ΟΧΕΙΑ - 24grammata Athanasios... · -Η κουμπάρα: «έλα και θα' χει φάση!»-Εσ `: «πάγαινε, η κουμπάρα δε σφάλλει, διερευνάει

ΟΧΕΙΑ

Θανάσης Αθανάσιος

Τίτλος του Πρωτοτύπου: “Οχεία ”

Συγγραφέας: Θανάσης Αθανάσιος

Εικόνα εξωφύλλου: Paul Klee- Starker Traum (Vivid Dream)

Εικόνα οπισθόφυλλου: Gustav Klimt - Frau bei der Selbstbefriedigung

(Masturbation)

ISBN: 978-960-93-4483-8

Επίλεκτες Ψηφιακές Εκδόσεις: 24grammata.com

τηλ. +30 210 612 70 74, fax: +30 210 600 87 50

Υπεύθυνοι σειράς: Γιώργος Πρίμπας, Χαριτίνη Ξύδη

Σειρά: εν καινώ, Αριθμός σειράς: 18

Επιμέλεια και διόρθωση κειμένου: Σωτήρης Αθηναίος

Τόπος και Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Αθήνα, 2012

Μέγεθος Αρχείου: 1,1 Mb

Σελίδες: 62

Μορφή αρχείου: Flipping book, pdf

Γραμματοσειρά: Candara, 12

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση δίχως την έγγραφή άδεια του δημιουργού,

του μεταφραστή ή του εκδότη

http://www.24grammata.com/

http://www.24grammata.com/?p=9022

http://www.24grammata.com/?p=27972

Του ιδίου:

Υαλοκαμβάς, εκδ. Ενδυμίων, 2009

Η Ελονοσία τού Μύδρου, εκδ. Ενδυμίων, 2010

9, Αυτοέκδοση, 2012

Θανάσης Αθανάσιος Οχεία 24grammata.com, σειρά: εν καινώ αρ18. 1

Εξ τίλλοι τις αυτού την τράμιν υποργάσαι. -Ιππώναξ

Σ’ αυτόν που δρα, ή είναι η αιτία άλλος να δράσει, σ’ αυτόν που σακατεύει, ή είναι η αιτία άλλος να σακατέψει, σ’ αυτόν που τιμωρεί, ή είναι η αιτία άλλος να τιμωρήσει, σ’ αυτόν που προκαλεί θρήνο ή μαρτύριο, σ’ αυτόν που τρέμει, ή είναι η αιτία άλλοι να τρέμουν, σ’ αυτόν που σκοτώνει ένα ζωντανό πλάσμα, που παίρνει αυτό που δεν του δόθηκε, που μπαίνει σε ξένα σπίτια, που επιτελεί κλεψιά, ή ληστεία, ή μοιχεία, ή που ψεύδεται, σε αυτόν, κατ’ αυτό τον τρόπο, δεν υπάρχει ενοχή. Αν με έναν δίσκο, με άκρη κοφτερή σαν ξυράφι, έκανε όλα τα ζωντανά πλάσματα της γης ένα σωρό, μία μάζα από σάρκες, δε θα υπήρχε ενοχή, ως απόρροια, ούτε αύξηση της ενοχής. Αν πήγαινε κατά μήκος της νότιας όχθης του Γάγγη, δίνοντας ελεημοσύνη και παραγγέλνοντας δώρα να δοθούν, προσφέροντας θυσίες ή κάνοντας άλλους να προσφέρουν θυσίες, δε θα υπήρχε αξία, ως απόρροια, ούτε αύξηση της αξίας. Στη γενναιοδωρία, στην αυτοσυγκράτηση, στον έλεγχο των αισθήσεων, στη φιλαλήθεια, δεν υπάρχει αξία, ούτε μη αξία. -Purana Kassapa

Ακόμη κι αν κάποιος σχίσει του άλλου το κεφάλι, με κοφτερό σπαθί, δεν αφαιρεί ζωή, αφού το κόψιμο του σπαθιού περνά ανάμεσα απ’ τα επτά στοιχεία. -Pakudha Kaccayana Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι σοφός εν τω κόσμω τούτω, ας γείνη μωρός, διά να γείνη σοφός. -Προς Κορινθίους Α’


Οχεία

Νηπενθές

Ώα Ον

Κακέμφατο

Tunica Molesta

And the light’s being peeled like a tangerine

Ποίημα

Χωλίαμβος

~

Μπαλάντα του Σκαλκώτα και του Πρίμπα

Θανάση, Μη Μπαλάντα

Επιλεγμένα Ποιήματα:

Κι ο Warhol ήθελε να είναι μηχανή

Op. 9

Το Κάταγμα της Ψάπφας- Έξω η Παραλογοτεχνία

Squirting/ Pussy Majestic/ Vagina Vagabond

Ένεκα της Ποτοαπαγόρευσης I

Φαρμακός στην Πυρά

Hyperbole, Iamb 9.1

Melita, domi adsum!

Φουτουριστικό Φατούρο

Και το καρφί διαμάντι

Χονδρόργανα Έργα Τεθλασμένης Αδιαθεσίας

Η μύτη του πάστορα λερώθηκε απ’ το ισχνό λέπι της βροχής

Ρήτρα

Αν σ’ αγαπούσα

Εσαεί

Πορνίδια της Ποίησης, φάτε την Κρύα

Je- Με κώνειο και με χωρίς

Η Ελονοσία του Μύδρου

Fountain of Pnyx


Επίγραμμα

Από την πυγή στην κατανάλωση

Παραλήρημα και Λαϊκή Στύση

Ένεκα της Ποτοαπαγόρευσης II

Ένα καπέλο και μια γυναίκα

Αυτοπροσωπογραφία

Αμήν

Επειδή σ’ ερωτεύτηκα

Θηριοδαμαστής από συνήθεια

Αν, Δηλαδή

Η αιώνια κτηνοβασία υπέρ του προεδρικού διατάγματος

Ξύδι και άρτος (το άδειο αυτί)

Η άπνοια των σημαινόμενων

Εικόνες (5η)

Όντως Center

Διάλογοι (1ος)

Κ.

