ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΗΘΟΠΟΙΩΝ

2012

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΗΘΟΠΟΙΩΝ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Όταν πεινάνε παιδιά… Οι μειώσεις μισθών ,συντάξεων, η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, οι απολύσεις, η εκτεταμένη ανεργία, οι φόροι, τα χαράτσια, η διάλυση της δημόσιας δωρεάν υγείας και παιδείας έχουν συνέπειες στις ζωές όλων μας. Και ενώ η ανάγκη για την αληθινή τέχνη που μπορεί να εξυψώσει και να εμψυχώσει τους εργαζόμενους θα αυξάνεται, ο λαός μας χτυπημένος από τη φτώχεια, όλο και λιγότερο θα βρίσκει το δρόμο για το θέατρο. Ήδη με την κατάργηση της εργατικής εστίας και των εργατικών εισιτηρίων αυτό θα εκφραστεί δραματικά.

Όταν στενάζουν οι καλλιτέχνες … Ο κλάδος μας χτυπιέται και αυτός όπως το σύνολο των εργαζομένων. Πολλοί ηθοποιοί δοκιμάζονται από τη φτώχια καθώς η ανεργία φουντώνει. Οι μισθοί μας έχουν υποστεί μειώσεις , η σύμβασή μας με βάση το νέο μνημόνιο ισχύει για ένα χρόνο ακόμα, πολλοί ηθοποιοί εκβιάζονται σε ανασφάλιστη ή και απλήρωτη εργασία που βαφτίζεται εθελοντική, άλλοι έχουν μείνει χωρίς βιβλιάριο υγείας, ενώ αρκετοί αδυνατούν να πληρώσουν λογαριασμούς, δάνεια, ενοίκια, χαράτσια. Έτσι που το πάνε Κυβέρνηση και εργοδοσία θα απαιτούν να δουλεύουμε τσάμπα, βγάζοντας κουτί στα θέατρα σαν τους ζητιάνους.

Όταν κλείνουνε θέατρα… Στην περίοδο που διανύουμε εξαπολύεται η πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική στις τέχνες και τον πολιτισμό. Το ΥΠΠΟ-Τ, πρώτο ξεκίνησε τη «στάση πληρωμών» μειώνοντας ή κόβοντας την επιχορήγηση στο θέατρο. Ο νόμος για τον κινηματογράφο έχει καταδικάσει την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή σε ανυπαρξία, ενώ την ίδια στιγμή κανάλια και εταιρείες παραγωγής έχουν σταματήσει τις ελληνικές σειρές εντείνοντας επιπλέον το πρόβλημα της ανεργίας. Το επικείμενο νομοσχέδιο για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα θα αποτελέσει όχι μόνο ένα ακόμα χτύπημα στο εισόδημα μας, αλλά και στο δικαίωμά μας να είμαστε ο πραγματικός ιδιοκτήτης της σκέψης, του συναισθήματος, του ταλέντου και τελικά της τέχνης μας, παραχωρώντας ολοσχερώς αυτό το «δικαίωμα» στα μονοπώλια του οπτικοασκουστικού τομέα και στις άλλες μεγάλες επιχειρήσεις της βιομηχανίας του θεάματος. Παράλληλα ετοιμάζεται νομοσχέδιο με το οποίο οι δημόσιοι πολιτιστικοί οργανισμοί (όπως το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Βορείου Ελλάδος κλπ.) θα πάψουν ουσιαστικά να χρηματοδοτούνται από το κράτος, οδηγούμενοι στην «ιδιοσυντήρηση» - «αυτοχρηματοδότηση» και στην αγκαλιά των επιχειρηματιών – «χρηματοδοτών» τους.

Σήμερα κανείς δεν μπορεί να μένει ατάραχος, να μη ανησυχεί!Η επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με την Ε.Ε και την Τρόικα, αξιοποιώντας και την οικονομική κρίση, δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Θα μας οδηγήσει -αν δεν ορθώσουμε ανάστημα- στην βαρβαρότητα.

