3 SEKRETY LUDZI SUKCESU, Dariusz Skraskowski 23 Teoria 5 talentów, Z bloga Jurka Kostowskiego 25 Zmiana drogą do sukcesu, Magdalena Nagrodzka 28 Cel, Piotr Waydel 31 Dlaczego

1nr 2/2009 Psychologia SukceSu

Psychologia SukceSunr 02/2009 (002) 22 grudnia 2009

www.madgraf.com www.psychologiasukcesu.com Wiedza to Wolność

Kalendarz hurtowni biżuterii na 2010 rok...Grażyna Dobromilska

Procedury EFT. Ustawienie i Sekwencja.Grażyna Dobromilska

2 Psychologia SukceSu nr 2/2009

Spis treści

Magazyn Psychologia Sukcesu

redaktor naczelny – Grażyna Dobromilska

www.madgraf.com, www.psychologiasukcesu.comwww.blog.madgraf.euwww.blog.psychologiasukcesu.commadgraf@madgraf.eutel. 0 691 66 6341, tel. 081 825 6341Aleja Niepodległości 34/21 23-210 Kraśnik

#2 grudzień 2009

Dziękuję wszystkim, którzy umożliwili mi wykorzystanie ich tekstów w magazynie.Zapraszam do współpracy.

Zapraszam także do przesyłania komentarzy o treści pisma na adres [email protected] :-)

CZEGO AUTORZY NIE WIEDZĄ O KONTAKTACH Z WYDAWCĄ

Okładka ebooka i książki, czyli… jak rozmawiaćz grafikiem, Grażyna Dobromilska 4

CENTRUM POMOCY PROFESJONALNEJ :-)

Podstawowa procedura EFT, czyli zaczynamy od Ustawienia, Grażyna Dobromilska 7Następny etap procedury EFT, czyli Sekwencja, Grażyna Dobromilska 8Joe Vitale także korzysta z EFT, Grażyna Dobromilska 9Odchudzanie – „Boże, jesteś tłusta!”, Andrzej Małek 10Poranny tapping z Donatorem, Andrzej Małek 12Dlaczego Warto Znać EFT? Umiejętność realizacji celów, Katarzyna Dodd 13EFT pomaga tam, gdzie wszystko inne zawiodło, Krystyna Kryszczyszyn 14WYBACZ RODZICOM I ZWRÓĆ SOBIE WOLNOŚĆ, Sylwia Kalinowska 15Daruję ci wszystkie krzywdy, tekst z Wróżki 2004 r. 18

POTENCJAŁ WEWNĘTRZNY

Czym jest moja Złota Klatka? Katarzyna Klonowska 20Informacje o badaniu Clifton StrengthsFinder™ 223 SEKRETY LUDZI SUKCESU, Dariusz Skraskowski 23Teoria 5 talentów, Z bloga Jurka Kostowskiego 25Zmiana drogą do sukcesu, Magdalena Nagrodzka 28Cel, Piotr Waydel 31Dlaczego ludzie tak rzadko osiągają sukces? Piotr Waydel 31Kreatywność i innowacje. Droga do sukcesu, Piotr Waydel 33Narodziny Gwiazdy, Andrzej Hanisz 34Nowo otworzona księgarnia Psychologia Sukcesu, Grażyna Dobromilska 36Manipulacja, czyli poznaj mechanizmy psychologiczne wywierania wpływu, Anna Grzywa 37O dawaniu, Stefan Garczyński 40

mARKETING – COPYWRITING

Jak Zdobyć Zaufanie w Internecie? Wanda Loskot 43Ile jest marki w Twojej marce? Paweł Tkaczyk 46Największy grzech, jaki można popełnić w biznesie, Iwona Sorbian 47Supernetworking – Moda czy konieczność w dobie kryzysu? Iwona Sorbian 48Jak skutecznie wykorzystać networking w sprzedaży i w pro-mocji marki osobistej? – wywiad Joanny Wiejak 48Krótki przepis na hipnotyczny tekst reklamowy, Zbigniew Utnik 51Start-up na start. Tad Witkowicz pomaga i radzi. Polska jest dobrym miejscem dla biznesu, Hubert Zawrzykraj 53

WARSZTAT – czyli „JAK” COŚ ROBIĆ

Pomóż motywacji, czyli… o Dzienniku Pozytywnej Zmiany 56

FOTOGRAFIA – GRAFIKA – SZTUKA

Kalendarze na 2010 rok... 60

mILIONERZY na START :-) czyli SZKOŁA mARZEŃ...

ALTERNATYWNE LEKCJE PRZEDSIĘBIORCZOŚCI, pod hasłem Porozmawiajmy o Sukcesie 65

INSPIRACJE – mOTYWACJE :-)Świecie nasz 72


Moja misja jest jak życzenia świąteczne i noworoczne dla Ciebie :-)

Poradź sobie z emocjami...Odkryj swoje talenty i najlepszą dla siebie pracę...

Osiągaj sukcesy, przyjaźnie żyj z ludźmi...

...a nowy rok 2010 odkryje przed Tobą nieznane możliwości i horyzonty :-)

Czego Ci życzę z całego serca, Grażyna

Witam Cię serdecznie w nowym numerze magazynu :-)

Serdecznie dziękuję autorom za chęć nawiązania współpracy. Dzięki temu mogę zaskoczyć Czytelników ogromem wartościowej wiedzy i inspiracji do przemyśleń :-) W tym numerze bardzo dużo informacji nt. talentów. A także zmian w życiu.Moja księgarnia internetowa wystartowała, więc mamy platformę do sprzedaży publikacji :-)

Jednak zdecyduję się na kwartalnik, a nie – dwumiesięcznik.Przybyło autorów i numer się rozrósł w ilości stron bardziej niż numer pierwszy. A już wtedy otrzymałam jeden głos, że pismo się bardzo podoba, ale przydałby się numer „chudszy”, a częściej.Wychodzę jednak z założenia, że każdy może czytać w swoim tempie, w dowolnym wybranym przez siebie czasie, w miarę wolnych chwil, natomiast moim celem jest poruszanie kompleksowo w każdym numerze tematyki poszczególnych zaplanowanych działów. Działy te podporządkowane są mojej misji Psychologii Sukcesu :-) Oczywiście, dział DTP jest pomocniczy, ma służyć jako pomoc autorom w dogadaniu się z wydawcą w sprawie ich publikacji, niekoniecznie ze mną :-)Zapraszam Cię do lektury i do komentowania. A także do współtworzenia magazynu :-)

Do zobaczenia za trzy miesiące...


CZEGO AUTORZY NIE WIEDZĄ O KONTAKTACH Z WYDAWCĄ

Przygotowujesz ebooka, czyli pdf-a, kiedyś w perspektywie myślisz o wersji drukowanej, jeśli ebook będzie się dobrze sprzedawał…

Grafik mówi do ciebie: podaj parametry okładki. Oto, co powinieneś wiedzieć.

1. RozmiarMyśl o ebooku jak o książce, a nie jakimś “tworze elektro-nicznym” pdf

„bez rozmiaru” do oglądania na ekranie monitora w po-większeniu „100%”, „zmieść stronę”, „zmieść na szerokość”. Wtedy koszty pracy grafika i osoby składającej publikację poniesiesz tylko raz.

Na określonym formacie strony mieści się określona ilość słów. Nie da się w prosty sposób zrobić powiększenia „środka książki”, np. 110% i otrzymać sytuacji „ten sam skład” – „inny format”.

Na jaki więc format możesz się zdecydować?

Np. ok. A5. Ze względu na techniczną stronę druku w drukarni nie można wykorzystać pełnego rozmiaru papieru formatu A, tu – A5, czyli 148 x 210 mm. Przyjmuje się rozmiar 145 x 205 mm.

Ale książka formatu A5 ma raczej byle jaki wygląd. Taki broszurowy.

No, chyba że ma ze 304 strony…

Typowy format dla książki to ok. B5, czyli 168 x 240. Pełne B5 to 176 x 250 mm.

Ciekawie prezentuje się książka w formacie publikacji Roberta Kiyosakiego Bogaty ojciec, Biedny ojciec, czyli 150 x 220 mm.

Oczywiście, większy format oznacza wyższe koszty druku przy określonej ilości stron. Co prawda niewiele.

Okładka ebooka i książki, czyli… jak rozmawiać z grafikiem


Z drugiej też strony, książkę formatu A5 czy B5 składa się tym samym stopniem pisma, więc będzie miała większy format, ale z mniejszą ilością stron.

Pamiętaj jeszcze o tym, że ilość stron książki powinna być /8 (dzielone przez 8), co wynika ze specyfiki pracy drukarni. I tak ustalaj ilość stron ebooka. Dodaj np. reklamy swoich kursów, swoich poprzednich książek, oferty swoich partnerów.

Przykład.Otrzymałeś np. 196 stron w składzie. Nie jest to „równa”

składka drukarska, bo nie dzieli się przez 8.Powinieneś więc dążyć albo do ilości stron 192, albo 200.

2. SpadyKolejne wymaganie procesu druku to grafika zajmująca całą stronę przygotowana „na spad”. Spad, czyli margines 3 mm dookoła do obcięcia po wydrukowaniu strony.