Κοντοκουρεμένο Εφήβαιο

Χορός Ισπανόφωνων

Abstract


ΟΧΕΙΑ

Στις φτέρνες θρόμβοι αγίου πνεύματος πούπουλα πιτσουνιών μελιτώματα

θηλές- κατσαρά κεράσια Χνοάζει το φως

Λάδι ωμό η φεγγαροχυσιά μέσα στις φλέβες {Ομού. Άσπρες κιμωλίες στην καρδιά {Ομού. Κολοφώνας αγάπης. Αλυτρωτισμός.


ΝΗΠΕΝΘΕΣ

Κάμποσος Bartok ή Mahler και αποκρυσταλλώθηκε η μεμβράνα

η σκάλα του Ιακώβ μέσα στο καρπούζι

μες στο καρπούζι ο Ιεζεκιήλ οκλαδόν ο Shoenberg

οι Οκκελώ Εκκελώ Όκκελος Όκκιλος

ο ζωγράφος ο κλινοποιός ο θεός το βούκεντρο

το Ναι και το Όχι όλων των πραγμάτων η ασπρόρροια

η πλήμνη η Ομφάκινη Subharmonic Sinfonita

τ’ αυτί του Μάλχου και τ’ αυτί του Van Gogh

το Υπερβόρειο Ολοσηρικό Ποώδες κεφάλι του Μπακνανά έγινε τραμ

και κοίτα πλάκα: το δε χομόρ είναι το δέκατο τού εφά


Ώα Ον

ον ιρωστί

μέλι κυφό


ΚΑΚΕΜΦΑΤΟ

Σαρκία Κόνικλοι Πρόπτυξη Κοπετού Ασκαρδαμυκτί το Χάος

Άοκνο Καρδιά Πελότα Ου Μάλλον Βατταρίζει

Πέμπω Αγαστή Αλκμάν Δόντι Giovanni Arnolfini

Ένδον Βληχηθμός Άχραντο Βιδέλο

Αρνίον. Sexus. Αρραγές.


Tunica Molesta Μια φανατική βροχούλα Σα γουρουνίτσα Επάνω στα ροζ καπνά Οι παρανυχίδες της σελήνης Αλέτρια ξαρμυρισμένα Ο Γενάρης λιώνει στο στόμα σου Σα ζαχαρωτό Ένα κουνούπι λακτίζει Το ηλεκτρικό Το πόδι σου μέσα στο καϊμάκι Ο έρωτας με ντύνει Ως tunica molesta



Once blissful Loitering

Under the sun Inexorably

Bimm Bamm Bimm Bamm

Mouthful of Incense



Now asthmatic clovers scarlet in the sky Calves are grazing cinders

Belching and farting like fury A stammerer seer

Defeated somehow

Blessed ou blessé?


Ποίημα Καρυδόψιχα και Brahms πρωινό Και ο νους μου ζεστή μαρμελάδα. Έτσι οιστρήλατη, με σώμα λινό Μόνη της γράφεται η αράδα.


ΧΩΛΙΑΜΒΟΣ

Δε χαλάω τα μάτια μου Σε καμία άβυσσο

Εξεγείρομαι Γαμώ το χριστό σας!

~


Μπαλάντα του Σκαλκώτα και του Πρίμπα Ουτιδανέ μου Ουρανέ, πρόσεχε μη σκοντάψεις. Πρόσεχε μη γίνεις πρόστυχος, σαν κανά καθίκι, Και σύννεφα επιμελώς στα χνώτα σου τα θάψεις. «Άλικ’ Αλίκη σ’ αλυκή, και ν’ αλυχτούν οι λύκοι.» Ρίξε βροχή καλέ θεέ! λυπήσου το αρμυρίκι. Συ θεός αρειμάνιος, γεννάς παντού τα φώτα, Στολίζεις και τους ποιητές, διάδημα το φύκι! «Του Σκαλκώτα τα βιολιά, ηλύσια βαρελότα.» Ουτιδανέ μου Ουρανέ, τους προβολείς ν’ ανάψεις, Μολπές ωραίες τραγουδάς του Πίνδαρου τ’ ασίκη. Την άγια ραθυμία μου, με γαλάζιο να συρράψεις! Αφού’ μαστ’ άχρονοι, λοιπόν, ο κόσμος μάς ανήκει. Του ηττημένου δίνεται αυτή εδώ η νίκη. Ο ουρανός, σαν κόκορας, φλερτάρει μία κότα, ξεπέρασε το όριο, τον συλλαμβάνει η δίκη! «Του Σκαλκώτα τα βιολιά, ηλύσια βαρελότα.» Ουτιδανέ μου Ουρανέ, μην πας να παραγράψεις Πώς και συ –ο αιώνιος-, συχνά πληρώνεις νοίκι. Μαριόλη, αλογόμυγες χρυσές θέλεις να χάψεις, Δεν είναι, φίλτατε, αυτό μαγκιά ούτ’ αντριλίκι! Πλήρωσε φόρο στον ποιητή, δώσ’του ’να καπίκι! Αφού ολούθε χύθηκε, ασπαίρει άσπρη νότα, Ξέχασε της διανόησης το έρμο ρεζιλίκι ! «Του Σκαλκώτα τα βιολιά, ηλύσια βαρελότα!» Όταν «έγκριτοι», μιαροί, έψεγαν το «καζίκι», Εσύ αποκοιμήθηκες, μαρμάρινα τα ώτα.. Το «Ιαμβίζειν», πά’ να πει: ξίφος βγάζ’ απ’ τη θήκη: «Του Σκαλκώτα τα βιολιά, ηλύσια βαρελότα!»


Θανάση, Μη Μπαλάντα

στον Κώστα Σφενδουράκη

Ενώ μου κόβεις τα νύχια στο τάσι, θάττον ή βράδιον θέριεψες πάλι.

