22οο Δημοτικό Σχολείο Μανιάκων Δημοτικό Σχολείο ΜανιάκωνΣτ΄ τάξηΣτ΄ τάξη

«Παιδικά«Παιδικά ατυχήματα»ατυχήματα»

Μια διαθεματική εργασία για ένα θέμα πουΜια διαθεματική εργασία για ένα θέμα που μας ενδιαφέρει όλουςμας ενδιαφέρει όλους

Εισαγωγή

Για την εργασία αυτή η αφορμή δόθηκε από το

μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και συγκεκριμένα

από την ενότητα «Ατυχήματα» σε συνδυασμό με το

μάθημα των Μαθηματικών και την ενότητα «Συλλογή

και επεξεργασία δεδομένων».

Κατασκευάσαμε πρώτα το ερωτηματολόγιο που το

μοιράσαμε σε όλα τα παιδιά του σχολείου μας. Στη

συνέχεια και αφού συγκεντρώσαμε τα απαντημένα

ερωτηματολόγια (60 από τα 66 που μοιράσαμε),

δουλεύοντας σε ομάδες των τεσσάρων ατόμων,

ταξινομήσαμε τα δεδομένα, τα επεξεργαστήκαμε και

βγάλαμε τα συμπεράσματά μας. Τα γραφήματα τα

φτιάξαμε στο εργαστήριο της πληροφορικής του

σχολείου μας με τη βοήθεια του προγράμματος Μicrosoft

Office Excel.

Τα στάδια εργασίας (ερωτηματολόγιο – γραφήματα –

συμπεράσματα) φαίνονται παρακάτω.

ΕΡΕΥΝΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΣΤ΄ ΤΑΞΗΣ«ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ»

Σε παρακαλούμε να συμπληρώσεις το παρακάτω ερωτηματολόγιο που θα μας βοηθήσει στην έρευνά μας σχετικά με τα παιδικά ατυχήματα. Μπορείς να ζητήσεις βοήθεια από τους γονείς σου αν δυσκολεύεσαι ή αν δε θυμάσαι κάτι. Θα περάσουμε πάλι τη Δευτέρα 21 Μαρτίου στο πρώτο διάλειμμα για να μαζέψουμε τα συμπληρωμένα ερωτηματολόγια. Μη γράψεις το όνομά σου, γιατί δε χρειάζεται.Σημείωσε με ένα την απάντηση που σε αντιπροσωπεύει.

1. Σε ποια τάξη πηγαίνεις

Α΄ Β΄ Γ΄ Δ΄ Ε΄ Στ΄ 2. Σου έχει συμβεί κάποια στιγμή της ζωής σου κάποιο ατύχημα;

Ναι Όχι Αν δεν σου έχει συμβεί ποτέ ατύχημα μη συνεχίσεις τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου. Αν σου έχουν συμβεί περισσότερα από ένα, στις επόμενες ερωτήσεις να απαντήσεις για το πιο σοβαρό από αυτά. 3. Σε ποια τάξη πήγαινες όταν συνέβη;

Νηπιαγωγείο Α΄ Β΄ Γ΄ Δ΄ Ε΄ Στ΄ 4. Πού σου συνέβη;

Στο σπίτι Στο σχολείο Στο δρόμο Στην παιδική χαρά Κάπου αλλού 5. Ποια ήταν η αιτία που προκάλεσε το ατύχημα;

Απροσεξία – αφηρημάδα δική μου Απροσεξία – αφηρημάδα άλλων Υπερβολική βιασύνη Τσακωμός με άλλα παιδιά Σπρώξιμο – τρικλοποδιά από άλλους Άλλη αιτία 6. Πώς συνέβη το ατύχημα;

Πτώση (από ύψος, ποδήλατο, έπιπλο ή από κάπου αλλού) Σύγκρουση σε σταθερό αντικείμενο (έπιπλο, τοίχο ή κάτι άλλο) Σύγκρουση με άλλο παιδί Πτώση από γλίστρημα

