλικατζίδικο «Ο ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ» - Fast food «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ» - Κομμωτήριο Γιώτας Βαρβιτσιώτη - Κομμωτήριο Ντίνας Κουράκου

κατάστημα «ΝΙΚΟΛΑΡΟΣ»- - Super Market Καλαβρυτινός - Καφετέρεια «ΕΝΑΛΛΑΞ» RETRO music bar- - Videorama Σπάρτης - γήπεδο 8x8 “Ya balla”

- Θα βρείτε «Το Γεφύρι» στα εξής σημεία: -

e-karavas.grΠολιτιστικός Σύλλογος Καραβά

© 2009 - 2014

«Το Γεφύρι»02

Τούρτα σοκολάτα-φράουλαΥλικά : • μπισκότα σαβαγιάρ • 500 γραμμάρια γάλα φρέσκο • 2 κουβερτούρες κομμένες σε κομμάτια • 100 γραμμάρια ζάχαρη • 50 γραμμάρια μαργαρίνη • 3 γεμάτες κουταλιές σούπας κορν φλάουρ • λίγο γάλα με ένα σφηνάκι ΤΙΑ ΜΑΡΙΑ ή άλλο λικέρ για τα μπισκότα • 300 γραμμάρια φράουλες

Εκτέλεση :1) Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το γάλα και τις κουβερτούρες, τη ζάχαρη και τη μαργαρίνη. Ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά και ταυτόχρονα ανακατεύουμε να λιώσουν και να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Μόλις γίνει αυτό, προσθέτουμε το κορν φλάουρ και ανακατεύουμε καλά να πήξει το μίγμα.2) Αφήνουμε να κρυώσει καλά.3) Καθαρίζουμε και πλένουμε τις φράουλες. Τις κόβουμε σε φέτες. Αν θέλουμε κρατάμε μερικές ολόκληρες για διακόσμηση.

4) Τις ανακατεύουμε καλά με το μίγμα της σοκολάτας που έχει κρυώσει.5) Βουτάμε πάρα πολύ λίγο τα μπισκότα στο μίγμα γάλακτος - λικέρ και τα στρώνουμε σε ένα μεγάλο τάπερ, φροντίζοντας να μην αφήσουμε κενό.6) Βάζουμε και λίγα μπισκότα (οριζόντια) στα τοιχώματα, ώστε να γίνει μία φωλιά από μπισκότα.7) Αδειάζουμε το μίγμα της σοκολάτας με τις φράουλες μέσα στη φωλιά και τρίβουμε μερικά σαβαγιάρ από πάνω.8) Αν θέλουμε στολίζουμε με φράουλες ολόκληρες. Βάζουμε στο ψυγείο τουλάχιστον 5 με 6 ώρες να παγώσει.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ...

Η φωτογραφία

είναι τραβηγμένη

σ ε π α σ χ α λ ι ν ή

ε κ δ ή λ ω σ η τ ο υ

Π ο λ ι τ ι σ τ ι κ ο ύ

Συλλόγου κατά τα

π ρ ώ τ α χ ρ ό ν ι α

δημιουργίας του

(στις αρχές με μέσα

της δεκαετίας του

‘80), στο προαύλιο

τ ο υ Δ η μ ο τ ι κ ο ύ

Σχολείου Καραβά.

Διακρίνονται στην

π ρ ώ τ η σ ε ι ρ ά ο ι

Το ύ λ α Β λ ά χ ο υ ,

Γ ι ώ ρ γ ο ς Σ α ρ α -

ν τ ά κο ς , Γ ι ά ν ν η ς

Απριλιος 2015

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ 30ΡΗΔΩΝ ΚΑΝΕΙ

πράξη την επιχειρηµατική καινοτοµία και κόντρα στην κρίση κατακτά την αγορά καλλιεργώντας βιολογικά ευεργετικούς για την υγεία καρπούς, όπως το µύρτιλο, η αρώνια και το γκότζι µπέρι

Αλέξανδρος Βλήτας και Κωνσταντίνα Κοσµά

ΣΤΑ ΨΗΛΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΩΝΑ ΦΥΤΡΩ-ΝΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΡΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Δ εν ξέρω γιατί αλλά αυτό το «ψηλά στον Πάρνωνα» - στην ορεινή Βαρβίτσα των 1.270 µέτρων- µου έφερνε στο µυαλό

ένα παλιό και αγαπηµένο τραγούδι του Θανάση Παπακων-σταντίνου, την «Ανδροµέδα» του 1995. «Αϊντε εκεί ψηλά στην άκαρπη Μελούνα / άιντε φύτρωσε, φύτρωσε µια παπαρούνα». Στον Πάρνωνα, όµως, σε αντίθεση µε τη Μελούνα δεν φύτρωσε µια παπαρούνα αλλά πολλά-πολλά στρέµµατα καλλιεργηµένων χωραφιών µε φρέσκους, ευεργετικούς για την υγεία υπερκαρπούς όπως το γκότζι µπέρι, το µύρτιλο και η αρώνια. Η καλλιέργεια στον Πάρνωνα έχει µια ιδιαιτερότητα σε σχέση µε ανάλογες καλλιέρ-γειες σε άλλα µέρη της χώρας. Η ιδιαιτερότητά της έχει να κάνει µε δύο πράγµατα: α) Οι εµπνευστές της όλης προσπάθειας είναι ένα νέο ζευγάρι -λίγο πάνω από τα 30 και οι δυο τους- που έχουν δηµιουργήσει τη δική τους εταιρεία, την Υγαία, και βρίσκονται ενταγµένοι στο πλαίσιο του προγράµµατος «egg» της Eurobank και του Corallia και β) οι ιδρυτές της Υγαία δεν µένουν µόνο στη καλλιέργεια αλλά επιδιώκουν, πάνω απ' όλα, να κάνουν επώνυµο το προϊόν τους και το brand name τους να είναι εύκολα αναγνωρίσιµο στην αγορά. Με λίγα λόγια, δεν είναι απλώς δύο νέοι σε ηλικία αλλά και σε διαδροµή καλλιεργητές, αλλά επιχειρηµατίες που ενδιαφέρονται να κάνουν πράξη την καινοτοµία σε όλα τα επίπεδα. Ας πάρουµε, όµως, τα πράγµατα µε τη σειρά τους: ο Αλέξανδρος Βλήτας και η Κωνσταντίνα Κοσµά είναι ένα ζευγάρι 30άρηδων -έχουν ενωθεί µε τα ιερά δεσµά του γάµου- που ζει στη Σπάρτη. Εκείνος, τεχνολόγος γεωπονίας (πρώην ΤΕΙ Λάρισας, νυν ΤΕΙ Θεσσαλίας). Εκείνη, οδοντίατρος. Και οι δυο τους µπήκαν µπροστά στην έρευνα και εντέλει πήραν τις τελικές αποφάσεις για το τι και το πώς θα καλλιεργή-σουν στα ιδιόκτητα χωράφια τους, για το πώς θα προβάλουν και θα προωθήσουν το προϊόν τους και κυρίως πώς θα καταφέρουν να αφήσουν το δικό τους ξεχωριστό αποτύπωµα στην αγορά των υπερκαρπών. Το ζευγάρι είχε την υποστήριξη της οικογένειας του Αλέξανδρου: η συσσωρευµένη οικογενειακή γνώση αλλά και εµπειρία στις καλλιέργειες µέτρησαν και µάλιστα αρκετά για το τελικό αποτέλεσµα. Ο Αλέξανδρος, που ασχολείται επαγγελµατικά µε τα γεωργικά µηχανήµατα, στις αρχές του

2011 -και όταν η κρίση στην Ελλάδα είχε πλέον επηρεάσει σηµαν τ ικά τον τοµέα της επαγγελµατικής του ενασχόλησης- άρχισε να αναρωτιέται τι περισσότερο ή τι διαφορετικό θα µπορούσε να κάνει προκειµένου να αποκαταστήσει το χαµένο του εισόδηµα. Η πρώτη ιδέα µετά από ένα καλό ψάξιµο ήταν η καλλιέργεια ρίγανης. Είπε την ιδέα στον πατέρα του, συµφώνη σαν και κάποια µέρα ξεκίνησαν οι δυο τους για το βουνό για να διαπιστώσουν ιδίοις όµµασι τι είχε αποµείνει από τα οικογε-νειακά κτήµατα - «και ειδικά εκείνο το κτήµα του προπάππου και παππού που έσπερναν µε σιτάρι στην εποχή της κατοχής και στο οποίο ακόµη και ο πατέρας µου είχε πάνω από 20 χρόνια να πάει», µας λέει ο Αλέξανδρος. «Το κτήµα ήταν σχεδόν εγκαταλειµµένο. Ξεκινήσαµε δειλά-δειλά φυτεύοντας 4.000 φυτά ρίγανης».

Μετά από περίπου έναν χρόνο ήρθε η συνάντηση που άλλαξε τη ζωή τους. Σε µια έκθεση είχαν την ευκαιρία να µάθουν για τα φυτά µύρτιλο, γκότζι µπέρι και αρώνια. Υστερα από πολλή έρευνα στο ∆ιαδίκτυο σχετικά µε τις ιδιότητες, τον τρόπο καλλιέργειας, τις συνθήκες ανάπτυξης και παραγωγής αλλά και την

παρουσία τους σε αγορές του εξωτερικού είδαν πως αυτό που για την ελληνική αγορά φρούτων ήταν κάτι νέο σε άλλες χώρες της Αµερικής και της Ευρώπης αποτελούσε αναπόσπαστη διατροφική συνήθεια µε µεγάλη εµπορική και οικονοµική αξία. Κάπως έτσι, σε εκείνη την πλαγιά του Πάρνωνα σε υψόµετρο 1.270 µέτρων, στο «µετερίζι» που έλεγε ο παππούς του Αλέξανδρου, γεννήθηκε η δική τους φρέσκια και δυναµική ιδέα, η Υγαία, µια πρότυπη καλλιέργεια φρέσκων φρούτων ευεργετικών για την υγεία. Σήµερα, ο Αλέξανδρος και η Κωνσταντίνα, δίχως να έχουν εγκαταλείψει τις κύριες επαγγελµατικές ενασχολήσεις τους, µπορούν να είναι περήφανοι ότι διαθέτουν στην αγορά συσκευασµένο φρέσκο προϊόν -από τις αρχές του καλοκαιριού έως και τις αρχές του φθινοπώρου, αν βοηθά ο καιρός- και να προετοιµάζονται να εξυπηρετούν τις ανάγκες της αγοράς για ολόκληρο τον χρόνο (σε αποξηραµένη µορφή). Επιπλέον, είναι περήφανοι για τη λιµνοδεξαµενή των 1.000 τόνων που κατάφεραν να κατασκευάσουν στο κτήµα και να είναι αυτάρκης η καλλιέργειά τους ως προς το νερό. Με άλλα λόγια, νερό από τη φύση και άρδευση µε φυσική ροή χωρίς κατανάλωση ενέργειας. Και δεν είναι µόνο αυτό, ετοιμάζουν ήδη το «πράσινο σπίτι» προκειµένου ο επισκέπτης να µπορεί να βιώσει πάνω σ τον Πάρνωνα και δ ίπλα σ την καλλιέργεια µια ξεχωριστή εµπειρία. Οπως εξηγεί ο Αλέξανδρος, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εγχειρήµατός τους έχουν να κάνουν: α) µε την επιλογή της καλλιέργειας µε βάση το µικροκλίµα της περιοχής (ιδανικό βιοκλίµα για τα συγκεκριµένα φρούτα), β) µε επιλεγµένες ποικιλίες φυτών (βέλτιστη γεύση, άρωµα, µέγεθος), γ) µε τη βιολογική καλλιέργεια (χαµηλές ενεργειακές απαιτήσεις και εκµετάλλευση φυσικών πόρων), δ) µε τη φυσική ανάπτυξη των φυτών χωρίς τη χρήση φαρµάκων και χηµικών, ε) µε τη συγκοµιδή µε τα χέρια αλλά και τη συνεχή έρευνα γύρω από µεθόδους καλλιέργειας/ συγκοµιδής/ µεταποίησης και, τέλος, µε την ενσωµάτωση νέων τεχνολογιών για 365 ηµερών παρακολού-θηση της καλλιέργειας και καταγραφής δεδοµέ-νων (σένσορες, µετεωρολογικοί σταθµοί).

*Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το ένθετο «Business Stories» της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» της Κυριακής 22-3-2015.

Επόµενο βήµα στην επιχειρηµατική πορεία του νεαρού ζευγαριού είναι η δηµιουργία ενός «πράσινου σπιτιού» πάνω στον Πάρνωνα

03Απριλιος 2015

Καρμοίρης, Πέτρος Κατσής, Δημήτρης Καρμοίρης, Σοφία Παινέση, Πολυτίμη Σαραντάκου και λίγο

πιο πίσω οι Δημήτρης Ζούρας, Γιώργος Κουλογεωργίου και ακόμα πιο πίσω ο Νίκος Ασπιώτης.

- Η συνταγή του μήνα -

προσφορά της “ ” Karavas Farm - www.karavasfarm.gr -

Η φάρμα μας παράγει μόνο μία ποιότητα... Την κα λύ τερ η!

Κλικ στο παρελθόν - Η φωτογραφία του μήνα

Ο Αλέξανδρος και η Κωνσταντίνα, δίχως να έχουν εγκαταλείψει τις κύριες επαγγελµατικές ενασχολήσεις τους, παράγουν και προωθούν στην αγορά εξαιρετική

πρώτη ύλη χτίζοντας το brand name της Υγαίας

04 05

Αφιέρωμα:

Καραβάς, 31-10-1983: Με αυτόν τον τόπο και τον χρόνο κλείνει το 10σέλιδο κείμενο που στην πρώτη του σελίδα πάνω-πάνω ψηλά γράφει «Καταστατικό του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά» και στη συνέχεια υπογράφεται από τα 23 ιδρυτικά του μέλη. Κατόπιν το Καταστα-τικό του Συλλόγου εγκρίνεται από το Πρωτοδικείο Σπάρτης στις 7 Νοεμβρίου 1983 και η απόφασή του ανακοινώνεται την 10η-11-83. Ίσως για άλλους φαντάζει σα να μην πέρασε μια μέρα από την ίδρυση του και ορισμένοι άλλοι να μη θυμούνται τον εαυτό τους δίχως αυτό, που εν συντομία - σαν να είναι ο ένας και μοναδικός - εμείς εδώ στο Καραβά αποκαλούμε Σύλλογο, με Σίγμα κεφαλαίο! Στις 31 Οκτωβρίου 1983 ιδρύθηκε, λοιπόν, ο Πολιτιστικός Σύλλογος του μικρού οικισμού του Καραβά, που βρίσκεται στις όχθες του Ευρώτα λίγα μόλις χιλιόμετρα βόρεια της Σπάρτης. Η ιδέα άνηκε στους νέους της εποχής και αγκαλιάστηκε από το σύνολο των κατοίκων του χωριού, καθώς το νέο, τότε, σωματείο έδωσε την ευκαιρία σε όσους ήθελαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τόπου τους να το πράξουν. Το σημαντικό-τερο, όμως, είναι πως βοήθησε ώστε ο Καραβάς εννοιολογικά να γίνει συμπαγής - καθώς ο οικισμός μας άνηκε και ανήκει σε τρεις διαφορετικές Κοινότητες (Τρύπη, Λογγά-στρα και Σουστιάνοι) - να αποκτήσει ενιαία οντότητα και οι συγχωριανοί να θέσουν κοινούς στόχους! Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά, ο οποίος είναι σήμερα ο αρχαιότερος εν ενεργεία σύλλογος της Δημοτικής Ενότη-τας Μυστρά Δήμου Σπάρτης, αφού δρα-στηριοποιείται αδιάκοπα από δημιουργί-ας του έως και τώρα(!), έχει από ίδρυσής του προσφέρει σημαντικό έργο στον Καραβά μιας και αποτελούσε, πριν την ένταξη του οικισμού, το 1999, στον «Καποδιστριακό» Δήμο Μυστρά, το μοναδικό φορέα που ασχολείτο με την ανάπτυξή του παρόντος οικισμού. Σημαντικότερα έργα από το 1983 έως σήμερα είναι τα εξής: • Αλλαγή σκεπής Δημοτικού Σχολείου Καραβά και διαρκής συντήρησή του

• Δαπάνη συμμετοχής στη γεώτρηση ύδρευσης Καραβά • Συμμετοχή Συλλόγου στην επέκταση ΔΕΗ στην περιοχή Πλατιά Καραβά • Δαπάνη κατασκευής κυλικείου Ενορίας Καραβά • Αγορά οικοπέδου Πλατειάς Καραβά • Κατασκευή παιδικής χαράς • Ανακαίνιση-συντήρηση Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου • Ανακαίνιση-συντήρηση κυλικείου Ενορίας • Συντήρηση εκκλησιών και κλειστών κοινόχρηστων χώρων οικισμού • Αγορά πυροσβεστικών μηχανισμών • Πλακόστρωση προαύλιου χώρου Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου • Κατασκευή τουαλετών στο προαύλιο χώρο της Ενορίας • Κατασκευή τριών βρυσεών σε κομβικά σημεία στο δρόμο Μεγαλόπολης – Σπάρτης (στο κομμάτι που διέρχεται από τον Καραβά). Τοποθέτηση κιοσκιών με προοπτική δημιουργίας μικρών πάρκων για τον διαβάτη-επισκέπτη. • Κατασκευή ιστοσελίδας του χωριού (www.e-karavas.gr), όντας πρωτοπόρος σε αυτόν τον τομέα. • Πλακόστρωση προαυλίου Δημοτικού Σχολείου •Εργασίες εξωραϊσμού κοιμητηρίου Ενορίας • Έκδοση της μηνιαίας εφημερίδας «Το Γεφύρι» Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβα έχει πραγματοποιήσει ακόμα πολλά μικρά έργα, τα οποία εξυπηρετούν τις καθημε-ρινές ανάγκες των χωριανών. Επίσης, κάθε χρόνο έχει μόνιμες δαπάνες για ποικίλες εκδηλώσεις και δραστηριότητες που πραγματοποιεί. Η μεγαλύτερη εκδήλωση του Συλλόγου πραγματοποι-είται κάθε χρόνο στις 20 Μαΐου, παραμονή της εορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, όταν μετά τον εσπερινό στον ενοριακό Ι.Ν. του οικισμού, διοργανώνεται στον προαύλιο χώρο του, το καθιερωμένο παραδοσιακό λαϊκό πανηγύρι με ζωντανή μουσική, το γνωστό «Πανηγύρι Καραβά». Ταυτόχρονα, ο Σύλλογος με παρεμβά-σεις του κάνει προτάσεις στους τοπικούς

φορείς για θέματα που αφορούν τόσο τον Καραβά, όσο και την τοπική κοινωνία, σε πολιτιστικούς και κοινωνικούς τομείς, διεκδικώντας και θίγοντας σημαντικά ζητήματα. Επιδιώκοντας να πρωτοπορεί , πραγματο-ποίησε τον Απρίλιο του 2011 τη μεγάλη Ανακύκλωση Ηλεκτρικών και Ηλεκτρονικών Συσκευών στην Πλατεία του οικισμού, την πρώτη μεγάλη ανακύκλωση στη Λακωνία που διοργανώ-θηκε από πρωτοβουλία Σωματείου, ενώ, ε π ί σ η ς , κά θ ε τ έ λο ς κα λο κα ι ρ ι ο ύ διοργανώνει την «Παιδική Γιορτή Καραβά», την παιδική εκδήλωση που έχει γίνει πλέον θεσμός στο Δήμο Σπάρτης. Το καλεντάρι των βασικών εκδηλώσεων του συλλόγου μας περιλαμβάνει επίσης α) την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, ανήμερα των Θεοφανείων, β) αποκριά-τικη εκδήλωση τη δεύτερη Κυριακή της αποκριάς, γ) μικρό γλέντι ανήμερα του εορτασμού του Μάη-Νικόλα στο ομώνυ-μο ξωκλήσι. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς πολλές ακόμα μικρές εκδηλώσεις λαμβά-νουν χώρα στον Καραβά, όπως χριστου-γεννιάτικες γιορτές για παιδιά κ.ά. Κατά τη διάρκεια των ετών ο Σύλλογος έχει συμμετάσχει σε διάφορες εκδηλώ-σεις άλλων τοπικών φορέων όπως το

«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015

Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά30άρισε και συνεχίζει δημιουργικά...

καρναβάλι του Μυστρά, ενώ έχει κάνει παρεμβάσεις τόσο για κοινωνικά θέματα που αφορούν των οικισμό και τις όμορες περιοχές, όσο και για πολιτιστικά θέματα, όπως συνέβη, για παράδειγμα, το 2011 με το «Έτος Βρεττάκου». Το καλοκαίρι του 2013 ο Σύλλογος με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από τ ην ίδ ρ υ σ η το υ δ ι ο ργ ά νω σ ε έ ν α Τετραήμερο Επετειακών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων από τις 22 έως τις 25 Αυγούστου για να γιορτάσει με μέλη και φίλους τη μακρόχρονη πορεία του. Ο σχεδιασμός των επετειακών εκδηλώσεών μας έγινε με γνώμονα την παράδοση και τον πολιτισμό, καθώς και με σεβασμό στο παρελθόν και εναπόθεση ελπίδας στο μέλλον, προσπαθώντας αφ' ενός να παρουσιάσουμε το έργο του Συλλόγου μας και αφ' ετέρου να προσφέρουμε στους κατοίκους κι επισκέπτες της ευρύτερης περιοχής της Σπάρτης ποιοτικές εκδηλώσεις καλύπτοντας κάθε ηλικιακό φάσμα και ποικίλες προτιμήσεις. Ταυτόχρονα, οι επετειακές μας εκδηλώσεις έκρυβαν και αρκετούς συμβολισμούς, καθώς επιχειρήθηκε η συνύπαρξη στον ίδιο χώρο του παρελθό-ντος, του παρόντος και του μέλλοντος του Συλλόγου. Πιο συγκεκριμένα πραγματο-ποιήθηκαν οι εξής εκδηλώσεις: Έκθεση φωτογραφίας, βραδιά θερινού κινηματο-γράφου, φιλανθρωπικός ποδοσφαιρικός αγώνας, ροκ βραδιά, ρεμπέτικη βραδιά, παιδική γιορτή με αθλοπαιδιές και παρα-στάσεις θεάτρου σκιών και μαριονέτας, Επιμνημόσυνη Δέηση για τα εκλιπόντα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά. Ίσως σε κάποιους όλα αυτά φανούν λίγα, αλλά αναλογιζόμενος ο οποιοσδή-ποτε πως ο Καραβάς δεν αποτελεί Κοινότητα αλλά ένα μικρό οικισμό χωρίς ουσιαστικούς πόρους, και με μετά βίας 200 μόνιμους κατοίκους, τότε λοιπόν ο καθένας μπορεί να αναθεωρήσει. Όσοι σήμερα ασχολούμαστε με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καραβά, κοιτώντας παραδειγματιζόμενοι το παρελθόν, στρέ-φουμε δημιουργικά το βλέμμα στο μέλλον. Έτσι, στο προσεχές μέλλον έχουμε θέσει ακόμη πιο πολλούς στόχους, με σπουδαιό-τερο να μετατρέψουμε το παλιό Δημοτικό Σχολείο Καραβά σε πολιτιστικό Κέντρο, ώστε να γίνει ξανά χώρος μάθησης και πολιτισμού. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε σε μια εποχή που οι Σύλλογοι ήταν «μόδα». Όταν πέρασε η μόδα αρκετοί αδράνησαν ή διαλυθήκαν. Εμείς συνεχίζουμε, ίσως γιατί είναι η μόνη ομπρέλα που σκέπαζε και σκεπάζει ολόκληρο τον Καραβά. Και σήμερα τον πάμε ένα βήμα, ίσως και περισσότερα,

πιο μπροστά μέσα από την πλούσια δράση μας που δεν αρκείται σε μία ή δύο εκδηλώσεις το χρόνο αλλά σε ποικιλία και διαρκή ανανέωση. Σε ένα χωριό που βρέθηκε στο δρόμο της Ιστορίας την τελευταία σχεδόν

εκατονταετία, ΕΜΕΙΣ στον Πολιτιστικό Σύλλογο Καραβά γ ρ ά φ ο υ μ ε μ ε έ ν τ ο ν α γ ρ ά μ -ματα τη δική μας Ιστορία δίνοντας άλλη πνοή και σκέψη στα τοπικά π ρ ά γ μ α τ α κα ι συνεχίζουμε…

04 05

Αφιέρωμα:

Καραβάς, 31-10-1983: Με αυτόν τον τόπο και τον χρόνο κλείνει το 10σέλιδο κείμενο που στην πρώτη του σελίδα πάνω-πάνω ψηλά γράφει «Καταστατικό του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά» και στη συνέχεια υπογράφεται από τα 23 ιδρυτικά του μέλη. Κατόπιν το Καταστα-τικό του Συλλόγου εγκρίνεται από το Πρωτοδικείο Σπάρτης στις 7 Νοεμβρίου 1983 και η απόφασή του ανακοινώνεται την 10η-11-83. Ίσως για άλλους φαντάζει σα να μην πέρασε μια μέρα από την ίδρυση του και ορισμένοι άλλοι να μη θυμούνται τον εαυτό τους δίχως αυτό, που εν συντομία - σαν να είναι ο ένας και μοναδικός - εμείς εδώ στο Καραβά αποκαλούμε Σύλλογο, με Σίγμα κεφαλαίο! Στις 31 Οκτωβρίου 1983 ιδρύθηκε, λοιπόν, ο Πολιτιστικός Σύλλογος του μικρού οικισμού του Καραβά, που βρίσκεται στις όχθες του Ευρώτα λίγα μόλις χιλιόμετρα βόρεια της Σπάρτης. Η ιδέα άνηκε στους νέους της εποχής και αγκαλιάστηκε από το σύνολο των κατοίκων του χωριού, καθώς το νέο, τότε, σωματείο έδωσε την ευκαιρία σε όσους ήθελαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τόπου τους να το πράξουν. Το σημαντικό-τερο, όμως, είναι πως βοήθησε ώστε ο Καραβάς εννοιολογικά να γίνει συμπαγής - καθώς ο οικισμός μας άνηκε και ανήκει σε τρεις διαφορετικές Κοινότητες (Τρύπη, Λογγά-στρα και Σουστιάνοι) - να αποκτήσει ενιαία οντότητα και οι συγχωριανοί να θέσουν κοινούς στόχους! Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά, ο οποίος είναι σήμερα ο αρχαιότερος εν ενεργεία σύλλογος της Δημοτικής Ενότη-τας Μυστρά Δήμου Σπάρτης, αφού δρα-στηριοποιείται αδιάκοπα από δημιουργί-ας του έως και τώρα(!), έχει από ίδρυσής του προσφέρει σημαντικό έργο στον Καραβά μιας και αποτελούσε, πριν την ένταξη του οικισμού, το 1999, στον «Καποδιστριακό» Δήμο Μυστρά, το μοναδικό φορέα που ασχολείτο με την ανάπτυξή του παρόντος οικισμού. Σημαντικότερα έργα από το 1983 έως σήμερα είναι τα εξής: • Αλλαγή σκεπής Δημοτικού Σχολείου Καραβά και διαρκής συντήρησή του

• Δαπάνη συμμετοχής στη γεώτρηση ύδρευσης Καραβά • Συμμετοχή Συλλόγου στην επέκταση ΔΕΗ στην περιοχή Πλατιά Καραβά • Δαπάνη κατασκευής κυλικείου Ενορίας Καραβά • Αγορά οικοπέδου Πλατειάς Καραβά • Κατασκευή παιδικής χαράς • Ανακαίνιση-συντήρηση Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου • Ανακαίνιση-συντήρηση κυλικείου Ενορίας • Συντήρηση εκκλησιών και κλειστών κοινόχρηστων χώρων οικισμού • Αγορά πυροσβεστικών μηχανισμών • Πλακόστρωση προαύλιου χώρου Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου • Κατασκευή τουαλετών στο προαύλιο χώρο της Ενορίας • Κατασκευή τριών βρυσεών σε κομβικά σημεία στο δρόμο Μεγαλόπολης – Σπάρτης (στο κομμάτι που διέρχεται από τον Καραβά). Τοποθέτηση κιοσκιών με προοπτική δημιουργίας μικρών πάρκων για τον διαβάτη-επισκέπτη. • Κατασκευή ιστοσελίδας του χωριού (www.e-karavas.gr), όντας πρωτοπόρος σε αυτόν τον τομέα. • Πλακόστρωση προαυλίου Δημοτικού Σχολείου •Εργασίες εξωραϊσμού κοιμητηρίου Ενορίας • Έκδοση της μηνιαίας εφημερίδας «Το Γεφύρι» Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβα έχει πραγματοποιήσει ακόμα πολλά μικρά έργα, τα οποία εξυπηρετούν τις καθημε-ρινές ανάγκες των χωριανών. Επίσης, κάθε χρόνο έχει μόνιμες δαπάνες για ποικίλες εκδηλώσεις και δραστηριότητες που πραγματοποιεί. Η μεγαλύτερη εκδήλωση του Συλλόγου πραγματοποι-είται κάθε χρόνο στις 20 Μαΐου, παραμονή της εορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, όταν μετά τον εσπερινό στον ενοριακό Ι.Ν. του οικισμού, διοργανώνεται στον προαύλιο χώρο του, το καθιερωμένο παραδοσιακό λαϊκό πανηγύρι με ζωντανή μουσική, το γνωστό «Πανηγύρι Καραβά». Ταυτόχρονα, ο Σύλλογος με παρεμβά-σεις του κάνει προτάσεις στους τοπικούς

φορείς για θέματα που αφορούν τόσο τον Καραβά, όσο και την τοπική κοινωνία, σε πολιτιστικούς και κοινωνικούς τομείς, διεκδικώντας και θίγοντας σημαντικά ζητήματα. Επιδιώκοντας να πρωτοπορεί , πραγματο-ποίησε τον Απρίλιο του 2011 τη μεγάλη Ανακύκλωση Ηλεκτρικών και Ηλεκτρονικών Συσκευών στην Πλατεία του οικισμού, την πρώτη μεγάλη ανακύκλωση στη Λακωνία που διοργανώ-θηκε από πρωτοβουλία Σωματείου, ενώ, ε π ί σ η ς , κά θ ε τ έ λο ς κα λο κα ι ρ ι ο ύ διοργανώνει την «Παιδική Γιορτή Καραβά», την παιδική εκδήλωση που έχει γίνει πλέον θεσμός στο Δήμο Σπάρτης. Το καλεντάρι των βασικών εκδηλώσεων του συλλόγου μας περιλαμβάνει επίσης α) την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, ανήμερα των Θεοφανείων, β) αποκριά-τικη εκδήλωση τη δεύτερη Κυριακή της αποκριάς, γ) μικρό γλέντι ανήμερα του εορτασμού του Μάη-Νικόλα στο ομώνυ-μο ξωκλήσι. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς πολλές ακόμα μικρές εκδηλώσεις λαμβά-νουν χώρα στον Καραβά, όπως χριστου-γεννιάτικες γιορτές για παιδιά κ.ά. Κατά τη διάρκεια των ετών ο Σύλλογος έχει συμμετάσχει σε διάφορες εκδηλώ-σεις άλλων τοπικών φορέων όπως το

«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015

Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά30άρισε και συνεχίζει δημιουργικά...

