Σβερντλώφ Η Ψυχοϊστορία του επί πλέον ειδεχθούς

Η Ψυχοϊστορία του επί πλέον ειδεχθούςεβραίου κακούργου Σβερντλώφ

*Μια ελεύθερη συζήτηση της καθ. Nuli K., PhDr,

με τον +Ιερέα Απόστολο Κ. Γάτσια, Εκπαιδευτικό, ΔΣ Ενώσεως Συγγραφέων Ευρώπης, [στο Αυτόνοµο @

Ανεξέλεγκτο Ψυχοϊστορικό Εργαστήριο Γεωπολιτικών Ερευνών και Συστηµατικών Τεκµηριώσεων για τις

Εξωγήινες Δραστηριότητες και τις Ανθρώπινες Σχέσεις], με θέμα την Ψυχοϊστορική ανάλυση στον

Εβραιοκομμουνισμό και στην Γεωπολιτική του. [Μέρος 6ον Νέα Μηχανιώνα, 2010]

*

ΝΟΥΛΗ: -Είχες πεί στην προηγούμενη συζήτησή μας Απόστολε ότι θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά σήμερα, για τον Σβερντλώφ. Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης, ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες της επανάστασης των Μπολσεβίκων. Και είναι περίεργο ότι πέθανε τόσο νωρίς. Μου είπες ακόμα ότι τον θεωρείς ως τον ‘μέγιστο’ εβραίο κακούργο στην πρώτη εικοσαετία του

Συζήτηση για τον εβραιοκομμουνιστή κακούργο Σβερντλώφ και άλλα τινά.

1

20ού αιώνα και τον χαρακτήρισες ‘αλήτη’. Μα, πέθανε τόσο νωρίς, που προκαλεί έκπληξη.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Σου δείχνω δυό εικόνες. Δεξιά, είναι ο ‘αριστερός’ Σβερντλώφ. Αριστερά, ο Λεβιάθαν, το εβραϊκό τέρας που αγκαλιάζει ασφυκτικά ολόκληρη την γή και δείχνει την γεωπολιτική στόχευση των σιωνιστών. Πρόκειται για μια ευχετήρια ‘κάρτα’ για τα ‘χρόνια πολλά’ που κυκλοφόρησαν μεταξύ τους οι αμερικανοεβραίοι την Πρωτοχρονιά του 1915. Βέβαια, ο αρχιμπολσεβίκος εβραίος φονιάς Σβερντλώφ, δεν ωφελήθηκε και πολύ απ’ τις εβραιοευχές αυτές και πέθανε σχετικά ‘νέος’. Γιατί; Το δείχνει η εικόνα. Ο Λεβιάθαν, αφού στραγγίξη την γή, αρχίζει να τρώη και τον …εαυτό του! Πιστεύω ότι τον φάγαν όταν πλέον τους ήταν άχριστος ή για εσωτερικούς δικούς τους λόγους που θα εξηγήσω. Στο κάτω κάτω, κάποτε κι οι αλήτες ψοφάνε, είτε γέροι είτε νέοι.

ΝΟΥΛΗ: -Να αρχίσουμε από τις επίσημες εκδοχές. Ονομάζονταν Yakov Mikhaylovich Sverdlov λοιπόν, (στα ρωσσικά: Я́Wков Миха́Wйлович СвердлоWв);

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Κύττα. Ήταν «γνωστός», εκτός απ’ αυτό, το ‘επίσημο’ όνομα που λές, με ένα σωρό ψευδώνυμα όπως οι διάφοροι μεγάλοι κακούργοι.


2

Ονομάζονταν λοιπόν κατά καιρούς και περιπτώσεις: ή "Andrei", ή "Mikhalych", ή "Max", ή "Smirnov", ή "Permyakov" κτλ.

ΝΟΥΛΗ: -Ωραία. Γεννήθηκε λέει, στις 3 Ιουνίου [ή με το παλιό 22 Μαίου] του 1885…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί, και τα τίναξε στις 16 Μαρτίου του 1919, 34 χρονών. Υπήρξε μπολσεβίκος ηγέτης και πρωθυπουργός της ΕΣΣΔ. Τα είπαμε νομίζω αυτά…

ΝΟΥΛΗ: -Να πάμε στην ουσία λοιπόν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βέβαια. Την ουσία που λές την δείχνη η προσωπογραφία του, είτε η φωτογραφική είτε η περιγραφική. Ο εν λόγο αλήτης εβραίος λοιπόν, γεννήθηκε στο Νίζνι Νόβγκοροντ από εβραίους γονείς, φυσικά, όπως και τα υπόλοιπα καθήκια που παρίσταναν τότε τον κουμμουνιστή. Ο πατέρας του ήταν γλύφτης. Εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα σε ηλικία 17 χρονών το 1902, και στη συνέχεια πήρε το μέρος της φατρίας των Μπολσεβίκων, υποστηρίζοντας τον αρχισατανά Βλαντιμίρ Λένιν. Ήταν 20 χρονών όταν


3

μπλέχτηκε στην βρώμικη κι αποτυχημένη επανάσταση του 1905.

ΝΟΥΛΗ: -Συμμετείχε στην επανάσταση του 1905; Νομίζω τότε οι περισσότεροι που συμμετείχαν τότε συνελήφθησαν, έτσι δεν είναι;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βεβαίως. 21 χρονού λοιπόν ο κακοποιός Yakov Sverdlov μπαγλαρώθηκε. Μετά την σύλληψή του τον Ιούνιο του 1906, για το μεγαλύτερο διάστημα μέχρι το 1917 που έγινε 32 χρονών, φυλακίστηκε δύο φορές και εξορίστηκε. Στην περίοδο 1914-1916 ήταν εξορία στην Turukhansk, της Σιβηρίας, μαζί με έναν άλλο κακούργο εβραίο, τον Ιωσήφ Στάλιν.

ΝΟΥΛΗ: -Μιλάμε λοιπόν για την ολιγόχρονη δράση του μετά το 1917.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί. Μετά το 1917, στην Φεβρουαριανή Επανάσταση, επέστρεψε στην Πετρούπολη από την εξορία και επανεξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό της Οκτωβριανής Επανάστασης. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες αποδείξεις και την έρευνα που διεξήγαγε επιτυχώς το 1990 στη Μόσχα, ο θεατρικός συγγραφέας και ιστορικός Edvard Radzinsky ο Sverdlov έπαιξε τον πρωτεύοντα ρόλο στην εκτέλεση του τσάρου Νικολάου Β΄ και της οικογένειάς του. Ο Sverdlov ήταν εκείνο το εβραϊκό κάθαρμα που διέταξε την εκτέλεσή τους στις 16 Ιουλίου 1918, η οποία πραγματοποιήθηκε στην πόλη που φέρνει το όνομα της Εστεμμένης Πόρνης Αικατερίνας Β΄ της Μεγάλης ή Τιποτένιας, -ανάλογα όπως το δεί κανείς- της Yekaterinburg.

ΝΟΥΛΗ: -Την Αικατερινούπολη λες. Σήμερα όμως δεν ονομάζεται έτσι φαντάζομαι.


4

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Κύττα. Με το γκρέμισμα του εβραιοκομμουνισμού, επέστρεψε και το παλιό όνομα της πόλης αυτής σήμερα. Στην Wikipedia μπορεί να δή κάποιος την εικόνα ενός χιονισμένου αγάλματος του Sverdlov λοιπόν, στο σημερινό Yekaterinburg, που παλιά οι εβραιοκουμμουνιστές είχαν μετονομάσει προς «τιμήν» του Sverdlovsk.

ΝΟΥΛΗ: -Είχε στενές σχέσεις με τον Λένιν; Έτσι διάβασα ότι ανήκε στην φράξια τη δικιά του. Λέγεται ότι ήταν η ψυχή του κόμματος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναι. Ως στενός σύμμαχος του Βλαντιμίρ Λένιν, στις εβραϊκές βρωμιές, που είχαν να κάνουν με την πελώρια ανθρωποσφαγή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τα Σχέδια των εβραίων Τραπεζιτών, ο Sverdlov διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να πείσει τους πολυπράκτορες Μπολσεβίκους [= άλλους εξ αυτών χρηματοδοτούσε ο Ρότσιλντ κι άλλους ο


5

Βάρμπουργκ κτλ], να βρούν μια άκρη στις αμφιλεγόμενες αποφάσεις τους, γιατί δεν ήξεραν κυριολεκτικά τί να κάνουν ώστε να κλείση η Συντακτική Συνέλευσή τους και να υπογραφή τελικά η Συνθήκη του Μπρεστ-Litovsk. Γενικώς, ο Λένιν εκτόξευε τις θεωρητικές μπαρούφες κι ο Sverdlov ήταν εκείνο το σίχαμα που φρόντισε την «πρακτική» εφαρμογή τους. Ένας εντελώς αδίστακτος δηλαδή εβραίος δολοφόνος.

ΝΟΥΛΗ: -Είναι σωστό δηλαδή αυτό που ξέρω. Ο Σβερντλώφ ήταν το μυαλό, ο άνθρωπος της ‘πράξης’;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βέβαια. Τούτο σήμερα έχει εξακριβωθεί με απόλυτο τρόπο: Ο σαχλαμπάχλας συφιλιδικός Λένιν έλεγε τις κουταμάρες, ήτο ο θεωρητικός νους της τότε συμμορίας των εβραιομπολσεβίκων κι ο πρακτικός, γεννημένος φονιάς Sverdlov, ήτο δίχως άλλο, ο βασικός αρχιτέκτονας του λεγομένου «Κόκκινου Τρόμου» που εξαφάνισε εκατομμύρια αθώων υπάρξεων.

ΝΟΥΛΗ: -Και ήταν ‘επιλεκτική’ αυτή η κόκκινη τρομοκρατία; Δολοφονούνταν μονάχα ρώσσοι ή χριστιανοί; Οι άλλες πάμπολλες εθνότητες στην ΕΣΣΔ την έβγαζαν ‘καθαρή’ ή η τρομοκρατία που λές αφορούσε και τους άλλους; Νομίζω ότι όλες οι εθνότητες γενικά υπέφεραν. Δεν είναι έτσι; Και οι ίδιοι οι εβραίοι που λές, δεν κυνηγήθηκαν;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Καλά κάνεις και το επισημαίνεις αυτό. Βεβαίως, είναι κάτι που πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Μιλώ για τους εβραίους που ήταν μυημένοι στην συνωμοσία. Κύττα αυτή την φωτογραφία που σου δείχνω. Σύμφωνα με το σοβιετικό περιοδικό Bezbozhnik (= ο άθεος) το 1934, το 28% των ορθόδοξων χριστιανικών εκκλησιών, το 42% των μουσουλμανικών τζαμιών και το


6

52% των εβραϊκών συναγωγών στην ΕΣΣΔ γκρεμίστηκαν… Οι εβραιομπολσεβίκοι ΜΙΣΟΥΣΑΝ και τους εβραίους! Γιατί; Ανήκαν στην αίρεση των Αποστατών ή Καμπαληστών ή Ντονμέδων ή Σαμπεταϊστών, ή Σαλονικιών, ή Φρανκιστών, ή Βενιζέλων ή Μασκιλείμ [= Διαφωτιστών Μασόνων].


7

ΝΟΥΛΗ: -Να ξαναγυρίσουμε στον Σβερντλώφ. Είναι εντυπωσιακό ότι επέλεξαν αυτόν ως πρώτο ‘Πρόεδρο’ της ΕΣΣΔ, δεν είναι; Πως έγινε αυτό;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Νομίζω πρέπει όντως να ξεκαθαρίσουμε εδώ κάποια πράγματα. Σ’ ότι αφορά στον τίτλο του δηλαδή, για το ‘πρόεδρος’. Μερικές φορές ναι, αναφέρεται ως ‘ο πρώτος αρχηγός κράτους της Σοβιετικής Ένωσης’, αλλά αυτό δεν είναι σωστό δεδομένου ότι η Σοβιετική Ένωση άρχισε να λειτουργεί το 1922, τρία χρόνια μετά το θάνατο του Sverdlov. Ως πρόεδρος της Παν-Ρωσικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής (VTsIK) ήταν ο de jure [αυτοδικαίως] επικεφαλής της κατάστασης στην ρωσική σοβιετική ομόσπονδη σοσιαληστρική* δειμοκρατία* [SFSR], αμέσως λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, μέχρι τη στιγμή του θανάτου του που ήταν ένα «κρατικό μυστικό» το πώς δηλαδή τα τίναξε ακριβώς, το πιο σιχαμένο ίσως εβραϊκό κάθαρμα της εποχής εκείνης.

