Τα οικόσημα της Κεφαλονιάς άρθρο από το kefalonitis.com Δημοσιεύτηκε: 12 Νοεμβρίου, 2007 Η λέξη οικόσημο, είναι σύνθετη και όπως εύκολα συνάγεται, αναφέρεται στο σήμα του οίκου. Πρόκειται για μια συμβολική παράσταση (ζώων, εργαλείων, φυτών, όπλων κλπ.), η οποία αποτελεί διακριτικό έμβλημα οίκων ευγενών. Ο δε κλάδος της ιστορίας που ασχολείται με τη μελέτη των οικοσήμων λέγεται Εραλδική. Η χρήση των οικοσήμων ως διακριτικών εμβληματικών ομάδων, στρατιωτικών, κρατών κλπ. έρχεται από την αρχαιότητα. Πληροφορίες βρίσκουμε σε πολλούς ιστορικούς και γεωγράφους της Αρχαίας Ελλάδας και της Ανατολής. Κατόπιν, η περίπτωση των οικοσήμων πέρασε στους Ρωμαίους, ενώ χαρακτηριστικά αναφέρεται η περίπτωση του Καίσαρα που είχε υιοθετήσει ως έμβλημα του μια πεταλούδα και έναν κάβουρα. Εμβλήματα όμως όπως τα εννοούμε σήμερα, με καθορισμένο χρώμα και με ιδιαίτερα πλαισιωμένα κληρονομικά σήματα στις σφραγίδες και στις σημαίες, εισήχθησαν στην Ευρώπη κατά τον 11ον αιώνα, λόγω των Σταυροφοριών. Ο όρος Εραλδική προέρχεται από τον αγγλική λέξη herald (= κήρυκας). Κατά το Μεσαίωνα, οι κήρυκες δεν κανόνιζαν μόνο τις κονταρομαχίες και τις ιπποτικές γιορτές, αλλά και ανακοίνωναν τις επιθυμίες των αρχόντων στο λαό. Ήταν έμπειροι γνώστες των δικαιωμάτων της τάξης των ευγενών και αναγνώριζαν τη θέση ιεραρχικά, σύμφωνα με το έμβλημα του κάθε άρχοντα και του υψηλόβαθμου. Έτσι, έπρεπε να γνωρίζουν τις μορφές και τα χρώματα που είχαν τα οικόσημα, και ρητά να παρεμποδίζουν το σφετερισμό των τίτλων ευγενείας. Τα καθήκοντά τους και οι διατάξεις που αφορούσαν το έργο τους, κωδικοποιήθηκαν γύρω στο 12ον αιώνα, με ακριβείς πλέον νόμους και κανονισμούς. Τα οικόσημα πέρασαν και στα Επτάνησα, ύστερα από τις δυτικές επιδράσεις που αναπόφευκτα ήλθαν στο νησιά, για να χαρακτηρίζουν και να ορίζουν τη δύναμη και τα προνόμια των ευγενών. Τα εμβλήματα ήλθαν στην Κεφαλονιά με τον οίκο των Ορσίνι, όταν αυτός έγινε επικυρίαρχος του νησιού. Στα διάφορα έγγραφα των Τόκκι, που έχουν φθάσει έως σήμερα, διαπιστώνεται πως την εποχή εκείνη υπήρχαν αριστοκρατικές οικογένειες στο νησί, πράγμα που πιστοποιείται και από τον ιστορικό Moresini. Στα 1500 περίπου οι Ενετοί είχαν πλεόν κατακτήσει την Κεφαλονιά. Από τις πρώτες ενέργειές τους ήταν να αναστηλώσουν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου, το οποίο και έγινε κέντρο διοίκησης του νησιού και έδρα του Διοικητή του. Το 1505, σύμφωνα με τον ιστορικό Γ. Π. Λοβέρδο, οι Κεφαλονίτες έστειλαν την πρώτη τους πρεσβεία στην ενετική κυβέρνηση, η οποία τους επέτρεψε τη σύσταση συμβουλίου, με τον όρο ότι όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στο σώμα αυτό θα πρέπει να κατοικούν μέσα στο