Dokładnie mówiąc:Okładka przód. Spady 3 mm z prawej, góra, dół.Okładka tył. Spad z lewej strony, góra, dół.

Grzbietu do ebooka nie projektujesz. Przy okazji powiem, że grzbiet sąsiaduje z okładką przód i okładką tył, więc ma tylko spad góra i dół.

W następnym numerze pokażę ci przykłady graficzne. Jak łatwo jest obciąć spad, żeby okładka ebooka miała odpowiedni wygląd, a jak niemożliwe jest jej przerobienie w odwrotną stronę, czyli dodanie do niej spadów 3 mm na potrzeby druku książki w drukarni.

3. Kolory fotografiiFotografie wymagają wyłącznie dobrej obróbki w programie graficznym. parametrów takich jak: kolor, jasność, kontrast, ostrość. Także czyszczenie rys, zadrapań itp.

4. Kolory jednolitych wypełnień i kolory literW poligrafii używa się opisu koloru w trybie CMYK, czyli C-cyan, M-magenta, Y-yellow, K-black.

Tu zadaj grafikowi podstawowe pytanie, czy używa wzornika Pantone.

Zwykły granat z podstawowej palety kolorów dowolnego programu, nawet Worda, ma skład koloru: C-100, M-100, Y-0, K-0.

Popatrzmy na podstawową paletę w programie graficz-nym Corel. Widzisz ten granat?

Otóż, wyobraź sobie, że on w druku „wychodzi” jako fiolet.

Jeśli grafik nie używa wzornika Pantone do projektowa-nia i wybierze ci piękne kolory liter i wypełnień kształtów „jak widzi na ekranie”, a nawet „jak pięknie wyglądają na drukarce”, TO EFEKT W DRUKARNI ZASKOCZY CIĘ NIEPRZYJEMNIE…

fot. sxc.hu


5. RozdzielczośćRozdzielczość ekranowa, więc i na strony inter-netowe, to 72 dpi. Natomiast w procesie druku wymagana jest rozdzielczość 300 dpi.

W takiej rozdzielczości powinny być użyte wszelkie twoje fotografie w publikacji i złożona okładka ebooka.

6. Okładka w trybie koloru RGB i CMYKOkładka ebooka powinna być pozostawiona w trybie koloru RGB, bo nie wszystkie drukarki „radzą sobie” z CMYK-iem i na wydruku otrzy-muje się „dziwne” kolory. Zamiana na CMYK wymagany w drukarni to tylko kliknięcie jednej opcji w programie do grafiki: Obraz/Tryb.

Oczywiście, grafik wie, że powinien mieć ustawiony tryb konwersji CMYK Generic EuroŚćala Positive Proofing (w najnowszym oprogramowaniu jako Coated FOGRA27, ISO 12647-2:2004).

7. Ebook i książka, czyli finałI teraz Z TEGO SAMEGO materiału wypusz-czamy pdf-a ebooka z hasłami dostępu lub pdf-a książkę z paserami w rozdzielczości drukarskiej.

Co to są pasery pokażę ci przykład graficzny wkrótce.

Pozdrawiam cię serdecznie, Grażyna

PS. Rozmiary formatu A5, A4 pamiętam doskonale. Ale już np. B5, niestety nie, więc zawsze uruchamiam program do grafiki, “Corela”, i otwieram okienko rozmiar strony, co jest dość uciążliwe :-)

Ale znalazłam w sieci przeliczenia arkusza http://www.convertworld.com/pl/format-arkusza/.

fot. wzornik Pantone, sxc.hu


EFT – Emotional Freedom Techniques (Techniki Emocjonalnej Wolności)Emotional Freedom Technique (EFT) bazuje na akupresurze meridianów. EFT zakłada, że przyczyną większości problemów emocjonalnych – i co za tym idzie – chorób jest zablokowana w ciele energia. Poprzez opukiwanie odpowiednich punktów z jednoczesnym afirmowaniem odblokowujemy zatrzymaną energię.

Zastrzeżenie:FET jest bardzo dobrą metodą nawet do samodzielnego stosowania, ale jeśli ktoś ma poważne problemy emocjonalne,

powinien zasięgnąć porady specjalisty-trenera EFT. W tej chwili nie jest to problemem, ponieważ trenerzy pracują z klientami także poprzez kontakt na Skype’a, a przynajmniej wiem o tym, jeśli chodzi o Katarzynę Dodd czy Sylwię Kalinowską.

(z samouczka EFT Garego Craiga w tłumaczeniu Katarzyny Dodd): [...] PS. Próbowanie EFT na wszystko wymaga, oczywiście, zdrowego rozsądku. Byłoby niewłaściwym, np. wypić litr benzyny i sprawdzać, czy można to sobie „wypukać”. Podobnie, niedoświadczone osoby nie powinny iść w rejony,w których nie są ekspertami i próbować EFT na głęboko zabu-rzonych emocjonalnie ludziach.

Podstawową procedurę EFT zaczyna się od Ustawienia. Ja osobiście jestem użytkownikiem i zwolennikiem metody, nie jestem trenerem EFT, więc nie będę wnikać zbyt szczegółowo, dlaczego akurat tak należy postępować, lecz podam przykład Ustawienia i czynności wykonywane podczas niego.

Jeśli jesteś zainteresowany szczegółami, samouczek i materiały są do pobrania bezpłatnie ze strony Instytutu EFT w Polsce www.eft.net.pl.

Pozdrawiam, Grażyna Dobromilska

CENTRUM POMOCY PROFESJONALNEJ :-)

Podstawowa procedura EFT, czyli zaczynamy od UstawieniaNa tym etapie opukujemy punkt karate na dłoni LUB masu-jemy punkt wrażliwy, które pokazuję na obrazku.Bezpieczniej jest opukiwać punkt karate, ponieważ specjaliści przestrzegają, że opukiwanie punktu wrażliwego zamiast łagodnego masowania zgodnie z ruchem wskazówek zegara, może wywoływać mikrowstrząsy, które mogą zakłócić naturalną pracę serca, co może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia.

Wypowiadamy przy tym na głos zdanie opisujące problem lub emocję w szczegółowy sposób w formie:

Mimo, że … (mam ten problem, tę emocję), to głęboko i całkowicie akceptuję siebie.

np.Mimo, że mam ten przeszywający ból w górnej części

lewego ramienia, to głęboko i całkowicie akceptuję siebie.

Ważne, żeby pamiętać o tak dokładnym sformułowaniu problemu, jak to tylko możliwe.


PS. Piszę o metodzie EFT tak dużo, ponieważ pod kierunkiem mojego brata uporządkowałam głębokie problemy emocjonalne.

A nawet dzięki EFT rozpoczął się mój proces gwałtownych sukcesów w zrzucaniu nadmier-nych kilogramów, czyli aktualnie ponad 29 kg od kwietnia 2009 :- )

Bo tycie ma podłoże emocjonalne i najlepsze nawet diety i tabletki nie pomogą.

A teraz to już “zabawa” na różne tematy :-)

Moim celem jest, byś mi uwierzył, że to skuteczny sposób i zainteresował się tą metodą, a także nawiązał kontakt ze specja-listami, jeśli tego wymaga twoja sytuacja.

Grażyna Dobromilska

Następny etap procedury EFT, czyli SekwencjaOpukujemy ok. 7-8 razy każdy z punktów meridianowych, skupiając jedno-cześnie umysł na problemie, emocjach. Przy każdym punkcie powtarzamy skróconą wersję zdania z Ustawienia, tzw. Przypominacz.

Przypominaczem będą:

Ten ostry ból głowy.Ta złość na szefa w pracy.Ten przeszywający ból w górnej części lewego ramienia.

Można opukiwać jedną lub obydwie strony ciała. Można też opukiwać naprzemiennie i używać różnych rąk. Nie ma to znaczenia.


Opukiwane punkty:czubek głowy – najwyższy punkt na głowiebrew – na początku brwi przy nasadzie nosabok oka – z boku oka na kości oczodołu, na wysokości kącika okapod okiem – na kości oczodołu, zaraz pod dolną powiekąpod nosem – w środkowym zagłębieniubroda – na brodzie w poziomej bruździeobojczyk – punkt w miejscu połączenia kości obojczykowej i pierwszego żebrapod pachą – z boku ciała na wysokości sutka, ok. 10 cm od pachy

Zapraszam cię do podzielenia się wrażeniami ze stosowa-nia metody EFT na różne problemy.


Joe Vitale także korzysta z EFTJoe Vitale opowiada w wywiadzie, jak EFT zmieniło jego życie. Wywiad dostępny jest pod adresem:

www.tryitoneverything.com/videos.shtml.

Joe Vitale wypowiada się na temat EFT i metod ener-getycznych. Opowiada, jak kilka lat temu miał problem z publicznymi wystąpieniami. EFT pomogło mu uwolnić blokady, które miał wewnątrz organizmu, które powodowały, że był spięty, bał się wystąpień i po prostu nie wiedział, co ma powiedzieć.

Kiedy uwolnił te wewnętrzne blokady wszystko zagrało. Wiedział, co ma mówić, bo właściwe słowa przychodziły mu do głowy i po prostu je mówił.

Ponadto opowiada o tym, jak cierpiał na nadwagę przez 50 lat. Lubił dużo jeść. Jedzeniem rekompensował sobie problemy natury emocjonalnej.

Jadł z powodu braku równowagi energetycznej. Tak było na początku. Walczył z jedzeniem słodyczy i ciastek. Dlatego żadne metody odchudzające nie odnosiły rezultatów. Kiedy zrozumiał, że przyczyną jedzenia są sprawy natury emocjonalnej, zaczął stosować EFT. Dzięki EFT uwolnił swoje emocje.

Mówił słowa: Nawet jeśli w tej chwili mam ochotę na drugie ciastko z kremem głęboko i całkowicie wybaczam sobie i akceptuję siebie.

Za pomocą opukiwania punktu karate wyciszył swój organizm, swoje emocje. Teraz ma wolny wybór. EFT wprowadziło spokój do jego organizmu. W ciągu 3 lat stracił na wadze 36 kg.

Ciekawy wywiad.

Ciekawe w tym jest także to, że Joe Vitale opukuje tylko punkt karate. Można więc stosować i bardzo uproszczone procedury EFT, by osiągać zamierzone rezultaty.


www.tryitoneverything.com/vi-deos.shtml – wywiad z Joe Vitale


Czym jest moja Złota Klatka?Otrzymałam niedawno zadanie. Miałam sprecyzować, czym

jest moja Złota Klatka. Każdy przecież ma swoje małe więzienie przekonań, czym więc jest moje?

Co mnie ogranicza?Nie ucieknę z więzienia, dopóki nie zobaczę krat...

Najróżniejsi mistrzowie twierdzą, że Więzienie jest zaledwie iluzją...

Dla mnie natomiast jest alegorią :-) Filtrem percepcyjnym utkanym z poglądów, instynktów, potrzeb, uzależnień i osobistej historii.

Najgrubszy element konstrukcji to przekonanie, że istnieje coś, co klatka więzi lub ogranicza, czyli Ja. Ego. Wewnętrzne Dziecko. Że jestem pojedynczym, osobnym bytem oddzielonym od tła. Że się urodziłam i umrę. Że mam fizyczną postać, osobowość i zawładuję jakimiś posiadłościami (od części ciała po gusta, dane personalne, zawód czy kredyty bankowe). Że żyję w czasie od minionej przeszłości przez ustawicznie przegapianą teraźniejszość po teoretyczną przyszłość :-)

Klatka to również instynktowa potrzeba ochrony życia, jedzenia, snu, schronienia, bezpieczeństwa oraz autonomii (oddzielności), miłości, seksu, zabawy, bycia rozumianym, a także potrzeba kre-atywności, wypoczynku i sensu.

Więzienie to słowa i definicje, pojęcia i nazwy, a więc ciąg opisów przeszłych utożsamień osobistych, np.: jestem czyjąś przyjaciółką, adeptką takich kursów i technik, osobą, która ukończyła takie przedszkola, jest spod takiego znaku...

Och, czym naprawdę jestem?

Klatka to również zespół rzutowanych z przeszłości założeń, np. że nie zabraknie mi powietrza, nie zjem mięsa, wyjadę na narty, nie przejdę przez ścianę itd.

Subtelniejsze jej elementy to mniej trwałe i zależne od okolicz-ności opinie na temat iluzorycznego wnętrza i zewnętrza klatki a więc wszelkie nieostateczne, nietrwałe (zależne nawet od pogody) opisy siebie, świata i relacji pomiędzy, np.: jestem łagodna/pikantna, życie jest cierpieniem/przygodą, inni ludzie są np.: ciekawi/nudni, społeczeństwa takie, kosmos, rząd, żarcie, związki, Bóg, kolory, gusta itd.

POTENCJAŁ WEWNĘTRZNY

POTENCJAŁ WEWNĘTRZNY, czyli emocje, talenty, cechy osobowości, wartości, empatia, język porozumienia bez przemocy, tzw. język żyrafy, mechanizmy manipulacji, wywieranie wpływu na ludzi, rozwój osobisty, cele życiowe itp.


W mojej klatce jeszcze dosyć sztywnym ele-mentem jest założenie, że świadomość jest lepsza od nieświadomości, miłość od strachu, a radość bycia w chwili obecnej – od cierpienia wkrętu w umysł. Z tego wynika, że dobrze jest pomagać cierpiącym, świecić przykładem czy dążyć do rozwoju świadomo-ści. Taka ocena prowadzi do lęku przed cierpieniem jako źródłem nieświadomości i wyznacza kierunek działania zmierzający do unikania negatywnych emocji i mnożenia opcji doświadczania przyjemnych stanów.

Klatka to iluzja, że moja racja jest bardziej prawdzi-wa niż Twoja, a więc moje „ja” postępuje właściwie, a Twoje nie. Taka dualność w skrajnych przypadkach tworzy Hitlerów i wyprawy krzyżowe :-) Och, dobrze jest widzieć te elementy konstrukcji klatki, żeby z niosącego światło rycerza w armii świadomości – nie zamienić się w fanatyka, który uraczy rakowca winą za jego własną traumę i chorobę będącą jej konsekwencją...

Wszelkie „wiem”, „nigdy”, „zawsze” i „na pewno” to grube złote pręty naszej pułapki. Nawet lub zwłasz-cza, jeśli to „wiem” dotyczy czyjegoś dobra :-)

Nawet lub zwłaszcza, kiedy uważamy, że dobro jest lepsze od zła, a mądrość od głupoty. Niebez-pieczne jest również „powinno się”, bo jest podobnie sztywną konsekwencją zamknięcia umysłu i ulegania przekonaniom.

I co teraz? Widzę niektóre elementy konstrukcyjne klatki. Czy mogę przekroczyć podstawowe potrzeby? Czy chcę wyrzec się pragnień? Większość mistrzów nadal je, leczy zęby i umie liczyć... Do tego CHCĄ uwolnić wszystkie istoty od cierpienia...

A może nie da się całkiem wyjść z klatki, ale można ją nieco rozluźnić?

Po co mi te wszystkie zamykające „wiem”?Po co mi jakakolwiek absurdalna pewność na temat

istnienia ja, Boga, życia pozagrobowego lub jutra? Po co mi poczucie bycia lepszą lub gorszą od jakiegoś modelu normalności? Czy to jest użyteczne?


Katarzyna Klonowska, fotografia archiwum autorki. Absolwentka Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, rozpoczęła pływanie na stutysięcznikach tankowcach. Jest nawigato-rem. Zwiedziła 5 kontynentów, poznała dziesiątki krajów, tysiące ludzi. Praca daje jej finansowy luz i 5 miesięcy wakacji na suchym lądzie.

A więc, czym jestem? Co mnie motywuje? Który z „grzechów głównych” jest moją dominującą cechą?

Gniew? Pycha? Chciwość? Nieumiarkowanie? Strach? Fałsz? Czy chcę władzy? Piękna? Aprobaty? Doskonałości?

Czy szczęście dla mnie to sukces zawodowy? A może przyjaciele? Albo autentyczne, głębokie poruszenia serca? Wrażliwość na ból? Miłość?

Co sprowadza Miłość? Łaska? Wiara? Współczucie? Pożądanie? Podziw?

Co zdumiewa? Czy jeśli inni wybierają inaczej, to znaczy, że gorzej?

Warto czasem zwrócić naszą uwagę na nas samych, by uczynić świadomym to, co dotąd bywało cieniem pocią-gającym za sznurki zza kurtyny życia :-)

Katarzyna Klonowska

„Wiem” w temacie ortografii czy prowadzenia statku spełnia swoją funkcję, a wielogodzinne oceniające monologi w głowie? Kto odpowiada za treść tego bałaganu w mojej głowie? Dlaczego centralną osią mojego życia są ciągle zmieniające się małe sprawy? Dlaczego tracę równowagę i wkręcam się w irytację, złoszczę, że coś jest inne niż ja sobie życzę? Dlaczego się wkręcam w absurdalność różnych „powinno być inaczej”?

Cóż. Sama umiejętność dostrzegania sprytu mojego uro-czego ja – dystansuje do wkrętów i wyzwala z pomieszania :-) Oto Złota klatka. Ego chce żyć, wewnętrzne dziecko chce uwagi, najłatwiej ją dostać, psocąc :-)...

Patrzenie na elementy osobistej Złotej Klatki to oświetlanie ciemności :-), jak rzekł wielki C.G. Jung: dopóki nie uczynisz nieświadomego – świadomym – będzie ono kierowało twoim życiem, a Ty będziesz nazywał to przeznaczeniem.