καρναβάλι του Μυστρά, ενώ έχει κάνει παρεμβάσεις τόσο για κοινωνικά θέματα που αφορούν των οικισμό και τις όμορες περιοχές, όσο και για πολιτιστικά θέματα, όπως συνέβη, για παράδειγμα, το 2011 με το «Έτος Βρεττάκου». Το καλοκαίρι του 2013 ο Σύλλογος με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από τ ην ίδ ρ υ σ η το υ δ ι ο ργ ά νω σ ε έ ν α Τετραήμερο Επετειακών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων από τις 22 έως τις 25 Αυγούστου για να γιορτάσει με μέλη και φίλους τη μακρόχρονη πορεία του. Ο σχεδιασμός των επετειακών εκδηλώσεών μας έγινε με γνώμονα την παράδοση και τον πολιτισμό, καθώς και με σεβασμό στο παρελθόν και εναπόθεση ελπίδας στο μέλλον, προσπαθώντας αφ' ενός να παρουσιάσουμε το έργο του Συλλόγου μας και αφ' ετέρου να προσφέρουμε στους κατοίκους κι επισκέπτες της ευρύτερης περιοχής της Σπάρτης ποιοτικές εκδηλώσεις καλύπτοντας κάθε ηλικιακό φάσμα και ποικίλες προτιμήσεις. Ταυτόχρονα, οι επετειακές μας εκδηλώσεις έκρυβαν και αρκετούς συμβολισμούς, καθώς επιχειρήθηκε η συνύπαρξη στον ίδιο χώρο του παρελθό-ντος, του παρόντος και του μέλλοντος του Συλλόγου. Πιο συγκεκριμένα πραγματο-ποιήθηκαν οι εξής εκδηλώσεις: Έκθεση φωτογραφίας, βραδιά θερινού κινηματο-γράφου, φιλανθρωπικός ποδοσφαιρικός αγώνας, ροκ βραδιά, ρεμπέτικη βραδιά, παιδική γιορτή με αθλοπαιδιές και παρα-στάσεις θεάτρου σκιών και μαριονέτας, Επιμνημόσυνη Δέηση για τα εκλιπόντα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά. Ίσως σε κάποιους όλα αυτά φανούν λίγα, αλλά αναλογιζόμενος ο οποιοσδή-ποτε πως ο Καραβάς δεν αποτελεί Κοινότητα αλλά ένα μικρό οικισμό χωρίς ουσιαστικούς πόρους, και με μετά βίας 200 μόνιμους κατοίκους, τότε λοιπόν ο καθένας μπορεί να αναθεωρήσει. Όσοι σήμερα ασχολούμαστε με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καραβά, κοιτώντας παραδειγματιζόμενοι το παρελθόν, στρέ-φουμε δημιουργικά το βλέμμα στο μέλλον. Έτσι, στο προσεχές μέλλον έχουμε θέσει ακόμη πιο πολλούς στόχους, με σπουδαιό-τερο να μετατρέψουμε το παλιό Δημοτικό Σχολείο Καραβά σε πολιτιστικό Κέντρο, ώστε να γίνει ξανά χώρος μάθησης και πολιτισμού. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε σε μια εποχή που οι Σύλλογοι ήταν «μόδα». Όταν πέρασε η μόδα αρκετοί αδράνησαν ή διαλυθήκαν. Εμείς συνεχίζουμε, ίσως γιατί είναι η μόνη ομπρέλα που σκέπαζε και σκεπάζει ολόκληρο τον Καραβά. Και σήμερα τον πάμε ένα βήμα, ίσως και περισσότερα,

πιο μπροστά μέσα από την πλούσια δράση μας που δεν αρκείται σε μία ή δύο εκδηλώσεις το χρόνο αλλά σε ποικιλία και διαρκή ανανέωση. Σε ένα χωριό που βρέθηκε στο δρόμο της Ιστορίας την τελευταία σχεδόν

εκατονταετία, ΕΜΕΙΣ στον Πολιτιστικό Σύλλογο Καραβά γ ρ ά φ ο υ μ ε μ ε έ ν τ ο ν α γ ρ ά μ -ματα τη δική μας Ιστορία δίνοντας άλλη πνοή και σκέψη στα τοπικά π ρ ά γ μ α τ α κα ι συνεχίζουμε…

06 07«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015

Η εφημερίδα «Το Γεφύρι» είναι μία νέα πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά. Όποιο μέλος του Συλλόγου

ή κάτοικος του χωριού επιθυμεί να συμμετάσχει με δικό του κείμενο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στο τηλέφωνο

6978071553 ή να μας στείλει το κείμενό του στο e-mail: pskarava@gmail.com ως και την 25η έκαστου μηνός.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗτης εφημερίδας μας

το μήνα Φεβρουάριο:

- Γιούλα Λυραντζή 20 €- Δέσποινα Κατσή 10 €- Ελένη Νικόλαρου 30 €

«Το Γεφύρι»

σας ευχαριστεί

για τη στήριξη...

ΜΟΥΣΕΙΟ

ΚΕΡΑΜ-ΕΥΣέτος ιδρύσεως 2006

Ώρες λειτουργίας 10:00π.μ. - 2:00μ.μ.

Η είσοδος είναι ελεύθερη

Κυριακή κλειστά(για σχολεία μόνο με ραντεβού)

ΟΙΚ. Γ. ΜΑΓΓΑΛΟΥΣΗΚ. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ 37

ΤΗΛ.: 27310 23035

ΣΠΑΡΤΗ

Ευχαριστήριο

Ευχαριστούμε θερμά όλους όσοι συμμετείχαν με τον οποιοδήποτε τρόπο στο πένθος μας για το θάνατο της αγαπημένης μας μητέρας, γιαγιάς, αδερφής και θείας

Δήμητρας Ν. Καρμοίρη

Τα παιδιάΔημήτρης και Αναστασία, Γιάννης και Πόπη,

Παναγιώτα και Παναγιώτης

Τα εγγόνιαΝίκος, Γιάννης, Νίκος, Αλέξανδρος, Ειρήνη, Δήμητρα

Τα αδέρφια, τα ανίψια, οι λοιποί συγγενείς

<< συνέχεια από σελίδα 1 Με αφορμή την κατάρτιση του τεχνικού προγράμματος του Δήμου Σπάρτης ο Πρόεδρος της Κοινότητας επεδίωξε τη συνάντηση, ώστε να τεθούν στους αρμοδίους τα προβλήματα που αντιμετω-πίζει η Λογγάστρα, και να επιχειρηθεί να προγραμματιστεί η επίλυσή τους. Όσον αφορά τον Καραβά, το παρόν έδωσε ο τέως κοινοτικός σύμβουλος κ. Στράτης Σαραντάκος, ο οποίος έθεσε επί τάπητος σημαντικά ζητήματα που απα-σχολούν τον οικισμό μας. Πιο συγκε-κριμένα, ο κ. Σαραντάκος μίλησε α) για την ανάγκη μετατροπής του Καραβά σε Τ. Κοινότητα, β) για το κλειστό κύκλωμα άρδευσης, γ) για την ασφαλτόστρωση μέρους του αγρ. δρόμου Καραβά-Λογγά-στρας, δ) για την στροφή καρμανιόλα στο ύψος τυροκομείο της Ε.Ο. Σπάρτης-Μεγαλόπολης, ε) για την κατασκευή γηπέδου στον Καραβά, στ) για την ανάγκη

δημιουργίας στεγάστρου στο Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Μυστρά που στεγάζεται στον Καραβά, και, τέλος ζ) για την διάνοιξη και οριοθέτηση του ποταμού Ευρώτα. Ακόμα, ο Στράτης Σαραντάκος επεσήμανε τις αδικίες της διοικητικής μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» που μειώνει τον αριθμό των μελών των Τ. Κοινοτήτων, καθώς όπως είπε δεν δίνεται η δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής και εκπροσώπησης της κοινωνίας στα

χωριά, δίνοντας το χαρακτηριστικό παράδειγμα του Καραβά! Ο Πρόεδρος της Τ. Κοινότητας κ. Αντρέας Σουλτάνης ήταν θετικός στην πλειοψηφία όσων ανέφερε ο κ. Σαραντάκος και πρόθυμος να βοηθήσει να βρεθούν λύσεις στα θέματα που απασχολούν τους κατοίκους του Καραβά. Ωστόσο, σημαντικό είναι πως ζητήθηκε από τον κ. Σαραντάκο να πραγματο-ποιηθεί μία παρόμοια συγκέντρωση στην πλατεία του Καραβά, με τη συμμετοχή των κατοίκων του οικισμού και των μελών του οικείου Πολιτιστικού Συλλόγου, ώστε να συζητηθούν όλα όσα απασχολούν τους Καραβιώτες. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί πως το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά θα επιδιώξει άμεσα συναντήσεις με όλους του τοπικούς θεσμικούς φορείς, ώστε να εκφράσει τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον οικισμό.

Κερδίστε ένα μηχανάκι! Ξεκίνησε η ετήσια λαχειοφόρος αγορά (οικονομική ενίσχυση) του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά. Προμηθευτείτε λαχνούς από τα μέλη του Συλλόγου μας και στηρίξτε τον Σύλλογό μας οικονομικά και ηθικά ενισχύοντας το σημαντικό του έργο.

Στη φετινή κλήρωση το ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ είναι ένα ΜΗΧΑΝΑΚΙ SKYJET 100cc μαζί με το κράνος του!Θα κληρωθούν επίσης: α] ένα tablet Samsung 7’’ με sim β] δύο διανυκτερεύσεις 2 ατόμων στο Limeni Village Η κλήρωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 21 Μαΐου 2015 μετά τη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Αγ. Κων/νου & Ελένης Καραβά.

*Ευχαριστούμε για τη χορηγία-δωρεά του το ξενοδοχειακό συγκρότημα LIMENI VILLAGE [limenivillage.gr], καθώς επίσης για την προσφορά του και το συνεργείο Αγροτικών Μηχανη-μάτων και Μοτοσυκλετών Ιωάννη Λυμπερόπουλου.

Σύσκεψη στη Λογγάστρα για το Τ. Π. Τί μέλλει γενναίσθε για τον Καραβά;

ο κ. Στράτης Σαραντάκος

Το πρόγραμμα της Μ. Εβδομάδας στην ΕνορίαΣτον Καραβά ο Μητροπολίτης Ευστάθιος τη Μ. Τετάρτη

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [5/4]7:30 - 10:00 π.μ. Θεία Λειτουργία

7:00 - 8:30 μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ [8/4]6:00 μ.μ. Ιερό Ευχέλαιο

7:00 - 8:30 μ.μ. Ακολουθία του Νιπτήρος

χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Μονεμβασίας & Σπάρτης κ.κ. Ευσταθίου

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ [9/4]7:30 - 9:00 π.μ. Θεία Λειτουργία

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ [10/4]9:00 π.μ. Στολισμός Επιταφίου

12:00 μ.μ. Αποκαθήλωση1.30 μ.μ. Τρισάγιο στο Κοιμητήριο για

τους κεκοιμημένους αδελφούς μας

7:15 μ.μ. Ακολουθία Επιταφίου8:30 μ.μ. Έξοδος Επιταφίου

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ [βράδυ 11ης/4]10:00 μ.μ. ΤΕΛΕΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Επ' ευκαιρία της μεγάλης εορτής των ορθοδόξων χριστιανών, σας εύχομαι χρόνια πολλά και ευλογημένα. Ο Αναστάς εκ νεκρών Κύριος να σας ενισχύει, να χαρίζει υγεία και να φέρει την αναστάσιμη χαρά στις καρδιές σας.

Ο Εφημέριός σας,π. Ηλίας Βουρβουρίωτης

06 07«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015

Η εφημερίδα «Το Γεφύρι» είναι μία νέα πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά. Όποιο μέλος του Συλλόγου

ή κάτοικος του χωριού επιθυμεί να συμμετάσχει με δικό του κείμενο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στο τηλέφωνο

6978071553 ή να μας στείλει το κείμενό του στο e-mail: pskarava@gmail.com ως και την 25η έκαστου μηνός.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗτης εφημερίδας μας

το μήνα Φεβρουάριο:

- Γιούλα Λυραντζή 20 €- Δέσποινα Κατσή 10 €- Ελένη Νικόλαρου 30 €

«Το Γεφύρι»

σας ευχαριστεί

για τη στήριξη...

ΜΟΥΣΕΙΟ

ΚΕΡΑΜ-ΕΥΣέτος ιδρύσεως 2006

Ώρες λειτουργίας 10:00π.μ. - 2:00μ.μ.

Η είσοδος είναι ελεύθερη

Κυριακή κλειστά(για σχολεία μόνο με ραντεβού)

ΟΙΚ. Γ. ΜΑΓΓΑΛΟΥΣΗΚ. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ 37

ΤΗΛ.: 27310 23035

ΣΠΑΡΤΗ

Ευχαριστήριο

Ευχαριστούμε θερμά όλους όσοι συμμετείχαν με τον οποιοδήποτε τρόπο στο πένθος μας για το θάνατο της αγαπημένης μας μητέρας, γιαγιάς, αδερφής και θείας

Δήμητρας Ν. Καρμοίρη

Τα παιδιάΔημήτρης και Αναστασία, Γιάννης και Πόπη,

Παναγιώτα και Παναγιώτης

Τα εγγόνιαΝίκος, Γιάννης, Νίκος, Αλέξανδρος, Ειρήνη, Δήμητρα

Τα αδέρφια, τα ανίψια, οι λοιποί συγγενείς

<< συνέχεια από σελίδα 1 Με αφορμή την κατάρτιση του τεχνικού προγράμματος του Δήμου Σπάρτης ο Πρόεδρος της Κοινότητας επεδίωξε τη συνάντηση, ώστε να τεθούν στους αρμοδίους τα προβλήματα που αντιμετω-πίζει η Λογγάστρα, και να επιχειρηθεί να προγραμματιστεί η επίλυσή τους. Όσον αφορά τον Καραβά, το παρόν έδωσε ο τέως κοινοτικός σύμβουλος κ. Στράτης Σαραντάκος, ο οποίος έθεσε επί τάπητος σημαντικά ζητήματα που απα-σχολούν τον οικισμό μας. Πιο συγκε-κριμένα, ο κ. Σαραντάκος μίλησε α) για την ανάγκη μετατροπής του Καραβά σε Τ. Κοινότητα, β) για το κλειστό κύκλωμα άρδευσης, γ) για την ασφαλτόστρωση μέρους του αγρ. δρόμου Καραβά-Λογγά-στρας, δ) για την στροφή καρμανιόλα στο ύψος τυροκομείο της Ε.Ο. Σπάρτης-Μεγαλόπολης, ε) για την κατασκευή γηπέδου στον Καραβά, στ) για την ανάγκη

δημιουργίας στεγάστρου στο Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Μυστρά που στεγάζεται στον Καραβά, και, τέλος ζ) για την διάνοιξη και οριοθέτηση του ποταμού Ευρώτα. Ακόμα, ο Στράτης Σαραντάκος επεσήμανε τις αδικίες της διοικητικής μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» που μειώνει τον αριθμό των μελών των Τ. Κοινοτήτων, καθώς όπως είπε δεν δίνεται η δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής και εκπροσώπησης της κοινωνίας στα

χωριά, δίνοντας το χαρακτηριστικό παράδειγμα του Καραβά! Ο Πρόεδρος της Τ. Κοινότητας κ. Αντρέας Σουλτάνης ήταν θετικός στην πλειοψηφία όσων ανέφερε ο κ. Σαραντάκος και πρόθυμος να βοηθήσει να βρεθούν λύσεις στα θέματα που απασχολούν τους κατοίκους του Καραβά. Ωστόσο, σημαντικό είναι πως ζητήθηκε από τον κ. Σαραντάκο να πραγματο-ποιηθεί μία παρόμοια συγκέντρωση στην πλατεία του Καραβά, με τη συμμετοχή των κατοίκων του οικισμού και των μελών του οικείου Πολιτιστικού Συλλόγου, ώστε να συζητηθούν όλα όσα απασχολούν τους Καραβιώτες. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί πως το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά θα επιδιώξει άμεσα συναντήσεις με όλους του τοπικούς θεσμικούς φορείς, ώστε να εκφράσει τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον οικισμό.

Κερδίστε ένα μηχανάκι! Ξεκίνησε η ετήσια λαχειοφόρος αγορά (οικονομική ενίσχυση) του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά. Προμηθευτείτε λαχνούς από τα μέλη του Συλλόγου μας και στηρίξτε τον Σύλλογό μας οικονομικά και ηθικά ενισχύοντας το σημαντικό του έργο.

Στη φετινή κλήρωση το ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ είναι ένα ΜΗΧΑΝΑΚΙ SKYJET 100cc μαζί με το κράνος του!Θα κληρωθούν επίσης: α] ένα tablet Samsung 7’’ με sim β] δύο διανυκτερεύσεις 2 ατόμων στο Limeni Village Η κλήρωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 21 Μαΐου 2015 μετά τη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Αγ. Κων/νου & Ελένης Καραβά.

*Ευχαριστούμε για τη χορηγία-δωρεά του το ξενοδοχειακό συγκρότημα LIMENI VILLAGE [limenivillage.gr], καθώς επίσης για την προσφορά του και το συνεργείο Αγροτικών Μηχανη-μάτων και Μοτοσυκλετών Ιωάννη Λυμπερόπουλου.

Σύσκεψη στη Λογγάστρα για το Τ. Π. Τί μέλλει γενναίσθε για τον Καραβά;

ο κ. Στράτης Σαραντάκος

Το πρόγραμμα της Μ. Εβδομάδας στην ΕνορίαΣτον Καραβά ο Μητροπολίτης Ευστάθιος τη Μ. Τετάρτη

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [5/4]7:30 - 10:00 π.μ. Θεία Λειτουργία

7:00 - 8:30 μ.μ. Ακολουθία του Νυμφίου

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ [8/4]6:00 μ.μ. Ιερό Ευχέλαιο

7:00 - 8:30 μ.μ. Ακολουθία του Νιπτήρος

χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Μονεμβασίας & Σπάρτης κ.κ. Ευσταθίου

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ [9/4]7:30 - 9:00 π.μ. Θεία Λειτουργία

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ [10/4]9:00 π.μ. Στολισμός Επιταφίου

12:00 μ.μ. Αποκαθήλωση1.30 μ.μ. Τρισάγιο στο Κοιμητήριο για

τους κεκοιμημένους αδελφούς μας

7:15 μ.μ. Ακολουθία Επιταφίου8:30 μ.μ. Έξοδος Επιταφίου

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ [βράδυ 11ης/4]10:00 μ.μ. ΤΕΛΕΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Επ' ευκαιρία της μεγάλης εορτής των ορθοδόξων χριστιανών, σας εύχομαι χρόνια πολλά και ευλογημένα. Ο Αναστάς εκ νεκρών Κύριος να σας ενισχύει, να χαρίζει υγεία και να φέρει την αναστάσιμη χαρά στις καρδιές σας.

Ο Εφημέριός σας,π. Ηλίας Βουρβουρίωτης

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

09

Σκοπός του «Κοκτέιλ» είναι να έρθουν σε επαφή τα παιδιά με το έντυπο μέσο που λέγεται εφημερίδα, είτε σαν συντάκτες, είτε σαν

αναγνώστες. Το «νέο Κοκτέιλ» δημιουργείται αποκλειστικά από τα παιδιά για τα παιδιά. Όποιο παιδί επιθυμεί να συμμετάσχει με

δικό του κείμενο στην εφημερίδα μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στο e-mail: pskarava@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6978071553.

Αίνιγμα

- Ποτέ του δεν μιλά,

κ ι ό μ ω ς π ο λ λ ά

πάντοτε λέει.

- Απάντηση:

Γνωμικό

«Η πέτρα, το σίδερο,

το ατσάλι δεν αντέχουν.

Ο άνθρωπος αντέχει».

* Νίκος Καζαντζάκης, 1883-

1957, Έλληνας συγγραφέας

Ανέκδοτο

Ρωτάει ο δάσκαλος τον Τοτό:

- Η μητέρα σου αγοράζει ένα πουκάμισο

προς 50€, μια φούστα προς 60€, ένα καπέλο

προς 35€ και ένα ζευγάρι παπούτσια προς

55€. Πες μου τι κάνουν όλα αυτά;

- Όλα αυτά κύριε κάνουν τον μπαμπά μου θηρίο!

αινίγματα, γνωμικά, παροιμίες & ανέκδοτα από το Γιάννη Σκούρο, μαθητή Β΄Λυκείου

Παροιμίες

Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η

γάτα πίτα σέρνει.

------------------------

Αδικίας σπυρί σπαρμένο, κι

αν φυτρώσει δεν σταχυάζει.το βιβλίο

«Το Γεφύρι» Απριλιος 201508 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

Το «Κοκτέιλ» ρωτάει και τα παιδιά απαντούν:

Εκείνο που μου αρέσει

στο χωριό μου είναι ο

άπλετος χώρος της

κεντρικής πλατειάς,

στην όποια έχω ζήσει

τα καλυτέρα παιδικά

χρόνια γεμάτα παιχνίδι

γέλιο και φυσικά γρατζουνιές… Εκείνο που

δεν μου αρέσει, όμως, -ή καλυτέρα που με

στεναχωρεί- είναι το γεγονός ότι το χωριό

μας δεν έχει μια καφετερία, μια ταβέρνα,

ένα καφενείο, κάτι που να προσελκύσει

κόσμο ενισχύοντας έτσι τόσο τη φήμη του

όσο και τη ζωντάνια του!

Μαρία Σκούρου, 18

Γιάννης Σκούρος, 16 1/2

Κοκτέιλτο νέο επιμέλεια :

Στράτης Νικόλαρος,

Γιάννης Σκούρος

"Τί σας αρέσει και τί θα

θέλατε να αλλάξετε στο χωριό σας;”

Γιάννης Παινέσης, 14

Το χωριό Καραβάς ήταν πάντα το φιλόξενο καλόκαρδο χωριό. Ένα χωριό με ενδιαφέρον που πάντα σε

φιλοξενούσε και σε καλωσόριζε. Αχχχ, πως περιμένω να έρθει το καλοκαίρι, να μαζευόμαστε όλα τα

παιδιά στο χωριό και να ξεφαντώνουμε χωρίς να υπάρχει αύριο... Δεν θέλω κάτι λιγότερο\περισσότερο

από το χωριό αυτό!! Οι βελτιώσεις είναι ελάχιστες έως και μηδενικές... Οι κάτοικοι πάντα

συνεργάσιμοι... Με ανοιχτή αγκαλιά θα σε υποδέχονται πάντα!!! Ωστόσο, νομίζω πως θα μπορούσε να

ενισχυθεί η οικονομία του χωριού με την λειτουργία ενός μπακάλικου-μίνι μάρκετ... Νομίζω πως το

επίπεδο του χωριού είναι ανάλογο με αυτό που του αρμόζει... Οι αλλαγές θα είναι μη ενδιαφέρουσες για

τις συνήθειες και την κουλτούρα του αγαπημένου μας χωριού και των κατοίκων του...

Συμπληρώστε τις λέξεις της ακροστοιχίδας και βρείτε την κρυμμένη λέξη

1. Γιορτάζει κι αυτός το Πάσχα

2. Είναι κόκκινα και τα τσουγκράμε

3. Την τρώμε το βράδυ της Ανάστασης

4. Περιφέρεται την Μ. Παρασκευή

5. Το ψήνουμε στη σούβλα

6. Τόσοι ήταν οι Απόστολοι

7. Τα διαβάζει ο Ιερέας το βράδυ της Μ. Πέμπτης

Αυτό που μου αρέσει στο χωριό

μου είναι όταν κάθε καλοκαίρι

μαζευόμαστε όλα τα παιδιά της

γειτονιάς μου και παίζουμε από

το πρωί έως το βράδυ!