5

.…έχεις μία επιλογή :

«Βγες έξω! Ρίσκαρε Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις:

Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου! Κάνε πράξη την αλληλεγγύη.» Μπ. Μπρεχτ

Με οδηγό μας τα λόγια του μεγάλου ποιητή πορευτήκαμε στη διετία που πέρασε, συνεχίζοντας στην ίδια αγωνιστική ρότα που έχει χαράξει το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Την εμπιστοσύνη του κλάδου που για άλλη μία φορά ανέδειξε την Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών σε πλειοψηφία του Δ.Σ επιδιώξαμε να την κάνουμε δύναμη για να εκφράσουμε με συνέπεια τα συμφέροντα και τους πόθους των ηθοποιών, για να βρεθούμε και να στρατευθούμε με το νου μας, την ψυχή μας και την τέχνη μας στους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν.

Το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών αντιμετώπισε τη διετία που πέρασε τη μεγαλύτερη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα των ηθοποιών στην νεώτερη ιστορία. Όπως άλλωστε ανάλογη επίθεση δέχτηκαν όλοι οι κλάδοι.

Καλούμε όλους τους ηθοποιούς να σκεφτούν:

• Το ΣΕΗ , έχοντας στην πλειοψηφία του την ΔΕΗ, όλα αυτά τα χρόνια προειδοποιούσε για τα μέτρα που τελικά ήρθαν. Πρόκειται για μέτρα προαποφασισμένα χρόνια στην Ε.Ε. Καλούσε τον κλάδο σε διαρκή αγωνιστική επαγρύπνηση και ετοιμότητα.

• Στην προσπάθεια μας για μαζικοποίηση-ισχυροποίηση του Σωματείου, προσπάθεια που μετράει ορατά αποτελέσματα, δε λυπηθήκαμε χρόνο, κόπο και θυσίες. Βρεθήκαμε στα θέατρα για να οργανώσουμε το διάλογο με τους ηθοποιούς και το κοινό, οργανώσαμε συσκέψεις του Σωματείου, Γενικές Συνελεύσεις, με ανακοινώσεις και πρωτοβουλίες επιδιώξαμε να φτάσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερους.

• Πήραμε ολοκληρωμένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη και ταξικά προσανατολισμένη θέση ως Σωματείο σε καίρια ζητήματα που αφορούσαν τις επιχορηγήσεις του θεάτρου, τα ΔΗΠΕΘΕ, την Καλλιτεχνική Παιδεία κ.α

• Μέσω της επαφής με τη ����� προβάλλαμε τα ζητήματα των ελλήνων����� προβάλλαμε τα ζητήματα των ελλήνων προβάλλαμε τα ζητήματα των ελλήνων ηθοποιών στο εξωτερικό, αλλά και μπορέσαμε να μελετήσουμε καλύτερα τις κατευθύνσεις της Ε.Ε για τον πολιτισμό και τον κλάδο μας. Δεν αιφνιδιαστήκαμε για τίποτα.

• Υπογράψαμε συλλογική σύμβαση με το Ελεύθερο Θέατρο, το Εθνικό και το ΚΘΒΕ. Στηρίξαμε δεκάδες συναδέλφους που κατήγγειλαν την παραβίαση της ( π.χ προσλαμβάνονταν ως κομπάρσοι και πληρώνονταν με 300 ευρώ), ενώ κινητοποιήσαμε και ηθοποιούς σε νέους χώρους για την ανάπτυξη αγώνων προκειμένου να υπογραφεί συλλογική σύμβαση (π. χ ������� ����� ������).������� ����� ������). ����� ������).����� ������). ������).������).).

• Οργανώθηκαν από το Σωματείο δεκάδες παραστάσεις διαμαρτυρίας και κινητοποιήσεις: για να γίνει η σύμβασή μας υποχρεωτικής ισχύος, για τα ασφαλιστικά των ηθοποιών και το δικαίωμα μας στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για να μην πληρώσουμε τα χαράτσια, για την απόσυρση του αντιδραστικού νομοσχεδίου για τον κινηματογράφο.

• Με τη μεγάλη και συνεχή δραστηριοποίηση της επιτροπής εκπαιδευτικών Δραματικής Τέχνης του ΣΕΗ οργανώσαμε για άλλη μία φορά με επιτυχία κινητοποιήσεις ενάντια στην απόλυση συναδέλφων και την κατάργηση του μαθήματος του θεάτρου από τα σχολεία.