Bardzo lubię testy określające zdolności i predyspozycje. Interesujący jest test ulubionych kolorów, opisany w książce Dorothee L. Mella pt. „Tajemnice kolorów. Odkryj swoją osobowość”, tzw. Barwna Analiza Własnego Wizerunku, jednak trudno byłoby mi przybliżyć czytelnikowi tę pozycję wydawniczą. Co najwyżej mogę ją zarekomendować jako wartą uwagi. Już łatwiej przyjdzie mi kiedyś powiedzieć więcej nt. bestselleru The New York Timesa, autorstwa Paula D. Tiegera & Barbary Barron-Tieger pt. „Rób to, do czego jesteś stworzony”, który pozwala określić typ osobowości wg klasyfikacji Myers-Briggs, choć także, by określić swoje predyspozycje, trzeba nabyć książkę i przestudiować wnikliwie przykłady (lub wypełnić kwestionariusz typu osobowości Myers-Briggs i poddać go ocenie profesjonalisty).Ale dziś mam przyjemność zainaugurować temat odkrywania talentów wg testu Strengths Finder Marcusa Buckinghama, który można – a nawet, powinno się :-) – wykonać za opłatą 147 zł. Książka jego autorstwa „Teraz odkryj swoje silne strony”, opisująca talenty, jest już niedostępna na rynku. Tematem tym zajmował się Jurek Kostowski i mam zgodę na udostępnienie opisu talentów z jego bloga. Za to mam też znakomitą wiadomość – konsultantem od talentów w moim magazynie zgodził się być Darek Skraskowski. Dziś zamieszczam wstępny tekst Darka o potrzebie rozpoznania własnych talentów i ich pielęgnowania. Od następnego numeru Darek będzie prezentował analizę zestawów talentów, poczynając od mojego :-) Jeśli jesteś zainteresowany, napisz maila do mnie, Darek obiecuje dokonywać analiz talentów czytelników magazynu.


Informacje o badaniu Clifton StrengthsFinder™http://sf1.strengthsfinder.com/pl-pl/faqs/Default.aspx

Co to jest Clifton StrengthsFinder™?Badanie Clifton StrengthsFinder™ to oparte na rozwiązaniach internetowych narzędzie oceny normalnej osobowości z punk-tu widzenia psychologii pozytywnej. Jest to pierwszy tego typu instrument oceny, który został opracowany z myślą o za-stosowaniu w Internecie. Badanie Clifton StrengthsFinder™ w szczególności mierzy obecność talentów w 34 ogólnych obszarach, zwanych „cechami”. Talenty, czyli naturalne wzor-ce myślenia, odczuwania i zachowania danej osoby, służą jako podstawa rozwoju mocnych stron. Korzystając z bezpiecz-nego połączenia internetowego, Clifton StrengthsFinder™ przedstawia respondentowi 180 pozycji testowych. Każda pozycja składa się z pary potencjalnych opisów respondenta, takich jak „Czytam uważnie instrukcje” i „Lubię natychmiast rozpoczynać pracę”. Opisy są sformułowane w taki sposób, jak gdyby stanowiły krańcowe punkty skali. Zadaniem respondenta jest wybranie spośród każdej pary stwierdzenia, które najlepiej go opisuje, oraz określenie, w jakim stopniu wybrane stwierdzenie go dotyczy. Zanim system przejdzie do kolejnej pary opisów, respondent ma 20 sekund na dokonanie wyboru i udzielenie odpowiedzi. (Badanie przeprowadzone podczas opracowywania narzędzia Clifton StrengthsFin-der™ wykazało, że 20-sekundowy limit czasu skutkował nieznaczącym odsetkiem nieudzielonych odpowiedzi). Po wypełnieniu badania Clifton StrengthsFinder™ uczestnik otrzymuje raport wymieniający jego pięć głównych cech (tj. tych najbardziej dominujących). Respondent może wtedy bliżej zapoznać się z wymienionymi cechami, aby móc odkryć

swoje największe talenty. Badanie Clifton StrengthsFinder™ oraz raport dotyczący głównych cech opracowano zgodnie z podstawową zasadą misji firmy Gallup, jaką jest pomaganie ludziom w poznawaniu i rozwijaniu talentów w silne strony w celu poprawy wszystkich aspektów ich życia.

Na jakiej teorii osobowości opiera się badanie Clifton StrengthsFinder™?Narzędzie Clifton StrengthsFinder™, jest wynikiem ponad 30-letnich badań nad talentami i silnymi stronami oraz ich powiązaniem z osiąganymi wynikami. StrengthsFinder jest oparty na ogólnym modelu psychologii pozytywnej. Psychologia pozytywna stanowi ramę, czy też paradygmat, obejmujący podejście do psychologii z punktu widzenia zdrowia i dobrego funkcjonowania w życiu. Tematy dotyczą optymizmu, pozytywnych emocji, elementu duchowego, szczęścia, zadowolenia, rozwoju osobistego i dobrego samopoczucia. Punkt widzenia przyjęty przez psychologię pozytywną, pojęcie silnych stron wprowadzone przez firmę Gallup oraz narzędzie Clifton StrengthsFinder™ różni się od punktu widzenia przyjętego przez inne teorie i instrumenty opracowane do pomiaru różnych konstruktów psychologicz-nych. Dlatego nie próbowaliśmy opracować tabeli, która porównywałaby podejście przyjęte przez narzędzie Clifton StrengthsFinder™ z podejściem przyjętym przez inne badania psychologiczne, które mierzą inne konstrukty na podstawie innych teorii i wywodzą się z innych założeń.

Co to jest silna strona? Jaka jest różnica pomiędzy talentem i silną stroną?Silna strona to umiejętność stałego, bliskiego doskonałości wykonywania jakiegoś zadania. Podstawą rozwinięcia silnej strony jest określenie swoich dominujących talentów,


3 SEKRETY LUDZI SUKCESUWiele osób marzy o sukcesie. Podziwiają tych, którzy mają wspaniałe wyniki.

Zadają sobie pytania:- Czym ja różnię się od ludzi sukcesu?- Co sprawia, że robiąc to, co oni, nie mam takich samych

wyników?- Ile czasu trzeba, żeby rozwinąć umiejętności na poziomie

liczącym się w kraju i na świecie?

Odpowiedzi na te pytania szukałem przez kilkanaście ostat-nich miesięcy. Kiedy znalazłem odpowiedzi, zaprowadziły mnie one do trzech sekretów ludzi sukcesu. Oto one.

1 SEKRET Ludzie sukcesu odkrywają swoje wrodzone zdolności (nie zawsze świadomie i planowo) i na nich budują swoje silne strony.

2 SEKRET Ludzie sukcesu rozwijają swoje silne strony w sprzyjają-cym środowisku, które umożliwia szybki wzrost.

3 SEKRET Ludzie sukcesu wytrwale ćwiczą kluczowe elementy w wybranej dziedzinie, co pozwala im osiągnąć światowy poziom.

W tym artykule powiem więcej o pierwszym sekrecie.

1 SEKRET Ludzie sukcesu odkrywają swoje wrodzone zdolności i na nich budują swoje silne strony.

Nasuwa się pytanie: - Jak mam odkryć swoje zdolności?

czyli najbardziej naturalnych wzorców myślenia, odczuwania i zachowania danej osoby, a następnie uzupełnienie ich wiedzą i umiejętnościami właściwymi dla danego zadania.

Czy można rozwinąć silną stronę wyłącznie w wyniku jej ćwiczenia, czy też „stałe, bliskie do-skonałości” wykonywanie jakiegoś zadania wymaga pewnych talentów wrodzonych?

Aby rozwinąć silną stronę w odniesieniu do danej czynności, potrzebne są talenty, czyli naturalnie powtarzające się wzorce myślenia, odczuwania i zachowania, które można produk-tywnie wykorzystać. Wiedza i umiejętności to kluczowe składniki silnej strony, lecz aby posiadać prawdziwą silną stronę, trzeba wykorzystać to, co w nas najlepsze, czyli dominujące talenty.

Są na to dwa sposoby: testy i obserwacja.

Pierwszy sposób to korzystanie z testów, które szybko wskażą Twoje wrodzone preferencje.

Jest wiele takich narzędzi. Do moich ulubionych należy test przygotowany przez Instytut Gallupa. Bazuje on na 34 cechach, które bardzo precyzyjnie opisują wrodzone zdolno-ści na podstawie pięciu dominujących cech.

(krótki opis tych cech znajdziesz dalej w magazynie)

Drugi sposób to obserwacja swoich zachowań w celu od-krycia tego, co przychodzi nam szybko, łatwo i naturalnie.

fot. sxc.hu


TERAZ NAJWAŻNIEJSZE

Większość osób zatrzymuje się na etapie rozpoznania swoich zdolności. A przecież to tylko wstęp do dalszego rozwoju. Stąd tak wiele zmarnowanych talentów w czasach, gdzie istnieją tak genialne narzędzia odkrywające wrodzone zdolności.

- Co możesz zrobić, aby nie zmarnować darów, które otrzymałeś od życia? Co zrobić, aby na fundamencie tych zdolności rozwijać silne strony i osiągać sukcesy, o jakich marzymy?

Kiedy znasz już swoje zdolności, pora zastanowić się nad swoją pasją. Nad dziedziną, której możesz poświęcić kolejne 5 do 10 lat życia.

- Dlaczego jest to takie ważne?