Αντίθετα, αυτό που πιστέυω

πως λείπει από το χωριό μου είναι πως δεν έχουμε

ένα κέντρο άθλησης.

Αλέξανδρος Καρμοίρης, 13 1/2

Mου αρέσει που υπάρχει ο Σύλλογος και

διοργανώνει πολλες δραστηριοτητες.

Θα ήθελα, όμως, να δημιουργηθεί μια ποδο-

σφαιρική ομάδα στο χωριό μας... Επίσης, αν θα

μπορούσα να αλλάξω κάτι, αυτό θα ήταν το παλιό

σχολείο. Να μην είναι αποθήκη, αλλά να μπορεί

να χρησιμοποιηθεί για πολιτιστικούς σκοπούς.

İ Α Ε Ρ Υ Θ Ι Ο Λ Χ T Ο Ι Γ Ο

Δ Χ Ι Ο Ν Α T Η Ξ Κ Κ Ξ A Ι T

K Ο Π K O I M O Ν H Ζ Χ Λ Ο Ε

Υ Μ Ο Υ Λ Α Ν Σ T Α Ρ Ζ A N Λ

Π Ν Κ Ν Ι Κ Ο E Α Κ Α Ρ Ν Ο Ε

Η Ρ Α Κ Λ Η Σ Κ M Ι T Γ T Ο T

T Φ Χ Σ T Δ Φ Γ Π O Η Η Ι Ι Θ

Ε A Ο Μ Β Κ Ξ Η Ο Λ Κ Ξ Ν Η Γ

Ρ T Ν Β Μ Μ Ο Υ Κ Α Ν Σ Φ Γ Ο

Π Χ T Β Π Α Ν Α Γ Ι Ν Ρ T A Υ

Α Ψ Α Ρ Ι Σ T Ο Γ Α T Ε Σ H Ι

Ν T Σ T A X T O Π Ο Y T A K Ν

T Α Σ Δ Φ Γ Η Ξ Κ Λ Π Ι Ε M Ι

Υ T Ζ Α Υ T Ο Κ Ι Ν Η T Α T T

Κρυπτ λεξοόΒρείτε 13 ταινίες κινουμένων σχεδίων

της Disney και χρωματίστε τους ήρωωες

Μουλάν

Ταρζάν

Ηρακλής

Ποκαχόντας

Αλαντίν

Πήτερ Παν

Νέμο

Ντάμπο

Αριστόγατες

Χιονάτη

Αυτοκίνητα

Γουίνι

Σταχτοπούτα

* η ερώτηση έγινε σε 15 παιδιά μέσω facebook

Εμένα μου αρέσει που στις

διακοπές το χωριό μαζεύει

πολλά παιδιά. θα ήθελα,

όμως, να δημιουργηθεί ένα

μπακάλικο ή περίπτερο…

Ελένη Βαρβιτσιώτη, 15 1/2

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

09

Σκοπός του «Κοκτέιλ» είναι να έρθουν σε επαφή τα παιδιά με το έντυπο μέσο που λέγεται εφημερίδα, είτε σαν συντάκτες, είτε σαν

αναγνώστες. Το «νέο Κοκτέιλ» δημιουργείται αποκλειστικά από τα παιδιά για τα παιδιά. Όποιο παιδί επιθυμεί να συμμετάσχει με

δικό του κείμενο στην εφημερίδα μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στο e-mail: pskarava@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6978071553.

Αίνιγμα

- Ποτέ του δεν μιλά,

κ ι ό μ ω ς π ο λ λ ά

πάντοτε λέει.

- Απάντηση:

Γνωμικό

«Η πέτρα, το σίδερο,

το ατσάλι δεν αντέχουν.

Ο άνθρωπος αντέχει».

* Νίκος Καζαντζάκης, 1883-

1957, Έλληνας συγγραφέας

Ανέκδοτο

Ρωτάει ο δάσκαλος τον Τοτό:

- Η μητέρα σου αγοράζει ένα πουκάμισο

προς 50€, μια φούστα προς 60€, ένα καπέλο

προς 35€ και ένα ζευγάρι παπούτσια προς

55€. Πες μου τι κάνουν όλα αυτά;

- Όλα αυτά κύριε κάνουν τον μπαμπά μου θηρίο!

αινίγματα, γνωμικά, παροιμίες & ανέκδοτα από το Γιάννη Σκούρο, μαθητή Β΄Λυκείου

Παροιμίες

Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η

γάτα πίτα σέρνει.

------------------------

Αδικίας σπυρί σπαρμένο, κι

αν φυτρώσει δεν σταχυάζει.το βιβλίο

«Το Γεφύρι» Απριλιος 201508 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

Το «Κοκτέιλ» ρωτάει και τα παιδιά απαντούν:

Εκείνο που μου αρέσει

στο χωριό μου είναι ο

άπλετος χώρος της

κεντρικής πλατειάς,

στην όποια έχω ζήσει

τα καλυτέρα παιδικά

χρόνια γεμάτα παιχνίδι

γέλιο και φυσικά γρατζουνιές… Εκείνο που

δεν μου αρέσει, όμως, -ή καλυτέρα που με

στεναχωρεί- είναι το γεγονός ότι το χωριό

μας δεν έχει μια καφετερία, μια ταβέρνα,

ένα καφενείο, κάτι που να προσελκύσει

κόσμο ενισχύοντας έτσι τόσο τη φήμη του

όσο και τη ζωντάνια του!

Μαρία Σκούρου, 18

Γιάννης Σκούρος, 16 1/2

Κοκτέιλτο νέο επιμέλεια :

Στράτης Νικόλαρος,

Γιάννης Σκούρος

"Τί σας αρέσει και τί θα

θέλατε να αλλάξετε στο χωριό σας;”

Γιάννης Παινέσης, 14

Το χωριό Καραβάς ήταν πάντα το φιλόξενο καλόκαρδο χωριό. Ένα χωριό με ενδιαφέρον που πάντα σε

φιλοξενούσε και σε καλωσόριζε. Αχχχ, πως περιμένω να έρθει το καλοκαίρι, να μαζευόμαστε όλα τα

παιδιά στο χωριό και να ξεφαντώνουμε χωρίς να υπάρχει αύριο... Δεν θέλω κάτι λιγότερο\περισσότερο

από το χωριό αυτό!! Οι βελτιώσεις είναι ελάχιστες έως και μηδενικές... Οι κάτοικοι πάντα

συνεργάσιμοι... Με ανοιχτή αγκαλιά θα σε υποδέχονται πάντα!!! Ωστόσο, νομίζω πως θα μπορούσε να

ενισχυθεί η οικονομία του χωριού με την λειτουργία ενός μπακάλικου-μίνι μάρκετ... Νομίζω πως το

επίπεδο του χωριού είναι ανάλογο με αυτό που του αρμόζει... Οι αλλαγές θα είναι μη ενδιαφέρουσες για

τις συνήθειες και την κουλτούρα του αγαπημένου μας χωριού και των κατοίκων του...

Συμπληρώστε τις λέξεις της ακροστοιχίδας και βρείτε την κρυμμένη λέξη

1. Γιορτάζει κι αυτός το Πάσχα

2. Είναι κόκκινα και τα τσουγκράμε

3. Την τρώμε το βράδυ της Ανάστασης

4. Περιφέρεται την Μ. Παρασκευή

5. Το ψήνουμε στη σούβλα

6. Τόσοι ήταν οι Απόστολοι

7. Τα διαβάζει ο Ιερέας το βράδυ της Μ. Πέμπτης

Αυτό που μου αρέσει στο χωριό

μου είναι όταν κάθε καλοκαίρι

μαζευόμαστε όλα τα παιδιά της

γειτονιάς μου και παίζουμε από

το πρωί έως το βράδυ!

Αντίθετα, αυτό που πιστέυω

πως λείπει από το χωριό μου είναι πως δεν έχουμε

ένα κέντρο άθλησης.

Αλέξανδρος Καρμοίρης, 13 1/2

Mου αρέσει που υπάρχει ο Σύλλογος και

διοργανώνει πολλες δραστηριοτητες.

Θα ήθελα, όμως, να δημιουργηθεί μια ποδο-

σφαιρική ομάδα στο χωριό μας... Επίσης, αν θα

μπορούσα να αλλάξω κάτι, αυτό θα ήταν το παλιό

σχολείο. Να μην είναι αποθήκη, αλλά να μπορεί

να χρησιμοποιηθεί για πολιτιστικούς σκοπούς.

İ Α Ε Ρ Υ Θ Ι Ο Λ Χ T Ο Ι Γ Ο

Δ Χ Ι Ο Ν Α T Η Ξ Κ Κ Ξ A Ι T

K Ο Π K O I M O Ν H Ζ Χ Λ Ο Ε

Υ Μ Ο Υ Λ Α Ν Σ T Α Ρ Ζ A N Λ

Π Ν Κ Ν Ι Κ Ο E Α Κ Α Ρ Ν Ο Ε

Η Ρ Α Κ Λ Η Σ Κ M Ι T Γ T Ο T

T Φ Χ Σ T Δ Φ Γ Π O Η Η Ι Ι Θ

Ε A Ο Μ Β Κ Ξ Η Ο Λ Κ Ξ Ν Η Γ

Ρ T Ν Β Μ Μ Ο Υ Κ Α Ν Σ Φ Γ Ο

Π Χ T Β Π Α Ν Α Γ Ι Ν Ρ T A Υ

Α Ψ Α Ρ Ι Σ T Ο Γ Α T Ε Σ H Ι

Ν T Σ T A X T O Π Ο Y T A K Ν

T Α Σ Δ Φ Γ Η Ξ Κ Λ Π Ι Ε M Ι

Υ T Ζ Α Υ T Ο Κ Ι Ν Η T Α T T

Κρυπτ λεξοόΒρείτε 13 ταινίες κινουμένων σχεδίων

της Disney και χρωματίστε τους ήρωωες

Μουλάν

Ταρζάν

Ηρακλής

Ποκαχόντας

Αλαντίν

Πήτερ Παν

Νέμο

Ντάμπο

Αριστόγατες

Χιονάτη

Αυτοκίνητα

Γουίνι

Σταχτοπούτα

* η ερώτηση έγινε σε 15 παιδιά μέσω facebook

Εμένα μου αρέσει που στις

διακοπές το χωριό μαζεύει

πολλά παιδιά. θα ήθελα,

όμως, να δημιουργηθεί ένα

μπακάλικο ή περίπτερο…

Ελένη Βαρβιτσιώτη, 15 1/2

Αρκεί ίσως μια πρώτη γνωριμία για να

διαπιστώσει κανείς την ευγένεια και το ήθος

που τον διακρίνουν. Γνωριστήκαμε πριν λίγα

χρόνια κι από τότε κάθε φορά - από τις

ελάχιστες - που τον επισκέφτηκα στο φωτογρα-

φείο του έφευγα πιο γαλήνιος, συναναστρεφό-

μενος με την «ευγένεια μιας άλλης εποχής».

Έχει γράψει έναν αρχαιολογικό οδηγό για το

Μυστρά κι έχει ασχοληθεί ακόμα περισσότερο

με τη Σπάρτη ιστορικά και πολιτιστικά, έχοντας

βάλει αρκετά λιθαράκια στο τοπικό γίγνεσθαι

παντοιοτρόπως. Ωστόσο, χαρακτηρίζεται από

σεμνότητα κι αποφεύγει να προβάλει τον

εαυτό του.

Ο λόγος για τον κ. Νίκο Γεωργιάδη, τον μέχρι

πρότινος Πρόεδρο της Πνευματικής Εστίας

Σπάρτης, με τον οποίο συνομιλήσαμε με

αφορμή την πρόσφατη παρουσίαση του

πρώτου του βιβλίου για τη Σπάρτη.

Ο κ. Νίκος Γεωργιάδης, άνοιξε τις πόρτες του

Μουσείου Νεότερης Σπάρτης - όπου και

φιλοξενήθηκε η κουβέντα μας - και παραχώ-

ρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στα

«ΠΡΟΣΩΠΑ», με ιστορικές προεκτάσεις…

- Δηλώνετε - και το αποδεικνύετε διαρκώς -

μεγάλος λάτρης της Σπάρτης. Από πού πηγάζει

αυτή η απύθμενη αγάπη σας για την πόλη μας;

Νομίζω ότι όσοι έχουν γεννηθεί σε μία πόλη

είναι αυτονόητο να την αγαπούν. Υπάρχουν

δύο κατηγορίες, εκείνοι που φεύγουνε και

εκείνοι που μένουν. Οι πρώτοι κατά καιρούς

την επισκέπτονται γιατί έχουν δικούς τους

ανθρώπους κι αναμνήσεις εκεί. Οι δεύτεροι,

που δεν έχουν φύγει ποτέ από την πόλη,

ασχολούμενοι με αυτή βρίσκουνε πράγματα

που τους κάνουν πιο φίλους με την γενέτειρά

τους και η σχέση τους γίνεται πιο ζεστή. Εγώ

δεν έφυγα ουσιαστικά από την πόλη, εκτός

από τη θητεία μου στο στρατό για δυόμιση

χρόνια, ενάμιση χρόνο πριν τον στρατό στην

Αθήνα κι ένα έτος μετά στη Γερμανία να για να

μάθω την τέχνη της φωτογραφίας. Συνεπώς

έλειψα 5-6 χρόνια από το διάστημα της μέχρι

σήμερα ζωής.

Το γιατί ιδιαίτερα αγάπησα ή ασχολήθηκα με

τη Σπάρτη; Ένας λόγος είναι ότι αφού είχε

ιδρυθεί η οικογενειακή επιχείρηση δέκα

χρόνια πριν από εμένα, τα πρώτα μου

παιχνίδια ήταν άδεια πολύχρωμα κουτιά από

φιλμ και πολλές φωτογραφίες με γεγονότα, με

γάμους, με βαφτίσια, με εκδηλώσεις που

βρίσκονταν στο αρχείο του φωτογραφείου και

πολλές από αυτές μου κινούσαν την περιέργεια

με αποτέλεσμα να ρωτάω συνέχεια για αυτές.

- Όπως είπατε, γεννηθήκατε σε φωτογρα-

φική οικογένεια και σήμερα η τρίτη γενιά

συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση. Ποιος

ο ρόλος σας της φωτογραφίας στην ενασχό-

λησή σας με τον πολιτισμό;

Ο ρόλος της φωτογραφίας ήταν σημαντικός.

Αν, για παράδειγμα, ο πατέρας μου ήταν

δικηγόρος δεν ξέρω αν θα υπήρχε η οπτική

επαφή μου με ντοκουμέντα καταστάσεων και

πραγμάτων, τα οποία ήταν παρελθόντων ετών

από εμένα, αλλά φυσικά και σύγχρονα με

εμένα. Έβλεπα φωτογραφίες του αρχείου και

ρωτούσα τι κάνει ο ένας, τι κάνει ο άλλος, ποιοι

απεικονίζονται κτλ. Συνεπώς, ήμουν ταυτισμέ-

νος με την ιστορία της πόλης από πολύ μικρός.

Παρατηρούσα καταστάσεις που για εμένα

ήταν πολλές φορές περίεργες και παράξενες.

Επί παραδείγματι, υπήρχαν φωτογραφίες

κοινωνικής δραστηριότητας όπως γάμοι,

γλέντια, χοροί κτλ. Κάτι, όμως, το οποίο

συνέβαινε έως τα μέσα του προηγούμενου

αιώνα, περίπου δηλαδή έως το 1950-60, ήταν

όταν πέθαινε κάποιος συγγενείς μεγάλης

ηλικίας να περιβάλλουν το φέρετρο οι συγγε-

νείς, κυρίως, και να βγάζουν φωτογραφία με το

φέρετρο ανοικτό μόλις τελείωνε η εξόδιος

ακολουθία έξω από το ναό, ή ακόμα και στο

νεκροταφείο λίγο πριν τον ενταφιάσουν. Στη

συνέχεια έστελναν τις φωτογραφίες σε

αντιστοίχους συγγενείς των στην Αμερική,

γιατί όπως ξέρουμε στα 1890 περίπου είχε

αρχίσει η μετανάστευση από τη Λακωνία, κι

επεδίωκαν με κάθε τρόπο πάντα να υπάρχει

μια γέφυρα.

Στην πορεία άρχισα κι εγώ να ασχολούμαι και

να συγκεντρώνω φωτογραφίες ενισχύοντας το

αρχείο, ή αποσπάσματα που διάβαζα σε

παλιές εφημερίδες ή περιοδικά. Θα έλεγα πως

υπήρξα ένας απλός συλλέκτης. Καθώς μεγά-

λωνα, θα τολμούσα να πω, πως η περιέργεια

γινόταν πάθος. Αποτέλεσμα, με τις γνώσεις και

την εμπειρία που αποκτούσα, να αρχίζω

συστηματικά πλέον να συλλέγω και έντυπες,

αλλά και προφορικές ιστορίες και αναμνήσεις

από ανθρώπους της πόλης. Έτσι, όλα αυτά με

έκαναν να δένομαι περισσότερο με την πόλη

και την ιστορία της.

- Έως πρόσφατα υπηρετούσατε για περίπου

50 συναπτά έτη ως Πρόεδρος την Πνευματική

εστία Σπάρτης. Πως γεννήθηκε η ΠΕΣ με την

οποία έχετε συνδέσει το όνομά σας;

Για 47 για την ακρίβεια! Παλιότερα, οι

Νομάρχες ήταν μετακλητά πρόσωπα, που

σημαίνει ότι άλλαζαν ανάλογα με τις

κυβερνητικές μεταβολές. Το 1960 ήταν εδώ

ένας νέος Νομάρχης, ο Στυλιανός Σκανδάλης,

ωραίος άνθρωπος, που έμεινε πέντε χρόνια.

Στα δύο κιόλας πρώτα χρόνια είχε συνδεθεί με

πολλούς αξιόλογους συμπολίτες μας. Αγάπησε

την πόλη και τους ανθρώπους της, και μεταξύ

αυτών γνώρισε κι εμένα κι αναπτύξαμε πολύ

φιλικές σχέσεις. Σε κάποιες συζητήσεις μας

εντόπισε ότι λείπει από τη Σπάρτη ένας φορέας

δημιουργίας πολιτισμού. Μου ζήτησε να βρω

10 ανθρώπους, οι οποίοι να μην έχουν

ασχοληθεί ούτε με οδηγισμό, ούτε με φιλαν-

θρωπικά σωματεία, ούτε με τίποτα άλλο.

Ήθελε να είναι εντελώς «παρθένοι», για να

αρχίσουν από το μηδέν, να συγκροτήσουν τον

πυρήνα του πολιτιστικού συλλόγου και να

ασχοληθούν εξολοκλήρου με το νέο φορέα.

Στην πορεία θα ήταν ευπρόσδεκτοι και όλοι

όσοι θα ήθελαν να συμμετάσχουν και να

βοηθήσουν. Βρήκα 10 άτομα συνομήλικα μου,

τους μετέφερα την πρόσκληση του Νομάρχη

και πήγαμε στο γραφείο του, όπου μας εξέθεσε

τις σκέψεις του και τους σκοπούς δημιουργίας

ενός τέτοιου φορέα. Είπε μάλιστα πως δεν

ήθελε να είναι παρών στις συζητήσεις μας

ΠΡΟΣΩΠΑ δίπλα μας...: συνέντευξη στο Νίκο Ι. Καρμοίρη

πάρα μόνο την τελευταία μέρα που θα συζη-

τούμε για την ονομασία του συλλόγου.

Ακούστηκαν διάφορες και ενδιαφέρουσες

απόψεις, όπως μία που μου έρχεται τώρα στο

μυαλό: «Χείλων ο Λακαιδεμόνιος» Πολιτιστι-

κός Φορέας Σπάρτης. Εκείνος μας πρότεινε το

όνομα Πνευματική Εστία Σπάρτης, λέγοντας

πως είναι ένας τίτλος που περικλείει κι εκπρο-

σωπεί ολόκληρη την πόλη. Μας άφησε να το

σκεφτούμε και αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο. Γιατί

πράγματι, επί το ακούσματι άνοιξαν αρκετές

πόρτες.

Έτσι λοιπόν, υπήρξα κι εγώ στην ομάδα των

ιδρυτικών μελών. Δεν είχα όμως ποτέ τις

σκέψεις να βρίσκομαι στην κορυφή, ως

πρόεδρος, μιας προσπάθειας. Μπορώ κι από

πολύ πιο χαμηλά να προσφέρω. Κάποια στιγμή

έγιναν διάφορες αλλαγές και από τότε

ανέλαβα επικεφαλής. Θεώρησα ότι, όσο

μπορούσα, έπρεπε να είμαι εκεί, ως χρέος

απέναντι στον τότε Νομάρχη, γιατί ήμουν ο

πρώτος που του είχε αποκαλύψει τις ωραίες

εκείνες σκέψεις του.

- Πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν αρχαιρε-

σίες στην ΠΕΣ και αποχωρήσατε από τη θέση

του Προέδρου. Αλλαγή σελίδας για την Εστία;

Άλλαξε η σελίδα, αλλά χωρίς ανταγωνισμούς.

Ουδέποτε αυτά τα 53 χρόνια της ΠΕΣ έγινε ποτέ

ανταγωνισμός στη θέση των επικεφαλής.

Υπήρχε πάντα μία ήπια πολιτική και κανείς

ποτέ δεν έβαλε υποψηφιότητα με σκοπό να

προβληθεί κοινωνικά ή οτιδήποτε άλλο όπως

συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις. Έτσι, δεν

έλαβα μέρος σε συναγωνισμούς στις εκλογές.

Απλά αποσύρθηκα από την θέση την πιο

υπεύθυνη, του πρώτου μεταξύ ίσων όπως

λέγεται και μεταπήδησα στη θέση του ίσου

μεταξύ ίσων, απλώς να είμαι μέσα και να

προσπαθώ να προσφέρω όσο μπορώ. Δεν

εγκατέλειψα, θα μπορούσα να πω αρκετά,

φεύγω. Έκανα, όμως, στην άκρη να έρθει ο

επόμενος. Ουσιαστικά είμαι μέσα κι όσο

μπορώ θα βοηθάω.

- Ένα μεγάλο επίτευγμα της ΠΕΣ είναι η

δημιουργία του Μουσείου Νεότερης

Σπάρτης. Πως προέκυψε αυτό το όραμα;

Θα έλεγα ότι κι εδώ έχω βάλει το δάχτυλό

μου. Ακριβώς επειδή είχα εθιστεί με το

παρελθόν της πόλης μέσω των φωτογραφιών

και επειδή στο κατάστημα που έχουμε υπήρχε

πλήθος φωτογραφικών ντοκουμέντων από το

1924 που δημιουργήθηκε το φωτογραφείο,

σκεφτόμουν πως έπρεπε τα πιο σημαντικά από

αυτά να αξιοποιηθούν.

Είχαμε εντοπίσει αυτό το νεοκλασικό σπίτι

που στεγάζεται σήμερα η Εστία και δοκιμά-

σαμε να ρωτήσουμε αν το πουλούσε η κυρία

που το είχε κι έμενε μόνη της τότε εδώ. Με τα

χίλια βάσανα και πολύ αγώνα καταφέραμε να

πείσουμε τους κληρονόμους, γιατί στο μεταξύ

η ιδιοκτήτρια «έφυγε», να το αγοράσουμε.

Τελικά δέχθηκαν να μας το δώσουν με δόσεις.

Τείναμε χείρα ευγενούς επαιτείας προς πάσα

κατεύθυνση, στο εσωτερικό και το εξωτερικό,

και το καταφέρναμε σιγά σιγά.

Φτάσαμε όμως στο σημείο να μην μπορούμε

να συμπληρώσουμε την τελευταία δόση και

τότε η ιδέα που απλώς υπήρχε στο νου μου

ήρθε κι έδεσε, αφού ζητήσαμε τη βοήθεια του

Δήμου. Τότε ήταν Δήμαρχος ο αείμνηστος

Αντωνάκος. Του εξηγήσαμε την κατάσταση και

ζητήσαμε ο Δήμος να βοηθήσει στην

αποπληρωμή της τελευταίας δόσης γιατί

αλλιώς θα χάναμε όλο κτήριο. Συμφωνήσαμε

να «πουλήσουμε» τον όροφο στο δήμο και

παρακαλέσαμε να μην γίνουν εκεί γραφεία του

δήμου αλλά να μας επιτρέψουν να δημιουργή-

σουμε ένα μουσείο, το οποίο και θα τους

παραχωρούσαμε. Δέχτηκε και το Δημοτικό

Συμβούλιο. Όλο αυτό ξεκίνησε από το 2004.

Την ευθύνη από την πρώτη μέρα για τη

συγκρότηση του μουσείου, την επιλογή των

θεμάτων και την διάταξή τους όπως είναι

σήμερα την είχε και την έχει μια συμβου-

λευτική επιτροπή που συγκροτήθηκε τότε από

τον ακαδημαϊκό κ. Χρύσανθο Χρήστου και τους

πανεπιστημιακούς κ.κ. Ζία, Πίκουλα και Σίνο.

Όλη αυτή η ομάδα είχε αναθέσει να την

εκπροσωπεί ο κ. Δεληβοριάς, ο μέχρι πρότινος

Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, που

συνεχώς έχει και θα έχει εις το διηνεκές, όσο

δύναται, την επιστημονική ευθύνη του

Μουσείου.

Το Μουσείο Νεότερης Σπάρτης λειτούργησε

πρώτη φορά το 2010, όταν και ολοκληρώθηκαν

όλες οι εργασίες. Έκτοτε λειτουργεί με την

ευθύνη και τον πατριωτισμό των μελών της

ΠΕΣ, γιατί ο Δήμος, λόγω της οικονομικής

συγκυρίας δεν έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει

ουσιαστικά το Μουσείο από πλευράς προσω-

πικού, πέραν των πενταμηνίτων που έχει

δώσει κατά καιρούς. Ωστόσο, και μόνη της η

Εστία τα πήγε αρκετά καλά και απόδειξη είναι

ότι το Μουσείο μας έγινε μέλος του Διεθνούς

Συμβουλίου Μουσείων (ICOM).

- Μεγαλύτερη διάκριση για την Εστία αποτέ-

λεσε η βράβευσή της από την Ακαδημία

Αθηνών;

Πράγματι, δόθηκε στην Πνευματική Εστία το

αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών το

1996. Εισηγητής για να γίνει αυτό ήταν ο

αείμνηστος Νικηφόρος Βρεττάκος, ο οποίος

ήταν επίτιμος πρόεδρος της Εστίας. Κάποια

στιγμή ο φίλος μας και σημαντικός βοηθός μας

Νικηφόρος είπε στην Ακαδημία ότι μέχρι τότε

βράβευε διάφορες προσπάθειες ή καταστά-

σεις που μπορεί να γίνουν, για παράδειγμα, σε

μία μέρα π.χ. αυτοθυσίας κ.τ.λ., καθώς και

συλλογικές προσπάθειες όταν ο φορέας

συμπλήρωνε 50 χρόνια δράσης. Τους εξέθεσε

την περίπτωση της Εστίας μιλώντας για την

ποιότητα και τη συχνότητα των εκδηλώσεων.