Δεν κοιτάς που η φθείρα αφαιμάσσει, Αχ το πτωχό τριχωτό μου κεφάλι! Θυμάσαι γυναίκα ν' άγγιξα άλλη; Δε σου φόρεσα εράσμιο στέμμα; Δε σε γαμώ σα βαρβάτο δαμάλι; Ανακοίνωση: ΘΑ ΣΕ ΠΑΕΙ ΑΙΜΑ

Γέλαγες πίσω από' να κεράσι.

Αχ σαΐτευες τσιμέντο κι αιθάλη! Από άσπρη καπνιά η παχιά σου η κράση.

Έκτοτε ρέκαζες: -«φύγε ρεμάλι!». Κι εγώ o δειλός φορώ στο κεφάλι, την άλκιμη πεπλατυσμένη κρέμα. Ρε τι ανώμαλος! γλείφω μασχάλη!

Ανακοίνωση: ΘΑ ΣΕ ΠΑΕΙ ΑΙΜΑ!

-Η κουμπάρα: «έλα και θα' χει φάση!» -Εσύ: «πάγαινε, η κουμπάρα δε σφάλλει,

διερευνάει των όντων τη σχάση!» Τώρα όμως σε θωρώ με το κιάλι.

Δικηγόρος με χαρτιά ξεπροβάλλει. Τι κι αν λέω πως ήτανε ψέμα..

-Το πουλί μου δες. -Τί; -Καίει σα μαγκάλι! Ανακοίνωση: ΘΑ ΣΕ ΠΑΕΙ ΑΙΜΑ

Θεωρώ μόνη καυλιάρα την Κάλι

(Θείο το σπέρμα αν στέργει το βλέμμα) Κατ' ανάγκη τη γαμώ με κουτάλι..

Ανακοίνωση: ΘΑ ΣΕ ΠΑΕΙ ΑΙΜΑ


Επιλεγμένα Ποιήματα


Κι ο Warhol ήθελε να είναι μηχανή Ο Βούδας προσεύχεται στον Κέρουακ Όλοι προσεύχονται στον Κέρουακ Ο άσπρος καπνός του Καντίνσκι Όλοι προσεύχονται στον Κέρουακ Όρνιθες σε στάση ημικρανίας Όλοι προσεύχονται στον Κέρουακ Πλεκτό άτεγκτο πλαγκτόν της Γης Ευδαιμονία (9, 2012)


Op. 9

[Χίλιοι αμνοί στο γάντζο της άνοιξης Σφήκες στη γλώσσα

Όζουν Μαρμαρυγή

Φιλντισένιο έαρ Πομφοί όλο χιονίστρες

Βουστροφηδόν

Ήλιος Ήλος Υστερικός

Χάλκινες όχεντρες σαν τιμαλφή

Σουσάμι στις φλέβες του Λευκού (νερό και φωτιά στα στομάχια μας)

Χήνα. Γεώμηλο. Βελόνα.

Οβελιαία φιλοσοφική λίθος (νερό και φωτιά στα στομάχια μας)

Στιχηδόν η φώτιση]

(9, 2012)


Το κάταγμα της Ψάπφας- Έξω η Παραλογοτεχνία I Το μουνί της Ψάπφας έσπασε II Έσπασε το μουνάκι της III Η εμμηνόπαυση δεν έχει μουνί IV Έχουμε δημοκρατία V Έχει σπάσει το μουνί της VI Με κάταγμα στο μουνί της VII Δεν είναι ποίηση το πλακομούνι; 20/ 6/ 11 (9, 2012)


SQUIRTING/ PUSSY MAJESTIC/ VAGINA VAGABOND -(Rumpus is to gag or to be gagged by pissing oxen- vowels) -(The Serpent is the Self Lubricating Rod) -(Adam Ate Eve’s Edible Breast) -(Urgent Urine; Uh! Urchin!) -(Concrete earl; Do you hear?) -(In here the speech) -(Can-can)-(uncanny) -(Diffuse Pidgin- Diffuse Pidgin) -(Pussy Majestic) (9, 2012)


Ένεκα της Ποτοαπαγόρευσης I

Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor?

Τί θα πει καλόπιστος μοντερνισμός;

(Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Φαρμακός στην Πυρά Στο πέος και στο αιδοίο Ξυλιές πολλές θα φάτε 7 στο μουνί 7 στον πούτσο Εμπρός παιδιά, βαράτε (9, 2012)


Hyperbole, Iamb 9.1

Πεταλούδα Σε σχήμα σαπουνάδας

Επίχρυση μυγδαλιά

Κομψή νιφάδα Πελεκημένη στο αμόνι

Της Καθαρότητας

Σίβυλλα εξ Αίματος Psapfa de Noailles

(9, 2012)


Melita, domi adsum! Τα σαρδόνια μαστάρια σου Δυο εμπύρετες δορκάδες Το χρυσοποίκιλτο μουνί σου Ρόδο κωφάλαλο Πόσο ξέφωτο χωρά στις ωοθήκες σου; (9, 2012)


Φουτουριστικό Φατούρο Άγγελοι του Μέλλοντος Κατάπιαν τις ρομφαίες Και όλκιμες του Έρωτος Ανθίσανε αλέες (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Και το καρφί διαμάντι (Με το βούρδουλα τ' ανέμου Στο κεφάλι) ξαφνιασμένος αμφιβληστροειδής -το ελάφι -ξαπλωμένα αμφότερα με τα άμφια της λύσσας και του σεντεφιού- Και εννοούμε να αποπληρώσετε την εσκεμμένη γαργάρα του Λαφάργκ (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Χονδρόργανα Έργα τεθλασμένης αδιαθεσίας