• Επιδιώξαμε τη σύνδεσή των μελών μας με τις λαϊκές επιτροπές και τις επιτροπές ανέργων στις συνοικίες επιδιώκοντας ο αγώνας να γίνεται παντού, στον τόπο δουλειάς, στον τόπο κατοικίας, να είναι οργανωμένος και να αφορά το σύνολο των προβλημάτων.

7

• Οργανώσαμε σύσκεψη με τους απόφοιτους των δραματικών σχολών , δηλαδή με τους νέους ηθοποιούς ενώ πυκνώσαμε την επικοινωνία και επαφή μας με το Σύλλογο Σπουδαστών Δραματικών Σχολών.

• Διοργανώσαμε με τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο και το ΠΑΜΕ μεγάλη συναυλία με τίτλο «Ένα τραγούδι για τον αγώνα κατά της βαρβαρότητας» . Χιλιάδες εργαζόμενοι κατάκλυσαν το Σύνταγμα και τα τραγούδια, τα θεατρική δρώμενα και τα ποιήματα έδωσαν ώθηση για τη συνέχεια του αγώνα.

• Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα και το κύρος του Σωματείου μας στο χώρο, 17 σωματεία και φορείς καλλιτεχνών και εργαζομένων στο χώρο του πολιτισμού καταλήξαμε σε κοινό πλαίσιο -κείμενο. Όλοι μαζί , Ηθοποιοί, Εικαστικοί, Μουσικοί, Σκηνοθέτες, Έκτακτοι αρχαιολόγοι, λογοτέχνες, συνάδελφοι της Λυρικής, χορευτές κ.α πορευτήκαμε σε μεγάλη πανκαλλιτεχνική κινητοποίηση έχοντας ως σύνθημα μας ότι ο «πολιτισμός είναι συλλογική δημιουργία , πρέπει να είναι και συλλογική ιδιοκτησία»Είμαστε όμως ξεχωριστά περήφανοι για την μαχητική στάση του κλάδου μας σε πάνω από 20 απεργιακές μάχες με μεγάλα ποσοστά συμμετοχής. Εκατοντάδες συνάδελφοι ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία, έστειλαν ηχηρό πολιτικό μήνυμα καταδίκης των αντιλαϊκών μέτρων και εκπλήρωσαν την ηθική τους «υποχρέωση» ως καλλιτέχνες απέναντι στο κοινό και όλους τους εργαζόμενους να τους εμπνέουν στις μάχες.

« Όλοι μαζί. Όχι ένας- ένας. Και μοναχός κανένας!»

Βάρναλης Κώστας Στις κρίσιμες συνθήκες που η επίθεση εναντίον μας αποκτά πρωτόγνωρες διαστάσεις οι απαιτήσεις από όλους μας μεγαλώνουν.

Σήμερα ακόμα περισσότερο χρειάζεται σωματείο και κίνημα

Πιο μαζικό: Σπάζοντας το φόβο, όσοι θίγονται από αυτή την πολιτική πρέπει να μπουν στη μάχη. Δεν αρκεί να αγωνίζονται λίγοι για όλους.Το επόμενο διάστημα το Σωματείο μας τροποποιώντας το καταστατικό του (μείωση 200 ενσήμων) πρέπει να ανοίξει την πόρτα του για τους νέους ηθοποιούς που είναι οι πιο σκληρά εκμεταλλευόμενοι.

Με αντοχή, που θα αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης: το έργο του αγώνα δεν είναι μονόπρακτο. Χρειάζεται διάρκεια, αντοχή στις πιέσεις, στις οικονομικές δυσκολίες που θα σπρώχνουν για υποχώρηση. Η επιτυχία της μάχης δεν κρίνεται από ένα «ντου» στη βουλή. Κρίνεται πρώτα απ` όλα από τις μάχες στους τόπους δουλειάς, από την οργάνωση των εργαζομένων, από την αξιοποίηση όλων των μορφών πάλης. Όλοι οι εργαζόμενοι έχουμε μία ανυπέρβλητη δύναμη: Χωρίς εμάς δεν δουλεύει τίποτα, χωρίς εμάς το κεφάλαιο και οι επιχειρήσεις τους δεν μπορούν να έχουν κέρδη. Αυτό είναι το μεγάλο μας όπλο. Με στόχους και ταξικό προσανατολισμό: η άμυνα για τα δικαιώματα που παίρνονται πίσω, είναι απαραίτητη, αλλά όχι αρκετή. Για να είναι αποτελεσματικό το κίνημα χρειάζεται να ξεπεραστούν συνολικά στο κίνημα ( στην ΠΟΘΑ, στο ΕΚΑ, στη ΓΣΕΕ) οι αρνητικοί συσχετισμοί. Ο αγώνας που είναι απαραίτητος είναι αυτός που θα ανοίγει το δρόμο για μία ανάπτυξη σε όφελος του λαού, κόντρα στις μονοπωλιακές επιχειρήσεις.