Τότε είχαμε την ευκαιρία και πραγματοποι-

ούσαμε μία εκδήλωση κάθε εβδομάδα από το

Σεπτέμβριο έως το Μάιο, δηλαδή τέσσερεις

εκδηλώσεις το μήνα και είχαμε επίσης

ορισμένη μέρα την εβδομάδα για συνεδριά-

σεις. Έτσι παρομοίασε την Εστία με ναό. Ο

τρόπος με τον οποίο η πνευματική εστία

ενημερώνει θυμίζει τη λειτουργία ενός ναού. Ο

ναός είναι πάντοτε ανοικτός και κάποιες

φορές, ενώ λειτουργεί ο ιερέας, μπαίνει

κάποιος κάνει το σταυρό του ανάβει ένα κερί

και φεύγει, κάποιες άλλες μένουν τρεις-

τέσσερεις άνθρωποι, ενώ όταν ο ναός

γιορτάζει γεμίζει και το προαύλιο! Έτσι,

ξέρουνε όλοι ότι την τάδε ημέρα λειτουργεί η

Εστία. Άλλοτε είναι γεμάτη, άλλοτε είναι μισή,

όμως πάντοτε είναι ανοικτή.

Νίκος B. Γεωργιάδης

10 11«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015 prosopadiplamas.wordpress.com

Αρκεί ίσως μια πρώτη γνωριμία για να

διαπιστώσει κανείς την ευγένεια και το ήθος

που τον διακρίνουν. Γνωριστήκαμε πριν λίγα

χρόνια κι από τότε κάθε φορά - από τις

ελάχιστες - που τον επισκέφτηκα στο φωτογρα-

φείο του έφευγα πιο γαλήνιος, συναναστρεφό-

μενος με την «ευγένεια μιας άλλης εποχής».

Έχει γράψει έναν αρχαιολογικό οδηγό για το

Μυστρά κι έχει ασχοληθεί ακόμα περισσότερο

με τη Σπάρτη ιστορικά και πολιτιστικά, έχοντας

βάλει αρκετά λιθαράκια στο τοπικό γίγνεσθαι

παντοιοτρόπως. Ωστόσο, χαρακτηρίζεται από

σεμνότητα κι αποφεύγει να προβάλει τον

εαυτό του.

Ο λόγος για τον κ. Νίκο Γεωργιάδη, τον μέχρι

πρότινος Πρόεδρο της Πνευματικής Εστίας

Σπάρτης, με τον οποίο συνομιλήσαμε με

αφορμή την πρόσφατη παρουσίαση του

πρώτου του βιβλίου για τη Σπάρτη.

Ο κ. Νίκος Γεωργιάδης, άνοιξε τις πόρτες του

Μουσείου Νεότερης Σπάρτης - όπου και

φιλοξενήθηκε η κουβέντα μας - και παραχώ-

ρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στα

«ΠΡΟΣΩΠΑ», με ιστορικές προεκτάσεις…

- Δηλώνετε - και το αποδεικνύετε διαρκώς -

μεγάλος λάτρης της Σπάρτης. Από πού πηγάζει

αυτή η απύθμενη αγάπη σας για την πόλη μας;

Νομίζω ότι όσοι έχουν γεννηθεί σε μία πόλη

είναι αυτονόητο να την αγαπούν. Υπάρχουν

δύο κατηγορίες, εκείνοι που φεύγουνε και

εκείνοι που μένουν. Οι πρώτοι κατά καιρούς

την επισκέπτονται γιατί έχουν δικούς τους

ανθρώπους κι αναμνήσεις εκεί. Οι δεύτεροι,

που δεν έχουν φύγει ποτέ από την πόλη,

ασχολούμενοι με αυτή βρίσκουνε πράγματα

που τους κάνουν πιο φίλους με την γενέτειρά

τους και η σχέση τους γίνεται πιο ζεστή. Εγώ

δεν έφυγα ουσιαστικά από την πόλη, εκτός

από τη θητεία μου στο στρατό για δυόμιση

χρόνια, ενάμιση χρόνο πριν τον στρατό στην

Αθήνα κι ένα έτος μετά στη Γερμανία να για να

μάθω την τέχνη της φωτογραφίας. Συνεπώς

έλειψα 5-6 χρόνια από το διάστημα της μέχρι

σήμερα ζωής.

Το γιατί ιδιαίτερα αγάπησα ή ασχολήθηκα με

τη Σπάρτη; Ένας λόγος είναι ότι αφού είχε

ιδρυθεί η οικογενειακή επιχείρηση δέκα

χρόνια πριν από εμένα, τα πρώτα μου

παιχνίδια ήταν άδεια πολύχρωμα κουτιά από

φιλμ και πολλές φωτογραφίες με γεγονότα, με

γάμους, με βαφτίσια, με εκδηλώσεις που

βρίσκονταν στο αρχείο του φωτογραφείου και

πολλές από αυτές μου κινούσαν την περιέργεια

με αποτέλεσμα να ρωτάω συνέχεια για αυτές.

- Όπως είπατε, γεννηθήκατε σε φωτογρα-

φική οικογένεια και σήμερα η τρίτη γενιά

συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση. Ποιος

ο ρόλος σας της φωτογραφίας στην ενασχό-

λησή σας με τον πολιτισμό;

Ο ρόλος της φωτογραφίας ήταν σημαντικός.

Αν, για παράδειγμα, ο πατέρας μου ήταν

δικηγόρος δεν ξέρω αν θα υπήρχε η οπτική

επαφή μου με ντοκουμέντα καταστάσεων και

πραγμάτων, τα οποία ήταν παρελθόντων ετών

από εμένα, αλλά φυσικά και σύγχρονα με

εμένα. Έβλεπα φωτογραφίες του αρχείου και

ρωτούσα τι κάνει ο ένας, τι κάνει ο άλλος, ποιοι

απεικονίζονται κτλ. Συνεπώς, ήμουν ταυτισμέ-

νος με την ιστορία της πόλης από πολύ μικρός.

Παρατηρούσα καταστάσεις που για εμένα

ήταν πολλές φορές περίεργες και παράξενες.

Επί παραδείγματι, υπήρχαν φωτογραφίες

κοινωνικής δραστηριότητας όπως γάμοι,

γλέντια, χοροί κτλ. Κάτι, όμως, το οποίο

συνέβαινε έως τα μέσα του προηγούμενου

αιώνα, περίπου δηλαδή έως το 1950-60, ήταν

όταν πέθαινε κάποιος συγγενείς μεγάλης

ηλικίας να περιβάλλουν το φέρετρο οι συγγε-

νείς, κυρίως, και να βγάζουν φωτογραφία με το

φέρετρο ανοικτό μόλις τελείωνε η εξόδιος

ακολουθία έξω από το ναό, ή ακόμα και στο

νεκροταφείο λίγο πριν τον ενταφιάσουν. Στη

συνέχεια έστελναν τις φωτογραφίες σε

αντιστοίχους συγγενείς των στην Αμερική,

γιατί όπως ξέρουμε στα 1890 περίπου είχε

αρχίσει η μετανάστευση από τη Λακωνία, κι

επεδίωκαν με κάθε τρόπο πάντα να υπάρχει

μια γέφυρα.

Στην πορεία άρχισα κι εγώ να ασχολούμαι και

να συγκεντρώνω φωτογραφίες ενισχύοντας το

αρχείο, ή αποσπάσματα που διάβαζα σε

παλιές εφημερίδες ή περιοδικά. Θα έλεγα πως

υπήρξα ένας απλός συλλέκτης. Καθώς μεγά-

λωνα, θα τολμούσα να πω, πως η περιέργεια

γινόταν πάθος. Αποτέλεσμα, με τις γνώσεις και

την εμπειρία που αποκτούσα, να αρχίζω

συστηματικά πλέον να συλλέγω και έντυπες,

αλλά και προφορικές ιστορίες και αναμνήσεις

από ανθρώπους της πόλης. Έτσι, όλα αυτά με

έκαναν να δένομαι περισσότερο με την πόλη

και την ιστορία της.

- Έως πρόσφατα υπηρετούσατε για περίπου

50 συναπτά έτη ως Πρόεδρος την Πνευματική

εστία Σπάρτης. Πως γεννήθηκε η ΠΕΣ με την

οποία έχετε συνδέσει το όνομά σας;

Για 47 για την ακρίβεια! Παλιότερα, οι

Νομάρχες ήταν μετακλητά πρόσωπα, που

σημαίνει ότι άλλαζαν ανάλογα με τις

κυβερνητικές μεταβολές. Το 1960 ήταν εδώ

ένας νέος Νομάρχης, ο Στυλιανός Σκανδάλης,

ωραίος άνθρωπος, που έμεινε πέντε χρόνια.

Στα δύο κιόλας πρώτα χρόνια είχε συνδεθεί με

πολλούς αξιόλογους συμπολίτες μας. Αγάπησε

την πόλη και τους ανθρώπους της, και μεταξύ

αυτών γνώρισε κι εμένα κι αναπτύξαμε πολύ

φιλικές σχέσεις. Σε κάποιες συζητήσεις μας

εντόπισε ότι λείπει από τη Σπάρτη ένας φορέας

δημιουργίας πολιτισμού. Μου ζήτησε να βρω

10 ανθρώπους, οι οποίοι να μην έχουν

ασχοληθεί ούτε με οδηγισμό, ούτε με φιλαν-

θρωπικά σωματεία, ούτε με τίποτα άλλο.

Ήθελε να είναι εντελώς «παρθένοι», για να

αρχίσουν από το μηδέν, να συγκροτήσουν τον

πυρήνα του πολιτιστικού συλλόγου και να

ασχοληθούν εξολοκλήρου με το νέο φορέα.

Στην πορεία θα ήταν ευπρόσδεκτοι και όλοι

όσοι θα ήθελαν να συμμετάσχουν και να

βοηθήσουν. Βρήκα 10 άτομα συνομήλικα μου,

τους μετέφερα την πρόσκληση του Νομάρχη

και πήγαμε στο γραφείο του, όπου μας εξέθεσε

τις σκέψεις του και τους σκοπούς δημιουργίας

ενός τέτοιου φορέα. Είπε μάλιστα πως δεν

ήθελε να είναι παρών στις συζητήσεις μας

ΠΡΟΣΩΠΑ δίπλα μας...: συνέντευξη στο Νίκο Ι. Καρμοίρη

πάρα μόνο την τελευταία μέρα που θα συζη-

τούμε για την ονομασία του συλλόγου.

Ακούστηκαν διάφορες και ενδιαφέρουσες

απόψεις, όπως μία που μου έρχεται τώρα στο

μυαλό: «Χείλων ο Λακαιδεμόνιος» Πολιτιστι-

κός Φορέας Σπάρτης. Εκείνος μας πρότεινε το

όνομα Πνευματική Εστία Σπάρτης, λέγοντας

πως είναι ένας τίτλος που περικλείει κι εκπρο-

σωπεί ολόκληρη την πόλη. Μας άφησε να το

σκεφτούμε και αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο. Γιατί

πράγματι, επί το ακούσματι άνοιξαν αρκετές

πόρτες.

Έτσι λοιπόν, υπήρξα κι εγώ στην ομάδα των

ιδρυτικών μελών. Δεν είχα όμως ποτέ τις

σκέψεις να βρίσκομαι στην κορυφή, ως

πρόεδρος, μιας προσπάθειας. Μπορώ κι από

πολύ πιο χαμηλά να προσφέρω. Κάποια στιγμή

έγιναν διάφορες αλλαγές και από τότε

ανέλαβα επικεφαλής. Θεώρησα ότι, όσο

μπορούσα, έπρεπε να είμαι εκεί, ως χρέος

απέναντι στον τότε Νομάρχη, γιατί ήμουν ο

πρώτος που του είχε αποκαλύψει τις ωραίες

εκείνες σκέψεις του.

- Πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν αρχαιρε-

σίες στην ΠΕΣ και αποχωρήσατε από τη θέση

του Προέδρου. Αλλαγή σελίδας για την Εστία;

Άλλαξε η σελίδα, αλλά χωρίς ανταγωνισμούς.

Ουδέποτε αυτά τα 53 χρόνια της ΠΕΣ έγινε ποτέ

ανταγωνισμός στη θέση των επικεφαλής.

Υπήρχε πάντα μία ήπια πολιτική και κανείς

ποτέ δεν έβαλε υποψηφιότητα με σκοπό να

προβληθεί κοινωνικά ή οτιδήποτε άλλο όπως

συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις. Έτσι, δεν

έλαβα μέρος σε συναγωνισμούς στις εκλογές.

Απλά αποσύρθηκα από την θέση την πιο

υπεύθυνη, του πρώτου μεταξύ ίσων όπως

λέγεται και μεταπήδησα στη θέση του ίσου

μεταξύ ίσων, απλώς να είμαι μέσα και να

προσπαθώ να προσφέρω όσο μπορώ. Δεν

εγκατέλειψα, θα μπορούσα να πω αρκετά,

φεύγω. Έκανα, όμως, στην άκρη να έρθει ο

επόμενος. Ουσιαστικά είμαι μέσα κι όσο

μπορώ θα βοηθάω.

- Ένα μεγάλο επίτευγμα της ΠΕΣ είναι η

δημιουργία του Μουσείου Νεότερης

Σπάρτης. Πως προέκυψε αυτό το όραμα;

Θα έλεγα ότι κι εδώ έχω βάλει το δάχτυλό

μου. Ακριβώς επειδή είχα εθιστεί με το

παρελθόν της πόλης μέσω των φωτογραφιών

και επειδή στο κατάστημα που έχουμε υπήρχε

πλήθος φωτογραφικών ντοκουμέντων από το

1924 που δημιουργήθηκε το φωτογραφείο,

σκεφτόμουν πως έπρεπε τα πιο σημαντικά από

αυτά να αξιοποιηθούν.

Είχαμε εντοπίσει αυτό το νεοκλασικό σπίτι

που στεγάζεται σήμερα η Εστία και δοκιμά-

σαμε να ρωτήσουμε αν το πουλούσε η κυρία

που το είχε κι έμενε μόνη της τότε εδώ. Με τα

χίλια βάσανα και πολύ αγώνα καταφέραμε να

πείσουμε τους κληρονόμους, γιατί στο μεταξύ

η ιδιοκτήτρια «έφυγε», να το αγοράσουμε.

Τελικά δέχθηκαν να μας το δώσουν με δόσεις.

Τείναμε χείρα ευγενούς επαιτείας προς πάσα

κατεύθυνση, στο εσωτερικό και το εξωτερικό,

και το καταφέρναμε σιγά σιγά.

Φτάσαμε όμως στο σημείο να μην μπορούμε

να συμπληρώσουμε την τελευταία δόση και

τότε η ιδέα που απλώς υπήρχε στο νου μου

ήρθε κι έδεσε, αφού ζητήσαμε τη βοήθεια του

Δήμου. Τότε ήταν Δήμαρχος ο αείμνηστος

Αντωνάκος. Του εξηγήσαμε την κατάσταση και

ζητήσαμε ο Δήμος να βοηθήσει στην

αποπληρωμή της τελευταίας δόσης γιατί

αλλιώς θα χάναμε όλο κτήριο. Συμφωνήσαμε

να «πουλήσουμε» τον όροφο στο δήμο και

παρακαλέσαμε να μην γίνουν εκεί γραφεία του

δήμου αλλά να μας επιτρέψουν να δημιουργή-

σουμε ένα μουσείο, το οποίο και θα τους

παραχωρούσαμε. Δέχτηκε και το Δημοτικό

Συμβούλιο. Όλο αυτό ξεκίνησε από το 2004.

Την ευθύνη από την πρώτη μέρα για τη

συγκρότηση του μουσείου, την επιλογή των

θεμάτων και την διάταξή τους όπως είναι

σήμερα την είχε και την έχει μια συμβου-

λευτική επιτροπή που συγκροτήθηκε τότε από

τον ακαδημαϊκό κ. Χρύσανθο Χρήστου και τους

πανεπιστημιακούς κ.κ. Ζία, Πίκουλα και Σίνο.

Όλη αυτή η ομάδα είχε αναθέσει να την

εκπροσωπεί ο κ. Δεληβοριάς, ο μέχρι πρότινος

Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, που

συνεχώς έχει και θα έχει εις το διηνεκές, όσο

δύναται, την επιστημονική ευθύνη του

Μουσείου.

Το Μουσείο Νεότερης Σπάρτης λειτούργησε

πρώτη φορά το 2010, όταν και ολοκληρώθηκαν

όλες οι εργασίες. Έκτοτε λειτουργεί με την

ευθύνη και τον πατριωτισμό των μελών της

ΠΕΣ, γιατί ο Δήμος, λόγω της οικονομικής

συγκυρίας δεν έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει

ουσιαστικά το Μουσείο από πλευράς προσω-

πικού, πέραν των πενταμηνίτων που έχει

δώσει κατά καιρούς. Ωστόσο, και μόνη της η

Εστία τα πήγε αρκετά καλά και απόδειξη είναι

ότι το Μουσείο μας έγινε μέλος του Διεθνούς

Συμβουλίου Μουσείων (ICOM).

- Μεγαλύτερη διάκριση για την Εστία αποτέ-

λεσε η βράβευσή της από την Ακαδημία

Αθηνών;

Πράγματι, δόθηκε στην Πνευματική Εστία το

αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών το

1996. Εισηγητής για να γίνει αυτό ήταν ο

αείμνηστος Νικηφόρος Βρεττάκος, ο οποίος

ήταν επίτιμος πρόεδρος της Εστίας. Κάποια

στιγμή ο φίλος μας και σημαντικός βοηθός μας

Νικηφόρος είπε στην Ακαδημία ότι μέχρι τότε

βράβευε διάφορες προσπάθειες ή καταστά-

σεις που μπορεί να γίνουν, για παράδειγμα, σε

μία μέρα π.χ. αυτοθυσίας κ.τ.λ., καθώς και

συλλογικές προσπάθειες όταν ο φορέας

συμπλήρωνε 50 χρόνια δράσης. Τους εξέθεσε

την περίπτωση της Εστίας μιλώντας για την

ποιότητα και τη συχνότητα των εκδηλώσεων.

Τότε είχαμε την ευκαιρία και πραγματοποι-

ούσαμε μία εκδήλωση κάθε εβδομάδα από το

Σεπτέμβριο έως το Μάιο, δηλαδή τέσσερεις

εκδηλώσεις το μήνα και είχαμε επίσης

ορισμένη μέρα την εβδομάδα για συνεδριά-

σεις. Έτσι παρομοίασε την Εστία με ναό. Ο

τρόπος με τον οποίο η πνευματική εστία

ενημερώνει θυμίζει τη λειτουργία ενός ναού. Ο

ναός είναι πάντοτε ανοικτός και κάποιες

φορές, ενώ λειτουργεί ο ιερέας, μπαίνει

κάποιος κάνει το σταυρό του ανάβει ένα κερί

και φεύγει, κάποιες άλλες μένουν τρεις-

τέσσερεις άνθρωποι, ενώ όταν ο ναός

γιορτάζει γεμίζει και το προαύλιο! Έτσι,

ξέρουνε όλοι ότι την τάδε ημέρα λειτουργεί η

Εστία. Άλλοτε είναι γεμάτη, άλλοτε είναι μισή,

όμως πάντοτε είναι ανοικτή.

Νίκος B. Γεωργιάδης

10 11«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015 prosopadiplamas.wordpress.com

- Έχετε βιώσει σημαντικές πτυχές της

σύγχρονης ιστορίας της πόλης, όπως το

Σπάρταθλον. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό.

Όλα έγιναν εντελώς συμπτωματικά. Ένα

απόγευμα Κυριακής με δύο ακόμα

συμπολίτες πηγαίναμε περίπατο στην

ακρόπολη της Σπάρτης. Φτάνοντας κοντά στο

άγαλμα του Λεωνίδα είδαμε να καταφτάνει

ένας δρομέας, ο οποίος ήταν ταλαιπωρημένος

πολύ και να ακουμπά στο άγαλμα. Ανάμεσα

σε εκείνους που τον συνόδευαν ήταν ο

Βρετανός πρόξενος της Ελλάδας και ένας

Ελληνοκύπριος δημοσιο-γράφος των TIMES

του Λονδίνου. Πλησιάσαμε τον δημοσιογρά-

φο και ρωτήσαμε τι συνέβαινε. Μας εξήγησε

πως τρεις Άγγλοι αεροπόροι και ταυτόχρονα

αθλητές μεγάλων αποστάσεων είχαν

διαβάσει την ιστορία του Φειδιππίδη και

ήθελαν να διαπιστώσουν εάν ήταν ανθρω-

πίνως δυνατό, ξεκινώντας από την Αθήνα να

καλύψουν την απόσταση σε μία μέρα και να

φτάσουν στη Σπάρτη τη δεύτερη.

Ρωτήσαμε τον πρόξενο γιατί δεν μας

ειδοποίησαν νωρίτερα για να τους

περιμένουν ο Δήμαρχος και οι λοιπές αρχές,

καθώς έβγαζαν στην επιφάνεια ένα κομμάτι

της ιστορίας μας. Εκείνος μας ρώτησε: «Κι αν

δεν φτάναμε;». Εκεί κοντά έμενε ο τότε

Βουλευτής Παρα-σκευάς Φουντάς. Πήγαμε

του εξηγήσαμε και τον φωνάξαμε να τους

βραβεύσει. Κόψαμε, λοιπόν από μια ελιά τρία

κομμάτια φτιάξαμε πρόχειρα στεφάνια και τα

δώσαμε στο Βουλευτή να τους τα φορέσει. Ο

πρόξενος μας ευχαρίστησε και είπε πως έτσι

έκαναν και οι πρόγονοί μας. Όμως φεύγοντας

σκεφτήκαμε ότι τα στεφάνια θα ξεραθούν και

έπρεπε να δώσουμε στους αθλητές κάτι που

να έχουν να το θυμούνται. Πήγαμε, έτσι, στον

κ. Μαγγα-λουση με πήλινα που έφτιαχνε και

κάποια μικρά τουριστικά αγγεία. Του είπαμε τι

συνέβη και κατενθουσιασμένος θέλησε να

μας βοηθήσει. Είχε πάψει να φτιάχνει όμως

τέτοια και ψάχνοντας στον αποθέτη βρήκε με

δυσκολία δύο κι αργότερα ένα ακόμα που

ήταν λίγο σπασμένο. Έτσι σπάσαμε με μία

τανάλια και τα άλλα δύο στο ίδιο σημείο για να

έχουμε τρία ίδια. Ήθελαν όμως μια βάση. Έτσι

πήγαμε σε έναν επιπλοποιό, ο οποίος ήταν και

παλιός ποδοσφαιριστής. Αυτός κατά κανόνα,

εκείνα τα χρόνια, δούλευε βράδυ. Του

εξηγήσαμε τι θέλαμε και ενθουσιασμένος

δέχτηκε αμέσως να μας βοηθήσει.

Με αυτά και με εκείνα, η ώρα είχε περάσει.

Πήγαμε βρήκαμε στη συνέχεια έναν αγιογρά-

φο-επιγραφοποιό. Εκείνος ότι είχε πλαγιάσει.

Τον σηκώσαμε από το κρεβάτι και του είπαμε

τι ζητούσαμε. Του δώσαμε τα αγγεία, που

ήταν απλά ψημένα κι όχι ζωγραφισμένα να τα

φτιάξει και θα πηγαίναμε το άλλο πρωί να τα

πάρουμε. Την άλλη μέρα πήραμε τις βάσεις

στερεώσαμε τα αγγεία και ο επιγραφοποιός

έγραψε στο καθένα το όνομα και το χρόνο του

καθενός αθλητή. Κλείσαμε τον πάτο των

αγγείων με χαρτιά και γύψο και γεμίσαμε το

πάνω μέρος με χώμα από την αρχαία Σπάρτη.

Το μεσημέρι πήγαμε στο εστιατόριο που

έτρωγαν οι Άγγλοι και περιμέναμε έως ότου

να ξεφάνε. Τότε τους πλησιάσαμε και τους

δώσαμε τα έπαθλα κι εκείνοι εξεπλάγησαν.

Όσο γινόταν αυτό, ο πρόξενος συννέφιαζε και

κάποια στιγμή με πλησίασε και με ρώτησε

ποιος από το προξενείο μας είχε ειδοποιήσει

για το εγχείρημά τους, μιας και είχαν

αποφασίσει να το κρατήσουν κρυφό. Του είπα

πως κανείς δεν μας είχε ενημερώσει και τότε

απόρησε πως καταφέραμε να ετοιμάσουμε

όλα αυτά τα πράγματα. Του εξήγησα πως

εργαστήκαμε όλη τη νύχτα και κλονίστηκε.

«Όλη τη νύχτα κάνατε αυτό για εμάς;», με

ρώτησε. «Το κάναμε γιατί αναδείξατε ένα

κομμάτι της ιστορίας μας», του απάντησα. Ο

δημοσιογράφος των TIMES έκανε ένα

ολόκληρο άρθρο για αυτό το θέμα.

Όταν το Σπάρταθλον πήρε επίσημες

διαστάσεις και αναπτύχθηκαν σχέσεις μεταξύ

του Διεθνούς Συνδέσμου και του Δήμου, ο

Σύνδεσμος αποφάσισε λόγω της τότε

εμπλοκής μας η Πνευματική Εστία να είναι

τιμής ένεκεν ο δεύτερος αθλοθέτης.

- Πρόσφατα παρουσιάσατε το πρώτο σας

βιβλίο με τον τίτλο «Περί Σπάρτης»…

Όπως είπα, επειδή είχα εμπλακεί με το

αρχείο της οικογένειας, αλλά και στη συνέχεια

συλλέγοντας, διαβάζοντας κ.τ.λ., είχα κάνει

μερικές διαλέξεις [τόσο στην Αθήνα, όσο και

στη Σπάρτη: στη Στέγη Νεότητος, στη

βιβλιοθήκη και αργότερα στο δικό μας χώρο]

με θέματα που αφορούσαν τη Σπάρτη από την

ανίδρυσή της το 1834 μέχρι το 1900. Αυτή

είναι και η πιο «σκοτεινή» περίοδος που δεν

έχουμε πολλά ντοκουμέντα, κυρίως γιατί δεν

υπάρχουν πολλές εφημερίδες - όπως

υπάρχουν μετά το 1900 - για να αντλήσει

κανείς στοιχεία. Με πείσμα και με μέθοδο

κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτές τις

διάφορες ομιλίες και ουσιαστικά να είναι

ομιλίες, οι οποίες έχουν μία χρονική συνέχεια.

Ξεκίνησα από την ανίδρυση και το διάταγμα

του Όθωνα, που έλεγε πως όσοι έρθουν

πρώτοι στο χώρο που θα κτιστεί η νέα Σπάρτη

και μπορούν να κτίσουν σε τέσσερεις μήνες το

οικόπεδο θα τους δοθεί δωρεάν! Είναι, θα

έλεγα, ένα βιβλίο που έλλειπε έως τώρα, με

την έννοια ότι δεν υπήρχε κάποιο αντίστοιχο

που να έχει ασχοληθεί με την ιστορία της

σύγχρονης πόλης. Είναι, θεωρώ, μια μικρή

συμβολή στην πόλη και ίσως ένας τρόπος να

παρασύρω κάποιους πολύ ικανότερους από

εμένα είτε να συμπληρώσουν, είτε να

συνεχίσουν από το 1940 που σταματάω.