Δυο κυρίες συζητούν χαμηλόφωνα υπό το φως των θηλών τους Με τις σάλπιγγες συγκολλημένες Τα πυκνόκτιστα αιδοία τυλιγμένα στο έρεβος και στην απελπισία Δυο κυρίες φωνασκούν ενοχλημένες Δική μου είναι η σάλπιγγα Όχι δική μου είναι η σάλπιγγα Συγκολλημένα Χονδρόργανα Πλήρους αισθητικής Έξω από την αισθητική Φάσματα αρνητικά -αισθαντικών προυχόντων Ουχί Δυο κυρίες Δύο κόρες Μάνα μουράγιο! (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Η μύτη του πάστορα λερώθηκε από το ισχνό λέπι της βροχής

-Γεια σας -Καλησπέρα -Γνωρίζετε πως πρέπει να μου πληρώσετε το νοίκι. Δε θέλω να σας πιέζω αλλά μέχρι αύριο να έχετε εξοφλήσει, παρακαλώ. (κάνει να φύγει. Την αρπάζει απ' το μανίκι. Τη χαστουκίζει. Εκείνη φλέγεται και το ρολόι της σπάει!)-Γνωρίζετε πώς να χαστουκίζετε μια δεσποινίδα. Και αν ο κόσμος όλος άλλαζε όψη το ρολόι θα έσπαγε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Δεν σου φτάνει που αναπνέεις δίπλα μου, που ανασαίνεις άπληστα και που ξεροβήχεις όποτε τα νεαρά κορίτσια σου κουνιούνται αλλά ξέρεις και να χτυπάς. Ξέρεις να δείχνεις το αντριλίκι σου με τέτοιες αισχρές ενέργειες. Είμαι η γυναίκα σου, το ξεχνάς! Είπαμε, ναι, δε λέω, να παίξουμε το παιχνίδι σου αλλά εσύ το παράκανες. Το βράδυ τί θα φάμε; Έχεις καμιά ιδέα; Μμμ.. αν μπορούσα να σκεφτώ έστω και ένα φαγητό θα' μουν ευτυχισμένη. Δεν μου έρχονται ιδέες τον τελευταίο καιρό. Είναι ένα είδος οκνηρίας που δε γιατρεύεται. Στο θέατρο θα σου τα’ χουν μάθει αυτά, αν όχι θα το καταλάβω, αφού δε πήγες ποτέ σου θέατρο. Να, μια καλή ιδέα είχα κι εγώ και μου την κατέστρεψες, ανόητε, φαφλατά! Δηλαδή ήταν δική σου η ιδέα γι' αυτό το παιχνίδι, το ιδιότυπο σεξουαλικό δράμα, αλλά νομίζω, και καθένας θα συμφωνούσε, πως αρκεί μια παραπάνω ιαχή για να αποκτήσω δικό μου ρόλο. Νομίζω πως πέθανες, δε μιλάς. Αρκετά με τις αναμνήσεις. Ένα παράθυρο παραπάνω δε θα χορτάσει τον κόσμο. Θυμάμαι, αγάπη μου.. τις σχολικές αίθουσες, τα πρωινά τσιγάρα και τα εωθινά φιλιά! Προπάντων τα φιλιά! Σε περίμενα κάθε πρωί κι αν τύχαινε να με περιμένεις εσύ με τον ασβεστωμένο πούτσο σου στο χέρι, έπιανα αμέσως δουλειά. Να με συγχωρείς αλλά θυμάσαι πόσο σου άρεσε να σου πιπιλίζω τον πούτσο. Έχυνες πριν καν χτυπήσει το κουδούνι για την προσευχή! -Τι ώρα είναι; -Είναι ώρα για τη φλεγμονή σου! Λες να σου περάσει εύκολα όπως πέρασε πέρυσι της μαμάς; -Δεν με ενδιαφέρει για την μάνα σου, το ξέρεις! Αν μάθαινα πως πέθανε θα άναβα ένα τσιγάρο και θα τσίριζα μετά χαράς πάνω στο κάθισμα του προσώπου της. Αχ, αυτή η μάνα σου. Είναι συμφορά. Είναι φρικτό. Θεέ μου! -Α, μην επικαλείσαι τον θεό όποτε τον έχεις ανάγκη. Δεν καταλαβαίνει αυτός απ' αυτά. Δε χαμπαριάζει, που λέμε. Είναι θεός, τί περίμενες; Εσύ δεν ήσουν άθεος; -Μαρία βγάλε τη μπλούζα σου. Είμαι άντρας! -Δεν με λένε Μαρία. Είμαι η θετή σου αδελφή. Διαπερνώ τις όψιμες φλεγμονές με ένα μόνο δάχτυλο! Ο πρωκτός μου είναι σαν αμφίστομο καλαμάρι. Δες Δες Δες Δες! -Μαρία! Αχ, Μαρία! Μαρία λεν την παναγιά.. τελειώνει η σκηνή! (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Ρήτρα Ο τζακομέττι σαν χελιδονόσπορος μέσα στην υγρασία Σαν μικρό πουλάρι απογυμνωμένο από αναμνήσεις Ξύλα φούρνου Θα περιφέρουν τον τίμιο λήθαργο Της μύγας Και του περιστεριού Ο απροσπέλαστος ανθός της ανίας (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Αν σ’ αγαπούσα Με αναζητούσαν τα λεκιασμένα ούλα της. Αλλά η γυναίκα, αυτή η ημίγυμνη οπτασία φτιαγμένη αποκλειστικά από τριχιές αλόγων που μαστιγώθηκαν κάτω απ' το φεγγάρι ή από λωτούς αναπαυόμενους στην κοτσίδα μιας μαθήτριας που στριφογυρίζει από καπρίτσιο, ήταν δική μου. Ολότελα. (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Εσαεί Είσαι γυμνή Οπτασία γήινη με χώματα και σπίνους. Είσαι γυμνή Γυμνή σε φαντάστηκα σαν κυοφορούσα έκλειψη Όταν ξεγυμνώνεσαι το βάρος σου αλλάζει Και κάποιος αδαής γεμάτος κώνωπες τριγωνικούς στους ασθμαίνοντες όρχεις του Θα νόμιζε πως πετώντας το αιμάτινο σεντόνι σου θα αλάφρωνες απ' το βάρος Αυτός δεν γνωρίζει πως το ειδικό βάρος του γυναικείου σώματος αυξάνει όταν η γύμνια εκβάλλει στους ιλαρούς λοβούς μας με θωπείες και νεύματα! Μια ιδέα δεν είναι απλώς ένα φωτόνιο σε πλήρη τροχιά Καταγράφει συμβάντα απρόσμενα Η ενική προσαρμογή των σχισμένων όσχεων Η μονωδία είναι κραυγή σπαρμένη σε διαμάντια Ο εύκρατος κόλπος σου Και η ζεστή κοιλιά σου Το σπέρμα μου απολαμβάνει την έκρηξή του Και εξακοντίζει την ουσία του Πάνω σε τέθριππα ευκαμψίας και ορμής Σε ξένα σύμπαντα απολύτως οικεία και αναγνωρίσιμα. Οι λέξεις θα σπάσουν σαν κλοιός γεμάτος επείσακτα φασόλια. Οι λέξεις θα σπεύσουν να δαμάσουν το αλώβητο Τεταρτημόριο μιας κήλης Να μην αναστενάξεις Εσαεί (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Πορνίδια της Ποίησης, φάτε την Κρύα Η Γνάθαινα Μου φέρνει ποτό On the rocks, Την παρακαλώ. (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Je- Με κώνειο και με χωρίς Η λέξη δεν μπορεί να εξυπηρετεί την επικοινωνία ούτε τη συναλλαγή. Δεν πιστεύω σε καμιά από τις δυο. Η λέξη οφείλει να διεκδικεί τον εθελοντισμό των σημείων κατά βούληση. (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Η Ελονοσία του Μύδρου Το αίμα σαν βρυχηθμός φίδια γεμάτα πυρίτιδα εμβόλιμη ευχή (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Fountain of Pnyx Από το ένα μάτι η ζωή δραπετεύει ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΕΝ ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΖΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΕΝ Τι είναι το Ζεν; Είναι ένα μικρό Μάτι Που μας Φτύνει στα Μούτρα