Ενωτικό για όλους τους εργαζόμενους: Η ενότητα δεν επιτυγχάνεται με συμφωνίες «κορυφών» και παρατάξεων – όπως επιδιώκουν όσοι κατηγορούν την διοίκηση του σωματείου για κομματικοποίηση. Ενωτικό σωματείο είναι αυτό που υπηρετεί τις ανάγκες των μισθοσυντήρητων και μικρών επαγγελματιών ηθοποιών στη βάση της κοινής τους θέσης και των κοινών τους συμφερόντων στην κοινωνία, που είναι ασυμφυλίωτα με αυτά των εκμεταλλευτών τους.

9

«Η κοινωνία δεν έχει κανένα κοινό μεγάφωνο, όσο είναι χωρισμένη σε τάξεις» μας θυμίζει ο Μπρεχτ.

Αυτό το κίνημα έχει αρχίσει να χτίζεται, όταν συμπορεύτηκαν σωματεία, επιτροπές αγώνα, μεμονωμένοι συνδικαλιστές από διάφορους χώρους και ένωσαν τις δυνάμεις τους σε αυτή την κατεύθυνση, συγκροτώντας το ΠΑΜΕ.

Το σωματείο μας πορευόμενο σε αυτό το δρόμο συναντήθηκε πολλές φορές με τις δυνάμεις και τα άλλα σωματεία του ΠΑΜΕ.Τώρα πια ξέρουμε: Η φωνή μας ενώνεται με τη φωνή του ΠΑΜΕ, του πιο μαχητικού και ουσιαστικού οργανωτή της εργατικής αντίστασης και αντεπίθεσης μπροστά στην ομοβροντία της επίθεσης. Αυτός ο προσανατολισμός είναι η δύναμή μας. Αυτός ο προσανατολισμός πρέπει όχι απλώς να διατηρηθεί, αλλά και να ενισχυθεί

Αυτόν τον προσανατολισμό πολέμησαν σε όλη τη διετία οι ηγεσίες των άλλων παρατάξεων του Δ.Σ., η Κίνηση Ηθοποιών και η Ελεύθερη Έκφραση. Ο πόλεμος σε αυτό τον προσανατολισμό διέγραψε και την κοινή πορεία των δυνάμεων αυτών που στηρίζονται από το ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ η Κίνηση Ηθοποιών, από τη Ν.Δ η Ελεύθερη Έκφραση. Συναντήθηκαν οι δυο τους στα καλέσματα για ανοργάνωτο, δήθεν «αυθόρμητο» κίνημα στις πλατείες, τη στιγμή που κυβερνητικά χείλη στήριζαν αυτό το κίνημα. Συναντήθηκαν στην αντι-μνημονιακή γραμμή πάλης τη στιγμή που τα μέτρα εφαρμόζονται και σε άλλες χώρες της Ε.Ε και είναι αποφασισμένα πριν την κρίση και τα μνημόνια. Συναντήθηκαν στην προσπάθεια εξωραϊσμού της ευθύνης της Ε.Ε για να μη στραφεί η οργή των εργαζομένων συνολικά ενάντια στο κεφάλαιο, στα μονοπώλια και τις ενώσεις τους.