- Με δεδομένο ότι πραγματεύεται την

περίοδο από την ανίδρυση της πόλης έως

τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αναγνώστες

μπορούν να περιμένουν μία συνέχεια;

Υπάρχουν πολλοί που μου λένε ότι

περιμένουν και το δεύτερο βιβλίο! Το δεύτερο

είναι λίγο δύσκολο να βγει για πολλούς

λόγους. Μη γελιόμαστε… Μπορεί να έχω

αρκετά στοιχεία, αλλά είναι πολύ δύσκολο

διότι είναι κι η περίοδος που ταυτίζεται με τον

εμφύλιο. Είναι λίγο λεπτό το θέμα. Τι να

καταγράψεις; Να καταγράψεις τις μάχες που

κατά καιρούς έγιναν την περίοδο του

εμφυλίου; Προσωπικά δεν είμαι σε θέση να το

κάνω. Μπορεί, όμως, να κάνω ένα άλλο

βιβλίο, διαφορετικό…

- Έχετε πραγματοποιήσει μία τεράστια

έρευνα που αφορά την ιστορία του Τύπου

της Λακωνίας. Ένα έργο που, ωστόσο,

παραμένει υπό έκδοση.

Είναι ένα έργο που ξεκίνησε πάνω από 25

χρόνια πριν. Συχνά, ερευνώντας διάφορα

θέματα, κατέφευγα στις παλιές εφημερίδες.

Κι έψαχνα δεξιά κι αριστερά, σε σπίτια,

παντού να βρω κάτι που να είναι σπουδαίο κι

εντυπωσιακό. Έκανα έρευνα στη βιβλιοθήκη

της Σπάρτης και στις μεγάλες των Αθηνών,

αλλά δεν θα έλεγα ότι ήμουν ικανοποιημένος

με τα στοιχεία που έπαιρνα έως τότε. Έτσι,

άρχισα να καταφεύγω με τη βοήθεια των

ίδιων των εντύπων σε απογόνους εκείνων που

είχανε εμπλακεί σε εφημερίδες ως διευθυ-

ντές, συντάκτες κ.τ.λ. Σκέφτηκα, λοιπόν, πως

κάποιοι από αυτούς, απόγονοι δεύτερης ή και

τρίτης ενδεχομένως γενιάς, μπορεί να είχαν

κάποιο φύλλο. Αυτό, βέβαια, ήταν χρονοβόρο

και καθόλου εύκολο. Μάλιστα, κάποιος έκανε

επτά χρόνια να μου απαντήσει, αλλά όταν

επικοινώνησε μαζί μου είχε βρει πράγματι κάτι

πολύ σημαντικό. Ο πατέρας του ήταν το 1917

νομογεωπόνος Λακωνίας και είχε τυπώσει

τότε ένα μικρό φυλλάδιο 10-15 σελίδων με

συμβουλές και διάφορα άλλα πράγματα

γεωργικού ενδιαφέροντος. Θεωρείται,

λοιπόν, ως το πρώτο εξειδικευμέ-νης ύλης

περιοδικό στην ιστορία του τύπου!

Κάποτε, πριν 14 χρόνια το πήγα σε

χειρόγραφα στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών,

συναντήθηκα με την επικεφαλής του

τμήματος Νεοελληνικών Μελετών και σε

συνεργασία με έναν συνεργάτη της το

μελετήσαμε για αρκετές ώρες. Μου είπαν τότε

ότι μπορούσαν να το εκδώσουν, αλλά δεν

ήξεραν το πότε. Έτσι το πήρα γιατί εκείνη την

εποχή ήμουν πρόεδρος της βιβλιοθήκης

Σπάρτης και σκέφτηκα ότι εμπίπτει στην

αρμοδιότητά της, μήπως μπορούσαμε να το

εκδώσουμε μέσω της βιβλιοθήκης.

Το βιβλίο αυτό δεν είναι απλώς μια καταγρα-

φή των εντύπων και εφημερίδων της περιοχής

μας. Δεν είναι ένας κατάλογος. Αποτελείται

από πολλά διαφορετικά κεφάλαια, που

εξυπηρετούν το ίδιο σκοπό, μέσα από τα

οποία παρουσιάζεται η ιστορία του τύπου και

συνεπώς η πορεία της ίδιας της πόλης. Είναι

λίγο μεγαλούτσικο κι έχει υψηλό κόστος

εκτυπώσεως. Ελπίζω κάποια στιγμή να

καταφέρουμε να βγει…

- Ποια είναι τα στοιχεία που πρέπει να

διακρίνουν έναν καλό και σωστό ερευνητή;

Καταρχάς υπάρχουν οι επιστήμονες

ερευνητές. Αυτοί ξέρουνε που να κινηθούν.

Εγώ είμαι ερασιτέχνης ερευνητής. Είχα την

τύχη, όμως, να έχω πάντα τα τελευταία

τουλάχιστον 20-25 χρόνια επαφές με

ανθρώπους καταξιωμένους, πανεπιστημια-

κούς κ.τ.λ., με τους οποίους μιλούσα σχετικά

με τα θέματα που με απασχολούσαν και με

κατηύθυναν. Η βοήθειά τους ήταν πολύ

μεγάλη, αλλιώς ίσως να μην είχα κατορθώσει

να κάνω πολλά πράγματα. Εξαρτάται, βέβαια,

κι από το πάθος και το μεράκι που έχει κανείς.

- Σήμερα η πόλη σε τι επίπεδο πολιτισμικό

θεωρείτε ότι βρίσκεται; Υπήρξαν κομβικά

σημεία στην ιστορία της για την πολιτισμική

της εξέλιξη ή μη;

Σήμερα όλες οι πόλεις είναι περίπου στο ίδιο

επίπεδο. Όμως, σκεφτείτε τη Σπάρτη μέχρι το

1960˙ μην πάμε πιο πίσω. Απομονωμένη,

ήθελε 5-6 ώρες για να έρθει το αυτοκίνητο

από την Αθήνα! Αυτόν τον χώρο προσπάθησε

να καλύψει η Πνευματική Εστία, δίνοντας

διεξόδους στους ανθρώπους που είχαν

ενδιαφέροντα. Σήμερα, πλέον και με

σύγχρονα ηλεκτρονικά βοηθήματα δεν

υπάρχει χώρος, μέρος ή πόλη απομονωμένη.

Κι αν έχει κανείς μια έφεση να ασχοληθεί με τα

πολιτιστικά πράγματα έχει περισσότερες

δυνατότητες από άλλες εποχές. Βέβαια,

υπάρχουν σχετικές δυσκολίες λόγω των

οικονομικών συνθηκών. Όμως δεν υπάρχουν

πόλεις απομονωμένες. Αν πάμε ακόμα πιο

πίσω, πρίν το πόλεμο, η Σπάρτη ήταν εντελώς

αποκλεισμένη. Ήθελες τουλάχιστον επτά

ώρες μέχρι την Αθήνα. Πώς να έρθει, για

παράδειγμα, κάποιος να μιλήσει;

Τότε, λοιπόν, λίγο πριν τον πόλεμο υπήρξαν

δυο σημεία ξεχωριστής πολιτισμικής

διάκρισης. Το ένα είναι η ίδρυση ωδείου το

1936-37 και το δεύτερο ότι δημιουργήθηκε

παράρτημα του Γαλλικού Ινστιτούτου.

Σημαντικό ρόλο έπαιζε κι η Υπαίθριος Ζωή, ένα

εκδρομικό Σωματείο, το οποίο, πριν αλλά και

μετά τον πόλεμο, διοργάνωνε εκδρομές σε

αρχαιολογικούς χώρους, ενώ έκανε κάποιες

εκδηλώσεις πολύ αραιά. Αργότερα, ιδρύθηκε

η Πνευματική Εστία, για την οποία προανα-

φέρθηκα εκτενώς. Στην ακόμα πιο σύγχρονη

Σπάρτη σημαντικότατη προσφορά στον

πολιτισμό της πόλης μας παρουσίασε και

παρουσιάζει το Σαϊνοπούλειο Ίδρυμα, τόσο με

το φεστιβάλ, όσο και με την συνολική

παρουσία του στα τοπικά δρώμενα.

- Υπηρετείτε την πόλη ως στρατιώτης του

πολιτισμού για δεκαετίες. Δεν προέκυψε

ποτέ η ενασχόλησή σας με την τοπική

πολιτική σκηνή; Υπήρξαν προτάσεις;

Όχι, δεν προέκυψε, πιθανόν και λόγω

οικογένειας. Ο πατέρας μου με επέτρεπε να

ασχοληθώ με την πολιτική. Αυτό, βέβαια, σαν

παιδί, γιατί καθώς μεγάλωνα βρέθηκα να

είμαι, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια - πριν

από το '60 κι ύστερα, πάντοτε κοντά στον

εκάστοτε Δήμαρχο και στον εκάστοτε

Νομάρχη φίλα προσκείμενος. Άκουγα πολλά

πράγματα από αυτούς κι έβλεπα τί υποφέ-

ρουν αυτοί οι άνθρωποι. Άλλωστε υπάρχει κι η

λαϊκή ρήση που λέει: «τα παράπονά σου στο

Δήμαρχο!». Το τί τραβάει ο Δήμαρχος είναι

άνευ προηγουμένου! Δύο φορές δέχθηκα

εμμέσως προτάσεις να κατέβω και τις

απέρριψα ευγενικά. Ανέκαθεν ήμουν της

τάσης να μην πάρω μία θέση μέσα στην πόλη.

Άλλωστε, παρασκηνιακά ήμουν πάντα κοντά

στους μεγάλους, εξέθετα την άποψή μου και

παρείχα την βοήθειά μου.

- Πρόσφατα, ένας αυτοδιοικητικός σε

ιδιωτική μας συζήτηση αναφερόμενος σε

εσάς μου είπε επί λέξει: «Πως θα μπορέσου-

με να αξιοποιήσουμε αυτή την κινητή

βιβλιοθήκη;». Πως λοιπόν μπορεί να

αξιοποιηθεί ο κ. Νίκος Γεωργιάδης από την

τοπική πολιτεία;

Ένα μέρος των στοιχείων που έχω συλλέξει

είναι καταγεγραμμένα στο βιβλίο μου. Και για

οτιδήποτε άλλο, ας πούμε ότι δέχομαι 10-12

καθημερινά και τις Κυριακές όλη την ημέρα,

όποιος θέλει να με συναντήσει (σ.σ. γέλια).

Είμαι πρόθυμος να βοηθήσω όπου μπορώ και

όπως μου ζητηθεί. Για παράδειγμα, στα εντός

εισαγωγικών επιτεύγματα της Εστίας ήταν

πως όταν ήρθε το '82 ο Καραμανλής ως

Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έμαθα πως ο

Δήμος του ετοίμαζε το χρυσό κλειδί της πόλης.

Πήγα στο Δήμαρχο, ο κ. Σαχάμης ήταν τότε, και

του εξήγησα πως θα ήταν μεγάλο σφάλμα

γιατί η Σπάρτη ποτέ - από αρχαιοτάτων

χρόνων - δεν είχε τείχη. Πως εμείς θα δώσουμε

χρυσό κλειδί; Τέτοιου είδους παρεμβάσεις

έχω κάνει αρκετές είτε προσωπικά, είτε σαν

Εστία. Ήταν πολύ ενδιαφέρον ότι με τον κ.

Σαχάμη δεν είχαμε μέχρι τότε ιδιαίτερες

σχέσεις. Έκτοτε, όμως, με ρωτούσε αρκετά

συχνά για διάφορα πράγματα που τον

απασχολούσαν.

- Αν σας ζητούσαν να περιγράψετε

«λακωνικά» τον πολυπράγμον κ. Νίκο

Γεωργιάδη, ποια θα ήταν η περιγραφή;

Στρατιώτης στην υπηρεσία της πατρίδος μου

της Σπάρτης…

Διαβάστε τη συνέντευξη και στο ιστολόγιο:

prosopadiplamas.wordpress.com

12 13«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 prosopadiplamas.wordpress.com «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015 prosopadiplamas.wordpress.com

- Έχετε βιώσει σημαντικές πτυχές της

σύγχρονης ιστορίας της πόλης, όπως το

Σπάρταθλον. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό.

Όλα έγιναν εντελώς συμπτωματικά. Ένα

απόγευμα Κυριακής με δύο ακόμα

συμπολίτες πηγαίναμε περίπατο στην

ακρόπολη της Σπάρτης. Φτάνοντας κοντά στο

άγαλμα του Λεωνίδα είδαμε να καταφτάνει

ένας δρομέας, ο οποίος ήταν ταλαιπωρημένος

πολύ και να ακουμπά στο άγαλμα. Ανάμεσα

σε εκείνους που τον συνόδευαν ήταν ο

Βρετανός πρόξενος της Ελλάδας και ένας

Ελληνοκύπριος δημοσιο-γράφος των TIMES

του Λονδίνου. Πλησιάσαμε τον δημοσιογρά-

φο και ρωτήσαμε τι συνέβαινε. Μας εξήγησε

πως τρεις Άγγλοι αεροπόροι και ταυτόχρονα

αθλητές μεγάλων αποστάσεων είχαν

διαβάσει την ιστορία του Φειδιππίδη και

ήθελαν να διαπιστώσουν εάν ήταν ανθρω-

πίνως δυνατό, ξεκινώντας από την Αθήνα να

καλύψουν την απόσταση σε μία μέρα και να

φτάσουν στη Σπάρτη τη δεύτερη.

Ρωτήσαμε τον πρόξενο γιατί δεν μας

ειδοποίησαν νωρίτερα για να τους

περιμένουν ο Δήμαρχος και οι λοιπές αρχές,

καθώς έβγαζαν στην επιφάνεια ένα κομμάτι

της ιστορίας μας. Εκείνος μας ρώτησε: «Κι αν

δεν φτάναμε;». Εκεί κοντά έμενε ο τότε

Βουλευτής Παρα-σκευάς Φουντάς. Πήγαμε

του εξηγήσαμε και τον φωνάξαμε να τους

βραβεύσει. Κόψαμε, λοιπόν από μια ελιά τρία

κομμάτια φτιάξαμε πρόχειρα στεφάνια και τα

δώσαμε στο Βουλευτή να τους τα φορέσει. Ο

πρόξενος μας ευχαρίστησε και είπε πως έτσι

έκαναν και οι πρόγονοί μας. Όμως φεύγοντας

σκεφτήκαμε ότι τα στεφάνια θα ξεραθούν και

έπρεπε να δώσουμε στους αθλητές κάτι που

να έχουν να το θυμούνται. Πήγαμε, έτσι, στον

κ. Μαγγα-λουση με πήλινα που έφτιαχνε και

κάποια μικρά τουριστικά αγγεία. Του είπαμε τι

συνέβη και κατενθουσιασμένος θέλησε να

μας βοηθήσει. Είχε πάψει να φτιάχνει όμως

τέτοια και ψάχνοντας στον αποθέτη βρήκε με

δυσκολία δύο κι αργότερα ένα ακόμα που

ήταν λίγο σπασμένο. Έτσι σπάσαμε με μία

τανάλια και τα άλλα δύο στο ίδιο σημείο για να

έχουμε τρία ίδια. Ήθελαν όμως μια βάση. Έτσι

πήγαμε σε έναν επιπλοποιό, ο οποίος ήταν και

παλιός ποδοσφαιριστής. Αυτός κατά κανόνα,

εκείνα τα χρόνια, δούλευε βράδυ. Του

εξηγήσαμε τι θέλαμε και ενθουσιασμένος

δέχτηκε αμέσως να μας βοηθήσει.

Με αυτά και με εκείνα, η ώρα είχε περάσει.

Πήγαμε βρήκαμε στη συνέχεια έναν αγιογρά-

φο-επιγραφοποιό. Εκείνος ότι είχε πλαγιάσει.

Τον σηκώσαμε από το κρεβάτι και του είπαμε

τι ζητούσαμε. Του δώσαμε τα αγγεία, που

ήταν απλά ψημένα κι όχι ζωγραφισμένα να τα

φτιάξει και θα πηγαίναμε το άλλο πρωί να τα

πάρουμε. Την άλλη μέρα πήραμε τις βάσεις

στερεώσαμε τα αγγεία και ο επιγραφοποιός

έγραψε στο καθένα το όνομα και το χρόνο του

καθενός αθλητή. Κλείσαμε τον πάτο των

αγγείων με χαρτιά και γύψο και γεμίσαμε το

πάνω μέρος με χώμα από την αρχαία Σπάρτη.

Το μεσημέρι πήγαμε στο εστιατόριο που

έτρωγαν οι Άγγλοι και περιμέναμε έως ότου

να ξεφάνε. Τότε τους πλησιάσαμε και τους

δώσαμε τα έπαθλα κι εκείνοι εξεπλάγησαν.

Όσο γινόταν αυτό, ο πρόξενος συννέφιαζε και

κάποια στιγμή με πλησίασε και με ρώτησε

ποιος από το προξενείο μας είχε ειδοποιήσει

για το εγχείρημά τους, μιας και είχαν

αποφασίσει να το κρατήσουν κρυφό. Του είπα

πως κανείς δεν μας είχε ενημερώσει και τότε

απόρησε πως καταφέραμε να ετοιμάσουμε

όλα αυτά τα πράγματα. Του εξήγησα πως

εργαστήκαμε όλη τη νύχτα και κλονίστηκε.

«Όλη τη νύχτα κάνατε αυτό για εμάς;», με

ρώτησε. «Το κάναμε γιατί αναδείξατε ένα

κομμάτι της ιστορίας μας», του απάντησα. Ο

δημοσιογράφος των TIMES έκανε ένα

ολόκληρο άρθρο για αυτό το θέμα.

Όταν το Σπάρταθλον πήρε επίσημες

διαστάσεις και αναπτύχθηκαν σχέσεις μεταξύ

του Διεθνούς Συνδέσμου και του Δήμου, ο

Σύνδεσμος αποφάσισε λόγω της τότε

εμπλοκής μας η Πνευματική Εστία να είναι

τιμής ένεκεν ο δεύτερος αθλοθέτης.

- Πρόσφατα παρουσιάσατε το πρώτο σας

βιβλίο με τον τίτλο «Περί Σπάρτης»…

Όπως είπα, επειδή είχα εμπλακεί με το

αρχείο της οικογένειας, αλλά και στη συνέχεια

συλλέγοντας, διαβάζοντας κ.τ.λ., είχα κάνει

μερικές διαλέξεις [τόσο στην Αθήνα, όσο και

στη Σπάρτη: στη Στέγη Νεότητος, στη

βιβλιοθήκη και αργότερα στο δικό μας χώρο]

με θέματα που αφορούσαν τη Σπάρτη από την

ανίδρυσή της το 1834 μέχρι το 1900. Αυτή

είναι και η πιο «σκοτεινή» περίοδος που δεν

έχουμε πολλά ντοκουμέντα, κυρίως γιατί δεν

υπάρχουν πολλές εφημερίδες - όπως

υπάρχουν μετά το 1900 - για να αντλήσει

κανείς στοιχεία. Με πείσμα και με μέθοδο

κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτές τις

διάφορες ομιλίες και ουσιαστικά να είναι

ομιλίες, οι οποίες έχουν μία χρονική συνέχεια.

Ξεκίνησα από την ανίδρυση και το διάταγμα

του Όθωνα, που έλεγε πως όσοι έρθουν

πρώτοι στο χώρο που θα κτιστεί η νέα Σπάρτη

και μπορούν να κτίσουν σε τέσσερεις μήνες το

οικόπεδο θα τους δοθεί δωρεάν! Είναι, θα

έλεγα, ένα βιβλίο που έλλειπε έως τώρα, με

την έννοια ότι δεν υπήρχε κάποιο αντίστοιχο

που να έχει ασχοληθεί με την ιστορία της

σύγχρονης πόλης. Είναι, θεωρώ, μια μικρή

συμβολή στην πόλη και ίσως ένας τρόπος να

παρασύρω κάποιους πολύ ικανότερους από

εμένα είτε να συμπληρώσουν, είτε να

συνεχίσουν από το 1940 που σταματάω.

- Με δεδομένο ότι πραγματεύεται την

περίοδο από την ανίδρυση της πόλης έως

τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αναγνώστες

μπορούν να περιμένουν μία συνέχεια;

Υπάρχουν πολλοί που μου λένε ότι

περιμένουν και το δεύτερο βιβλίο! Το δεύτερο

είναι λίγο δύσκολο να βγει για πολλούς

λόγους. Μη γελιόμαστε… Μπορεί να έχω

αρκετά στοιχεία, αλλά είναι πολύ δύσκολο

διότι είναι κι η περίοδος που ταυτίζεται με τον

εμφύλιο. Είναι λίγο λεπτό το θέμα. Τι να

καταγράψεις; Να καταγράψεις τις μάχες που

κατά καιρούς έγιναν την περίοδο του

εμφυλίου; Προσωπικά δεν είμαι σε θέση να το

κάνω. Μπορεί, όμως, να κάνω ένα άλλο

βιβλίο, διαφορετικό…

- Έχετε πραγματοποιήσει μία τεράστια

έρευνα που αφορά την ιστορία του Τύπου

της Λακωνίας. Ένα έργο που, ωστόσο,

παραμένει υπό έκδοση.

Είναι ένα έργο που ξεκίνησε πάνω από 25

χρόνια πριν. Συχνά, ερευνώντας διάφορα

θέματα, κατέφευγα στις παλιές εφημερίδες.

Κι έψαχνα δεξιά κι αριστερά, σε σπίτια,

παντού να βρω κάτι που να είναι σπουδαίο κι

εντυπωσιακό. Έκανα έρευνα στη βιβλιοθήκη

της Σπάρτης και στις μεγάλες των Αθηνών,

αλλά δεν θα έλεγα ότι ήμουν ικανοποιημένος

με τα στοιχεία που έπαιρνα έως τότε. Έτσι,

άρχισα να καταφεύγω με τη βοήθεια των

ίδιων των εντύπων σε απογόνους εκείνων που

είχανε εμπλακεί σε εφημερίδες ως διευθυ-

ντές, συντάκτες κ.τ.λ. Σκέφτηκα, λοιπόν, πως

κάποιοι από αυτούς, απόγονοι δεύτερης ή και

τρίτης ενδεχομένως γενιάς, μπορεί να είχαν

κάποιο φύλλο. Αυτό, βέβαια, ήταν χρονοβόρο

και καθόλου εύκολο. Μάλιστα, κάποιος έκανε

επτά χρόνια να μου απαντήσει, αλλά όταν

επικοινώνησε μαζί μου είχε βρει πράγματι κάτι

πολύ σημαντικό. Ο πατέρας του ήταν το 1917

νομογεωπόνος Λακωνίας και είχε τυπώσει

τότε ένα μικρό φυλλάδιο 10-15 σελίδων με

συμβουλές και διάφορα άλλα πράγματα

γεωργικού ενδιαφέροντος. Θεωρείται,

λοιπόν, ως το πρώτο εξειδικευμέ-νης ύλης

περιοδικό στην ιστορία του τύπου!

Κάποτε, πριν 14 χρόνια το πήγα σε

χειρόγραφα στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών,

συναντήθηκα με την επικεφαλής του

τμήματος Νεοελληνικών Μελετών και σε

συνεργασία με έναν συνεργάτη της το

μελετήσαμε για αρκετές ώρες. Μου είπαν τότε

ότι μπορούσαν να το εκδώσουν, αλλά δεν

ήξεραν το πότε. Έτσι το πήρα γιατί εκείνη την

εποχή ήμουν πρόεδρος της βιβλιοθήκης

Σπάρτης και σκέφτηκα ότι εμπίπτει στην

αρμοδιότητά της, μήπως μπορούσαμε να το

εκδώσουμε μέσω της βιβλιοθήκης.

Το βιβλίο αυτό δεν είναι απλώς μια καταγρα-

φή των εντύπων και εφημερίδων της περιοχής

μας. Δεν είναι ένας κατάλογος. Αποτελείται

από πολλά διαφορετικά κεφάλαια, που

εξυπηρετούν το ίδιο σκοπό, μέσα από τα

οποία παρουσιάζεται η ιστορία του τύπου και

συνεπώς η πορεία της ίδιας της πόλης. Είναι

λίγο μεγαλούτσικο κι έχει υψηλό κόστος

εκτυπώσεως. Ελπίζω κάποια στιγμή να

καταφέρουμε να βγει…

- Ποια είναι τα στοιχεία που πρέπει να

διακρίνουν έναν καλό και σωστό ερευνητή;

Καταρχάς υπάρχουν οι επιστήμονες

ερευνητές. Αυτοί ξέρουνε που να κινηθούν.

Εγώ είμαι ερασιτέχνης ερευνητής. Είχα την

τύχη, όμως, να έχω πάντα τα τελευταία

τουλάχιστον 20-25 χρόνια επαφές με

ανθρώπους καταξιωμένους, πανεπιστημια-

κούς κ.τ.λ., με τους οποίους μιλούσα σχετικά

με τα θέματα που με απασχολούσαν και με

κατηύθυναν. Η βοήθειά τους ήταν πολύ

μεγάλη, αλλιώς ίσως να μην είχα κατορθώσει

να κάνω πολλά πράγματα. Εξαρτάται, βέβαια,

κι από το πάθος και το μεράκι που έχει κανείς.

- Σήμερα η πόλη σε τι επίπεδο πολιτισμικό

θεωρείτε ότι βρίσκεται; Υπήρξαν κομβικά

σημεία στην ιστορία της για την πολιτισμική

της εξέλιξη ή μη;

Σήμερα όλες οι πόλεις είναι περίπου στο ίδιο

επίπεδο. Όμως, σκεφτείτε τη Σπάρτη μέχρι το

1960˙ μην πάμε πιο πίσω. Απομονωμένη,

ήθελε 5-6 ώρες για να έρθει το αυτοκίνητο

από την Αθήνα! Αυτόν τον χώρο προσπάθησε

να καλύψει η Πνευματική Εστία, δίνοντας

διεξόδους στους ανθρώπους που είχαν

ενδιαφέροντα. Σήμερα, πλέον και με

σύγχρονα ηλεκτρονικά βοηθήματα δεν

υπάρχει χώρος, μέρος ή πόλη απομονωμένη.

Κι αν έχει κανείς μια έφεση να ασχοληθεί με τα

πολιτιστικά πράγματα έχει περισσότερες

δυνατότητες από άλλες εποχές. Βέβαια,

υπάρχουν σχετικές δυσκολίες λόγω των

οικονομικών συνθηκών. Όμως δεν υπάρχουν

πόλεις απομονωμένες. Αν πάμε ακόμα πιο

πίσω, πρίν το πόλεμο, η Σπάρτη ήταν εντελώς

αποκλεισμένη. Ήθελες τουλάχιστον επτά

ώρες μέχρι την Αθήνα. Πώς να έρθει, για

παράδειγμα, κάποιος να μιλήσει;

Τότε, λοιπόν, λίγο πριν τον πόλεμο υπήρξαν

δυο σημεία ξεχωριστής πολιτισμικής

διάκρισης. Το ένα είναι η ίδρυση ωδείου το

1936-37 και το δεύτερο ότι δημιουργήθηκε

παράρτημα του Γαλλικού Ινστιτούτου.

Σημαντικό ρόλο έπαιζε κι η Υπαίθριος Ζωή, ένα

εκδρομικό Σωματείο, το οποίο, πριν αλλά και

μετά τον πόλεμο, διοργάνωνε εκδρομές σε

αρχαιολογικούς χώρους, ενώ έκανε κάποιες

εκδηλώσεις πολύ αραιά. Αργότερα, ιδρύθηκε

η Πνευματική Εστία, για την οποία προανα-

φέρθηκα εκτενώς. Στην ακόμα πιο σύγχρονη

Σπάρτη σημαντικότατη προσφορά στον

πολιτισμό της πόλης μας παρουσίασε και

παρουσιάζει το Σαϊνοπούλειο Ίδρυμα, τόσο με

το φεστιβάλ, όσο και με την συνολική

παρουσία του στα τοπικά δρώμενα.

- Υπηρετείτε την πόλη ως στρατιώτης του

πολιτισμού για δεκαετίες. Δεν προέκυψε

ποτέ η ενασχόλησή σας με την τοπική

πολιτική σκηνή; Υπήρξαν προτάσεις;

Όχι, δεν προέκυψε, πιθανόν και λόγω

οικογένειας. Ο πατέρας μου με επέτρεπε να

ασχοληθώ με την πολιτική. Αυτό, βέβαια, σαν

παιδί, γιατί καθώς μεγάλωνα βρέθηκα να

είμαι, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια - πριν

από το '60 κι ύστερα, πάντοτε κοντά στον

εκάστοτε Δήμαρχο και στον εκάστοτε

Νομάρχη φίλα προσκείμενος. Άκουγα πολλά

πράγματα από αυτούς κι έβλεπα τί υποφέ-

ρουν αυτοί οι άνθρωποι. Άλλωστε υπάρχει κι η

λαϊκή ρήση που λέει: «τα παράπονά σου στο

Δήμαρχο!». Το τί τραβάει ο Δήμαρχος είναι

άνευ προηγουμένου! Δύο φορές δέχθηκα

εμμέσως προτάσεις να κατέβω και τις

απέρριψα ευγενικά. Ανέκαθεν ήμουν της

τάσης να μην πάρω μία θέση μέσα στην πόλη.

Άλλωστε, παρασκηνιακά ήμουν πάντα κοντά

στους μεγάλους, εξέθετα την άποψή μου και

παρείχα την βοήθειά μου.

- Πρόσφατα, ένας αυτοδιοικητικός σε

ιδιωτική μας συζήτηση αναφερόμενος σε

εσάς μου είπε επί λέξει: «Πως θα μπορέσου-

με να αξιοποιήσουμε αυτή την κινητή

βιβλιοθήκη;». Πως λοιπόν μπορεί να

αξιοποιηθεί ο κ. Νίκος Γεωργιάδης από την

τοπική πολιτεία;

Ένα μέρος των στοιχείων που έχω συλλέξει

είναι καταγεγραμμένα στο βιβλίο μου. Και για

οτιδήποτε άλλο, ας πούμε ότι δέχομαι 10-12

καθημερινά και τις Κυριακές όλη την ημέρα,

όποιος θέλει να με συναντήσει (σ.σ. γέλια).

Είμαι πρόθυμος να βοηθήσω όπου μπορώ και

όπως μου ζητηθεί. Για παράδειγμα, στα εντός

εισαγωγικών επιτεύγματα της Εστίας ήταν

πως όταν ήρθε το '82 ο Καραμανλής ως

Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έμαθα πως ο

Δήμος του ετοίμαζε το χρυσό κλειδί της πόλης.

Πήγα στο Δήμαρχο, ο κ. Σαχάμης ήταν τότε, και

του εξήγησα πως θα ήταν μεγάλο σφάλμα

γιατί η Σπάρτη ποτέ - από αρχαιοτάτων

χρόνων - δεν είχε τείχη. Πως εμείς θα δώσουμε

χρυσό κλειδί; Τέτοιου είδους παρεμβάσεις

έχω κάνει αρκετές είτε προσωπικά, είτε σαν

Εστία. Ήταν πολύ ενδιαφέρον ότι με τον κ.

Σαχάμη δεν είχαμε μέχρι τότε ιδιαίτερες

σχέσεις. Έκτοτε, όμως, με ρωτούσε αρκετά

συχνά για διάφορα πράγματα που τον

απασχολούσαν.

- Αν σας ζητούσαν να περιγράψετε

«λακωνικά» τον πολυπράγμον κ. Νίκο

Γεωργιάδη, ποια θα ήταν η περιγραφή;

Στρατιώτης στην υπηρεσία της πατρίδος μου

της Σπάρτης…

Διαβάστε τη συνέντευξη και στο ιστολόγιο:

prosopadiplamas.wordpress.com

12 13«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015 prosopadiplamas.wordpress.com «Το Γεφύρι» Απριλιος 2015 prosopadiplamas.wordpress.com

15«Το Γεφύρι» Απριλιος 201514 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

ος Ο Απρίλης είναι ο 4 μήνας του χρόνου. Οι Λατίνοι τον ονόμασαν Aprilis από το aperio που σημαίνει ανοίγω (apertus = ανοικτός και Apero =Άνοιξη), μια που όλη η φύση ξαναγεννιέται από το βαθύ χειμωνιάτικο ύπνο του χιονιού και τον αφιέρωσαν στην Θεά Αφροδίτη. Απρίλης και Άνοιξη, Απρίλης και Πάσχα είναι για τον ελληνικό λαό σχεδόν αξεχώριστα. Γι αυτό τον είπαν Ανοιξιάτη, Αγιωργίτη, από την μεγάλη γιορτή που περιλαμβάνει, και Κερασάρη, καθώς πρωτοβγαίνουν τα κεράσια. Έχει φυσικά και άλλες ονομασίες όπως Απριλομάης μιας και θεωρείται μήνας των λουλουδιών. Επίσης Γκρίλλης (γκρινιάρης) επειδή τον μήνα αυτόν τελειώνουν τα αποθέματα της προηγού-μενης συγκομιδής και δημιουργούνται οικογενειακές γκρίνιες. Επίσης λέγεται και Τιναχτοκοφίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν. Η Ελληνική Παράδοση ονομάζει τον Απρίλη και «Λαμπριάτη» γιατί συνήθως τον μήνα αυτόν γιορτάζουμε το Πάσχα την μεγαλύ-τερη χριστιανική γιορτή της Ορθοδοξίας.

η Με την 1 ημέρα του Απριλίου έχουμε το πρώτο έθιμο: ΤΟ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ ΨΕΜΜΑ. Το οποίο έχει τις ρίζες του στον

ο15 αιώνα και που τελικά επικράτησε μέχρι και σήμερα και έχει γίνει πλέον έθιμο. Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, όπου οι Γάλλοι ονομάζουν το πρωταπριλιάτικο ψέμα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι ότι οι Κέλτες, λόγω του καλού καιρού, άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απριλίου. Όμως, συχνά γύριζαν με φτωχή ψαριά που διέψευδε τις ικανότητές τους και οι ψαράδες γύριζαν σπίτια τους με άδεια χέρια αλλά με την φαντασία τους να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα για τις ημέρες που ψάρευαν. Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα όμως παραμένει η ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας θεωρούν ότι όποιος καταφέρει και ξεγελάσει τον άλλον θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι σε αντίθεση με τον «θύτη»

θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο. Στην Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωτα-πριλιάς το θεωρούν θεραπευτικό και γι'αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλια και πίνει από αυτό ο άρρωστος.

Μέσα όμως στον Απρίλη έχουμε την τιμή να γιορτάζουμε την μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, όπου γιορτάζουμε την Ανάσταση του Ιησού Χριστού μετά από την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών. Η περίοδος του Πάσχα αρχίζει με την Μεγάλη Σαρακοστή μακρά περίοδος σωματικής ψυχικής και πνευματικής προετοιμασίας για το καινούργιο που συμβαίνει κάθε χρόνο. «Πάσχα το καινόν» και «πανήγυρις πανηγυρέων», σύμφωνα με πασχαλινούς ύμνους που αποτελεί για τον λαό τη λαμπρή μέρα καθώς και η φύση βρίσκεται στην πιο καλή της ώρα. Πριν αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών έχουμε την Κυριακή των Βαΐων ή αλλιώς Κυριακή του Λαζάρου ή Βαϊο-φόρος που είναι η τελευταία ημέρα της Σαρακοστής και ουσιαστικά είναι η πρώτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας.Κυριακή των Βαΐων: Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται

η ανάμνηση της θριαμ-βευτικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου οι Ιουδαίοι τον υποδέχτηκαν κρατώντας βάγιες ή κλαδιά φοινίκων και απλώνο-ντας στο έδαφος τα φορέματα τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού η γιορτή της ανάμνησης αυτής τελούνταν μαζί με την ανάσταση του Λαζάρου που αργότερα η δεύτερη μετατέθηκε κατά μια ημέρα νωρίτερα το γνωστό σε όλους μας «Το Σάββατο του Λαζάρου». Σήμερα η Κυριακή αυτή τόσο στην Ανατολική όσο και στην Δυτική εκκλησία θεωρείται η αρχή των Παθών. Παρά το χαρμόσυνο χαρακτήρα της, αρχικά η κατάλυση ψαριών, λαδιού και κρασιού την ημέρα αυτή θεωρήθηκαν ασυμβί-βαστα προς την ιερότητα της Μεγάλης Εβδομάδας και της ακολουθουμένης νηστείας της «Μεγάλης Σαρακοστής» προσαρμόζοντας αυτήν ανάλογα. Μερικά έθιμα για αυτή την ημέρα είναι τα «βαγιοχτυπήματα» που τα παλιότερα χρόνια προμήθευαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους. Πίστευαν πως η γονιμοποιός δύναμη που κρύβουν τα φυτά αυτά θα μεταφερόταν και στις ίδιες και η μια χτυπούσε την άλλη με τα βάγια. Στην Θράκη, την Κυριακή των Βαΐων συνηθί-ζονται τα «βαγιοχτυπήματα». Οι γυναίκες χτυπούν με βάγια τις έγκυες, ώστε να είναι ανώδυνος για αυτές ο τοκετός. Σε πολλά χωριά επίσης, τα κορίτσια έκαναν στεφάνια από τα βάγια που τους έδινε ο παππάς στην εκκλησία και τα έριχναν στο ρέμα. Η κάτοχος του στεφανιού που θα έφτανε πρώτο στη ρεματιά, φιλοξενούσε τις υπόλοιπες στο σπίτι της, όπου διασκέ-δαζαν χορεύοντας και τραγουδώντας. Αυτά με τα έθιμα της Κυριακής των Βαΐων.Έθιμα Πάσχα: Τα έθιμα του ελληνικού Πάσχα είναι από τα ποιο ωραία έθιμα. Τα κόκκινα αυγά που σπάμε το Μεγάλο Σάββατο, το κάψιμο του Ιούδα, οι λαμπάδες που μετα-φέρουν το Άγιο Φως από την εκκλησία

στο σπίτι μας, η περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους του κάθε χωριού αλλά και πόλης και τα βαρελότα που χαιρετίζουν την Ανάσταση είναι μερικά από τα ποιο γνωστά πασχαλινά έθιμα. Υπάρχουν και αλλά έθιμα που είναι λιγότερο γνωστά σε εμάς τους νέους στις πιο μεγάλες ηλικίες όμως ίσως τα θυμούνται καλύτερα όπως: το μυστήριο του ευχέλαιου, όπου οι γυναίκες παίρνουν λίγο αλεύρι μαζί τους στην εκκλησία το οποίο μετά την λει-τουργία το κάνουν πρόσφορο. Ακόμα πιο άγνωστο έθιμο είναι της Μεγάλης Παρασκευής, όπου κανείς δεν στρώνει το κρεβάτι του πριν την εκκλησία , ώστε να μην στρωθεί κρεβάτι πριν στρωθεί το κρεβάτι του Χριστού. Στα άγνωστα έθιμα του Πάσχα περιλαμβάνεται το τσουρού-φλισμα των ζώων με το Άγιο Φως ώστε να καρποφορήσουν, καθώς και η φύλαξη μιας από τις κουλούρες για να κατανα-λωθεί της Πρωτομαγιά. Τέλος ένα έθιμο του Πάσχα που έρχεται από τα αρχαία χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού είναι το διάβασμα της «κουτάλας» του αρνιού που λεγόταν παλιά ότι μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Η Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί περίοδο πνευματικής σωματικής και υλικής προε-τοιμασίας για το Πάσχα. Οι περισσότεροι, κυρίως οι γυναίκες παρακολουθούν τις ακολουθίες της εκκλησίας, νηστεύουν και προετοιμάζουν το σπίτι και το τραπέζι του Πάσχα. Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι εβδομάδα Παθών για τον Ιησού Χριστό.Μεγάλη Δευτέρα: Νηστεία για όλους Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στον Ιωσήφ τον Παγκάλου, του υιού του Ιακώβ που τον πούλησαν τα αδέρφια του σαν σκλάβο επειδή τον φθονούσαν. Στις μέρες μας, τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν πολλοί την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουν το Μεγάλο Σάββατο. Τα παλαιότερα χρόνια, οι κοπέλες πίστευαν πως «της νηστικής καρδιάς πιάνει η ευχή» και έτσι μετά τη νηστεία θα έβρισκαν γαμπρό.Μεγάλη Τρίτη: Καθαριότητα Τη Μεγάλη Τρίτη στην εκκλησία ακούμε δύο παραβολές: την παραβολή των Μωρών Παρθένων και την παραβολή των Ταλάντων. Και οι δύο παραβολές δείχνουν ότι πρέπει να καλλιεργούμε τα θεία χαρίσματα για το κοινό καλό, ενώ το βράδυ ψάλλετε το τροπάριο της Κασσιανής. Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στο καθάρισμα του σπιτιού. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, τη Μεγάλη Τρίτη φτιάχνονται και τα κουλουράκια και

τσουρέκια, έθιμο που συνήθως γίνεται Μ. Πέμπτη. Μεγάλη Τετάρτη: Η νέα ζύμη Τη Μεγάλη Τετάρτη δυο ημέρες πριν την Σταύρωση, η πόρνη ζήτησε συγχώ-ρεση από τον Ιησού Χριστό για τις αμαρτίες της και του έπλυνε τα πόδια με μύρο. Ο Ιούδας από την άλλη πρόδωσε τον Κύριό του για 30 αργύρια. Επίσης το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης, στις εκκλησίες μας, τελείται το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου. Παλαιότερα, κάθε χρόνο τη Μ. Τετάρτη παρασκευαζόταν η νέα ζύμη -το προζύμι της χρονιάς. Στις γειτονιές της Αθήνας, μάλιστα, οι γυναίκες της εκκλησίας πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι, μάζευαν αλεύρι και το ζύμωναν χωρίς προζύμι. Το πήγαιναν στον παπά και εκείνος ακου-μπούσε πάνω του τον σταυρό με το Τίμιο Ξύλο και το αλεύρι φούσκωνε. Αυτό θα ήταν το προζύμι της χρονιάς και οι εκκλησάρισσες μοίραζαν από λίγο σε κάθε σπίτι. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, οι γυναίκες πηγαίνουν στο Μεγάλο Ευχέλαιο, έχοντας μαζί τους μια σουπιέρα με αλεύρι. Σε αυτό στερεώνουν τρία κεριά, τα οποία καίνε κατά την τέλεση του Μυστηρίου. Το αλεύρι αυτό, το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τα πασχαλινά κουλούρια την επόμενη ημέραΜεγάλη Πέμπτη: Κοκκινοπέφτη Η Μεγάλη Πέμπτη είναι η τελευταία ημέρα πριν την Σταυρική Θυσία του Ιησού Χριστού. Γίνεται ο Μυστικός Δείπνος. Ο Ιησούς Χριστός με μια λεκάνη πλένει τα πόδια των μαθητών του. Τελείται ο Ιερός Νιπτήρας σε ανάμνηση. Την Μεγάλη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη βάφουν πρωί τα αυγά. Το βάψιμο του αυγού μαρτυρά προχριστιανικό σύμβολο της ζωής ενισχυμένο με το κόκκινο χρώμα από το αίμα του Χριστού είναι απαραί-τητο για το Πάσχα. Μόνο όσοι πενθούν από πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου δεν βάφουν αυγά για το Πάσχα αλλά τα φέρνουν σ΄αυτούς οι συγγενείς και φίλοι και από αυτά θα αφήσουν και στον τάφο του αγαπημένου τους προσώπου. Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης πηγαίνουν στην εκκλησία για τα 12 Ευαγγέλια, ενώ περιφέρεται και ο Σταυρός του Ιησού, συμβολίζοντας τη Σταύρωσή του. Αφού τελειώσει, οι γυναίκες και οι κοπέλες μένουν και ξαγρυπνούν τον Εσταυρωμένο όλο το βράδυ και αναλαμβάνουν να στολίσουν τον επιτάφιο με όλα τα ανοιξιάτικα

λουλούδια (βιολέτες, τριαντάφυλλα, μενεξέδες). Φτιάχνουν στεφάνια και γιρλάντες, ενώ ψέλνουν το μοιρολόγι της Παναγίας. Προσκυνάνε τον Επιτάφιο όλοι και περνάνε από κάτω «για να τους πιάσει η χάρη του Χριστού». Σε κάποιες εκκλησίες, ωστόσο, ο στολισμός του Επιταφίου γίνεται Παρασκευή μεσημέρι, όπως συνηθίζεται και στο χωρίο μας. Σε μερικά μέρη τη Μεγάλη Πέμπτη ετοιμάζουν τον Ιούδα. Με παλιά ρούχα φτιάχνουν το ομοίωμα του και το περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι ζητώντας «καψίδια». Κάθε νοικοκυρά δίνει ό,τι της βρίσκεται. Κληματόβεργες, λινάτσες ή του ρίχνει πετρέλαιο. Επίσης, σε πολλές περιοχές της χώρας τη Μ. Πέμπτη οι γυναίκες ζυμώνουν τσου-ρέκια ή τις λεγόμενες «κουλούρες της Λαμπρής», οι οποίες επίσης συμβολίζουν την Ανάσταση, καθώς το αλεύρι μεταμορ-φώνεται με το ζύμωμα και γίνεται ψωμί.

Μεγάλη Παρασκευή: Πένθος μεγάλο Την Μεγάλη Παρασκευή γίνεται η Σταύρωση. Ο Ρωμαίος Διοικητής Πόντιος Πιλάτος δικάζει τον Ιησού, το πλήθος αποφασίζει φωνάζοντας «άρον άρον σταύρωσον Αυτόν», την σταύρωσή Του πάνω στον Σταυρό ενώ ο ίδιος ο Πιλάτος νίπτει τας χείρας του .Ο Χριστός περιπαί-ζεται, του φορούν αγκάθινο στεφάνι και πορφύρα. Παραδίδει το πνεύμα Του πάνω στον Σταυρό και ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίας κά ν ε ι τ ην Α π ο κα θ ή λω σ η Το υ κα ι ενταφιάζει τον Θεάνθρωπο. Σύμφωνα με τις γραφές, το μαρτύριο του Ιησού στον Σταυρό θα κρατήσει 6 ώρες, ενώ το

Απρίλιος: Ήθη κι έθιμαγράφει η Ποτούλα Τσιγκανέ // potoula2009@windowslive.com

«12 μήνες - Απρίλης», Τσαρούχης Γιάννης [1972]

«Ο Χριστός κουβαλάει το σταυρό»,Δομήνικος Θεοτοκόπουλος [1850]

15«Το Γεφύρι» Απριλιος 201514 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

ος Ο Απρίλης είναι ο 4 μήνας του χρόνου. Οι Λατίνοι τον ονόμασαν Aprilis από το aperio που σημαίνει ανοίγω (apertus = ανοικτός και Apero =Άνοιξη), μια που όλη η φύση ξαναγεννιέται από το βαθύ χειμωνιάτικο ύπνο του χιονιού και τον αφιέρωσαν στην Θεά Αφροδίτη. Απρίλης και Άνοιξη, Απρίλης και Πάσχα είναι για τον ελληνικό λαό σχεδόν αξεχώριστα. Γι αυτό τον είπαν Ανοιξιάτη, Αγιωργίτη, από την μεγάλη γιορτή που περιλαμβάνει, και Κερασάρη, καθώς πρωτοβγαίνουν τα κεράσια. Έχει φυσικά και άλλες ονομασίες όπως Απριλομάης μιας και θεωρείται μήνας των λουλουδιών. Επίσης Γκρίλλης (γκρινιάρης) επειδή τον μήνα αυτόν τελειώνουν τα αποθέματα της προηγού-μενης συγκομιδής και δημιουργούνται οικογενειακές γκρίνιες. Επίσης λέγεται και Τιναχτοκοφίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν. Η Ελληνική Παράδοση ονομάζει τον Απρίλη και «Λαμπριάτη» γιατί συνήθως τον μήνα αυτόν γιορτάζουμε το Πάσχα την μεγαλύ-τερη χριστιανική γιορτή της Ορθοδοξίας.

η Με την 1 ημέρα του Απριλίου έχουμε το πρώτο έθιμο: ΤΟ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ ΨΕΜΜΑ. Το οποίο έχει τις ρίζες του στον

ο15 αιώνα και που τελικά επικράτησε μέχρι και σήμερα και έχει γίνει πλέον έθιμο. Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, όπου οι Γάλλοι ονομάζουν το πρωταπριλιάτικο ψέμα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι ότι οι Κέλτες, λόγω του καλού καιρού, άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απριλίου. Όμως, συχνά γύριζαν με φτωχή ψαριά που διέψευδε τις ικανότητές τους και οι ψαράδες γύριζαν σπίτια τους με άδεια χέρια αλλά με την φαντασία τους να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα για τις ημέρες που ψάρευαν. Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα όμως παραμένει η ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας θεωρούν ότι όποιος καταφέρει και ξεγελάσει τον άλλον θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι σε αντίθεση με τον «θύτη»

θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο. Στην Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωτα-πριλιάς το θεωρούν θεραπευτικό και γι'αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλια και πίνει από αυτό ο άρρωστος.

Μέσα όμως στον Απρίλη έχουμε την τιμή να γιορτάζουμε την μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, όπου γιορτάζουμε την Ανάσταση του Ιησού Χριστού μετά από την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών. Η περίοδος του Πάσχα αρχίζει με την Μεγάλη Σαρακοστή μακρά περίοδος σωματικής ψυχικής και πνευματικής προετοιμασίας για το καινούργιο που συμβαίνει κάθε χρόνο. «Πάσχα το καινόν» και «πανήγυρις πανηγυρέων», σύμφωνα με πασχαλινούς ύμνους που αποτελεί για τον λαό τη λαμπρή μέρα καθώς και η φύση βρίσκεται στην πιο καλή της ώρα. Πριν αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών έχουμε την Κυριακή των Βαΐων ή αλλιώς Κυριακή του Λαζάρου ή Βαϊο-φόρος που είναι η τελευταία ημέρα της Σαρακοστής και ουσιαστικά είναι η πρώτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας.Κυριακή των Βαΐων: Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται

η ανάμνηση της θριαμ-βευτικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όπου οι Ιουδαίοι τον υποδέχτηκαν κρατώντας βάγιες ή κλαδιά φοινίκων και απλώνο-ντας στο έδαφος τα φορέματα τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού η γιορτή της ανάμνησης αυτής τελούνταν μαζί με την ανάσταση του Λαζάρου που αργότερα η δεύτερη μετατέθηκε κατά μια ημέρα νωρίτερα το γνωστό σε όλους μας «Το Σάββατο του Λαζάρου». Σήμερα η Κυριακή αυτή τόσο στην Ανατολική όσο και στην Δυτική εκκλησία θεωρείται η αρχή των Παθών. Παρά το χαρμόσυνο χαρακτήρα της, αρχικά η κατάλυση ψαριών, λαδιού και κρασιού την ημέρα αυτή θεωρήθηκαν ασυμβί-βαστα προς την ιερότητα της Μεγάλης Εβδομάδας και της ακολουθουμένης νηστείας της «Μεγάλης Σαρακοστής» προσαρμόζοντας αυτήν ανάλογα. Μερικά έθιμα για αυτή την ημέρα είναι τα «βαγιοχτυπήματα» που τα παλιότερα χρόνια προμήθευαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους. Πίστευαν πως η γονιμοποιός δύναμη που κρύβουν τα φυτά αυτά θα μεταφερόταν και στις ίδιες και η μια χτυπούσε την άλλη με τα βάγια. Στην Θράκη, την Κυριακή των Βαΐων συνηθί-ζονται τα «βαγιοχτυπήματα». Οι γυναίκες χτυπούν με βάγια τις έγκυες, ώστε να είναι ανώδυνος για αυτές ο τοκετός. Σε πολλά χωριά επίσης, τα κορίτσια έκαναν στεφάνια από τα βάγια που τους έδινε ο παππάς στην εκκλησία και τα έριχναν στο ρέμα. Η κάτοχος του στεφανιού που θα έφτανε πρώτο στη ρεματιά, φιλοξενούσε τις υπόλοιπες στο σπίτι της, όπου διασκέ-δαζαν χορεύοντας και τραγουδώντας. Αυτά με τα έθιμα της Κυριακής των Βαΐων.Έθιμα Πάσχα: Τα έθιμα του ελληνικού Πάσχα είναι από τα ποιο ωραία έθιμα. Τα κόκκινα αυγά που σπάμε το Μεγάλο Σάββατο, το κάψιμο του Ιούδα, οι λαμπάδες που μετα-φέρουν το Άγιο Φως από την εκκλησία

στο σπίτι μας, η περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους του κάθε χωριού αλλά και πόλης και τα βαρελότα που χαιρετίζουν την Ανάσταση είναι μερικά από τα ποιο γνωστά πασχαλινά έθιμα. Υπάρχουν και αλλά έθιμα που είναι λιγότερο γνωστά σε εμάς τους νέους στις πιο μεγάλες ηλικίες όμως ίσως τα θυμούνται καλύτερα όπως: το μυστήριο του ευχέλαιου, όπου οι γυναίκες παίρνουν λίγο αλεύρι μαζί τους στην εκκλησία το οποίο μετά την λει-τουργία το κάνουν πρόσφορο. Ακόμα πιο άγνωστο έθιμο είναι της Μεγάλης Παρασκευής, όπου κανείς δεν στρώνει το κρεβάτι του πριν την εκκλησία , ώστε να μην στρωθεί κρεβάτι πριν στρωθεί το κρεβάτι του Χριστού. Στα άγνωστα έθιμα του Πάσχα περιλαμβάνεται το τσουρού-φλισμα των ζώων με το Άγιο Φως ώστε να καρποφορήσουν, καθώς και η φύλαξη μιας από τις κουλούρες για να κατανα-λωθεί της Πρωτομαγιά. Τέλος ένα έθιμο του Πάσχα που έρχεται από τα αρχαία χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού είναι το διάβασμα της «κουτάλας» του αρνιού που λεγόταν παλιά ότι μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Η Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί περίοδο πνευματικής σωματικής και υλικής προε-τοιμασίας για το Πάσχα. Οι περισσότεροι, κυρίως οι γυναίκες παρακολουθούν τις ακολουθίες της εκκλησίας, νηστεύουν και προετοιμάζουν το σπίτι και το τραπέζι του Πάσχα. Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι εβδομάδα Παθών για τον Ιησού Χριστό.Μεγάλη Δευτέρα: Νηστεία για όλους Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στον Ιωσήφ τον Παγκάλου, του υιού του Ιακώβ που τον πούλησαν τα αδέρφια του σαν σκλάβο επειδή τον φθονούσαν. Στις μέρες μας, τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν πολλοί την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουν το Μεγάλο Σάββατο. Τα παλαιότερα χρόνια, οι κοπέλες πίστευαν πως «της νηστικής καρδιάς πιάνει η ευχή» και έτσι μετά τη νηστεία θα έβρισκαν γαμπρό.Μεγάλη Τρίτη: Καθαριότητα Τη Μεγάλη Τρίτη στην εκκλησία ακούμε δύο παραβολές: την παραβολή των Μωρών Παρθένων και την παραβολή των Ταλάντων. Και οι δύο παραβολές δείχνουν ότι πρέπει να καλλιεργούμε τα θεία χαρίσματα για το κοινό καλό, ενώ το βράδυ ψάλλετε το τροπάριο της Κασσιανής. Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στο καθάρισμα του σπιτιού. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, τη Μεγάλη Τρίτη φτιάχνονται και τα κουλουράκια και

