Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 30-

01-2011 στο κέντρο ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΙ-

ΘΡΙΟ στο Ζεφύρι μετά από την

απαραίτητη ενημέρωση των μελών του, η

Τακτική Γενική Συνέλευση του ΠΡΟ-

ΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ

– ΔΕΝΔΡΩΝ. Συμμετείχαν 50 μέλη του

Συλλόγου μας που με προσοχή παρακο-

λούθησαν το σύνολο των εργασιών της Συ-

νέλευσης που είχε και φέτος πρόεδρο της

τον κ. Κων. Π. Χρυσάγη. Τον διοικητικό

απολογισμό και το αντίστοιχο πρόγραμμα

δράσης ανέπτυξε ο πρόεδρος του Συλλό-

γου μας κ. Σταμ. Δ. Σπύρου που τόνισε ιδι-

αίτερα τις νέες συνθήκες μέσα στις οποί-

ες δραστηριοποιείται και θα κινηθεί ο Σύλ-

λογος μας. Οι συνθήκες αυτές είναι η νέα

διοικητική δομή που ήδη ισχύει στους Ορ-

γανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) με

βάση το νομικό πλαίσιο γνωστό μας ως

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ και επίσης η οικονομική κρί-

ση και οι κοινωνικές της επιπτώσεις που

από καιρό ζούμε όλο και πιο έντονα και που

η διάρκεια της θα είναι μακρόχρονη. Στα

πλαίσια αυτά τα περιθώρια πα-

ρουσίας του Συλλόγου μας όπως

και κάθε όμοιου φορέα διευρύ-

νονται από πλευράς έκτασης

αλλά και περιεχομένου. Η ευ-

θύνη του να προσπαθεί για το

θετικό και το αισιόδοξο, για τη

ζεστασιά και την επαφή, για τη

διατήρηση, συντήρηση και με-

ταφορά του ιστορικού, πολιτι-

στικού στοιχείου με υπεύθυνη

και διάφανη λειτουργία κλπ

απαιτούν μέσα και στις μετα-

βαλλόμενες συνθήκες πολύ πε-

ρισσότερη και συχνά σε νέα

δομή δουλειά. Ανάλογα βέβαια

η συμμετοχή των μελών και φί-

λων αποκτά πρόσθετα στοιχεία,

όποια και όσα και αν είναι και ο σεβασμός

της από πλευράς του Δ.Σ. του Συλλόγου

μας αυτονόητος.

Την έκθεση της Ελεγκτικής Επιτροπής

που ακολουθεί, ανάγνωσε στους παρευ-

ρισκόμενους το μέλος της Γιάννης Δ. Θε-

οφίλου. Ακολούθησε η καθιερωμένη κοπή

της πρωτοχρονιάτικης πίττας και το δω-

ρεάν γεύμα από το Σύλλογο μας, που εξε-

λίχθηκε αστεία –αστεία σε ένα καλό γλεν-

τάκι με μπόλικες χορευτικές φιγούρες και

κέφι.

Η έκθεση της Ε.Ε. στη σελ. 3

Φωτογραφίες στη σελ. 4

TΡΙΜΗΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ - ΔΕNΔΡΩΝ ΚΥΜΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Ετος ίδρυσης 1977 - Γραφεία: Ανδρονιάνοι Κύμης Εύβοιας Τ.Κ. 34003 • Τηλ: 22210 75197 Fax: 22210 77267

Έτος 15ο • Αριθμός Φύλλου 78 • Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2011 • Τιμή φύλλου 0,01 Ευρώ • www.andronianoi.gr • e-mail: ps_andronianon@yahoo.gr

ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΟΙ

ΚΥΜΗ ΧΑΛΚΙΔΑ

Φίλοι των Ανδρονιάνων να επισκέπτεστε την ιστοσελίδα μας www.andronianoi.gr για περισσότερη και γρηγορότερη ενημέρωση

OAποκριάτικος χο-ρός του Συλλόγουμας έγινε στην

μουσική ταβέρνα «Το σπί-τι» στην Ανθούπολη. Σε-βόμενοι τις δυσκολίες πουπερνάμε όλοι λόγω τηςγενικής οικονομικής κρί-σης διαλέξαμε ένα μικρόχώρο με οικονομικές τιμέςγια να έχουν όλοι τη δυ-νατότητα να παρευρεθούν.

Παρ’ όλα αυτά η προ-σέλευση δεν ήταν αυτήπου περιμέναμε. Μπορεί μερικές θέσειςνα περισσέψανε το κέφι όμως πλημμύρι-σε το χώρο.

Ήταν όλα όπως τα είχαμε αναφέρειστη πρόκλησή μας στη προηγούμενηεφημερίδα μας. Καλό φαγητό, άφθονοποτό, καλή μουσική και οικογενειακήατμόσφαιρα.

Για την λαχειοφόρο αγορά μας πρό-σφεραν δώρα οι εξής: Μπαρούμης Ευάγ.-Ταβέρνα Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ, Δήμου Γιώρ-γος-Ταβέρνα Ο ΜΑΜΟΥΚΑΣ, Μπελιάς

Γιώργος-Κρεοπωλείο, Α/φοί Κωτσή-Αρ-τοποιείο, Παπανικολάου Κώστας καιΈφη-Καφενείο, Λύκος Νικόλαος-Αρ-χοντικό της Ειρήνης, Αλιμπινίσης ΑΒΕΕΆρτος και Ζύμη, και τα καταστήματα Γερ-μανός Χαλκίδας, Βλαχαντώνης Αντώνης,Σπύρου Σταμάτης.

Τους ευχαριστούμε για την προσφο-ρά τους.

Έσοδα συνεστίασης ........2.646,00€Έξοδα συνεστίασης ........1.320,00€ Καθαρό υπόλοιπο ............1.326,00€

Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

ΤΗΣ 30-01-2011 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Επισκεφθήκαμε την Ιστορία μας

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

ΙΛΙΟΝ ΚΩΔΙΚΟΣ: 4045

Αληθεύει. Την νεώτερηΕλληνική Ιστορία επι-σκεφθήκαμε μέλη και

φίλοι του Προοδευτικού Συλ-λόγου Ανδρονιάνων – Δέν-δρων το Σαββατοκύριακο 12και 13 Μάρτη 2011. Κάποιεςακυρώσεις της τελευταίαςστιγμής δεν μας επηρέασανκαι έτσι με πρίμα τον καιρό ηεπαρχία Γορτυνίας στην Αρ-καδία, μας υποδέχθηκε μεφανερά πάντως τα σημάδιατης κρίσης στο σώμα της. Τοσχήμα λόγου στην επικεφα-λίδα, μας γεννήθηκε στοορεινό τοπίο της Γορτυνίαςαπό το πλήθος των στοιχείωνπου γνωρίσαμε με όλες σχεδόν τις αισθή-σεις μας. Φιλόξενος ο κόσμος εκεί ψηλάστα 1.000 μέτρα υψόμετρο, αισθάνεται πωςδεν του αρκεί η ιστορία του, όταν μάλιστα

διάφοροι προσπαθούν να την στρογγυλέ-ψουν υπό τις προσταγές των σύγχρονωναναγκών της οικονομικής και πολιτικήςπαγκοσμιοποίησης και κρίσης.

ΣΥΣΤΑΘΗΚΕ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ

ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΥΜΗΣ – ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ Στις 25/02/2011 συστάθηκε στο Δήμο Κύμης Αλιβερίου το νέο αυτό όργανο που

προβλέπεται από το Ν. 3852/2010 που ορίζει το νέο καθεστώς λειτουργίας των ΟΤΑ.

Πρόκειται για συμβουλευτικό όργανο που γνωμοδοτεί στο Δημοτικό Συμβούλιο επί

αναπτυξιακών, επιχειρησιακών, τεχνικών και γενικότερου ενδιαφέροντος θεμάτων.

Συμμετέχουν μετά από σχετική έγκαιρη δήλωση συμμετοχής φορείς επιστημονι-

κοί, πολιτιστικοί, εργατικοί, αθλητικοί κλπ αλλά και φυσικά πρόσωπα δημότες μετά

από κλήρωση.

Ο Προοδευτικός Σύλλογος Ανδρονιάνων – Δένδρων υπέβαλε έγκαιρα την σχε-

τική αίτηση του η οποία έγινε αποδεχτή και ο Σύλλογος μας είναι μέλος της επι-

τροπής διαβούλευσης του Δήμου Κύμης – Αλιβερίου. Ήδη έχομε λάβει σχετική πρό-

σκληση από το Δήμο Κύμης – Αλιβερίου για συμμετοχή μας στην 1η συνεδρίαση

της Επιτροπής στο Δημοτικό Κατάστημα στο Αλιβέρι την 30/03/2011 με θέματα τη

διαβούλευση επί του τεχνικού προγράμματος 2011 του Δήμου και τη διαβούλευ-

ση επί του προσχεδίου του προϋπολογισμού του Δήμου για το 2011. Επιδίωξη μας

είναι η σοβαρή και υπεύθυνη παρουσία μας στην επιτροπή, θεωρώντας σημαντικό

το ρόλο της μέσα στο νέο περιβάλλον των ΟΤΑ και του ασφυκτικού γενικότερου

πλαισίου οικονομικού και κοινωνικού.

Σταμάτης Δ. Σπύρου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗTο Διοικητικό Συμβούλιο του «Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων – Δένδρων»

ενημερώθηκε για συγκεκριμένες παρασκηνιακές κινήσεις και κρούσεις από πλευ-

ράς συγχωριανών μας ως εκπροσώπων της «Αστικής μη κερδοσκοπικής Εταιρεί-

ας με την επωνυμία Πνευματικό Κέντρο Ανδρονιάνων Ιερέως Βελισσαρίου Σαρρή»,

για βολιδοσκόπηση τυχόν συνεργασίας με το Σύλλογο μας. Το θέμα απασχόλησε

το Δ.Σ. του Συλλόγου μας στην τελευταία του συνεδρίαση που συγκλήθηκε στην

αίθουσα συνεδριάσεων του Τοπικού Συμβουλίου στο χωριό την 20/03/2011. Το Δι-

οικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας με ομόφωνη απόφαση του έχοντας πλήρη

συνείδηση του σοβαρού του ρόλου που πηγάζει και από την 37χρονη συνεχή πο-

ρεία του και στα πλαίσια της πλήρους διαφάνειας λειτουργίας του έχοντας κατά

νου τις μέχρι τώρα διατυπωμένες σχετικές θέσεις σε συνεδριάσεις των οργάνων

του Συλλόγου μας,

α- ΚΑΛΕΙ την «Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία με την επωνυμία πνευματικό

κέντρο Ανδρονιάνων Ιερέως Βελισσαρίου Σαρρή» νόμιμα εκπροσωπούμενης, να προ-

βεί επίσημα στις όποιες συγκεκριμένες προτάσεις του συνεργασίας με τον «Προ-

οδευτικό Σύλλογο Ανδρονιάνων –Δένδρων» στο Διοικητικό Συμβούλιο αυτού.

β-Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας θα εξετάσει υπεύθυνα τις παρα-

πάνω προτάσεις στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του, σύμφωνα και με το Κα-

ταστατικό του και με γνώμονα όπως πάντα το συμφέρον του χωριού μας και όλων

των συγχωριανών και φίλων του, λαμβάνοντας υπ’ όψη του εκτός των άλλων το

νέο καθεστώς οργάνωσης και λειτουργίας των ΟΤΑ και τις γενικότερες εξελίξεις

σε κοινωνικό επίπεδο.

Το Δ.Σ. του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων - Δένδρων

Ο Προοδευτικός Σύλλογος Ανδρονιάνων - Δένδρων σας εύχεται Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση

• Στις 9-3-2011 έφυγε από τη ζωήο Τσάγκος Γρηγόριος του Νικολάουκαι της Ευαγγελίας. Είχε γεννηθείστις 19/1/1941 στους Ανδρονιάνους.

Η κηδεία του έγινε στο Νεκροτα-γείο Αγ. Βασιλείου στο Περιστέρι.

Σπύρου Ιωάννης Νούλης όπως τον έλεγαν στο

χωριό. Γιός του Γιάννη Σπύρου και της Ζαχαρούλας εγ-γονός της Γκετσίνας και της Κοντορήνας. Γεννήθηκε το1923 ορφανός από πατέρα, αφού είχε σκοτωθεί στη Αμε-ρική.

Αναζήτησε από μικρός το μεροκά-ματο στο Έντζι και ύστερα με πολλούςσυγχωριανούς στη Χαλκιδική στα με-ταλλεία στη συνέχεια στην Αθήναστο Περιστέρι στο κάρβουνο. Υπηρέ-τησε πέντε χρόνια στρατιωτική θητείαστις δύσκολες εποχές.

Αργότερα δούλεψε στο Μονα-στηράκι σαν τσαγκάρης.

Παντρεύτηκε την Ευαγγελία τουΤραντά. Άνοιξε δικό του τσαγκαράδικο στο Μοναστηράκιεπί σαράντα χρόνια. Μια ζωή αγώνας. Έφυγε πλήρης ημε-ρών γεμάτος χορτασμένος.

Καλό ταξίδι Νούλη, όπως σε λέγαν στο χωριό. Καλό ταξίδι σοφέ, όπως σε έλεγαν στο Μοναστηράκι.

• Προσφάτως έφυγε από κοντά μαςο Τσομάκας Γεώργιος ετών 70. Γεν-νήθηκε στους Ανδρονιάνους παν-τρεύτηκε και δημιούργησε μια όμορφηπολυμελή οικογένεια με τη σύζυγό τουΕυαγγελία Κωτσή.

Υπήρξε ένας από τους καλύτε-ρους αν όχι ο καλύτερος μάστορας τουξύλου.

Έργα του υπάρχουν στα περισσότερα σπίτια του χω-ριού.

Συγχρόνως διέθετε το χάρισμα της ωραίας φωνής και

διετέλεσε για χρόνια ψάλτης στην εκκλησία.

Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.

• Απεβίωσε στις 25-2-2011 ο Κοτρογιάννης Κων-

σταντίνος ετών 71 σύζυγος της Αργυγώς Σπίθα του Νι-

κολάου.

Καταγόταν από το χωριό Σέττα.

Ζούσε για πολλά χρόνια στο Βέλγιο με την οικογέ-

νεια του. Εκεί έμελε να γίνει και η τελευταία του κατοι-

κία.

Περικλής Μπομπός

Ένας εξαίρετος συγχωριανός μας

απεβίωσε στις αρχές Φεβρουαρίου στο

BROKEN HILL της Αυστραλίας σε ηλι-

κία 78 ετών. Έφυγε απ’ το χωριό το

1952 μαζί με τη μητέρα του για να συ-

ναντήσουν το πατέρα του, ο οποίος βρι-

σκόταν εκεί από το 1935 Γνωστό είναι

ότι πάρα πολλές οικογένειες απ’ το χω-

ριό μας είχαν μεταναστεύσει για την

Αυστραλία για μια καλύτερη ζωή.

Δημιούργησε μαζί με τον πατέρα του μια καλή επι-

χείρηση και για πολλά χρόνια υπήρξε Γ. Γραμματέας στην

Κοινότητα όλων των εκεί ομογενών.

Επισκέφθηκε δύο φορές το χωριό μας πριν από πολ-

λά χρόνια. Η μεγάλη απόσταση και τα χρόνια δεν μείωσαν

καθόλου την αγάπη του προς την γενέθλια γη. Επικοι-

νωνούσε τακτικά με τους συγγενείς και φίλους με

γράμματα και τηλέφωνα. Την ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΟΝΙΑ-

ΝΩΝ, την περίμενε με ανυπομονησία για να μαθαίνει τα

ΝΕΑ του χωριού. Επιθυμία του ήταν να επισκεφθεί και για

τρίτη φορά το χωριό.

Ατυχώς τον πρόφθασε ο Χάρος.

Αγέραστη η μνήμη του Περικλή μου στη σκέψη μας

και στην καρδιά μας.

Γ. Νάνος

2 Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Μάρτιος 2011

Τρίμηνη πολιτιστική και κοινωνική έκδοση του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων - Δένδρων Κύμης Εύβοιας

Ανδρονιάνοι Κύμης Εύβοιας Τ.Κ. 34003 Ιδιοκτήτης:

Προοδευτικός Σύλλογος Ανδρονιάνων Εύβοιας Εκδότης-Διευθυντής: Σταμάτης Δ. Σπύρου, Πρόεδρος

Τηλ: 22210 75197• Κιν: 6932661355 Συντακτική Επιτροπή

Υπεύθυνοι ύλης: Σταμάτης Δ. Σπύρου, Χριστίνα Π. Πουλοπούλου

Γιώργος Θ. Δήμος, Αντώνης Ε. ΒλαχαντώνηςΗλεκτρονική σχεδίαση

- Στοιχειοθεσία - Εκτύπωση: Εκδόσεις-Γραφικές τέχνες

Aριστέα Καρπούζη Θεοδοσίου 21 Ίλιον

Τηλ: 210 2625277 - 210 2619003e-mail: karpouzi@otenet.gr

«Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ»

Θα σας διηγηθώ τι έπαθα και ποιο το μάθημά μου μόνο να μη το μάθουνε τα εγγόνια τα παιδιά μου.

Πρωί, πρωί τι μ’ έπιασε τη Καθαρή Δευτέρα και τα μυαλά μου πήρανε σαν του παιδιού αέρα.

Είχα παλιά ένα αετό κρυμένο τόσα χρόνια τότε είχα μαύρα μαλλιά και τώρα άσπρα χιόνια

Τον πήρα και περπάτησα βρήκα ωραίο μέρος άρχισα και φούσκωνα ο φουκαράς ο γέρος.

Έκατσα ξεκουράστηκα και κοίταξα πιο πέρα ίσα με δέκα αετοί πετούσαν στον αέρα.

Θα τον σηκώσω και εγώ θα κάνει ίσα πάνω να θυμηθώ τα νιάτα μου να δω πως θα το κάνω.

Πολέμησα πολλές φορές μα άδικα τον κόπο λιγάκι σηκωνότανε κ’ έπεφτε με το πρώτο.

Ο δόλιος αγωνίστηκα και έγινα σμπαράλια κι’ εγώ δεν το πείμενα να πάθω τέτοια χάλια

Το μέρος όπου διάλεξα πήγα με λεωφορείο στο γυρισμό με πήρανε σηκωτό με το φορείο.

Σόλιγγας

Αποκριάτικο το πάθημα του γέρου

Περικλή σε τόπο μακρινό εδιάλεξες να ζήσεις κανείς δεν το περίμενε τόσο άξαφνα να φύγεις

Ήσουν αξιαγάπητος και το χωριό πονούσες και σε γνωστούς και φίλους σου πάντα τηλεφωνούσες.

Η απόσταση ήταν μακρινή μα το χωριό αγαπούσες από παιδάκι έφυγες τίποτα δεν ξεχνούσες.

Ήσουν πολύ μακριά

ήξερα το καημό σου

και το μυαλό σου πάντοτε

ήτανε στο χωριό σου.

Όλοι θα σε θυμόμαστε

θα σ’ έχουμε στη μνήμη

το χώμα σου να είναι ελαφρύ

κι’ αιώνια σου η μνήμη.

Στη μνήμη του φίλου μου του Περικλή Το κόσμο όλο έπιασε πολύ μεγάλη κρίση κι έτσι δημιουργήθηκαν πολύ μεγάλα μίση. Ευρώ χαθήκανε πολλά τα φάγανε οι μεγάλοι και οι μικροί πληρώνουμε όλο αυτό το χάλι. Μεγάλο κόλπο παίζεται σ’ όλη την οικουμένη δουλεύουν όλοι πιο πολύ και τίποτα δεν μένει.

Καλαράς Παναγιώτης Ανδρόνιανος

Επίκαιρα

Αναμνήσεις

Απεβίωσαν

Δημήτρης Θεοφίλου (Μητσο-Πιτίλης), η σύζυγός του Μαρία και ο γιός του Βασίλης

Από το οικογενειακό αρχείο της Μαρίας Καλαρά (της Παναγιούς)

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Παπασπύρος Βασίλης ......................................................50€ Ζερμπαλάς Δημήτρης ......................................................50€ Σταμάτης και Ασημίνα Σπύρου ......................................100€ Βλαχαντώνης Αντώνης ....................................................50€ Θεοφίλου Στάθης ............................................................40€ Χρυσάγης Βασίλης ..........................................................20€ Τσομάκα Σοφία ................................................................20€ Παπαζαχαρίου Γιάννης ....................................................20€ Χρυσάγη Μερόπη ............................................................30€ Καλαρά-Βοτζάκη Μαρία ..................................................20€ Μαξιλάρη Νίνα ................................................................20€ Παπαζαχαρίου Ιωάννης....................................................50€ Σκοπελίτης Κων/νος ........................................................20€ Προκοπίου Μιχάλης ........................................................50€ Δήμου Σταύρος ................................................................20€ Σαπουντζής Βαγγέλης ....................................................20€ Σαπουντζής Κων/νος........................................................10€ Καραμούζης Παναγιώτης ................................................50€ Χρυσάγης Ιωακείμ ............................................................50€ Παναγιώτου Γιάννης ........................................................50€ Ζερμπαλάς Νίκος ............................................................50€ Βελισσαράκου Μαρία ......................................................40€ Μπελιά Θεοδόση ..............................................................20€ Χρυσάγης Ιωάννης ..........................................................25€ Τόλης Δημήτρης ..............................................................20€ Καρδάσης Ιωάννης & Ελένη ............................................40€ Χρυσάγη Κώστας και Αγγελική........................................50€ Κωστοπούλου Ευαγγελία ................................................20€ Τσιβακούδη Σούλα............................................................20€ Χρυσάγης Δημήτρης ........................................................50€ Κρητικός Γιώργος και Αγγελική ......................................40€ Θεοφίλου Ιωάννης............................................................40€ Τριαντάφυλλος Κων/νος ..................................................40€ Σπίθα-Κοτρογιάννη Αργυρώ ............................................30€ Σπίθα Αγγ. του Νικολάου ................................................20€ Ταμβάκος Χρήστος και Ρούλα ........................................50€ Ταμβάκος Ιωάννης του Τριαντ. ........................................50€ Ταμβάκος Γεώργιος..........................................................20€ Σκοπελίτης Κώστας..........................................................10€ Παναγιώτου Ιωάννης........................................................10€ Νάνος Γεώργιος ..............................................................50€ Τσάγκου - Καλούδη Εισοδία ............................................20€ Θεοδώρου - Κουτσούμπη Ελένη....................................100€ Ελένη Ι. Σπύρου - Καραδημήτρη κόρη του Κων/νου Σπύρου (Τάκη) ..................................30€ στη μνήμη του πατέρα της και του θείου της Σπύρου Ιωάννη

Η οικογένεια προσφέρει αντί στεφάνων στο Σύλλογο στη μνήμη του Σπύρου Ιωάννη (Νούλη) Ζαχαρούλα Ι. Σπύρου-Τόλη ........................................30€ Χρήστος Τρ. Ταμβάκος ..............................................30€ Ιωάννης Τρ. Ταμβάκος ................................................20€ Γεώργιος Τρ. Ταμβάκος ..............................................30€ Παρασκευή Τρ. Ταμβάκου-Κοντοσώρου ....................30€

Την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011,σφοδρός σεισμός 9,0 βαθμών τηςκλίμακας Ρίχτερ, συγκλόνισε τις

Β.Α. ακτές της Ιαπωνίας στην περιοχήΣεντάϊ. Ήταν ο πέμπτος μεγαλύτερος σει-σμός στον κόσμο από το 1900, προκα-λώντας φοβερό τσουνάμι που παρέσυρετα πάντα στο πέρασμά του. Οι εικόνεςτων γιγάντιων κυμάτων που σάρωσαν τιςακτές αφανίζοντας τα πάντα, θύμισαν κα-ταστροφικές ταινίες του Χόλυγουντ.Τρόμος, αγωνία και παγωνιά λόγω του κύ-ματος ψύχους που συμπλήρωσε την τρα-γική εικόνα ολέθρου. Σαν να μην έφτανανόλα αυτά, ήρθε και ο εφιάλτης της ρα-διενέργειας από το πυρηνικό εργοστάσιοτης Φουκουσίμα για να συμπληρώσειτον τρόμο και την καταστροφή.

Συγκλονιστικές είναι οι εικόνες και οιμαρτυρίες από τους ανθρώπους που έζη-σαν το μεγάλο σεισμό και γλύτωσαν

από το τσουνάμι. Ακόμη και οι συνηθι-σμένοι στους σεισμούς Ιάπωνες έχασανλίγη από την περίφημη ψυχραιμία τους ,μπροστά σε αυτό το πρωτοφανές χτύ-πημα του εγκέλαδου. Ήταν η χειρότερηφυσική καταστροφή στην ιστορία της Ια-πωνίας και προκάλεσε βιβλική κατα-στροφή με χιλιάδες νεκρούς και αγνο-ουμένους. Κύματα λάσπης κατάπιαν ολό-κληρες πόλεις φέρνοντας καράβια στηστεριά και πολυώροφα σπίτια διαλυμέναστο νερό.

Στο Τόκιο και τις γύρω περιοχές επι-κράτησε πανικός. Ουρανοξύστες κλυ-δωνίζονταν, κτίρια κατέρρεαν σαν σπιρ-τόκουτα, πάνω από 550.000 άστεγοι,ενώ 4-5 εκατ. νοικοκυριά χωρίς ρεύμα.

Μάχη με το χρόνο δίνουν οι ηρωικοίεργάτες στον πυρηνικό σταθμό της Φου-κουσίμα για να αποτρέψουν σοβαρό πυ-ρηνικό ατύχημα με απρόβλεπτες συνέ-

πειες για την Ιαπωνία, αλλά και τις γει-τονικές χώρες.

Το πυρηνικό θρίλερ στην Φουκουσίμαδείχνει ότι ακόμη και η πιο τεχνολογικάπροοδευμένη χώρα, ο πιο πειθαρχημένοςκαι εκπαιδευμένος λαός δεν μπορούν ναπροβλέψουν τη σφοδρότητα των φυσι-κών φαινομένων και κυρίως δεν μπορούννα προβλέψουν το ανθρώπινο σφάλμα.Στην Φουκουσίμα όμως συνέβησαν όλαμαζί παραβιάζοντας κάθε μέτρο πρόλη-ψης. Ο σεισμός των 9,0 Ρίχτερ ήταν πρω-τοφανούς εντάσεως, το τσουνάμι ήταναπρόβλεπτο, τα συστήματα ασφαλείαςήταν ανεπαρκή ή λανθασμένα. Η τραγι-κή ειρωνεία είναι ότι οι αντιδραστήρες τηςΦουκουσίμα έπρεπε να σταματήσουν ναλειτουργούν τον Φεβρουάριο του 2011.Κι όμως πήραν παράταση για δέκα χρό-νια.!

Αντώνης Βλαχαντώνης

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ Ή ΜΗΠΩΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ;Προπαγανδίζοντας διάφοροι την προσπάθεια ακόμα μεγαλύτερης υποβάθμισης της ση-

μασίας της εργασίας αλλά και της αντάξιας αμοιβής της στη Ελλάδα, μιλούν με τρόπο αν-τιστρόφως ανάλογο της βαρύτητας ενός δομικού για την οικονομική υπόσταση και πορείαμιάς χώρας στοιχείου. Με τρόπο νεφελώδη και ταυτόχρονα αυθαίρετο αλλά πλην όμωςκαθόλου πειστικό. Ο στόχος προφανής, έγκειται στην προσπάθεια συρρίκνωσης της αξίαςτου συντελεστή εργασίας στη ζωή και την παραγωγή. Ο πίνακας που ακολουθεί στηρίχ-θηκε σε επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι αφοπλιστικός. Αξίζει την προ-σοχή μας.

Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑΈφυγε ο Μανώλης Ρασούλης απρόσμενα. Γνωστός σε όλους, παρουσία φιλική και για

τον πιο άγνωστο του για πάνω από 30 χρόνια στο χώρο του στίχου και του τραγουδιού αλλάκαι ευρύτερα. Έφερε και άφησε σπινθηρίσματα στο τραγούδι. Ο κάθε δέκτης ξαφνιάζεταιγια την απλοχεριά με την οποία πλούτισε το καλό Ελληνικό τραγούδι με στοιχεία που τουέλειπαν χωρίς να το προσβάλει ή να το ευτελίσει αλλά να το ανυψώσει ανανεώνοντας το.Το κέφι γέννημα του στίχου του και της μουσικής κορυφαίων συνθετών μας, απέκτησε νέεςδιαστάσεις, οριζόντια και κάθετα, ενώ η συχνά καθηλωτική ευαισθησία και τρυφεράδα τουβρήκε μέσα μας άπλετο και ιδιαίτερο χώρο και φώλιασε. Τη στιγμή που η ζωή η λεχώναγεννούσε ελπίδες, οι στρατοί καλούνταν να ξεστρατίσουν στο με το χορό. Αιρετικός ίσωςγια κάποιους όταν με τους στίχους του εξηγούσε στην Ελλάδα γιατί την αγαπά, όμως μεπόση ζεστασιά, σαφήνεια και ευρύτητα. Εδώ στη ρωγμή του χρόνου μπόρεσε να τοποθε-τήσει πολλά, με την αφοπλιστική αξιοπρέπεια της απλότητας, της συνέπειας και της εν-τιμότητας, για νάχομε να πορευόμαστε αισιόδοξα σε στείρες μέρες αλλά και σε θολά το-πία. Έτσι μακριά από φανφάρες και αποπροσανατολισμούς κατάφερε όλα να τον θυμίζουνκαι η ξαφνική του αναχώρηση να είναι δυσβάστακτη και το κενό δυσαναπλήρωτο.

Σταμάτης Δ. Σπύρου

Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Μάρτιος 2011 3

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΙΑ

"Τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να

εκδηλώνεται μία τάση να αντικατασταθεί

το ελληνικό αλφάβητο από το λατινικό.

Η τάση αυτή γίνεται φανερή κυρίως σε

κείμενα παραγόμενα από ηλεκτρονικούς

υπολογιστές – με χρήστες κρατικές υπη-

ρεσίες ακόμη και Α.Ε.Ι. – σε κείμενα προ-

βαλλόμενα από την τηλεόραση αλλά και

από σχετικές προτροπές ξένων ραδιο-

φωνικών σταθμών. Είναι χαρακτηριστικό

ότι η προσπάθεια αυτή, η οποία θα κα-

ταφέρει καίριο πλήγμα κατά της ελληνι-

κής σκέψης και όλων των πτυχών του ελ-

ληνικού πολιτισμού που εκφράζονται

με γραπτά κείμενα, αλλά και των γένει

ανθρωπιστικών σπουδών, έφτασε μέχρι

ν’ απασχολήσει τον Τύπο και ν’ αποτε-

λέσει αντικείμενο ερωτήσεων βουλευτών

προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και

Θρησκευμάτων.

Η γλώσσα μας η αρχαιότατη αλλά

πάντα σύγχρονη και ζώσα, αυτή η γλώσ-

σα που εμπλούτισε όχι μόνο τη λατινική,

αλλά και τις κυριώτερες ευρωπαϊκές

γλώσσες, που έχει και οπτικά συνδεθεί

άρρηκτα με το αλφάβητό της, δεν είναι

δυνατό να υποστεί μείωση με την κα-

τάργησή του από εμάς τους ίδιους. Είναι

αδιανόητο να δεχθούμε ως Έλληνες

την μεταμφίεση της γραφής μας με την

κατάργηση πολλών γραμμάτων της, που

δεν πέρασαν στο λατινικό αλφάβητο, και

με την αντικατάστασή τους από άλλα

υποτίθεται ηχητικώς παραπλήσια γράμ-

ματά του.

Όταν άλλοι λαοί, όπως π.χ. Γάλλοι και

Ισπανοί μάχονται ως σήμερα να διατη-

ρήσουν μέχρι τη τελευταία τους λεπτο-

μέρεια τον τρόπο γραφής των κειμένων

τους με το δικό τους αλφάβητο, εδώ, με

την δικαιολογία της δήθεν διευκόλυνσής

μας στην παγκόσμια επικοινωνία, επι-

χειρείται η αντικατάσταση του ελληνικού

αλφαβήτου των 2.500 και πλέον χρόνων

με το λατινικό. Ως λαός, που μέσα από

το ίδιο αλφάβητο της γλώσσας του με-

τέδωσε τον πολιτισμό σε όλο των κόσμο,

εμείς οι Έλληνες δεν είναι δυνατόν

παρά να αρνούμεθα να εγκαταλείψουμε

την ιστορική μας γραφή. Όχι μόνο γιατί

αχρηστεύεται ένα από τα θεμελιακά

στοιχεία του πολιτισμού μας, αποκό-

βοντάς μας από τις μέχρι σήμερα εκδη-

λώσεις του, αλλά και γιατί έτσι αγνοεί-

ται η σχέση αλφαβήτου και γλώσσας.

Μιας γλώσσας, που ο τρόπος της γρα-

πτής της απόδοσης έμεινε αναλλοίωτος

επί ολόκληρες χιλιετίες ως σήμερα.

Θεωρούμε ανόσια αλλά και ανόητη

κάθε προσπάθεια να αντικατασταθεί η ελ-

ληνική γραφή στο λίκνο της, εφ’ όσον μά-

λιστα σε άλλες χώρες ανάλογες από-

πειρες μεταβολής του τρόπου γραφής –

σε μερικές περιπτώσεις πολύ δυσχερέ-

στερης της ελληνικής – προσέκρουσαν

στην καθολική και οργισμένη αντίδραση

των λαών των χωρών αυτών. Όπως και

επί Ενετών, όταν αυτοί στα μέρη που κυ-

ριαρχούσαν προσπάθησαν να αντικατα-

στήσουν στα ελληνικά κείμενα τους ελ-

ληνικούς χαρακτήρες με λατινικούς, έτσι

και τώρα θα αντισταθούμε, καλώντας

όλους τους συνέλληνες ν’ αντιδράσουν

για την πρόρριζα εξαφάνιση των ανίερων

αυτών σχεδίων".

Οι υπογράφοντες:

1. Αθανασιάδης Τάσος

2. Αλεξόπουλος Καίσαρ

3. Αρτεμιάδης Νικόλαος

4. Βλάχος Άγγελος

5. Βοκοτόπουλος Παναγιώτης

6. Γεωργιάδης Απόστολος

7. Γρόλλιος Κωνσταντίνος

8. Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος

9. Δρακάτος Κωνσταντίνος

10. Ζηζιούλας Ιωάννης

Μητροπολίτης Περγάμου

11. Ιακωβίδης Σπυρίδων

12. Καμπανέλλης Ιάκωβος

13. Καμπίτογλου Αλέξανδρος

14. Καμπύλης Αθανάσιος

15. Κονομής Νικόλαος

16. Κοντόπουλος Γεώργιος

17. Κουνάδης Αντώνιος

18. Λαΐου Αγγελική

19. Λιγομενίδης Πάνος

20. Μανούσος Μανούσακας

21. Ματσανιώτης Νικόλος

22. Μητσόπουλος Γεώργιος

23. Μουτσόπουλος Ευάγγελος

24. Μυλωνάς Παύλος

25. Νανόπουλος Δημήτριος

26. Παλλάντιος Μενέλαος

27. Παππάς Ιωάννης

28. Παρισάκης Γεώργιος

29. Πεσαμαζόγλου Ιωάννης

30. Πετράκος Βασίλειος

31. Ρούκουνας Εμμανουήλ

32. Σακελλαρίου Μιχαήλ

33. Σαράντη Γαλάτεια

34. Σκαλκέας Γρηγόριος

35. Στεφανής Κωνσταντίνος

36. Τέτσης Παναγιώτης

37. Τούντας Κωνσταντίνος

38. Τριχόπουλος Δημήτριος

39. Χατζηϊωάννου Θεμιστοκλής

40. Χρήστου Χρύσανθος

Η διακήρυξη της Ακαδημίας Αθηνών

για το πρόβλημα των Greeklish

ΠΡΑΚΤΙΚΟ Νο 22

Της Εξελεγκτικής Επιτροπής του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων - ΔένδρωνΣτο Ιλιον σήμερα 27/01/2011, ημέρα Πέμπτη και ώρα 18.00, συνήλθε η Εξελεγκτική Επι-

τροπή:1. Χρυσάγης Δημήτριος, Πρόεδρος2. Κωτσής Κωνσταντίνος, Μέλος και3. Θεοφίλου Ιωάννης, Μέλος,σε συνεδρίαση, προκειμένου να προβεί στον έλεγχο επί της Οικονομικής Διαχειρίσε-

ως του Συλλόγου, για την χρονική περίοδο, από 01/01/2010 - 27/01/2011. Κατά τον έλεγ-χο εφ' όλων των στοιχείων εισπράξεων και πληρωμών διαπιστώθηκαν εν συνάψει τα ακό-λουθα.

Α. ΕΣΟΔΑΥπόλοιπο προηγούμενης χρήσης την 31/12/2009: ........................................11.880,89 Έσοδα από 01/01/2010 -27/01/2011: ..............................................................66.990.62 ΣΥΝΟΛΟ: ........................................................................................................78.871.51Β. ΕΞΟΔΑΔιάφορες πληρωμές από 01 /01 /2010 - 27/01/2011: ....................................70.847.02Υπόλοιπο Ταμείου 27/01/2011: ........................................................................8.024.49Το ανωτέρω ποσό ευρίσκεται:α. Στον λ/σμό του Συλλόγου στην Εθνική Τράπεζα: ........................................6.415,89 β. Μετρητά στα χέρια του ταμία: ......................................................................1.608,60

Σε ό,τι αφορά την απόδειξη Είσπραξης Νο 578/25.09.09 ποσού 5.000,00 ευρώ, που αφο-ρούσε επιχορήγηση του Συλλόγου από τον Ε.Ο.Τ., για την οποία είχαμε αναφερθεί στηνπερυσινή έκθεση μας, η εκκρεμότητα παραμένει μέχρι την ημερομηνία του ελέγχου.

Κατά τα λοιπά, η Επιτροπή κατά τον έλεγχο διαπίστωσε ότι υπάρχουν για όλα τα έσο-δα - έξοδα οι σχετικές αποδείξεις και τα λοιπά παραστατικά στοιχεία, τα οποία έχουν κα-ταγραφεί στο Βιβλίο Ταμείου μετά προσοχής. Αποφαίνεται δε, ότι η διαχείριση του Ταμείουτου Συλλόγου από το Διοικητικό Συμβούλιο κατά την χρονική περίοδο 01/01/2010 -27/01/2011, έγινε με απόλυτη τάξη και προσοχή και προτείνει στη Γενική Συνέλευση τηνέγκριση του Ισολογισμού και την απαλλαγή του Δ.Σ. από κάθε ευθύνη.

Αθήνα 27/01/2011 Η Εξελεγκτική Επιτροπή

Χρυσάγης Δημήτριος Κωτσής Κων/νος Θεοφίλου Ιωάννης

Σκίτσο Γ. Θ. Δήμου

4 Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Μάρτιος 2011

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

ΑΝΘΡΑΚΩΡΥΧΕΙΟ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ (γ΄ μέρος)

α) ΓενικάΌπως αναφέραμε στο προηγούμενο φύλ-

λο της εφημερίδας μας, σύμφωνα με την έκ-θεση – μελέτη του καθηγητή ΕΜΠ Ηλία Γού-ναρη το Νοέμβριο του 1919, το ανθρακωρυχείοΑνδρονιάνων αποτελούν δύο άδειες προσωρι-νής εκμετάλλευσης που κάλυπταν τη δεξιά (ΝΔ)λοφοσειρά του ρέματος Βιτάλου ή Σκορφου-δίου, όπου είναι κτισμένα τα χωριά Ανδρονιά-νοι Καρασαλιάνοι και Μαλαγιάνοι (Άνω Καρα-σαλιάνοι) .

Από τις άδειες αυτές η μία στα νότια ήτανιδιόκτητη, ενώ η άλλη βόρεια ήταν κατά το 1/3ιδιόκτητη και κατά τα 2/3 μισθωμένη σε εργο-λάβους . Όλη η επιφάνεια των αδειών αυτών κα-λύπτεται από τριτογενείς σχηματισμούς πουαποτελούνται από υποκίτρινες και τεφρές μάρ-γες και πλακοειδείς ασβεστολίθους .

Οι εμφανίσεις του λιγνιτοφόρου κοιτά-σματος είναι στη δεξιά όχθη του ρέματοςΣκορφουδίου και από το σημείο όπου υπάρχειτο καθαριστήριο κοντά στη θέση Τρίκλινος, μέ-χρι την τρύπα Σκορφουδίου, ήτοι για μήκος πε-ρίπου δύο χιλιομέτρων .Το κοίτασμα λιγνίτη έχειγενική διεύθυνση Β50οΑ και κλίση ποικίλουσα,ενώ δεν είναι συνεχές αλλά έχει διακοπεί σεπολλά σημεία λόγω τεκτονισμού και συστή-ματος μεταπτώσεων .Το κοίτασμα γενικώς ευ-ρίσκεται μεταξύ υπερκείμενης λευκής μάργας(μαλανδρίνας) και της υποκείμενης μαύρηςαργίλου (αρμύρυχα) έχοντας πάχος συνολικά1,80 μ. περίπου, που χωρίζεται σε τρία τμήμα-τα από δύο ενδιάμεσες αργιλικές ενστρώσειςπάχους περίπου 0,10 μ. εκάστη. Από τα τμήματααυτά το ανώτερο πάχους 0,40μ. είναι κακής ποι-ότητας και απαιτεί διαλογή, όπου απορρίπτεταιμέχρι 50% του εξορυσσόμενου λιγνίτη, το με-σαίο πάχους 0,50μ. είναι καλής ποιότητας καιτο κατώτερο (ο πάγκος) πάχους 0,60μ. περίπουείναι πολύ καλής ποιότητας και αποτελεί το κύ-

ριο αντικείμενο της εκμετάλλευσης . β) Εκμετάλλευση του κοιτάσματοςΗ εκμετάλλευση του λιγνιτικού κοιτάσμα-

τος γινόταν σε τρεις θέσεις στη δεξιά πλευράτου λόφου, κατά μήκος των εμφανίσεων, μεστοές που χωρίζονται σε τρεις ομάδες, με αριθ-μούς από το 1 μέχρι το 10.

Στο νοτιότερο και πιο πλούσιο τμήμα τουκοιτάσματος μεταξύ του καθαριστηρίου στο Τρί-κλινο και του χωριού Καρασαλιάνοι (ΚάτωΔένδρα) βρίσκεται η πρώτη ομάδα στοών μεαριθμούς 10, 9, 8, και 7. Έχει ολικό μήκος πε-ρίπου 350μ. και πλάτος περίπου 280μ.και ανα-πτύσσεται σε τέσσερα πατώματα. Το κοίτασμαέχει ολικό πάχος 1,80μ. με γενική διεύθυνσηΒ45οΑ και κλίση περίπου 10% Α. Στο τμήμααυτό εφαρμόζεται η μέθοδος των ανερχομένωνμετώπων μετά πλήρους λιθογομώσεως. Η εσω-τερική μεταφορά γίνεται μέσω εγκαρσίων στο-ών που συνδέουν την καρβουνένια στοά κάθεπατώματος με την αντίστοιχη παράλληλη στουπερκείμενο πέτρωμα (λίθινη στοά). Για τη λι-θογόμωση των εξοφλημένων στοών χρησιμο-ποιούνται υλικά (λίθοι) από το μέτωπο ή από τηνόρυξη των λίθινων στοών στα υπερκείμενα πα-τώματα. Ο εξορυσσόμενος λιγνίτης μεταφέ-ρεται με εργάτες κατά μήκος του μετώπου μέ-χρι των κατά κλίση στοών και απ’ αυτές και τωνεγκαρσίων μέχρι των παράλληλων λιθίνωνστοών μεταφοράς, όπου κυκλοφορούν βαγο-νέτα επί σιδηροτροχιών. Το κατώτερο πάτωμααποτελεί η υπ’ αριθ. 10 εργασία και η στοά με-ταφοράς είναι σε υψόμετρο 153μ. με ολικό μή-κος 200μ. Ευρίσκεται 4μ. κάτω από το καθαρι-στήριο στο οποίο αναβιβάζεται ο λιγνίτης με χει-ροκίνητο φρεατοτύμπανο. Το αμέσως επόμενοπάτωμα αποτελεί η υπ’ αριθ. 8 εργασία, σε υψό-μετρο 163μ. με ολικό μήκος 350μ. Ο εξορυσ-σόμενος λιγνίτης οδηγείται με βαγονέτα επί σι-δηροτροχιών ανοίγματος 0,60μ. απ’ ευθείας στο

καθαριστήριο που είναι στο ίδιο υψόμετρο.Η υπ’ αριθ. 9 εργασία αποτελεί το αμέσως

υπερκείμενο τρίτο πάτωμα με τη στοά σε υψό-μετρο 173,50μ. και μήκος 270μ. Ο λιγνίτης οδη-γείται με σιδηροτροχιά σε λούκι 10μ. απ’ όπουπέφτει στο επίπεδο της υπ’ αριθ. 8 εργασίας καιμεταφέρεται στο καθαριστήριο.

Το τελευταίο πάτωμα του νότιου τμήματοςαποτελεί η υπ’ αριθ. 7 εργασία με τη στοά κυ-κλοφορίας σε υψόμετρο 184μ. και μήκος 300μ.Ο εξορυσσόμενος λιγνίτης μεταφέρεται από τηστοά κυκλοφορίας με σιδηροτροχιά σε λούκιύψους 10μ. και πέφτει στο δάπεδο της υπ’ αριθ.9 εργασίας. Από εκεί μεταφέρεται σε δεύτερολούκι ύψους 10μ., παράλληλο προς το λούκι τηςστοάς 9 και καταβιβάζεται στο επίπεδο της στο-άς 8, απ’ όπου μεταφέρεται στο καθαριστήριο.

Σε συνέχεια του νοτίου τμήματος υπάρχειδιακοπή του λιγνιτικού στρώματος σε μήκος πε-ρίπου 280μ. Το στρώμα ευρίσκεται στη συνέχειαδιαφοροποιημένο σε αντίκλινο ήπιας πτυχώ-σεως με μηδενική κλίση και ολικό πάχος 1 μέ-τρο μόνο. Υποδιαιρείται με παρεμβολή στρώ-ματος αργίλου πάχους 0,10μ. σε δύο τμήματα,εκ των οποίων το ανώτερο πάχους 0,50μ., εί-ναι καλής ποιότητας, το δε κατώτερο πάχους0,40μ. κακής ποιότητας (φλιδωτό). Για το λόγοαυτό στο τμήμα αυτό, το λεγόμενο τμήμα Μα-λαγιάνων (Άνω Δένδρα), η εκμετάλλευση είναιδυσκολότερη και γίνεται από τις στοές υπ’αριθμ.6 και 4. Οι στοές είναι στο ίδιο υψόμετρο213μ. και η ακολουθούμενη μέθοδος εξόρυξηςείναι των επεκτεινόμενων μετώπων μετά λι-θογομώσεως (ομοιάζει προς την Αγγλική μέ-θοδο Longwall). Ο εξορυσσόμενος λιγνίτηςμεταφέρεται με σιδηροτροχιά σε κεκλιμένο μή-κους 110μ. και διαφοράς υψομέτρου 50μ., απ’το οποίο καταβιβάζεται στο επίπεδο της υπ’αριθμ. 8 στοάς και οδηγείται στο καθαριστήριο.

Σε απόσταση 240μ. και σε υψόμετρο

208,69μ., βρίσκεται η υπ’ αριθμ. 5 εργασία, όπουτο στρώμα αποκτά την αρχική του μορφή με πά-χος 1,60 – 1,80μ., σε τρία στρώματα με διεύ-θυνση Β45οΑ και κλίση έως 25%. Έχει δύο στο-ές σε υψόμετρο 209 και 211μ. Ο εξορυσσόμε-νος λιγνίτης ακολουθεί την παραγωγή των ερ-γασιών 6 και 4.

Σε απόσταση 200μ. προς τα άνω βρίσκεταιη υπ’ αριθμ. 2 εργασία (δεν υπάρχει 3) και σευψόμετρο 233μ. Με τρεις στοές εκμεταλ-λεύεται τμήμα κοιτάσματος ολικού πάχους1,70μ., ακολουθώντας τη μέθοδο εκμετάλλευ-σης των ανερχόμενων μετώπων. Ο εξορυσσό-μενος λιγνίτης μεταφέρεται με ζώα μέχρι τηςσιδηροτροχιάς της ομάδος στοών 6, 4 και 5. Τέ-λος η υπ’ αριθμ. 1 εργασία βρίσκεται ένα χι-λιόμετρο μακρύτερα και σε υψόμετρο 280μ. Τολιγνιτικό στρώμα έχει διεύθυνση Α. προς Δ. καικλίση 12%. Το πάχος του είναι 1,60μ. και διαι-ρείται σε δύο τμήματα εκ των οποίων το κα-τώτερο πάχους 1,20μ. είναι καλής ποιότητας.Ο λιγνίτης μεταφέρεται με ζώα μέχρι τη σιδη-ροτροχιά της ομάδας 2 στοών 6,4 και 5. Όλεςοι εργασίες στις θέσεις 6,4,5 και 2 ευρίσκονταιστα όρια της μισθωμένης άδειας.

Από τα στοιχεία της έκθεσης Γούναρη προ-κύπτει ότι η παραγωγή του Ανθρακωρυχείου Αν-δρονιάνων (και για τις δύο άδειες εκμετάλ-λευσης), ήταν το 1916 302 τόνοι λιγνίτη, το1917 1.233 τόνοι και το 1918 2.621 τόνοι. Το1919 και μέχρι τέλος Οκτωβρίου είχαν παραχ-θεί 7500 τόνοι.

Ως προς τους εργολάβους που εκτελούσαντις εξορυκτικές εργασίες, η έκθεση αναφέρειτου Δήμου στη θέση 6, Καλαμπαλίκη στην 4,Λύκο στην 5 και Νικολιά στη θέση 1.

(συνεχίζεται)

Αντώνης Βλαχαντώνης Μεταλλειολόγος Μηχανικός

ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΧΟΡΟ

Από την εκδρομή μας στην Αρκαδία

Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Μάρτιος 2011 5

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

Εφέτος με βοηθό τον καλό καιρό που είχεσαν αποτέλεσμα αρκετή προσέλευσηκόσμου, εορτάστηκε με την πρέπουσα

τιμή και σεβασμό η επέτειος της 25ης Μαρτί-ου 1821. Η δοξολογία τελέστηκε από τον αι-δεσιμ. Ιερέα π. Χρήστο,στον Ιερό Ναό Εισο-δίων της Θεοτόκου. Ακολούθησε ο πανηγυ-ρικός της ημέρας που εκφωνήθηκε από τον Γ.Γραμματέα του Συλλόγου μας κ. Αντ. Ε. Βλα-χαντώνη και η τελετή ολοκληρώθηκε στο ση-μαιοστολισμένο Ηρώο, όπου μετά την επι-μνημόσυνη δέηση ακολούθησε η κατάθεσηστεφάνων από τους φορείς του χωριού μας καιη απαγγελία ποιημάτων από τα παιδιά του νη-πιαγωγείου. Η όλη τελετή έκλεισε με τηναπαγγελία από όλους τους παρευρισκομένουςτου Εθνικού μας Ύμνου.

Η ομιλία του κ. Αντ. Βλαχαντώνη ήταν. Αιδεσιμότατε,Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι ,Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να θυμη-

θούμε μια ένδοξη σελίδα της νεώτερης ιστο-ρίας μας, αν όχι την ενδοξότερη, να αποτί-σουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνω-μοσύνης στους ένδοξους και ηρωικούς αγω-νιστές της Περιόδου της Αναγέννησης του Ελ-ληνικού Έθνους.

Οφείλουμε, πρέπει και έχουμε υποχρέω-ση να σταθούμε σήμερα και να θυμηθούμε τονμεγαλειώδη σταθμό στην Ιστορία του έθνουςμας, γιατί η ιστορία δεν είναι μονάχα ο κα-θρέπτης της ζωής ενός λαού. Είναι κυρίως ηαξία εκείνη που καταγράφει τους σφυγμούςκαι τους παλμούς της καρδιάς του Έθνους, με-τράει το σφρίγος και τη δύναμη της ψυχής του.

Η περίοδος της τουρκοκρατίας υπήρξεαναμφισβήτητα η κρισιμότερη στην μακραίωνηΕλληνική ιστορία. Η ορμητική εισβολή τωνΟθωμανών στα Βυζαντινά μικρασιατικά εδά-φη , στο τέλος του 13ου αιώνα, η κατάληψητης Καλλίπολης στη Θράκη το 1354 και τέλοςη κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το1453, με την πτώση της Κωνσταντινούπολης,υπήρξαν αφετηρία δεινών, που απείλησαντην ύπαρξη του Ελληνικού Έθνους.

Σε μια εποχή που η Δυτική Ευρώπη προ-χωρούσε με άλματα στη διαμόρφωση νέων θε-σμών, πολιτικών και εκκλησιαστικών και μέσααπό το πνεύμα της Αναγέννησης σημείωνανκαταπληκτική πρόοδο τα γράμματα, οι επι-στήμες και οι τέχνες, ο Ελληνισμός αγωνιζό-ταν για την επιβίωσή του.

Η ιστορική παράδοση του Ελληνικούέθνους, η πνευματική και οικονομική άνοδοςτου παροικιακού και υπόδουλου Ελληνισμούκατά τον τελευταίο αιώνα της τουρκοκρατίας,η διάδοση των φιλελεύθερων ιδεών της επο-

χής, η οργανωτική προετοιμασία από τη Φιλι-κή Εταιρεία και οι ετοιμοπόλεμες δυνάμεις τωνκλεφτών και των αρματολών , υπήρξαν τα θε-μέλια πάνω στα οποία στηρίχθηκε η Επανά-σταση και ο ξεσηκωμός του 21, που καθιερώ-θηκε ως ένα από τα υψηλότερα ορόσημα τηςΕλληνικής Ιστορίας.

Παρά τις δυσμενείς εξωτερικές συνθήκεςπου επικρατούσαν στην Ευρώπη, το σάλπισματης ελευθερίας βρήκε τους Έλληνες συσπει-ρωμένους για την αποτίναξη του ζυγού. Κάτωαπό τη σημαία της επανάστασης ενώθηκανπρούχοντες και αγρότες, κλεφταρματολοίκαι καπεταναίοι, εξέχουσες μορφές της δια-σποράς και εκκλησιαστικοί άνδρες, με την από-φαση να ανακτήσει το Έθνος «την πολιτικήναυτού ύπαρξην και ανεξαρτησίαν», όπως το-νιζόταν στη λακωνική διακήρυξη της ΠρώτηςΕθνικής Συνέλευσης, τον Ιανουάριο του 1822.

Οι κρίσιμες φάσεις από τις οποίες πέρασεη Επανάσταση - οι διωγμοί και οι σφαγές τωναμάχων, οι εμφύλιες συγκρούσεις, η ενίσχυ-ση των σουλτανικών στρατευμάτων από τοναιγυπτιακό στρατό και στόλο - δεν έκαμψαν τοφρόνημα των αγωνιστών.

Παρ’ όλο που οι πρωταγωνιστές των ηρωι-κών μαχών ήταν πολλοί, τέσσερα πρόσωπα,ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο ΓεώργιοςΚαραϊσκάκης στη στεριά, ο Κων/νος Κανάρηςκαι ο Ανδρέας Μιαούλης στη θάλασσα ξεχώ-ρισαν, όχι μόνο για τη μεγάλη συμβολή τους,τον ηρωισμό και τον πατριωτισμό τους, αλλάκαι επειδή ήταν σημαντικοί στρατιωτικοί ηγέ-τες.

Από τις πάμπολλες ηρωικές πολεμικέςπράξεις του Αγώνα οι κυριότερες, αυτές πουπροσδιόρισαν και την πορεία του αλλά και πουέκριναν την εξέλιξη και την έκβαση της Επα-νάστασης, έρχονται στη θύμηση με την ανα-φορά και μόνο του ονόματός τους :

Βαλτέτσι, Τριπολιτσά, Αλαμάνα, Γραβιά,Βρυσάκια, Δερβενάκια.

Από τις κορυφαίες στιγμές η ναυμαχία τουΓέροντα και η δεύτερη πολιορκία του Μεσο-λογγίου, που μετά ένα χρόνο έληξε με τηνηρωική έξοδο των πολιορκημένων και συγ-κλόνισε ολόκληρη την Ευρώπη, γιατί ήταν

πράγματι το συγκλονιστικότερο γεγονός ολό-κληρης της Επανάστασης.

Με τον ηρωικό θάνατο του Καραϊσκάκηστο Φάληρο τελειώνει η πολεμική δραστη-ριότητα του αγώνα και το Ελληνικό ζήτημααπασχολεί πλέον την διεθνή διπλωματία καιη ίδρυση Ελληνικού κράτους επιβάλλεται στοΣουλτάνο από τις τρεις μεγάλες δυνάμεις μετη Ναυμαχία του Ναβαρίνου, (8 Οκτωβρίου1827). Οι ενωμένες ναυτικές δυνάμεις της Αγ-γλίας, Γαλλίας και Ρωσίας συνέτριψαν τονενωμένο Τουρκικό και Αιγυπτιακό στόλο,πράγμα που εξυπηρετούσε τους Έλληνες καιγια άλλους λόγους τους Ευρωπαίους.

Οι θυσίες σε αίμα και οι υλικές καταστρο-φές, οι ηρωισμοί και το πάθος των αγωνιστώνγια την ελευθερία, προκάλεσαν τη συμπάθειακαι το θαυμασμό των λαών της Ευρώπης, πουεκδηλώθηκε με το κίνημα του Φιλελληνισμού.Συγχρόνως τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέ-ροντα των Μεγάλων Δυνάμεων στη βαλκανι-κή χερσόνησο προκαλούσαν τριγμούς στο οι-κοδόμημα της Ιερής Συμμαχίας και η ανάγκηγια λύση του « Ελληνικού προβλήματος» γι-νόταν επιτακτική.

Ύστερα από μακρές διαπραγματεύσειςμεταξύ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, πουάρχισαν το 1825, η Ελλάδα κηρύχθηκε ανε-ξάρτητο κράτος το 1830, ενώ από το 1827 κυ-βερνήτης της είχε εκλεγεί από την ΤρίτηΕθνική Συνέλευση ο Ιωάννης Καποδίστριας.Η επούλωση των πληγών και η οργάνωση τουνέου κράτους που ασφυκτιούσε στα περιορι-σμένα σύνορά του, απαιτούσαν νέους σκλη-ρούς, αλλά ειρηνικούς αυτή τη φορά αγώνες.

Συνέπεια αυτής της κατάστασης ήταν ότιο τόπος μπόρεσε με μεγάλη δυσκολία και πολ-λές θυσίες να ξεπεράσει τον μακρύ μεσαίωνα,από τον οποίο βγήκε μόλις το 1830. Και ακό-μη να επανορθώσει τις κολοσσιαίες κατα-στροφές που είχε προκαλέσει ο πολύχρονοςαπελευθερωτικός αγώνας από το 1821 ως το1827. Το μικροσκοπικό κράτος του 1830 γνώ-ρισε στην πρώτη εκατονταετία της ανεξάρ-τητης ζωής του διαδοχικές επεκτάσεις τωνορίων του. Είχαν όλες βαθύτατες επιδράσειςστη σύνθεση του πληθυσμού του και στην πο-λιτική και κοινωνική ισορροπία του.

Έτσι το 1864 τα Ιόνια νησιά ενώνονται μετο ελληνικό κράτος. Είχαν περάσει επτά σχε-δόν αιώνες κάτω από φράγκικη και βενετσιά-νικη κυριαρχία ενώ από το 1815 αποτελούσαναυτόνομη πολιτεία κάτω από την προστασίατου Βρετανικού Στέμματος. Το 1882 η Θεσ-σαλία και ένα μικρό τμήμα της Ηπείρου απο-τέλεσαν μέρος του Ελληνικού κράτους με τησυνθήκη του Βερολίνου. Το 1912-13 η Ελλά-δα προσάρτησε την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τηνΚρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, με εξαίρεσητα Δωδεκάνησα. Το 1919-20 η Θράκη ως τηΜαύρη Θάλασσα με εξαίρεση την Κωνσταν-τινούπολη και με τη μορφή «εντολής» τωνΣυμμάχων, το Βιλαέτι της Σμύρνης περνούσανκάτω από την Ελληνική κυριαρχία. Ποτέ άλ-λοτε η Μεγάλη ιδέα δε φάνηκε τόσο κοντάστην πραγμάτωσή της.

Ήρθε όμως η μικρασιατική καταστροφήκαι η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και ορι-στικοποίησε τα σύνορα μεταξύ Ελλάδος καιΤουρκίας.

Και πριν τελειώσω νομίζω ότι αξίζει να ανα-φέρω και δυο λόγια για τη σημερινή κατά-σταση της Ελλάδος, να προβληματιστούμε εάνακόμα το όραμα, το νόημα και το πάθος των

αγωνιστών του 21 υπάρχει στην εποχή μας,όπου όλα βρίσκονται σε κίνηση στο τοπικό, στοεθνικό και στο διεθνές επίπεδο. Μπορεί η Ρω-μιοσύνη να ζούσε επί 400 χρόνια υπό τα τουρ-κικά δεσμά, είχε όμως όραμα. Ακόμη και η ξυ-πόλυτη Ελλάδα των πρώτων δεκαετιών απότην απελευθέρωσή της, ζητούσε το καλύτεροκαι το περισσότερο. Η καταστροφή του 1897,όπως και αυτή του 1922, ήταν αποτέλεσμα σω-ρείας λαθών, γι’ αυτό και γεύτηκε ο ελληνισμόςτην πίκρα της ήττας. Όμως και οι πρωτοβου-λίες αυτές του Γένους ξεκίνησαν από το ίδιοόνειρο «να κάνουμε την Ελλάδα μεγάλη», κάτιπου το πετύχαμε το 1912-13, με τους Μακε-δονικούς αγώνες επειδή ακριβώς δεν έγινανλάθη.

Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή όμωςτα πράγματα αλλάζουν. Η άποψη της «μικρήςμα εντίμου Ελλάδος» γίνεται συνείδηση στηναρχή και δόγμα στη συνέχεια. Έτσι ο ελλαδι-κός χώρος περνάει σε ένα άλλο τρόπο ζωήςμε αντιδράσεις και επιλογές επηρεασμένεςαπό δυτικές χώρες, απομακρύνοντας σιγά-σιγάτον Έλληνα από τη γνώση της ιστορίας του.Όμως για να χαράξουμε το αύριο θα πρέπει ναέχουμε κάνει κτήμα το χθες. Και σήμερα θαπρέπει να μας σκιάζει το όραμα του 21, πολύπερισσότερο που οι κοσμογονικές μεταβολές

στον πλανήτη μας, μάς οδηγούν σε μια νέαπραγματικότητα, σε μια μεταβατική ρευστήιστορική φάση.

Νέο ζητούμενο για μας σήμερα είναι ναπροσδώσουμε νόημα και περιεχόμενο στην πα-ρουσία και δράση μας στο σύγχρονο κόσμο,να ξαναβρούμε την πολιτισμική μας ταυτότη-τα, την αληθινή και ουσιαστική γνώση της ιστο-ρίας μας. Να υπάρξουμε σήμερα δημιουργικάστην εποχή μας ως σύγχρονοι Έλληνες με αυ-τογνωσία και συνείδηση της ταυτότητάς μας,αλλά και συγχρόνως με γνώση και συνείδησητων όρων της σύγχρονης πραγματικότητας. Ηπατρίδα μας έχει ανάγκη σήμερα από μια εν-τελώς νέα διεθνή παρουσία στηριγμένη ισο-δύναμα στην Ιστορία της και στη σημερινή δυ-ναμική της.

Γι’ αυτό ας σταθούμε σήμερα ευλαβικά μεσυγκίνηση και πλημμυρισμένοι με βαθύ αί-σθημα της αιώνιας ευγνωμοσύνης ,μπροςστον άγνωστο Έλληνα μαχητή όλων τωνεποχών αλλά ιδιαίτερα στις ηρωικές μορφέςτου 21,και ας νιώσουμε βαθιά στην ψυχή μαςτο μήνυμα του 21, ένα μήνυμα αντίστασης,ενότητας ιδανικών και λευτεριάς.

Πιστεύουμε και ευχόμαστε η νέα γενιά τωνΕλλήνων να δημιουργήσει μια νέα Ελλάδα,λαμπρή σαν τον ήλιο της, αθάνατη όπως οιήρωες του 21 και αιώνια όπως η ιστορία της.

Ζήτω το ηρωικό ΄21!Ζήτω η Ελλάς!

Μέρος τέταρτο Κάθε τμήμα της φορεσιάς χαρακτηρίζεται από διαφορε-

τικά κοσμήματα. Έτσι με το διάκοσμο του κεφαλόδεσμου συν-δέεται ασημικό συνήθως μαλαμοκαπνισμένο, το τεπελίκι. Χα-ρακτηριστικός και ιδιόρρυθμος τύπος κοσμήματος είναι ταπολύ μακριά γιορντάνια καμωμένα από πολλές σειρές αλυ-σίδες, που φτάνουν σχεδόν ως τη μέση και απ’ όπου κρέ-μονται μεγάλες στρογγυλές συρματερές πλάκες ή πλάκεςμε νομίσματα. Η χρήση νομισμάτων ελληνικών ή ξένων στακοσμήματα ιδιαίτερα σ’ εκείνα που συνδέονται με το στολι-σμό του στήθους είναι δείγμα οικονομικής ευημερίας και τρό-πος τοποθέτησης χρημάτων, αποτελεί επίσης παλαιότατη πα-ράδοση για την Ελλάδα. Είναι γνωστό ότι σ’ ολόκληρη τη Βυ-ζαντινή εποχή ο λαός συνήθιζε να χρησιμοποιεί νομίσματασα φυλαχτά και κλασικό παράδειγμα αποτελούν τα μέχρι σή-μερα γνωστά κωνσταντινάτα.

Ένα από τα βασικά εξαρτήματα της γυναικείας φορεσιάς,που αποτελεί και αντιπροσωπευτικό έργο της ελληνικής αρ-γυροχοΐας, είναι η ζώνη. Η παρουσία και η χρήση της στηνενδυματολογία της Ελλάδας είναι συνεχής απ’ την αρχαι-ότητα ως σήμερα.

Με το διάκοσμο της ζώνης συνδέεται η πόρπη, απο-κλειστικό και αυτή στολίδι της γυναικείας φορεσιάς. Οι πόρ-πες, δουλεμένες μ’ όλες τις τεχνικές(σμάλτο, σαβάτι, φου-σκωτές, χυτές, συρματερές), παρουσιάζουν αφάνταστηποικιλία τύπων απ’ τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα της νε-οελληνικής αργυροχοΐας. Στις πόρπες ανήκουν και τα διά-φορα κλειδωτάρια ή θηλυκωτάρια που χρησίμευαν για να κλεί-νουν τα ανοίγματα του στήθους ή του λαιμού.

Μια άλλη κατηγορία κοσμημάτων, η μόνη που φορέθη-

κε και από άντρες, είναι τα λεγόμενα κιουστέκια. Πρόκειταιγια μεγάλα, πολύπλοκα και βαρειά κοσμήματα που αποτε-λούνται από πολλές σειρές αλυσίδες και συνήθως συρμα-τερές μαλαμοκαπνισμένες πλάκες, στολισμένες με χρωμα-τιστές πέτρες. Είναι δύο ειδών: Της μέσης και του στήθους.

Στα αργυρά κοσμήματα της αντρικής φορεσιάς ανήκουνκαι τα κάθε τύπου χαϊμαλιά, χωρίς ν’ αποκλείεται η χρήσητους και από τις γυναίκες ιδιαίτερα τις χωρικές. Πολλές φο-ρές ξεφεύγοντας από τον απλό φυλακτικό προορισμό τους,γίνονταν μεγαλύτερα, πλουτίζονταν με χοντρές πολύπλοκεςαλυσίδες και κατέληγαν να γίνουν ένα βαρύ κόσμημα που φο-ριόταν από το λαιμό ή κρεμιόταν από τη ζώνη.

Όλα αυτά λοιπόν τα κοσμήματα μαζί με τα στολίδια συν-δέθηκαν στενά με τη φορεσιά και αποτέλεσαν ένα ενιαίο σύ-νολο. Έτσι η φορεσιά ενώ ξεκινάει απ’ την αίσθηση της σκο-πιμότητας, προχωρεί αυθαίρετα στην επικράτηση της δια-κοσμητικής ιδέας σε βάρος της βασικής της μορφής. Ποτέδε χάνει όμως τη σφραγίδα της ελληνικής της καταγωγής.

Φορεσιά Εύβοιας.Γενικά. Ο νομός της Εύβοιας με την ομώνυμη μεγαλόνησο

και τις βόρειες σποράδες παρουσιάζει μιαν πλούσια υπο-δειγματική εικόνα από ποικίλα και ιδιόρρυθμα δημιουργήματατης ελληνικής λαϊκής τέχνης με πολύμορφες τοπικές δια-φορές και διακοσμητικές αντιλήψεις. Θησαυροί ανεκτίμητοικαι πολύτιμοι για τη μελέτη της λαϊκής τέχνης που βρίσκοντανκαι στο παραμικρότερο χωριό της Εύβοιας, σβήσανε οι πε-ρισσόττεροι ή χαθήκανε σήμερα εντελώς.

Η Εύβοια δεν υστερούσε σε πολύμορφες και πλούσιεςεκδηλώσεις λαϊκής δημιουργίας, εξαρτημένες από τις συ-νήθειες, τις παραδόσεις, τις κλιματολογικές, τις βιοτικές συν-

θήκες, την ιστορική καταγωγή των κατοίκων της. Πάνω στιςπροϋποθέσεις αυτές βλέπουμε ν’ αναπτύσσεται η οικιακή χει-ροτεχνία σε εργαστηριακή τέχνη και να ακμάζουν τα προϊόντατης σε πολλές πόλεις και χωριά της Εύβοιας. Π.χ. στη Χαλ-κίδα τα αγγειοπλαστικά είδη και τα σταμπωτά υφάσματα γιατα τσεμπέρια. Στην Κύμη πουλιούνται μεταξωτά υφάσματακαι οι εξαίρετες λεπτοΰφαντες άσπρες μεταξωτές μπόλιεςσ’ όλες τις πόλεις και κωμοπόλεις της Αττικοβοιωτίας για τουςπλούσιους κεφαλόδεσμους των γυναικών.

Γενικά η ανάπτυξη της χειροτεχνίας και της οικιακής τέ-χνης, καθώς και η εξέλιξή της στην κάθε κωμόπολη και στοκάθε χωριό της Εύβοιας εξαρτιέται όχι μόνο απ’ το πρόσφορουλικό της κάθε περιοχής, αλλά και από τις ιστορικές περι-πέτειες των κατοίκων και απ’ τη θέλησή τους να παραμείνουνστα πατροπαράδοτα. Επίσης από τις επιδράσεις τις δια-σταυρώσεις, τις επαφές τους με τον έξω κόσμο, όπως και απότην κοινωνική, οικονομική, επαγγελματική και χειροτεχνικήεπίδοσή τους.

Εξηγείται λοιπόν καθαρά το πώς στην ίδια μεγαλόνησοέχουμε πολλούς τύπους από φορεσιές που διαφέρουν βα-σικά αναμεταξύ τους. Η φορεσιά π.χ. της επαρχίας Ιστιαίας,η λεγόμενη της Αιδηψού μοιάζει με τη φορεσιά της Αγίας Άν-νας, γιατί ο πληθυσμός και των δυο φαίνεται να έχει κτη-νοτροφική αφετηρία. Διαφέρουν ωστόσο αναμεταξύ τους σταυφαντά, κεντήματα, κεφαλόδεσμο, γιατί διάφορες άλλες προ-ϋποθέσεις τις έχουν διαμορφώσει. Και οι δυο αυτές φορε-σιές διαφέρουν απ’ τη φορεσιά της Στενής και των γύρω χω-ριών της, που ο πληθυσμός τους είναι καθαρά γεωργικός. Ανά-γονται όμως και οι τρεις στις φορεσιές με το σιγκούνι και δενέχουν καμιά απολύτως ομοιότητα με τη φορεσιά της Κύμης,που αποδείχνει πληθυσμό βιοτεχνικό, εμπορικό και ναυτιλιακόκαι μοιάζει περισσότερο με την καθημερινή φορεσιά της Σκύ-ρου.

H Eλληνική φορεσιά Γράφει η Μαρουδιά Χρυσάγη, Φιλόλογος

Πολλοί από αυτούς που θα διαβάσουν αυτά που πιο κάτωγράφω, για γεγονότα που συνέβησαν τότε που δεν εί-χαν γεννηθεί και επομένως δεν έζησαν, δεν πέρασαν

μέσα από εκείνα τα δύσκολα χρόνια που περιγράφω. Ίσως τουςφανούν σαν παραμύθι, σαν φαντασίας γέννημα, είναι όμωςπέρα για πέρα αληθινά. Ίσως μάλιστα να μην μπορώ να απο-δώσω τις διαστάσεις της αλήθειας. Υπάρχουν όμως στη ζωήσυνηλικιώτες μου και μεγαλύτεροι που έκαναν τον ίδιο αγώ-να με εμένα για την επιβίωση και μπορούν να βεβαιώσουν τουλόγου το αληθές.

Τότε στις αρχές στα πρώτα χρόνια της αλησμόνητης δε-καετίας του 1940, που η Ελλάδα ήταν υπό την κατοχή των Ιτα-λών-Γερμανών, τότε που την βασάνιζε η ανέχεια, η πείνα καιη δυστυχία και που ο φόβος απλωνόταν παντού, εγώ και οι συ-νομήλικοί μου μπαίναμε στην εφηβεία. Στα χρόνια αυτά πουέπρεπε να βρισκόμαστε στο σχολείο, στο γυμνάσιο, να πα-ρακολουθούμε μαθήματα, τους καθηγητές μας, σ’ αυτή την ηλι-κία που αναπτύσσεται το σώμα και ο νους των ανθρώπων, πουήταν η άνοιξη της ζωής μας και που έπρεπε να χαιρόμαστε τιςομορφιές της ηλικίας, εμείς προσπαθούσαμε να επιβιώσουμε.Πολλά παιδιά της ηλικίας μου συνέχισαν να πηγαίνουν στο γυ-μνάσιο όταν ξανάνοιξε, θυμάμαι μάλιστα σ’ ένα σχολικό έτοςτελείωσαν δύο τάξεις. Εγώ προτίμησα και πολλοί άλλοι νέοιτης ηλικίας μου να συμμετάσχω όσο μπορούσα στην επιβίω-ση της οικογένειάς μας. Το οκτατάξιο γυμνάσιο και τη σχολήεργοδηγών το τελείωσα αργότερα εργαζόμενος στη Χαλκίδα,στο νυχτερινό, και ίσως αυτά που μας δίδαξαν οι καθηγητέςμας τα αφομοίωσα, τα απορρόφησα όπως τη βροχή το στε-γνωμένο χώμα, γιατί τα μάθαινα τη νύχτα μετά την εργασία.Είχα άλλωστε συνηθίσει από μικρός να εργάζομαι και το από-γευμα μέχρι αργά τη νύχτα μια δεύτερη βάρδια. Κλεισμένοι στασπίτια μας τους ατελείωτους εκείνους χειμώνες στο χωριό, δενήταν εύκολο να επικοινωνούμε μεταξύ μας. Δεν υπήρχαν δρό-μοι σαν τους σημερινούς. ‘Όπου δεν ήταν στρωμένοι με καλν-τερίμι χωματόδρομοι, μονοπάτια ήσαν όλο λάσπες. Εκεί πουμπορούσαμε να πατήσουμε, εκεί έτρεχαν τα νερά της βροχής,δεξιά και αριστερά βάτοι και αγκάθια. Οι δρόμοι μέσα στο χω-ριό ακόμα ήταν θεοσκότεινοι. Δεν υπήρχε φωτισμός. Οι δου-λειές στο σπίτι τα βράδια με το φως του λύχνου με φιτίλι καιλάδι ελιάς γινόντουσαν. Kαι για εξωτερικές δουλειές ανάγ-κης τις νύχτες είχαμε το φανάρι και αυτό πάλι με φιτίλι και λάδιελιάς, έδινε φως μέσα σε βροχερές βραδιές του χειμώνα ή μεχιονιάδες και παταγώδεις ανέμους. Μέσα στο φόβο, την ανέ-χεια και τις ανησυχίες μας προσπαθούσαμε να βρούμε διέξο-δο. Θέλαμε να δείξουμε ότι μεγαλώσαμε και ότι μπορούσαμενα κάνουμε κάτι ξεχωριστό. Ήταν αρχή της άνοιξης του 43. μιαλύση, μια διέξοδο σκεφτήκαμε, να ανεβαίνουμε στο βουνό, νακόβουμε έλατα και να παίρνουμε από αυτά τον κορμό τους γιανα κάνουμε ξυλεία για στέγες ή να τα πριονίζουμε με πριόνικαταρράχτη σε σκουρέτο ή τάβλες να τα χρησιμοποιούμε γιατον ίδιο σκοπό. Εγώ είχα μπει στο στίβο, στη ζωή από την προ-ηγούμενη άνοιξη λίγο πριν κλείσω τα 14 μου χρόνια. Στο χρό-νο που πέρασε είχα πάρει μαθήματα πρωτοβάθμιας, στοιχει-ώδους εργατικής και τεχνικής εκπαίδευσης. Πέρα από το ότιεργαζόμουν στα λιγνιτωρυχεία στη στοά Ν8 μεταφέροντας κάρ-βουνα με μανούσκα από το σημείο εξόρυξης έως τη θέση φόρ-τωσης σε βαγόνι με το φτυάρι μέσα από στοές χαμηλές και στε-νές σαν αλεπότρυπες, αλλά και στη μεταφορά με βαγόνι ή σέ-σουλα έξω από τη στοά στη θέση διαλογής. Όταν τελείωνε ηπρωινή βάρδια μας στο λιγνιτωρυχείο στις 2μ.μ μετά το φαγητόστο σπίτι μας σε ειδική θέση που διαρρυθμίσαμε στα πατητή-ρια του σπιτιού μας, πριονίζαμε με πριόνι καταρράχτη με τονπατέρα μου κορμούς κυρίως ελατήσιους και κάναμε σκουρέτταή τάβλες για χρήση της εταιρείας στα λιγνιτωρυχεία μέχρι αργάτο βράδυ στις 10μ.μ τη νύχτα με το φως δύο λύχνων. Γι’ αυτόκαι μόνο το γεγονός νιώθω τόσο περήφανος που με τις εμ-πειρίες κοντά στον πατέρα μου, έγινα τόσο δυνατός στη ζωή.Πατέρα σ’ ευχαριστώ. Όταν ο γιος μου Σταμάτης φοιτούσεστο Φυσικό Τμήμα του πανεπιστημίου Αθηνών, μόλις στα 17του χρόνια για να του δώσω αέρα, φτερά να πετάξει ψηλά τουείπα: Να είχα και εγώ την τύχη να φοιτήσω στο Πανεπιστήμιο.Μου απάντησε: πατέρα σπούδαζες κοντά στον πατέρα σου καιείδες και έμαθες πολλά μυστικά της τέχνης, ήθελες καλύτε-ρο Πανεπιστήμιο;

Είχα λοιπόν την τύχη να είμαι κοντά σε τεχνίτη άριστο πο-λυπράγμονα. Είχα δάσκαλο τον Αριστοτέλη του είδους του τονπατέρα μου Μαστροσταμάτη. Παρακολούθησα κοντά του πωςχειρίζονται τα εργαλεία σφυρί, ματρακά, βελόνι, σκερπάνι, πωςκάνουν τσαπράζι σε πριόνι, πως το τροχίζουν όχι μόνο χερο-πρίονο αλλά και καταρράχτη με λίμα αμυγδαλωτή. Πως χρη-σιμοποιούν το τσεκούρι, πως και που χτυπούν το δέντρο μεαυτό και από ποια θέση το κόβουμε με πριόνι για να πέσει εκείπου εμείς θέλουμε, χωρίς να κάνει ζημιά πέφτοντας. Πως ση-μαδεύουμε ένα μεγάλο κορμό δένδρου με στάφνη ώστε το ση-μάδεμα του επάνου μέρους με το κάτω να είναι στο αυτοκα-τακόρυφο επίπεδο προκειμένου να το πριονίσουμε και να τοκάνομε τάβλες ή μισάδια με πριόνι καταρράχτη. Ακόμα πώς πε-ριστρέφομε το μεγάλο αυτόν κορμό βάρους 300kg και πλέονμέσα σε ανώμαλο έδαφος , μέσα σε ένα ρέμα, να γυρίζομε τοπίσω μέρος του εμπρός προκειμένου να το πριονίσουμε σε τά-βλες με ελάχιστη δύναμη με τη βοήθεια μόνο ενός ξύλινου τά-κου. Επίσης έμαθα κοντά του, ήμουν βοηθός ξυλοδέτου στιςστοές Ν7.8 πως υποστυλώνουν, προστατεύουν τις στοέςαπό κατολισθήσεις βράχων ή από σαθρά πετρώματα( βουλη-μέντα) και άλλα πολλά μυστικά της εργασίας γνώρισα, είδα καιάκουσα. Έτσι οπλισμένος με αυτές τις στοιχειώδεις γνώσειςπου οι άλλοι νέοι της ηλικίας μου δεν είχαν την τύχη να μά-θουν, είχα τον αέρα και ανέβαινα στο βουνό με μεγαλύτερούςμου νέους 18 και 20 χρόνων. Εργαλεία παίρναμε μαζί μας τσε-κούρι να ξυρίζει, πριόνι τροχισμένο και με τσαπράζι, ένα τζι-νέτι και το γάντζο. Ο γάντζος ήταν βέργα σιδήρου περίπου1,00μ. με 1,20 μ. στη μια άκρη γυρισμένη κυκλικά για να τηνκρατάμε με τη χούφτα και στην άλλη άκρη διπλά γυρισμένη στε-νά για να αρπάζει το τζινέτι. Το τζινέτι, ή γράπα ή αγκύλη τηνκαρφώναμε στην άκρη στο χονδρό μέρος του κορμού και μετο γάντζο το αρπάζαμε και τραβώντας τον κορμό σαν έλκηθροδεν ξέφευγε από αυτό, το τσεκούρι και το πριόνι για να κόβουμετο δένδρο , τον έλατο να το απακλαδώνομε ή να αφαιρούμε

τη φλοίδα του αν χρειαζόταν. Παίρναμε και κολατσιό μαζί μας.Λίγο ψωμί, λίγο τυρί η ελιές από το πιθάρι, τυλιγμένα σε πε-τσέτα υφασμένη στον αργαλειό, δεμένη στη ζώνη. Μόνο νερόδεν παίρναμε μαζί μας. Δεν υπήρχε δοχείο (παγούρι) κάπου θαπίναμε καθ’ οδόν.

Ανηφορίζαμε το λόφο του προφήτη Ηλία και περνώντας τοναυχένα το ίσιωμα πίσω από το λόφο αυτόν φθάναμε στο σκλη-ρό πέτρωμα του βουνού. Από εκεί ακολουθώντας το δρόμο πουανηφόριζε στη πλαγιά του βουνού πότε δεξιά και πότε αριστερά,πάντα όμως ανηφορικά έως ότου φθάσουμε στην κορυφή ωσάννα τριγύριζε ο δρόμος την πλαγιά του βουνού, τα τριγυρίσματα.Πολύ επιτυχημένος χαρακτηρισμός. Ένα μονοπάτι από την κο-ρυφή της πλαγιάς του βουνού έως κάτω στη ρίζα του έκοβεσχεδόν στη μέση και κάθετα αυτά τα ζήτα του δρόμου, έκοβεσχεδόν στη μέση τα τριγυρίσματα. Είχε πλάτος ανάμεσα στουςβράχους που το σχημάτιζαν αν θυμάμαι καλά 0,70-100μ. καιβάθος ολιγότερο του μέτρου. Πιο κάτω, χαμηλά στο κάτω μέ-ρος της πλαγιάς άλλαζε ελαφρά κατεύθυνση αριστερά ή δε-ξιά από βράχους που έκοβαν την ίσια του κατεύθυνση. Ήτανστρωμένο στο βάθος με χαλίκια μικρά ή μεγαλύτερα και πιο με-γάλα. Το μονοπάτι αυτό περίεργο δημιούργημα της φύσης μαςδιευκόλυνε αφάνταστα για να μεταφέρομε τους ελατίσιους κορ-μούς στον κατήφορο.

Ήταν σα θείο δώρο. Λες και ήταν ειδικά φτιαγμένο για εμάς.Ωσάν αν να το είχε χαράξει ο ίδιος ο μεγάλος αρχιτέκτοναςΜαστροθεός. Ποιος το πρωτοανακάλυψε δεν ξέρω, ίσως οι τσο-πάνηδες. Φτάναμε στην κορυφή, στα τρογυρίσματα. Από εδώκαι πάνω άρχιζε το δάσος με τα έλατα. Μπαίναμε αρκετά ή καιπολύ βαθειά μέσα στο δάσος. Είχαν λιώσει αρκετά τα χιόνια.Επιλέγαμε έναν έλατο ο καθένας μας χωριστά και μακριά , τονπιο ευθύκορμο κατά τη γνώμη μας και να έχει διάμετρο ο κορ-μός χαμηλά προς το έδαφος που θα τον κόβαμε περίπου 0,30μ. Με το τσεκούρι και το πριόνι, κόβαμε, ρίχναμε κάτω τον έλα-το και από αυτόν παίρναμε τον κορμό του, δηλαδή το κάτω μέ-ρος του που δεν είχε ρόζους από κλαδιά και σε μήκος περίπουτρία μέτρα.

Με το τσεκούρι αφαιρούσαμε αν υπήρχε κάποιο κλαδί ή τηφλοίδα του κορμού. Αυτό μας διευκόλυνε να γλιστρά ο κορ-μός σε χώματα ή λάσπες που θα συναντούσαμε πιο κάτω κατάτη μεταφορά του, γιατί το βάρος του θα ήταν 100 κιλά ή καιβαρύτερο. Το υπόλοιπο μέρος του με τα κλαδιά το αφήναμεέτσι με απονιά σαν λείψανό του. Πόσο κακό κάναμε στο δά-σος δεν το καταλαβαίναμε τότε. Νομίζω όμως ότι η καταστροφήτου δάσους έγινε στα μετέπειτα χρόνια από επιτήδειους πουτο ρήμαξαν στην κυριολεξία. Στον Εφταό, εκεί στην αρχή τηςρεματιάς, στην πηγή με το κρύο νερό, στον πλάτανο, ήταν κτή-μα του παππού μου, το 41 είχαμε πάει και φυτέψαμε πατάτεςαφού το σκάψαμε. Πίσω από την πηγή, στην πλαγιά ήταν έναπανέμορφο δάσος από πανύψηλα έλατα. Αναρωτιόμουν πωςη φύση τους είχε δώσει τόση ευρωστία να φύονται με τόσηορμή να ανεβαίνουν προς τον ουρανό. Μα και οι γύρω πλαγιέςαπό την αρχή του δάσους έως τον Εφταό και πέρα, όσο έβλε-παν τα μάτια μου, ήταν κατάφυτες από πανύψηλα έλατα. Ότανπήγα μετά από 25 χρόνια, δεν υπήρχε ούτε ένα από αυτά. Αυτήήταν η καταστροφή του δάσους. Εμείς, παιδιά ακόμη κόψαμελίγα. Εγώ από μέρους μου ζητώ συγνώμη αν έκανα κακό.

Αφού καθάριζα τον κορμό αρκετά από τη φλοίδα του, κάρ-φωνα με το πίσω μέρος του τσεκουριού, το τζινέτι στο χονδρόμέρος του κορμού. Κρατώντας τώρα το πριόνι και το τσεκού-ρι στο αριστερό χέρι και με το δεξί αρπάζοντας με το γάντζοτο τζινέτι ξεκινούσα σέρνοντας τον ελατίσιο κορμό στην κα-κοτράχαλη ράχη του βουνού ανάμεσα σε βράχους και θάμνουςαπό αντράχλους και φιλίκια. Είχε παγωμένο χιόνι ανάμεσά τουςκαι αυτό διευκόλυνε το γλύστριμα του κορμού. Ερχόμαστε,επιστρέφαμε στην κορυφή στα τριγυρίσματα.

Εδώ γινόταν η συνάντηση για την επιστροφή. Εδώ γινόταντο προσκλητήριο και εδώ αποτελειώναμε το κολατσιό, αν εντω μεταξύ είχε απομείνει. Στο διάστημα έως ότου συγκεν-τρωθούμε όλοι από το ύψος εδώ πάνω βλέπαμε τα πανέμορ-φα βουνά της Οκτωνιάς και νοτιότερα των Ζάρκων έως απέ-ναντι της Αττικής και τους μικροκάμπους της Βρύσης του Αυ-λωναρίου έως κάτω στου Δύστου. Είμαστε τόσο ψηλά που ταβουνά της Κύμης, του Οξύλιθου τα Κουρουνιάτικα τα βλέπα-με σαν χαμηλούς λόφους.

Κάτω χαμηλά εμπρός στα πόδια μας απλωνόταν ανάμεσαστα βουνά αυτά, στα Βιταλιώτικα και στα Κοτίλαια το κατα-πράσινο λεκανοπέδιο με τους απέραντους ελαιώνες, τους ατέ-λειωτους αμπελώνες, τις συκιές της βαθειές ρεματιές, τα μι-κροποτάμια και τα 15 χωριά που μετρούσαμε από δω πάνω στιςρίζες των βουνών και στις πλαγιές των λόφων. ΒΑ της Κύμηςφαινόταν πεντακάθαρα η Σκύρος από άκρη σ’ άκρη καταμεσήςστο πέλαγος και η Σκυροπούλα. Τελείως βορεινά όταν ο ορί-ζοντας ήταν καθαρός ξεπρόβαλε σαν υψίκορμη πυραμίδα πολύμακριά μέσα από την θάλασσα ο Άθωνας και ανατολικά στο απέ-ραντο γαλάζιο του Αιγαίου στο βάθος σαν φιγούρα η Χίος.Ένας ατέλειωτος απέραντος ζωγραφικός πίνακας .Τι ομορφιέςέχεις σκορπίσει θεέ μου. Ένας ένας με την σειρά του οδη-γούσαμε τον ελατίσιο κορμό, το τρόπαιο μας στο κατηφορικόμονοπάτι και τραβώντας τον σαν έλκηθρο με τον γάντζο παίρ-ναμε τον κατήφορο. Στο βάθος, στο μονοπάτι, στα χαλίκια γλι-στρούσε ο κορμός και εμείς πάνω στο χείλος κάναμε το σάλ-το από βράχο σε βράχο πηδώντας πότε δεξιά και πότε απέναντιαριστερά κατηφορίζαμε τραβώντας τον και αυτός ακολουθούσετόσο γρήγορα όσο εμείς τρέχαμε στον κατήφορο. Πολλές φο-ρές εμείς τρέχαμε να τον προφθάσουμε, πως δεν χτυπήσαμεκανένα πόδι παίζοντας με τον κίνδυνο. Φτάναμε σαν αστρα-πή στην τελευταία κάτω στροφή στα τριγυρίσματα και ακο-λουθώντας τον κατηφορικό δρόμο ερχόμαστε στον αυχέναπίσω από τον προφήτη Ηλία. Εκεί στο χαμηλό μέρος του δρό-μου στο ίσιωμα και σε μεγάλη απόσταση είχε λάσπες από τανερά που έλιωναν τα χιόνια και εδώ ήταν τα δύσκολα. Σέρ-νοντας τον κορμό με όλη μας την δύναμη να περάσουμε απέ-ναντι στον στεγνό χωματόδρομο και αυτός γινόταν δυο φο-ρές βαρύτερος με το να κολλά μέσα στις λάσπες. Εν τω με-ταξύ με όλον αυτόν των αγώνα η δίψα είχε γίνει αφόρητη. Λίγοπιο πάνω ήταν μεγάλες πέτρες βράχοι σκόρπιοι μοναχικοί.Πάνω στις ράχες τους είχαν σχηματιστεί από την διάβρωση,αβαθή ρηχά κοιλώματα. Τα σπληθάρια. Γεμάτα με νερό πα-

γωμένο.Με μια πέτρα σπάζαμε το κρύσταλλο του πάγου και σκύ-

βαμε να πιούμε νερό. Πόσο καθαρό ή βρώμικο ήταν μόνο ο θεόςτο ήξερε, ήταν όμως και τόσο κρύο που πάγωναν τα μελίγγιαμας. Μια φορά ιδρωμένος καθώς ήμουν έσκυψα να πιω και παρ’ολιγον να μείνω επί τόπου. Πάντως σβήναμε λίγο τη δίψα μας.Και αφού παίρναμε μια ανάσα, κάναμε κουράγιο και με και-νούργια δύναμη περνούσαμε τον ελατίσιο κορμό απέναντι καικατηφορίζοντας από το λόφο του προφήτη Ηλία φτάναμε στηθέση Λακάκια. Εκεί στην νότια πλευρά του λόφου αριστερά τουδρόμου καθώς κατεβαίνομε ήταν το αμπέλι του Μητσοδήμου,ένα αμπέλι φραγμένο, νοικοκυρεμένο. Λίγα μέτρα πιο μέσα απότην ξύλινη πόρτα, είσοδο που ανοίγαμε εύκολα είχε ένα πη-γάδι κτισμένο. δεν είχε μεγάλο βάθος περίπου δυο μέτρα ήτανκαι διάμετρο ενάμιση μέτρο. Εμπρός στο βάθος του είχαν πέ-σει χώματα και μπορούσε κάποιος να πατήσει και να σταθεί λίγοπιο πάνω από το νερό. Αριστερά μέσα στο πηγάδι είχαν πέσεικλαδιά ξερά και μέσα στο νερό είχαν πέσει φύλλα συκιάς καιαμπελόφυλλα και με όλα αυτά το νερό σαν λιμνούλα, σαν σου-βάλα γεμάτη κοψαντερίδες. Στο χείλος πάνω του πηγαδιού τοντοίχο ήταν δυο κουτιά στρογγυλά από κονσέρβες που έστελ-ναν από τη Αμερική τότες. Στο ένα απ’ αυτά υπήρχε το μισα-νοιγμένο καπάκι του. Και τα δυο σκουριασμένα από την βρο-χή, την υγρασία. πόσο καιρό ήταν εκεί θεός οίδε. Με ένα πή-δημα πατάγαμε στα χώματα μέσα στο πηγάδι. παίρναμε ένααπό τα σκουριασμένα τενεκεδάκια της κονσέρβας το βάζαμεστο νερό και μετακινώντας το μπρος πίσω, δεξιά αριστερά απο-μακρύναμε από την επιφάνεια του νερού τις κοψαντερίδες αυ-τές που τουλάχιστον βλέπαμε και με μια απότομη κίνηση βυ-θίζαμε το τενεκεδάκι στο νερό και το αποσύραμε γεμάτο. Μεπόση ευχαρίστηση το πίναμε δεν λέγεται. Λες και πίναμε νερόσε κρυστάλλινο ποτήρι. Αυτό επαναλαμβανόταν δυο και τρειςφορές έως να σβήσουμε την δίψα μας. Φαίνεται καθώς πίνα-με αυτό το όλο μικρόβια νερό κάναμε εμβόλιο, γιατί κανείς μαςδεν έπαθε το παραμικρό. Ίσως όμως να ήθελε ο θεός να επι-ζήσουμε. Από εδώ έως το χωριό ο δρόμος, μονοπάτι ήταν, εξα-κολουθεί να είναι κατηφορικός ανώμαλος όλο πέτρες. Σε με-ρικά μέρη ήταν στρωμένος με καλντερίμι. Ο κορμός άλλοτε γλι-στρούσε πάνω στις πέτρες και άλλοτε χτυπούσε με ορμή πάνωσε αυτές που προεξείχαν με κίνδυνο να χτυπήσουμε τα πόδιαμας. Μετά πολλών κινδύνων και βασάνων φτάναμε στο χωριόστο σπίτι και εκεί στην αυλή τοποθετούσα σε κατάλληλο μέ-ρος του ελατίσιους κορμούς σκεπάζοντας τους να μην τους χτυ-πά ο ήλιος και στραγγίσουν οι χυμοί τους απότομα. Έκρυβα τονθησαυρό μου. Τους προστάτευα. Είχα συγκεντρώσει σχεδόντρία κυβικά μέτρα ελατίσιους κορμούς. Κάποιος όμως δεν γνω-ρίζω ποιος πρόδωσε στο δασοφύλακα που ποτέ δεν συνάντησαούτε αυτός εμένα. Για την παράνομη και άνευ αδείας σχετικήςκοπής ξυλείας ελάτης. Ήρθε, έκανε κατάσχεση, βγήκε στη δη-μοπρασία και την αγόρασε ο πατέρας μου, δεν θυμάμαι αντίπόσων χρημάτων της εποχής. Έλειπα τότε, δεν ήμουν στο χω-ριό. Αυτή ήταν η τύχη του θησαυρού μου, που με τόσο κόπο,αγώνα και αγωνία είχα συγκεντρώσει. Και όμως πόσο νοσταλγώεκείνα τα βασανισμένα χρόνια και ας μου θυμίζουν τόσους χα-μένους κόπους. Πόσο θα ήθελα αν γινόταν να είχα μερικές φω-τογραφίες της εποχής εκείνης. Η μια να δείχνει με πόσο αγώ-να, αγωνία, δύναμη σέρνω τον ελατίσιο κορμό στο όλο λάσπεςίσιωμα, πίσω από τον προφήτη Ηλία. Άλλη μια να δείχνει τηστιγμή που σπάζω με πέτρα το παγοκρύσταλλο στα σπληθά-ρια και σκύβω να πιω παγωμένο νερό. Μια ακόμα τη στιγμή πουπίνω νερό με το σκουριασμένο κονσερβοκούτι στου Μητσο-δήμου το πηγάδι. Αλλά και μία να δείχνει με πόση σβελτάδα,με πόση ταχύτητα κάνω το σάλτο, πηδώντας από βράχο σε βρά-χο στο κατηφορικό μονοπάτι στα τριγυρίσματα, που θα τη ζή-λευε ακόμα και ο Κεντέρης πότε δεξιά ,πότε αριστερά τρα-βώντας το ελατίσιο κορμό και εκείνος να γλιστρά να σέρνεταισαν φίδι κάτω από τα πόδια μου.

Να γινόταν!!!!

Γεώργιος Σ. ΣπύρουΧαλκίδα 2/2011

Πραγματοποιήθηκε το Σαββάτο 12-02-2011 η πρώτησυνεδρίαση του τοπικού της Τοπικής Κοινότητας Αν-δρονιάνων. Μετά από πρόσκληση του Τ.Σ. παραβρέθηκεο πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων– Δένδρων κ. Σταμάτης Δ. Σπύρου.

Κάθε νέα αρχή κουβαλά μαζί της την αισιοδοξία , τηνελπίδα που αν συνοδεύονται από καλή θέληση αλλά καιαπό γνώση, αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση και δυ-ναμική θα κάνουν την παρουσία του οργάνου αλλά και τωνμελών του ατομικά, υπεύθυνη και ουσιαστική. Αυτό είναικαι η ευχή του Συλλόγου μας. Η πρόσκληση μας ζητήσαμενα μας κοινοποιείται σε κάθε περίπτωση και δεν έχομελόγο να πιστεύομε ότι δεν θα συμβεί έτσι. Προσβλέπο-με σε συνεργασία με το Τ.Σ. και μέσω και αυτού με τη Δη-μοτική Αρχή του νέου Δήμου Κύμης –Αλιβερίου στο ασφυ-κτικό οικονομικό αλλά και οργανωτικό περιβάλλον, τοοποίο δεν παύει να είναι μια ιδιαίτερη πιεστική πρόκλη-ση για περισσότερο αγώνα. Με στόχο τη βελτίωση τωνσυνθηκών ζωής υλικά αλλά και ψυχικά και συναισθημα-τικά και ηθικά για τους δημότες και κάθε τρίτο. Η θέσηκάθε φορέα είναι διακριτή ιδιαίτερα σε σχέση με τους ΟΤΑκαι λοιπά Δημόσια όργανα και αυτό κρίνει πολλά και γιατις μεταξύ των σχέσεις χωρίς κατ’ ανάγκη να τις απο-λυτοποιεί θετικά ή αρνητικά.

Ανδρονιάνοι 12/02/2011Για το Δ.Σ. του Προοδευτικού Συλλόγου

Ανδρονιάνων - Δένδρων Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.

Σταμ. Δ. Σπύρου

6 Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Μάρτιος 2011

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Πρακτικά συνεδριάσεων

Τοπικής Κοινότητας Ανδρονιάνων

Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Μάρτιος 2011 7

ΗΕύβοια παρουσιάζεται στην

Ιστορία από τα αρχαία χρόνια,ακόμα και τα χρόνια του Ομή-

ρου. Σύμφωνα με πολλούς συγγρα-φείς που ασχολήθηκαν με την Εύβοιαπαραδέχονται ότι η συμβολή της στηνπροϊστορία ήταν σπουδία και έπαιξερόλο και στην εξέλιξη του Ευρωπαϊ-κού πολιτισμού.

Κατά τη μυθολογία και προϊστορίαπαρουσιάζεται με πολλά ονόματα.

Ο Ησίοδος την ονομάζει Αβαντίδααπό το όνομα του βασιλιά Άβαντα. ΟιΆβαντες ήταν το δεύτερο ελληνικόφύλο που εγκαταστάθηκε σ’ αυτήνμετά τους Ίωνες.

Λεγόταν και Χαλκοδοντίς απο τοόνομα του Χαλκόδοντα, γιου του βα-σιλιά Άβαντα.

Κατά το Στράβωνα ονομάστηκεΜάκρις από την επιμήκη μορφή της.Ο ίδιος αρχαίος συγγραφέας την ονο-μάζει και Ελλοπία από τον Έλλοπα γιοτου Ίωνα.

Από τα αρχαιότερα χρόνια ονο-μαζόταν όλο το νησί Χαλκίδα από τοόνομα της πόλεως. Ο Στράβων ανα-φέρεται και στους σεισμούς και τηνονομάζει Εύσειστον διότι από ένανμεγάλο σεισμό μετακινήθηκαν οι πη-γές της Αρέθουσας και η Εύβοια απο-μακρύνθηκε από τη Στερεά Ελλάδαπου σε πολλά σημεία οι ακτές τηςπλησιάζουν.

Το όνομα Εύβοια το πήρε αργό-τερα και υπάρχουν και δυο εκδοχεςγια την προέλευσή του. Μία ότι πήρετο όνομα από την νύμφη Εύβοια καικόρη του ποταμού Ασωπού και λεγό-ταν και Ασωπίς και η άλλη από την βο-οτροφία που είχε αναπτυχθεί στην ευ-ρύτερη περιοχή της με εκλεκτή ράτσαβοών. Το όνομα δε της Χαλκίδας κατάτην πιο επικρατούσα εκδοχή σύμφω-να με τον Πλούταρχο και το Στράβω-να προήλθε από τα κοιτάσματα χαλ-κού που υπήρχαν στην περιοχή της.

Την Εύβοια την κατατάσσουν πέμ-πτη στα μεγάλα νησιά της Μεσογείουμετά τη Σικελία, Σαρδηνία, Κορσική καιΚρήτη.

Στην προϊστορία της Εύβοιαςσπουδαία θέση παρουσιάζουν τρειςπόλεις. Η Χαλκίδα, η Ερέτρια και ηΚύμη.

Πρωτοστάτησαν στον αποικισμό οιδυο πρώτες με αποικίες στην περιοχήτης Χαλκιδικής. Με τις αποικίες αυτέςείχαν τον έλεγχο στο εσωτερικό οδι-κό δίκτυο προς τη Βαλκανική. Με ταορυχεία του χαλκού της Χαλκιδικής,προσέλκυαν έμπειρους χαλκουργούςαπό τη Χαλκίδα και αποίκους απότην Ερέτρια. Οι δυο πόλεις μετέδωσαντο Χαλκιδαϊκό αλφάβητο, διακίνησανμέταλλα και αγγεία και άλλα εμπο-ρεύματα.

Σ’ αυτό βοήθησε και η γεωγραφι-κή τους θέση γιατί δέσποζαν στουςθαλάσσιους δρόμους προς βορρά καινότο.

Η Εύβοια με τα επιφανειακά ευ-ρήματα φαίνεται ότι είχε κατοικηθείαπό την Παλαιολιθική και Νεολιθικήεποχή.

Βρέθηκαν λίθινα εργαλεία, θραύ-σματα αγγείων και όστρακα. Νεολι-θικοί οικισμοί έχουν βρεθεί στην Πα-ναγίτσα Μάνικα (έξω από τη Χαλκίδα),στην Κήρινθο, στη Λιχάδα, στο Κα-στέλι Γιάλτρων, στον Πύργο Ψαχνών,στον Άγιο Δημήτριο Πολιτικών, στηνΜαλακόντα, στην Μαγούλα Λαμπού-σας, στο Σπήλαιο Σκοτεινή, στα Θα-ρούνια και αλλού.

Κατά την Πρωτελλαδική περίοδο,σπουδαίο ρόλο έπαιξε η Εύβοια στηνκατεργασία μετάλλων στον ελλαδικόκαι ευρωπαϊκό χώρο. Κέντρα επε-ξεργασίας μετάλλων για την κατα-σκευή εργαλείων ήταν η ΠαναγίτσαΜάνικα και το Πόρτο Μπούφαλο στοΔύστο.

Κατά τους γεωμετρικούς χρόνουςάρχισε η μεγάλη ακμή της Εύβοιας.Παρουσιάστηκαν κεραμικά εργαστή-ρια και αναπτύχθηκε η εμπορική, ναυ-τική και τεχνική τάξη.

Απέκτησαν πλοία και έγινε εμπο-ρική δύναμη. Ο Ηρόδοτος αναφέρειότι στη ναυμαχία του Αρτεμισίου (480π.Χ.) έλαβε μέρος η Χαλκίδα με 20τριήρεις και η Ερέτρια με πέντε. Ανα-πτύχθηκε το ναυτικό εμπόριο και με-τέφεραν παντού μεταλλοτεχνήματα,αγγεία και τα αντάλλαζαν με άλλαπροϊόντα.

Η Ερέτρια ήταν κι αυτή σπουδαίαΕυβοϊκή πόλη. Ο Όμηρος την ανέφε-ρε ως Ειρέτρια και άλλοι συγγραφείςως Αρότρια ή Μελανηίς. Κατά τη μυ-θολογία ιδρύθηκε από τον Ερετριέαγιο του Φαέθοντα.

Η μεγάλη ακμή της τοποθετείταιστο 700 π.Χ. Υπολόγιζαν τον πληθυ-σμό της αρχαϊκής αυτής πόλης σε15.000 κατοίκους και 40.000 στην ευ-ρύτερη περιοχή. Χαρακτηριστικά τηςακμής της είναι τα επιβλητικά ερείπιατου αρχαϊκού ναού του ΔαφνοφόρουΑπόλλωνα.

Η Κύμη σε σχέση με τους παλαι-ότερους προϊστορικούς χρόνους ηακμή της αρχίζει στο τέλος των νεο-λιθικών χρόνων κατά τον 4ο ή 3ο π.Χ.αιώνα. Έπαιξε σπουδαίο εκπολιτιστι-κό ρόλο.

Αρχαιολόγοι προσπάθησαν να εν-τοπίσουν τη θέση της αρχαίας Κύμης.Βρέθηκε ένας οικισμός στο Καστρί Πο-ταμιάς Κύμης. Είναι σημαντικός μεισχυρή ακρόπολη, κτίσματα του 4ουπ.Χ. αιώνα και ένα οχυρωματικό τεί-χος. Δεν μπορούν όμως να παραδε-χτούν ότι εκεί ήταν η αρχαία Κύμη για-τί είναι μικρός. Ίσως ήταν ένας οικι-σμός της και η αρχαία Κύμη βρισκότανκάτω από τη σημερινή.

Από την αρχαία Κύμη της Εύβοιαςξεκίνησαν οι ιδρυτές της ομώνυμηςαποικίας στην Καμπανία της Ιταλίας,μεταξύ των ετών 775-750 π.Χ. και θε-ωρείται η παλαιότερη ελληνική αποι-κία στη Δύση. Βγαίνει το συμπέρασμαότι η Κύμη ήταν μεγάλη πόλη και μεπερίοδο μεγάλης ακμής. Και οι κά-τοικοι της αποικίας αυτής διακρίθηκανστη ναυτιλία και το εμπόριο και σώ-ζωνται αρκετά λείψανά της.

Τμήμα τειχών, ερείπια ναών Απόλ-λωνα και Αρτέμιδος, ερείπια γιγάντωνεκ των οποίων ο πρώτος είχε φωνα-γωγούς σωλήνες από τους οποίουςμεταδίδονταν στους πιστούς οι χρη-σμοί της Σίβυλλας. Βρέθηκε αρχαίορωμαϊκό νόμισμα με φωτογραφία «Σί-βυλλα η Κυμαία». Λέγεται ότι η Σί-βυλλα η Κυμαία όταν πήγε στη Ρώμηπούλησε ακριβά τα βιβλία της με τουςχρησμούς στον Ταρκύνιο Προίσκο.Ήταν γραμμένα σε ελληνική γλώσσαμε εξάμετρους στίχους και οι χρησμοίεπαληθεύτηκαν.

Αναφέρονται στην Εύβοια και άλ-λες αρχαίες πόλεις.

Η Κήρινθος η οποία έστειλε πλοίαστην εκστρατεία κατά των Τρώων.

Το Ελύμνιο (Λίμνη) Γνωστή απότην μυθολογία γιατί εκεί έγιναν οι γά-μοι του Δία και της Ήρας.

Αιγές. Υπήρχε ναός του ΑιγαίουΠοσειδώνα. Δε βρέθηκε η θέση της.Πιθανόν κάτω από τη Μονή Γαλατάκηνα υπήρχε.

Αμάρυνθος. Είχε το ιερό της Αμα-ρυνθίας Αρτέμιδος.

Οροβίες. Γνωστή από το μαντείοτου Σελινούντιου Απόλλωνα.

Ταμύναι ή Τάμυνα. Περιοχή Αλι-βερίου, Κάρυστος και Στύρα.

Μνημονεύονται από τον Όμηρο ότισυμμετείχαν με δύο πλοία κατά τωνΤρώων.

Αυτές αναφέρονται ως οι μεγα-λύτερες και πιο γνωστές πόλεις τηςαρχαϊκής Εύβοιας.

Η Εύβοια τα πολλά ονόματά της και η Προϊσταρία της

Γράφει η Αρετή Χρυσάγη - Δημητρίου

ΗΑποκριά αποτελεί μια περίοδο διασκέ-δασης, γέλιου, μασκαρέματος, ξεφαν-τώματος των ανθρώπων αλλά και μια

φάση προετοιμασίας για τη μεγάλη νηστεία τηςΣαρακοστής, που προηγείται της εορτής του Πά-σχα. Τοποθετείται χρονικά στο μήνα Φε-βρουάριο, που αποτελεί σημείο μετάβασης απ’το χειμώνα στην άνοιξη, από τη νέκρωση τηςφύσης στην ανάστασή της. Εορταστικές εκδη-λώσεις γίνονται παντού στο δυτικό κόσμο, γιανα μπορέσουν οι άνθρωποι να ξεφύγουν απ’ τηνκαθημερινότητα και τη ρουτίνα της απ’ την τυ-πικότητα και να μασκαρευτούν, ν’ αστειευ-τούν, να ξεδώσουν.

Η γιορτή αυτή συνδυάζει πολλά στοιχεία.Στοιχεία παγανιστικά, στοιχεία απ’ το ιταλικόλαϊκο θέατρο, στοιχεία απ’ την ιστορία και ταλαϊκά έθιμα των ανθρώπων της υπαίθρου, όλασυνδυασμένα κι ενταγμένα στο θρησκευτικόχρόνο. Στο χρόνο που η εκκλησία όρισε ως με-τάβαση απ’ την περίοδο της ευωχίας στην πε-ρίοδο της νηστεία και του εξαγνισμού, που εί-ναι αναγκαία για τους χριστιανούς που θαυποδεχτούν τη μεγαλύτερη γιορτή τους, το Πά-σχα.

Στη χώρα μας η Αποκριά και το καρναβάλιγιορτάζονται τόσο στα αστικά κέντρα όσο καιστην ελληνική επαρχία και ύπαιθρο. Ο τρόποςεορτασμού του καρναβαλιού ποικίλει μια κι έχειπολλές και διαφορετικές επιρροές. Παρατη-ρούμε, δηλαδή, ότι το καρναβάλι της Πάτρας,του Μοσχάτου, της Ξάνθης περιλαμβάνει άρ-ματα με μασκαράδες που καυτηριάζουν επίκαιραπολιτικά και κοινωνικά θέματα, ομάδες καρβα-ναλιστών που χορεύουν ξέφρενα καλώνταςτους θεατές να συμμετέχουν, το βασιλιά Καρ-νάβαλο να στιγματίζει συνήθως μια σύγχρονη“κακώς κείμενη” πραγματικότητα. Οι επιρροές,εδώ, είναι κυρίως απ’ τη Δύση και κυρίως τηνΙταλία με τους χαρακτηριστικούς τύπους καρ-ναβαλιών (κολομπίνες, αρλεκίνοι), καθώς καιαπό τα δυτικά αστικά θεάματα με τους γελω-τοποιούς, τις αυτοσχέδιες κωμωδίες κ.α.

Δυτικής, κυρίως, προέλευσης είναι και οι με-ταμφιέσεις των καλεσμένων στα σύγχρονα πάρ-τι μασκέ καθώς και γενικά των συμμετεχόντωνστις καρναβαλικές διοργανώσεις των αστικώνκέντρων, όπως προαναφέρθηκε. Σε αντίθεση με

τις πόλεις, παρατηρούμε ότι σε πολλά μέρη τηςελληνικής υπαίθρου αναβιώνουν παραδοσιακάέθιμα με μεταμφιεσμένους που συνδέονταιπιο πολύ με το ελληνικό εθνικό στοιχείο.

Τα έθιμα με τους Γενίτσαρους και τιςΜπούλες στη Νάουσα “οι φανοί” στη Κοζάνη,“οι μπουρανοί” στον Τύρναβο, οι κάθε λογήςκουδουνοφόροι όπως της Σκύρου ή του Σοχού,το έθιμο του Καλόγηρου στη Θράκη απηχούντον τρόπο διασκέδασης των παλαιότερων γε-νεών, κατά την περίοδο της Αποκριάς και είναιγεμάτα συμβολισμούς. Οι μεταμφιέσεις αυτέςμπορεί να δηλώνουν την ευχή των ανθρώπωνκαι την πρόκληση της καρποφορίας και της κα-λής σοδειάς, την αντίστασή τους στο Τούρκο δι-καστή ή τις αυθαιρεσίες των Οθωμανών καθώςκαι την περιπαικτική τους διάθεση για να δια-κωμωδήσουν καταστάσεις, να εκφραστούνελεύθερα κι απροκάλυπτα, πέρα απ’ τις πα-ρεμβάσεις της καθημερινής ζωής, ν’ ανατρέ-ψουν, ν’ αναποδογυρίσουν, να παρουσιάσουντον κόσμο “από την ανάποδη”. Πολλά απ’ αυτάτα δρώμενα, στα οποία μετέχουν άνδρες κυ-ρίως, ανάγονται στις αρχαίες λατρευτικές τε-λετές προς τιμήν του θεού Διονύσου για τηνβλάστηση και την ευφορία της γης. Ακόμη καιοι αυτοσχέδιες μεταμφιέσεις των νέων παλαι-ότερα αλλά και σήμερα, ιδίως στα χωριά έχουναυτό το χαρακτήρα της αλλαγής σε κάτι αστείο,φαιδρό που προκαλεί γέλιο και ξεφάντωμα.

Τα έθιμα αυτά εντάχθηκαν στο θρησκευτι-κό εορταστικό κύκλο και παγιώθηκαν. Έτσι, τα-ξιδεύοντας στην Ελλάδα, μπορεί κανείς ν’αποτυπώσει πολλές διαφορετικές εκδοχές τηςίδιες διάθεσης του ανθρώπου να “υποδυθεί” έναρόλο, να διασκεδάσει, να ξεφύγει απ’ τη σο-βαρότητα και την τυπικότητα. Γιατί στη συνέχειαθα οδηγηθεί σε μία άλλη σωματική και πνευ-ματική κατάσταση, αυτή της νηστείας και πε-ρισυλλογής, όπως υποδηλώνει και η λέξη“Αποκριά” (=αποχή απ’ το κρέας).

Έτσι, το καρναβάλι, είτε γιορτάζεται στο Ρίο,είτε στη Σκύρο ή στην Πάτρα έχει ένα κοινόστοιχείο. Τη διάθεση φυγής απ’ την καθημερι-νότητα, τη δημιουργία γέλιου, αστεϊσμών, χα-ράς και ψυχαγωγίας.

Ας μη λείπει κανείς… Τ.Κ.

Αποκριά και καρναβάλι

Ηβιασύνη για δημιουργία νέου πολιτιστικούσυλλόγου, αμέσως μετά την ανάληψη τηςνέας Δημοτικής Αρχής του Δήμου Κύμης -

Αλιβερίου, προσαρμοσμένου στα γεωγραφικά όριατης Διοικητικής περιφέρειας του, είναι ένα γεγο-νός που, για όσους διαθέτουν μνήμη, συνδυαστι-κά παραπέμπει στις αρχές του 2003, όταν και τότεεμφανίζεται ως νέα Διοίκηση του Δήμου Κύμης.

Να θυμίσω ότι τότε, κάτι που ξένισε σαν πρω-τόγνωρο και σχολιάστηκε, ήταν η υπερβολική - θαέλεγε κανείς - προαίρεση, δημιουργίας νέων κοι-νωνικών φορέων, συλλόγων, σωματείων, συνεται-ρισμών, ανεξάρτητα από την ανάγκη ύπαρξηςτους.

Πράγματι, ιδρύονται φορείς που καλύπτουν κά-ποιες υφιστάμενες κοινωνικές δραστηριότητες,αλλά και φορείς ...διευκόλυνσης, απλές σφραγίδες.

Παράλληλα, με ένα «μπαράζ» από όμοιεςενέργειες, επιδιώκεται με κάθε τρόπο, η άλωση ήο έλεγχος των διοικήσεων, όλων των υφιστάμενωνσυλλογικών φορέων, κάθε μορφής και αντικειμέ-νου, που δραστηριοποιούνταν στην περιφέρεια τουΔήμου.

Την προσπάθεια χαρακτηρίζουν, η μεθοδευμέ-νη, συνωμοτική μυστικότητα, μέχρι να τελεσφο-ρήσει - κατοχυρωθεί το κάθε μόρφωμα, και αμέσωςμετά η επιτηδευμένη, πομπώδης, προβολή του.

Mε αυτά ως δεδομένα, δεν χωρά καμιά αμφι-βολία, ότι το φαινόμενο αναπτύσσεται βάσει σχε-δίου και εκφράζει την πολιτική βούληση, της συγ-κεκριμένης διοίκησης του Δήμου, για μια «νέα τάξηπραγμάτων». Το μένος και το εύρος, δείχνουν εμ-παθή προσπάθεια, ολοκληρωτικού ελέγχου της κοι-νωνικής δράσης των πολιτών του Δήμου, με άλλαλόγια ...ολοκληρωτισμό.

Ο ολοκληρωτισμός όμως, σε καμιά περίπτωσηδεν μπορεί να θεωρηθεί το κατάλληλο κοινωνικόπεριβάλλον ή το πνευματικό τοπίο, το οποίο προ-άγει οτιδήποτε προοδευτικό, ειδικότερα δε δημο-κρατία και πολιτισμό. Τουναντίον μάλιστα!

Έτσι το ερώτημα που αυθόρμητα ξεπηδάει εί-ναι το γιατί, και επί πλέον γιατί συνωμοτικά; Γιατίκουτοπόνηρα, τι τρέχει; Γιατί αυτή η μανία ελέγχου;

Δυστυχώς, ο λόγος είναι απλός και συγκεκρι-μένος. Όλα όσα υπαγορεύουν μυστικότητα και συ-νωμοτισμό, οι αποκλεισμοί και οι απαξιώσεις (μι-σαλλοδοξία), εντάσσονται στα πλαίσια μιας συ-νηθισμένης πρακτικής, η οποία συνήθως συνο-δεύεται και από την ανάλογη προπαγάνδα, προ-κειμένου να μείνει αθέατη, η πλευρά που περι-

λαμβάνει τους πραγματικούς στόχους και σκοπούς.Η άκρατη επιθυμία ελέγχου και επιβολής των

θελήσεων της εξουσίας, πάνω στις ανθρώπινεςομάδες και κοινότητες έχει προϊστορία. Σκοπός τωνκάθε λογής εξουσιαστικών ομάδων, είναι η επιβο-λή μιας επίπλαστης, μιας «δήθεν» πραγματικότη-τας! και όχι η ανάδειξη της πραγματικότητας.

Η προσπάθεια οικειοποίησης της ανθρώπινηςέκφρασης και δημιουργικότητας, προς όφελοςτης εξουσίας, διατρέχει το σύνολο της πορείας αυ-τής της αντιανθρώπινης παρουσίας της.

Η διαχείριση και η αποτελεσματικότητα βέβαια,αυτών των μεθοδεύσεων ποικίλουν, ανάλογα με τοπόσο φανατισμένα ανθρωπάκια, είναι οι κατέχον-τες την εξουσία. Επίσης πολλή μεγάλη σημασίαέχει και το «περιβάλλον» που δημιουργούν γύροτους, τα πρόσωπα, που επιλέγονται να το στελε-χώσουν. Συνήθως άνθρωποι που έχουν τυφλή πί-στη στον Αρχηγό, συμπλεγματικοί, χωρίς ηθικέςαναστολές, αριβίστες, που τους περισσεύει η πο-νηριά, και ο κυνισμός, (οι χούλιγκαν της πολιτικής,η αγέλη, ο μηχανισμός), τα λαμόγια!

Ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία όλων τους,έχουν ή είναι προεκτάσεις διάφορων κινήτρων. Κυ-ρια όμως θέση έχουν, τα υλικά οφέλη και προνό-μια, ή η προσδοκία ωφελημάτων και προνομίων, καιοπωσδήποτε η παραγωγή πολιτικής ιδεοληψίας, καιτο «καπέλωμα» όποιας θετικής δραστηριότητας, γιατην διατήρηση τους στην εξουσία.

Είναι σίγουρο ότι, είτε γιατί λειτουργούν στε-νά συμφεροντολογικά, είτε γιατί λειτουργούν ιδε-οληπτικά, είτε γιατί ασκούν εξουσία! δεν καλο-καταλαβαίνουν, πόσο και τι κακό κάνουν.

Αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα, ήμάλλον την αλλάζει προς το χειρότερο. Την αλλαγήπρος το καλύτερο, είμαστε υποχρεωμένοι να τηνκάνουμε εμείς. Όλοι, όσους μας ενοχλεί η χειρα-γώγηση και η φαλκίδευση, που επιχειρείται, επα-γρυπνώντας, αποκαλύπτοντας και καταγγέλλοντας.θιασώτες της συμβουλής του Μαχάτμα Γκάντι:«Πρέπει εσύ να αιτιολογείς την αλλαγή που θέλειςνα δεις στον κόσμο».

Χωρίς να αναρωτιόμαστε αν θα τα καταφέ-ρουμε!

Και χωρίς να μας διαφεύγει, ότι ένα μέρος τηςκοινωνίας μας, γοητεύεται από ανθρώπους που «ταλένε καλά», επιβεβαιώνοντας έτσι, ότι δεν έχουνκαταλάβει «...τα καλά που τους λένε»!

... Αλλιώς, με την ανοχή μας, σε ρόλο κότας,επωάζουμε στον κόρφο μας, το αυγό του φιδιού!!!

Το αυγό του φιδιούτου Κ. Δεληγιώργη

Ηαρτηριακή υπέρταση αποτελείέναν από τους σημαντικότερουςπαράγοντες κινδύνου εμφάνισης

της καρδιαγγειακής νόσου και μία απότις κυριότερες αιτίες νοσηρότητας καιθνησιμότητας από καρδιαγγειακά αίτια(αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, στε-φανιαία νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια)των ανεπτυγμένων χωρών.

Η συχνότητα εμφάνισης της αρτη-ριακής υπέρτασης αυξάνει με την ηλι-κία. Πάνω από το 50% του πληθυσμού,ηλικίας άνω των 60 ετών παρουσιάζειαρτηριακή υπέρταση. Οι άνδρες πα-ρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα αρ-τηριακής υπέρτασης έως την ηλικίατων 50 ετών, ενώ πάνω από αυτή τηνηλικία η κατάσταση αντιστρέφεται με τιςγυναίκες να παρουσιάζουν συχνότερααρτηριακή υπέρταση.

Η διάγνωση της αρτηριακής υπέρ-τασης στους ενήλικους τίθεται όταν ομέσος όρος δύο ή περισσότερων τιμώνσε δύο ή περισσότερες επισκέψεις στοιατρείο υπερβαίνει τα 140mmHg για τησυστολική (μεγάλη), ή/και τα 90mmHgγια τη διαστολική (μικρή) πίεση. Πρό-σθετες και πολύτιμες πληροφορίες γιατη διάγνωση της αρτηριακής πίεσης,αλλά και αργότερα για τον έλεγχο τηςκαλής ρύθμισης με την θεραπευτικήαγωγή, προσφέρουν δύο ακόμη μέθοδοιμέτρησης της αρτηριακής πίεσης. Πρώ-τον, η μέθοδος μέτρησης της αρτηρια-κής πίεσης στο σπίτι από τον ίδιο τονασθενή και δεύτερον η περιπατητική κα-ταγραφή της αρτηριακής πίεσης επί24ωρο με τη χρήση ειδικής συσκευήςπου τοποθετεί ο καρδιολόγος.

Οι περισσότερες των περιπτώσεων(>90%) των νεοδιαγνωσθέντων ενήλι-κων υπερτασικών αποδίδονται στηνιδιοπαθή υπέρταση. Ιδιοπαθής ονομά-ζεται η υπέρταση χωρίς σαφή αίτια, ηοποία είναι αποτέλεσμα σύνθετης αλ-ληλεπίδρασης γενετικών, περιβαλλον-

τικών και δημογραφικών παραγόντων. Ηδευτεροπαθής υπέρταση (μόλις το 10%περίπου των περιπτώσεων), η οποίαοφείλεται σε συγκεκριμένο αναγνωρί-σιμο αίτιο, αφορά κυρίως σε περιπτώ-σεις νέων ασθενών (έως 30 ετών) ήασθενών που εμφανίζουν αιφνιδίωςσημαντική απορρύθμιση ή αδυναμίαικανοποιητικού φαρμακευτικού ελέγ-χου της αρτηριακής υπέρτασης. Σε αυ-τές τις λίγες περιπτώσεις απαιτείταιεξειδικευμένος εργαστηριακός έλεγχος.

Την πρόγνωση της πορείας της αρ-τηριακής υπέρτασης και του μελλοντι-κού καρδιαγγειακού κινδύνου επηρεά-ζουν όχι μόνο τα υψηλά επίπεδα αυτής,αλλά και η συνύπαρξη άλλων παρα-γόντων καρδιαγγειακού κινδύνου όπωςτο οικογενειακό ιστορικό πρώιμης καρ-διαγγειακής νόσου, η ηλικία, το κάπνι-σμα, η δυσλιπιδαιμία, ο σακχαρώδης δια-βήτης, η παχυσαρκία κ.ά. Δυσμενέςπρογνωστικό στοιχείο αποτελεί επί-σης η υποκλινική βλάβη των οργάνωνστόχων, δηλαδή των ανθρώπινων ορ-γάνων που δέχονται τις βλαπτικές επι-δράσεις της αρτηριακής υπέρτασης,όταν αυτή είναι αρρύθμιστη. Παρα-δείγματα αποτελούν η απώλεια πρω-τεΐνης στα ούρα (νεφρική βλάβη), η πά-χυνση του έσω χιτώνα των καρωτίδων(αγγειακή βλάβη), η αμφιβληστροειδο-πάθεια (βλάβη των οφθαλμών) και ηυπερτροφία και δυσκαμψία της καρδιάς,η οποία διερευνάται από τον καρδιο-λόγο με το υπερηχοκαρδιογράφημα.

Ο ιατρός λαμβάνοντας υπ’ όψη τουτα παραπάνω και ελέγχοντας και τυχόνσυνυπάρχουσες παθήσεις, θα αποφα-σίσει για το είδος (δίαιτα, φυσική άσκη-ση, φάρμακα) και την ένταση της θε-ραπευτικής αντιμετώπισης που εξειδι-κεύεται σε κάθε διαφορετικό ασθενή.

Παναγιώτης Αγγελόπουλος Καρδιολόγος

Στις αρχές του νέου χρόνου τοποθετήθηκαν στο νηπιαγωγείο στο χωριό μας, στη

μικρούλα αυλή του, ο πλαστικός τάπητας μια διπλή κούνια, μια τραμπάλα και ένα ξύ-

λινο παγκάκι.

Η φωτογραφία είναι σχετική και χαρακτηριστική. Η επόμενη θα είναι ακόμα πιο

όμορφη όταν θα βαφτεί η προς την αυλή πλευρά του κτιρίου όπως σχεδιάζομε. Το

Διοικητικό Συμβούλιο του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων – Δένδρων πήρε σε

πρόσφατη συνεδρίαση του τη σχετική απόφαση και την υλοποίησε με κόστος δυσα-

νάλογα μικρό σε σχέση με τη χαρά που κάνανε τα πιτσιρίκια φίλοι μας. Προσωπική

εργασία έβαλαν ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Γιώργος Κ. Κωτσής, τα μέλη

του Δ.Σ. του Συλλόγου μας Γιώργος Μπαρούμης και Γιώργος Δήμος καθώς και ο γιός

του Γιώργου Μπαρούμη Κώστας και ο Δημήτρης Κολαράς.

8 Δεκέμβριος 2010 - Ιανουάριος - Μάρτιος 2011

ΕΥΧΕΣΈτοιμη η παιδική χαρά στο Νηπιαγωγείο

ΒΕΛΤΙΩΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ (22 ΑΓΩΝΕΣ)

Η Αθλητική Ένωση Ανδρονιάνων έδωσε για τη Β’ κατηγορία Εύβοιας, τουςπαρακάτω αγώνες. Από τα αποτελέσματά τους προκύπτει η βαθμολογία που ακο-λουθεί.

1ος αγώνας 19/9/2010 ΑΕ Ανδρονιάνων – Τραχήλι 2-1 με σκόρερς τους Κ.Δήμου, Γ. Κωτσή και για την αντίπαλη ομάδα ο Μ. Παράσχος.

2ος αγώνας 26/9/2010 Ατρόμητος Χ. - ΑΕ Ανδρονιάνων 0-1 με σκόρερ τονΜπόζα.

3ος αγώνας 3/10/2010 ΑΕ Ανδρονιάνων – Ζάρακες 1-0 με σκόρερ τον Τζε-λίλι.

4ος αγώνας 10/10/2010 ΑΕ Ανδρονιάνων – Καλοχώρι/Παντείχι 1-1 με σκό-ρερς τους Κ. Δήμου και για την αντίπαλη ομάδα ο Π. Κωνσταντούρας.

5ος αγώνας 17/10/2010 Πράσινο - ΑΕ Ανδρονιάνων 3-2 με σκόρερς τους Τζε-λίλι και Κ Παπαδημητρίου και για την αντίπαλη ομάδα ο Ι. Μαρκουλής (3).

6ος αγώνας 24/10/2010 ΑΕ Ανδρονιάνων – ΑΕΚ Χαλκίδας 0-3 με σκόρερ τονΜεσαρτζίδη (3).

7ος αγώνας 31/10/2010 Αγ. Ελεούσα - ΑΕ Ανδρονιάνων 3-5 με σκόρερς τουςΚ. Δήμου (2), Γ. Κωτσή (2) και Μπόζα και για την αντίπαλη ομάδα ο Σ. Μπαρώ-τας, Α. Γκίκας και Α.Μαρίνος.

8ος αγώνας 21/11/2010 ΑΕ Ανδρονιάνων – Άρτεμις 0-2 με σκόρερς τους Α.Αϊδίνη και Σ. Λαθουρά.

9ος αγώνας 28/11/2010 Καμάρες - ΑΕ Ανδρονιάνων 4 – 2 με σκόρερς τουςΤζελίλι (2) και για τον αντίπαλο ο Μπρισίμης (2), Δ. Γέραλης αυτογκόλ και Δ.Χατζηβαγγέλης.

10ος αγώνας 5/12/2010 ΑΕ Ανδρονιάνων – Ευβοϊκός 3-0 με σκόρερς τουςΚ. Δήμου (2), Ν. Περήφανο.

11ος αγώνας Άγ. Ιωάννης – ΑΕ Ανδρονιάνων που αναβλήθηκε λόγω του χιο-νιού διεξήχθη την 2/1/2011 με σκόρ 3-2. Σκόρερς τους Β. Καρατζά ,Γ. Μεταξά,Ν. Κωτσή (αυτογκόλ) και Ν. Περήφανος, Τζελίλι.

12ος αγώνας 19/12/2010 Εύριπος - ΑΕ Ανδρονιάνων 1-1 με σκόρερς τουςΝ. Περήφανο & για τον αντίπαλο ο Ι. Πράγιας.

13ος αγώνας 9/1/2011 ΑΕ Ανδρονιάνων- Έφηβος 5-0 με σκόρερς τους Ν. Πε-ρήφανο, Κ. Ρήγκο, Ε. Νικολιά, Γ. Κωτσή και Ι. Καμπούρη.

14ος αγώνας 16/1/2011 Τραχήλι - ΑΕ Ανδρονιάνων 6-2 με σκόρερς τους Γ.Τσεκούρα, Ιω. Λάμπρου (4), Χ. Θεοχάρη και Κ. Δήμου (2).

15ος αγώνας 23/1/2011 ΑΕ Ανδρονιάνων – Ατρόμητος Χ. 2-0 με σκόρερς τους

Ν. Μπασινά και Κ. Δήμου. 16ος αγώνας 30/1/2011 Ζάρακες – ΑΕ Ανδρονιάνων 3-0 με σκόρερς τους

Ε.Γκίκα, Ι. Κορδολέμη και Δ.Γκίκα.17ος αγώνας 6/2/2011 Καλοχώρι Παντείχι – ΑΕ Ανδρονιάνων 3-0 με σκόρερς

τους Δουρδουβέλα, Π. Αργυρό, Θ. Καραμπά.18ος αγώνας 13/2/2011 ΑΕ Ανδρονιάνων – Πράσινο 0-2 με σκόρερς τους Ι.

Μαρκουλή και Α. Μανώλη.19ος αγώνας 20/2/2011 ΑΕΚ Χαλκίδας - ΑΕ Ανδρονιάνων 5-1 με σκόρερς

τους Λάμτσε (3), Δ. Μεσαριτζίδη, Α. Ελευθεριάδη και Κ. Δήμου.20ος αγώνας 27/2/2011 ΑΕ Ανδρονιάνων – Αγ. Ελεούσα 0-0.21ος αγώνας 13/3/2011 Άρτεμις Αγ. Γεωργίου- ΑΕ Ανδρονιάνων 1-3 με σκό-

ρερς τους Σ. Τσιρέκα και Π. Ψαριανό, Ν. Περήφανο, Ε. Καλογιάννη.22ος αγώνας 20/03/2011 ΑΕ Ανδρονιάνων – Καμάρες 3-0.

Α.Ε. ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ

Στις 2/1/2011. Η Κωνσταντίνου Κατερίνακαι ο Ζήσης (Σάκης) Έρωτας απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι. Τους ευχόμαστε να τους ζήσει.

Το 11ο δισέγγονο του αγαπημένου Δάσκαλου του χωριού μας Νικόλαου Κωτσή είδε το φως του κόσμου στις 27.09.09. Είναι η Ίριδα-Χαϊδεμένη,καρπός του ΑρχιτέκτοναΘεόδωρου Κεμερίδη καιτης Χημικού ΔήμητραςΚαρδάση, θυγατέρας τηςΛένης του Δάσκαλου. Ευχόμαστε στους ευτυ-χείς γονείς, τους παπ-πούδες και τον δίσπαππονα τους ζήσει και να τηνκαμαρώσουν, σαν ένα νέοεκλεκτό και ωφέλιμο μέ-λος της κοινωνίας μας.

Η Αρτηριακή υπέρταση με απλά λόγια

Με αφορμή μια συζήτηση μεταξύ μεγάλωνγυναικών που δεν μπορούσαν να κατα-λάβουν τι σημαίνει κατάθλιψη και χρε-

ώναν τους ανθρώπους που τη νιώθουν και ιδι-αίτερα τις γυναίκες με διάφορα που δεν έχουνκαμμιά υπόσταση θέλησα να γράψω κι εγώκάτι γι’ αυτό το θέμα.

Η κατάθλιψη δεν είναι κάτι που υπάρχει μόνοσήμερα, υπήρχε από την εποχή του Ιπποκράτηκαι την αντιμετώπιζαν σαν ψυχική ασθένεια όπουοφείλονταν σε φυσικά αίτια κι’ όχι σε διαμόνιαπου πιστεύαν άλλοι λαοί.

Είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρί-ζεται από έντονο συναίσθημα λύπης, απελπισίας,απαισιοδοξίας, ενοχής και γενικά απώλεια εν-διαφέροντος για τη ζωή. Κατάθλιψη μπορείς ναπάθεις από έντονο στρες από μια απώλεια ενόςανθρώπου από θάνατο κι από χωρισμό. Από αρ-νητικές σκέψεις για τον εαυτό μας ή όταν κρα-τάμε μέσα μας κάτι που μας πληγώνει και ντρε-πόμαστε ή δεν μας δίνουν το δικαίωμα να το εκ-φράσουμε. Συχνά το άτομο που πάσχει γίνεταιαδύναμο, πνίγεται από αρνητικές σκέψεις απο-κτά αρρώστιες από το πουθενά, έχει αϋπνίες,διαταραχές στην όρεξη της σεξουαλικής επι-θυμίας και φοβάται ότι δεν είναι σε θέση να ολο-κληρώσει καμία εργασία με αποτέλεσμα νασταματήσει να ενδιαφέρεται για την κοινωνικήτου ζωή και να κλαίει με το παραμικρό. Η γρά-φουσα κάποτε έπαθα κατάθλιψη μ’ έπιανε τρό-μος όταν χειμώνιαζε κι έπρεπε να κλείσω πόρ-τες και παράθυρα για το κρύο, νόμιζα πως δενθα ζούσα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι να δώ τονήλιο. Κι όμως το ξεπέρασα γιατί ο άνθρωπος εί-ναι δυνατό ον. Όταν νιώθουμε όλα αυτά δεν εί-ναι κακό να συμβουλευτούμε ένα ψυχολόγο.Μπορεί να συμβεί στον καθένα μας όπως ότανπονάει το κεφάλι μας πηγαίνουμε στον παθο-λόγο ή το πόδι μας στον ορθοπεδικό.

Το ίδιο όταν πονάει η ψυχή μας χρειαζόμα-στε μια βοήθεια. Δεν είναι χαζός ούτε καημένοςο άνθρωπος που του τυχαίνει να πάθει κατά-θλιψη.

Είναι μια πάθηση που δεν κάνει διακρίσειςμορφωτικού - διανοητικού οικονομικού επιπέδου.

Μπορεί να κτυπήσει από το επιστήμονα, τονκαλλιτέχνη μέχρι την πιο απλή νοικοκυρά, τονπιο απλό άνθρωπο.

Μερικές φορές μπερδεύουμε τη θλίψη με την

κατάθλιψη. Δεν είναι το ίδιο έχουνε μια σημαντική δια-

φορά. Τη διάρκεια του πόνου που νιώθουμε. Ηθλίψη κρατάει λίγο και είναι υγιές συναίσθημα.Η κατάθλιψη κρατάει πολύ κι αν δεν πάρει κα-νείς βοήθεια μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις.Σημαντικός είναι ο ρόλος του οικογενειακού πε-ριβάλλοντος στο καταθλιπτικό άτομο. Το σίγουροείναι ότι δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλ-λους να δώσουν χαρά στη ζωή μας, όμως σ’ αυτήτην περίτπωση χρειαζόμαστε τη βοήθειά τους.Είναι κρίμα να μη χαιρόμαστε τη ζωή μας τηνκάθε στιγμή της και να την αφήνουμε να κυλά-ει μέσα από τα δάχτυλά μας σαν την άμμο. Μηνστεναχωριέστε επειδή κάποτε είσασταν το λου-λούδι για κάποιον άνθρωπο και μετά δεν είστετίποτε ή γιατί σας σχόλασαν από τη δουλειά ήκάποιος σας καταπιέζει. Για όλα υπάρχει λύση,βοήθεια από θεό κι από ανθρώπους, υπομονήχρειάζεται, θέληση κι αγάπη για τον εαυτόμας.

Έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμαότι για την κατάθλιψη ενοχοποιείται συχνά ο κλη-ρονομικός παράγοντας ενώ οι γυναίκες φαίνε-ται να είναι περισσότερο επιρρεπείς σ’ αυτές τιςδιαταραχές. Το στοιχείο αυτό μπορεί να προ-έρχεται από το γεγονός ότι οι άνδρες αποκα-λύπτουν δυσκολότερα τα ψυχολογικά τουςπροβλήματα. Οι γυναίκες μπορεί να πάθουν κα-τάθλιψη την περίοδο της λοχείας που μπορεί νακρατήσει έως και χρόνια μετά τον τοκετό και ημητέρα μπορεί να κατέχεται από σκέψεις να βλά-ψει το μωρό ή να επιχειρήσει αυτοκτονία.

Ευτυχώς η κατάθλιψη συγκαταλέγεται στιςψυχιατρικές νόσους οι οποίες αντιμετωπίζονταιμε ικανοποιητική επιτυχία.

Το πρώτο λόγο πάντως έχει το ίδιο το άτο-μο που έχει το πρόβλημα. Όταν νιώθετε ότι βου-λιάζετε, ζητήστε βοήθεια. Βγείτε από το σπίτισας ασχοληθήτε με κάτι που θα σας δώσει χαρά,με τα λουλούδια μ’ ένα περίπατο στη φύση ανοίξ-τε την καρδιά σας σ’ ένα καλό φίλο (δύσκολο θαμου πείτε κι όμως πιστέψτε υπάρχουν ακόμη κα-λοί άνθρωποι γύρω μας αρκεί να ψάξουμε λίγοκαι να μην εμπιστευόμαστε με το πρώτο).

Μια αναγνώστρια της εφημερίδα σας Ευχαριστώ για την φιλοξενία σας

Ζ.Μ.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