Έχουν γραμμή συμβιβασμού ακόμα κι όταν εκφράζεται με αγωνιστικά λογύδρια: Όχι μόνο δεν συμβάλουν στην οργάνωση των αγώνων του κλάδου, αλλά και κάνουν ό, τι μπορούν για να σημάνουν σιωπητήριο. Καταψήφισαν απεργίες, απείχαν από συνεδριάσεις για να μην τοποθετηθούν και φυσικά απείχαν από κάθε προσπάθεια οργάνωσης των απεργιών, από τη στήριξη συναδέλφων που δέχονταν τις εργοδοτικές απειλές Έχουν επικίνδυνες θέσεις: Η Κίνηση Ηθοποιών για παράδειγμα τοποθετήθηκε υπέρ της μετατροπής των ΔΗΠΕΘΕ σε Ανώνυμες Εταιρείες, με 6 θέατρα, αντί των σημερινών 16 και με εργαζόμενους τεχνικούς, διοικητικούς κ. λ. π συμβασιούχους ορισμένου χρόνου. Δε θέλουν σωματείο ζωντανό με μαζικές διαδικασίες: Γι` αυτό και υπονόμευσαν όλες τις προσπάθειες για Γ.Σ είτε απέχοντας, είτε ,όταν η συμμετοχή του κλάδου δεν επέτρεπε την απουσία τους, επιδιώκοντας να διαλυθεί η διαδικασία. Αντίστοιχα προσπαθούσαν να υπονομεύσουν κινητοποιήσεις όταν δε συμφωνούσαν με το πλαίσιο πάλης τους.

Έχουν παραπλανητική τακτική:Ουσιαστικά γίνονται ουρά της ΓΣΕΕ στις κινητοποιήσεις προσθέτοντας τις όποιες δυνάμεις τους σε αυτές του συμβιβασμού, δίνοντας απλά μία διαφορετική προσυγκέντρωση. Η τακτική τους- σήμερα με τον έναν, αύριο με τον άλλο- είναι τυχοδιωκτισμός, γιατί δε στηρίζεται στη βάση αρχών και θέσεων.Συνάδελφοι,

Ο λαός μας σήμερα και το επόμενο διάστημα θα δίνει τη μεγαλύτερη μάχη που έχει δώσει τις τελευταίες δεκαετίες στον πόλεμο που του έχουν κηρύξει, κυβέρνηση Ε.Ε, Δ.Ν.Τ. Μια μάχη δύσκολη, που η επιτυχία της εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την συμμετοχή όλων μας στο πλευρό των ταξικών δυνάμεων, αμφισβητώντας στην πράξη την εξουσία τους.

10 11

Ο πολιτισμός δεν υπάρχει αν δεν υπάρχει λαός αποδέκτης

Το θέατρο δεν είναι έξω από την κοινωνία. Δεν πρέπει να είναι. Ο λαός μας έγραψε στις λαμπρές σελίδες της ιστορίας του τους καλλιτέχνες που αντιστάθηκαν, που συμμετείχαν στους ταξικούς αγώνες, που ύψωσαν ανάστημα μαζί με τον αγωνιζόμενο λαό και δεν έκαναν «τέχνη για την τέχνη» τη στιγμή της μάχης

Οι εκλογές στις 9 Απρίλη είναι ένας σημαντικός σταθμός. Είναι μία ακόμα μορφή πάλης για να βγούμε πιο ενισχυμένοι στον αγώνα μας. Είναι μία ευκαιρία ο καθένας να σκεφτεί, να προβληματιστεί, για να αποφασίσει να μπει πιο μαχητικά στον αγώνα.

Το σωματείο χρειάζεται όλους τους ηθοποιούς. Όσους δουλεύουν και νιώθουν την εκμετάλλευση, όσους είναι άνεργοι και δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο.Όλοι μαζί αποφασιστικά, μαχητικά με ενισχυμένο ταξικό σωματείο να παλέψουμε με σύνθημά μας

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣΤίποτα δεν τελείωσε! Εμείς έχουμε τη δύναμη. Το δρόμο δείχνουν οι Χαλυβουργοί. Λέμε όχι στα νέα μέτρα. Να φύγει τώρα η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου μαζί με την Τρόικα

Παλεύουμε για:

•Εργασιακή και οικονομική αναβάθμιση των ηθοποιών. Σταθερή και μόνιμη δουλειά. Δηλαδή εξασφάλιση όρων σταθερού μισθού και μόνιμης εργασίας στο πλαίσιο της εναλλασσόμενης διάθεσής μας σε διάφορα καλλιτεχνικά σχήματα ή τομείς.

• Ενιαίο καθολικό και αποκλειστικά δημόσια σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Σύνταξη στα 55 για τους άνδρες και στα 50 για τις γυναίκες. Βιβλιάριο υγείας για όλους.