τσουρέκια, έθιμο που συνήθως γίνεται Μ. Πέμπτη. Μεγάλη Τετάρτη: Η νέα ζύμη Τη Μεγάλη Τετάρτη δυο ημέρες πριν την Σταύρωση, η πόρνη ζήτησε συγχώ-ρεση από τον Ιησού Χριστό για τις αμαρτίες της και του έπλυνε τα πόδια με μύρο. Ο Ιούδας από την άλλη πρόδωσε τον Κύριό του για 30 αργύρια. Επίσης το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης, στις εκκλησίες μας, τελείται το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου. Παλαιότερα, κάθε χρόνο τη Μ. Τετάρτη παρασκευαζόταν η νέα ζύμη -το προζύμι της χρονιάς. Στις γειτονιές της Αθήνας, μάλιστα, οι γυναίκες της εκκλησίας πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι, μάζευαν αλεύρι και το ζύμωναν χωρίς προζύμι. Το πήγαιναν στον παπά και εκείνος ακου-μπούσε πάνω του τον σταυρό με το Τίμιο Ξύλο και το αλεύρι φούσκωνε. Αυτό θα ήταν το προζύμι της χρονιάς και οι εκκλησάρισσες μοίραζαν από λίγο σε κάθε σπίτι. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, οι γυναίκες πηγαίνουν στο Μεγάλο Ευχέλαιο, έχοντας μαζί τους μια σουπιέρα με αλεύρι. Σε αυτό στερεώνουν τρία κεριά, τα οποία καίνε κατά την τέλεση του Μυστηρίου. Το αλεύρι αυτό, το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τα πασχαλινά κουλούρια την επόμενη ημέραΜεγάλη Πέμπτη: Κοκκινοπέφτη Η Μεγάλη Πέμπτη είναι η τελευταία ημέρα πριν την Σταυρική Θυσία του Ιησού Χριστού. Γίνεται ο Μυστικός Δείπνος. Ο Ιησούς Χριστός με μια λεκάνη πλένει τα πόδια των μαθητών του. Τελείται ο Ιερός Νιπτήρας σε ανάμνηση. Την Μεγάλη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη βάφουν πρωί τα αυγά. Το βάψιμο του αυγού μαρτυρά προχριστιανικό σύμβολο της ζωής ενισχυμένο με το κόκκινο χρώμα από το αίμα του Χριστού είναι απαραί-τητο για το Πάσχα. Μόνο όσοι πενθούν από πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου δεν βάφουν αυγά για το Πάσχα αλλά τα φέρνουν σ΄αυτούς οι συγγενείς και φίλοι και από αυτά θα αφήσουν και στον τάφο του αγαπημένου τους προσώπου. Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης πηγαίνουν στην εκκλησία για τα 12 Ευαγγέλια, ενώ περιφέρεται και ο Σταυρός του Ιησού, συμβολίζοντας τη Σταύρωσή του. Αφού τελειώσει, οι γυναίκες και οι κοπέλες μένουν και ξαγρυπνούν τον Εσταυρωμένο όλο το βράδυ και αναλαμβάνουν να στολίσουν τον επιτάφιο με όλα τα ανοιξιάτικα

λουλούδια (βιολέτες, τριαντάφυλλα, μενεξέδες). Φτιάχνουν στεφάνια και γιρλάντες, ενώ ψέλνουν το μοιρολόγι της Παναγίας. Προσκυνάνε τον Επιτάφιο όλοι και περνάνε από κάτω «για να τους πιάσει η χάρη του Χριστού». Σε κάποιες εκκλησίες, ωστόσο, ο στολισμός του Επιταφίου γίνεται Παρασκευή μεσημέρι, όπως συνηθίζεται και στο χωρίο μας. Σε μερικά μέρη τη Μεγάλη Πέμπτη ετοιμάζουν τον Ιούδα. Με παλιά ρούχα φτιάχνουν το ομοίωμα του και το περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι ζητώντας «καψίδια». Κάθε νοικοκυρά δίνει ό,τι της βρίσκεται. Κληματόβεργες, λινάτσες ή του ρίχνει πετρέλαιο. Επίσης, σε πολλές περιοχές της χώρας τη Μ. Πέμπτη οι γυναίκες ζυμώνουν τσου-ρέκια ή τις λεγόμενες «κουλούρες της Λαμπρής», οι οποίες επίσης συμβολίζουν την Ανάσταση, καθώς το αλεύρι μεταμορ-φώνεται με το ζύμωμα και γίνεται ψωμί.

Μεγάλη Παρασκευή: Πένθος μεγάλο Την Μεγάλη Παρασκευή γίνεται η Σταύρωση. Ο Ρωμαίος Διοικητής Πόντιος Πιλάτος δικάζει τον Ιησού, το πλήθος αποφασίζει φωνάζοντας «άρον άρον σταύρωσον Αυτόν», την σταύρωσή Του πάνω στον Σταυρό ενώ ο ίδιος ο Πιλάτος νίπτει τας χείρας του .Ο Χριστός περιπαί-ζεται, του φορούν αγκάθινο στεφάνι και πορφύρα. Παραδίδει το πνεύμα Του πάνω στον Σταυρό και ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίας κά ν ε ι τ ην Α π ο κα θ ή λω σ η Το υ κα ι ενταφιάζει τον Θεάνθρωπο. Σύμφωνα με τις γραφές, το μαρτύριο του Ιησού στον Σταυρό θα κρατήσει 6 ώρες, ενώ το

Απρίλιος: Ήθη κι έθιμαγράφει η Ποτούλα Τσιγκανέ // potoula2009@windowslive.com

«12 μήνες - Απρίλης», Τσαρούχης Γιάννης [1972]

«Ο Χριστός κουβαλάει το σταυρό»,Δομήνικος Θεοτοκόπουλος [1850]

17«Το Γεφύρι» Απριλιος 201516 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

μεσημέρι γίνεται ο ενταφιασμός του -ο λόγος για την τελετή της Αποκαθήλωσης και του ενταφιασμού που η εκκλησία κάνει το μεσημέρι. Την Μεγάλη Παρα-σκευή γίνεται η περιφορά του Επιταφίου και ψάλλονται τα εγκώμια. Επίσης γίνεται αυστηρή νηστεία δεν μαγειρεύουν, ούτε σκουπίζουν. Τρώνε πρόχειρα και πηγαίνουν το βράδυ στον Επιτάφιο καθώς χτυπούν πένθιμα οι καμπάνες όλη την ημέρα. Όλοι οι Χριστια-νοί προσκυνούν τον Επιτάφιο ψέλνουν τα εγκώμια του Επιταφίου όπου οι μυροφό-ρες ραίνουν τον Επιτάφιο με λουλούδια. Όλοι με φαναράκια ακολουθούν στην περιφορά του Επιταφίου και οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα. Αφού τελειώσει η περιφορά του, τον όποιο κουβαλούν αγόγγυστα τέσσερεις νέοι στους ώμους τους πριν μπουν μέσα στην εκκλησία τον κρατούν ψηλά και όλοι οι χριστιανοί που ακολουθούν την περιφορά Του περνούν από κάτω κάνοντας τον σταυρό τους και για να τους πιάσει η χάρη του Χριστού. Τα κεριά που καίνε πάνω από τον Επιτάφιο τα μοιράζονται κυρίως όσοι έχουν στην οικογένεια ναυτικό για φυλακτό. Επίσης όλοι οι Χριστιανοί μετά το τέλος της λειτουργίας παίρνουν από ένα λουλούδι του Επιταφίου και το φυλάνε στο εικονο-στάσι του σπιτιού τους για καλό. Για τους πιστούς η νηστεία της ημέρας είναι αυστηρότατη και απαγορεύει ακόμα και το λάδι, ενώ το έθιμο απαγορεύει κάθε εργασία την ημέρα αυτή. Σε πολλές περιοχές της χώρας φτιάχνουν ένα ομοίωμα του Ιούδα, το οποίο παραδίδουν στη φωτιά μετά την περιφορά του Επιταφίου. Επίσης, την ημέρα αυτή οι πιστοί συνηθίζουν να επισκέπτονται τους τάφους των νεκρών συγγενών και φίλων. Γι αυτό και την ημέρα αυτή μπορούν να πάνε στην εκκλησία και αυτοί που πενθούν.Μεγάλο Σάββατο: Χριστός ανέστη Το Μεγάλο Σάββατο γίνεται η κάθοδος στον Άδη. Ο Ιησούς Χριστός κηρύττει το Θείο Λόγο στους νεκρούς. Οι αρχιερείς βάζουν ρωμαϊκή φρουρά στον Τάφο. Προαναγγέλλεται η Ανάσταση στην Θεία Λειτουργία το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Στα Ιεροσόλυμα γίνεται η Τελετή του Αγίου Φωτός και το Άγιο Φως μοιράζεται για άλλη μια φορά στους Ορθόδοξους Χριστιανούς σε όλον τον κόσμο. Η γιορτή της Ανάστασης είναι και η τελευταία ημέρα της Μεγάλης Σαρακο-στής. Σε πολλές εκκλησίες με την πρωινή λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης στολί-

ζουν τον ναό με κλαδιά δάφνης και γεμίζουν ένα πανέρι με δαφνόφυλλα. Όταν ο ιερέας λέει το «Ανάστα ο Θεός» σκορπά τα δαφνόφυλλα, ενώ οι πιστοί χτυπούν τα πόδια τους στα στασίδια, χτυπούν οι καμπάνες πυροβολούν και γενικά θορυβούν για να διώξουν τον Θάνατο. Το Μέγα Σάββατο είναι αυστηρή νηστεία. Ωστόσο, η Πρώτη Ανάσταση συμβολίζει ότι, ενώ το σώμα του βρίσκε-ται στον τάφο, ο Ιησούς κατεβαίνει προ-σωρινά στον Άδη για να μεταφέρει στους νεκρούς το Λόγο του. Άλλωστε, και στην ψαλμωδία της Θείας Λειτουργίας την ημέρα εκείνη αναγγέλλεται η Ανάσταση του Χριστού. Στα Ιεροσόλυμα τελείται η Αφή του Αγίου Φωτός και της Ανάστασης το Μεσημέρι, ενώ στην Ελλάδα γίνεται το βράδυ, συνήθως τα μεσάνυχτα. Τα μεσάνυχτα όλοι οι Χριστιανοί πηγαίνουν στην εκκλησία για να πάρουν το Άγιο Φως, να πούνε «Χριστός Ανέστη-Αληθώς Ανέστη», να δώσουν το φιλί της αγάπης και να πάρουν με τις λαμπάδες τους το Άγιο Φως στο σπίτι τους. Με το «Χριστός Ανέστη» του Ιερέα και με το που θα βγει στην ωραία πύλη όλοι οι χριστιανοί με τις λαμπάδες τους πάνε να πάρουν πρώτοι το Άγιο Φως και έτσι γίνεται ο γνωστός λαμπαδοπόλεμος. Έπειτα αυτός που θα πάρει πρώτος το Άγιο Φως δίνει στους υπόλοιπους, έτσι ώστε να πάρουν όλοι και να το μεταφέρουν στο σπίτι τους όπου η παράδοση θέλει να το φυλάνε 40 ημέρες να μην σβήσει. Παράλληλα έξω από την εκκλησία κάποιοι νέοι και μαζί με τους ποιο μεγάλους και έμπειρους ρίχνουν τα βαρελότα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας του Μεγάλου Σαββάτου οι πιστοί νηστεύουν αυστηρά. Ωστόσο, μετά την Ανάσταση, οπότε ξεκινά η γιορτή, η παράδοση επιβάλλει το σπάσιμο και φάγωμα των αυγών αλλά και της μαγειρίτσας που έχει προετοιμαστεί από το πρωί. Επίσης, από το Σάββατο, θέλει η παράδοση, και την προετοιμασία της ψησταριάς και της σούβλας για το αρνί ή το κατσίκι που θα φαγωθεί την επομένη μέρα.Κυριακή του Πάσχα: Αυγό, γλέντι κι αρνί! Πρόκειται για τη μεγάλη γιορτή της Λαμπρής. Το ψητό αρνί ,τα κόκκινα αυγά και οι γαλατόπιτες είναι τα τρία απαραί-τητα εδέσματα της Λαμπρής παμπάλαια και καθιερωμένα σε όλη την Λακωνία και όχι μόνο. Πρωί πρωί λοιπόν πριν βγει ακόμα ο ήλιος της Λαμπρής αρχίζει στα χωριά το ψήσιμο του αρνιού στην

σούβλα. Ανάβουν έξω από τα σπίτια τη φωτιά με κληματόβεργες που κάνει ποιο νόστιμο το σφαχτό. «Το ψήσιμο είναι τέχνη», λένε οι τσοπάνηδες. Έτσι αναλαμ-βάνει ο ποιο έμπειρος του σπιτιού. Αρχίζει το γύρισμα της σούβλας σιγά σιγά και όχι πολύ κοντά στην φωτιά για να μην «πάρει» να μην φρυγανισθεί το αρνί πριν την ώρα του. Όσο ροδίζει και ζεσταίνεται τόσο πλησιάζει την φωτιά η σούβλα. Δίπλα ετοιμάζονται με τη συνοδεία δημοτικών τραγουδιών τα κοκορέτσια, τα γλυκάδια και οι διάφοροι μεζέδες για να συνο-δεύσουν τα ποτήρια κρασί που θα πιουν οι παρέες των συγγενών και φίλων περνώ-ντας από τις ψησταριές για να πουν «Χρόνια Πολλά» και «Χριστός Ανέστη», ενώ συγκεντρώνονται φίλοι και συγγενείς γύρω από το εορταστικό τραπέζι για να φάνε και να γλεντήσουν μέχρι αργά το απόγευμα.Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας ή Τροπαιοφόρος: Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου τιμάται στις 23 Απριλίου. Σε περίπτωση που η ημερομηνία αυτή τυγχάνει πρίν το Πάσχα, η εορτή του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται την Δευτέρα του Πάσχα. Ιδιαίτερη είναι η τιμή του Αγίου Γεωργίου και στο χωρίο μας που τον γιορτάζουμε κάθε χρόνο στο ξωκλήσι μας όπως όλοι γνωρίζουμε με την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία , τους άρτους αλλά και τα μικρά δώρα που πηγαίνουν οι πιστοί την ημέρα αυτή στην μνήμη του. Ο Άγιος Γεώργιος (γεν: 280 - απεβ: 23 Απριλίου 303) ήταν στρατιώτης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και αργότερα αγιοποιήθηκε ως χριστιανός μάρτυρας. Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιο-φόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου . Ο Άγιος Γεώργιος είναι αγαπητός όχι μονάχα στην πατρίδα μας, αλλά και σ΄ άλλες χριστιανικές χώρες. Εκατομμύρια άντρες έχουν το όνομά του˙ βασιλιάδες, πρίγκιπες, στρατηγοί, επιστήμονες, πλούσιοι, φτωχοί, εργάτες, γεωργοί έχουν το όνομα Γεώργιος και γιορτάζουν την ονομαστική τους γιορτή. Και γυναίκες ακόμη έχουν το όνομα Γεωργία. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα σπίτι να μην έχει κάποιο πρόσωπο συγγενικό με το όνομα του αγίου Γεωργίου. Άλλα γιατί τόση τιμή στον άγιο Γεώργιο; Ο Άγιος Γεώργιος ήταν ένας απ' τους πιο μεγάλους ήρωες του Χριστιανισμού. Γεννήθηκε και μαρτύρησε στα χρόνια

ενός φοβερού διωγμού, πού ξεσήκωσε εναντίον του Χριστιανισμού ένας απαί-σιος και αιμοβόρος αυτοκράτορας, ο Διοκλητιανός. Ιδιαίτερη πατρίδα του Γεωργίου ήταν η Καππαδοκία, μια επαρχία της Μικράς Ασίας που γέννησε τόσους αγίους και μάρτυρες. Ό πατέρας του, όταν ακόμη ο Γεώργιος ήταν μικρό παιδί, συνελήφθηκε, ομολόγησε το Χριστό και μαρτύρησε. Ο Γεώργιος ήτανε παιδί μάρτυρος. Η χήρα μητέρα του, ευσεβής γυναίκα, έπαιρνε το μικρό Γεώργιο και -πήγαινε συχνά στον τάφο του μάρτυρα πατέρα του, κι εκεί επάνω, γονατισμένοι και οι δυο, προσευχό-ντουσαν στο Θεό. Ο Γεώργιος απ' τη μικρή του ηλικία φλεγόταν απ' τον άγιο πόθο ν' ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του και να γίνει κι' αυτός ένας μάρτυρας

του Χριστού. Όταν μεγάλωσε, υπηρέτησε στο στρατό. Ήταν ένας λαμπρός στρατι-ώτης, υπάκουος, ανδρείος, ατρόμητος στις μάχες. Αγαπούσε την πατρίδα, καταδίωκε τους βαρβάρους, που έκαναν επιδρομές κι' έκαιγαν τα σπίτια κι έσφα-ζαν παιδιά και γυναίκες, υπερασπιστής των αδυνάτων ήταν ο Άγιος Γεώργιος. Χάρις στην ανδρεία του γρήγορα ανέβηκε ψηλά και έφθασε στα ανώτερα αξιώματα του στρατού, έγινε στρατηγός Αλλά όταν κηρύχτηκε ο διωγμός εναντίον των χριστιανών και υποχρεώ-θηκαν όλοι οι αξιωματικοί να δηλώσουν ότι δεν είναι χριστιανοί και ότι πιστεύουν στα είδωλα, τότε ο Γεώργιος δεν δίστασε καθόλου να κάμει αυτό που έπρεπε, δεν αρνήθηκε το Χριστό, όπως άλλοι, άλλα δήλωσε πως είναι χριστιανός και πως καμία δύναμις στον κόσμο δεν θα μπορέσει ν' αλλάξει την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, όταν άκουσε αυτή τη δήλωση, λυπήθηκε πολύ, γιατί ο πιο γενναίος στρατηγός του ήταν χριστιανός. Στην αρχή προσπάθησε με καλό τρόπο να τον μεταπείσει˙ του υποσχέθηκε μεγαλύ-τερες ακόμη τιμές και αξιώματα. Αλλά ο Γεώργιος απέρριψε όλες τις προτάσεις και έμεινε σταθερός και ακλόνητος. Τότε άρχισε το μαρτύριο του˙ ένα μαρτύριο από τα πιο φρικτά. Στην αρχή τον έριξαν σε σκοτεινή φυλακή. Τον έβαλαν μετά στον τροχό, που ήταν ένα βασανιστικό όργανο. Με τα μυτερά του καρφιά ο τροχός έκανε τις σάρκες να σκίζονται, να τρέχει το αίμα κι ο άνθρωπος να πεθαίνει. Αλλά ο Χριστός με τη χάρη του βοηθούσε το μάρτυρα και νικούσε όλους τους πόνους. Και όχι μόνο τούτο, αλλά έκαμε

και θαύματα: ανέστησε απ' τον τάφο νεκρό , εξόντωσε ένα μεγάλο δράκοντα που έτρωγε ανθρώπους, πήγε στο ναό των ειδώλων και με την προσευχή που έκαμε γκρέμισε όλα τα είδωλα κι έκαμε τους δαίμονες να φωνάζουν και να λένε, πως ένας είναι ο αληθινός Θεός, ο Θεός του Γεωργίου. Απίστευτα φαίνονται αυτά σε πολλούς ανθρώπους, αλλά ο Χριστός το δήλωσε, πως όποιος πιστεύει σ΄ αυτόν θα κάμει θαύματα, θα πατάει πάνω στους σκορπιούς και τα φίδια και θα νίκα όλη τη δύναμη του εχθρού. Ο, τι έκαμε ο άγιος Γεώργιος δεν το έκαμε με τη δική του δύναμη˙ το έκανε με τη δύναμη του Χριστού, που νίκησε την αμαρτία και το θάνατο και αναστήθηκε εκ νεκρών και δίνει δύναμη σε κάθε πιστό να νικάει κι αυτός τους εχθρούς του. Έτσι κάθε άγιος είναι και μια νέα απόδειξη, πως ο Χριστός είναι αληθινός Θεός. Ο βίος, τα μαρτύρια και τα θαύματα των αγίων δεν μπορούν να έχουν άλλη εξήγηση, παρά μονάχα πως ο Χριστός αναστήθηκε και ζει και βασιλεύει, και πως εκείνος είναι που δίνει τη δύναμη και τη χάρη του, ώστε οι αδύνατοι και αμαρτωλοί άνθρωποι να γίνονται ήρωες και μάρτυρες. Χιλιάδες άνθρωποι, πού παρακολου-θούσαν το μαρτύριο και τα θαύματα του αγίου, πίστεψαν και βαπτίσθηκαν στο όνομα του Χριστού. Αυτά από εμένα για αυτόν τον μήνα μας. Ας έχουμε όλοι μας έναν όμορφο μήνα για να γιορτάσουμε τις γιορτές που κρύβει μέσα του. Σας εύχομαι λοιπόν Καλό μήνα, καλή Πρωταπριλιά, καλό Πάσχα και Χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν με υγεία και ό,τι επιθυμεί ο καθένας ξεχωριστά.

sTAND UP

speA

K OUT

ΣΤΑΣΟΥ

ΌΡΘΙΟΣ

ΜΙΛΑ!

πείτε οχι στη βία!

17«Το Γεφύρι» Απριλιος 201516 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

μεσημέρι γίνεται ο ενταφιασμός του -ο λόγος για την τελετή της Αποκαθήλωσης και του ενταφιασμού που η εκκλησία κάνει το μεσημέρι. Την Μεγάλη Παρα-σκευή γίνεται η περιφορά του Επιταφίου και ψάλλονται τα εγκώμια. Επίσης γίνεται αυστηρή νηστεία δεν μαγειρεύουν, ούτε σκουπίζουν. Τρώνε πρόχειρα και πηγαίνουν το βράδυ στον Επιτάφιο καθώς χτυπούν πένθιμα οι καμπάνες όλη την ημέρα. Όλοι οι Χριστια-νοί προσκυνούν τον Επιτάφιο ψέλνουν τα εγκώμια του Επιταφίου όπου οι μυροφό-ρες ραίνουν τον Επιτάφιο με λουλούδια. Όλοι με φαναράκια ακολουθούν στην περιφορά του Επιταφίου και οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα. Αφού τελειώσει η περιφορά του, τον όποιο κουβαλούν αγόγγυστα τέσσερεις νέοι στους ώμους τους πριν μπουν μέσα στην εκκλησία τον κρατούν ψηλά και όλοι οι χριστιανοί που ακολουθούν την περιφορά Του περνούν από κάτω κάνοντας τον σταυρό τους και για να τους πιάσει η χάρη του Χριστού. Τα κεριά που καίνε πάνω από τον Επιτάφιο τα μοιράζονται κυρίως όσοι έχουν στην οικογένεια ναυτικό για φυλακτό. Επίσης όλοι οι Χριστιανοί μετά το τέλος της λειτουργίας παίρνουν από ένα λουλούδι του Επιταφίου και το φυλάνε στο εικονο-στάσι του σπιτιού τους για καλό. Για τους πιστούς η νηστεία της ημέρας είναι αυστηρότατη και απαγορεύει ακόμα και το λάδι, ενώ το έθιμο απαγορεύει κάθε εργασία την ημέρα αυτή. Σε πολλές περιοχές της χώρας φτιάχνουν ένα ομοίωμα του Ιούδα, το οποίο παραδίδουν στη φωτιά μετά την περιφορά του Επιταφίου. Επίσης, την ημέρα αυτή οι πιστοί συνηθίζουν να επισκέπτονται τους τάφους των νεκρών συγγενών και φίλων. Γι αυτό και την ημέρα αυτή μπορούν να πάνε στην εκκλησία και αυτοί που πενθούν.Μεγάλο Σάββατο: Χριστός ανέστη Το Μεγάλο Σάββατο γίνεται η κάθοδος στον Άδη. Ο Ιησούς Χριστός κηρύττει το Θείο Λόγο στους νεκρούς. Οι αρχιερείς βάζουν ρωμαϊκή φρουρά στον Τάφο. Προαναγγέλλεται η Ανάσταση στην Θεία Λειτουργία το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Στα Ιεροσόλυμα γίνεται η Τελετή του Αγίου Φωτός και το Άγιο Φως μοιράζεται για άλλη μια φορά στους Ορθόδοξους Χριστιανούς σε όλον τον κόσμο. Η γιορτή της Ανάστασης είναι και η τελευταία ημέρα της Μεγάλης Σαρακο-στής. Σε πολλές εκκλησίες με την πρωινή λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης στολί-

ζουν τον ναό με κλαδιά δάφνης και γεμίζουν ένα πανέρι με δαφνόφυλλα. Όταν ο ιερέας λέει το «Ανάστα ο Θεός» σκορπά τα δαφνόφυλλα, ενώ οι πιστοί χτυπούν τα πόδια τους στα στασίδια, χτυπούν οι καμπάνες πυροβολούν και γενικά θορυβούν για να διώξουν τον Θάνατο. Το Μέγα Σάββατο είναι αυστηρή νηστεία. Ωστόσο, η Πρώτη Ανάσταση συμβολίζει ότι, ενώ το σώμα του βρίσκε-ται στον τάφο, ο Ιησούς κατεβαίνει προ-σωρινά στον Άδη για να μεταφέρει στους νεκρούς το Λόγο του. Άλλωστε, και στην ψαλμωδία της Θείας Λειτουργίας την ημέρα εκείνη αναγγέλλεται η Ανάσταση του Χριστού. Στα Ιεροσόλυμα τελείται η Αφή του Αγίου Φωτός και της Ανάστασης το Μεσημέρι, ενώ στην Ελλάδα γίνεται το βράδυ, συνήθως τα μεσάνυχτα. Τα μεσάνυχτα όλοι οι Χριστιανοί πηγαίνουν στην εκκλησία για να πάρουν το Άγιο Φως, να πούνε «Χριστός Ανέστη-Αληθώς Ανέστη», να δώσουν το φιλί της αγάπης και να πάρουν με τις λαμπάδες τους το Άγιο Φως στο σπίτι τους. Με το «Χριστός Ανέστη» του Ιερέα και με το που θα βγει στην ωραία πύλη όλοι οι χριστιανοί με τις λαμπάδες τους πάνε να πάρουν πρώτοι το Άγιο Φως και έτσι γίνεται ο γνωστός λαμπαδοπόλεμος. Έπειτα αυτός που θα πάρει πρώτος το Άγιο Φως δίνει στους υπόλοιπους, έτσι ώστε να πάρουν όλοι και να το μεταφέρουν στο σπίτι τους όπου η παράδοση θέλει να το φυλάνε 40 ημέρες να μην σβήσει. Παράλληλα έξω από την εκκλησία κάποιοι νέοι και μαζί με τους ποιο μεγάλους και έμπειρους ρίχνουν τα βαρελότα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας του Μεγάλου Σαββάτου οι πιστοί νηστεύουν αυστηρά. Ωστόσο, μετά την Ανάσταση, οπότε ξεκινά η γιορτή, η παράδοση επιβάλλει το σπάσιμο και φάγωμα των αυγών αλλά και της μαγειρίτσας που έχει προετοιμαστεί από το πρωί. Επίσης, από το Σάββατο, θέλει η παράδοση, και την προετοιμασία της ψησταριάς και της σούβλας για το αρνί ή το κατσίκι που θα φαγωθεί την επομένη μέρα.Κυριακή του Πάσχα: Αυγό, γλέντι κι αρνί! Πρόκειται για τη μεγάλη γιορτή της Λαμπρής. Το ψητό αρνί ,τα κόκκινα αυγά και οι γαλατόπιτες είναι τα τρία απαραί-τητα εδέσματα της Λαμπρής παμπάλαια και καθιερωμένα σε όλη την Λακωνία και όχι μόνο. Πρωί πρωί λοιπόν πριν βγει ακόμα ο ήλιος της Λαμπρής αρχίζει στα χωριά το ψήσιμο του αρνιού στην