Ponieważ Twoje zdolności są na razie jak nieoszlifowane diamenty. Niosą w sobie ogromną wartość dopiero wtedy, gdy je odkryjesz i poddasz dalszej obróbce, co zwiększy ich wartość.

Potrzebujesz wesprzeć swoje zdolności wiedzą i umie-jętnościami, które pozwolą rozwinąć Twoje silne strony. A to jak zapewne wiesz, wymaga to czasu, energii i pełnego zaangażowania. Wytrwasz tylko wtedy, gdy wybierzesz dziedzinę, którą lubisz i która stanie się Twoją pasją.

Kiedy to zrobisz, zaczniesz dostrzegać, jaką wiedzę zdobyć i jakie umiejętności wyćwiczyć, aby osiągać wspaniałe wyniki w wybranym zawodzie.

W kolejnym wydaniu magazynu podam przykład zastoso-wania tej wiedzy oparty na 5 dominujących cechach talentu wydawcy tego magazynu.

Jeszcze jedno.Dla zainteresowanych czytelników przygotowałem trzy

tematyczne szkolenia internetowe:

SEKRET 1 Jak odkryć i wykorzystać swoje silne strony do osiągania

jeszcze większych sukcesów zawodowych?

SEKRET 2 Jak wybierać i kształtować sprzyjające sukcesom środo-

wisko zawodowe?

SEKRET 3 Jak opracować i wdrożyć program rozwoju oparty

na zasadzie 10 000 godzin?Jeśli chcesz otrzymać bliższe informacje na temat szko-

lenia internetowego, wyślij informację: Oferta szkolenia internetowego SEKRET 1 na adres [email protected]

Z pozdrowieniami dla CzytelnikówDariusz Skraskowski

Dariusz SkraskowskiAutor książki Hipnotyczny Telemarketing

Prowadzenie kursów internetowych o tematyce motywacyjnej.Prowadzenie teleszkoleń i teleseminariów o marketingu telefonicznym.Współwłaściciel firmy: Wydawnictwo „Kompas Szczęścia”.Autor książek o tematyce marketingowej oraz motywacyjnej.Organizator Wielkiej Ogólnopolskiej Akcji POGROMCY STRESÓW.

Kom. 660913309

W przygotowaniu książka pt. Motywacja do pracy.


Na mojej liście priorytetowych zadań do realizacji znajdowało się uruchomienie księgarni www.psychologiasukcesu.com. Bo moja oferta współpracy dla autorów dopiero wtedy byłaby kompletna, gdyby było gdzie sprzedawać ich publikacje :-)Może więc wstawiłam książkę, która nie jest tym, czego oczekują klienci, jak mówi Wanda Loskot i pisze Piotr Majewski w swoich sekretach sprzedaży – Daj im to, czego chcą klienci – bo na razie nie zanotowałam specjalnych sukcesów w sprzedaży. Opowiem więc o mojej książce w ofercie. Ale także o drugiej pozycji wydawniczej za 0 zł, której umieszczenie w księgarni jest moim wielkim osiągnięciem. To pierwsza z książek pana Stefana Garczyńskiego, mojego ulubionego autora z lat wczesnej młodości (teraz u mnie to młodość dojrzała :-)) Marzyłam o nawiązaniu kontaktu z właścicielem praw autorskich, bo książki pana Stefana świetnie przystają do mojej misji porozumienia bez przemocy i przyjaznych stosunków z ludźmi...

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna Dobromilska


MANIPULACJAczyli POZNAJ

MECHANIZMY PSYCHOLOGICZNE

WYWIERANIA WPŁYWUProf. zw. dr hab. n. med. Anna Grzywa

Opracowanie to nie jest podręcznikiem manipulacji, a wręcz przeciwnie. Objaśniając mechanizmy psychologiczne naszego działania i techniki manipulacji je wykorzystujące, stanowi formę obrony przed manipulatorami.Wiadomo bowiem, że skuteczną obroną przed manipulatorami jest rozpoznanie „słabych punktów” w swoich emocjach, my-śleniu i zachowaniu, na które oni zazwyczaj bezbłędnie trafiają. Drugą metodą obrony jest znajomość stoso-wanych przez nich technik. Jeżeli uda się przebrnąć przez zgromadzone w pierwszej części pracy dane teoretyczne, a w drugiej części zapoznać się z technikami, jakie codziennie są wobec każdego z nas sto-sowane, wytrącimy manipulatorom z rąk ich broń. Rozpoznamy te działania i to właściwie wystarczy, ponieważ manipulacja „żeruje” na naszej nieznajomości tych mechani-zmów.http://psychologiasukcesu.com/index.php?option=com_virtuemart&page=shop.product_details&flypage=flypage.tpl&product_id=3&Itemid=2

WSTĘPW XIX wieku termin „manipulacja” w języku psy-chologicznym był pojęciem jedynie technicznym, na przykład w szkole neobehawioralnej oznaczano nim zdolność zwierząt doświadczalnych, najczę-ściej małp, do poruszania określonych przedmio-tów za pomocą kończyn. Negatywny sens słowa „manipulacja” zbliżony do sensu nadawanemu mu dzisiaj datuje się od roku 1864, kiedy to zostało ono użyte jako określenie nieuczciwego wpływa-nia na wyborców. Termin „ manipulacja” pochodzi z języka łacińskiego, z połączenia dwóch słów, a mianowicie, „manus” – ręka i „plere” – napeł-niać, np. dłoń wodą. Inni badacze wywodzą ten termin od „manus pellere”, co oznacza „mieć w dłoni czyjąś dłoń, mieć kogoś w ręce”. W sensie opisowym pojęcie to bywa często pokrewne znaczeniowo retoryce, perswazji, doktrynerstwu, kurateli, represji, a także agitacji i propagandzie. Manipulowanie jest jedną z technik oddziaływa-nia, która bywa stosowana przez pewne osoby lub grupy społeczne dla osiągnięcia korzystnych dla siebie celów. Są to takie oddziaływania, które doprowadzają do tego, że człowiek mylnie sądzi, iż decyduje o podejmowanych przez siebie działaniach, nie zdając sobie sprawy z tego,

Prof. zw. dr hab. n. med. Anna Grzywa ma w swoim dorobku 190 prac naukowych, w tym sześć pozycji książkowych: „Urojeniowa wizja świata” (współautorka), „Tendencyjność myślenia”, „Manipulacja – mechanizmy psychologiczne”, „Wieloaspektowe badania schi-zofrenii” (współautorka), „Omamy i urojenia”. Jest autorką rozdziałów w podręcznikach i monografiach, a także redaktorem naukowym polskiego wydania książki N. Andreasen pt. „Fascynujący mózg”.


że jest jedynie narzędziem w rękach rzeczywistego sprawcy. Chodzi w istocie o ograniczenie swobody decyzji wykonawcy w sytuacji, kiedy manipulator przewiduje, że zachowanie, jakie wybrałby sam wykonawca, byłoby niezgodne z podsu-wanym mu, pożądanym działaniem. Ograniczanie swobody w podejmowaniu decyzji i wyborze planowanego postę-powania może być wielorakie: może to na przykład być przymus, ukrycie się rzeczywistego sprawcy za plecami „sprawcy domniemanego”, podsunięcie racjonalizacji atrakcyjnej, choć nieprawdziwej, ukrycie negatywnych skutków rzeczywistych lub ukazanie fałszywych skutków pozytywnych. Manipulator tak reżyseruje sytuację, aby wykonawcy wydawało się, że splot obiektywnych okoliczności wymaga właśnie takiego, a nie innego zachowania. Przedmiotem działań manipulatorskich jest zawsze tylko pewien określony wycinek otaczającej człowieka rzeczywistości.Tak rozumiane manipulowanie jest zjawiskiem często wy-stępującym we wszystkich dziedzinach życia społecznego, zarówno w rodzinie, jak i w szkole, w zakładzie pracy, w państwie, tak w stosunkach nieformalnych, jak i oficjal-nych, zwłaszcza wówczas, gdy jedni ludzie znajdują się w pozycji jednostek podporządkowanych innym. Trzeba jednak podkreślić, że prawdziwa manipulacja ma dwie za-sadnicze cechy, a mianowicie jest planowana i skryta (Lepa). Jeżeli jakieś działanie na drugiego człowieka, które zmieniło jego postawę wobec czegoś czy sposób zachowania, powstało bez zastanowienia albo na zasadzie zbiegu okoliczności, to wprawdzie ma ono charakter manipulatorski, ale nie jest manipulacją w ścisłym tego słowa znaczeniu. Działanie takie nie spełnia kryteriów definicji manipulacji, która brzmi następująco:Manipulowanie jest to świadome, zamierzone ukrywanie rzeczywistych celów działań, świadome maskowanie faktu oddziaływania intencjonalnego na poszczególnych ludzi lub na ich grupy.