• Μέτρα προστασίας για τους ανέργους: Καμιά μείωση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας. Επιδότηση ανεργίας για όλους τους ανέργους μέχρι να βρουν δουλειά στο ύψους του 80% του μισθού.

• Κατάργηση όλων των φορολογικών επιβαρύνσεων των μνημονίων που αφορούν εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα. Απαλλαγή από τους φόρους για τη λαϊκή οικογένεια με εισόδημα 40.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 για κάθε παιδί. Φορολογία των κερδών του κεφαλαίου με συντελεστή 45%.

• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία

• Κατοχύρωση της ενέργειας, της μεταφοράς, της επικοινωνίας ως κοινωνικά αγαθά, σε αντίθεση με την εμπορευματοποίησή τους. Καμία εκχώρηση τους στο μονοπωλιακό κεφάλαιο.

• Να μπει τέλος στην εμπορευματοποίηση και τη καπιταλιστική εκμετάλλευση του πολιτισμού και του θεάτρου. Για να γίνει αυτό χρειάζεται η παραγωγή του θεατρικού έργου να συγκεντρωθεί σταδιακά σε ένα δημόσιο - κοινωνικοποιημένο οργανισμό θεάτρου συνδεμένο με τον ευρύτερο Δημόσιο Φορέα Τέχνης και Πολιτισμού, που να διαθέτει ένα μεγάλο δίκτυο κρατικών θεατρικών σκηνών σε κάθε πόλη νομού και σε κάθε συνοικία των μεγαλουπόλεων. Έναν οργανισμό που θα παρέχει σε όλους τους δημιουργούς και καλλιτέχνες του την αναγκαία υποδομή και τα μέσα, όπως κοινωνικό μισθό, για να υπηρετήσουν ελεύθερα, δηλαδή συνειδητά την τέχνη τους και την πραγματική κοινωνική της αποστολή και που θα αξιοποιεί στη δραστηριότητά του όλα τα καταξιωμένα θεατρικά σχήματα, καθώς κριτήριο για την ανάπτυξη της τέχνης θα πάψει να είναι η κερδοφορία της πολιτιστικο - τουριστικής βιομηχανίας και θα γίνει η πνευματική - πολιτιστική καλλιέργεια όλου του λαού.

13

• Γενναία αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για τον πολιτισμό και ειδικότερα για το θέατρο με ταυτόχρονη αλλαγή του προσανατολισμού της, ώστε αντί να ενισχύει τα μέγαρα των πολυεθνικών ομίλων να κατευθύνεται στους δημιουργούς και τα σχήματα που παράγουν αληθινή και χρήσιμη κοινωνικά τέχνη.

• Ίδρυση Ανώτατων Καλλιτεχνικών Σχολών Δημόσιων και Δωρεάν στο πλαίσιο της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης για την επιστημονική μόρφωση των ηθοποιών και των καλλιτεχνών κάθε ειδικότητας. Για την ανάπτυξη υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικής εκπαίδευσης είναι αναγκαίο υπόβαθρο η οικοδόμηση γερών θεμελίων γενικής παιδείας και η συστηματική καλλιέργεια της αισθητικής αγωγής μέσα από το συνολικό περιεχόμενο και τη λειτουργία μιας δωδεκάχρονης γενικής εκπαίδευσης (ενιαίο βασικό δωδεκάχρονο σχολείο) με τη συμβολή και των μαθημάτων καλλιτεχνικής παιδείας.

• Εξασφάλιση των μορφωτικών και υλικών προϋποθέσεων για την ανεμπόδιστη πρόσβαση του λαού στην τέχνη και τον πολιτισμό. Συγκρότηση πανελλαδικού δικτύου δημόσιων πολιτιστικών κέντρων σε κάθε συνοικία και χωριό με βιβλιοθήκες, θεατρικές σκηνές, αίθουσες κινηματογραφικών προβολών, συναυλιών κ.α Επιδότηση εισιτηρίων θεαμάτων, βιβλίων, μουσείων. Καμία συζήτηση για κατάργηση του εργατικού εισιτηρίου.

Στις 9 Απρίλη δίνουμε δύναμη στη δύναμη μας.

Στηρίζουμε με την ψήφο, τη δράση και τη συμμετοχή μας τη

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΗΘΟΠΟΙΩΝ