Ειρήνη Παππά

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1926 στο Χιλιομόδι της Κορινθίας γύρω στις 5 το απόγευμα, γεννήθηκε η κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιός, Ειρήνη Παππά.Το πατρικό της όνομα είναι Ειρήνη Λελέκου, αλλά κράτησε το επίθετο του άνδρα της συγγραφέα και ηθοποιού Άλκη Παππά, τον οποίο παντρεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία χωρίζοντας σχετικά σύντομα. Επηρεασμένη από τις γνώσεις και τις ασχολίες των γονιών της, ρουφούσε σαν σφουγγάρι τις διηγήσεις της μητέρας της Ελένης, που ήταν δασκάλα (και ζωγράφιζε εξαιρετικά), αλλά και τις γνώσεις του πατέρα της που ήταν καθηγητής κλασσικού δράματος.Μοιράστηκε τα παιδικά της χρόνια με άλλες 3 αδερφές.

Έγραφε ποιήματα από μικρή, χειριζόμενη άψογα την Ελληνική γλώσσα, ενώ μιλούσε και άλλες 4 γλώσσες.Οι τέχνες και τα γράμματα κέρδισαν το ενδιαφέρον στη ζωή της και στα 15 της παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στην Εθνική Σχολή Κλασσικού θεάτρου στην Αθήνα. Τα υπόλοιπα δεν άργησαν να έρθουν... Το βαθύσκουρο δέρμα της, το καθηλωτικό βλέμμα, η τραχύτητα στην έκφραση σε συνδυασμό με δύναμη και ομορφιά αγριμιού, ταξίδεψαν τις δραματικές της υποκριτικές ικανότητες έξω από τα σύνορα της χώρας μας.

Η ερμηνεία της στις αρχαίες τραγωδίες τις οποίες λατρεύει και υπηρετεί ακόμα, ήταν κάτι μαγικό.Με αρχή την «Ηλέκτρα» και τη «Μήδεια» οι προτάσεις έρχονταν η μία μετά την άλλη.Υπερπαραγωγές όπως τα «Κανόνια του Ναβαρόνε» και «Ζορμπάς» την καθιέρωσαν και την έκαναν αγαπητή σε Ευρώπη και Αμερική, όπου κέρδισε βραβείο για την ερμηνεία της στο «Ζ» του «Κώστα Γαβρά».

Επίσης διέθετε μια βαθιά και υπέροχη φωνή που δοκίμασε να βγάλει προς τα έξω, συνεργαζόμενη με πολλούς καλλιτέχνες όπως ο Ντέμης Ρούσσος και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου με τον οποίο συνεργάστηκε στο δίσκο «Ωδές».Το θεατρικό της ντεμπούτο στη σκηνή του Broadway, πραγματοποιείται το 1967 με το έργο «Εκείνο το καλοκαίρι, εκείνο το φθινόπωρο» στο πλευρό του Γιον Βόιντ (του πατέρα της Αντζελίνα Τζόλι) ενώ αργότερα τη συναντάμε να ερμηνεύει την Ελένη στις «Τρωάδες» (1972)

και την Κλυταιμνήστρα στην «Ιφιγένεια» σε σκηνοθεσία του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη.

Το 1972 εμφανίζεται στο πλευρό του μεγάλου και βραβευμένου με Oscar Έλληνα συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου. Την πείθει να δοκιμάσει το ταλέντο της στο τραγούδι. Η Ειρήνη Παπά τον εμπιστεύεται και το τολμά. Ηχογραφεί για τον τελευταίο δίσκο του μουσικού συγκροτήματος «Aphrodite’s Child» που είχε φτιάξει (ο Παπαθανασίου) μαζί με τον Ντέμη Ρούσσο. Ο δίσκος αυτός ονομαζόταν «666», και τα μουσικά του θέματα ήταν βασισμένα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Οι ταινίες που ακολούθησαν είναι πολυάριθμες, όπως και οι παραστάσεις της σε αρχαίες τραγωδίες, τις οποίες ταξίδευε σε όλη την Ευρώπη.

Στα 83 της χρόνια αποφάσισε να μην παίξει άλλο τραγωδία, αισθανόμενη την τεράστια ευθύνη, αλλά και το φόβο μήπως δεν μπορέσει πλέον να ανταπεξέλθει σε αυτήν. Έχει δεχθεί αναρίθμητες διακρίσεις, βραβεία και τιμές, οι περισσότερες στην Αθήνα και στην Ρώμη, δύο πόλεις στις οποίες μοίραζε τη ζωή της τα τελευταία 25 σχεδόν χρόνια με κύρια κατοικία της την Ρώμη, φροντίζοντας πάντα να υπενθυμίζει την αγάπη της πρώτα για την Αθήνα και μετά για τη Ρώμη. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε πριν 3 χρόνια «Η Ελλάδα είναι η μάνα μου, η Ρώμη είναι η αδερφή της» παραλαμβάνοντας στο ρωμαϊκό θέατρο της Όστιας, το Διεθνές Βραβείο για τον Πολιτισμό 2008.