Pewne techniki manipulacyjne bywają stosowane w tak zwanych celach prospołecznych, czyli na rzecz lub dla dobra osoby manipulowanej. Przykładem takiej manipulacji jest altruistyczne kłamstwo polegające na zatajaniu przed ludźmi informacji, która mogłaby im sprawić przykrość lub zniweczyć nadzieję. Przykładem może być ukrywanie przed pacjentem informacji o nieuleczalnej chorobie. Mogą to być także zabiegi stosowane w wychowaniu szkolnym oraz w życiu rodzinnym, mające na celu skłanianie dzieci do wyboru pożądanych wzorów zachowania. Takie altruistyczne manipulacje mogą niejednokrotnie wywoływać skutki, które nie tylko są korzystne społecznie, ale mogą być pozytywnie oceniane przez obiekty tych działań.Uczestnicząc w życiu społecznym, biorąc udział w licznych interakcjach, zarówno z poszczególnymi osobami, jak i grupami, stale jesteśmy obiektem oddziaływań, które albo

rozpoznajemy i definiujemy na swój sposób, albo spostrze-gając jakieś działanie, nie rozumiemy jego prawdziwych celów. Sami też nieustannie realizujemy wobec innych ludzi rozmaite cele, które mogą być przez naszych partnerów różnie oceniane. Jednak manipulowanie, w znaczeniu, jakie jest używane w tym opracowaniu, ma miejsce jedynie wtedy, gdy rozbieżności owych ocen czy definicji są rozbieżnościami zamierzonymi przez któregoś z partnerów interakcji. Manipulacja, czyli technika oddziaływania, która znaczenio-wo najbliższa jest wykorzystywaniu, jest rodzajem wpływu społecznego, który polega na tym, że nadawca wykorzystując swoją wiedzę o regułach zachowania się ludzi, stara się wy-wrzeć pożądany i korzystny dla siebie wpływ na inną osobę lub grupę ludzi w taki sposób, aby nie zdawali sobie sprawy z tego, iż podlegają celowemu oddziaływaniu. Prawdziwa ma-nipulacja dąży do ominięcia ludzkiej świadomości po to, żeby uczynić osobę lub grupę bezwolnym, uległym obiektem.Aby zaistniało zjawisko manipulacji, muszą w nim uczestni-czyć co najmniej dwie osoby: manipulator i manipulowany, manipulator i grupa manipulowana albo, w szeroko pojętych stosunkach społecznych, grupa manipulująca i grupa mani-pulowana.Ze względu na liczbę uczestników wyróżnia się manipulację indywidualną i społeczną, z racji sposobu przygotowania: manipulację spontaniczną i zorganizowaną, a ze względu na uzyskany rezultat: skuteczną, daremną lub ze skutkiem przeciwnym do zamierzonego.

Stosowanie przymusu i jawnej przemocy nie jest manipulacją, jeżeli ich cel jest znany temu, wobec kogo są stosowane. Natomiast przymus i przemoc, kiedy są stosowane jako ukryte środki manipulacji społecznej, mogą mieć charakter przymusu zdepersonifikowanego i sytuacyjnego. Polegają wówczas na stwarzaniu sytuacji przymusowych, opresyjnych, czyli takich, które ograniczają swobodę wyboru sposobu postępo-wania jednostce czy grupie społecznej. Człowiekowi wydaje się wówczas, że nie istnieje inne wyjście niż właśnie takie, jakie jest zaplanowane przez manipulatora.

Manipulacja niekiedy wypiera rozsądek i krytyczne nastawienie osoby, do której jest skierowana. Bodźce manipulatywne, czyli stosowane po to, żeby wywrzeć na kogoś określony wpływ, często są przyjmowane w sposób podświadomy, gdyż dzięki swoistej subtelności mogą być trudno dostrzegalne. Tym samym tworzą one fałszywą świa-domość, która sprawia, że osoba poddana ich działaniu jest przeświadczona o rozumności i dowolności swoich decyzji i wyborów postępowania. Ułatwia to fakt, iż w każdym ko-munikacie przekazywanym w procesie społecznej interakcji, istnieją dwie zasadnicze warstwy: treść przekazu oraz oko-liczności i sposoby jego nadawania i odbioru, czyli kontekst, w którym się to odbywa. Pierwszą, treściową warstwę stanowi sama informacja, wiadomość wyrażona werbalnie, natomiast


warstwę drugą stanowi jej niewerbalny przekaz, który polega na specjalnym zachowaniu się nadawcy w określonej sytuacji, sposobie mówienia, tonie wypowiedzi, mimice, postawie ciała itp. Specjalnie wyreżyserowane okoliczności odbioru przekazu wskazują, jak treści komunikowane powinny być odczytywane przez odbiorcę. Mają one ukierunkować jego uwagę, wytworzyć pewien psychologiczny klimat i wpłynąć na dalsze etapy przetwarzania otrzymanej informacji. Świat społeczny, w którym żyjemy, jest bardzo złożony. Różnorodność informacji, jakie są nam nieustannie dostar-czane, przekracza nie tylko możliwości ich zrozumienia, ale nawet zauważenia. Ta wielość informacji powoduje, że już w momencie docierania do człowieka muszą one zostać poddane selekcji, żeby można z nich było wyciągać jakieś wnioski. Wymaga to skoncentrowania uwagi na tych aspektach otoczenia społecznego, które są dla nas ważne lub w jakiś sposób wybijają się na pierwszy plan. Przedmiotem naszej uwagi mogą być inne osoby, ich zachowanie, zjawiska społeczne czy przyroda, ale wydaje się, że na pierwszym miejscu znajdujemy się my sami. Ta ważność została sprawdzona doświadczalnie i jest znana w psychologii pod nazwą efektu coctail party. Stwierdzono, że w zatłoczonym pokoju, gdzie jest hałas spowodowany prowadzonymi jednocześnie wieloma rozmowami, rozumie się sens wyłącznie tych słów, które są skierowane bezpośrednio do nas. Jeżeli jednak zda-rzy się, że ktoś wypowie nasze imię nawet w najdalszym kącie pokoju, to mimo hałasu usłyszymy je i skierujemy tam uwagę. Zatem informacja odnosząca się do własnej osoby jest natychmiast wyławiana, co świadczy o jej ważności. Wiedzą o tym zjawisku sprytni manipulatorzy i wykorzystują je po to, żeby przede wszystkim zawład-nąć naszą uwagą, co już jest wstępem do ich sukcesu, czyli przygotowaniem gruntu dla takich naszych działań, które mają wywołać korzystne dla nich skutki.

Skłonność do stosowania, jak i ulegania metodom manipulacji jest cechą kontinualną, co oznacza, że wszyśćy ją w jakimś stopniu mamy, ale różnimy się stopniem jej nasilenia.Jak już wspomniano, warunkiem występowania zjawiska manipulacji jest obecność w otoczeniu innych osób, co zresztą wynika z definicji tego zjawiska. Każdy człowiek, czy tego chce, czy nie, począwszy od plemion pierwotnych, poprzez starożytność, średniowiecze, renesans, totalitaryzmy, aż do współczesnej demokracji funkcjonuje jako element społeczeństwa. Oddziaływania w tym układzie mają charakter zwrotny, każdy człowiek w mniejszym lub większym stopniu działa na społeczeństwo oraz ulega jego wpływom.

Zjawisko wpływu społecznego polega na tym, że jednostka, grupa społeczna czy instytucja za pośrednictwem określonych komunikatów lub innych oddziaływań może wywoływać zmiany w zachowaniu się, myśleniu lub emocjach poszcze-

gólnych członków tej społeczności. Wpływ taki może być wywierany świadomie, w celu wywołania pożądanej zmiany myślenia i zachowania odbiorcy, albo nieświadomie, kiedy ktoś nie zdaje sobie sprawy z tego, że wypowiadając pewne opinie, czy też zachowując się w pewien sposób, wpływa tym samym na innych. Podobnie odbiorca czasem może zdawać sobie sprawę z faktu, że ktoś chce go skłonić do jakiegoś zachowania czy wpłynąć na jego myślenie i uczucia, kiedy na przykład otrzymuje polecenie czy jest przekonywany, albo kiedy udaje mu się wykryć ukryte intencje nadawcy. W innych przypadkach, a tak często się dzieje, ulegając działaniom manipulacyjnym, możemy nie być świadomi, że jesteśmy przedmiotem czyjegoś oddziaływania i że mu się podporządkowujemy.Jeżeli ktoś dąży do uzyskania korzyści z manipulowania innymi osobami, to jego zachowanie wobec nich jest zawsze przemyślane i oparte na dobrej znajomości ich cech osobo-wości. Szczególnie ważne wydają się być takie cechy, jak: niezaspokojone potrzeby, wartości, jakimi się w życiu kierują, ich samoświadomość i ogólnie mówiąc, postawy.

Spis treściWSTĘP /5Potrzeby /11Wartościowanie /17

Myślenie /21Uwaga /28Pamięć /32Pojęcia /38

Postawy /41Komponent emocjonalny postawy /44Komponent poznawczy postawy /51Komponent wykonawczy postawy /54

Techniki manipulacji /57Podwyższanie poczucia własnej wartości /57Ingracjacja /72Wywoływanie i redukcja dysonansu poznawczego /84Wykorzystywanie tendencyjności myślenia /90Presja grupy /96Angażowanie autorytetów /106Zachowania „mechaniczne” /115Wykorzystanie oporu psychologicznego /122Wywoływanie poczucia winy /124Makiawelizm /128Manipulacja tekstem /134Manipulacja grupami /142

Zakończenie /153Bibliografia /155


O dawaniu

Stefan Garczyński

Słowo wstępne„O dawaniu” jest pierwszą publikacją w postaci e-booka z serii dzieł Stefana Garczyńskiego, które chcemy przypo-mnieć po dłuższej przerwie wydawniczej i na nowo szeroko udostępnić za pośrednictwem Internetu.