Τι γεύση έχει το Ζεν;

(Μικρή και ωραία-σταφυλόκοκκος) (ένα φρύδι ολόκληρη--) (αποκόλληση σχιζοειδούς--) (κρύπτη--) (Πατώ--) (σταφύλι οι ρώγες) (μαύρα μάτια σα γυάλινα γατιά) (έχει και μάγουλα- ξυστά) (έχει και στήθια ξύλινα κρουστά) (έχει σημαία πένθιμη στο λαιμό) Έχει όψη αλεξικέραυνου και φρύδια σηψαιμίας Έχει τις λέξεις όλες Έχει ΖΕΝ; (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ (Κι ο) Γουοντζίνα (συνέχισε με ποιήματα) (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Από την πυγή στην κατανάλωση Απ' τον αρχίλοχο ως τον Duchamp ένα τσουτσέκι όμοιο με πέος, Εγώ! (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Παραλήρημα και λαϊκή στύση

Τα λόγια του ήταν αρκούδες που έπλεναν τα πόδια τους ωστόσο κάθε βράδυ πριν τα γράμματα της φώκιας αναπνεύσουν με κρότο και σπίθες τα ζωηρά χάδια των φεγγαριών ανταλλάζουν υγρά επικίνδυνα να μάθετε να μην ανταλλάζετε υγρά με γνώμονες και προστακτικές εγκλίσεις αφού ό, τι κι αν μάθουμε είναι μια τρύπα σφετερισμένη από καιρό και εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα κανένα δικαίωμα στ' αλήθεια να λέμε αυτό ή το άλλο να παρακαλάμε δηλαδή τους ανθηρούς άντρες που πυροβολούν τα μελτέμια του βουτύρου αλλά η ανάγκη βλέπετε η ανάγκη να ζήσουμε να νιώσουμε πως τα ανδράποδα δεν μετουσιώνονται σε κάθε ευκαιρία έτσι αδιακρίτως αλλά με πλήρως λυσιτελείς τελεολόγους επειδή οι τελεολόγοι ταιριάζουν περίφημα με την αντένδειξη της τελεολογίας και της φορολογικής υποτέλειας που αποδεικνύεται σε κάθε βήμα των βιοχημικών θηλάστρων ενός βρεφοκομείου που ξεσκονίζει τα θηκάρια των ματιών των ματιών που χρησιμοποιούμε όλοι για να αγαπήσουμε τους απαραίτητους θηλαίους διαξιφισμούς και τις αμφίβολες πυρακτώσεις των άμφιων. Αιματηροί οι τρούλοι των αμβλώσεων σκότωσε για να μην σκοτωθείς διότι αν σκοτωθείς τα γαλάζια κυπαρίσσια που έχουν δωρίσει το αντίδωρο στις ευπαθείς κουζίνες θα ανταλλάξουν τα πιο βιώσιμα υλικά θα λοιδορήσουν τα μελτέμια πόσα μελτέμια αντέχει ο σάκος επί τη ευκαιρία να πω να φωνάξω δηλαδή πως καλά θα κάνετε να χώσετε τον Αϊνστάιν σε έναν σάκο και να τον πουλήσετε με το κιλό πείτε πείτε λόγια ηχηρά με ΘΟΡΥΒΟ θόρυβος των υλοτόμων γιατί αντιστρέφω την πάγια ερώτηση και λέω πως τα ανδράποδα δεν μπορούν να συγκινήσουν μια επείσακτη μπόρα μια μπόρα ψηφιακή ξένη και φοβερή αχ. Τρέξτε στην κοντινότερη πλατεία και πλυθείτε όλες οι χάντρες είναι μπάμιες που σάπισαν μέσα στον πρωκτό μιας πεταλούδας που πλένει τα πιάτα ακούγοντας μουσική δωματίου. Τα μικροκύματα μου θυμίζουν κάτι και δε μπορώ να μην θαυμάσω τις λέξεις και τον ευτελή τους ρόλο στην νοημοσύνη μιλώ για νοημοσύνη γιατί η συνείδηση είναι παρείσακτη ξενιστής νοσταλγικός των γυναικών που θέτουν σε κίνδυνο τα βυζιά τους των γυναικών που βάζουν σε υποθήκη τις ωοθήκες τους και συνεχίζουν μέσα στις παγωμένες αμβλώσεις οι οποίες παριστάνουν κάποιον κομμουνιστή σκελετωμένο που πολέμησε πολέμησε με αιματηρές προσπάθειες για να γίνει κάτι άλλο όπως όλοι όπως όλοι οι φαναράδες των εκπτώσεων.