σούβλα. Ανάβουν έξω από τα σπίτια τη φωτιά με κληματόβεργες που κάνει ποιο νόστιμο το σφαχτό. «Το ψήσιμο είναι τέχνη», λένε οι τσοπάνηδες. Έτσι αναλαμ-βάνει ο ποιο έμπειρος του σπιτιού. Αρχίζει το γύρισμα της σούβλας σιγά σιγά και όχι πολύ κοντά στην φωτιά για να μην «πάρει» να μην φρυγανισθεί το αρνί πριν την ώρα του. Όσο ροδίζει και ζεσταίνεται τόσο πλησιάζει την φωτιά η σούβλα. Δίπλα ετοιμάζονται με τη συνοδεία δημοτικών τραγουδιών τα κοκορέτσια, τα γλυκάδια και οι διάφοροι μεζέδες για να συνο-δεύσουν τα ποτήρια κρασί που θα πιουν οι παρέες των συγγενών και φίλων περνώ-ντας από τις ψησταριές για να πουν «Χρόνια Πολλά» και «Χριστός Ανέστη», ενώ συγκεντρώνονται φίλοι και συγγενείς γύρω από το εορταστικό τραπέζι για να φάνε και να γλεντήσουν μέχρι αργά το απόγευμα.Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας ή Τροπαιοφόρος: Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου τιμάται στις 23 Απριλίου. Σε περίπτωση που η ημερομηνία αυτή τυγχάνει πρίν το Πάσχα, η εορτή του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται την Δευτέρα του Πάσχα. Ιδιαίτερη είναι η τιμή του Αγίου Γεωργίου και στο χωρίο μας που τον γιορτάζουμε κάθε χρόνο στο ξωκλήσι μας όπως όλοι γνωρίζουμε με την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία , τους άρτους αλλά και τα μικρά δώρα που πηγαίνουν οι πιστοί την ημέρα αυτή στην μνήμη του. Ο Άγιος Γεώργιος (γεν: 280 - απεβ: 23 Απριλίου 303) ήταν στρατιώτης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και αργότερα αγιοποιήθηκε ως χριστιανός μάρτυρας. Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιο-φόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου . Ο Άγιος Γεώργιος είναι αγαπητός όχι μονάχα στην πατρίδα μας, αλλά και σ΄ άλλες χριστιανικές χώρες. Εκατομμύρια άντρες έχουν το όνομά του˙ βασιλιάδες, πρίγκιπες, στρατηγοί, επιστήμονες, πλούσιοι, φτωχοί, εργάτες, γεωργοί έχουν το όνομα Γεώργιος και γιορτάζουν την ονομαστική τους γιορτή. Και γυναίκες ακόμη έχουν το όνομα Γεωργία. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα σπίτι να μην έχει κάποιο πρόσωπο συγγενικό με το όνομα του αγίου Γεωργίου. Άλλα γιατί τόση τιμή στον άγιο Γεώργιο; Ο Άγιος Γεώργιος ήταν ένας απ' τους πιο μεγάλους ήρωες του Χριστιανισμού. Γεννήθηκε και μαρτύρησε στα χρόνια

ενός φοβερού διωγμού, πού ξεσήκωσε εναντίον του Χριστιανισμού ένας απαί-σιος και αιμοβόρος αυτοκράτορας, ο Διοκλητιανός. Ιδιαίτερη πατρίδα του Γεωργίου ήταν η Καππαδοκία, μια επαρχία της Μικράς Ασίας που γέννησε τόσους αγίους και μάρτυρες. Ό πατέρας του, όταν ακόμη ο Γεώργιος ήταν μικρό παιδί, συνελήφθηκε, ομολόγησε το Χριστό και μαρτύρησε. Ο Γεώργιος ήτανε παιδί μάρτυρος. Η χήρα μητέρα του, ευσεβής γυναίκα, έπαιρνε το μικρό Γεώργιο και -πήγαινε συχνά στον τάφο του μάρτυρα πατέρα του, κι εκεί επάνω, γονατισμένοι και οι δυο, προσευχό-ντουσαν στο Θεό. Ο Γεώργιος απ' τη μικρή του ηλικία φλεγόταν απ' τον άγιο πόθο ν' ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του και να γίνει κι' αυτός ένας μάρτυρας

του Χριστού. Όταν μεγάλωσε, υπηρέτησε στο στρατό. Ήταν ένας λαμπρός στρατι-ώτης, υπάκουος, ανδρείος, ατρόμητος στις μάχες. Αγαπούσε την πατρίδα, καταδίωκε τους βαρβάρους, που έκαναν επιδρομές κι' έκαιγαν τα σπίτια κι έσφα-ζαν παιδιά και γυναίκες, υπερασπιστής των αδυνάτων ήταν ο Άγιος Γεώργιος. Χάρις στην ανδρεία του γρήγορα ανέβηκε ψηλά και έφθασε στα ανώτερα αξιώματα του στρατού, έγινε στρατηγός Αλλά όταν κηρύχτηκε ο διωγμός εναντίον των χριστιανών και υποχρεώ-θηκαν όλοι οι αξιωματικοί να δηλώσουν ότι δεν είναι χριστιανοί και ότι πιστεύουν στα είδωλα, τότε ο Γεώργιος δεν δίστασε καθόλου να κάμει αυτό που έπρεπε, δεν αρνήθηκε το Χριστό, όπως άλλοι, άλλα δήλωσε πως είναι χριστιανός και πως καμία δύναμις στον κόσμο δεν θα μπορέσει ν' αλλάξει την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, όταν άκουσε αυτή τη δήλωση, λυπήθηκε πολύ, γιατί ο πιο γενναίος στρατηγός του ήταν χριστιανός. Στην αρχή προσπάθησε με καλό τρόπο να τον μεταπείσει˙ του υποσχέθηκε μεγαλύ-τερες ακόμη τιμές και αξιώματα. Αλλά ο Γεώργιος απέρριψε όλες τις προτάσεις και έμεινε σταθερός και ακλόνητος. Τότε άρχισε το μαρτύριο του˙ ένα μαρτύριο από τα πιο φρικτά. Στην αρχή τον έριξαν σε σκοτεινή φυλακή. Τον έβαλαν μετά στον τροχό, που ήταν ένα βασανιστικό όργανο. Με τα μυτερά του καρφιά ο τροχός έκανε τις σάρκες να σκίζονται, να τρέχει το αίμα κι ο άνθρωπος να πεθαίνει. Αλλά ο Χριστός με τη χάρη του βοηθούσε το μάρτυρα και νικούσε όλους τους πόνους. Και όχι μόνο τούτο, αλλά έκαμε

και θαύματα: ανέστησε απ' τον τάφο νεκρό , εξόντωσε ένα μεγάλο δράκοντα που έτρωγε ανθρώπους, πήγε στο ναό των ειδώλων και με την προσευχή που έκαμε γκρέμισε όλα τα είδωλα κι έκαμε τους δαίμονες να φωνάζουν και να λένε, πως ένας είναι ο αληθινός Θεός, ο Θεός του Γεωργίου. Απίστευτα φαίνονται αυτά σε πολλούς ανθρώπους, αλλά ο Χριστός το δήλωσε, πως όποιος πιστεύει σ΄ αυτόν θα κάμει θαύματα, θα πατάει πάνω στους σκορπιούς και τα φίδια και θα νίκα όλη τη δύναμη του εχθρού. Ο, τι έκαμε ο άγιος Γεώργιος δεν το έκαμε με τη δική του δύναμη˙ το έκανε με τη δύναμη του Χριστού, που νίκησε την αμαρτία και το θάνατο και αναστήθηκε εκ νεκρών και δίνει δύναμη σε κάθε πιστό να νικάει κι αυτός τους εχθρούς του. Έτσι κάθε άγιος είναι και μια νέα απόδειξη, πως ο Χριστός είναι αληθινός Θεός. Ο βίος, τα μαρτύρια και τα θαύματα των αγίων δεν μπορούν να έχουν άλλη εξήγηση, παρά μονάχα πως ο Χριστός αναστήθηκε και ζει και βασιλεύει, και πως εκείνος είναι που δίνει τη δύναμη και τη χάρη του, ώστε οι αδύνατοι και αμαρτωλοί άνθρωποι να γίνονται ήρωες και μάρτυρες. Χιλιάδες άνθρωποι, πού παρακολου-θούσαν το μαρτύριο και τα θαύματα του αγίου, πίστεψαν και βαπτίσθηκαν στο όνομα του Χριστού. Αυτά από εμένα για αυτόν τον μήνα μας. Ας έχουμε όλοι μας έναν όμορφο μήνα για να γιορτάσουμε τις γιορτές που κρύβει μέσα του. Σας εύχομαι λοιπόν Καλό μήνα, καλή Πρωταπριλιά, καλό Πάσχα και Χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν με υγεία και ό,τι επιθυμεί ο καθένας ξεχωριστά.

sTAND UP

speA

K OUT

ΣΤΑΣΟΥ

ΌΡΘΙΟΣ

ΜΙΛΑ!

πείτε οχι στη βία!

19«Το Γεφύρι» Απριλιος 2015

Η ώρα είναι... “Anque Tac”! Οι δίσκοι βινυλίου είναι γνωστοί ως μέσο εγγραφής και αναπαραγωγής μουσικής, χρησιμοποιούμενοι κατά κόρον μερικές δεκαετίες νωρίτερα. Στις μέρες μας, έρχονται ξανά στο σιγά σιγά στο προσκήνιο. Ωστόσο, πέρα από τη μουσική μια διαφορετική τέχνη «ανθεί» και χαράζεται επάνω τους… Η σπαρτιάτισσα Αντωνία Μιχαλακάκου σχεδιάζει και δημιουργεί ρολόγια πάνω σε δίσκους βινυλίου. Η ευρηματική καλλιτέχνης είναι φοιτήτρια γραφι-στικής του Τ.Ε.Ι. Αθηνών και από νεαρή ηλικία έχει

δείξει τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες. Με την επωνυμία “Anque Tac” σχεδιάζει, σήμερα, χειροποίητα ρολόγια πάνω σε βινύλιο, δημιουργώ-ντας μια πληθώρα πρωτότυπων ρολογιών, ενώ έχει ήδη πραγματοποιήσει μια σειρά εκθέσεων. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν την Αντωνία και τα ρολόγια “Anque Tac” στο facebook στις παρακάτω διευθύνσεις: - www.facebook.com/wall.clocksadonia - www.facebook.com/AnqueTac

Τίμησε τον Σπ. Παπαδόγιαννη ο «Χείλων»

18 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

Τι είναι οι ; Με αυτό το σλόγκαν μας υποδέχονται στην ιστοσελίδα τους ο Πάνος Παπαδολιάς και η παρέα του ή αλλιώς οι Lakonistas στο lakonistas.gr Όπως συμπληρώνει η σελίδα τους στο facebook, «Ο ταξιδιωτικός / πολιτιστικός συντάκτης και Blogger Πάνος Παπαδολιάς δημιούργησε το www.lakonistas.gr για να επικοινωνήσει όλα εκείνα που καθιστούν το Νοτιότερο Νομό της Ηπειρωτικής Ελλάδας ένα τόπο που αξίζει κάποιος να γνωρίσει, να επισκεφθεί, να αγαπήσει. Άπαξ και βρεθεί κάποιος στη Λακωνία αποκλείεται να μη γίνει lakonista. Με μια μεγάλη παρέα αγαπημένων φίλων κινούνται σε όλο το Νομό, μαθαίνουν, αποτυπώνουν, φωτογραφίζουν και μοιράζονται μαζί σας τα καλύτερα και πλέον ενδιαφέροντα της Λακωνίας. Lakonistas. Οι "ειδικοί" όσον αφορά στη Λακωνία». Το site δημιουργήθηκε το Νοέμβριο του 2011 και την παρέα συμπληρώνουν ο αγιογράφος, ζωγράφος και γραφίστας Γιώργος Κουκούτσης και η επίσης αγιογράφος και γραφίστρια Ελένη Τσαγγάρη.

Στο lakonistas.gr οι επισκέπτες μπορούν να βρουν αφιερώματα για την τέχνη και τον πολιτισμό της Λακωνίας και της Ελλάδας, συνεντεύξεις ενδιαφέρουσων τοπικών προσωπικοτήτων, οδοιπορικά στη λακωνική γη, βίντεο και πλουσιότατο φωτογραφικό υλικό. [πλούσιο φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε και στη σελίδα στο facebook: www.facebook.com/Lakonistas] Μέσα από το μεράκι τους οι Lakonistas «παντρεύουν» το χθες με

«γνωρίστε τη Λακωνία από μέσα»

το σήμερα και το αύριο, το βυζαντινό πολιτισμό με τον αρχαιοελληνικό, τον αθλητισμό με τη γαστρονομία, το θρησκευτικό στοιχείο με την παράδοση, τους ανθρώπους με τα στέκια τους και μας παρουσιάζουν την Λακωνία «από μέσα». Πληκτρολογήστε, λοιπόν, www.lakonistas.gr και γνωρίστε τη Λακωνία όπως την ξέρετε και δεν την ξέρετε…! * μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους Lakonistas στο e-mail: lakonistas@gmail.com

Γνωρίστε το Μυστρά! Ο Μυστράς είναι η καλύτερα σωζόμενη βυζαντινή πολιτεία στον ελλαδικό χώρο. Το Υπουργείο Πολιτισμού μέσω της ιστοσελίδας www.culture.gr/culture/mystras-edu/, μέσα από εικόνες, κείμενα και παιχνίδια δίνει την ευκαιρία για γνώση της ιστορία της καστροπολιτείας του Μυστρά, την πνευματική ζωή και τους κατοίκους της, την πλούσια καλλιτεχνική δημιουργία της περιοχής, δηλαδή την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική και τη ζωγραφική του Μυστρά, για τους βυζαντινούς τεχνίτες του Μυστρά, αλλά και για τους σύγχρονους που φροντίζουν για τη συντήρηση της καστροπολιτείας σήμερα. O ιστοχώρος εκπονήθηκε από την 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 10 -14 ετών, τα οποία με τη βοήθεια ενός ενήλικα καλούνται να ταξιδεύσουν στο παρελθόν με σκοπό να μάθουν για την ιστορία του Μυστρά, την τέχνη και τους τεχνίτες της καλύτερα σωζόμενης βυζαντινής πολιτείας στον ελλαδικό χώρο.

Στις 18 Φεβρουαρίου, στην αίθουσα του Σαϊνοπουλείου ιδρύματος, η Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας «Χείλων ο Λακεδαιμόνιος» παρουσίασε το τελευταίο βιβλίο «Θερισμένα στάχυα» και το συνολικό έργο (συγγραφικό, λαογραφικό-μουσειακό) του Σπύρου Παπαδόγιαννη, βραβεύοντας παράλ-ληλα το συγγραφέα για την προσφορά του στον πολιτισμό. Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε αναλάβει η Δρ. Μεταξία Παπαποστόλου, ενώ τα «Θερισμένα στάχυα» παρουσίασε ο Δρ. φιλολογίας Παν. Ξηντάρας. Εν συνεχεία, έγινε αναφορά στο συνολικό έργο του κ. Παπαδόγιαννη από τον κ. Αθανάσιο Στρίκο.

Στο τέλος της εκδήλωσης ο

πρόεδρος της Ένωσης κ.

Βασίλης Βλαχάκος απένειμε

στον Σπύρο Παπαδόγιαννη

τ ιμητική πλακέτα, βρα -

βεύοντάς τον εκ μέρους του

Δ.Σ. του «Χείλονα». Την

εκδήλωση παρακολούθησε

πλήθος κόσμου, ανάμεσά

τους εκπρόσωποι τοπικών

φορέων και συλλόγων. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Σπ. Παπαδόγιαννης, θερμός λάτρης

και μελετητής του λαϊκού μας πολιτισμού, συγκέντρωσε χιλιάδες

αντικείμενα λαϊκού θησαυρού με τη βοήθεια της συζύγου του

Τασίας, δημιουργώντας ένα Λαογραφικό Μουσείο στη

Μαγούλα, αναδεικνύοντας «έναν κόσμο που χάνεται»…

19«Το Γεφύρι» Απριλιος 2015

Η ώρα είναι... “Anque Tac”! Οι δίσκοι βινυλίου είναι γνωστοί ως μέσο εγγραφής και αναπαραγωγής μουσικής, χρησιμοποιούμενοι κατά κόρον μερικές δεκαετίες νωρίτερα. Στις μέρες μας, έρχονται ξανά στο σιγά σιγά στο προσκήνιο. Ωστόσο, πέρα από τη μουσική μια διαφορετική τέχνη «ανθεί» και χαράζεται επάνω τους… Η σπαρτιάτισσα Αντωνία Μιχαλακάκου σχεδιάζει και δημιουργεί ρολόγια πάνω σε δίσκους βινυλίου. Η ευρηματική καλλιτέχνης είναι φοιτήτρια γραφι-στικής του Τ.Ε.Ι. Αθηνών και από νεαρή ηλικία έχει

δείξει τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες. Με την επωνυμία “Anque Tac” σχεδιάζει, σήμερα, χειροποίητα ρολόγια πάνω σε βινύλιο, δημιουργώ-ντας μια πληθώρα πρωτότυπων ρολογιών, ενώ έχει ήδη πραγματοποιήσει μια σειρά εκθέσεων. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν την Αντωνία και τα ρολόγια “Anque Tac” στο facebook στις παρακάτω διευθύνσεις: - www.facebook.com/wall.clocksadonia - www.facebook.com/AnqueTac

Τίμησε τον Σπ. Παπαδόγιαννη ο «Χείλων»

18 «Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

Τι είναι οι ; Με αυτό το σλόγκαν μας υποδέχονται στην ιστοσελίδα τους ο Πάνος Παπαδολιάς και η παρέα του ή αλλιώς οι Lakonistas στο lakonistas.gr Όπως συμπληρώνει η σελίδα τους στο facebook, «Ο ταξιδιωτικός / πολιτιστικός συντάκτης και Blogger Πάνος Παπαδολιάς δημιούργησε το www.lakonistas.gr για να επικοινωνήσει όλα εκείνα που καθιστούν το Νοτιότερο Νομό της Ηπειρωτικής Ελλάδας ένα τόπο που αξίζει κάποιος να γνωρίσει, να επισκεφθεί, να αγαπήσει. Άπαξ και βρεθεί κάποιος στη Λακωνία αποκλείεται να μη γίνει lakonista. Με μια μεγάλη παρέα αγαπημένων φίλων κινούνται σε όλο το Νομό, μαθαίνουν, αποτυπώνουν, φωτογραφίζουν και μοιράζονται μαζί σας τα καλύτερα και πλέον ενδιαφέροντα της Λακωνίας. Lakonistas. Οι "ειδικοί" όσον αφορά στη Λακωνία». Το site δημιουργήθηκε το Νοέμβριο του 2011 και την παρέα συμπληρώνουν ο αγιογράφος, ζωγράφος και γραφίστας Γιώργος Κουκούτσης και η επίσης αγιογράφος και γραφίστρια Ελένη Τσαγγάρη.

Στο lakonistas.gr οι επισκέπτες μπορούν να βρουν αφιερώματα για την τέχνη και τον πολιτισμό της Λακωνίας και της Ελλάδας, συνεντεύξεις ενδιαφέρουσων τοπικών προσωπικοτήτων, οδοιπορικά στη λακωνική γη, βίντεο και πλουσιότατο φωτογραφικό υλικό. [πλούσιο φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε και στη σελίδα στο facebook: www.facebook.com/Lakonistas] Μέσα από το μεράκι τους οι Lakonistas «παντρεύουν» το χθες με

«γνωρίστε τη Λακωνία από μέσα»

το σήμερα και το αύριο, το βυζαντινό πολιτισμό με τον αρχαιοελληνικό, τον αθλητισμό με τη γαστρονομία, το θρησκευτικό στοιχείο με την παράδοση, τους ανθρώπους με τα στέκια τους και μας παρουσιάζουν την Λακωνία «από μέσα». Πληκτρολογήστε, λοιπόν, www.lakonistas.gr και γνωρίστε τη Λακωνία όπως την ξέρετε και δεν την ξέρετε…! * μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους Lakonistas στο e-mail: lakonistas@gmail.com

Γνωρίστε το Μυστρά! Ο Μυστράς είναι η καλύτερα σωζόμενη βυζαντινή πολιτεία στον ελλαδικό χώρο. Το Υπουργείο Πολιτισμού μέσω της ιστοσελίδας www.culture.gr/culture/mystras-edu/, μέσα από εικόνες, κείμενα και παιχνίδια δίνει την ευκαιρία για γνώση της ιστορία της καστροπολιτείας του Μυστρά, την πνευματική ζωή και τους κατοίκους της, την πλούσια καλλιτεχνική δημιουργία της περιοχής, δηλαδή την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική και τη ζωγραφική του Μυστρά, για τους βυζαντινούς τεχνίτες του Μυστρά, αλλά και για τους σύγχρονους που φροντίζουν για τη συντήρηση της καστροπολιτείας σήμερα. O ιστοχώρος εκπονήθηκε από την 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 10 -14 ετών, τα οποία με τη βοήθεια ενός ενήλικα καλούνται να ταξιδεύσουν στο παρελθόν με σκοπό να μάθουν για την ιστορία του Μυστρά, την τέχνη και τους τεχνίτες της καλύτερα σωζόμενης βυζαντινής πολιτείας στον ελλαδικό χώρο.

Στις 18 Φεβρουαρίου, στην αίθουσα του Σαϊνοπουλείου ιδρύματος, η Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας «Χείλων ο Λακεδαιμόνιος» παρουσίασε το τελευταίο βιβλίο «Θερισμένα στάχυα» και το συνολικό έργο (συγγραφικό, λαογραφικό-μουσειακό) του Σπύρου Παπαδόγιαννη, βραβεύοντας παράλ-ληλα το συγγραφέα για την προσφορά του στον πολιτισμό. Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε αναλάβει η Δρ. Μεταξία Παπαποστόλου, ενώ τα «Θερισμένα στάχυα» παρουσίασε ο Δρ. φιλολογίας Παν. Ξηντάρας. Εν συνεχεία, έγινε αναφορά στο συνολικό έργο του κ. Παπαδόγιαννη από τον κ. Αθανάσιο Στρίκο.

Στο τέλος της εκδήλωσης ο

πρόεδρος της Ένωσης κ.

Βασίλης Βλαχάκος απένειμε

στον Σπύρο Παπαδόγιαννη

τ ιμητική πλακέτα, βρα -

βεύοντάς τον εκ μέρους του

Δ.Σ. του «Χείλονα». Την

εκδήλωση παρακολούθησε

πλήθος κόσμου, ανάμεσά

τους εκπρόσωποι τοπικών

φορέων και συλλόγων. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Σπ. Παπαδόγιαννης, θερμός λάτρης

και μελετητής του λαϊκού μας πολιτισμού, συγκέντρωσε χιλιάδες

αντικείμενα λαϊκού θησαυρού με τη βοήθεια της συζύγου του

Τασίας, δημιουργώντας ένα Λαογραφικό Μουσείο στη

Μαγούλα, αναδεικνύοντας «έναν κόσμο που χάνεται»…

20

Η νεολαία της Σελλασίας στο Ο.Α.Κ.Α.

«Το Γεφύρι»Απριλιος 2015

Στο Ο.Α.Κ.Α. για να παρακολουθήσει τον παιχνίδι καλαθοσφαίρισης μεταξύ Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ βρέθηκε η νεολαία της ιδιαίτερης πατρίδας της οικογένειας Γιαννακό-πουλου την Κυριακή 3 Μαρτίου, συνοδευόμενη από τον εφημέριο και μέλη της ενορίας της Σελλασίας. Ο εφημέριος της Σελλασίας π. Νικόλαος Τσέτσεκας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η ανεπανάληπτη αυτή εμπειρία έχει πια καταλάβει μία ιδιαίτερη θέση στις ψυχές των νέων της Σελλασίας, καθώς

αποτέλεσε μία ψυχαγωγική διέξοδο από τη φθοροποιό - σε πολλές εκφάνσεις της - καθημερινότητα, και είναι βέβαιο ότι θα συντελέσει στην ανάπτυξη μιας γόνιμης σχέσης με τον αθλητισμό. Κατά την επίσκεψή μας στο εντυπωσιακό αυτό αθλητικό συγκρότημα, τύχαμε εγκάρδιας και ενθουσιώδους υποδοχής από τον κ. Δημήτριο Γιαννακόπουλο που κατάγεται από τη Σελλασία, ο οποίος μερίμνησε και για τη γενναιόδωρη προσφορά πολλών δώρων στους νεαρούς προσκεκλημένους. Εκφράζουμε και πάλι τις ολόψυχες ευχαριστίες μας στους κ.κ Γιαννακόπουλους για αυτήν την μοναδική εμπειρία που ζήσαμε όλοι μας στο ΟΑΚΑ».

Οποιοσδήποτε επαγγελματίας - από τον

οικισμό μας ή μη - επιθυμεί να ενισχύσει την

εφημερίδα μας μπορεί να επικοινωνήσει

μαζί μας στο τηλέφωνο 6978071553 ή μέσω

ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο e-mail:

pskarava@gmail.com. Σας ευχαριστούμε

για την υποστήριξη!

ΠΡΟΪΟΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ

ΜΕΛΙ

παραγωγός: Πέτρος Κατσής

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Καραβάς Σπάρτης

27310-23633 & 27310-250676977 230578

GIANNARISΚατάστημα Ανδρικών Ενδυμάτων

Κων/νου Παλαιολόγου 14, Σπάρτη

www.facebook.com/giannaris.spar

τηλέφωνο: 27310-29709

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ:

ΟΡΘΙΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ 38ΣΠΑΡΤΗΤΗΛ. & FAX 27310 23657

Από το Ξηροκάμπι στον Ολυμπιακό! Δύο νεαρούς παίκτες του Απόλλωνα

Ξηροκαμπίου κάλεσε, με διαφορά μερι-

κών ημερών, για δοκιμή ο Ολυμπιακός. Ο λόγος, αρχικά, για τον 15χρονο

Παναγιώτη Στούμπο (2000) και κατόπιν

για τον 16χρονο τερματοφύλακα

Αλέξανδρο Λαμπράκο, οι οποίοι κλή-

θηκαν και δοκιμάστηκαν από τους

ερυθρολεύκους εντός του περασμένου

Μαρτίου. Αναμένονται τώρα οι αποφάσεις των

προπονητών των τμημάτων υποδομής

του Ολυμπιακού για το μέλλον των δύο

ταλαντούχων νεαρών αθλητών...