Τραυματισμός με αιχμηρό (μυτερό) αντικείμενο Με άλλο τρόπο 7. Ποιες ήταν οι συνέπειες του ατυχήματος για σένα;

Κάταγμα (Σπάσιμο ή Ράγισμα) Μώλωπες (μελανιές)/ Εκδορές (γρατσουνιές) Ανοιχτή πληγή Έγκαυμα Εξάρθρωση / Στραμπούληγμα

Διάσειση Κάτι άλλο 8. Χρειάστηκε να πας σε γιατρό ή Κέντρο Υγείας ή Νοσοκομείο;

Ναι Όχι 9. Χρειάστηκε να μείνεις στο κρεβάτι για κάποιο διάστημα;

Ναι Όχι 10. Αν το ατύχημα σού συνέβη στο σχολείο, σε ποιον ακριβώς χώρο του

συνέβη αυτό; (Αν δε σου συνέβη στο σχολείο μην απαντήσεις σ’ αυτή την

ερώτηση)

Στην τάξη σου Στους διαδρόμους Στη σκάλα Στο προαύλιο Στο μπάνιο Σε άλλη αίθουσα του σχολείου Στην είσοδο – έξοδο 11. Αν το ατύχημα σού συνέβη στο σπίτι, σε ποιον ακριβώς χώρο του

συνέβη αυτό; (Αν δε σου συνέβη στο σπίτι μην απαντήσεις σ’ αυτή την

ερώτηση)

Στο δωμάτιό σου Στο υπνοδωμάτιο Στην κουζίνα Στο καθιστικό – σαλόνι Στο μπάνιο Στη σκάλα Στην αυλή – στον κήπο

Σας ευχαριστούμε πολύ όλους για το χρόνο, τον κόπο και τη βοήθειά σας στην έρευνά μας.

Τα παιδιά της Στ τάξης του 2ου Δημ. Σχ. Μανιάκων.

Παρατηρούμε ότι τα περισσότερα από τα παιδιά του σχολείου μας έχουν πάθει ατύχημα. Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι ότι μόλις το 5% των παιδιών δεν έχουν πάθει ατύχημα. Άρα το θέμα αυτό μας αφορά όλους!!!

Βλέπουμε ότι τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται όταν τα παιδιά είναι σε μικρότερη ηλικία από το Νηπ/γείο μέχρι και την Τετάρτη τάξη. Στις μεγαλύτερες τάξεις τα ατυχήματα λιγοστεύουν.

Εδώ φαίνεται ότι τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται στο σπίτι αλλά αρκετά γίνονται και στο σχολείο.

Από το γράφημα αυτό φαίνεται ότι τα περισσότερα παιδιά έχουν πάθει ατύχημα λόγο απροσεξίας / αφηρημάδας δικής τους. Άλλος ένας σοβαρός λόγος ατυχήματος είναι και η υπερβολική βιασύνη.

Εδώ βλέπουμε ότι τα περισσότερα ατυχήματα έγιναν με κάποιον άλλον τρόπο από αυτούς που εμείς φανταστήκαμε. Πάντως πολλά ατυχήματα γίνονται από πτώσεις.

Παρατηρούμε πως τα περισσότερα ατυχήματα καταλήγουν σε ανοιχτές πληγές, κατάγματα, μώλωπες, εκδορές αλλά και σε περισσότερα από ένα. Δηλαδή πολλά παιδιά έχουν πάθει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά καθώς έχουν ταυτόχρονα- για παράδειγμα – και ανοιχτή πληγή

Φαίνεται πως τα περισσότερα παιδιά που παθαίνουν ατυχήματα χρειάζονται ιατρική φροντίδα. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη μας ότι ζητήσαμε από τα παιδιά να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο με βάση το πιο σοβαρό από τα ατυχήματα που έχουν πάθει.

Βλέπουμε ότι τα περισσότερα παιδιά που έχουν πάθει κάποιο ατύχημα δε χρειάστηκε να μείνουν στο κρεβάτι αλλά περίπου το 1/3 των παιδιών (αρκετά σημαντικός αριθμός) χρειάστηκε κάποιο διάστημα να παραμείνει στο σπίτι του.