Ένεκα της Ποτοαπαγόρευσης II

Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor? Hume or Humor?

Τί θα πει καλόπιστος μοντερνισμός;



Ένα Καπέλο και μια Γυναίκα μια γυναίκα δούλευε ως λαθρέμπορος. η κοιλιά της ήταν μια ευκλείδεια σχισμή διότι ποτέ δε φθάνει ένας κουρέας για να θρυμματίσει τους καρπούς των χεριών μας. Όσο κι αν αγαπάμε τις αστυνομικές βολίδες που κρέμονται απ' το εκρεμμές των πτηνών ποτέ δε θα δεχθούμε τα ανείπωτα δάκρυα των λιμνών. Τα λεπτά σκιρτήματα της ύλης δεν χαλιναγωγούν πια τα γαλλικά κηπάρια που επωάζονται στους ίσκιους των ακτών και των αράδων. Το μελάνι γεννά τις σουπιές. Εν τω μεταξύ, για να μαστε πλήρως σύμφωνοι με το εργατικό πνεύμα ενός εγελιανού φαροφύλακα, αξίζει να αποζημιώσουμε τις σαρκικές μας ώσεις όσο αυτές αγριεμένες και θυελλώδεις κατασπαράζουν τα μηνίγγια των ναυτών. Ένας κουρέας ποτέ δεν είναι αρκετός για να θρυμματίσει τους καρπούς των χεριών μας. Ένας αφέντης και δέκα αφεντάδες, 10 ή και 1000, δεν φθάνουν για να δαμάσουν την καθεαυτότητα των συνόρων μας. (Υαλοκαμβάς, 2009)


ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ Μποέμης από την Βοημία βουίζει αντιβουίζουν τα βυζιά αλλά ο μποέμης από την Βοημία βρίθει από λέξεις και βυζιά να μάθει να μη βουίζει άλλη φορά (Υαλοκαμβάς, 2009)


Αμήν Πιστεύω μονάχα στην ανεξάντλητη γλώσσα που τυλίγει το 'dual' Της γυναικείας επιδερμίδας. Σκόνη σε σκονισμένη γεωγραφία. Ου, Κάπου έξω.. (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Επειδή σ’ ερωτεύτηκα

στην Ξανθή

ΞΑΝΘΗ: η γνάθος σου πρέπει να είναι λίγο ελαττωματική για να καταφέρεις να διαπρέψεις στο θέατρο, στο σανίδι, που λένε. ΧΡΣΤΔΛ: Δεν είναι ακριβώς αλήθεια αυτό που λέτε. ΞΑΝΘΗ: Η ολομέλεια διεκόπη. Ο έρωτάς μου έτσι θα εκφραστεί. ΖΕ: Μικρή μου Ξανθή Εσύ Όπως εσύ 400 τρίχες έμπνευσης στο στόμα Φιλώ το αιδοίο σου Για να εξοντώσω τον άτεχνο φορμαλισμό Του έρωτα Για να εξυμνήσω τον δικό μου Και μόνο Έρωτα! Πρέπει πρώτα να διαλέξεις το έργο που σου αρέσει Κόψε ράψε κάτι θα βγει Έπειτα ο ήλιος Σαν σκοτωμένο κεράσι Είναι



Θηριοδαμαστής από Συνήθεια Αποδοκιμάζοντας τους ευήλιους τιμητές της εκατονταρχίας υπογράφουμε άφωνοι ,κάτω απ' την αμετάκλητη ροπή των ανθρωπίνων πόρων, τις καταφατικές δοξασίες των σωφρονισμένων κώλων. Υπάρχει εδώ ένα ιδιότυπο τηγάνι, υπάρχει εδώ ένας θάμνος που φαρμακώνει τα κλαδιά του ενώ μυρίζει ένα παπούτσι. Υπάρχει εδώ μια κλήση δυνητικής παθογένειας που τεντώνει τους δικτυακούς ποταμούς των επιθέτων μέσα στον ένσκοπο χάρτη των μελλοντικών ψιθύρων. Υπάρχει ακόμα ένας μοχλός με τον οποίον τα άστρα γίνονται Προβατίνες και οι αξιώσεις μας σημεία. (Υαλοκαμβάς, 2009)


ΑΝ, ΔΗΛΑΔΗ Αν παρακάμψουμε τους ανθούς των αναστεναγμών θα βρεθούμε προ εκπλήξεων σαν την Μαρία Αντουανέτα που φορούσε στηθόδεσμο μόνο και μόνο για να μακρύνουν οι καιροσκόποι που εξέτρεφε στο κέλυφος του κεφαλιού της. Η Μαρία Αντουανέτα ήταν ένας Γάλλος έφιππος που διατηρεί ακόμα την υπερφίαλη νήσο των παιδικών του χρόνων. Να μην ξεχνάμε πα-ρα-κα-λώ! Εδώ όμως τα κεφάλια μας μυρίζουν τρύπιο γάλα και αναπνέουν φρέσκο αίμα Μήπως η Μαρία ήταν γυναίκα; (Υαλοκαμβάς, 2009)


Η ΑΙΩΝΙΑ ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΑ

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ

η μισοφαγωμένη δεκάρα που υπνοβατούσε για να μην

ενοχλήσει την διένεξη του βουτύρου

παρέμεινε δική μας

αιώνια δική μας

είθε οι ουρανοί να αγκαλιάσουν την άψυχη

παντόφλα του νεκρού αγοριού

ο κυρίαρχος ρυθμός ήταν ο β

και παρόλη την ανάγκη μου να αισθανθώ άνθρωπος

καταβρόχθισα τα ρολόγια μαζί με τις αλυσίδες

και δεν θυμάμαι που έχω αφήσει το ροδόνερο των αστικών μας

λίκνων

αχ πεφταστέρι

δίχρωμο

ευνουχισμένο

σκατοκέφαλο

πεφταστέρι αχ!!