Το 2000 ήταν ακόμα μια σπουδαία χρονιά! Της απονέμεται ο τίτλος της «Γυναίκας της Ευρώπης» θεωρώντας το πολιτιστικό και πνευματικό της έργο σπουδαίο αλλά και την προσωπικότητά της εξαιρετική. Η προσωπική της ζωή είναι γεμάτη αναμνήσεις πολλών τόμων βιβλίων, από τις σχέσεις που σύναψε, (όπως αυτή με τον Μάρλον Μπράντο στον οποίο η γοητεία της επέδρασε για ολόκληρα χρόνια), διατηρώντας φιλίες άλλες ακλόνητες και άλλες απογοητευτικές, όπως συμβαίνει με όλους σχεδόν τους μεγάλους καλλιτεχνικούς αστέρες. Ενδεικτικά, o Felini ήταν από τους μεγαλύτερους θαυμαστές της δουλειάς της και η στενή της φίλη Katharine Hepburn δεν σταματούσε να λέει πως «η Ειρήνη Παππά είναι μία από τις καλύτερες ηθοποιούς στην ιστορία του σινεμά».

Όνειρό της είναι να φέρει στα σχολεία όλης της χώρας, τις τραγωδίες που έχει ερμηνεύσει. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Πορτογαλία, όπου έχει ιδρύσει το δικό της θέατρο, ανεβάζοντας αρχαίες ελληνικές τραγωδίες διδάσκοντας άλλους.Στα 85 της χρόνια εξακολουθεί να είναι δραστήρια, επίμονη και το ίδιο σαγηνευτική. Εξακολουθεί να αποθεώνει και να αποθεώνεται όπως πέρσι στην παράσταση του «Αίαντα» του Εθνικού Ιδρύματος Συρακουσών (INDA) στο δραματικό εργαστήρι «Σχολείον», που ίδρυσε η ίδια στην Πειραιώς, ξοδεύοντας τη μισή της περιουσία και ερχόμενη σε κόντρα με πολλούς κυβερνητικούς και μη, υπεύθυνους.

Ενδεικτικά έχει δηλώσει: «Η Μελίνα Μερκούρη ήταν μία Star». Εγώ μια ιδεαλίστρια που παλεύει». «Δεν ήθελα ποτέ να υποδυθώ αισθησιακούς ρόλους, σαν αυτούς της επιθυμητής γυναίκας. Ήθελα να παίζω εμένα. Την ανεξάρτητη αγωνίστρια». «Ποτέ δεν κέρδισα ένα Όσκαρ και τα Όσκαρ ποτέ δεν κέρδισαν την Ειρήνη Παππά»

Φιλμογραφία-Χαμένοι άγγελοι (1948)-Νεκρή πολιτεία (1952)-Ψιτ... κορίτσια! (1959)- Λίμνη των στεναγμών (1959) -κυρα-Φροσύνη-Μπουμπουλίνα (1959) -Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα-Τα Κανόνια Του Ναβαρόνε (1961) -Μαρία-Αντιγόνη (1961) -Αντιγόνη-Ηλέκτρα (1962) -Ηλέκτρα-Αλέξης Ζορμπάς (1964) -χήρα-Ζ (1969) -Ελένη-Τρωάδες (1971) -Ελένη-Το μήνυμα (1976) -Χιντ-Ιφιγένεια (1977) -Κλυταιμνήστρα-Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι (1979)-Πάνω, κάτω και πλαγίως (1993) -Μαρία-Η Βίβλος (1994) -Ρεβέκκα-Οδύσσεια (ταινία) (1997) -Αντίκλεια-Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλλι (2001) -Δροσσούλα-Και το τρένο πάει στον ουρανό (2002)

Μουσική-Ειρήνη Παπά - Σε ένδεκα τραγουδια του Μίκη Θεοδωράκη 1968-Irene Papas - Canta Theodorakis 1969-Ειρήνη Παπά&Βαγγέλης Παπαθανασίου - Ωδές 1978-Ειρήνη Παπά&Βαγγέλης Παπαθανασίου - Ραψωδίες 1986