ΝΟΥΛΗ: -Σοσιαληστρική; Λογοπαίγνιο κάνεις…ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναι λογοπαίγνειο. Όταν το γράφης

δεν φαίνεται, λέω και για το ‘δειμοκρατία’ με ‘ει’, που το ετυμολογώ από το ελληνικό δείμος= τρόμος. Εάν το γράψης έτσι, δειμοκρατία, σημαίνει ‘τρομοκρατία’ ενώ με ‘η’, δημοκρατία, σημαίνει την λαϊκή κυριαρχία. Επειδή δεν νομίζω ότι επρόκειτο για δημοκρατία αλλά για δειμοκρατία [τρομοκρατία] γι’ αυτό γράφω την λέξη αυτή με ‘ει’. Ομοίως και για το σοσιαληστρική που λές. Εγώ πάντοτε τους σοσιαλιστές, αλλά και τους καπιταλιστές, όταν γράφω τις λέξεις αυτές τις γράφω με ‘η’ και το εννοώ διότι θέλω να δείξω ακριβώς αυτό. Ότι τα κλεπτοκρατικά αυτά συστήματα εφευρέθηκαν από τους εβραίους πλουτοκράτες για να απομυζήσουν τον ιδρώτα των λαών με τον


8

επιτυχέστερο τρόπο. Πάντα λοιπόν εννοώ ‘σοσιαληστές’ και ‘καπιταληστές’ και μακάρι να ήταν απλό λογοπαίγνειο. Δυστυχώς όμως είναι η ουσία των πραγμάτων κι όχι αστείο. Όπως και την λέξη πολιτικοί, την γράφω με ‘ω’ και ‘η’, πωλητικοί, αυτοί δηλαδή που έχουν την διαβολική ικανότητα να ξεπουλούν τους λαούς τους στους εβραίους τραπεζίτες. Αυτό δεν είναι που βιώνει η ανθρωπότητα ολόκληρη ολοφάνερα σήμερα στις αρχές του 21ου αιώνα;

ΝΟΥΛΗ: -Ο Στάλιν όμως λένε, ότι δεν ήταν εβραίος, -αντίθετα κυνήγησε τους εβραίους…, ή ήταν;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Θα πιάσουμε το θέμα αυτό άλλη φορά. Είναι τεράστιο θέμα, άστο. Να κύττα όμως εδώ, για


9

να ’χουμε να λέμε. Το πόστερ τούτο φκιάχτηκε το 1941 από την ναζιστική προπαγάνδα σε λιθουανική γλώσσα και ταυτίζει τον Στάλιν με τον ιουδαϊσμό. Το κείμενο λέει: ‘Ο εβραίος είναι ο παντοτινός εχθρός μας’…

ΝΟΥΛΗ: -Μάλιστα, αργότερα λοιπόν για τα περί εβραιοσύνης του Στάλιν. Έχουμε τώρα την εβραιοσύνη του Σβερντλώφ που μας άφησε χρόνους σχετικά νέος. Να μιλήσουμε για τον θάνατό του;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ωραία. Να δούμε λίγα για τον κακό του ψόφο. Η επίσημη εκδοχή ήταν ότι πέθανε από ισπανική γρίπη [των πτηνών;!] που κόλλησε σε μια επίσκεψή του στο Oryol το 1918, δηλαδή από την επιδημία της τότε «Influenza». Τον παράχωσαν μάλιστα σε ιδιαίτερο για τους εβραιοκουμμουνιστές ψοφίμ μπαξέ, εντός του Κρεμλίνου, στην Μόσχα.

ΝΟΥΛΗ: -Ά, έτσι έγινε λοιπόν, από ατύχημα πήγε. Και είναι αυτός που έφαγε τον Τσάρο;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Όχι μόνο τον Τσάρο, ολόκληρη την βασιλική οικογένεια, την τσαρίνα δηλαδή, τα μικρά τους παιδιά, τους υπηρέτες που τους συνόδευαν, τον γιατρό που τους ακολουθούσε, όλους! Μπορείς να δής αυτή την φωτογραφία που δείχνει μερικούς από αυτούς που έφαγε ο εβραίος Σβερντλώφ, εκτός από το αυτοκρατορικό ζεύγος, τέσσερα κοριτσάκια, [η πριγκίπισσα Μαρία σε κύκλο] και τον διάδοχο Αλέξη [σε κύκλο]. Είναι δυό άτομα που τελευταία ταυτοποιήθηκε ο σκελετός τους καθώς οι εβραίοι προσπάθησαν να εξαφανίσουν τα πτώματα σε λάκκο με ασβέστη. Στην σημερινή Ρωσσία, η αυτοκρατορική οικογένεια έχει αγιοποιηθεί και τα οστά τους συγκεντρώθηκαν, ταυτοποιήθηκαν με την σύγχρονη μέθοδο του Ντιενέϊ και τα οστά αυτά τιμούνται ως ‘τίμια


10

λείψανα’ αγίων, μαρτύρων της πίστεως. Αλλά, για το θέμα του θανάτου του Σβερντλώφ, δεν τελειώσαμε. Αυτό που σου είπα είναι η επίσημη εκδοχή. Φυσικά, δεν πρόκειται για ατύχημα όπως καταλαβαίνεις.

ΝΟΥΛΗ: -Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές του θανάτου του;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βέβαια. Μια άλλη εκδοχή ήταν ότι πέθανε από φυματίωση κι άλλες παραπλανητικές κουταμάρες ειπώθηκαν για να παραπλανήσουν οι εβραίοι τον κοσμάκη. Η αλήθεια είναι άλλη. Σύμφωνα με τον Paganuzzi, [δες: A. Paganuzzi, "The Truth About the Murder of the Tsar's Family", USA, 1981, p. 133], στις 16


11

Μαρτίου 1919, επισκέφθηκε το εργοστάσιο Morozov στη Μόσχα, όπου κάποιος εργαζόμενος τον χτύπησε στο κεφάλι με ένα βαρύ αντικείμενο γύρω στις τέσσερις το απόγευμα. Είχε δηλαδή τον ίδιο ακριβώς ψόφο που είχε κι ο Τρότσκυ! Αν μάλιστα του σπάσανε το σκατοκέφαλό του με σφυρί, τότε μπορούμε να εικάσουμε ότι πίσω από το ξεμπέρδεμά του ήταν ο ανερχόμενος Στάλιν!

ΝΟΥΛΗ: -Τον σκότωσε ο φίλος του ο… Στάλιν;! Έτσι λές; Και ίσα ίσα μόλις πρόλαβε να φάη την αυτοκρατορική οικογένεια δηλαδή;!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Μάλιστα. Κύττα εδώ. Όπως σου είπα έψαξαν σχολαστικά και βρήκαν τα οστά όλης της οικογένειας και με τον δέοντα σεβασμό γίνεται τώρα η ταυτοποίηση των ιερών λειψάνων της δολοφονηθείσης από τους σιχαμένους εβραίους Αυτοκρατορικής Οικογενείας της Ρωσσίας. Για το άλλο θέμα που συζητάμε, ναί, -είμαι ο πρώτος απ’ όσο ξέρω που το λέει αυτό, υποψιάζομαι βάσιμα δηλαδή, ότι ο Στάλιν ήταν εκείνο το μούτρο τελικά


12

που έφαγε και τον Λένιν και τον Τρότσκυ και τον Σβερντλώφ! Προφανώς γι’ αυτό τα πραγματικά στοιχεία σχετικά με το θάνατο του Yakov Sverdlov παρέμειναν το πιο καλά φυλαγμένο κρατικό μυστικό στη Σοβιετική Ένωση.

ΝΟΥΛΗ: -Είναι το πρόσωπο εκείνο που τιμούνταν ιδιαίτερα στην τέως Σοβιετική Ένωση…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βεβαίως, το είπαμε και πριν. Προς τιμήν του Σβερντλώφ, αυτού, έγιναν πολλές κουταμάρες στην εβραιομπολσεβίκικη ΕΣΣΔ. Η Αικατερινούπολις [ρωσικά: Yekaterinburg], το 1924 μετονομάστηκε σε «Sverdlovsk» προς τιμήν του! Αλλά το 1991, ο μπεκρούλιακας ανανήψας από την κουμμουνιστική μαλακία και προσχωρήσας στον εβραιομασσωνικό Ροδοσταυρισμό, καραεβραίος όμως κι αυτός, Μπόρις Γιέλτσιν ξεκίνησε την… επαναφορά των προ-σοβιετικών ονομασιών στην Αγία [;] Ρωσία, και έτσι σήμερα η πόλις του Sverdlovsk άλλαξε και επανήλθε πίσω στο όνομα προς τιμήν της Εστεμμένης Πόρνης, [όπως σωστα την χαρακτηρίζει ο Κ. Σιμόπουλος], Yekaterinburg που είχε παλιότερα.

ΝΟΥΛΗ: -Ναί, το είπαμε αυτό για την πόλη. Άλλες τιμές εντυπωσιακές αυτού του είδους του έγιναν;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί. Ομοίως, το έως τότε «αυτοκρατορικό» ρωσικό Ναυτικό [που το είχε σμπαραλιάσει ο άθλιος και ξεφτίλας ηγέτης του Novik, στην… φροντίδα του οποίου ανετέθη η διοίκησις από το 1913], μετονομάστηκε σε σοβιετικό ναυτικό «Yakov Sverdlov» το 1923! Το πρώτο πλοίο μάλιστα της «σειράς Sverdlov» ήταν ένα… κρουαζερόπλοιο [!;] που πήρε το όνομά του απ’ αυτόν.


13

ΝΟΥΛΗ: -Κρουαζερόπλοιο !; τέλος πάντων. Ήταν παντρεμένος αυτός ο Σβερντλώφ, είχε παιδιά; Ενδιαφέρθηκε κάποιος τέλος πάντων για το πώς πέθανε;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Εννοείς απ’ τους σοβιετικούς; Ά, το οικογενειακό του περιβάλλον; Τι να σου πώ; Ο γυιος του Σβερντλώφ ο Αντρέι, φαίνεται δεν ενδιαφέρθηκε και πολύ για το ποιοι φάγαν τον μπαμπά του κι έτσι είχε μια λαμπρή καριέρα ως αξιωματικός στα ψυχοπαθή σοβιετικά συστήματα ασφαλείας, (την τρομοκρατική μυστική αστυνομία NKVD, την OGPU κ.ά.). Τα πιο τρελά όμως της υπόθεσης του οικογενειακού αλαλούμ στην οικογένεια του Σβερντλώφ αφορούν τον αδερφό του και αν θέλεις να τα ιδούμε στην συνέχεια!

ΝΟΥΛΗ: -Τι το ενδιαφέρον έχει ο αδερφός του; Ήταν φαντάζομαι κάποιος σοβιετικός αξιωματούχος, γραφειοκράτης σαν τον γυιό του;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: --Όχι. Είναι απίστευτο! Αλλά στους εβραίους, όλα να τα περιμένη κανείς. Άς κάνουμε ένα τέστ λοιπόν. Σκέψου. Τι περέμενες να συμβή στον αδερφό του πιο σπουδαίου προσώπου του εβραιοκουμμουνισμού, όπως πανθομολογουμένος ήταν ο Σβερντλώφ; Ήδη μου είπες ότι φανταζόσουν άς πούμε ότι συνέβη πάνω κάτω το ίδιο που συνέβη και στον γυιό του; Από εβραίους γονείς προερχόμενος, δεν περιμένατε να πεθάνη κι αυτός, «εβραίος», το πολύ πολύ «άθεος»;

ΝΟΥΛΗ: -Βεβαίως. Έγινε κάτι διαφορετικό; Τι μυστήριο κρύβει ο αδερφός του;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Έλα ντέ! Δεν θα περίμενες να έχη υπηρετήσει κι αυτός περιπαθώς την κουμμουνιστική μαλακία όπως το υπόλοιπο σόϊ του; Δεν θα περίμενες τουλάχιστον να ζήση και να σταδιοδρομίση ως ρώσσος, ή


14

σοβιετικός «πολίτης», αφού ήταν από γεννήσεώς του ρώσσος πολίτης; Τέτοια πράγματα δεν είναι λογικά; Άς δούμε λοιπόν τον βίο και την πολιτεία του αδερφού της πιο σπουδαίας επαναστατικής φυσιογνωμίας στην σοβιετική Ρωσσία. Πρόκειται για τον Zinovy Peshkov κι εδώ μπορείς να δής την φωτογραφία του με στολή ανωτάτου αξιωματικού, που την φορά με τόση περηφάνεια και ποζάρει χαμογελαστός. Θυμίζω, είναι ο αδερφός του Σβερντλώφ, ο Ζινόβιος.