πόσα καλοκαίρια καθάριζα τους στάβλους που μέσα έτρωγαν

κρέας παστό

και πεταλούδες με κιθάρες και ακορντεόν

και ψύλλους στ άχυρα

και ράθυμους Διόσκουρους που διαγωνίζονταν στην πετροβολία

στη σκοποβολή όταν ο στόχος ήταν το ροκανισμένο αρχίδι

του χρόνου

από του χρόνου ανοίγει η πολυπόθητη διώρυγα του αυτιού

και οι συνεχείς πλίνθινες κυρίες

θα μιλάνε αλλιώς

ενώ θα προστάζουν τους παπάδες να κοιμούνται εναλλάξ

πάνω στις λόγχες του ασβέστη

(Υαλοκαμβάς, 2009)


ΞΥΔΙ ΚΑΙ ΑΡΤΟΣ (ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΑΥΤΙ) αφιέρωσε τα δόντια της στον ινδό ομοφυλόφιλο που ήταν ξάδερφός της και φερόταν ως ξάδερφος μόνο όταν οι μύγες οι παχιές άλλαζαν δέρμα και φώναζαν αλληλούια και σαν να μην έφτανε αυτό-ποτέ δε φτάνει- οι μύγες μετανάστευσαν δίχως να πουν κουβέντα και το ένταλμα της προεδρικής ονείρωξης παρέμεινε άπραγο σαν τους ιαγουάρους που τραβούν από τη μία άκρη το μουστάκι μου ενώ εγώ το έχω ξεριζώσει και το έχω βάψει για να ναι όμοιο με ρύζι ή με το πηλίκο των εφετείων αλλά αλλά η Κυριακή είναι η μέρα του θεού και τα ξαδέλφια τσακώνονται μέχρι θανάτου χωρίς να σφυρίξουν χωρίς να μοιράσουν δίκαια τα ασπρόρουχα της νυφίτσας που λαγοκοιμάται κάτω από ένα σπυρί ήλιου δίχως άλλο κάθε κυριακή στην εκκλησία για κούρεμα και χέσιμο (Υαλοκαμβάς, 2009)


Η άπνοια των σημαινόμενων Το κουταλάκι του γλυκού εξισορροπεί τα μειδιάματα των γλουτών μιας εξαίσιας κοπέλας που γλυκοκοιτάζει τον πούτσο του οδηγού αλλά δεν τολμά να το παραδεχτεί στον εαυτό της. Μέσα στο εσώρουχό της ένας κίτρινος ιθαγενής σφυρίζει σαν τραχύ μυδραλιοβόλο τού επέκεινα. Απ' το επέκεινα δε γύρισε κανείς Όσο το μπαμπάκι όσο το μπαμπάκι και η πέτρα και το μπαμπάκι όσο το μπαμπάκι Βαμβάκι κηπευτικό δυνητικό έλασμα τέρψης και γλωσσικού υδροθερμικού κειμηλίου βαμβάκι Μέσα στα βυζιά της περαστικής ημέρας ένας ατμός μεγαλύτερος από τα ετεροχρονισμένα νύχια της αγελάδας που δε βγάζει γάλα πια αλλά σπορ αμάξια. Βγάζει Στα αλήθεια Σπορ αμάξια από τα βυζιά της. Ω τι αγελάδα! Μια αγελάδα μούρλια. Αφού μπορεί και βγάζει και τριαξονικά άσπονδα, παιδιά μιας ασύλληπτης αλήθειας, μιας άδοξης, αλλά φτηνής, θαλασσοταραχής. Το αυγοτάραχο μάς μάρανε. Και ας επαναλήφθηκε η τελεία. Και ας επετράπη η τέρψη. Και ας Αφήσουμε επιτέλους τα σάλια μας Να πνίξουν τον αιώνα. (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


Εικόνες (5η) απλώνω τις χούφτες μου και γεύομαι την ένδεια δεν αντιμιλώ γιατί χρειάζομαι τη γλώσσα και τα χέρια μου. (Υαλοκαμβάς, 2009)


Όντως Center Όντως Center Καλλυdickά για Ελληνίδες Rollerspierre, πιάσε Τις Παστίλιες Γερο-δίνη (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