Εδώ βλέπουμε πως οι πιο επικίνδυνοι χώροι του σπιτιού είναι οι εξωτερικοί του χώροι αλλά και το υπνοδωμάτιο και το καθιστικό / σαλόνι.

Παρατηρούμε πως το προαύλιο και οι σκάλες είναι αποκλειστικά οι χώροι του σχολείου που γίνονται ατυχήματα ενώ οι υπόλοιποι χώροι είναι ασφαλείς.

Συμπεράσματα

Από τα ευρήματα της έρευνάς μας καταλήξαμε στα παρακάτω συμπεράσματα:

Επειδή το θέμα των ατυχημάτων μας αφορά όλους πρέπει όλοι μας να είμαστε πιο προσεκτικοί.

Μεγαλύτερη προσοχή πρέπει να δώσουν οι μαθητές των μικρότερων τάξεων του σχολείου, αφού σ’ αυτές τις ηλικίες συμβαίνουν τα περισσότερα ατυχήματα.

Πρέπει να προσέχουμε πολύ τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο. Ιδιαίτερα εμείς οι μεγαλύτεροι πρέπει στο χώρο του σχολείου να προσέχουμε και να προφυλάσσουμε τα μικρότερα παιδιά.

Καλό είναι να είμαστε όλοι πιο συγκεντρωμένοι και όχι αφηρημένοι κι επίσης να μην είμαστε βιαστικοί. «Όποιος βιάζεται σκοντάφτει» λέει ο λαός μας...

Θα πρέπει να αποφεύγουμε τους τσακωμούς, να μη σπρώχνουμε και να μη βάζουμε τρικλοποδιές σε άλλα παιδιά, γιατί αυτές είναι οι σοβαρότερες αιτίες ατυχημάτων.

Οι συνέπειες των ατυχημάτων είναι πολλές φορές σοβαρές. Αν χρειαστεί να παραμείνουμε στο σπίτι θα χάσουμε πολλές από τις καθημερινές δραστηριότητές μας, όπως το σχολείο ή το παιχνίδι με τους φίλους μας. Ένας λόγος λοιπόν παραπάνω για να προσέχουμε περισσότερο.

Όταν είμαστε στο σπίτι μας και παίζουμε στην αυλή ή στον κήπο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Επίσης επειδή ξέρουμε ότι η κουζίνα ή το μπάνιο κρύβουν κινδύνους είμαστε πιο προσεκτικοί κι έτσι τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν στους άλλους

χώρους του που θεωρούνται πιο ασφαλείς. Ας έχουμε πιο πολύ το νου μας όταν βρισκόμαστε σ’ αυτούς.

Ιδιαίτερα πρέπει να προσέχουμε όταν παίζουμε στην αυλή του σχολείου αφού εκεί γίνονται τα περισσότερα από τα ατυχήματα από ότι στους υπόλοιπους χώρους του. Ίσως βέβαια να φταίει και το ότι η αυλή του σχολείου μας είναι κατηφορική και στρωμένη με άσφαλτο. Θα θέλαμε να υπήρχε κάποιος χώρος με χώμα και πράσινο για να μπορούμε να παίζουμε με μεγαλύτερη ασφάλεια.

Τέλος, όταν ανεβοκατεβαίνουμε τις σκάλες στο σχολείο μας, να μην τρέχουμε και να μη σπρωχνόμαστε για να μην πέφτουμε οι ίδιοι αλλά και για να προστατεύουμε τους άλλους.

Τα παιδιά της Στ΄ τάξης:

Αθανασίου Αφροδίτη, Αναγνώστου Κωνσταντίνος, Βλάχου Όλγα, Γεωργίου Αθανάσιος, Μιχαηλίδης Τάσος, Μπαμπούλης Βασίλης, Ντίσιου Βασιλική,

Ντόντα Νίκος, Σεργιαννίδου Χρυσή, Σιώμου Αναστασία, Τσαλουκίδου Κυριακή, Φώτης Ζήσης