ΝΟΥΛΗ: -Αυτός είναι; Μα δεν φορά ρωσσική στολή νομίζω! Οι ρώσσοι στρατιωτικοί δεν έχουνε στρογγυλό καπέλο;


15

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Μάλιστα, αυτός είναι. Με καπελιά κατσαρολέ. Ιδού η φωτογραφία του γενναιότατου γάλλου στρατηγού [French general] Zinovy Peshkov, το 1926, παρμένη από την Wikipedia]. Έ;! Πολύ καλά το άκουσες: «ΓΑΛΛΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ». Ο αδελφός δηλαδή του ρωσσοεβραίου αρχιμπολσεβίκου και άθεου φονιά Σβερντλώφ, ήταν ένας πολύ πιστός ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, προφανώς, Γάλλος Στρατηγός [και διπλωμάτης]!

ΝΟΥΛΗ: -Έ; ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ασφαλώς, ξύνουμε λίγο το κεφάλι

μας και συνεχίζουμε. Ο Zinovy Alekseyevich Peshkov (στα ρωσσικά: Зиновий Алексеевич Пешков, στα γαλλικά: Zinovi Pechkoff or Pechkov, ελληνιστί: Ζηνόβιος Πεσκώφ του Αλεξάνδρου, ήταν Ζυγός σαν κι εμένα αφού γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1884 — ήταν δηλαδή μόλις έναν χρόνο μεγαλύτερος του Σβερντλώφ και πέθανε ‘εν Χριστώ’, αρκετά μεγάλος, σε ηλικία 82 χρονών και κάτι τον Νοέμβριο του 1966. Υπήρξε ένας πολύ γνωστός γάλλος στρατηγός και διπλωμάτης ρωσσικής καταγωγής, [όπως δηλώνει επακριβώς η πηγή μου: «was a Russian-born French general and diplomat» κι αξίζει να δούμε με λεπτομέρειες πως έγινε αυτό το θαύμα.

ΝΟΥΛΗ: -Κι αυτή η φωτογραφία;


16

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Άσχετο. Εδώ είναι ο λάκκος που πέταξαν οι εβραίοι δολοφόνοι τα πτώματα των δολοφονηθέντων μαρτύρων. Που βρήκαν τα οστά της ρωσσικής αυτοκρατορικής οικογένειας. Μιλήσαμε προηγουμένως γι’ αυτό. Τώρα λέμε για τον Ζηνόβιο.

ΝΟΥΛΗ: -Τι Ζηνόβιος; Εβραίος δεν είπες ότι ήταν ο αδερφός του Σβερντλώφ; Ήταν ένας βαφτισμένος εβραίος; Ξέρω εγώ; Ασφαλώς, αφού ήταν εβραίος, δεν θα μπορούσε να… βαφτιστή Ζηνόβιος! Οι εβραίοι δεν βαφτίζονται…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί. Οι εβραίοι δεν βαφτίζονται, κάνουν περιτομή [τους κόβουνε λιγάκι από τσουτσού, τους αρσενικούς], και τότε, την όγδοη μέρα από γεννήσεως τους δίνουν το όνομα. Λοιπόν, τι όνομα λές εσύ του δώσανε κι αυτουνού κατά την περιτομή του οι εβραίοι γονείς του;

ΝΟΥΛΗ: -Ώστε εβραίος γεννήθηκε δηλαδή και του κάνανε περιτομή. Πώς τον είπαν; Αβραάμ, Ισαάκ, Μωϋσή, Δαυίδ, κάτι τέτοιο; Όχι;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Τον είπανε Ιησού!ΝΟΥΛΗ: -Έ;!


17

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Μάλιστα. Οι εβραίοι γονείς του τον ονόμασαν Ιησού Ζαλμάν Σβερντλώφ, [Yeshua Zalman Sverdlov]. Έτσι πρωτοονομάστηκε αυτός που στην συνέχεια πήρε το ρωσοποιημένο όνομα Ζηνόβιος Σβερντλώφ του Μιχαήλ: Zinovy Mikhailovich Sverdlov, και ρωσσιστί Зиновий Миха́йлович Свердлов. Πατήρ του ήτο ο ίδιος εβραίος γλύπτης που γέννησε και τον μπολσεβίκο στο Nizhny Novgorod, έναν χρόνο αργότερα, τον Yakov Sverdlov τον ΗΓΕΤΗ της εβραιοκουμμουνιστικής επανάστασης!

ΝΟΥΛΗ: -Κι αυτή η εικόνα;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ποια εικόνα; Ά, λές εδώ! Όχι, δεν

έχει σχέση με τον Ιησού Σβερντλώφ. Μάλλον με τον αδερφό του σχετίζεται τον μπολσεβίκο. Είναι η εικόνα του αγιοποιηθέντος σήμερα Τσάρου Νικολάου Β΄, στην Αγία Ρωσσία, που έφαγαν άνανδρα οι εβραιοκουμμουνιστές δολοφόνοι του αλήτη Σβερντλώφ, του άλλου, όχι αυτουνού που συζητάμε δηλαδή.

ΝΟΥΛΗ: -Μπερδεύτηκα.


18

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Καλά, εξηγώ. Λοιπόν, τα γεγονότα έχουν ως εξής: το 1896, τότε που ο Ιησούς ήταν 12 χρονών, ο γνωστός Maxim Gorky [ελληνικά σημαίνει η Μεγίστη Πίκρα ή ο Μέγιστος Πίκρος!], γνωρίστηκε με την οιγένεια του κ. Σβερντλώφ σε μια έκθεση Γλυπτικής και πολύ γρήγορα συνεδέθησαν μετά ισχυροτάτου φιλίας, γίνανε δηλαδή κώλος και βρακί που λένε. Κατά την διάρκειαν κατόπιν της εξορίας του Gorky στο Arzamas, το 1902, ο Ιησούς ήταν 18 χρονών κι εργάζονταν ως γραμματέας του Γκόρκυ. Για να αποφύγη τις τότε τσαρικές και ρωσσικές απαγορεύσεις για τους εβραίους να ζούνε μέσα στις μεγάλες πόλεις, όπως κι οι υπόλοιποι εβραίοι, ο Ιησούς έκανε το ίδιο κόλπο, βαφτίστηκε «ορθόδοξος» χριστιανός και δημοσίως άλλαξε το όνομά του ονομασθείς Ζηνόβιος, [Zinovy Sverdlov]. Μάλιστα ο ίδιος ο Gorky (που το


19

αληθινό του όνομα ήταν Alexey Peshkov), έγινε ο… νουνός του.

ΝΟΥΛΗ: -Ο νουνός του εβραίου Σβερντλώφ ήταν ο Γκόρκυ;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί, αυτό λέω. Εξαιτίας τούτου του γεγονότος ο Zinovy Peshkov απετέλεσε το μαύρο πρόβατον της οικογενείας του και απεκηρύχθη μετα βδελυγμίας υπ’ αυτής ως προδότης της εβραίλας.

ΝΟΥΛΗ: -Δεν συνενούσε σ’ αυτό η οικογένειά του έ;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Όχι. Ήσαν φανατικοί εβραίοι. Έτσι,

επήρε των ομματιών του και μετηνάστευσεν εις τον μακρυνόν Καναδάν το 1904 ότε δηλαδή, ο Ζηνόβιος ο ορθόδοξος, ή ο πρώην Ιησούς ο ιουδαίος, ήτο φέρελπις νέος τουτέστιν 20 ετών ακριβώς. Δεν επέρασαν κάν δύο έτη έκτοτε και συνεβρέθη με τον νουνό του τον Gorky στο Capri, ένα νησάκι κοντά στην Νάπολη της Ιταλίας, το οποίον βλέπεις εδώ σε φωτογραφία μετά συνοδευτικού χάρτου.

ΝΟΥΛΗ: -Το 1906 δηλαδή ήταν στην Ιταλία λές.

Εκεί έμεινε; Μέχρι πότε;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Αρκετά. Το ξέσπασμα του Α΄

Παγκοσμίου Πολέμου, το 1914, τον βρήκε λοιπόν εκεί, στην Ιταλία. Δουλειά δεν είχε, η πονηριά του περίσσευε κι από ‘καθαρό πατριωτισμό’… ο ρωσσοεβραίος που έγινε


20

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Capri_and_Ischia_map.png

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Wyspa_Capri.JPG

χριστιανός και μέσω Καναδά βρέθηκε στην Ιταλία, ησθάνθη τας επιταγάς της συνειδήσεώς του να υπηρετήση ως εθελοντής [!] -30 χρονών γάϊδαρος ήτανε-, εις τον… Γαλλικόν σκατοστρατόν που εμπλούτιζε δεόντως τα χωράφια με πτώματα σ’ εκείνη την εβραϊκή ανθρωποσφαγή.

ΝΟΥΛΗ: -Λες ο εκχριστιανισμένος εβραίος, από την Ρωσσία πήγε στον Καναδά, μετά στην Ιταλία και κατέληξε μισθοφόρος στους γάλλους;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βεβαίως. Αλλά ήταν τυχερός. Τον Μάη του 1915, μια σφαίρα τον πέτυχε στον κώλο καθώς έτρεχε να κρυφτή, έπεσε κάτω κι έσπασε το δεξί χέρι του, το οποίο παράλυσε, καταστάς ούτως «ήρως» και ένδοξος τραυματίας ενός ηλιθίου πολέμου.

ΝΟΥΛΗ: -Τραυματίστηκε στον πόλεμο;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Σου είπα, ήταν τυχερός. Πέρασε

καναδυό χρόνια λοιπόν εν μέσω πολέμου [!], παραθερίζοντας ο γενναίος στρατιώτης μας, ο κωλοχτυπημένος και κουλός, έχοντας μάλιστα παρασημοφορηθεί και προαχθεί εις αξιωματικόν ένεκα της επιδειχθήσης ανδρείας του και άλλα φαιδρά.

ΝΟΥΛΗ: -Τι φαιδρά;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ευχάριστα πράγματα. Ήρθε το

1916, ο αγγλοεβραϊσμός κι ο γαλλοεβραϊσμός, άρχισαν να τα βρίσκουν πολύ σκούρα από τον γερμανοεβραϊσμό! Κάτι έπρεπε να γίνη, έπρεπε οπωσδήποτε να μπάσουν αυτούς τους μαλάκες στις ΗΠΑ στην όζουσα ανθρωποσφαγή τους.

ΝΟΥΛΗ: -Πώς; ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Πανεύκολο. Ο ένδοξος αξιωματικός

του γαλλικού στρατού Σβερντλώφ εκρίθη λίαν κατάλληλος φαίνεται γι’ αυτή την Μυστική Αποστολή. Έτσι, ο


21

γενναιότατος εβραίος μπαγαπόντης στάλθηκεν εις τας ΗΠΑ …

ΝΟΥΛΗ: -Στην Αμερική; να κάνη τι;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναι, πολύ καλά άκουσες, εις τας

ΗΠΑ. ΝΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΨΗ την είσοδο της Ήπας στην γενικευμένη ανθρωποσφαγή των εβραίων, όπως ήταν στην πραγματικότητα ο πόλεμος εκείνος. Του κρεμάσανε λοιπόν λιλιά στο στήθος, κορδόνια και παράσημα της ανώτατης Τάξης της… Τιμής! [Légion d'honneur], κι έχοντας στον γύψο το δεξί κουλό του ενώ στο μυαλό του δέσποζε η ρουφχιανιά, αφού είχε καλή πετυχεσιά στις ΗΠΑ και τις έμπασε στο μακελειό, το 1917, ο Peshkov ηργάζετο πυρετωδώς στη γαλλική προπαγάνδα [worked in French diplomatic missions] σε διάφορες αποστολές, στην Ρωσσία και στην Ρουμανία.

ΝΟΥΛΗ: -Κάτσε να καταλάβω. Είναι ο αδερφός του αρχιμπολσεβίκου επαναστάτη Σβερντλώφ που κατέληξε να πολεμά στον γαλλικό στρατό και να ηγείται διπλωματικών αποστολών σε ολόκληρο τον κόσμο, στην διάρκεια του 1ου

Παγκοσμίου πολέμου. Κι αυτή η φωτογραφία, τι είναι πίνακας;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Εδώ; Μάλιστα. Οι σιχαμένοι εβραίοι σκοτώνουν στην ψύχρα παιδάκια, γυναίκες της βασιλικής οικογένειας κι άλλους φουκαράδες που συνόδευαν την βασιλική οικογένεια. Τούτος είναι ένας απ’ τους χιλιάδες πίνακες της άνανδρης εβραϊκής δολοφονίας του Αγίου Νικολάου Β΄ [1868-1918] και της μαρτυρικής του οικογένειας στην Αικατερινούπολη, στις 17 Ιουλίου του 1918, καλλιτεχνηθείσα από τον σπουδαίο ζωγράφο S. Sarmat. Αλλά πάψε να κυττάς ταυτόχρονα τις φωτοτυπίες μου. Συζητάμε για τον Σβερντλώφ. Αργότερα να σου


22

εξηγήσω άμα θες, αλλά δεν γίνεται για άλλα να μιλάμε κι άλλα να κυττάς, μεσυγχωρείς βέβαια, αλλά ένα-ένα τα θέματα.

ΝΟΥΛΗ: -Ακούω, πέσ’ μου.ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Όχι, εσύ να μου πής. Δεν είναι

απίστευτα αυτά τα γεγονότα; Στα χρόνια που ήρθαν, είχε καλό ψωμί. Ο σκατοεβραίος ρουφχιάνος του φραγκικού ιμπεριαλισμού, στέλνονταν παντού όπου βρωμούσε. Έτσι απ’ το 1921 ως το 1926 για έξι ολόκληρα χρόνια! Κι απ’ το


23

1937 ως το 1940 για άλλα τέσσερα, μια ολόκληρη δεκαετία της συμφοράς δηλαδή, είχε πάρε δώσε με τον πιο δυσώδη κι εγκληματικό, μισθοφορικό στρατό της Υφηλίου, την δυσώνυμη Λεγεώνα των Ξένων, [γράφω επακριβώς από τις πηγές μου: he served in the French Foreign Legion in French Morocco], και μάλιστα … συνέγραψε ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ όπου εκθέτει τις ψυχανώμαλες εμπειρίες του εκεί.

ΝΟΥΛΗ: -Ωραία! Αλλά τι έκανε ανάμεσα στα έτη 1926 ως 1937 για 12 χρόνια που δεν είπαμε;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Μα τι άλλο; Εργάζονταν για την γέννηση του πιο εγκληματικού μορφώματος που γνώρισε αυτός ο πλανήτης, το «κράτος» των πιο λομπροζικών δολοφόνων, το κράτος του Αντιχρίστου, το Ισραέλ! Έτσι, έπρεπε να πλησιάση «εκεί» κοντά, να κατοπτεύση που λένε τας περιοχάς και να εργασθή προδρομικά προς την κατεύθυνση τούτη, όθεν, «he served in the Foreign Min-istry in France and in the French Mandate of Lebanon » . Αλλά πάλι εσύ δεν μ’ ακούς! Κυττάς τις φωτοτυπίες!;

ΝΟΥΛΗ: -Ναί, ακούω. Παρακολουθώ με προσοχή. Αλλά τι είναι εδώ;


24

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Εδώ; Μια σύγχρονη φωτογραφία που έβγαλα απ’ το βίντεο. Λιτανείες γίνονται βλέπεις, σε κάθε πόλη της Ρωσίας σήμερα που ο απλός λαός τιμά την μνήμη των αγίων μαρτύρων βασιλιάδων του που φάγαν άνανδρα οι εβραίοι δολοφόνοι. Ο Τσάρος έχει επιστρέψει και ενθρονιστεί μεγαλοπρεπώς στις καρδιές των πολυβασανισμένων υπηκόων του, για πάντα. Αυτό που κέρδισαν οι φονιάδες εβραίοι είναι η αιώνια κατάρα ενός ακόμη λαού θύματός τους: των σκληροτράχηλων ορθόδοξων ρώσων. Σου θυμίζω όμως ότι μιλάμε για τον Σβερντλώφ και την δημιουργία του Ισραήλ…

ΝΟΥΛΗ: -Το θυμάμαι. Είπες πως πήγε στον Λίβανο. Κι έμεινε εκεί ως τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο; Και μετά;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Φυσικά, ο αφύσικος εβραίος, με συγχωρείς, ‘χριστιανός’ πλέον, ή ό,τι άλλο, στην διάρκεια της επόμενης μαλακίας, του λεγόμενου 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ηγωνίσθη λίαν σθεναρώς εναντίον των Ναζιστικών γερμανικών δυνάμεων [και αδυναμιών;] εις το Μαρόκο και την… Συρία [;!].

ΝΟΥΛΗ: -Πάλι την σκαπούλαρε δηλαδή και… παραθέριζε!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βέβαια. Κι όχι μόνο αυτό… έβρισκε τις ευκαιρίες, τις γράπωνε απ’ τον λαιμό που λένε. Έτσι, το 1940 τακίμιασε με μια μεγάλης κλάσσεως κουραδομηχανή, τον αποικιογδάρτη κοπρόσκυλο Charles de Gaulle που το’παιζε αντιστασιακός στα Λονδίνα, ηγούμενος [δίχως να τον επιδείξη ο προηγούμενος;] της Ελευθέρας Κυβερνήσεως των πουρκουάδων, όπως λέγεται: «Free French Forces government in London ex-ile», που κατοικοέδρευε στο καταραμένο νησί των διαβολικών αγγέλων ή άγγλεων.


25

ΝΟΥΛΗ: -Λές στην Αγγλία. Η γαλλική κυβέρνηση ήταν στην Αγγλία; Κι εδώ τι είναι πάλι;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Απ’ το βίντεο που σου είπα και πριν. Προσκυνητές από όλη την Ρωσία, οργάνωσαν μια πομπή 3.000 χιλιομέτρων για να τιμήσουν την μνήμη του θανάτου του Τσάρου Νικολάου Β’ και της οικογενείας του μέχρι την περιοχή Ganina Yama έξω από Yekaterinburg, όπου βρέθηκαν τα υπολείμματα της οικογένειας του τελευταίου ρώσσου αυτοκράτορα που φονέψαν οι εβραιομπολσεβίκοι. Στην εικόνα ο άγιος πρίγκηψ Αλεξέϊ.

ΝΟΥΛΗ: -Ωραία. Αλλά γιατί είπες την γαλλική κυβέρνηση πουρκουάδες;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Λέω πουρκουάδων διότι όταν εμείς ξεσκιζόμασταν χάριν αυτών των αλητών και στην Ελλάδα τα βάζαμε με δυό αυτοκρατορίες του φασιστή Μουσουλίνη και του ναζιστή Χίτλερ, σύν κάτι ρετάλια από αλβανούς και βούλγαρους, οι σκυλόφραγκοι πού’χανε τον πιο «ισχυρό» στρατό του κόσμου, προτίμησαν αντί να ρίχνουν


26

μπαταργιές, να γράφουν στους γιακάδες τους πουρκουά [‘Γιατί να πολεμήσουμε;’] αφήνοντας εμάς τους μαλάκες να βγάζουμε τα φίδια από τις τρύπες… αυτοί κλάσανε μέντες και λέγαν μπιέν βενί στον γείτονά τους τον Ναζί που έκανε πικνίκ στην απόρθητη γραμμή τους Μαζινώ. Αυτά. Για να μην μας δουλεύουν. Ξαναγυρνάμε στον ένδοξο γάλλο σιωνιστή διπλωμάτη;

ΝΟΥΛΗ: -Βεβαίως. Αλλά εδώ; Τι είναι αυτός ο παπάς;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Απ’ το βίντεο. Ο Αρχιεπίσκοπος Βικέντιος του Yekaterinburg και Verkhoturye, ευλογεί τους χιλιάδες προσκυνητές που οργάνωσαν μια πομπή 3.000-χιλιομέτρων για να τιμήσουν την μνήμη του θανάτου του αγιοποιηθέντος Τσάρου, όπως σου είπα και πριν. Όντως, μεγάλη η επιτυχία των εβραίων στην ενδυνάμωση της ορθοδοξίας και του εθνικισμού εν Ρωσσία!

ΝΟΥΛΗ: -Σβερντλώφ, το θέμα μας…ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί. Λοιπόν, άκουσε το απίστευτο,

πιο απίστευτο δεν μπορεί να γίνη. Επαναλαμβάνω: ο


27

εβραίος αδελφός του αρχιμπολσεβίκου που ήταν ρώσσος πολίτης και πήγε 20 χρονών στον Καναδά και βρέθηκε συμπτωματικά στην Ιταλία μετά από αλήτευμα καναδυό χρόνων, σκέφτηκε να εκτελέση το πατριωτικό του καθήκον ως εθελοντής και μισθοφόρος στον ιμπεριαλιστικό και αποικιοκρατικό γαλλικό στρατό, εν συνεχεία να χωθή βαθειά στους μηχανισμούς της βρώμικης φραγκομασσωνικής διπλωματίας, να τριγυρίζη τον κόσμο ξώφαλτσα, να αποφεύγη τις κακοτοπιές των δυό παγκοσμίων πολέμων, ώπα! Εδώ είμαστε, «and soon was sent as a French ambassador to South Africa» [!] ΣΤΑΛΘΗΚΕ λέει ως πρεσβευτής της Γαλλίας στην πιο ρατσιστική χώρα της μαύρης ηπείρου, με τα μπόλικα διαμάντια του εβραίου Οππενχάϊμερ, την Νότια Αφρική!

ΝΟΥΛΗ: -Και τι έκανε εκεί;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Στην Νότια Αφρική; ΟΡΓΑΝΩΝΕ

μέσω πλοίων αποστολή πολεμοφοδίων κι άλλα φαιδρά προς τους συμμάχους: «where he organized arms ship-ments for the Allies».

ΝΟΥΛΗ: -Κύττα ρε τι σου είναι οι εβραίοι! ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναι. Άνθρωποι κι απάνθρωποι για

όλες τις δουλιές και πιο ειδικά τις σκατοδουλιές. Και λούφα να περνάνε και να τους παρασημοφοράνε. Και μετά το 1943 ένα απόμεινε μονάχα που ο εβραίος δεν κατάφερε.

ΝΟΥΛΗ: -Έκανε κι άλλα ανδραγαθήματα; ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Κύττα. Έπρεπε να γίνη και η Κίνα

κουμμουνιστική για να πάν κι οι κιτρινιάρηδες στον μαρξιστικό παράδεισο. Όθεν λαβών την δέουσα προώθηση ο εβραίος μας, τιτλοφορούμενος πλέον με τον πιο βαρύ και ασήκωτο στρατιωτικό τίτλο: «to the title of Brigadier Gen-eral», ο Peshkov «υπηρέτησε», άντε ντέ, βρέστε το!


28

ΝΟΥΛΗ: -Τι; υπηρέτησε πού;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Κύττα: «served as French ambas-

sador to the Republic of China» έ; Είπες τίποτα; Πρεσβευτής στην Κίνα! Και… ναι, υπάρχει συνέχεια, μετά το 1946, «to Japan».

ΝΟΥΛΗ: -Πήγε και στην Ιαπωνία!; Αλλά κύττα κύττα εδώ! Τι είναι αυτοί πάλι, τόσος κόσμος;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Απ’ το βίντεο… Ένα μικρό στιγμιότυπο από την πορεία 3.000 χιλιομέτρων που λέγαμε, για τον Τσάρο που φάγανε οι εβραίοι. 70 χρόνια κουμμουνιστικής θηριωδίας πέτυχαν αυτό!

ΝΟΥΛΗ: -Λέγαμε για την Ιαπωνία που πήγε ο Σβερντλώφ, έτσι;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναι, Ιαπωνία! Κι από κεί, ρουφχιάνευε τα πέριξ. Διότι αν δεν ήταν τούτος πως θα πήγαινε ο Τσιάγκ Καϊ Σέκ στην Φορμώζα ώστε να γίνη η υπόλοιπη Κίνα άλλος ένας εβραιοκουμμουνηστοπαράδεισος; Ιδού, ακριβώς στα αγγλικά: «In 1964 he participated in negotiations with Chi-ang Kai-shek regarding Taiwan…».


29

ΝΟΥΛΗ: -Νομίζω όσο απίστευτη είναι η αποκατάσταση του τσαρισμού στην σημερινή Ρωσσία, άλλο τόσο θαυμαστή είναι η δράση του αδερφού Σβερντλώφ. Πέθανε ήρεμα τελικά;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ωραία. Να πούμε και για το πώς ψώφησεν και τούτος. Ο Zinovy Peshkov τα τίναξεν εις Παρισίους και παραχώθηκε στο εκεί ρωσσικόν κοιμητήριον: «was buried at the Sainte-Geneviève-des-Bois Russian Cemetery ». Απορία;

ΝΟΥΛΗ: -Δεν τον θάψαν οι εβραίοι στο δικό τους; Παρέμεινε ρώσσος κι ορθόδοξος δηλαδή; Άρα δεν ήταν μαϊμού χριστιανός;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Μην απορής. Κι ο εβραίος Κερένσκυ που αρνήθηκαν οι ορθόδοξοι ρώσσοι να τον θάψουν, τελικά, διαπίστωσα ο ίδιος ότι θάφτηκε κι έχει και ρωσσικό σταυρό [;] ο τάφος του κι ο άλλος ο εβραίος Ράσινερ πέρισυ που ήταν ο αρχιεπίσκοπος των παπικών στην Γαλλία, ο αδερφός του αρχιραββίνου του Μονάχου δηλαδή, ξανά μανά κι αυτός φέρει ιησουήτικο σταυρό στο μνήμα του, πάμε για το συμπέρασμα.

ΝΟΥΛΗ: -Να πάμε, αλλά τι είναι εδώ;


30

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Απ’ το βίντεο και πάλι. Ρώσσοι κεφάτοι προσκυνούν τον Τσάρο που δεν είναι πλέον ΜΟΝΟ βασιλιάς… αλλά επιστρέφει στην αναγεννημένη Ρωσσία να εκδικηθή τους παλιανθρώπους πάσης φύσεως. Για το συμπέρασμα, πως θες να στο πώ, σε πεζό λόγο ή σε ποίημα;

ΝΟΥΛΗ: -Ποίημα; Συμπέρασμα σε ποίημα;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Συμπέρασμα σε ποίημα, γιατί όχι,

άκου: δυό αδερφάκια ήσανε πολύ αγαπημένα, εργάστηκαν πυρετωδώς, με ζήλο τα καημένα. Το ένα καλά εδραίωσε τον τρόμο στη Ρωσσία και τ’ άλλο -που δεν του ’δωσε κανένας σημασία-, μέσ’ το σκοτάδι δούλεψε και από σνομπισμό, τα άδυτα ψαχούλεψε για τον σιωνισμό…ΝΟΥΛΗ: -Φοβερές προσωπικότητες αυτοί οι

Σβερντλώφ, κι ο γάλλος δηλαδή κι ο άλλος, ο ρώσσος που έφαγε τον τσάρο.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ:-Μάλιστα. Το μούτρο αυτό, φαίνεται απησχόλησε πολύ τους αληθινούς ερευνητές. Εάν επιζητάς επιπλέον πληροφορίες, σου συνιστώ να μελετήσης το πόνημα του Αρκαδίου Βάξμπεργκ για την δολοφονία του Μαξίμου Γκόρκυ που ήταν άλλη μια εβραιομασσωνική μυστική εκτέλεση, από την σειρά που ασχολείται με την εξιχνίαση των μεγάλων αινιγμάτων, εκδόθηκε πρόσφατα στη Τζιού Γυώρκ, [δές: The Murder of Maxim Gorky. A Secret Execution by Arkady Vaksberg. Enigma Books: New York, 2007. ISBN 978-1-929631-62-9].

ΝΟΥΛΗ: -Τζιού Γιώρκ; Λές Νιού Γιόρκ έ; Κι εδώ; Κάποια επίσημη τελετή;


31

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ:-Μάλιστα.Ο Πρόεδρος της μετακομμουνιστικής Ρωσσίας, ο Boris Yeltsin (1931-2007) προσκυνά τα λείψανα των βασιλικών μαρτύρων και των πιστών συντρόφων τους το 1998.

ΝΟΥΛΗ: -Ωραία. Έμεινε κάτι άλλο να πούμε;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Υπάρχει και μια Ψυχοϊστορική και

Ψυχογλωσσική Ανάλυση δικιά μου, της ομιλίας που έκανε ο Λένιν όταν τα τίναξε ο Σβερντλώφ, στην κηδεία του.

ΝΟΥΛΗ: -Ωραία. Εσύ την έγραψες;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί. Πολλά είπαμε όμως για τον

ίδιο και για το σόϊ του αληταρά που έφαγε τον Τσάρο. Μαζί με τον Τσάρο έφαγε την Τσαρίνα, τα Τσαρόπουλα κι εκατομμύρια τσαροϋπηκόων. Μάλιστα ανέλυσα και την ομιλία στην κηδεία του που την βρήκα ελληνιστί στο διαδίκτυο, δημοσιευμένη από κάποιους ‘αμετανόητους’


32

κουμμούνες… ενθάδε κείται λοιπόν η ομιλία που έκανε ο έτερος των μεγίστων εβραίων κακούργων, ο Βλαντιμήρ Ιλίτς Ουλιάνωφ, όταν τα τίναξε ο Σβερντλώφ, είτε από… γρίπη είτε από σφυριά στην κεφάλα του ή ό,τι άλλο, καθώς εξηγήσαμε δεόντως εν τοις πρόσθεν.

ΝΟΥΛΗ: -Ω, κύττα μια ωραία εικόνα, πολύ μεγαλοπρεπής. Είναι ο Τσάρος;


33

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βεβαίως. Σκαμπάζεις τα εγγλέζικα, μπορείς να διαβάσης τι ακριβώς γράφει η λεζάντα: His Imperial Majesty Tzar Nicholas II of Russia , 1868-1918. (Prince and Duke of The Holy Roman Empire).

ΝΟΥΛΗ: -Εβραίων κατόρθωμα!ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Μάλιστα. Εποίησα όπως σου έλεγα,

λεπτομερεστάτη ψυχογλωσσική ανάλυση του κειμένου της ομιλίας διευκολυνθείς αρκούντως από την συνδρομή της ηλεκτροτεχνολογίας. Λέω να την βγάλω σε ξεχωριστό βιβλίο, αλλά κάτι μπορώ να σου πώ κι εδώ. Να λοιπόν και το κείμενο, σχεδόν όπως το βρήκα, μ’ ελάχιστες δικές μου διορθώσεις καθώς γνωρίζω ρωσσικά και δύναμαι να αναδράμω εις το πρωτότυπον…

ΝΟΥΛΗ: -Η φωτογραφία αυτή;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Εδώ; Λιτανείες για τον Τσάρο απ’ άκρη σ’ άκρη στην αχανή Ρωσσία για τα 90 χρόνια της δολοφονίας του.

ΝΟΥΛΗ: -Λές να κάνουν κάποτε λιτανείες για τον… Σβερντλώφ;


34

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ωραίο ερώτημα! Ναί. Γιατί δεν κάνουν ο κοσμάκης λιτανείες για τους Σβερντλώφ και τα υπόλοιπα εβραιοτσογλάνια που σκάρωσαν τις κουμμουνιστικές μαλακίες; Θα δούμε σύντομα πιστεύω, να πετούν στον απόπατο και το τελευταίο απομεινάρι της εβραιοκομμουνιστικής αθλιότητας, την μούμια του εβραίου κακούργου Λένιν και να βάζουν εκεί τα οστά των ΜΑΡΤΥΡΩΝ.

ΝΟΥΛΗ: -Βάζουμε στοίχημα; Αλλά μου φαίνεται θα το χάσω. Άστο. Πέσ’ μου για την ανάλυση που έκανες.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Πώς εργάστηκα; Πήρα το κείμενο ηλεκτρονικώς, το μετέφερα σε γουώρντ. Πήγα ‘Επεξεργασία’, πάτησα ‘Εύρεση’. Ζήτησα να μου βρή το κενό [πατάς το τάμπ μια φορά], κι από κάτω ζήτησα την αντικατάσταση του κενού με παράγραφο: πατάς συνδυασμό πλήκτρων, [^p], αυτό που είναι πάνω απ’ το 6 και το μικρό λατινικό p. Ωραία. Έτσι, κάθε λέξη καταλαμβάνει μια γραμμή. Μετράς τις γραμμές ή αν βαρυέσαι, πάς ‘ΑΡΧΕΙΟ’, μετά ‘ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ’ και βλέπεις πόσες λέξεις είπε ο Λένιν σε κείνη την ΑΝΟΥΣΙΑ παντελώς ομιλία του. Τα στατιστικά στοιχεία, μου δείχνουν 1981 λέξεις.

ΝΟΥΛΗ: -Τι είδους λέξεις;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ανόητες λέξεις δυσλεκτικού.

Επαναλαμβάνει ένα σωρό φορές, σ’ αυτη την φτωχή ομιλία του φράσεις του εντελώς ξεφτιλισμένου εβραιοκουμμουνιστικού λόγου, ωσάν τις φράσεις όλων των συγχρόνων γελοίων πωλητικών οποιασδήποτε παρατάξεως και αποχρώσεως μ’ ελάχιστες εξαιρέσεις.

ΝΟΥΛΗ: -Από ζουμί τίποτα;


35

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Οι ίδιες και οι ίδιες μπαρούφες, οι πληκτικές ανοησίες που «μιλάει κανείς δίχως να λέη τίποτα απολύτως»! Πάντοτε σε τέτοια γελοία κείμενα όταν βρίσκομαι, αναρωτιέμαι, ‘Θεέ μου, πώς το καταφέρνουν αυτό’;

ΝΟΥΛΗ: -Αυτό τι είναι; Εκκλησία; Προσκυνά μια ρωσσίδα;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βέβαια. Ξέρεις τι κάνει η ευσεβής προσκυνήτρια; Καθώς προσκυνά στο παρεκκλήσι των νεοφανών αγίων στον Ι. Ν. του Σωτήρος Χριστού στην Μόσχα, ασφαλώς θα σκέπτεται όλα όσα τράβηξε ο λαός της από τους εβραιοκουμμουνιστές μασσώνους.

ΝΟΥΛΗ: -Εδώ πότε θα βάλουμε μυαλό; Πέσ’ μου για το κείμενο… είνε τόσο πληκτικό;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Πράγματι αηδιάζω με την μπαρουφολογία του κειμένου και μάλλον θα πετάξω την δουλειά που έκανα 2-3 μέρες τώρα. Ήθελα να δώ όμως τι σκατά είχε να πή ο μέγας «ρήτωρ» Λένιν που πολύ


36

γρήγορα πήγε κι αυτός να βρή τον φευγάτο Σβερντλώφ, φυγαδευθείς προφανώς υπό του πανούργου Στάλιν που σίγουρα αυτός έβαλε ΤΟΝ ΕΚ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ ΕΒΡΑΙΟ Ρωσόλυμο [Ιεροσόλυμο;!] να φάη τον Λένιν με φαρμάκι, όπως ισχυρίζεται ο γιατρός και πρεσβευτής μας στην Πετρούπολη Δρ Αριστείδης Ανδρόνικος στα καέντα επίτηδες κατά τα Δεκεμβριανά της Αθήνας του 1944, έργα του, από τους ρέμπελους κουμμουνιστοσυμμορίτες όταν σφάζονταν με τους ταγματαλήτες στους εμφύλιους συμμοριτοπόλεμους που έσμπρωξαν την δύσμοιρη κωλοσφουγγάρα τους Ελλάδα οι μπάσταρδοι Εγγλέζοι που κουβάλησαν εδώ κατόπιν πρότασης του αλήτη παπα-Δημήτρη Μπάλφουρ οι σιωνιστές της εποχής…

ΝΟΥΛΗ: -Γιατί μιλάς με τόσους βαριούς χαρακτηρισμούς;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Πώς να τα πής γλυκώτερα τέτοια πράγματα; Σιχαίνομαι όποιον τα λέει «γλυκώτερα». Για τους καμπούρηδες καμπούρικα πρέπει να μιλάη κανείς, ορίζει ο Νήτσε. Εμπρός λοιπόν να ιδούμε τα κατορθώματα του αλήτη που εκθειάζει με τις μπαρουφολογίες του ο Λένιν. Άς πούμε εμείς σε έναν άλλον επικήδειο του καθάρματος τι έπρεπε να είχε ειπωθή και δεν ειπώθηκε.

ΝΟΥΛΗ: -Εδώ, τι φέρετρα είναι;


37

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ω ναί, δεν είναι συγκινητικό; Μέσα σε πολυτελή φέρετρα ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ τα οστά της αγιασμένης Βασιλικής οικογένειας της Ρωσσίας για δημόσιο προσκύνημα και ορθόδοξη κηδεία. Είναι 10 Οκτωβρίου 2008 στο Κρεμλίνο της Μόσχας. Ο ρωσσικός στρατός αποδίδει επίσης τις δέουσες τιμές. Τι έχουν κερδίσει λοιπόν οι καταραμένοι εβραίοι με τόσα εκατομμύρια δολοφονηθέντων αθώων;

ΝΟΥΛΗ: -Γιατί μόνο οι εβραίοι φονεύουν; Οι άλλοι όλοι είναι καλά παιδιά;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Να σου πώ. Κάποτε πήγα να γράψω σχετικώς ποιοί ήταν «Οι 10 μεγαλύτεροι εβραίοι φονιάδες στον 20όν αιώνα». Άρχισα να βάζω κάποιους, αλλά νομίζω χρειάζεται περισσότερη δουλειά διότι τα υποψήφια καθάρματα είναι πολλά.

ΝΟΥΛΗ: -Θα είχε ενδιαφέρον να μιλήσουμε γι’ αυτό!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Τέλος πάντων, το δουλεύω ακόμα… να στο δείξω, με την επιφύλαξη ότι άλλοι οβρηοί μπορεί να είναι σπουδαιότεροι μεγαλοφονιάδες απ’ αυτούς που τέλος πάντων βρήκα και τα θύματά τους, τα υπολογίζω


38

στο περίπου. Φυσικά, είναι δεκτή ασμένως οποιαδήποτε ορθή πρότασις εάν κάνουμε κάποτε έναν τέτοιον διαγωνισμό καθαρματοσύνης.

ΝΟΥΛΗ: -Βλέπω το επιγράφεις ‘Οι 10 μεγαλύτεροι εβραίοι φονιάδες στον 20όν αιώνα’ και πρώτο έχεις τον Μάο. Αυτός εβραίος είναι; Δεν είναι κινέζος;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Εβραίος ή Κινέζος; Και τα δυό. Ο εβραιοκινέζος λοιπόν, «μουλάτος» Μωσέ ή Μάο-Τσέ-Τούνγκ ή Mao Zedong, έφαγε γύρω στα 100 εκατομμύρια κόσμο και κατά διάφορες εκτιμήσεις ίσως περισσότερα ίσως λιγότερα, ώστε άλλοι ισχυρίζονται 73 εκ. και κανείς δεν υπάρχει που να θεωρεί ότι έφαγε λιγότερα από 27. Δίκαια κατέχει την πρώτη θέση ανάμεσα στους μεγαλοφονιάδες και γενοκτόνους του 20ού αιώνος, ίσως να


39

είναι κι ο μέγιστος φονιάς όλων των εποχών. Ο Mao Zedong βασίλεψε στην Κίνα από το 1945 ως το 1976, για 31 χρόνια και το ’παιζε «μαρξιστής». Ήταν δηλαδή οπαδός του ομοφύλου του κακούργου Μάρξ Κάρλ ή Γκίσχελλε Μαρντουκχάϊ όπως ήταν το πραγματικό εβραϊκό του όνομα.

ΝΟΥΛΗ: -Μα αυτόν οι κινέζοι τον έχουν θεό τους μέχρι σήμερα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Εβραίος μεσσίας των κινέζων! Ο Μάο διακρίθηκε για τις στρατιωτικές και πολιτικές του ικανότητες. Πραγματοποίησε την Κομμουνιστική επανάσταση στην Κίνα η οποία μαστίζονταν μέχρι τότε από δεκάδες εμφύλιους πολέμους, ξένες εισβολές και αναρχία. Συνέτριψε τέλος την σκληρή αντίσταση του Kuo-mintang [προηγούμενου σοσιαλδημοκρατικού καθεστώτος] και εγκαθίδρυσε Λαϊκή Δημοκρατία στο Πεκίνο στις 1 Οκτωβρίου 1949. Ήταν ο μεσσίας του κινεζικού λαού.

ΝΟΥΛΗ: -Κι εδώ; Ο Στάλιν; Κι αυτός έφαγε κοσμάκη έ;


40

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί. Ο ρωσοεβραίος «γεωργιανός» κακούργος Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζιουγκασβίλλυ ή Στάλιν, άλλους τόσους, ίσως και παραπάνω, έφαγε κι αυτός. Ίσως δηλαδή να είναι τούτος το νούμερο 1 των φονιάδων του 20ού αιώνα. Αυτό συζητιέται.

ΝΟΥΛΗ: -Μάλλον ο Μάο τον ξεπερνάει…ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Αν τον ξεπερνάει ο Μάο είναι για

κάτι ψιλοεκατομμυριάκια φονευμένων ‘μόνο’. Το τέρας τούτο ξεπάστρεψε κατά τους μετριότερους υπολογισμούς τουλάχιστον 60 εκατομμύρια κόσμο. Φυσικά, οι αθεράπευτοι «οπαδοί»! του οι σταλινικοί, κάνουν λόγο μονάχα για 4.000.000.

ΝΟΥΛΗ: -Έχουν γράψει ύμνους γι’ αυτόν, ως κι ο Ρίτσος…


41

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Τα έχουμε πεί αυτά προχθές νομίζω. Ο Joseph Stalin βασίλεψε στην δυστυχή Ρωσία από το 1922 μέχρι το 1953 που τον φάγαν οι εβραίοι γιατροί, διότι είχε αρχίσει να μακελλεύει ακόμα και τους εβραίους! Έφαγε στα σίγουρα 5-6 εκατομμύρια εβραίους που δεν πειθαρχούσαν απόλυτα στην ηγεμονία του, ακόμα και στενούς του συνεργάτες όπως τον Τρότσκυ, την ίδια του την γυναίκα και συγγενείς του. Ο Joseph Vissari-onovich Stalin ήταν αδιαφιλονίκητος ηγέτης με μεσσιανικό χαρακτήρα για 31 χρόνια. Συμπτωματικά, τα χρόνια της βασιλείας του είναι ακριβώς ίδια με του Μάο!

ΝΟΥΛΗ: -Γιατί λές ‘βασίλεψε’; Πρόεδρος της ΕΣΣΔ δεν ήταν;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Όχι. Έφερε τον τίτλο του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, ένα «τιποτένιο» αξίωμα, αλλά είχε τόση ισχύ που κανένας Τσάρος δεν ονειρεύτηκε. Ήταν ο μεσσίας του ρωσσικού λαού.

ΝΟΥΛΗ: -Και τρίτον ποιόν βάζεις; Τον Χίτλερ!


42

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Μάλιστα. Ο γερμανοεβραίος Adolf Hitler, το γένος Σίκλγκρούμπερ ή Φρανκενστάϊν ή Ρότσιλντ που έφαγε απ’ ό,τι λένε εβραίους σαν γκαρμπολάχανο καθότι τον «βάρυνε» το άχθος της καταραμένης του καταγωγής. Κατά τ’ άλλα ήταν αγαθός άνθρωπος και ίσως δεν θα’πρεπε να είναι στην λίστα εδώ και αντί τούτου να ’ταν αληθινοί κακούργοι όπως ο αγγλοεβραίος σιωνιστής Τσώρτσιλ κι ο αμερικανοεβραίος Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ που θυσίασαν αποδεδειγμένα εκατομμύρια αθώων για τους σκοπούς του Σιωνισμού, βλέπε κάψιμο της Δρέσδης, ατομικές βόμβες στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι κτλ. Τέλος πάντων. Ο Adolf Hitler λέγεται ότι έφαγε 15 - 50 εκατομμύρια μοναχά, τους περισσότερους απ’ αυτούς σε Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως στο διάστημα 1939 – 1945.

ΝΟΥΛΗ: -Αυτόν τον κατηγορούνε όλοι, όχι μόνο οι εβραίοι. Ενώ για τον Στάλιν και τους άλλους, δεν ακούω να λέγονται και πολλά…


43

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Βεβαίως! Ο Adolf Hitler όμως, ήταν εκλεγμένος δημοκρατικά Καγκελάριος της Γερμανίας απ’ το 1933, και Φύρερ του 3ου Ράϊχ απ’ το 1934 μέχρι τον θάνατό του. Υπήρξε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του NS-DAP, Εθνικού Σοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος γνωστότερο ως Ναζιστικό Κόμμα. Ο Hitler πέτυχε την αναγέννηση της χώρας του κι έδωσε όραμα σ’ έναν ταπεινωμένο λαό απ’ τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τον οποίο η Γερμανία έχασε όχι γιατί ηττήθηκε στα πεδία των μαχών, αλλά εξαιτίας της προδοσίας των εβραίων και των μαρξιστών στο εσωτερικό. Ήταν ο μεσσίας του γερμανικού λαού.

ΝΟΥΛΗ: -Καλός μεσσίας κι αυτός! Παντού οι εβραίοι ξεπετάζουν κι από έναν μεσσία. Και τούτος ο χλεμπονιάρης;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Είναι ο Hideki Tojo που έφαγε καθώς λένε, άλλοι 6 κι άλλοι 30 εκατομμύρια κινέζους πολίτες στην διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Με προβληματίζει το γεγονός εάν εδώ θα’πρεπε να μπή η


44

φάτσα του γιαπωνέζου αυτοκράτορα Χίρο Χίτο κι όχι ο Hideki Tojo που ήταν ένας απλός στρατηγός του αυτοκρατορικού ιαπωνικού στρατού.

ΝΟΥΛΗ: -Και γιατί δεν θεωρείται εγκληματίας ο Χιροχίτο;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ο Χιροχίτο τα βρήκε με τους εβραίους, γι’ αυτό «άλλος» πλήρωσε τη νύφη. Εν πάση περιπτώσει ο Τόγιο πήρε τις ευθύνες στην πλάτη του. Ήταν ένας υπερεθνικιστής διανοούμενος και 40ός Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας απ’ τις 18 Οκτωβρίου 1941 μέχρι τις 22 Ιουλίου 1944. Τον εκτέλεσαν τελικά οι εβραίοι ύστερα από την γνωστή παρωδία «δίκης» των εγκληματιών πολέμου κι ο ανθρωπάκος τούτος πήγε στο καλό στις 23 Δεκεμβρίου του 1948.

ΝΟΥΛΗ: -Ήταν ο μεσσίας των Γιαπωνέζων…ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Όχι. Δεν ήταν ο Μεσσίας των

Γιαπωνέζων, διότι αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω, δηλαδή ο Αυτοκράτωρ εκεί θεωρείται «θεός» και μπροστά σε θεούς, μεσσίες δεν φτουράνε. Κακές γλώσσες τέλος λένε ότι και τούτος ήταν μέλος της εβραϊκής αίρεσης Φουκούγια.

ΝΟΥΛΗ: -Κι εδώ ποιος είναι; Κινέζος; Γιαπωνέζος, βιετναμέζος; Θα μου πης βέβαια όλοι αυτοί οι κιτρινιάρηδες μοιάζουν μεταξύ τους. Ποτέ δεν κατάφερα να τους ξεχωρήσω. Αυτοί πως τα καταφέρνουν και διακρίνονται μεταξύ τους, είναι άλυτο μυστήριο.


45

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Για κύττα καλά. Φαίνεται ο έκφυλος σκατόφατσας Pol Pot, τι εβραίος είναι. Και φυσικός και τεχνητός εβραίος [ως μαρξιστής] που έφαγε στους πιο ήπιους αριθμούς τουλάχιστον 2 με 3 εκατομμύρια ανθρωπάκια στην Cambodia στην δεκαετία του 1970. Το ‘Πώλπότ’ δεν είναι το αληθινό του όνομα. Το αληθινό εβραίηκο όνομά του είναι Saloth Sar και βασίλεψε με τους Κόκκινους Κμέρ [Khmer Rouge ] ως «Πρωθυπουργός της Καμπότζης απ’ το 1976 ως το 1979, μόνο 4-5 χρονάκια δηλαδή κι άμα δεν τον σταμάταγαν ασφαλώς θα’τρωγε περισσότερους.

ΝΟΥΛΗ: -Κι αυτός κινέζος;!


46

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Όχι, δεν είναι κινέζος αυτός. Είναι ο ψυχανώμαλος εβραίος Kim Il - sung . Ούτε που ξέρει κανένας πόσους έφαγε αυτός ο γελοίος και λομπροζικός παλιάνθρωπος.

ΝΟΥΛΗ: -Δηλαδή;ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Κάποιοι μιλούν για 1.6

εκατομμύρια φουκαράδες μόνο στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των πολιτικών του αντιπάλων στο διάστημα 1946 έως 1994. Ο Kim Il-sung ήταν ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας από την ίδρυσή της το 1948 μέχρι τον θάνατό του που τον διεδέχθη το άξιο διαβολοπαίδι του Kim Jong-il. Κατείχε το αξίωμα του Πρωθυπουργού απ’ το 1948 μέχρι το 1972 και του Προέδρου απ’ το 1972 μέχρι τον ψόφο του το 1994. Ταυτόχρονα ήταν Γενικός Γραμματέας του Κορεατικού Εργατικού Κόμματος,


47

πράγμα που του έδινε απεριόριστη ισχύ. Για 46 χρόνια δηλαδή το κάθαρμα αυτό το’παιζε μεσσίας του κορεατικού λαού κατά 50%, διότι η Νότια Κορέα τσίνισε και δεν τον ήθελε για μεσσία.

ΝΟΥΛΗ: -Κι αυτός, ο αράπης; Είναι εβραίος;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Περίπου. Είναι ο εβραίος απόγονος του Σολομώντα και της βασίλισσας του Σαββά, αιθίωψ Mengistu Haile Mariam , διεκδικεί την 7η θέση με 1.5 εκατομμύριο φαγωμένους μονάχα, στην δεκαετία του 1970. Φυσικά ήταν ο μεσσίας των αιθιόπων, αλλά τελικά ήρθαν άλλοι μαρξιστές μεσσίες εκεί.

ΝΟΥΛΗ: -Αυτός με το φέσι; Είναι τούρκος έ;


48

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Τουρκοεβραίος. Ο ομόφυλος και μεγαλοστέλεχος των σαλονικιών μασόνων και εβραιότουρκων Ντονμέδων Ismail Enver έφαγε για κολατσιό που λένε, 1.2 - 1.5 εκατομμύρια χριστιανούς της Ανατολής στο διάστημα 1914-1916. Ο Ismail Enver (γεννημένος στις 22 Νοεμβρίου του 1881 στην Istanbul, τα τίναξε στις 4 Αυγούστου 1922), είναι καλώς γνωστός στους ευρωπαϊκούς κύκλους απ’ την πολιτική του καριέρα ως Enver Pasha ή Enver Bey, αξιωματούχος του οθωμανικού στρατού και ηγέτης της Νεοτουρκικής επανάστασης ώστε εξαιτίας της σημαντικής του ανάμειξης του δόθηκε το παρατσούκλι «Ήρωας της Λευτεργιάς», τουρκιστί: Hrriyet Kahramani.


49

ΝΟΥΛΗ: -Κι άλλος αράπης.ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Αράπης; Ο Yakubu Gowon

[Ιάκωβος Κοέν, είναι ένας μαύρος εβραίος], όντως ανθρωποφάγος, κρατσιάνησε πάνω από 1 εκατομμύριο δύστυχους νιγηριανούς στο διάστημα 1966-1975 καθώς η ταλαίπωρη χώρα είχε μαύρη μοίρα να ποδηγετείται απ’ αυτό το κάθαρμα που το’παιζε «General», γνωστός με το χαϊδευτικό Yakubu "Jack".

ΝΟΥΛΗ: -Το Τζάκ είναι σύνηθες όνομα σε σκύλους…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Σωστά. Το κανονικό του ήταν Dan - Yumma. Ο Yakubu κατάγονταν απ’ το μικρό χωριό Ngas της επαρχίας Lur, που σήμερα υπάγεται στην επαρχία Kanke της Νιγηρίας. Οι γονείς του, Nde Yohanna και Mat-wok Kurnyang μετανάστευσαν στην Wusasa Zaria ως μέλη ιεραποστολικών οργανώσεων από τότε που ο ανθρωποφάγος ήταν πιτσιρίκι.


50

ΝΟΥΛΗ: -Αυτόν τον ξέρω. Είναι ρώσσος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Ναί. Ο Leonid Ilyich Brezhnev είναι άλλος ένας σιχαμένος ρωσοεβραίος μακελάρης πού κατακρεούργησε τεκμηριωμένα πάνω από 900.000 αρμένιους, στο διάστημα 1979 – 1982. Τούτος ήταν ο δερβέναγας της Σοβιετίας από το 1964 ως το 1982, για 18 ολόκληρα χρόνια. Εκτός από αρμένιους, έφαγε κι άλλους, κανείς δεν ξέρει πόσους. Με βάση τους ανωτέρω τεκμηριωμένους φόνους, καταλαμβάνει επάξια την 10η

θέση ανάμεσα στα σιχάματα και τους κανάγιες που η άληστη μνήμη τους στην ιστορία γεννά σιχασιά και αποστροφή αιωνίως.

ΝΟΥΛΗ: -Αυτοί οι 10 πιστεύεις ότι είναι οι μεγαλλίτεροι φονιάδες;


51

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Προς στιγμήν ναί. Υπάρχουν κι άλλοι «διεκδικητές» του τίτλου του «Μεγαλοφονιά» βέβαια…, το θέμα είναι ανοιχτό. Αλλά δεν είπαμε για το κείμενο του απαρηγόρητου Λένιν ‘ΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ Γ. Μ. ΣΒΕΡΝΤΛΟΦ ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΚΕΕ 18 ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ 1919’. Είναι το παρακάτω:

Σύντροφοι! Την ήμερα πού οι εργάτες όλου του κόσμου τιμούν

την ηρωική εξέγερση της Κομμούνας του Παρισιού και το τραγικό της τέλος, εμείς κηδεύουμε τον Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς Σβερντλόφ.

Στο πρόσωπο του σ. Σβερντλόφ έτυχε να εκδηλωθούν στην πορεία της επανάστασης μας, στις νίκες της, με τη μεγαλύτερη πληρότητα και ολοκλήρωση, μεγαλύτερη από κάθε άλλον, τα κυριότερα και ουσιαστικότερα γνωρίσματα της προλεταριακής επανάστασης, και σ' αυτό ακριβώς πολύ περισσότερο, παρά στην απεριόριστη αφοσίωση του στην προλεταριακή υπόθεση βρίσκεται ή σημασία του σαν ηγέτη της προλεταριακής επανάστασης.

Σύντροφοι! Κατά τη γνώμη των ανθρώπων πού κρίνουν

επιφανειακά, κατά τη γνώμη των πολυάριθμων έχθρων της επανάστασης μας ή εκείνων πού ταλαντεύονται και μέχρι τώρα ανάμεσα στην επανάσταση και τους αντιπάλους της — κατά τη γνώμη αυτών των ανθρώπων χτυπάει στα μάτια περισσότερο το γνώρισμα εκείνο της επανάστασης, πού εκδηλώθηκε στην αποφασιστική, την αμείλικτα-σκληρή βία απέναντι στους εκμεταλλευτές του εργαζόμενου λαού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία δηλαδή χωρίς αυτό το γνώρισμα — χωρίς επαναστατική βία — το


52

προλεταριάτο δεν θα μπορούσε να νικήσει, όμως δεν μπορεί να υπάρχει αμφιβολία και ότι ή επαναστατική βία αποτελούσε απαραίτητη και δικαιολογημένη μέθοδο της επανάστασης σε ορισμένες μόνο στιγμές της ανάπτυξης της, μόνο όταν υπήρχαν ορισμένες και ειδικές συνθήκες, ενώ ή οργάνωση των προλεταριακών μαζών, ή οργάνωση των εργαζομένων ήταν και παραμένει ή πολύ πιο βαθιά, μόνιμη ιδιότητα αυτής της επανάστασης και όρος της νίκης της.

Να, σ' αυτή την οργάνωση των εκατομμυρίων εργαζομένων βρίσκονται και οι καλύτεροι όροι της επανάστασης, ή πιο βαθιά πηγή των νικών της.

Και αυτό το γνώρισμα της προλεταριακής επανάστασης ανάδειξε στην πορεία της πάλης τέτοιους ηγέτες πού ενσάρκωναν περισσότερο αυτή την πρωτόφαντη στην επανάσταση ιδιότητα — την οργάνωση των μαζών.

Το γνώρισμα αυτό της προλεταριακής επανάστασης ανάδειξε κι' έναν τέτοιο άνθρωπο σαν τον Γ. Μ. Σβερντλόφ, πού ήταν πριν απ όλα και περισσότερο απ’ όλα οργανωτής.

Σύντροφοι! Εμείς, οι ρώσοι, Ιδιαίτερα στους δύσκολους για τους

επαναστάτες καιρούς, στην εποχή της δύσκολης, της πολύχρονης, καμιά φορά της μαρτυρικής και υπερβολικά μακρόχρονης προετοιμασίας της επανάστασης, τύχαινε να υποφέρουμε περισσότερο από τη διάσταση ανάμεσα στη θεωρία, τις αρχές, το πρόγραμμα και στην πράξη, τύχαινε να υποφέρουμε πιο συχνά από τον υπερβολικό φόρτο σε θεωρία, αποσπασμένοι από την άμεση δράση.


53

Η Ιστορία του ρώσικου επαναστατικού κινήματος στη διάρκεια πολλών δεκαετιών γνωρίζει το μαρτυρολόγιο ανθρώπων αφοσιωμένων στην επαναστατική υπόθεση, πού δεν είχαν όμως τη δυνατότητα να εφαρμόσουν πρακτικά τα επαναστατικά τους ιδανικά.

Και στον τομέα αυτό η προλεταριακή επανάσταση έδωσε στα πρώην μεμονωμένα άτομα, στους ήρωες της επαναστατικής πάλης το πραγματικό έδαφος, την πραγματική βάση, τις πραγματικές συνθήκες, το πραγματικό ακροατήριο και την πραγματική προλεταριακή στρατιά, όπου οι ηγέτες αυτοί μπορούσαν να εκδηλωθούν.

Στον τομέα αυτό αναδείχνονται περισσότερο εκείνοι ακριβώς οι ηγέτες πού μπόρεσαν, σαν οργανωτές πού δρουν έμπρακτα, να κατακτήσουν τέτοια εξαιρετικά περίοπτη θέση σαν αυτή πού κατάκτησε και κατείχε δικαιωματικά ο Γ. Μ. Σβερντλόφ.

Αν ρίξουμε μια ματιά στο δρόμο της ζωής αυτού του ηγέτη της προλεταριακής επανάστασης, θα δούμε αμέσως ότι το εξαιρετικό οργανωτικό ταλέντο του διαμορφώθηκε στην πορεία της μακρόχρονης πάλης, ότι ο ηγέτης αυτός της προλεταριακής επανάστασης κάθε μια από τις υπέροχες ιδιότητες του μεγάλου επαναστάτη τις σφυρηλάτησε ο ίδιος, ζώντας και περνώντας τη δοκιμασία των διάφορων εποχών μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες δράσης του επαναστάτη.

Στην πρώτη περίοδο της δράσης του, όντας εντελώς νέος ακόμη, μόλις απόκτησε πολιτική συνείδηση δόθηκε αμέσως και ολοκληρωτικά στην επανάσταση.

Στην εποχή αυτή, στις αρχές μόλις του 20οΰ αιώνα, είχαμε μπροστά μας τον σ. Σβερντλόφ σαν τον πιο


54

ξεκάθαρο τύπο επαγγελματία επαναστάτη — άνθρωπο πού ξέκοψε ολοκληρωτικά από την οικογένεια, από όλες τις ανέσεις και τις συνήθειες της παλιάς αστικής κοινωνίας, άνθρωπο πού δόθηκε ολοκληρωτικά και απεριόριστα στην επανάσταση και μέσα σε πολλά χρόνια, και σε δεκαετίες ακόμη, περνώντας από φυλακή σε εξορία και από εξορία σε φυλακή, σφυρηλάτησε στον εαυτό του τις ιδιότητες εκείνες πού μέσα σε πολλά-πολλά χρόνια ατσαλώνουν τους επαναστάτες.

Ο επαγγελματίας όμως αυτός επαναστάτης δεν αποσπάστηκε ποτέ, ούτε για μια στιγμή από τις μάζες.

Όταν οι συνθήκες του τσαρισμού τον καταδίκαζαν, όπως και όλους τους τοτινούς επαναστάτες, σε δράση κυρίως μη νόμιμη, παράνομη, και σ' αύτη τη μη νόμιμη, την παράνομη δράση ο σ. Σβερντλόφ βάδιζε πάντα δίπλα-δίπλα και χέρι-χέρι με τους πρωτοπόρους εργάτες πού άρχισαν στις αρχές ακριβώς του 20ού αιώνα να αντικαθιστούν, την προηγούμενη γενιά των επαναστατών από το περιβάλλον της διανόησης.

Σ' αυτό ακριβώς το διάστημα οι πρωτοπόροι εργάτες έμπαιναν στη δουλειά κατά δεκάδες και εκατοντάδες και διαμόρφωσαν μέσα τους εκείνο το ατσάλωμα στην επαναστατική πάλη πού, χωρίς αυτό — μαζί με την πιο στενή σύνδεση με τις μάζες — δεν θα μπορούσε να επιτύχει ή επανάσταση του προλεταριάτου στη Ρωσία.

Αυτός ακριβώς ο μεγάλος δρόμος της παράνομης δουλειάς χαρακτηρίζει περισσότερο απ’ όλα τον άνθρωπο πού, επειδή συμμετείχε διαρκώς στην πάλη, ποτέ δεν αποσπάστηκε από τις μάζες, ποτέ δεν εγκατέλειψε τη Ρωσία, δρούσε πάντα μαζί με τους καλύτερους εργάτες και κατάφερε, παρόλη την απόσπαση του από τη ζωή, στην


55

οποία καταδίκαζαν τους επαναστάτες οι διωγμοί, κατάφερε να διαμορφωθεί όχι μόνο σε αγαπημένο ηγέτη των εργατών, όχι μόνο σε ηγέτη πού γνώριζε καλύτερα και περισσότερο την πρακτική δράση, αλλά και σε οργανωτή των πρωτοπόρων προλετάριων.

Και αν μερικοί πίστευαν — πιο πολύ έτσι πίστευαν οι αντίπαλοι μας είτε οι ταλαντευόμενοι άνθρωποι — ότι ή απόλυτη αυτή απορρόφηση από την παράνομη δουλειά, ότι το γνώρισμα αυτό του επαγγελματία επαναστάτη τον αποσπά από τις μάζες, το παράδειγμα ακριβώς της επαναστατικής δράσης του Γ. Μ. Σβερντλόφ μας δείχνει πόσο εξαιρετικά λαθεμένη είναι ή γνώμη αυτή, και αντίθετα, ότι ή απεριόριστη ακριβώς αφοσίωση στην επαναστατική υπόθεση, πού παρουσίασε ή ζωή των ανθρώπων, οι όποιοι πέρασαν από πολλές φυλακές και από τις πιο απομακρυσμένες εξορίες της Σιβηρίας, αυτή ακριβώς ή αφοσίωση δημιουργούσε τέτοιους ηγέτες, το ανθός του προλεταριάτου μας.

Και όταν αυτή συνδυαζόταν με την ιδιότητα, με την ικανότητα να καταλαβαίνεις τους ανθρώπους, να οργανώνεις τη δουλειά, τότε αυτή σφυρηλατούσε και τους μεγάλους οργανωτές.

Μέσα από τους παράνομους ομίλους, μέσα από την επαναστατική παράνομη δουλειά, μέσα από το παράνομο κόμμα πού σε κανέναν άλλο δεν έβρισκε την ολοκληρωτική ενσάρκωση και έκφρασή του, όσο στον Γ. Μ. Σβερντλόφ — μόνο μέσα απ’ αυτό το πρακτικό σχολειό, μόνο μέσα απ’ αυτό το δρόμο μπόρεσε να φτάσει στη θέση του πρώτου άνθρωπου στην πρώτη σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία, στη θέση του πρώτου οργανωτή των πλατιών προλεταριακών μαζών.


56

Σύντροφοι! Σε όλους όσους έτυχε, όπως έτυχε σ' εμένα, να

δουλέψουν καθημερινά με τον σ. Σβερντλόφ, σ’ αυτούς ήταν εντελώς ξεκάθαρο ότι μόνο το εξαιρετικό οργανωτικό ταλέντο αυτού του ανθρώπου μας εξασφάλιζε εκείνο πού μας έκανε ως τώρα να είμαστε περήφανοι και ήμασταν δικαιολογημένα περήφανοι.

Μας εξασφάλισε την απόλυτη δυνατότητα για μια συντροφική, συστηματική, πραγματικά οργανωμένη δουλειά, τέτοια δουλειά πού θα ήταν άξια για τις οργανωμένες προλεταριακές μάζες και θα ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις της προλεταριακής επανάστασης — για τη συσπειρωμένη οργανωμένη εκείνη δουλειά, πού αν δεν υπήρχε, δεν θα υπερνικούσαμε καμιά από τις πολυάριθμες εκείνες δυσκολίες, καμιά από τις βαριές εκείνες δοκιμασίες, απ’ όπου περάσαμε ως τώρα κι' απ’ όπου είμαστε αναγκασμένοι να περνούμε τώρα.

Στην έντονη εκείνη πάλη, όπως είναι ή επανάσταση, στο ειδικό εκείνο πόστο, όπου βρίσκεται κάθε επαναστάτης, όταν η δουλειά και μιας μικρής ακόμη ομάδας παίρνει τη μορφή συζητήσεων και συσκέψεων, τεράστια σημασία έχει το μεγάλο ηθικό κύρος πού κατακτήθηκε στην πορεία της πάλης, το τελείως αδιάβλητο κύρος πού αντλεί, φυσικά, τις δυνάμεις του όχι από την αφηρημένη ηθική, αλλά από την ηθική του επαναστάτη αγωνιστή, από την ηθική πού δίνουν οι γραμμές και οι φάλαγγες των επαναστατικών μαζών.

"Αν κατορθώσαμε στη διάρκεια ενός χρόνου και πάνω να σηκώσουμε τα αβάσταχτα βάρη πού έπεσαν σε ένα στενό κύκλο αφοσιωμένων επαναστατών, αν οι καθοδηγητικές ομάδες μπόρεσαν τόσο σταθερά, τόσο


57

γρήγορα, τόσο όμορφα να λύσουν τα πολύ δύσκολα προβλήματα, αυτό έγινε μόνο γιατί μια εξέχουσα θέση μέσα σ' αυτές κρατούσε ένας εξαιρετικός, ένας προικισμένος με ταλέντο οργανωτής, σαν τον Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς.

Μόνο αυτός κατόρθωσε να συνενώσει μέσα του την καταπληκτική γνώση όλων των καθοδηγητικών στελεχών του προλεταριακού κινήματος, μόνο αυτός κατόρθωσε μέσα στα πολλά χρόνια της πάλης — γι' αυτή μπορώ να μιλήσω εδώ μόνο σε μεγάλη συντομία — να καλλιεργήσει μέσα του το θαυμάσιο αισθητήριο του ανθρώπου της πράξης, το θαυμάσιο ταλέντο του οργανωτή, το ολότελα αδιάβλητο εκείνο κύρος πού του έδωσε τη δυνατότητα να διευθύνει τους μεγαλύτερους τομείς δουλειάς της Πανρωσικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής, τομείς πού μπορούσε να τους διευθύνει μόνο μια ομάδα ανθρώπων — να τους διευθύνει ολοκληρωτικά και αποκλειστικά μόνος» του ο Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς.

Μόνο αυτός κατόρθωσε να κερδίσει μια τέτοια θέση, ώστε να είναι αρκετό μέσα στον τεράστιο αριθμό των πιο μεγάλων και πιο σοβαρών οργανωτικών πρακτικών ζητημάτων, να είναι αρκετό να πει μια λέξη για να, λυθεί το ζήτημα, μια για πάντα, με έναν αδιάβλητο τρόπο, χωρίς καμιά σύσκεψη, χωρίς καμιά τυπική ψηφοφορία, και όλοι να έχουν την απόλυτη -βεβαιότητα ότι το ζήτημα λύθηκε στη βάση μιας τέτοιας πρακτικής γνώσης και ενός τέτοιου οργανωτικού αισθητηρίου, ώστε όχι μόνο οι εκατοντάδες και χιλιάδες πρωτοπόροι εργάτες, αλλά και οι μάζες να θεωρήσουν τη λύση αυτή οριστική.

Ή Ιστορία από παλιά ήδη έδειξε ότι οι μεγάλες επαναστάσεις στην πορεία της πάλης τους αναδείχνουν


58

μεγάλους ανθρώπους και δίνουν τη δυνατότητα να εκδηλωθούν τέτοια ταλέντα, πού πριν ή εμφάνιση τους ήταν πράγμα αδύνατο.

Κανένας δεν θα πίστευε ότι από το σχολειό του παράνομου ομίλου και της παράνομης δουλειάς, από το σχολειό του μικρού καταδιωκόμενου Κόμματος και της φυλακής του Τουρουχάνσκ μπορούσε να βγει ένας τέτοιος οργανωτής πού κατάκτησε το εντελώς αδιάβλητο κύρος, ο οργανωτής όλης της Σοβιετικής εξουσίας στη Ρωσία και ο μοναδικός, από την πλευρά των γνώσεων, οργανωτής της δουλειάς του Κόμματος, του Κόμματος πού δημιουργούσε αυτά τα Σοβιέτ και εφάρμοσε στην πράξη τη Σοβιετική εξουσία, εξουσία πού κάνει τώρα τη δύσκολη, τη βασανιστική, την ποτισμένη με αίμα, αλλά νικηφόρα πορεία της προς όλους τους λαούς, στις χώρες όλου του κόσμου.

Έναν τέτοιο άνθρωπο, πού καλλιέργησε μέσα του το εξαιρετικό αυτό οργανωτικό ταλέντο, δεν θα μπορέσουμε να τον αντικαταστήσουμε ποτέ, αν με την αντικατάσταση εννοούμε τη δυνατότητα να βρούμε ένα πρόσωπο, έναν σύντροφο πού να συγκεντρώνει τις ικανότητες αυτές.

Κανένας απ’ αυτούς πού γνώριζαν από κοντά, πού παρακολούθησαν την καθημερινή δουλειά του Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς, δεν μπορεί να αμφιβάλλει για το ότι από την άποψη αυτή ο Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς είναι αναντικατάστατος.

Τη δουλειά πού έκανε αυτός μόνος του στον τομέα της οργάνωσης, της επιλογής των ανθρώπων, της τοποθέτησης τους σε υπεύθυνα πόστα σύμφωνα με τις πιο διαφορετικές ειδικότητες — τη δουλειά αυτή θα μπορέσουμε να την κάνουμε μόνο στην περίπτωση πού θα


59

προωθήσετε στον καθένα από τους μεγάλους κλάδους πού διηύθυνε μόνος του ο σ. Σβερντλόφ, ολόκληρες ομάδες ανθρώπων κι' αυτοί, ακολουθώντας τα ίχνη του, θα μπορέσουν να πλησιάσουν αυτό πού έκανε ένας μόνο άνθρωπος.

Η προλεταριακή όμως επανάσταση είναι ισχυρή ακριβώς γιατί οι πηγές της είναι ανεξάντλητες.

Ξέρουμε ότι στη θέση των ανθρώπων πού ανεπιφύλακτα έδωσαν τη ζωή τους, την αφιέρωσαν σ' αυτή την πάλη, η επανάσταση αναδείχνει φάλαγγες άλλων ανθρώπων πού είναι λιγότερο ίσως έμπειροι, πού ξέρουν λιγότερα ή είναι λιγότερο προετοιμασμένοι στην αρχή της σταδιοδρομίας τους, όμως ανθρώπων πού είναι πλατιά συνδεμένοι με τις μάζες και ικανοί στη θέση των μεγάλων ταλέντων πού έφυγαν να αναδείξουν ομάδες ανθρώπων πού θα συνεχίσουν το έργο τους, θα ακολουθήσουν το δρόμο τους και θα αποτελειώσουν αυτό πού άρχισαν εκείνοι.

Και μ' αυτή την έννοια είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι ή προλεταριακή επανάσταση στη Ρωσία και σε όλο τον κόσμο θα αναδείξει ομάδες και ομάδες ανθρώπων, θα αναδείξει πολυάριθμα στρώματα από προλετάριους, από εργαζόμενους αγρότες πού θα δώσουν την πρακτική εκείνη γνώση της ζωής, θα δώσουν, αν όχι το ατομικό, το συλλογικό εκείνο οργανωτικό ταλέντο πού, αν δεν υπάρχει, τα εκατομμύρια της στρατιάς των προλετάριων δεν μπορούν να γιορτάσουν στη νίκη τους.

Η μνήμη του σ. Γ. Μ. Σβερντλόφ δεν θα είναι μόνο το αιώνιο σύμβολο της αφοσίωσης του επαναστάτη στην υπόθεση του, δεν θα είναι μόνο το υπόδειγμα του συνδυασμού της πρακτικής ευθυκρισίας και της πρακτικής


60

επιδεξιότητας, της απόλυτης σύνδεσης με τις μάζες, με την ικανότητα να τις κατευθύνει — αλλά θα είναι και ή εγγύηση ότι οι ολοένα και πιο πλατιές μάζες των προλετάριων, ακολουθώντας αυτά τα παραδείγματα, θα τραβήξουν μπροστά προς την ολοκληρωτική νίκη της παγκόσμιας κομμουνιστικής επανάστασης.

ΝΟΥΛΗ: -Κι αυτός; Δεν είναι ο Πούτιν;! Φοράει εβραϊκό καλπάκι;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: -Τι να σου πώ… ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας σ’ αυτόν τον παλαβόν τον κόσμο. Εάν είναι εβραίος; Τι να σου πώ; Μπορεί ναι μπορεί και όχι. Επειδή έχει το εβραϊκό καλπάκι λές; Να κι ένας άλλος με


61

καλπάκι… εννοώ πως και τούτος κρατά το εβραίϊκο καλπάκι του! λές να είναι κι αυτός ‘εβραίος’; Όλα νομίζω είναι πιθανά μ’ αυτούς… δεν είδαμε τον αδερφό του Σβερντλώφ να είναι ορθόδοξος γάλλος στρατηγός; Έ κι αυτός ο γάϊδαρος γιατί να μην είναι εβραίος;


62

ΝΟΥΛΗ: - …και τούτος κρατά το εβραίϊκο καλπάκι του!; λές;


63

Documents

Σβερντλώφ Η Ψυχοϊστορία του επί πλέον ειδεχθούς