ΔΙΑΛΟΓΟΙ (1ος) Κάπου κοιμούνται ακόμα τα βιβλιάρια της τραπέζης. Αν διαγωνίζομαι στην συμμετοχική αρρυθμία, εντάξει! Μου κάνει το ίδιο. -Καλημέρα! -Γεια σας, Θα μπορούσα να σας βοηθήσω; -Ναι! Δηλαδή.. να.. ευελπιστώ.. Ξέρετε, όταν αδιαθέτησα έμεινα άναυδος για περισσότερο από 9 μήνες. Δηλαδή η διέλευση , μακρόσυρτη και ακριβοθώρητη, με παρότρυνε να ασπαστώ την Ασπασία που την φώναζαν Κάφκα. -Αυτό μοιάζει ενδιαφέρον. Μα, να με συγχωρείτε που επεμβαίνω.. Δεν έχω το δικαίωμα, γνωρίζω. Είμαι κι εγώ σπουδαγμένη ,ξέρετε. Η μητέρα μου δε με άφηνε να ξεπορτίζω δεξιά κι αριστερά, οπότε μου έφερνε τους καλύτερους καθηγητές στο σπίτι. Κάναμε πολλά μαθήματα αλλά όλα τους βαρετά μου φαίνονταν. Εκτός από τα οικοκυρικά, εκεί μάλιστα! Ήμουν άπιαστη. -Με εκπλήσσετε συνεχώς. Ώστε γνωρίζετε από οικοκυρικά; Μια τόσο όμορφη και λεπτεπίλεπτη δεσποινίδα.. -Με κολακεύετε, αλλά όπως σας είπα, ή μάλλον ξέχασα να σας πω, ξέρω που θα βρείτε την Ασπασία που την φωνάζουν Κάφκα και ζει μες στον Κάφκα και, που ξέρετε, ίσως είναι στ αλήθεια ο Κάφκα. -Ξέρεις στα αλήθεια που είναι; Πες μου κοπέλα μου, πες μου σε παρακαλώ! -Αν σας πω, εσείς τι θα μου δώσετε; -Ένα καπέλο. -Άλλο.. -‘Ένα άλογο από χρυσό. -Άλλο, άλλο… -Έναν γιατρό που συντροφεύει νυκτόβιους ρακοσυλλέκτες στην απόσπαση των κύστεων. -Μμμ…όχι, άλλο… -Μια μυτερή γωνιά, έναν υποβρύχιο πρωθυπουργό, ένα ψωλόβροχο ίσως. -μμ.. βέβαια! (πετάγεται 4 μέτρα μακριά), σε μια μυτερή γωνιά, με έναν υποβρύχιο πρωθυπουργό σίγουρα θα πέσει ψωλοβρόχι! (Υαλοκαμβάς, 2009)


Κ. Είμαι ένα κήπος χωρίς παράθυρα Ο καθρέφτης μέσα στον οποίον Καίγονται τα ξερά και τα χλωρά Η λίμνη όπου ξεκουράζεις την χλωροφύλλη Που σου χαρίζει μια δαγκωμένη παραφροσύνη\ Ένα δάσος χωρίς τέλος Μέσα σε ένα άλλο δάσος Περιφραγμένο από αστικές δαγκάνες Μουστάκια περιφέρονται στους δρόμους Και συλλαμβάνουν Τους αμετανόητους ποιητές Τα κορίτσια σκαρφαλώνουν Με τις μύτες τους Πάνω στα ζώα Και τα βυζιά τους Αποκόπτονται από το στέρνο τους Τα βυζιά των κοριτσιών Δείχνουν μιαν αλήθεια Είναι η αλήθεια των λησμονημένων άκρων Οι άξονες μιας δαιδαλώδους ύπαρξης Η αλήθεια των χεριών σου Χέρια βουτηγμένα Μέσα στις ασβεστωμένες σημαίες Των χειρουργών Μέσα στα τετριμμένα σαγόνια Των αθίγγανων Μέσα στις απελπισμένες Σταγόνες Των οξέων Που ενδόμυχα Είναι ξανθές γυναίκες Θρυμματισμένες κυρίες Εξασθενημένες προκηρύξεις Ατέρμονες εντριβές με σωματικά υγρά Είσαι γυναίκα Είσαι η γυναίκα που μεταμορφώνει Τα πηνία των λέξεων Σε πτηνά Μεταστροφή των πηνίων σε πτηνά που αναβλύζουν σπέρμα από τα έγκατα του φρεσκοκομμένου εγκεφάλου μας (Υαλοκαμβάς, 2009)


Κοντοκουρεμένο Εφήβαιο Κάθεσαι εκεί Μ' έναν μεθυσμένο πελεκάνο στα μαλλιά Και άγρια ξύλα Λερωμένα από τ' άσπιλα δόντια Ρημαγμένων ερώτων Ξυπνώ ανάμεσα σε χρυσούς όνους Και λέω χαλάλι Και πίνεις μονορούφι το θυμιατισμένο σπέρμα Το έμπλεο χαράς Από ένα σημείο φωτεινό όλο το σπέρμα κράζει Και με αφειδώλευτους καγχασμούς το αίμα όλο Συναντά την προπαίδεια του αλυτρωτισμού Του απαρχαιωμένου μιγάδα Που στύβει τα όνειρα Που στύβει το πικρό αίμα της κατσίκας Και φτιάχνει λοξά κυπαρίσσια Μες στο καύκαλο του κυπαρισσιού Κοιμάται ένα όρνιο γεμάτο χαρά Αφού σας συντροφεύω σε όλες σας τις δουλειές και σ' όλες τις εργασίες Νομίζω αξίζω και με το παραπάνω την αγάπη σας Ίσως δεν είναι αρκετό ένα φιλί Ίσως θέλετε ψωλή Κι αν κι αυτή λίγη τη θεωρείτε Άλλη δεν έχω (Μα τω θεώ) Σας τ' ορκίζομαι! (Η Ελονοσία του Μύδρου, 2010)


ΧΟΡΟΣ ΙΣΠΑΝΟΦΩΝΩΝ Γαμάτε Γρηγορείτε! Γρηγορείτε, έλεγε ο Λόρκα Και έβαζε τον πούτσο του όπου μπορούσε Γαμάτε Γρηγορείτε Γρηγορείτε δεν έλεγε ο Σαλβαντόρ Και άφηνε την Γκαλά να γαμιέται εδώ κι εκεί (Υαλοκαμβάς, 2009)


Abstract Just Snowflakes rambling Through Shyness (9, 2012)




ISBN: 978-960-93-4483-8

νέο Flipping book

24grammata.com

σειρά: εν καινώ, αρ. σειράς:18



Documents

ΟΧΕΙΑ - 24grammata Athanasios... · -Η κουμπάρα: «έλα και θα' χει φάση!»-Εσ `: «πάγαινε, η κουμπάρα δε σφάλλει, διερευνάει