Książki te niewątpliwie na to zasługują.Autor dotyka w nich problemów istotnych dla każdego

człowieka: jak dobrze żyć, jak układać poprawnie relacje w rodzinie i w społeczeństwie, jak się uczyć, jak sprawnie myśleć i nie popełniać błędów, jak dyskutować itd. – wszyst-kie te tematy przedstawiając w popularnej i lekkiej formie, przesyconej kulturą, humorem i błyskotliwością.

Ta niewielka książeczka jest psychologiczną rozprawką spełniającą prawie rygory naukowe – systematycznie rozpa-truje najróżniejsze aspekty tematu i powołuje liczne źródła, w tym naukowe. Jest doskonałym materiałem pomocniczym dla studentów i uczniów, którym przyjdzie zająć się tematem cnót altruizmu, skromności, współodczuwania, uczynności, dobrych manier itd.

Gdy czyta się o tych cnotach i ich niuansach, to jakby robiło się rachunek sumienia: a jaki ja jestem? Jest to książka dla młodzieży ale także rodziców, którzy chcą wszczepić dzieciom wartościowe zasady.

Widać też, jak modne dziś pierwiastki ezoteryczne o wspólnocie dusz, o tym, że bliźni jest innym ja – są stare jak świat. Ale warto o nich przypominać.

Od powstania książki minęło ponad 20 lat; dla młodzieży niektóre okoliczności (PRL-u), czy sformułowania „kapi-taliści to i to...” wydadzą się dziwne, ale sam temat jest... nieśmiertelny.

Sylwetka autora przedstawiona jest na stronie internetowej www.stefangarczynski.pl, tamże będą prezentowane także pozycje wydawnicze (wespół z www.psychologiasukcesu.com) oraz archiwum artykułów autora, opinie, recenzje i wspomnienia o Panu Stefanie.

Leszek Korolkiewicz

Pozycja wydawnicza „O dawaniu” ma służyć misji „napra-wy świata” w zakresie stosunków międzyludzkich. Mamy zgodę spadkobierczyni pani Zofii Garczyńskiej na rozpo-wszechnianie książeczki w formie elektronicznej bezpłatnie, w księgarni jest więc dostępna za 0 zł. Przygotuję także inne książki pana Stefana wkrótce.Zachwyca mnie język pana Stefana, daję poniżej próbkę tej finezji i błyskotliwego humoru :-)

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna


Spróbuj, jak ci się nada życie człowieka dobrego. MAREK AURELIUSZ

OD AUTORAMówi się, że daje nie ten, kto ma, ale ten, kto chce dać, ale

dlaczego jeden chce i umie dawać czy pomagać, a drugi nie? Skąd się bierze to „chce” i na czym polega to „umie”?

Faktem jest, że jedni dbają tylko o własne interesy, a inni poświęcają czas, energię i środki materialne dla dobra innych. Warto poznać, co do altruizmu zachęca, a co zniechęca — prze-cież łatwość i umiejętność dawania wzmacnia międzyludzkie więzy, współdecyduje o wartości i radości życia. Odpowiedzi na te pytania mogą przyczynić się nie tylko do usprawnienia naszej własnej sztuki współżycia, ale także mogą podpowie-dzieć najwłaściwsze metody wychowania człowieka uspo-łecznionego.

Pobudki i racje daruOD NIGDY DO ZAWSZEZadziwiająca rozpiętość postaw — od tych, którzy nigdy nic

sami z siebie nie dają, do tych, którzy zawsze dają:A — nigdy nie pomoże, a „da tyle, co wesz nakaszle”. To, co

ma, ma dla siebie, i basta. Mieszkając u przyjaciół ani myśli, by pomóc w sprzątaniu lub w zakupach. Żyje według przysłowia: „Gdy brać — bracia, gdy dać — nie ma braci”. Oskarżony o sobkostwo tłumaczy: „Tak nazywają mnie ci, którzy chcieliby mnie wykorzystać, ale ja nie jestem głupi”.

B — daje i pomaga na odczepnego, dla świętego spokoju, gdy go przycisnąć, gdy nie może wykręcić się sianem.

C — owszem, daje, owszem, pomaga, ale tylko wtedy, gdy go to niewiele kosztuje. Zapłaci rachunek, bo i swój będzie płacić. Najhojniej daje... słowa.

D — daje zdawkowo, ogranicza się do konwencjonalnych prezentów przy konwencjonalnych okazjach. Daje, bo tak wypada: skromny kwiatek, gdy przychodzi w odwiedziny; kosztowniejszy, gdy — na obiad.

E — daje i pomaga, ale tylko wtedy, gdy uważa, że się należy, i tyle, ile się należy. Choć bywa skłonny do zaniżania oceny tego, co się należy, to jednak zasługuje na sporo szacunku — jest skrupulatny.

F — bywa nawet szczodry, gdy taką przyjmie zasadę, tylko że jego aspiracją nie jest pragnienie sprawienia komuś ulgi lub radości, a tylko surowe i chłodne poczucie obowiązku. W jego „ja ci to załatwię” brak ciepła, nie czuje się dobroci. Na obietnicę:

„Pozostaw to mnie, ja ci to załatwię, to mój obowiązek” — wiele osób reaguje gwałtownym: „Nie trzeba!”. „Powie-działam—gniewała się znajoma — żeby nie przychodził do mnie do szpitala, bo pamiętam, jak kiedyś narzekał, że nosi obiady chorej babci”.

G — daje tylko bliskim lub tylko osobom zaprzyjaźnio-nym. „Dwa razy spotkałam ją za granicą, a teraz chce, że-bym jej zamówiła hotel w Warszawie. Nie mam czasu”.

H — daje i pomaga, lecz tylko w wyjątkowych oko-licznościach. W deszczową noc ofiaruje się transportować chorego ze schroniska do szpitala, ale obojętnie minie ob-ładowaną kobietę na schodach. („A przecież trudność nie polega na tym, by być dobrym, ale na tym, by być dobrym w warunkach, jakie życie na nas nakłada” — Jean Rostand).

Do jakiego typu jesteś najbardziej podobny? (W samo-ocenie uwzględnij skłonność do retuszowania autoportre-tu...) ...a przy okazji zastanów się i nad tymi typami ludzi — do którego jesteś najbardziej podobny.

CO DLA JEDNYCH ZBYT ŁATWE, DLA INNYCH ZBYT TRUDNEZadziwiająca jest też rozpiętość postaw osób biorą-

cych.A — odnosi się z ogromną serdecznością i grzecznością

do osób, które mogą coś dla niego zrobić, a chłodno, nawet opryskliwie do tych, po których niczego się nie spodziewa. Gdy nie widzi interesu, nie widzi człowieka. Jest żywą ilustracją porzekadeł: „Nie słyszy »daj«, ale słyszy »na«”, „Ma tylko dwie ręce: jedną do brania, drugą do trzymania”, „Prosić go o co to jakby wiercić dziurę w oleju”. Przymawia się jęcząc, żąda grożąc, wymaga bez wewnętrznych opo-rów, ale za to z uporem. Jego hasłem: „śmierć frajerom”. Naciąga i wykorzystuje każdego, kto się da naciągnąć lub wykorzystać.

Także B — ma we krwi zasadę: „Żyję, więc żądam”. Przekonany, że mu się dużo należy, bierze bez skrupułów i jest często rozczarowany, bo spodziewał się więcej. Prosi łatwo i każdego, choć ma pewien wzgląd na to, co „nie wypada”: „Poprosiłbym cię o fiata na niedzielę, ale nie śmiem”.

Oba te typy (A i B) mają skłonność do pomniejsza-nia wartości otrzymywanych dóbr i świadczeń: „Nie potrzebowałem...”, „Sam bym sobie poradził...”, a także do pomniejszania trudu i wyrzeczeń osób dających:

„Wyżywa się...”, „Ma dosyć pieniędzy... (czasu..., energii...)”, „Nie znał ceny tego, co dał...”, „Tak mu wy-godnie”.


C — bierze z pewną trudnością, czuje się nieco skrępowany i zobowiązany, jest wdzięczny i zaskoczony ludzką dobrocią: „Już dosyć!”, „Opamiętaj się!”, „I tak za dużo mi dałeś”.

D — gdy musi o coś prosić, gardło mu się ściska, a każdą otrzymaną pomoc, każdy większy prezent przeżywa jak upokorzenie, więc czym prędzej rewanżuje się, by zmazać tę hańbę, zmyć plamę na honorze. Oba te typy (C, D) skłonne są przeceniać wartość otrzymywanych dóbr i świadczeń:

„Inaczej nie dałbym rady...”, „To mnie postawiło na nogi”. „Przywróciło mi ochotę do życia”, a także wyolbrzymiają koszty, trudy i wyrzeczenia ofiarodawcy: „Przecież sam nic nie ma...”, „O sobie nigdy nie myśli...”, „Żyje tylko dla innych”.

Słowem: proszenie i branie przychodzi jednym z łatwością zbyt dużą, a innym sprawia trudność także zbyt dużą.

WIELOŚĆ POBUDEKJak różne mogą być pobudki daru, ilustrują choćby wypo-

wiedzi krwiodawców w Wielkiej Brytanii:„Daję krew, bo wiem, że w ten sposób mogę ocalić czyjeś

życie”.„Jako niewidomy nie mam innych możliwości pomagania

ludziom”.„Dostałem darmo ortopedyczne buty, moja krew to jakby

odwdzięczenie się potrzebującym”.„Bo cieszę się dobrym zdrowiem i miło mi myśleć, że moja

krew pomoże komuś wrócić do zdrowia”.„To jakby podziękowanie Bogu za zdrowie”.„Dzięki czyjejś krwi przeżyłam poród..., spłacam dług”.„Jakiś nieznany człowiek w ten sposób ocalił życie mojej

żony”.„Ktoś w mojej rodzinie może będzie kiedyś potrzebował

krwi. Chcę wierzyć, że znajdzie się wtedy ktoś, kto ją da”.„Mam dwoje dzieci i czuję, że jeśli ja albo któreś z nich

będzie kiedyś potrzebować czyjejś krwi, będziemy mieli do niej moralne prawo”.

„Mam rzadką grupę krwi. Dużo jeżdżę, często widzę krew na szosie. Pewnego dnia może to być moja krew. Z takimi wesołymi myślami można traktować krwiodawstwo jako inwestycję”.„Matka była krwiodawcą przez szereg lat, po jej śmierci zdecydowałem się zająć jej miejsce”.

„Syn zginął w wypadku, był krwiodawcą, cieszyłby się, gdyby wiedział, że oddaję swoją krew, dlatego będę to robić póty, póki będę mogła w ten sposób ludziom pomagać”.

„Widziałem wypadek i pomyślałem, że to najlepszy sposób pomocy”.

„Daję z poczucia winy, że tyle w życiu doświadczyłam dobrego, a tak mało dałam”.

„Wywiązuję się z obowiązku w stosunku do społeczeństwa i narodu”.

„Wyszedłem cało z wojny, czułem, że coś się ode mnie należy”.

„Najpierw była ciekawość, później dawałem, bo stwier-dzono, że mam rzadką grupę krwi. Miło mi pomyśleć, że ktoś zawdzięcza mi życie”.

„Po obejrzeniu ogłoszenia w telewizji pomyślałem, jak bar-dzo mogę pomóc pacjentom, i to niewielkim wysiłkiem”.

Autor książki, który zebrał te wypowiedzi1, podkreśla prak-tyczną i moralną wyższość krwiodawstwa bezinteresownego nad interesownym: praktyczną, bo płatni krwiodawcy mogą zatajać istotne informacje o sobie, na przykład mogą znaleźć się wśród nich narkomani; moralną, bo jest coś szokującego w traktowaniu krwi jako jeszcze jednego przedmiotu handlu. Dla krwiodawców w brytyjskim systemie służby zdrowia da-wanie krwi jest wyrazem, a zarazem pogłębieniem — uczucia przynależności do społeczeństwa, wyraża i pogłębia uczucie solidarności z innymi.

Różnorodność motywów, między którymi mogą zachodzić zbieżności albo zderzenia.

ZBIEŻNOŚCI I ZDARZENIARóżne racje i motywacje często się uzupełniają. Podziwia

się dobre serce M., bo wyszła za fajtłapę, który sam nie potrafi zdecydować, czy włożyć brązowe buty, czy czarne...

Może rzeczywiście ma dobre serce, ale poza tym jest de-spotką, która potrzebuje kogoś, kim może rządzić nawet w dziedzinie garderoby. Zachwycają się koleżeństwem R., który opiekuje się bezradną i ubogą koleżanką z nieślubnym dziec-kiem... R. rzeczywiście jest koleżeński, ale czy z takim samym zapałem opiekowałby się nią, gdyby była mniej atrakcyjna? Podwiozłem autostopowicza. Z dobroci? Owszem, żal mi go było — może już długo czekał, a deszcz zaczął padać — ale jechałem sam, nie miałem do kogo gęby otworzyć. T. zapisała mi w testamencie perski dywan: z sympatii?; z wdzięczności za to, że ją kilka razy odwiedziłem?; z wyrachowania — chce, żebym ją wspominał? Pewnie z tych trzech względów razem. Prawie za każdym działaniem kryje się kilka motywów.

Gdy motywy popychają człowieka w jednym kierunku, ich siły sumują się, działanie jest konsekwentne i dynamiczne; kiedy jednak wskazują na różne cele, wtedy zderzają się, a działanie jest chwiejne. Koleżeński urzędnik, znalazłszy się w sytuacji konfliktu ambicji z lojalnością, chciał dać Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek, w rezultacie nakręcił, nałgał, koledze zaszkodził, a sobie nie pomógł. /.../ Tak, wielość, a nawet sprzeczność motywów jest raczej regułą niż wyjąt-kiem, a tymczasem w naszych sądach etycznych obraz ich nader upraszczamy.

1 R. M. Titmuss The Gift Relationship. London 1970.


FOTOGRAFIA – GRAFIKA – SZTUKA

Kalendarze na 2010 rok...... z fotografią i aforyzmem motywacyjnym :-) Grażyna Dobromilska

Moim ulubionym motywem na kalendarzach są fotografie.

W przypadku kalendarzahurtowni biżuterii to dość oczywiste, modelki ozdobione biżuterią :-)

Sesja zdjęciowa do kalendarza hurtowni biżuterii.Modelki: Kasia Dobromilska (z lewej) i Marlena Janeczko.Fot. Marcelina Podniestrzańska.

Na następnych stronach pre-zentuję jednak jeszcze przy-kładowe strony z kalendarza na 12 miesięcy dla młodej pary z okazji ślubu.Tu zaproponowałam także aforyzmy na nową drogę życia...

Kalendarz jest śliczny :-)Zachęcam cię do zrobienia podobnego dla kogoś.

A dla twojej inspiracji także dodałam aforyzmy motywa-cyjne, z myślami, z którymi się zgadzam...To już na kalendarz jednostronicowy lub plakat motywacyjny :-)



INSPIRACJE – MOTYWACJE :-)

Dziś słowa piosenki Świecie nasz, Marka Grechuty, mojego idola muzycznego i nie tylko. Mnie inspiruje do przemyśleń wiele piosenek Marka :-)

Kraśnik, 22 grudnia 2009 roku, godz. 20:00 :-)

Marek Grechuta

Świecie naszPytać zawsze – dokąd, dokąd?Gdzie jest prawda, ziemi sól,Pytać zawsze – jak zagubić,Smutek wszelki, płacz i ból

Chwytać myśli nagłe, jasne,Szukać tam, gdzie światła biel,W Twoich oczach dwa ogniki,Już zwiastują, znaczą cel,

W Twoich oczach dwa ogniki,Już zwiastują, znaczą cel.

Świecie nasz, świecie nasz,Chcę być z Tobą w zmowie,Z blaskiem twym, siłą twą,Co mi dasz – odpowiedz!

Świecie nasz – daj nam,Daj nam wreszcie zgodę,Spokój daj – zgubę weź,Zabierz ją, odprowadź.

Szukaj dróg gdzie jasny dźwięk,Wśród ogni złych co budzą lęk,Nie prowadź nas, powstrzymaj nas,Powstrzymaj nas w pogoni...

Świecie nasz -Daj nam wiele jasnych dni!Świecie nasz -Daj nam w jasnym dniu oczekiwanie!Świecie nasz -Daj ugasić ogień zły!Świecie nasz -Daj nam radość, której tak szukamy!Świecie nasz -Daj nam płomień, stal i dźwięk!Świecie nasz -Daj otworzyć wszystkie ciężkie bramy!Świecie nasz -Daj pokonać każdy lęk!

Świecie nasz -Daj nam radość blasku i odmiany!Świecie nasz -Daj nam cień wysokich traw!Świecie nasz -Daj zagubić się wśród drzew poszumu!Świecie nasz -Daj nam ciszy czarny staw!Świecie nasz -Daj nam siłę krzyku, śpiewu, tłumu!Świecie nasz -Daj nam wiele jasnych dni!Świecie nasz -Daj nam w jasnym dniu oczekiwanie!Świecie nasz -Daj ugasić ogień zły!Świecie nasz...

Świecie nasz, świecie nasz,Chcę być z Tobą w zmowie,Z blaskiem twym, siłą twą,Co mi dasz – odpowiedz!

Documents

3 SEKRETY LUDZI SUKCESU, Dariusz Skraskowski 23 Teoria 5 talentów, Z bloga Jurka Kostowskiego 25 Zmiana drogą do sukcesu, Magdalena Nagrodzka 28 Cel, Piotr Waydel 31 Dlaczego